Fietsvakantie 2011: Canal du Midi – Katharen Dit jaar gaan we de fietstocht maken die we vorig jaar hebben afgebroken, zonder ook maar één kilometer gefietst te hebben. We hadden hem gepland in augustus en dat was dus een foute inschatting en zo werd het een retourtje Zuid – Frankrijk met de auto. De fietsroute gaat nu vanaf Toulouse langs het Canal du Midi bijna tot Bordeaux en dan volgen we een stukje van de Santiago route tot Biarritz. Daar nemen we dan de Katharen - Basken route tot Narbonne en we gaan via Beziers weer langs het Canal du Midi terug naar Toulouse.
Op donderdag 9 juni vertrekken we ’s morgens vroeg met de auto naar Frankrijk. De fietsen achterop en ons tentje en alle andere spullen voor het fietsen in de auto. We gaan eerst naar Biron in de Dordogne, naar camping Domaine du Moulinal waar Bas, Jill, Ise en Mats zijn. We komen daar om 5 uur aan en worden hartelijk verwelkomd door Bas, Mats, Jill en Ise. Het is gezellig samen en we genieten volop. Ise vindt het prachtig dat opa en oma er zijn en helpt enthousiast mee om ons tentje op te zetten. De volgende dag is Jill jarig, dus feest. We eten en drinken samen, er wordt goed voor ons gezorgd en hebben alle tijd voor de kinderen. Samen spelen, wandelen en naar het zwembad, de dagen vliegen voorbij. Zondag 12 juni gaan we weer weg, na de koffie nemen we afscheid en worden we uitgezwaaid door de kids. We rijden naar Toulouse, dat is ongeveer 200 km en om half drie zijn we op de camping. Hier kunnen we onze auto stallen voor € 6 per dag, misschien wel wat veel, maar we hebben er wel een goed gevoel bij dat hij veilig staat. Nadat ons tentje staat zitten we wat te lezen en te luieren. `s Avonds gaan we bij een soort Mac Donald wat eten en lopen een rondje langs een meertje waar veel dagjesmensen verblijven. We kruipen op tijd ons tentje in want morgen hebben we onze eerste fietsdag.
Ma. 13 juni
Toulouse – Valance d ‘Agen
83 km / 17.1 km/u
Het heeft vannacht geregend en er valt nog een buitje tijdens het inpakken. De spullen die we niet meer nodig hebben liggen in de auto en die parkeren we op de parkeerplaats. We moeten de reservesleutel inleveren, wat ik iets minder vindt, maar dat moet in verband met eventuele calamiteiten. Om half tien zijn we klaar om te vertrekken. We zitten vlak bij de route, het Canal de Garonne en het is droog. Het is een goed geasfalteerd fietspad. Na een half uur begint het te regenen. We stoppen en schuilen even onder de bomen maar het blijft regenen dus gaan we toch maar verder. We passeren de eerste sluis en even verderop komen we bij Pente d ‘Eau de Montech, dit is een hellende sluis op wielen. Het Canal de Garonne telt hier kort achter elkaar 5 sluizen wat veel tijdverlies opleverde voor de commerciële vaart. Daarom is er een omleidingskanaal gegraven waarin de Pente d ‘Eau werd aangelegd. We vervolgen onze weg en komen bij een parkeerplaats waar een grote partytent staat. Het regent nog steeds en hier kunnen we mooi droog onze boterham eten. Gelukkig is het na een tijdje droog en komt de zon nog tevoorschijn. We passeren de Pont Canal du Cacor over de Tarn. Dit is echt een heel mooie brug, een aquaduct. We zien een slang zwemmen in het kanaal en ratten langs de kant. Om vier uur zijn we op de camping. Er is nog een Nederlands stel met natuurlijk ook fietsen. We maken een praatje, zetten onze tent op, de spullen erin en fietsen naar het stadje. Even rondkijken waar we ergens kunnen eten vanavond en gaan dan een lekker witbiertje drinken. Terug op de camping, douchen, wat kletsen met de buren en dan is het tijd om naar de pizzeria te gaan. We hebben goed zitten eten en gaan met een voldaan gevoel weer terug naar de camping. Onze eerste fietsdag zit erop en het is goed bevallen.
Dinsdag 14 juni Valence d ‘Agen – Meilhan-sur-Garonne
100 km / 18.0 km/u
Goed geslapen en op tijd eruit, de boel opruimen, ontbijten, de andere fietsers nog een goede vakantie gewenst en weer op weg. Het is bewolkt maar droog en het gaat gemakkelijk, alles over goede paden zonder klimmen. Net voor Agen gaan we van de route af om naar een supermarkt te gaan, we slaan proviand in en gaan weer verder. In het stadje Agen gaan we koffie drinken. Even later fietsen we over de pont canal over de Garonne, het langste aquaduct van de hele route. Het is ondertussen zonnig weer geworden en het is een heel mooie route met veel fruitboomgaarden, appel, peren, pruimen en abrikozen. Er zijn zelfs kiwi plantages. Langs het fietspad staan hele rijen platanen en zo af en toe fietsen we heel dicht langs de Garonne. Dan steken we de pont Canal du Baïse over en komen in Port de Buzet-sur-Baïse. Hier aan de haven staan verschillende picknicktafels heerlijk in de schaduw en het ziet er allemaal heel gezellig uit met al die bootjes. Een ideaal plekje om te pauzeren. Het is heerlijk fietsen en om
kwart voor vier komen we in Meilhan-sur-Garonne waar we net voor de camping bij een restaurant een cola gaan drinken. Het restaurant is ‘s avonds niet open dus we moeten straks nog even het stadje in voor boodschappen. De camping stelt niet zo veel voor, maar het ziet er allemaal schoon en netjes uit. Bij het haventje moeten we onze douchemuntjes halen. Eerst de tent neerzetten en ons wasje doen en dan naar de plaatselijke supermarkt, we moeten hiervoor nog een pittig stukje klimmen. Daarna gaan we naar het haventje om onze douchemuntjes te halen en meteen een lekker pilsje en een glas rosé drinken. We zitten gezellig te kletsen met twee Duitse meiden die ook aan het fietsen zijn. Terug op de camping kom ik bij het washok een vrouw tegen en we raken aan de praat. Zij staat met man en caravan op de camping en komt ook uit Eindhoven, uit Woensel, dat is wel heel toevallig. Dan is het tijd om ons eten klaar te maken. Ruud heeft weer stoelen gescoord en het eten smaakt prima. Met een fles rosé erbij zitten we er lekker van te genieten. We zetten koffie en bekijken de route voor de volgende dag. Morgen fietsen we het laatst stuk langs het Canal du Midi tot in La Réole.
Woensdag 15 juni
Meilhan-sur-Garonne – Cadillac 73 km /15.8 km/u
We zijn al vroeg op pad, om 8 uur zitten we al op onze fietsen. Na 12 km fietsen steken we in La Réole de Garonne over en verschijnen de eerste heuvels. Tot Sauveterre is het al behoorlijk pittig, het zijn van die korte steile klimmetjes. We zijn ook nog niks gewend. We fietsen langs uitgestrekte wijnvelden en komen langs Château de Lavison en een mooie oude watermolen Moulin de Loubins. In Sauveterre-de-Guyenne, een mooi stadje met een plein en rondom arcaden, drinken we koffie. Van hieruit gaat het dan verder over de Piste Cyclabe Roger Lapébie, een mooi fietspad over een oud spoorwegtracé. Het is lekker fietsen met zo af en toe wat klimmen en dalen maar niet erg steil. Na ongeveer 20 km verlaten we het fietspad en nemen de D122, en komen op de route naar Santiago. In Faleyras bij de kerk pauzeren we een hele tijd om daarna door te fietsen naar Cadillac. Hier zijn we om kwart voor drie en we gaan eerst op een terras een cola drinken en eten onze banaan op. Dan naar de camping, maar helaas, de camping is nog gesloten. Dat overkwam ons ook op weg naar Santiago, dit is nu al weer 7 jaar geleden. Dus naar het Tourist Info om naar een hotel te informeren. Voor € 46 hebben we een goed onderkomen. Onze spullen op de kamer gezet, de tent gedroogd en na het douchen stadje in gelopen. Het is weer een oud stadje, een bastide. Het heeft nog delen van een stadsmuur en een paar mooie stadspoorten, ook staat er een groot kasteel. Op een terras genieten we weer van ons welverdiende biertje. We gaan eten bij een crêperie. Eerst friet met een lekkere steak en sla en een glas rosé en als toetje een heerlijke crêpe met honing en noten voor mij en voor Ruud een met myrtelle. Nog een kop koffie na en we kunnen er weer tegen. Het is weer een zonnige dag geweest en ’s middags was het benauwd warm. We zijn vandaag een paar keer fietsers tegen gekomen.
Donderdag 16 juni
Cadillac – Labouheyre
89 km / 16.6 km/u
Vandaag vertrekken we met een grijze, grauwe lucht. Zo af en toe een regenbui, maar ’s middags is het weer droog en waait het hard. We moeten er behoorlijk tegenin trappen. We fietsen nog even door een heuvelachtig gebied, maar al gauw wordt het vlak. Dan beginnen de dennenbossen van Les Landes. De route volgt kleine wegen, die bij de rivierdalen een slinger omlaag en omhoog maken en dicht begroeid zijn met loofbomen en struiken. Dit is wel leuk fietsen. We zien regelmatig stickers van de Santiago route. In Retis herkennen we het kerkje en in Moustey de steen waarop de afstand tot Santiago vermeldt staat. In Labouheyre gaan we naar de camping, maar deze is nog niet open. We kunnen er wel op maar het ziet er niet erg fris uit. We gaan op zoek naar een ander onderkomen. In het plaatsje vinden we een hotel en voor € 40 hebben we weer onderdak. De eigenaresse die achter de bar staat is wel een chagrijnig mens zeg, er kan geen vriendelijk woord of lachje af. We drinken wat en na de gebruikelijke rituelen gaan we het plaatsje in. Er is niet veel te beleven en er is nergens een restaurant te vinden. Bij café de Sports gaan we een pilsje drinken en dan gaan we maar eten in het hotel. Gelukkig staat er in het restaurant een aardige vriendelijke vrouw die de bediening doet. Het is er niet druk, aan een ander tafeltje zit een man alleen en even later komt er nog een man binnen. We maken een praatje. Het zijn Duitsers die op weg zijn naar Santiago. Een ervan logeert ook in het hotel. Ook komt er nog een stel uit Nederland, die zijn met de auto op weg naar huis vanuit Portugal. Na het eten maken we nog een ommetje en nemen nog een afzakkertje voor het slapen. Zo zit er alweer een dag op.
Vrijdag 17 juni Labouheyre – Peyrehorade
102 km / 17.1 km/u
We ontbijten vanmorgen op onze kamer, ons eigen meegebracht ontbijt, pain-aux-chocolat en een glas sinaasappelsap. Het is redelijk fris vanochtend als we vertrekken. We volgen lange rechte wegen meestal door dennenbossen, waar ontzettend veel bomen gekapt zijn. Het zijn allemaal productiebossen. Het is hier zo vlak, het lijkt alsof we in Nederland fietsen. Al snel fietsen we de Duitser achterop waar we gisteravond een praatje mee hebben gemaakt. Hij rijdt een stukje met ons mee totdat we een koffiestop maken. Het zonnetje schijnt en het gaat allemaal heel gemakkelijk. In St. Vincent-de-Paul hebben we onze middagpauze. We gaan zitten op de trappen bij de ingang van de kerk, dit is de enige plek waar we schaduw hebben. Hier komt de Duitser ook weer langs en vraagt of hij bij ons mag komen zitten. Het is een aardige man en praat volop. We hadden het plan om in Dax te stoppen maar we besluiten om door te fietsen naar Peyrehorade. Net voorbij Dax begint het eerste klimwerk weer. Bij de fietstocht naar Santiago hebben we hier de verkeerde route gevolgd, n.l. die van de wandelaars. Dit hebben we toen geweten dus nu extra opletten dat we op de goede route blijven. We rijden nu door een heel ander landschap als vanmorgen, heuvelachtig met loofbossen en zo af en toe een dorpje. Hier hebben ze in de dorpen op een plein vaak een hoge muur staan voor het pelote-spel, een kaatsspel. We fietsen langs veel maïsvelden en er worden ook kiwivruchten geteeld. We hebben nog een flinke klim voordat we afdalen naar Peyrehorade. Dit plaatsje ligt in het dal van de Gave d ‘Oloron. We gaan eerst naar de camping, deze ligt aan de rivier. Maar helaas we mogen onze tent hier niet neerzetten. De eigenaar komt ons vertellen
dat de camping alleen open is voor campers. Dit is in verband met de eventuele hoge waterstand. In juli en augustus is de camping voor iedereen open. Er is een boerderijcamping 2 km verderop dus gaan we daar maar heen. Eerst terug het plaatsje in voor een cola en wat boodschappen. Op de camping worden we hartelijk ontvangen door de eigenaar en we krijgen een pilsje aangeboden, een flesje Heineken. We maken een praatje en vragen wat voor soort boerenbedrijf hij runt. Hij vertelt dat hij maïs en kiwi’s teelt. We gaan ons tentje op zetten en dan is het zo weer tijd om wat eten klaar te maken. Er is een overkapping met een aanrecht en afwasbak. Er staat een tafeltje bij waar we ons brandertje neer zetten en zo kunnen we ons eten koken, gemakkelijk alles bij de hand. We hebben een paar stoelen bij onze tent staan en daar gaan we lekker zitten eten. Het is een mooie camping, met veel bomen en struiken en er staan maar een paar caravans. Hij ligt ook op de route voor morgen, want hier verlaten we weer de Santiago route. We krijgen nog een regenbui voordat we onze tent inkruipen om te gaan slapen.
Zaterdag 18 juni
Peyrehorade – Cambo-les-Bains
58 km / 15.6 km/u
Vannacht heeft het behoorlijk veel geregend, maar gelukkig tijdens het inpakken vanmorgen is het droog. We kunnen ontbijten onder het afdakje en van de boerin krijgen we een kop koffie aangeboden, erg aardig. Dan vertrekken we in de regen. We fietsen langs de rivier Adour naar Bayonne. In een dorpje onderweg fietsen we naar boven voor brood en iets voor bij de koffie. Eenmaal weer op de route begint het te hozen, de lucht ziet zwart, we hebben nergens een plek om te schuilen. Dus dat is goed nat worden. In Bayonne drinken we koffie en hier besluiten we om niet door te fietsen naar Biarritz maar een alternatieve route te nemen. Vanaf Bayonne volgen we een mooi fietspad langs de rivier de Nive. Het is gelukkig opgehouden met regenen en de zon komt nog tevoorschijn. Tot in Ustaritz fietsen we over het mooie fietspad met veel groen er langs. Nu zitten we op de Katharen – Basken fietsroute. We pauzeren en eten ons brood op, we hebben tijd genoeg, we hoeven nog maar 10 à 12 km te fietsen. Om twee uur zijn we al in Camboles-Bains. We gaan toch maar op zoek naar een hotel want we vertrouwen het weer niet. We komen bij een hotel met een Nederlandse eigenaar terecht. We kunnen de fietsen in de tuin zetten en nadat alles naar boven is gedragen, zet Ruud buiten nog even de tent op om hem te laten drogen. Ik doe ondertussen de was en deze hangen we overal neer in onze kamer. Dan douchen voordat we het stadje in gaan voor wat boodschappen en natuurlijk ons biertje. Vanaf een plein kijken we uit over de meanderende rivier de Nive waar Cambo hoog boven ligt. ’s Avonds eten we op een bankje een lekkere pizza. Het begint dan weer te regenen, dus vlug ergens schuilen. Als het droog is wandelen we door het stadje en gaan nog ergens koffie drinken. Nog een pilsje en een (heel vol) glas wijn en we kunnen er weer tegen voor vandaag. We hebben er weer een fijne fietsdag opzitten ondanks de regen. We hebben een paar beklimmingen gehad, een ervan was kort, maar wel erg steil. We weten dat we in de Pyreneeën zitten.
Zondag 19 juni
Cambo-les-Bains - Mauleon 75 km / 14.1 km/u
HIEP HIEP HOERA! Vandaag is MATS 1 JAAR geworden. We bellen naar Bas om hen te feliciteren met de verjaardag. Mats krijgt ook de telefoon in handen maar hij kijkt er alleen maar naar. We wensen ze een fijne dag en wij toosten er vanavond wel op. Vandaag vertrekken we met een wolkenloze hemel, het ziet er goed uit. We rijden naar Pas de Roland, dat gaat gemakkelijk. Het is een heel mooie nauwe doorgang, waar de weg, de spoorlijn en de Nive zich door de nauwe kloof werken. Prachtig om te zien. Dan begint het, over de brug een flinke steile klim totdat we weer de rivier en de spoorlijn over moeten steken. We denken nou hebben we het ergste gehad, maar dat moet nog komen. Wat een steile helling zeg. We moeten van de fiets af, maar dat is ook geen optie. Je sjouwt je te pleuris tegen die helling op met zo'n zwaar bepakte fiets. Zodra het iets vlakker is en we op de fiets kunnen komen fietsen we weer verder omhoog. Wat een klim zeg!!! Gelukkig komt ook hieraan een eind en dalen we af naar de D918. Hier fietsen we een stukje over en zodra we er vanaf zijn is het weer klimmen geblazen. Eerst een pittige klim van 3 km en dan nog een steile klim van 2 km. En dan is er koffie, die hebben we echt wel verdient. In Helette laten we ons de koffie en de pain-aux-raisins goed smaken. We zitten op een terras op een plein waar een grote betonnen muur [fronton] staat,meestal in een roze kleur geschilderd. Hier wordt het spel Pelote gespeeld, de nationale sport van de Basken. Met een leren bal moet je keihard tegen de muur aan meppen. Mogelijk is het een voorloper van squash. Ook heeft het veel weg van het Friese kaatsspel. We fietsen hier al een tijdje door het Franse Baskenland, dit zie je ook aan de huizen, nl, rode luiken en kozijnen. In St. Palais gaan we lekker eten, dan kunnen we vanavond op de camping het brood eten. Het is heerlijk zitten onder de druivenranken. Goed uitgerust stappen we weer op de fiets en beginnen aan de laatste etappe voor vandaag, nog 25 km te gaan. We hebben nog wel een paar flinke klimmetjes, maar het gaat goed. In Mauleon gaan we eerst naar het dorpscafé en trakteren we onszelf op een lekker biertje. We toosten op Mats en het is ook vaderdag vandaag. PROOST! Op de camping is plaats genoeg, hij ligt aan een riviertje en er staan her en der wat bomen en struiken met bloemen. Het ziet er allemaal goed uit, maar ook hier is het seizoen nog niet begonnen. Er is niets te koop, maar gelukkig hebben we eten en drinken bij ons. We hebben stoelen gekregen en kunnen dus op ons gemak bij onze tent zitten. We bekijken de route voor morgen en kruipen weer vroeg ons tentje in, het is een mooie maar pittige dag geweest.
Maandag 20 juni Mauleon – Lestelle-Bétharram
92 km / 13.7km/u
Vandaag zijn we een week aan het fietsen en we hebben er 671 km opzitten. Het gaat allemaal prima, al merk je heel goed dat je in de Pyreneeën fietst. Ook nu moeten we er weer flink tegenaan. Het zijn vaak pittige hellingen en weinig dalen. Na nog een flinke klim had ik het wel gehad en was ik blij dat we in Oloron-Ste. Marie waren. Hier is gelukkig koffie na 30 km en 3 uur fietsen.
Na een welverdiende pauze gaan we weer verder. Het is ondertussen ook goed heet geworden 27 graden. We fietsen even de verkeerde kant op maar al snel zitten we weer op de route. We verlaten Oloron-Ste. Marie al klimmend en even later hebben we weidse uitzichten over de Gave d ‘Ossau en Gave d ‘Aspe. Na een geleidelijke afdaling komen we in het groene Bois du Bager, verder gaat het door het dal van de Gave d ‘Ossau. Als we lekker in de schaduw op een bankje ons brood zitten eten, komt er een fietser langs. Hij stopt om een praatje te maken. Het is een Ier die op weg is naar Santiago. Als je zo in je eentje fietst heb je toch zo af en toe behoefte aan een praatje, merken we. Het is ook wel gezellig om zo een babbeltje te maken. Hij gaat richting Oloron en wij gaan de andere kant op richting Nay. We fietsen door de bossen afgewisseld door mooie vergezichten over het dal van Beez. In Nay willen we gaan kamperen, maar helaas is de camping weg. We gaan verder en doen onderweg maar boodschappen. In Lestelle-Bétharram hebben we een mooie camping aan de rivier de Gave de Pau. Ruimte genoeg en er staan overal picknicktafels. We kunnen er gemakkelijk ons eten op koken, macaronischotel, klinkt goed hè en het smaakt ook goed. Na het eten opruimen, douchen en dan het centrum in. Er is niks te beleven. In het plaatselijke hotel kunnen we buiten op het terras een pilsje gaan drinken. Ondertussen schrijf ik nog wat en dan is het zo weer tien uur en dus weer tijd om terug te gaan naar de camping. De dag is steeds weer snel voorbij en we hebben weer een vermoeiende dag achter de rug. Morgen willen we een kortere etappe doen.
Dinsdag 21 juni Lestelle-Bétharram – Lannemezan 67 km / 13.2km/u Het begin van zomer. Voor vandaag staat er dus een korte etappe gepland. We verlaten Lestelle-Bétharram via een oude brug over Gave de Pau. We komen langs grote gebouwen, scholen, waar de kinderen met bussen of door de ouders met de auto gebracht worden. We fietsen richting Lourdes, het is steeds klimmen en dalen. De kilometers van de afgelopen dagen zitten nog in de benen en het gaat nogal moeizaam. In Lourdes is het druk, we zien hele rijen mensen vanaf de kerk in processie lopen en mensen die in rolstoelen en bedden worden vervoerd. We fietsen en lopen in de richting van de grot, maar het is er zo druk dat we terug gaan en ergens op een terras koffie gaan drinken. We bekijken de route nog eens en volgens het boekje komen er aardig wat pittige klimmetjes. Daar hebben we niet zo veel zin in. We pakken de kaart erbij en besluiten om zelf een route te maken. Deze gaat over de D937 en heeft hopelijk iets minder pittige hellingen. We gaan naar Bagnères-de-Bigorre. Het is een mooie route met ook enkele klimmen erin maar deze zijn meestal lang maar niet steil. Na een mooie snelle afdaling zijn we rond twaalf uur in Bagnères-de-Bigorre bij een Intermarche. We doen wat boodschappen en zien dan dat er een restaurant bij is waar het er goed en lekker uitziet. We besluiten om hier te eten. We nemen salade de lentilles [linzen], spaghetti salmon, een chocolade- en abrikozentaartje met een kop koffie na. Het is erg lekker, we hebben goed zitten eten. We zijn daarna doorgefietst via de D938 naar Lannemazan. Ook weer een mooie route, een klein stukje over een wat drukkere weg, maar verder rustig en mooi door het groen. Achter ons in de bergen begon het flink te rommelen en keek de lucht erg grijs. Wij hebben gelukkig geen onweer of regen gehad. We
nemen hier een hotel. Het ziet er allemaal niet zo geweldig uit, wat rommelig en vol bij de receptie, maar ja je moet soms iets. Wel hebben we een kamer met balkon en hier hebben we 's avonds ons brood zitten eten. We bekijken de route voor morgen en ik ga nog wat schrijven. Het zijn toch nog wat meer kilometers geworden dan we in eerste instantie gepland hadden, maar het is allemaal weer goed gegaan. We gaan nog even een stukje lopen en dan tegenover het hotel nog een kop koffie drinken. Zo is er aan deze dag ook weer een einde gekomen, morgen zien we wel weer.
Woensdag 22 juni
Lannemezan – Saint Girons
90 km /16.0 km/u
Gisterenavond toch nog een flinke onweersbui gehad met flink wat regen. Daar heb je geen last van als je in bed ligt. We hebben niet zo geweldig geslapen, we moesten lepeltje aan lepeltje liggen, het bed zakte aardig door. Het hotel heeft echt zijn beste tijd gehad. We zijn vanmorgen met de regenjacks aan vertrokken, het stond flink te miezeren. Alles ziet grijs om ons heen en we kunnen geen berg onderscheiden. We zijn na een uur weer op de route gekomen, net voor Sauveterre en het gaat vrij gemakkelijk. De weg gaat geleidelijk omhoog met zo af en toe een klimmetje. Het is een landelijk gebied met veel koren. In Sauveterre drinken we koffie in een bar, annex allimentation. We bekijken de route en besluiten om door te gaan naar Saint Girons. Na de koffie nog even de regenjacks aan, maar al snel kunnen ze uit. We zien veel schapen in de wei die er kaal uitzien, de schapenscheerders hebben goed hun best gedaan. Rond een uur zijn we in Mane en hier gaan we weer naar een restaurant voor het "menu de jour". We hebben een uitgebreid buffet als voorgerecht, vlees, vis, salades, meloen er ligt van alles. Als hoofdgerecht een vleesspies, gebakken aardappel met spek en geitenkaas en nog wat spinazie. Dan een kaasplateau en als toetje een chocolade mouse. Een kwart liter wijn en water erbij en Ruud neemt nog een koffie na en dit alles voor € 26. We hebben er echt van zitten smullen. Naast ons aan een tafeltje zitten nog twee fietsers, zij komen uit Australië. We zitten gezellig te kletsen. Zij fietsen de route de andere kant uit. Ze hebben 6 maanden vakantie en fietsen in Frankrijk, Engeland en daarna gaan ze nog naar Korea. We hebben van hen nog de naam van een hotel gekregen waar zij ook geweest zijn, altijd handig. Als we buiten komen staat het weer flink te regenen, gelukkig hebben we de wind in de rug. Totdat we in Saint Girons zijn regent het en op het laatst hebben we nog een venijnig klimmetje. Bij het Tourist Info gaat Ruud even informeren voor het adres van het hotel en bij aankomst daar blijkt er nog net één kamer vrij te zijn. Het zit er vol met fietsers. Onze fietsen kunnen in een afgesloten schuur staan die al bijna vol staat met fietsen. Op de kamer meteen de natte spullen uit en onder de warme douche, daar knap je meteen van op. Lekker even op bed gaan liggen en daarna nog even het stadje in. Gelukkig was het toen droog. 's Avonds wilden we beneden nog wat gaan drinken, maar we hebben geen zin meer. Nog wat schrijven en op tijd naar bed.
Donderdag 23 juni
Saint Girons - Foix
62 km / 13.9 km/u
Vannacht heeft het weer flink geregend en bij het opstaan regent het nog steeds. In de regen op weg, eerst naar de bakker en de supermarkt. We slaan meestal ‘s morgens meteen proviand in want we komen vaak in geen velden of wegen iets tegen. Ook vandaag fietsen we de eerste 30 km in de middle of no-where en moeten we flink op de pedalen. We hebben zelfs 2 korte hellingen met een stijging van 15%. Het regent nog steeds en we zitten midden in de wolken. Het is koud en nat en hebben helemaal geen zicht meer op wat dan ook. We komen bij Le Mas-d ‘Azil en moeten hier door een grot. De grot is 420 meter lang, aan de ene kant 65 meter hoog en andere kant maar 8 meter. De Arize heeft deze doorgang in de loop der eeuwen uitgesleten, nu loopt er ook de weg doorheen. We doen onze lichten aan want het is er behoorlijk donker ook al hangen er lampen. In het dorpje kunnen we eindelijk koffie gaan drinken. We zijn net een paar verzopen katten, het water druipt van onze jacks. Bij een PMU bar kun je zo wel binnen komen. Het is al elf uur en we blijven een tijdje zitten om wat te drogen en om te bekomen van de kou. Van hieruit gaan we meteen door naar een restaurant, we zijn weer opgedroogd dus kunnen we hier met goed fatsoen naar binnen. We gebruiken hier weer ons middagmaal, wat ook veel Fransen doen. Na een goede maaltijd kunnen we er weer tegen en het is gelukkig droog als we vertrekken. Het ziet nog wel grijs, maar uiteindelijk kunnen de jacks uit en komt er zowaar een zonnetje tevoorschijn. We kunnen nu weer om ons heen kijken en het is een mooie route. Aan de ene kant zien we rotsen en aan de andere kant is alles groen, weiden en bossen. Zo af en toe passeren we wat oude boerderijen. We fietsen langs het riviertje de Lèze stroomopwaarts tot aan Pas du Portel, het is heerlijk fietsen. Om vier uur zijn we in Foix. Het is even zoeken naar het Tourist info maar al snel hebben we een hotel midden in de stad. Het is ‘n 1* Hotel maar heel schoon en ruim, met douche en toilet. We douchen, wassen onze kleren en gaan dan het stadje in. Het is een mooie oud stad, met een groot kasteel en smalle straatjes. Natuurlijk gaan we ook hier weer een lekker biertje pakken. ’s Avonds wat zitten schrijven, t.v. kijken, luieren en de route voor morgen bekijken. Misschien fietsen we wel naar Carcassonne, maar dat zien we morgen wel. Dat is afhankelijk hoe het gaat, we moeten niks.
Vrijdag 24 juni
Foix – Montreal
89 km / 15.7 km/u
Vanmorgen met droog fris weer vertrokken en de jacks maar even aandoen voor de kou. Rustige weggetjes met heel mooie uitzichten, we kunnen nu ver weg kijken. We fietsen langs veel graanvelden en zonnebloemvelden waar nog weinig bloemen inzitten. In Vals even een kijkje nemen bij een oude kerk, de ingang blijkt een natuurlijke grot te zijn, een uitgehouwen trap leidt naar de bovenkerk. Dan verder naar Mirepoix, dit is weer een mooi oud stadje. In het midden ligt het grote rechthoekige plein met overdekte galerij en mooie vakwerkhuizen. Aan een van de huizen zitten aan het einde van de draagbalken prachtige koppen van mensen en dieren. Op een van de terrassen staan
allemaal verschillende gekleurde stoeltjes en tafeltjes. Ook hebben de huizen allemaal verschillende kleuren. Het ziet er allemaal heel kleurrijk en gezellig uit. We drinken hier koffie, lopen wat rond en maken foto’s voordat we verder gaan. De zon schijnt volop en het is wat harder gaan waaien, maar gelukkig meestal schuin van achteren. Zo af en toe hebben we een klein klimmetje tot net voor Fanjeaux, wat we al van ver zien liggen. Het is een pittige klim van 4 km. Boven bij de kerk kunnen we mooi uitkijken over de omgeving en zien we de weg liggen waar we straks over afdalen. We gaan hier eerst ons brood eten en leggen onze tent te drogen, die is gisteren achter op de fiets erg nat geworden. Nadat alles weer achter op de fiets zit vertrekken we. We hebben nu een steile afdaling, 14%, over een mooie geasfalteerde weg, dus laat maar gaan. Ruud rijdt 61 km/u en ik doe het iets rustiger maar toch ook nog 56 km/u. Heerlijk gaat het, maar het is maar een paar kilometer. Dan komen we in het kleine dorpje Bram, hier hebben zich in de middeleeuwen gruwelijke gebeurtenissen afgespeeld. Er is niks meer van te zien en na een rondje om de kerk zijn we er weer doorheen. We krijgen weer een klim en zijn dan in Montreal, hier stoppen we. We vinden het wel genoeg voor vandaag na bijna 90 km. De camping stelt niet veel voor. Een paar oude mensen zitten op een bankje en verder is er niemand. We moeten ons melden bij het zwembad, maar ook daar is niemand aanwezig. Dan gaan we ons maar installeren en zien we straks wel. Er is warm water bij de wastafels, maar de douche geeft alleen maar koud water. Dus dat wordt koud douchen, voor mij in ieder geval, Ruud kiest voor het warme water. We gaan op de fiets naar het stadje, het is een van de oudste Bastides van de Languedoc. Het is nog aangenaam warm en een terras is gauw gevonden. We doen nog wat boodschappen en bekijken het stadje. Nog even terug naar de camping want het is nog te vroeg om te gaan eten. Er is nog een campinggast meer, maar verder is er niemand te bekennen en nadat we de route voor morgen hebben bekeken zijn we weer naar het stadje gefietst om te gaan eten. We hebben weer lekker en goed gegeten met een glas wijn en bier erbij en kunnen er weer tegen. Morgen gaan we naar Carcassonne.
Zaterdag 25 juni
Montreal – Carcassonne
21 km / 16.8 km/u
We zijn vertrokken zonder iemand gezien te hebben, dus het was gratis kamperen. We fietsen over een mooi landweggetje tussen de wijnvelden en zo af en toe een zonnebloemveld, waar een enkele bloem openstaat. Om tien uur rijden we de camping op in Carcassonne. We hebben er nu 1000 km opzitten.
Het is al behoorlijk warm en we zetten onze tent op. De spullen erin en dan eerst een kop koffie gaan drinken. De kleren even uitwassen, douchen en dan de oude stad in, La Cité. Er is een mooi wandelpad vanaf de camping naar La Cité. Het is een prachtige ommuurde stad en we nemen er de tijd voor om alles te bekijken. We gaan een pizza eten en drinken er een cola bij, wijn liever niet want het is erg heet, 32 graden. We moeten nog zo veel lopen, willen we alles gezien hebben. We maken een mooie wandeling door het kasteel en over de galerij. Prachtige vergezichten en uitzicht op de nieuwe stad onder ons. We wandelen nog naar de nieuwe stad, dat is nog een flinke tippel. Voordat we terug gaan naar de camping pakken we natuurlijk eerst een lekker biertje en blazen even uit op een terras. Nadat we nog een boodschap hebben gedaan komen we moe maar voldaan op de camping aan en ploffen we neer bij onze tent. We maken een kop soep, eten stokbrood met camembert en drinken er een fles rosé bij. Na het opruimen gaan we op het terras nog een kop koffie drinken en wat schrijven. Het is een vermoeiende dag geweest, maar zeker de moeite waard.
Zondag 26 juni
Carcasonne – Narbonne
103 km / 14.5 km/u
Vannacht hebben we een kleffe zweet nacht gehad. Al op tijd uit onze tent en op weg. Nog een blik op de ommuurde stad en dan fietsen we dwars door de stad. Er is bijna geen verkeer, erg rustig. We gaan weer eens een keer van de route af net voorbij Trausse. We omzeilen zo een klim van 6 km, maar we moeten toch flink omhoog vanuit Cesseras voordat we weer op de route zitten. Het is een mooie pittige tocht boven langs de Canyon de la Cesse. Het is heet 30 gr. en windstil, de zon brandt, er is nergens schaduw. We fietsen Minerve binnen via de brug die de Cesse-kloof overspant. We gaan eerst op een terras zitten in de schaduw en drinken een grote cola. Het is een echt middeleeuws stadje, met steile, smalle straatjes, geplaveid met kinderkopjes. Er is maar één toren overgebleven van het kasteel. Ik loop even door het stadje en maak wat foto’s. Er moet een Katharenmonument zijn, maar ik kan het niet vinden, jammer. Het is erg heet en Ruud is op het terras blijven zitten en ziet zo de ene na de andere salade voorbij komen. Het ziet er erg lekker uit en als ik terug ben, bestellen wij ook zo’n lekkere salade. Alles bij elkaar hebben we hier twee uur gezeten. Dan weer verder, nog 25 km naar de camping in Sallèlesd’Aude. Het fietst gemakkelijk, bijna steeds langs het riviertje de Cesse. We gaan eerst een pilsje pakken voordat we naar de camping gaan. Dat is dan pech, camping weg. Er hangt een bord: met ingang van 2011 gesloten. Dat valt wel even tegen, dan maar weer op pad en naar Narbonne. De camping ligt nog een heel stuk voorbij de stad en we zijn blij als we er zijn. Het is al half zeven. Het is een heel grote camping: La Nautique.
We krijgen een plaats toegewezen, nr. 250. Het is een grote staanplaats en bij iedere plaats is er een eigen douche en wc. Er staat ook een vaste caravan met overdekt terras en daar mogen we ook gebruik van maken. We gaan eerst naar de snackbar om iets te eten, we hebben honger. Daarna gaan we onze binnentent ophangen op het terras van de caravan en zo creëren we onze slaapplaats, het is toch goed weer. De toiletruimte voor onszelf, dat is toch wel een luxe, ook al is het maar een hokje van 1.30 bij 1.30m. Als alles is ingericht en we zijn gedoucht maken we een kop koffie. We nemen de dag nog eens door en komen tot de conclusie dat we zonder erg aan het einde van de Katharen-Basken route zijn gekomen. Narbonne was het eindpunt en daar zouden we pas morgen doorkomen. Nu zijn we erg snel door Narbonne gefietst en hebben er helemaal geen notie van genomen, dat is achteraf gezien wel jammer. Onderweg kwamen we langs veel wijnvelden en veel wijnboeren hebben een mooi landgoed met een Châtau. Ook hebben we veel cicaden gehoord, wat kunnen die een herrie maken zeg. Voor morgen heeft Ruud een route gepland via de Middellandse Zee naar het Canal du Midi, waar we onze weg weer vervolgen naar Toulouse.
Maandag 27 juni Narbonne – Capestang
82 km / 14.5 km/u
Redelijk goed geslapen en na het opruimen en het ontbijt zitten we weer op tijd op de fiets. Vanaf de camping gaat de route over kleine landweggetjes. Het is een verlaten streek, zo af en toe zie je wijnvelden en hebben de boeren er grote huizen staan. Toch is er ook veel braakliggend land, er is veel water, een moerasachtige streek. Hier en daar liggen rijstvelden. De eerste plaats die we tegenkomen is Gruissan en hier gaan we naar de bakker, voor de koffie vinden we het nog te vroeg. Vanaf hier fietsen we over een mooi vrijliggend fietspad tot in Narbonne-Plage. Een mooie badplaats en we zien de zee, maar het is er nog erg rustig. Dan verder naar St. Pierre-s-Mer, nog steeds over het fietspad en we komen uit op de boulevard. Hier is duidelijk te zien dat het seizoen nog niet is begonnen. Er word volop gewerkt, het strand zijn ze aan het inrichten met palmbomen en strandhuisjes. In St. Pierre-s-Mer pauzeren we en drinken koffie. Vanaf hier moeten we een steile helling op en dan gaat het verder door een heuvelachtig landschap, een mooie weg. We komen weer bij het Canal du Midi in Villeneuve lès-Beziers. Hier gaan we op een bankje zitten, genieten van het uitzicht. Het kanaal, de bootjes die komen en gaan en hier door de sluis moeten. Het is mooi om zo toe te kijken hoe sommigen aan het manoeuvreren zijn om hun bootje op z’n plaats te leggen. We eten hier ons brood en Ruud haalt bij de Spar nog een lekkere meloen. Dan gaan we verder en fietsen nu steeds langs het Canal du Midi. We komen bij Beziers bij een groot sluizencomplex. Het pad gaat er overheen en we moeten hier lopen want overal staan mensen te kijken. Het is ook een indrukwekkend gezicht al die sluizen direct achter elkaar. Even later gaat het kanaal via een aquaduct over de rivier de Orb. Het fietspad wordt steeds slechter met veel grote boomwortels, die ze rood geverfd hebben. Soms gaat het over grote en losse keien en moeten we zelfs afstappen. Je kunt zo niet echt van de omgeving genieten, je moet zo opletten waar je fietst. Om vier uur zijn we in Capestang. We komen langs het Tourist Info en vragen naar de camping. Met een plattegrond op zak gaan we eerst een pilsje pakken op een groot plein met allemaal platanen. Dan naar de camping, we
zetten onze spullen neer en gaan eerst naar de supermarkt. We koken weer zelf. We eten een salade vooraf dan rijst met champignons, paprika en een saus. Met een glas rosé erbij hebben we weer lekker gegeten. Na het opruimen en douchen gaan we nog even het stadje in en drinken nog een kop koffie. Ruud pakt nog een pilsje en dan weer terug naar de camping. Hier maken we de fles rosé nog leeg en dan naar bed. Wat zullen we weer slapen.
Dinsdag 28 juni
Capestang – Trèbes
70 km / 13.1 km/u
We hebben inderdaad goed geslapen. We worden wel iedere morgen om half zeven wakker. Dus dat is op tijd opstaan, inpakken en wegwezen. We moeten het stadje uit en al snel zitten we weer op de route. We passeren veel bruggen en sluizen. We fietsen steeds over onverharde paden, waar veel wielsporen inzitten die nu hard geworden zijn en soms lastig te fietsen. We komen geen bakker tegen en in Le Somail is wel een winkelboot, hier hebben ze wel brood maar niet iets voor bij de koffie. In Ventanac, naast het Château de Ventanac, gaan we koffie drinken. Ze hebben er niets lekkers bij, dus we nemen van onszelf maar een pain-aux-chocolat. Deze verpakte broodjes hebben we als reserve bij ons. We zien veel wijnvelden en de boeren zijn druk bezig met snoeien en sproeien [vergif]. We fietsen weer over 'n aquaduct, nu is het Epanchoir en Aquaduct du Répudre, steeds weer mooi om te zien. Het is erg heet en we zijn blij dat we in de schaduw kunnen fietsen ook al is het een slecht fietspad. Het is ook overal vlak, behalve wanneer we langs een sluis of brug komen, dan moeten we nogal eens een sprintje trekken of lopen. Regelmatig ligt er grind en daar is niet tegenop te fietsen. In Homps hebben we onze middagpauze. Even verderop ligt weer een waterbouwkundig meesterwerk: Pont Canal de L ‘Argent Double uit 1688, gevolgd door de Epanchoir de L ‘Argent Double. Vooral de Epanchoir is met zijn 11 bogen een van de mooiste bouwwerken van het Canal du Midi. Hier zijn we over heen gelopen, volgens Ruud nog over de echte Romeinse keien en een Fransman maakte hier een foto van ons. Het kanaal maakt bij Laredorte een flinke slinger en dan volgen er weer verschillende sluizen. Een paar dubbele sluizen en zelfs een driedubbele. We komen onderweg bij een stalletje waar ze meloenen verkopen. We kunnen daar niet gaan zitten om ze op te eten, maar het vrouwtje wil de meloen wel in stukken snijden en het vruchtvlees eruit doen. Ze doet de stukken in ‘n plastic tas en wij eten ze bij de fietsen op. Heerlijk! Het is ondertussen bewolkt geworden maar nog wel erg warm en het begint hard te waaien. In Trèbes gaan we een pilsje pakken op een terras en daar zitten nog een paar Brabanders. We maken gezellig een praatje en gaan dan naar de camping, die kunnen we bijna zien liggen aan de overkant van het kanaal. Nadat we geïnstalleerd zijn gaan we het stadje in. We doen eerst een paar boodschappen voor het ontbijt van morgen en gaan dan naar een pizzeria. We eten een lekkere pizza met een pilsje en een glaasje rosé erbij en nog een ijsje na. Nog een kop koffie en we kunnen er weer tegen. Het smaakt ons telkens weer goed. Morgen hebben we onze laatste fietsdag dus het is zo weer voorbij. We hadden gedacht dat we nog een dag langer zouden fietsen, maar helaas de ronde zit er bijna op.
Woensdag 29 juni Trèbes – Toulouse
125 km / 15.1 km/u
Vandaag de laatste etappe. Het heeft gisteravond en vannacht heel hard gewaaid. We hebben er geen last van gehad omdat we ons tentje achter een caravan hebben gezet. We hoorden de wind wel flink tekeer gaan. Voor de laatste keer ons boeltje op de fiets en weer op weg. Ook nu gaat het weer over onverharde paden, het is echt hulter de bulter. In Carcasonne hebben we al een pauze. We hebben nog maar 13 km gefietst, maar we weten dat we hier in ieder geval koffie kunnen drinken. We kopen ook meteen het eten voor de middagpauze. Dan gaan we verder en we passeren weer verschillende sluizen. We pauzeren op tijd en gaan op een boomstam langs het kanaal ons brood zitten eten, bij gebrek aan een bank. Als we in Castelnaudary zijn,een mooi plaatsje met een driedubbelsluis, moet Ruud zijn boekje weer eens omdraaien. Hier komen we er achter dat we nog 65 km moeten fietsen in plaats van de 20 km die we dachten. Het is nu half twee en hebben er 55 km opzitten. Er heeft waarschijnlijk een blad dubbel gezeten toen we een paar dagen geleden de route hebben bekeken. We hebben dus een deel gemist, geen wonder dat we er zo snel doorheen waren. Maar goed, wat doen we nu. We kiezen ervoor om door te fietsen en als het niet gaat kunnen we altijd nog stoppen. Het is gelukkig goed weer en na 10 km wordt het fietspad weer verhard. Dat schiet wel goed op ook al hebben we de wind op kop. Omdat we langs het kanaal fietsen hebben we veel beschutting en niet zo veel last van de wind. Vandaag zien we weer veel zonnebloemvelden. Ik vind dit steeds weer mooi om te zien. Ook zijn we veel vakantiefietsers tegen gekomen. De rit door de voorstad van Toulouse duurt nogal lang en gaat helemaal over een fietspad tot in het centrum van Toulouse. Hier word veel gebruik van gemaakt door de plaatselijke bevolking, voetgangers, fietsers en hardlopers. In Toulouse moeten de fietsers en voetgangers allemaal op de zelfde plaats oversteken en dit is wel opletten. Het is druk in de stad, maar zo af en toe staan we even stil om wat om ons heen te kijken. Het laatste stuk nog langs het kanaal en dan zijn we op de camping. Het is kwart voor zeven en we gaan eerst de sleutel van de auto ophalen. Gelukkig ziet het er allemaal goed uit. We zetten de tent op z’n plaats, de spullen erin en dan eerst naar de snackbar, we hebben honger. Een lekkere friet met knakworst, hamburger en natuurlijk ons welverdiende pilsje. We hebben een mooie ronde gemaakt. In totaal hebben we 1380 km gefietst. Het is ons goed bevallen dat we de route langs het kanaal in twee gedeeltes hebben gefietst. Het is allemaal mooi, maar na 2 à 3 dagen langs het kanaal fietsen heb je het wel gezien. Ook hadden we hier betere fietspaden verwacht. Onverhard is niet erg maar soms waren ze wel erg slecht. Het leek zo af en toe wel of we aan het mountainbiken waren. Maar we hebben het overleefd en we kunnen terugkijken op een mooie fietsvakantie. Het is snel voorbij gegaan en onze nieuwe fietsen zijn goed bevallen. Morgen weer met de auto terug naar huis.
