f^ ^ l vimjr-jmjm féêl v - v> iia SPECIAL SPECIAL DE LIEFDESAVONTUREN VAN ANATOL TOEKOMST op het Filmscherm ende Planken SIGARET SIGARET WÊmmsakx^m

^JIIP^WPÏ*

■■——^^WiPPP

OBOEN BN TOEKOMST

vimjR-JMjm

op het Filmscherm ende Planken

't Is dan nu wel volop zomer, 'oor onze amusementsgelegenheden i dat juist geen reden tot vereugenis. Want we zijn ten slotte 11e gelijk ; ook de hevigste enthouiasten voor het bezoeken van de impels van vermaak zullen gaarne un vrije uren in het bosch, aan : strand of op 't water doorbrenen. 't Is nu dus de goede tijd oor de z. g. buitengelegenheden, relker eigenaars in weinige maanden un kosten moeten goed maken. Moeilijker vooral is eensklaps de Kampf ums Dasein" geworden voor e acteurs en actrices, voor welke ategorie onzer mede-menschen het jch tegenwoordig toch allesbehalve ozengeur en maneschijn is. We heben daarover nog in de pas verschenen ummers het een en ander gezegd, een aar oorzaken aangegeven, waarom e bestaansstrijd voor tooneelspelers oo moeilijk is geworden. 't Is hard werken om aan den ost te komen en wie z'n oogen penzet, dien is dit duidelijk. Naurelijks heeft een der vele zomerezelschapjes een première achter en rug of een nieuw stuk wordt seds in uitzicht gesteld, 't Is nauurlijk bijna alles lichtere kost, die len op de planken te zien krijgt. n de residentie is de vroolijke kunst vond aan avond te genieten in den shouwburg aan de Heerengracht n in het Citytheater, dat zooals re reeds eerder vertelden, gedurende e zomermaanden als schouwburg ienst doet, in de Maasstad in de lasino en in de hoofdstad des lands ■j Grand Théa+re, Centraal Theater, 'heater Noggerath en Frascati. En : zijn bijna allen de goede, soms elfs de beste artisten, die men te ien krijgt. De bezetting der diverse lijspelen en operettes is inderdaad an een gehalte, als men in het Hochsaison" lang niet altijd krijgt eboden. In ,,'n Nieuw Stuk" — in et Grand Theatre — treden bijvooreeld op de oude en de jonge Chrisijn met Willem Hunsche, Jean itapelveld en Folkert Kramer, bijestaan door de dames Marie van vtesterhoven, Gusta Chrispijn-Mulder n Martha Walden. HetCentraal-Theater brengt .^Vrijezellen" met o.m. Cor, Willem en inton Ruys, Tilly Lus, Julie Meyer n Marie van Biene. De operette Dolly" in Frascati geeft Emmy krbous, Jopie van Zon, Jean Jansens, Joh. Boskamp en Kalman [naack gelegenheid hun talenten te oenen. Wanneer men deze opsom-

CEMT

SPECIAL SIGARET

^n het knusse, gezellige / sohouwburgje aan de Heerengracht te 's Gra venhage heeft ook een der zomergezelschapjes z'n intrek genomen. Dit groepje artisten heeft zich tot naam gekozen ,(De Splinters". Het zijn alle artisten van het N. V. Rotterdamsch Hofstad Tooneel, die de zomermaanden benutten om wat vroolijke kunst te brengen. Ze hebben hun keuze nu weer laten vallen op „Teddy, Jij en Ik". 't Is een blijspel dat elkeen die 't ziet in een goed humeur brengt. Een prettige inhoud wordt op uitstekende wijze vertolkt. Het drietal dat we hiernevens afbeelden heeft wel een zeer belangrijk aandeel in het succes. We geven hier Flor la Roche in de rol van Fernand Laterre, Lucie van Ees als Cesarine en Jan van Ees als Max Duvivier. Wie in de residentie vertoeft en daar een vroolijken

avond wil doorbrengen, die ga naar het Theater Verkade — de naam van den schepper van dit intiemeschouwburgzaaltje zal vermoedelijk wel altijd aan dit theater verbonden blijven —en hij zal z'n verlangens bevredigd zien.

f-oto Couvie

...JB.;«,,,

;

-^—^

ming leest zal men vermoedelijk de verzuchting slaken : ware 't steeds zoo, dan zou de oude liefde voor het tooneel wel terugkeeren. Doch het publiek is veeleischend. Misschien weet het zelf niet, hoe erg 't wel is. En dat is iets, wat tooneeldirecties steeds de grootst mogelijke moeite zal bezorgen. In de bioscopen wordt het bezwaar nog eenigermate gemakkelijk ondervangen door veel afwisseling te brengen in het programma, door toevoeging van een cabaretnummértje of iets van dien aard. Doch deze hulpmiddelen staan den tooneelisten niet ten dienste. Ja, zelfs zijn ze nog lang niet altijd voldoende om de bezwaren te ondervangen. Men denke slechts aan de geweldige prologen, die soms aan de vertooning van een groote film voorafgaan. Toevallig hebben we dezer dagen kunnen opmerken, dat ook de grootere provincie-theaters deze attractie aan hun programma's toevoegen. We zagen in Utrecht bijvoorbeeld een proloog voor een Oostersche film zóó groots gemonteerd, als men dat niet zou verwachten in een provincie-stad. Men ziet, uit wat we hiervoor schreven, welke groote moeilijkheden er aan zijn verbonden om het uitgaand publiek te brengen, wat het verlanget en dat hierbij het tooneel voor den zwaarstën strijd staat. Een factor die nog een ongunstigen invloed voor het laatstgenoemde uitoefent is, dat er te veel tooneel-kunstenaars zijn. Of eigenlijk geen kunstenaars, maar would-be- kunstenaars. Voor de goeden, in eenige — niet te veel — voortreffelijke gezelschappen bijeengebracht, is er wel plaats, doch een toestand als in den laatsten winter voert naar den afgrond. Misschien dat de zomer-campagne de zuivering brengt. Eén amusementsgelegenheid ondervindt nog geen nadeelige gevolgen van de warmte, hoe vreemd dit veler in de ooren moge klinken. In de danszalen is "t niet te bemerken, dat het weer meer noodt tot uitstapjes dan tot vermaak binnen vier wanden, ze mogen dan nog zoo'n intiem-gezellige ruimte omsluiten. Als men dat in aanmerking neemt, dan ligt de conclusie voor de hand dat men in Amsterdam tot voor kortentijd schromelijk mistastte door het dansen te verbieden. Men heeft thans de praktijk gezien en vele voorstanders van een dansverbod zullen wel bekeerd zijn, nu ze hebben kunnen ervaren, dat er niets vreeselijks gebeurt dat hun zenuwen zou kunnen schokken. Het naar afleiding zoekend publiek verlangt op het oogenblik te dansen. Welnu, geeft het hiervoor de gelegenheiden verhindert bet niet.

CEMT

SPECIAL SIGARET

.■'.■ v

DE LIEFDESAVONTUREN VAN ANATOL .

vf^ v>^

A

l - iia

ï '

'^

fÉÊL

WÊmmsakx^m Een romantische jongeman, Anatol de Witt Spencer, wordt bezield door den hartstocht om vrouwen uit werkelijke of gefingeerde moeilijkheden te redden, een waardig volgeling van Don Quichotte. Helaas bleek de echtgenoote van dezen ridder niet mede te leven in dit mejischlievende werk van haar man. . . . In het cabaret „De groene waaier" ontmoet hij een meisje, dat hij kent uit zijn jeugd, in gezelschap van een schatrijken theateragent, een omgang, die niet voor haar deugt. Anatol za! haar van een zedelijken ondergang redden; zijn vrouw Vivian blijkt hierover niet zoo opgetogen te zijn. Het meisje belooft haar redder alle juweelen, die zij van den theateragent heeft gekregen, in het water te zullen werpen; het begroot haar evenwel toch wat op het critieke moment en in gezelschap van Anatol gooit zij alleen de leege étui's in het nat. Zij vervalt weer in het oude leventje en als Anatol bij haar komt, als zij weer als van ouds een diner geeft, is alles tusschen hen uit en berouwvol keert hij tot zijn trouwe Vivian terug. Op zekeren avond dobbert Anatol met Vivian in een rank bootje buiten in de landelijke eenzaamheid rond, als een lieve jonge vrouw in het water springt; het is de echtgenoote van een boer, die snakt naar mooie Weeren en zich vergrepen had aan de gelden van eert kerk-

genootschap, die haar man waren toevertrouwd, reden waarom de boer haar het huis uitwijst. Vivian snelt weg om een dokter en Anatol tracht de levensgeesten op te wekken, wat hem gelukt en waarvoor hij beloond wordt met een stevige omhelzing, wat juist door Vivian gezien wordt. Teleurgesteld springt zij weer in de auto . en begeeft zich terug naar de stad....' Vele zijn de onaangenaamheden, die in den huize De Witt Spencer losbreken, Anatol raakt nog aan een andere schoone eenige duizenden dollars kwijt en besluit in arrenmoede zijn vrouw weer op te zoeken. De vogel is echter gevlogen en wordt thuis gebracht door hun vriend Max, door wien zij zich heeft laten vergezellen. D^ vrouwelijke handigheid om Anatol in zijn eigen netten te verstrikken, is gelukt ; na vele woorden komt de oude liefde weer boven, de verzoening wordt gevierd en Anatol is bekeerd, zegt deze Nordisk-film, die onder regie van den bekenden Amerikaanschen filmregisseur Cecil B. de Mille is vervaardigd.

^^^" O f, ,

S O O ifiTiHiTti O c%C*f~~

^ O O O O O O f" ' '"..^O^ OUIÜXD O O

O o '.piimip o o cc

> O O O flDDBUPO O O O CT

^^—

» OO O «mum o C<

De Richard Wagner-op voeringen in Bayreuth Den Bsteo Juli beginnen dit jaar de feeste.ijke opvoeringen, in de Wagners.ad Bayreuth. Link, ziet men Wagners woonhuis Wahn.tied. Rechts zijn zoon S.egfned met d.cns vtouw . *"*" j » * en de qroep van Wagners kleinkinderen.

?iansi Qoetee en £uïgl di Smen 't Is zoo langzamerhand al een geruimen tijd dat deze beide danskunstenaars te zamen optreden. Toen Hansi Goetze en di Fraen besloten om zich gemeenschappelijk aan de danskunst te wijden, heeft dit bij allen die daarin belangstellen groote voldoening gewekt en men is hooge verwachtingen gaan koesteren ten opzichte van wat deze twee zouden brengen. Beiden hadden wel geen langen staat van dienst achter zich, wat trouwens niet mogelijk was ten eerste omdat de beoefening van de danskunst onder de nieuwe vormen pas van de laatste jaren dateert en ten. tweede wijl beiden nog zelf mogen worden gerekend tot de jongere generatie. Maar èn Hansi Goetze èn di Fraen wisten te bewijzen dat ze ons iets hadden te geven, dat een verkwikking voor oog en geest was. Beiden zijn ze ernstig werkende kunstenaars die hun kunst liefhebben en zich

er met hart en ziel aan wijden. In den loop der tijden hebben we meermalen foto's van hen opgenomen, hoewel toen elk afzonderlijk optrad als van hun gezamelijk werken. Van Hansi Goetze gaven we ook nog foto's uit den Wjd dat ze met haar zuster Daisy samenwerkte. We hebben tegelijkertijd steeds eenige bijzonderheden daaraan toegevoegd en 't is dan ook overbodig om hier ditmaal weer te wijzen op de beteekenis van beide figuren voor de danskunst. We zouden toch in herhaling vervallen. We geven liever eenige afbeeldingen van hun niewste danscreaties. Daarbij is er een uit het ballet dat ze samenstelden voor de proloog van „Marie Antoinette", een proloog even schiiterend in elkaar gezet als de rijk gemonteerde film, welke in het bioscooptheater van Tuschinski in de Reguliersbreestraat te Amsterdam te aanschouwen is geweest. Met dit ballet hebben Hansi Goetze en di Fraen zeer veel eer ingelegd en het bewijs geleverd, dat ze hunne begrippen over het belang van den dans als kunst ook hun leerlingen weten bij te brengen. Dat voor dit tweetal nog een schitterende toekomst is weggelegd, behoeven we eigenlijk niet te verzekeren.

De Wereld versaal I

Een scene uithetdoordezomerspelers hl het City Theater te Amsterdam opgevoerde stuk, waarinPauia delWaard juffrouw Malleren Piet Bron Strecken uitbeelden.

Een nieuw stuk

Een aardige seine uit het stuk, waarvan de première in het Grand-theater ging. De bijzonderheid is dat de tooneelspelers zich zoowel in de zaal bevinden als op het tooneel.

De iubiieerende muzlekvereenlslng „Harmonie" ie Epe D. muziekvereeniging „Harmonie" te Epe (Veluwe). die 2* 29 en 30 Juni haar «Harig bestaan vierde met een nationaal muzteKcoRcours.

Van de o^hters -'«y— * -

Een nieuwe lunchroom in Scheveninsen

O O " "'"" OOG'

O O O CU IIILft o o o<

o oo cnrED o o

oo

ooo<

aOOo

O o o cm^a o o o «nn» oor

Een aardis wandeltollet. zooals dit in Amerika tegen woordig gedragen wordt.

0

ao

Foto's Godfried de Groot

„. .

..

CoK...ninn.n i, „iet alleen een deel of als qe het liever zoo hoort, een voorstad van den Haag, het is een .nationaal bezit" Van den Helder tot Eysden. van Ter Neuzen tot Rbodeschc Schevemngen «"•«»"«" cil„e''in ' „ ,Vziin een stukje van zichzelf, een badplaats, een onlspanr.ingsoord, waar hij heen gaat of waarover hi spreekt als een deel van zijn land Ti b SC " rin lUrom ^ ™* dat den lezeressen en lezers van ons blad. dat ook komt in de huizen van hen die wonen in en tusschen Eysd, ^ r„X?d.r Ter ^ De fa. Hablé, die bijna een kwart eeuw lang haar voortreffelijke Hablé^wafelen met en zonder slagroom fabriceert, met de aherbe. „rnnd^en en dié To de boulevard alreeds e?n welbekend etablissement heeft, onende thans op den Gevert Deynootweg een lunchroom up o date en voortreffelijk ingericht. B.j de ^^Ti^^lA^T"^^^^ ingericht is om de voortreffelijke Hablé-wafels. te bakken en daardbo, aan de steeds stijgend, vraag daarnaar te kunnen void«

wmmKT"

ONZE SPORTFILMPJES

Zwemsport op scholen Opening Zwem- en badinrichting te Bussum

Links: Kiekje tijdens de opening. Rechts: Burgemeester de Bordes knipt het lint door.

Op de Rljswlllcsche baan

De voetbalmatch usschen het Lcidsche elftal en Feyenoord te Leiden gespeeld, waarbij den heer Pijl een huldeblijt werd aangeboden.

Demonstratie »an leerlingen der 4eH.B. S. te 's-Gravenhage in de zweminrichting .De Regentes", *

Links: start 35 K.M. achter motoren T.l.a.r. Schlebaum, Miquel, Grassin. Snoek. Rechts: Kuys «innaai amateurs.

■-

Uit Veendam Jac. Brunt in »olie Taart.

•Ei,,;

tmmK'tfï,

c m& De feesten van de Noord Nederlandsche Motorclub te Veendam B— n„.r,i*t.i .=„ K-t ».rr-in Een overzicht »an het terrein.

ONS SPORTHOEKJE

Joh. Moo«. Haarlem 'winnaar Klasse C.

C.J.H.WolH. Rotterdam Ie prqs B.

DE SMOKKELAAR II.

RoelwedstrIJden om de Telegraafbeker

.^"ïfA ;.

De achten van Njord en de Hoop

HET NIEUWE VLIEGTUIG VAN DE KON. NEDEBL. LUCHTVAABT-MI1.

Betrouwbaarheldsrit Soesterberg-Arnhem Een foto bij de start genomen.

WEDSTRODEN KAMPIOENSCHAP ATHLETIEK VAN DEN N.V.B. TE GOUDA

'Jruguay und kein Ende. De sportpers van bijna alle landen iceft zich met het Parijsche schaniaal, den wedstrijd Nederland—Uruguay bemoeid. I n het eerste overzicht,. lat we na den wedstrijd konden lubliceeren gaven we reeds een xposé van enkele Fr ansehe perstemmen. Voor ons liggen op bet ogenblik uitknipsels uit Weensche, 'tiid-Duitsche en Zwitserscfae couanten, die allen zeer heftig zich ichten tegen de Zuid-Amerikanen, ie Fransche regelingscommissie en len scheidsrechter, den heer Vallat. 't Is ondoenlijk ze u allen hier tf te drukken. Sporttageblad: (Weenen) schrijft: lat Uruguay niet zou gewonnen lebben zonder de fout(?) van den teer Vallat. Veel heftiger is het Zuid-Duitsche )lad Der Kicker. Het blad schrijft: Jruguay moest volgens het programma van het Fransche Olym>isch Comité winnen, maar aangezien iet, ondanks overwicht in het veld, laartoe niet in staat bleek, stelde fe Fransche scheidsrechter 12 minnen voor het einde de overwinning vast.

De Schweizerische Fusball und Athletik Zeitung geeft eöl schitteend en zeer litterair geschreven rerslag van den wedstrijd en komt ot de conclusie, dat Nederland door lezen nederlaag meer naam gemaakt weft, dan wanneer het 't Olymjisch tournooi gewonnen had. Inmiddels hebben de Uruguanen ïuropa verlaten met achterlating van len keeper Mosoli, die in Parijs blijft, »wijl een tweetal andere spders zich n Spanje hebben gevestigd (?). En toch waren de Uruguanen ',een professionals, wat blieftII! Van professionals gesproken. In Fsjecho-Slowakije zal in het volgend seizoen het beroepsspel officieel worien ingevoerd. Voor sommige Tsjechen hebben Olympische spelen nog een naeep. Naar aanleiding van hun gerag te Parijs zijn drie der Boheemhe beeren tot 31 December gehorst, terwijl een ervan n.L Nojor

Zeilwedstrilden op de Kagerplassen „. SSprgani^rdjIoor de rt^

nimmer wéér tot International gekozen zal worden. 't Was dezer dagen 30 jaar geleden, dat de Olympische spelen in eere werden hersteld. Ter gelegenheid van dit feit had te Parijs een officieele ontvangst van het 1.0.C. door den president der Republiek plaats, welks vertegenwoordiger mede aanzat aan een door het Fransch Olympisch comité aangeboden banket Nederland was hier vertegenwoordigd door kapitein Scharro. OP HET VLUGGE RAD

Door de hevige wind defileerden inplaats van de zeilbooteA optuigde motorbooten.

voor de Olympische wielerwedstrijden Voor Nederland zijn ingeschreven: Sprinters: Meyer, Mazairac, Peeters en Bosch van Drakensteyn. Koppeis: Mazairac—Willems. Bonk—Peters. Lange ajstand: Willems, van Poet-, geest. Waterreus en Bremer.' Voor den wegwedstrijd heeft nog gem definitieve inschrijving plaats gehad. Vermoedelijk zal Nederland hier vertegenwoordigd zijn door: Muller, Maas, Heeren én van Dijk. We wen sch en dien beeren veel succes en geven vooral desprinters 'njkansje. Onze wegrenners hebben verleden wede de reis naar Parqs gemaakt, teneinde de 185 K.M. lange weg rond deze stad eens te verkennen welke voor de Olympische spelen zal moeten worden afgelegd. -^ .. Door onvoldoende voorbereiding was deze tocht een volmaakte mislukking. Door gebrek aan reservebanden moesten telkens geheele einden worden geloopen, zoodat van een proefrit niet veel is gekomen. 24 Juli j.1. had in ons land op het traject Soesterberg-Ede-ArnhemApeldoom - Amersfoort - Soest (121 K.M.) de wegwedstrijd plaats om het Nederlandsch kampioenschap. Ook hier was de organisatie zoo slecht, dat er zelfs romers werden geklasseerd die... niet eens waren aangekomen. Prosit I De beeren moeten in organisatieleermaar eens een privaatlesje komen halen bij den hoofdconsul van den N.V.B. VETERAAN.

Om het tafereel, dat daarop volgde naar juistheid te beschrijvea, is meer dan men van de pen mag verwachten. Itfannen met getrokken sabels snelden toe en schreeuwden, officieren met revolvers zwaaiend schreeuwden eveneens. De reizigere vluchtten vol angst, anderen kropen onder de tafels. Te laat zag Brighton in, dat hïrj te ver gegaan was. Hij poogde de getroffenen door een flinke fooi tot bezinning te brengen. Zq namen de fooi en. .. daarna arresteerden ze hem toch opnieuw. Hij werd weggevoerd en kon nog net zien, noe de albaneesche barones blijkbaar de " ëehigéwas, die van zijn gevangenneming profiteerde, want met haar handkoffer, waarin de sigaretten voor haar echtgenoot zaten in de hand, stapte zij op de coupé af. Onze engelschman had een paaF onaangename- dagen; "Hij werd in een klein vertrekje bij het station opgesloten, zijn bagage weid op een schandelijke manier door elkaar gehaald en voor een groot deel gestolen. Voor zijn eigen öogen zag hij hoe een der jonge douanen zijn overhemd meenam en.. .. daarbij den brief van bankier Goldsmith. Dèt ergerde Jack het meest. Hij was een plichtgetrouw man hij had Goldsmith op handslag beloofd om de papieren aan het opgegeven adres in Weenen af te geven. En hij kon z'n woord niet houden. Na drie dagen weid zjjn gevangenis geopend en de chef der douanen kwam met groot vertoon van beleefdheid hem zijn excuses aanbieden en hem zijn vrgheid teruggeven. Brighton sprak nog een paar hartige woorden, dreigde met de geheele engelsche diplomatie, benevens deland en zeemacht van het Vereenigde Koninkrijk en de Dominions. De chef boog nog dieper, bood nog meer excuses aan en Jack verliet het vertrek. Aan de deur stond. ... Goldsmith met denzelfden onhenulligen trek op zijn gezicht, die den kolonel direct was opgevallen.

Het nieuwe vliegtuig

Kiekje uil het vliegtuig genomen

Brighton begon met zijn excuses aan te bieden over het mislukken van zijn missie en zijn spijt, dat hij zijn lastgever zeker wel moeilijkheden,had bezorgd. Stap eerst maar in, zei d© bankier, ge zult wel honger hebben, onder het eten kunt ge me alles vertellen. Ditmaal ging hij naar Goldsmith's woning en tot zijn groote verbazing trof hij behalve mevr. Goldsmith, een zeer aangename dame, daar ook ... de barones. Alle drie lachten zij om het onnoozele gezicht dat Brighton zette maar spoedig begreep hij waarom. Goldsmith vertelde hem hoe zijn geheele zending een comedie was geweest. De barones was degene, die zich geregeld met het overbrengen van papieren voor des bankier belastte. Zij was echter bevreesd geworden, dat haar op en neer trekken te veel zou zijn opgevallen, daarom had Goldsmith haar de hulp van Brighton verschaft. Die kleine slimme rakker had opnieuw zijn kijk op menschen getoond, niet te vergeefs had hq gespeculeerd op de galantbeid van den kolonel.Diens optreden had net op tijd de aandacht van de barones afgeleid*. En, ging de bankier verder, voor het vervolg zijt ge nu de ideale koerier geworden. Mevrouw wil liever niet meer de risico loopen en na het gebeurde zijn de douanen voor u zoo bang geworden, dat ze u wel door zullen laten. Maar, intemmtpeerde Brighton, ze hebben bij mij toch uw papieren gevonden. Ze dachten, dat ze die zouden vinden. Opzettelijk heb ik nuj met u vertoond, m'n waard« kolonel, doch in het verzegeld« stuk zaten niets anders dan eer paar dood onschuldige brieven aan m'n vrienden. Neen, ook ir dit opzicht zijt ge safe. Niemand die u meer verdenkt. (Vrij vertaald.) FATALITEIT.

De Vereenlg'ng van Nederl. Gemeenten

hield haar algemeene ïergadering te Leeuwarden. De »ergadering maakte een uitstapje naar Graauw, waar wij een foto namen.

Cor Milne, de bankier, was eei egoïst. Het voorbeeld van eéi egoïst. Zoolang Milly hem amuseerde had hij haar met vriendelijk

W'JMIWW

leden overstelpt. Het meisje dat lern eerst afwees, had kunnen en nogen gelooven, dat hij de meest smstige bedoelingen had. En in werkelijkheid was het r oor hem alleen tijdpasseering {eweest. Dat was nu gebleken. Na drie jaren was hij tot de »Vertuiging gekomen, dat hét ;ijn tijd was voor een „serieus luwelijk". En dit moest hij tfüly thans vertellen. Hij vreesde sen scène en had zich geprepaeerd op wat gebeuren zou. luilbuien, misschien wel een lauw-vallen, bittere verwijten en .1 de gebruikelijke uitingen van Touwelijke verontwaardiging. )aarop had hij zich geprepareerd. Maar niets van dien aard [èbeurde. Eigenlijk viel hem dat rel tegen. Het eenige wat Müly leed, is een ietsje bleeker worden. )verigens liet zij geen emotie aerken. Het is voor ons beider bestwil, ei hij tamelijk makjes. Het is 'oor mijn toekomst noodig en. . . Nog bleef de uitbarsting acherwege. En hoe staat het met mijn oekomst, heb je daar aan gelacht? Natuurlijk Milly. Natuurlijk. )aar heb ik 't eerst over gedacht, dies is in orde. Elke maand al ik je ... . Zij lachte. Dat had ik wel verwacht, latuurlijk, een zakenman zet lies in geld om. Och, het is heel nuttig om het e hebben. Moet ik je elke maand een kwiantie sturen, spotte zij. In hemelsnaam niet, schrok hij. Natuurlijk naar je kantoor, ïiet naar je woning. Je vrouw oeft het toch niet te weten. Een lichte geprikkeldheid lonk in haar stem. Hij wilde u een uitbarsting helpen verlijden. Je weet heelemaal niet met oeveel ik je wil helpen. Haar lippen trilden. Ik wil het zelfs niet weten. 7ant ik heb niet den minsten lust m het te accepteeren. Je hebt eloofd me te zullen trouwen. tóe belofte breek je en dat wil j met een cheque goed maken. k neem dat geld niet. Ik haat je, mdat je het durfde aanbieden en ril je gezicht niet meer zien. fa weg. Gauw. Daar is de deur. Cor maakte, dat hij weg kwam. [ij voelde zich niet erg óp zijn emak. Doch onderweg praatte ij zichzelf in, dat als Milly 00 dwaas was om alles te weieren, het zijn schuld niet was. [ij had haar naar behooren wilm behandelen. Zij was schuldig. In zoo voort. Men kent de overregingen waarmee een man zich i dergelijke gevallen tracht van gn gelijk te overtuigen. Na een week dacht hij er fßt meer over. Hij had zooveel i doen voor de inrichting van jgn woning, voor zgn huwelijk. * * * 1 Drie dagen voor den huwejksdag ging Milly, het gezicht rborgen achter 'n dikken sluier, figuur omhuld in een zwaren

wmmmmmmmm*^^mmmmmmmmmmmmmmmm - J

WIE EN WAAROM

W.A.C.Perks f

eertijds provoost van het vroegere college van muntgezellen te Utrecht overleden.

3. W.Boerman f

Te Dordrecht is overleden, 59 jaar oud, de heer j. W. Boerman, directeur der gem. kweekschool.

25 Jaren dokter

Dr. J. A. Cohen te Rotterdam vierde onder groote belangstelling zijn zilveren ambtsieest.

1

'n Krasse baas

.Ouwe Kas* een der bewoners v. d. Haarl. Houttuinen te A'dam die 80 jaar oud werd.

Stedenbouw-t en toonstelling

In het Stedelijk museum te Amsterdam werd zaterdag de Stedenbouw-tentocnstelling geopend, zulks in verband met bet maandag te ïopenen Int stedenbouwcoogres. Een kijkje op deze interessante tentoonstelling.

Congres Centrale bond van transportarbeiders

Zondag werd in Amsterdam in de Koningszaal van Artis het tweejaarlijksch congres van den Centrale bond van transportarbeiders gehouden.

| - "r"-

;

a.:. tó

Mß

—

• -

^.--A^'

p ■'

-ifi 1

■i -

-••■▼.

V 7 >' .

r- r-, rr

\

K ?• fff J^- ^ < n

- ft«

f% :.n &«R -4 .-'. v. KS

■*

■

'^ Het Algemeen nederlandsch verbond te Rotterdam

Zaterdag werd door het Alg. nederl. verbond een groepsvergadering gehouden in de societeitsgebouw van de Diergaarde te Rotterdam, Een loto van de deelnemers.

mantel naar Cor Milne's jonggezellen-woning. Hij woonde in een flat. Zg kende den weg en verborg zich in een nis, die naast zijn deur zich in den muur bevond. Cor was een man van den tijd. Milly wist dat. Zé wachtte dus en luisterde scherp toe. Precies op het juiste moment kwam hij naar boven. Buiten was het koud. Hij had de kraag van zijn jas opgeslagen. Terwijl hjj met zijn sleutel aan het slot morrelde, gaf hij Milly de gewénschte gelegenheid. Zij sloop voorzichtig nader, nam de kleine revolver uit haar mouw, mikte en schoot hem den kogel achter in het oor. Hij wankelde, viel op de knieën en bleef zonder een geluid te geven liggen. Het geluid van het schot waa door de gesloten deuren van het portaal niet verder doorgedrongen. Milly spoedde de trappen af. Niemand had haar gezien. Thuisgekomen kwam de reactie. Zij viel op haar bed neer en bleef een tijdlang bewusteloos. * * * Den anderrat morgen greep zij naar de krant. Geheimzinnige moord in een flat, stond er met groote letters. En de krant vertelde, hoe tijdens de afwezigheid van den heer C. Milne, den bekenden bankier, een onbekende had trachten in te breken. Deze inbraak was des te geheimzinniger, omdat de inbreker door een eveneens onbekende achter het oor geschoten was en terstond gedood. Mijnheer Milne was den vorigen dag naar Parijs vertrokken, waar hij binnen twee dagen hoopt te trouwen,vertelde de krant verder. Terwijl Milly van het blad opkeek viel haar oog op een brief, die op den schoorsteen lag. Zij herkende aan het adres de hand van haar broer, een miserabelen dronkaard. Beste Milly. Ik heb geen cent meer en jij wil me niet helpen. Nou zal ik 't zelf wel doen. Ik weet, dat Milne heel wat van waarde in z'n huis heeft en daar jij met hem gebroken hebt, is er niets meer tegen, dat ik hem ereis ga opzoeken om 't een en ander te nemen wat me aanstaat. Houd je mond, dan krijg je er ook wat van. Vanavond ga ik. Henk. De datum van het briefje was die van den vorigen dag. (Vrij naar het engelsch).

PEDICURE HANSA Amsterdamsche straat 29 Scheveningen VOOR SCHOONHEID-EN LICHAAMSVERZORGING MANICURE - PEDICURE - MASSAGE Spaciaie bekasdelinB »oor

HAARGROEI - HA AROITVAL BAARROOS EMZ.

De mijn Laura

Zaterdag werd het 2S-jarig bestaan der mijn Laura te Engelshoven feestelijk herBacht, welk feest door den minister jhr. Mr. Ruys de Beerenbrouck en C J. v. d. Swaay minister van Waterstaat, werd bijgewoond. Een toto van de versierde ingang van de mijn, waarop men de ministers en de directie ziet.

Behandeling door gediplomeerden specialist Vraa«! «Bi« COBditie» voor speciaal abomcmnt.

!PPW?ff»«ïffS«8::'■ '

■

■

IN ANDERMANS SCHOENEN —

door K. CECIL THURSTONE

In dezen roman van de bekende engelsche schrijfster, dien ge hier kunt beginnen, wordt beschreven hoe op een avond in Januari bij het verlaten van het parlement John Chücote, afgevaardigde voor East Wark, door een dikken mist wordt overvallen en in dien mist een gesprek met een voorbijganger heeft. Als de mist optrekt, blijkt, dat de beide mannen op verrassende manier op elkaar lijken. Chilcote is daardoor in de war. Hij excuseert zich door t« zeggen, dat 't zijn zenuwen zijn. De ander ?pot wat met de zenuwen. Chilcote staat er op met zijn „evenbeeld" kennis te maken. Het blijkt, dat deze John Loder heet. "De vreemde ontmoeting heeft Chilcote nerveus gemaakt. Hij sliep slecht en voelt zich ellendig als Alkopp, zijn bediende, hem komt wekken. Na eenig aarzelen verlaat hij het bed. Hij gaat naar de kast en neemt daaruit morfine, waaraan hij sinds eenigen tijd verslaafd is. De uitwerking van het gift wordt spoedig merkbaar. Chilcote is zichtbaar opgefrischt. Blessington, zijn secretaris, komt hem over zaken spreken. Ondanks de morfine, voelt hij ach door zijn werk bezwaard. Hij voelt de behoefte, alles er aan te geven, ook zijn politieke loopbaan. Blessington, die zelf een eerzuchtige jongen is, begrijpt daar niets van. Nadat de morfine uitgewerkt is, verslapt Chilcote weer. Alles hindert hem. Hij gaat z'n huis uit en dwaalt door de stad. Zoo komt hij in een geheel andere wijk, als daar waar hij gewoonlijk verkeert. Er komt een rijtuig aan. Chilcote roept het aan en laat zich naar Cardogan Gardens rijden, naar Lady Astrupp, een zeer jonge, zeer mooie en wufte weduwe. Zij ontvangt hem als haar vriend en vertelt van haar nieuwste hobby, het gedachten lezen door een kristallen bal. Zij vertelt hem, dat zij een boek leest Other men's shoes, waarin van de groote gelijkenis van twee mannen sprake is. Na het bezoek aan Lady Astrupp gaat Chilcote naar het parlement. Hij moet spreken, maar voelt zich plotseling te ziek. Hij verlaat het parlement en rijdt naar huis om zoo spoedig mogelijk morfine te nemen. Dan gaat hij, naar Loder, zijn dubbelganger's huis. Deze ontvangt hem niet alleen met bevreemding, maar ook met tegenzin en vertelt hem van zijn eigen ontgoochelingen. Door schuld van anderen is hij zijn geld kwijt geraakt en nu verplicht voor zijn onderhoud te werken. Hij is cynisch geworden en vraagt Chilcote waartoe hij eigenlijk wel dienen kan. Deze doet hem het voorstel, om net als in het boek, met elkaar van positie te ruilen. Eerst werpt Loder de gedachte ver van zich af. Doch den volgenden dag krijgt Chilcote een telegram.

Allsopp aarzelde, — zijn waardigheid voerde een ernstigen strijd met zijn gehoorzaamheid. De bel ging voor de tweede maal over. „Hoor je niet?" „Ja, mijnheer." Allsopp liep naar de deur en* deed open. In die enkele seconden verfrommelde Chilcote zijn zakdoek en klemde dien krampachtig in zijn hand. Zijn zenuwen waren tot het uiterste gespannen en toen hij

—

nu dé schrille stem van den besteller, die een telegram overreikte, zijn naam hoorde zeggen, liet hij den zakdoek op den grond vallen. Allsopp bracht het dunne couvert aan zijn meester: „Een telegram mijnheer," zeide hij, „en de besteller vraagt, of er ook antwoord op is." Het telegram was kort en luidde: „Ik verwacht u vanavond om elf uur. Loder" Hij las het twee — driemaal over; toen keek hij op. „Geen antwoord," zeide hij werktuigelijk en zijn stem klonk hem zelf vreemd in de ooren. Precies om elf uur klom Chilcote de trap op naar Loder's kamers. Maar nu lag er meer haast dan onzekerheid in zijn stap en toen hij zijn voet op 't portaal zette, was hij het in twee stappen overgestoken en klopte hij in koortsachtige opwinding aan Loder's deur. Deze werd op 't zelfde oogenblik geopend en Loder stond voor hem. Het was een zonderlinge toestand. Loder was ook nu weer de eerste, die zijn zelfbeheersching èn zijn gewone kalmte terugkreeg. „Ik wachtte u al," zeide hij. „Kom binnen." „Ik moet u bedanken," zeide hij, terwijl hij zijn hand uitstak. Hij was te welopgevoed om verder door iets te laten bemerken, %dat hij begreep, dat Loder zijn principes verzaakt had. Maar deze begon zelf. „Laat ons tenminste eerlijk tegenover elkaar zijn, nu verder iedereen bedrogen moet worden," zeide hij. „U heeft me voor niets te danken — en dat weet u. De oude Adam heeft zich laten gelden; u bracht me de verleiding en ik viel." „Begrijpt u werkelijk volkomen, hetgeen u me heeft voorgesteld?" vroeg hij „'t Is nog niet te Iaat om u terug te trekken." Chilcote opende zijn lippen, sloot ze weer en lachte toen in navolging van Loder; maar zijn lach klonk gedwongen. „Mijn waarde heer," zeide hij, „ik gebruik het woord terugtrekken nooit." „Nooit?" „Nooit." „Dan is de koop gesloten." Loder liep langzaam de kamer door, ging weer bij den schoorsteenmantel staan en keek nog eens aandachtig naar zijn bezoeker. De gelijkenis tusschen hen beiden was zoo buitengewoon, zoo volkomen, dat ze spotte met het nauwkeurigst onderzoek. En toch was een subtiel verschil tusschen de beide mannen. Chilcote was Loder verstoken van één element; Loder was Chilcote met dat element. Het verschil was niet physiek; het element was, wat sommigen individualiteit, anderen ziel noemen. „Ik kwam om de verdere bijzonderheden met u te bespreken," zeide

'^ " -

hij haastig, op deze wijze de kloof overbruggend, die hen nog van elkander scheidde. „Zullen we ... Is u ?" Hij zweeg en wist niet hoe verder te gaan. „Ik ben geheel in uw handen." Loder zeide dit op vasten, beslisten toon.' Chilcote leunde naar voren, terwijl hij zijn gevouwen handen op de tafel liet rusten. „Er zullen heel wat dingen te bespreken zijn," zeide hij op zenuwachtigen toon. „Zeer zeker. Ik heb 't grootste gedeelte van den nacht over al die dingen liggen denken. Om te beginnen moet ik uw handschrift bestudeeren. Ik sta er u voor in, dat ik het volkomen na zal bootsen, maar het zal me een maand tijd kosten om het zoover te brengen." „Een maand?" „Drie weken dan misschien." Chilcote schoof onrustig op zijn stoel heen en weer. „Drie weken!" herhaalde hij. „Zou u 't niet...." „Eerder klaar kunnen spelen? Neen, dat kan ik niet." Loder sprak met groote beslistheid. „Ik zal misschien nooit een pen op 't papier behoeven te zetten, maar 't zou aan den anderen kant ook mogelijk zijn, dat ik den een of anderen dag een cheque zal moeten teekenen." Hij lachte. „Heeft u daar welaan gedacht, dat ik misschien wel eens een cheque zal moeten teekenen?" „Neen, ik moet bekennen, dat dat idee niet bij me op is gekomen." „U waagt er uw fortuin aan om de plaats te behouden, die datzelfde fortuin u bezorgd heeft, weet u dat wel?" Hij lachte. „Hoe weet u, dat ik me niet op den een of anderen dag uit de voeten zal maken met uw geld? Wie zou mij, John Chilcote, beletten, veertig- of vijftigduizend pond van mijn fortuin los te maken en dan te verdwijnen?" „Dat zult u niet doen." Chilcote sprak met een ongewone beslistheid. „Ik heb u gisteren gezegd, wat uw zwakke zijde is, geldzucht is ze niet, waarop uw schipbreuk zult lijden." „Dus u denkt, dat er een klip zal zijn, waarop ik schipbreuk zal lijden? Maar dat is op 't oogenblik niet aan de orde. Laten we de zaak verder behandelen. Dus u.waagt het er op, mij uw handschrift te laten bestudeeren?" . Chilcote knikte bevestigend. „Dan komen we tot het tweede punt. Ik moet de namen en de gezichten en zooveel mogelijk de eigenaardigheden van uw vrienden wetenDe mannen uit uw vriendenkring bedoel ik, de vrouwen tellen niet mee. Zoolang ik u ben, moet het den schijn maar hebben, alsof u volkomen ongevoelig is. Maar de mannen moet ik noodzakelijk kennen; dat is een hoofdvereischte." Hij lachte ditmaal nog al genoeglijk. „Ik heb geen vrienden; het denkbeeld " van vriendschap vervult me altijd met wantrouwen." „Kennissen dan." Ótilcote keek op met een eenigs-

W^S^WS^WT^OT

zins ongeduldige beweging. „Dat punt kunnen we, dunkt me, wel voor afgehandeld houden," zeide hij. „Ik heb den naam ontzaglijk afgetrokken te zijn, en die reputatie zal u overal door helpen. Ze vertellen, dät ik door den stevigsten man van 't gehèele parlement heen kan zien, alsof hij lucht was, zelfs al heb iik den vorigen dag nog met hem geluncht." Loder glimlachte. „Merkwaardig!" riep hij uit. „'t Lot moet dit alles wel vooruit zoo bepaald hebben, voor een van ons geboren was! Maar ik moet toch uw collega's kennen, al was 't alleen maar om ze te negeeren! U zult me dus eens mee moeten nemen naar 't parlement. „Neen, dat is onmogelijk!" „Volstrekt niet." Dit werd weer gezegd op een toon van gezag. „Ik trek den rand van mijn hoed over mijn oogen, zet den kraag van mijn overjas op — en dan zal niemand notitie van mij nemen. Daarenboven kunnen we tegen 't schemeruur gaan. Ik sta er u borg voor, dat het goed af zal loopen." „Maar als de gelijkenis eens uitlekt! 't Waagstuk is te groot." Loder lachte vertrouwelijk. „Mijn waarde heer! Wie niet waagt, die niet wint! Ik moet u op uw post zien en ik moet de mannen zien, waarmee u werkt." Hij stond op, liep de kamer eens door en nam zijn pijp uit het rek. „Als ik de zaak op me neem, dan wil ik ze ook goed doen." Toen hij de pijp gestopt had, ging hij weer zitten en onbewust leunde hij predes zoo met zijn handen op tafd als Chilcote. „Heeft ü een lucifer?" vroeg hij op lakonieken toon, terwijl hij zijn hand uitstak. Chilcote haalde zijn lucifersdoosje uit zijn zak en streek een lucifer af. Toen zijn hand die van Loder aanraakte, ontsnapte hem een uitroep van verbazing. „Ck>ede hemel!" riep hij uiten een groote teleurstelling stond op zijn gezicht te lezen, „dat had ik niet opgemerkt!" Zijn oogen staarden strak naar Loder's uitgestrekte hand. Loder volgde zijn blik en schrikte ook even. „Zonderling, dat we dit alle twee over 't hoofd hebben gezien! Ik heb er totaal met aan gèdacht 't Is een leelijk litteeken." Hij lichtte zijn hand op, zoodat het licht er. beter op viel. Aan den derden vinger, daar, waar deze in de palm wortelt, was een diep litteeken te zien, — 't overblijfsel van een wond, die zeker het been blootgelegd moest hebben. Chilcote leunde over de tafel om het goed te bezien. „Hoe is u daaraan gekomen?" vroeg hij. Loder haalde zijn schouders op. „Dat is een oude geschiedenis," zeide hij. „'t Is fataal, heel fataal!" Chilcote was door dezen eersten tegenspoed al dadelijk geheel uit 't veld geslagen. Loder, die nog altijd naar zijn hand keek, scheen dezen uitroep niet te hooren. „We kunnen maar een ding ^.

■■

De hollandsche vrouw In Indië

Nederland behoort tot de koloniale mogendheden en jaarlijks gaan vele jonge lieden naar de tropen om daar een nieuw leven te beginnen, een gezin te stichten, een tweede vaderland te vinden. De mannen, die er heen trekken, hebben veelal in hun werkkring een afgeronde taak, die. uit den aard moeilijkheden meebrengt. Doch ook de vrouw» de-^ hollandsche vrouw, heeft in Indië tal van bezwaren te overwinnen. Het spreekwoord, dat een man, die gewaarschuwd is, voor twee geldt! is ook, natuurlijk met de onvermijdelijke variatie, voor de vrouw van toepassing. Wij zijn er zeker van, dat we velen van onze lezeressen en lezers, voor zich zelf, of voor hun verwanten en vriendinnen een genoegen doen, indien wij wijzen op het adres van mej. H an joel, v. Slingelandtstraatl4, Den Haag, iemand die Indië kent en zich tot taak heeft gesteld, haar en hun, die naar Indië vertrekken, voorlichting te geven, welke voor hen van het grootste nut zijn. Mej. Hanjoel geeft ook practische lessen in het maleisch. doen," zeide hij. „We moeten van nu af beiden twee ringen aan den derden vinger van de linkerhand dragen. Twee ringen zullen 't litteeken wel bedekken." Hij hield er den steel van zijn pijp tegen en maakte, op deze wijze in 't ruwe een berekening. Maar Chilcote bleef er terneergeslagen uitzien ^n antwoordde op zënüwachtfgeh, geëfgefden 'toon: „ui heb een hekel aan ringen; ik draag ze nooit!" Loder sloeg doodbedaard zijn oogen naar hem op. „Ik evenmin", antwoordde hij, „maar dat is geen reden om 't nu niet te gaan doen." Maar Chilcote was plotseling een geheel ander mensch geworden; hij schoof ongeduldig zijn stoel achteruit en zeide kortaf: „Ik heb er absoluut geen lust in." „Wat een zonderling mensch is u! Het gevaar, dat iemand uw cheques na 'zou maken, telt u niet en u ziet er tegen op om terwille van 't slagen van uw plan een paar ringen te dragen! Ik zal een heele studie te maken hebben, als ik uw individualiteit doorgronden wil." , Chilcote bewoog zich gejaagd heen

PAVILLON ORIENTAL HABLÉ = GEVERS DEYNOOTWEG 17/19 SCHEVENINGEN TELEFOON 50474 . Geopend een naar de eischen des t ijds ingerichte Salon van de ouds gerenommeerde

HABLÉ-WAFBLS Lunch- en Tearoom Aangenaamst en rustigst zitje van Scheveningen, halte lijn 8, tegenover de „Seinpost" Rijwielbewaarplaats Zelfde firma als op de Boulevard, Zeekant 9 Telefoon 50318

en weer op zijn stoel. „Iedereen weet, dat ik een hekel aan juweelen heb." „Iedereen weet, dat u zeer wispelturig is. We moeten kiezen of deelen — ringen dragen of de zaak laten afspringen, dät is toch duidelijk. Het litteeken kunnen we niet namaken!" „U heeft gelijk," zeide hij. „Ik zal er me in schikken." Het was zijn eerste onderwerping aan den sterkeren wil van zijn dubbelganger. Loder nam zijn overwinning zeer kalm op. „DUT dan ts alles in orde ?" „Behalve de — de — remimeratie." Chilcote zeide dit woord aarzelend en met zichtbare verlegenheid. Er heerschte even een pijnlijke stilte; toen lachte Loder eenigszins ruw. „Mijn betaling?" Chilcote wist niet wat te zeggen„Zoo moet u het niet noemen." „Maar dat was toch, wat u dacht. Waarom is u nooit eerlijk, zelfs niet tegenover u zelf?" Chilcote schoof zijn stoel wat dichter naar de tafel toe. Hij nam geen notitie van Loder's opmerking, maar bracht zijn vingers in zijn vestzak en b^jon daar zenuwaditig te zoeken. Looer zag die beweging. „Mijn waarde heer," zeide hij, „u overschat uw krachten; bij de quaestie van betalen is zoo'n haast niet, laten we die tot een anderen avond Uitstellen. U ziet er meer dan vermoeid uit." Chikote hief met een zucht van verlichting zijn hoofd öp. „Ja," zeide hij, „ik ben ook vermoeid. Als ik mag, zou ik we! gaarne dat glas whisky hebben, dat ik gisteravond heb geweigerd." „Wel zeker." Loder stond op en ging naar een buffet in den muur. Hij baalde pr een fksch whisky, twee glazen en een siphött spuitwateruit. „Zegt u, hoeveel u hebben wilt," zeide Loder, terwijl hij de flesch whisky ophief. „Zoo — dank u.' Maar ik heb liever gewoon water dan spuitwater, als 't u 't zelfde is." ^ZekerZVLoder ging weer naar 't buffet. Zoodra hij zich omgekeerd had, haalde Chilcote snel een paar morphinetabletten uit zijn zak en liet die in zijn glas glijden. Hij lachte zenuwachtig, toen zijn gastheer met een karaf water terugkwam. „Dank u," zeidr hij. „Maak nu voor u zelf een glas klaar — ik zal me wel verder helpen. Hij nam zonder plichtplegingen de karaf en terwijl hij zijn hand om zijn glas sloeg, om het licht van den inhoud af te wenden, schonk hij er 'haastig water bij. „Waar zullen we op drinken?" vroeg hij. Loder maakte met nauwgezette zorgvuldigheid zijn eigen groc klaar en hief toen zijn glas op. „Wel op de carrière van John Chilcote," Een ocgenblik aarzelde Chilcote. Er lag in den klank van die woorden iets profetisch, dat hem hinderde. Maar hij zette dat gevoel van zich af en hief zijn glas op.

„Dus, op de carrière van John Chilcote," zeide hij met een hoog, schril lachje. HOOFDSTUK VII. • Het was nog geen volle drie weken geleden, dat Chilcote en Loder dien toost gedronken hadden en weer zat Loder aan zijn schrijftafel. Hij zat met gebogen hoofd en zijn hand bewoog zich met groote zorgvuldigheid over een blad schrijfpapier, waarop hij allerlei woorden zonder verband neerschreef. Toen de blädnjdevoL was, stond hij op, ging naar de tafel en vergeleek zijn schrift met dat van een open brief, die op de tafel lag. De vergelijking scheen naar zijn zin te zijn; hij trok zijn schouders naar achteren en hief zijn hoofd op in een houding van critisebe voldaanheid. fjij was zoo verdiept in zijn beschouwing, dat hij 't niet hoorde, dat er iemand de trap opkwam en pas pmkeek, toen de deur zonder kloppen haastig geopend werd. En zelfs toen bleef zijn belangstelling aan zijn werk gewijd. „Bonjour," zeide hij, terwijl hij opnieuw de beide papieren voor zich aan een nauwkeurig onderzoek onderwierp. Chilcote sloot de deur en kwam haastig naar hem toe; hij zag er ziek en afgetobd uit. Toen hij naast Loder stond, legde hij gejaagd zijn hand op diens arm. Loder keek op. „Wat is er?" vroeg hij. „De een of andere leelijke complicatie?" Chilcote trachtte te glimlachen. „Ja," zeide hij met heesche stem, „'t is nu eindelijk gekomen." Loder maakte ajn arm vrij. „Wat? Het einde van de wereld?" „Neen, mijn einde." Die woorden kwamen er stootend uit, alsof 't spreken hem zelfs moeite kostte. „Begrijpt u 't niet? Ziet u 't niet? vroeg hij. „Neen." hHet oogenWik is nu gekomen. Begrijpt u 't niet? Ik beb u noodig. Hij ging een paar passen achteruit en kwam toen gejaagd weer naderbij. „Ik weet wel, dat ik er u mee overval, maar ik kan 't niet belpen. O, mijn God, ik kan 't niet helpen. Het schijnt plotseling op me te springen en me bij den keel te grijpen." Hij zweeg en zonk in een ^toel neer. „U verlangt, dat ik vanavond uw plaats inneem? — zonder eenige verdere voorbereidiifg?" Zijn stem klonk vast en helder als altijd. . „Ja. Ja juist." „Opdat u den avond hij de morphine zou kunnen doorbrengen, — dezen avond en wie weet, hoeveel volgende!" (Wordt vervolgd.) NEDERLANDSCH-INDIË KANTOOR VOOR ADVIEZEN ten behoeve van hen, die voor het eerst naar Indië vertrekken, dóór een dame, volkomen op de hoogte van Indische toe' standen. Desgewenscht ook les in Maleisch. Inlichtingen grmtt$~. ~^~~ VAN SLINGELANDTSTRAAT 14 DEN HAAG

HWiPfP^

■

-

No. 71209. Elegante Japon. Een chique model voor satijn, tafzij, of marocaine met mouwen en ceintuur van chiffon. De ceintuur wordt van twee mooi bij elkaar passende tinten gemaakt. Benoodigd van 100 c.M. breede stof 3 "M., van 100 c.M. breed ninon voor de mouwen en ceintuur 1.25 M., van de donkerder kleur 50 c.M. Verkrijgbaar in maat 42, 44. 46, 48 en 50. No. 7053S. Ben van de allernieuwste Jumpers. Een chique model om gemaakt te worden van crêpe de chine of crêpe marocaine, geborduurd volgens strijkpatroon no. 1297. Verkrijgbaar in maat 42, 44. 46 en 48. Benoodigd van 96 c.M. breede stof 2.25 v M. k 250 M. Deze modellen zijn »net toestemming der fa. Weldon Ltd. te Londen, ontleend aan de Weldons Modebladen.

Uitslag prijsvraag Lezeressen De meeste antwoorden, die wij ontvingen, waren ongeveer hetzelfde. Het was dus moeilijk een keiue te doen. Na rijp beraad, besloten wij den pxijs toe te kennen aan Mevrouw J. Bellaar-Sprayt, Hondstraat 12, Maastricht, omdat haar antwoord nog iets vollediger was dan van anderen. Wij laten het hieronder volgen. Men moet. wanneer men visch koopt, 't volgende in acht nemen: Dat 't vleesch weerstand biedt aan den druk van den vinger. Dat de oogen bol staan, want als de visch lang dood is, dan zinken de oogen in en bevinden zich tenslotte in een troebel vocht. Dat de kieuwen rood zijn, maar men moet bier niet erg op steunen, omdat kleurstof hier soms niet vreemd aan is. Dat bedorven visch blijft drijven in 't water en versehe visch zinkt. En ten slotte moet men ruiken aan die kieuwen en aan de msnijding onder den kop, want op die plaatsen begint meestal 't bederf. Mevrouw v. Loon-Beijers, Schalkburgerstraat 82, Den Haag, zal onze beoordeeling Wel niet juist vinden, omdat haar antwoord nog veel uitgebreider was en elke visch afzonderlijk behandelde, maar haar opsomming is te lang om de ruimte er voor in ons blad te kannen afstaan, daarom zenden wij haar een troostprijs van f 1.—. Een prijsvraag voor onze L czeressen Wij vragen u ditmaal om ons te willen meedeelen, welk recept volgens uwe

___^^_^^^_^^^__^___

No. 70535. Geknipte patronen zijn tegen toezending van f 0.65, ingeregen patroon mantel f 1.80, jappn en mantelcostuum f2.75, blouses en kindergoed f 1.50 en strijkpatronen ä 25 cent per nummer franco te bekomen bij Mevr. Milly Simons, 2e Schuytstraat 261,Den Haag

meening het beste is voor een ver-. frisschenden zomerdrank, die weinig kostbaar is en gemaKkelijk kan worden gemaakt. Zij, die het beste antwoord vóór 12 Juli a.s. aan de Redactie afd. Prijsvraag voor lezeressen. Galgewater 22,' Leiden, zendt, ontvangt f 2.50. Alle antwoorden die opgenomen worden, hebben recht op een prijs van f 1.—. Wenken root de huisvrouw M. D. de G., Utrecht vraagt: Hoe verwijdert men eau-de-cologne vlekken uit een blauw zijden jurk? Antwoord. Uw vraag is oiis niet begrijpelijk. Wij hebben geprobeerd om met eau-de-cologne vlekken op zijde te maken, triaar het lukte niet. Heeft u al eens geprobeerd om met lauw water en goede zeep uit te wasschen? Probeer het echter voorzichtig, wellicht hebt ge nog een lapje waar« ge het eerst op beproeven kunt.

Wanneer men wat zout in 't water strooit, waarin men eieren kookt, zullen deze niet uitloopen, ook al is er een barst in. Als ge een postpakket naar Indië of andere verre landen zendt, wikkel dan om 't pakket, als 't geheel gereed en reeds van een adres voorzien is, nog een papier en schrijf ook hier 't adres op. Mocht 't buitenste papier zóó gehavend worden, dat 't adres onleesbaar is, dan zorgt 't binnenste adres ervoor, dat 't pakket de bestemming kan bereifen.

\

JONGENS EN MEISJES

De Anatomische Les

EEN HOEKJE APART1

(Op rijm.) ' Ißt het dictaat van een medisch-student.

ONDER REDACT1B VAM TAMTB L1ZB

Beste neefjes en nichtjes! Nu dacht ik nog al, dat jelui mijn raadsel van 30 Mei moeilijk ronden vinden.- Ik heb me er danig mee vergist, want kinderen, er zijn zooveel goede antwoorden op gekomen, ik zal blijkbaar nog heel wat anders verzinnen moeten, voor dat jelui het moeilijk vinden. Maar enfin, ik vind het toch prettiger zoo dan omgekeerd. Wat ik niet prettig vind, is, dat ik zoo dikwijls gevraagd word om een prijs,, dat moeten jelui niet doen. Ge moet het gezellig vinden om de prijsvragen op te lossen en dan blij zijn als je een prijs krijgt, maar niet er om vragen of er op rekenen, of er zoo een beetje boos om zijn, als je geen prijsje krijgt. Als je nu zoo goed raadsels op kunt lossen, moet je ook begrijpen, dat het onmogelijk gaat, meer dan 25 kinderen voor één raadseloplossing tebeloonen. Dat is toch al wat voor de redactie, zoo elke week. Het goede antwoord is: Dat mijn broer 44 jaar oud geworden is en zijn zoontje 4 jaar, dus is de vader nu 11 maal zoo oud als de zoon en over 6 jaar zal de vader 50 jaar zijn en de zoon 10 jaar, dan is dus vader 5 maal zoo oud als zoontjelief. Nu volgen de namen der winnaars, maar eerst wil ik nog even Johan v. Poelgeest bedanken voor zijn keurige teekening. Je hebt 't netjes gedaan hoor. Gerard Kemper, Utrechtscheweg 171, Amersfoort; Bernard Lemker, ie Nagsaustraat 24II, A'dam; Carolien Pieterse, 3 Koningendwarsstr. 48, Amhem; Jan v. d. Wal, Bloemstraat 53, Deventer; Catrien Poots, Dievelstr. 15, Dordrecht: R. Wieringa, Heereweg 37, Groningen,; Hortense v. d- Harst, Fr. Valentijnstrkat »71, Den Haag; R. M. van Rhee, W. de Zwijgerlaan 107^ Den Haag; Ada Sitenz, Linschotenstr. 68r, Haarlem; H. van Sleyters, Enschedeschestr. 141, Hengelo (O.); Joh. v. Poelgeest, Schoolstr. 45a, Hilversum; Lientje Opmeer, Vijzelstr. 16, Hoorn; Sietie Lamping, Kolham bij Hoogezand; Jan Boersma, Hollanderstr. 15, Leeuwarden; H. v. Palm, Jan van Houtkade 12, Leiden; Cor van Hees, Hengeloscheweg H 299, Lonneker; Teantje v. d. Sluis, Pr. Hendrikstr., Loosduinen; Jaap Bellaar Spruyt, Hondstraat 12, Maastricht; Conrad Woldringh, St. Annastraat 153, Nijmegen; B. Mulder, Grintweg, Oranjewoud (Friesland); Anna Wiepking, Vinkenstr. 88a, R'dam; Neeltje Trijselaar, v. Beverstraat 10, Schiedam; Joh. de Wolf, Planciusstr. 40, Velseroord.

DE NIEUWE PRITSVRAAG Jacob Nederlof, Katendrechtsche Lagedijk 86, Rotterdam zond ons de volgende prijsfraag. Hij weet een woord van 16 letters. Het zegt iets, dat hij graag doet en hij gelooft dat jullie het ook graag wülen. 1, 2, 4 zit aan een wagen. 8, 9, 10 krijg je als je flink met zeep wascht. 11", 12. 13 en 7, 6, 5 schelen maar een letter en toch is er een groot verschil tusschen. Het een kun je niet vast krijgen en het ander moet je heusch leeren. 14» 7» 3» IO. 'Sr 16 mag je niet doen wanneer ge het raadsel goed wilt oplossen.

xvin

OeBovemle Ledematen

DeOodenU ledemaler

DE LEDEMATEN. Aim armen en aan beenen beiden, Heeft men twee deelen te onderscheiden: Arm en schoader samen één. Zoo ook het bekken en het been. ■ Kom, probeer het nu eens allemaal en zendt je antwoord vóór 12 Juli a.s. aan Tante Lize, Galgewater 22, Leiden. Er zijn heel wat mooie prijzen.

ELKE WEEK EEN VRAAG. U. de R. te Rotterdani vraagt ons: Als leerling ie klasse H. B. S. (R'dam) zou ik gaarne per correspondentie in uw blad eenige inlichtingen ontvangen, op welke manier ik de groote vacantie ook eens buiten de stad zou kunnen doorbrengen. Mijn ouders zijn niet in de gelegenheid met mij mede te gaan. Bestaan er som? clubs of vereenigingen die zich daarmede belasten? Laatst las Jk een boek „De padvinders van Duinwijk" van Abcoude, zou het zoo ongeveer niet mogelijk zijn, maar wel met een leider? Maar hoe zou ik jongens en een leider zien te krijgen? Antwoord. In iedere stad zijn verschillende Padvinderstroepen die alle zijn aangesloten bij de vereeniging „De Nederlandsche Padvinders". Om echter precies- te weten bij welken troep men zich wil aansluiten, raden wij u, zich in verbinding te stellen met den correspondent in Rotterdam,' den heer A. E. Pek, Heemraadsingel 274, die zeer gaarne zal adviseeren welke troep voor u het meest geschikt is.

VOOR DE OUDEREN Het horloge in vroegere tijden. In de oudste tijden heeft de mensch reeds behoefte gehad aan middelen om daarmee den tijd van den dag aan te geven en het is begrijpelijk, dat daarvoor de zon werd gebruikt. Men vindt hiervan tal van voorbeelden in den bijbel. Het opkomen van de zon, hef heetst van den dag, _.■:

•__

_...

het ondergaan van de zon, 't zijn uitdrukkingen, die voor tijdaanwijzing, gebruikt werden. Ook bij de Egyptenaren vindt men de pogingen om het uur van den dag door den stand- van de zon aan te geven-. Volgens de meening van sommige kenners van de egyptische oudheden, waren de pyramiden eigenlijk bedoeld, zoowel voor tijdaanwijzers als voor het aangeven der seizoenen. De zandloopers deden dienst om de uren onder te verdeelen, doch in latere jaren kwamen de zonnewijzers in zwang om bij de dagverdeeüng van dienst te zijn. Men maakte deze in allerlei grootten en vorm. Een tijd lang gebruikte men zelfs kleine zonnewijzers, die in den zak mede te nemen waren om -als een soort horloge te dienen. Toen de uurwerken zoo geperfectionneerd waren, dat het daardoor mogelijk werd om een horloge hjj zich te dragen, gold het bezit hiervan als een teeken van rijkdom. Die eerste horloges kon men werkelijk „knollen" noemen, zoo groot waren ze. Sommige bluffers droegen er twee exemplaren van bij zich. Dat stond blijkbaar al héél deftig!

Jammer. „Goeie deugd, da's jammer," zei het pasgetrouwde vrouwtje, „de taart is aan het aanbranden en volgens 't kookboek mag ik haar eerst over tien minuten uit den oven nemen."Het kon verkeerd voor hem zijn. Mannte maakte zich gereed om wat spijkers in den muur te slaan, teneinde er de schilderijen aan op te hangen. „Zou ik voor alle zekerheid den papegaai niet wegzetten." zei het zorgzame vrouwtje, „het beest spreekt zoo gemakkelijk alles na." De eeuwige verklaring. Ben bewonderaar vroeg aan Mevr. Mann—Bouwmeester (of was het .een andere actrice?) hoe het 'toch kwam dat de meeste tooneelspeelsters er zoo wonderlijk jong uitzien. „Och," zei ze. «dat komt zoo. Alle vrouwen beneden dertig jaar zijn geboren actrices en alle actrices denken, dat ze nog.-..- beneden de dertig

ONZE KLEINEN Mevr. P. te Zwoü?-schrijft: Onze Hansje ziei toen hij nog geen. 3 jaar was, ondanks het feit, dat hij tamelijk goed sprak, altijd rokomotief inplaats van lokomotief. Daarop attent gemaakt, antwoordde hij: Rokomotief is goed. D'r komt toch. rook uitl

■•

zijn.

RAADSELS Met een b kunt ge me eten. Met een h is het onprettig. Met een 1 is het geld. Met een k zit het aan je gezicht. Met een z ben je het misschien zelf. 'iioo2 — vooj — uooq — uooy — vooq Met een 1 is het een visch. Met een n is het niet vut. Met een p is het een leuk beest. Met een r groeit het op 't veld. 'JPV -— dpp — UBP — p/u

Onze kleine encyclopedie« Blasphemie. GodslasteringBlazoen. WapenschildBlafiwbaard. De hoofdfiguur van een oud fransch sprookje, die zijn zes vrouwen wegens- haar nieuwsgierigheid doodde- Tenslotte werd de zevende gered en Blauwbaard door haar broers gedood. Blauwkous. Een spotnaam, die men vroeger aan studeerende vrouwen gaf. Blauwe Maandag. Oorspronkelijk de naamdag voor het begin van de vasten, zoo genaamd, omdat dan in de kerk de blauwe (violette) bekleeding van het altaar begon. Blauw blaed. Adellijk bloed. Vermoedelijk stamt deze aanduiding uit Spanje, waar de blanke christelijke adelen, wier aderen blauw door hun blanke huid scheen, afstaken tegenover den donkergekleurde mooren. laai

Op een warmen das

Vriendelijke dame: „Waarom huil je zoo schatje. Ben je Je moesje kwijt." Klebte: „Oh .. .oh ...Ik kan de zee niet vinden.

j & aaa

^*

*'

DE MOP/ DIE HIJ MAAR NIET KON VERGETEN

■&Ma^..

Moderne sprookjes. D'r was eens een spreke die zijn speech begon met wil uw aandacht slechts voc enkele minuten vragen en. die werkelijk na drie minute z'n mond hield. Duidelijk.

TELKENS ALS K

OUDERWETSCHE KOETSJES

f*

Het meest nuttige. Bob en Whn redekavelden met elkaar over de vraag wat van meer nut voor de aarde is, de zon of de maan. Tenslotte werden zij het er over eens, dat de maan—toch wel het nuttigst was, want die scheen als het donker was. Voor den rechter. Réchter: „Qe moet thans zweren, dat ge de waarheid en niet anders dan de waarheid zult zeggen." De getuige zweert. Rechter: „En... wat hebt ge thans te verklaren?" Getuige: „Ja, mijnheer de rechter, met al die restrictie», die u me liet maken, zal ik wel niet veel meer kunnen vertelleiU'*

*■-■■•<•'^ ^«p^ .^-^^ss^^^^^TT^^ ' ■ '^■^■^.f';'

MOET K ALTIJD

AAS EEN DER MOPPEN FKach Summer Number

Oom, tot z'n neef die zie van het leven niet veelzorgc aantrekt: „Wat denk je eigei lijk te worden wanneer je mee derjarig wordt, neef?" „21 jaar, oom!" EEN VAN DIE Zijn schuld niet. Jantje zat op de stoep speelde met z'n knikkers. Toe kwam er een mijnheer aan, d vroeg of z"n moeder thuis wa „Ja," zei Jantje. De vreemde heer belde aa doch kreeg geen gehoor. D GEBRLIK deed hij nog drie malen m hetzelfde resultaat. „Je zei dat je moeder thu was, ventje, maar ze maa niet open -..." Jantje keek den mijnheer v verbazing aan en zei toen: „Maar ik woon niet hier Zoo erg was het niet. Het meisje was in het wat gevallen. De man was ha nagesprongen en na een hel f haftige worsteling was hij er geslaagd baar er uit te hale Vol dankbaarheid treedt < vader hem tegemoet en m een stem waaruit deaandoenii spreekt, zegt hij: D'E ZE ERVAN VERTELDEN „Hoe kan ik u danken, mij heer. Gij hebt mijn dochter f red. Gij hebt een groot risk geloopen " „Heelemaal niet, mijnheer zei de andere lakoniek, „ ben een goed zwemmer en (m 'n blik op de druipende schoon dat niet, maar ik wil hem ik ben ook al getrouwd." voor je koopen. Je betaalt elke week vijf cents en als de WITSHEDEN heele bal betaald is, dan ben jij de eigenaar; tot zóó lang Het begin van wijsheid ben ik de eigenaar." zwijgen en de feiten leen „Goed grootvader," zei Jantje, kennen. „En van dezen dag af gebruikte hij den voetbal, wat bij geregeld en met animo deed en betaalde vijf cents, wat hij niet heelemaal vergat en met weinig animo deed. Plotseling komt Jan bij me en zegt: „Grootvader, van wien is nu eigenlijk de voetbal?" .Van mij natuurlijk. Je hebt hem nog niet heelemaal afbetaald, zooals we afspraken, dus is ie nog van mij." „Gelukkig." zei Jan met een UP to date een krantenbericht. In on s vorig no. heb zucht van vérlichting. Nou hoef Uit wij medegedeeld dat de beroemde film ik ten minste dat nieuwe over- Elly Pelly mtt Lord Falldown ge£ngeerd ii bericht is een kleine fout geslopen, trek, dat er voor noodig is, dit moet luiden dat miss Elly Pelly aaa L Falidown geingageerd heeft niet te betalen!" (Punch Summer Numi

HET KORTE VERHAALTJE 'n Bedachtzaam jongmensch. „M'n kleinzoon belooft wat te worden," zei m'n vriend Brandenburg onlangs tegen mij. En ik knikte. Je doet in de werel^ niets beter dan met je hoofd voorzichtig te schudden wanneer ouders of grootouders iets over hun nakomelingen in de eerste of tweede lijn vertellen. Met een beetje fantasie, dat ouders en grootouders in dergelijke gevallen meestal wel bezitten, kunnen ze er goedkeuring, bewondering, verbazing, afkeuring en verontwaardiging uit lezen. En je laat hun de keus. „M'n kleinzoon belooft wat te worden," ging de oude heer Brandenburg verder. „Onlangs komt hij bij me en vraagt me of ik hem een voetbal cadeau wil geven. Cadeau geven? Neen Jantje,

.

■

^^—^—^^^—^—^^^—^^^^^^—^^^——^^—1^^^—^^^—^^^—

-^"^^™

——

■^

KANARIA-VRAAG- EN ANTWOORDHOEKTE Tot ons genoegen blijkt uit de vragen, dat ook deze rubriek een succes is. Vraag D. T te Sch. Met mijn kanarieteelt (ik fok met een koppeltje kanaries voor eigen genoegen), heb ik niets dan tegenslag. Het popje bebroedt de eitjes goed totdat de jongen uitkomen, doch wanneer de jongen er eenmaal zijn, laat zij ze dood gaan. Is daar misschien 'n middel tegen? Antwoord: Het is van hieruit zeer moeilijk daarop een juist antwoord te geven, aangezien u niets vermeldt betreffende het voer wat u verstrekt en de wijze waarop u die kanaries houdt en daaraan toch is zoo goed als alles gelegen. Laten wij echter eens aannemen, dat u als zaöifww verstrekt een in den handel zijnd goed zangzaad, steeds voor schoon drinkwater zorgt, de zandla der kooi geregeld voorzien houdt van een flinke laag zuiver en droog rivierzand (dat zijn de gewone eischen voor 't houden van kanaries), dan dient u, zoodra er jongen zijn, bovendien ook nog te zorgen voor z.g.n. zachtvoer, dat het ouderpaar hunne jongen moet voeren. Voor dit laatste kunt u nemen èen in den handel zijnd opfokvoer voor jonge kanaries, of u neemt gewoon een hard gekookt kippenei (10 minuten gekookt en afgekoeld), waarvan u lederen dag een half geeft tegen den tralievoorkant der kooi, gesteund door een stukje glas, volgens de ouderwetsohe methode. Vervolgens geeft u ook lederen dag een beetje groen, bijv. een- paar blaadjes frisch-groene spinazie of enkele raapsteeltjes. Alzoo gehandeld, zal het kanariewijfje geregeld hare jongen verlaten om voer op te nemen en zal zij zeker hare jongen voeren, indien geen ziekelijke of organische gebreken bij de fokdieren zulks beletten. Het nestje, waarin de jongen zich bevinden, mag volstrekt niet in een donker kistje of nestkastje geplaatst zijn, maar moet zoo zijn ingericht, dat steeds het volle licht er in kan doordringen. Donkere nestkastjes, waarin de ouden hunne jongen niet goed kunnen zien, zijn heel vaak oorzaak, dat ouden hunne jongen niet voeren. A. B.

MMNi Onze residentie is een buitengewoon mooie stad. Daaraan valt niet te twijfelen. Er was een tijd, waarin men aan deze verklaring kon toevoegen... ondanks alles wat men geprobeerd heeft om haar ieeiijk te maken. Doch deze periode is gelukkig voorbij. Integendeel men is druk bezig om de stad aantrekkelijker te maken. En tot die pogingen, ik mag wet zeggen tot de meest gelukte daarvan, behoort het nieuwe Rosarium, dat aan den Wasser.aarschen weg, dicht bij het Haagsche Bosch en als afsluiting van den Jozef Israeislaan is ingericht. Het is werkelijk een lust voor de oogen om in deze maanden, welke de heerlijkste bloei der rozen bieden, deze bloementuin, fraai van aanleg en heerlijk in alle onderdeelen, te bezichtigen. Zij, die in den Haag komen, vergeten dit niet. Het Rosarium is met lijn 9 vanaf het Hollandsche spoor, met lijn 7 vanaf het Rijnstraatstation gemakkelijk te bereiken.

Oversicht van het Rosarium in den Haag

l y.^. Pi i^ Oe roode General 7\öX Arthur

£)e roso Eady ^Tshtown

V^" *;'

.V. i-f -

Oe fraai aangelegde paden

■v^.-'

Sr' Oe gele Weymus Queen

Vragen op hqt gebied van Hoender- en Konijnenteett, alsmede van Kanaries, worden door ome medewerkers beantwoord. Bij de toezending dezer vragen aan de Redactie, Galgewater 22, Leiden, moet / 0.35 per vraag aan postzegels, (geen Oe witte "Kaiserin Augusta Victoria

T

geld) bijgevoegd worden.

Perken van prachtig bloeiende roaen

•*—. lËn

1

i——-

i

■

—-

FILM-FILMPJES

3

VAN BLOEMEN EN PLANTEN

De Victoria Regia. Amleto Novelli f. Amleto Novelli, de zoozeer geZon er wel een tweede plant te waardeerde talentvolle italiaansche vinden zäjn, die zulk een ontelbare filmartist, die met Augusto Genina schare bewonderaars heeft als de verschillende belangrijke stukken Victoria Regia. Een simpel berichtje creëerde, is dezer dagen aan de ge- in de bladen, een eenvoudige advervolgen van een hersenontsteking tentie, om aan het publiek mee te overleden. deelen, dat de Victoria Regia in de Weer een reconstructie van bijbel- kassen van den Hortus haar ontplooide bloemen zal toonen, en een sche tafereelen. eindelooze stroom van stedelingen Adelqui Migliar, die in Engeland maakt zich op, om de vorstelijke de laatste jaren verscheidene hoofdpracht van deze wondere waterlelie rollen vertolkt heeft, zal immers binte gaan zien. nenkort naar Weenen vertrekken, De schoone plant heeft haar waar hij voor een duitsche firma bakermat in het warmste deel van zal optreden in een film, die de Zuid-Amerika, waar ze in tamelijk romantische liefdesgeschiedenis van ondiepe, soms geheel opdrogende koning Salomo op het witte doek plassen voorkomt. Ze werd daar brengt. reeds in 1801 ontdekt door zekeren Yvette Guilbert treedt voor de Hänke, en de overlevering wil, dat film op. deze Hänke en zijn medereizigers Naar gemeld wordt, moet Mercan- zoozeer onder den indruk van het ton, die van plan is „Les deux Gos- buitengewoon schoone van deze ses" van Pierre Decourcelle op het bloemenpracht kwamen, dat ze op de doek te brengen. Firmin Gemier en knieën neervielen en „den AllerhoogYvette Guilbert bereid gevonden heb- ste dankten voor de schepping van ben daarin hoofdrollen te vertolken. dit wonderwerk." Een kleine veertig jaar later kreeg Betty Balfour de eerste in Engeland. de plant haar naam. Deze werd haar Bij een referendum, dat in Engegegeven door den Engelschen plantland gehouden is om te weten te kundige J. Lindley, die haar naar de komen, wie daar op het oogenblik de meest geliefde filmster is, kwam toenmalige Engelsche koningin „VicBetty Balfour te voorschijn als num- toria" doopte, en om haar superiodaaraan als soortnaam mer één, Alma Taylor als nummer riteit, „Regia", wat „koninklijke" beteetwee. kent, toevoegde. In den aanvang iye verfilmde Honoré de Balzac. wilden alle pogingen om de VikVolgens de fransche statistiek is toria Regia naar Europa over te geen der fransche schrijvers zoo veel- brengen, maar niet gelukken, totdat vuldig verfilmd als Honoré de Bal- in 1849 de Engelsche plantentuin te zac. Van zijn 92 romans zijn er al de Kew een twintigtal zaden ontving, helft op het witte doek vereeuwigd; die van Brazilië uit verzonden waren enkele zijn zelfs al drie- of viermaal in fleschjes zuiver water. Boven aller op de film gebracht. Vooral Amerika verwachting kiemden de zaden spoeschijnt daar zeer veel voor te ge- dig en daardoor bezat men in korvoelen. ten tijd een aantal planten, grooter dan waarop men eigenlijk gerekend Jackie's nieuwste film. had, maar grooter ook feitelijk dan De nieuwste film van den kleinen men bergen kon. Geen nood echter. Jackie is „Vuile handen", een werk, dat het amerikaansche publiek in Andere plantentuinen wilden gaarne Februari van 1925 te zien zal krijgen een of meer der jonge planten heben waarvoor nu reeds overgroote be- ben. Ook de Hertog van Devonshire langstelling bestaat. Met deze film bekwam er een, en het gelukte aan zal zijn contract met Metro eindigen diens oppersten tuinman de plant voor een viertal werken, die met het nog in hetzelfde jaar, n.1. 1849 in kleine Cooganetje in de hoofdrol opbloei te krijgen. Van dat oogenblik genomen zouden worden. De drie begon de Victoria Regia haar zegeandere zijn: Leve de Koning. Een tocht door alle plantentuinen. jongen van Vlaanderen, en De kleine Behalve de bloem trekken ook steeds de bladeren aller belangstelRobinson Crusoë. ling. Harold Lloyd als „De tante van Deze zijn nagenoeg rond Wanneer Charley". uit den stevigen stengel een jong Zooais wij reeds eerder meldden, blad omhoog komt, is het door LCU zou de engelsche Ideal-film de beopgerold schutblad omgeven. kende klucht „De tante van CharHet lijkt veel op een bal, die eerst ley" op het witte doek vereeuwigen. Men was eohter omtrent het vervul- aan de oppervlakte gekomen, zich len van de hoofdrollen nog niet tot ontrolt. De onderzijde van het blad een besluit gekomen. Thans schijnt blijkt dan op de dikke nerven een aantal stekels te dragen. Reeds na evenwel vast te staan, dat Harold Lloyd, zoo gauw zijn contract met een week of drie is zulk een blad volgroeid. Het heeft dan een doorPathé afgeloopen is, de rol van de tante op zich zal nemen en we ver- snede van ten naaste bij anderhalven moeden wel, dat Harold hiermee een meter bereikt, en is stevig genoeg onsterfelijke creatie van deze popu- om een kind te kunnen dragen. laire dame zal geven.

^^^^

Uitslag van den Vijf-guldensprijsvraag De vijfguldens prijsvraag van 30 Mei, ingezonden door den heer Com. Verspoor, Frans Bekkerstr. 73a, Charlois, Rotterdam, schijnt in den smaak gevallen te zijn. Vele waren de antwoorden. Maar de volgende vijf muntten uit door bizondere duidelijkheid, vandaar dat wij hun de prijzen toekenden. Alvorens de namen te noemen, volgt eerst de oplossing van het raadsel. 1, 8, 13, 16, 19, 24, 31 is Zeeland. 25, 20, 17, 16, 15^ 12, 7 is Holland. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 is Zeehond. 8, 9, 10, 11, 12 is Eiken. 13, 14. 15 is Eva 16 is L. 17, 18, 19 is Lia of Lea. 20, 21, 22^, 23, 24 is Olmen. 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31 is Helmond. De namen der prijswinnaars zijn: Mej. Post p.a. den heer Wjessels, Zeilmakerstr. 43a, Rotterdam, Klaas Veerman, Cromvlietplein 51, Dien Haag; T. Vuman, Boschstraat 43, Assen, P. C. Kruyf f. Koninginnegracht 19, Den Haag, Johs. v. Olphen, de Wjttenstr. 28II, Amsterdam. Verder kregen troostprijzen: Mej. G. M. Capellen, Mauvestr. 28hs., A'dam; I. Fraenkel, 1 e v. Swindenstr. 33, A'dam; P. Gans, Vrplikstr. 135 I, A'dam; Mej. J. Liffmann, Verbindingstr. 3 III, A'dam; Mej. Musch, Mamixstraat 96 II, A'dam; Joh. Verhoef, Rechtboomsloot lóhs., A'dam; A. Smits, Saxenburgerstr. 32 hs., A'dam; A. F. de Booy, Riouwstraat 190, Den Haag; W^ A. Suman, . Bakenessergracht 5, Haarlem; D. E. F Visser, Bagijnesfr. 63boven, Leeuwarden; J. W„ Harting, Alexanderstr. 18, Leiden; Corrie Fortanier, Schiedamschesingel 17, R'dam; Marie Speekenbrink, Adamshofstr. 125b, R'dam; J. C. Speekenbrink, Adamshofstr. 125 b, R'dam; Mej. Fortgens, Station, Santpoort; Fr. v. d. Weide p.a. Th, de Groot, Kloosterstraat 22, Sneek; J. v. d. Arend, Griftstraat 4, Utrecht; W. J. J. Bakker, Jac. v. Ruysdaelstr. 24bis, Utrecht; Emmy Reuses, Rijksstraatweg L 251, Velsen; A. A. Riedijk, Nieuwe Laan 70, Vlaardingen; N. v. Hanswijk, Groot Graffel, Warnsveld bij Zutphen.

DB NIEUWE PRIJSVRAAG werd ditmaal weer door H, Zirkzee, Kort Rapenburg 2, Leiden, ingezonden. 1 8 15 22 29 36 43

6 7 13 14 20 21 27 28 34 35 41 42 44 45 46|47 48 49 2 3 4 5 9 10 11 12 16 17 18 19 23 24 25 26 30 31 32 33 37 38 39 40

De cijfers 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 en 1, 8, 15, 22, 29, 36, 43 vormen het woord Holland. Een 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14 is iets, wat men wel bij feesten organiseert. Als men 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21 redeneert, redeneert men goed. 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28 is een land in 't Noorden. 29, 30, 31, 32, 33y 34, 35 ^ een vrucht, die wij meest gedroogd eten. 36,37, 38, 39, 4°. 41, 42 is een aanteekening.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^—

43, 44, 45, 46, 47* 4«, 49, "^ een bewijs van bevoegdheid. Wie van u kan alle vakjes goed invullen ? Zendt uw antwoord vóór 12 Juli a.s. aan Red. Wereldrevue afd. Prijsvragen, Galgewater 22, Leiden. Onder de goede oplossingen worden vijf prijzen van een gulden verdeeld en vele troostprijzen.

Onderschriften-prijsvraag De prijs voor het gevraagde onderschrift van 30 Mei, wordt ditmaal toegekend aan J. H. ten Napel, Ligusterstraat 25, Den Haag, voor het volgende onderschrift: Neef (tot knorrigen 80-jarigen erfoom;: „En oompje, hoe gaat het er nu mee?" Oom (pas hersteld): „Tjonge, tjonge, wat een belangstelling. Maak je maar niet blij, ik heb weer voor twintig jaar get eekend." Verder volgen de namen der tr%ostprijswinnaars. Mijnheer ter N., wij zullen zien of wij aan uw verroek voldoen kunnen, het hangt voornamelijk van voldoende plaatsruimte af. Mevr. A. F. Martelhoff v. d. Akker, Rustenbürgerstraat 288 II, A'dam; J. Bouwman, Onder dé Linden 125, Amhem; Mevr. A. Dik, Deldenschestr. 70, Borne; Klaas Veerman, Cromvlietplein 51, Den Haag; Mej. E. S. Everts, Vierambachtstr. 86a, R'dam.

Een onderschrift gevraagd. Zendt dit vóór 12 Juli a.s. aan bet adres Redactie Wereldrevue „Bijschriften-Prijsvraag", Galgewater 22, Leiden. Als prijs wordt f 2.50 toegekend met vele troostprijzen.

VRAAG EN ANTWOORD R. A. te Haarlem schrijft ons: Als geregeld lezer van Uw interessant weekblad, ben ik zoo vrij 't volgend beleefd verzoek tot u te richten. Gezien de • vragen, die geregeld in Uw blad staan, en welke uwerzijds dan beantwoord worden., zou ik ook de mijne graag beantwoord zien. „Is er een boek te verkrijgen dat handelt over de „Grimeerkunst ?" • Antwoord. Het antwoord op uw vraag was niet zoo gemakkelijk, doch dank zij de vriendelijke hulp van den directeur der Openbare Leeszaal te 's-Gravenhage zijn wij in de gelegenheid u mede te deelen, dat de volgende boeken op het door u bedoelde gebied bestaan. In het Nederland§ch: Temooy Apèl, Grimeeren. Schmidt, Voordracht en tooneelkunst (Weten en Kunnen, no. 22). In het Duitsch: Hagemann, Der Mime, H II. Deze boeken kunt u in eiken boekhandel bestellen. Een onzer lezers vraagt ons een handleiding voor het maken, als monteur van zwakslroommotoren, een uiteenzetting

^^^^^—■ ."'

.•■'■;■■

van de moeilijkheden verbonden aan de verschillende stroomsoorten. Eveneens door het vriendelijke advies van den directeur der Haagsche Openbare Leeszaal kunnen wij onzen lezer mededeelen, dat de volgende boeken bestaan. Harterink, Electromotoren boekje, (Weten en Kunnen, nó. 38). Maitland, Zwakstroomgeleidingen. Boer, Raadgever aanleg electrische zwakstroomgeleidingen. Ten Bosch, Electrotechnische School, deel 4. Ook deze boeken zijn in eiken boekhandel te bestellen; Voor leden van de Haagsche Openbare-' Leeszaal zijn ze aldaar ter lezing te verkrijgen.

CORRESPONDENTIE H. A. 5., Den Haag. Wanneer ge een prijsraadsel inzendt, dan zijn de prijzen natuurlijk niet voor uw rekening, maar voor de onze. Wanneer het raadsel geplaatst wordt, ziet ge het, maar meestal krijgt ge ook in de correspondentierubriek er een mededeeling over. Een van de anecdoten heb ik gebruikt. De andere waren al een beetje aan den ouden kant. Mb. Sch., Almelo. Ieder lezeres of lezer mag aan de prijsvragen meedoen. Ge moet de antwoorden vóór den opgegeven tijd aan het adres dat er bij staat, toezenden. Wanneer ge een prijs hebt, dan leest ge het ih het blad. Hoeveel neefjes en nichtjes tante Lize heeft ? Maar jong60, hoe kun je zoo iets vragen. Die heeft ze nog nooit geteld, het zijn er vele, vele duizenden. K- H. K., Harderwijk. Zoodra ik de informaties heb, zal ik het u laten weten. Corn. V. te Rotterdem. Ik heb uw versje een paar maal overgelezen, maar dat klopte nietl M. CK de Gr., Utrecht Gaarne zouden wij u de vraag beantwoorden, maar... ze is zoo onduidelijk gesteld, dat het ons onmogelijk is om er een goed antwoord op te geven. We verdeelen de schildpadden in land- en moerasdieren, zoodat uit den aard der zaak het voedsel al heel verschillend is. Het is uit de vraag niet op te maken met welke soort we te doen hebben. Wil ons daarom p. o. even het volgende berichten of het geldt: ie. Een land- of moerasschildpad ? 2e. Loopt zij geheel vrij in den tuin of bevindt zij zich in een terrarium ? 3e. Nadere bijzonderheden? P. R., Middelburg. De bedoelde foto heeft voor ons geen waarde meer. C. V. te Rotterdam. Neen hoor, die prijsvraag is veel te moeilijk. Wat een combinatie Eva en Baal. Van Antiqua heb ik nooit van m'n leven gehoord. Dom, hè! /. N. te Rotterdam. Uw raadsel zullen we gebruiken. B. v. S. te Hengelo. Het door u gezonden raadsel is al te oud om het nog eens op te nemen. Mevr. J. L. te Amsterdam en eenige andere darrtes. U werd, evenals wij, de dupe van „Tante Post". Tot nu toe konden wij de kleinigheid voor de kinderen per drukwerk verzenden. Thans moet het op eens een brief worden. A. P. H. te 'sOrayenhagf. Het adres is Schimmels Boerderij, Barneveld. Verschillende antwoorden moesten wegens gebrek aan plaatsruimte tot het volgende nummer blijven liggen. Een beetje geduld dus a. u. b.

NATUUR BN KUNST Een alleraardigsfe kiek. waarop men de bekende aclricc Annie Bos in gesprek ziel met een volendammer. Mevrouw Bos lam vertoeft in Volcndam voor het opnemen van de film „Mooie Juullje van Volendf

WERELDREVUE

WEEKBLAD ONDER LEIDING VAN M. E. R. CUBIUS. BEDACTIE-ADRES QALQEWATER 22.LEIDEN.Tel- 760.

A JUUVI 1924

■

^^^^^^mmmsimmm^^

^—^^—

WEEKPRAATJE

—

—

~"

DE MAN EN ZIJN WERK

13

EEN STAD VAN MILLIOENEN. Op school hebben we het al geleerd, dat Londen net zooveel inwoners heeft als geheel Nederland en dat het net zoo groot is als de geheele provincie Utrecht. Het werd ons in de aardrijkskunde voorgeschreven en door den onderwijzer verteld. We geloofden het zooals we alle

De nederlandsche koninkliike familie in Zweden De koning van Zweden ontving zijn gasten en maakte met onze koningin een rijtoer. Op de rechtsche foto ziet men, hoe bij het afscheid aan de koningin en prinses Juliana bloemen worden aangeboden. zich met Griekenland te vereenigen, WAT BUITEN EN BINNEN in te willigen. ONS LAND GEBEURDE Mussolini tracht zijn positie te k.» fltofe redden, door zonder aanzien des 23—30 Juni persoons op te treden tegen de leden der partijen, die al te veel uit den Broederlijk vereeod staan Mac- ^^^B band sprongen. Hij hield een rede Donald en Herriot, niet alleen als in de senaat en in een bijeenkomst »et toonbeeld van socialistische vervan afgevaardigden der regeerings»oedering, maar ook als het voor'£ meerderheid. Ondanks het feit, dat >eeld van twee regeerders, die het, zijn gezag door het voorgevallene ia hun onderhoud op Chequers, het een duchtige knak heeft gekregen, andgoed, waar de engelsche premier nam de senaat een motie van ver:ijn „vrije" dagen doorbrengt, eens trouwen in Mussolini's regeering aan. djn geworden. Herzog heeft zich thans inplaats Heel veel is er over dat onderhoud van Smuts aan het hoofd der Zuidligenlijk niet gepubliceerd. Doch de afrikaansche regoering gesteld. ndruk, dien men ervan krijgt, is Omtrent ons eigen land valt het vel, dat de fransche regeering veel volgende te vermelden: »•erzoeningsgezinder is geworden en De Tweede Kamer heeft allerlei laar door de eenheid tusschen Enge- 1 ï belangrijke onderwerpen in behandeand en Frankrijk versterkt. In ling of in vooruitzicht. Ingediend is 'rankrijk is men over het resultaat De twee socialistische premiers h.y. een wetsontwerp tot wijziging Ier besprekingen nog niet heelemaal Macdonald en Herriot bij hun besprekingen op Chequers gefotografeerd. Foto aan de UI. London News ontleend. van de lager-onderwijswet. Voorgejerust. De Kamer en Senaat ontsteld werd ook de raden wet zoodanig ringen de verklaringen van den te wijzigen, dat het volgende jaar geen lieuwen premier heel koeltjes. verkiezing voor leden der Raden van Hoe intusschen ook de zeilen zijn arbeid gehouden behoeft te worden. rerhangen, op één punt willen de De Eerste Kamer heeft het wets»eallieerden blijkbaar van geen wij: ontwerp tot herziening van de Leerelen weten. Duitschland moet de gaplichtwet en de Lager Onderwijsantie geven, dat het met z'n lust tot wet 1920 aangenomen. Evenals het )ntwapening ernst is. MacDonalden voorstel tot toekenning van kasvoor' -lerriot zonden het Rijk, met goedschotten aan den Kon. Holl. Lloyd. ceuring van België, een nota om Verwacht wordt dat de Zuidiet aan zijn verplichtingen op dit Afrikaansche regeering een gezant junt te herinneren. in Europa zal benoemen, die zijn De belgische regeering is door zetel hier te lande zal hebben. rierriot persoonlijk geheel op de , Een Fransche raderboot met den loogte gebracht van de besprekingen voorzitter van decentrale commissie Tiet Engeland. voor de Rijnvaart aan boord, is Generaal Dupont is benoemd tot te Nijmegen aangekomen en naar >pv olger van generaal Nollet in de Rotterdam doorgegaan. £x)mmissie van toezicht op de duitAls een nieuwigheid valt te meliche bewapening. den dat minister Colijn per draadDe nieuwe regeering verleent in De moordaanslas op Matteotti iet bezette gebied amnestie en heft Bovenstaande foto, aan de III. London News ontleend, toont het huis van den vermoorde en looze telefoon een redevoering hield den weg, waarop de aanval plaats vond. A tot E zijn de plaatsen, waar de moordenaars over de finantieelen toestand van verbanningen op, wat vooral in stonden. De gesloten auto is op de foto door een andere vervangen. ons land. Engeland een goeden indruk maakte. De gemeenteraad van Amsterdam De fransche Kamer heeft, nadat heeft dé verschillende voorstellen Herriot de kwestie van vertrouwen die betrekking hebben op de ar»esteld had, credieten voor het Roerbeidsvoorwaarden van het gemeengebied goedgekeurd. tepersoneel aangenomen. Het zal van Duitschland's houVan de Koninklijke familie, op ding afhangen, in hoeverre Herriot reis naar het Noorden komen goede sn MacDonald hun verzoenende poberichten. De koningin zal bij de litiek kunnen handhaven. opstelling Van het standbeeld van De tegenstanders van de LabourKoning Willem II te Tilburg aanregeering zitten niet stil. Zij leed wezig zijn. reeds haar zesde nederlaag in deze De Krijgsraad te 's-Hertogensitting. Mexico heeft inzake de uitbosch sprak de beschuldigden in de setting van den britschen agent Maasti ichtsche spionagezaak vrij. Cummins niet toegegeven, deze moest Een ernstig spoorwegongeluk, dat 't land verlaten. De engelsche woninggelukkig geen slachtoffers vroeg, had wet is in tweede lezing aangenomen. bij Leiden plaats. De britsche regeering weigerde de Men vertelt, dat de postchequeischen der bevolking van Cyprus Voor tien Jaren en girodienst in Augustus zal woroetreffende verleening van onafhan- Op 28 Juni 1914 werdei te Serajewo de Oostenrijksche kroonprins Franz rdinand en zijn den heropend. kelijkheid en van vergunning om vrouw ve oord. De Indirecte aanleiding voor den wereldoorl

A. VAN DAM 3r.

"il Ä? .Vu-

m

if

w^r\ '-■ 'T^ ra CT WÈtti' i^lH ■

a

Eigenlijk moest ditmaal het opschrift luiden „de man aan zijn werk". Want iedereen weet en en iedereen erkent dat de eertse steenlegging voor het Centraal Gesticht van de Joodsche Invalide, waaraan de heer van Dam bezig is, mogelijk werd door het werk van der. heer van Dam en zijn sympathieke vrienden, die volgaarne de hulde welke wij v. Dam hier brengen zullen onderschrijven.

v

T*3»T

■

■"

""^Éift

^1i

Even interessant is de vischmarkt, welke in de buurt van de Docks, dus aan de rivier wordt gehouden. De „River", de Theems, speelt in het leven van Londen een bijzondere rol. Zij is de groote verbindingsweg met de buitenwereld, trekt een deel van het verkeer in de stad en verder op is zij het uitspanningsgebied van lederen rechtgeaanien Londoner, die sport en verblijf op en aan de River als een hoog, zoo niet het hoogste genoegen be-schouwt. Wat heel begrijpelijk is.

PALL MALL OOSTZIJDE door Muirhead Bone

wijsheid van die boekjes en die onderwijzers geloofden. We moesten het weL Erg veel indruk heeft het nooit op me gemaakt. Ik hield het in mijn hart voor een kletspraatje. Hoe moesten se nu al die menschen van Nederland allemaal bij elkaar krijgen in een plaats niet grooter dan een van onze kleinere provincies. Oorspronkelijk heb ik er dan ook nooit erg naar verlangd om naar Londen te gaan. Later toen ik uit den mond van familie en vrienden van de wonderen van Engeland's hoofdstad hoorde, waar, ik spreek nu van een 25 jaar geleden, alle mannen boven de 16 jaren hooge

In Holbom ziet ge de drukte, M'n eerste kennismaking was die u als vreemdeling, telkens een diepe ontgoocheling. Het zou me niet verbazen, weer overweldigt, plots staat wanneer het gros der menschen ge voor een poortje, ge loopt er van een eerste bezoek aan Lon- door, het stille hofje, de Staple den geen overweldigend aangenamen indruk meenemen. Het is een heel andere stad b.v. als Parijs, waar het bcht en zonnig kan zijn, waar de gezellige café's langs de boulevards je noodigen, waar het Bois is, dat je aantrekt. Londen wil gekend zijn. En dan valt die Kolossus OP DE THEEMS. met z'n zeven, acht millioen menschen mee, eiken keer meer. Inn biedt u rust, zooals ge het thuis niet intenser kunt vinden. * * * Het verkeer is schitterend gereNu ben ik dolgraag in Londen, geld, de verkeersagent opperhet is een stad met een eigen machtig, iedereen voegt zich naar cachet, waar de uitersten, in zijn bevel, zonder redeneeren. elk opzicht, elkaar ontmoeten. Om den hoek van een der drukste Je loopt op straat in het drukst straten, ziet ge den stoep-schilder van het moderne zakengedeelte zitten, die z'n hulpelooze krijten je ziet een advokaat uit het teekeningen op het trottoir heeft gerechtshof komen met z'n pruik aangebracht en door traditioop, alsof hij nog in de 18e eeuw necle trucjes op het gemoed van den voorbijganger tracht te leefde. Hier gaat een straat, waar de werken. Alle tegenstelling! bussen elkander in lange rijen * Midden in de stad vindt ge de opvolgen en de vlugge taxi's groote groentemarkt en de namen, over het plaveisel schieten. Parallel ermee loopt een andere die men in de straten om de straat of beter gezegd een opeen- Covent-garden market ziet, gevolging van straatjes en steeg- tuigen ervan, dat Nederland jes, waar het zoo stil en rustig steeds voor een belangrijk deel is, als in een provincieplaatsje aande voeding van Londen heeft meegedaan. in ons goede vaderland.

DE LAATSTE MOLEN VAN LONDEN.

Wanneer ik u over Londen wilde vertellen, alles wat ik er zoo langzamerhand van weet en alles wat 'te vertellen is, dan kan een jaargang van ons blad er mee gevuld worden. Hoe ik er zoo toe kwam om over deze stad te schrijven ? Het is naar aanleiding van een buitengewoon interessant boek dat een vriend mij zond, The Artist's London. De gedachte, welke de geboorte gaf aan deze uitgave is een zeer gelukkige. Men heeft onder de artistieke leiding van John Drinkwater, Wilfred Whitten, W. P. Robins en James Laver, een' collectie van teekeningen gere-: produceerd, die Londen van alle, kanten te zien geven. Het boek is by John Castle, 7 Henrietta Street, London, ver-

TUSSCHEN STRAND EN FLEET STREET. GEZICHT OP DEN .ST. PAUL."

hoeden droegen, en waar je boven op den omnibus zat, toen kwam het verlangen naar Londen.

TEGENOVER ALHAMBRA.

HET MONUMENT.

schenen, het kost 25 shilling. En .... 't is een schat om het te bezitten. M. E. R. C u r i u s.

^

"l-'-1

■

.■

'■

' ..

■

■

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^mm^^mmmmmmÊmm^^mm^im

SQUIBS LID VAN DE TWEEDE KJUflED

DE FOTO'S VAN DEZE WEEK

SOC1ÉTÉ DES FILMS ART1STIQUES, DEN HAAG

Het Dorus Rijkersfonds In Krasnapoisky te Amsterdam werd de eerst: hoofdbestuursvergadcring van dit fonds gehouden.

i Hét nieuwe doorzendstation ïroor Malabar, op Meyendell bij Wassenaar opgericht, hierbij afgebeeld.

Demonstratie van blinden

den Haag. 400 i 500 leden van den nederndschen blindenbond namen er aan deel.

Ai*

De moelliikheden bij de Witte Krulsloten

Door het staken van den verkoop van Witte Kruisloten werden de collecteurs van de staats-lotterij letterlijk bestormd door liefhebbers.

De motor-reddingsboot ,.Brandarls" vertrok naar Engeland om daar deel te nemen aan de feestelijkheden van het 100-jarig bestaan der engelsche Reddings-Wij.

Brand in de Paiace-garase

te Scheveningen. welke door de brandweer werd gebluscht en natuurlijk veel publiek trok.

De verhooging van de Willemsbrug 3

De eerste sleealeaaiaa TanhetCentraal Gesticht TOOT de Joodsche Invalide. Als een daad van piëteit werd ook aan het zoontje van den onlangs overleden directeur den heer Norden een functie bij deze plechtigheid toebedeeld.

te Rotterdam, welke men in November hoopt gereed te hebben

Een noodlottise ontploffing

te's-Gravenhage ontplofte een ketel,waardoor een der employees doodelijk werd getroffen.

Het nieuwe gymnasiun te Haarlem aan het Prinsenhof, dat begin Juli in gebruik wordt genomen.

..De Willem Six"

welke voor de olympische zeilwedstrijden naar Havre gaat in den binnenhaven te Rotterdam.

Squibs had de 100.000 gewonnen en met haar verloofde en haar vadereenige vroolijke dagen te Parijs doorgebracht. Mr. Lee, haar verloofde, van beroep politieagent, was weder naar Londen terug geroepen om zijn plichten te vervullen. Spuibs was echter met haar vader te Parijs achtergebleven om daar nog eenige inkóöpeh te doen. Zij maken daar kennis met mevrouw Van Pompenburg, de eigenares van «een groote melkinrichting te Londen. Hun wordt het voorstel gedaan om in deze raak aandeel te nemen, doch Squibs besluit zelf een dergelijke inrichting te beginnen, waarna een geweldige concurentiestrijd t.usschen beide zaken ontstaat. Deze strijd wordt nog verwoeder, wanneer mevrouw Van Pompenburg candidaat wordt gesteld voor de Tweede Kamer en Squibs haar verloofde. Mr. Lee, eveneens candidaat stelt. Door frauduleuze handelingen van Squibs' vader kan echter de candidatuur van Mr. Lee niet doorgaan. Doch wanneer later blijkt, dat de vader van Spuibs zich steeds tien jaar in haar leeftijd heeft vergist en zij dus de leeftijd heeft bereikt

waarop zij zelf candidaat kan worden gesteld, wordt de verkiezingscampagne met nieuwe kracht voortgezet echter met dit verschil, dat de strijdleuze thans is: „Kiest Squibs!" Na een verwoeden strijd weet zij te zegevieren en volgt haar intrede in de Tweede Kamer, waar zij een schitterende speech afsteekt en waarin zij de stelling verdedigt, dat een zuigeling belangrijker is dan een pantserkruiser. Uit den aard der zaak ontvangt Squibs thans veel uitnoodigingen, welke zij echter meestal weigert. Eindelijk wordt een invitatie van lord Diver-Divers geaccepteerd, hoofdzakelijk, omdat sde geheele familie, zelfs mevrouw Van Pompenburg, met wiè zij inmiddels verzoend waren, worden geïnviteerd. Zij worden ondergebracht in een vleugel van het oude slot, waarvan de legende de ronde deed, dat lederen nacht de geest van een der voormalige slotheeren door de zalen doolde. Des nachts volgt een dolle spookgeschiedenis met als slot twee huwe lijken n.1. van Squibs met haar Charley Lee en van haar vader met mevrouw Van Pompenburg.

Het groentenveillng bedrijf in Delft Links de lOOOste wagen, welke het station Delft verlaat, rechts de veilinghaven met de veilingruimten.

-nv'. ■

fcj

^

\ Mr~3^F" VKM^«"

' OS» aa^

LL^O »jEEy^.^r IH E^^^^^EW.

1 ^1

WÊfm

Hl

,

ra éLL

|

E

Het spoorwegongeluk bü Leiden

Een nieuwe kinderspeelplaats te Amsterdam

Tentoonstelling reddingswerk

Vaar de trein uit Utrecht tegen den electrischen tram den Haag—Leiden—Katwijk opreed. Als door een wonder kostte dit ongeval geen menschenlevens.

werd Zaterdagmiddag bp Wittenburg door den wethouder E, Polak, geopend.

in bet Kurhaus té Zandvoort. Reddingsboot en eenige andere apparaten.

ÉHHHi

IP^PPPili^^P^J^;^^ -'

MAUBRAM ,,Wer nie sein Brot mit Thränen ass " (Goethe). Als er één kunstenaresse in de historie te noemen valt, waarop dit dichterwoord toepasselijk is, dan dient men te verhalen van den roemrijke loopbaan van Maria Felicita Garcia—Malibran. Een loopbaan, die voor haar dikwijls een lijdensweg beteekende. Zij was de dochter van Manuel Garcia en werd Maart 1808 te Parijs geboren. Haar vader, een der meest beroemde kunstenaars van ; zijn tijd, was van Spanje (Sevilla) ' naar Parijs gekomen om te trachten door het componeeren van opera's 1 en kleinere muziekstukken de aan| dacht op zich te vestigen. Dit is hem minder gelukt door zijn eigenI schappen als componist dan wel door zijn schitterende tenorstem en hoedanigheden als zangleeraar. Het begin van de 19de eeuw leverde Europa een aantal virtuosen I van den allereersten rang, zooals I dat nimmer meer plaats vond. Men i zou kunnen zeggen — geheel nauwi keurig is deze definitie niet — dat L het Wagner-tijdperk aan de instrui mentale en vocale virtuositeit een j einde heeft gemaakt. De groote j virtuosen werden vereerd als koi ningen en men moet de „gazettes" en „revues" uit die dagen lezen, om een ig begrip te krijgen, welke beduidende plaats deze muzikale ^specialiteiten in dj samenleving in| namen. Geen wonder, dat de eerzucht van zoovele ouders er op gericht was, hun zonen en dochteren tot ,,ster" te zien ontwikkelen. Dit I verschijnsel doet zich anders in elk II tijdperk der geschiedenis voor. En de eerzucht ,,in persoon'" was Manuel Garcia. Hij wilde van al zijn | kinderen zangers en zangeressen maken, die de wereld moesten veroveren. En ook de kleine Maria viel L ten offer aan zijn matelooze zucht ) naar roem en geld. Bewonderen moet men echter het geduld en de volh harding, waarmede hij bij zijn zon< derlinge methode te werk ging. De ,,methode", die in geen enkele I zangschool ter wereld staat opgeteekend, bestond o.m.uit een serie lichamelijke tuchtigingen, die de on' hebbelijke eigenschap hadden, dat de betroffen leerling er nooit aan j gewend raakte. Ook zijn dochtertje i moest hiervan het slachtoffer worden. En nooit is zij het gevoel van vrees - voor haar vader te boven gekomen, dat zij in haar eerste levensjaren voor hem gekregen had. Door alle tijden heen zijn er wonderkinderen geweest. En vooral de muziek heeft het grootste percentage van deze psychologische raadselen geleverd. Het verschijnsel zelf is te algemeen bekend, om er verder op in te gaan. Maar ■— en daar heeft men uit den aard der zaak minder van vernomen — er zijn een zeker aantal beroemdheden geweest, ^ie in hun jeugd slechts met de allergrootste moeite de elementaire regelen der kunst hebben geleerd, en die bijvoorbeeld op 16-, 18-jarigen leeftijd geen enkel teeken van die eminente muzikaliteit gaven, die

Speenhoff gaal jubileeren ! Reeds twintig jaar heeft hij met z'n gitaar vanaf hel podium in looneel- en concertzalen tot ons gesproken. Twee decennia reeds heeft hij ons z'n fijne kunst gebracht. Hoevelen hebben niet gepoogd in het genre-Speenhoff naam te maken, beproefd om ook naar voren te komen, 't Is niet alleen gebrek aan zin voor het oorspronkelijke geweest, dat zoovelcn bracht tot nabootsen, 't Is bovenal geweest de machtige bekoring van Speenhoff's eenvoud in voordracht en in den aard van wat hij gaf-Geen dik-doend liedje, geen gezwollen taal die toch niemands koude kleeren raken, maar gevoelige liedjes met de eigenheid van de Hollandsche taal. die direct 't hart treffen. Speenhoff's optreden is een openbaring geweest voor allen en 't pleit voor z'n groot talent, dat hij al deze jaren z'n populariteit heeft behouden. Hij is gebleven de kunstenaar, die z'n mede-menschen iets mocht brengen lol vermooiïng van hun leven, lot verdieping hunner inzichten. En deze allround artist, deze zanger, dichter, teekenaar. schilder zal binnenkort het feil herdenken dat hij vóór twintig jaar voor het eerst is opgetreden. Dat hij allerwege de grootsle belangstelling zal ondervinden staal vast als een rots en bovenstaande porlretlen van hem. zijn talentvolle vrouw en zoon. zullen onze lezeressen en lezers zeker waardeeren.

later door de gsheele wereld erkend zou worden. Onder de groote componisten is Wagner hiervan een voorbeeld, die 20 jaar geworden was, zonder zelfs iets middelmatigs te hebben geproduceerd, terwijl Mozart reeds op 10- jarigen leeftijd meesterwerken schreef. Hoe Wagner dit later „re; vancheerde", weet een ieder. Ook de kleine Garcia behoorde tot de kinderen, die in hun prille jeugd geen enkel teeken van bijzondere muzikaliteit aan den dag legden. Zij had niet het minste, genoegen in studeeren en feitelijk geen stem. Nu pleit het voor de opmerkelijke gaven van Manuel Garcia als paedagoog, dat hij — en de latere uitkomsten hebben hem schitterend gelijk gegeven — zeker was, dat zijn kind een groote kunstenaresse zou worden. En hij was juist de geschikte

man, om elke hindernis te overwinnen. Ten koste van zichzelven en anderen. De eerste lessen maakten • hem zoowel als Maria wanhopig. Zij zong zoo valsch, dat hij van het klavier opstond en weg wilde gaan. Wetende welke uitbarstingen van woede dit later voor haar geven zou, liep het kind hem na, hield hem aan zijn jas vast en smeekte opnieuw te beginnen. Belovende het beter te zullen doen. En met bulderende stem donderde Manuel Garcia: Maar je zingt toch valsch — hoor je dat niet? En dan vertelde het kind, dat zij zelf ook vond, dat zij valsch zong — en het zoo graag beter zou willen doen. Een typeerende anekdote uit die dagen, karakteristiek voor de eigenaardige methode van haar vader en de sympathieke hoedanigheden waarmede zij later, als vrouw, alle harten

(®n JPIRTT®

won is de volgende: Manuel Garcia had, tot hij in Parijs kwam, slechts kleine, één-bedrijvige opera's geschreven. Natuurlijk wilde deze ambitieuse kunstenaars zijn krachten beproeven op een meer omvangrijk werk en daarom verzocht hij een bekenden tekstfabrikant, die toen maals, wegens zijn groote handigheid drakorige toestanden voor het tooneel uit te denken, een verdiende reputatie bezat, Bouilly, met bem samen te werken. Bijeen dier samenkomsten bezocht Bouilly den Spanjaard en hoorde uit een zijkamer het smartelijk huilen van een jong kind Een bediende lichtte hem in: dat is Marie, zij is gestraft door haar vader, omdat zij weer zoo valsch gezongen heeft. Steeds luider werden de kreten van het meisje. Op goed geluk opende Bouilly een deur en trof Garcia aan, terwijl deze bezig was zijn dochtertje te slaan. Ontdaan van zooveel onnoodige wreedheid trad Bouilly op Garcia toe en beschermde het kind. „Garcia, ik kèn geen kind hooren huilen en blijf daar nooit kalm bij. Dat moet je niet doen." Van de consternatie maakte Maria gebruik om te ontvluchten. . Toen begavpn de mannen zich naar Garcia's studeervertrek en bespraken hun plannen. Bij het weggaan zegde Bouilly Garcia allen steun toe, maar stelde één voorwaarde. De zangmeester, die geen genade kende voor een valsch-gezongen noot, moest plechtig beloven, dat hij zijn kind niet meer zoo hardvochtig zou behandelen. Bouilly haalde de kleine, schuwe Maria en waar hij bij was moest Garcia zijn kind omhelzen en weer ,,de beste vrienden" worden. Toen dit gebeurd was vloog Maria den braven Bouilly, die alleen maar in zijn tooneelstukken bloeddorstig was, om den hals en fluisterde hem in 't oor: „Nooit zal ik U vergeten". En Maria Garcia, na vele jaren van een groote amerikaansche tournee teruggekeerd als Maria Malibran, zocht te Parijs het eerst Bouilly op, die haar niet herkende „Wat, gij kent het zangeres je uit de Rue de Louvois niet meer, die U beloofd had, nooit te zullen vergeten hoe lief gij voor haar was? Ik heb U niet vergeten en zou dat nooit gekund hebben." En Bouilly steunde haar te Parijs met allen invloed dien hij bezat. Op schitterende wijze beloonde zij het vele goede, dat hij voor haar tot stand bracht. rf ,

(Slot volgt).

-

CKAX C^TAK.

DIODOTTO

MENSCH il KEN XJW WAARDE Op grond van uitgebreide analitische onderzoekingen, heeft de Amerikaansche dr. Perlier kunnen vaststellen, dat.de materieele handelswaarde van het menschelijk lichaam 98 centen bedraagt. (Courtmtenhericht)

SCHUBERT

Het komt weer uit Amerika. Een dokter heeft berekend De standaardwaarde van den mensch. Wel, ik vind het uitstekend. In de valuta-woestenij. Dees' labyrint op aarde Behoudt tenminste nog de Mensch Zijn nominale waarde.

componeerde zooals bekend is een ontzagwekkend aantal liederen. Hij bracht zekeren dag zijn vaderlijken vriend en verzorger Michael Vogl, wien de muziekgeschiedenis veel verplicht is voor de verspreiding van de Schubert'sehe kunst in den aanvang van de 19e eeuw, verscheidene liederen om eens door te spelen. Na een dag of veertien, zong Vogl, die een serieus zanger was hem een lied daarvan voor, dat hij voor zijn stem getransponeerd had. Aandachtig luisterde de meester toe. Toen vroeg hij: „Kijk, kijk, dat is niet slecht. Van wien is dat toch?"

Zwijgt hoogmoed, zwijgt van rang en stand. Weg met de adelbrieven. Ge zijt wat luttel vleesch en been. Verwaanden en naleven. Uw standaardwaarde is geijkt, Als graan, katoen en krenten. Ge staat ter beurze genoteerd. Op acht en neeg'tig centen.

ROBERT SCHUMANN werd eens als jongen man te Dresden bezocht door den beroemden muziek-aestheticus en geleerde, Eduard Hauslich, auteur van het aangevochten werk „Vom musikalisch Schonen" dat in elk geval geldt voor de basis van moderne muziekcritiek. Het gesprek komt op „hefonderwerp van den dag, Richard Wagner, en Hauslich vraagt of Schumann met hem omgaat. „Neen", antwoordt Schumann, „voor mij is Wagner een onmogelijk mensch, natuurlijk is hij zeer intelligent, maar hij praat aan één stuk door. Menkantoch niet steeds aan 't spreken blijven!" Den volgenden dag bezocht Hauslich, Richard Wagner. Deze geeft den volgenden karakteristiek van Schumann: „Uiterlijk verkeeren wij goed met elkaar, maar men kan met Schumann niet converseeren, hij praat geen woord. Direkt na mijn aankomst uit Parijs, bezocht ik hem, vertelde vele interessante dingen over het Parijsche muziekleven, Schumann bleef mij onbeweeglijk aanzien, staarde in de lucht en zei geen woord. Toen ben ik ten einde raad opgesprongen en weggeloopen. Een onmogelijke kerel 1" EEN IDYLLE. Italië. Het land van muziek, gitaren, liefdesmadrigalen, schoone pages en amoureuze gravinnetjes, baronesjes, vorstinnetjes. Helaas is dit alles lang, tè lang geleden. In dien schoonen tijd was

7Ti&X J&ft

Ik schat uw peezen op een dup'. Een kwartje borst en beenen. Een stuiver haar en opperhuid. Een schelling Ueaf en teenen. Dan blijven acht en twintig cent Voor beend'ren, ingewanden. Het hoofd telt bij verkoop niet mee. Veel vraag is er naar handen. Ja. moog'lijk blijft steeds het gevaar, (Vanwege speculatie) Op lichte schomm'ling van de koers. (Men denke aan Inflatie) Daarvoor is slechts een goede raad. Een oorlogje te maken. Dan komt weervraagnaarmenschenvleesch. En leven in de zaken. ;

Dan'houden we een uitverkoop. Voor d'inventarisatie. Vanwege het moreel bankroet. Van een of and're Natie. Vooruit, nog wat beschadigd goed. Weg met het heele hoopie, Twee kwartjes alles door mekaar. Ja 't leven is een koopie.

Juni 1924 ^

CHEF VAN DIJK

W^i it't^imrEm^^^^-j-i^zsps^TW Mmm """MMä—

ERRATUM Op de voorpagina van het vorige no. is foutief vermeld dat de tekat »an „La" boudoir d'Aspasie" van den heer Pisuisse zou zijn. Dit moet wezen oil bal repertoire van den heer Pisuiaie. —-

BUITENLANDSCH TOURNEE

' \

Kleine, serieuxe onderneming wenscht een HOLLANDSCH GEZELSCHAP samen te stellen, om op zakelijke basis en voor geiamenliike rekening een internationale tournee te organiseeren. Er wordt nog aansluiting gezocht met eenige DAMES met vrij goede zangstem; voordracht en aanleg voor goed dansen. Zij, die deel wenschen uit te maken van deze tournie, moeten over eenig kapitaal beschikken en moeten, wat uiterlijk en liguur betreft, voor het tooneel geschikt zijn. Uitvoerige brieven, met photo, welke wordt geretourneerd, zende men onder motto .Cabaret" aan de Administratie van dit blad, Galqewattr 22, Leiden.

^^^^■*l^ ■ '-:-; ■ al

"!ji!

-™_.^

♦,?-*

trs ' Ir

I«*

~m ;

f

Bk' ^

Vl

^ l .i .

.. .

■*~

i

r lfiV *i":; i V B

'WM/iyJM

wm^mtSr

de latere componist van canzones en verliefde liedekens, lievelingspage van de schoone Bianca d'Este, gemalin van Ercole 1. Didotto bespeelde zoo wonderlijk schoon de Viola da Gamba, dat Bianca eiken avond naar hem (als kunstenaar) verlangde. Eens sprong hij tè laat van het balkon ... de oude vorst bemerkte het en liet hem in de gevangenis werpen. Ercole I speelde nu zelf de zoete melodieën op de gamba. Bianco hoorde geduldig toe... maar haar hart verlangde toch weer naar Diodotto's spel. De vorst zocht den kunstenaar op en snauwde hem toe: „Ik zal je vrijlaten, knaap, maar zeg mij eerst het geheim van je spel." „Het geheim,?" lachte Diodotto, „'t is zoo eenvoudig als 't maar kan. Gij neemt den strijkstok bij den juisten plek. En zet op het goede moment den goeden vinger op de goede plaats

PAGANINI den duivelskunstenaar, den Mephisto van het vioolspel, zooals het bijgeloovige Italiaansche volk hem zag, werd eens gevraagd wien hij voor den grootsten violist van zijn tijd hield. „Bescheidenheid weerhoudt mij daarop te antwoorden,' zei hij, „maar de tweede is Lafont 1"

PADEREWSKI de onovertroffen virtuoos en ex-president van de Poolsche landen, herhaalde dat voorbeeld toen hem eens door een kriticus werd gevraagd, wie de grootste pianist van dezen tijd was. „Dat weet ik zoo precies niet te zeggen", zei hij na een poosje nadenken, „maar de tweede is ongetwijfeld Godowski."

HUGO WOLFF schepper van het moderne lied en zeer gevreesd schrijver over muziek en musici, was zijn geheele leven een hartstochtelijk bestrijder vandesymphonieënvan Brahms. In zijn laatste jaren, werd hij eens door een vriend meegenomen naar een concert van de Weensche Philharmonie. Het programma vermeldde o.m. een Brahmsche symphonic. Tot het einde bleef Wolff bewegingloos luisteren. Plotseling sloeg hij met den vuist op den logerand en riep uit: „Alle duivels ... en toch . . . bevalt het me."

MET VACANTIE Onze arlislen maken ook hun vacantiereisjes. We geven hier een paar afbeeldingen van Henriette Davids, die te Montmorcncy vertoefde. Links chauffeerl ze de auto, waarin achterin haar echtgenoot, de bekende revueschrijver Rido — voor den burgerlijken stand Ph. Pinkhof genaamd. — Rechts is de revuester opgenomen aan den voet van het voor de in den oorlog gevallenen opgerichte monument.

*:■ *'■'-£.

"

i >iAaaäa

;v

^^^^

■

■

^^^^.WWw^^ •J®::

3EBN eRffiP VAN 3BBN VERSTAN0Ï03B VROOW AAN EEN VER3LÏEEÖEN JONOEN MAN WOORDEN EN MELODIE VERVAARDIOD DOOR DEN HEER J. H. SPEENHOFF

0 \^J

I

jye/ ó^zcdmbAit.v^mat.fa jc^^

w^

**&i

jSai ty/MkW'Cm/~wj£WM/w&

0^ ■

$ ^^

^3 'Msófa^JfoAMmvSc'.ïcfymmb. fMxMM ^^ym^k^wwoxi

NI

9'

■■"-':-

/&ï/. ^ 'io/.ifr la/.lou w-W...^jDo&m0eh^dM/irin;fa.i}e/- i\Mg

in

Je schreef me lieve malle jongen Dat jij voor eeuwig van me houdt. En dat je me ondanks m'n leven Niet als 'n slechte vrouw beschouwt. Maar als ik jou je zin wou geven En ook 's van je houwen ging. Tralala laia lala lire Hoe moet dat dan, m'n lieveling?

En heb je me weer wat te zeggen Een lieve grappenmakerij? Of weetje soms weernieuwenaampjes Maar die j'al duizend malen zei? En als ik die 's ging gelooven En ik jou ook zoo noemen ging.... Tralala lala lala lire Hoe moet dat dan, m'n lieveling?

En moet 't altijd bij ons blijven Zooals 't was in het begin ? En moet ik lieve dingen zeggen Tusschen jou stille zoenen in? Maar als de jaren dan 's kwamen Dat ik m'n haren verven ging.... Tralala lala lala lire Hoe moet dat dan. m'n lieveling?

En zou je bij me willen zitten Je weet wel voor me op den grond. En zou je dan m'n haren zoenen En zou je zoenen op m'n mond? En als ik dat 's lief wou vinden En ik jou ook 's zoenen ging... Tralala lala lala lire Hoe moet dat dan, m'n lieveling?

En als we dan zoo samen waren En als je moeder dan 's kwam En als ze met d'r lieve tranen Jou zachtjes mee naar huis toe nam. En als ik dan geen woord mocht zeggen Wanneer je zoo de deur uitging... Tralala lala lala lire Hoe moet dat dan, m'n lieveling?

m v ;> v

f^

I'

h>n \ *

il het album van

r«

Pisuisse met muaiek van

«

Want als ik jou nou toch geloofde En ik me maar bepraten liet.... Och jongen, dat zou akelig wezen Een slechte vrouw bemint men niet. Want als je vrinden je vergaten En jij me dan verwenschen ging. Tralala lala lala lire Hoe moet dat dan, m'n lieveling?

n®;

Je zou me dan wel niet vervloeken.... Want vloeken ken je meen ik niet. Maar denk 's wat ik moest beginnen Wanneer je zweeg bij je verdriet. Wanneer je op 'n stoel bleef zitten Zooals 'n harde vreemdeling.... Tralala lala lala lire Hoe moet dat dan, m'n lieveling? ::@:

i Pedactle en Administratie: Galgewater 22, Lelden ■

.

En als je dan na vele jaren Begreep wat of je had gedaan En als ik jou dan niet kon missen En zonder jou niet door kon gaan. Dan zou je 't aan mij verwijten : Dat ik van jou hield, lieveling, Tralala lala lala lire Dat ik van jou hield, lieveling!

:e:

J\QX

,0l'l

Verschiint Wekelijks • Prils per kwartaal f 1.75

Tak

SHS^

•^i