Groot feest, Elim 20 jaar! Reisverslag Cees Rijke, februari 2014
Na een vlucht met een zeer oud vliegtuig landde ik in Pontianak. Het was bijzonder warm op het airport van Kalimantan, genaamd Supadio. Op het airport zijn ze druk in de weer, want er wordt een nieuw airport gebouwd. Het was dus even zoeken in de 38 graden om een plekje te vinden in de schaduw, op weg naar de uitgang. Alles was veranderd ten opzichte van de laatste keer dat ik hier was. Pontianak ligt op de evenaar, dus hartje tropen. Toen ik aankwam had het al 4 maanden niet geregend. Het oerwoud stond weer eens voor de zoveelste maal in brand. Er hing een benauwde, branderige lucht die prikkelde in je neus en je branderige ogen bezorgde. In Jakarta hadden mensen mij al aangeraden om een mondkapje te kopen. Isaac, het hoofd van Elim Kalimantan, kwam mij ophalen. Het was fijn om hem weer te zien. Pontianak is de hoofdstad van West Kalimantan, het vroegere Borneo. Nog steeds wonen veel mensen er in grote armoede. Er zijn ook veel oudere kinderen in deze situatie achtergelaten. Ze hebben geen dak meer boven hun hoofd, en gaan niet naar school. Stichting Elim Nederland is 20 jaar geleden opgericht om deze kinderen te helpen. Een aantal kinderen die we opgevangen hebben, is nu al volwassen en zij hebben een eigen weg ingeslagen. En gelukkig zijn ze allemaal heel goed terecht gekomen. Er kwamen en komen ook weer nieuwe kinderen bij, zo gaat dat nu eenmaal. In het jaar 2000 hadden wij 23 kinderen. Nu, in 2014, zijn dat er al 51!
5 maart 2014: de nieuwe lokalen geopend Toen ik aankwam in Anjungan werd ik allerhartelijkst ontvangen door Isaac, zijn vrouw Nonoi en alle kinderen van het kinderhuis en ook de hele staf van kinderhuis Elim en school. Op 5 maart heb ik de nieuwe lokalen van de school mogen openen. In totaal zijn er 7 nieuwe lokalen, een nieuwe lobby, een prachtige nieuwe bibliotheek met nieuwe stoelen, een laboratorium en twee nieuwe toiletten . Ook zijn er in alle lokalen ventilatoren aangebracht. Dit is wel nodig als je bedenkt, dat overdag de temperatuur makkelijk 39 graden kan halen! Men zegt wel eens ‘als je in Pontianak of omgeving
bent, dan ga je nat naar bed, je komt nat uit bed, je gaat nat in de douche en je komt nat uit de douche’. Je transpireert hier dus altijd. Dat betekent dat je minstens 2 á 3 liter water per dag moet drinken. Soms wel meer. En soms wat zoute vis moet eten. Op 5 maart was het groot feest! Alle kinderen van de dessa Anjungan (dessa = dorpje) waren uitgenodigd. Het volledige bestuur van Yayasan Elim Kalimantan en het schoolbestuur waren aanwezig. Ook de burgemeester en mensen van het gemeentebestuur waren van de partij. Namens Stichting Elim Kalimantan werd aan mij gevraagd een enorme grote suikerrietstengel met een klewang (dat is een groot kapmes van de Dayaks) in tweëen te hakken. Vroeger werden met zulke messen koppen gesneld. Zo werden symbolisch op 5 maart de nieuwe lokalen van de Elim school geopend. Toen de deuren van de lokalen geopend werden, begonnen de Dayaks, dat is de lokale bevolking hier (vroeger waren dit koppensnellers), te zingen en te dansen. Bijna alle mensen uit Anjungan waren erbij. Iedereen was blij dat de school zulke mooie nieuwe lokalen heeft gekregen. De mensen zeiden dat de hele omgeving en de provincie trots mag zijn op zo’n goede en mooie school en zo’n prachtig kinderhuis.
Namens de dessa en het gemeentebestuur sprak de burgemeester, Bapak Levi. Hij zei: “De kinderen van Angjungan bedanken Stichting Elim Maassluis voor hun moed en vertrouwen om in deze moeilijke tijd ons toch nog steeds te steunen. Wij zullen uw vertrouwen niet beschamen en zullen gezamenlijk proberen deze school en kinderhuis nóg succesvoller te laten worden. We wensen u veel zegen toe, ook namens het gemeentebestuur”. Hierna nam Isaac Rijke Sajuna het woord. Hij hield een toespraak over het ontstaan van Elim en de school en over de doelen van onze ecologisch/agrarische school en ons kinderhuis. Eén van die doelen is het onderhouden en behouden van het oerwoud. Na de toespraken werd de school feestelijk geopend! Isaac en Nonoi namens Elim Kalimantan en ikzelf namens Elim Nederland, knipten het lint voor de school door, waarna de eerste deuren van de nieuwe lokalen geopend werden. Het zijn prachtige, mooie ruime lokalen!
Daarna kregen we allemaal een rondleiding door het nieuwe complex. Er werd veel gezongen, Dayaks houden van zingen, vooral liederen waar veel heimwee in doorklinkt. Dayak liederen zijn tijdloos. Daarom worden ze door jong en oud nog steeds gezongen. Een gitaar is al genoeg om de ziel van de Dayak te laten zingen, zo gaat het gezegde. Hierna zagen wij mooie Dayak dansen in ons eigen gemeenschapshuis, wat destijds door de Bouhuisen Groep is bekostigd. Daarna moesten Isaac en ik een taart aansnijden en de kaarsjes met het getal 20 uitblazen. Elim bestaat 20 jaar!
De school Onze landbouwschool verbouwt veel gewassen: rode pepers, tomaat, selderij, kankung (waterspinazie), labu (pompoen), sawi (andijvie) en witte wortels. Verder wordt er veel gedaan aan visteelt, er zijn 8 visvijvers. Veel van onze studenten en kinderen van ons kinderhuis lopen stage bij staatsbosbeheer en de staatsvisserij. Ik heb daar ook een bezoek gebracht en het is werkelijk fantastisch wat ze daar allemaal leren!
De nieuwe lokalen.
Stage bij staatsbosbeheer.
Ook zijn een aantal leerlingen stage gaan lopen bij het staatwaterleidingbedrijf, de PDAM. Het opleidingscentrum dat hieraan gekoppeld is, het TEC, wordt ondersteund door het drinkwaterbedrijf Oasen, uit Gouda. Onder andere twee jongens genaamd Supardi en Eko hebben daar een diploma gehaald. Supardi is van plan na het behalen van zijn diploma bij Elim om hierin verder te gaan studeren.
Supardi met zijn behaalde diploma’s.
De kinderen en tieners Ongeveer 24 kinderen van ons kinderhuis studeren op onze school. Onze kleine kinderen zijn groot geworden en we willen hen allemaal een toekomst geven. Toen ik er een paar dagen was kwam één van onze vroegere Elim kinderen op bezoek. Ze is nu 25 jaar oud en heeft vanaf haar achtste jaar tien jaar bij Elim gewoond. Zij was er al in ons eerste kinderhuis in Lingga, wat toen door de watersnood verwoest werd. Haar naam is Ica. Zij kwam met haar man en een auto vol rijst, melkproducten en een heleboel wokolie. Dat was een grote verrassing! “Ik ben zo blij je weer te zien, opa! Met mij gaat het heel goed! Ik heb een lieve man getrouwd en ik heb twee kinderen. We hebben een winkel in Pontianak.” Een paar dagen later kwam ook Tadeus op bezoek, één van de stoutste kinderen die vroeger in het kinderhuis hebben gewoond. Hij nam zijn vrouw en baby mee en had als verrassing ook nog een taart meegenomen. “Opa, ik ben zo hartstikke blij je weer te zien.” Ook Isaac en Nonoi werden hartelijk geknuffeld. We waren heel blij dat alles goed met hem gaat. U begrijpt wel dat dit ons heel erg goed deed, dat onze kinderen ons niet vergeten zijn. Van veel andere kinderen horen we nog regelmatig bericht. Ook als ze problemen hebben doen ze nog wel eens een beroep op ons en vragen ze advies. Verder zijn er ook nog andere fijne berichten. Een aantal van onze oud-studenten en kinderhuiskinderen zijn afgestudeerd. Zoals Hermanto, hij heeft een goede baan in de provincie Papoea. Maria, Imelda en Damen werken allemaal voor ons kinderhuis. Damen is afgestudeerd aan de agrarische universiteit en geeft les aan onze school. Maria heeft met hulp van onze studiesponsors een opleiding tot lerares voltooid en is nog volledig werkzaam bij Elim. Zij wil voorlopig echt niet weg! “Waar moet ik heen, opa?” zei zij “Hier is mijn thuis, hier wonen de mensen van wie ik houd”.
Wij hebben uw hulp echt hard nodig! Stichting Elim werkt uitsluitend met vrijwilligers, weet u dat? Iedere euro wordt ook werkelijk aan de kinderen besteed. Om het Elim project in stand te houden is veel geld nodig, donateurs dus. Er blijft niets aan de strijkstok hangen, niemand krijgt een gratis ticket naar Indonesië of zo. Of een enorm salaris. Alles wordt uit eigen zak bekostigd. Geef dus de kinderen van Elim een kans, vooral in deze crisistijd hebben wij uw hulp dubbel hard nodig, ook in Indonesië is alles duurder geworden. Voor slechts 25 euro per jaar bent u al donateur. Wilt u geen donateur worden, maar toch een bijdrage leveren of meehelpen dan is iedere gift welkom. U kunt uw bijdrage overmaken op NL29INGB0005500659 t.n.v. Stichting Elim Maassluis. Namens alle kinderen en tieners van Elim hartelijk bedankt!
