Goede Vrienden, Irak – Gaza – Aleppo - Raqqa Wereldwijd en luid moeten we uitschreeuwen dat de misdaden vanwege de islamisten tegen de christenen in Irak moeten stoppen. In Mossoul heeft een professor als moslim zijn leven gegeven voor de verdediging van de christenen. De moslimorganisaties in Europa, die leren dat de islam een godsdienst van vrede is, hebben nu de kans om dit ook daadwerkelijk te tonen. Dat zij de barbaarsheid van fanatieke islamisten stoppen en de christenen verdedigen. Hetzelfde verwachten we van de vrome joden. Dat zij de blijvende etnische zuivering van Palestina en het uitmoorden van onschuldige burgers door hun zionistische leiders stoppen. We kunnen hier nu niet verder op ingaan omdat het hoog tijd is dat we iets zeggen over de concrete hulpverlening die we dank zij uw steun in een beperkt maar ook belangrijk gebied van Syrië konden verwezenlijken. Daarover hebben we een verslag gemaakt samen met enkele foto’s. P. Daniel VIII/20 Vrijdag 1 augustus 2014 Onder de heerschappij van het beest. In het begin van deze maand waren drie ontvoerde en vermoorde Israëlische jongeren het voornaamste wereldnieuws. De misdadigers werden niet opgespoord. Het blijft trouwens bijzonder onduidelijk wie deze misdaad eigenlijk heeft begaan of beraamd en met welk doel. Het leek ook niet nodig. Meteen kwam de VN Veiligheidsraad samen om een strenge veroordeling uit te spreken en het Israëlische leger kon beginnen. Op enkele dagen tijd werden honderden tot duizend Palestijnen gedood, duizenden gewond, huizen en grond verwoest. Deze komen boven op de duizenden Palestijnen die de enkele voorbije jaren al door Israël werden vermoord. Voeg hierbij nog de dagelijkse vernederingen, diefstal van water en grond... De overblijvenden zoeken nu dekking in het gebied dat nog niet wordt aangevallen. Het is de dichtst bevolkte plek ter wereld: 10.000 mensen per vierkante km. Raketten die op Israël worden afgeschoten en die nauwelijks doden veroorzaken, moedigen Israël aan om zijn “zelfverdediging” op te drijven, met de steun van het westen. Wie hierop kritiek levert wordt meteen van antisemitisme beschuldigd, zo mogelijk gevolgd door een proces. De wereldwijde vervolgingen en moorden op christenen in Irak, Nigeria, Syrië, Libië, Pakistan, India, Kenia en elders komen slechts even in het nieuws als het gaat om duizenden
christenen tegelijk. En Israël krijgt nog extra wapens, terwijl het al beschikt over een overvloed aan massavernietigingswapens (chemische én biologische én atoomwapens op het land, in de lucht en in de zee). Luidop wordt al een oplossing van het conflikt voorgesteld: alle Palestijnen verdrijven en Gaza definitief bij Israël inlijven. Er zijn immers rijke energiebronnen mee gemoeid. Ondertussen schieten Israëlische ordediensten op de westelijke Jordaanoever Palestijnse betogers dood en niemand vraagt hoe Israëlische ordediensten daar komen. Zij zijn totaal onwettig in andermans land aan het moorden. Er zijn wel een hele reeks UNO-resoluties die Israël veroordelen, de Palestijnen het recht geven om terug te keren en vergoeding te krijgen en Israël verplichten de joodse nederzettingen en de scheidingsmuur af te breken, maar nooit werd er enige sanctie aan verbonden. Israël hoeft niet eens de moeite te doen om die resoluties in vraag te stellen. Het blijft de Palestijnen verjagen en vermoorden, hun land verwoesten en met joodse nederzettingen inpalmen. Het probleem van terugkeer en vergoeding wordt opgelost door te zorgen dat de UNO resoluties meteen achterhaald zijn. Nagenoeg één jaar geleden werden 11 alawietische dorpen in Lattakia, Syrië, door terroristen overvallen, mensen werden vermoord, er werden verwoestingen aangebracht en een groot aantal kinderen werd ontvoerd. De UNO veiligheidsraad kwam daarvoor niet samen. Trouwens, de wereldpers heeft dit zelfs niet met één woord vermeld. Twee weken later werd een UNO onderzoekscommissie naar Damascus gezonden om een ernstig onderzoek in te stellen naar het gebruik van chemische wapens en de schuldigen te kunnen bestraffen. En kijk, de leden van de onderzoekscommissie zijn net toegekomen of er wordt, onder hun neus, in Ghouta, een verschrikkelijke aanslag gepleegd met chemische wapens. Onmiddelijk na die aanslag zijn hiervan al 35 uiterst professionele videos de hele wereld ingestuurd met dramatische beelden van stervende kinderen. Er worden geen vragen gesteld. Hoe komen zoveel kinderen zonder naam in nette kamers terecht, in een landelijke streek die wegens de gevechten al lang verlaten was? Wie krijgt zovele kinderen samen zonder moeder, zonder familieleden? Hoe komt het dat dezelfde kinderen in andere kamers terug te vinden zijn en in een andere houding liggen? De wereld huivert voor zoveel gruwel en stelt geen enkele vraag. De westerse luidsprekers van politiek én media verkondigen in alle toonaarden de schuld en de “verplettertende verantwoordelijkheid” van Syrië en meteen komen oorlogsschepen in aktie voordat de onderzoekscommissie één vaststelling heeft kunnen doen. De commissie kon geen enkel bewijs tegen Syrië vinden en maakte dus een uitgebreid rapport over de gruwelen. De overlevenden van de aanslag op de dorpen in Lattakia herkenden op de videos wel degelijk hun ontvoerde kinderen, maar dat was het vermelden niet waard. De commissie keert nog eens terug naar Damascus maar vindt geen schuldige. Nu, na een jaar nog niet. De sancties tegen het Syrische volk worden ondertussen nog opgedreven en voor de rebellen die in bepaalde gebieden baas zijn, het volk gijzelen,
hun huizen plunderen en hun kinderen ontvoeren of uitmoorden, heeft de UNO veiligheidsraad een resolutie voorzien om hen, tegen de regering in, van massale hulpgoederen te voorzien. Bovendien zorgt het westen er voor dat de “gematigde rebellen” voldoende wapens blijven krijgen. Ondertussen gaan de gruwelen van IS (islamitische staat) in Irak en Syrië gewoon verder. Vijftig Syrische soldaten, voor het merendeel ook maar gewone miliciens die hun volk willen beschermen werden vrijdag in Raqqa (de enige stad in Syrië in handen van rebellen) door IS onthoofd en hun hoofden werden in triomf rondgereden. Voor de UNO geen bijzonder probleem. De 160.000 doden in Syrië trouwens ook niet, tenzij om te misbruiken en Syrië nog eens te beschuldigen. De wereld zakt steeds dieper weg in een poel van leugen en bedrog, verwoestingen en massamoorden. Wat is er aan de hand? Is het een onevenwichtige verdeling? De enen worden geholpen en de anderen niet, de enen krijgen aandacht en de anderen niet. Ik denk dat er veel meer aan de hand is. We zijn gekomen in de tijd van de heerschappij van het beest en de draak, beschreven in hoodstuk 13 van de Apocalyps: “Toen liep de hele wereld het beest vol bewondering achterna en zij aanbaden de draak omdat hij aan het beest de heerschappij had gegeven” (v.3-4). We kunnen dit vertalen naar onze tijd toe. De “nieuwe wereldorde”, door duistere machten al lang intens voorbereid, is nu operationeel. Laten we vooraf zeggen dat er overal heiligen en helden leven, in alle internationale instellingen, in alle regeringen, in alle volken en landen. Er zijn echter nu ook duivelse machten werkzaam die duidelijk over voldoende invloed beschikken om internationale instellingen en regeringen volkomen naar hun hand te zetten. Zij beschikken over alle nodige middelen om willekeurig regeringen omver te werpen, landen te ontwrichten, volkeren uit te moorden of te herschikken om zelf de heersers te worden achter de schermen, de rijkdommen van het land te beheren en te verdelen zoals zij het wensen. Een land dat niet onder hun macht wil vallen wordt verwoest. Hiervoor kunnen zij de wereldopinie langs de media en de politici volkomen en naar believen manipuleren. Zij kunnen de gruwelijkste aanslagen plegen en er voor zorgen dat heel de wereld de schuld geeft aan de leiders van dat land dat ze willen aanvallen en ontwrichten. Of dit een gifgasaanslag is met een massa ontvoerde kinderen of een lijnvliegtuig dat wordt neergeschoten met honderden doden, het maakt niet uit. Zij plannen nauwkeurig de aanslagen waar en wanneer ze willen en beslissen wie daarvoor gestraft zal worden. Dit verklaart ook hoe het mogelijk is dat zovele gerespecteerde internationale instellingen en organisaties meewerken aan één en het zelfde doel, nl. Syrië vernietigen, in plaats van het land te helpen. Zo breiden zij hun heerschappij met de “nieuwe wereldorde” verder uit. Het is moeilijk enig zicht te krijgen op de eigenlijke, concrete duistere machten in onze wereld. De “Islamitische Staat” en de organisaties van fanatieke islamisten horen er zeker bij. Verder beloofde Albert Pike (+ 1891) het Amerikaanse monument van de
vrijmetselarij dat hij met zijn vrienden de volgende eeuw het geloof in God zou uitroeien en daarvoor drie wereldoorlogen organiseren: twee in Europa en een in het Midden-Oosten (‘Morals and Dogma...’ , 1871). Hij was ook een felle voorstander van de slavernij, op bijbelse gronden (Abraham en de aartsvaders hadden slaven!) En het Opperste Gerechtshof in het hart van Jeruzalem, door de Rotschilds gebouwd, is het meest schitterende en duurste monument van een vrijmetselaarstempel ter wereld. Alle symbolen zijn er aanwezig, van de pyramide met het al-ziende oog (zoals op de Amerikaanse dollar), die de bibilotheek herbergt, waarvan de top alleen voor de rechters toegankelijk is, tot de obelisk. De wandelgang beneden heeft de vorm van een kruis, bedoeld om met de voeten te treden. De uitwerking van alle aanwezige symolen zou ons nu te ver voeren. Leugen en bedrog moeten ontmaskerd en overwonnen worden door de waarheid. We willen beginnen in ons eigen christelijk midden, door als het ware de hand in eigen boezem te steken en een dwaling te onthullen. Dat klinkt ouderwets omdat wij zogenaamd “breeddenkend” geworden zijn, wat evenwel niet altijd zo positief is. De eerste christenen hebben vanaf de tweede eeuw dwalingen verwoed bestreden omdat zij nog een grote liefde hadden voor de zuivere boodschap van het evangelie. Onze tijd is oeverloos relativistisch. Bovendien bracht de strijd van de eerste christenen tegen ketterijen mee dat het christelijk geloof daarna helderder schitterde. Het gaat hier nu vooral over een dwaling in het Angelsaksisch taalgebied. Toch meen ik dat de invloed hiervan ook bij ons al te ver is doorgedrongen, terwijl er anderzijds veel te weinig aandacht is voor de echte rijkdom van het joodse geloof als de wortel van ons christelijk geloof. Het is mijn bedoeling de gevaren aan te wijzen en het goede aan te moedigen. Een verborgen verleider Een op vier Amerikaanse christenen is overtguigd dat het hun bijbelse plicht is de huidige staat Israël onvoorwaardelijk, dus materieel en militair te steunen. Zij zijn “christelijke zionisten”, die vooral behoren tot de evangelische christenen, de charismatici, de Pinksterkerken en vele mega-kerken in Amerika. De katholieke Kerk en de traditionele christelijke kerken zijn door deze stroming veel minder aangetast. De Anglikaanse dominee Stephen Sizer wijdde aan het christelijk zionisme tien jaar studie en meerdere boeken (www.stephensizer.com). Hij waarschuwt voor de dreiging die uitgaat van deze “ketterij” en besluit: “Het christelijk zionisme is de meest verspreidde, controversiele en verwoestende lobby binnen het christendom. Het is medeverantwoordelijk voor de blijvende spanningen in het Midden Oosten, de rechtvaardiging van de apartheidspolitiek van Israël, zijn colonisatie agenda en de ondermijning van het vredesproces tussen Israël en Palestina.” (Christian Zionism: The
New Heresy that Undermines Middle East Peace, Revd Dr Stephen Sizer ). Uit zijn studies hebben we de meeste van de volgende gegevens geput. Het christelijk zionisme Een Chileens jezuiet, Emmanuel Lacunza (+ 1801) bracht eind 18 e eeuw een vernieuwing op gang die eigenlijk tot nu toe nog hoogst actueel is. Pas decennia later werd zijn boek in Engelse vertaling uitgegeven door Edward Irving (Coming of Messiah in Glory and Majesty). Omdat het zo revolutionair was werd de naam van de jezuiet veranderd in Juan Josaphat Ben-Ezra. Hierin werd de vraag gesteld: hoe kunnen wij de Wederkomst van Jezus Christus verwachten wanneer in zijn Kerk niet eens het oorspronkelijke uitverkoren volk vertegenwoordigd is? Het was een herwaardering van de plaats van het uitverkoren volk in het licht van de wederkomst van Christus. De eerste Kerk was inderdaad een eenheid in verscheidenheid, bestaande uit gelovigen zowel uit de joden als uit de volkeren. Voegen we hier meteen bij dat hieruit de huidige bezieling ontstaan is voor de hoopvolle, charismatische, oecumenische wereldbeweging van gebed, boete en verzoening: “Op weg naar het Tweede Concilie van Jeruzalem” , waarvoor ook wij ons met hart en ziel hebben ingezet. En dat zullen we blijven doen (www.tjcii.be). Engeland kende vanuit dit “uitzien naar de wederkomst van Christus” in de 19e eeuw een sterke heropleving in protestantse middens. De Duitse historicus Alexander Schölch heeft aangetoond dat hieruit een “chiliastisch” (met grote belangstelling voor het 1000-jarig rijk) Anglikanisme ontstond, die de basis werd voor het christelijk zionisme. (‘Palestine in Transition). Hierbij werd een religieus met een politiek motief vermengd. Als we alle joden naar het Heilig Land terugbrengen en hen bekeren, dan zal Christus werderkomen en zijn 1000-jarig rijk (chiliasme) stichten, zo dacht men. Tegelijk wilden Frankrijk, Rusland en Engeland (en Duitsland) hun plaats in het verzwakte (en weldra instortende) Ottomaanse rijk veroveren en een ambassade in Jeruzalem vestigen. Frankrijk koos daarvoor de kant van de katholieken, Rusland die van de orthodoxen maar Engeland had in het Midden-Oosten geen protestanten en koos voor de joden, temeer omdat die heimelijk van plan waren baas te worden over de anderen. Zo hoopten de Engelsen de anderen te overheersen. Ze stuurden een voormalige rabbijn, inmiddels anglikaanse bisschop, Michael Solomon Alexander naar het cenakel in Jeruzalem om er een christelijke kerk op te richten en de joden te bekeren (1842-5). Dit lukte helemaal niet, maar het lukte hen wel katholieken en orthodoxen sterk te beïnvloeden, door te zeggen dan de kerk corrupt is en terug joods moet worden enz. Er werden verschillende kerken en verenigingen opgericht. In 1849 werd dicht bij de oude stad in Jeruzalem de “Christ Church” gesticht, die er nu nog is. Het zuiver religieuze motief was een edel doel: het joodse volk als uitverkoren volk erkennen, het helpen om zijn eigen joods geloof te beleven in het licht van de vervulling
in Christus en samen met de “christenen”, de gelovigen uit de volken, de ene Kerk van Christus vormen en zijn Wederkomst verwachten. Helaas werd deze beweging meteen beïnvloed door een aardse streving van het zionisme, een politieke interpretatie van de bijbel om de wereldse suprematie van het joodse volk en land te promoten... Zo is het “christelijk zionisme” ontstaan, al een halve eeuw voor het joods zionisme. Een van de advokaten van Theodor Herzl (+ 1904, ‘Der Judenstaat’ 1896), de vader van het zionisme, was een christen zionist. Het christelijk zionisme werd een theologische en vooral politieke beweging die de meest extreme standpunten van de ideologie van het zionisme zou overnemen. De christelijke boodschap van liefde en rechtvaardigheid werd herleid tot een politiek van overheersing en militarisme. Zij beschouwen nu in hun kortzichtige en aardse interpretatie, het ontstaan van de staat Israël in 1948 en de verovering van Jeruzalem in 1967 eenvoudigweg als de vervulling van Gods beloften. We hebben vroeger al verwezen naar de joodse historicus Illan Pappe die de gangbare voorstelling van de stichting van de staat Israël grondig heeft ontmaskerd en de werkelijke gruwelen onthuld: “De etnische zuivering van Palestina” (Davidsfonds 2008). Wat er nu gebeurt in Gaza is gewoon de logische voortzetting hiervan.
Er zijn in Amerika vele organisaties van christelijke zionisten (ICEJ, CFI, CUFI...) met grote invloed in de politiek. Er zijn minstens tien maal meer christelijke zionisten dan joodse zionisten, nl. zeker tientallen miljoenen. De Europese tegenhangers zijn niet minder actief. Een van de invloedrijkste Amerikaanse leiders is dominee John Hagee, die de stichter is van de Christians United for Israel, (CUFI, 2006) en van de Cornstone Church in San Antonio, Texas. Zijn wekelijks programma wordt in 200 landen door naar schatting 100 miljoen huisgezinnen beluisterd. Hij beweert iedereen die in de bijbel gelooft te kunnen omvormen tot een onvoorwaardelijke propagandist van Israël. Hij goochelt met woorden maar verwerpt in feite de echte religieuze, bijbelse boodschap van universele liefde en vrede. Ziehier de voornaamste politieke overtuigingen van de christelijke zionisten. 1. Ze steunen een materiële welvaart voor Israël en rechtvaardigen daarom de racistische ‘Apartheid’ in politiek en media. 2. Ze zijn partners van het “Jewish Agency” om Joden terug te brengen naar Israël. 3. Voor hen strekt het land Israël zich uit van de Nijl tot de Euphraat en behoort uitsluitend aan de joden. Daarom moeten Palestijnen verdreven worden, de betrokken landen geannexeerd en de nederzettingen uitgebreid. 4. Jeruzalem hoort helemaal en alleen aan de Joden toe.
5. Zij steunen organisaties die de tempel in Jeruzalem willen herbouwen door op de tempelberg de “Dom of the Rock” en Al-Aqsa, het heiligdom van de moslims af te breken. 6. Zij zijn tegen iedere vredesonderhandeling met de Arabieren. Ze beschouwen Palestijnen als vreemden die geen recht hebben daar te zijn. Daarom misprijzen ze ook de Palestijnse christenen, ondanks het feit dat zij de autochtone bewoners zijn en de kostbare band vormen met de eerste Kerk. Niet iedereen zet zich even radicaal in voor deze standpunten, maar deze motieven zijn wel algemeen aanwezig, bewust of onbewust. Hoezeer christelijke zionisten deze standpunten ook menen te kunnen verdedigen, ze zijn strijdig met de echte bijbelse leer en het christelijk geloof. Het is hier evenwel niet de plaats om dit uitgebreid te verantwoorden. In het besluit zal ik een korte samenvatting trachten te geven. Een van de gevolgen van de spiraal van het geweld is dat vijanden elkaars gedrag overnemen en zelfs vrienden worden. In geweld worden allen aan elkaar gelijk. Ook in de oorlog tegen Syrië is dit duidelijk geworden. Israël en fanatieke moslimmilities werken nauw samen tegen het Syrische volk. Christenen die zich aan de kant van de zionisten scharen kunnen we daarom hoegenaamd niet aanvaarden.
Zionisme is geen judaisme Alle belangrijke religieuze rabbijnen hebben met de sterkste bewoordingen het zionisme veroordeeld als een misvorming van het authentieke joodse geloof en van het vertrouwen op de Almachtige. Voor hen is het een onaanvaardbaar nationalisme, militarisme en materialisme. Zij verwerpen de verovering van de “staat Israël” als het zich aanmatigen van een aards messianisme. Bovendien wijzen zij er op dat zionisten bij de verovering van het land in 1948 gruwelijke misdaden gepleegd hebben, die allen door de Torah ten strengste veroordeeld worden. Verder verwijten ze dat ze deze misdaden voor eigen volk en voor de wereld hebben verborgen, waardoor velen na WO II, in hun verblinding, het authentiek joods geloof verloochenden en zich aansloten bij het zionisme. Pas door de oorlog tegen Libanon in 1982 is hun ware aard geleidelijk ook in het Westen doorgedrongen. Uitgebreide informatie hierover geeft Neturei Karta International, Jewish United Against Zionism met uitvoerige verklaringen, verantwoordingen en studies van een eindeloze reeks religieuze rabbijnen. Je ziet ook massamanifestaties van orthodoxe joden tegen de staat Israël. Vermelden we hier slechts één verzameling: The Rabbis Speak Out met uitspraken van een zeventigtal rabbijnen, beginnend al van voor WO I. Al deze
rabbijnen bevestigen dat het zionisme niet kan verzoend worden met het ware joodse geloof (www.nkusa.org). Standpunt van de kerkelijke hierarchie In 2006 hebben enkele kerkleiders in Jeruzalem een verklaring uitgegeven over het christelijk zionisme: de Latijnse patriarch van Jeruzalem, Michel Sabbah, Swerios Malki Mourad, aartsbisschop van het Syrisch orthodox patriarchaat van Jeruzalem, bisschop Riah Abu El-Assal van de Episcopaalse kerk van Jeruzalem en het Midden-Oosten en tenslotte bisschop Munib Younan van de Evangelisch Lutheraanse kerk in Jordanië en het Heilig Land. In deze zogenaamde “Verklaring van Jeruzalem” stellen zij o.m.: “Wij verwerpen radikaal de leerstellingen van het christelijk zionisme als een misvorming van de bijbelse boodschap van liefde, rechtvaardigheid en verzoening”. Verder verwerpen zij het verbond van christelijk-zionistische leiders en organisaties met de regeringen van Israël en de VS om hun heerschappij over Palestina op te leggen, waaruit onvermijdelijk een golf van geweld ontstaat, die de veiligheid ondermijnt van het Midden Oosten en van de rest van de wereld. Zij roepen iedereen op zich te bevrijden van ideologieën van militarisme, overheersing en annexatie en terug te keren naar het evangelie van Jezus Christus, die een boodschap is van universele liefde, verlossing en verzoening. Zij roepen op om te bidden voor het Palestijnse en Israëlische volk die beiden lijden als slachtoffers, de enen wegens de bezetting de anderen wegens hun militarisme. Hierdoor ontstaan verarmde ghettos, omsingeld door joodse nederzettingen. De illegale nederzettingen, de bouw van de scheidingsmuur en het inpalmen van Palestina ondermijnt het leven van de Palestijnse staat, van de vrede en de veiligheid in gans de regio. De verklaring van de patriarchen eindigt met een bijbelse aansporing. Duurzame vrede, veiligheid en verzoening zijn niet mogelijk zonder rechtvaardigheid. De roep om gerechtigheid zal blijven klinken: “God heeft u gezegd wat goed is, mens en wat Hij van u verlangt. Hij wil niets anders dan dat gij u houdt aan het recht, dat gij de trouw eerbiedigt en u tegenover uw God ootmoedig gedraagt” (Micha 6,8). Besluit Wij verwerpen het zionisme en zijn infiltratie in het christelijke geloof. Het is onverenigbaar met het authentieke joodse geloof en zeker met de christelijke boodschap. Wij houden van het joodse geloof. Het is de kostbare schat en bron van het christelijke geloof. Wij blijven trouw aan het Woord Gods. Voor ons is dit echter geen dode letter of een boek, maar Gods openbaring in de levende gemeenschap van gelovigen, naar het woord van de heilige Paulus: “Houdt u aan de overleveringen waarin gij door ons hetzij mondeling, hetzij schriftelijk zijt onderwezen” (2 Tess. 2, 15). In gans het “Oude Testament” zien wij het “Nieuwe Testament” verborgen aanwezig en in het “Nieuwe Verbond” zien we hoe het “Oude Verbond” tot volle ontplooiing komt, zoals Augustinus het zag en Vaticaum II het herhaalde.
Het joodse volk is en blijft Gods uitverkoren volk. Jezus Christus, uit het joodse volk voortgekomen, geboren uit de Maagd Maria, heeft door zijn leven, lijden, sterven en verrijzen alle profetieën van het Oude Verbond in zich vervuld, niet volgens onze menselijke verwachtingen, op een materialistische, aardse wijze, maar op een onvoorstelbaar diepere, geestelijke en universele wijze voor het heil van heel de wereld. Hij is de Messias van Israël, de Zoon van God en de Redder van de wereld. Natuurlijke afstamming is niet meer beslissend. De ware kinderen van Abraham zijn niet de kinderen “naar het vlees” maar zij die ten volle Gods Woord aanvaarden en de vervulling ervan in Christus. Alle volken zijn nu langs het joodse volk en in Christus geroepen tot één uitverkoren volk, een heilige natie, een priesterlijk Godsvolk. Zo is er geen onderscheid meer tussen jood of heiden. De echte besnijdenis is niet die van het vlees maar die van het hart, nl. door het geloof in Christus. Hij is nu door zijn verrijzenis het Lam Gods, de nieuwe Tempel voor altijd. De oude offers en de oude tempel zijn voor goed voorbij en in Hem voltooid. Hij is het Hoofd van de Kerk, “pijler en grondslag van de waarheid” (1 Tim 3, 15). De ware gelovigen hoeven niet meer op te trekken naar het aardse Jeruzalem in een aards Israël. Allen kunnen overal God aanbidden in Geest en waarheid. Zij volgen het voorbeeld van de ware geloofsgetuigen die niet terugkeren naar het oude Jeruzalem maar op tocht gaan “naar een beter vaderland, het hemelse” (Hebr. 11, 15) De eerste volgelingen en apostelen waren Joden en werden, zoals de profeten, door hun eigen volk vervolgd of gedood. Daarna kwamen massaal gelovigen uit de volkeren die gedurende eeuwen de uitverkiezing van het joodse volk hebben verworpen en het joodse volk hebben afgewezen. De tijd is gekomen voor wederzijdse verzoening en herstel van de eenheid in verscheidenheid: één gemeenschap, het geestelijk Lichaam van Christus in de Kerk, gevormd door gelovigen uit de volkeren en gelovigen uit de joden. Het visioen van Paulus in Romeinen 11 zal zich voltrekken als het werk van Gods Geest: één olijfboom met twee takken. Onze wereld en ook ons land hebben dringend nood aan deze alomvattende geloofsvisie, evenwel zonder zionistische misvorming. Sluit u aan bij de gelovigen “Op weg naar het Tweede Concilie van Jeruzalem” . De basisteksten zijn: Handelingen 15, Romeinen 11 en Ephesiërs 2, (zie www.tjcii.be). Hier ligt een nagenoeg nog onontgonnen gebied. De oogst is rijp en wacht vooral op katholieke, goed gevormde en bezielde werkers met een juiste evangelische, oecumenische instelling en liefde voor de universele Kerk. Wij eren het joodse volk omdat het zulk een uitzonderlijke bedrage aan de menselijke beschaving heeft gegeven op nagenoeg ieder gebied. Het joods-christelijke geloof is de echte bron geworden van de westerse beschaving. Wij aanvaarden daarbij echter geen enkele misvorming of verenging van de universaliteit van de authentieke evangelische boodschap van Jezus Christus. Hij voorspelde de verwoesting van Jeruzalem en van de tempel en zo is het gebeurd. Hij heeft voorspeld dat haat, vervolgingen,
verwoestingen, oorlogen en moorden zullen toenemen. En zo is het aan het gebeuren. Uiteindelijk zal Hij alle duivelse machten en de antichrist vernietigen en Hij zal Koning zijn over alle volkeren in een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Van ons vraagt Hij ondertussen trouw te blijven aan zijn Woord, de liefde te bewaren jegens Hem en alle medemensen, onbevreesd te blijven getuigen van Hem en te blijven volharden in de beproevingen. Wij verwerpen iedere vorm van een aards, materialistisch messianisme waardoor het ene volk het andere overheerst. Christus is ons aller leven en onze enige hoop. Hij zegt ons: “Wanneer zich dit alles begint te voltrekken, richt u dan op en heft uw hoofden omhoog, want uw verlossing komt nabij” (Lc 21, 28). P. Daniël
