GENTSEPAROCHIEKERKEN ANALYSE & WAARDEBEPALING
PAROCHIEKERK Onze-Lieve-Vrouw-Sint-Pieterskerk
Informatiefiche
NAAM
Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw-Sint-Pieters
ADRES
Sint-Pietersplein
PROVINCIE, GEMEENTE, DEELGEMEENTE TYPOLOGIE
Oost-Vlaanderen, Gent
Parochiekerk
HERBESTEMMING
ID: 21199
INVENTARISNUMMER ONROEREND ERFGOED BESCHERMINGEN
OO000104 OO000105 OO000106 OO000107 OO000114 OO001284 OO001296
DATERING
1629 (eerste steenlegging van de barokke kerk)
STIJL
barok
KORTE BESCHRIJVING
1. Architectuur
Aard: op een oude kerksite Stijl: barok Datering: 1629 Architectuurtype: centraalbouw (westelijk deel), longitudinale aanleg (oostelijk deel) Torentype: vierkante oosttoren Structuur: De huidige kerk ontvouwt een typische barokke kerkplattegrond met hier uitzonderlijk een in elkaar gewerkte westelijke centrale en een oostelijke longitudinale aanleg, tot 1845 van elkaar gescheiden door een groot portiek. De centrale aanleg (normaal in het oosten) in de vorm van een Grieks kruis met centrale koepel is duidelijk geïnspireerd op de Il Gesu- en Sint-Pieterskerk te Rome. De longitudinale partij met basilicaal koor van vier traveeën, halfronde absis, kooromgang en zeszijdige askapel met sacristieën vormde het oorspronkelijk koor van de monniken. De harmonie tussen de twee delen vinden we zowel in het inwendige als in het uitwendige van de kerk, bovendien geaccentueerd door eenzelfde materiaalgebruik, namelijk Ledesteen.
Il Gesu, Rome
Uitwendig: homogene en geslaagde combinatie van de westbouw met Grieks kruis waarvan de westelijke arm voorzien is van een iets gedrukte voorgevel doch meesterlijk gedomineerd door de octogonale koepel met harmonische trommel en bekronende kalot en het oostelijk gedeelte met eenvoudige vierkante toren met speelse peervormige bekroning op de koorgang. Materiaal : Ledesteen Oorlog Herbestemming Staat zie rapport Monumentenwacht
Westgevel, op cartouches gedateerd "anno 1719", met typische barokke compositie: twee geledingen gescheiden door een hoofdgestel, verticaal geritmeerd door vlakke pilasters gemarkeerd door vier groepen van elk twee vlakke Corinthische pilasters die rusten op geprofileerde sokkels en het sterk gekornist hoofdgestel dragen. Centraal portaal met ingeschreven rondboogvormige vleugeldeur in booglijst op imposten, geflankeerd door Corinthische pilasters die een gebogen fronton met guirlandevulling ondersteunen. Erboven, rondboognis geflankeerd door identieke pilasters onder driehoekig fronton en voorzien van een 19e-eeuws Onze-Lieve-Vrouwebeeld. Kleinere rondboogvormige zijnissen oorspronkelijk bedoeld voor beelden van de heiligen Petrus en Paulus. Zijtraveeën met rechthoekige vensters in geriemde omlijsting met oren en bekronend gebogen fronton. Spiegels op de borstwering. Tweede smallere geleding geritmeerd door Toscaanse pilasters en geflankeerd door vleugelstukken met twee monumentale siervazen op de hoekpostamenten.
Groot centraal venster met onderbroken gebogen fronton met wapens van de abdij, (Doornikse steen): drie sleutels van goud bekroond met mijter en kroon tussen kruisstaf en zwaard, symbolen van de dubbele macht van de abt. Geheel geflankeerd door gehurkte figuren van de Liefde en de Hoop naar ontwerp van J.B. Delsaert. Bekronend topstuk met kruis.
Erboven oprijzende slanke koepel (van 1722) met octogonale trommel doorbroken door rechthoekige vensters met afwisselende driehoekige en gebogen frontons; casementen op de borstwering. Geaccentueerde hoeken met gegroefde pilasters die het gekornist hoofdgestel en het sierlijk koepelgewelf (leien) met lantaarntje dragen. Gerestaureerd met gebruik van Massangis in 1969-1972 onder leiding van R. Van Driessche.
Zijarmen van Grieks kruis onder afzonderlijke schilddaken (leien) eenvoudig geleed door lisenen en doorbroken door een centraal getoogd venster. Vrij sobere zijgevels van koor met zijbeuken
verlicht door zes getoogde benedenvensters in geriemde omlijsting met oren, afgedekt met lessenaarsdak. Hoogkoor verlicht door licht getoogde vensters per travee gevat in een rondboognis en gescheiden door afgeschuinde steunberen. Ronde overkragende hoektorentjes onder kegelvormige bedaking.
Imposante vierkante oosttoren, symbool van de macht van de abdij, dominerend over de Schelde. Blinde onderbouw en een geleding boven het koor voorzien van rondboogvormige galmgaten tussen lisenen. Speelse peervormige bekroning van 1765, aangebracht onder abt Seiger. Restauratie begonnen in 1976. Oostgevel met centrale zeszijdige askapel met behouden romaanse muren, onder koepelvormige bedaking met lantarentje, aanleunend tegen de toren. Zijsacristieën onder lessenaarsdak.
Architecten:
De Wilde, Bernard Alternatieve Naam
Bernardus
Geboortedatum
01-01-1691
Sterfdatum
01-01-1772
Vestigingsplaats(en) Gent
Dewez, Laurent-Benoît Geboortedatum
14-04-1731
Geboorteplaats
Petit Rechain (Verviers)
Sterfdatum
01-11-1812
Plaats van overlijden
Groot-Bijgaarden
Beroep of Opleiding
architect, hofarchitect
Huyssens, Pieter
Roelandt, Louis Details Doopnaam
Lodewijk
Geboortedatum
03-01-1786
Geboorteplaats
Nieuwpoort
Sterfdatum
05-04-1864
Plaats van overlijden
Gent
Van Driessche, Roger Details Geboortedatum
01-01-1914
Geboorteplaats
Overslag (Ndl.)
Beroep of Opleiding
architect
De Cramer, René Details Alternatieve Naam
De Cramer, Bruno René
Geboortedatum
01-01-1876
Geboorteplaats
Aalter
Sterfdatum
01-01-1951
Plaats van overlijden
Gent
Vestigingsplaats(en) Gent
Beschrijving De Cramer was leerling aan Sint-Lucas Gent. Hij behaalde er in 1898 de eerste prijs van de SintLucasgilde. Voor de Wereldtentoonstelling in Gent (1913) maakte hij uithangborden, banderollen, banieren, vlaggen en aanplakbiljetten. Hij was leraar tekenen aan de Rijksuniversiteit Gent en leraar tekenen en sierkunst aan Sint-Lucas. Bovendien was hij deken van het Gilde van Sint-Lucas en SintJozef en onderdeken van de Sint-Jorisgilde. Men bemerkt invloed van de pre-rafaëllieten en van de art nouveau in zijn werk. De Cramer woonde aan de Sint-Lievenslaan te Gent. Bronnen: Daniel Van Ryssel, Lexicon van Oost-Vlaamse schilders en beeldhouwers 1700-1940, Universiteitsbibliotheek Gent, http://search.ugent.be/ovk De Ghulde Roose, ARTO : Biografisch lexicon plastische kunst in België, http://www.arto.be
Genicot, Leon
2.Interieur Stijl: barok Staat Zie rapport Monumentenwacht Indrukwekkend, harmonieus en monumentaal kerkinterieur. Sterke ruimtesuggestie en indruk van grootsheid voornamelijk gecreëerd door de dominerende open koepel en het ruime koor dat als het ware fungeert als schip. De gematigde barokke vormgeving wordt onder meer ondersteund door het materiaalgebruik, namelijk natuursteen.
Vier centrale pijlers met afgesnuit binnenvlak, geflankeerd door Corinthische pilasters die een sterk geprofileerd hoofdgestel dragen, zijn verbonden door brede rondbogige, met casementen verrijkte gordelbogen en verdelen de westruimte in negen partijen.
Pijlers met rondboognissen voorzien van beelden van de twaalf apostelen en vier kerkvaders naar ontwerp van de Antwerpse beeldhouwer J.B. Gillis, P.A. Verschaffelt en J.B. Van Helderbergh.
De overgang van vierkante plattegrond naar cirkelvormige koepel wordt meesterlijk bekomen door pendentieveni met bekronend hoofdgestel dat een cirkelvormige omgang vormt aan de basis van de koepel. Prachtige beelden van de vier evangelisten met hun symbolen te midden van wolken en putti verrijken de pendentieven en zijn het werk van J. Boeksent en P. De Sutter (1721-1722). Rechthoekige vensters met afwisselend bekronend driehoekig en gebogen fronton, gescheiden door vlakke pilasters, verlichten de achtkantige trommel waarop de cirkelvormige koepel, verrijkt met gesculpteerde panelen rust. Overkluizing van de acht vierkante ruimten rondom de koepel met gedrukte kruisribgewelven, verbonden door brede gordelbogen; gewelfvlakken verrijkt met vergulde sterren. Tegen de westgevel, monumentaal marmeren portaal; aanvankelijk de portiek die het koor van de monniken van de benedenkerk scheidde, in 1845 verplaatst door architect L. Roelandt om de parochiekerk een ruimtelijke eenheid te geven. Twee monumentale marmeren rondbogen, geflankeerd door Ionische zuilen met bekronend fronton, verlenen toegang tot de twee treden hoger gelegen zijbeuken van het koor.
Koor van vier traveeën en drie beuken door twee maal vier zware rechthoekige pijlers met flankerende Corinthische en Toscaanse pilasters van elkaar gescheiden. Drieledige opstand met lage rondboogvormige scheibogen, rechthoekige openingen (heden afgesloten door schilderijen) die oorspronkelijk de beukgalerij verlichtten, en steekboogvormige bovenlichten. Breed gekornist hoofdgestel van de koepelpijlers, doorlopend boven de beukgalerij waardoor een merkwaardige eenheid tussen beide kerkdelen ontstaat. Middenbeuk overkluisd door middel van kruisribgewelven, zijbeuken met gedrukte gewelven met stermotieven gescheiden door brede gordelbogen met casementen versierd. Halfronde absis ingesloten door drie gebogen muren met zelfde drieledige opstand, overkluisd door drieledig gewelf gescheiden door twee brede ribben met eveneens casementversiering.
Kooromgang van koor gescheiden door vijf rondbogen voorzien van prachtige gesmeed en verguld ijzeren hek naar ontwerp van meestersmid Maniet van Kamerijk. Zeszijdige askapel, ingeschreven in de resten van 13e-eeuwse romaanse klaverbladvormige kapel, uitziend op de kooromgang en hiervan afgesloten door gelijkaardig rococohek. Overkluizing met koepel op zes brede ribben die rusten op pilasters met puttikapiteel; rondboogvormige vensters. Mobilair:
Mobilair: Als abdijkerk bekend om zijn weelderig en rijk kerkmobilair. Talrijke kunstwerken gingen echter verloren tijdens de beeldenstormen en de Franse bezetting. Schilderijen: voornamelijk afkomstig uit de voormalige abdijgebouwen of het departementaal museum dat tijdens het Frans bewind in de kerk was ondergebracht. Onder meer werken van Th. Van Thulden (de zegepraal van de Eucharistie, Verheerlijking van de Eucharistie en de Zegepraal van de Kerk); werken van J. Janssens (eerste helft 17e eeuw, Bevrijding van H. Petrus); van P.N. van Reysschoot (18e eeuw, de Wonderbare visvangst, Christus en de blindgeborene); werken van Jan Van Doorsselaer (18e eeuw) in de vensters van de koortribunes (Het Laatste Avondmaal, De Verrijzenis, Tien episoden uit het leven van de H. Petrus, de torenbrand van de Onze-Lieve-Vrouwkerk); belangrijk werk van G. de Craeyer (17e eeuw) in het Benedictusaltaar (De schildknaap van Totila ontvangen door H. Benedictus); verder werken van N. de Liemaeckere, J.B. Simons; P. Hals, Jan van Cleef, P. Thyssens, P. van Avont, P. Thys... Beeldhouwwerk: naast de belangrijke reeds vermelde beelden van de vier evangelisten die de pendentieven sieren en de nisbeelden van de twaalf apostelen en vier kerkvaders, zijn nog te vermelden - monumentaal beeld van de Christus-Verlosser naar ontwerp van J.B. Gillis, oorspronkelijk geplaatst op de portiek van het doksaal, heden achteraan in de kerk; vier prachtige beelden tegen de pijlers van de absis, namelijk de vier deugden: Voorzichtigheid, Rechtvaardigheid, Sterkte en Matigheid naar ontwerp van J.B. Gillis. Enkele beschilderde en vergulde houten beelden in het koor; gotisch beeld van Onze-LieveVrouw ter Rive van albast (16e eeuw) heden gestoffeerd.
Meubilair
Preekstoel uit eind 18e eeuw met grauwgravure, kruisbeeld toegeschreven aan Duquesnoy
Hoogaltaar van 1921 naar ontwerp van Vaerwyck en Sinia
Sint-Benedictusaltaar naar ontwerp van O. Henry.
Kapel van Onze-Lieve-Vrouw-ter-Rive met barokaltaar naar ontwerp van J.B. Cock, onder meer met Onze-Lieve-Vrouwebeeld de zogenaamde Madonna van de Blandijn (14e-eeuws) en barokbeelden.
Bijzonder vermeldenswaardig zijn de gesmeed en verguld ijzeren koorsluitingen in rococostijl, besteld door abt Standaert aan meestersmid Maniet van Kamerijk waardoor protest ontstond van de Gentse smeden, gemaakt tussen 1742 en 1749 en qua artistieke kwaliteiten te vergelijken met de hekken van het Stanislasplein te Nancy.
Doksaal: oorspronkelijk monumentale marmeren koorsluiting, in 1845 voor de ingang geplaatst naar ontwerp van architect L. Roelandt, vermoedelijk ontworpen rond 1782 door architect J.B. Simoens.Orgel gebouwd door P. Van Peteghem (1847), kast en beeldhouwwerken van J.J. Bogaert (1848).
Verder bezit de kerk nog een belangrijke verzameling aan edelsmeedwerk
Kunstenaars:
3.Context
ruimtelijke context:
Aard: oude kerksite Locatie: aan het Sint-Pietersplein Oriëntatie: oost-west georiënteerd Staat kerkhof: geen kerkhof meer aanwezig Bodemarchief: opgravingen Dienst Stadsarcheologie Bijhorend: hoort bij de Sint-Pietersabdij Historische context
Huidige barokke kerk voorafgegaan door verschillende gebouwen waarvan het grondplan en de opstand bekend zijn door het zogenaamde "rode plan" (16e-eeuws) en tekeningen van Van Wijnendaele (1560) evenals door opgravingen van 1932. Van de allereerste constructie is niets bekend. In 975, wijding van een nieuwe romaanse kerk met basilicaal schip, transept en vierkante kruisingtoren. Belangrijke uitbreiding in begin 13e eeuw met tweede transept, halfronde koorsluiting, kooromgang en klavervormige Mariakapel in laat-romaanse stijl. Talrijke aanbouwen in gotische stijl na brand van 1378; in 1535 toevoeging van octogonale geleding op kruisingtoren. Totale vernieling in 1580 door de beeldenstormers met uitzondering van enkele kapellen, gedeeltelijk hersteld door de monniken bij hun terugkeer in 1584. Volledige sloping van de kerk en grondvesten als fundering voor nieuwe kerk gebruikt. Getuigen van de romaanse kerk
bleven bewaard langs de oostzijde: twee muren van de huidige askapel van Doornikse en Balegemse steen voorzien van drie dikke steunberen met versnijding. In 1629 eerstesteenlegging van de barokke kerk door bisschop Triest, onder abt Schayck. Eerste ontwerp hoogstwaarschijnlijk toe te schrijven aan de jezuïtenbroeder en beschermeling van de Aartshertogen Albrecht en Isabella, Pieter Huyssens (1577-1637) die onder meer aan de Sint-Carolus Borromeuskerk te Antwerpen en de Sint-Walburga te Brugge werkte en door een reis naar Italië op de hoogte was van de klassieke architectuur. Eerste belangrijke bouwcampagne van 1629 tot 1649: bouw van de Onze-Lieve-Vrouwekapel op de oude funderingen, koor, oosttoren, twee trapkokers en gewelven. In 1651 werd het koor in gebruik genomen. Na een halve eeuw rust, tweede belangrijke bouwactiviteit in de vroege 18e eeuw met bouw van de centrale westbouw met koepel (voltooid in 1722) en de westgevel (gedateerd 1719).
Beschermingen St.Pietersplein 8-15 : De buitentuin van de St.Pietersabdij (zie 0081)
Besluit:
Besluit nummer 3015
Nummer(s):
4.01/44021/799.1 / OO000104
Datum Definitief Besluit:
25-mrt-1996
Datum Publicatie Staatsblad:
17-okt-1996
Type:
Monument
Sint-Pietersplein : De terrasmuur van de voormalige terrastuin van de SintPietersabdij en aanpalende tuinen (zie 0081)
Besluit:
Besluit nummer 3015
Nummer(s):
4.01/44021/800.1 / OO000105
Datum Definitief Besluit:
25-mrt-1996
Datum Publicatie Staatsblad:
17-okt-1996
Type:
Monument
Kantienberg : vml brouwerij-bakkerij en rosmolen van St.Pietersabdij (zie 0081)
Besluit:
Besluit nummer 3015
Nummer(s):
4.01/44021/1314.1 / OO000107
Datum Definitief Besluit:
25-mrt-1996
Datum Publicatie Staatsblad:
17-okt-1996
Type:
Monument
Gerelateerde inventarisitems:
Naar de inventaris van het Onroerend Erfgoed
Groepering van monumenten en onroerende goederen gelegen bij en in de omgeving St.Pietersabdij (zie 0081)
Besluit:
Besluit nummer 3015
Nummer(s):
4.02/44021/184.1 / OO000114
Datum Definitief Besluit:
25-mrt-1996
Datum Publicatie Staatsblad:
17-okt-1996
Type:
Stadsgezicht
Onze-Lieve-Vrouw-en-St.Pieterskerk
Besluit:
Besluit nummer 0018
Nummer(s):
4.01/44021/1030.1 / OO001284
Datum Definitief Besluit:
28-dec-1936
Datum Publicatie Staatsblad:
28-jan-1937
Type:
Monument
Kloostergebouwen vml St.Pietersabdij (zie 3015)
Besluit:
Besluit nummer 0081
Nummer(s):
4.01/44021/1039.1 / OO001296
Datum Definitief Besluit:
2-sep-1943
Datum Publicatie Staatsblad:
4-dec-1990
Type:
Monument
i
Pendentief: sferische driehoek die vooral wordt toegepast als overgangslid ter verklimming van een vier- of veelhoekige grondslag naar de cirkel van een koepelgewelf
