28 mei 2011, Seefeeld Oostenrijk Gisteravond na een rit van ongeveer 14 uren in Seefeld Tirol aangekomen, het is een mooie wereld hier tussen de Alpen. Om 5:30 uur vertrokken uit Balk, voor een kleine 1.000 km auto rijden. Theoretisch zijn we dan rond 4 uur in de middag “te plak”. Kunnen we mooi daar nog even om ons heen kijken voor dat de dag voorbij is. De eerste paar uurtjes schiet het lekker op en is het lekker relaxed sturen. Maar helaas bij Köln hebben we het eerste uur “stau” door weg werkzaamheden al te pakken. Gedurende de rest van de rit is de gang er regelmatig even kort uit. De klapper hebben we op de A8 een stuk voor Munchen, ruim 2 uren regelmatig stilstaan en de motor zelfs maar uit doen dan. Topsport voor de bestuurders en de GTA. We tellen toch zeker wel een kleine 20 auto’s met pech langs de weg. Op de vluchtstrook is het op het laatst net zo vol als op de weg, oom agent is helaas nergens te bekennen om hier tegen op te treden. Mooi dom gedrag, waardoor het allemaal nog langer duurt omdat ook het verkeer vanaf de vluchtstrook toch weer in moet voegen bij de wegwerkzaamheden. Gelukkig hebben we preventief veel leeftocht meegenomen, regelmatig kort even stoppen en van chauffeur wisselen dan blijft het allemaal wel te doen. In ieder geval is echt had rijden er vandaag meest niet bij, het is gewoon druk op de weg, terwijl het zaterdag is. Bij de 2e tankstop na de langste file een verbruik van net boven de 7 liter per kilometer, dat is me nog niet eerder gelukt . Aan het einde van de middag komen de besneeuwde toppen van de Alpen aan de horizon in beeld en zo rond de klok van 18:00 uur rijden we Oostenrijk binnen. Mooie hier, het lijkt wel wat op de Rockys, maar toch ook weer heel anders, veel groener vooral. Het laatste deel van de rit gaat via de Fern pass, mooie route en een mogelijke vakantie bestemming voor een volgende gelegenheid. De wereld tilt hier op van de hotels op prachtige plaatsen.
Als we Seefeld binnen rijden staan er een paar man te blazen op van die midwinter hoorns, klonk best mooi met een beetje tussengas van de V6 op de achtergrond. Tom Tom stuurt ons in Seefeld de verkeerde kant nog even op, maar met een beetje hulp van een local het Parkhotel gevonden. Binnen worden we hartelijk “gruss got” ontvangen en is het allemaal dik in orde. Prima kamer met inpandig terras met werelds uitzicht op de Alpen. In het restaurant eerst maar eens 2 grote biertjes besteld en een 6 gangen diner naar binnen gewerkt, helemaal niks mis mee. We hadden hier achteraf ook best een extra dag en nacht kunnen blijven. Het is gewoon mooi en heerlijk rustig. Intussen staat tom tom ingesteld voor de route naar de andere kant van de Alpen. Na het ontbijt gaan we richting Baveno, vandaag hoop ik geen files… Ben benieuwd hoe extreem die 26 km haarspeldbochten zijn en hoe mooi het uitzicht is. Op de top ligt volgens de live beelden van een webcam in ieder geval nog sneeuw. We gaan nu eerst ontbijten. Groeten Henk
Zondag 29 mei 2011, Baveno Italië We waren beide al vroeg wakker door het nodige gesnurk van de buurman of door de oorverdovende rust om ons heen. Het hotel is maar heel dun bezet en buiten is het hier ook heerlijk rustig. Na het prima ontbijt, uitgecheckt en afgerekend, nog wel eens voor herhaling vatbaar een paar dagen Parkhotel in Seefeld.
Onze spullen in de auto geladen, olie en koelvloeistof niveau even gecheckt, hoeft niks bij gevuld te worden. Best netjes eigenlijk voor na zo’n rit als gister. Nog een paar foto’s gemaakt van de omgeving en zo rond 9:30 uur vertrokken richting Stelvio pass en Italië. We rijden eerst een stukje terug richting snelweg en op de snelweg gaan we richting een andere bergpas dan de bedoeling is. Tomtom met hulp van het kaartje van google maps ingesteld voor hopelijk de juiste route…. We rijden eerst door een groen dal, met veel snel stomend water. Een tussenstop gemaakt bij de Spar supermarkt om wat nieuwe voorraad in te slaan, dan kunnen we vandaag weer vooruit. Om 11:00 uur rijden we Italië binnen, korte stop op de grens, even kijken of we nog wat souvenirs van onze gading vinden, nee dus. Van de Stelvio pass nog geen teken gezien, maar hier is het ook prachtig. Bij lago Reschen een uurtje rond gelopen. Er staat een kerk (?) toren in het water dat zo te zien ook wel eens serieus hoger staat dan nu het geval is. Aan beide zijden over het water besneeuwde bergtoppen op de achtergrond, heel fotogeniek hier. Niet veel verder dan de eerste richting aanwijzer voor de Stelvio pass, komt het toch nog goed. Wat een prachtige rit naar de top, we doen er 1,5 uren over om boven te komen. De haarspeldbochten vereisen met de niet al te bescheiden draaicirkel van de GTA de nodige techniek en teamwork tussen bijrijder en chauffeur. Dat wil zeggen voor de bocht naar rechts naar de linkerweghelft, de bijrijder kijkt dan over zijn rechterschouder of er geen tegemoet komend verkeer is en scherp insturen om de bocht in één keer te kunnen halen. Zo nu en dan flink gas geven natuurlijk, al rijdend een paar mooie filmpjes gemaakt. Trouwens 2x bijna een motor op de kap die de binnenbocht pakte. Veel motoren en ook fietsers die zowel klimmen als afdalen. Waar mogelijk een fotostop gemaakt, wonderlijk om eind mei in de sneeuw te staan.
Hoe hoger we komen hoe meer sneeuw op de weg, op de top is het gezellig druk, wit besneeuwd en zonovergoten. Half uurtje hier rondgestapt, bratwurst mit sauerkraut gescoord, een soort van one man circusact die worstverkoper. Hij praat ook wel een aardig mondje commercieel Nederlands als hij in de gaten heeft dat we uit Nederland komen. Niet ver na de top een praatje gemaakt met een Alfa coureur uit Tsjechië die langs de weg stond met een behoorlijk gepimpte rode 155. Hij sprong nog net niet op de weg om ons tegen te houden. Het is hier allemaal net iets ruimer en overzichtelijker dan tijdens de beklimming. Voor de rest toch een andere sfeer en uitstraling dan aan de Oostenrijkse kant van Alpen. Voorlopig eerst maar eens een stuk doorrijden richting Milaan en daarna langs de andere kant van het meer richting Baveno. Na de nodige tunnels richting Milaan wordt het steeds drukker op de weg. Het rijgedrag van de Italiaantjes is heel bijzonder en nogal heetgebakerd. De motoren slalommen op snelheid tussen de auto’s door en als we afstand houd bij het op de linkerbaan rijden en inhalen komen de auto’s rechts om ons heen om in het gat tussen ons en de voorligger te duiken. Dat natuurlijk inclusief het uitwisselen van de nodige internationale vriendelijke handgebaren. In Milaan nog een beetje file leed en wat zoekwerk door wegwerkzaamheden, maar met een beetje geluk belanden we op de juist tolweg richting Torino. Na een tijdje komt het me allemaal wel semi bekend voor. In Baveno aangekomen eerst een stukje langs het meer gereden, het ziet er nog net zo mooi uit als vorig jaar. Onze B&B voor de komende dagen vlot gevonden, geen verkeerde verblijfsplaats. Onze spullen gedumpt en richting terras aan het water gelopen, de hoogste tijd voor een pizza en een paar biertjes. Nog tot laat buiten gezeten op het terras bij ons verblijf, heerlijk weer hier. Goed gebruik gemaakt van de gratis internetverbinding die één van de buren ons bied. Goed geregeld zo, het gaat niet echt snel, maar de foto’s krijg ik er wel mee online.
Morgen heeft de auto een dagje vrij, we hebben besloten om Baveno eerst maar eens lopend verkennen. Vandaag trouwens ook lekker veel andere Alfas op de weg, helemaal goed! Groeten Henk
Maandag 30 mei 2011, Baveno Om 8:00 uur wordt het ontbijt geserveerd op ons terras, slimme formule wel, komt zo niet op een half uurtje aan als de gasten uit willen slapen. Het smaakte prima en het is al aangenaam om hier buiten te zitten. Halverwege de morgen de helling via allerlei steegjes naar beneden afgewandeld richting de lago. Eerst maar eens een uurtje therapeutisch op een bankje aan de oever van het uitzicht zitten genieten. Wat is het hier mooi, het zou verboden moeten worden om in zo’n saai land als Nederland te wonen. Gerben Jan vind in een winkeltje aan de overkant van de boulevard een korte broek in zijn maat. Kan me niet herinneren wanneer ik hem voor het laatst in een korte broek heb zien lopen. Dat gaat ook wel even duren voordat die angstaanjagend witte benen een beetje bruin gaan worden… Het oude dametje in de winkel heeft er in ieder geval wel aardigheid aan. Omdat we Fries praten heeft ze eerst niet door dat we uit Nederland komen, maar even later praat ze een behoorlijk goed woordje Nederlands. Heeft ze geleerd van de toeristen, zomers wonen hier namelijk meer Nederlanders dan Italianen. We besluiten om de boot te nemen naar de eilandjes in het meer. Voordat we ons bij het gebouw waar de grote veerboten aanmeren hebben gemeld, worden we al aangesproken door iemand van een andere veerdienst. Die formule is ook niet verkeerd, komt er op neer dat je om het uur kunt vertrekken naar het volgende eiland of naar Baveno. Om 11:45 uur varen we richting isola Bella, prachtig het uitzicht vanaf het water, welke kant je ook op kijkt, het wordt altijd een mooie foto.
De eilandjes zijn kleine wereldjes op zich, marktkraampjes langs het water, veel horeca gelegenheden, allemaal van die kruipdoor, sluipdoor straatjes en geen auto’s, ideaal. Goed te doen om in een uur het meeste te zien en kort een terrasje te pakken. Om 13:00 uur de boot genomen naar isola Pescatori, ook niet verkeerd, maar met een uurtje hebben we dat ook wel weer gezien. Halverwege de middag zijn we weer in Baveno, toch ook nog maar even bij de grote veerboten gekeken. Hier zijn wel interessante opties te koop, bijvoorbeeld op woensdag het meer oversteken naar Luino om daar de markt te bezoeken. Na een cappucino eerst maar even naar huis en uit de zon, hakt er vandaag toch wel behoorlijk in. Met de auto naar de winkel aan de rand van het dorp gereden om onze koelkast te kunnen vullen met veel drinken, dorstig weer hier. Volgens de thermometer in de auto is het 45 graden waar de auto (in de zon) geparkeerd staat. Het reservetankje benzine dat in de kofferbak staat is zelfs helemaal opgebold, dat spul zet blijkbaar flink uit bij warmte. Op de terugweg onze B&B voorbij gereden om het meer van hoger op de helling te kunnen bekijken. Het loont de moeite, het uitzicht is hier spectaculair, je moet de foto’s maar eens bekijken. Aan het eind van de middag weer via een andere route de helling afgelopen, deze keer komen we bij het station langs. Ook niet een gek idee, een dagje met de trein heen en weer Milaan om daar te shoppen. Hotel Dino waar ik vorig jaar gelogeerd heb binnen gelopen om daar een biertje op het terras aan het lago te drinken. Ober Tommie werkt hier ook nog, vorig jaar veel lol gehad met die komediant. Hij herkent mij ook nog wel, geinig om hem hier weer te ontmoeten. Vandaag geen pizza, maar verse soep en mixed grill van vis, super vers allemaal. Smaakte heerlijk onder het genot van een grote 0,6 liter Baffo D’ore en met een yoghurt soft ijsje als toetje. Om 20:00 uur sávonds is het hier nog 28 graden, we kunnen de hele avond weer buiten zitten.
Het was even knutselen, maar uiteindelijk de juiste stukjes software op internet gevonden om Gerben Jan zijn (tape) video camera op de laptop aan te sluiten. We kunnen zijn filmpjes nu ook bekijken en digitaal maken. Het plan is om morgen het Alfa Romeo museum in Arese te bezoeken. Ik heb op internet gelezen dat het gesloten is vanwege politiek gekrakeel tussen Fiat en de gemeente Arese. De gemeente wil het museum de status cultureel erfgoed geven zodat Fiat de inhoud van het museum niet mag verplaatsen. Fiat heeft de schurft aan Alfa en wil daar niet aan meewerken, uit protest is het museum daarom gesloten. Maar goed is het is Italië en we zijn nu zo dicht bij het museum, dat we toch moeten proberen, je weet het nooit? Groeten Henk
Dinsdag 31 mei 2011, Baveno De dag begint vandaag bewolkt en grijs, boven het meer is het nevelig en de temperatuur is ook een paar graadjes lager. Om 10:00 uur vertrokken richting Arese, onderweg even een paar keer tol betalen, het begint al te wennen. Het laatste stukje van de route kan ik me nog wel herinneren, we rijden op de (viale) Alfa Romeo straat langs de oude leegstaande fabrieks gebouwen. Voorbij de fabriek rechtsaf is de inrit naar het museum, het hek is niet gesloten, er staat iemand bij de slagboom en er staan ook 2 touringcar bussen geparkeerd. Dat geeft ons wel wat hoop dat het museum toch geopend is. Maar helaas de bewaker verzekerd ons dat het museum al sinds september vorig jaar gesloten is. Voor de rest boeien onze vragen en belangstelling hem niet. Hij dreigt zelfs met de carabineiri als we vragen of we dan op het terrein een paar foto’s mogen maken. Achterlijk gedoe…………… Van narigheid dan maar een rondje om de fabriek gelopen en alles waar Alfa Romeo op staat gefotografeerd. De gebouwen liggen er desolaat bij, maar geen spoor te bekennen van de brand die hier onlangs gewoed zou hebben.
Het grote bedrijfsterrein was vorig jaar trouwens nog groen van het onkruid maar is nu voorzien van nieuw asfalt en een paar duizend parkeervakken. Fiat is schijnbaar wel van plan om hier wat activiteiten op te starten? Bij de poort stappen nog wat bobo’s rond ze rijden zelfs Alfa, voor ons hebben ze totaal geen belangstelling. Jammer, maar ook wel typerend voor de manier waarop Fiat met Alfa omgaat. Heel erg jammer voor Gerben Jan, ben blij dat ik het museum vorig jaar wel uitgebreid van binnen heb gezien. Heb mijn twijfels of dat ooit nog een keer weer gaat lukken! We rijden terug richting Baveno naar Verbania, dat is het volgende dorpje aan het meer. Hier gaan we lunchen en een beetje rond neuzen. Was het weer in Arese nog wel redelijk brodzig en droog, onderweg begint het te regenen en het wordt voorlopig ook niet weer droog zo te zien. Verbania hebben we met dit weer snel gezien en de timing is ook niet echt handig. De meeste winkels zijn hier namelijk van 12:00 – 15:00 uur gesloten, serieuze lucnh pauze. Dan maar veder gereden naar Domodossola, dat ligt wat hoger, misschien dat het weer daar beter is. Helaas meer van het zelfde, terug naar huis dan maar. Om 16:00 uur zitten we thuis aan de koffie en daarna het bier om onze frustraties te kunnen vergeten. Om 18:00 uur stopt het zowaar tijdelijk met regenen, paraplu mee en richting dorp voor het avond eten. Volgens het temperatuur meetpunt onderweg naar ons favoriete restaurant is het vandaag 9 graden frisser dan gister om deze tijd. Vandaag carapachio van gerookte tonijn en lasagna bolognesa gegeten, heerlijk, dat maakt de dag weer een beetje goed. Als we thuis zijn begint het acuut weer te regenen (en dat deed het de volgende morgen nog steeds).
We hebben het plan voor morgen nog niet helder, het Ferrrari museum in Maranello of een dagje Milaan per trein lijkt ons het beste. Om in die regen op een markt rond te lopen is ook niet echt fijn. De internetverbinding is vandaag bijna niet te gebruiken, zal alles met het weer te maken hebben. Het was al een aardige gewoonte geworden om dagelijks een korte update op facebook te schrijven, nou ja jammer dan.
Woensdag 1 juni 2011, Baveno We zijn vanmorgen een uurtje later opgestaan, daar zijn vakanties ook goed voor om wat langer op bed te liggen. Het ontbijt staat al op ons te wachten op de tafel buiten, dat hebben we maar naar binnen gehaald. Buiten is het echt nu echt een stuk frisser en deprimerend nat. Wel een beetje jammer zo, maar niet veel aan te doen natuurlijk. Het is zo grijs dat we het lago niet eens meer kunnen zien vanaf ons terras. De lange broek en jas kunnen vandaag wel weer aan. Per trein naar Milaan dan maar vandaag, kort na 10:00 uur onder de paraplu richting station gelopen. Het water stroomt in kleine riviertjes naar beneden via de helling. Ik heb al natte voeten voor dat we bij het station zijn. Als we bij het perron komen staat er al een trein, dat zal toch niet de trein naar Milaan zijn? Mooi wel natuurlijk, voordat wij een kaartje uit de automaat kunnen halen is de trein al vertrokken. Volgende trein die hier stopt is pas om 14:38 uur. Deze was om 10:19 uur en wij dachten dat we gister 10:29 uur hadden gelezen, mooi dom. Dan eerst maar een kort ritje de andere kant op naar Domodossola. Misschien kunnen we daar op één van de snelle treinen stappen die hier niet stoppen. De trein van 10:23 uur is inmiddels al vertrokken, maar om 10:31 uur komt er nog een trein die, die kant op gaat.
Nou mooi niet natuurlijk, vet balen, een ander plan voor deze vochtige dag schiet ons nog niet direct spontaan te binnen. Eerst maar koffie in de stationsrestauratie dan, niet onaardig om hier een tijdje te zitten en te observeren wat er allemaal voor types voorbij komen. We hebben geen zin om 3 uren te wachten op de volgende trein, dan maar met de auto er op uit. Op de foto’s van vorig jaar heb ik een plaatsnaam gevonden van een oud dorpje waar we vorig jaar zijn geweest. We reden toen een prachtige route vanaf het meer bergop naar Santa Maria Maggiore. Wel aardig om de route nu eens de andere kant op te rijden. Rond lunchtijd in Santa Maria aangekomen, in het restaurant zitten ook de bouwvakkers die hier aan een restauratie project bezig zijn aan de lunch. Gezellige boel wel en ook geen verkeerde gewoonte om met zijn allen uitgebreid te gaan lunchen. De kaart is echt volledig Italiaans deze keer en de dames in de bediening spreken ook bijna geen woord over de grens. Het smaakte allemaal prima, maar onze portie rauw vlees voor vandaag zo ook wel weer genoten wat mij betreft De rit vanaf 860 meter hoogte naar het meer is geweldig, wat een mooie wereld hier. Vorig jaar was ik de chauffeur, dan zien je toch veel minder van de omgeving dan als bijrijder. De chauffeur heeft al zijn aandacht wel nodig om in het juiste spoor te blijven, de weg slingert alle kanten op. Tomtom is hierbij wel handig natuurlijk, op het schermpje kun je al een beetje vooruit kijken welke kant de volgende bochten op gaan. Bij het meer aangekomen zijn we in het plaatsje Cannobia, de timing is deze keer redelijk gunstig, alle winkels gaan bijna weer open. Wel wat wereldser hier dan in Baveno, ruimer opgezet, meer winkels, meer restaurant. Best nuttig om even mee te pakken, zeker omdat het weer ineens opknapt, het is weer droog een paar graadjes warmer. Via “vermijd snelwegen” langs het meer terug gereden naar Baveno, sommige mensen wonen hier langs het meer op heel erg mooi plaatsen.
Aan het eind van de middag zijn we weer thuis, tijd voor het dagelijkse ritueel, bak koffie, biertje, naar het dorp wandelen voor een hapje eten. Later op de avond de hele bier voorraad maar in één keer op gezopen, morgen maar eens een dagje afkicken geloof ik. Groeten Henk
Donderdag 2 juni 2011, Baveno Het is hier vandaag een nationale feestdag, dag van de republiek. Ons ontbijt wordt daarom een uurtje later geserveerd dan gebruikelijk. We krijgen onze gastvrouw (en familie) de rest van de dag meestal niet te zien, omdat we zelf de hort op zijn en omdat ze verder wel een beetje op afstand blijven. Niet dat we hun aanwezigheid niet bemerken, ze zijn nogal luidruchtig bij alles wat ze doen. Vandaag maar eens een praatje met haar gemaakt, jammer dat haar Engels nou niet echt geweldig is. In ieder geval kom ik wel te weten dat we gister wel elk uur met de trein uit buurstadje Stresa naar Milaan hadden kunnen reizen nadat we de trein in Baveno gemist hadden. Wij zijn ook van die ervaren treinreizigers, not…………. Vandaag zijn de winkels hier en in Stresa volgens haar wel geopend, maar in Milaan waarschijnlijk gesloten. Dan kunnen we beter morgen naar Milaan gaan als we willen shoppen. Vandaag dan maar met de ferry naar Stresa, naar het dorp gelopen om kaartjes voor de grote veerboot te kopen. Geen gebrek aan belangstelling hier, we staan bijna langer in de rij om een kaartje te kopen dan dat het varen is van hier naar Stresa. Echt typisch Italiaans, warrige informatie bij het loketje en dan uiteindelijk moet iedereen een kaartje kopen bij één loketje. Met de juiste informatie en
een automaat kunnen de personeelskosten eventueel wel met de helft omlaag. Nou ja, het heeft zijn charme ook wel weer natuurlijk ☺. Het weer is na een beetje aarzelende start niet verkeerd, wel weer mooi even dit boot ritje. Stresa is een maatje groter dan Baveno en wat meer keus ook voor wat betreft de winkels en restaurant. We kunnen er zelfs wel een Telegraaf van gister kopen, maar die hebben we gister al in Canabio gekocht… Paar uurtjes hier rond gelopen, terrasje genoten, paar schoenen en een riem gekocht. Die Itlaianen kunnen echt mooie dingen maken, van design hebben ze zeker verstand. Valt ons vandaag ineens op dat er hier wel een behoorlijk aantal van die grote oude villa’s leeg staan, waarvan sommige in slechte conditie. Hoe zou dat zitten, zo’n grote kast ombouwen tot vakantiehuis en verhuren loont hier toch zeker de moeite? Ergens 2e helft van de middag zijn we weer in Baveno, na een terrasje een stuk terug gelopen in de richting van Stresa. Hier staat een deel van een ruïne die we van dichtbij willen bekijken. Moet ooit een imposant bouwwerk geweest zijn. Nu wordt het zo te zien ook bewoond, een aantal moderne elementen zijn op listige wijze in het oude verwerkt. Vanaf de weg gezien zie je daar niks van. Op de terugweg de kortste route (kuitenbijter) naar onze B&B gevonden, recht omhoog de helling op, trapje op en dan zijn we er ook al bijna. Alvast maar eens nagedacht over de rest van ons verblijf, als we morgen de hele dag naar Milaan gaan wel handig om de terugreis alvast wat voor te bereiden. Het plan is om 5 uur in de morgen te vertrekken, wel handig als de tank van de auto dan al vol zit, het nodige proviand klaar ligt en ook nog even afrekenen met de gastvrouw natuurlijk. Het ontbijt hoeft ze zaterdagmorgen dan ook niet te serveren. Dom gedoe bij het tanken, op de feestdag is het pompstation niet bemand. Bij ons kun je dan met je pinpas of creditcard terecht, maar dat lukt hier niet met onze Nederlandse passen.
Met veel andere passen blijkbaar ook niet, omdat je als alternatief de pomp wel met eurobiljetten kunt voeren. Alleen moet je dan wel vooraf inschatten hoeveel benzine er in de tank past…….. Bij ons vaste restaurant rekenen ze al zo’n beetje op onze aanwezigheid, wel humor hoe ze daar mee omgaan. Het bevalt ons hier wel, keuze genoeg op de kaart en prima voer. Nog even genoten van de avondzon op de isola’s en de aangename temperatuur, heerlijk, jammer genoeg alweer een dag voorbij. Groeten Henk
Vrijdag 3 juni 2011, Baveno Vanmorgen alvast financieel afscheid genomen van onze gastvrouw. We weten nog niet hoe laat we vanavond weer terug zijn van onze shopexpeditie in Milaan en morgen gaan we al vroeg vertrekken voor de terugreis, vandaar. Deze keer zijn we ruim op tijd aanwezig voor de (boemel) trein van 10:19 uur uit Baveno. Autorijden of met de snelle trein vanaf Stresa zou natuurlijk ook kunnen, maar dit is wel zo relaxed en prijstechnisch ook niet verkeerd. Belangstelling genoeg voor een ritje naar Milaan, er zijn hier zelfs ook Russische toeristen, die helemaal niks van de kaartje automaat begrijpen. De trein zelf doet een beetje denken aan de “luxe” trein van Bandung naar Yogja, het is niet veel luxer, groezelig boel wel eigenlijk, maar wat maakt het uit. Het eerste deel van de rit loopt langs het lago, op elk station stoppen. Zwaar vergane glorie de meeste stations trouwens. Als we kort na 12:00 uur in Milaan aankomen is de trein onderweg redelijk gevuld geraakt. We hobbelen maar achter de massa aan naar de uitgang van het station en de ingang van de metro. Geen idee waar we heen moeten voor de winkels, eerst maar een hapje eten en wat informatie inwinnen bij een vreetstalletje.
We moeten naar Duomo center, dat hebben we niet zien staan op de plattegrond van de metro. Niks voor ons die trein prakke, we nemen wel een taxi. De chauffeur geeft ons tekst en uitleg en zet ons na een kwartiertje rijden mooi centraal af. Rechts winkelen voor normale prijzen, links winkelen voor de hoofdprijs. Er tussen in het plein met Dom, kast van een kathedraal. Het is hier lekker druk en veel keuze in schoenen, kleren, horloges en nog veel meer mooi spul. Je kunt hier wel dagen rond lopen en voor wat ik er op internet van heb gezien zijn er ook nog wel andere plaatsen met veel winkels. Mijn favoriete winkel, de Ferrari store, je kunt er niet veel bruikbaars kopen, maar het is wel stoer spul ☺. Gerben Jan wil wel kleren kopen, maar dat gaat echt niet lukken, xxl is hier voor mij al niet ruim en aangezien hij nog wel een maatje groter is. Wel een mooi horloge gezien wat hij eventueel wel wil kopen. Voor vertrek de winkel met het horloge weer opgezocht en het horloge gekocht. Er waren ook wel een paar horloges van min gading, maar ik heb me beheerst , deze keer even niks gekocht. Met een beetje geluk kunnen we de 16:00 uur trein naar Baveno nog halen. Ons met de taxi weer naar het station laten brengen. Snel een kaartje uit de automaat halen en we zijn er klaar voor. Helaas de automaat voor de kaartjes van de regionale trein doet het niet, we moeten naar het loket. Wat een toestand, maar één van de vijf loketten is geopend en het duurt wel 20 minuten voordat we een keer aan de beurt zijn. Wat een ergernis, onze trein mooi gemist natuurlijk. Nou de volgende trein om 16:47 uur dan maar, er zijn ergere problemen in de wereld. Wel een beetje frustrerend is dat na al die moeite er net als op de heenreis, niemand langs komt om ons kaartje te controleren. Onderweg even lekker knikkebollen, vermoeiend hoor zo’n dagje Mlilaan. Dikke onweersbui en bijbehorende wolkbreuk na een brodizge dag. Als we in Baveno aankomen is het gelukkig weer droog.
Even later zitten we aan de Biera Morreti, vandaag Ravioli met walnoot saus gegeten, lekker maar stuffing. Zal wel afkicken worden de komende dagen zonder ons favoriete restaurant op loopafstand. Tijdens een droge bui komen we op het laatste stukje naar droog thuis. Onze spullen klaar gemaakt voor de thuisreis, morgen om 5:00 uur gaan we vertrekken. Onze gastvrouw heeft nog een flesje wijn als cadeau achter gelaten, wel een aardig gebaar. Groeten Henk
Zaterdag 4 juni 2011, Balk We zijn nu net de grens tussen Zwitserland en Duitsland gepasseerd, de eerste ongeveer 325 km van de thuis reis hebben we achter de rug. Om 4:45 uur vertrokken uit Baveno, het eerste uur langs het meer gereden, geen snelle, maar wel een mooie en de kortste route. Mooi als het langzaam licht wordt om langs het meer te rijden. Bij de grensovergang van Italië naar Zwitserland een kritische blik of we wel een autobahn vignet op ons raam hebben hangen. Na Locarno gaat het allemaal een stuk vlotter, met Irom Maiden op de achtergrond door de Gotthard tunnel gereden, 17 km onder de berg door. Dat gaat een stuk vlotter dan over de pass? Ik was van plan om in één keer door te rijden tot na Basel, maar dat is toch wat te veel van het goede, iets van 70 km voor Basel de eerste korte stop gemaakt. Daar frissen we weer een beetje van op, wel zo prettig. De rest van de rit is dat ook de juiste tacktiek, na maximaal 2 uren een korte stop, wat eten en drinken, even rekken en strekken en dan ben je weer redelijk fris voor een tijdje. Bij de eerste tankstop een verbruik van 1:11, ook nog nooit vertoond, dat compenseert het verbruik van de heenreis weer een beetje.
Als je trouwens al dacht dat de benzine in Nederland duur is, in Zwitserland kost het € 1,90 per liter en diesel nog 5 cent meer zelfs. Ondanks veel work in progress, (veel work en weinig progress..) rijden we overal mooi vlot door. Zo nu en dan even een stukje blazen, nog een poging gedaan om een Ferrari bij te houden, geen kans op ☺. Als je hard wil rijden moet je trouwens vaak op de rem, 2e helft van de rit de cruisecontrol op 130 gezet. Dat rijd wel zo relaxed en schiet ook lekker op als je constant kunt rijden. Kort na 16:00 uur zijn we weer in Balk, een prima tijd, 1.100 km in 11,5 uren, best te doen op deze manier. Scheelt natuurlijk een stuk dat we niet in de file hebben gestaan deze keer. Ter afsluiting van de dag en de week de “Golden River” nog met een bezoekje vereerd, was wel gezellig. Volgende uitstapje heb ik nog niet geboekt, een goede optie is 2 weken Australië eind september / begin oktober. Eerst mijn resterende vakantie dagen en budget komende week maar eens onderzoeken… Groeten Henk
