HARD2GET IS !NU ECHT EEN TEAM Wanneer Stan Smeets eenmaal aan de praat is, dan valt hij nog maar lastig af te remmen. Deze druistige jongeman loopt over van de energie. Niet voor niets dat de frontman van Hard2Get uit Echt-Susteren als de accu van deze band wordt gezien. Maar hoewel aan de gemiddelde wattage van Smeets niks meer veranderd is, lijkt Hard2Get meer dan ooit tevoren een eenheid. “We zijn naar elkaar toe gegroeid”, aldus Smeets. Onlangs kwam de nieuwe single ‘Still Waiting’ uit; wat Stan Smeets betreft het voorbeeld van de groei van Hard2Get. “We gebruiken nu veel meer vocalen en zingen meer samen”, legt hij uit. “Je hoort nu de invloeden van ons drieën samen terug in de muziek. We schrijven de meeste nummers dan ook samen. We zijn nu echt een team.” De zanger/gitarist van Hard2Get stond een tijdje geleden voor heel even in de nationale spotlights, toen hij meedeed aan het tv-programma De Beste Singer-Songwriter van Nederland. Sindsdien speelt Smeets ook veel solo. Hoe verhouden zijn ‘eigen’ optredens zich ten opzichte van het werk van band? “De liedjes die ik alleen breng, zijn liedjes die heel anders van aard zijn dan de liedjes die we samen met Hard2Get maken. Voor mij vult het ene het andere aan. De band is echt een eenheid, met een eigen identiteit.” De band staat volgens Smeets te popelen om aan Nu of Nooit mee te doen. “Dit is een geweldige mogelijkheid om samen met andere te gekke bands te spelen. Ik ben heel benieuwd naar die andere deelnemers. En natuurlijk is het een mooie kans om ons te laten zien. Dat geldt zeker ook als we op Pinkpop zouden mogen spelen, als we Nu of Nooit winnen. Maar daar zijn we nu nog niet mee bezig.”
1
THE I.T.’S WETEN DAT HET KAN
Mochten The I.T.’s uit Stramproy ooit doorbreken, dan zou het zomaar een triviantvraag kunnen worden: ‘Hoe startten The I.T.’s hun muzikale loopbaan?’ Mogelijke antwoorden zijn: a) Als Bonnie St. Clair Tribute Band, b) als coverband van Mötorhead of c) als carnavalsband. Hoe dan ook, op 20 december brengen ze stevige, doch toegankelijke post-punk revival op de planken van The Rock Station in Reuver.
Oh ja, het antwoord op de bovenstaande vraag is C, voor diegene die het echt wil weten. Want The I.T.’s hebben het carnavaleske verleden allang achter zich gelaten. “Toen we een jaar of 18 waren, zijn we onze eigen muziek gaan maken”, vertelt bassist Casper Heuvelmans, van de uit de regio Stramproy afkomstige band. “We hebben veel in de regio gespeeld en we zijn steeds professioneler geworden. Maar we zijn wel een echt een vriendenband, die veel plezier beleeft aan het spelen.” Het wordt niet de eerste keer dat The I.T.’s meedoen aan Nu of Nooit. Twee jaar geleden stond de band in de ECI Cultuurfabriek in Roermond ook al in de voorronde. “Supervet was dat”, herinnert zich Heuvelmans. “Eén van de leukste shows die we ooit hebben gespeeld.” Dit jaar dus poging twee van de groep om de hoofdprijs in de wacht te slepen: Een optreden op Pinkpop. “Ooit mochten we meedoen aan het L1-programma De Tent van Emil. Daarin werd ons gevraagd waar we over 10 jaar zouden staan. Toen zeiden we gekscherend: Pinkpop! Dus, wie weet.” Afterpartees uit Horst, die dit jaar op Pinkpop stonden, is in dit opzicht wel een voorbeeld voor The I.T.’s. Niet zozeer op muzikaal gebied, maar wel als de belichaming van het feit dat het echt kán. “Wij hebben al eens samen gespeeld met Afterpartees”, vertelt Heuvelmans. “En opeens zie je dan zo’n band op Pinkpop staan. Dat bewijst ons dat het echt mogelijk is om dat doel te bereiken.” Maar mocht de band toch niet Nu of Nooit winnen, dan staan ze in 2015 toch in Landgraaf. Hoe dat zit? “We gaan ieder jaar met de hele band en nog wat vrienden naar Pinkpop. Met de hele band op de camping, inderdaad.”
2
DE WIJZE LES VOOR 90 DAY JANE
In 2011 stond 90 Day Jane al eens in de voorronde van Nu of Nooit. Waar de band er toen naar eigen zeggen nog niet helemaal klaar voor was, staat er nu een groep die barst van het zelfvertrouwen. Met de goed ontvangen EP ‘Essence of Time’ op zak, is 90 Day Jane klaar voor een volgend ijkpunt. “Nu of Nooit is voor ons een graadmeter”, zegt Vincent Sieben.
“Kunnen we ons meten met die andere bands die in de voorronde staan? Waar staan wijzelf ergens? Hoe goed zijn we? Nu of Nooit is een uitstekend moment om naar zulke dingen te kijken”, aldus Sieben. De deelname vier jaar geleden, toen de groep eigenlijk pas net bestond, leverde op dit gebied in ieder geval heel wat wijze lessen op. “We waren er toen nog niet helemaal klaar voor”, blikt Vincent terug. “We speelden redelijk goed, maar konden nog geen set neerzetten waarin we ons niveau konden vasthouden. Sindsdien zijn we erg veel verbeterd, vind ik. We zijn echt een stuk verder. Dat komt ook omdat we de afgelopen jaren veel ervaring hebben kunnen opdoen.”
“Die invloeden zitten weliswaar in onze muziek, maar we zijn geen typische grungeband. We hebben onze eigen stijl en proberen ons telkens ook opnieuw uit te vinden.” Voor 90 Day Jane is Nu of Nooit naast een goede kwalitatieve graadmeter, ook letterlijk en figuurlijk een podium. “Het is toch een wedstrijd die veel belangstelling trekt, alleen al met zo’n interview als dit. Daarnaast is het gewoon een gave show om te doen. En spelen, zo vaak mogelijk en op zoveel mogelijk plaatsen, daar doe je het ten slotte voor.”
Pinkpop is voor 90 Day Jane dan ook geen echt doel. “Natuurlijk, Bij 90 Day Jane horen we een mix van rockgeluiden, die allemaal Pinkpop is een droom. Daar wil iedereen staan. Maar dat we hun oorsprong hebben ergens in de jaren negentig. Foo Fighters, weer in de voorronde van Nu of Nooit mogen spelen, is al gewelPearl Jam, maar bijvoorbeeld ook Staind. “Sommige mensen noe- dig. Er zijn toch zo’n 100 bands die zich ieder jaar weer opgeven 3 en daar heeft de jury ons toch maar mooi uitgepikt.” men het grunge, maar daar ben ik het niet helemaal mee eens”, zegt Vincent.
Als er een band is in de deelnemerslijst van Nu of Nooit 2015, waarbij de redactie van ZEF Magazine toch wel even heel hard haar best moest doen om enige achtergrondinformatie te vinden, dan is het Bruna. ‘Wie?’, zegt u? Welnu, Bruna is een alternatieve popband met jazzinvloeden. En een band met de nodige buitenlandse - lees: Vlaamse - invloeden. Frontvrouwe Ciska Thomas is een Brusselse met een charmante tongval, zoals alleen onze zuiderburen die bezitten. Ciska deed echter eindexamen aan het Maastrichtse conservatorium, waar haar huidige bandgenoten- onder wie eentje uit Geleen - de zangeres begeleidden tijdens haar afstudeeroptreden. “Onze drummer Daniël Jonkers komt uit Geleen en via hem zijn we op het idee gekomen om mee te doen aan Nu of Nooit”, legt Ciska uit. Pinkpop en de mogelijkheid om via het winnen van de bandcontest daar te spelen, nam niet zo’n prominente rol in bij het maken van dat besluit. “Nee, ook voor ons geldt dat het belangrijk is dat we kunnen spelen en onszelf kunnen laten zien.”
En dan die naam. Is de band soms - wait for it..... - fan van Dick Bruna? Kedeng, paf, boem. “Ik snap dat Nederlanders meteen de link leggen met Dick Bruna, maar Bruna is mijn tweede voornaam”, legt Ciska (toch wel) lachend uit. “Uiteindelijk hebben we die naam gebruikt voor de band.” Maar hoewel de band haar naam draagt, is het niet zo dat Bruna een soloproject van Ciska Thomas met enkele, ondersteunende bandleden is. “Nee, zeker niet”, benadrukt ze. “Ik schrijf wel de meeste liedjes, maar ik schrijf wel zodanig dat iedereen in de band er blij van kan worden als ze de nummers spelen. Ieder bandlid kan er iets in kwijt.” Als rechtgeaarde Vlaamse bekent Ciska nog niet zoveel verwantschap te hebben met Pinkpop. Pukkelpop - net over de grens, nabij Hasselt - en Couleur Café in haar eigen Brussel kent ze daarentegen wél goed. “Maar om eerlijk te zijn ben ik niet zo’n trouwe festivalbezoeker”, geeft ze toe.
BRUNA: DE GROTE ONBEKENDE
4
SHIVERBURN WIL LEVEN VAN DE MUZIEK
Waar we in Limburg niet altijd zo goed zijn in het uitspreken van onze ambities, lijken ze daar bij Shiverburn weinig last van te hebben. “Wij willen van de muziek ons werk maken”, zegt Gerrit Meulendijks, bassist van de band. Kijk, dat zijn nog eens teksten.
“Tijdens Nu of Nooit kun je je als band echt in de kijker spelen”, vindt Meulendijks. “En het is een prachtige kans om ervaring op te doen. Want wij willen alleen maar leren en beter worden in wat we doen. En wat ze doen, is stevige, op Amerikaanse leest geschoeide gitaarmuziek, met mooie vocalen (de ‘shivers’ uit de bandnaam, volgens Gerrit) van zangeres Sanne.Afgelopen september bracht Shiverburn al een EP uit en in 2015 gaat de band de studio in om een album op te nemen. “Het zijn drukke tijden voor ons. We spelen veel, ook in België, waar we momenteel goed worden gepromoot”, vertelt Meulendijks. “We staan daar ook op een festival dat vergelijkbaar is met wat Noorderslag is hier in Nederland.” Hoewel Shiverburn voor zichzelf de lat hoog legt is er tegelijkertijd ook plek voor een gezonde dosis nuchterheid. “Kijk, mochten we ver komen bij Nu of Nooit of zelfs winnen en op Pinkpop mogen spelen, dan zijn we er nog niet. Dat is pas het begin. We krijgen nu bij Nu of Nooit een toffe kans. Maar die kans moet je wel zelf benutten. En als het dan een succes wordt, dan ben je er nog niet. Je bent er eigenlijk nooit. Aan verbetering en groei zit nooit echt een einde. Als je als band denkt dat je het gemaakt hebt, dan zit je fout.”
5
deze nu of nooit special is een gratis en onafhankelijke uitgave van ZEF Magazine redactie: Tom Janssen foto’s ter beschikking gesteld door: Stichting Popmuziek Limburg met dank aan: Linda Erkens (Stichting Popmuziek Limburg)
vi
