COBH....Een visplek waar echt ALLES kan!!
Twee jaar geleden ben ik al bij hem geweest voor een pilottrip met Bert Goeree van Tight Lines. Er moest een artikel komen over zeebaars en die zou daar in grote hoeveelheden zwemmen. In het gebied gelden gelukkig strenge regels en daarom kun je er bijna met zekerheid naar toegaan om er eentje te vangen. Zoveel mogelijkheden en zoveel plekken waar je ze kunt vangen. Is het weer te slecht om naar buiten te gaan dan is er op 30 seconden varen een toplocatie waar ook Kevin als het werk het toelaat even in de avonduren een hengeltje uitgooit.
Kevin staat ons op te wachten op Cork Airport. Het is net of ik niet ben weggeweest. Het is gewoon een vriend. Zo vriendelijk en direct geïnteresseerd in je doen en laten. Vorig jaar ben ik er ook geweest maar nu met mijn zoon, die als wens had om een rog, een conger en een blauwe haai te vangen. De rog en de conger waren in 1 dag al een feit en konden dus aan zijn soortenlijst worden toegevoegd, maar vanwege de wind konden we niet naar buiten om een blauwe haai te vangen. Kevin zei dus heel simpel....Je moet gewoon nog een keertje terugkomen en dan gaan we het weer proberen......Direct als we aankomen in het Bella Vista hotel krijgen we ook een welkom door Catherine en Colette, zij zijn de drijvende krachten in het hotel. We hebben precies twintig minuten om onze hengels op te tuigen, want we gaan op een avondtrip makreel vangen en ook even pollakken. Het weer is gigantisch mooi voor Ierse begrippen dus de volgende dag gaan we al op haai vissen en dan heb je makreel nodig voor de rubby dubby en voor aas.
Zodra we in het "kanaal" liggen op nog geen tien minuten varen ziet Kevin een boot van hem liggen met twee Engelse jongens. Deze zijn speciaal gekomen om op zeebaars te vissen. Als we langzaam aan komen varen zijn we net getuige van een prachtige baars die gevangen wordt. Een plaatje van een vis. We maken een paar mooie plaatjes en vragen of ze er al meer gevangen hebben.
Ze vissen al een uurtje in het opkomende tij en hebben er al 5 in het netje gehad, gefotografeerd en weer losgelaten. Wij gaan iets verderop met heel licht materiaal in de vorm van pilkertjes en loodkopjes van 20-40 gram op kneiters van makreel vissen. Oh wat is dit een fantastische vis om te vangen. Mijn lichte spinhengel wordt iedere keer tot aan het handvat kromgetrokken. Als we een berg makreel gevangen hebben om morgen rubby dubby van te maken ( lokvoer voor haaien) gaan we ook nog verderop iets naar buiten op pollak, koolvis en gul proberen. Ook hier wordt het weer feest. Hugo en ook de zoon van Kevin (Howard) hoor je de hele tijd 'Fish on" roepen
Op 10/00 nanofil lijn en een stukje 40/00 fluoro carbon lijn is dit echt genieten. Ze knallen door de slip heen en het geluid van de gierende slip is vermakelijk, iedereen vangt vis. We gaan uiteindelijk naar huis en na een heerlijke pint of Murphy's en een Lucozade voor Hugo slapen we echt als rozen. Op naar de volgende dag die in het teken zal staan van blauwe haai. Al om zeven uur varen we weg uit de mooie Marina waar de perfecte Warrior en Raiderboten liggen. Na een uurtje varen liggen we op zo een 16 mijl uit de kust en kan het feest beginnen. Alle Rubby Dubby lag klaar en we hingen direct een uienzak buitenboord. Iedere ervaren haaienvisser weet dat er dan een wachtspelletje ontstaat die 20 minuten kan duren maar ook een paar uur. Om te voorkomen dat er bij een 9 en 14-jarige jongen verveling op kan treden hebben we voor hun speciaal wat grondlijntjes meegenomen en kunnen ze om de tijd te doden even vissen met een stukje makreel en kijken wat daar mee te vangen is. Terwijl de drie ballonnetjes heerlijk liggen te dobberen op het water
vermaken de jongens zich met het vangen van kneiters van wijting tot wel 55 cm, mooie schelvis en "megrim" bij ons lange schar heet. Vissen met een enorme muil die het eten van grotere prooi verraadt. In het hotel heeft een dame gevraagd om wat vis mee te nemen dus de vis gaat netjes in de koelbox om als diner te dienen.
De haai heeft geen zin en heeft het waarschijnlijk net al wij veel te warm. Het is voor Ierse begrippen vreselijk warm en het is al twee weken tussen de 25 en de 30 graden. De twee grondlijntjes zijn een heel goed idee geweest want anders was het voor de twee jongens wel een heel lange dag geworden. Ongeveer een half uur voordat we zouden vertrekken komt er ineens op tien meter van de boot een enorm lijf boven water en we horen allemaal de walvis lucht afblazen. Wat een enorm beest en wat voelen we ons klein. Hij showt ons zijn enorme lijf en verdwijnt, maar na vijf minuten komt hij weer langs. Of hij nu is aangetrokken door het lange geurspoor of niet dat zullen we nooit weten maar een feit is dat dit reusachtige dier met een geschatte lengte tussen de 25 en dertig meter drie keer om onze boot heeft gezwommen en ons alle vier toch nog een topdag heeft bezorgd.
Omdat het de komende week nog steeds topweer is om haai te vissen gaan we het de volgende dag weer proberen. Er zou iets meer wind zijn en dat zou alleen maar gunstig zijn voor de drift en het te maken geurspoor. In de haven vangen we weer een berg makreel om het rubby dubby van te maken. De volgende dag liggen we erg vroeg op de haaien stek en begint het weer van voren af aan. Omdat het iets harder waait driften we ook sneller en is het grondvissen minder dan de dag ervoor. We zetten weer drie lijnen uit. Na ongeveer drie uur zien we dat de volgorde in de ballonnen is veranderd. Er waren al een aantal keren vogels door de lijnen gevlogen en misschien was dit het probleem. De verste ballon komt naar voren en gaat door de andere drie heen. Er is dus wel degelijk een haai en deze maakt er helaas voor ons een warboel van. De gevlochten lijnen komen in elkaar en als er ook nog eens tot overmaat van ramp een tweede haai ten tonele verschijnt, zijn de rapen gaar. Alle twee gaan ze een andere kant op en de gevlochten lijnen snijden elkaar door. Uiteindelijk krijgen we één lijn terug en deze laat bijsporen zien van een haai. Dat was dus echt een drama en de gezichten van de jongens, Kevin en waarschijnlijk ook die van mij spreken boekdelen. Dit hoort ook bij het vissen en om het moraal weer een beetje op te krikken gaan we een paar mijl naar binnen naar de Ling-rocks om daar op pollak te vissen en andere rovers.
Binnen een minuut is weer iedereen bij de les en vrolijk. Met kleine pilkertjes van 40 tot 80 gram hebben we weer een klein feestje. Iedere drift levert mooie vis op die we levend en wel terugzetten. We hebben inmiddels al een koelbox vol met wijting en andere vis voor de dames in het hotel. Ik vis met een pilkertje van 80 gram en heb iedere drift mooie vis. Helaas is dit het enige pilkertje wat ik die dag bij me heb en wat bij het opkomende tij nog bij de vis kan komen.
Het wordt dus ook gerouleerd onder de jongens en zo vangen ze zich helemaal klem aan de mooie pollak en lipvis. Volgens Kevin worden er wel vaker lipvissen op kunstaas gevangen. Persoonlijk heb ik het nog nooit meegemaakt. Ook deze dag eindigen we dus weer heel erg leuk en eigenlijk zou je op dit rif een topdag kunnen hebben met licht materiaal. De volgende dag gaan we samen met Kevin naar de Eastern Rocks en dat is op ongeveer 45 minuten varen vanaf de Marina gerekend.
Even een dag niet haaienvissen is voor de jongens misschien geen slecht idee. Lekker de hele dag pielen met kunstaas en lekker vis vangen en drillen. Bij de eerste drift krijg ik een tik en denk ik vast te zitten aan het alom aanwezige kelp. Ineens begint mijn 14-00 nanofil te lopen en er zit een vis aan. Het komt niet vaak voor dat ik me zo heb laten beetnemen. Een mooi getekende kelpgul is een feit en ik weet dat de vrouw van Kevin gek is op kabeljauw. Deze mag dus mee in de koelbox. Verder gaat alles terug. We vissen de hele dag in dit gebied en eerlijk waar al kreeg ik een miljoen. Het is zeker 15 keer voorgekomen dat we alle vier met kromme hengels stonden.
Het was snel laten zakken naar 23 meter, 20 slagen opdraaien en wachten op de dreun die kwam. Ik ben de tel kwijtgeraakt....zoveel pollakken en gullen, koolvis hebben we gevangen en ook deze dag staat weer als `super`genoteerd. Kevin kondigt aan dat we weer terug gaan en nog één drift zullen maken.
Ook hij vangt op het scheiden van de markt een prachtig gulletje waar zijn vrouw blij van wordt. Wat is er nu lekkerder dan zeeverse vis met een aardappeltje en botersaus......Hugo is bekaf van het vissen en ook Howard valt bijna om van de slaap. Beter dit dan dom te zitten spelen achter een simpel computerspelletje. Dat is ook leuk maar dit is echt een avontuur in optimaal fora!! De volgende dag zijn we de hele dag in Cork geweest waar we o.a. de Old English market hebben bezocht. Onwijs leuke overdekte traditionele markt met streekproducten en ambachten.
Een aanrader voor iedereen die een dagje naar Cork wil. Als we in de avond terugkomen stel ik aan Kevin voor dat we samen ( Hugo en ikzelf) aas ( makreel) gaan vangen voor overmorgen. Morgen gaan we namelijk naar het immens grote Lough Inniscarra. Een groot stuwmeer waar drinkwatervoorziening is en ook wordt gebruikt voor de opwekking van elektriciteit. Het weer blijft uitzonderlijk mooi en we gaan dus donderdag weer op haai proberen. Het zal de laatste mogelijkheid worden om een wens van Hugo in vervulling te laten gaan. Als we in de "Channel" liggen op 10 minuten varen van de Marinade begint er een heel groot makreelfeestje. Het kolkt er werkelijk waar van en binnen een "poep en een scheet" hebben we de grote zwarte vuilnisbak helemaal vol. De eerste honderd vangen we met onze veertjes maar daarna zijn we direct overgestapt op spinhengeltjes en zo vangen we de laatste 50. We besluiten langzaam terug te varen. Ik begin de makreel heel klein te snijden, dat is makkelijker voor de gehaktmolen waar ze doorheen moeten.
Er komt dan nog brann (zemelen) bij en kabeljauwleverolie en dan heb je de allerbeste rubby dubby. Deze vettige vispap met kleine stukjes legt een kilometers lang geurspoor aan waar de blauwe haaien hopelijk op af zullen komen. Maak je de rubby dubby te grof dan komen er veel meeuwen op af en dan heb je weer gezeur dat ze in je lijn vliegen. Tijdens het snijden krijgen we bezoek van een meeuw die netjes op de motor gaat zitten en wacht op een verse himi van makreel. Zijn wachten wordt beloond en even later is hij te zwaar om nog op te stijgen.
De volgende morgen is het 05.00 als we naar het grote LOUGH INNISCARRA rijdende rit duurt iets meer dan een half uur en voert je langs idylische plekjes. Onze visgids en vriend "Mihall" Iers voor Michael Hennessy is er al. Samen met Dennis staat hij te wachten op ons!!!! Hij zit bij de Ierse Fisheryboard en kent het meer erg goed. Ook dat is gelijk ouwe jongens krentenbrood en binnen tien minuten varen we het maagdelijke meer op. De gemiddelde diepte is tussen de 1 en de 7 meter.
Ook zijn er wel wat plekken van 10 tot 15 meter maar die zijn er niet zoveel. Kevin gaat voor zijn werkzaamheden in Cork toch nog even vissen met Dennis. Ook mijn vriend Henk Simons is hier geweest en die heeft er heel goed gevangen. Gelukkig voor hem was dat in een ander seizoen en niet op een tropisch hete zomerdag zoals nu.
Je hoort echt helemaal niets en het is net alsof het meer aan het ontwaken is. Er hangt een sprookjesachtige sfeer door de ochtendmist die over het meer ligt. Wat is het hier mooi en als ik hoor van Dennis dat het vrijwel nooit bevist wordt en dat ze pas kort gelden begonnen zijn met sportvisboten toe te staan op het meer ligt hier dus een vrijwel maagdelijk snoekmeer.
Binnen een half uurtje vlak bij de plaatselijke roeiclub is het dan eindelijk raak. Een klein snoekje heeft mijn piepkleine Profiblinker shadje gegrepen. Het beestje is aan één kant helemaal toegetakeld door een andere grote snoek maar hij was fit genoeg om mijn shad te pakken dus we laten het gehavende beestje snel naar een aantal plaatjes weer zwemmen. Als we op een heel mooie plek aankomen langs de rechterkant van het meer zien we allemaal visjes omhoogspringen.
Micheal noemt het "fly" oftewel visbroed. het blijken allemaal baarsjes te zijn die er jagen. Even stoppen en ...ja hoor.... ook deze laten zich verleiden en iedereen is nu van de nul af.
We vangen er een stuk of 15 en gaan dan weer door op zijn grotere vriend Essox Luis. Michael is een goede vliegvisser maar kan het toch niet weerstaan om ook met zijn spinhengel een paar van deze stoere roofvisjes te vangen.
Hugo vindt het helemaal geweldig als hij de baarzen tot aan het oppervlak achter zijn kunstaasje aan ziet zwemmen. Ook hij is helemaal onder de indruk van het meer en hij heeft wel tien keer gezegd....Wat is het hier mooi pap. Dan gaan we een zijarm in waar een piepklein riviertje het meer inloopt. Aan het eind van deze arm is het door de droogte erg ondiep. Het is inmiddels vreselijk heet en de temperatuur zit over de dertig graden. Vlakbij onze boot komt drie keer een zalm uit het water. Ongelofelijk mooi zo dicht bij de boot. Ze zijn waarschijnlijk het meer binnengekomen toen er water in het meer werd gelaten door de sluizen.
We gaan weer langzaam trollend terug en komen uiteindelijk aan bij een mooie baai. Het ruikt hier gewoon naar vis maar door de hoge temperatuur zal de vis moeilijk tot bijten te verleiden zijn. Ik gooi met pluggen en met rubber maar echt niets. Ook Michael en Hugo krijgen geen stootje. Michael vertelt dat in april en mei hier vrijwel iedere gooi een snoek betekent. Ik besluit maar om een grote lepel te nemen om zo op 15 meter diepte te komen en wat leven in de brouwerij te brengen. Al bij de eerste worp haak ik een snoek van rond de 70 cm in dit diepere water die in volle glorie tot drie keer toe uit het water springt.....fantastisch. Bij zijn actie komt de lepel los en ik vind het niet eens erg, wat een show...iedereen genoot ervan. Tien worpen later is het ineens een keiharde dreun en een massief gevoel komt er in mijn CJW plughengel.
Ook deze snoek springt, maar ik houd de lijn onder spanning en uiteindelijk komt de vis in mijn richting gezwommen. Een prachtig mooie vis van tegen de meter komt aan het oppervlak. Dat maakt de dag toch nog een beetje goed en dat met dit hete weer.
We zitten nu alweer tegen vier uur 's middags aan en gaan al trollend terug. Michael en Hugo gaan met klein kunstaas aan de gang en ik juist met heel grote pluggen wachtend op die ene duikboot die hier echt zwemmen. Al snel komen de baarzen binnen en zeker voor Hugo is deze terugreis superleuk. Als we een school met visbroed zien is het bijna elke keer raak en springen de baarzen op de plugjes. Michael en Hugo vangen er een hele berg.
De rechterkant van het meer is veel dieper dan de linkerkant en ik denk dat de grote vis nu gewoon in het koelere water op de bodem ligt te rusten. Als we eindelijk aankomen, staan de verhuurders van de bootjes al te kijken. Na een heerlijk Iers broodje en blikje cola in de gezellige sportvisserskeet nemen we afscheid van deze lieve mensen en gaan we terug naar Cobh.
Hugo is echt kapot van het vroege opstaan en late opblijven en wil graag vroeg naar bed. Ik ga nog even met Kevin het water op, drie minuten varen van de Marina. Het tij begint net te lopen en we vissen met lichte loodkopjes en een klein shadje.
Het is bladstil en ook hier ontstaat een sprookjesachtige sfeer. De ondergaande zon en het stromende water. Niet zo heel lang kan ik genieten van de stilte want er komen baarzen boven en ook nog eens mooie vissen. Dikke gezonde zeebaarzen die even op de foto gaan en dan weer terug. We vangen er een aantal en blijven doorvissen tot de zon echt ondergaat.
Als we besluiten om de laatste drift te maken haakt Kevin nog een mooie vis en dan is het toch echt over voor deze dag. Morgen gaan we als laatste keer op pad om de mooie blauwe haai te belagen. Helaas kan Kevin niet mee want hij moet voor zijn hotel heel veel regelen. Door het mooie weer zit alles vol en hij heeft zijn vriend en schipper Pat Condon geregeld om te gaan haaivissen. Al gelijk als we Pat oppikken bij zijn steiger vraagt Hugo aan Patt of hij wel eens een dag zonder haai heeft gehad....Pat lacht en zegt heel trots dat hij tot op heden nog nooit heeft"geblanked". Hugo kijkt naar mij en zijn vertrouwen in deze dag schiet
met sprongen omhoog. Patt toets de coördinaten in en ik vaar richting de magische 16 mijl. Pat loopt naar het achterdek en begint zijn rubby dubby te maken.
Hij heeft een zware RVS vleesmolen mee waarin hij alles tot pulp draait. Het is heel erg belangrijk voor het vangen. De haaien pikken een goed reukspoor mijlenver al op en komen langzaam tegen de stroom gezwommen totdat ze bij de oorsprong komen. Pat is een heel ervaren schipper en is zich gespecialiseerd in de haaienvisserij. Hij werkt al heel lang samen met Kevin van het Bella Vistahotel.
Als we aankomen op de plek wordt als eerste de zak met makreeldubby in een uienzak gedaan en deze wordt ook weer in een andere uienzak verpakt.. Nu wordt deze zak opgehangen aan de railing en door het schommelen van de boot komen de geurstoffen en deeltjes brann met olie vrij. Dan tuigen we lijnen op. Eerst neemt hij twee meter met monofyl
1.mm dik. dit knoopt hij aan de stalen onderlijn die uit twee delen bestaat van een meter lengte met een zware tonwartel ertussen.
Dit is omdat haaien zich vaak na het haken in de lijn wikkelen en deze bescherming biedt tegen de harde huid en de tanden. Als haak heeft hij een Cox and rawle haaienhaak maat 10/0 en een cirkelhaak maat 10/0 Op 15 meter diepte zet hij een ballontje op de lijn met een slipknoop. Hij gebruikte eerst een touwtje, maar nadat ik hem een slipknoop had laten zien vond hij dat beter dan met een touwtje. Echt binnen twintig minuten, we waren net bezig de derde hengel op te tuigen horen we de ratchet van de eerste reel al ratelen. "FISH ON" Ik geef de hengel aan Hugo en vertel hem wat hij moet doen. Hij blijft heel rustig en drilt de vis zonder problemen.
Inderdaad is de vis ook in de onderlijn getold en komt totaal verwikkeld in de lijnen binnen. Samen met Pat tilt Hugo de haai binnen en hij schreeuwt keihard YESSSSSS!!!!!! In Nederland hebben ze het gehoord. Hij loopt naar Pat toe en omhelst de trotse en ook blije schipper, wat een moment...Daarna wordt de telefoon gepakt en hij belt Kevin, die ook heel hard YESSSSS schreeuwt door de telefoon. Hij leefde de hele week met Hugo mee. Als we de vis mooi hebben gefotografeerd gaat hij terug in zijn element. Pat schatte de vis op zo een 55 pond.
Hugo zijn dag is nu al voor elkaar, maar Pat wil daar niets van weten, hij zegt dat er nog meer boven moeten komen. Ik snijd snel een flapper van een makreel ( kop met twee filets eraan, zonder middengraat ) en doe dit weer aan de haak.
Een kleine veertig minuten later is het weer raak en vangen we weer een haai. Deze vis is nog groter. Pat vertelt dat met een goede Rubby Dubby je meestal al binnen twee uur vis moet hebben, zo niet dan wordt het zeuren en maar hopen...
weer gelijk. De cirkelhaak zit prachtig in de bek van de haai en ook deze kan na gefotografeerd te zijn weer het Ierse water in. Deze haai werd geschat op een 70 pond. In het water zijn het net F-16 vliegtuigen. Zo ongelofelijk mooi en sierlijk....
Ik kan me voorstellen dat de vis iets magisch heeft. Ik heb een jaar in Cahirciveen gewoond en daar ook tientallen haaien gevangen. Hugo was door al deze verhalen helemaal in de ban van een haai en nu deze visserij....geweldig!! Ook wat een dag....Ongelofelijk mooi weer en ook nog eens haaien op onze stek. Als Hugo op een kist op het achterdek zit na te genieten gaat mijn Gamakatsu JIG ONE pilkerhengel van 150-300 gram bewapend met een Penn
TRQ reel ineens raar doen. Ik gebruik deze hengel altijd op heilbot en deze is heel strak.
De reel begint van het ene op het andere moment te gillen en de top staat heel erg krom. Ik krijg hem met moeite uit de steun omdat de hengel zo op spanning staat. Ik voel direct dat het om een mooie vis gaat en geef de hengel aan Hugo. "Dit is geen kattenpis" zeg ik hem en ik vraag of hij het aankan. Met een zekere blik begint hij aan de dril. Voor de zekerheid ga ik achter hem staan. Als Pat klaar is met zijn nieuwe rubby dubby zak neemt hij mijn honeurs waar en gaat hij achter Hugo staan voor het geval dat, zodat ik kan fotograferen. Na een dril van twintig minuten komt de vis eindelijk bij de boot en rolt zich uit de lijn. Dan krijgt hij ineens weer de geest en stuift echt als een speer naar beneden en de reel maakt overuren. Dit is top.....wat een gezicht en wat een spektakel. De reel gilt tot drie keer en de vis heeft zeker weer dertig meter lijn gepakt. Uiteindelijk komt ook deze vis boven en wordt op de gevoelige plaat gezet. Een perfect einde aan een nog betere dag. Als we terugzijn wordt het gevierd met een pint of Murphy's en een heerlijk koude lucozade. Wat een feeststemming. Helaas morgen alweer weg. voordat ik wegga uit Ierland moet ik bij Kevin thuis nog een primeur zien.
Ik mag er nog niet over schrijven, alleen aankondigen. Kevin heeft net een nieuwe boot gekocht om met groepen van vier mensen iets verder weg te kunnen naar de wrakken en de haaienvisserij. Ook heeft hij net een viertal splinternieuwe super de luxe HOBY kayak's gekocht met GPS en dieptemeter en kaartplotter. Hij is heel innovatief bezig en wil alle vormen van sportvisserij volgend jaar in huis hebben. Er komt binnenkort ook een artikel over de pilottrip met de Hobykayaks op zeebaars. Wil je een keertje naar dit sportvismekka op 1,5 uur vliegen...Je vertrekt bijvoorbeeld 9.30 dan kom je 10.00 aan, omdat het er een uur eerder is dan bij ons. Je kan dus bij wijze van spreken al 's middag met een hengel in je hand zitten. Ga even naar de banner van Tight Lines te vinden op de indexpagina van wwww.hengelsport.com en u kunt daar alle info krijgen. ABSOLUUT TOP OF THE BILL locatie / boten met dito gastheer!!!!!!! Pim Pos
Verdere info: Tight Lines Visreizen www.tightlines.nl
[email protected] tel. +31 180 434788
