GODS EEUWIG VOORNEMEN. BIJBELCURSUS- LES - 25
DRIE DIEREN MET ZEVEN KOPPEN EN TIEN HORENS
WAT W O R D T E R D O O R A L D E Z E SYMBOLEN VOORGESTELD?
De vierde lijn in de profetieën van Openbaring houdt zich bezig met de vijanden van Gods volk. Zij doet dit onder een soort van eenheidssymbool. Deze vijandschap wordt steeds opnieuw gesymboliseerd door een dier dat 7 koppen heeft en 10 horens. De profetische lijn waarin de vijanden van Gods volk genoemd worden begint in Openbaring 11:19 met een gezicht in de hemelse tempel en door de deur wordt ons een blik gegund in het heilige der heiligen. Wij zien daar de ark van het verbond. “En de tempel Gods, die in de hemel is, ging open en de ark van zijn verbond werd zichtbaar in zijn tempel, en er kwamen bliksemstralen en stemmen en donderslagen en aardbeving en zware hagel.” Openbaring 11:19 In de hoofdstukken 12 en 13 zien wij twee vijandige machten van Gods volk onder de hierboven genoemde symbolen. In Openbaring 13:11-18 zien wij vervolgens de ontwikkeling van een derde macht die zich tot vijand van Gods volk ontwikkelt onder het symbool van een beeld van het beest. Daarna volgen in Openbaring 14, 15 en 16 de specifieke boodschappen van de adventbeweging. In Openbaring 17 zien wij opnieuw een dier met zeven koppen en tien horens. Waarom nu dit eenheidssymbool? Hebben deze drie verschillende dieren iets met elkaar te maken? Aan de andere kant komen wij in elk van die hoofdstukken steeds weer de ware gemeente van God tegen.
Het beest uit Openbaring 12:1-17 Wij zien hier een vrouw bekleed met de zon, de maan onder haar voeten en een kroon van 12 sterren op haar hoofd. Een prachtig beeld van de gemeente die bekleedt is met de ‘zon der gerechtigheid’, het reine smetteloze gewaad dat Christus voor ons verwierf op Golgotha. Deze gemeente stond op de maan. De maan ontvangt haar licht van de zon, zo ontvangt ook het Oude Testament zijn schijnsel van het Nieuwe Testament. De oudtestamentische riten en symbolen van het heiligdom schenken ons, bekeken in het licht van het evangelie, een helder licht dat onze voeten onwankelbaar maakt. De vrouw is zwanger en baarde een zoon, de Zoon van God en nadat zij de Zoon gebaard had werd deze plotseling weggerukt tot God en zijn troon. Jezus werd geboren in het midden der gemeente. Jozef, Maria en vele andere getrouwen verheugden zich bij zijn geboorte. Nog een keer deed zich dit voor toen Jezus gekruisigd en begraven werd. In Johannes 16:17-23 wordt de ervaring van de discipelen in die tijd vergeleken met een vrouw die een kind baart. In beide gevallen was het Romeinse rijk de vijand van Gods gemeente. Bij zijn geboorte stond dit rijk Jezus naar het leven en bij zijn sterven eveneens. Het waren de Romeinen die Hem aan het kruis sloegen en zijn graf bewaakten. Deze macht bleef honderden jaren de speciale vijand van Gods gemeente. Deze macht vertegenwoordigde een godsdienst, nl. het heidendom. Pagina - 134
Dit heidendom was op zich weer de speciale godsdienst van satan, van de draak. Deze strijd tussen de ware en de valse kerk, de kerk van Christus en de kerk van satan werd ‘oorlog’ genoemd. De eerste oorlog vond plaats in de hemel. Een oorlog heeft bij alle nadelen ook voordelen. God had satan met zijn engelen zo de hemel uit kunnen sturen. Maar dat deed Hij niet. Hij liet dat over aan de engelen. Toen moest iedere engel kiezen. Zo gaat het ook nu nog. De oorlog tussen Christus en satan komt nu wel heel dicht bij ons, tot in de gemeente. Waarom? Omdat iedereen dan kiezen moet. Vanuit de hemel sloeg de oorlog over naar de kerk. En de kerk ging naar de woestijn en daar werd zij onderhouden, ‘buiten het gezicht van de slang’, 1260 jaren lang. Hoe dat gebeurde lezen wij in Openbaring 13:1-10. Johannes stond op het zand der zee en terwijl hij vol belangstelling toekijkt naar de dingen die gebeuren in de volkenzee, ziet hij een nieuwe macht opkomen. De draak van Openbaring 12 had 7 koppen en 10 horens, maar daar was het een teken in de hemel. Hier komt een macht op uit de zee. Ook de draak schijnt vol belangstelling toe te kijken: “En ik zag uit de zee een beest opkomen...En de draak gaf hem zijn kracht en zijn troon en grote macht.” Het beest uit Openbaring 13:1-2 Dit was een meervoudig dier: Het luipaard van Openbaring 13 is het tweede dier. Wat stelt hij voor? Het antwoord luidt wederom: het Romeinse rijk. Maar dit rijk is al door de draak afgebeeld; waarom vindt hier dan een verwisseling plaats van symbool? Omdat het rijk een andere godsdienst heeft aangenomen; dit beest symboliseert Rome in zijn voorgewend, christelijk karakter. Deze verwisseling van godsdienst leidt noodzakelijkerwijs tot een verwisseling van symbolen. Dit dier verschilt slechts hierin van de draak dat het een andere godsdienstige toestand afbeeldt en daarom zou het verkeerd zijn te stellen, dat het alleen maar de burgerlijke macht van Rome aangeeft. Aan dit beest geeft de draak zijn kracht en
Pagina - 135
zijn troon en grote macht. Welke macht is opvolgster geworden van het heidens Romeinse rijk? Iedereen weet dat het pausdom zich op die troon geplaatst heeft. Het doet hier niet ter zake hoe of wanneer dit teweeggebracht is. Iedereen erkent het feit dat de pauselijke macht het heidense rijk heeft opgevolgd. Met het oog op de gehele omvang van de zaak zou het dus onjuist zijn te stellen dat het heidense rijk zijn macht afstond aan de burgerlijke overheden en daarbij de godsdienst liet varen. Zo’n stelling gaat alle inbeelding te boven. De twee fasen van het rijk worden respectievelijk voorgesteld, als eerste Rome onder heidens bewind en ten tweede onder pauselijk bewind. Hier kan men de bedenking tegen inbrengen dat het luipaard en het beest met lamshorens tezamen genomen, het pausdom symbolisch voorstellen en dat de draak zijn kracht, zijn troon en grote macht aan deze heeft gegeven. Maar dit strookt niet met de profetie. Er is uitsluitend sprake van de draak en het luipaard. Alleen voor het luipaard doet hij afstand van zijn kracht, troon en macht. Dit beest ontvangt een dodelijke wond aan één van zijn koppen die later weer geneest. Over dit beest verwondert zich de gehele aarde. Bovendien heeft dit beest een mond waarmee het grote dingen en godslasterlijke woorden spreekt; ook voert het 1260 jaren oorlog tegen de heiligen. Dit gebeurt allemaal voordat het beest met lamshorens op het wereldtoneel verschijnt. Daarom menen wij dat het luipaard het Romeinse rijk in zijn pauselijke fase voorstelt. Om deze overeenkomst nog duidelijker te maken zullen wij de kleine horen van Daniël 7:8-25 vergelijken met deze macht. Uit deze vergelijking zal blijken dat de kleine horen en het luipaard dezelfde macht voorstellen. Ook is de kleine horen een symbool van het pausdom en dit wordt door allen erkend. De zes punten van overeenkomst zijn de volgende: 1. De kleine horen is een godslasterlijke macht. “Hij zal woorden spreken tegen de Allerhoogste,…” -Daniël 7:25 Het beest van Openbaring 13:6 doet het zelfde:
“En (het beest) opende zijn mond tot lasteringen tegen God,…” 2. De kleine horen voerde oorlog tegen de heiligen en overwon ze. “…dat die horen strijd voerde tegen de heiligen en hen overmocht,…” -Daniël 7:21 Van het beest lezen wij: “En hem werd gegeven om tegen de heiligen oorlog te voeren en hen te overwinnen;…” -Openbaring 13:7 3. De kleine horen had een grote mond, grote dingen sprekende. “…terwijl deze horen met ogen en een mond vol grootspraak,…” -Daniël 7:8 en 20 Van dit beest zegt Openbaring 13:5: “En hem werd een mond gegeven, die grote woorden en godslasteringen spreekt;…” 4. De kleine horen ontstond uit het overblijfsel van het heidens Romeinse rijk. Dit beest is te zelfder tijd opgestaan, want de draak, het heidens Rome, gaf deze zijn kracht, troon en grote macht. 5. De kleine horen zou zijn macht een tijd, tijden en een halve tijd, of 1260 jaren, uitoefenen. Dit beest doet het twee en veertig maanden, ook 1260 jaren. 6. Aan het einde van het genoemde tijdperk zou men de kleine horen zijn heerschappij ontnemen. Aan het einde van hetzelfde tijdperk zou het beest ook ‘in de gevangenis’ geleid worden. Beide profetieën zijn op de vastgestelde tijd vervuld door de gevangenneming en de verbanning van de paus in 1798 en de tijdelijke omverwerping van het pausdom in Frankrijk. Deze punten bewijzen de overeenkomst. Als de profetie nu twee symbolen gebruikt zoals zij dat doet in dit geval en op twee machten toepast die te gelijker tijd naar voren komen, die dezelfde plaats innemen, even lang heerschappij voeren, hetzelfde karakter
bezitten, hetzelfde werk doen en uiteindelijk hetzelfde lot ondergaan, dan moet men uit die gegevens concluderen dat dezelfde macht door verschillende symbolen wordt afgebeeld of voorgesteld. De kleine horen en het op een luipaard gelijkende beest van Openbaring 13 komen in alle details overeen. Allen erkennen dat de kleine horen een zinnebeeld is van het pausdom en om consequent te blijven moet men er mee instemmen dat het op het luipaard gelijkende beest dezelfde macht voorstelt. Wie dit loochent moet bewijzen dat er gelijktijdig en op dezelfde plaats met het pausdom een andere macht ontstaan is die even lang de heerschappij heeft gevoerd, hetzelfde werk heeft verricht, hetzelfde karakter bezat en uiteindelijk hetzelfde lot heeft moeten ondergaan, maar toch een geheel verschillende macht is geweest. Zo’n opstelling zou een dwaasheid zijn. Het hoofd dat door een dodelijke wond werd getroffen is het pausdom. Wij komen tot deze conclusie door het principe dat alles wat in de profetie van een symbool gezegd wordt, slechts zólang op een macht van toepassing is als de macht door dat symbool wordt voorgesteld. Rome wordt door twee zinnebeelden, de draak en het op het luipaard gelijkende beest afgebeeld, omdat deze macht onder twee fasen te voorschijn treedt; wat daarom van de draak gezegd wordt, heeft betrekking op het heidens Romeinse rijk, terwijl het pardel (luipaardachtig) gelijkende beest op Rome in zijn voorgewende christelijke vorm zinspeelt. De verwonding aan het hoofd en de gevangenneming hebben dezelfde betekenis. Deze wond werd toegebracht toen de paus door Berthier, een Frans generaal, gevangen werd genomen en hem zijn heerschappij in 1798 een tijdlang ontnomen was. Dit beest opent zijn mond in lastering tegen God om zijn naam te lasteren. Wat is meer lasterlijk dan zich de titels toe te eigenen, de titels waarop de pausen aanspraak maken? Zij noemen zich ‘here god de paus’, ‘koning der koningen en heer der heren’, ‘koning der wereld’, ‘heilige vader’, ‘stedehouder gods op aarde’, ‘de leeuw van Juda’s stam’ en meerdere titels, welke
Pagina - 136
alleen Christus toekomen. Bovendien heeft een oecumenisch concilie in 1870 de paus onfeilbaar verklaard. Hij lastert Gods tabernakel door de aandacht van zijn aanhangers op zijn eigen troon en paleis te richten, in plaats van deze op de tabernakel in de hemel te vestigen. Hij wendt hun gedachten af van de hemelstad, het Jeruzalem, dat boven is en verwijst ze naar de eeuwige stad Rome. Hij lastert hen die in de hemel wonen door zijn voorgewende vergiffenis van zonden te schenken, in plaats van de mensen te wijzen op het middelaarwerk van Christus in het hemelse heiligdom. Vers tien zinspeelt op wat in 1798 is voorgevallen toen de macht die de heiligen van de Allerhoogste 1260 jaren lang vervolgd had, zelf in de gevangenis werd geleid. Aan het einde van de 1260 jaren komt een nieuwe macht op en deze macht wordt gesymboliseerd door een dier dat verder niet beschreven wordt. Er wordt alleen iets over de horens van dat beest gezegd: ‘Het had twee horens als van een lam en het sprak als de draak’. Hoe het zover komt dat dit beest met de horens van een lam spreekt als de draak wordt verder in de symbolen uiteengezet. OM ZICH EEN BEELD TE KUNNEN VORMEN VAN HET BEEST MOET MEN EERST WETEN HOE HET BEEST ZELF TOT STAND KWAM. Er waren een paar essentiële stappen: * Afval in de vroegchristelijke kerk. * Nadat de afval een vaste plaats in de kerk had gekregen, kreeg men steeds meer behoefte aan uiterlijke eenheid daar de innerlijke eenheid die op waarheid steunt, niet meer aanwezig was. * Deze vereniging vond plaats op grond van gemeenschappelijke punten. * Toen deze eenheid op grond van gemeenschappelijke geloofspunten niet voldoende bleek, nam men zijn toevlucht tot geweld. * Dat geweld lag in de macht van de staat. * Nadat de staat ingeschakeld was werden de besluiten van de kerkelijke vergaPagina - 137
deringen opgenomen in de staatswetten en de instellingen van de kerk werden ondersteund door gelden die via de belastingen binnenkwamen. Wij beleven nu eenzelfde proces. Niet in de vroegchristelijke kerk, maar in de protestantse kerk. * Er is afval. * Deze afval is in de protestantse kerken. * Er is meer en meer vraag naar uiterlijke eenheid terwijl de innerlijke eenheid die alleen op waarheid berust, totaal verwaarloosd wordt. * Er vindt een vereniging plaats op grond van gemeenschappelijke punten. * Dat zal natuurlijk het uiteenvallen van de façade niet tegengaan. Er wordt steun bij de staat gezocht. * De staat zal de besluiten van de kerkelijke vergaderingen opnemen in het staatsblad en de instellingen van de kerk ondersteunen met belastinggelden. * Maar dit alles zal niet baten, tenzij de sterke hand van de staat straffend optreedt tegen dissidente en niet meegaande stemmen. DAT IS HET LEVENDE BEELD VAN HET BEEST: EEN DERDE GODSDIENST, HET AFVALLIG PROTESTANTISME. Deze godsdienst is de godsdienst van het dier van Openbaring 17. Rome als de vrouw op dat beeld voert dit hele gebeuren aan.
De zeven koppen van het beest of de beesten beginnen bij Babylon, daarna komen Medo-Perzië, Griekenland en het heidens Rome, gevolgd door pauselijk Rome, het politieke atheïsme als vervolgende macht en tenslotte het levende beeld van het beest.
Pagina - 138
