havana
#09
Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 20 oktober 2010
Sympathie voor een seriemoordenaar
Dossier
Amsterdam Dance Event
Op jacht
Controle op fraude met studiefinanciering
Springplank
Platform voor creatieve studenten
-advertentie-
Reageren?
[email protected]
Geen chipknip kosten op de HvA dankzij ASVA
W
at was er nou alle-
bij de HvA en ook bij ASVA klopte veel
maal aan de hand?
bezorgde leden aan. Door de steun van
Een kopje koffie
onze leden werd onze onderhande-
of een printje kon
lingspositie sterker.
je altijd betalen
met je HvA pas. Dit jaar verdween de
De uitkomst
betaalchip op die pas. Je kon alleen
Onderstaande e-mail is vorige week
nog maar met de chippas van je bank
naar alle HvA studenten verzonden:
betalen. Hiervoor werd wel vijf cent transactiekosten in rekening gebracht.
“Per 16 oktober 2010 zal er geen
Een printje werd dus dubbel zo duur.
afschrijving meer plaatsvinden van
Op jaarbasis zou een gemiddelde
5 eurocent per chipkniptransactie
koffiedrinkende student bakken met
bij betaling op vendingmachines,
geld kwijt zijn. Het is onrechtvaardig
cateringfaciliteiten en kopieerap-
dat studenten worden opgezadeld met
paraten. Daarnaast zal de prijs van
deze extra kosten. ASVA komt op voor
producten, behoudens de reguliere
de belangen van studenten, dus ook
jaarlijkse prijscorrectie, niet ver-
als het om onnodig dure koffie gaat!
hoogt worden.
Wat deed ASVA ermee?
De afgelopen weken is hard gezocht
ASVA merkte de nieuwe regeling al
naar deze oplossing. Hierbij is ook
snel op. Het bestuur dook bovenop dit
de ASVA studentenunie positief
dossier. Eerst via de gewone weg: Ze
betrokken geweest. De ASVA heeft
vulden een gele klachtenkaart in bij
nadrukkelijk het belang van de stu-
de klantenservice. Op de kaart schre-
denten aangekaart om snel met een
ven ze dat ASVA van mening is dat
goede oplossing te komen.”
gedwongen betalen voor betalen tegen de wet is. Eerstejaars hadden immers
ASVA is zeer tevreden met de uitkomst
alleen maar de mogelijkheid om met
in deze kwestie. Wij zijn blij dat we ons
hun bankpas te betalen. ASVA vindt dat
nuttig hebben kunnen maken voor de
studenten een kosteloos alternatief
HvA-studenten. Als belangenbehartiger
moeten hebben.
van de Amsterdamse student zetten wij ons in voor goed en betaalbaar
ASVA zocht het hogerop
onderwijs. ASVA probeert jouw studen-
Het antwoord van de klantenservice
tenleven zo flexibel mogelijk te laten
was helaas niet bevredigend. ASVA
verlopen. Wij bieden daarom betaalba-
zocht het hogerop en ging op gesprek
re fietsen, cursussen en verzekeringen
bij de afdeling Informatietechnologie
aan. Als lid van ASVA kan je gebruik
en Voorzieningen (IT&V) binnen de
maken van al onze diensten. Bovendien
HvA. Na een paar gesprekken met de
steun je onze organisatie waardoor wij
vriendelijke medewerkers werd dui-
ons kunnen blijven inzetten voor de
delijk dat de HvA ook in haar maag zat
Amsterdamse student.
met dit dossier. Het regende klachten
inhoud
‘Ze willen gewoon wat extra geld’ 10 Schrijf je in op het adres van de buren en je ontvangt twee keer zo veel stufi. Handig toch? Ja, maar wel illegaal. Gemeentelijke controleurs jagen op frauderende studenten en Havana mocht een dagje mee.
Dossier Amsterdam Dance Event Word heel goed in wat je doet 12 Wie het als artiest in de dance wil maken, moet keihard werken. Insider Claire van der Hall geeft tips, die gelukkig niet alleen vervelend zijn. ‘Ga heel veel uit.’
‘Knappe jongen die vette muziek maakt’ 13 DJ Quinten 909 treedt maar liefst vier keer op tijdens het Amsterdam Dance Event. Wat weinig mensen weten, is dat hij ‘gewoon’ interactieve media studeert.
Waar moet ik heen? 14 Amsterdam Dance Event is niet alleen keihard dansen, maar ook: conferenties, lezingen en debatten. Wat mag je niet missen? Vier HvA’ers aan het woord.
Dance for dummies 16 Geen muziekgenre kent zo veel subgenres en stijlen als de dance. Havana maakt je wegwijs in de jungle van de dance met een beginnersgidsje.
Springplank 17 Prachtige studieopdrachten hoeven niet meer liggen te verstoffen in een la: nu is er hva.n/springplank.
Sympathieke seriemoordenaar 18 Hij legt elke aflevering wel iemand om maar lijkt toch zo’n aardige man. Wat is dat toch met die Dexter?
De slechtste hogeschool van Nederland Blijk ik opeens te werken voor de slechtste hoge school van heel Nederland. Dat is niet best want ik werk er al een flinke tijd. Ik moet dus ook schulddrager zijn. Wat had ik de afgelopen twaalf jaar kunnen doen om het tij te keren, om het rapaille buiten de deur te houden, om een bijdrage te leveren aan het verzorgen van goed onderwijs en uitstekende voorzieningen? Heel veel en waarschijnlijk heb ik een deel daarvan niet gedaan. Toch voel ik mij niet schuldig. Dat van die slechtste hogeschool verzin ik trouwens niet zelf. Het blijkt uit een onderzoek van Elsevier. Moeten studenten nu massaal overstappen naar Inholland, bijvoorbeeld omdat je daar diploma’s cadeau krijgt? Prettige bijkomstigheid bij Inholland is natuurlijk dat je ook salaris krijgt als je niet functioneert. Sterker, als je opstapt komt de boekhouder gewoon elke maand je geld langsbrengen. Terug naar de slechtste school van Nederland. Mijn eerste reactie – kort door de bocht en tamelijk primair – was: gvd, dat klopt niet. Ik wilde graag denken dat het onderzoek is uitgevoerd door organisatoren van vechtgala’s of door mensen die hun opleiding hebben gedaan bij een of andere obscure hogeschool in de backlands van Louisiana en nu werken voor onderzoeksbureau Karrenvracht en Overbelasting. Oké, dat is mijn primaire reactie. On second thought, ik weet ook wel dat we op een aantal punten nog een sprong voorwaarts moeten maken. Zo liggen onze voorzieningen niet structureel boven Normaal Amsterdams Peil. In dat verband is het natuurlijk opvallend dat bij de accreditatie van bouwkunde door een commissie van verstandige en deskundige mensen een negatieve aantekening werd gemaakt over de kwaliteit van onze voorzieningen. Dat heeft niet alleen betekenis voor bouwkunde maar voor de gehele HvA. Het feit dat de inschrijving voor minoren niet goed verloopt, geeft natuurlijk ook te denken. De beste school worden we waarschijnlijk nooit. Als grootstedelijke mega-instelling voor hoger onderwijs kunnen we niet ‘winnen’ van de christelijke hogeschool te Bourtange of van de categorale hogeschool voor animal cops in Son en Breugel. We moeten natuurlijk wel de ambitie hebben om het beter dan goed te doen. Wie die ambitie niet heeft kan beter bij onze concurrent gaan werken. Daar is in ieder geval één vacature en ik voorspel dat er nog veel meer gaan komen. Overigens ben ik benieuwd naar de officiële reactie van ons College en ik ben nog meer geïnteresseerd in de maatregelen die ertoe moeten leiden dat we volgend jaar geen rode lantaarndrager meer zijn. Zou onze nieuwe rector die taak in haar portefeuille krijgen? Paul van de Water Hoofdredacteur
Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Amsterdam 20 oktober 2010 jaargang 16 / #09
En verder... 04 nieuws
23 passie
26 very short intro’s
09 hashtag #hva
24 recensies
27 weekgast
09 vraag van de week
25 eten
28 afstuderen
09 column fen
25 zwartwit
20 havana international
26 gekeurd
Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, 020 595 39 91
[email protected]. Hoofdredactie/management Paul van de Water
[email protected] Eindredactie Wim de Jong
[email protected] Redactie Carlijn van Donselaar
[email protected], Lisa Hartog (redactie-assistent), Nina Manuhutu (stagiair), Jeff Pinkster
[email protected], Ron Santing
[email protected], Robert Simon
[email protected] (Havana International), Annemarie Vissers
[email protected] Medewerkers Miriam Bons, Kim Bos, Kirsten Dorrestijn, Anouk Kemper, Klaas Kleiterp, Kirsten van der Kolk, Marit van Kooij, Rian Lanenga, Thomas van Manen, Roos Menkhorst, Harmen van der Meulen (correctie), Fen Verstappen, Sebastiaan van de Water Fotografen Bram Belloni, Fred van Diem, Marc Deurloo, Marc Driessen, Jelmer de Haas, Jan-Maarten Hupkes, Bas Uterwijk Coverbeeld Pascal Tieman Illustratoren Pepijn Barnard, Martien Bos, Enkeling, Aimée Groen, Marc Kolle, JeRoen Murré, Pascal Tieman Vormgeving Hannah Weis Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of zandvoort@bureauvanvliet. com Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactie-assistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen. Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670 De volgende Havana verschijnt woensdag 3 november
havana
3
nieuws Nina Manuhutu / Jeff Pinkster / Ron Santing / Annemarie Vissers / Dirk Wolthekker
?
Vraag/Antwoord
IAM goes East De opleiding interactieve media heeft een overeenkomst gesloten met de Kyushu University in Japan. Daardoor kunnen ieder semester twee studenten een minor volgen in het land. Binnen de opleiding hebben veel studenten al langer de wens in Japan te studeren. ‘Het land loopt op het gebied van interactieve media voorop,’ zegt An Goegebuer, die zich binnen het domein Media, Creatie & Informatie bezighoudt met internatio-
nalisering. ‘Het contract is inmiddels gesloten, maar er moet nog veel geregeld worden voordat de eerste studenten er naartoe kunnen.’ Het exacte programma moet nog ingevuld worden. Voorlopig wil de opleiding studenten er alleen op wijzen dat de mogelijkheid bestaat. De universiteit hanteert strenge toelatingseisen, waardoor studenten al gauw een jaar bezig zijn met de voorbereidingen. Want hoewel de universiteit Engelstalig onderwijs biedt, is de voertaal Japans. Van studenten IAM
wordt onder meer verwacht dat ze een talencursus Japans volgen. Ook moeten de studenten goed presteren binnen de opleiding iam. ‘Over die exacte invulling zal teammanager Marian Spier binnenkort meer bekend maken. Zij is namens de opleiding naar Japan geweest en heeft het contract afgesloten,’ aldus Goegebuer. Studenten van de opleiding werden afgelopen maandag voorgelicht over de mogelijkheid om te studeren en stage te lopen in het buitenland. (JP)
‘Met een knal of juist heel stilletjes’
is overgegaan in de positie van secretaris van het college voor de HvA. ‘We zoeken geen voorzitter, geen directeur, maar een rector. Iemand die zich in het bijzonder stort op die inhoudelijke aandachtsgebieden voor de HvA. Wij willen niet dat er iemand tussen het college en de HvA instaat. Wij willen de domeinvoorzitters direct aan kunnen sturen zoals wij ook direct de decanen aansturen.’ Het huidige bestuur bestaat naast Van der Toorn uit vicevoorzitter Paul Doop en rector magnificus Dymph van den Boom. Zij wordt na afloop van haar huidige benoemingstermijn in oktober 2011 opnieuw voor vier jaar benoemd, zo maakte de RvT gelijktijdig met het nieuws over de rector bekend. (DW)
Wat gaat u eraan doen? ‘Het mimblog wordt weggehaald. We weten nog niet of dat met een knal of juist heel stilletjes gebeurt. Ik denk eerder aan een stil einde. Wat suggereer jij?’
HvA krijgt eigen rector De Hogeschool van Amsterdam krijgt een eigen rector. De Raden van Toezicht van de HvA en UvA hebben dat besloten. De rector wordt lid van het College van Bestuur (CvB) en zal de portefeuilles onderwijs, onderzoek, human resource management en internationalisering bij de HvA voor zijn rekening nemen. De werving gaat van start nadat de medezeggenschapsraad van de HvA en de ondernemingsraad van de UvA hebben geadviseerd over het profiel van het nieuwe CvB-lid. Toen de HvA en UvA in 2003 een bestuurlijke fusie aangingen werd het CvB uitgebreid met een vierde persoon: Rob Scheerens, toen collegevoorzitter van de HvA. Als vicevoorzit-
ter werd Scheerens verantwoordelijk voor financiën en hield zich specifiek bezig met de HvA. Maar de chemie tussen Scheerens en de rest van het CvB was ver te zoeken. Er ontstond tweespalt binnen het CvB en in 2006 werd het hele CvB aan de kant geschoven. In het nieuwe CvB onder leiding van Karel van der Toorn was de HvA niet met een eigen bestuurder vertegenwoordigd. De HvA had weliswaar een eigen algemeen directeur, Jeroen Knigge, maar hij had geen zitting in het CvB. Zijn functie werd vorig jaar opgeheven. De positie van HvA-rector is volgens bestuursvoorzitter Karel van der Toorn geenszins te vergelijken met een algemeen directeur, die positie
duurzamer dan hout of staal, dat normaal wordt gebruikt. Een nog groter voordeel is dat de sluisdeuren niet om de vijftien jaar omhoog gehaald hoeven te worden voor groot onderhoud. Het idee voor de betonnen sluisdeuren ontstond in 2005 bij Ingenieurs-
Mim heet nu mic, maar mimblog is nog altijd geen micblog? ‘Dat komt door een combinatie van dingen. Zo zijn er alternatieven voor het blog gekomen. Docenten van het mic zijn gaan twitteren, dus het meeste nieuws komt daar terecht. Bovendien hebben steeds meer profielen hun eigen blog, zoals redactie & mediaproductie en nieuws & media.’
Ik zou zeggen: zet een mededeling op intranet. Jullie zeggen zelf dat mic-studenten hun blogs netjes moeten bijhouden. Zoiets als: ‘Hierbij kondigen wij het einde van het mimblog aan.’ ‘Studenten moeten kritisch zijn ten opzichte van de door hen gebruikte media, dus dat is heel goed. Maar de docenten hadden er zelf ook naar kunnen kijken. Wij maken als opleiding ook fouten.’ Toch maar een verplichte wekelijkse bijdrage van de bloggers vragen? ‘Dat zit er niet meer in. Het intranet zou moeten linken naar profielblogs. Ik denk eigenlijk niet dat die nog worden samengevoegd. De profielen zijn vooral bezig met zichzelf. Eigenlijk vind ik dat best jammer. ’ Misschien goed voor extra studiepunten? ‘Als jij er nou eens een leuke afstudeeropdracht van maakt, kun je er zeker punten mee verdienen.’ (NM)
Stad heeft wereldprimeur Amsterdam is de eerste stad ter wereld met betonnen sluisdeuren. De deuren van sluis 0124 op IJburg zijn ontwikkeld door twee oud-studenten civiele techniek van de HvA. De sluisdeuren zijn vorige week geplaatst en zijn een stuk goedkoper en
De weblog van de opleiding media, informatie & communicatie draagt nog altijd de naam mimblog, naar de vorige naam ‘media & informatie management’. De laatste post dateert van december 2009. Havana belde met docent JanJaap Heine, een van de bloggers.
bureau Amsterdam. Studenten Andre de Moor en Chris Hattink werkten het project verder uit voor hun afstuderen en wonnen er ook een prijs mee. Sluis 124 is een van de vier sluizen die in IJburg is aangelegd voor de pleziervaart. (JP)
Sociëteit De Lax stond vorige week donderdag in het teken van het Oktoberfest. Dat betekent veel bier, veel Duitse gezelligheid en halveliterglazen zo ver het ook reikte. Dat zo’n pulletje ook stuk kan gaan, ondervond een aantal feestgangers aan den lijve. ‘Zij zijn veilig naar het ziekenhuis geëscorteerd, dus dat komt helemaal goed,’ aldus Lax-voorzitter Michaël Bosscha. Zie ook het videoverslag op http://www.havanaweb.nl/filmpjes 4
havana
nieuws
Massaal fraude met uitwonende beurs
Thuiswonende studenten schrijven zich massaal als uitwonende student in bij kennissen of familie, maar blijven ondertussen wel bij hun ouders wonen. De cijfers spreken boekdelen. In veertig procent van de huisbezoeken die de Dienst Persoons- en Geoinformatie (DPG) heeft afgelegd is fraude geconstateerd. Dankzij het ‘trucje’ strijken de meeste studenten bijna tweehonderd euro per maand aan extra studiefinanciering op. Voor de controles is de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO, voorheen IB-groep) deze zomer een samenwerking aangegaan met DPG. DUO heeft geen opsporingsbevoegdheid en is daarmee afhankelijk van de dienst persoonsgegevens. De samenwerking werpt zijn vruchten af. Alleen al in Amsterdam worden dit jaar 2500 verdachte adressen gecontroleerd. Rotterdam, Den Haag en steden in de regio Twente controleren ook of uitwonende studenten echt het ouderlijk huis hebben verlaten. Volgens Erwin Lubberding, hoofd handhaving van DPG, denken studenten dat ze gemakkelijk een loopje kunnen nemen met de overheid. ‘Studenten zien het niet als fraude, ze willen gewoon wat extra geld. Dat horen wij letterlijk.’ Naar aanleiding van een steekproef concludeerde de dienst vorig jaar al dat vijftig procent van de studenten onterecht een uitwonende beurs krijgt. Volgens schattingen van het ministerie van Onderwijs wordt jaarlijks zo’n 27 miljoen euro te veel aan studiefinanciering uitgekeerd. Studenten die gepakt worden moeten het te veel ontvangen bedrag aan studiefinanciering terugbetalen en worden door de dienst persoonsgegevens uitgeschreven. Mogelijk hangt hen vanaf volgend studiejaar een geldboete boven het hoofd. In de nieuwe wetgeving, die in voorbereiding is, wordt ook onderzocht of degene die de student aan een uitwonend adres heeft geholpen kan worden bestraft. Ondertussen heeft de gemeente ook al eigen maatregelen genomen. Er is een risicokaart gemaakt, die is verstrekt aan alle baliemedewerkers in de stadsdelen. De kaart wordt gebruikt om studenten te ondervragen zodra ze zich op een ander adres komen inschrijven. Volgens Lubberding heeft het al resultaten opgeleverd. ‘Er zijn studenten geweigerd die zich aan de balie in hun stadsdeel kwamen inschrijven. Gewoon door ze een aantal doelgerichte vragen te stellen.’ (JP)
Beeld Favela 2.0
In bijna de helft van de huisbezoeken die gemeentelijke controleurs bij studenten afleggen blijkt gefraudeerd te worden met de studiebeurs.
Prijs studenten bouwkunde Braziliëproject Met een ontwerp voor een wooncomplex dat dubbelt als woonvoorziening voor olympische sporters en inwoners uit de sloppenwijken van Rio de Janeiro, hebben studenten bouwkunde de Vitae Talent Award voor Bouwkunde gewonnen.
Voor een reportage over frauderende studenten zie pagina 10.
Diefstalgolfje In drie weken tijd zijn er zeker vijf diefstallen op drie HvAlocaties gemeld. Dat is volgens hoofd Veiligheid & Beveiliging Mike van Drongelen uitzonderlijk veel voor deze periode van het jaar. Bij de diefstallen werden vooral laptops en mobieltjes buitgemaakt. Het gaat om de locaties aan de Wenckebachweg, de Leeuwenburg en de James Wattstraat. Hoewel de gebouwen relatief dicht bij elkaar liggen, houden de diefstallen volgens het hoofd Veiligheid geen verband met elkaar. ‘Daar zien we geen relatie tussen. Wat we wel opmerken is dat de diefstallen in een tijdsbestek van drie weken, vrijwel gelijkertijd plaats hebben gevonden. Dat is uitzonderlijk veel.’ Van Drongelen meldt dat de piek in diefstallen normaal gesproken in het begin van het studiejaar ligt. Door de introducties en drukte in gebouwen zijn er volgens hem dan meer mogelijkheden ongezien weg te komen met spullen. ‘Studenten en docenten moeten veel scherper in de gaten houden waar ze hun spullen neerleggen of laten liggen. Er is wat dat betreft een gebrek aan “veiligheidsbewustzijn”, daar moet meer aandacht voor komen,’ aldus Van Drongelen. Volgens hem kan dat al door simpele handelingen als het op slot draaien van lades, deuren en ramen. (AV)
Het afstudeerproject Favela 2.0 komt uit de koker van studenten Dave Al en Christiaan Schuit. Het wooncomplex dat ze hebben ontworpen telt veertig appartementen voor de lagere inkomensgroepen, beschikt over aparte werkruimtes en herbergt ruimte voor culturele voorzieningen. De jury roemde onder meer de maatschappelijke relevantie van het project. Het wooncomplex is ontworpen met het oog op de Olympische Spelen van 2016 in Brazilië. Het wooncomplex wordt in eerste instantie gebruikt voor
de huisvesting van Olympische sporters en journalisten. Zodra de Spelen zijn afgelopen kan het complex gebruikt worden om inwoners uit de sloppenwijken van Rio de Janeiro te huisvesten. De jury, bestaand uit architecten en ingenieurs, vond het idee verfrissend en vernieuwend. Het afstudeerproject van de studenten bouwkunde maakt deel uit van het onderwijsproject Design & Build Brazil. Daarin onderzoeken studenten hoe zij de woonomstandigheden in de sloppenwijken van Brazilië kunnen verbeteren. Favela 2.0 wordt woensdagavond tentoongesteld in lokaal D005 van de Leeuwenburg. De Braziliaanse architect Pedro Évora geeft dan ook een presentatie over zijn werk in de Rio de Janeiro. (JP)
Alpe d’HuZes brengt 12 miljoen op De vierde editie van Alpe d’HuZes heeft een recordbedrag van twaalf miljoen euro opgebracht voor KWF Kankerbestrijding. Onder de deelnemende teams bevonden zich ook twee teams van sport, management & ondernemen (sm&o), die bestonden uit studenten, docenten en oud-studenten. Zij fietsten ruim 45.000 euro bij elkaar. Voor de jaarlijkse inzamelingsactie fietsen amateurs, exprofs en BN’ers meerdere malen de tourklassieker Alpe d’Huez op. Het was de vijfde keer dat de actie plaatsvond, maar het eindbedrag van ruim twaalf miljoen euro
was een absoluut record; vorig jaar leverde de actie nog ‘maar’ 5,6 miljoen euro op. Hiermee is Alpe d’HuZes de grootste particuliere inzamelingsactie voor KWF Kankerbestrijding ooit. Vorige week zaterdag presenteerde cabaretier Youp van ’t Hek het uiteindelijke bedrag in het Luxor theater in Rotterdam. Tot nu toe heeft sm&o elk jaar op verschillende manieren meegeholpen aan de actie. Ook voor de aankomende editie wil sm&o weer een team laten meefietsen. Het idee is om het op te halen streefbedrag te verdubbelen tot 100.000 euro. (RS)
havana
5
nieuws Uitslag verkiezingen MCI De domeinraad van Media, Creatie & Informatie heeft vijf nieuwe studentleden. Het Centraal Stembureau heeft de voorlopige verkiezingsuitslagen vastgesteld. Na de medezeggenschapsverkiezingen van juni waren maar vier van de negen zetels vervuld. Omdat de studenten maar een jaar zitten en er in november een trainingsdag is, besloot het Stembureau er vaart achter te zetten. De vijf kandidaten met de meeste stemmen hebben recht op een zetel. Dit jaar zijn dat Marijke Zwaag, Myreille Huinink, Susanna van Wandelen, Martin van Teylingen en Wouter Rave. Het gaat hier om voorlopige resultaten, want er geldt een bezwaartermijn van twee weken. ‘De verkiezingen waren binnen twee weken georganiseerd, dus het kan zijn dat mensen in hun optiek nog te weinig tijd hebben gehad om te stemmen,’ zegt student-raadslid Sander Vermaak. Hij verwacht echter geen bezwaarschriften. Volgens hem zijn de verkiezingen ordentelijk verlopen. Stemmen ging als vanouds met het stembiljet, omdat er aan de gewone verkiezingssite onderhoud gepleegd werd. Studenten konden stemmen op de stembureaus op locaties Singelgrachtgebouw, Kroonjuweel en Amstelgebouw. Er zijn meer kandidaten dan vorige keer. Volgens Sander is dit toe te schrijven aan de werving. ‘We wilden mensen bereiken via Twitter. Blijkbaar werkt dat sneller dan de vorige campagne.’ De domeinraad kan invloed uitoefenen op besluiten binnen het domein. ‘Iedere student of medewerker kan zich kandidaat stellen,’ aldus Sander. ‘Het is niet noodzakelijk om ervaring te hebben als raadslid.’ (NM)
iPhone sterkste merk De Apple iPhone is door MTV Networks bekroond met de Sticky Brand Award. De telefoon van het Amerikaanse computerbedrijf is wat jongeren betreft het sterkste merk van Nederland. In het onderzoek onder jongeren tussen de 13 en 29 passeerden ruim driehonderd producten de revue. Op basis van vragenlijsten konden jongeren aangeven welk merk hun het meeste aansprak. Deodorant AXE kreeg de tweede plek. Nike, Google en PlayStation 3 zijn andere merknamen die terugkwamen in de top 10. Merken domineren de wereld en jongeren pikken dat vaak als eerste op, is de gedachte van MTV. Daarom is de prijs drie jaar geleden in het leven geroepen. Apple werd tijdens de eerste prijsuitreiking ook al verkozen tot sterkste merk. Vorig jaar ging de Ninento Wii er met de prijs vandoor. (JP)
Online campagne om bul
Staatssecretaris voor het hoger onderwijs
De website is pas een kleine week in de lucht, maar doet nu al veel stof opwaaien. De kwestie: Milan van den Bovenkamp heeft zijn afstudeerproject afgerond, moet nog één workshop volgen, maar wil zijn laatste studiepunten binnenhalen met zijn eigen projecten. Het probleem: de examencommissie gaat niet akkoord. ‘Met deze campagne wil ik mensen wijzen op de betutteling van de opleiding,’ zegt Milan. ‘Ik ben al heel lang erg ondernemend bezig. De opleiding vindt mij een voorbeeld. Daarom ben ik ook specifiek gevraagd voor het jaarboek, als promotie. Ik heb ook altijd meegedacht over de toekomst van de opleiding. Maar nu ik ze vraag of ze met mij mee willen denken gebeurt dat niet.’ Volgens de student gaat het om een principe. ‘Ik heb al drie jaar een eigen bedrijf, onderneem veel naast mijn studie en geef workshops, en nu moet ik er een volgen die ik zelf ontwikkel voor onderwijsinstellingen.’ Volgens de student moet de opleiding interactieve media ondernemerschap juist stimuleren. ‘Ik ben heel druk met Lev Kaupas, een collectief van ondernemers, dat ik heb opgestart. Daar zitten ook veel studenten die tegen hetzelfde probleem aanlopen als ik, maar het gewoon slikken. Dat vind ik niet goed, als leraren adviezen geven over buitenschoolse activiteiten dan moeten ze die ook stimuleren. Nog een half jaar een vak volgen kost me te veel tijd. Die tijd zou ik liever steken in het uitvoeren van mijn afstudeerproduct: het online gameconcept dat ik heb bedacht wil ik graag produceren.’
In het nieuwe kabinet is socioloog Halbe Zijlstra (1969) verantwoordelijk voor het hoger onderwijs. De VVD’er is vorige week benoemd tot staatssecretaris. Op het departement werkt hij onder minister Marja van Bijsterveldt (CDA, Onderwijs, Cultuur en Wetenschap). De bewindsvrouw en Zijlstra hebben een taakverdeling afgesproken waarbij de VVD’er zich op het hoger onderwijs, wetenschap en cultuur stort. Van Bijsterveldt zal zich slechts zijdelings met het hoger onderwijs bezighouden. Zij liet bij haar aantreden vorige week weten dat de nieuwe bewindslieden ambitie hebben. ‘De zesjescultuur is echt voorbij.’ Zijlstra noemde zijn voorganger op hoger onderwijs, Ronald Plasterk, eerder ‘de minister van feesten en partijen’, dus ook van hem mag een serieuze poging worden verwacht onderwijs en wetenschap naar een hoger niveau te tillen. Collegevoorzitter Karel van der Toorn heeft alle vertrouwen in de nieuwe staatssecretaris. ‘Ik denk dat het hoger onderwijs zeer tevreden mag zijn met Halbe Zijlstra. Hij draait al heel wat jaartjes mee, onder meer als lid van de vaste Kamercommissie OCW. Hij kent onze wereld, onze instellingen en onze dossiers goed. Bovendien ken ik Zijlstra als een bevlogen politicus die openstaat voor een goed inhoudelijk debat.’ Volgens Van der Toorn hoeft het geen probleem te zijn dat het hoger onderwijs niet onder de directe verantwoordelijkheid van de minister valt. ‘De staatssecretaris heeft een minder brede portefeuille en kan onze sector daarom de nodige aandacht geven.’ (DW) 6
havana
‘Help Milan afstuderen’ is de website gedoopt die Milan van den Bovenkamp (22) moet helpen aan zijn bul. De student interactieve media vindt het betuttelend dat hij een laatste vak moet volgen, terwijl hij daar genoeg praktijkervaring tegenover kan zetten.
Op die argumenten heeft de student zijn campagnesite afgestemd. ‘In de linkerkolom staan de leerdoelen van de opleiding, in de middelste kolom mijn werkzaamheden. Ik heb alle leerdoelen van de opleiding gehaald en dat wil ik op deze manier aantonen.’ De lezing dat de student eenvoudig zijn laatste punten wil halen wuift hij weg. ‘Ik heb sinds februari heel erg mijn best gedaan om al mijn leraren te betrekken in mijn wereld. Uitnodigingen voor lezingen, exposities, avonden, workshops. Daar is vanuit de afstudeercommissie niet of nauwelijks op ingegaan.’ Milan heeft een alternatief voorstel ingediend, maar daar gaat de examencommissie niet mee akkoord. Zij vinden dat ze geen uitzondering kunnen maken. ‘Milan heeft zijn probleem zelf gecreëerd,’ zegt Annett Huijbregts, voorzitter van de examencommissie. ‘De afstudeerfase bestaat uit een afstudeerscriptie, een afstudeerstage en een gevarieerd aanbod afstudeerworkshops. Dat is al jaren bekend bij alle studenten. Milan heeft er voor gekozen de afstudeerworkshop helemaal niet te volgen. Daardoor heeft hij nu dus een probleem.’ Volgens Huijbregts kan Milan beroep aantekenen bij het College van Beroep. Op de website krijgt de student bijval, maar ook kritiek. ‘Een zwemdiploma krijg je ook niet als je alleen met je armen de rest van de groep weet voor te blijven.’ Volgens andere reaguurders maakt de kwestie pijnlijk duidelijk dat er in tijden ‘van ontwikkeling’ een kloof kan ontstaan tussen de opleiding en de student. ‘De leerstof is vaak in het jaar dat het aan bod komt achterhaald.’ Een andere reaguurder: ‘De passie en professionaliteit waarmee hij de workshop geeft, is beter dan menig vakgenoot. En dan heb ik het over collega’s die al jaren in het vakgebied marketing & media zitten.’ (JP) helpmilanafstuderen.tienvijf.nl
nieuws
Beeld Marc Driessen
Gratis concert
Met een serie verrassingsconcerten in tramlijnen 9 en 10 brachten singer-songwriter Lucky Fonz III en de band Go Back to the Zoo vorige week de week van de cultuurkortingen onder de aandacht. Het kabinet-Rutte gaat flink snijden in cultuur. Concertkaartjes worden duurder, in de week van de cultuurkortingen konden studenten met een CJP-pas daarom een week lang allerlei evenementen gratis bezoeken. Komende maand zal de Nederlandse cultuursector zijn onvrede uiten over de voorgenomen bezuinigingen van het nieuwe kabinet. (JP) havana
7
-advertentie-
COmeDy
VR 22/10 20.30 uur het cultureel studentencentrum van UvA & HvA
lezing
Easy Laughs - Improv Comedy
‘The Friday Show’ at 20:30 and an ‘Unplugged’ at 22:30, with different formats and guest players. New: a free quick extra show after the second performance. English spoken. e 8,- (20:30) / e 5,- (22:30) / both e 12,-
WO 20/10 20.00 uur
theateR
‘Trouw, je zult er spijt van krijgen. Trouw niet, je zult er eveneens spijt van krijgen.’ Van Kierkegaards liefdesleven weten we alleen dat hij zijn verloving met Regine Olsen verbrak en vervolgens ongetrouwd bleef. Wat zoek je bij zo’n filosoof als je over de liefde wilt nadenken? En toch. Zou er één schrijver zijn die meer over de liefde heeft nagedacht en geschreven dan juist hij? Over de onmiddellijke erotische stadia, over muziek en erotiek, over de eerste liefde, verloren liefde, verleiding en liefdesbedrog, over het huwelijk, over verliefdheid, onmogelijke liefdes... studenten gratis, e 5,- alle anderen
Verlangen
Kierkegaard en de liefde
lezing
DO 21/10 20.00 uur
Duitsland en het kwaad (2) Faust
Dodenbezweerder, sterrenwichelaar, alchemist – de historische Johann Faust (1480-1540) werd al snel na zijn dood als een duivelsvriend gezien. Tweehonderd jaar lang belichaamde hij het Kwaad - tot Goethe hem aan het eind van de 18de eeuw rehabiliteerde. Door Pieter Steinz, chef Boeken bij NRC Handelsblad en auteur van De duivelskunstenaar – De reis van Doctor Faust door 500 jaar cultuurgeschiedenis. studenten gratis, e 5,- alle anderen
za 23/10 20.30 uur Een voorstelling over alles wat er binnen een relatie zou kunnen gebeuren. Verlangen, liefde, verdriet, bedrog, lust en nog veel meer emoties die horen bij de achtbaan van een relatie, en dat alles op basis van een suggestie die uit het publiek wordt gehaald. toegang e 8,-, studenten e 5,-
lezing
ma 25/10 20.00 uur
Moderne islam (3) Islam en reformisme
De islam heeft de laatste dertig jaar een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt. Uiteenlopende stromingen, denkers en activisten zijn op de voorgrond getreden als verkondigers van de ‘ware’ islam. Vanavond een dubbellezing over deze ontwikkelingen, en over actuele vormen van reformatie. Religieuze reformatie is in de islam een subjectief begrip: wat voor de één reformatie is, is voor een ander slechts reproductie van de orthodoxie. Welke van reformatievormen zijn er, wat is er allemaal gaande? studenten gratis, e 5,- alle anderen
Meer informatie over de CREA agenda:
WWW.CRea.uVa.nl Cultureel studentencentrum CREA, Binnengasthuisterrein (achter de Oude Turfmarkt)
5/11 NED / TILBURG
O13
6/11
LUXEMBOURG ROCKHAL
8/11 BEL / BRUSSELS
havana
FOR MORE INFORMATION CHECK ANTIDOTETOUR.COM OR JOIN US ON FACEBOOK
Havana:Mercator kwart pagina 22-04-10 12:00 Pagina 1
Hotel Résidence Le Coin
HOTEL RESIDENCE LE COIN, gevestigd in hartje centrum van Amsterdam en al jaren een pleisterplaats voor gasten van de UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM en van de HOGESCHOOL VAN AMSTERDAM draagt deze gasten een warm hart toe en daarom kunnen zij rekenen op een gereduceerd tarief. Zij die op vertoon van deze advertentie bij ons komen overnachten ontvangen tevens een extra korting op het ontbijt. Het hotel ligt in het oude centrum en is een uitstekend vertrekpunt voor het ontdekken van alles wat de stad te bieden heeft, van het bijwonen van een theatervoorstelling tot een rondvaart in een van de vele monumentale grachten.
Gastvrijheid in een karakteristieke sfeer Bel voor een brochure of voor nadere informatie 020 - 5246800.
AB
actueel
hashtag #HvA Tentamenstress
Vraag van de week Het gemopper over de tentamenlocaties is weer niet van de lucht: te ver, te koud, te stil, te groot, te klein. Is het echt zo erg?
Eén keer raden waar de meeste tweets met de hashtag #hva deze week over gaan: tentamens, tentamens en tentamens. Een selectie. @Juliaameester Op naar het 2e tentamen! #hva @JustinWijnker 11.00 tentamen key-accountmanagement. #HvA @MarloesG RT @TK3001: Ik heb nog nooit zo’n onmogelijk tentamen gemaakt.. #hva #fail @A1exanderma RT @TK3001 Ik heb nog nooit zo’n onmogelijk tentamen gemaakt.. #hva #fail // haha nice nice @AstridMack Net een buitengewoon lastig tentamen gemaakt, ze proberen nog steeds het kaf van het koren te scheiden. #hva @ErwinMoolenaar Tentamen begint te laat... Net als de lessen altijd trouwens #hva je went er aan ;) @Frank_Fiorano 1e tentamen gehad, ging best lekker. Volgende tentamen om 16u.... #HvA @murturtle Waarom kan je die rot site van de #hva niet op je bb openen! Wil de antwoorden van t proef #tentamen @PEManuhutu Domme, domme ik. Had beter vorig jaar tentamen informatierecht kunnen halen. Dit jaar een gevalletje gesloten boek. Typisch #HvA
Joshua van ’t Hoff (23) Vierdejaars media, informatie & communicatie ‘Sinds mijn propedeusejaar maak ik al tentamens in Borchland, een conferentiecentrum in Duivendrecht. Eerst reis ik met de metro naar Strandvliet. Vanaf daar moet ik nog een kwartier lopen. Dan moet je nog een plekje zoeken in een stinkende zaal waar eerst nog tennissers hebben gezeten. Erg vermoeiend als je daarna ook nog een tentamen moet maken. Borchland mag van mij écht geschrapt worden. De stoelen zitten voor geen meter, daar zak je doorheen. Als je net als ik twee meter lang bent is dat niet te doen.’
Amanda Huiberts (18) Tweedejaars lerarenopleiding Engels ‘We zitten met een stuk of twintig mensen in een klas. Meestal is het tentamen voor twee klassen tegelijk. Als je klaar bent, kun je gaan. Na de vakantie heb ik een tentamen en een debat. Het debat wordt klassikaal. Meestal vind ik het te stil tijdens een tentamen, dan kan ik me niet concentreren. Maar er is wel genoeg ruimte. Aan tijd is geen gebrek, want we krijgen anderhalf uur. Hier is het prima geregeld.’
Clemens de Lange (20) Eerstejaars lerarenopleiding geschiedenis ‘Mijn tentamens waren op school. Ik vind het prima hier, maar mensen mogen best op tijd komen. Het is fijner als iedereen tegelijk klaarzit. Vandaag had ik mijn eerste tentamen, Werkplekleren. Je moet verschillende dingen weten zoals de bevoegdheden van een tweedegraads leraar en iets over wetten. Daarvoor kreeg ik een reader met opdrachten. Die heb ik doorgelezen. Je kan het wel gaan stampen, maar het zijn hele verschillende onderwerpen.’
Jean-Pierre Bakaman (25) @AstridMack Als je drie dagen voor je tentamen de stof al kan aanvullen, dan doe je iets goed. #studeren #hva @j3nt3 vanmiddag lekker vrij. vanavond tentamen maken #hva #makkie @JurreCl Oja, en natuurlijk nog een tentamen #InternetStandaarden #IAMHvA #HVA
Vierdejaars technische informatica ‘Voordat mijn opleiding van locatie wisselde, had ik mijn tentamens in de Leeuwenburg, bij het Amstelstation. Soms hadden we die met een grote groep, soms klassikaal. Dat ging goed. In november maak ik mijn eerste tentamen in het nieuwe gebouw. Als we nu weer naar de Leeuwenburg moeten, is dat stom. Vorige week konden we ons al voor een tentamen inschrijven, de lokalen publiceren ze vaak pas later. Gelukkig heb ik maar één schriftelijk tentamen.’
Wafae Bouazzati (20) @Shibbstarr Morgenavond Internet Standaarden I tentamen! Hopen dat die goed gaat... want ik denk niet dat mijn website een succes word. #hva @t_datema Heeft iemand het boek Mediapsychologie toevalllig liggen? Heb volgende week tentamen en kan hem nergens vinden #help #hva #durftevragen
Derdejaars bedrijfseconomie ‘Ik had twee jaar terug een tentamen bij IWO, naast het AMC. Dat was echt niks, veel te ver weg. Ik kon me er wel concentreren. Maar die locatie mag zeker geschrapt worden, want het is een te grote ruimte. Het is prettiger om tentamens op school te maken, als het maar niet in een grote collegezaal is. Borchland lijkt me ook niet leuk, dat doet me weer denken aan het Centraal Eindexamen. Ik heb mijn tentamen goed voorbereid, het is de derde kans. Ik ga het zeker halen.’ (NM)
Fen Drinkt thee Een soufflé bakken is moeilijk. Stoppen met roken is moeilijk maar minder moeilijk dan ik dacht. Niet lachen als iemand in een trambaan fietst, is moeilijk en Twin Peaks volgen was dat ook. Toch spant één ding de kroon, wat dat moeilijke betreft. Omdat het om onverdeelde aandacht vraagt en een constant herdefiniëren van grenzen. Omdat je de regels nooit echt helemaal begrijpt maar ze ook niet durft te vragen. Omdat je het niet graag verliest. Het moeilijkste van alles, is eigenlijk een soort Risk. Maar dan in het echt, en we noemen het vriendschap. Hoe ingewikkeld het spelletje vriendschap in elkaar zit blijkt wanneer ik met vriend Mark een ruige kruidenthee drink in café De Jaren. Het is een uur of drie ’s middags en buiten een handjevol quasi-intellectuelen met kopjes rockende Pickwick-melange stiefelen er nog wat ouden van dagen rond. Mijn blik valt op twee grijze permanentjes die gezellig aan een cappuccino nippen. Ze zijn minstens tachtig jaar oud, en van die tachtig jaar moeten ze er elkaar vast al zo’n vijftig kennen. Zelfde polyester pantalonnetje. Zelfde rode vest. Zelfde houding, zelfde haar, licht gebogen naar elkaar. Alsof ze elkaar heel goed willen horen. Dan neemt het rechter duifje een diepe duik in haar kopje en blijft er een stevige klodder melkschuim op haar neus hangen. Die daar bungelt en schittert. En de ober kijkt en gniffelt. En het wonderlijkst van alles: de duif zelf voelt het niet. Misschien had haar vriendin haar aandacht er niet helemaal bij. Weet ze niet waar haar grenzen ophouden of waar die van de duif beginnen. Misschien snapt ze hun regels niet en durft ze die niet te vragen. Maar in ieder geval zegt ze niets. En wanneer om een uur of vier de twee grijze permanentjes weer naar buiten schuifelen – één met en één zonder schuimfluim – besluit ik dat ik Risk dan misschien wel een ingewikkeld kutspel vind, maar dat ik me toch ook kapot zou schamen als ik het op mijn tachtigste nog niet zou durven spelen. ‘Nog een kopje thee?’ vraag ik aan Mark. ‘En ook een potje oorlog?’ n Fen Verstappen is freelance filosoof & tekstschrijver
havana
9
reportage
Uitschrijven, thuisbl en opstrijken maar deuren om te onderzoeken of studenten sjoemelen met de studiebeurs. In bijna de helft van de gevallen is het raak. ‘Studenten zien het niet als fraude. Ze willen gewoon wat extra geld.’
Jeff Pinkster
Een tweekamerappartement in het westen van de stad. Bewoond door een man, zijn vrouw, hun pasgeboren kindje én een student. ‘Hij is volgens onze gegevens bij zijn zus ingetrokken, de ouders wonen twee straten verderop in een vierkamerwoning,’ zegt Soufian Es-Salhi, fraudecontroleur van de gemeente Amsterdam, terwijl hij op de bel van de woning drukt. ‘Waarom zou zo’n jongen dan hier gaan wonen?’ De vraag stellen is hem beantwoorden. Thuiswonende studenten die zich inschrijven als uitwonende student krijgen een hogere studiefinanciering. In de meeste gevallen gaat het om bijna tweehonderd euro per maand extra. Veel studenten schrijven zich daarom in bij een kennis of familielid, maar blijven ondertussen bij hun ouders wonen. Om sjoemelen tegen te gaan hebben de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO, voorheen IB-Groep), gemeente Amsterdam en het ministerie van Onderwijs deze zomer de handen ineengeslagen. Soufian constateert dat er niemand thuis is. Lachend zegt hij: ‘Ze zijn aan het werk. Of aan de studie natuurlijk. De volgende keer gaan we in de avond langs.’ In de auto bespreken Soufian en zijn collega Piet Hein Kuijper, die de leiding heeft over de controles, het volgende adres. Een soortgelijk verhaal. ‘Je moet het echt niet zien als een heksenjacht,’ benadrukt Piet Hein. ‘Voor ons is het een regulier adresonderzoek om de gemeentelijke basisadministratie op orde houden. Boetes delen we niet uit, wij spelen alleen informatie door aan DUO.’
Geschrokken Het ministerie van Onderwijs schat dat jaarlijks zo’n 27 miljoen euro te veel aan studiefinanciering wordt uitgekeerd. PvdA-Kamerlid Hans Spekman kaartte de kwestie vorig jaar aan in de Tweede Kamer. Naar aanleiding van een inventarisatie onder controleurs door heel het land concludeerde hij dat er massaal gefraudeerd 10
havana
wordt met de beurs. DUO kan daar maar weinig aan doen omdat ze niet beschikken over een eigen opsporingsdienst. Zij kunnen slechts studenten op de vingers tikken die een uitwonende beurs aanvragen en volgens officiële gegevens nog bij hun ouders wonen – op jaarbasis halen ze daar per jaar al drie miljoen euro onterecht uitgekeerde studiefinanciering mee terug. Soufian en Piet Hein hebben wel de bevoegdheid huisbezoeken af te leggen om te controleren of studenten echt wonen op de plek waar ze zeggen te wonen. Het duo maakt onderdeel uit van de afdeling handhaving van de Dienst Persoons- en Geo-informatie (DPG) van de gemeente Amsterdam. De dienst beheert onder meer de gemeentelijke basisadministratie – het voormalige bevolkingsregister – waarin alle personen die in een gemeente wonen staan geregistreerd. ‘Afgelopen jaar zijn we zelf eens gaan inventariseren of studenten zich onrechtmatig inschrijven,’ licht Erwin Lubberding, hoofd handhaving van de dienst DPG, toe op het hoofdkantoor aan de Stadhouderskade. ‘Van de resultaten zijn we best geschrokken,’ zegt Lubberding, terwijl hij een kaart van de muur trekt. ‘Dit zijn de verhuisbewegingen van studenten die zich binnen een kilometer van hun ouderlijk huis hebben ingeschreven.’ Tientallen stippen, door de hele stad, met lijnen ertussen die de verhuizingen inzichtelijk maken. ‘Van die inventarisatie bleek de helft te frauderen.’ De inventarisatie was voor DPG aanleiding contact te zoeken met het ministerie van onderwijs en DUO. Of ze het probleem gezamenlijk niet te lijf konden gaan, het betrof immers fraude. Alleen al in Amsterdam werden 2500 adressen geselecteerd die de komende tijd kunnen rekenen op een bezoek van de gemeentelijke controleurs. Maar ook in Rotterdam, Den Haag en de regio Twente zijn controleurs inmiddels aan de slag gegaan.
Grapjes Soufian belt voor de tweede keer aan in een portiekwoning ergens in west, aan een perkje. De controleurs willen al bijna vertrekken als plots een raam op de eerste verdieping opengaat. ‘Goedemorgen, wij zijn van de gemeente Amsterdam en zijn bezig met een adrescontrole. Mogen we even bovenkomen?’ Het meisje verontschuldigt zich, ze lag nog te slapen. Terwijl Soufian vragen stelt, is ze druk aan het pingen en sms’en met haar BlackBerry. ‘Ik heb een jongen ontmoet,’ zegt ze voorzichtig. Soufian lacht: ‘Daar gaat je kans Piet!’ Na een korte rondgang stelt Soufian vast dat de studerende vriendin van het meisje niet op dit adres woont: geen bed, geen kleding, geen studieboeken. ‘We schrijven haar op dit adres uit en brengen DUO op de hoogte.’ In de auto schudt Soufian even later zijn hoofd. ‘Je viel met je neus in de boter,’ zegt hij. ‘Zo’n meisje beseft helemaal niet wat voor gevolgen het voor haar kan hebben. Alleen betaal je minder belasting, dan wanneer je met z’n tweeën woont. Het zijn kleine dingetjes, maar mensen beseffen niet dat ze meewerken aan fraude. Daarom maakte ik expres wat grapjes, veel mensen schrikken toch van zo’n bezoek.’ Op het hoofdkantoor van DPG uit Erwin
en één keer in de avond. Is er de derde keer niemand thuis dan sturen ze een brief, daar moet binnen zes weken op gereageerd worden anders wordt de student automatisch uitgeschreven op dat adres – de verhuizing wordt als het ware ongedaan gemaakt zodat de student weer staat ingeschreven op het ouderlijk adres. De cijfers spreken boekdelen. In veertig procent van de gevallen hebben de controleurs van de gemeente al fraude geconstateerd met de adresinschrijving. Dankzij die informatie kan DUO het onterecht uitgekeerde studiegeld terugvorderen. Studenten moeten het te veel ontvangen bedrag aan studiefinanciering terugbetalen aan DUO en worden door de dienst persoonsgegevens uitgeschreven. Mogelijk hangt hun vanaf volgend studiejaar een geldboete boven het hoofd. In de nieuwe wetgeving, die in voorbereiding is, wordt ook onderzocht of degene die de student aan een uitwonend adres heeft geholpen kan worden bestraft. Ondertussen heeft de gemeente ook al eigen maatregelen genomen. Er is een risicokaart gemaakt, die is verstrekt aan alle baliemedewerkers in de verschillende stadsdelen. De kaart wordt gebruikt om studenten te ondervragen die zich op een ander adres inschrijven. Volgens Lubberding werpt dat al zijn
‘Het is geen heksenjacht’ Lubberding zijn zorgen over de sjoemelende studenten. ‘Het is zorgelijk dat ze helemaal niet inzien wat ze verkeerd doen. Studenten zien het niet als fraude. Ze willen gewoon wat extra geld. Dat horen wij letterlijk.’ Volgens Lubberding zijn er zelfs studenten die de controleurs wel even wilden meenemen naar het adres waar ze stonden ingeschreven. ‘Ik herinner me een meisje dat gewoon bij haar ouders woonde en zich aan de overkant van de straat bij kennissen had ingeschreven.’
Boete Soufian heeft zijn ogen strak gericht op het raam van een woning op de tweede verdieping. ‘Ook hier is niemand thuis,’ constateert Piet Hein. ‘Deze jongen sturen we een brief.’ De huisbezoeken die Soufian en Piet Hein afleggen gelden als laatste check die de bewijslast rond moet maken. Drie keer leggen ze een bezoek af, twee keer overdag
vruchten af. ‘Er zijn al studenten geweigerd die zich aan de balie in hun stadsdeel kwamen inschrijven. Gewoon door een aantal doelgerichte vragen te stellen.’ De belangen om ingeschreven te staan op een adres zijn volgens Piet Hein groot. ‘Alle voorzieningen in Nederland zijn afgestemd op het hebben van een adres. Belastingen, uitkeringen en dus ook de studiefinanciering.’ Met 70.000 verhuisbewegingen per jaar moet de dienst keuzes maken. Daarom wordt begin 2011 besproken of DPG, DUO en het ministerie van onderwijs dat jaar opnieuw grote groepen studenten gaan controleren. Het laatste dossier wordt in de achterbak van de auto gegooid. Soufian stuurt de auto behendig de straat uit. ‘Nu gaan we weer achter het bureau zitten, het papierwerk doen,’ zegt Soufian. ‘Maar eerst even lunchen,’ vult Piet Hein aan. n De namen van de controleurs zijn gefingeerd.
Beeld Bas Kocken
Gemeentelijke controleurs trekken wekelijks langs de
reportage
lijven
havana
11
amsterdam dance event
DJ zijn is meer dan draaien alleen het worden van een wereldberoemde dj komt een stuk meer kijken. Lees hier tips van insider Claire van der Hall. Claire van der Hall Nederlandse dj’s zitten tussen de groten der aarde: Tiësto, Armin van Buuren, Afrojack, Joris Voorn, ons landje is goed vertegenwoordigd. Een treetje lager zit een grote groep die ook een goed belegde
en vaardigheden te ontwikkelen met het produceren van muziek. Tiësto en Armin van Buuren zijn immers niet doorgebroken met hun dj-skills, maar met hun hits in de top 40. Of organiseer zelf feesten. Het is een mooie
MySpace is erg 2005 boterham verdient met het mixen. En de groep is groeiende. Vergeet de platentassen en platenspelers, tegenwoordig kan iedereen dj worden. Met een laptop of zelfs op een iPad of iPhone worden plaatjes gelijk gelegd en gemixt. Als je een beetje beter bent dan de massa, kun je doorbreken en één der groten in Nederland worden. Het is aan jou als aspirant-dj is om heel goed te worden in wat je doet. Van mij krijg je vijf tips voor je imago en public relations. Tip 1: Wees zichtbaar en herkenbaar Ga heel veel uit. Leg contacten met dj’s en promotors zonder gelijk als een groupie over te komen. Laat doorschemeren dat je draait, maar open niet het gesprek ermee. Er zijn veel hobby-dj’s die allemaal graag roepen dat ze draaien. Wees tactisch en gedraag je professioneel. Vraag niet aan promotors wanneer zij jou nou eindelijk eens gaan boeken, maar stel voor een zaal op te warmen tijdens hun feest. Uitgaan kent veel verleidingen, maar het is niet goed voor je carrière als je kirrend van de coke op de dansvloer staat of out gaat van de ghb. Dat haal je wel in als je beroemd bent, dan mag alles. Tip 2: Onderscheid je van je collega’s Beginnende dj’s krijgen per optreden tussen de niks en een paar honderd euro. Houd er rekening mee dat je in het begin blij moet zijn met een onkostenvergoeding en een paar biertjes. Probeer je salaris aan te vullen 12
havana
manier om jouw stroming muziek over het voetlicht te brengen, jezelf weg te boeken als dj en als je het goed doet blijft er ook wat aan de strijkstok hangen. Tip 3: Wees op het web en in het nieuws MySpace is erg 2005. Laat een bevriende websitebouwer een website voor je bouwen. Onderhoud je site en profielen; plaats iedere maand een nieuwe mix op Soundcloud.com en bouw die in op je website. Heb je je zinnen gezet op het buitenland? Dan moeten de websites in het Engels. Zorg voor een leuke biografie op je site. Bijna niemand leest die ooit, dus laat die van jou de moeite waard zijn. Kun je zelf niet zo goed typen, laat het dan door een ander doen. Een goedkope manier om de communiceren met fans en
het buitenland is via social media. Uiteraard zit je op Twitter, Facebook, Hyves, Discogs, Last.fm, et cetera. Niet alleen post je berichten, je reageert ook op berichten van anderen. Ongeacht of dit buitenlandse dj’s zijn of je fans. Als je wat te melden hebt, laat dan een professional een persbericht de wereld in sturen. Tip 4: Hou van je fans Het zijn de fans en hun vrienden die entreegeld betalen om jou live te zien mixen als je in de buurt optreedt. Misschien kopen ze zelfs een release van je. Onderhoud contact, verstuur nieuwsbrieven, organiseer winac-
ties. Doe dit regelmatig maar ga niet lopen spammen, dat komt wanhopig over. Zorg ervoor dat jouw fans op een laagdrempelige manier muziek van jou op hun iPod kunnen hebben staan. Tip 5: Schakel hulp in waar nodig Stuur persberichten als je wat te melden hebt, organiseer winacties in samenwerking met dancewebsites, maak vrienden bij de radio. Mocht je hiervoor geen tijd hebben naast het produceren, oefenen met draaien, optreden en je studie, dan is het handig om te kijken of je geld kan vrijmaken om iemand in te huren. Natuurlijk moet jij je handen vrij hebben om te dj’en als het zover is. n Claire van der Hall (26) is tweedejaars communicatiemanagement. Haar bedrijf Claire PR houdt zich bezig met pr en promotie van evenementen, festivals, clubs en dj’s. Ze is persagent van Lucien Foort en promoot één panel (Spotlight on Istanbul) en drie feesten tijdens het Amsterdam Dance Event: Heroes of Housemusic invites Phonetic Recordings (20 oktober Club Home), Phat Elephant & Finetunes present ADE Special (21 oktober Hotel Arena), Elevator Passion & Phat Elephant present ADE special en After Party (23 oktober Canvas en 24 oktober Code21). Meer informatie: www. clairepr.nl
Beeld Fred van Diem
Met alleen plaatjes draaien kom je er niet meer. Bij
amsterdam dance event
‘Als ik vrouw was, dan wist ik het wel’ het Amsterdam Dance Event. Wat weinig mensen weten, is dat hij ‘gewoon’ interactieve media studeert. Nina Manuhutu
Zoeken naar persoonlijke gegevens over Quinten 909 (21) is zinloos. Op MySpace en Facebook is zijn gezicht uitgewist. Hij is erg gesteld op zijn privacy en wil daarom ook niet met zijn achternaam in Havana. ‘Ik
muziek als de klassiekers uit de discotijd. ‘Ik laat me inspireren door Kool & the Gang, Phil Collins en The Human League. En ik luister naar alles wat met Daft Punk te maken heeft. Ook word ik erg blij van
‘Er wordt best naar me opgekeken’ vind dat je werk en privé gescheiden moet houden. Ik wil niet bekend staan als Stefan de dj. Soms vinden mensen het lollig om mij te taggen op Facebook. Die tags verwijder ik liever.’ Op de vraag ‘Wie is Quinten 909?’ antwoordt hij nogal verrassend. ‘Dat is een hele knappe en aardige jongen, die hele vette muziek maakt. En als ik vrouw of homo zou zijn dan wist ik het wel. Of wil je weten waar de naam vandaan komt? Quinten is de hoofdpersoon in De ontdekking van de hemel van Harry Mulisch. Het is het beste boek dat ik ooit gelezen heb. Dat “909” komt van de Roland TR-909 drumcomputer, waar het eerste album van Daft Punk mee is opgenomen.’ Tussen de vragen door is Stefan – halflang haar, hippe grijze spijkerbroek en witte sneakers – druk aan het pielen met zijn BlackBerry. GirlsLoveDJs Hij kwam zo’n twee jaar geleden voor het eerst in aanraking met dance. ‘Het begon vooral met het produceren van muziek. Op den duur had ik wat boekingen en ben ik gaan draaien. Ik heb het gaandeweg een beetje geleerd.’ Quinten 909 bracht een half jaar terug de plaat Sophia uit bij het label GirlsLoveDJs, ook bekend van de gelijknamige feesten. ‘Toen begon het echt te rollen. Ik ben exclusief getekend. Als ik een plaat wil uitbrengen, laat ik die eerst horen aan hen.’ Hij vindt zijn inspiratie in zowel de moderne
de muziek van Armand van Helden, Duck Sauce en Fake Blood.’ Goede dj worden Quinten houdt van variatie tijdens het draaien. ‘Ik richt me op een melodieus geluid, met gevoel erin. Mixen doe ik wel snel, volgens mij, want ik ben een nummer al gauw zat.’ Werken als dj moet volgens hem vooral niet te licht opgevat worden. ‘Een dj moet veel doen en veel optreden. Pas je aan aan je publiek, maar word geen sell out. Blijf je ding doen. Daarnaast is het een kwestie van veel oefenen.’ Hij heeft wel zijn bedenkingen bij het woord ‘dj’ voor zijn naam. ‘Eigenlijk ben ik een muzikant, want ik breng mijn eigen muziek ten gehore. Een dj draait andermans platen. Oké, vooruit, ik jockey met discjes dus dan ben ik er toch wél één.’ Grensoverschrijdend Draaien in de Nederlandse clubs is leuk, maar Quinten 909 wil meer. Inmiddels heeft hij al ervaring met
het publiek over de grens. Hij merkte dat het publiek er anders is. ‘Ik heb opgetreden op de Seychellen, in Afrika en in Warschau en Gent. Aan het eind van de maand treed ik op in Parijs. In Nederland kent iedereen dj’s en ze vragen nummers aan. In het buitenland gaan mensen gewoon dansen en wordt er verder niet zo veel over nagedacht. Er wordt best naar me opgekeken, denk ik. Al weet ik niet of dat is omdat ik uit een ander land kom. Mensen zijn zeker uitbundiger, in Warschau ging zevenhonderd man anderhalf uur kapot. In Amsterdam denken ze: “O, zit mijn haar nog wel goed?”
Misschien ligt het aan mijn muziekstijl, die hangt tussen discohouse en Franse house. Die is nog een beetje aan het opkomen.’ Hij heeft in ieder geval zin in het optreden tijdens de GirlsLoveDJs avond in Jimmy Woo. ‘Er is daar een leuk publiek en het is er gezellig. Misschien omdat mijn muziek ook best gezellig is. Iedereen gaat daar los en uiteraard zijn er mooie vrouwen.’ Toekomst Als iemand een leuke baan naast zijn studie heeft, is hij het wel. ‘Met draaien verdien ik genoeg om van rond te komen. Mijn boekingskantoor Thriller Agency regelt vette deals voor me.’ Ook studeren is belangrijk voor hem, want hij ziet zichzelf niet tot zijn 65e achter de draaitafel staan. ‘Het succes is leuk, maar ik ga hier niet mijn brood mee verdienen, want anders kan ik net zo goed stoppen met mijn studie.’ De dj is verknocht aan onze hoofdstad. ‘Ik wil aan het werk in Amsterdam, dat is de mooiste stad van het land. Als ik in Tilburg of Nijmegen kom mis ik gewoon iets. Dan denk ik: shit, dit is écht geen Amsterdam.’ De dj is vrijgezel. Hij schuwt bepaald geen groupies. ‘Je kan altijd wat proberen, ik sta in principe overal voor open. Je kan me op de bekende datingsites vinden.’ n Meer Quinten 909 kun je zien en horen op het Amsterdam Dance Event. Vrijdag is hij te bewonderen in Jimmy Woo bij GirlsLoveDJs en bij Onder Toronto tijdens de ADE Thriller Agency borrel. Zaterdag is hij te vinden in Club Up en in Blinq.
havana
13
Beeld Fred van Diem
DJ Quinten 909 treedt maar liefst vier keer op tijdens
amsterdam dance event
Beeld Fred van Diem
Helemaal los én ne
‘Meer dancefestivals in Nederland’
‘ADE is voor mij een netwerkevenement’
Klaas Kleiterp (26, bijna afgestudeerd interactieve media) organiseert het Nextep Festival, een dag over technologie voor dj’s en artiesten. De eerste editie is tijdens de Museumnacht op 6 november in Nemo.
Theo Ploeg (41, docent cultuur & media, domein Media, Creatie & Informatie) is popjournalist gespecialiseerd in dance.
De optredens die je volgens Klaas niet mag missen: * Vijfentwintig jaar Detroit techno in vogelvlucht, woensdag 20 oktober, Melkweg * Goldfish, woensdag 20 oktober, Melkweg * Paul Kalkbrenner, zondag 24 oktober, Paradiso Er zijn in Nederland te weinig feesten toegespitst op dancemuziek, vindt Klaas Kleiterp. Ja, in de zomer heb je wel veel openluchtevenementen en festivals, maar wat moet je de rest van het jaar? ‘Weet je wat het is met die festivals, mensen gaan er naar toe om gezien te worden, het wordt vaak heel erg gehyped. Daar vind ik echt niets aan.’ Bij het Amsterdam Dance Festial (ADE) is de sfeer volgens Klaas anders. ‘Er treden wel veel commerciële namen op, maar daar ga ik gewoon niet heen. Dat laat ik aan de massa over. Het aanbod is zo groot dat er altijd wel iets undergrounds staat geprogrammeerd, daar ben ik dan dus te vinden.’ Klaas kijkt het meeste uit naar ‘Vijfentwintig jaar Detroit techno in vogelvlucht’. Tijdens die avond draaien zijn technohelden. ‘Echt de oude rotten van het vak.’ In Detroit ligt de basis, daar liggen de wortels van techno. ‘Daarom moet ik die gasten gewoon zien.’ Ondanks zijn voorkeur voor de underground programmering gaat Klaas wel naar de bij het grotere publiek bekende techno-dj Paul Kalkbrenner. ‘Dan doe ik wel even of ik die massa niet zie, hem vind ik gewoon ontzettend goed.’ Behalve een muziekprogramma zijn er ook lezingen en debatten tijdens ADE. ‘Met het oog op Nextep, mijn eigen festival, ga ik zeker weten lezingen bezoeken. Mijn eigen festival is gericht op technologische mogelijkheden voor dj’s en daar wordt tijdens ADE ook veel aandacht aan besteed.’ De meeste lezingen staan geprogrammeerd in cultureel centrum Felix Meritis. ‘Je kunt bijvoorbeeld vragen stellen aan een dj als Jack Mills, maar ook aan Ray en Anita van 2Unlimited. Leuk toch?’ 14
havana
De optredens die je volgens Ploeg niet mag missen: * Aeroplane, donderdag 21 oktober, Melkweg * Sasha, zondag 24 oktober, Melkweg Een nadeel van ADE vindt muziekjournalist Theo Ploeg dat er zo ontzettend veel gebeurt. ‘Je ziet door de bomen het bos niet meer. Het is echt een overdaad en je wordt geacht je erin onder te dompelen.’ Toch kijkt hij er elk jaar naar uit. ‘Ik mag niet zeuren. Het is een van de weinige grote dancefestivals ter wereld en die muziekstroming is waar ik van hou en over schrijf.’ Ploeg is niet van plan om vier dagen en nachten lang uit zijn plaat te gaan op een dansvloer. ‘Ik kom er vooral als dancejournalist. ADE is voor mij een netwerkevenement.’ Tijdens de festivaldagen verwacht hij veel labeleigenaren en artiesten te spreken met wie hij voor zijn werk normaal alleen telefonisch en via mail contact heeft. ‘De dancescene is eigenlijk heel klein. Als ik voor mijn werk als popjournalist een indiebandje uit het buitenland wil interviewen, heb ik altijd contact met hun Nederlandse manager. Bij dance is dat anders, je spreekt direct met een soort persoonlijke manager, iemand die dicht bij de artiest staat. Dance is een ons-kent-ons clubje maar dan wereldwijd.’ Het meeste netwerken gebeurt tijdens de conferentie die vier dagen lang plaatsvindt in cultureel centrum Felix Meritis. Zoals gezegd gaat Ploeg niet per se naar ADE voor de optredens: ‘Ik zit heel diep in de dancescene en heb alles het afgelopen jaar eigenlijk al gezien.’ Toch is er een dj waar hij zich op verheugt, de trance-dj Sasha. ‘Hier in Nederland wordt op trance neergekeken. Grote Nederlandse namen zoals Tiësto en Armin van Buuren zijn niet echt de artiesten waar zogenaamde muziekliefhebbers van houden. Dat kan, maar ik vind het niet terecht. Als je het mij vraagt is trance helemaal te gek.’
amsterdam dance event
etwerken
Amsterdam Dance Event is vier dagen en nachten keihard dansen. Klopt. Maar de échte muzieknerds loopt het water ook in de mond bij de gedachte aan conferenties, lezingen en debatten van hun muziekhelden. Kim Bos
‘Ik ben al demo’s aan het branden’
‘Ik ging liever naar rockconcerten’
Joran van Pol (20, vierdejaars human resource management) is parttime dj. Als DJ Joran draait hij voornamelijk minimal, techno en techhouse, onder de naam Stereologue vormt hij samen met een vriend een dubstepduo.
Sandra Barten (22, eerstejaars media, informatie & communicatie) gaat dit jaar voor de eerste keer naar ADE.
De optredens die je volgens Van Pol niet mag missen: * OI! met Magnetic Man,vrijdag 22 oktober, Paradiso * Rebel Radio Label Special, vrijdag 22 oktober, Studio 80 * Cocoon, zaterdag 23 oktober, The Powerzone Joran van Pol heeft al zo lang als hij kan herinneren een voorliefde voor elektronische muziek en sinds negen jaar draait hij zelf. ‘Over een jaar of vier wil ik succesvol zijn als dj, een eigen platenlabel hebben en een eigen clubavond organiseren.’ Van Pol is al aardig op weg. Het draaien gaat goed – hij heeft meerdere optredens per maand – en voor Escape Lounge, het kleine zaaltje dat deel uitmaakt van Escape, gaat hij waarschijnlijk de programmering verzorgen. ADE is een festival waar Van Pol ieder jaar naar uitkijkt. ‘Als het straks voorbij is weet ik nu al dat ik zal denken; op naar volgend jaar oktober! Het is het belangrijkste festival op het gebied van dance.’ Naar ADE gaat hij om te feesten, maar ook om te netwerken. ‘Op vrijdagavond ga ik bijvoorbeeld naar Rebel Radio Label Special in Studio 80.’ Er wordt dan live radio gemaakt en er zijn bekende dj’s zoals Paul Hazendonk aanwezig. ‘Ik ben al een poosje bezig met het branden van demo’s. Die deel ik tijdens het festival uit aan artiesten of platenlabels. Vorig jaar heb ik dj Isis een cd’tje gegeven. Een paar dagen later belde ze me op, of we misschien iets samen konden doen. Dat is toen jammer genoeg niet doorgegaan omdat we bij verschillende labels zitten, die wilden toen niet samenwerken.’ Echt los gaat Van Pol vrijdag in Paradiso, bij Magnetic Man. Drie grote dubstepproducers waar hij tegen opkijkt. ‘Samen met een vriend van me maak ik ook dubstep dus we moeten de scene in de gaten houden. Zaterdagavond ga ik zelf draaien in Hamburg, dus dan kan ik helaas niets bekijken. Ik baal wel dat ik daardoor Cocoon mis.’ En de rest van het festival? ‘Tijdens ADE is het vaak zo dat je ineens op een vet feestje belandt. Daar ga ik dus maar van uit.’
De optredens die je volgens Sandra niet mag missen: * Huntemann, zaterdag 23 oktober, Sugar Factory Eerst hield Barten helemaal niet van ‘dit soort dingetjes, dancemuziek en zo’. Ze ging liever naar rockconcerten. Dansen deed ze in de plaatselijke discotheek. ‘Ik woonde in Deventer dus als ik wilde dansen was er niet veel keus, er is daar misschien één discotheek. Ze draaien er van die jaren tachtig en negentig classics en soms R&B.’ Doordat Barten in Amsterdam ging wonen maakte ze kennis met andere uitgaansmogelijkheden. ‘In mei dit jaar ging ik voor het eerst naar een dancefeest. Mijn ex-vriend houdt daar heel erg van en ik wilde wel eens met hem mee. Joris Voorn draaide en ik vond het fantastisch. Sindsdien heb ik de smaak te pakken, ben ik naar Dance Valley geweest en Voltt, allebei openluchtfestivals. Ik begrijp niet dat ik die geweldige muziek niet eerder heb ontdekt. Ik kan er helemaal op losgaan.’ Tijdens ADE kan Barten tot haar grote spijt maar één optreden bijwonen: dat van Huntemann in Paradiso. ‘Hij is een Duitse dj en ik heb hem nog nooit eerder gezien, maar al mijn vrienden zijn er weg van. Ik kan niet naar andere optredens omdat ik te weinig geld heb, en ADE is ook nog eens midden in een tentamenperiode. Ik moet verstandig zijn maar ik baal wel.’ Volgend jaar gaat Barten sowieso weer, maar dan vaker. ‘Elke dag!’
havana
15
amsterdam dance event
Dance for dummies Geen muziekgenre kent zo veel subgenres en
Dubstep
stijlen als de dance. Zou jij bijvoorbeeld het verschil weten tussen acid house, disco house, deep house, dream house, electro house, funky
?
house, ambient house, hard house, progressive house, ghetto house, Chicago house, French house, Euro house, fidget house, freestyle house, scouse house en bouncy house? Havana maakt je wegwijs in de jungle van de dance met een beginnersgidsje. Ron Santing
Drum’n’bass Raven, dat is het sleutelwoord. En hard ook. Natuurlijk zijn ook binnen de drum’n’bass vele verschillende stromingen te ontdekken, variërend van darkstep tot drumfunk en jungle – allen leunend op een erg dikke bas. De meeste vormen zijn niettemin goed te bedansen. Maar let op: geen laffe moves. Dat staat de zenuwachtige breakbeat op hoge snelheid doorgaans niet toe. De opmars van het genre begon – hoe kan het ook anders – in Engeland, maar meer recent zijn er ook Nederlandse takken ontsprongen (Noisia, Black Sun Empire), en is de drum’n’bass meer mainstream geworden. Toch bevindt de muziek zich binnen het elektronische spectrum in de meer alternatieve hoek. Misschien wel omdat het live vaak wordt gecombineerd met ‘echte’ instrumenten, als gitaren en drums. Interessant? Zeker. Een puike podiumpresentatie helpt toch bij het losgaan. Een band als Pendulum wist de Lowlandstenten op deze manier al twee jaar op rij te laten ontploffen. YouTube-tip: Pendulum – Blood Sugar 16
havana
Downtempo Een van de meest relaxte stromingen is het zogenaamde downtempo. Zoals de naam van het genre al suggereert ligt het tempo erg laag, waardoor het af en toe neigt naar ambient. Ambient is die beatloze, door Indiase en andere wazige wereldmuziek beïnvloede zweefbedoening. Innerlijke rust en zo. Downtempo heeft echter wel een beat, wat het wat moderner doet klinken, en erg loungy maakt. Vaak zijn het lang uitgesponnen, geloopte geluiden, waarmee de artiest een hypnotiserend effect probeert te bereiken. Fijn voor in de Fatboy op Ibiza, waar de muziek populair werd. Wel typisch van die laid back muziek die je een aantal jaren geleden in iedere hippe loungebar tegenkwam, en de houdbaarheidsdatum daarmee misschien wat overschreden heeft. YouTube-tip: Thievery Corporation – Lebanese blonde
Alternative dance Voor een liefhebber van heuse instrumenten waarschijnlijk de meest aantrekkelijke stroming omdat dit het dichtst bij ‘echte’ muziek staat. In de kern betreft het stiekem gewoon (indie)rock-/pop. Live staat er dan ook meestal een band, aangevuld met enige elektronische snufjes, piepjes en bliepjes. Door deze link is het ook één van de meer belegen genres: het geluid heeft wortels diep in de jaren tachtig, waar New Order op de massa vooruitliep, en dit geluid wereldwijd bekendheid gaf. In de jaren negentig werd de trend doorgetrokken door The Prodigy en The Chemical Brothers. ‘Dance voor bandjesliefhebbers’ wordt het ook wel genoemd. De meest mainstream stroming, waardoor het ook het meest gemêleerde publiek trekt. YouTube-tip: New Order – Blue Monday
In de verte heeft dubstep wel wat weg van drum’n’bass, maar dan in een veel minder energieke vorm. De beat vertoont parallellen maar is stukken trager, waardoor het veel meer richting de grime gaat. En dat is waar bijvoorbeeld Dizzee Rascal weer bekend mee is geworden. Natuurlijk volgt Nederland ook hier weer de Engelse underground, waar de eerste dubstepklanken zo rond het jaar 2000 klonken. Het trekt dan ook een betrekkelijk jong publiek. Door de traagheid van de beat, en de lome, zware, galmende bas komt de muziek vaak nogal duister over. Vooral als dit ook nog wordt gecombineerd met vuig klinkende samples blijkt de dubstep niet het meest gezellige genre. Geen aangenaam zondagochtendmuziekje, maar eerder de juiste manier om een A-klasse subwoofer te ontmaagden. Rommelende onderbuik, vibrerende kleren en trillende trommelvliezen. Toch is het moeilijk losgaan, omdat het niet de meest toegankelijke – en wel trage – nummers zijn (vaak ellenlange remixen van bestaande nummers). YouTube-tip: Burial – Homeless
Hardcore Natuurlijk vooral bekend dankzij de gabber van de jaren negentig: DJ Paul Elstak, Thunderdome, Ruffneck, Neophyte, dat werk. Niet te verwarren met de ‘zwabbers’ en de happy hardcore van destijds, zoals we het kennen van Charlie Lownoise & Mental Theo, Gabber Piet en Party Animals. Wat is het wel? Een pulserend boem-boem-boemritme, aangevuld met een vervormde sample of synthesizerdeun. Het hypnotiserende effect dat dit teweeg zou moeten brengen klinkt ons leken eigenlijk vooral agressief en behoorlijk eentonig in de oren. Het is één van de weinige scenes die in eigen land is ontstaan, waardoor de subcultuur het meest opvallend aanwezig is. Waar de andere stijlen vaak een divers publiek trekken, heeft hardcore de meest ontwikkelde subcultuur. Drugsgebruik (vooral xtc) is niet ongebruikelijk – misschien wel de enige manier om een nacht beuken door te komen. Mocht je vroeger een begaafd hakker geweest zijn (de dansvorm dan), dan komt dit nog steeds van pas. Maar: kale koppen, Nike Air Max, bomberjacks, Aussies en Cavello’s zie je tegenwoordig iets minder. Witte camobroeken kom je wel goed mee weg. YouTube-tip: Juggernaut – Ruffneck Rules Da Artcore Scene
springplank
Mooie reportage, scherpe column of intelligent essay gemaakt voor een studieopdracht? Dat verdient meer dan een goed cijfer. Op HvA Springplank kunnen studenten hun werk laten zien.
‘Mijn broertje Mike is twintig, maar hij heeft het verstand van een achtjarige. En toch: als hij iets voor elkaar wil krijgen is hij vaak slimmer dan ik,’ vertelt Geertje van Oort (25, vierdejaars media, informatie en communicatie). Mike heeft het Prader-Willi syndroom, een aandoening die een stukje van een chromosoom aantast. Hierdoor heeft hij een onrembare eetlust en een ontwikkelingsachterstand. Sinds negen jaar woont Mike in een instelling in Emmen, waar hij een dagbestedingsprogramma volgt. Geertjes broertje speelt de hoofdrol in de fotoreportage Een dagje Mike, die ze vorig jaar maakte voor het vak crossmediale vaardigheden. De foto’s maken duidelijk hoe het syndroom zich bij deze jongen uit en wat voor gevolgen het heeft voor zijn leven. In veertien foto’s – van ‘7.11 uur: Mike heeft altijd even de tijd nodig om wakker te worden’ tot ‘20.58 uur: Afgevallen! Mike is drie kilo afgevallen in drie weken tijd’ –portretteert Geertje haar broer. De foto’s staan op Geertjes weblog over het Prader-Willi syndroom, dat ze maakte voor crossmediale vaardigheden. Maar ze staan ook op Springplank (www.hva.nl/sprin-
Nina Manuhutu
plank), een nieuwe website om het werk van creatieve mic’ers onder de aandacht te brengen van andere studenten, docenten en toekomstige werkgevers. Zie het als een digitaal visitekaartje. Ook is het mogelijk om zo in contact te komen met mediaprofessionals, toekomstige opdrachtgevers of stagebedrijven.
Traplopen Springplank is een initiatief van Boris Braak (25) en Liza Kats (22), beiden vierdejaars mic. ‘We legden ons idee voor aan Emely Nobis, profielmanager Nieuws & Media. Zij en andere docenten waren er gelijk enthousiast over,’ vertelt Boris. Samen met Liza is hij nu druk bezig met het promoten van Springplank. ‘We hebben al voorlichting hierover gegeven bij de minoren. Liza en ik zijn fulltime bezig met Springplank. We lopen vier dagen per week rond in het Singelgrachtgebouw. De resterende tijd werken we op een plek naar keuze,’ aldus Boris. Het aanbod van artikelen op Springplank is gevarieerd. Tot nu toe zijn er essays, columns, achtergrondverhalen en reisverslagen geplaatst. Ook is er aandacht voor
vrijere, creatieve uitingen met taal, zoals het poëtische De paringsdans door Bip van den Neste. Satirisch en diepzinnig is de column van Tom Dobber over traplopen op station Haarlem. Zijn gedachten dwalen af naar Femke Halsema, die volgens hem in de bres zou springen, als er geen trap zou worden gelopen. ‘Femke neemt de horde zoals ze ook haar vriend neemt, met liefde, met passie. Ze ziet de trap niet als horde, ze ziet de trap als traktatie. Femke ziet als geen ander de brille van de trap. Waar zouden we zijn zonder trap? Ik weet het niet. Femke weet het wel: zonder trap zijn we verloren in een zee van platheid, eentonigheid en zinloosheid. De trap onderscheidt de nihilisten van de optimisten.’ Ook serieuzere onderwerpen komen aan bod. Burgerjournalistiek bijvoorbeeld, volgens Irene van der Noll een zegen. Haar mening onderbouwt ze uitgebreid in een essay dat ze schreef voor het vak onderzoek. Menig professioneel journalist heeft negatieve associaties met burgerjournalistiek. De snelheid van berichtgeving en de anonimiteit van internetgebruikers zouden de betrouwbaarheid niet ten goede komen. Maar Irene ziet vooral voordelen in de onverwachte invalshoeken die burgerjournalistiek kan bieden.
Beeld Pascal Tieman
Dubbelklik om hogerop te komen
studenten te benaderen, zodat we dichter bij de doelgroep komen,’ zegt Boris. Het is de bedoeling dat andere studenten in januari het stokje gaan overnemen. ‘We hopen dat Springplank een nieuwe stageplek voor mic-studenten zal worden’, zegt Liza. En Geertje? Zij wil meer doen met fotografie. ‘Ik hoop dat ik tijdens mijn stage bij het Zutphens Persbureau iets kan leren van de fotografen. Het is jammer dat onze opleiding hier geen mogelijkheden voor biedt.’ Ook is Geertje nog lang niet klaar met haar missie om het Prader-Willi syndroom onder de aandacht te brengen. Ze wil er het liefst op afstuderen. ‘Helaas is het nog niet zo makkelijk om mijn voorstel erdoor te krijgen, maar docenten hebben tegen me gezegd dat ik niet zomaar moet opgeven. Later wil ik boeken schrijven over broers en zussen van mensen met Prader-Willi.’ n
Toekomstplannen Springplank is nog volop in ontwikkeling. Zo levert binnenkort een vaste columnist zijn eerste wekelijkse bijdrage aan de site. Bovendien willen Boris en Liza nauwer betrokken zijn bij de studenten. ‘We willen eindexposities of presentaties bezoeken om
Studenten die ook hun werk willen presenteren, kunnen mailen naar springplank@hva. nl. Springplank zoekt nog: foto, video, tekst, audio, of andere projecten van studenten MIC, vaste bloggers of columnisten, websites van studenten, en afstudeerprojecten. havana
17
dexter
Moordserie
‘Niet om de moorden maar om zijn persoonlijke ontwikkeling’ Niels Dercksen (23, tweedejaars sport, management & ondernemen) ‘Het is niet dat ik vóór een moordenaar ben, dat is het niet. Maar langzamerhand kom je erachter waarom hij doet wat hij doet. Je leert Dexter steeds beter kennen. Je begrijpt steeds meer waarom hij met zichzelf worstelt. En je hoopt vooral dat hij eroverheen komt, dat hij “beter” wordt. Het gaat dus niet echt om de moorden die hij pleegt, maar meer om zijn persoonlijke ontwikkeling. En daar leef je in mee. Dat is het meest interessante aan de serie. Ik ben pas een paar maanden geleden begonnen met kijken. Voordat ik op vakantie ging had een vriend de eerste seizoenen op m’n telefoon gezet. Ik móest dit van hem kijken. De eerste paar afleveringen begreep ik niet wat er nou zo interessant aan de serie was. Het ging me te sloom, en die Dexter vond ik maar een creep. Maar de makers weten je elk seizoen aan het beeld gekluisterd te houden. Alsof het een tien uur durende film is. Dat is zo ontzettend knap gedaan. Er zijn nauwelijks korte spanningsbogen, maar allemaal lang uitgesponnen, tergend langzame onderhuidse spanningen. Er is zelden een echte cliffhanger, maar toch wil je direct doorkijken. Een echte fan? Nou, bij “fans” denk ik toch aan gillende meisjes, vreselijk. Ik vind het gewoon een vette serie, that’s it. Al die dingen eromheen, mensen die Dexter echt adoreren, nee, daar heb ik niets mee. Maar ik kijk gewoon graag series. Seizoen vijf wordt nu bijvoorbeeld al uitgezonden in Amerika. Ik kijk elke week wel direct de nieuwe aflevering. Omdat het wel erg spannend is, en ik de afleveringen niet moet opsparen. Want dan kijk ik alles in één keer, achter elkaar. Volgens mij was het tijdens seizoen twee, dat ik negen afleveringen achter elkaar heb gekeken. Dan ga je kapot.’
18
havana
‘Dexters zus vind ik misschien nog gaver’ Suzanne Okkes (42, persvoorlichter HvA) ‘Via The Sopranos en Mad Men kwam ik bij Dexter uit. Wat zo ontzettend goed gedaan is, is de gelaagdheid. Het gaat niet simpelweg over een moordenaar, maar ook over subtiele dingen tegelijkertijd: menselijke dingen, familiegeheimen. Dat maakt het voor mij interessant. In veel series is de spanning vaak zo hysterisch. In Dexter niet. Daar is het zo subtiel. Bijvoorbeeld: toen zijn collega James, die oud-commando, hem in seizoen twee doorhad. Constant die dreiging: zou hij het écht weten? Wanneer gaat-ie dan wat doen? Als kijker word je uitgedaagd om constant op te letten. En je wordt beloond: de karakters zijn ook goed uitgewerkt. Dexters zus, die vind ik misschien nog wel gaver. Zo stoer, maar tegelijkertijd zo gevoelig en kwetsbaar. En een mooie vrouw bovendien. Dexter zelf is natuurlijk intrigerend. Door die drang om te moorden, ja. In het eerste seizoen ga je daar nog in mee. Dan vermoordt hij ook alleen maar verschrikkelijke mensen, echte misdadigers. En dan begrijp je het nog, of zoiets. Maar hij leeft natuurlijk in zijn eigen wereld. Volgens de code van zijn stiefvader. Zolang hij die volgt, leeft hij goed. Vooral dat dubbele is zo interessant. Dat ambivalente, waar tegenwoordig meer series en films op inspringen. Het is juist mooi omdat het niet klopt, omdat het schuurt. Dat schuldgevoel waar de serie op inspeelt, dat is de kracht. Ik kan het dan ook niet aan om elke week te wachten op een nieuwe aflevering. Daar ben ik veel te ongeduldig voor. En daar is de serie veel te spannend voor. Ik koop de box en kijk direct een hele rits afleveringen. Zes in een weekend was geen uitzondering. Wat mij betreft breien ze er dan ook nog geen eind aan. Ik kan nog wel een paar boxen door!’
dexter
Complete volksstammen verlekkeren zich al bijna vier seizoenen lang aan het wel en wee van seriemoordenaar Dexter, in de gelijknamige serie. Havana sprak met drie fervente Dexter-adepten en zocht naar de verklaring van Ron Santing en Annemarie Vissers
Beeld Fred van Diem
het succesnummer.
‘Een soort gerechtigheid’ Thomas Datema (20, tweedejaars media, informatie & communicatie)
Waarom is Dexter zo’n kijkcijferkanon?
‘Geniaal is de manier waarop hij tegen zichzelf praat. Die voice-over na een belangrijke gebeurtenis. Briljant. Ja, hij is ontzettend gestoord, maar hij heeft tóch een goed punt. Een soort gerechtigheid. Die criminelen verdienen het. Maar soms is het ook te gruwelijk. Dan is het té. Net over het randje. En op die grens speelt het verhaal zich af. Dat is waar de serie om draait in mijn ogen. Die zoektocht naar zichzelf, de constante strijd die hij voert. Wie hij eigenlijk is. Welke keuzes hij maakt. Je gaat ook bij jezelf te rade: wat is wel goed, wat is niet goed? Kijk, een serie als Entourage – waar ik ook erg veel naar heb gekeken – is ontzettend leuk, maar je bent er niet bij betrokken. Dexter heeft dat wel. Juist door die morele dilemma’s. Ik keek de afleveringen achter elkaar. Volgens mij heb ik het eerste seizoen binnen twee dagen gezien. Nachtenlang, aflevering na aflevering, prachtig. Zo kijk ik het liefst. Maar omdat het zo spannend is, en seizoen vijf nu alleen nog in Amerika wordt uitgezonden, kijk ik er elke week één. Ik moet gewoon weten hoe het verder gaat. Bij een serie als Lost vond ik het ook interessant om op internet te kijken wat anderen ervan dachten. Maar die serie is veel meer gebaseerd op theorieën, complotten. Dexter niet. Ik heb het er natuurlijk wel over met vrienden, ook over die dilemma’s, maar verder niet. De makers weten het erg boeiend te houden. Ik ben in ieder geval al vijf seizoenen een trouwe kijker. Er is ook zeker nog ruimte voor een zesde seizoen, en heel misschien zelfs voor een zevende. Maar ze moeten je wel weer weten te schokken. Dat ik echt denk: what the fuck? Tot nu toe is dat elk seizoen zo geweest.’
Heel vernieuwend is de serie niet, meent filmwetenschapper Dan Hassler-Forest (UvA). Sterker nog: ‘De serie is iets te bedacht, tegenstellingen tussen goed en kwaad worden zelfs iets te makkelijk gebracht.’ Dat neemt niet weg dat complete volksstammen verlekkerd wachten tot ze weer mogen kijken. De serie is ‘zeer gestructureerd om te verslaven’, volgens Hassler-Forest. ‘In iedere aflevering spelen er kleinere verhaallijnen met afzonderlijke cliffhangers, waardoor kijkers willen blijven kijken. Op seizoensniveau speelt er één grote narratieve spanningsboog: het vermoorden van de tegenstander – een andere belangrijke seriemoordenaar – en de innerlijke conflicten van de hoofdpersoon.’ Dat het succes van een serie vaak valt of staat bij het zich kunnen identificeren met het hoofdpersonage kan in dit geval vreemd lijken: kijkers omarmen de bad guy. Volgens Hassler Forest is dat echter niet moeilijk: ‘Voor deze rol hebben ze een zeer sympathiek ogende acteur gecast, die bovendien als mentaal gehandicapt wordt gepresenteerd. De voice-over waarin zijn handelingen worden gereflecteerd, werkt eveneens in zijn voordeel.’ Dat de outlaw-figuur vaak het meest interessante personage is voor kijkers, is eveneens niet nieuw. Als voorbeeld geeft hij het gangstergenre of een serie als The Sopranos. ‘Zulke series draaien om onoverbrugbare tegenstellingen in de maatschappij. Mensen vragen zich bijvoorbeeld af: waarom is er criminaliteit, waarom is er sprake van arm en rijk en waarom kunnen we daar zo weinig aan doen?’ Dexter zelf neemt daarbij bewust een tussenpositie in. ‘In de ene aflevering vermoordt hij iemand. In de andere betuigt hij spijt, of overdenkt hij wat hij gedaan heeft. Goed en kwaad worden op die manier door elkaar geschud. Het wordt daardoor makkelijker mee te leven.’ Projectie van verborgen verlangens speelt ook een rol. ‘Dat je als kijker jezelf afvraagt: ja, waarom knalt iemand die misdadiger niet eens neer?’ De VPRO zendt vanaf 8 november twee weken dagelijks om 23.00 uur Dexter uit. havana
19
Photo Alexander Heimann
havana international
The Massive Frankfurt Book Fair The Frankfurt Book Fair is the largest of its kind in the world. According to the organizers, “in total, the Frankfurt Book Fair 2010 chalked up 7,539 exhibitors from 111 countries. Around 3,000 events attracted hundreds and thousands of visitors.” (www.buchmesse. de) This year, in attendance were two RMP (MIC) students, Hanneke Wiersema and Jonice Siems, along with RMP teachers Bregitta Kramer, Rose Leighton, Heleen van Loon and Reintje Gianotten. Here’s what Hanneke and Jonice had to say.
You may know of the Frankfurt Book Fair as the biggest event in the book industry. But just how big is it? There is only one way to find out. That’s right, we went to see for ourselves. And we can tell you, it’s enormous! You can compare the Book Fair to the Jaarbeurs in Utrecht or the RAI in Amsterdam, only it’s much larger. For the 20
havana
Book Fair not all halls were used, but it would still take you weeks if you wanted to see everything. Each hall has a different category of companies in it. There was one especially for printers and stationery, another for educational publishers. Hall 8 was very impressive with stands of Penguin, Oxford University Press, Scholastic and other big names from the UK and US. Our own small country could be found in Hall 6.0, next to the Belgians, Scandinavians and the Chinese. In Hall 8 we also saw the Phaidon stand, an international publisher known for its innovative printing techniques. The 2010 trends seem to involve lots of playing with different sorts of paper within one book; this even meant the use of paper from the Yellow Pages! The colour trends were mostly earthy with some light pinks as well. Within one book you also had the use of several page sizes. What is special about Phaidon is that their books are all mass-produced. Most books with such techniques are produced manually. In the same hall we also
saw the world’s largest book, of which only thirty were made. It was very impressive to see one of its pages turned. We both got the chance to tag along to a business meeting with the editor of Van Goor. Most editors and publishers have meetings of thirty minutes, one after the other. The seller of the foreign publisher shows a lot of books and the buyer kindly declines most of them. It’s a bit similar to playing a game. The buyer can’t decline everything, because it is very important to keep good business relations with the other publishers. It’s a sort of balance, because the buyer has a lot of those meetings and doesn’t want to receive hundreds of books in the weeks after the fair. Around five p.m. most meetings are over, but the work isn’t. The publishers organize drinks for their relations. These drinks are widely attended, since everyone wants to improve their business networks. Not just one publishing house is giving a drink, five or ten are organizing these events and mostly at the same time. So after a day of
running through the halls for your appointments, you run some more for the drinks. Poor feet! You would think that after the drinks you could finally put your feet up in your hotel room and rest, but no, unfortunately not. The whole fair is about networking. So you have dinner with business people and after that, even more drinks! At around one or two in the morning you crawl back to your hotel room for some well-deserved sleep. This is only to wake up at nine in the morning and realise you’re late and start running again to make it on time to the fair. At the end of the week publishers and editors are happy to go back home. It has been a successful, but exhausting fair, once again! Now it’s time to get a little rest before the next one… n Hanneke Wiersema & Jonice Siems
havana international
Photo Alex van Heeswijk
My Career as a Rock Star
August 1996 was the first time I visited the Lowlands Music Festival. At the festival it was possible to be a performer yourself.
Jan Douwe Kroeske had put together a band with a couple of good musicians. There was a small tent on the site and a lot of lowlanders were helped by the band to sing cover songs. I asked if it was possible to do Radiohead’s “Creep.” This was all right and so I started my first Lowlands performance. “I’m a creep, I’m a weirdo.” For years after this experience I returned to Lowlands and every time I took my opportunity to appear on stage. Mostly I did a Queen cover because I have great sympathy for this band and its lead singer Freddy Mercury (may he rest in peace!). My son also went with me and in 2009 we performed together at a new stage called the Magnet Bar. We did a song called “Fat Bottomed Girls” and the roof of the tent was blown away by the reaction of the crowd. You could hear us sing the refrain all over the festival.
Last year it was also possible to have your own stage at Lowlands. They decided to set up a new tent called “ogononogo” and visitors could apply to make an appearance. So I sent in my 2009 film and was invited to do a cover of Queen’s “Crazy Little Thing Called Love,” and was added to the Lowlands lineup. A band of musicians promised to help me with my cover act. I bought a Freddy Mercury suit and was ready for a new gig. Even journalist Sasja Kooistra of the Dutch paper the Volkskrant mentioned my upcoming appearance: “At Lowlands you will also be able to see the Queen cover act Martin, who proved last year to be a great Queen performer at the Magnet Bar.” On Sunday I went to the ogononogo tent at the scheduled time, and brought my son and daughter with me along with a couple of friends. When I came in, the organizing crew seemed a bit disturbed. They told me they just had a fight with the band and that all the band members had left and were not coming back. So it seemed my performance was finished.
This wasn’t something I’d prepared myself for, but I couldn’t let the audience down, all waiting to see my act. I told the stage manager that I would perform without a band and do my song as a vocal-only version. He’d already totally lost his mind so he gave me permission. Luckily a bass player of a group performing earlier was happy to help out and we started together with the greatest performance ever and I was carried on the hands of my fans out of this ogononogo tent. Even Dutch television thought it was worthwhile to show me crowd surfing over the audience. As a fifty-year-old Queen fan, I was very pleased with what I think will be my final act as a rock star at Lowlands. My next performance at Lowlands will be at Lowlands University where I will talk about entrepreneurship. I continue to dream on. n Martin Haring
Rescue The recent rescue of 33 Chilean miners was a truly extraordinary event. But in some ways most astounding of all was the live-broadcast coverage, with its perfectly made-for-TV happy ending, viewed over the course of 33 hours by a television audience of at times a billion people. Over 2000 media workers were on the scene. The television feed was streamed over the internet; newspapers and magazines printed extra editions; car radios were cranked up; the ongoing story was blogged and twittered. This was, perhaps, the greatest media event thus far—most-viewed, most platforms, combined with clear dramatic shape, from beginning to middle to end. Humans are driven by stories. Media new and old service this drive. In 1949, Kathy Fiscus, a three-year-old California girl fell down an abandoned water pipe, dropping over 30 meters into the earth. Ten thousand people came to watch the rescue attempt. Hundreds of journalists, from newspapers and magazines and radios gave their reports. And a new media source, television, covered the drama non-stop for 27 hours. This kind of coverage was unprecedented. The ending was tragic, as reported by a major national US magazine: “In the glare of the television lights, a doctor stepped into the bucket and was lowered into the shaft. A few minutes later, the announcement came at last over the loudspeaker: ‘Kathy is dead…’ The doctor asked the crowd to leave. As the last figures disappeared—a rescuer—was hauled slowly up the shaft. In his arms was a small, blanketed form. Tenderly he laid the bundle on a white pillow in the back of a black car. In silence, the car rolled slowly past the piled dirt, past the gaping hole and the steel casing, past the rows of exhausted, grimy workmen.” (www.time.com/time/magazine/ article/0,9171,856139-3,00.html) Perhaps this was the beginning of real-time, reality-media, starring a little girl trapped beneath the earth. With a different ending than the 2010 version, but no less a gripping and moving story. What strikes me most vividly though, in this news report, is the image of a huge crowd quickly disappearing, and a broken body delivered in silence. Robert Simon Editor, Havana International
[email protected] Correction In Havana International no.7, the right-side photo on page 17 was by Robin Alysha Clemens; our apologies for the error.
Martin Haring is Coordinator of the Amsterdam Center of Entrepreneurship (ACE@ HvA) havana
21
-advertentie-
PUBLIC ADMINISTRATION (MSC) De opleiding met de langste historie van Nederland. Al jaren een veelzijdige en kwalitatief sterke opleiding. Aandacht voor complexe bestuurlijke vraagstukken in een veranderende wereld. Hoe steken ze in elkaar en wat kan er aan worden gedaan? Praktijkgericht, met wortels in de wetenschap. Hoogleraren in de vakgebieden economie, politicologie, recht en sociologie. Alumni die nationaal en internationaal het verschil maken in een samenleving. Daar staan we voor.
OOR MASTERV
LICHTI
BER M E V O N 4 NG 2
2010
Public Administration heeft 6 specialisaties, die starten in september en februari: - Policy and Governance - Public Safety - Higher Education - Environment and Sustainability - Public management - Recht en Bestuur (grotendeels Nederlands)
Meer informatie vind je op master.utwente.nl/pa
Dé carrièrebeurs in het najaar voor student, starter en professional!
vrijdag12 & zaterdag13 november Amsterdam RAI
Voor meer informatie en gratis entree ga je naar
De Nederlandse Carrièredagen is een activiteit van
www.carrieredagen.nl onderdeel van de
passie
‘De mop is van Max Tailleur, een joodse moppentapper die vooral in de jaren vijftig en zestig veel optrad. Hij is eigenlijk de eerste stand-upcomedian van Nederland. Zijn grappen slaan soms wel dood op papier, Tailleur had een hele specifieke manier van vertellen en die mis je toch als het geschreven staat. Trouwens, iedereen die in de jaren zeventig wel eens naar de wc is geweest kent hem ook; op elk toilet hing wel een van zijn moppenboeken. Behalve docent ben ik journalist en schrijver en pas geleden kwamen er twee boeken van mij uit over Tailleur: een biografie en een verzameling van zijn beste grappen. Ik vond het zo gek dat er over hem geen biografie was geschreven dat ik besloot het zelf te doen. Ik ben een geboren en getogen Amsterdammer en
groot fan van “onze” humor en de manier waarop “we” dingen zeggen. Ik ben er altijd mee bezig. Elk jaar maak ik een kalender met Amsterdamse spreuken en gezegden. Mokumse humor is spitsvondig, ad rem, het heeft een bepaald soort vrolijkheid en soms zijn het grappen ten koste van anderen. Het is bijdehand en vol wijsheid of waanwijsheden. Veel mensen van buiten Amsterdam kunnen die specifieke humor niet waarderen. Ze vinden het beledigend of onbeschoft of ze hebben het gevoel dat ze in de maling worden genomen. Ik vind het prachtig. Dat zit er al van jongs af aan in, mijn neven zijn rasechte Jordanezen en we waren elkaar vroeger altijd “vliegen aan het afvangen”; elkaar aan het beconcurreren. Heerlijk.
In de klas merk ik dat de jeugd van nu veel minder ouderwetse Amsterdamse uitspraken gebruikt, er is een generatiekloof. Logisch natuurlijk, maar door die kalender hoop ik wel dat ook jongere Amsterdammers weer van die geniale uitdrukkingen gaan gebruiken. “Geblindeerde stopnaald!” bijvoorbeeld. Dat is een scheldwoord voor iemand die mager is. In het dagelijks leven ben ik ieder moment van de dag bezig met Amsterdamse uitspraken en humor. Ik luister steeds of ik mensen iets geestigs hoor zeggen en heb altijd een opschrijfboekje bij me. Soms hoor ik wel eens iets leuks tijdens het doceren. Na de les schrijf ik het dan snel op. Ik zie mezelf als de doorgever van de Mokumse traditie.’ n Kim Bos
Beeld Fred van Diem
Klant: ‘Ober, ik heb een hele kip besteld, maar er mankeert een poot aan.’ Ober: ‘Die kip heeft gevochten, meneer.’ Klant: ‘In orde. Neem deze dan maar terug en breng me de winnaar.’ Grappig? Het is er een uit de collectie van Jan Luitzen (49, docent taalbeheersing en communicatieve vaardigheden bij hbo-rechten en sm&o). Luitzen verzamelt ‘Mokumse gein’ en Amsterdamse spreuken en gezegden.
23
havana
recensies
Boek
De held
Jessica Durlacher De Bezige Bij HHHHH
Cd
Antony and the Johnsons Swanlights Rough Trade HHHHH
Theater
Mightysociety 8, De Musical 21 oktober, Frascati
Wel gaan Een backstage comedy die het fenomeen musical voorgoed de grond in schoffelt. Gefrustreerde musicalproducenten, populistische politici, draken van B-acteurs en blonde pruiken voeren in deze antimusical de boventoon. Niet gaan Als rasechte musicalfan kan jij dit absoluut niet tolereren. Op de barricade en boycotten die handel.
Nightlife
Boemklatsch-extravaganza – Amsterdam Dance Event Special 23 oktober, Paradiso Wel gaan Welke zaal zal je nu weer kiezen? De grote of de kleine? Boemklatsch-
Qua thema wijkt deze vierde roman van Jessica Durlacher niet af van zijn voorgangers. De Tweede Wereldoorlog blijft de bron van al het kwaad, zij het dit keer op een wat gezochte manier. Alwéér een variant op hetzelfde thema, denk ik na de eerste bladzijdes. Het moge inmiddels duidelijk zijn dat de Tweede Wereldoorlog voor Durlacher (1961), zelf tweede-generatieoorlogsslachtoffer, een onuitputtelijke bron van inspiratie is. Net als in haar vorige romans ‘berusten overeenkomsten met bestaande gebeurtenissen en personen op louter toeval’. Maar de gelijkenissen tussen de vader van hoofdpersoon Sara en haar eigen vader, Holocaust-overlever Gerhard Durlacher, zijn niet te missen. Freelance journaliste Sara is moeder van een zoon en dochter en getrouwd met een succesvol regisseur. Als haar vader Herman plotseling overlijdt, blijkt dit het startschot van een serie noodlottige gebeurtenissen: Sara wordt aangerand tijdens het hardlopen, zoon Mich tekent zeer tegen de zin van zijn moeder voor het Amerikaanse leger en de achterblijvende gezinsleden worden bruut overvallen in eigen huis. Echtgenoot Jacob belandt zwaargewond in het ziekenhuis, Sara zelf heeft haar handen vol aan hun zwaar getraumatiseerde dochter. Haar vragen over Hermans oorlogsverleden verdwijnen even naar de achtergrond, om vervolgens weer op te duiken als belangrijke aanknopingspunten. Want dat van ongelukkig toeval geen sprake is, ontdekt Sara al snel. Haar familie is een bewust gekozen doelwit, maar door wie is onduidelijk. In de zoektocht hiernaar worden vage vermoedens langzaam concrete waarheden. Als duidelijk is wie verantwoordelijk is, blijft het zoeken naar een motief. In de ontknoping is een heldenrol weggelegd voor Sara’s zoon, de marinier. Het heeft iets van een Saskia Noort-thriller, al heeft Durlacher het zo vast niet bedoeld – getuige ook haar soms onnodige gekunstel met woorden. Omdat met de oplossing van het familiedrama de vragen over Hermans persoonlijke geschiedenis onbeantwoord blijven, trakteert Durlacher de lezer op een tweede plot. Daarmee slaagt ze er toch in het heden en verleden op een knappe manier met elkaar te verbinden. n Carlijn van Donselaar 24
havana
‘Everything is new,’ zingt Antony als eerste zin van zijn nieuwe album. En in zekere zin is dit waar: op het vierde album van de androgyne in Engeland geboren Amerikaan probeert hij zichzelf eens te meer op een vernieuwende manier te presenteren. Het is snel gegaan met Antony Hegarty. Voor degenen die het allemaal gemist hebben: in 2005 won hij de prestigieuze Mercury Prize voor het beeldschone I am a Bird Now. Vol met prachtige, hartverscheurende liedjes over zijn diffuse identiteit (man of vrouw?). Onder anderen Lou Reed, Rufus Wainwright en Boy George hielpen mee en de begeleiding van The Johnsons is bij vlagen klassiek, maar het geluid werd vooral gedragen door de opmerkelijke stem van Antony. Vooruit, dit uitgesproken kopstemgeluid is niet aan iedereen besteed – ik kan me goed voorstellen dat men het als ‘gejammer’ afdoet. Anderen zullen juist zeggen dat het authentiek en hartverscheurend is, een geluid dat je naar de keel grijpt. Ik ben – zoals velen – van die school. Swanlights is Antony’s meest ambitieuze project tot dusver. Zijn Johnsons krijgen veel meer ruimte, wat briljante avantklassieke composities en arrangementen oplevert. Het zijn niet langer alleen Antony’s stem en pianospel die de liedjes dragen. Tekstueel gezien is het ook minder in lijn met het doorbraakalbum: minder over Antony’s zoektocht naar identiteit, meer over thema’s als de aarde, de natuur en het verval van deze wereld. Door Antony’s bewonderenswaardige vernieuwingsdrang is het echter een lastiger toegankelijk album geworden. Door de iets te artistieke muzikale omlijsting bevat het minder pareltjes dan I am a Bird Now en zweeft het onconventionele geluid een beetje in de ruimte. Het album mist een ‘Hope There’s Someone’ of een ‘Cripple and the Starfish’. Natuurlijk zijn er hoogtepunten, zoals ‘Flétta’, het opvallende duet met Björk. Ook de single ‘Thank You for Your Love’, vooruit gestuwd door opzwepende blazers, is prachtig. Maar de breekbare vertedering die het doorbraakalbum liet horen? Helaas niet. n Ron Santing
extravaganza maakt het je wel erg moeilijk. In elke zaaltje een ander feestje. Boemklatsch wordt deze avond vergezeld door de Belgische band Goose, Jaimie Fanatic, Jack Beats en Partyharders. Kon je maar overal tegelijk zijn. Ienemienemutte…? Niet gaan Keuzes maken is een terugkerend dilemma in jouw leven en het liefst vermijd jij dit probleem. Een avond als deze kan jou totaal in de war brengen.
Cabaret
Hole in the boat
24 oktober, Comedy Café Wel gaan Jij wilde altijd al theaterregisseur worden. Je zit vol goede, hilarische ideeën en hebt graag de touwtjes in handen. Hole in the boat is een volledig geïmproviseerde show, gebaseerd op suggesties uit het publiek. Kijk aan! Op deze avond bepaal jij de show. Niet gaan Een van jouw grootste ergernissen: cabaretiers die geen inspiratie meer hebben en daarom het publiek smeken om de avond te vullen.
Film
Wall Street: Money Never Sleeps 25 oktober, The Movies Wel gaan Hebzucht is een deugd en geld moet rollen. Eindelijk is-ie er: het langverwachte vervolg op de yuppenklassieker Wall Street uit de jaren tachtig. Jake (Shia LaBeouf) werkt op Wall Street. Hij is slim en gedreven, maar dat is niet voldoende in de geldwereld waar beurskoersen, faillissementen en wraak de hoofdrol spelen. Niet gaan Alsof de economische crisis in Nederland nog niet genoeg is geweest. Jij hebt je buik vol van al dat economische gebazel. Strakke pakken, de Dow Jones en AEX komen jou je strot uit.
Pop
Tina Dico
26 oktober, Paradiso Wel gaan Een mooie blonde, levende ode aan Bob Dylan, Leonard Cohen en Joni Mitchell. In haar thuisland Denemarken heeft Tina een vaste stek boven aan de hitlijsten, nu verwarmt ze ook het Amsterdamse Paradiso met haar meeslepende, wervelende en eigenzinnige nummers. Niet gaan Jij houdt niet zo van blonde grietjes op het podium. Veel te zoetsappig. Jij bent meer van het ruigere werk.
Jazz
Esperanza Spalding Chamber Music Society
27 oktober, Muziekgebouw aan ‘t IJ Wel gaan Van soul tot jazz, hiphop, funk en latin: zangeres en contrabassiste Esperanza Spalding laat haar stembanden en de snaren van haar contrabas niet onberoerd. Jong, charmant, grappig en swingend en dat alles met uitzicht over het IJ. Niet gaan Jazz? Contrabas? Dat ruikt jou iets te veel naar ‘cultureel verantwoord’. Indruk maken op je schoonouders doe je wel op een andere manier.
zwart-wit
Beeld Henk Thomas
Beeld Annemarie Vissers
eten
Mañana, mañana In A la Plancha eet je heerlijke tapas, omringd door borrelende Spanjaarden. Eigenlijk zochten we een Italiaans restaurant, maar opeens is daar A la Plancha, verstopt in een zijstraatje van de Elandsgracht. Na een blik door het raam constateert mijn vriend verrukt dat het hier een ‘typisch Spaanse’ tent betreft. En hij kan het weten, want woonde ooit in Barcelona. Voor ons is nog plek aan de bar, gebaart de barman, vermoedelijk ook eigenaar. Als we zitten, heb ik alleen maar oog voor de reusachtige opgezette stierenkop tegenover ons. Even verderop hangt een everzwijn. Het heeft wel iets. De eigenaar is overgegaan tot de orde van de dag: met een onverstoorbaar gezicht snijdt hij bergen dunne plakjes ham van een varkenspoot. Zijn collega schotelt ons een hapje voor dat lijkt op huzarensalade. Van het huis. Smaakt prima bij de rode huiswijn. Als ik om me heen kijk, zie ik dat we net op tijd waren: achter de rij barkrukken heeft zich een heuse tweede rij gevormd van wachtende, borrelende mensen. De meesten spreken Spaans, sommigen hebben een fles wijn in de hand. Een goed teken, vindt mijn vriend. Ik vrees dat de drukte betekent dat we in moordend tempo moeten eten. Dat blijkt niet het geval: de heren achter de bar stralen een en al rust uit, mañana, mañana. Een groot verschil met het concurrerende Pata Negra, waar de tapas met de snelheid van het licht onder je neus worden gescho-
ven. Ons karafje wijn is al bijna leeg als we aan bestellen denken. Dat kan hier heel simpel, door te kiezen uit wat in de vitrines op de bar ligt uitgestald. Er is niet overdreven veel keuze, zelf mis ik de manchego een beetje. Als ik vraag om gehaktballetjes wisselt mijn vriend een blik van verstandhouding met de barman. Ik bedoelde natuurlijk ‘albondigas’. Hoe dan ook: ze zijn heerlijk, net als de patatas bravas en gevulde champignons. Halverwege krijgen we gezelschap van een grote zwarte kat, die gezellig op schoot komt liggen. Hij is net op tijd voor de tweede ronde: chorizo, een salade van kikkererwten en lamsspiesjes. We hebben ook al een flinke hoeveelheid brood met aïoli achter de kiezen, dus een derde ronde zou overdreven zijn. Maar één schaaltje chorizo kan nog best. De kat ligt inmiddels languit op de grond naast ons, mensen stappen voorzichtig over hem heen. De sfeer heeft iets van een uit de hand gelopen vrijdagmiddagborrel. Als het laatste restje wijn op is, rekenen we af. Vijfenvijftig euro valt reuze mee. We komen zeker terug. n Carlijn van Donselaar A la Plancha Eerste Looiersdwarsstraat 15 1016 VL Amsterdam 020-4203633
‘Ajax hoort bij je opvoeding’ Roxanne Buisman (21, vierdejaars media, informatie & communicatie) Sport ‘Ajax is er bij ons thuis met de paplepel ingegoten. Het hoort bij je opvoeding, vind ik. Als kind voetbalde ik vooral op straat in de buurt. Bij een echte voetbalclub mocht ik niet, dat vonden mijn ouders te agressief. Samen met mijn vader ging ik wel eens naar wedstrijden in de Arena. Het is afzien als het weer Tour de France-tijd is, of van die grote schaatsevenementen. Dodelijk saai om naar te kijken, typische mannen-tv.’ Moment ‘Mijn beste vriendin is vertrokken naar het buitenland voor een stage. Daarna gaat ze nog een tijdje reizen. Dat was best confronterend voor mezelf: ik was heel trots op haar, maar ik droom ervan zelf ook een tijdje in het buitenland te wonen en werken. Ik vind het aan de andere kant ook erg eng. Dat zij wel ging drukte me met mijn neus op de feiten: ik laat me in mijn allergrootste wens tegenhouden door mezelf. Ik ben sowieso een vat vol tegenstrijdigheden.’ Idool ‘Marjon van Royen, NOS-correspondent in Zuid-Amerika, is echt goed. Ze is heel betrokken bij het nieuws dat ze brengt. Ze is mijn voorbeeld, ze brengt het nieuws heel begrijpelijk maar niet op een kinderachtige manier. Op die manier presenteren, dat zou ik ook graag kunnen. Vreselijk om naar te kijken is André van Duin. Het lijkt me geen bijster intelligente man. Hij is ook totaal niet grappig. Van Duin is van het type dat zichzelf heel graag hoort praten. Bah.’ Tv ‘Voor Oh Oh Cherso zou ik bijna thuisblijven. Ongelofelijk hilarisch, die Hagenezen die op Kreta vakantie vieren en alleen maar drinken en domme uitspraken doen. Ik mijd de complete programmering van SBS6, wat een bagger. Zo’n Hart van
Nederland, dat is verkrachting van de journalistiek. Dat een paard een hoef is verloren brengen ze dan als breaking news.’ Gadget ‘Ik zit vastgeplakt aan mijn BlackBerry, ben er bijna verliefd op. Het pingen gaf de doorslag. Nu heeft mijn hele familie BlackBerry. Zelfs oma krijgt er binnenkort eentje. Misschien let ik er wel extra op, maar het lijkt alsof heel mijn omgeving aan de BlackBerry zit. Al klinkt dat eerder als een verslaving. Ik ben verder helemaal niet technisch aangelegd. Ik weet nog net hoe ik een blog kan uploaden via mijn smartphone, maar daarna houdt het op.’ Muziek ‘De Nederlandse hiphopper Fresku goochelt met taal. Problemen in zijn leven, dingen die hij meemaakt: hij verwerkt het heel bijzonder in zijn teksten. Zijn flow is heel goed. Vriendinnen vinden er niet zo veel aan, maar lachen een beetje als ik loop te rappen in de les. Van metalmuziek word ik niet blij. Veel te agressief. Marilyn Manson vind ik doodeng. Ik heb wel eens gehoord dat hij een paar ribben heeft laten weghalen, zodat hij zijn geslacht beter zou kunnen zien. Bizar toch?’ Film ‘Ik ben een groot fan van de Nederlandse film. In Skin, over een Joodse vader met een kampsyndroom en een zoon die zich steeds meer richt op een groep skinheads, wordt heel mooi ingetogen geacteerd. Vaak hoor je dat mensen Nederlandse films zo overdreven vinden. Dat is zeker niet altijd zo, zeker de afstudeerfilms van de Nederlandse Film en Televisie Academie zijn vaak heel sober met aandacht voor het verhaal. Bollywood-films zijn te druk, te nerveus. Shots met duizend mensen die zingen en dansen. Vermoeiend.’ n Annemarie Vissers
25
havana
gekeurd
very short introductions
Dynamisch topspel
PES 2011 is compleet vernieuwd en dat is even wennen. De gameplay is omgegooid en dat is precies wat de serie nodig had. Een solo starten met Messi vanaf rechts langs een man of zes, dat is verleden tijd. Als je de bal niet rond blijft spelen kom je niet bij het doel. Het hele passing- en schietsysteem is op de schop gegaan en draait volledig op gevoel. Ballen plakken niet langer aan je voet en de lange bal vraagt meer precisie dan ooit, het is volledig aan jouw balgevoel om de bal met de juiste snelheid op de goede plek te leggen. Hetzelfde geldt voor de schoten, alles komt aan op jouw vaardigheden. Dit maakt PES 2011 een veel dynamischer spel dan zijn voorgangers. Ook de managementrol is op de schop gegaan. Het invoeren van tactieken en strategieën is een verademing door een goede interface en simpele structuur. Zo kan je bijvoorbeeld per minuut bepalen of je wilt dat je team op de counter speelt of vol op de aanval gaat. Daarnaast scoort PES ook online met een nieuwe versie van de Master League. Dat is de leukste speelmodus: beginnen met je team in de vijfde divisie en virtueel de wereld over trekken en spelen tegen andere teams in opbouw. De Become a legend-mode heeft ook een paar mooie nieuwe features waaronder een aantal ‘kleedkamergesprekken’ met je trainer. Voor de liefhebber van het Zuid-Amerikaanse voetbal is de Copa Libertadores een leuke toevoeging en de voetbalfan is blij dat Bayern München eindelijk in het spel zit. Natuurlijk mist PES nog altijd een groot deel van de licenties die FIFA wel heeft en de kunstmatige intelligentie van je medespelers laat ook in dit deel af en toe te wensen over. PES is gelukkig sterk teruggekomen nadat het in de 2010 editie verloor van FIFA. De ontwikkelaars hebben ballen getoond door voldoende innovatie door te voeren. Dat was nodig ook, maar het is gelukt om van PES weer een topgame te maken. n Thomas van Manen 26
havana
Beeld Fred van Diem
De Europese competities zijn alweer een paar weken onderweg en dat betekent dat in oktober ook de strijd op het digitale voetbalveld weer losbarst. Pro Evolution Soccer (PES) had jarenlang het krediet van de gamers, maar FIFA sloeg vorig jaar hard terug en kwam als winnaar uit de strijd. Met de 2011 editie doet PES weer mee in de slag om de prijzen.
Betere communicatie tussen school en ouders Wie? Edith Hooge, lector School en omgeving in de grote stad, domein Onderwijs & Opvoeding Wat? Onderzoek naar de relatie tussen ouders en leerkrachten in het basisonderwijs ‘Dat ouders van basisschoolleerlingen in de medezeggenschapsraad zitten of helpen met activiteiten en schoolreisjes wordt vrij normaal gevonden. Dat ouders ook betrokken kunnen worden in het leerproces van hun kind vinden vooral leerkrachten een stuk ingewikkelder. Sommigen van hen vinden het bedreigend als ouders over hun schouder meekijken, terwijl ouders soms vinden dat ze te weinig uitleg krijgen over het lesprogramma. In veel gevallen is er sprake van miscommunicatie. Dit kan beter, vond ook de directeur van een basisschool in Almere. Hij gaf mij en Ron Oostdam, lector aan de pabo in Almere, de opdracht te onderzoeken hoe ouders en leerkrachten beter samen kunnen werken in het leerproces van kinderen. Doel van ons onderzoek is het handelen van leerkrachten op dit punt te verbeteren en ontwikkelen, door concrete methoden te bedenken. Hierbij kun je denken aan het gebruik van weblogs, het geven van oefen-
materiaal en tips voor thuis en het anders inrichten van ouderavonden. We zijn nu een jaar bezig en hebben nog een jaar te gaan. Het spannende aan dit onderzoek is dat alles wat we bedenken meteen uitvoerbaar moet zijn. Daarom werken we samen met leerkrachten. Alle methodes die we samen met hen bedenken worden op kleine schaal uitgeprobeerd. In die zin is dit geen standaard wetenschappelijk onderzoek met een nulmeting, controlegroep en nameting. Maar natuurlijk gaan we wel systematisch te werk, alle bevindingen worden straks gebruikt in een grootschaliger onderzoek. Een voorbeeld van een geslaagd experiment is de avond die we voor de zomervakantie organiseerden voor ouders van kinderen die moeite hadden met lezen. We gaven de ouders tips om hier thuis met het kind op een relaxte manier mee aan de slag te gaan. Na de zomer was er een duidelijke vooruitgang en waren de ouders meer
betrokken. Het belang van het onderzoek is natuurlijk groot voor de betrokken scholen, maar ook een verrijking voor het curriculum van de pabo. Er is op dit gebied nog weinig kennis beschikbaar. Omdat “de ouder” en “de leerkracht” niet bestaan, moeten er verschillende strategieën komen. Hierover praat ik veel met leerkrachten. Zelf ben ik ook moeder van kinderen in het basisonderwijs. Bij sommige verhalen over het gedrag van ouders denk ik verschrikt: o jee, zo’n erge ouder ben ik zelf ook wel eens.’ n Carlijn van Donselaar
Studenten, ctoren docenten of le imaal ax m vertellen in hun er ov en ut vijf min Very Short onderzoek bij . Meer weten? Introductions eb.nl/vsi www.havanaw
weekgast
Eline Soumeru (21) studeert media, informatie & communicatie. De afgelopen week hielp ze met de organisatie van het Aflopende Zaak-festival op het NDSM-terrein.
Maandag 11 oktober Stadsdeel Amsterdam-Noord wil uitgaanslocatie Helling3 op de NDSM-werf geen vergunning meer verlenen. Om daar aandacht voor te vragen wordt op 16 oktober Aflopende Zaak georganiseerd, een festival met veel Amsterdamse acts, zoals The Phantom Four en The Secret Love Parade. Als redacteur van 3voor12/Amsterdam, de lokale variant van de VPROmuzieksite, houd ik me bezig met de organisatie van dat festival. Maar vandaag ben ik gewoon bezig met school. Tot een uur of vijf ben ik bezig met Indesign, een programma voor de opmaak van drukwerk. Mijn groep gaat een tijdschrift ontwerpen, daar zit meer werk in dan je denkt. Om het programma onder de knie te krijgen heb je meer tijd nodig. Ik woon vlak bij school, op de Nieuwmarkt. Dat is gevaarlijk, want daardoor kom ik nog wel eens te laat. Maar goed, ik begin het al af te leren. Vanavond ga ik naar een jam-avond.
Dinsdag 12 oktober Gisteren was het best laat geworden, half twee. Normaal lig ik er veel eerder in. Het was erg gezellig, ik zag veel bekenden. Het is altijd afwachten wie er komt. Ik ben niet zo’n koffieliefhebber, maar ik heb toch echt wat koffie nodig om wakker te blijven. Mijn groep gaat wederom aan de slag met Indesign. Daarnaast zoek ik uit wanneer er tentamens zijn, want ik wil graag wat cijfers opkrikken. En ik moet nog een persbericht schrijven, een aankondiging van het festival. Gelukkig hoef ik niet alles alleen te doen, want er zitten best wat uren in de voorbereiding van het festival. Eigenlijk doe ik alles door elkaar, dat is niet handig. Vanavond is er een redactievergadering van 3voor12. We bespreken wie welk artikel gaat doen en we geven elkaar feedback op eerdere stukken.
Woensdag 13 oktober Ik speel een hele foute game met mijn huisgenoot. Hij heeft net gewonnen, maar ik pak hem zo nog wel terug. Vanmiddag ben ik bij Helling3 geweest. We moeten wel nog even opruimen. Vrijdag moeten de verlichting, het geluid en het draaiboek geregeld zijn. Verder heb ik een aankondiging geschreven. Er moet ook een winactie uitgeschreven worden. Wie daaraan meedoet, maakt kans op kaartjes. Ik ben voornamelijk fotograaf. Schrijven en redigeren kan ik gerust, maar dat doe ik niet graag. Omdat Helling3 geen officiële aangelegenheid is, wordt alles via Facebook gecommuniceerd. Maar dat willen we wel makkelijker maken. Morgen moet ik mijn project afronden.
Donderdag 14 oktober De deadline voor Professional English is gehaald. We moesten opdrachten maken over een aan media gerelateerd onderwerp. Ik schreef over rfid-chips in paspoorten. Supermarkten kunnen deze chips ook in hun producten doen. Een kanttekening hierbij is dat deze chips gevoelig zijn voor hacken. Het houdt nog niet op met de deadlines, ook het project moet afgerond worden. Woensdag gaat ons magazine naar de drukker – en dat in de tentamenweek! Een dure grap hoor, zo’n magazine drukken. Tien magazines kosten tweehonderd euro. Als het goed is, zijn ze volgende week klaar. Morgen heb ik les en moet ik werken bij Studio 80, daar maak ik foto’s.
Vrijdag 15 oktober Ik zit nog op school, ben met het project bezig. De cover moet gemaakt worden en artikelen worden opgemaakt. Ik heb wel het idee dat we een voldoende gaan halen. Het is maar net hoe goed je je werk kunt onderbouwen, dat zal vast meer punten opleveren. Zo meteen ga ik even eten. Daarna moet ik werken bij Studio 80. Dat heb ik een tijd lang van donderdag tot en met zaterdag gedaan. Morgenochtend moet ik werken voor TNT Post, ik ben bezorger.
Zaterdag 16 oktober
Beeld Henk Thomas
Ik was gisteren echt wel toe aan uitslapen, maar ik moest er om tien uur uit om te werken. Gelukkig vind ik het fijn om buiten bezig te zijn. Soms is het een beetje rommelig met het rooster, maar ze doen nooit moeilijk als er geschoven moet worden. Er heerst een prettige sfeer bij TNT en er werken leuke mensen. Ik kan er niets slechts over zeggen. Na mijn werk ben ik snel naar huis gegaan om me klaar te maken voor het festival. Het is toch wel een eindje naar het NDSM-terrein, dus ik was uiteindelijk nog best aan de late kant. Ik ging als eerst naar de ruimte waar we met 3voor12 akoestische sessies gaan opnemen. De camera’s stonden al klaar en het was nog even wachten op de band. Die was op dat moment nog op het festival aan het spelen. Het was niet superdruk, maar het terrein was goed gevuld. Na een goed verlopen eerste sessie heb ik snel wat gegeten en de bands in de grote zaal bekeken. Het is toch een hele klus om zo’n avond soepel te laten verlopen. Het is, denk ik, aardig gelukt. Volgende week is er een evaluatiebijeenkomst. n
havana
27
afstuderen
Vincent van Kampen (24)
Beeld Jan-Maarten Hupkes
Pabo
‘Tijdens mijn stages kwam ik erg veel kinderen tegen die het plezier in het schoolgaan verloren waren. Sommigen waren zwak in taal of rekenen, anderen waren sociaal minder capabel. En de leraren deden er over het algemeen erg weinig aan – ze lieten die kinderen vooral extra werk doen. Extra taaloefeningen, extra rekensommen. In feite werd de onkunde van die kinderen zo door de leerkrachten bevestigd. En hiermee werd er voorbijgegaan aan het welbevinden, het geluk, van de leerling. Kinderen moeten zich prettig voelen in de klas. Dat is de basis voor mij. Ik heb gekeken naar manieren om het welbevinden van mijn leerlingen te bevorderen. 28
havana
Hierbij heb ik gebruik gemaakt van zogenaamde neurolinguïstisch programmeren: een manier van trainen, coachen en communicatieverbetering die in het bedrijfsleven heel normaal is, maar in het onderwijs nog helemaal niet. De kern hiervan heb ik omgegoten in lespakketten, met “gelukslessen”. Dit moest ervoor zorgen dat het zelfbeeld van de leerling, dat direct samenhangt met het geluksniveau, opgekrikt zou worden. Zo hadden we bijvoorbeeld lachlessen. Dat vinden wij misschien stom, maar die tienjarige kinderen geweldig. Of leerde ik ze complimentjes geven. Het bleek dat deze lessen een ontzettend positieve invloed hadden op het geluksniveau van de kinderen.
Ze werden zich bewust van het feit dat ze ook zelf kunnen werken aan een goed gevoel. En leerkrachten zouden hier meer mee moeten doen.’ HvA + ‘In het eerste jaar van de studie, toen ik geheel blanco de onderwijswereld instapte, kreeg ik les van bijzondere en inspirerende mensen. Dit heeft zeker een positieve bijdrage geleverd aan mijn manier van onderwijzen.’ HvA – ‘De inrichting van de opleiding. We werden vaak wel erg vrij gelaten. Ik had graag wat intensievere begeleiding gezien – een docent mag best wat vaker dan eens per jaar langskomen op de stageplek.’ n Ron Santing