Slagveldtoerisme
Vastgoedondernemer
Honderdduizenden herdenken in België de gevallenen uit de Eerste Wereldoorlog.
Als student belandde Cor Verkade ongepland in het onroerend goed. „Calvijn gaf zes gouden regels voor ons vak.”
terdege
2 juli 2014 31e jaargang nr 21 Losse nummers: € 3,95
reformatorisch familiemagazine
Getekend door Congo Marieke Luiten: „Mijn lijf staat continu in de vluchtmodus”
Thema ‘Vrouw’ Ouder en kind „Lees met tieners aan tafel uit de Engelse Bijbel” Gespot Picknickservies en sambal uit eigen keuken Mijn stijl Hoe krijg ik een goede basisgarderobe?
reportage
Slagveldtoerisme zwelt aan Bijna een eeuw geleden begon de Eerste Wereldoorlog. De belangstelling voor deze bloedige strijd is de vergetelheid voorbij. Vele honderdduizenden mensen bezoeken de laatste jaren de slagvelden. Dat is niet alleen het gevolg van de eeuwherdenkingen, ook de hang naar ‘family history’ en de positie van Europa spelen een rol. „Steeds meer dringt het besef door dat deze oorlog mede bepalend was voor de situatie van nu.” tekst Ad Ermstrang foto’s Niek Stam en Anton Dommerholt
8
terdege ● 2 juli 2014
interview
Schippersinternaat onder druk
De trend onder schippersvrouwen om aan de wal te wonen, raakt ook de reformatorische wereld. Twee leefgroepen van internaat De Merwede in Werkendam zijn gesloten. Er heerst echter geen sombere stemming. „Het aantal nieuwe aanmeldingen ziet er goed uit.” tekst Ad Ermstrang foto’s Anton Dommerholt
groen tekst en foto’s Kalkhoven Fotografie
Drijfplanten Drijfplanten wortelen niet in de bodem maar drijven op het water. Ze leveren een bijdrage aan het evenwicht in een vijver, omdat ze vaak de groei van algen remmen. Winterharde drijfplanten zij: Kikkerbeet (Hydrocharis morsus-
ranae), Klein kroos (Lemna minor), Krabbescheer (Stratiotes aloides) en Vlotvaren (Salvinia natans). Niet winterhard zijn Kleine kroosvaren (Azolla caroliniana) en Mossel plantje (Pistia stratiotes). Voor deze planten is het devies: koel en licht laten overwinteren. Waterhyacinth (Eichornia crassipes) heeft zelfs 20 graden nodig om te overwinteren.
Kikkerbeet.
Krabbescheer.
Water in de tuin Een vijver is een gezellig onderdeel van de tuin. Het water trekt tal van beestjes aan, die de vijver levendig maken. Er is een enorm aanbod van water- en moerasplanten. Waterplanten worden al vanaf half maart te koop aangeboden. Het water in de vijver is dan echter nog veel te koud voor planten en dieren. Planten die onder water groeien, komen pas half mei tot ontwikkeling. Water heeft namelijk heel wat tijd nodig om op te warmen.
24 terdege ● 2 juli 2014
Moerasbak
Kalmoes.
Oever- en moerasplanten, zoals kalmoes, kunnen in een waterplantenmandje worden gepoot. Ook heel geschikt is de speciale moerasbak, die aan de vijverrand kan worden gehangen. Tevens zijn er voor dit doel plantzakken van geweven materiaal in de handel.
Onderwaterplanten Veel waterplanten leven ondergedoken. Andere drijven of staan met hun wortels in het water. Vooral drijf- en onderwaterplanten helpen het water helder te houden. Deze moet je dus zeker aanschaffen. Onderwaterplanten zijn bovendien goede zuurstofleveranciers. Het aanbod aan waterplanten mag gerust groot genoemd worden. Mede omdat er veel wilde planten bij zijn. Dit komt omdat er in ons land van nature veel wilde planten groeiden in sloten en plassengebieden. Om deze reden hebben ze ook Nederlandse namen. Er zijn ook cultuurvormen van, die meer geschikt zijn dan hun wilde soortgenoten. Als voorbeelden gelden miniatuur waterlelies en rietsigaren (lisdodde), die klein blijven. Cultuurvormen kunnen meer sierwaarde hebben, bijvoorbeeld door bont blad. Denk aan bont kalmoes. Onderwaterplanten voor een goede zuurstoflevering zijn Parelvederkruid Nymphea.
groenstrook
(Myriophyllum aquaticum), Ongedoornd hoornblad (Ceratophyllum demersum), Waterpest (Elodea canadensis) en Argentijnse waterpest (Egeria densa). Dwerglisdodde.
agnes lemstra
Rozengeur Ik zocht een donkerrode, geurende, grootbloemige klimroos. In maart vond ik een naamloos exemplaar met kale takken. Het plaatje leek op wat ik zocht. ’s Zomers bloeiden er trosjes kleine, helderrode roosjes, zonder geur. Dat bedoelde ik niet. Een jaar later kwam ik op de markt Paul’s Scarlet climber tegen, waarover ik thuis meer informatie zocht. Toen ik hem vervolgens wilde kopen, was hij er niet meer. Bij een kweker trof ik hem wel, maar met veel roest op het blad. Nee dus; mijn New Dawn heeft al genoeg roest. Uiteindelijk heb ik de klimmer ‘That’s jazz’ aangeschaft. De naam vind ik niets - dan had ik liever de ook aanwezige ‘Gruss am Heidelberg’ genomen. Maar die geurt niet. En dat wil ik: geur. Jammer genoeg zat Jazz in knop. Nog éven geduld. En de supermarktroos? Een levende plant wegdoen kan ik niet; wel heeft hij een tweederangs plaatsje gekregen.
terdege 2 juli 2014 25 ●
interview
Huisjesmelker in crisistijd Een doorsnee vastgoedondernemer is Cor Verkade niet. Naast zijn dagelijkse arbeid aan de Amsterdamse Herengracht is hij docent, lekenprediker, columnist voor de Reformatorische Omroep, voorzitter van stichting de Bijlmerkerk, fanatiek schaker en drijvende kracht achter een brede conservatieve partij in oprichting. „Je kunt van moderne heidenen niet verwachten dat ze op de SGP gaan stemmen.” tekst Huib de Vries foto’s Sjaak Verboom
reportage
Langs de noordgrens van Rome’s rijk Het Noord-Engelse ‘land ten noorden van de Humber’ heeft twee gezichten. De prachtige oostkust biedt zandstranden, kastelen en vogelkolonies. Het westelijke deel van Northumberland grossiert in heuvels, rivieren en bossen. Een hoogtepunt is de Muur van Hadrianus. tekst en foto’s Fred van Wijk
Alnwick Castle.
interview
Leven en welzijn Een driedelige serie over zinvolle zorg rond het levenseinde deel 3
Matig toegerust voor levensbelangrijke vragen Het leven is voor dr. P.C. Hoek een kostbare gift van God. Maar dat betekent niet dat het zo lang mogelijk moet worden gerekt. „Het verabsoluteren van onze tijdelijke wijze van bestaan is voor mij net zo ongeestelijk als het veronachtzamen ervan.” tekst Huib de Vries foto Henk Visscher
Grand Defilé verbeeldt 200 jaar koninkrijk Op zaterdag 14 juni vond in aanwezigheid van prinses Beatrix, prinses Margriet en prof. mr. Pieter van Vollenhoven in Apeldoorn een Grand Defilé plaats. Maar liefst 1800 deelnemers deden mee aan de optocht, die verschillende gebeurtenissen van de afgelopen 200 jaar in beeld bracht.
F
ietsende soldaten, tientallen loopgroepen en een Gouden Koets uit 1848: de toeschouwers van het Grand Defilé konden hun ogen uitkijken. Anderhalf uur lang trok een bonte stoet door Apeldoorn, om te vieren dat 200 jaar geleden de basis werd gelegd voor het
64 terdege ● 2 juli 2014
Koninkrijk der Nederlanden in zijn huidige vorm. Samen met haar zus en zwager genoot prinses Beatrix zichtbaar van de middag, die om 13.00 uur begon met een zogeheten Fly By. Diverse
historische vliegtuigen, waaronder de Dakota DC3 waarmee Juliana en haar dochters in 1945 terugkeerden naar Nederland, vlogen laag over de koningsstad, die heel even wel wat weg had van een oorlogsgebied. Dat veranderde niet toen de parade begon en de Eerste en Tweede Wereldoorlog aan bod kwamen. Zingende soldaten in trucks en op
Drie ‘prinsesjes’ reden mee op een auto van formaat.
paarden trokken voorbij de koninklijke tribune, terwijl verderop de volgende loopgroepen en muziekkorpsen alweer in beeld kwamen. Een blik van herkenning was op de gezichten te zien toen een oude auto van de Wegenwacht passeerde. Minder bekend is wellicht het slavenverleden van Nederland, maar dat werd niet vergeten tijdens de optocht.
De afsluiting om half drie stond in het teken van de huidige jeugd en de laatste technologische ontwikkelingen: de jeugd maakte met mobieltjes foto’s van de koninklijke tribune. Een beeld dat goed leek aan te sluiten bij de huidige maatschappij, want tijdens het vertrek van het koninklijke
gezelschap haalden de aanwezigen snel hun camera’s en telefoons tevoorschijn om de prinsessen en prof. mr. Pieter van Vollenhoven nog snel even op de foto te zetten.
‘Prinsesjes’
Overigens was het Grand Defilé
terdege 2 juli 2014 65 ●
tafelen e ni u e T t e m tekst en foto’s Teunie Luijk,
[email protected]
68 terdege ● 2 juli 2014
Tips: •D e leukste en mooiste advocaatglaasjes vindt u in de kringloopwinkel.
•S trooi voor een leuk effect wat cacao over het glaasje advocaat met slagroom, zoals over een kop cappuccino.
Experimenteer tot u uw eigen recept hebt ontwikkeld Teunie Luijk
Advocaat maken is een feestje
Bereiding: • Meet 250 gram eierdooiers af. Het gaat dan om 12 tot 15 stuks, afhankelijk van de grootte van de eieren. Als u nog eierdooiers van het recept uit de voorgaande Terdege in de vriezer hebt, dan kunt u deze nu (ontdooid) gebruiken. • Doe de eierdooiers in een ruime schaal en kluts ze los. Roer er de basterdsuiker door. Giet de citroenbrandewijn erbij. • Zet de schaal op een
pan met een laagje kokend water en verwarm de massa au bain marie. Zorg ervoor dat het water de schaal niet raakt. De stoom moet het werk doen. • Blijf goed en nauwkeurig met een garde roeren, vooral langs de randen. Roer tot de advocaat lobbig wordt. • Verwarm nu niet verder, maar zet de schaal direct in een bak met koud water. Als u te lang verwarmt, gaat de
advocaat schiften! U kunt voor de zekerheid ook een vloeistofthermometer gebruiken. Bij 62 graden Celsius is de advocaat goed en zet u de schaal in het koude water. • Als de advocaat wat afgekoeld is, giet u deze door een zeef in een glazen pot of fles. • De advocaat hoeft niet per se koud te staan, maar het mág wel. De advocaat is enkele weken houdbaar.
Ingrediënten: • 250 gram eierdooiers • 250 gram basterdsuiker • 300 ml citroenbrandewijn
Leuk werkje Zelfgemaakte advocaat is altijd een feestje! Een mooi glaasje, een petieterig lepeltje, een toef slagroom erop en genieten maar. En geloof me, het is een fabeltje dat dit een alleen-voor-oudemevrouwen-lekkernij is. De heerlijk zachte smaak en de vla-achtige structuur zorgen ervoor dat deze advocaat het niet haalt bij die uit de winkel. En het is een eenvoudig en leuk werkje. Er zijn heel wat variaties mogelijk. Experimenteert u maar totdat u uw eigen, allerlekkerste advocaatrecept ontwikkeld hebt. Gebruik bijvoorbeeld héle eieren in plaats van eierdooiers. De advocaat wordt dan wat lichter van kleur en het stollingspunt ligt niet op 62, maar op 68 graden Celsius. Of pak gewone brandewijn in plaats van citroenbrandewijn en voeg het merg van een vanillestokje toe. Met de keuze van een andere sterke drank, bijvoorbeeld wodka, geeft u ook een eigen slinger aan dit recept. En als laatste variatie noem ik de mogelijkheid om méér sterke drank te gebruiken. Wel kléine glaasjes gebruiken!
terdege 2 juli 2014 69 ●
jongeren
Verslaafd deel 5
Dertig laxeerpillen per dag
72 terdege ● 2 juli 2014
Als Annemieke (25) iets doet, dan doet ze het goed. Voor 200 procent zet ze zich in om haar doelen te bereiken. „Dat is mijn kracht, maar ook mijn zwakte. In mijn eetgedrag sloeg ik eerst door naar anorexia en toen naar boulimia. Nu moet ik de balans vinden in mijn leven.” tekst Henrieke van Dam beeld Sjaak Verboom
G
eel, zwart, geel zwart. En rood, zwart, rood, zwart. Annemieke loomt. Een hobby waarin ze zich vastbijt, trouw als ze is aan haar karakter. Tien armbandjes sieren haar polsen, één bandje zit om haar enkel. Echter, zo contrasterend als de kleuren van de elastiekjes zijn, zo tegengesteld zijn de gedachten van Annemieke als het over haar lichaam gaat. „Ik weet dat ik vroeger
roofbouw pleegde op mijn lijf, toen ik anorexia had en later boulimia kreeg. Ik weet ook dat ik nu een veel gezonder eetpatroon heb. Maar tegelijk vind ik het moeilijk om mijn lichaam te accepteren zoals het nu is.” Over wat eetverslaving met je doet.
Complimentjes
„Vanaf mijn veertiende tot mijn zestiende jaar heb ik anorexia nervosa gehad. Zo begint mijn
verhaal”, steekt Annemieke van wal. De inwoonster van Zevenhoven denkt even na: „De oorzaken daarvan waren waarschijnlijk het pesten door mijn klasgenootjes en mijn eigen onzekerheid. Als ik slank werd, zou iedereen wel om mij geven, dacht ik. En inderdaad kreeg ik complimentjes toen ik afviel. Klasgenoten bemoeiden zich ineens met mij, zodat mijn gedachten bevestigd werden. Dat is heel slecht geweest. Ik bleef spugen en laxeren totdat ik op mijn zestiende jaar nog 45 kilo woog. Ik hoefde net niet aan de sonde, maar had
„Alle hulp weigerde ik, mijn eigen probleem zag ik totaal niet in” terdege 2 juli 2014 73 ●
creatief
Versierde tas Dankzij Mieneke is er geen Albert-Heijntas meer veilig. We hebben met een heel stel dames tijdens een ‘inloop’-ochtend bij de kerk de tassen versierd. Zoek de lapjes, kantjes en bandjes dus maar op en ga aan de slag! tekst Maaike Schiphorst en Arjanne van der Meer foto’s Marianne Witvliet
Zo ga je te werk • Maak van papier een rechthoek (29 cm x 38,5 cm). • Teken er vlakken op en knip ze uit. • Leg de vlakken op stof en knip ze uit met een naad. • Naai de delen aan elkaar. • Versier met band, knopen enzovoort. • Naai de kant-en-klare lap met de hand op de tas. Tip: Je kunt ook leuke vlindertjes of bloemetjes haken en die erop naaien. Laat iedereen op een feestje haar/ zijn eigen tas versieren.
Dit heb je nodig • Jute tas van Albert Heijn • Restjes stof, kant, knopen
76 terdege ● 2 juli 2014
terdege 2 juli 2014 77 ●
