havana #17 Opinie Betaal studenten om hun best te doen Onderzoek Presenteren in vijf minuten Pabo Hekkensluiter of toekomstige topper?

havana

Opinie

Betaal studenten om hun best te doen

Pabo

#17

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 13 januari 2010

Hekkensluiter of toekomstige topper?

Onderzoek Presenteren in vijf minuten

-advertentie-

In het MediaLAB wordt gewerkt aan innovatieve interactieve producten en prototypes door interdisciplinaire teams vanuit verschillende studierichtingen. Voor het studiejaar 09/10 zijn vijf onderzoekslijnen geformuleerd:

LOCATIVE MEDIA

NIEUWE MEDIA IN HET ONDERWIJS

Opdrachtgevers zijn onder andere: Stedelijk Museum Amsterdam - Layar; Randstad - mobiel tagging; Montevideo - usability testing; Spinoza - digitaal profielwerkstuk; Sanoma Uitgevers online drama/webserie; Scryption - interactieve installatie; Virtueel Platform - urban projection; Wereldomroep - online drama/webserie.

BETEKENIS VAN MEDIA

TRANSMEDIA STORYTELLING

Kijk voor de specifieke invulling van de studentenvacatures op: http://medialab.hva.nl/index. php/projecten-2009-2009 of neem contact op met Chris Boven voor meer informatie ([email protected]).

URBAN SCREENS

Kijkje nemen? Wat Eindpresentaties van de producten Wie Studenten 1e semester 2009/2010 Waar TrouwAmsterdam Wanneer Donderdag 14 januari,19:45u

inhoud

10

11

12 sport

sport

Hoe overleef je de Vondelparkloop? Er doet weer een HvA-team mee aan de Vondelparkloop aanstaande zondag. Havana sprak met drie lopers en twee experts over de voorbereiding, aanpak en nazorg van deze tien kilometer. Gijs Hardeman Aanstaande zondag vindt de 36e Vondelparkloop plaats. De deelnemers rennen tien kilometer van start tot finish. Dat betekent drie rondes over de brede wegen van het groene hart van Amsterdam. Het park blijft tijdens de loop ook open voor recreatie en niet-hardlopende Amsterdammers en dus moet rekening gehouden worden met honden, fietsers en wandelaars. En dan moeten de renners ook nog de barre winterse omstandigheden doorstaan.

Start

Martin Breedijk (41) docent duursport en trainingsleer bij sport, management & ondernemen Looppaspoort 2e NK hele triatlon ’96, Iron Man Hawaï ’98 en een stuk of vijf marathons Vondelparkloop ‘Mijn persoonlijk record op de tien kilometer was tijdens de Vondelparkloop: 33.02. In de laatste week voor de wedstrijd moeten hardlopers “taperen”. Dat is het afbouwen van de omvang van de training juist om in vorm te komen. Voor de Vondelparkloop kun je het beste op woensdag nog een laatste training doen met een stuk of tien tempowisselingen. Elke keer een minuut op wedstrijdtempo en dan weer een minuut rustiger aan. Op vrijdag dan een rustdag

Chris Boven (30) manager MediaLAB Looppaspoort twaalf keer een halve marathon (Zwolle, Egmond en Vlieland), 10 km: een hele waslijst Vondelparkloop eerste keer ‘Ik ben niet erg fit en de tijd van mijn collega ga ik niet redden. Ik gok op 55 minuten, lekker in de middenmoot. Ook ik ben aangekomen en dat gewicht moet je allemaal meezeulen. Ik doe mee om te genieten onderweg. Ik woon in Zwolle en ben onbekend in het Vondelpark. Ik werk hier sinds april en door de reistijden heb ik geen tijd om te sporten. De HvA is eigenlijk de schuldige van mijn overgewicht. Door mee te doen met de loop is het ook een keer andersom. Mijn tip: halverwege de tweede ronde versnellen. Geen tussensprint maar opbouwen om vlot over de eindstreep te komen.’

pakken en de dag voor de loop nog een keer rustig loslopen. Twintig tot veertig minuten met enkele steigerruns en als laatste nog een minuut op wedstrijdtempo. Dan lijkt het makkelijk te gaan en dat is lekker voor de motivatie. Veel mensen denken dat de laatste dag een rustdag moet zijn, maar dan gaat juist de spanning van de spieren af, vandaar dat je die dag nog wat moet lopen. Verder is het belangrijk om nog een koolhydraatrijke maaltijd eten en vroeg naar bed te gaan. Op de dag van de loop twee uur van tevoren licht te eten, witbrood met jam of honing. Geen zuivel drinken, want dat blijft lang in de maag zitten, maar thee of jus. En vlak voor de loop wel warmlopen, maar niet rekken! Dan haal je weer de spanning van de spieren en word je sloom.’

De Vondelparkloop… n 1 …wordt voor de 36e keer gehouden n 2 …is ooit begonnen als loop voor de Amsterdamse brandweer n 3 …kent een sterk groeiend deelnemersaantal vanwege speciale lopen voor moslimvrouwen, gehandicapten en lagere scholen

n 4 …heeft dit jaar ongeveer tweeduizend deelnemers n 5 …heeft deelnemers tussen de vijf en tachtig jaar oud n 6 …wordt tussen dertig minuten en negentig minuten gelopen

Tafelbergweg

Zeepkist

Vlak voor het ter perse gaan van deze Havana werd bekend dat de Vondelparkloop wegens de sneeuw wordt afgelast. In het park mag niet met zout worden gestrooid. Maar niet getreurd: deze tips gelden net zo goed voor elke ander tienkilometerloop. En volgend jaar is er - hoogstwaarschijnlijk wel weer een Vondelparkloop.

Tafelbergweg

Ach en wee: voor de rokers zonder goede voornemens zijn het lastige en – vooral – ijskoude tijden. Lokalente-

3e Ronde

1e Ronde

Gijs Gootjes (27) projectmanager MediaLAB Looppaspoort drie keer Dam tot Damloop, 10 km Leiden en Louis Vinkloop (10 km) Vondelparkloop eerste keer ‘Mijn snelste tijd op de tien kilometer is 47 minuten. Dat ga ik nu niet halen, daar ben ik iets te veel voor aangekomen. Ik denk dat

ik strand op 50 minuten, maar het doel is 48. Dan motiveer ik mezelf om vandaag al de loopschoenen aan te trekken. Ik vind het leuk dat de HvA dit organiseert. Het is om de hoek en dan maak ik mijn collega’s ook eens buiten het werk om mee. Ik probeer hier in het MediaLAB ook wat mensen te mobiliseren en nieuwe media toe te passen

Henry Tol (21) derdejaars aviation Looppaspoort 2x halve marathon (Egmond en Monnickendam), 1x Dam tot Damloop en enkele 10 kilometers. Vondelparkloop eerste keer ‘Nadat ik had meegedaan aan de Dam tot Damloop kreeg ik weer een uitnodiging van het USC. Omdat hardlopen mijn favoriete hobby is en een wedstrijdje altijd leuk is doe ik mee. Ik loop één of twee keer per week tien kilometer. Ik heb nog nooit in het Vondelpark hard gelopen, heb er alleen met mijn vriendin gezeten. De derde ronde duurt toch nog maar een kwartiertje dus dan ga ik lekker knallen. Hup, alles eruit halen en kapot over de finish komen.’

bij de training zoals het Nike ID pakket. Het druist eigenlijk in tegen mijn persoonlijkheid, maar mijn tip is toch om bij de start niet te hard van stapel te lopen. Rustig opbouwen en iedereen die jou dan inhaalt op het einde terugpakken.’

Paul Lammers (47) docent fitness bij sport, management & ondernemen en fysieke trainer CTO Amsterdam Looppaspoort marathon Rotterdam, grote triatlon in ’83 (3 km zwemmen, 180 km fietsen en 42 km hardlopen) ‘Na een inspanning als deze zijn al je spieren uitgeput. Je lichaam staat dan twee uur open alsof het een spons is. Alles wat je er instopt wordt direct opgenomen. Dit window of opportunity is belangrijk om voedingsstoffen aan te vullen. Dus niet rustig uitlopen en douchen, maar in eerste instantie droge kleding aan en energiedrankjes of een banaan nemen. Let wel op dat je de goede energiedrank kiest, want er zijn ook drankjes die alleen bedoeld zijn om vocht aan te vullen. Een koud biertje is ook best een goed idee.

kort zorgde al voor een ombouw van rookruimten, buiten geldt het regime van de rookzones. Bibberen dus, voor

Ondanks de negatieve effecten van de alcohol zitten er ook veel koolhydraten in en dat is goed. Hierna is een douche aan te raden voor het lichaam om te herstellen en dan afwisselend een minuut koud en warm te douchen en dit dan vijf keer. De bloedsomloop wordt gestimuleerd en dat zorgt voor een goede afvoer van afvalstoffen. Als toetje kun je dan vragen of je partner tijd heeft voor een massage. Maar niet te lang want binnen je window moet je ook nog een pasta eten, wederom voor de koolhydraten. Een patatje is af te raden en ook een broodje bal moet je niet doen. Als dit allemaal klaar is kun je genieten van twee dagen rust. Dat is de tijd die je lichaam nodig heeft om te herstellen voordat je weer aan de slag gaat met de training van de volgende uitdaging.’ n

hen die de longblaasjes nog maar eens volpompen. Annemarie Vissers

Klappertandend van de bijtende kou (geschatte gevoelstemperatuur zéker -10) staan we met collega’s ons ochtendpeukje weg te roken aan de Vendelstraat, daar waar de redactie huist. Met nostalgische verhalen over ‘vroeger’. Toen de asbakken nog gewoon op de bureaus stonden tijdens je stage. Toen een pakje nog twee gulden deed. Toen kantines nog gewoon gezellig blauw stonden. Toen roken nog iets was ‘waar we samen wel uitkwamen’. Hoe anders vergaat het de hedendaagse roker. Ook aan de HvA wordt een succesvol ontmoedigingsbeleid gevoerd: rookruimten maakten bij gebrek aan ruimte plaats voor havana

havana

collegelokalen. Daar waar ooit mensen hun shagje rolden, zweten nu studenten boven tentamens – of dat iets doet voor de luchtkwaliteit? Wij vragen het ons af, maar dat terzijde. De notoire roker moet het doen met aangewezen plekken – rookzones – strikt afgebakend met dwingende witte, gele of rode lijnen. Met waarschuwingsborden, op pilaren en op stoepen. Met strenge oproepen door de intercom, en in de zomer met een toezichthouder voor de Leeuwenburg die je rookgedrag nauwlettend volgt. O wee als er een peuk op de grond belandt in plaats van in de walmende asbakken-op-palen. Of als je een stap vóór de gele lijn verzet. Berg je dan maar.

Hetze ‘Een HvA-hetze tegen rokers? Ach, hier bij het domein Gezondheid vind ik het nog wel meevallen. Het is in de maatschappij natuurlijk al langer aan de gang, dat opgeheven vingertje richting de roker,’ zegt Marcel Prein (43, docent fysiotherapie) in het enige rookhok dat de HvA nog heeft aan de Tafelbergweg. Uitgerekend het domein waar je übergezonde types recht in de leer verwacht, maar geen walmende docenten en studenten. ‘Hier geen rokers? IJdele hoop,’

Leeuwenburg

met wíllen te maken, niet met móeten vanaf de eerste dag van het jaar.’ Blij dat ze niet voor hun shotje nicotine de bijtende kou in hoeven is het tweetal wel, maar: ‘Ik vind dit een onplezierig hok, echt een “gedoogzone”. Vies ook en saai, meent docent Brouwer. ‘Bovendien maakt de ventilatie zo’n kabaal.’ Ondanks dat heftige suizen blijkt het systeem alsnog niet te voldoen, meent Johan Cnosse (medewerker Ruimtegebruik). ‘Tot op de tweede etage in het trappenhuis ruik je de rookwalmen.’ Slechte luchtverversing dus.

‘Onze domeinvoorzitter pakt je bij de kraag als je buiten de rookzone staat’ Tafelbergweg lacht docent Ewald Brouwer (39, sociaal psychiatrisch verpleegkundige). Vier van zijn vijf collega’s roken. ‘Ook hier roken we gewoon door hoor.’ Goede voornemens om in 2010 de longblaasjes niet nog meer aan te tasten ten spijt. Flauwekul, menen Prein en Brouwer, dat stoppen als goed voornemen in januari. Prein: ‘Heb ik wel eens gedaan. Dat werkt niet kan ik je zeggen. Stoppen heeft

Lazen we dat niet al eerder ergens? Dat er geen sterveling buiten staat, zal zeker te maken hebben met de aanhoudende sneeuwbuien, maar wellicht dat de strenge domeinvoorzitter ook een vinger in de pap heeft. ‘Als je niet binnen de zone staat, en de directeur (domeinvoorzitter Rien de Vos, red.) ziet je, pakt-ie je persoonlijk in je kraag. Hij wil het niet hebben dat voor

Leeuwenburg

zijn gebouw medewerkers of studenten hun sigaret roken. Kan niet, voor een locatie waar in gezondheidszorg wordt onderwezen. Hij heeft mij ook al eens te pakken gehad,’ grinnikt Jan Giesen (58, docent fysiotherapie). ‘“Zou het niet een goed idee zijn binnen verder te roken?” zegt hij dan.’ Niet alleen

de domeinvoorzitter spiedt soms het terrein rond, ook onder studenten van Gezondheid is het minder bon ton te zeggen dat je rookt. Docent Prein trekt zich daar weinig van aan. ‘Als ik ze conditietraining laat doen, sta ik wel eens een sigaretje te roken. Dan zie je ze kijken. Maar laten we de boel ook een beetje

Wenckebachweg

Tafelbergweg

relativeren. Energy-drankjes zijn ook slecht voor je gezondheid. Maar goed, daar krijg je inderdaad geen kanker van.’

Finish

Helderziend?

reportage

Rokers in de kou

6 feiten

2e Ronde

13

reportage

Hoe saai, vies en onplezierig het rookhok dan mag zijn, aan de Leeuwenburg zouden de nicotinejunkies maar wat blij zijn met een dergelijk gebaar. Buiten bij de ingang ligt het bezaaid met nog nasmeulende peuken, een waar rookgordijn hangt onder de overkapping richting draaideur en de asbakpalen walmen continu. Ook hier: lijnen die aangeven waar wel (of juist niet) gerookt mag worden. Door de intercom probeert de receptie de rokers een kant op te dirigeren. Of het helpt? Nee. ‘Je kunt omroepen wat je wilt, ze luisteren toch niet. Ze houden zich nergens aan,’ verzucht een licht geïrriteerde receptioniste binnen. Soms loopt ze daarom zelf maar naar buiten. ‘Maar dan draai ik me om en dan begint het gewoon van voren af aan.’ ‘Belachelijk,’ noemt studente human resource management Denise Biesterveld (22) het, dat ze in de kou haar saffie moet roken. Veel zijn dat er overigens niet. Rillend: ‘Met dit weer is het naar buiten rennen, roken, en weer naar binnen rennen.’ Het voormalige doorrookte glazen hok achterin de kantine, kon haar goedkeuring ook niet echt wegdragen. ‘Daar kon je echt niet gaan zitten met niet-rokers. Eigenlijk hoefde je er niet eens eentje op te steken, zo blauw stond het daar.’ Wat dan? ‘Is er niet een wet die zegt dat een bedrijf moet zorgen voor een deugdelijke rookruimte voor haar medewerkers?’ Ze ‘gaat het opzoeken’, na ons antwoord dat zij dat als toekomstig hrm’er toch zou moeten weten. Iets verderop – heel correct áchter de gele streep – staan Herbert Woldberg (53, beleidsmedewerker Onderwijskwaliteit) en Simone Jilderda (43, manager bedrijfsvoering bij het domein Techniek). ‘Goede voornemens? Nee, ik moet eerst afvallen,’ lacht Jilderda. Stoppen, dat blijft ‘een dingetje’. ‘Heb ik al zo vaak gedaan. Maar het begint altijd weer met “ééntje dan”.’ Geen

enkel probleem, vindt het tweetal, dat buiten roken. ‘We snappen dat een school het niet wil hebben dat er binnen gerookt wordt.’ Dat kou een zaak van perceptie is, zien we aan Woldberg. Die staat in een trui rustig zijn shaggie te rollen. ‘Nergens last van hoor, je komt nog eens buiten en je hoort nog eens wat via mederokers.’ Even later krijgen we de tip van een voorbijganger het eens te proberen bij de Wenckebachweg, daar schijnt een rokersroddelclubje te bestaan. Altijd op de hoogte van het laatste wel en wee aan de HvA.’ Vanuit onze ooghoeken zien we nog net een poster hangen: ‘Zeuren over roken brengt ernstige schade aan de gezondheid toe.’ Vrolijk gaan we op weg naar het domein Onderwijs & Opvoeding.

Je moet toch wat Het rokersroddelclubje vinden we niet, maar een groepje blauwbekkende studenten wil wel wat vragen beantwoorden, maar snel graag want het is niet te harden zo koud. Bovendien krijgen ze maar tien minuten de tijd tussen lessen en daarin moeten wel twee peuken gerookt worden. Suzanne Houweling (17,) en Richard Tarquini (21, beiden eerstejaars geschiedenis) zijn het erover eens dat het bij de rokers buiten gezelliger is dan binnen. ‘Dat zie je altijd. Komen de nietrokers ook maar buiten staan, anders zitten ze in hun eentje.’ Weten rokers nieuwtjes en HvA-roddels altijd als eerste? ‘Nou, we discussiëren hier altijd wel. Gaat het over slechte lessen of docenten. Of over Wilders of zo. Dat er geen inpandige rookplek is, daarvoor gaan ze niet de zeepkist op. Gedwee: ‘Ach, we hebben daar toch geen invloed op. We roken hier voor de ingang en in de zomer een stukje verderop onder de overkapping in het zonnetje. Het zal wel.’ Staat stoppen nog op de to-do list in 2010? Dat voornemen blijkt al gesneuveld. Suzannes moeder vroeg het haar op oudejaarsavond nog, of ze niet beter kon stoppen na twaalven. ‘Om tien over twaalf had ik er alweer eentje in mijn mond. Ja, je moet toch ergens dat vuurwerk mee aansteken?’ n

havana

havana

Kleumen voor je saffie

Niet strekken! Drie lopers en twee experts over de voorbereiding, aanpak en nazorg van de Vondelparkloop.

15

Voor de rokers aan de HvA zijn het lastige en ijskoude tijden.

16

opinie

17

achtergrond

achtergrond

Verdient de pabo een onvoldoende? De berichten over de pabo van de HvA blijven elkaar

Wit voetje halen als bijbaan Studenten moeten betaald worden om tijdens de lessen hun beste beentje voor te zetten. Experimenteel onderzoek toont namelijk aan dat studenten van doorslaggevend belang zijn voor een stimulerend leerklimaat. Levi van Dam

De Hogeschool van Amsterdam is een van de vijf hogescholen die van minister Plasterk in totaal zeventien miljoen euro krijgen om een hoger opleidingsrendement te realiseren. Het project ‘Sturen op studiesucces’ is hier de vrucht van en wil bereiken dat ‘de lat niet lager wordt gelegd, maar dat er positieve en ondersteunende interventies binnen het onderwijs zelf worden geïmplementeerd’. Het is gebruikelijk dat deze interventies zich richten op docenten: zij moeten zorgen dat hun lessen aanspreken en dat de student tot leren komt. Experimenteel onderzoek binnen de minor ‘Kernthema’s van het menselijk gedrag’ wijst echter uit dat de student zelf pas echt in staat is om een hoger leerrendement te realiseren.

Conformiteit Sociaal psycholoog Solomon Asch zette het begrip ‘conformiteit’ op de kaart: mensen schikken zich naar de mening van de meerderheid binnen een groep. In een beroemd experiment vroeg hij vijf personen om van drie lijnen, de lijn aan te wijzen die in lengte overeenkwam met de voorbeeldlijn. Geen moeilijke opdracht. Van de vijf personen waren er echter vier handlanger van de onderzoeker, de vijfde was de enige echte

proefpersoon. De handlangers kregen de opdracht om na drie keer het goede lijntje te hebben aangewezen een verkeerde lijn aan te wijzen. Nadat de proefpersoon zijn collega’s aankijkt alsof zij gek zijn, besluiten zeven op de tien van alle echte proefpersonen het verkeerde antwoord te geven. Tegen beter weten conformeren zij zich aan de rest van de groep, om te voorkomen dat zij eruit worden geknikkerd. Ieder mens is vatbaar voor deze vorm van groepsdruk. Ook de student in zijn klas. In september startte de minor ‘Kernthema’s van het menselijke gedrag’ met een experiment: het vak sociale psychologie werd aan twee groepen van 25 studenten gegeven door één docent. In de zomer werden vijf studenten uit groep A benaderd met de vraag of zij als handlanger wilden fungeren. Aan hen werd gevraagd of zij de eerste twee lessen extra goed voorbereid naar de les wilden komen. Voor de les kregen zij van de docent een overzicht van de te behandelen onderwerpen en mogelijke vragen die zij daarover konden stellen. De opdracht was duidelijk: laat zien dat je de stof hebt gelezen en stel tijdens de les kritische vragen. Dit alles met de bedoeling dat zij hun medestudenten zouden

besmetten met het ‘actieve-studentvirus’. Aangezien groep B geen handlangers in hun groep had, en groep A besmet was door hun vijf medestudenten, was het idee dat er verschil in actief studentgedrag zou zijn. Het verschil was overduidelijk. Tijdens les 1 en 3 gaven beide groepen hun medestudenten een cijfer op een schaal van 0 tot 10 hoe actief zij dachten dat hun klasgenoten gedurende de week bezig waren met het vak, waarbij 0 staat voor niet actief en 10 voor zeer actief. Tijdens les 1 gaf groep A zijn medestudenten gemiddeld een 7,2 en groep B zijn medestudenten een 6,3. Het verschil tussen deze twee groepen was zowel tijdens de eerste als derde les dusdanig groot dat het niet op toeval kan berusten. Daarnaast werd aan de studenten de vraag voorgelegd hoe actief zij zich als klas vonden

tegenspreken. Klopt de kwalificatie ‘eeuwige hekkensluiter’ of zijn de negatieve beoordelingen het gevolg van een ongelukkige samenloop van omstandigheden? ‘Het is onzin dat de mensen die hier afstuderen niets zouden kunnen.’ Tim Verlaan geen andere lesopzet of -inhoud heeft gehanteerd, kan er met overtuiging worden gesteld dat deze verandering heeft plaatsgevonden als gevolg van de vijf handlangers. Door hun voorbeeldgedrag tijdens de eerste twee lessen hebben zij ervoor gezorgd dat de gehele klas zichzelf als actief is gaan beschouwen, in plaats van alleen die enkeling die zo actief is. De toetsing is het moment bij uitstek dat kan laten zien of zo’n actieve groep ook beter presteert tijdens het tentamen. Dat groep A zichzelf als actiever beschouwt dan groep B is leuk voor hen, maar behalen zij hierdoor ook een beter eindresultaat? Jazeker! Groep A heeft het tentamen afgesloten met gemiddeld een 8 en groep B scoort gemiddeld een 7. Tijdens de onthulling gaven studenten uit groep A aan dat zij bij de eerste les opkeken van hun actieve medestudenten en die avond

De pabo van de HvA heeft de accreditatie binnen. Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO) verleende begin december het kwaliteitskeurmerk. Toch komt de pabo maar niet af van haar negatieve imago. De stigmatisering begon in 1996 met een rode kaart van de NVAO, een officiële waarschuwing waarna de controles op een studie zullen worden geïntensiveerd. Eind oktober publiceerde het Onderwijsblad van de Algemene Onderwijsbond (AOb) een kwaliteits-

‘Je krijgt als student vaak het idee dat je het wiel tien keer zelf uit moet vinden’ ranglijst, waarop de HvA-pabo landelijk als laatste eindigde. Die tegengestelde signalen roepen de vraag op hoe het nu werkelijk is gesteld met de kwaliteit van de opleiding. In het artikel Ranking the pabo’s werd de pabo van de HvA ‘de eeuwige hekkensluiter’ genoemd. De lage positie was volgens het Onderwijsblad te danken aan de matige waardering van studenten voor hun opleiding, het lage studierendement, het geringe aantal studie-uren, maar bovenal het gevolg van een uitgestelde accreditatie ten tijde van het ter perse gaan van het artikel. Nu is het Onderwijsblad niet de enige beoordelaar. In de ranglijst van de Keuzegids Hoger Onderwijs, verzorgd door het Hoger Onderwijs Persbureau, scoort de pabo 52 van de 100 te behalen punten, waarmee de HvA tot de onderste van de lijst behoort. In oktober verscheen het jaarlijkse themanum-

Zij moesten hun medestudenten besmetten met het ‘actieve-studentvirus’ tijdens de les. Zowel tijdens de eerste, derde en zesde les was er sprake van een significant verschil tussen de beide groepen.

Baas boven baas De resultaten wijzen erop dat studenten in het begin hun medestudenten afwijkend vonden, namelijk zeer actief bezig met de lesstof. Na de eerste drie lessen was dit afwijkende gedrag echter iets van hen allemaal geworden. De hele klas was nu actief, niet alleen die paar medestudenten. Aangezien de docent dezelfde was bij beide klassen en

mer Studeren van weekblad Elsevier, waarin alle opleidingen in het hoger onderwijs worden getoetst op een scala aan studiegerelateerde onderwerpen. Aangezien het themanummer altijd goed wordt gelezen hechten bestuurders en managers in het onderwijs veel waarde aan de uitgave; menig student baseert zijn studie- en schoolkeuze op de Elsevier-ranglijst. Wat bleek? De pabo was van nummer 29 op een totaal van 31 hogescholen opgeklommen naar de achttiende

direct de volgende les zijn gaan voorbereiden. Studenten uit groep B betreurden het feit dat er bij hen geen handlangers in de klas hadden gezeten. Docenten en beleidsmakers kunnen er niet meer omheen: gebruik die zeventien miljoen om per klas vijf studenten te selecteren die betaald worden om hun beste beentje voor te zetten. Niet alleen het leerklimaat wordt ervaren als beter, ook de prestaties zijn beter! n Levi van Dam is docent sociaal pedagogische hulpverlening. havana

positie. In 2005 – de laatste keer dat Elsevier de pabo toetste – waardeerden HvA-studenten hun opleiding met gemiddeld een 6,5, in 2009 met een 7.

Zure appel Ondanks de stijgende lijn worden er in het studentenonderzoek ook nog steeds de nodige punten van kritiek geuit. De kwaliteit van de werkcolleges zou onder de maat zijn, studenten worden te veel aan hun lot overgelaten en de begeleiding door en communicatie met docenten laat vaak te wensen over. Sybran Weyer, derdejaars pabostudent, kan die kritiek gedeeltelijk onderschrijven. ‘Er is vooral te weinig aandacht voor didactiek. Je leert rekensommen maken en taalconstructies bouwen, maar niet genoeg hoe je deze vaardigheden moet overbrengen op jonge kinderen.’

Die kloof tussen theorie en praktijk wordt volgens Sybran nog eens vergroot door de manier van stage lopen. ‘Als pabostudent zie je tot en met het derde jaar een klas één keer per week. Dat levert geen hechte band op waarin je weet welke kinderen speciale aandacht behoeven.’ Hoewel hij deze problemen als deelnemer aan de projectgroep ‘Sturen op studiesucces’ heeft aangekaart bij het management, heeft hij niet het idee dat er sindsdien iets mee is gedaan. ‘Studenten praten veel met elkaar over de kwaliteit van het onderwijs, maar dat wordt niet altijd opgepikt door docenten en management. Men is achter de schermen ongetwijfeld bezig met verbeteringen in het curriculum, maar daar krijgen wij weinig van mee.’ Hoewel het theoriepakket en dan met name de lessen in didactiek volgens Sybran aanzienlijk mogen worden verzwaard, vindt hij niet dat studenten meer aan de hand moeten worden genomen. ‘Van hbo-studenten mag een grote mate van zelfstandigheid worden verwacht. Je staat straks ook vijf dagen per week alleen voor de klas.’ Ook het punt van kritiek op de omgang met docenten deelt Sybran niet. ‘Docenten groeten je gewoon op de gang, iedereen weet wie je bent.’ Het inktzwarte beeld dat het Onderwijsblad van de pabo schildert wordt door hem dan ook niet gedeeld. ‘Het is onzin dat de mensen die hier afstuderen niets zouden kunnen.’ Maarten van Zanten, ook derdejaars, is minder genuanceerd in zijn oordeel. ‘Vooral het aantal contacturen moet omhoog. Je krijgt als student vaak het idee dat je het wiel tien keer zelf uit moet vinden, waarbij ik het gevoel krijg dat ik niet altijd serieus word genomen.’ Kern van het probleem ligt volgens Maarten in het competentiegericht leren. ‘Dat wordt verkocht als meer zelfstandigheid voor studenten, maar is vooral bedoeld om de werkdruk van docenten te verlichten. Ik wil meer inhoudelijke diepgang, met name op het vlak van didactiek.’ De student denkt dat veel studenten hun tijd uitzitten op de pabo. ‘Het is nu even door de zure appel heen bijten, maar volgens mij wachten studenten vooral op het moment dat zij echt voor de klas kunnen gaan staan.’ Hij heeft wel het idee dat het management zijn klachten onderkent. ‘Er wordt vast wel iets gedaan met het cur-

riculum, maar dat kost tijd. Ik zal het als student wel niet meer meemaken.’

Menselijke maat De studenten zijn – zo blijkt uit de onderzoeken – verdeeld in hun waardering voor de opleiding. Maar wat vinden docenten en management eigenlijk van de kritiek, en wordt hier nu wel of niet iets mee gedaan? Docent en lid van de medezeggenschapsraad Jim Grigoleit schrijft de problemen van de pabo vooral toe aan de organisatiestructuur van de HvA. Grigoleit: ‘Eigenlijk past een pabo niet binnen een overkoepelende organisatie als een hogeschool. Dat zie je terug in de ranglijsten: de zelfstandige pabo’s doen het veel beter. Onze pabo mist de voordelen van kleinschaligheid, waarbij studenten en docenten zich meer betrokken voelen bij het onderwijs.’ De nadelen zijn evident. ‘Een

concreet voorbeeld zijn de vakanties. Deze lopen op de HvA niet gelijk met die van basisscholen, waardoor onze studenten niet in de gewenste perioden langdurige stages kunnen lopen. Wij hebben nu en straks op de Amstelcampus te weinig lokalen tot onze beschikking, waardoor docenten met al hun lesmateriaal – en dat is veel op een pabo – steeds van locatie naar locatie moeten verkassen. Dit zijn zaken waar aan de HvA, vooral door een gebrekkige aandacht voor de menselijke maat, te weinig over na wordt gedacht. Ik pleit daarom voor een zelfstandiger pabo.’ Docente en projectleidster bij ‘Sturen op studiesucces’ Robinet Bargeman ziet geen heil in meer zelfstandigheid, zij denkt dat overvleugeling door de HvA juist een meerwaarde kan zijn. ‘Wanneer er meer geld nodig is voor onderwijs vinden we vaak

een luisterend oor.’ Ze erkent de problemen bij de opleiding, maar het artikel in het Onderwijsblad deed pijn. ‘Het was makkelijk scoren. In het stuk bleef onderbelicht welke verbeteringen wij hebben doorgevoerd sinds het einde van de jaren negentig.’ Wel bevestigt ze de nog immer wisselende geluiden van onderzoeken en studenten. ‘Het gaat nu goed – we zijn geaccrediteerd en het studierendement is enigszins verbeterd – maar het kan altijd beter. Zolang wij niet op nummer één staan in de ranglijsten is er werk aan de winkel.’ Hiertoe wordt volgens Bargeman juist wel veel naar studenten geluisterd, onder andere middels de door haar geleide projectgroep. ‘Vooral de kleine kwaliteit kan nog worden bijgeschaafd, zo zouden de jaarroosters voor zowel studenten als docenten werkbaarder moeten worden gemaakt.’

Verbeteringen De geluiden van onderzoekers, studenten en docenten – laatstgenoemden vol goede voornemens – lijken erop te wijzen dat het de goede kant op gaat met de pabo. Toch zijn er ook een aantal meer algemene trends – nadelig voor de kwaliteit van het onderwijs – waar de HvA-pabo in eerste instantie weinig aan kan doen. Afdelingsmanager Petra Smulders: ‘Drie jaar geleden werd er in de media veel bericht over pabostudenten die niet zouden kunnen rekenen, en uit de ranglijsten blijkt dat de pabo’s in de vier grote steden met specifieke problemen kampen waar scholen in de provincie geen last van hebben. Wij proberen in het eerste jaar daarom meer aan selectie te doen, waarbij studenten enkel door mogen studeren met een acht voor rekenen en een negen voor Nederlandse taal.’

Smulders wil de ranglijsten absoluut niet betwisten, maar de verschillende uitkomsten laten volgens haar wel zien dat er meerdere waarheden zijn. ‘Ik betreur het artikel in het Onderwijsblad, met name door de vroegtijdige publicatie. Wanneer men had gewacht tot na de definitieve accreditatie waren we hoger geëindigd. Hiernaast plaatsen interne onderzoeken onze pabo in een veel positiever daglicht.’ Langzaam maar zeker lijkt de pabo met de doorgevoerde en voorgenomen verbeteringen haar stigma te verliezen, maar dat is een moeizaam proces. Smulders: ‘Die rode kaart van eind jaren negentig blijft ons achtervolgen, het zal nog wel even duren voordat we die schaduw van ons verleden kwijt zijn.’ n

havana

havana

Stuudjesbonus

Pabo: top of flop?

Studenten moeten betaald worden om hun beste beentje voor te zetten, betoogt Levi van Dam.

De kwaliteit van de pabo van de HvA blijft onderwerp van discussie.

18

havana

very short introductions

#17

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 13 januari 2010

Onderzoek,

maar dan in het kort Promovendi, hoogleraren, proefschriften en leerstoelen: vanzelfsprekend allemaal terug te vinden op de UvA. Maar lang niet iedereen weet dat er ook op de HvA uitgebreid onderzoek wordt gedaan. Hoog tijd dus voor Very Short Introductions. Merel Straathof ‘Water in en om de stad’, ‘Gewichtsmanagement’ en ‘Digital life’: het is een kleine greep uit de in totaal 29 lectoraten die samen het hart vormen van het praktisch onderzoek aan de HvA. Binnen deze onderzoeksgebieden wordt er flink aan de weg getimmerd door lectoren, docenten en studenten. Maar het onderzoek van de hogeschool komt nog maar weinig voor het voetlicht en dat is jammer, vindt Felix Malten, directeur Marketing

volledig mogelijk voor een jury en publiek. En dat hoeft niet voor niets: de beste spreker kan rekenen op een vijfdaagse reis naar New York, mogelijk gemaakt door cateraar Sorbon. Collegevoorzitter Karel van der Toorn is enthousiast over het initiatief. Volgens hem is het een originele manier om mensen kennis te laten maken met de diverse onderzoeken die gedaan worden aan de hogeschool.

‘We laten de mensen weten welke mooie onderzoeken hier plaatsvinden’ & Communicatie van de HvA. Daarom roept hij samen met weekblad Havana de wedstrijd Very Short Introductions (VSI) in het leven voor alle onderzoekende lectoren, docenten en studenten van de HvA. De spelregels zijn simpel: presenteer in maximaal vijf minuten het eigen onderzoek zo goed en

‘Very Short Introductions is een interessante formule, omdat het mensen dwingt snel tot de essentie te komen voor een niet ingewijd publiek. Dat er ook nog een competitieelement aan zit is leuk.’ De UvA organiseerde eind vorig jaar al eenzelfde wedstrijd waarbij studenten en

docenten in korte tijd uitleg konden geven over hun onderzoek of interessegebied. De winnaar ging er toen vandoor met twee vliegtickets naar Oxford. Dat de HvA het stokje nu overneemt noemt Van der Toorn logisch. ‘Bij de UvA is het goed gelukt. En nu is het de beurt aan de HvA. Het is een grote onderwijsinstelling met veel ervaring en waar een duidelijke band met onderzoek is.’ Tot begin maart kan iedere onderzoeker van de HvA in een A4’tje toelichten waarom juist zijn of haar onderzoek zou moeten meedingen naar de hoofdprijs. Vervolgens mogen veertien ‘uitverkorenen’ de degens kruisen op dinsdagavond 23 maart. Op die avond worden de twee beste sprekers verkozen door een vierkoppige jury bestaande uit rector Dymph van den Boom, domeinvoorzitter Maatschappij & Recht Willem Baumfalk, directeur Marketing & Communicatie Felix Malten en Havana-hoofdredacteur Paul van de Water. Op de onderwijsconferentie van 8 april nemen de finalisten het opnieuw tegen elkaar op, waarna de winnaar van de allereerste Very Short Introductions van de HvA bekend wordt gemaakt.

Impact De jury zal tijdens de selectie en de wedstrijd zelf de nadruk leggen op het praktisch nut van de onderzoeken. Jurylid Baumfalk: ‘Ik ga letten op de impact die het gepresenteerde onderzoek heeft op het onderwijs, de beroepspraktijk en de wetenschap. Hoe groter de impact, hoe mooier ik het onderzoek vind.’ Jurylid Malten hoopt ook

Als je van getallen houdt dan is 2010 een prachtig jaar. Het is immers een fraaie combinatie van cijfers en het verwijst ook nog naar onze twee grootste steden. Heb je een hekel aan getallen? Ook dan wordt 2010 een geweldig jaar. Ben ik helderziend? Of een ongenuanceerde optimist? Zo eentje die het oude jaar altijd vol positieve gevoelens afsluit en het nieuwe jaar begroet met Erica Terpstra-achtig enthousiasme. Het antwoord ga ik hier niet geven. Ik geef u wel een paar voorspellingen. Het vermogen om de toekomst te voorspellen kun je trouwens maar beter combineren met de vaardigheid om uit te leggen waarom je voorspelling niet is uitgekomen. Dat zei Churchill en die kon dat weten. • Ajax wordt weer geen kampioen en ondanks beloften van de Ajax-top gaat de club zich te buiten aan allerlei miskopen van het niveau Atouba. • Het lukt de HvA wederom niet om een beoordelingssysteem te implementeren waarbij de prestaties van studenten in cijfers worden uitgedrukt. • Dat het dit jaar wel lukt om een docent-van-het-jaarverkiezing te organiseren, is niet aan de Asva te danken. Als het om de winnaar gaat, krijg ik de letters n en k door maar die n kan ook een m zijn. Geld blijft voor de HvA een punt van aandacht maar geen object van zorg. Dat laatste geldt niet voor de UvA. • De vuvuzela wordt vanaf juni ongekend populair. • We nemen afscheid van minstens twee domeinvoorzitters. Blijf Havana lezen en u zult snel weten wie ons gaan verlaten. • Het huidige College van Bestuur blijft maar er komt wel een vierde lid bij. • Het taalniveau van veel studenten en van te veel medewerkers blijft bedroevend, maar er komen allerlei initiatieven en maatregelen om het niveau op te krikken. • We stijgen weer in de Keuzegids, vooral de pabo maakt een sprong voorwaarts. • Er verschijnt een speciale sport-Havana. Cees Vervoorn is – voor dat nummer – de gasthoofdredacteur. • Sorbon doet zijn uiterste best om te laten zien dat zij de meest geschikte cateraar is voor de UvA en de HvA. Mag Sorbon blijven of wordt het toch Sodexo? • Er doen 750 UvA’ers en HvA’ers mee aan de Dam tot Damloop. • Het blijft modderen met SLB. • VSI wordt een groot succes (zie verderop in dit nummer). Ik verwacht niet dat ik in januari 2011 moet uitleggen waarom dit allemaal niet is uitgekomen.

Paul van de Water Hoofdredacteur

op onderzoeken die juist de persoonlijke ontwikkeling beïnvloeden. ‘Ik ben reuze benieuwd wat de inzendingen op dat aspect te zien zullen geven.’ Het praktische tintje dat zowel de hogeschool als de jury in de onderzoekers zoekt, maakt het publiek een belangrijk onderdeel van de wedstrijd, vindt Baumfalk. ‘Door Very Short Introductions kunnen we de mensen laten weten welke mooie onderzoeken hier plaatsvinden.’ Eerlijk is eerlijk, de term Very Short Introductions is niet nieuw en komt evenmin uit de koker van de HvA of UvA. Die eer gaat naar Oxford University Press dat onder de noemer Very Short Introductions al vele tientallen onderzoekers de mogelijkheid gaf om compact – tot zo’n 150 pagina’s – te vertellen over hun specialisatie. Het leverde boeken op over de meest uiteenlopende onderzoeksgebieden, van Russische literatuur tot de menselijke evolutie. n

n Tot en met 7 maart kan iedere onderzoeker van de HvA een A4 met motivatie sturen naar [email protected]. Uiterlijk 15 maart maakt de jury bekend welke veertien onderzoekers op dinsdag 23 maart vanaf 19.00 uur hun onderzoek mogen presenteren voor de jury en publiek in het Europahuis aan de James Wattstraat 79. Tijdens de onderwijsconferentie op donderdag 8 april nemen de twee finalisten het opnieuw tegen elkaar op, waarna de winnaar bekend wordt gemaakt.

Opinie

Betaal studenten om hun best te doen

Pabo

Hekkensluiter of toekomstige topper?

Onderzoek Presenteren in vijf minuten

havana

Very Short Intro’s

coverbeeld: Bram Belloni

Aan de UvA waren de ultrakorte onderzoekspresentaties een groot succes. De HvA kan niet achterblijven.

Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Amsterdam 13 januari 2010 jaargang 15 / #17

En verder... 04 nieuws

20 recensies

22 hva-agenda

09 ingezonden

21 eten

23 weekgast

09 vraag van de week

21 zwartwit

24 afstuderen

09 column jolanda

22 havana 15 jaar

19 dubbelop

22 gekeurd

Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX  Amsterdam, 020 595 24 90 [email protected]. Hoofdredactie/management Paul van de Water [email protected] Eindredactie Wim de Jong [email protected] Redactie Aoife Groenewegen (stagiair), Eveline van Heumen [email protected], Selina van Loon (redactie-assistent) s.van.loon2@hva. nl, Thijs den Otter [email protected], Merel Straathof [email protected], Annemarie Vissers [email protected] Medewerkers Carlijn van Donselaar, Kirsten Dorrestijn, Gijs Hardeman, Anouk Kemper, Harmen van der Meulen (correctie), Jolanda te Roller, Hans van Vinkeveen Fotografen Bram Belloni, Fred van Diem, Marc Deurloo, Jan-Maarten Hupkes Coverbeeld Bram Belloni Illustratoren Pepijn Barnard, Martien Bos, Aimée Groen, Bas Kocken, Magda Rinkema, Pascal Tieman Vormgeving Ron Zijlmans Ontwerp Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of [email protected] Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactie-assistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen. Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur ­artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670 Havana heeft een samenwerkingsverband met Folia. (Floor Boon, Mirna van Dijk, Jim Jansen, Anne Koeleman, Harmen van der Meulen, Dirk Wolthekker). De volgende Havana verschijnt woensdag 20 januari

havana

3

nieuws

Pabo eist negen voor Nederlands De pabo stelt bijzonder hoge eisen aan de taal- en rekenvaardigheid van haar studenten. Voordat studenten beginnen aan hun afstudeerpracticum moeten ze een acht hebben voor rekenen en een negen voor Nederlands. Klachten zijn bij afdelingsmanager Petra Smulders niet bekend. Zij komt verderop in Havana (pagina’s 16 en 17) uitgebreid terug op het niveau van de pabo van de HvA, die eind vorig jaar door onderwijsbond AOb werd uitgeroepen tot slechtste van het land. Ze stelt dat een acht voor rekenen en wiskunde en een negen voor Nederlands noodzakelijk zijn om te kunnen afstuderen. ‘We willen dat onze studenten het beste uit zichzelf halen: hun eigen niveau in deze vakken moet ver bovengemiddeld zijn.’ Smulders is er

van overtuigd dat dit kan. ‘Het staat gewoon in de Onderwijs en Examen Regeling (OER).’ Jim Grigoleit, secretaris van de examencommissie van de opleiding, nuanceert dat wat: volgens hem staat het in de studiegids, een uitwerking van die OER. Hij wijst er verder op propedeusestudenten een zeven moeten halen voor Nederlands. Zo niet, dan volgt er een BAS. De vraag is natuurlijk: kan dat zomaar? Hoofd juridische zaken Kees Koppenol vindt het een lastig verhaal. ‘Een opleiding kan eisen dat studenten bepaalde vakken met goed resultaat afsluiten voor ze aan hun afstudeerfase beginnen. Maar het lijkt me lastig om een acht of een negen te eisen. Een zeven eisen voor Nederlands in de propedeuse zou in een beroepszaak geen stand houden.’ (TdO)

Partner stapt uit SiS-project De HvA gaat door met de invoering van het inschrijf- en volgsysteem SiS. Ook nu de Radboud Universiteit Nijmegen uit het samenwerkingsverband is gestapt. Invoering wordt daardoor duurder. In december besloot de Nijmeegse instelling uit het project te stappen, vanwege kostenoverschrijdingen en opleveringsproblemen: het systeem had bijna een jaar geleden af moeten zijn. Giel Paulissen, programmadirecteur SiS voor de HvA, begrijpt weinig van het besluit van de Radboud Universiteit. ‘We werken met een aantal partners aan een systeem waarmee we tien, vijftien jaar vooruit kunnen. Dat

kost meer tijd en geld dan aanvankelijk was ingeschat, maar het is dan ook erg complexe materie.’ De HvA maakt al gedeeltelijk gebruik van SiS. ‘Voor dit jaar zijn alle inschrijvingen via het nieuwe systeem doorgevoerd. Dat kostte ons bloed, zweet en tranen, maar ik had eerlijk gezegd niet anders verwacht. Het volgsysteem wordt gefaseerd ingevoerd, en moet uiterlijk in 2012 klaar zijn.’ Paulissen heeft geen idee hoe veel het systeem de HvA uiteindelijk gaat kosten. ‘Het is natuurlijk een miljoenenproject, maar veel hangt af van wat we er precies mee willen. Als we bijvoorbeeld besluiten de roostering in het systeem mee te nemen, dan is dat weer een extra applicatie.’

Oude ov-kaart gedoogd Studenten die vandaag voor het eerst reizen met het openbaar vervoer, krijgen van de Landelijke Studenten vakbond (LSVb) het advies hun oude papieren ov-kaart bij zich te houden. Die kaart wordt door de NS tot 1 februari gedoogd. Er is veel onduidelijkheid bij studenten rond de nieuwe chipkaart. Problemen rond het aanvragen van de chipkaart, het activeren ervan en het in- en uitchecken met de kaart leiden tot veel vragen en onzekerheid bij studenten over hoe zij geldig kunnen reizen. De beslissing van de NS is een opluchting voor studenten, ze kunnen hoe dan ook reizen. Het activeren kan in ieder geval nog tot 1 februari. Tot die tijd kunnen studenten geldig reizen met de niet-geactiveerde chipkaart of hun oude papieren kaart. (AV)

Op 5 januari kreeg zij de ALVA-scriptieprijs uitgereikt. Eva kreeg de prijs vanwege de adequate manier waarop ze wist te schakelen tussen vakin4

havana

houd, didactiek en onderwijspraktijk. De driekoppige beoordelingscommissie spreekt van uitstekend opgezet en uitgevoerd onderzoek en een vlotte, leesbaar geschreven scriptie. Uit haar scriptie voor de lerarenopleiding wiskunde bleek dat de rekenvaardigheid van leerlingen in het voortgezet onderwijs na het maken van de Cito-toets in groep acht snel afneemt. Toen in 2008 deze prijs in het leven

New York Minute

Fotograaf Peter van de Wijngaart vertrok in de zomer van 2008 naar New York om er in een half jaar tijd het jachtige leven vast te leggen. Het resultaat: zestig foto’s van exact één minuut door de sluitertijd van zestig seconden. Alle foto’s samen vormen één uur. Tot en met eind februari hangt er een collectie van vijftien foto’s in het Singelgrachtgebouw. Het New Yorkse kwartier hangt daarna nog een half jaar in het KroonState en de Leeuwenburg. (EvH)

Studenten in finale internetgame Studententeam Fris & Fruitig, opleiding logistiek, doet dit jaar voor de tweede keer mee aan The Fresh Connection (TFC), een internetgame. En opnieuw staan ze in de finale. ‘We hopen op een plek in de top tien.’

Door het wegvallen van de Radboud Universiteit wordt SiS wederom duurder. Het expertisecentrum dat rond Peoplesoft was ingericht, wordt straks bemand door een instelling minder. De HvA moet dat opvangen, samen met partners UvA, Universiteit Leiden en de Universiteit van Tilburg. Wel is de Nijmeegse instelling verplicht om het project dit jaar nog financieel te steunen. Volgens computerwebsite Channelweb heeft de Radboud Universiteit zelfs berekend dat ze na aanbesteding van een nieuw en beter programma binnen tien jaar minder geld kwijt is dan wanneer ze waren doorgegaan met aanmodderen bij Peoplesoft. Het systeem zou aanvankelijk 21 miljoen euro kosten. (TdO)

Wiskundescriptie in de prijzen Ook dit jaar was er slechts één inzender voor de scriptieprijs voor alumni van de lerarenopleidingen Amsterdam (ALVA). Eva van Dam sleepte de prijs in de wacht met haar onderzoek naar het rekenniveau van scholieren.

Beeld Peter van de Wijngaart

Aoife Groenewegen / Gijs Hardeman / Eveline van Heumen / Anne Koeleman / Thijs den Otter (coördinatie) / Annemarie Vissers / Paul van de Water

werd geroepen was er ook maar één inzending tot teleurstelling van de juryleden. Tot hun spijt kon de prijs niet worden toegekend omdat er niet was voldaan aan alle strenge beoordelingscriteria. Naast de eer van de prijs heeft Eva een geldbedrag van 250 euro ontvangen. Inmiddels werkt zij als docent wiskunde aan een middelbare school in Leiden. (EvH)

Caspar Ruterink, student logistiek vormt samen met studiegenoten Jurn Walstra, Ryan Saridin en Nermin Tunovic Fris & Fruitig. Ondanks dat het team wat foutjes heeft gemaakt, staan ze toch in de finale. De teams, bestaande uit vier personen, moeten in een virtuele leeromgeving een vruchtensappenfabrikant van de ondergang redden. TFC is een internetgame en is opgesplitst in twee competities. Eén voor professionals en een voor studenten. Caspar: ‘Ze zijn gewoon bang dat de studenten het beter doen dan de professionals. Wij hebben misschien wel meer tijd maar ook minder ervaring.’ De game duurt zes weken, waarbij elke week gelijk staat aan een half jaar in werkelijkheid. Meedoen aan TFC levert niets extra’s op voor de studie. ‘Het is een bron van ervaring voor studenten en het staat goed op je cv. Zodra je gaat solliciteren heb je nog geen praktijkervaring. Als je hebt deelgenomen aan TFC heb je wel een voorsprong,’ aldus Caspar. De finale vindt donderdag 14 januari plaats. Caspar: ‘Er worden dan nog één of twee rondes gespeeld en daarna volgt de uitslag. Maar het draait vooral om netwerken. Je krijgt er uitgebreid de kans om met bedrijven te praten.’ (AG)

Liefting nieuwe financieel directeur Richard Liefting treedt op 1 februari in dienst als directeur van de afdeling Planning & Financiën. Hij is daarmee de officiële opvolger van Oege de Jong, die begin dit collegejaar vertrok. De HvA is niet de eerste hogeschool waar Liefting (37) aan het werk gaat: momenteel is hij in dezelfde functie in dienst bij Stenden Hogeschool, die actief is in het noorden van het land. Daarvoor werkte hij voor het ROC Horizon College in Alkmaar, en hij als consultant bij KPMG. Liefting studeerde in 1996 af aan de Vrije Universiteit als bedrijfseconoom. (TdO)

nieuws

‘Samenwerking Contract met mbo gaat goed’ Sorbon beëindigd De Onderwijsraad presenteerde in december een rapport waarin werd geconcludeerd dat het mbo en het hbo langs elkaar heen werken. Maar het domein Economie & Management heeft niet minder dan twaalf ‘mhbo’-trajecten gelanceerd, samen met een aantal roc’s in de regio. Projectmanager mbo-hbo Kees Post is dan ook niet erg te spreken over de bevindingen van de Onderwijsraad. ‘Op uitvoeringsniveau zijn ze in ieder geval niet komen kijken. We hebben versnelde trajecten in samenwerking met het ROC van Amsterdam, ROC ASA en ROC Flevoland. Met die laatste al sinds 2003. Vanaf februari worden de mhbo-trajecten officieel bekrachtigd met convenanten tussen de HvA en de betrokken roc’s.’ Studenten in een mhbo-traject krijgen in het derde jaar van hun opleiding een combinatiejaar, waarbinnen ze naast mbo-onderwijs ook al een deel van het propedeusejaar van het domein Economie & Management doorlopen. ‘Het gaat dus om een gedeeld programma, waarbij ook de HvA het niveau scherp in de gaten houdt en er zorg voor draagt dat de theorie een prominente plek krijgt. Zo dient op het roc reeds drie hbo-propedeuseboeken te zijn onderwezen. Op die manier zorgen we er voor dat studenten uit het mbo weten wat ze te wachten staat als ze zich eenmaal definitief op de HvA melden.’ Post meldt dat er dit jaar 150 mhbo-studenten begonnen zijn aan het combinatiejaar. ‘Dat vind ik een behoorlijk goede score. Of ze het allemaal redden? Dat is moeilijk te zeggen. We willen het studieverloop nog scherper in de gaten gaan houden: op het moment dat een mbo-student in het gehele traject wat terugvalt, wordt deze doorverwezen naar het reguliere niveau-4 traject. Dat kost hem dan een extra jaar, maar daarna kan hij alsnog bij ons van start.’ Het probleem dat die groep studenten alsnog met gebrekkige theoretische kennis aan een economische studie begint – een belangrijke conclusie van de Onderwijsraad – is deels ondervangen: Nederlands en Engels zijn weer terug als verplichte vakken. Post is blij toe. ‘De normen van de economische roc-studies worden vastgesteld door het Ecabo. Die hebben zich tot voor kort vooral beziggehouden met een zo veel mogelijk op de praktijk gerichte opleiding. Zij besloten ooit dat het niet nodig was Engels als verplicht vak te handhaven. Alsof mbo’ers in het bankwezen nooit te maken krijgen met internationaal handelsverkeer?’ (TdO)

Het College van Bestuur heeft vlak voor de kerstvakantie besloten het contract met Sorbon te beëindigen. De cateraar voldeed niet aan de kwaliteitsafspraken die waren gemaakt met de HvA en de UvA. Het besluit komt nauwelijks als een verrassing. Een aantal weken geleden kreeg de redactie van Havana een rapport in handen van een interne kwaliteitscommissie, waaruit al bleek dat Sorbon niet had voldaan aan de afgesproken kwaliteitsnormen. Om te voorkomen dat het contract niet automatisch met vijf jaar zou worden verlengd, moest het College van Bestuur voor het einde van het jaar beslissen over de toekomst. Sorbon had zich de laatste maanden ‘aantoonbaar verbeterd’, maar de afgesproken normen – de cateraar moest minimaal een 7,5 zou scoren in klanttevredenheidsonderzoeken – haalde het bedrijf bij lange na niet. Wel was het aanbod en de kwaliteit volgens de klanten van voldoende

niveau. Waarderingen schommelden rond de 5,9 (UvA) en de 6,8 (HvA). In het rapport waarop het CvB zijn beslissing deels heeft gebaseerd, staat ook dat de omzet van de cateraar in de afgelopen jaren behoorlijk is gedaald: HvA-studenten en medewerkers blijken dertig procent minder uit te geven dan in 2004. Verder bleek Sorbon niet in staat om duidelijk te maken of de wettelijke normen werden gehaald bij bacteriële controles: uit de data die het bedrijf verstrekte, kon niet worden opgemaakt of de koelinstallaties en het bestek schoon genoeg waren. Sorbon - een gelegenheidsbedrijf van Maison van den Boer en Vitam – is nog niet uit de kantines verdwenen: er is een opzegtermijn van een jaar. Het College van Bestuur neemt nog een beslissing over de manier waarop de catering vanaf 2011 wordt georganiseerd. Waarschijnlijk komt er een nieuwe Europese aanbesteding. Het staat Sorbon vrij om daar aan mee te doen. Operationeel directeur Jørgen

Vestjens van de cateraar zegt ‘kennis te hebben genomen van het besluit’. Volgens hem heeft het College de cateraar vanwege de verbeterslag van het afgelopen jaar verzocht om deel te nemen aan de nieuwe aanbestedingsronde voor 2011. ’We moeten ons opnieuw bewijzen.’ Op havanaweb.nl werd het aangekondigde vertrek van Sorbon over het algemeen met instemming begroet. ‘Een wijs besluit van het College van Bestuur,’ vindt Marcel Jongsma. Volgens hem was zowel het prijsniveau als de kwaliteit onder de maat. Ene Maarten vindt dat de kwaliteitsverbeteringen ‘veeeeeeeel te laat’ kwamen. Jorge vindt het jammer dat Sorbon nog tot 2011 blijft. ‘Dat is nog even uitzingen voor studenten en medewerkers.’ Anderen zijn genuanceerder. ‘Tommie’ laat weten de kwaliteit van de cateraar ‘op zich oké’ te vinden, maar heeft moeite met de prijzen. Steven maakt zich zorgen over de motivatie onder het personeel, en een medewerker van Sorbon stelt dat ‘we gewoon zijn weggepest’. (TdO)

Begroting afgekeurd De HvA-begroting voor 2010 is afgekeurd door de Centrale Medezeggenschapsraad. Er zou te veel geld naar de centrale diensten gaan, terwijl ook binnen de domeinen volop wordt geïnvesteerd in ondersteuning. De CMR wil onder meer het onderzoek afwachten dat op dit moment wordt uitgevoerd door de afdeling P&O: daaruit moet een verklaring komen voor de toenemende kosten

van de ondersteunende diensten. Daarnaast moet een plan van aanpak worden voorgelegd waarmee de kosten in 2011 worden teruggedrongen. ‘Er moet gewoon meer financiële ruimte zijn voor het onderwijs zelf,’ zegt secretaris Lex Sietses. ‘Verder hebben we het College van Bestuur gevraagd om meer informatie. De toename van de kosten wordt onder meer toegeschreven aan het feit dat de bouw van de Amstelcampus op dit moment wordt betaald vanuit de

centrale diensten, maar cijfers hebben we nog niet gezien.’ Interim-secretaris Conny Vermolen kan nog niet inhoudelijk reageren op het besluit van de CMR: de brief waarin het besluit wordt toegelicht was nog niet naar het College van Bestuur gestuurd. ‘Maar ik heb vorig jaar al opdracht gekregen om na te gaan of de verhouding tussen onderwijs en ondersteuning niet strakker kan. Die analyse is op 1 april klaar.’ (TdO)

alf. Hij reed een persoonlijk record en werd zo de verrassing van de equipe die Nederland gaat vertegenwoordigen in Vancouver. Het afgelopen jaar reed van der Kieft al een halve minuut van zijn persoonlijk record af. n schaatsen JCU-student Annette Gerritsen is afgelopen weekeinde voor de eerste keer Nederlands kampioen geworden op de sprint. Gerritsen, die zich vorige maand op drie afstanden plaatste voor de Olympische Spelen (500, 1000 en 1500 meter), legde de basis voor haar titel tijdens de wedstrijden op zaterdag, toen ze de 500

en de 1000 meter won. Op zondag werd ze verslagen door concurrent Margot Boer. Gerritsens titel kwam daarbij niet meer in gevaar. n VOLLEYBAL Het wordt voor HvA Volleybal steeds moeilijker om aan het einde van het seizoen eerste te staan. Afgelopen zaterdag werd er verloren van Langhenkel Orion dat zijn koppositie verstevigde. Orion staat nu twee punten voor en heeft een wedstrijd minder gespeeld. HvA speelt nog drie wedstrijden voordat de play-offs beginnen. (GH)

SPORTFLITSen

Minty fresh!

Dat werkstudenten het niet altijd even druk hebben, bleek wel weer tijdens de open avond van Economie & Management en informatica die afgelopen donderdag plaatsvond. De gratis HvApepermuntjes zijn zorgvuldig ontdaan van hun wikkeltje en alle 105 opgestapeld tot een perfecte piramide. Toch maar product design studeren dan? Nog wel even langs de open dag dan hè, hebben de werkstudenten tijdens die sessie wel wat te doen. (EvH)

n VOLLEYBAL Bondscoach Peter Blangé heeft twee spelers van HvA Volleybal geselecteerd voor de extra wintertrainingen van het Nederlandse team. Het gaat om Gijs Jorna en David van Haarlem. De trainingen gaan op 19 januari van start en zijn bedoeld om de (potentiële) internationals extra oefening te bieden. n schaatsen Arjen van der Kieft (engineering, design & innovation) heeft zich als laatste geplaatst voor de 10 km op de Winterspelen van Vancouver. Verrassend werd hij tweede achter Bob de Jong op het Olympisch kwalificatietoernooi in Thi-

havana

5

nieuws

Slapen in stijl Het Lloyd Hotel opent begin volgend jaar aan het Damrak een nieuw hotel, The Exchange. Studenten van het Amfi zullen de kamers van dit hotel inrichten, met als thema ‘Sleeping in fashion’. Ouderejaars studenten en afgestudeerden gaan 63 één- tot vijfsterrenkamers aankleden. Volgens een medewerker van het Lloyd Hotel wordt er zo een brug geslagen met de modewereld en wordt het Damrak hiermee weer ‘de rode loper van de stad’. ‘De opdracht voor de studenten is te kijken naar de kamer alsof het een model is,’ zegt Liesbeth in ‘t Hout, directeur van het Amfi. ‘Zo kleed je het aan met een bepaalde sfeer en karakter. Het is natuurlijk een heel ongebruikelijk

soort opdracht, wat er precies uit komt moeten we nog zien.’ De hotelkamers worden basic ingericht, de studenten zullen vooral met textiel werken. ‘Misschien doen ze ook iets met de lichtval, maar ze blijven werken met de zachte materialen waar een Amfi-student aan gewend is.’ Elke kamer krijgt een eigen sfeer, die ‘fris en speels, sexy en comfortabel, gedurfd of klassiek’ kan worden. Het Amfi blijft betrokken bij het project om het Damrak ‘de catwalk van de stad’ te maken, door het aanbieden van hun ontwerpen in de nieuwe winkel op het Damrak, ‘Options’. Ook zal het hotel blijven veranderen. ‘We gaan natuurlijk niet elke week opnieuw inrichten, maar het is wel de bedoeling dat de kamers af en toe opnieuw worden aangekleed,’ aldus In ‘t Hout. (AK)

Oud pand HES gekraakt Een groep studenten en kunstenaars heeft afgelopen weekend de benedenverdieping van het oude HES-gebouw gekraakt, meldt Het Parool. Het gaat om het oude schoolgebouw aan de Passeerdersgracht. De ruimte zal worden gebruikt als werkruimte voor kunstenaars en filmmakers en voor andere culturele initiatieven. Ook worden er exposities gepland. De ruimte staat volgens de groep al jaren leeg. In het aangrenzende gebouw zijn eveneens een paar lokalen in gebruik als tijdelijke ateliers.

Volgens de krakers is er al vanaf 2004 sprake van structurele leegstand van de gebouwen. Eerdere plannen van de gemeente om de panden in te richten als hotel of te gebruiken als gerechtshof zijn mislukt. De verkoopgeschiedenis van de panden is volgens de krakers dubieus: de HES zou de panden negen jaar geleden hebben verkocht voor omgerekend tien miljoen euro aan een vastgoedbedrijf. In 2002 kocht het rijk beide panden voor vijftien miljoen euro. De politieke partij Amsterdam Anders/de Groenen (AA/dG) roept stadsdeel Centrum op om de kraak toe te staan. (AV)

Even bellen met Francis Meester Francis Meester wordt deze week met het symposium ‘Meester van beroep’ uitgezwaaid als directeur van de Pabo Almere. Ze blijft als docent rekenen en wiskunde betrokken bij de instelling, die als alles goed gaat in september overgaat naar Windesheim. Is het een gek idee om directeur af te zijn? ‘Ik heb er alvast aan kunnen wennen. Sinds 1 december is Angelique Kloosterman interim-directeur en houd ik me weer bezig met lesgeven in wiskunde en rekenen. Ik ben betrokken bij de bij- en nascholing en bevind me dus aan de buitenkant van het team. Dat is een bewuste keuze: het lijkt me niet gezond om deel uit te maken van het kernteam, want ik moet strategische beslissingen aan anderen overlaten.’ Als u betrokken blijft bij de Pabo Almere, neemt u automatisch 6

havana

afscheid van de HvA. ‘Waarschijnlijk vallen we vanaf september onder Windesheim. Ook dat is apart: ik ben sinds 2001 bij de HvA in dienst. Ik vind het ook wel jammer dat de Pabo Almere los komt te staan van het domein Onderwijs & Opvoeding. We hebben een nauwe band, en kunnen onze studenten bijvoorbeeld goed doorverwijzen naar tweedegraads opleidingen. Nu kan dat in de toekomst natuurlijk ook met Windesheim, maar Zwolle is een stuk verder weg dan Amsterdam. Het zal dus wel een paar jaar duren voor er net zo’n sterke band ontstaat.’ (TdO)

Overleg over Almere Het is nog altijd wachten op de definitieve overgang van de Almeerse opleidingen naar Christelijke Hogeschool Windesheim. Deze week is er een gesprek tussen de colleges van Windesheim en de HvA. Het personeel van de dependance werd op 5 januari al bijgepraat. Interim-secretaris Conny Vermolen en haar collega’s hadden de Almeerse medewerkers en studenten niet bijzonder veel nieuws te vertellen: er is nog geen concreet plan voor de overdracht, maar iedereen gaat er van uit dat de vier opleidingen – pabo, small business & retail management, information engineering en ten slotte ondernemen, innovatie & techniek – vanaf september verder gaan onder de vlag van het Zwolse Windesheim. Voor een groot deel van de ongeveer tachtig medewerkers van de nevenvestiging betekent de overname automatisch een nieuwe werkgever. ‘In dit soort situaties volgen medewerkers de functie. Iedereen die voor meer dan de helft van zijn dienstverband in Almere werkt, vertrekt dus in principe naar de overnemende partij,’ aldus Vermolen. Dat gaat natuurlijk niet schriftelijk: er volgen nog individuele gespreksrondes. Veel beren op de weg worden daarbij niet verwacht. Voorzitter Bert Pinkster van de Centrale Medezeggenschaps-

raad: ‘Windesheim is een nette hogeschool, dus ik denk niet dat de overname van de medewerkers voor veel problemen gaat zorgen. Er zijn natuurlijk nog wel wat vragen onbeantwoord: hoe zit het bijvoorbeeld met HvA-afspraken die boven de cao zijn gemaakt?’ Een advies over de overname heeft de CMR nog niet. ‘Dan moet er eerst een voorstel zijn van het college, en dat ligt er nog niet.’ De overname van de gebouwen die de HvA in gebruik heeft, vormt nog altijd het voornaamste struikelblok. De hogeschool heeft zich voor langere tijd aan deze gebouwen verbonden, maar Windesheim wil een hogeschool die ongeveer veertig opleidingen telt, en daarvoor zijn de locaties niet geschikt. De Ipabo – waarmee de HvA samenwerkt in de Pabo Almere – is volgens Conny Vermolen geen zaak meer waarmee de HvA zich intensief bezighoudt. ‘Windesheim onderhandelt direct met de Ipabo.’ Hoe dat verder gaat, is op dit moment nog niet helder: Ipabo raakte eind vorig jaar zijn licentie kwijt nadat de NVAO de pabo-opleiding van die hogeschool te licht had bevonden. De Pabo Almere staat daar buiten: die is volgens de keurmeester van het hoger onderwijs wel van goede kwaliteit. Het ligt voor de hand dat Windesheim die opleiding dus ongedeeld kan aanbieden. (TdO)

Faillissement dreigt voor Trimp & Van Tartwijk Projectontwikkelaar Trimp & Van Tartwijk lijkt af te stevenen op een faillissement. De rechter bepaalde op oudejaarsdag dat Rabo Vastgoed terecht beslag heeft laten leggen op de tegoeden van de top. De HvA is verwikkeld in een juridisch gevecht met het bouwbedrijf, waarvan de top er van wordt verdacht een spil te zijn in de vastgoedfraude. Volgens Het Financieele Dagblad oordeelde de rechtbank dat Rabo Vastgoed terecht voor 43 miljoen euro beslag heeft laten leggen op onder meer de tegoeden van topmannen Hans van Tartwijk en zijn vrouw, Harm Trimp en de bankrekeningen van Trimp & Van Tartwijk Property Performance. De advocaten van Trimp & Van Tartwijk voorzien volgens de krant een faillissement. Tot begin dit jaar had de HvA een belangrijke zakelijke band met Trimp & Van Tartwijk. De projectontwikkelaar was medeverantwoordelijk voor de totstandkoming van de Amstelcampus. Omdat de fraudekwestie

de verhoudingen tussen Trimp & Van Tartwijk en de gemeente Amsterdam op scherp zette, kwam de positie van de projectontwikkelaar ter discussie te staan. Toen het fraudeonderzoek werd uitgebreid en naast de topmensen van het concern ook het hele bedrijf tegen het licht werd gehouden, was voor de HvA de maat vol en werd de samenwerking beëindigd. Een forse streep door de rekening voor Trimp & Van Tartwijk: het budget van het megaproject dat in 2014 moet worden afgerond, wordt geschat tussen de 300 en 400 miljoen euro. De HvA kreeg eind oktober een claim van in totaal 15,5 miljoen euro: de hogeschool moet wat de advocaten van de projectontwikkelaar betreft behalve een schadevergoeding van 13,5 miljoen euro ook nog twee miljoen betalen voor opzegging van het contract. Inmiddels is de zaak voor de eerste keer voor de rechter geweest. Daarbij heeft de HvA nog niet inhoudelijk op de miljoenenclaim gereageerd. (TdO)

Wat doet Karel? Collegevoorzitter Karel van der Toorn laat wekelijks op Havanaweb.nl weten wat hij doet voor de HvA. Deze week praat hij onder meer over het instellingsplan. ‘We zijn nu druk bezig met het nieuwe instellingsplan voor de HvA en de UvA. Ik hoop en verwacht dat het concept zo rond de zomer klaar is. Ik verwacht ook dat Windesheim onze opleidingen in Almere per 1 september zal overnemen. Verder zie ik uit naar de

nieuwjaarsreceptie van de CMR. Die is – net als de vergaderingen met de CMR – dit jaar in het Maagdenhuis. Dat is mooi want op die manier wordt duidelijk dat het Maagdenhuis ook van en voor de HvA is.’ (PvdW) Lees de volledige tekst op havanaweb.nl

nieuws

Beeld Fred van Diem

Architectonisch hoogstandje

De Fraijlemaborg is een van de fraaiere leslocaties van de HvA, ook in de sneeuw. In Zuidoost is men het daar kennelijk mee eens, want het pand uit 2004 is door het stadsdeel genomineerd voor zijn architectuurprijs. Het complex in Zuidoost is ontworpen door Ector Hoogstad Architecten en werd in 2004 betrokken. Opdrachtgever was niet de HvA maar de HES Amsterdam, waarmee de hogeschool in datzelfde jaar fuseerde. In februari wordt duidelijk of het pand daadwerkelijk tot mooiste pand van de afgelopen tien jaar wordt verkozen. (TdO). havana

7

-advertenties-

januari 2010 CREA is de culturele organisatie van de UvA en HvA. Turfdraagsterpad 17, 0205251400

ma 18 januari, 20.00 uur / lezing

Hersenen en leerprocessen

CREA

Eindpresentaties di 19 januari, 20.00 uur / muziek

Jazz, Salsa, Pop, Singer Songwriters Deze avond staat in het teken van muziek. Om 20.00 uur treden de zanggroepen Jazz en Salsa o.l.v. Lisbeth Anker op in het CREA Theater, om Beter onthouden door stress? Die vraag stelt dr. Marianne Joëls, hoogleraar neurobiologie (Universiteit

Utrecht).

Iedereen

ondervindt

stress in het dagelijkse leven, maar, zo toont zij in haar lezing aan, door stress onthouden we belangrijke dingen juist goed. Maar wat zijn de effecten van chronische stress op onze hersenen? Dr. Cyriel Pennartz, hoogleraar cognitieve neurobiologie (UvA), bespreekt het verband tussen leren en slaap. Hoe worden de ervaringen uit ons dagelijks leven opgeslagen in de hersenen? Bestaan er verschillende hersen systemen voor bewust en onbewust verwerkte informatie? Het blijkt dat emotionele herinneringen worden ‘afgespeeld’ tijdens onze diepe slaap, en de functie van deze ‘replay’ is onderwerp van intens onderzoek. Plaats: CREA Theater. Toegang: gratis voor studenten, €

e 5,- alle anderen. Reserveren niet mogelijk.

21.00 uur gevolgd door de jazz- en popzangers van Mirjam van Dam. In de CREA Muziekzaal presenteren vanaf 20.15 uur de singer songwriters zich, die o.l.v. Roemer van der Steeg hebben gewerkt aan eigen liederen en de vertolking daarvan. Zie voor meer info de website.

wo 20 januari, 20.00 uur / muziek

CREA Koor, Musical, Jazz In het CREA Theater zingt om 20.00 uur het CREA Koor van Mirjam van Dam en Lisbeth Anker een swingend repertoire. Daarna treedt om 21.30 uur de musicalgroep op van Miloe van Bodegraven, met dans, theater en zang. In de CREA Muziekzaal is er deze avond jazz onder leiding van Armando Cairo, met om 20.00 uur de presentatie van Jazz I en om 21.00 uur die van Jazz II. Zie voor meer info de website.

www.crea.uva.nl/agenda

StudiJob maakt werk van je studie! StudiJob Uitzendbureau wenst alle opdrachtgevers en uitzendkrachten een flexibel, werve(le)nd en uit‘zend’erlijk 2010!

Ook dit jaar staat het hele team weer klaar voor iedereen om vacatures in te vullen met enthousiast en gemotiveerd personeel, bij te staan in HR-kwesties, te ondersteunen bij grote projecten en uiteraard bij het zoeken naar een passende (bij) baan en advies over CVs en sollicitaties. Meewerken aan de verkiezingen en ook geld verdienen?

Op zoek naar werk? Houd de website in de gaten voor interessante vacatures!

Op 3 maart 2010 zijn er deelraadsverkiezingen en gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam. Op de stembureaus worden ’s avonds na sluitingstijd alle stemmen geteld. Dat is veel werk, en daarom komen bij elk stembureau tellers die de stembureauleden bij het tellen helpen. De gemeente is op zoek naar tellers. Als teller werkt u van 20.30 uur tot alle stemmen zijn geteld. U ontvangt daarvoor € 37,50 bruto. U dient dit bedrag zelf op te geven bij uw inkomstenbelasting.

(Flexibel) personeel nodig? Neem dan snel contact op met een van de consulenten.

• StudiJob is geopend van 09.00 - 17.15 uur. • Voor meer informatie kun je ook bellen naar 020 535 34 60. • www.studijob.nl

Wat zijn de voorwaarden? • u bent 18 jaar of ouder • u heeft een goede beheersing van de Nederlandse taal • u bent nauwkeurig • u hebt geen training nodig; bij de bevestiging van uw aanmelding ontvangt u een toelichting. Aanmelden Heeft u interesse? Meldt u zich dan aan door een e-mail te sturen naar de afdeling verkiezingen van het stadsdeelkantoor waar uw voorkeur naar uit gaat (kijk voor de adressen op www.loket.amsterdam.nl, trefwoord verkiezingen).Vermeld in de mail uw naam, adres en de gegevens hoe u telefonisch en per e-mail te bereiken bent. Let op: aanmelden kan maar bij 1 stadsdeelkantoor. U kunt dit doen tot 15 februari 2010. U hoort vervolgens van de afdeling verkiezingen of u bent ingedeeld op een stembureau.

actueel

ingezonden brieven Parkeeronrust

Het klopt dat het betaald parkeren op de Tafelbergweg veel losmaakt (Havana 15, 9 december). De communicatie hierover is onhandig en het ontbreekt aan eenduidige informatie en deugdelijke argumenten en procedures. In de mail van directeur IT&V Wijnand Scholtens werd meegedeeld dat het betaald parkeren per 1 december in zou gaan voor niet-geregistreerde HvA-pashouders. Voor geregistreerde HvA-pashouders wordt in januari beslist wie moet betalen en wie niet. Zonder argumenten en zonder informatie over de procedure. Freek Rebel, bedrijfsvoerder ASHP, vond dit te gortig en bood in een mail terecht zijn excuus aan voor de te snel verlopen communicatie. Over de procedure werd meegedeeld dat vrije parkeerrechten verleend zullen worden op grond van ‘parkeerbewegingen’. Nog steeds is niet duidelijk waarom het betaald parkeren ingevoerd wordt, omdat het argument van de volle parkeerplaats niet opgaat. Sinds het plaatsen van de slagbomen zijn de illegale parkeerders geweerd en is er plek voor alle medewerkers, studenten en bezoekers. Sinds de 1 decembermaatregel, waarbij alleen geregistreerde HvA-pashouders toegang hebben tot de parkeerplaats, is deze iedere dag half gevuld. Het is niet duidelijk waarom ‘parkeerbewegingen’ relevant zijn. Alle docenten die stages begeleiden maken ‘parkeerbewegingen’, maar niet als de studenten op school zijn. Collega’s uit de binnenlanden van Noord-Holland maken geen parkeerbewegingen maar zien twee maal per dag hun reistijd met een uur of meer verlengd als zij afhankelijk zijn van streekvervoer om de metro te bereiken. Als alternatief wordt een weiland aanbevolen dat op regenachtige dagen een modderpoel is waarin je tot je enkels wegzakt. Wil het college geld verdienen aan de parkerende medewerkers? (Een fulltimer betaalt ruim zestig euro per maand.) Wil het college milieudoelstellingen realiseren door medewerkers in het openbaar vervoer te dwingen? Een onbegrijpelijke maatregel, waarover onhandig gecommuniceerd wordt en die dus onnodig onrust veroorzaakt.

Vraag van de week Buschauffeurs die in elkaar worden geslagen en rellen met de politie in Hoek van Holland. Nova College Tour besteedde afgelopen vrijdag aandacht aan agressie in de publieke ruimte en het gebrek aan gezag. Heb jij respect voor mensen in een uniform?

Murcal Kasemi (21) Tweedejaars commerciële economie ‘Ja, eigenlijk wel. Dat zit er van jongs af aan in. Die mensen voeren gewoon hun werk uit. Maar aan de andere kant snap ik de agressie ook weer wel. Sommige buschauffeurs zijn echt asociaal; ik kan me voorstellen dat mensen daar agressief van worden. Ik wilde laatst met mijn ov-chipkaart de bus in, maar hij deed het niet omdat ik een keer vergeten was uit te checken. De buschauffeur wist niets van de regels en hij heeft me de bus uitgezet.’

Tse Jang Wong (20) Derdejaars hbo-rechten ‘Het hangt ervan af. Ik behandel ze niet anders dan andere mensen en dat hoort omgekeerd ook. Ik vind het wel erg dat er weinig respect is voor hen. Geweld vind ik sowieso niet kunnen. Ik denk dat het probleem aan beide kanten ligt. Politiemensen scheren te vaak mensen over een kam. Een hogere geldboete zou niet veel verschil maken, je moet de overtreders juist motiveren. Gesprekken over de reden van hun gedrag zouden wel goed zijn, denk ik.’

Annemarie Velthuijsen (22) Derdejaars culturele & maatschappelijke vorming ‘Ja, ze stralen gezag uit. Er zijn veel jongeren in Nederland die geen respect hebben, maar die hebben dat ook niet voor hun ouders. Ik denk dat de oorzaak vooral bij de opvoeders ligt. Overtreders komen veel te makkelijk weg met hun daden. Er moeten andere straffen komen. Alleen opsluiten heeft geen zin, ze moeten hun gedrag veranderen. Als ze het thuis niet hebben geleerd, dan moeten ze het maar van de overheid leren.’

Anouk Masson (29) Medewerker klantenservice Leeuwenburg ‘Ik heb wel respect voor mensen in een uniform. Zij zijn op dat moment in functie en ze moeten hun werk goed kunnen verrichten. Al kunnen ze soms wel negatief gedrag ontlokken door zich asociaal te gedragen. Ik snap wel dat mensen hier verkeerd op kunnen reageren. Ik heb bijvoorbeeld pas geleden zelf een lullige boete gekregen. Naar mijn mening was een waarschuwing op dat moment genoeg geweest. Dat is even slikken. Maar respect moet van beide kanten komen.’

Cees Salentijn, docent verpleegkunde

Nathalie Bruggelink (21) Eerstejaars toegepaste psychologie ‘Ja, altijd. Ze hebben een belangrijke functie en die moeten ze zonder beperkingen kunnen uitvoeren. Ik vind dat relschoppers harder mogen worden aangepakt. Ze moeten zich bewust worden van wat ze doen. Een hoge geldboete is altijd goed. Ik denk niet dat politieagenten provoceren. Ze staan er altijd voor jouw veiligheid en ze zijn er echt niet op uit om juist jou te pakken. Maar ik snap wel dat je zo’n beeld hebt als je met hen in aanraking bent gekomen.’ (AG)

Jolanda

Een vergeten ramp Het Glazen Huis zamelt in 2010 geld in voor een vergeten ramp: de Nederlandse Spoorwegen. Door een paar sneeuwvlokjes is het hele treinverkeer ontregeld in ons kikkerlandje. Wissels die bevriezen zorgen voor astronomische vertragingen. Ook storingen bij de ov-chipkaartpoortjes zorgen voor veel vertraging. Een onderschatte ramp van nationaal belang. De radiozender 3FM zal gaan vasten voor deze vergeten ramp. Ze zetten het Glazen Huis neer op Utrecht Centraal. Makkelijk, want zo hoeven ze geen mensen meer naar hun toko te lokken. De reizigers fungeren als gratis figuranten. Zo kan Giel ’s ochtends onopgemerkt aan zijn piel krabben, alvorens hij zijn eerste plaatje voor het goede doel draait. Iedereen voelt zich zeer betrokken bij de ramp. Mensen die toch al te veel geld hebben, veilen dat deel van hun inventaris dat de minste waarde heeft. Jan Smit veilt zijn ongewassen roze C&A-boxershort. Bij paleis Soestdijk knallen ze een hert neer en veilen dat. Gordon laat zijn borsthaar harsen voor het goede doel. Tot slot veilen ze een leeggedronken gesigneerd sapglas van een van de dj’s. Mensen die bij het zien van een collectebus hoogst chagrijnig bedanken, betalen nu met gemak vijftig euro voor het draaien van een plaatje. Het woord van het jaar wordt ‘ontwilderen’. Mensen zien eindelijk in dat Wilders een ‘populistische peroxide vot’ is. Hierbij moet ik zeggen dat ‘vot’ in het Limburgs ‘achterste’ betekent. Iets roepen en vervolgens op je gat zitten. Nederland heeft genoeg van deze politicus. Wilders neemt een enkele reis terug naar Venlo. Alexander Pechtold is enorm populair onder jongeren. Daarom mag hij het eindbedrag, de donatie aan de Nederlandse Spoorwegen, bekendmaken. Hierna laten ze de diskjockeys vrij en deze zoenen live op het podium met hun geliefden alsof hun leven ervan afhangt. Erg lekker zal hun speeksel vast niet smaken. Een week geen eten veroorzaakt vast een wrange smaak in de mond. Vervolgens eten deze ‘meurmuilen’ een appel op het podium. Ik adviseer ze volgend jaar eerst de appel te eten en daarna pas hun geliefde te zoenen, als ze willen dat het in 2011 nog aanblijft.

n Columniste Jolanda te Roller (20) studeert Nieuws en Media. Zeg maar Journalistiek. havana

9

sport

Hoe overleef je de Vondelparkloop? Er doet weer een HvA-team mee aan de Vondelparkloop aanstaande zondag. Havana sprak met drie lopers en twee experts over de voorbereiding, aanpak en nazorg van deze tien kilometer. Gijs Hardeman Aanstaande zondag vindt de 36e Vondelparkloop plaats. De deelnemers rennen tien kilometer van start tot finish. Dat betekent drie rondes over de brede wegen van het groene hart van Amsterdam. Het park blijft tijdens de loop ook open voor recreatie en niet-hardlopende Amsterdammers en dus moet rekening gehouden worden met honden, fietsers en wandelaars. En dan moeten de renners ook nog de barre winterse omstandigheden doorstaan.

Start

Martin Breedijk (41) docent duursport en trainingsleer bij sport, management & ondernemen Looppaspoort 2e NK hele triatlon ’96, Iron Man Hawaï ’98 en een stuk of vijf marathons Vondelparkloop ‘Mijn persoonlijk record op de tien kilometer was tijdens de Vondelparkloop: 33.02. In de laatste week voor de wedstrijd moeten hardlopers “taperen”. Dat is het afbouwen van de omvang van de training juist om in vorm te komen. Voor de Vondelparkloop kun je het beste op woensdag nog een laatste training doen met een stuk of tien tempowisselingen. Elke keer een minuut op wedstrijdtempo en dan weer een minuut rustiger aan. Op vrijdag dan een rustdag

pakken en de dag voor de loop nog een keer rustig loslopen. Twintig tot veertig minuten met enkele steigerruns en als laatste nog een minuut op wedstrijdtempo. Dan lijkt het makkelijk te gaan en dat is lekker voor de motivatie. Veel mensen denken dat de laatste dag een rustdag moet zijn, maar dan gaat juist de spanning van de spieren af, vandaar dat je die dag nog wat moet lopen. Verder is het belangrijk om nog een koolhydraatrijke maaltijd eten en vroeg naar bed te gaan. Op de dag van de loop twee uur van tevoren licht te eten, witbrood met jam of honing. Geen zuivel drinken, want dat blijft lang in de maag zitten, maar thee of jus. En vlak voor de loop wel warmlopen, maar niet rekken! Dan haal je weer de spanning van de spieren en word je sloom.’

Vlak voor het ter perse gaan van deze Havana werd bekend dat de Vondelparkloop wegens de sneeuw wordt afgelast. In het park mag niet met zout worden gestrooid. Maar niet getreurd: deze tips gelden net zo goed voor elke ander tienkilometerloop. En volgend jaar is er - hoogstwaarschijnlijk wel weer een Vondelparkloop.

1e Ronde

Gijs Gootjes (27) projectmanager MediaLAB Looppaspoort drie keer Dam tot Damloop, 10 km Leiden en Louis Vinkloop (10 km) Vondelparkloop eerste keer ‘Mijn snelste tijd op de tien kilometer is 47 minuten. Dat ga ik nu niet halen, daar ben ik iets te veel voor aangekomen. Ik denk dat

10

havana

ik strand op 50 minuten, maar het doel is 48. Dan motiveer ik mezelf om vandaag al de loopschoenen aan te trekken. Ik vind het leuk dat de HvA dit organiseert. Het is om de hoek en dan maak ik mijn collega’s ook eens buiten het werk om mee. Ik probeer hier in het MediaLAB ook wat mensen te mobiliseren en nieuwe media toe te passen

bij de training zoals het Nike ID pakket. Het druist eigenlijk in tegen mijn persoonlijkheid, maar mijn tip is toch om bij de start niet te hard van stapel te lopen. Rustig opbouwen en iedereen die jou dan inhaalt op het einde terugpakken.’

sport

6 feiten

2e Ronde

n 4 …heeft dit jaar ongeveer tweeduizend deelnemers n 5 …heeft deelnemers tussen de vijf en tachtig jaar oud n 6 …wordt tussen dertig minuten en negentig minuten gelopen

Beeld Pascal Tieman

Chris Boven (30) manager MediaLAB Looppaspoort twaalf keer een halve marathon (Zwolle, Egmond en Vlieland), 10 km: een hele waslijst Vondelparkloop eerste keer ‘Ik ben niet erg fit en de tijd van mijn collega ga ik niet redden. Ik gok op 55 minuten, lekker in de middenmoot. Ook ik ben aangekomen en dat gewicht moet je allemaal meezeulen. Ik doe mee om te genieten onderweg. Ik woon in Zwolle en ben onbekend in het Vondelpark. Ik werk hier sinds april en door de reistijden heb ik geen tijd om te sporten. De HvA is eigenlijk de schuldige van mijn overgewicht. Door mee te doen met de loop is het ook een keer andersom. Mijn tip: halverwege de tweede ronde versnellen. Geen tussensprint maar opbouwen om vlot over de eindstreep te komen.’

De Vondelparkloop… n 1 …wordt voor de 36e keer gehouden n 2 …is ooit begonnen als loop voor de Amsterdamse brandweer n 3 …kent een sterk groeiend deelnemersaantal vanwege speciale lopen voor moslimvrouwen, gehandicapten en lagere scholen

Finish 3e Ronde

Henry Tol (21) derdejaars aviation Looppaspoort 2x halve marathon (Egmond en Monnickendam), 1x Dam tot Damloop en enkele 10 kilometers. Vondelparkloop eerste keer ‘Nadat ik had meegedaan aan de Dam tot Damloop kreeg ik weer een uitnodiging van het USC. Omdat hardlopen mijn favoriete hobby is en een wedstrijdje altijd leuk is doe ik mee. Ik loop één of twee keer per week tien kilometer. Ik heb nog nooit in het Vondelpark hard gelopen, heb er alleen met mijn vriendin gezeten. De derde ronde duurt toch nog maar een kwartiertje dus dan ga ik lekker knallen. Hup, alles eruit halen en kapot over de finish komen.’

Paul Lammers (47) docent fitness bij sport, management & ondernemen en fysieke trainer CTO Amsterdam Looppaspoort marathon Rotterdam, grote triatlon in ’83 (3 km zwemmen, 180 km fietsen en 42 km hardlopen) ‘Na een inspanning als deze zijn al je spieren uitgeput. Je lichaam staat dan twee uur open alsof het een spons is. Alles wat je er instopt wordt direct opgenomen. Dit window of opportunity is belangrijk om voedingsstoffen aan te vullen. Dus niet rustig uitlopen en douchen, maar in eerste instantie droge kleding aan en energiedrankjes of een banaan nemen. Let wel op dat je de goede energiedrank kiest, want er zijn ook drankjes die alleen bedoeld zijn om vocht aan te vullen. Een koud biertje is ook best een goed idee.

Ondanks de negatieve effecten van de alcohol zitten er ook veel koolhydraten in en dat is goed. Hierna is een douche aan te raden voor het lichaam om te herstellen en dan afwisselend een minuut koud en warm te douchen en dit dan vijf keer. De bloedsomloop wordt gestimuleerd en dat zorgt voor een goede afvoer van afvalstoffen. Als toetje kun je dan vragen of je partner tijd heeft voor een massage. Maar niet te lang want binnen je window moet je ook nog een pasta eten, wederom voor de koolhydraten. Een patatje is af te raden en ook een broodje bal moet je niet doen. Als dit allemaal klaar is kun je genieten van twee dagen rust. Dat is de tijd die je lichaam nodig heeft om te herstellen voordat je weer aan de slag gaat met de training van de volgende uitdaging.’ n

havana

11

reportage

Tafelbergweg

Ach en wee: voor de rokers zonder goede voornemens zijn het lastige en – vooral – ijskoude tijden. Lokalentekort zorgde al voor een ombouw van rookruimten, buiten geldt het regime van de rookzones. Bibberen dus, voor hen die de longblaasjes nog maar eens volpompen. Annemarie Vissers

Klappertandend van de bijtende kou (geschatte gevoelstemperatuur zéker -10) staan we met collega’s ons ochtendpeukje weg te roken aan de Vendelstraat, daar waar de redactie huist. Met nostalgische verhalen over ‘vroeger’. Toen de asbakken nog gewoon op de bureaus stonden tijdens je stage. Toen een pakje nog twee gulden deed. Toen kantines nog gewoon gezellig blauw stonden. Toen roken nog iets was ‘waar we samen wel uitkwamen’. Hoe anders vergaat het de hedendaagse roker. Ook aan de HvA wordt een succesvol ontmoedigingsbeleid gevoerd: rookruimten maakten bij gebrek aan ruimte plaats voor 12

havana

collegelokalen. Daar waar ooit mensen hun shagje rolden, zweten nu studenten boven tentamens – of dat iets doet voor de luchtkwaliteit? Wij vragen het ons af, maar dat terzijde. De notoire roker moet het doen met aangewezen plekken – rookzones – strikt afgebakend met dwingende witte, gele of rode lijnen. Met waarschuwingsborden, op pilaren en op stoepen. Met strenge oproepen door de intercom, en in de zomer met een toezichthouder voor de Leeuwenburg die je rookgedrag nauwlettend volgt. O wee als er een peuk op de grond belandt in plaats van in de walmende asbakken-op-palen. Of als je een stap vóór de gele lijn verzet. Berg je dan maar.

Hetze ‘Een HvA-hetze tegen rokers? Ach, hier bij het domein Gezondheid vind ik het nog wel meevallen. Het is in de maatschappij natuurlijk al langer aan de gang, dat opgeheven vingertje richting de roker,’ zegt Marcel Prein (43, docent fysiotherapie) in het enige rookhok dat de HvA nog heeft aan de Tafelbergweg. Uitgerekend het domein waar je übergezonde types recht in de leer verwacht, maar geen walmende docenten en studenten. ‘Hier geen rokers? IJdele hoop,’

met wíllen te maken, niet met móeten vanaf de eerste dag van het jaar.’ Blij dat ze niet voor hun shotje nicotine de bijtende kou in hoeven is het tweetal wel, maar: ‘Ik vind dit een onplezierig hok, echt een “gedoogzone”. Vies ook en saai, meent docent Brouwer. ‘Bovendien maakt de ventilatie zo’n kabaal.’ Ondanks dat heftige suizen blijkt het systeem alsnog niet te voldoen, meent Johan Cnosse (medewerker Ruimtegebruik). ‘Tot op de tweede etage in het trappenhuis ruik je de rookwalmen.’ Slechte luchtverversing dus.

‘Onze domeinvoorzitter pakt je bij de kraag als je buiten de rookzone staat’ lacht docent Ewald Brouwer (39, sociaal psychiatrisch verpleegkundige). Vier van zijn vijf collega’s roken. ‘Ook hier roken we gewoon door hoor.’ Goede voornemens om in 2010 de longblaasjes niet nog meer aan te tasten ten spijt. Flauwekul, menen Prein en Brouwer, dat stoppen als goed voornemen in januari. Prein: ‘Heb ik wel eens gedaan. Dat werkt niet kan ik je zeggen. Stoppen heeft

Lazen we dat niet al eerder ergens? Dat er geen sterveling buiten staat, zal zeker te maken hebben met de aanhoudende sneeuwbuien, maar wellicht dat de strenge domeinvoorzitter ook een vinger in de pap heeft. ‘Als je niet binnen de zone staat, en de directeur (domeinvoorzitter Rien de Vos, red.) ziet je, pakt-ie je persoonlijk in je kraag. Hij wil het niet hebben dat voor

Beeld Bram Belloni

Rokers in de kou

reportage

Tafelbergweg

relativeren. Energy-drankjes zijn ook slecht voor je gezondheid. Maar goed, daar krijg je inderdaad geen kanker van.’

Zeepkist

Leeuwenburg

Tafelbergweg

zijn gebouw medewerkers of studenten hun sigaret roken. Kan niet, voor een locatie waar in gezondheidszorg wordt onderwezen. Hij heeft mij ook al eens te pakken gehad,’ grinnikt Jan Giesen (58, docent fysiotherapie). ‘“Zou het niet een goed idee zijn binnen verder te roken?” zegt hij dan.’ Niet alleen

Leeuwenburg

de domeinvoorzitter spiedt soms het terrein rond, ook onder studenten van Gezondheid is het minder bon ton te zeggen dat je rookt. Docent Prein trekt zich daar weinig van aan. ‘Als ik ze conditietraining laat doen, sta ik wel eens een sigaretje te roken. Dan zie je ze kijken. Maar laten we de boel ook een beetje

Wenckebachweg

Tafelbergweg

Hoe saai, vies en onplezierig het rookhok dan mag zijn, aan de Leeuwenburg zouden de nicotinejunkies maar wat blij zijn met een dergelijk gebaar. Buiten bij de ingang ligt het bezaaid met nog nasmeulende peuken, een waar rookgordijn hangt onder de overkapping richting draaideur en de asbakpalen walmen continu. Ook hier: lijnen die aangeven waar wel (of juist niet) gerookt mag worden. Door de intercom probeert de receptie de rokers een kant op te dirigeren. Of het helpt? Nee. ‘Je kunt omroepen wat je wilt, ze luisteren toch niet. Ze houden zich nergens aan,’ verzucht een licht geïrriteerde receptioniste binnen. Soms loopt ze daarom zelf maar naar buiten. ‘Maar dan draai ik me om en dan begint het gewoon van voren af aan.’ ‘Belachelijk,’ noemt studente human resource management Denise Biesterveld (22) het, dat ze in de kou haar saffie moet roken. Veel zijn dat er overigens niet. Rillend: ‘Met dit weer is het naar buiten rennen, roken, en weer naar binnen rennen.’ Het voormalige doorrookte glazen hok achterin de kantine, kon haar goedkeuring ook niet echt wegdragen. ‘Daar kon je echt niet gaan zitten met niet-rokers. Eigenlijk hoefde je er niet eens eentje op te steken, zo blauw stond het daar.’ Wat dan? ‘Is er niet een wet die zegt dat een bedrijf moet zorgen voor een deugdelijke rookruimte voor haar medewerkers?’ Ze ‘gaat het opzoeken’, na ons antwoord dat zij dat als toekomstig hrm’er toch zou moeten weten. Iets verderop – heel correct áchter de gele streep – staan Herbert Woldberg (53, beleidsmedewerker Onderwijskwaliteit) en Simone Jilderda (43, manager bedrijfsvoering bij het domein Techniek). ‘Goede voornemens? Nee, ik moet eerst afvallen,’ lacht Jilderda. Stoppen, dat blijft ‘een dingetje’. ‘Heb ik al zo vaak gedaan. Maar het begint altijd weer met “ééntje dan”.’ Geen

enkel probleem, vindt het tweetal, dat buiten roken. ‘We snappen dat een school het niet wil hebben dat er binnen gerookt wordt.’ Dat kou een zaak van perceptie is, zien we aan Woldberg. Die staat in een trui rustig zijn shaggie te rollen. ‘Nergens last van hoor, je komt nog eens buiten en je hoort nog eens wat via mederokers.’ Even later krijgen we de tip van een voorbijganger het eens te proberen bij de Wenckebachweg, daar schijnt een rokersroddelclubje te bestaan. Altijd op de hoogte van het laatste wel en wee aan de HvA.’ Vanuit onze ooghoeken zien we nog net een poster hangen: ‘Zeuren over roken brengt ernstige schade aan de gezondheid toe.’ Vrolijk gaan we op weg naar het domein Onderwijs & Opvoeding.

Je moet toch wat Het rokersroddelclubje vinden we niet, maar een groepje blauwbekkende studenten wil wel wat vragen beantwoorden, maar snel graag want het is niet te harden zo koud. Bovendien krijgen ze maar tien minuten de tijd tussen lessen en daarin moeten wel twee peuken gerookt worden. Suzanne Houweling (17,) en Richard Tarquini (21, beiden eerstejaars geschiedenis) zijn het erover eens dat het bij de rokers buiten gezelliger is dan binnen. ‘Dat zie je altijd. Komen de nietrokers ook maar buiten staan, anders zitten ze in hun eentje.’ Weten rokers nieuwtjes en HvA-roddels altijd als eerste? ‘Nou, we discussiëren hier altijd wel. Gaat het over slechte lessen of docenten. Of over Wilders of zo. Dat er geen inpandige rookplek is, daarvoor gaan ze niet de zeepkist op. Gedwee: ‘Ach, we hebben daar toch geen invloed op. We roken hier voor de ingang en in de zomer een stukje verderop onder de overkapping in het zonnetje. Het zal wel.’ Staat stoppen nog op de to-do list in 2010? Dat voornemen blijkt al gesneuveld. Suzannes moeder vroeg het haar op oudejaarsavond nog, of ze niet beter kon stoppen na twaalven. ‘Om tien over twaalf had ik er alweer eentje in mijn mond. Ja, je moet toch ergens dat vuurwerk mee aansteken?’ n havana

13

14

havana

opinie

Wit voetje halen als bijbaan Studenten moeten betaald worden om tijdens de lessen hun beste beentje voor te zetten. Experimenteel onderzoek toont namelijk aan dat studenten van doorslaggevend belang zijn voor een stimulerend leerklimaat. Levi van Dam

De Hogeschool van Amsterdam is een van de vijf hogescholen die van minister Plasterk in totaal zeventien miljoen euro krijgen om een hoger opleidingsrendement te realiseren. Het project ‘Sturen op studiesucces’ is hier de vrucht van en wil bereiken dat ‘de lat niet lager wordt gelegd, maar dat er positieve en ondersteunende interventies binnen het onderwijs zelf worden geïmplementeerd’. Het is gebruikelijk dat deze interventies zich richten op docenten: zij moeten zorgen dat hun lessen aanspreken en dat de student tot leren komt. Experimenteel onderzoek binnen de minor ‘Kernthema’s van het menselijk gedrag’ wijst echter uit dat de student zelf pas echt in staat is om een hoger leerrendement te realiseren.

Conformiteit Sociaal psycholoog Solomon Asch zette het begrip ‘conformiteit’ op de kaart: mensen schikken zich naar de mening van de meerderheid binnen een groep. In een beroemd experiment vroeg hij vijf personen om van drie lijnen, de lijn aan te wijzen die in lengte overeenkwam met de voorbeeldlijn. Geen moeilijke opdracht. Van de vijf personen waren er echter vier handlanger van de onderzoeker, de vijfde was de enige echte

proefpersoon. De handlangers kregen de opdracht om na drie keer het goede lijntje te hebben aangewezen een verkeerde lijn aan te wijzen. Nadat de proefpersoon zijn collega’s aankijkt alsof zij gek zijn, besluiten zeven op de tien van alle echte proefpersonen het verkeerde antwoord te geven. Tegen beter weten conformeren zij zich aan de rest van de groep, om te voorkomen dat zij eruit worden geknikkerd. Ieder mens is vatbaar voor deze vorm van groepsdruk. Ook de student in zijn klas. In september startte de minor ‘Kernthema’s van het menselijke gedrag’ met een experiment: het vak sociale psychologie werd aan twee groepen van 25 studenten gegeven door één docent. In de zomer werden vijf studenten uit groep A benaderd met de vraag of zij als handlanger wilden fungeren. Aan hen werd gevraagd of zij de eerste twee lessen extra goed voorbereid naar de les wilden komen. Voor de les kregen zij van de docent een overzicht van de te behandelen onderwerpen en mogelijke vragen die zij daarover konden stellen. De opdracht was duidelijk: laat zien dat je de stof hebt gelezen en stel tijdens de les kritische vragen. Dit alles met de bedoeling dat zij hun medestudenten zouden

besmetten met het ‘actieve-studentvirus’. Aangezien groep B geen handlangers in hun groep had, en groep A besmet was door hun vijf medestudenten, was het idee dat er verschil in actief studentgedrag zou zijn. Het verschil was overduidelijk. Tijdens les 1 en 3 gaven beide groepen hun medestudenten een cijfer op een schaal van 0 tot 10 hoe actief zij dachten dat hun klasgenoten gedurende de week bezig waren met het vak, waarbij 0 staat voor niet actief en 10 voor zeer actief. Tijdens les 1 gaf groep A zijn medestudenten gemiddeld een 7,2 en groep B zijn medestudenten een 6,3. Het verschil tussen deze twee groepen was zowel tijdens de eerste als derde les dusdanig groot dat het niet op toeval kan berusten. Daarnaast werd aan de studenten de vraag voorgelegd hoe actief zij zich als klas vonden

Beeld Bas Kocken

geen andere lesopzet of -inhoud heeft gehanteerd, kan er met overtuiging worden gesteld dat deze verandering heeft plaatsgevonden als gevolg van de vijf handlangers. Door hun voorbeeldgedrag tijdens de eerste twee lessen hebben zij ervoor gezorgd dat de gehele klas zichzelf als actief is gaan beschouwen, in plaats van alleen die enkeling die zo actief is. De toetsing is het moment bij uitstek dat kan laten zien of zo’n actieve groep ook beter presteert tijdens het tentamen. Dat groep A zichzelf als actiever beschouwt dan groep B is leuk voor hen, maar behalen zij hierdoor ook een beter eindresultaat? Jazeker! Groep A heeft het tentamen afgesloten met gemiddeld een 8 en groep B scoort gemiddeld een 7. Tijdens de onthulling gaven studenten uit groep A aan dat zij bij de eerste les opkeken van hun actieve medestudenten en die avond

Zij moesten hun medestudenten besmetten met het ‘actieve-studentvirus’ tijdens de les. Zowel tijdens de eerste, derde en zesde les was er sprake van een significant verschil tussen de beide groepen.

Baas boven baas De resultaten wijzen erop dat studenten in het begin hun medestudenten afwijkend vonden, namelijk zeer actief bezig met de lesstof. Na de eerste drie lessen was dit afwijkende gedrag echter iets van hen allemaal geworden. De hele klas was nu actief, niet alleen die paar medestudenten. Aangezien de docent dezelfde was bij beide klassen en

direct de volgende les zijn gaan voorbereiden. Studenten uit groep B betreurden het feit dat er bij hen geen handlangers in de klas hadden gezeten. Docenten en beleidsmakers kunnen er niet meer omheen: gebruik die zeventien miljoen om per klas vijf studenten te selecteren die betaald worden om hun beste beentje voor te zetten. Niet alleen het leerklimaat wordt ervaren als beter, ook de prestaties zijn beter! n Levi van Dam is docent sociaal pedagogische hulpverlening. havana

15

achtergrond

Verdient de pabo een onvoldoende? De berichten over de pabo van de HvA blijven elkaar tegenspreken. Klopt de kwalificatie ‘eeuwige hekkensluiter’ of zijn de negatieve beoordelingen het gevolg van een ongelukkige samenloop van omstandigheden? ‘Het is onzin dat de mensen die hier afstuderen niets zouden kunnen.’ Tim Verlaan De pabo van de HvA heeft de accreditatie binnen. Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO) verleende begin december het kwaliteitskeurmerk. Toch komt de pabo maar niet af van haar negatieve imago. De stigmatisering begon in 1996 met een rode kaart van de NVAO, een officiële waarschuwing waarna de controles op een studie zullen worden geïntensiveerd. Eind oktober publiceerde het Onderwijsblad van de Algemene Onderwijsbond (AOb) een kwaliteits-

mer Studeren van weekblad Elsevier, waarin alle opleidingen in het hoger onderwijs worden getoetst op een scala aan studiegerelateerde onderwerpen. Aangezien het themanummer altijd goed wordt gelezen hechten bestuurders en managers in het onderwijs veel waarde aan de uitgave; menig student baseert zijn studie- en schoolkeuze op de Elsevier-ranglijst. Wat bleek? De pabo was van nummer 29 op een totaal van 31 hogescholen opgeklommen naar de achttiende

‘Je krijgt als student vaak het idee dat je het wiel tien keer zelf uit moet vinden’ ranglijst, waarop de HvA-pabo landelijk als laatste eindigde. Die tegengestelde signalen roepen de vraag op hoe het nu werkelijk is gesteld met de kwaliteit van de opleiding. In het artikel Ranking the pabo’s werd de pabo van de HvA ‘de eeuwige hekkensluiter’ genoemd. De lage positie was volgens het Onderwijsblad te danken aan de matige waardering van studenten voor hun opleiding, het lage studierendement, het geringe aantal studie-uren, maar bovenal het gevolg van een uitgestelde accreditatie ten tijde van het ter perse gaan van het artikel. Nu is het Onderwijsblad niet de enige beoordelaar. In de ranglijst van de Keuzegids Hoger Onderwijs, verzorgd door het Hoger Onderwijs Persbureau, scoort de pabo 52 van de 100 te behalen punten, waarmee de HvA tot de onderste van de lijst behoort. In oktober verscheen het jaarlijkse themanum16

havana

positie. In 2005 – de laatste keer dat Elsevier de pabo toetste – waardeerden HvA-studenten hun opleiding met gemiddeld een 6,5, in 2009 met een 7.

Zure appel Ondanks de stijgende lijn worden er in het studentenonderzoek ook nog steeds de nodige punten van kritiek geuit. De kwaliteit van de werkcolleges zou onder de maat zijn, studenten worden te veel aan hun lot overgelaten en de begeleiding door en communicatie met docenten laat vaak te wensen over. Sybran Weyer, derdejaars pabostudent, kan die kritiek gedeeltelijk onderschrijven. ‘Er is vooral te weinig aandacht voor didactiek. Je leert rekensommen maken en taalconstructies bouwen, maar niet genoeg hoe je deze vaardigheden moet overbrengen op jonge kinderen.’

Die kloof tussen theorie en praktijk wordt volgens Sybran nog eens vergroot door de manier van stage lopen. ‘Als pabostudent zie je tot en met het derde jaar een klas één keer per week. Dat levert geen hechte band op waarin je weet welke kinderen speciale aandacht behoeven.’ Hoewel hij deze problemen als deelnemer aan de projectgroep ‘Sturen op studiesucces’ heeft aangekaart bij het management, heeft hij niet het idee dat er sindsdien iets mee is gedaan. ‘Studenten praten veel met elkaar over de kwaliteit van het onderwijs, maar dat wordt niet altijd opgepikt door docenten en management. Men is achter de schermen ongetwijfeld bezig met verbeteringen in het curriculum, maar daar krijgen wij weinig van mee.’ Hoewel het theoriepakket en dan met name de lessen in didactiek volgens Sybran aanzienlijk mogen worden verzwaard, vindt hij niet dat studenten meer aan de hand moeten worden genomen. ‘Van hbo-studenten mag een grote mate van zelfstandigheid worden verwacht. Je staat straks ook vijf dagen per week alleen voor de klas.’ Ook het punt van kritiek op de omgang met docenten deelt Sybran niet. ‘Docenten groeten je gewoon op de gang, iedereen weet wie je bent.’ Het inktzwarte beeld dat het Onderwijsblad van de pabo schildert wordt door hem dan ook niet gedeeld. ‘Het is onzin dat de mensen die hier afstuderen niets zouden kunnen.’ Maarten van Zanten, ook derdejaars, is minder genuanceerd in zijn oordeel. ‘Vooral het aantal contacturen moet omhoog. Je krijgt als student vaak het idee dat je het wiel tien keer zelf uit moet vinden, waarbij ik het gevoel krijg dat ik niet altijd serieus word genomen.’ Kern van het probleem ligt volgens Maarten in het competentiegericht leren. ‘Dat wordt verkocht als meer zelfstandigheid voor studenten, maar is vooral bedoeld om de werkdruk van docenten te verlichten. Ik wil meer inhoudelijke diepgang, met name op het vlak van didactiek.’ De student denkt dat veel studenten hun tijd uitzitten op de pabo. ‘Het is nu even door de zure appel heen bijten, maar volgens mij wachten studenten vooral op het moment dat zij echt voor de klas kunnen gaan staan.’ Hij heeft wel het idee dat het management zijn klachten onderkent. ‘Er wordt vast wel iets gedaan met het cur-

riculum, maar dat kost tijd. Ik zal het als student wel niet meer meemaken.’

Menselijke maat De studenten zijn – zo blijkt uit de onderzoeken – verdeeld in hun waardering voor de opleiding. Maar wat vinden docenten en management eigenlijk van de kritiek, en wordt hier nu wel of niet iets mee gedaan? Docent en lid van de medezeggenschapsraad Jim Grigoleit schrijft de problemen van de pabo vooral toe aan de organisatiestructuur van de HvA. Grigoleit: ‘Eigenlijk past een pabo niet binnen een overkoepelende organisatie als een hogeschool. Dat zie je terug in de ranglijsten: de zelfstandige pabo’s doen het veel beter. Onze pabo mist de voordelen van kleinschaligheid, waarbij studenten en docenten zich meer betrokken voelen bij het onderwijs.’ De nadelen zijn evident. ‘Een

achtergrond

Beeld Magda Rinkema

concreet voorbeeld zijn de vakanties. Deze lopen op de HvA niet gelijk met die van basisscholen, waardoor onze studenten niet in de gewenste perioden langdurige stages kunnen lopen. Wij hebben nu en straks op de Amstelcampus te weinig lokalen tot onze beschikking, waardoor docenten met al hun lesmateriaal – en dat is veel op een pabo – steeds van locatie naar locatie moeten verkassen. Dit zijn zaken waar aan de HvA, vooral door een gebrekkige aandacht voor de menselijke maat, te weinig over na wordt gedacht. Ik pleit daarom voor een zelfstandiger pabo.’ Docente en projectleidster bij ‘Sturen op studiesucces’ Robinet Bargeman ziet geen heil in meer zelfstandigheid, zij denkt dat overvleugeling door de HvA juist een meerwaarde kan zijn. ‘Wanneer er meer geld nodig is voor onderwijs vinden we vaak

een luisterend oor.’ Ze erkent de problemen bij de opleiding, maar het artikel in het Onderwijsblad deed pijn. ‘Het was makkelijk scoren. In het stuk bleef onderbelicht welke verbeteringen wij hebben doorgevoerd sinds het einde van de jaren negentig.’ Wel bevestigt ze de nog immer wisselende geluiden van onderzoeken en studenten. ‘Het gaat nu goed – we zijn geaccrediteerd en het studierendement is enigszins verbeterd – maar het kan altijd beter. Zolang wij niet op nummer één staan in de ranglijsten is er werk aan de winkel.’ Hiertoe wordt volgens Bargeman juist wel veel naar studenten geluisterd, onder andere middels de door haar geleide projectgroep. ‘Vooral de kleine kwaliteit kan nog worden bijgeschaafd, zo zouden de jaarroosters voor zowel studenten als docenten werkbaarder moeten worden gemaakt.’

Verbeteringen De geluiden van onderzoekers, studenten en docenten – laatstgenoemden vol goede voornemens – lijken erop te wijzen dat het de goede kant op gaat met de pabo. Toch zijn er ook een aantal meer algemene trends – nadelig voor de kwaliteit van het onderwijs – waar de HvA-pabo in eerste instantie weinig aan kan doen. Afdelingsmanager Petra Smulders: ‘Drie jaar geleden werd er in de media veel bericht over pabostudenten die niet zouden kunnen rekenen, en uit de ranglijsten blijkt dat de pabo’s in de vier grote steden met specifieke problemen kampen waar scholen in de provincie geen last van hebben. Wij proberen in het eerste jaar daarom meer aan selectie te doen, waarbij studenten enkel door mogen studeren met een acht voor rekenen en een negen voor Nederlandse taal.’

Smulders wil de ranglijsten absoluut niet betwisten, maar de verschillende uitkomsten laten volgens haar wel zien dat er meerdere waarheden zijn. ‘Ik betreur het artikel in het Onderwijsblad, met name door de vroegtijdige publicatie. Wanneer men had gewacht tot na de definitieve accreditatie waren we hoger geëindigd. Hiernaast plaatsen interne onderzoeken onze pabo in een veel positiever daglicht.’ Langzaam maar zeker lijkt de pabo met de doorgevoerde en voorgenomen verbeteringen haar stigma te verliezen, maar dat is een moeizaam proces. Smulders: ‘Die rode kaart van eind jaren negentig blijft ons achtervolgen, het zal nog wel even duren voordat we die schaduw van ons verleden kwijt zijn.’ n

havana

17

very short introductions

Onderzoek,

maar dan in het kort Promovendi, hoogleraren, proefschriften en leerstoelen: vanzelfsprekend allemaal terug te vinden op de UvA. Maar lang niet iedereen weet dat er ook op de HvA uitgebreid onderzoek wordt gedaan. Hoog tijd dus voor Very Short Introductions. Merel Straathof ‘Water in en om de stad’, ‘Gewichtsmanagement’ en ‘Digital life’: het is een kleine greep uit de in totaal 29 lectoraten die samen het hart vormen van het praktisch onderzoek aan de HvA. Binnen deze onderzoeksgebieden wordt er flink aan de weg getimmerd door lectoren, docenten en studenten. Maar het onderzoek van de hogeschool komt nog maar weinig voor het voetlicht en dat is jammer, vindt Felix Malten, directeur Marketing

volledig mogelijk voor een jury en publiek. En dat hoeft niet voor niets: de beste spreker kan rekenen op een vijfdaagse reis naar New York, mogelijk gemaakt door cateraar Sorbon. Collegevoorzitter Karel van der Toorn is enthousiast over het initiatief. Volgens hem is het een originele manier om mensen kennis te laten maken met de diverse onderzoeken die gedaan worden aan de hogeschool.

‘We laten de mensen weten welke mooie onderzoeken hier plaatsvinden’ & Communicatie van de HvA. Daarom roept hij samen met weekblad Havana de wedstrijd Very Short Introductions (VSI) in het leven voor alle onderzoekende lectoren, docenten en studenten van de HvA. De spelregels zijn simpel: presenteer in maximaal vijf minuten het eigen onderzoek zo goed en 18

havana

‘Very Short Introductions is een interessante formule, omdat het mensen dwingt snel tot de essentie te komen voor een niet ingewijd publiek. Dat er ook nog een competitieelement aan zit is leuk.’ De UvA organiseerde eind vorig jaar al eenzelfde wedstrijd waarbij studenten en

docenten in korte tijd uitleg konden geven over hun onderzoek of interessegebied. De winnaar ging er toen vandoor met twee vliegtickets naar Oxford. Dat de HvA het stokje nu overneemt noemt Van der Toorn logisch. ‘Bij de UvA is het goed gelukt. En nu is het de beurt aan de HvA. Het is een grote onderwijsinstelling met veel ervaring en waar een duidelijke band met onderzoek is.’ Tot begin maart kan iedere onderzoeker van de HvA in een A4’tje toelichten waarom juist zijn of haar onderzoek zou moeten meedingen naar de hoofdprijs. Vervolgens mogen veertien ‘uitverkorenen’ de degens kruisen op dinsdagavond 23 maart. Op die avond worden de twee beste sprekers verkozen door een vierkoppige jury bestaande uit rector Dymph van den Boom, domeinvoorzitter Maatschappij & Recht Willem Baumfalk, directeur Marketing & Communicatie Felix Malten en Havana-hoofdredacteur Paul van de Water. Op de onderwijsconferentie van 8 april nemen de finalisten het opnieuw tegen elkaar op, waarna de winnaar van de allereerste Very Short Introductions van de HvA bekend wordt gemaakt.

Impact De jury zal tijdens de selectie en de wedstrijd zelf de nadruk leggen op het praktisch nut van de onderzoeken. Jurylid Baumfalk: ‘Ik ga letten op de impact die het gepresenteerde onderzoek heeft op het onderwijs, de beroepspraktijk en de wetenschap. Hoe groter de impact, hoe mooier ik het onderzoek vind.’ Jurylid Malten hoopt ook

Beeld Aimée Groen

op onderzoeken die juist de persoonlijke ontwikkeling beïnvloeden. ‘Ik ben reuze benieuwd wat de inzendingen op dat aspect te zien zullen geven.’ Het praktische tintje dat zowel de hogeschool als de jury in de onderzoekers zoekt, maakt het publiek een belangrijk onderdeel van de wedstrijd, vindt Baumfalk. ‘Door Very Short Introductions kunnen we de mensen laten weten welke mooie onderzoeken hier plaatsvinden.’ Eerlijk is eerlijk, de term Very Short Introductions is niet nieuw en komt evenmin uit de koker van de HvA of UvA. Die eer gaat naar Oxford University Press dat onder de noemer Very Short Introductions al vele tientallen onderzoekers de mogelijkheid gaf om compact – tot zo’n 150 pagina’s – te vertellen over hun specialisatie. Het leverde boeken op over de meest uiteenlopende onderzoeksgebieden, van Russische literatuur tot de menselijke evolutie. n

n Tot en met 7 maart kan iedere onderzoeker van de HvA een A4 met motivatie sturen naar [email protected]. Uiterlijk 15 maart maakt de jury bekend welke veertien onderzoekers op dinsdag 23 maart vanaf 19.00 uur hun onderzoek mogen presenteren voor de jury en publiek in het Europahuis aan de James Wattstraat 79. Tijdens de onderwijsconferentie op donderdag 8 april nemen de twee finalisten het opnieuw tegen elkaar op, waarna de winnaar bekend wordt gemaakt.

dubbelop

Beeld Bram Belloni

Nichtjes Selina Ahmed (20, tweedejaars media & informatie management) en Emmu (28, medewerker Kenniscentrum domein Techniek) zijn als zussen en delen alles. Maar nu de ‘kleine zus’ groter wordt, zijn de rollen aan het veranderen.

Selina ‘Emmu is als een oudere zus voor mij. Als ik bijvoorbeeld voor tentamens moet leren, dan zegt ze dat ik een goede planning moet maken. Dat vind ik fijn. Ze geeft me structuur en motivatie. Ik vind het ook leuk om samen met haar te koken. Daar leer ik van. Zij zegt wat er gedaan moet worden. Dan heeft ze het hoogste woord. Ik kook niet snel in mijn eentje, dat vind ik saai. Dan ga ik liever naar mijn ouders. We zijn op dezelfde dag jarig, maar we vieren het niet vaak. Vooral zij niet, omdat ze zich dan realiseert dat ze weer ouder wordt. Daar pest ik haar mee. Ik ben nog jong, ik ben nu twintig. Misschien houd ik er ook niet echt van om mijn verjaardag te vieren, maar ik vind het toch wel leuk om wat mensen uit te nodigen. Emmu heeft al gezegd dat ze op haar dertigste verjaardag sowieso het land uit is. We gaan ook af en toe samen uit. Dan zitten we echt op dezelfde lijn, doen we even gek alsof we even oud zijn. Maar zij wordt natuurlijk wel ouder en heeft haar man en huishoudelijke dingen. Dus gaan we minder vaak uit. Maar zo af en toe is het nog wel leuk. Ik zou wel eens wat uitdagends met haar willen doen. We doen altijd een beetje standaard dingen. Misschien moeten we een keer gaan bungeejumpen. Zij houdt wel van een uitdaging. Al zou je dat op het eerste gezicht misschien niet zeggen. Ze komt over als zacht lief persoon, maar ze kan ook heel stoer zijn. Misschien is het wel een leuk cadeau voor als ze dertig wordt.’

Emmu ‘Soms zie ik haar als mijn kleine zusje. Gisteren nog. Ik kwam bij haar eten, dan neem ik al snel de leiding bij het koken. Ze zegt dan zelf ook dat ik maar moet zeggen wat er gedaan moet worden. Ze is wel volwassen, maar met dit soort dingetjes begeleid ik haar wel. Ook met haar studie kan ik het niet laten soms een beetje bemoederend te zijn. Dat ze wel op tijd moet gaan leren en niet naar de bioscoop gaat in een tentamenweek. Ze zegt dat ze het niet erg vindt als ik dat doe. Met jongens heb ik af en toe ook wel die neiging. Ik heb haar wel eens weggetrokken toen een jongen haar aansprak. Ze kan nu haar mannetje wel staan, maar toen ze vijftien was, kon ze dat absoluut niet. Ik dacht wel eens: gaat dat nog komen? Inmiddels heeft ze wel attitude. Ik heb zelfs een keer moeten zeggen dat het best wat minder mag. Dan kan ze zo’n jongen aankijken van: “Wat moet je nou.” Ik denk dat je beter naar iemand kan lachen en je dan omdraaien, in plaats van heel boos te kijken. Dan kan je een tegenreactie verwachten. Maar dat leer je misschien met de leeftijd. Nu ze ouder wordt, merk ik dat ik steeds meer naar haar luister en haar mening aanneem. Toen ze jonger was en minder ervaring had dacht ik: je zit er nog even naast, nu moet je echt naar mij luisteren. Nu merk ik dat ik haar steeds vaker bel om mijn ei kwijt te kunnen. Laatst reed ik per ongeluk met de achterkant van mijn auto tegen een boom aan. Dan moet ik dat blijkbaar aan iemand vertellen en dan bel ik haar.’ n Jobien Groen

havana

19

recensies

Tv/web

Cd

Steffen Haars en Flip van der Kuil (BNN, 101 TV, Comedy Central) HHHHH

End Times (Vagrant) HHHHH

New Kids

Eels

Festival/expo

Schaatsen met Hendrick Avercamp

t/m 28 februari, Museumplein Wel gaan Je wilt sportief zijn, maar ook iets cultureels doen. Het Museumplein biedt je de uitkomst. Hier kun je namelijk schaatsen op een gedeeltelijk overdekte ijsbaan én tegelijkertijd genieten van werken van Hendrick Avercamp, de beroemde schilder van winterlandschappen. Niet gaan Vrijwillig in de kou staan? Er zijn gelukkig nog genoeg musea met een dak boven je hoofd!

Toneel

Zomertrilogie (try-out)

14, 15, 16 januari, Stadsschouwburg Wel gaan Een achttiende-eeuwse komedie laat zien dat mensen in hun zucht naar geld Wat De Brabantse Tokkies, daarmee kun je de New Kids – twee jaar geleden begonnen als New Kids on the Block – enigszins vergelijken. Of eigenlijk: über-Tokkie-tuig. Ging het bij De Tokkies om een lachwekkend asociale Randstelijke familie, in New Kids draait het om een groepje hangjongeren in het Noord-Brabantse durp Maaskantje. Het eerste seizoen van de – toen nog – drie minuten durende sketches werd een dikke hit op internet, waar het Aldi-bier drinkende, rondhangende, slopende en Opel Manta-rijdende vijftal – op witte sokken in slippers, trainingspak en met een flinke mat – dagelijks miljoenen keren werd bekeken door steeds meer fans. (Inside-info: in heel Maaskantje schijnt geen plaatsnaambord meer te vinden te zijn en de burgemeester vreest voor het imago van het dorp.) Sinds eind vorig jaar zijn de sketches op Comedy Central te zien, maar ook op YouTube en Hyves zijn vrijwel alle afleveringen te vinden. Wie Voor wie zich afvraagt: ‘Waar kén ik die gasten toch van?’: de twee bedenkers van New Kids maakten hun tv-debuut met de MTV-serie The Trip. Later bedachten Steffen Haars (in de sketches Robbie Schuurmans, medewerker plantsoenendienst) en Flip van der Kuil (Barrie Butsers, die in de bijstand zit) De Pulpshow. De miniafleveringen werden eerst uit verveling bedacht, maar ook omdat het duo zelf opgroeide in een dergelijke omgeving. Waarom wel Kom je oorspronkelijk uit het zuiden des lands, dan is de serie waarschijnlijk een feest van herkenning. Nou ja: in ieder geval herkenning. Het gehang en gesloop van een groep verveelde hangjongeren wordt op zo’n manier uitvergroot dat het absurde, karikaturale dimensies aanneemt, die – of je nu wil of niet – in ieder geval de mondhoeken doet krullen. Hou je van grofheid die alle grenzen van het betamelijke overschrijdt, maar wel een flinke scheut absurdisme? Zien! Waarom niet Zoals gezegd: je moet misschien wel uit het Brabantse land komen om de absurde en bizarre humor en woordspelingen – van het niveau ‘kuthoerrr’, ‘verrekte mongol’ en ‘doedegijmijeenbroodjebakpao’ te kunnen waarderen. Voor tere zieltjes die niet tegen onthoofdingen, zinloze knok- en matpartijen en nog meer flauwiteiten kunnen: zap gerust verder. n Annemarie Vissers 20

havana

Wie Eels, de Amerikaanse singer-songwriter Marc Oliver Everett (beter bekend onder zijn artiestennaam E). Everett staat bekend om zijn melancholische teksten en opvallende cdcovers. De meeste mensen zullen de singersongwriter kennen van de platencover van Beautiful Freak (1996): het kruipende meisje in een witte ruimte met enorm grote ogen. Wat Het achtste studioalbum van Eels heet End Times. Tussen dit album en het zevende album Hombre Lobo zitten niet meer dan zeven maanden. Ook bij deze plaat is een opvallende cover gemaakt: een somber kijkende man met een lange grijze baard en een pet op die zich ’s nachts op straat bevindt. Waarom wel In tegenstelling tot de vorige plaat is End Times een autobiografisch album. Het is hierdoor niet de meest vrolijke plaat, want het vertelt de luisteraar de meest pijnlijke momenten van de scheiding tussen Everett en zijn grote liefde. Het album laat horen hoe gaandeweg de verhouding verslechtert tot de scheiding en de nasleep. De teksten komen recht uit Everetts hart. Met veel liefde en aandacht zijn de nummers geproduceerd. De typische Eels-sound – rustige en sfeervolle nummers – is dan ook duidelijk terug te horen op End Times. Met twee hoogtepunten die je meteen diep raken: ‘A Line In The Dirt’ en ‘In My Younger Days’. Overigens heeft Everett deze nummers grotendeels zelf opgenomen in zijn thuisstudio in Los Angeles. Waarom niet Eels is nog steeds niet van de stevige, rauwe rocknummers. Veel nummers klinken daardoor op het eerste gehoor hetzelfde. Daarom zullen veel mensen deze plaat als saai bestempelen. Elke keer passeren dezelfde instrumenten, geluiden en melodieën. Het maakt de plaat minder sterk dan zijn voorgangers. Daarnaast is het een zware plaat als het gaat om de teksten. Niet iets wat je opzet tijdens een gezellig feestje, meer een zondagmiddag after-katerplaat. n Miriam Bons

voorbijgaan aan echte liefde en vriendschap. De welgestelde Filippo en zijn dochter Giacinta bereiden zich voor op de zomervakantie in hun buitenhuis. Wanneer Giacinta’s aanbidder, verloofde en zijn zus daar ook zijn, leidt dat tot komische verwikkelingen. Niet gaan Deze dagen worden gebruikt voor een try-out voordat het echte werk begint. Dus het kan zijn dat je niet de perfecte zomertrilogie te zien krijgt.

Fashion

Cultuur Couture

t/m 16 mei 2010, Tropenmuseum Wel gaan Tijdens deze expositie worden creaties en ontwerpen getoond van vier studenten van de Academie voor Schone Kunsten Antwerpen. Zij lieten zich inspireren door kleding en accessoires uit niet-westerse culturen. Daaruit komen traditionele kledingstukken, moderne ontwerpen, bijzondere schetsboeken, videoportretten en prachtige modeshows. Niet gaan Je bent een ontzettende sloeber en mode interesseert je weinig.

Film

Brothers

Heden, o.a. Pathé Wel gaan Een heftig drama dat het verhaal vertelt van twee broers: de succesvolle marinier Sam en de vrijbuiter Tommy. Sam gaat op missie in Afghanistan, wordt vermist en de hoop dat hij terug zal keren wordt minder. Tommy probeert daarom het verlies van zijn broer op te vangen in het gezin van Sam. Maar dit gaat niet geheel vlekkeloos. Niet gaan Eigenlijk is er maar weinig reden om niet te gaan. De film bevat namelijk een goed script, goede regie en perfecte acteurs. Maar deze film is een remake van de Deense film Brødre, wanneer je deze al gezien hebt is het misschien overbodig om nog eens te gaan.

Expo

Alexander Rodchenko, Revolution in Photography

t/m 17 maart 2010 Wel gaan Foam biedt je een uniek overzicht van het werk van de Russische avant-gardist Alexander Rodchenko. Hij is een van de meest veelzijdige kunstenaars van de avant-gardebeweging. De tentoonstelling laat meer dan tweehonderd afdrukken zien, sommige zijn nog nooit eerder in het Westen getoond. Niet gaan Avant wat?

Muziek

Nina June

18 januari, De Kleine Komedie Wel gaan Als virtuele vrienden liepen zangeres Nina June en bestsellerauteur Patrick van Rhijn elkaar op Hyves tegen het lijf. Voor Van Rhijn zijn tweede boek schreef Nina een lied. Dit lied, Wonderwater, werd zo lovend ontvangen dat ze besloten een gezamenlijke voorstelling te maken. Zo gezegd, zo gedaan, Patrick leest en Nina zingt. Niet gaan Voor een ontspannende avond is het te veel als er zowel gelezen als gezongen wordt.

zwart-wit

Beeld Aoife Groenewegen

Beeld Hans van Vinkeveen

eten

Sushi in shifts

Geen lopende band, maar wel aardige sushi en verserdan-verse sashimi bij Café Tokyo, nabij HvA-headquarters.

‘Reinout Oerlemans is een misbaksel’ Dieter Pater (43), docent forensische natuurkunde

Publiek Van toeristen die voor weinig geld veel willen eten tot studenten, en van stelletjes tot vriendinnengroepjes. Opvallend veel Japanners ook. Volgens de overlevering schijnt dat een goed teken te zijn; de eigen bevolking over de vloer. Dat nemen we dus maar aan. Interieur Tja. De Jugendstil-gevel van Café Tokyo ziet er prachtig uit, binnen blijft er weinig van het Helios-pand over. Hier en daar nog wat origineel stucwerk, maar het meubilair zou moeiteloos passen in het eerste het beste wegrestaurant. De maandelijkse huur van dit monumentale pand moet ook betaald, dus – schatten wij zo in – zullen er heel wat rijstrolletjes gedraaid moeten worden voor heel veel eters. Gevolg is dat het geheel nogal wat weg krijgt van een vreetschuur. Mijn tafelgenoot wordt bijkans op de schoot van de Japanner naast ons geparkeerd. Tafelen voor twee krijgt op die manier een wat andere dimensie. Sfeer Hoewel we normaal gesproken niet meteen warmlopen voor concepten waar ‘onbeperkt’ aan is toegevoegd – denk bergen spareribs of hopen saté van vettige steengrillplaten, en dus in dit geval een uitpuilende tafel vol schaaltjes en bakjes – blijven de gevreesde vollaadacties en toekanrestauranttaferelen redelijk achterwege. Ook erg fijn Café Tokyo laat de welbekende lopende band met voorbij rollende sushi achterwege, een mens zou van minder treurig worden. Iemand moet wel iets aan

de rioollucht gaan doen, putlucht werkt niet eetlustopwekkend. De chloorlucht die erop volgt overigens ook niet. Menu We bestellen sushi maki’s (zalm- en tonijnrolletjes), temaki’s (gevulde zeewierschuitjes), zoete omeletreepjes op rijst, Gunkans (met sint-jakobsschelpen en tonijn), yakatori’s (mini-kipsaté – die ze vergeten te brengen) en tempura’s met garnalen. Aardige sushi, maar echt óm gaan we als we de zalm- en tonijnsashimi bestellen: verser dan vers. Dat die dan weer niet all you can eat is, zien we later terug op de rekening. Zul je altijd zien. Bediening Zoals je verwacht bij dit soort tenten; snel en efficiënt (want er moet na achten nog een sushi-shift gedraaid) maar wel attent en rustig. Twee uurtjes per shift is goed te doen. Kortom Voor de sashimi komen we graag terug. Wil je echter avondvullend uit eten dan zit je hier verkeerd. Maar dat weet je dan ook van tevoren. Waar Spui 15, hartje centrum Amsterdam en tevens naaste buur van het Maagdenhuis waar het UvA/HvA-bestuur zetelt. Afhalen is ook mogelijk. Prijs Voor het all you can eat concept betaal je van maandag t/m woensdag 20 euro. Van donderdag t/m zondag 23 euro. Voor een driegangenmenu teppanyaki betaal je rond de 25 euro. n Annemarie Vissers

Muziek ‘The S.O.S. Band, lekkere discoachtige soul van begin jaren tachtig. Broeken met wijde pijpen, een zanger met hoge stem en veel geglitter. Ja ja, ik stond op de dansvloer onder een discobal. Alles met 180 beats per minute, trrrrrrrrrrrrrr, dat spul, is takkeherrie!’ Boek ‘Im Westen nichts Neues van Remarque, een aangrijpende antioorlogsroman over Duitse jongens die bij bosjes sneuvelen in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog. Het laat de verschrikking en onzinnigheid van oorlogvoeren zien. En nog steeds actueel: vechten voor het vaderland wordt te glorieus voorgesteld. Flut zijn de romannetjes uit de Nora Roberts-sfeer.’ Film ‘Once upon a Time in the West, vooral omdat de regisseur zo veel tijd neemt om een sfeer neer te zetten. De openingsscène is schitterend. Je kijkt een kwartier lang naar een station en hoort waterdruppels vallen, een zoemende vlieg, een piepende watermolen. Films van die kerel met die bril – hoe heet-ie, Woody Allen – dat is zes keer niks. Oppervlakkige flauwekul.’ Tv ‘Blik op de weg, waarin ze asociaal rijgedrag aanpakken. Het laat je over je eigen verkeersgedrag nadenken. Ik trek op een rustige zondag op de motor ook wel eens het gas open. Hole in the wall, dat is spastisch gedoe.’ Idool ‘Idolen en dat soort grappenmakers, daar geloof ik niet in. Een enorm misbaksel is Reinout Oerlemans. Een vriend die in Bosnië zat en het best moeilijk had, zou in zijn verrassingsprogramma komen. Ik zou

bemiddelen. Maar die vriend kreeg het spelletje door, waarvan die Oerlemans mij later de schuld gaf. Ik merkte dat hij alleen maar wilde scoren over de rug van mijn vriend. Die man is altijd aan het draaien en staat nergens voor.’ Kunst ‘Art deco, mooi gestileerde dingen zoals het Tuschinski-theater. Ik ga een cursus glas-in-lood volgen, kijken of ik iets in dezelfde stijl kan fabriceren. Van die roestige ijzeren pilaren die je langs snelwegen ziet staan, daar snap ik niets. Kunnen ze er geen likje verf overheen gooien!’ Moment ‘De overstap van logistiek naar forensisch onderzoek. Nee, dat is geen grote overgang; ik ben van oorsprong techneut. Zo passen we hier de basistheorieën van Newton toe om bijvoorbeeld een kogelbaan te bepalen. Teleurstellend was dat ik in de derde selectieronde voor piloot bij de luchtmacht afviel.’ Hebbeding ‘De Honda CBX 550, waarvan ik er twee heb. De kick van motorrijden is de vrijheid en het bewust zijn van de omgeving waar je doorheen rijdt. Mooie herinneringen aan een rit naar Oostenrijk met mijn slapende vrouw achterop.’ Stokje ‘Ik geef het stokje aan student forensisch onderzoek Britt Kramer. We kwamen er vrij laat achter dat haar oma getrouwd is met mijn oom.’ n Hans van Vinkeveen

Oproep Ben je uit eten geweest? Stuur dan je recensie naar [email protected]. Als je recensie geplaatst wordt, krijg je de kosten van het etentje tot 50 euro vergoed. havana

21

varia check ook

15 havanaweb.nl

Havana begint aan zijn vijftiende jaargang. Genoeg verleden tijd voor een wekelijkse duik in het stoffige archief. Wat gebeurde er in de nineties op de HvA?

Zes-eneen-half Op maandag 10 januari 2000 was de traditionele nieuwjaarsreceptie (waar is die gebleven?) van de HvA. Toenmalig collegevoorzitter Simon Korteweg benadrukte in zijn toespraak dat instituten en afdelingen hun gewone, dagelijkse werk nog beter moesten gaan doen. Wat in 1999 bereikt moest worden, was namelijk niet gelukt. Wat dan? De beste en meest toonaangevende onderwijsinstelling worden. Dat lukt niet ‘als er te veel misloopt in de organisatie als het gaat om bijvoorbeeld roosters, computers, toetsen en het tijdig krijgen van cijfers. Studenten geven ons gemiddeld een ruime zes-en-een-half, maar vinden ons door de bank genomen niet goed genoeg voor een zeven.’ Dat klinkt vertrouwd. We bevinden ons nog steeds in januari 2000. De lerarenopleiding van de HvA gaat iets doen aan het bestrijden van het lerarentekort. Werkzoekenden met een relevante vooropleiding en/of werkervaring kunnen in een jaar opgeleid worden tot een startbekwame leraar. Ook dat klinkt vertrouwd. 10 februari 2000. Studenten van de UvA en HvA kunnen een heroriëntatietraject van vijf maanden volgen, bedoeld voor studenten die voor 1 februari stoppen met hun opleiding. Er werd toentertijd al meer gedaan aan de samenwerking tussen UvA en HvA. Zo liep er een experiment om excellente HvA-studenten in staat te stellen om tijdens hun studie al in te stromen in verschillende universitaire studies. In dezelfde periode ging trouwens het studentmentorenproject van start. Succesvolle allochtone HvAstudenten werden ingezet als mentor van havo-5-scholieren van niet-Nederlandse afkomst. Ook bekend en vertrouwd. Muziekrecensent J. Jansen maakte zich in januari behoorlijk druk om de nieuwe cd van Marco Borsato Luid en duidelijk: matige teksten, lekkere deuntjes maar een te overduidelijke sponsoring. Jansen meent zelfs dat de kleur rood van het cddoosje juist die kleur heeft omdat zakken chips van Smiths ook die kleur hebben. Hij maakt zich dan ook ongerust over de toekomst van de popmuziek. In diezelfde Havana zien we trouwens een vacature staan, namelijk die van hoofdredacteur van Havana. Dat werd uiteindelijk diezelfde Jansen. n Paul van de Water 22

havana

gekeurd

hva-agenda

HvA to do’s

14 januari

Eindpresentaties MediaLAB

‘Wij wensen studenten vooral veel bier’ Met een pitcher bier of een pallet prosecco, in een donker studentenhol of juist in een steriel zaaltje: aan de HvA borrelden student en medewerker vorige week wat af. Havana vulde de glazen ook en vroeg de HvA’ers wat hun wensen zijn voor het komende jaar. Het antwoord van de studenten in De LAX liet zich raden: ‘Vooral veel bier. Proost.’

Hoe ziet de krant eruit in 2020? Lezen we de krant zoals we die vandaag de dag kennen in 2020 nog steeds met een kopje koffie op zondagochtend? Hoe ziet het dagblad er dan uit? En wat zijn nieuwe opties? In de projectgroep Nieuwsbeleving gaan studenten, docenten en dagbladen aan de slag met de toekomst van de krant. Wil jij het laatste HvA-nieuws als eerste weten? Check havanaweb.nl Daar kun je je ook aanmelden voor onze wekelijkse nieuwsbrief. Abonneren op onze Twitter-feed kan natuurlijk ook: twitter.com/havanaweb

Duurzame iPhone-skin Ik ben gek op gadgets. Ik heb e-readers, mp3-spelers, mobiele telefoons, hardloophorloges, snelheidsmeters, stappentellers en elektronische agenda’s in alle soorten en maten. Bij een gadget horen ook toebehoren. Pas met een fraaie skin wordt een iPod een must have. Zo’n skin zorgt er in ieder geval voor dat het apparaatje krasvrij blijft. De markt voor gadgetaccessoires is reuze interessant. Ga eens naar Media Markt en verlies jezelf in de vele volgepropte schappen met accessoires voor gadgets. Het is dan ook niet zo raar dat studenten van minor Ondernemerschap een accessoire voor een gadget hebben bedacht. Studenten die deze minor doen moeten namelijk een bedrijfje starten en een innovatief product in de markt zetten. De tucht van de markt speelt hierbij natuurlijk een grote rol. Wie tegenwoordig een bedrijf begint kan niet ontsnappen aan het korset van begrippen als e-commerce, duurzaam, milieuvriendelijk, maatschappelijk verantwoord en vul zelf nog maar een paar van dat soort eigentijdse begrippen in. Waar heb ik het over? 2M. Een bedrijfje van twee studenten. De een studeert ergotherapie en de ander bereidt zich voor op een carrière als humanresource-consulent. Welk product hebben zij in de markt gezet? Een leren hoesje voor de iPhone. So far so good, maar niet iets heel bijzonders. Waarom is het dan toch leuker dan de hoesjes van pak ‘m beet Belkin of Apple zelf? Ja, we kunnen natuurlijk zeggen dat 2M maatschappelijk verantwoord onderneemt, maar dat is een platgetreden pad. Hergebruik van leer dan? Is ook waar maar sterker vind ik dat ieder hoesje van 2M volkomen uniek is. Je kunt zelfs je wensen online kenbaar maken en dan zorgen de dames van 2M ervoor dat jouw persoonlijke hoesje wordt gemaakt. Nee, ze kruipen niet zelf achter de naaimachine. Aha, China? Nee, het handwerk wordt gedaan door Panter, een sociale werkplaats. Je kunt de hoesjes in de winkel kopen maar bestellen via de website is natuurlijk makkelijker en meer van deze tijd. Duur? Mwah, 22,95 euro is te doen. n Paul van de Water

MediaLAB presenteert op donderdagavond 14 januari de projecten van afgelopen semester in TrouwAmsterdam, de Verdieping. TrouwAmsterdam is een tijdelijke bar, restaurant, club, expositieruimte en ontmoetingsplek gelegen in het voormalige Trouwgebouw aan de Wibautstraat. MediaLAB, onderdeel van de Hogeschool van Amsterdam, ontwikkelt met afstudeerders van de HvA en de UvA innovatieve interactievemediaproducten. Afgelopen half jaar hebben zes teams gewerkt aan diverse mediaproducties. De volgende projecten en eindproducten zullen worden gepresenteerd: Sparked, Open Courseware, Urban installations@Trouw, Tour door Westerpark, Spinoza en mediawijsheid. Projecten die volgend semester van start gaan vind je op medialab.hva.nl/index. php/projecten-2009-2009/ Deuren open: 19.30 uur, aanvang 19.45 uur. Gratis entree. Meer informatie medialab. hva.nl 21 januari

Conferentie Instant Reporting Op 21 januari viert Instant Reporting, hét kenniscentrum voor standard business reporting van 15.00 uur tot 19.00 uur haar eenjarig bestaan. In het afgelopen jaar heeft het kenniscentrum vele activiteiten ontplooid ten behoeve van de kennisontwikkeling op het gebied van standard business reporting. C.P. Buijink, secretaris-generaal van het ministerie van Economische Zaken, zal spreken over de toekomst van standard business reporting in Nederland. Voor het bijwonen van de conferentie wordt – behalve voor studenten en medewerkers van de HvA – een bijdrage van 150 euro gevraagd. Studenten accountancy kunnen voor het bijwonen van de conferentie 3 PE- punten ontvangen. www.instantreporting.nl 22 januari

Vrijwilligers wintertriatlon Zes eerstejaars sport, management & ondernemen (smo) organiseren een wintertriatlon (fietsen, hardlopen, schaatsen) op vrijdag 22 januari. Om dit evenement soepel te laten verlopen hebben ze veel vrijwilligers nodig. Denk bijvoorbeeld aan mensen die op de fietsen passen tijdens het schaatsen en hardlopen, mensen die langs de loop-/fietsroute bij drinkposten staan, vlaggers (voor obstakels of om de deelnemers de juiste weg te wijzen), het bijhouden van het aantal geschaatste rondjes, en nog veel meer. Voor alle vrijwilligers is er na afloop van het evenement een klein presentje. De wintertriatlon zal van ’s ochtends tot halverwege de middag duren. Heb je interesse? Stuur dan een mailtje naar [email protected].

weekgast

Ferry Beeks (21, derdejaars logistiek & economie), loopt stage bij Make More Music (MMM), een door docent ondernemerschap Alex van Heeswijk opgerichte stichting die sinds 2002 rock events voor studentenbands organiseert. Tot nu toe hebben ze alles met zijn tweeën georganiseerd. Hoewel Ferry’s stage na deze week is afgelopen, blijft hij tot de finale betrokken.

Maandag 4 januari Als ik op maandag om negen uur binnenkom op de Vijzelstraat, zit mijn mailbox helemaal vol. Tot voor kort bestond MMM alleen in Almere. Dit jaar hebben hogescholen van vijf grote steden – Utrecht, Amsterdam, Den Haag, Almere en Rotterdam – zich verenigd in een samenwerkingsverband door hun popprijzen aan elkaar te koppelen. Ik ontvang veel berichten van studenten uit de andere steden. Zij hebben vooral vragen op financieel gebied en over sponsoring. Die bedenken ze in het weekend, wat betekent dat ik ze vandaag allemaal moet beantwoorden. Daarnaast willen veel bands weten wanneer ze mogen optreden en wanneer ze horen of ze door zijn. ’s Avonds ga ik naar een nieuwjaarsborrel van mijn werk in indoorpiste Snowplanet, met een aantal vrienden van de kroeg in Zaandam waar ik achter de bar sta. Wij gaan als laatsten naar huis.

Dinsdag 5 januari Ik ben iets later dan normaal opgestaan, ik was dan ook laat thuis. Gelukkig maakt het Alex niet zo veel uit als ik later ben, zolang ik mijn werk maar op tijd af heb. Ik ben eerst naar kantoor gegaan om een aantal posters op te halen. Deze heb ik vervolgens op alle HvA-locaties opgehangen. Met deze posters roepen we studentenbands op om mee te doen aan Make More Music. In totaal zijn er achttien voorrondes, en per avond kunnen er zes bands spelen. Op dit moment zijn er zestig inschrijvingen. Er is dus zeker plek voor meer bands. De bands strijden voor een plek in een van de zes lokale finales. De winnaars van de lokale finales staan op 23 april in de finale in de Melkweg. ’s Avonds plof ik op de bank om te kijken naar RTL Boulevard en SBS Shownieuws. Dat kijk ik echt alleen op momenten dat ik thuis ben, en dat komt eigenlijk niet zo vaak voor.

Woensdag 6 januari Vandaag moet onze allereerste nieuwsbrief de deur uit. Het is voor Alex en mij de eerste keer dat we zoiets maken, dus het vergt wat tijd. Samen schrijven we alle teksten. Vandaag hebben we ook een afspraak met de Popunie, een stichting die projecten organiseert op het gebied van popmuziek, om te kijken of we iets voor elkaar kunnen betekenen. Doel is om Make More Music uit te breiden naar heel Nederland. Onze grote wens is dat volgend jaar ook Groningen, Leeuwarden, Breda en Eindhoven meedoen. ’s Avonds krijg ik preischotel voorgeschoteld. Iets wat ik niet zo lekker vind, maar door alle vertragingen met het ov ben ik laat thuis en heb ik trek. Ik eet het dus toch maar braaf op. Mijn wekelijkse honkbalavond gaat helaas niet door. Fijn die sneeuw!

Donderdag 7 januari Door de samenwerking met andere hogescholen komt er dit jaar veel meer bij de organisatie kijken. Er moet bijvoorbeeld meer subsidie worden aangevraagd. Ook moeten we op zoek naar locaties voor de voorrondes. Ik ben druk bezig met het (her)schrijven van financiële plannen en sponsorbrieven. Daarnaast bellen er de hele dag sponsoren die op de hoogte willen worden gehouden. Eigenlijk was het mijn plan om deze week wat rust te pakken, zodat ik weer in een normaal ritme kom. Ik heb in de vakantie veel achter de bar gewerkt. Dan slaap ik niet voor zeven uur ’s ochtends. Maar op donderdag ga ik altijd wat drinken dus ik besluit toch nog even naar mijn stamkroeg te gaan. Na een paar biertjes wordt het heel gezellig en iets later dan gepland ga ik naar huis.

Vrijdag 8 januari

Beeld Bram Belloni

Vandaag ben ik druk bezig geweest met mijn stageplan. Dat moet ik afronden, na deze week is mijn stage voorbij. Toch blijf ik na mijn stage werken bij MMM. Het is ondenkbaar om zomaar te stoppen. Ik ben de afgelopen maanden te intensief bezig geweest. Vanaf 1 februari moet ik weer naar school. Mijn roostervrije dag zal ik besteden aan MMM. Tussen de middag loop ik even naar de overkant van de straat om een luxe broodje te scoren. Op alle andere dagen smeer ik netjes mijn brood maar op vrijdag gun ik mijzelf iets lekkers. ’s Middags ben ik druk bezig met dingen regelen voor de overdracht. Volgende week komt er namelijk een nieuwe stagiaire dus ik moet er voor zorgen dat zij precies weet wat haar taken worden. n

havana

23

afstuderen

Ino Engbersen (23)

Beeld Jan-Maarten Hupkes

media, informatie & communicatie Onderwerp ‘Samen met drie andere studenten maak ik een voorstel voor een nieuw intranet voor de HvA. We maken een digitale werkplek van de toekomst voor de student van nu. Daar kunnen studenten informatie uitwisselen over vakken en andere onderwijsgeoriënteerde zaken. De werktitel is Mobile University, en ik ben projectleider en researcher. Onze onderzoeksvraag luidt: op welke wijze kan de mobiele telefoon bijdragen aan de verbetering in communicatie en de samenwerking tussen hogeschool en de student?

24

havana

Ik ben bij dit project terechtgekomen door gemakzucht. Het benaderen van bedrijven is niet echt gelukt en bij het MediaLAB kon ik kiezen uit verschillende projecten. Het kijken in de toekomst spreekt me aan. Wat is er mogelijk in de nabije toekomst op het gebied van gadgets? Het jaartal waar we over moeten nadenken is 2015, dus we kunnen het niet te gek maken. Het moet wel realistisch blijven. Aan het einde hebben we het intranet plus enkele applicaties af. Het schetsen van het toekomstscenario is research voor een film die vijf minuten mag duren. Daarin wordt duidelijk waar een student da-

gelijks zijn mobiel voor nodig heeft. In onze groep hebben we een paar goede cameramensen, dus het wordt een kwalitatief goede film. Ikzelf heb, voordat ik bij het MediaLAB kwam stagelopen, veel voor Novum Nieuws gefilmd en montage gedaan.’ HvA ++ ‘Ik ben erg te spreken over de docenten. Ze zijn benaderbaar en weten waar ze het over hebben.’ HvA - - ‘Bij het MediaLAB zijn nooit vergaderruimtes vrij. Als we al een lege plek kunnen vinden, dan komt er binnen vijf minuten wel een docent langs om ons eruit te sturen. Blijkt dat het hok gereserveerd is.’ n Gijs Hardeman