FINADO ETHIOPIË FINADO ETHIOPIË TESFA NIEUWS.
PB Nr. BC18942
VERSCHIJNT DRIEMAANDELIJKS
AFGIFTEKANTOOR AALST MASSPOST
September – Oktober - November 2013
11
Erkenningsnr.900030 de
JAARGANG. nr.3
1
FINADO ETHIOPIË E. Hertecantlaan 90 9290 Berlare – België Werkgroep Ethiopië Greta Van Boven, bestuurder Filip De Sutter, bestuurder Vermeire Katleen, bestuurder Patrick Beelaert, lid.alg.vergadering Steven Schepens, Hilde Van Damme, Martine Van Boven, Jan Imbrechts
Team Ethiopië (v.l.n.r) Tewodage Gossa, vertegenw.tit. Seyoum Mamo. Coordinator Misrak Ayele, soc.Werker Josef A., accountant
Tel. 052 42 32 28 Gsm. 0474 512 908 Fax. 09 367 98 89
[email protected]
www.finado.be Dexia 777-5990680-36 IBAN : BE46 7775 9906 8036 BIC : GKCCBEBB
Finado is een vereniging zonder winstoogmerk opgericht op 21 december 1998 met als doel het realiseren van peterschappen in Ethiopië, Haïti en Viëtnam. Op 11 mei 2004 werd een gecoördineerde tekst van gewijzigde statuten neergelegd bij de Griffie van de Rechtbank van Koophandel te Mechelen. Het doel werd verder omschreven als ‘de ondersteuning van structurele projectwerking voor opvang en opleiding van kinderen en jongeren’ in de bovenvermelde landen. V.Z.W. Finado is erkend als instelling voor hulpverlening aan ontwikkelingslanden, zoals bedoeld in art. 104, 4° van het wetboek van de inkomstenbelastingen 1992. Voor giften van minimum € 40.00,- op jaarbasis in 2013 ontvangt de schenker een fiscaal attest in 2014. Finado sloot met de verschillende scholen/ tehuizen/ organisaties die van Finado empowerment ontvangen een partnerschap af. Daarin verklaren de begunstigde scholen/ tehuizen/ organisaties o.a. verantwoording af te leggen voor de aanwending van de steun die via Finado wordt ontvangen en feedback te geven voor de donoren in België. Een dossier ‘Foreign Charity’ is ‘ter registratie’ ingediend op de Ethiopische Ambassade in Brussel op 3 mei 2011. Het dossier werd aangevuld in november 2011 en januari 2012 op het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Addis Abeba. Daar werd het dossier goedgekeurd en ter registratie aangeboden aan het Agentschap verantwoordelijk voor registratie. Eind oktober werd door MOHA gevraagd het dossier verder aan te vullen met informatie betreffende de Ethiopische medewerkers. ** Finado Ethiopië – werkgroep Ethiopië van vzw Finado ontving het attest ovl/20130340 van erkenning als vrijwilligersorganisatie van de provincie Oost-Vlaanderen voor 2013. (reglement provinciale collectieve verzekering vrijwilligerswerk). De werkgroep is aangesloten bij GROS Berlare en GRIS Zele ** VZW Finado kreeg toestemming van de Post voor drukwerken tegen het voorkeurtarief in België. BC 18942. Op 18 mei 2009 werd FINADO ETHIOPIË TESFA NIEUWS erkend als tijdschrift met erkenningsnummer 900030
INHOUD Maatschappelijke Zetel E. De Jonghestraat 179 Bornem
Raad van Bestuur Maria Van Huffel, voorzitter Guido Callaerts, afgev.best. Filip De Sutter, Ann Gielkens, Annelies L’Ecluse, Geert Moens, Hans Op De Beeck, Greta Van Boven, Koen Van De Meulebroeke Katleen Vermeire Identificatienummer 232999 Ondernem.nr. 465 159 936 V.U. Filip De Sutter Gedr. Oplage : 750 ex./ dig. 100ex
Beste vrienden Siel, Selome, Lore en Margot in Ethiopië Uit het reisverslag van Hilde en Steven Boekennieuws Werkgroep Ethiopië voorsgesteld Ethiopian niet meer vanuit Brussel Aantal Nieuwsbrieven op papier loopt terug Activiteiten in België Agenda
3 4 18 24 24 24 24 26 26
Fotoverantwoording. Braem Siel, Lavent Margot, Selome De Sutter, Lore Van Praet : Cover, p.5 t.e.m. p.15 , p25a; De Sutter Filip : p.2, p.25c, p.27a-c. ; Steven Schepens, Hilde Van Damme : p.19 t.e.m. p.23 ; Prov.OVl. : p.27d logo ; Publi Huys : p.28 Tesfa Nieuwsbrief 11de jaargang n° 3 septemberoktober-november 2013 Verschijnt 4 keer per jaar sinds 13 maart 2003.
2
Beste vrienden, Deze keer een luchtige nieuwsbrief. Hilde, Steven, Georges, Tezeta en Delphine, Lore, Selome, Margot en Siel trokken in juli naar Ethiopië. Hilde en Steven reisden met hun twee kinderen en opa Georges door het Zuiden van Ethiopië maar trokken als Finado-vrijwilligers enkele dagen uit om de weeskinderen in Mehure en Zewditu te bezoeken. Lore, Selome, Margot en Siel trokken een week van hun vakantie in Ethiopië uit om de bijna 60 kinderen in Mehure - die ook in de vakantie nergens naartoe kunnen - een zomer’kamp’-ervaring te bezorgen... les te geven, te spelen. Ze deden dit vrijwillig... maar niet vrijblijvend. Ze hadden zich goed voorbereid, geknutseld en geïnformeerd... Hun verslagen vormen de kern van deze nieuwsbrief. Van begin juli tot midden september zijn in Ethiopië de scholen dicht... het is dan regenseizoen en dat vertraagt (meestal noodgedwongen) ook de bouwplannen. In november maken we opnieuw een ronde langs alle lopende projecten: Ginchi – Inchini – Welkite – Wonji Shoa – Fiche. Daar brengen we jullie in december uitgebreid verslag over. Nog steeds wachten jongens en meisjes in Ethiopië op meters en peters in België. We blijven vertellen over hoe gezinnen in Ethiopië (over)leven. Gelukkig kunnen we reeds op een hele schare trouwe peters en meters rekenen... die een engagement aangingen om een kind een kans op een betere toekomst te geven. Misschien kunnen we jullie ook al warm maken voor de quiz op 13 september of om iets extra’s te doen voor het waterproject in de Maru Chobote school in Inchini? Of misschien zien we jullie op 8 november in de Vooruit in Gent, of op 18 januari in de Festivalhal in Berlare… Beste vrienden, deze nieuwsbrief is niet enkel het medium bij uitstek om jullie op de hoogte te houden over de evolutie in de peterschappen/projecten en werking van Finado... of nieuws over/uit Ethiopië in het algemeen... maar vooral om jullie telkens weer te bedanken voor jullie steun ! Filip De Sutter
Mehure Gedame juli 2013
3
SIEL, SELOME, LORE EN MARGOT IN ETHIOPIË Op 2 juli vertrokken Siel, Selome, Lore en Margot naar Ethiopië. Ze vroegen aan Finado om hen te helpen bij de organisatie van een week vrijwiligerswerk* in het weeshuis Tesfa Abew in Mehure Gedame Eyassus. Finado zorgde voor de contacten, het transport ter plaatse, financiering van spel -en lesmateriaal en begeleiding door de Ethiopische medewerkers gedurende een ‘memorabele week’.(Yoseph ging zelf de hele week mee naar Mehure als gids en tolk) In Mehure zijn ook tijdens de grote vakantie een zestigtal kinderen waaronder 17 Finado petekinderen. Na hun verblijf in Mehure hadden ze ook een rondreis gepland. Zie hier hun verslag: Dag 1: woensdag 3 juli ’13 Bij onze aankomst in Ethiopië werden we opgewacht door Seyum en Josy. Meteen werden we door hen vriendelijk onthaald en namen ze onze zwaarbeladen koffers over. Selome en Siel reden mee met Seyum, Margota en ik kozen voor het speciale busje van Josy. Het busje kon niet meteen vertrekken. Aangezien het fout geparkeerd stond, was hun nummerplaat van de auto gehaald en moesten we deze eerst zien terug te krijgen. De wilde rit naar het Yeka Guesthouse was memorabel voor mij. De rit door het drukke verkeer (zonder verkeersregels) toonde winkeltjes met doodskisten, mensen die de straat op alle mogelijk plaatsten overstaken en propvolle busjes. Het rijgedrag van onze Ethiopische chauffeur liet ook zijn sporen na: een zijspiegel en één voorlicht minder. Toch lukte het ons om veilig op onze bestemming aan te komen. Na een onbijtje en een opfrisbeurt deden we inkopen voor Mehure in het winkeltje van Josy’s liefje. In de namiddag gingen we op bezoek bij de familie van Seble en Yohannes. We werden heel vriendelijk ontvangen en meteen uitgenodigd om een koffieceremonie mee te maken en injera te eten. Voor we hieraan konden beginnen moesten we eerst onze handen was. Ik had dit nog nooit gedaan met grappige verhalen tot gevolg. Op de terugweg bemerkte onze chauffeur in de verte een file en besloot terug te keren en een andere weg te nemen. Op zich geen probleem, was het niet dat we nu in een krakkemikkig busje met één voorlicht aan het spookrijden waren op een drukke weg. (Lore) Dag 2: donderdag 4 juli ’13 Vandaag vertrokken we vanuit Yeka Guesthouse richting Mehure. Toen we een halfuur onderweg waren, kwamen we tot het besef dat we al ons materiaal vergeten waren. We moesten terugkeren naar het hotel. De baan van Addis naar Mehure was zeer indrukwekkend: veel natuur, veel mensen en dieren op straat, … *Finado ondersteunde reeds eerder deze vorm van jeugdkampen in Mehure, maar organiseert zelf geen vrijwilligerswerk of stages in Ethiopië. Siel, Selome, Lore en Margot betaalden zelf hun vlucht, rondreis en verblijf in Addis. Ze hebben alle vier reiservaring in ontwikkelingslanden, een sociaal of pedagogisch diploma. Twee van hen verbleven reeds eerder in Mehure voor een vakantiekamp.
4
Koffieceremonie
Drukte op straat in Addis
Hectisch verkeer door het ‘natte’ Addis
Nahom... broertje van Yosi
5
Ontmoeting met Abba Eyasus voor de lagere school in Welkite
De plezierige autorit veranderde snel in een triestig moment bij het zien van een ongeval met 2 bussen en een auto. Er waren hier veel mensen bij betrokken. We zijn gestopt in Welkite om Abba Eyasus op te halen. Na 4 jaar was er een grote evolutie te zien in de school die werd gebouwd. Ik kan moeilijk geloven dat er met houten, schuine stellingen zo een mooi gebouw kan worden gebouwd. Het gebouw voor de lagere school bevat 20 klassen en enkele bureaus. Abba vertelde mij dat ze gaan proberen om de leerlingen te beperken tot 40 leerlingen per klas. Finado bouwt momenteel een extra toilettenblok. Met de kleuters erbij zijn hier nu meer dan 1000 leerlingen. Na ons bezoek in Welkite reden we verder naar het klooster. In het klooster kwamen de kinderen snel bij ons. Enkele kinderen kwamen ons helpen bij het uitladen van de auto. Margota en ik herkenden al snel enkele kinderen zoals Befikadu en Mantegrut. Zij kwamen ons enthousiast begroeten. Het busje dat ons had gebracht moest onmiddellijk terugkeren naar Addis. Er was echter één probleempje, namelijk het had heel hard geregend en het busje geraakte moeilijk weg. Enkele mensen van het klooster boden al snel hulp aan om de auto uit de modder te duwen. De Abba is graag gezien door iedereen. Naar de avond toe hebben we gegeten en ons geïnstalleerd. (Selome) Dag 3: vrijdag 5 juli ’13 Na een voor sommigen korte nacht, begon de eerste officiële lesdag hier op Mehure. Lora en ik begonnen met de les voor de kleintjes. Op het programma: ‘animals’. Sommige kinderen herkende ik nog van vier jaar geleden en zelfs enkele namen doken op in mijn geheugen. Al waren al de ‘kleintjes’ van toen nu wel al een kop groter. De les verliep zeer goed. Telkens we iets uitlegden, werd er aandachtig geluisterd en toen we de les afsloten met een portie ochtendgymnastiek werd er stevig meebewogen. Na anderhalf uur kregen we de grotere (vooral jongens) voorgeschoteld. In het begin nogal onwennig, maar al snel werd ook deze les een groot succes. Grappige anekdote: nadat de leerlingen en ook wijzelf ons kort voorstelden, mochten de leerlingen enkele vragen stellen. Meest memorabele vraag van de dag: “Are you married?” Tot zover de eerste lesvoormiddag, ik heb de juf in mij opnieuw ontdekt. Na een lekkere lunch, trotseerden we de regen om met de kinderen te gaan spelen. Als opwarmertje gaven we met z’n vieren een heus dansoptreden. Vooral de vogeltjesdans viel erg in de smaak. Lore en Selome zetten hun beste ‘voetbalbeentje’ voor met de ouderen en Siel en ik namen de kleinsten voor onze rekening. We begonnen met ‘1-2-3 Animal’, een variant op 1-2-3 piano maar dan animal om in het thema van de dag te blijven. Aangezien Josy bij de voetballers was, legden Siel en ik
6
Jammer dat het vakantie is nu... toch bezoeken we uitgebreid de school
Aankomst in Mehure
Iedereen is nog een beetje onwennig
7
Margot ontdekt zichzelf als juf
met handen en voeten het spel uit. Beetje bij beetje begon het erop te lijken. Daarna introduceerden we ‘dirigentje’, toch wel één van de meest populaire spelen hier. Ondertussen spelen jong en oud mee als dit gespeeld wordt. Om de actieve namiddag af te sluiten, eindigden we met een Ethiopisch spelletje. De kinderen gierden het uit bij het zien van onze Ethiopische dansmoves en zo werd de spelnamiddag moe maar meer dan voldaan door iedereen afgesloten. ’s Avonds opnieuw genoten van een overheerlijk avondmaal en heel lang blijven tetteren. Josy heeft ons de hele avond voorzien van verhalen over zijn visie rond het huwelijk, liefde, enz. Stof om over na te denken. Daarna rap naar ons bedje en klaar voor de volgende dag! (Margota) Dag 4: zaterdag 6 juli ’13 De nacht van vrijdag op zaterdag heb ik niet zo goed geslapen, mede omdat om 2 uur in de nacht een priester door zijn micro zat te preken. Het gebed duurde tot 4 uur. ’s Morgens vroegen we aan Josy of het gebed een speciale betekenis had en hij vertelde dat dit gebed normaal enkel op zondag wordt gebeden, maar dat net die zaterdag een heilige dag was. We konden ons dus verwachten aan opnieuw gebeden die een hele nacht zouden duren. We vroegen aan Josy of de micro eventueel kon afgezet worden en hij heeft de toestemming gekregen van Abba. De micro ging weer aan om 6 uur ’s morgens. In de voormiddag leerden we de verschillende delen van het lichaam aan de kinderen en als knutselactiviteit kozen we om macramébandjes te maken met de grote kinderen. De kleintjes tekenden zichzelf en versierden hun tekening met wol. De resultaten waren schitterend! Alle knutselwerkjes hingen we op in de klaslokalen, wat voor meer sfeer in de klas zorgt. In de namiddag speelden we heel wat spelletjes: het spelletje tik tak bom sloeg echt in als een bom. De kinderen waren heel enthousiast en we speelden het verschillende keren. Ook de verschillende voetballen die we hen gaven, gebruikten ze onmiddellijk. We vroegen ook aan Josy of we eens de keuken mochten zien. Men vroeg ons of we zelf eens injera wilden maken. Wat waren we fier op ons resultaat! Omdat we ons toch wel eens wilden wassen, maakten we gebruik van de prachtige koude douche: een ton met water kapten we over elkaar uit! Brrrrrrrrrrrr!!! (Siel) Dag 5: zondag 7 juli ’13 Om het slaapmoment aangenamer te maken, besloten we vanaf vandaag met vieren te slapen. Selome sliep na slechts twee minuten in en brabbelde “Gij hebt echt goeie skateschoenen aan”. Hilarisch voor ons
8
Mantegebush ijverig aan het werk
Anderen kregen al wat moeilijker opdrachten
Let’s dance
Zelf injera maken
9
Misschien heeft Selome voorsprong ?
(Margota, Siel en ik)!! We luisterden nog even of er nog meer zinnetjes kwamen, maar jammer genoeg sliep Selome in stilte verder. ’s Ochtends stond er pizza op het menu. Een stevig begin van een drukke dag. Bij het opstaan zagen we ook de zon voor de eerste keer. De dag kon niet meer stuk. Als lunch werden we door onze persoonlijke kokkin ‘Semra’ getrakteerd op frietjes. De kinderen waren weer superenthousiast tijdens de lessen en de spelen. Ze gaven zich volledig. Het onderwerp voor vandaag: kleuren. De kleinsten moesten ballonnen in de werkblaadjes de juiste kleur geven. Tijdens de les kwamen vele van de jongere kinderen mij vragen om hun potloden te scherpen. Ik vond dit een rare vraag, aangezien er nog steeds een goede punt aan het potlood zat. Blijkbaar likken de kinderen aan de punt om mooier te kleuren en dan moet af en toe het potlood opnieuw gescherpt worden. Om de theorie in praktijk om te zetten verstopten Margota en ik ballonnen in het klaslokaal. De kinderen moesten dan zo snel mogelijk een blauwe, groene, witte ballon zoeken en naar voren brengen. Geen enkele bank bleef gespaard van hun enthousiasme. De oudere kinderen beschreven hun kleding. Vooral hemden met wit, rood, oranje, blauw en grijs en schoenen met blauw, groen, wit, oranje en zwart vormden een uitdaging. Onze avond zetten we in met ons traditioneel glaasje wijn. Na het eten oefenden we liedjes van Celine Dion in en speelden we Jungle Speed met de ‘bijhorende’ verwondingen. (Lore) Dag 6: maandag 8 juli ’13 Zoals iedere morgen stonden de kinderen al enthousiast te wachten voor de klasdeuren. Ons thema voor deze dag was sport. Lora en Margota gaven knutselen en hebben vlaggen gemaakt met de grote kinderen en Olympische toortsen met de kleinsten. De vlaggen zullen we gebruiken voor de Olympische spelen op woensdag. Siel en ik gaven les over de verschillende sporten. Het verschil tussen soccer en football bleek nog moeilijk te zijn. Om de kinderen nog wat sportervaringen te geven hebben we nog verschillende balspelen gedaan zoals: Tikkertje bal, tik tak boem,… Het geeft mij altijd een fijn gevoel wanneer ik zag dat de kinderen er echt veel leute in hadden. Ze konden bezig blijven met deze verschillende spelletjes. In de namiddag hebben we andere groepsspelen gedaan zoals: dikke bertha, 1,2,3 piano,Napoleon,.. het was een hele fijne namiddag. Toen het begon te regenen schuilden we allemaal onder een boom. Enkele kinderen speelden springtouw en wij keken toe. Ondertussen begonnen we enkele gesprekken met de kinderen. Al vlug werd het al tijd om afscheid te
10
Yosi assisteert bij de les over de kleuren
Iedereen in de kring
Competitie zit in de Ethiopische genen
11
... ze worden ook intelectueel uitgedaagd
nemen van de kinderen voor vandaag. Het was een natte maar gezellige namiddag. (Selome) Dag 7: dinsdag 9 juli ‘13 Vandaag liep de dag niet zoals gepland. We waren alle vier op tijd op post bij het ontbijt, maar na het ontbijt hebben we nog heel lang zitten praten en discussiëren met Josy over onderwerpen die hier nogal gevoelig liggen, zeker bij een gelovige man als Josy. Hij kan bijvoorbeeld niet begrijpen dat veel mensen in België homoseksualiteit goedkeuren. Tijdens ons gesprek begon het ook nog eens te regenen, dus kwamen we erg laat bij de kindjes aan. Er bleef nog maar een uurtje van de knutsel/lesvoormiddag over. We besloten dan maar om gewoon wat met de kinderen te praten. In het begin was iedereen nogal verlegen, maar uiteindelijk brak het vragenvuur los en was het al snel tijd voor de lunch. Na de lunch besloten we het gesprek verder te zetten. Door de regen organiseerden we de heuse discussienamiddag dan maar in de eetzaal van de kinderen. We zaten allemaal in een grote kring en de kinderen zorgden zelfs voor een lekker kopje thee voor iedereen. Er werden heel wat onderwerpen aangesneden. Ook over de liefde hebben we het gehad. Het viel me op dat de meningen en ervaringen bij de kinderen uit het klooster heel erg uiteenlopend zijn. Zo vertelde Henoch in geuren en kleuren over zijn laatste vriendinnetje en bijhorend liefdesverhaal. Aan de andere kant was er Abebe die ons liet weten dat hij nooit verliefd is geweest en het ook nooit zal worden. We hebben nog laat nagepraat en leerden zo de kinderen steeds beter kennen. Ondertussen hebben we de 2 kamers (2 personen per kamer) al tot 1 grote kamer gemaakt en slapen we alle vier samen. Klein detail: op de kamer waar we slapen is de klink van de binnenkant van de deur afgevallen. Niet slim dus om de sleutel op de buitenkant te laten zitten. Er zat maar 1 ding op: om het luidst ‘Josy’ roepen. Binnen de vijf minuten stond onze redder inclusief bezem (tegen gevaarlijke dieren) al aan onze deur. We worden hier nogal in de watten gelegd! (Margota) Dag 8: Woensdag 10 juli ‘13 Vandaag gebruikten we al het knutselmateriaal dat we gemaakt hadden de dag ervoor om de Olympische Spelen te spelen. We verdeelden alle kinderen in groepen en elke groep vertegenwoordigde een land. De groepsverdeling verliep wat chaotisch, maar uiteindelijk konden we starten. Er waren zowel individuele sporten als groepssporten. De kinderen waren superenthousiast en sommigen waren heel competitief ingesteld! Het gaf ons een super gevoel dat de kinderen zo’n leuke dag hadden! Ook Abba was er de hele dag bij en zag dat het goed was! Omdat
12
Iedereen komt aan het woord
De één wat meer afwachtend... de ander heel open
Olympische spelen
13
het zo leuk was, werd de lunch verplaatst naar 16 uur omdat we maar niet konden ophouden met de verschillende sporten. We wilden vlug weer verder spelen met de kinderen, maar we werden tegengehouden door Josy. Hij vertelde ons dat de kinderen iets aan het voorbereiden waren voor ons, we waren super nieuwsgierig! Om 18u keerden we terug en hielden we nog talentenjacht en verdeelden we de verschillende prijzen. We zorgden ervoor dat iedereen zich winnaar voelde en iedereen een prijsje kreeg. De sfeer zat er goed in! Toen was het tijd om afscheid te nemen. Josy vroeg of wij iets konden tonen aan de kinderen als afscheid. We zongen een liedje van Céline Dion (vals) en deden een paar danspasjes. Dan was het hun beurt. Ze toonden ons allerlei traditionele dansen en zongen prachtige liederen. We waren zo ontroerd! Die kinderen zijn zo lief en warm voor ons, dat we hen enorm zullen missen! Het afscheid viel ons allen enorm zwaar! Die avond beslisten we dat we zeker terugkeren en langer in Mehure willen blijven de volgende keer! (Siel) Dag 9: Donderdag 11 juli ‘13 De moeilijkste dag tot zover: het vertrek uit het klooster en afscheid van de kinderen. We werden al vroeg gewekt door een nieuwsgierig gezichtje voor het raam: ‘kleine’ Ermyas. Bij het naar buiten kijken, zagen we Josy de Ethiopische vriendelijkheid en respect vertolken: hij zorgde er ’s morgensvroeg reeds voor dat onze schoenen er piekfijn uitzagen. Na het pannenkoekenontbijt gingen we nog een laatste keer langs bij de kinderen. Wanneer Josy ons kwam halen om naar ons busje te gaan, verstopten we ons met behulp van de kinderen. Uiteindelijk moesten we toch toegeven. Het was een grote aanpassing voor ons dat de kinderen die we de hele week lesgaven, nu onze bagage wilden dragen. De optocht naar het busje met de kinderen kon beginnen. Naarmate het busje dichterbij kwam, werd het afscheid moeilijker. Leykun nam mijn hand en samen stapten we verder. Nog een laatste groepsfoto en dan eindelijk het busje in. Toen volgde voor ons vieren het droevigste uurtje van onze reis. Onderweg merkten we dat de verongelukte bus van een week geleden nog steeds niet was opgeruimd. Het onderzoek duurt hier waarschijnlijk iets langer dan in België. Toch schrikte het ongeval onze chauffeur niet af om 110km/u te rijden waar slechts 80km/u wordt toegelaten. Iedereen (onze ‘kokkin’, haar nichtjes en Josy) werd thuis afgezet en uiteindelijk kwamen we aan in ons vertrouwde guesthouse. De pijn van het afscheid werd lichtjes verzacht bij het zien van onze nieuwe verblijfplaats: een hele verdieping van het guesthouse! Een living, keuken,
14
Feestelijk afscheid van de kinderen
De groepsfoto
15
3 slaapkamers en 2 badkamers waren voor 2 nachten van ons. Weer even aanpassen aan het drukke stadsleven! (Lora)
Dag 10: Vrijdag 12 juli ‘13 We hadden deze morgen een afspraak met een sponsorkind in ons guesthouse. Haar naam is Hayat en ze woont in Kombolcha. Ze was nu in de hoofdstad en kon eens bij ons langskomen. Het was een leuke ontmoeting. Ik had nog nooit een gesprek gehad met een sponsorkind. Na ons gesprek zijn we naar het weeshuis van Zewditu gereden met Seyum. Nu wonen ze daar met 49 kinderen. Nadat we de oprichtster, mevrouw Zewditu, ontmoet hadden, kregen we een klein showke. De kinderen begonnen liedjes te zingen voor ons. Het deed mij direct terug denken aan onze laatste avond in Mehure. Mevrouw Zewditu vertelde ons een verhaal over een jongen die ze graag wilde opnemen in het weeshuis. Na de kennismaking met enkele kinderen reden we verder. Seyum wilde met ons sightseeing doen in Addis. Hij toonde ons de verschillende condo’s en een nieuwe wijk, namelijk de ‘Hollywood Village’. Daar staan allemaal grote huizen in dezelfde stijl, die verkocht worden aan rijke families. Het contrast met de rest van de hoofdstad was heel groot. Op de terugrit naar ons hotel zijn we nog even gestopt in een café dat mij deed denken aan de Starbucks van bij ons. We zaten op een terras en konden genieten van een heerlijk zonnetje. Na ons bezoek aan de kapper gingen we proberen om de foto’s op mijn SD kaartje te redden. Tijdens ons verblijf in Mehure raakte ik enkele foto’s kwijt van de laatste dagen. Een vriend van Josy ging proberen om deze terug te vinden. ’s Avonds werden we uitgenodigd bij Seyum thuis. Er werd een uitgebreide maaltijd voorzien. Zijn dochtertje Saron is al 5 jaar en heel schattig. Ze lijkt als 2 druppels water op haar vader, zowel qua uiterlijk als karakter. Weddy was er ook bij, ze voelde zich al beter (de vrouw van Seyoum herstelt van een tumor), maar haar zicht vermindert steeds meer. We kregen bij Seyum ook nog bezoek van Tsegaab. Hij kwam al kennis maken met ons voor we de volgende dag op rondreis zouden vertrekken met hem. (Selome)
De volgende dagen Met Tsegaab maken we een ongelofelijke rondreis door het Noorden van Ethiopië. Eerst naar Bahir Dar waar we het klooster van Ura Kidane Mihret bezoeken en de waterval op de Blauwe Nijl. Dan gaat het richting Gondar waar we de kastelen bezoeken en het mooie kerkje Debre Berhan Selassie. Vanuit Gondar maken we ook een uitstap naar de Semien Mountains… om de Galada bavianen te zien. Via een indrukwekkende weg rijden we naar Lalibela. Het is ongelofelijk hoe alles hier uit de massieve rotsen werd uitgekapt .Terug richting Addis stoppen we in Kombolcha om één van de petekinderen te bezoeken. Ethiopië is een fantastisch mooi land… maar wat ons vooral zal bijblijven is de herinnering aan onze dagen in Mehure Gedame samen met de kinderen.
16
Enkele kinderen bij Mevr Zewditu
Mevr Zewditu
17
De bedden van de kinderen netjes opgemaakt
UIT HET REISVERSLAG VAN HILDE EN STEVEN
Op 16 juli vertrokken Hilde en Steven met hun gezin, plus de opa, voor een reis van 18 dagen naar Ethiopië. Uiteraard, en met veel plezier, start die reis voor hen als Finadovrijwilligers, met een aantal dagen die ze uittrekken voor projectbezoeken. Bezoek aan onze sponsorkinderen + projectbezoek Zewditu Wat een blije aankomst wanneer we om 6u20 landen in Addis en merken dat we worden opgewacht door Yoseph, 1 van onze 3 Ethiopische Finadomedewerkers. Samen rijden we naar het kantoor van Finado in Ethiopië waar Seyoum ons opwacht. We vliegen er meteen in, want die dag willen we in totaal een 40-tal sponsorkinderen in Zewditu bezoeken. De meeste van de kinderen daar worden gesponsord door een Vlaamse familie. En we willen met elk kind een kort gesprekje hebben om feedback te kunnen bezorgen aan meters & peters. Het opvangtehuis werd verschillende jaren terug opgestart door mevrouw Zewditu (foto). Vaak leven mama of papa van de kinderen nog, maar kunnen ze – om uiteenlopende redenen - absoluut niet voor de kinderen zorgen. Daarom zijn er hier nogal wat broers en zussen samen. En intussen ook 1 (jonge) mama met haar kind. De situatie blijft zo dat er toch wel veel kinderen op een kleine ruimte samen leven. Maar zoals bij vorige bezoeken vinden we dat de warme manier waarop de kinderen met elkaar omgaan, heel veel goed maakt. Voor we met de hele groep aan de slag gaan maken we kennis met Aregahegn, één van onze eigen sponsorkinderen sinds kort. Eerst komt hij beetje verlegen naar ons toe, maar al snel komt hij los en zijn we samen aan het volleyballen. Natuurlijk zijn de kinderen benieuwd naar de 3 koffers die we mee hebben. Dankzij een mooie gift van kinderkleding Kits in Zele, kunnen we iedereen in het nieuw steken. Ook in de bagage: een 40-tal Roparun T-shirts voor iedereen, én een koffer vol puzzels. Dat idee pikten we op van Annie en Emy, die er ons attent op maakten dat in hun project van naschoolse begeleiding in Ambo, zeer goed en graag met puzzels wordt gewerkt. Onze eigen kinderen leggen de Ethiopische kinderen uit hoe je met zo’n puzzel aan de slag gaat. Taalbarrières zijn er op die leeftijd gelukkig nog niet. Als alles is uitgedeeld is het interviewtijd. Elk van de kinderen gaat op de foto en we hebben met iedereen een kort gesprekje. Meters en peters met kinderen in Zewditu mogen die foto en een kort feedbackrapportje binnenkort in de bus verwachten. Nog wat kinderen die ervan dromen om voetballer te worden en natuurlijk ook wat afstandslopers met hoge ambities. Wat opvalt en plezier doet is dat de kinderen goed studeren. Er zijn er die mechanieker willen worden, boekhouder, toeristische gids, verpleegster, maar ook piloot (of als dat niet lukt dan toch ook mechanieker) Het is fantastisch dat een aantal onder hen ook reeds hogere studies aanvatten. Ze krijgen hier kansen en grijpen die ook.
18
De kinderen bij Zewditu met hun Roparun T-shirts
De kinderen krijgen de kans om één voor één hun verhaal te doen aan Hilde
19
Als we ons bezoek in Zewditu afronden, krijgen we nog de vraag mee om een extra kind in sponsoring op te nemen. Een broertje van 1 van de kinderen die hier al verblijft zou ook overkomen van het platteland. Want zo gaat het ook in Zewditu: er kan er steeds wel nog eentje bij. Nu trekken we Addis in voor een bezoek aan onze (andere) eigen sponsorkinderen. Eerst een kennismaking met Youssef en zijn familie. Hij wordt gesponsord door opa Georges die mee met ons op reis is. Het wordt ook voor hem 1 van de hoogtepunten van de reis. “Niet enkel het land is prachtig maar ook de mensen die er wonen. Ethiopië heeft alles in zich. Onvergetelijk is zeker de ontmoeting met mijn sponsorkind Youssef bij hem thuis. Hun blijheid ons te zien en hun dankbaarheid was hartverwarmend. Dan besef je wat financiële adoptie (20 euro per maand) van een kind betekent” Erna gaan we richting Mercato waar onze eigen sponsorzoon Dawit woont. Hem hebben we al een paar keer ontmoet bij eerdere reizen naar Ethiopië, samen met zijn broer Ebenezer. Ze stellen het goed en zijn blij ons te zien. En wij zijn tevreden dat Dawits punten op school heel goed vooruit zijn gegaan. We stimuleren hen om zo verder te doen. Het is de enige manier om echt vooruit te geraken in Ethiopië. Moe maar voldaan zoals dat heet, gaan we ’s avonds naar ons hotel. Naar Welkite en Mehure Vandaag gaat het eerst richting Welkite. Hier staat het grootste schoolproject van Finado. Het is een project dat we realiseren samen met Abba Ze Eyessus, verantwoordelijke voor de (Orthodoxe)scholen in deze regio. De scholen zijn toegankelijk voor alle kinderen uit de omgeving. We zijn er gestart met de bouw van een kleuterschool en zijn onder de indruk van de nu afgewerkte middelbare school. 1000 leerlingen volgen er les. Met slechts 40 leerlingen per klas die er de ganse dag onderwijs volgens is dit naar Ethiopische normen een zeer goede school. Die bovendien goed betaalbaar is. Ouders betalen er 50 birr/maand (dat is ongeveer 2 euro) schoolgeld. Toch zijn onze kinderen (7 en 10 jaar) verbaasd over het verschil in aanpak. Bankjes en stoeltjes i.p.v. speelhoekjes in de kleuterschool. Bovendien worden rekenoefeningen die onze jongste net in het eerste leerjaar onder de knie kreeg, al bij kinderen van 4 à 5 jaar aangebracht. Bovendien wordt in de kleuterschool al een stuk Engelse les gegeven. Dat laatste zouden onze meisjes wel zien zitten hier in België. Net als we toekomen beëindigt Abba Ze Eyessus een gesprek met de autoriteiten die hun goedkeuring moeten geven om ook met de 9 de en 10de graad te starten in de school. Het is de ambitie van de Abba om dat nog tegen de start van volgend schooljaar te realiseren. Daarvoor zijn een aantal extra investeringen nodig, onder andere wat betreft de inrichting van bepaalde vaklokalen. Maar hij heeft er vertrouwen in dat dit goed komt en hem kennende zal dit ook zo zijn. Op de vraag of hij ook de ambitie heeft om een 11e en 12e graad in te richten is hij ferm: zeker! Want dan kunnen de kinderen ook doorstromen naar de universiteit. Maar het betekent wel dat ingrijpende veranderingen nodig zijn. Blijkbaar is het 20
Oudere meisjes bij Zewditu
Mevr Zewditu
Georges op bezoek bij Youssef
Op bezoek bij Dawit
21
een richtlijn dat de 11e en 12e graad in geen geval kunnen samen gaan met een Kindergarten. In dat geval moet de school op zoek naar nieuwe grond voor de kleuterschool en moeten de klassen in de huidige compound worden herschikt. De start van een vervolgproject voor ons? Zeker iets om mee te nemen naar België. Na het kort bezoek aan de school gaat het richting Mehure. In Mehure is een 2e school die door Abba Ze Eyassus wordt geleid, maar vooral ook een weeshuis dat door Finado wordt ondersteund. We krijgen er het enthousiaste relaas van het zomerkamp dat Siel, Lore, Selome en Margot er kort voor ons verblijf hebben ingericht (zie hun verslag hiervoor in deze nieuwsbrief). Onze meisjes zien het al zitten om later de fakkel van hen over te nemen. Ook hier wacht ons een zeer hartelijke ontvangst en verblijf. De kinderen hebben het hier echt goed. Hoe ze ook zorg dragen voor elkaar is echt zalig. Ook hier : Roparun T-shirts, voetballen, en heel veel puzzels. En een gemeend ‘Tot ziens’ als we de volgende dag vertrekken. Rondreis in het Zuiden We kunnen hier geen integraal reisverslag brengen. Daarvoor is een heel boek nodig. Maar we willen wel nog even wat indrukken meegeven van het prachtige zuiden van Ethiopië. We zijn vooral onder indruk van de volkeren die we bezochten: de Hammar, de Benna-people, de Dasenech, de Mursi, ... Vooral de toevallige ontmoetingen, wanneer we even stopten langs de kant voor picknick en paar mensen nieuwsgierig naar óns kwamen kijken, waren vaak aanleiding voor een leuk contact. Ook onvergetelijk: de opbouw van de spanning bij de bulljump die we mochten mee maken. Zo’n bull-jump is een overgangsrite bij de Hammar- en Bennapeople, waarbij een jongen ‘bewijst’ dat hij man is door een paar keer over de rug van een reeks naast elkaar opgesteld wilde stieren te lopen. En een zonsondergang, avond en sterrenhemel meemaken ten midden van een Hammarfamilie. Moeilijker hadden we het bij enkele andere facetten van het leven van die mensen. Vooral de meisjes/vrouwen hebben het vaak niet onder de markt. Weten dat er in sommige stammen nog de gewoonte van vrouwenbesnijdenis is, of zien dat zo’n bull-jump ook gepaard gaat met de gewoonte dat een aantal meisjes zich een aantal keer ‘vrijwillig???’ met zweepjes laten slaan. Het staat allemaal zo ver van ons. We zijn er nog niet uit of de mensen het daar nu goed hebben of niet. Ergens denken wij van wel. Al is het tijd voor wat vrouwenemancipatie! Fijn daarom te horen dat ook bij de stammen stilaan meer meisjes daar naar school beginnen te gaan. Andere zaken die ons bij blijven: Het prachtige ‘wildlife’: krokodillen van 5 meter op armlengte van ons bootje, zebra’s, nijlpaarden, hyena’s, marabu’s, pelikanen, dik-diks, de met uitsterven bedreigde rode wolf, … Prachtige landschappen: lake Langano, lake Ziway en andere meren in de Great Rift Valley, de prachtige Bale Mountains op 4.200 meter hoogte (niet voor niets Unesco werelderfgoed), en groen-groen-groen onderweg (vergeet het cliché van het droge Ethiopië) De prachtige mensen! Het bijzondere Harar, belangrijke moslimstad en eveneens werelderfgoed… 22
Groepsfoto in Mehure
Banna jongens
Het Zuiden van Ethiopië is een heel bijzondere ervaring
23
BOEKENNIEUWS Lonely Planet Ethiopia, Djibouti & Somaliland. Carillet Jean-Bernard, Tim Bewer & Stuart Buler, Lonely Planet Publications Pty Ltd. ISBN 978 1 74179 7961 5th Edition June 2013. De titel verraadt al dat het hier om een nieuw concept gaat. Eritrea is niet langer opgenomen in één reisgids met Ethiopië. Rechtstreeks reizen tussen beide landen is trouwens uitgesloten. Een goede reisgids is onontbeerlijk bij een goede reisvoorbereiding. Met de recente Bradt-gidsen en deze net verschenen Lonely Planet beschik je over alle relevante informatie. Ondanks de verschillende publicaties in het Nederlands blijft het wachten op een ‘echte’ Ethiopië-reisgids in de taal van Vondel.
WERKGROEP FINADO ETHIOPIË Misschien is het leuk om eens een gezicht te plakken op de verschillende vrijwilligers van Finado Ethiopië in België: Jan Imbrechts (peterschappen 1 t.e.m 150), Filip De Sutter (bestuurder, secretariaat, opvolging projecten en nieuwsbrief), Hilde Van Damme (PR), Greta Van Boven (bestuurder, voorzitter coördinatie werkgroep, opvolging projecten), Katleen Vermeire (bestuurder, financieel), Martine Van Boven (peterschappen), Steven Schepens (PR), Patrick Beelaert (coördinatie peterschappen + peterschappen vanaf 150). Natuurlijk kunnen we nog op vele andere helpende handen rekenen bij de diverse activiteiten.
ETHIOPIAN NIET MEER VANUIT BRUSSELS Verschillende media berichtten dat Ethiopian vanaf 1 december 2013 niet langer zal opereren vanuit Brussel voor passagiersvluchten. Op 5 juni 2006 was de eerste vlucht in Brussel naar Addis opgestegen. Niet leuk voor wie zich vanaf zaventem al een beetje in Ethiopië wilde voelen.. wel goed nieuws voor SN Brussels voor wie Ethiopian een geduchte concurrent is op de Afrikaanse markt. De Cargo vluchten blijven wel behouden.
AANTAL NIEUWSBRIEVEN OP PAPIER LOOPT TERUG Het aantal mensen die de nieuwsbrief liever digitaal krijgen blijft groeien. Wie graag de volgende edities liever niet meer op papier krijgt kan dit laten weten door een mailtje naar
[email protected]. Indien mogelijk gelieve het nummer te vermelden dat u kan vinden bij uw adres op de omslag van de nieuwsbrief… dat maakt het voor ons een stuk handiger om uw adres uit het bestand voor de papieren edities te verwijderen. Je kan de Nieuwsbrief ook downloaden op www.finado.be
24
¨Petekind in Mehure schrijft een brief naar zijn peterfamilie in België. Finado zoekt nog steeds meter en peters voor kinderen in Ethiopië
Werkgroep Ethiopië
25
AKTIVITEITEN IN BELGIË 21 JUNI 2013 FILMAVOND 4DE PIJLER. De provincie Oost-Vlaanderen en het 4de pijlersteunpunt organiseerden een ontmoetingsavond voor de 4de pijlerorganisaties. Op het programma stond de Nederlandse documentaire ‘de bijsluiter van goed doen’ waarna de film over Nederlandse Private Initiatieven in Oeganda besproken werd in twee groepen... Het kwam zelf tot een stevige discussie. Greta en Filip van Finado Ethiopië waren door de Provincie Oost-Vlaanderen gevraagd om aan het eind van de avond een bespiegeling te geven over de eigen werking in het licht van wat die avond besproken werd. 7 JULI 2013 PICKNICK IN HET PARK TE BERLARE. Met een stevige voorraad Orval, St. Georges, Mojito, twee hespen... trokken Martine en Patrick, Jasper, Oja, Mendel, Rivka, Georges en Delphine, Greta en Filip naar het Kasteelpark van Berlare. Dit jaar geen regen maar zon! De Mojito's gingen dan ook vlot van de hand... heel veel bierliefhebbers namen de gelegenheid om nog eens van het zeldzame Orval te genieten... De meer avontuurlijk ingestelden probeerden eens een Ethiopisch biertje : St. Georges. Met de opbrengst worden schoolboeken aangekocht voor Ginchi.
AGENDA 6 September – 13 Oktober 2013 tot 18u. (maandag gesloten) CC Stroming Berlare. Fototentoonstelling Projecten ondersteund door GROS. Finado Ethiopië – Jireh – Comité Pater De Visscher, Stichting C. Maes, Oxfam Wereldwinkel Berlare – CMF Congo – Protos – Face. Meer info op 0473 370 366 13 september 2013. 1e Finado Quiz in samenwerking met Chirojongens Berlare. Presentatie VRT-journalist Filip Joos. CC Stroming. Dorp 101Berare. Meer info zie laatste pagina nieuwsbrief. 27 september 2013. Technisch Berkenboom-instituut Sint Niklaas. Aktie ten voordele van VZW Finado. 8 november 2013. Een aantal organisaties actief in Ethiopië waaronder Bos+ (project trees for farmers), EraMelaMela, Dertiende ster, mambarnotaaf en Finado slaan de handen in elkaar met een optreden van Minyeshu in Vooruit te Gent. Na het optreden volgt een fuif. 24 november. Run4water. Dirk, Mieke, Greta, Filip, Mark, Katleen, Seyoum, Yoseph...lopen samen met meer dan honderddertig petekinderen en tien kinderen uit het Ambo-project mee in de Great Ethiopian Run. Meer info op www.run4water.be 18 Januari 2014. Het 12de kerstfeest in de Festivalhal aan het Donkmeer... of was het nu het eerste Timkatfeest? 26
Sfeerbeeld Picknick in het park
Helpende handen voor en achter de schermen
RUN4WATER 2013
WATERPROJECT INCHINI MARU CHOBOTE SCHOOL
Greta, Filip, Katleen, Mark, Dirk en Mieke, Seyoum, Yoseph... Nemen deel aan de Great Run op 24 november in Addis Meer dan 130 petekinderen en tien kinderen uit Ambo Krijgen van Finado de unieke kans om aan dit grootschalig sportief evenement deel te nemen.
U kan de deelnemers sponsoren via website www.run4water.be Of een gift met vermelding ‘waterproject Inchini’ op rekening
BE46 7775 9906 9036. Voor giften vanaf € 40.00 in 2013 ontvangt u in 2014 een fiscaal attest
Project ondersteund door :
27
28
