Gezinsmilieu en het vooruitzicht op een huwelijk voor kinderen

Overzicht http://www.familyfacts.nl/nl/database/finding/1073 Pagina 1 / 14

Gezinsmilieu en het vooruitzicht op een huwelijk voor kinderen Kinderen uit intacte gezinnen hebben vaker een positieve houden ten opzicht van het huwelijk en hogere verwachtingen van hun eigen huwelijk. Als volwassenen gaan ze minder snel een risicovol huwelijk aan. Scheiden en samenwonen zijn ook onwaarschijnlijker en zij hebben vaker een beter huwelijk.

Gezinsstructuur en houding t.o.v. huwelijk. Mannen en vrouwen uit intacte gezinnen houden het

huwelijk in hoger aanzien. Vergeleken met leeftijdsgenoten die niet in een intact gezin opgroeiden, zijn

volwassenen die als kind wel met beide biologische ouders opgroeiden het meer eens met de stelling dat

Postbus 17199 · 2502 CD Den Haag · www.familyfacts.nl · [email protected] · Bank 82.77.08.912 · KvK 50567314


het beter is om te trouwen, dat het huwelijk levenslang is, en dat kinderen beter af zijn als hun biologische

ouders samen zijn. Zij staan meer afkeurend tegenover echtscheiding en hebben minder snel

buitenechtelijke kinderen.1

Thuismilieu en kwaliteit van huwelijk. Personen die opgroeiden in minder goed functionerende



gezinnen en met meer spanning te maken hadden, hebben vaker moeite aan de eisen van hun

eigen huwelijk te voldoen. De ervaringen van gehuwde individuen uit het gezin waarin zij opgroeiden,

hadden een substantiële invloed op de kwaliteit van hun huwelijk. Deelnemers aan dit onderzoek die in

een stabiele, gezonde gezinssfeer opgroeiden hadden vaker meer succes in het omgaan met eisen van



hun huwelijk en andere intieme relaties. Personen uit minder goed functionerende gezinnen met meer

spanning hadden vaker problemen in hun eigen huwelijk en andere intieme relaties.2

Gezinsstructuur en de verwachting van het huwelijk. De verwachtingen die pubers van het huwelijk

hebben staan in verband met de structuur van het gezin waarin zij opgroeiden. Vergeleken met



tieners uit intacte gezinnen hadden tieners uit éénoudergezinnen en gezinnen met samenwonende ouders,

lagere verwachtingen omtrent hun eigen huwelijk. Tieners uit stiefgezinnen hadden niet meer of minder

verwachtingen omtrent hun huwelijk vergeleken met anderen uit intacte gezinnen.3

Ouderlijke scheiding en scheiding in de volgende generatie. Individuen met ouders die niet



scheiden zijn minder geneigd zelf te scheiden dan zij die wel een echtscheiding van de ouders

meemaakten. Echtscheiding van ouders had een significante invloed (38% toename) op de

waarschijnlijkheid van echtscheiding van de kinderen.4

Ouderlijke scheiding en kwaliteit huwelijk van de volgende generatie. Gemiddeld hebben kinderen



met gescheiden ouders in de volwassenheid meer problematische en moeizame huwelijken dan

kinderen die geen echtscheiding meemaakten. Uit dit onderzoek blijkt dat echtscheiding van ouders de

kans op echtscheiding van de kinderen groter maakt omdat het huwelijk van de kinderen moeizamer is. Er

blijkt een verband tussen de echtscheiding van de ouders en het sociaal karakter van de kinderen



(gekenmerkt door o.a. woede, jaloezie, gekwetste gevoelens en communicatieproblemen). Deze

problemen stonden weer in verband met een grotere kans op echtscheiding in de tweede generatie.5

Gezinsstructuur en stabiliteit van het huwelijk. De samenstelling van het gezin waarin vrouwen

opgroeien staat in relatie tot de kwaliteit van hun huwelijk. Vergelijken met vrouwen uit andere soorten



gezinnen, was de kans op risicohuwelijken, samenwonen voor het huwelijk, en een buitenechtelijk kind of

zwangerschap kleiner bij vrouwen die opgroeiden in een intact gezin.6

Echtscheiding van grootouders en huwelijksproblemen. Iemand wiens grootouders gescheiden zijn

heeft een grotere kans op frictie in het eigen huwelijk. Er bleek een verband te zijn tussen de



echtscheiding van grootouders en een lager opleidingsniveau, grotere kans op huwelijksproblemen, en

een slechtere ouder-kind relatie bij hun kleinkinderen. Dit verband was ook aanwezig als de echtscheiding

voor de geboorte van het kleinkind plaatsvond.7

Afwezigheid van ouders en vooruitzicht op huwelijk voor kinderen. Ouderlijke afwezigheid tijdens



de jeugd blijkt in verband te staan met het succes van het huwelijk van het kind in de

toekomst. Personen waarvan de ouders tijdens de jeugd afwezig waren, bleken een hogere kans te

hebben nooit te trouwen of te scheiden en een kleinere kans te hebben op een intact huwelijk.8

Samenwonen van ouders en latere relaties van kinderen. Het hebben van ouders die samenwonen



heeft invloed op de relaties die de kinderen later hebben. Jongvolwassenen met samenwonende

ouders na een echtscheiding zijn meer geneigd te denken dat hun eigen romantische relaties ook zullen

eindigen.9

Echtscheiding van ouders en samenwonen van kinderen. Gemiddeld zijn pubers uit intacte



gezinnen minder geneigd samen te gaan wonen dan pubers die echtscheiding hebben

meegemaakt. Pubers en jongvolwassenen die een echtscheiding van de ouders hadden meegemaakt

waren drie keer meer geneigd om samen te wonen.10

Voetnoten 1. Katherine Trent and Scott J. South, “Sociodemographic Status, Parental Background, Childhood Family Structure, and Attitudes Toward Family Formation,” Journal of Marriage and Family, Vol. 54 (1992), pp. 427–439. 2. Ronald M. Sabatelli and Suzanne Bartle-Haring, “Family-of-Origin Experiences and Adjustment in Married Couples,” Journal of Marriage and Family, Vol. 65, No. 1 (February 2003), pp. 159–169. 3. Wendy D. Manning, “The Changing Institution of Marriage: Adolescents’ Expectation to Cohabit and to Marry,” Journal of Marriage and Family, Vol. 69 (August 2007), pp. 559–575. 4. Jay D. Teachman, “Childhood Living Arrangements and the Intergenerational Transmission of Divorce,” Journal of Marriage and Family, Vol. 64 (2002), pp. 717–729. 5. Paul R. Amato, “Explaining the Intergenerational Transmission of Divorce,” Journal of Marriage and Family, Vol. 58 (August 1996), pp. 628–640. 6. Jay D. Teachman, “The Childhood Living Arrangements of Children and the Characteristics of Their Marriages,” Journal of Family Issues, Vol. 25, No. 1 (January 2004), pp. 86–111. 7. Paul R. Amato and Jacob Cheadle, “The Long Reach of Divorce: Divorce and Child Well-Being Across Three Generations,” Journal of Marriage and Family, Vol. 67, No. 1 (February 2005), pp.


Overzicht http://www.familyfacts.nl/nl/database/finding/1073 Pagina 14 / 14 191–206. 8. Paul R. Amato, “Parental Absence During Childhood and Depression in Later Life,” Sociological Quarterly, Vol. 32, No. 4 (1991), pp. 543–556. 9. Sharon Sassler, “Intergenerational Patterns of Union Formation and Relationship Quality,” Journal of Family Issues, Vol. 30, No. 6 (June 2009), pp. 757–786. 10. Valerie Martin, “The Consequences of Parental Divorce on the Life Course Outcomes of Canadian Children,” Canadian Studies in Population, Vol. 3, No. 1 (2005), pp. 29–51.

Brongegevens Family Environment and Children's Prospects for Marriage Auteur(s): Heritage Foundation Gepubliceerd in:

http://www.familyfacts.org/

Karakter onderzoek:

Overzicht wetenschappelijke literatuur

Online beschikbaar:

http://www.familyfacts.org/briefs/39/family-environment-and-childrens-prospec ts-for-marriage gezin, gezinssamenstelling, echtscheiding, huwelijk, kinderen, verwachtingen

Keywords:


Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)

Gezinsmilieu en het vooruitzicht op een huwelijk voor kinderen

Recommend Documents