Haven linker-scheldeoever. Doel en drie naar de bedrijven in de Waaslandhaven

Ha ve

ari

febru • 1 #1 aven h d n a asl e Wa d r e f ov sbrie w u e i N

• 013 2 l i r - ap

n lin

cheld ke r - S

eoev

er

e

lso.b

.m www

De Waaslandhaven wérkt!

. 4

r-p

rato

- p. 5 UP o R r G p t r: he kijke over n de laer i e b m Jo He  7 Jan n p. s en r e k have c e e d D r er r ov Pete eate h t : d Goe Op 13 december en & Hav pe ceso

Project Linkeroeverpendel viert feest op 40.000ste pendelbus 3de werkjaar sluit opnieuw met recordcijfers af

Mooie cijfers voor derde werkjaar

Doel en drie naar de bedrijven in de Waaslandhaven. Gemiddeld werden 167 pendelaars per dag naar het werk vervoerd in 2012. Meer dan 80 bedrijven of uitzendkantoren reserveerden hiervoor via het online-reservatiesysteem. Dit jaar namen 42.298 personen de pendelbus naar en/of van het werk. Ten opzichte van 2011 is dat een stijging met meer dan 10.000 personen, een absoluut record. De afgelopen drie jaren namen in totaal 96.831 werknemers in de Waaslandhaven de pendelbus. Hiervoor waren om en bij de 40.000 pendelbusritten nodig. De 40.000ste pendelbus werd uitgebreid gevierd met de pendelaars op de bus. Zij konden op 13 december genieten van een stukje verjaardagstaart.

Het project vervoert sinds 2010 vanuit het Antwerpse en het hele Waasland mensen van en naar hun werk. Intussen zijn er zeven busroutes, vier naar de kerncentrale in

Doordat pendelaars voor de bus kiezen, blijven er auto’s aan de kant staan, en zo er werd reeds 896.617,23 kg CO2-uitstoot bespaard. Het project kan ook een positieve

jongstleden werd er feestgevierd op de pendelbus. Het ging immers om de 40.000ste rit van een pendelbus uit het project ‘Linkeroeverpendel’. Dit jaar namen zo’n 43.000 mensen de pendelbus van of naar hun werk. Er werd op die manier niet enkel gezorgd voor minder verkeersdruk op de wegen, ook het milieu deed hierbij een goede zaak: bijna 900 ton CO2 uitstoot werd uit de lucht gehouden, enkel en alleen dankzij dit project.

financiële balans voorleggen, kortom: het wérkt.

Nog succesvoller in 2013 Doelstelling voor 2013 is het pendelbusproject verder uitbouwen tot een stabiel en onmisbaar gegeven in de Waaslandhaven. Via beter gerichte promotie willen we nog meer mensen en bedrijven warm maken voor dit project. Uiteraard blijft de kwaliteit van het busvervoer het voornaamste aspect. Wilt u of uw bedrijf graag gebruik maken van de pendelbus? Neem dan contact op met Josephine Elaut: tel: 0485 123 618 e-mail: [email protected]

1

Havensnackbar in Londense dubbeldekker Kallo - Aan de Kruipin in de Waaslandhaven staat al tien jaar lang een Londense dubbeldekker. Het is de vaste pleisterplaats voor veel truckers en havenarbeiders. De havensnackbar De Bus is eigendom van Nadja Van Kempen. Ze kreeg het idee toen ze zelf nog in het havengebied werkte. “Ik moest elke dag kilometers ver rijden om broodjes te halen voor mezelf en de collega’s. Zo groeide het idee om hier zelf iets op te starten.” Nadia kon in Londen een fraaie dubbeldekker uit 1948 op de kop tikken. Tien jaar later is haar

snackbar een begrip in de haven en krijgt ze elke dag meer dan 400 klanten over de vloer. Er staat intussen een tweede dubbeldekker waar de klanten kunnen zitten. De andere bus is ingericht als keuken. “Ik kan wel enkel personeel aanwerven dat niet groter is dan 1,73 meter want dat is het maximum voor het plafond van onze bus”, lacht Nadja. “We serveren nu veel meer dan alleen broodjes en verkopen ook warme snacks. Truckers en havenarbeiders verkiezen meestal een hartige snack maar bedienden hebben liever iets gezond zoals

een slaatje en daar spelen we dan ook op in.” De Bus opent de deuren al om 05.00 u. ’s ochtends en sluit pas om 18.30 u. ‘s avonds. Nadja noemt haar bus ook wel eens de barometer van de haveneconomie. “Mijn omzetcijfers lopen bijna identiek gelijk met die van de haventrafiek. Zo was 2008 voor mij net als voor de haven een topjaar. Als het crisis is, voelen we dat meteen. Nu zien we een stijgend aantal klanten. Ik kan dus met zekerheid zeggen dat het opnieuw de goede kant uitgaat met de haven.”

Dé vraag: Steeds meer mensen maken gebruik van onze pendeldienst om van en naar het werk te gaan. Maar hoeveel mensen namen die pendelbus in

naar: [email protected] met de vermelding ‘prijsvraag’ in het onderwerp. Je antwoord moet ons uiterlijk 21 maart 2013 bereiken.

Antwoord vorige prijsvraag:

s j i Praag vr 2012?

!

Stuur uw antwoord per brief/briefkaart naar: Maatschappij Linkerscheldeoever, Sint-Paulusplein 27, 9120 Kallo of e-mail

2

WAT IS ER TE WINNEN? Voor de winnaars liggen er dit keer vijf duotickets klaar voor de première van ‘Haven & Goed’, op 5 april aanstaande in CC Ter Vesten te Beveren. Ontmoet de cast achteraf bij een hapje en drankje in de lounge – deelnemen maar!

In de vorige prijsvraag zochten we naar het jaar waarin werd begonnen met de aanleg van de Liefkenshoektunnel. Het juiste antwoord was 1987. De winnaars, die als vip mee naar WaaslandBeveren - OHL gingen, waren: Robert De Wilde; Sint-Niklaas, Dirk De Boes; Beveren, Hugo Van hunsel ; Steendorp en Tom De Block; Puivelde. Proficiat!

Waaslandhaven in beeld

#1 #2

#3

#1 Grote opruimactie in Doel-dorp #2 Kansarmen uitgenodigd MLSO pakt samen met sociale economiebedrij- voor ‘footlunch’ op Freethiel ven verwilderd groen aan Eind vorig jaar gaven Groep Intro, Jomi en de Wase Werkplaats de overwoekerde tuinen en terreinen in Doel een grondige opknapbeurt. Onkruid en uitgezaaide struiken werden verwijderd en de terreinen gemaaid. Nadien werd het vele zwerfvuil vakkundig verwijderd. Op die manier wordt het sluikstorten tegengegaan en blijft Doel proper. Het is niet de eerste keer dat MLSO een dergelijke actie op touw zet. In 2011 werd een grote zwerfvuilactie uitgevoerd waarbij maar liefst 117 ton afval uit Doel werd weggehaald. In de zomermaanden en de herfst van 2012 werden de voetpaden in het dorp grondig gereinigd. Met deze snoeiactie geeft MLSO een vervolg aan deze projecten. Net zoals bij bovenstaande acties bundelden MLSO, de gemeente Beveren, Interwaas en de sociale economiebedrijven hun krachten om dit te kunnen realiseren.

Voetbalclub Waasland-Beveren kreeg in december 130 extra supporters over de vloer voor de topmatch tegen Racing Genk. Het ging om kansarmen en thuislozen die getrakteerd werden op een kerstmaal en aansluitend de match mochten bijwonen. Het initiatief kwam van de Waasland-Beveren Plus Foundation dat naast het veld sociale activiteiten op het getouw zet. Maatschappij Linkerscheldeoever droeg als sponsor haar steentje bij. “Het is voor deze mensen niet gemakkelijk om een voetbalwedstrijd bij te wonen, laat staan in combinatie met een footlunch”, zegt coördinator Valy Van de Merlen. “Een ticket voor een wedstrijd in eerste klasse kost toch al gauw 20 euro en voor wie het moeilijk heeft om de eindjes aan elkaar te knopen is dat veel geld.” De spelers deden ook hun duit in het zakje. Ze lieten hun shirt veilen op e-bay ten voordele van SOS Kinderdorpen.

#3 Bouwput van tien ondergrondse verdiepingen De werken aan de Deurganckdoksluis vorderen goed. De eerste beton werd recent gegoten. De werf oogt erg indrukwekkend. In totaal moet 9 miljoen kubieke meter grond verzet worden. Dit is drie keer de piramide van Cheops. Een groot deel van de grond wordt gebruikt voor de gedeeltelijke demping van het Doeldok. Op het diepste punt van de werf zitten de arbeiders net niet 27 meter diep. Dit kan je vergelijken met een flatgebouw van tien verdiepingen, maar dan onder de grond. De sluis zelf zal bijna 18 meter diep zijn en kan zo de grootste zeeschepen aan. Er moet echter een volledige betonnen kuip gebouwd worden en daarom graven de machines veel dieper. Tegen maart 2016 moet de nieuwe toegang voor de Waaslandhaven klaar zijn. De Deurganckdoksluis zal de grootste ter wereld zijn. Die eer is nu nog voorbehouden aan de Berendrechtsluis, maar het zusje in Doel wordt dus vier meter dieper.

3

In elke nieuwsbrief zetten we een beroep uit de Waaslandhaven in de kijker. Deze keer gingen we op bezoek bij operator Tony Verbrugge (44). Sinds een dikke twee jaar werkt hij als procesoperator bij het chemiebedrijf 3M in Zwijndrecht. “Deze job is nog het best te vergelijken met koken. We volgen nauwgezet een recept waarbij allerlei grondstoffen bij elkaar worden gevoegd. Na een chemisch proces in de reactor ontstaat een nieuw product, zoals lijm in ons geval.”

Job in de kijker Procesoperator

“Koken met chemicaliën” Net als veel van zijn collega’s is Tony Verbrugge eerder toevallig in de chemiesector terecht gekomen. “Ik ben afgezwaaid van school als schilder. Toen ik naar Nederland verhuisde, had ik contact gelegd met een schildersbedrijf om daar aan de slag te gaan. Dit sprong echter in laatste instantie af. Ik ben toen op zoek gegaan naar werk en ben in 1997 terecht gekomen bij Dow Chemicals. Na een paar jaar avondschool kon ik aan de slag als procesoperator. Een job die ik nog steeds met hart en ziel doe.” Een paar jobs in de chemiesector later, is Tony sinds 2,5 jaar actief bij 3M in Zwijndrecht. Het bedrijf is bij het brede publiek vooral bekend van de ‘post-it notes’ en scotch-kleefband, maar produceert duizenden verschillende producten voor o.a. de automobielindustrie, de gezondheidssector en de electronicasector. In Zwijndrecht wordt bijvoorbeeld de lijm gefabriceerd voor een aantal van deze producten. “Als procesoperator controleer ik continu de voortgang van het productieproces in de fabriek en grijp ik in als dat nodig is”, legt Tony zijn taak uit. “Soms staat er één persoon aan één reactor maar vaak moet ik er ook twee of drie tegelijk bedienen. In elke reactor vindt een proces plaats dat je nog het best kan vergelijken met koken. Er worden allerlei grondstoffen toegevoegd volgens een bepaald recept. In de reactor vindt vervolgens een chemisch proces plaats. Dit leidt dan tot een halffabricaat of een afgewerkt product. Hier bij 3M zijn dat meestal lijm, hoogwaardig kunstrubbers of vloeistoffen voor de electronicaindustrie. Net als bij koken, is het belangrijk dat alle ingrediënten

4

precies worden afgemeten. Geregeld nemen we stalen en die worden in een eigen labo geanalyseerd. Aangezien we met gevaarlijke stoffen werken moet het hele proces continu nauwgezet in de gaten worden gehouden. Als procesoperator draagt hij een grote verantwoordelijkheid. “Er zijn een aantal processen die computergestuurd verlopen, maar we moeten wel goed op de hoogte zijn van alle elementen zodat we steeds kunnen ingrijpen. Daarom werken we met een systeem van ‘peterschap’. Ik heb een peter die hier al 25 jaar ervaring heeft op het bedrijf. Tijdens de opleiding procesoperator zie je vooral de basisleerstof. Het is pas op de werkvloer dat je de stiel echt leert kennen. Sommige taken heb je na enkele maanden wel onder de knie, maar reken toch een jaar voor je alles goed beheerst. En dan nog blijft het een continu leerproces,” benadrukt hij. Een batchproces, polymerisatie,… Op de vloer van een chemisch bedrijf worden heel wat woorden gebruikt die voor ieder ander als Latijn in de oren klinken. De futuristisch uitziende wirwar van buizen, hendels, kranen en flikkerende knoppen maken het plaatje compleet. Voor een doordeweekse bezoeker lijkt het alsof hij op een andere planeet is beland. Wij krijgen alvast rood licht als we de fabriekshal betreden. “U heeft wellicht geen lederen zolen?” We moeten onze afgedragen sneakers voorzien van een zelfklevende geleidende strip op de zool. “Dit is een voorzorgsmaatregel”, legt operations manager Dirk Van Roey uit. “Elke mens kan statisch geladen worden en dit kan een vonk veroorzaken wat in een bedrijf zoals het onze uiter-

aard ten allen tijde moet vermeden worden.” Veiligheid is dan ook hét sleutelwoord op het bedrijf. “Voor ons is het vanzelfsprekend”, vult Tony aan. “Een veiligheidsbril, helm, handschoenen en een luchtkap horen bij de standaarduitrusting van elke procesoperator. Als je de veiligheidsregels respecteert, is het risico dat er iets gebeurt miniem.” Naast zijn vaste taak als procesoperator, heeft Tony zich ook vrijwillig aangeboden als brandweerman bij 3M. Het bedrijf heeft een eigen kazerne met een brandweerwagen en ambulance. “Een vijftal keer per jaar krijgen we een opleiding. Elke shift heeft zijn eigen brandweerteam. Gelukkig ben ik nog maar één keer opgeroepen in de 2,5 jaar dat ik hier werk. Dat was voor een lek. Ik ben vroeger actief geweest als vrijwilliger bij de brandweer van Stekene. Daarom dat ik me hier meteen heb aangeboden voor deze functie.” Bij 3M werken een 300-tal mensen waarvan er een goeie honderd de job van procesoperator uitoefenen. Het bedrijf investeert veel in zijn personeel. Het opbouwen van kennis neemt dan ook heel wat tijd in beslag. “Er staat een goede verdienste tegenover”, geeft Tony toe. “Maar je moet in de eerste plaats gemotiveerd zijn. Ik vind mijn job nog steeds een grote uitdaging.” “Zonder vakkundige procesoperators staat het productieproces stil. Een ervaren procesoperator kent op een gegeven moment zijn werkgebied beter dan de ingenieurs die de veelal computergestuurde processen en installaties ontwikkeld en geplaatst hebben.”

Nascholing vrachtwagenchauffeurs krikt beroepsbekwaamheid op

“Vrachtwagenchauffeurs met een rijbewijs C, die tegen 9 september 2016 geen 35 uren bijscholing hebben gevolgd, zullen het beroep niet meer mogen uitoefenen”, zegt Kurt De Cock van Transport De Cock uit Sint-Niklaas. Dit lijkt op het eerste zicht een drastische maatregel. Gezien het belang van de sector en van het beroep, in feite niet zo verwonderlijk. Bij een grootschalige verkeerstelling van het Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen, werden eind september 2011 op één dag meer dan 200.000 vrachtwagens geregistreerd op het wegennet rond Antwerpen. Dat is ongeveer één vijfde van het totale verkeer. Deze cijfers tonen aan dat het wegtransport een belangrijke factor is in het economische netwerk van ons land. Met dit gegeven voor ogen en met de verkeersveiligheid op de weg in het achterhoofd, is het voor iedereen duidelijk dat de vakbekwaamheid van de vrachtwagenchauffeurs van essentieel belang is.

Code 95 Code 95 is een europese richtlijn met als doel de vakbekwaamheid van de chauffeurs naar een hoger niveau te tillen. Dat gebeurt niet enkel via een examen dat nieuwe chauffeurs moeten afleggen om

toegang te krijgen tot het beroep (basiskwalificatie), maar ook door een permanente opleiding tijdens de uitoefening van het beroep (nascholing). “Dat betekent dat de huidige vrachtwagenbestuurders met een rijbewijs C zich regelmatig moeten bijscholen”, zegt Kurt De Cock. “Zo voorziet de wetgever vijf nascholingsbeurten van één dag in een daartoe erkend opleidingscentrum. Per gevolgde dag worden er 7 kredietpunten toegekend. Van zodra de bestuurder 35 punten heeft behaald, kan hij zijn vakbekwaamheid verlengen met vijf jaar. Ten laatste op 9 september 2016 moeten de 35 uren nascholing zijn bereikt, zo niet vervalt de geldigheid van het rijbewijs. Wie afziet van deze opleiding weet dus nu al dat hij in 2016 zijn job als vrachtwagenchauffeur niet verder kan uitoefenen.” Wie wel de nodige 35 punten behaalt, ziet zijn rijbewijs verlengd voor een periode van vijf jaar en kan in principe weer met een nieuwe cyclus beginnen. Op die manier ontstaat er een permanente bijscholing.

Opleiding bij Syntra “In ons bedrijf hebben alle 60 chauffeurs reeds een eerste opleidingsdag achter de rug” bevestigt Kurt De Cock. “Er volgen nog 4 sessies, een per jaar. In de

nascholing wordt ons personeel begeleid door het opleidingscentrum van Syntra Midden-Vlaanderen, dat verscheidene modules op maat van vrachtwagenchauffeurs met een rijbewijs C of CE aanbiedt. In het opleidingspakket zitten o.m. zeven lesuren over rij- en rusttijden en evenveel over economisch rijden en ladingzekering. Binnenkort zullen hier nog lessen over EHBO, defensief rijden, de vrachtbrief en ongevalsaangifte en attitudetraining aan toegevoegd worden. Een breed gamma waarvan zelfs ‘oude rotten in het vak’, die schijnbaar niets meer te leren hebben, achteraf toegeven dat ze er wel wat van hebben opgestoken. Syntra Midden-Vlaanderen begeleidde ons ook door de hele administratieve rompslomp zodat wij ons verder geen zorgen meer hoefden te maken.” Om de continuïteit van het bedrijf te kunnen garanderen volgen de chauffeurs van Transport De Cock en het zusterbedrijf Tramaco Logistics de nascholing op een zaterdag. De werkgever van zijn kant krijgt naast een gedeeltelijke financiële tussenkomst uit de subsidiepot van de KMO-portefeuille ook een premie van het Sociaal Fonds Transport en Logistiek (SFTL). Op die manier blijft het systeem voor de transportsector betaalbaar en is het voor beide partijen – en voor de sector in zijn geheel - een win-winsituatie.

5

“We gaan voor een havengebied dat kansen biedt aan het hele Waasland” Dit voorjaar beslist de Vlaamse Regering over het GRUP dat het hele Antwerpse havengebied afbakent. Zowel op linkerals rechterscheldeoever staat dan duidelijk omlijnd waar er ruimte is voor o.a. haven en industrie, landbouw, bewoning en natuur, erfgoed en andere waardevolle functies. Naast dit GRUP worden er ook een heleboel flankerende maatregelen genomen. Deze maatregelen zullen er voor zorgen dat de hele regio rond het havengebied volop kansen krijgt. Peter Deckers, voorzitter van MLSO, nodigde Jan Hemelaer, procesmanager van dit GRUP, uit voor een gesprek over hoe dat voor de Waaslandhaven in elkaar zit. PD: “Jan, er is al heel wat te doen geweest over dit GRUP en de gevolgen ervan. We weten dat mensen die in het afbakeningsgebied wonen of er hun bedrijf hebben, elders moeten gaan. Wat wordt er in eerste instantie voor die mensen gedaan?” JH: “Dat je je woonplaats of werkplaats moet verhuizen, is onaangenaam. Niemand wordt hier graag mee geconfronteerd. De belangrijkste zorg wordt nu om de gevolgen van die afbakening voor de getroffen bewoners en landbouwers, zoveel mogelijk op te vangen. De Vlaamse Regering heeft

6

hiervoor een sociaal begeleidingsplan goedgekeurd. Er zijn verschillende maatregelen voor de getroffen mensen. We gaan eerst uit van de redenering dat de getroffenen op gepaste wijze gecompenseerd moeten worden voor het feit dat zij deze gebieden moeten verlaten. Daarnaast proberen we te zorgen voor een voldoende aanbod aan evenwaardige woningen in de omgeving. De bemiddelaar ‘Grootschalige Vlaamse infrastructuurprojecten’ informeert en ondersteunt persoonlijk alle betrokkenen en zoekt samen met hen naar oplossingen.

De havenuitbreiding betekent niet dat morgen iedereen binnen het afbakeningsgebied meteen en tegelijk weg moet. Vooral de landbouwers kunnen op bepaalde plaatsen gefaseerd hun gronden van de hand doen. Ze kunnen ervoor kiezen om al hun gronden meteen te verkopen of dit stapsgewijs te doen, op het ritme van de ingebruikname van de verschillende gebieden. Er is echt heel wat mogelijk.”

Maar we willen er ook voor zorgen dat de hele regio het minstens even goed of beter doet, maar dan wel binnen de nieuwe context van de haven die, laat ons niet vergeten, toch voor heel wat tewerkstelling in het Waasland zorgt. Niet enkel compenseren dus voor de aanwezigheid van die haven, maar verder kijken en er kansen in vinden. Hoe dat juist in zijn werk gaat, is een verhaal van steun op maat. Voor de getroffen boeren zijn er naast verschillende financiële compensaties ook de gronden uit de grondenbank die zij in ruil kunnen krijgen. Landbouwbedrijven worden intensief begeleid en aangespoord om het bijvoorbeeld op een kleinere landbouwoppervlakte even goed te doen.

JH: “We willen de leefkwaliteit in de hele omgeving van de haven opkrikken. Bijvoorbeeld door nieuwe natuurgebieden in te richten en bufferdijken aan te leggen. We willen die maatregelen niet alleen realiseren, we willen er ook mogelijkheden uithalen voor zogenaamd zacht toerisme: natuurrecreatie, fietswegen over de dijken, … Al deze maatregelen kunnen mogelijkheden bieden voor de hele regio. Gecombineerd met een deel van het aanwezige erfgoed, heb je een waaier aan mogelijkheden.”

PD: “Wat bedoel je juist met die kansen voor de regio?

PD: “Over het erfgoed in de poldergebieden, dat er zeker is, is anders nog maar weinig gesproken binnen de kader van het GRUP”.

JH: “Dat is niet helemaal juist. Er is een uitgebreide studie gebeurd die al het landelijk erfgoed goed gedocumenteerd heeft en in kaart heeft gebracht. Dat er erfgoed verloren zal gaan door de havenuitbreiding, is niet te vermijden. Daarom worden de resultaten van die studie meegenomen naar een werkgroep. Deze werkgroep zal zich buigen over de vraag: hoe gaan we om met het aanwezige erfgoed, binnen de geplande veranderingen? Bij die werkgroep zullen experts op het vlak van erfgoed betrokken worden maar ook andere experts. We hopen dat er creatieve manieren zullen gevonden worden om het aanwezige erfgoed maximaal te benutten. Maar daarnaast zijn er ook plekken met een belangrijke erfgoedwaarde die niet verloren gaan, zoals Prosperdorp bijvoorbeeld. Daar liggen sowieso kansen voor erfgoed en recreatie.” PD: “Dat er meer industrie en haven komt, staat buiten kijf. Maar dat brengt ook meer verkeer, vervuiling, overlast met zich mee. Wat wordt daar aan gedaan?” JH: “Ook op die vlakken mikken we op

twee zaken: enerzijds compenseren voor wat er bij komt, bijvoorbeeld meer rijstroken op wegen, of de aanleg van nieuwe ontsluitingswegen en geluidsschermen. Anderzijds willen we ook beter omspringen met de nieuwe context: zo moeten we bijvoorbeeld nadenken over hoe we goederen minder milieubelastend kunnen vervoeren (bv. via het spoor) of hoe we de goederenstroom beter kunnen verdelen. Nog concreter : hoe kunnen we het havenverkeer zoveel mogelijk weghouden uit de polders. Met al deze elementen werd en wordt rekening gehouden bij het uittekenen van een toekomstvisie voor de regio en we zijn daar nu al volop mee bezig.” “Wat de andere maatregelen betreft zoals bv. geluidsbuffers en acties tegen luchtverontreiniging, deze zullen we uitvoeren naar gelang het gebied sneller of trager ontwikkelt. We willen de maatregelen laten meegroeien op het tempo van het nieuwe ontwikkelingsgebied in en om de haven.” PD: “Klinkt goed, maar dit plan sleept nu al zo lang aan. Is het nog wel haalbaar, en nuttig, om zoiets zo lang te laten aanslepen?”

JH: “ Ook hier heeft de medaille twee kanten. Enerzijds is het normaal dat wanneer je een plan opstelt voor een dergelijk groot gebied, met een dergelijk groot belang voor heel Vlaanderen, dat je ruim de tijd neemt om met alle betrokkenen te overleggen. Alles moet ook duidelijk in kaart worden gebracht en bestudeerd. Het gaat hier om een extreem complex dossier, met heel veel betrokken partijen. Dit kon niet anders dan lang duren. Ik denk dat het belangrijk is dat er nu duidelijkheid komt op het terrein en dat je mensen en bedrijven zekerheden biedt. Grote bedrijven die binnen dit en tien jaar grote investeringen plannen, moeten vandaag kunnen weten of ze die plannen effectief zullen kunnen uitvoeren. Landbouwers die hun bedrijf verder willen uitbouwen, moeten weten binnen welke context dit kan gebeuren. Je moet die mensen rechtzekerheid bieden.We zijn dus inderdaad op een punt gekomen waar er een definitieve beslissing genomen moet worden, in het belang van iedereen.” PD: “ Ik kijk, samen met jou, uit naar de beslissing. Dank voor dit gesprek!”

Haven en Goed:

toneelstuk over havenarbeiders voor havenarbeiders

Met ‘Haven en Goed’ brengen Jan Geers en Peter Thyssen een theaterstuk over drie generaties dokwerkers. Tegen de achtergrond van de Antwerpse en Waaslandhaven brengt een Vlaamse topcast het verhaal van een familie verweven met diezelfde haven: een absolute aanrader.

Familiekroniek in de haven Het stuk vertelt de geschiedenis van drie generaties van dezelfde familie. “Het verhaal op zich kan zich tegen eender welke achtergrond afspelen”, zegt Peter Thyssen, “maar het is de haven en alles wat errond draait dat het zoveel uitstraling geeft. Op zich zal iedereen die naar het toneelstuk komt kijken, er iets in herkennen. Mensen die een band hebben met de haven, zullen naast het familieverhaal nog veel andere elementen uit hun leefwereld herkennen”.

Hulp uit de havenwereld

Trotse sponsor

Om het geheel zo authentiek mogelijk te maken, deden de auteurs een beroep op een aantal bevoorrechte getuigen: havenarbeiders dus. “We raadpleegden meer dan tien havenarbeiders om ons verhaal zoveel mogelijk te doen aansluiten bij de realiteit”, zegt Peter Thyssen, “zowel voor wat de flashbacks betreft, als de huidige situatie in de haven. In de teksten zitten ook echte dokwerkerstermen ingebakken. Als je bijvoorbeeld wil weten wat een gedaan-gedaan is, moet je zeker komen kijken (lacht, nvdr)”.

MSLO is erg trots dat ze samen met GHA dit project tot stand kan doen komen. Elk initiatief dat de haven en haar arbeiders bij een breed publiek bekend maakt, kan op de sympathie van MLSO rekenen. Komen kijken dus!

Vlaamse topcast Voor deze productie wisten Thyssen en Geers een topcast bij elkaar te brengen. Naast Thyssen zelf (Crimi Clowns, De zonen van Van As) vervolledigen Sien Eggers (Van vlees en bloed, Het Eiland), Arnold Willems (Oud België), Stefan Perceval (Witse), Maarten Bosmans (Flikken), Marjan De Schutter (Zone Stad) en Arne Focketeyn (Vaneigens) de cast.

Voorstellingen Haven en Goed CC Ter Vesten Gravenplein 2, 9120 Beveren 5-6-7-8 april, 20.30 u. Kaarten: 03 750 10 00 [email protected] Arenbergschouwburg Arenbergstraat 28, 2000 Antwerpen 10-11-12-12-14 april, 20.30 u. Kaarten: 03 202 46 46 www.arenbergschouwburg.be Win gratis kaarten voor de première in Beveren! MLSO geeft 5x2 tickets weg voor de premiere in CC Ter Vesten op 5 april. Kijk snel naar onze prijsvraag op p. 2!

7

Belgian Scrap Terminal geeft oud ijzer nieuw leven Een leven zonder metaal is nauwelijks nog denkbaar. Er zouden geen auto´s rondrijden maar ook geen machines staan in bedrijven of draad zijn om elektriciteit tot in onze huizen te brengen. De grootschalige toepassing van metalen veroorzaakt echter ook een massale stroom van afgedankt schroot. De kunst om dat schroot te recycleren tot grondstof voor de staalindustrie beheerst Belgian Scrap Terminal al meer dan veertig jaar. We gingen een kijkje nemen aan het Vrasenedok waar jaarlijks 1,3 miljoen ton schroot naar alle hoeken van de wereld vertrekt. Belgian Scrap Terminal of kortweg BST is ontstaan als kleinschalige schroothandel in Willebroek in de jaren vijftig. Het is nog steeds een familiebedrijf. Met Caroline Craenhals staat de vierde generatie klaar. Haar vader Patrick is CEO en houdt de supervisie over de negen vestigingen in Vlaanderen, Wallonië, Noord-Frankrijk, Luxemburg en Duitsland. “De site in Kallo is echter het zenuwcentrum van het bedrijf ”, zegt directeur Vincent Quidousse. “Hier komt alle schroot toe om vervolgens verscheept te worden naar alle hoeken van de wereld.” BST was een van de eerste bedrijven om zich in de Waaslandhaven te vestigen. Het bedrijf heeft een concessie van 12 hectaren aan de kop van het Vrasenedok. “Een ideale ligging”, vindt Quidousse. “We hebben drie los- en laadkades en er kunnen zowel grote zeemastodonten als kleine binnenvaartschepen aanmeren. Vorig jaar hebben we hier nog een megaschip uit het Verre Oosten geladen met liefst 42.000 ton schroot. Het meeste schroot wordt aangeleverd via de vrachtwagen maar de binnenvaart is aan een opmars bezig. We verkiezen trouwens altijd transport over het water omdat het economisch en logistiek simpelweg de beste oplossing is.”

” k a r tow u a en e n va % 3 9 n e ler c y c e r e “W

tot kleine deeltjes. De shredder gebruiken we vooral voor autowrakken. Uiteraard worden dan eerst een aantal zaken weggehaald zoals banden, olie en accu. Na het vermalen worden de verschillende soorten metalen van elkaar gescheiden. Dat kan magnetisch, maar voor non-ferro zoals koper, lood, zink en aluminium gebruiken we flotatietechnieken. Dat gaat allemaal in een bad en door een chemisch proces komen de fracties een voor een bovendrijven.” Het verwerkte metaal wordt wereldwijd verkocht en vertrekt in Kallo steeds per schip. Het wordt elders vooral omgesmolten tot constructiestaal voor de bouwsector. “Jaarlijks vertrekt hier toch 1,3 miljoen ton”, zegt Quidousse trots. “Ter vergelijking: de totale schrootfractie in België bedraagt 2,5 miljoen ton. We zijn dan ook veruit de grootste speler op de markt in ons land.” BST maakt zich sterk dat ze een auto voor 93% kunnen recycleren. “We hebben afspraken met de meeste grote merken en hun dealernetwerk”, legt de directeur de procedure uit. “Transportbedrijven gaan die voor ons in heel het land ophalen. Een auto die tot schroot wordt verwerkt is meestal tussen de

12 en 14 jaar oud. De iets jongere modellen worden verkocht op de tweedehandsmarkt en gaan vooral naar Afrika en Polen. Er zijn geen duidelijke regels op dit vlak. Het is de eigenaar van een auto die bepaalt of een auto nog rijvaardig is of bestemd voor de schroot. Wij hebben een rechtstreekse verbinding met de dienst inschrijvingen. Elke wagen die bij ons over de vloer komt, wordt geregistreerd. Zo weet de dienst inschrijvingen welke voertuigen definitief uit roulatie zijn genomen.” Vroeger was er voldoende aanvoer in Vlaanderen, maar BST moet steeds verder Europa intrekken om schroot te verzamelen. “Dit heeft vooral te maken met de automobielindustrie die naar lageloonlanden verhuist. Zo was de sluiting van Opel een flinke opdoffer voor ons. We hadden net geïnvesteerd in de uitbreiding van ons machinepark. De auto’s zelf zijn ook veranderd. Vroeger was een wagen één stuk staal maar moderne auto’s bulken van de kunststof. We houden ons daarom meer en meer bezig met de verwerking van kunststoffen. Buiten PVC zijn die goed te recycleren. Je kan gerust stellen dat kunststof het schroot van de toekomst is.”

Het schroot dat bij BST wordt ingezameld bestaat uit afgedankte consumptiegoederen zoals wasmachines en auto’s maar ook fabrieksschroot. “Het schroot ondergaat altijd eerst een verwerking”, legt Quidousse uit. “Behalve als het om een zuivere fractie van metaal gaat. Dan wordt het samengeperst tot een kleiner volume, meestal in de vorm van een kubus. We hebben ook een grote schaarmachine. Dit kan je nog best vergelijken met een guillotine. Er kan een hele container schroot tegelijk in. De machine knipt het metaal in stukken van 60 tot 80 centimeter. Tot slot hebben we nog onze ‘shredders’. Daar wordt het metaal in vermalen

8

Verschijnt 3 maal per jaar | V.U. Peter Deckers, Maatschappij Linkerscheldeoever, Sint-Paulusplein 27 - 9120 Kallo | T 03 766 41 89 | F 03 776 79 13 | E [email protected]