EEN MENSCH KAN ZOO LICHT ZICH VERGISSEN I WOORDEN EN MUZIEK VAN JENNY MEIJRINK SfcidU'VtHa.
o Q
'VitkcUcnè
0-
iJijl^JiJ j-lr^Jjlp J^J ^^ J$$itHtii fav4um iK-&
&=
J
JxUSmMbiéspkw-Mb-te* 6%t.{MkaJc§<Mii£}3i^v'f^pi
m%
1
^
:
SI
J
i
^
i Ü1 s
=W
^
^
^
*if
w
E
f
i ë
3?
ü
f
^
IE
E
WW
P
V
o o
ÏE
^
TCi:
^
g^
^ ^
1: ^, '* ■v
^
%iliï'£p fava, !iewtót'tent.
w
p
, w
Sat .Tug-
1
pp M'jii" - ggpii g
3=5
s
tr"
"Mtä
s
i^j&daMimudmfynl %xt j^2Mt.m*&Mi{. ^
^
5^ ^pS!
^
^3 ï-^
m
t
a
^
.
(W mi^füMW fodtjriifrtei.Ai* -
ï S ^Ü gp r
ff
ev
5 a m i ff i i f^i
sz
^
i
r
^
^=^:
Heel de wereld schijnt veranderd, Alles staat thans op zijn kop 1 Schrijft men „droog weer" in de kranten, Steek je parapluie maar opl Hoop je op wat zon en warmte, Krijg j' een hittegolf present. Maar in half Augustus denk je Dat j'op Nova Zembla bent. Wat moet je daarvan denken? Wat kun je daaraan JoenJL Een mensch enz.
l •*
ï
O'
^P
^^g m mm
Stond men vroeger lang te wachten, ' Soms een uur wel aan 't loket. Om een wissel te betalen, of te innen. 't Was geen pret. Neen, zei Holland, dat moet anders. Vlug een nieuwen weg gebaand. En het wachten bij de giro??? Duurt nu langer dan een maand 111 Wat "moet je daarvan denken? Wat kun je daaraan doen? Een mensch enz.
ms w ml 0 9
-.s
■&-■—&v
Vroeger was ons kleine landje ■ Onbekend bij menig ras. En men dacht: het was een eiland In een groote waterplas. Nü heeft het een naam verworven. Door zijn daden en zijn kracht. Holland, vragen nu die menschen. Wie had dit van jou gedacht? Wat moet je daarvan denken? Wat kun je daaraan doen? . . Een mensch enz.
HET VOORNAAMSTE THEATER VAN ROTTERDAM
STEEDS DE EERSTE
,-
O 0
0 0
CINEMA -DE MUNT*
Verschijnt Wekelijks
G
•;*•
HET W.B.-THEATER BRENGT STEEDS HET NIEUWSTE
o
«it
iPc- tt.^OV'SHjll. Äy.-Ä:vi-JW MiW/.
E
1
«
^^p^^rpz^Pyp^^-U^-^l^^^ .■J^tl/.
0
"
jii j n
^ toMgytMUW
o
o o
^
^
ï:
o
^limi
o o
£i.t_
a»
©
5É
f
m
f
i
KALVERSTRAAT
© 0
0 0
AMSTERDAM
IN HET BRENGEN
VAN HET LAATSTE
M
Prijs per kwartaal f 1.75 - Postcheque No. 41880
-
w^^^mmmmmm^^^mmmmm^
mm. .MARTHMWALß&N. •OOSTENRIJK-
Onder de Nederlandsche looneelarfislen, die hun talenten toonen buiten de grenzen van ons vaderland, is ook Martha Wolden. Maar toch verschilt ze van haar kunstzusters en -broeders, want ze treedt niet op in in onze taal geschreven werken, 'l zij oorspronkelijk 't zij vertaald, doch zij speelt in duitsche werken Ze is namelijk gast in het Salzburger Stad ttheater en weinig of niets zou daar haar succes zijn, wanneer ze haar vertolking in de hollandschetaal gaf. Martha Walden beheerscht evenwei het duilsch als haar moedertaal en daardoor heeft voor haar hel optreden in in 't duitsch geschreven werken geen bezwaar. Ze heeft dan ook voor haar uitspraak in een taal, die don (och niet de hare is, de grootste lof mogen oogsten-Het was de eerste maal, dat ze op die wijze een rol vertolkte en de kritiek die zij mocht oogsten was eensgezind gunstig. Ze js voor 'l voetlicht gekomen als Klara Hübnerwadel in Frank Wedekind's zedespel „Musik". Ze heeft zich daarin de fijn-voelende, fijn-typeerende kunstenares getoond, die wij kennen en aan wier succes men hier nooit twijfelt. We geven hiernevens een tweetal foto's van deze nederlandsche actrice. Op de rechtsche ziet men haar in wandeltoilet, de linksche is een beeld uit hel tooneelwerk. waarin ze optreedt. Het is de kerkerscène uit „Musik". Op deze foto is zij afgebeeld als Klara Hübnerwadel met Joseph Sticgler als Jovf Reissner. We wenschen mevrouw Chrispijn-Walden op haar buitenlandsche tournee verder veeL succes !
Inderdaad heeft Lewis voor dit soort films alle goede eigenschappen in zich. Hij is een aangename verschijning met een prettig, open gezicht. Lewis neemt reeds bij z'n eerste „optreden" op het witte doek ieder voor zich in en hij ~ blijft de nobele kerel, in wien niet de kleinste kleinigheid te ontdekken is, die onaangenaam stemt. Zoo is hij ook in „De Postbode": de trouwe ambtenaar, de warmvoelende huisvader, de nobele mensch, die zwaar wordt getroffen, maar voor wien- toch ten slotte alle ellende een gelukkige wending neemt. Deze tendens-film is een der vele, die in de Nieuwe Wereld worden vervaardigd. Men treft deze op elk terrein en degroote Universal-fabrieken hebben zich ook niet onbetuigd gelaten. Zoo is daar verschenen ,,De Middernachtelijke Gast". In dit filmwerk treedt een millionair op, die niet belieft te gelooven, dat iemand, die eenmaal beland is in de poel van misdaad en ellende, zich daaruit kan oprichten, die geen vertrouwen heeft in het goede in den mensch. Maar hij zal van deze dwaling genezen, hoe weinig hij dit heeft gedacht. Dat zal geschieden, nadat de liefde in het spel is gekomen, waaraan ook de cynische millionair geen weebtand kan bieden en waardoor 't hem duidelijk wordt, hoezeer 't dikwiiJs de omstandigheden zijn, die den mensch vormen. De bekoorlijke Grace Darmond speelt in deze film het meisje, dat in misdadigerskringen is opgegroeid, door een edelmoedig idialist daaraan wordt onttrokken en zich dan in haar nieuwe omgeving schitterend weet te rehabiliteeren. We schreven reeds, dat de groote
H3GOBN EN TOEKOMST Dp 't Filmscherm en de Planken De Amerikaansche filmfabrikanten bben, zooals vroeger reeds gezegd, n voorliefde voor een bepaald soort Ss, en wel ^iè, waarin de vertegen»ordiger van de een of andere tegorie ambtenaren of beambten al z'n goede hoedanigheden wordt itoongesteld, waarin het moeilijke het leven van die menschen wordt rtoond en al z'n goede hoedanigden worden te zien gegeven. De kennelijke bedoeling is om lardeering te kweeken, 't zij voor andweerlieden, politiemannen, mainisten. mijnwerkers of voor wie n ook. Er zal nu binnenkort een tn het licht zien, de Nederlandsche oscooptrust brengt ons deze, waarvoor de postbode propaganda »rdt gevoerd. De hoofdfiguur in dit ik is de zoo sympathieke Ralph !SBS, die reeds triomfen vierde als andweerman, politieagent en spoorigmachimst. Nu weer de postbode.
CEMT
SPECIAL SIGARET .
■
komische films op het oogenblik bij het bioscooppubliek algemeen in den smaak schijnen te vallen. Vandaar dat de programma's van de bioscooptheaters tegenwoordig zooveel komische nummers bevatten. De Haagsche H.A.P.film heeft de hand weten te leggen op een product van de First National Film Corporation, waarin op écht Amerikaansche wijze, door 't brengen van de dolste situaties, gelegenheid tot lachen wordt geboden. Een tweetal zeer sympathieke filmsterren treden in deze film op, namelijk Douglas Mac Lean en Madge Bellamy. De titel van deze film is „Hij, Zij en Hottentot", waarbij we ter nadere verklaring even willen meedeelen, dat die Hottentot een renpaard is. Er is momenteel ook weer belangstelling voor operafilms. 't Is bij de film als in alle andere zaken, men gaat geregeld in een cirkelgang. Historische films zijn nu eens in de mode, verdwijnen voor goed, om naderhand weer de algemeene aandacht te trekken. Zoo is 't met het realistische film werk, zoo is 't ook met de operafilms. Indertijd zou worden uitgebracht „CavalleriaRusticania". Maar de bioscoopbezoekers hadden op 't witte doek genoeg opera gezien en 't werd het beste geoordeeld te wachten tot betere tijden. Zoo komt thans de ,,Cavalleria" en nu is er veel belangstelling voor. Een buitengewone aantrekkingskracht is, dat de ook in ons land vermaarde en geliefde operaster Gemma Bellincioni daarin optreedt. Het gezelschap van de beide Bouwmeesters, Frits en Adolf, heeft ook weer een nieuw tooneelwerk op het repertoire gebracht. Het is een tooneelspel van Gom. Benima on
getiteld „De eeuwige Gelofte". Het stuk is eenigermate vreemd van inhoud en 't behoeft niet te verwonderen, dat dit werk, hoewel 't een goede vertolking te beurt valt, geen lang leven zal zijn beschoren. Bij het .Rotterdamsoh-Hofstad Tooneel is gegaan „Het Leven, dat ik je gaf" van Pirandello, dezelfde schrijver, die „Zes Personages op zoek naar een Schrijver", een successtuk van Comoedia, 't licht deed zien. De hoofdrollen zijn in handen van Alida Tartaud-Klein, Marie van Eysden-Vink, Marie Holtrop en Lydia Lievens. De vertooning ondervond veel waardeering en een verdiende belangstelling. 't Staat nu vast dat mevrouw De Boer-väfi Rijk dezenziMser naar Indië gaat. Ze vormt tezamen met Brondgeest een gezelschap. Deze had ook Indische plannen en wijzelijk hebben ze geoordeeld dat één gezelschap op 't oogenblik in de Insulinde 't beter heeft dan twee. Ze vertrekken vermoedelijk in Juni. 't Zal wel van den loop der gebeurtenissen met den Stadsschouwburg afhangen, hoe lang ze blijven.
CEMT
\ SPECIAL SIGARET
zonderd in de paardensport; hij kan zelfs geen hobbel- of draaimolenpaarden uitstaan. Op het landgoed van de familie Gilford, waarheen hij met zijn zeiljacht een uitstapje heeft ondernomen, voelt hij zich dan ook niets op zijn gemak, want paarden zijn juist daar favoriet.... Vooral miss Peggy Fairfax. een bekoorlijk meisje, is dol op deze edele dieren en bezit zelfs een prachtige viervoeter, terwijl haar oom een bekend vurig paard bezit „Hottentot" geheeten. Nu bestaat er een zekere Sam Harrington, een beroemd jockey en het is dus verklaarbaar, dat men onzen watersportman voor den jockey houdt wat hem in verschillende pijnlijke situaties brengt. Miss Peggy, die zijn hart heeft veroverd, vraagt hem, denkende dat hij de jockey is, haar paard te willen berijden en hij kan niet weigeren. Een huisknecht zal te hulp komen en den nacht voor de rennen geeft hij het paard een ton appels en een paar emmers water,zoodat het dier als het den volgenden dag te voorschijn komt een buik als een olifant heeft en onmogelijk aan de rennen kan deelnemen. Maar toch voelt Harrington berouw als hij ziet hoe innig-bedroefd de lieve Peggy is, omdat haar paard niet kan meedoen. Hij vindt dat hijzelf een gevoelige straf heeft verdiend en om zijn geweten tot rust te brengen neemt hij plotseling het kloeke besluit om Hottentot te berijden. Vastbesloten tot het einde toe vol te houden beklimt hij, met een heilig vuur bezield, zijn ros dat hem veel benauwde oogenblikken bezorgt, doch 'n donderend gejuichstijgt op uit duizenden kelen. ... Hottentot heeft gewonnen. Als een koning voelt hij zich als de eerste prijs — een zilveren vaas met lelies, uitgeloofd door Peggy — aan hem wordt uitgereikt en in volle vaart grijpt bij het lieve kind en voert haar met zich mede in den... huwelijkszadel. Men ziet een vermakelijke comedie van sport en liefde, deze First Nationalproductie van de Hapfilm in Den Haag.
ÄMPifiii Weer werden tweie personen aangediend, een majoor en een RECITEEREN VAN „TIGER TIM" kapitein. „Kom binnen..-, neen, ik ben niet bezig.'... jammer, dat MET HINDERNISSEN er niet meer stoelen zijn, geef Toen ik de kleedkamer van iets te drinken, dresser", zei den heer MorftsHarvey binnen- mr. Harvey vroolijk en recitrad in het Empire Theater teerde opnieuw „Tiger Tim aan Leicester Square te Londen, „Vier jaar geleden was ik bij kwam deze acteur juist van het The Follies en daarna in het tooneel voor een pauze van een Hippodrome in ..Hallo Ragtwintig minuten en daar er Time". Drie jaar lang speelde ik dus geen tijd te verliezen was, daarin twee keer per dag.... .Werd ge daar niet doodelijk viel ik maar met de deur in vermoeid van, mr. Harvey?" huis. „Daar ik van huis uit een „Mister Harvey, heb ik u niet eenige jaren geleden in sterke constitutie bezit en van deze zelfde kleedkamer ontmoet klein kind af melk drink, kon toen u hier waart met The ik het juist uithouden, tot dé tij<ï om was. Daarna ging ik Follies?" „Ja, toen de goede oude Pé- naar The Ambassadors Theatre lissier nog leefde. Gij kwaamt bij mr. Cochran om in „Peil om hem te spreken over de Mell" te spelen, waarvan ik de litho, die gij voor hem teekende. auteur was met iTIg^f Tim^Tk Ik leerde alles, wat er te leeren bedoel Fred Thompson. Weer een couplet uit „Tiger viel, van Pélissier. Hij was een voortreffelijk humorist". Tim". „Vervolgens ging ik naar het „Ik meen, dat gij daarvoor in The Music Halls waart?" London Pavillon om op te treden in „Fun of the Faire", een zei ik vragenderwijs. „Zeker, ik begon mijn loop- andere, bewonderenswaardige baan in The Halls als imitator productie van Mr. Cochran'!, „Tiger Tim" was bijna ten van beroemde acteurs, maar die ik op mijn repertoire had, stier- einde. „Ik schreef gedeeltelijk ven helaas allen en ik moest en trad ook op in „The nine mijn nummer opgeven. Voor o'clock Revue" in het Little dien .tijd deed ik alles in de Theater en eveneens in Newtooneelwereld, alléén vervulde York. Zij is nu op tournee en ik nimmer tragische rollen". ik ben tegenwoordigindeEm Op dit oogenblik werd de pire in „The three Graces". Dat welbekende vervaardiger van brengt ons dus tot het heden". „Nee, nee. geen ander stok„The nine o'clock revue" aangediend, die even later gezellig paardje dan het reciteeren van aan tafel zat met een goed ge- „TigerTIm" voor samenstellers, vuld glas naast hem. Mister die u in uw hol komen hooren." „Nu. goeden avond, mijnheer Harvey begon te vertellen van zijn eigen ccftnpositie, getiteld de interviewer, stuur mij een „Tiger Tim", aan den samen- nummer van uw mooi geïllusteller, die gewapend met papier» streerd blad» als het verschijnt." en potlood, haastig een en ander CON. H. LOMAX. neerkrabbelde.
MORRISOFHARVEY
De blonde Geisha Tegelijkertijd dat bij Tuchinski in Amsterdam deze fulm wordt gedraaid, treedt de *ertalk>ter der titelrol, Ada Sredin, in het zelfde theater persoonlijk op.
„De zeven sleutels van Balfate"
";
Scène uit het melodramatisch blijspel van het gezelschap Comoedia.
be beroemde pia met ge weld i
■-. - -^.-^-v^ w^*^^«.^
„
wg^mmmmm^
;
ONZE SPORTFILMPJES
Twee zusjes (9 en 6 jaar oud) De match Stormvosels (2) Blauw-Wit (1) in het Stadion te Amsterdam Links: Het overwinnend elftal, in het midden en rechts spelkieken. Llesleen Leendert Kerkhof! (5 en 3 jaar oud)
'Voor> onze —
HET MODEL. Vrij naar het engelsch
De match Feyenoord (3)—S. V. V. (1) te Schiedam Links spelkiek, rechts het elftal Feyenoord.
Hatclt Enschedé (1)—Henaelo (1)
Oostelijke Polltlesportbond-match te Deventer gehouden ONS SPORTBOEKJE
EEN ZELDZAAM JUBILEUM Dr. J. Thomeé, de bekende Delfthe medicus, viert dezer dagen een Idzaam jubileum in de sportwereld. rt is namelijk 25 jaar geleden, it hij in een officieelen wedstrijd n Concordia uitkwam. Aanvanlijk in het derde elftal, kort daarop het tweede, zien we hem reeds' 1903 als linksbinnen van het rste elftal optreden, een plaats, larop hij nu nog eiken Zondag eelt en nog menigmaal schittert. : snelheid raakt er wat uit, doch i taktiek en de techniek laten nog ets te wenschen over en wee den genstander, die hem onderschat i vrij spel laat. Zijn gloeiende igels zijn ook nu nog uiterst gelarlijk. Welk een schitterend voorbeeld in clubtrouw en clubliefde. Conrdia heeft dit dan ook op prijs steld, want sinds vele jaren is j dé aanvoerder van het eerste ftal en sinds 1918 voorzitter der mpathieke Zwart-Witten. Ook de Nederlandsche Elftal-comissie heeft Thomée naar waarde sten te schatten. Niet minder dan » maal heeft hij de Oranje-kleuren irdedigd en in die 16 wedstrijden > goals gemaakt. Hopen we voor mcordia, dat hun jan nog vele tea in staat zal zijn de club aan voeren. Onze hartelijke geluk enschen.
In het Fransch Olympisch Comité hijnt het een weinig hommeles te jn. -Zóó erg. dat de Petit Bleu in ai laatsten tijd herhaaldelijk opmat tegen het organiseeren der lympische spelen door Frankrijk, et blad is van meening, dat in ! tegenwoordige tijdsomstandighesn het vele benoodigde geld wel ster gebruikt had kunnen worden. Men geeft zelfs in overweging de •den niet te laten doorgaan, het sen natuurlijk zonder groot e blamage et meer mogelijk is. Wij gelooven echter niet dat de ddquestie hier de hoofdrol speelt. eeleer lijkt ons het pover figuur sr fransche sportsmen aanleiding >t die artikelen te hebben gegeven
*p^ i
"W
Nijmeegsche politie-elftal dat den eersten prijs won.
i
n
n . w \ \ -J,.H th±.-tslï Jt' l % ■ T -•-<••>- '*rtWs:Ë »
«V ai~
•»
«
's
n -.-j—
.
«
-a
-a: 4.
-^ ■
Zwolsche politie. Tweede-prijs winnaars. Meester' en Kampioenwedstriiden in bet gebouw Bellevue. te A dam
1 VV jdfl
^F"
De questie Michard, waarover we reeds vroeger schreven, is niet naar genoegen der franschen afgeloopen. De fransche rugby-ploeg werd verleden week .door de Schotten gevoelig geslagen, terwijl men toch op eene overwinning gerekend had; en nu werd Zondag 23 Maart ook de associationploeg door de Zwitsers met 3—0 afgemaakt. Vooral deze laatste nederlaag is voor de Fransdien een bittere pil. Zwitserland had immers kort geleden nog van Holland met 4—1 verloren. Neen, aan een nederlaag hebben de Franschen zelfs niet gedacht. In de engelsche pers dook de vorige week dan ook een bericht op, dat het Internationaal Olympisch Comité besloten had het voetbaltoutnooi van de lijst der spelen af te voeren. De Sportkroniek heeft zich voor inlichtingen tot het Fransche Comité gewend en ontving van het comité een door Reichel geteekend telegram waarin tea sterkste werd geprotesteerd tegen dit gerucht. Het tournooi gaat dus door, doch de wedstrijd Zwitserland—Frankrijk heelt afdoende bewezen, dat de Pranschen ook hier geen leidende rol zullen spelen.
Van meer dan een bevriende zijde werd ik attent gemaakt op een artikel in de Avondpost van Maan^B t^miml dag 24 Maart j.1., waarin Veteraan nogal te keer ging tegen Jan de Natris. Ik kan de lezers der Wereldrevue mededeelen, dat onder get eckende en Veteraan van de Avondpost twee, niets met elkaar uitstaande, personen zijn en dat ik de meening van mijn collega Veteraan (AvondDe beer Fortuyn in actie. Mej. L. de Betuwe, die net meestertitels verkreeg. post) absoluut niet deel. Zooals ik reeds in mijn verslag bondsreuniè van den Wederiandtcben Wielerbond voldoende deed uitkomen, acht ik de mindere productiviteit van den Ajaxied te wijten aan het gedeeltelijk uit vorm zijn van Krom en het absoluut falen van Groen. Geef Jan op 21 April a.s. een beteren binnenspeler en hij werkt er weer lustig op los.Trouwens 't zij nogmaals uitdrukkelijk gezegd, de enkele keeren. dat hij tegen de Belgen aan het werk werd gezet, deed hij SchitteVETERAAN. Groepje van deelnemers en gen oodigden op het Vree burg te Utrecht gef otografeer o rende dingen.
m
1
4
t
„lieve Hemel, dat slaat precies op jou !" en Elsie's vriendin en kamergenoot« May Summer sprong op vaa de rustbank, waar ze zich tusschen de bonte kussens had neergevlijd; „dat kon jij zijn Els!" en meteen duwde ze haar vriendin een courant onder 't pittige wipneusje en wees met haar rose vingertje op de advertentie, die zoo. sterk haar aandacht had getrokken. Elsie las : Een modem schilder zoekt 'n jong meisje als model. Beroepsmodellen komen Tiiet in aanmerking. Leeftijd ± 20 jaar, lengte 1 M. 60, goudblond krullend haar, wipneusje, klein, rood mondje, ronde kin, waarin kuiltje, oogen donkerblauw, slank figuur; zich in persoon aan te melden bij W Keaseberry, Maida Vale 25. Elsie was juist dien middag niet in een rooskleurige stemming, ze was sinds eenigen tijd buiten betrekking. Haar patroon, 'n oudachtig, kaalhoofcüg heer had haar een beetje al te in 't oogvallend 't hof gemaakt en daar moest Elsie niets van hebben, 't Resultaat was ontslag geweest en nu had Elsie zich reeds drft weken geamuseerd met op alle mogelijke advertenties te schrijven en zich aan verschillende adressen aan te melden en ze kon niet anders zeggen, dan dat 't haar nu wel ging vervelen. „Wonderlijk !" zei ze, „'t is een uitstekend gelijkend portret," en critäsch bekeek ze haar lieve gezichtje in 't spiegeltje uit haar handtasch. „Weet je wat! ik ga er heen en bied me aan; 't is misschien voor een keertje wel eens interessant voor model te spelen En den impuls van 'toogenbhk volgend, zooals ze dikwijls deed, had ze zeer spoedig baar toilet gemaakt en was in minder dan geen tijd door een autobus in Maida Vale afgezet. Ze behoefde niet lang naar 't bewuste adres te zoeken, want een groepje meisjes van allerlei leeftijd en soort had zich voor 'n bepaald huis opgesteld. — „Wat 'n zottinnetjes!'' dacht Elsie, „er is er niet één bij die aan 't opgegeven signalement beantwoordt. Ze hield zich wat afzijdig en zag hoe 'n jonge man 't huis uitkwam en de meisjesschaar monsterde, „'t Spijt me heel (Mg,^iajmesl''goorde ze hem
De aanstaande matroos A. Schippers (ó jaar) met het bootje, dat door zijn Vader is gemaakt.
Vriendimeljej er? Vriend/eé.
Het bakstertje (6 jaren oud)
zeggen, maar geen uwer beai woordt geheel aan mijn verwac tingen. Oe meisjes verwijderd zich daarop,, sommige gichelei andere mopperend en pas to alle uit 't gezicht verdwen waren, belde Elsie aan. Zooc de jonge man haar zag, begonn z'n oogen te stralen. „Wat een bof !" zei hij, „u juist 't meisje, dat ik zoek. Koi u toch gauw binnen !" VoorPrins Hendrik weer terug verbaasde Elsie wist, wat erja De Koningin en de teruggekeerde prins begeven zich van Hoek van haar gebeurde, zat ze al in e Holland per auto naar- Den Haag. ruim, weelderig atelier en hoor ze den jongen man, die opj wonden heen en weer liep ! verrukking uiten, dat hij geve den had, wat hij zocht. Eindehjk bleef hij vóór El staan. „U denkt zeker, dat u n 'n ontsnapten krankzinnige doen hebt, juffrouw, maar ben werkelijk zoo in de wolk« dat u hier gekomen bent." „Dus vindt u mij als mot geschikt ?" Nederi. Tentoonstelling In Brussel „Geschikt ? Meer dan dat, Te Brussel werd het permanente tentoonstellingsgebouw Holland-Huis in bent juist degene, die ik noo( tegenwoordigheid yan'verschillende autoriteiten officieel geopend. heb, en laten we nu maar dat lijk 't salaris bepalen. Wat den u van / 10.— voor een uur pos< ren ?" Elsie bekwam niet y hare verbazing. „Maar dat is héél veel!" zei: „Ja ik geef toe, 't is meer d modellen doorgaans verdien» maar u is ook geen gewoon mod Nog een Een gouden Een zeldzaam Kunt u misschien dadelijk € Den 13en April hoopt 40-|arlg feest feest jubileum de heer J. Mendes paar uur blijven voor de eeri 27 Aprilhoopt de heer Coutioho voorzanger DeheerH.J.Oderwald Op 15 April zal de heer zitting ?" Toen Elsie toeste Stuart te Bergen bij de Port. IST. Gem. directeur der StoomA.' Vermeulen 70 jaar op Zoom zijn 50-jarg te 's-Gravenhage den vaart Mij „Nedermend antwoordde leidde hij hl werkzaam zijn op de j ubileum teherdenken dag te herdenken dat land" te Amsterdam Sigarenfabriek der naar een soort troon en deed ha bij de fa. Asselberg's bij 40 jaar dit ambt herdenkt 6 April zijn firma Gebr. Bos, te Kachelfabriek. waarneemt. 50-jarig jubileum. daarop plaats nemen. „Zoo Ridderkerk. u goed, en 't hebt valt uitstekei nu zullen we wat babbelen san dan hrijgt 't gezicht een natu lijker aiitdrukking." Hij begon met houtskool schets te ontwerpen en tert hij daar ijverig aan werkte, stc z'n mond niet stil ; hij was i Een zeventigZilveren feest Na 37 laren 40-iarig alleraard t» i causeur en de t^ larlge dienst Jubileum 16 April is bet 25 jaar uren waren om, voor Elsie 't w De heer E. Kiek Jr.. geleden dat ds. van zal de heer), ter Hall 31 Maart was de heer Toen zette hij thee en genoegl oudste firmant der Herwerden, predikant kapelmeester van het W. J. ï. d. Berg 40 Elka Watch .Cv. te te Groningen in de pratend zaten ze nog een uui stafmuziekcorps te jaren bij de firma Amsterdam vieraez'n gemeente Heemsehet den Heider zijn penConrads& Co.te Rotbij elkaar. Vóór Elsie afsch TOsten geboortedag. predikambt begon. sioen nemen. terdam werkzaam. nam, vroeg ze de schets even mogen zien. „O neen juffroi dat doen wij moderne schild nooit," zei hij, „U zoudt n schien zóó schrikken, van wa zag, dat u niet meer terug zo* willen komen, en wat zou ik c moeten beginnen! 5- Goe< avond ! en wees vooral niet 1 morgen !" 45-iarlge Echtvereeniging Een 35-laiig feest De volgende dagen ging E Het echtoaar Botterweg te Tiel vierde Het echtpaar Simon Oosterveld en geregeld naar 't atelier ; ze be[ in goede gezondheid bovengenoemd Margie Been te Leeuwarden vierden meer belang in den schilder feest. hun 35-jarig huwelijksfeest.
...y.
wgm
ellen, dan ze zich wel wilde egeven. Hij was zoo vroolijk i vertelde zoo boeiend van de de reizen, die hij gedaan had, it de uren gedurende welke Isie poseeren moest, omvlogen. in ding bleef echter vreemd, »e vaak ze er ook om vroeg, portret, dat nu al wel half af oest zijn, kreeg ze niet te zien. ïns op 'n middag vroeg hij lar 's avonds met hem mee te llen gaan naar de opera, hjj 'ß. twee mooie plaatsen en hij Het afscheid van de titrechtsche Commissaris der Koningin ek haar zóó stralend en zoo Zaterdag'werd Graaf van Lyniien van Sandenburg door een comité een huldeblijkaangeboden i verwachting in de donker- ter herinnering aan den tijd, gedurende hij aan het hoofd van de provincie Utrecht heeft gestaan. *uwe opgen, dat ze zich dadek gewonnen gaf. 't Werd een erUjke avond ; de opera was er romantisch en misschien is 't wel onder den invloed dier mant lek, dat de schilder, toen samen in een taxi naar Elsie's is reden, z'n model vroeg, of z'n vrouw wilde worden. Een lukkige uitdrukking lag op Me's gezichtje. „Umoetmenog kt tijd gunnen," zei ze ; „wat ndt u er van zeggen, als ik u is m'n antwoord gaf, als m'n Plechtige insébruiksteilins van de nieuwe senaatskamer van het rtret klaar is." Universlteltssebouw te Utrecht. Hij kleurde en keek donker. „Ach, dat kan nog zoo lang ren," zei hij, „misschien komt wel nooit af !" Daar was ze weer, die geheimmigheid, wat was er toch met fc portret? Elsie's nieuwsgierigd werd hoe langer hoe meer prikkeld ; ze werd er stil van toen ze thuis gekomen uitpte had ze den schilder nog t nader op z'n vraag geantord. Den volgendeo morgen was ze ds vroeg aan 't atelier; de Het 100-iarlse feest van de Nederiandsche Handel-MIJ te Amsterdam het Concertgebouw werd de groote feestmaal tijd gehouden waaraan o.a.Z.K.H. Prins Hendrik, ir stond op-'n kier. Keaseberry In verschillende ministers. Burgemeester en Wethouders van Amsterdam en andere autoriteiten deelnamen.. .. s blijkbaar uitgegaan om sigaten te koopen. Zoon gunstige egenheid zou zich niet gauw p voordoen, 't Geheimzinnige ilderstuk stond op 'n ezel, lekt met 'n doek. Elsie snelde heen; haastig trok ze 't omIsel weg en — wat 'n grievende jurstelling! Op 't schilderssk waren niet anders dan roode, e en groene klodders en strepen den die in geen enkel opzicht hand met elkaar hielden. Wat luidde dat ? Zou 't portret Q niet bevredigd hebben en l hij 't in een vlaag van wan►p op deze wijze vernield ? ïtstappen in 't atelier deden ir omzien. Tot haar verbazing Een plaquette voor Baron van Het standbeeld van Conenius Zuyien van NyeveH 1 een onbekende binnen. Te Naarden werd door een aantal vereerders Comenius diens geboortedag plechtig .Goeden morgen!" zei hij, De beeldhouwer Vriot maakte van den dirigent van herdacht. Er werden verschillende kransen van het residentie-orkest een blijkbaar wel'n naam is Barkley. Mag ik aan het voetstuk van monument gelegd. geslaagd bas-relief portret. gen wat u hier....?" — r at ik hier doe," vulde ze aan, wacht op den heer Keaseberry is zijn atelier." Ah zoo, ik dacht eigenlijk het 't mijne was," lachte hij. Clsie nam den indringer eens d op ; hij zag er volstrekt niet of hij 't op Keaseberry's eren lepels en vorken gemunt L Keaseberry is 'n vriend van " zei hij. — „O, daar heb je i net, hallo, Kease, ouwe gen, hoe staat 't leven 'i.... ben $erder teruggekomen m'n uitstapje naar Parijs ik gedacht had; blijkbaar .De Heemskerck' ik echter te vroeg terugge- waarmee de Prins zijn reis naar Spanje heeft gemaakt. De foto werd genomen bij hetbinncntd. Addio, ik kom later wel loopen aan de Hoek van Holland.
■ :-",;.
eens aan en meteen was hij al van 't tooneel verdwenen. Naar z'n gezicht te oordeeleu scheen hij de situatie uiterst komiek te vinden. 't Meisje en de schilder staarden elkaar aan. „Pat is al een heele vreemde geschiedenis, mijnheer Keaseberry," zei 't meisje. Hij barstte in lachen uit, „zeg Dick in plaats van mijnheer Keaseberry en ik zal je alles uitleggen." " „Welnu dan. Dick, malle kerel verklaar me alles, of ik verdwijn onmiddellijk om niet weer terug te keeren." „Neen, neen, dat niet !" en hij greep haar handje en hield 't stevig vast, als was hij bang, dat ze haar voornemen ten uitvoer zou brengen. „Zie je, beveling, ik had je vóór je de eerste maal hier kwam al eens gezien ; je stond op 'n pleintje ergens in Bloomstreet, en uit de manier, waarop je alle advertenties bestudeerde in verschillende couranten, die je kocht leidde ik af dat je een betrekking zocht." . . . „Maar wat heeft dat niet m'n portret te maken f" „Ja, zie je kind, ik was dadelijk smoorlijk verliefd op je en ik wist niet hoe ik 't zou aanleggen in kennis met je te komen. Toen kreeg ik 'n gelukkigen inval; ik plaatste de advertentie om 'n model en beschreef je daarin nauwkeurig, hopende, dat 't lot me gunstig zou zijn en dat je haar ziende er op in zou gaan." „Dus ben je heelemaal geen schilder 1" „Neen, ik ben schrijver, ik heb 'n aardig inkomen en als 't liefste meisje op de Wereld nu maar m'n vrouw wil worden, ben ik de gelukkigste sterveling op aarde. „Dus daarom mocht ik 't portret nooit zien ?" „Natuurlijk niet, maar ik behoud 't als 'n souvenir, en wat zegt 't origineel van 't portret ?" „Ik moest eigenlijk heel boos zijn," zei Elsie, maar haar gezichtje straalde zoo, dat hij haar 't volgend oogenblik al in z'n armen had. Een tijdje later keek Barkley om de deur, maar trok zich haastig weer terug. — „Dat komt er van, als je iemand vraagt op je atelier te passen," bromde hij. „Dat kost me weer een huwelijkscadeau en ik heb geen enkele schilderij -klaar, die daarvoor geschikt is." Keaseberry hoorde dit en riep .lachend „schilder haar portret maar, dan trouwen we gauw". Eerst later begreep Barkley het verband tusschen het een en 't ander. LIEVE KINDEREN. • Wat is er voor een leven, riep de,, moeder, toen ze thuis kwam. Wat hebben jullie gedaan ? O, zoo'n vreeselijk leuk spelletje, riepen de veel belovende spruiten, wij hebben oom Henri in de kast opgesloten en alp ]r: nou kwaad genoeg is, dan ^^an we leeuw entemmertje spoicn.
De korte inhoud i* zoo gemaakt, dat men gemakkelijk met elk no. bet verhaal beginnen kan.
♦
In dit verhaal, dat in Engeland speelt, maken wij kennis met den rijken bankier Markrute en Lord Tancred, een jongen man, die om finantieele redenen verplicht is naar Canada te gaan. De bankier biedt hem de hand van zijn nicht aan en een groote som geld voor zijn schulden. Markrute's nicht is een buitengewoon mooie en aparte vrouw, die, hoewel zij jong is, al heel wat heeft meegemaakt. Zij is de weduwe van den poolschen graaf Shulski, die haar in den steek liet en in een tweegevecht weid gedood. Haar moeder was Markrute's zuster. Zij was met een engelschtnan getrouwd, doch werd hem ontrouw. Uit haar tweede huwelijk werd Mirko, Zara's stiefbroertje, geboren, Markrute tracht van de toegenegenheid van zijn nicht voor den knaap, gebruik te maken ter bereiking van zijn doel. Om der wille van haar stiefbroertje besluit zij Markrute's voorstel te aan^ vaarden. Zij ontmoet Lord Tancred, die door haar ongenaakbaarheid eer aangetrokken dan afgestooten, spoedig aan Markrute zegt, dat hij op zijn voorstel ingaat en zijn nicht wil trouwen. Lady Ethelrida, een zeer verstandige en bekoorlijke jonge vrouw, een nicht van Lord Tancred, speelt ook een rol in dit verhaal. Markrute voelt zich zeer tot haar aangetrokken. Zara gaat naar Bournemouth, om met de menschen te spreken, bij wie haar. broertje gaat wonen. Bij haar terugkomst heeft zij een onderhoud met diens vader Mimo. Zara bezoekt, met haar man diens moeder. De kennismaking valt mee. Zij gaat daarna weer haar broertje zien, van wien zij gehoord heeft, dat hij ongesteld was, het kind is gelukkig met haar komst. Den avond vóór haar trouwdag ziet Tristam hoe Mimo naar Zara's venster staat te turen. Dit maakt zijn naijver wakker. Het huwelijk wordt met veel praal voltrokken, doch het brengt het bruidspaar niet nader tot elkaar. Zara houdt vol trots Tristam op een afstand. Zij gaan naar Frankrijk. Den eersten avond heeft er een heftige scene plaats. Zara verwijt Tristam haar alleen ora geld getrouwd te hebben. Tristam is zoo boos, dat hij zegt nooit meer Zara's liefde te begeeren, wanneer zij hem er niet op haar knieën om smeekt. Hun verblijf in Parijs brengt hen niet tot elkaar. Wel gaat Zara meer in Tristam zien, doch nu is hij het, die de rol van beleedigde speelt. Zara is zeer beangst om den toestand van haar broertje. De geheimzinnigheid, welke zij in verband daarmee moet betrachten, stoot haar voor de borst. Op het landgoed van Tristam's oom maakt zij kennis met vele van Tristam's vrienden. Behalve de oude hertog en zijn dochter Ethelrida, is er ook Markrute de bankier en van de vrienden van den bruidegom de sarcastische goedhartige kolonel Lowerby (bijgenaamd de Spreeuw), Jimmy Danvers, de bruidsjonker, Arthur Eiterton. de DonJuan, Lady Anningford, EtbeMda's boezemvriendin, en ook lady Highford, met wie Tristam sterk geflirt had. Zara wordt getroffen door de liefde, die iedereen haar man toedraagt. Alle gasten zijn uiterst hartelijk voor de bruid. !
Zara voelt de liefde voor haar man steeds sterker worden. Lady Highford tracht zich met haar valsche lievigheid bij Zara in te dringen. Zara is echter op haar hoede. Als het Laura niet lukt, de jonge vrouw te bewerken, begint zij weer een flirtation met Tristam. Lady Highford probeert Zara bij Tristam verdacht te maken, met als resultaat dat hij razend jaloersch wordt. Doch ook Zara begint te bemerken, dat zij van haar man, van wien zij door haar vroeger optreden gescheiden is, innig veel houdt. Een ander paar, Lady Ethelrida en Markrute. begint meer en meer tot elkaar te komen. Den dag van haar verjaardag ontmoet zij hem in haar kamer, waar hij haar eenige kostbare boeken aanbiedt. Na deze korte ontmoeting spreken zij af den volgenden dag rustig bij elkaar te komen. Zara heeft een brief van Mirko ontvangen, zij is daarover weer zeer ongerust. Tancred ziet haar met den brief in de hand. Ook ditmaal brengt hun gesprek hen weer verder van elkaar. In de gang ontmoet Tristam Laura Highford, die weenend in zijn armen valt. Zara ziet dit, doch innerlijk getroffen veinst zij onverschilligheid. Lady Anningford beraamt voor den avond van Ethelrida's verjaardag een verkleedpartij, waaraan Zara ook deelneemt. Lady A. wil trachten de jonggetrouwden nader tot elkaar te brengen. Den dag na Ethelrida's verjaardag ontvangt zij Markrute bij zich. Hij vertelt haar. in bedekten vorm, zijn geschiedenis. Hoe zijn moeder, een schoone danseres, dochter van een spaanschen jood van hooge beschaving en een spaansche edelvrouw, de minnares van een keizer was geweest. Zij had van hem twee kinderen, een meisje en een jongen. De jongen toog naar Engeland en wist zich door energie en verstand op te werken. Ethelrida wordt door het verhaal niet afgeschrikt. Daardoor aangemoedigd, vertelt Markrute hoe hij gepoogd heeft door het huwelijk van zijn nicht met Tancred, haar te naderen en ten slotte vraagt hij Ethelrida ten huwelijk. Zij stemt toe zijn vrouw te worden. Innig gelukkig nemen zij afscheid. Haar vriendin. Lady Anna en de „Spreeuw" letten op dat zij er zoo stralend uitziet en de Spreeuw krijgt een idee van wat er gebeurd is. Hun belangstelling voor dit nieuwe paar vermindert echter met den angst voor het welzijn van Tristam en Zara. Zara wordt bijna wanhopig onder de bejegening door Tristam, evenwel stemt zij toe, de rol van de gelukkige bruid tot het einde te blijven spelen. 's Avonds heeft zij een onderhoud met haar oom, die haar vertelt, dat Tristam haar zonder eenige bijbedoeling heeft gehuwd. Deze. mededeeling verhoogt Zara's smart. Den volgenden dag vertrekt het jonge paar naar Wrayth, De ontvangst door de pachters en bedienden is allerhartelijkst. Zara doet haar best om Tristam in alles te helpen. De feesten zijn echter voor hen verder een zware beproeving, al zijn eroogenblikken waarop zij elkaar nader komen. Om den aanwezigen geen desillusies te bezorgen, doen zij beiden aan de feesten en traditioneele gebruiken mee. Na afloop der feesten laat hij haar de tuinen zien. ___ _
■ .
.
T:I
• '
Daar. zag zij opeens den Italiaanschen bloementuin. Elk hoekje ervan trachtte zij te identifieeren met de platen die zij had gezien, maar de dingen zagen er in werkelijkheid' nog zoo anders uit als in het koele grijs van zoo'n foto. Maar. zij kon zich toch niet vergissen; dit was wel degelijk de italiaansche aanleg, en een plotselinge droefheid kwam in haar op; zij dacht weer aan Mirko en den dag dat zij hem de laatste maal gezien had — en Tristam zag haar opeens sneller adem halen en tot zijn verbazing merkte hij dat haar gelaat opeens verdriet teekende alsof zij een tooneel had weergezien, waaraan droeve herinneringen verbonden ^aren. Zelfs boog zij haar lichaam ietwat terug, alsof zij bevreesd was verder te gaan en een spook te zullen zien. Wat kon dat toch beteekenen? Toen fluisterde de booze geest, die bij hem was, hem in: — Het is een italiaansche tuin. Zij heeft' er vroeger ook gezien, in andere landen — misschien is de man een Italiaan, zijn voorkomen is daar donker genoeg voor. — En inplaats van bezorgd en lief voor haar te zijn, nu iets haar verdriet deed, zei hij bijna op ruwen toon — anders waren zijn manieren altoos hoffelijk, hoewel koel, — deze tuin schijnt je aan iets te doen denken, laten we verder gaan en dit overslaan en dan kan je gauw weer naar binnen! Hij wilde geen sympathieke kameraad voor haar zijn, terwijl zij sentimenteel peinsde over 'n anderen man. Een oogenblik trilden haar lippen en hij zag dat hij doel getroffen had, en was daar blij om en werd nog nijdiger, terwijl zij verder liejen. Hij had haar opnieuw pijnwilen doen als hij kon, want jaloefeie tan van een engel een wreeden vijand maken. Zij wandelden zwijgend verder, en een blik, schier van vrees, kwam in haar gevoelvoUe oogén. Zij vreesde bij den Pan en zijn fluit te komen. En ja! toen zij de steenen trappen afdaalden, stond hij daar, ver van haar af, met zijn rug naar hen toe, eeuwigdurend zijn kunstige muziek makend, ter verheuging van al wat daar groeide rondom hem. Zij vergat Tristam, zij vergat hoezeer zij van hem vervuld was, hoe hartstochtelijk zij hem liefhad, vergat zelfs dat zij niet alleen was. Zij zag weer bet vuur van den haard, en het kleine figuurtje van haar arm broertje, toen hij over bet plaatje boog en met zijn teer wijsvingertje wees naar den Pan. Zij hoorde hem weer met zijn hoog kinderstemmetje zeggen: — Kijk-eens, Chérisette, hij ziet er niet uit zooals de andere menschen! Kijk en hij maakt ook muziek! Als ik hij Mama ben en jij daar wandelt, dan moet je er om denken, dat ik het ben! En Tristam, die haar gadesloeg, wist niet, wat hij van haar moest denken. Want haar gelaat was nog bleeker geworden dan gewoonlijk en haar donkere oogen zwommen in tranen.
-
. -
Ooede hemel! wat moest zij dien man hebben liefgehad! In wilde woede liep hij naast haar voort, tot. dat zij dicht bij het standbeeld waren gekomen, in het midden van de ster, omringd door zijn pergola van pilasters, welke 's zomers versierd waren met klimrozen. Toen stapte hij opeens vooruit met IJ een luiden uitroep van ergernis, want de Pansfluit was gebroken en de stukken lagen op den grond. Wie kon dat gedaan hebben? Toen Zara het zag, ontsnapte haar een smartelijke kreet. Voor haar vreemde ziel, was dit een voorteeken. De fluit van den Pan was gebroken, en ook Mirko zou niet meer spelen. Met een kreet als van een gewond dier viel ze neer op de steenen bank en, haar gezicht in haar mof verbergend, schreide ze heete tranen. Het was of met éénmaal de spanning van haar ziel gebroken was. Tristam raakte er geheel door van streek. Hij wist niet wat hij doen moest. Wat ook de reden van dit schreien mocht zijn, het deed hem pijn. het aan te zien, haar zóó te zien schreien, alsof haar hart gebroken was. Want haar lijden werd veroorzaakt dóór zelfverwijt, zelfverwijt omdat zij, geheel opgaande in haar eigen zorg over haar liefde, in den laatsten tijd haar kleine broertje geheel vergeten had, en hij was zoover weg, en was nu misschien ziek, misschien zelfs wel dood! Zij snikte en snikte en wrong haar handen en Tristam kon het niet langer verdragen. — Zara! zei hij, geheel in de war, in 's hemels naam, schrei zoo niet. Wat is er aan de hand? Kan ik je niet helpen, Zara? En hij ging naast haar zitten en legde zijn arm om haar en trachtte haar naar zich toe te trekken; hij moest haar troosten, wat ook haar verdriet mocht zijn. Maar zij schrok en vloog op; hij .was de oorzaak van het vergeten van haar broertje. — Raak me niet aan! riep zij hartstochtelijk, en in haar zich laten gaan openbaarde zich het Zuidelijke, dramatische in haar karakter. — Is het niet al genoeg voor me dat ik weet, dat jij het zijt en mijn denken aan jou, die me hem hebben doen vergeten? Qa heen! Ik moet alleen zijn! — en als een pijl uit den boog vloog zij de paden langs en verdween achter een hooge heg uit het gezicht. En Tristam bleef op de steenen bank zitten, te verbaasd om zich te verroeren. Ziedaar dan haar bekentenis! zei hij tot zichzelf, toen hij zijn denkvermogen weer verzameld had. Het was nu voor hem geen vermoeden en geen argwaan meer, er was iemand in 't spel. Iemand, dien zij liefhad — en door zijn toedoen had zij dien vergeten — en dit idee deed hem in eens zijn redeneering stop zetten. Wat beteekent dit? Had hij l-^r dan toch per slot van reke-
■•,
.;, •■
J
:■
■ ■..v;^
Buitenlandsche Humor. De verkeerde hand of hoe een kwajongen een opkomende liefde kan verhinderen.
&*,
HOE LANG ZOU HU N05 ZITTEN ZONDER1 _ IETS TE ZEGGEN ?|
T^mrB v.
'O
r-X\ *
.C/
•z.m 6^ ST1 ' -■
i*o*ä
k?WM BSTzALwëL LOSLATEN-' AIS IK Hf-
7~
IKHOOPOWT GU ' ? GEEN VANUW ZEN H
ning een of ander gevoel ingeboezemd? — haar aan hem doen denken? Was dat bet geheim van haar vreemd, geheimzinnig gezicht, dat hem achtervolgde en hem steeds weer een raadsel was? Was er in haar hart iets gaande? Maar bij verder nadenken moest hij die bemoedigende gedachte weer loslaten, want niets bewees dat haar gedachten aan hem, gedachten van liefde waren geweest. En terwijl hij zoo afwisselend zijn best deed om de zaak te beredeneeren, en dan weer razend werd van hartstocht en argwaan en smart, ging hij tenslotte naar huis, denkend dat hij de beproeving van den lunch wel alleen zou moeten doormaken, doch toen de gong sloeg, kwam zij langzaam de trappen af. En uitgenomen dat zij zeer. bleek was en blauwe kringen had onder haar opgezette oogen, droeg haar gelaat een masker; zij was weer volkomen kalm. Zij maakte geenerlei excuses over haar uitbarsting, zinspeelde er ook niet op en deed volmaakt alsof er niets gebeurd was. Zij hield een brief in de hand, die met de tweede bestelling gekomen was, terwijl zij uit waren. Het was een schrijven van den vorigen avond van haar oom, die haar uit Londen het heugelijke nieuws mededeelde. Tristam zag haar aan en werd opnieuw mistroostig. Zij was stellig een meest buitengewone vrouw! Zijn woede was wat bekoeld en hij was besloten haar toch nu maar liever geen verklaring te vragen; hij wilde wachten tot, eerst al die afschuwelijke feestelijkheden afgeloopen zouden zijn en dan zou hij in Londen eens een nauwkeurig onderzoek instellen om meerdere zekerheid te krijgen. En een van de dingen, die hem het meest pijn deden, was de onzekerheid wat zij met haar woorden kon bedoeld hebben betreffende hem zelf. Wanneer door eenig wonderbaarlijk geluk, zij vroeger een hartstocht gekoesterd • had, maar nu hèm liefhad, dan, vreesde hij, zou hij haar kunnen vergeven; hij vreesde zelfe dat zijn trots niet bestand zou zijn tegen het krankzinnige geluk van haar in zijn armen te houden, niet meer weerstrevend, maar liefhebbend. Zoo zat het paar aan tafel, met stormigen blik, maar gedwongen kalm — en Zara gaf hem den brief over, dien zij meegebracht had. Hij luidde: „Mijn lieve nicht. — Ik moet u de tijding overbrengen van een groot geluk van mij zelf en dat ook u, naar ik hoop, eenig genoegen zal doen. ! Lady Ethelrida Montfichet heeft mij de eer gedaan mijn aanzoek om haar hand aan te nemen, en den Hertog, haar vader, heeft vriendelijk en van ganscher harte zijn toestemming gegeven voor mijn huwe-, lijk met zijn dochter, dat plaats zal hebben zoodra alles behoorlijk geregeld is. Ik hoop dat gij en Tristam
bijtijds zult komen om met mij &p Glastonbury House te dineeren, op vrijdagavond, waar ge mijn lieve fifincé kunt feliciteeren, die veel van u beiden houdt. Ik ben, lieve Nicht, als altijd, Uw toegenegen oom FRANCIS MARKRUTE."
f
t
^
]
VOOR DE LEZERESSEN
Toen Tristam den brief uitgelezen had, riep hij uit: — Wel, lieve hemel! Want, geheel opgaande in zijn eigen zaken, had hij heel geen "erg gehad in het doen en laten van den financier. Toen, weder in den brief kijkend, zei hij peinzend: — Ik denk dat ze buitengewoon gelukkig zullen zijn; Ethelrida is 200'n onzelfzuchtig, gevoelvol, lief meisje! En dat hinderde Zara, zelfs in haar tegenwoordige stemming, om het onbewuste verwijt dat er in opgesloten lag. — Mijn oom doet nooit iets zonder te voren alles zóó uitgerekend te hebben, dat het goed komt, zei ze bitter; alleen kan het een enkele maal gebeuren dat hij de verkeerde stukken vooruitschuift. En Tristam vroeg zich af, wat zij Een nachtjapon Twee Jumpermodellen bedoelde. Hij- en zij waren klaar.... ... j T^ welke volqens de nieuwe mode ontwelke de nieuwe modellen en patronen grfven. De jumper worpen isïond<.r mouWen.He: mutsje blijkelijk pionnen geweest in een of blijft zeker in dezen tijd van het jaar, een geliefkoosde is naar net .hol,anusene' moael ontander schaakspel van Markrute, wat worpen Deze hoofd oedekking is uracdracht voor onze dames, en . .. met recht! tisch en flatteus tegeiiikenijd. hij nu begon te doorzien, evenals Zara. Waarom zou hij haar nu niet rechtuit gen, schrijft ons naar aanleiding vragen, waarom zij met hem geLIEFDE EN INSPIRATIE trouwd was? Niet voor hem of zijn hiervan. positie, begreep hij, maar waarvoor Ik lees zoo juist, dat eiwit van een Vooral bij componisten kan de oor- kalkei, niet tot schuim is te slaan. Ik dan? Toen dus de bedienden uit de kamer waren, om de koffie te halen, zaak der inspiratie schijnbaar wel heb meerdere malen het eiwit van zei hij na wat oppervlakkig gepraat, zeer ver verwijderd zijn van de om- .een kalkei stijf geklopt voor gebak. over het engagement, op koelen zetting in het muziektalent. Men moet echter zorgen, dat er beVan Chopin wordt verteld, dat hij slist geen dooier in het wit komt en toon: . Maandag vertelde je mij, dat je nu een van zijn meest geslaagde walsen ook wat suiker bij voegen, dan krijgt begreep, waarom ik met je ge- toondichtte, geïnspireerd door een men het heel spoedig gedaan. Is er trouwd was. Mag ik je nu vragen, poesje, dat met zijn staart speelde. echter dooier in het eiwit gekomen, waarom jij met mij bent getrouwd? Een van Bach's cantaten werd ge- dan kan men, door het dooier en Hartstochtelijk wrong zij de han- schreven om zijn vrouw te bewijzen, het eiwit door elkaar te kloppen en den; dit bracht alles weer in haar dat hij niet te veel koffie dronk. Het het boven het vuur warm1 te maken, gedachten terug — haar arme muziekstuk moest den lof van den ook nog dikwijls stijf geklopt krijgen. . broertje en de belofte aan haar oom. bitteren drank zingen. Het is altijd te probeeren. Ik heb Rossini, zoo vertelt Tit Bits, was er succes mede gehad en kennissen Zjj hield altijd woord. 'Een blik van ernst en droefheid vreeselijk lui. Zijn luiheid werd alleen van mij ook, dus zal het ook voor kwam in haar diep zwarte oogen, overtroffen door zijn liefde voor anderen kunnen dienen. en, met een snik in haar stem, zeide ze: eten. Eens had hij aan een muziekAls vet op de keukentafel is ge— Geloof me, ik had een ernstige uitgever een compositie toegezegd, spat, strooi er dan direct grof zout doch van de vervaardiging van het reden, maar ik mag het je nog niet op. Daardoor zal het vet niet in het zeggen. Op dit oogenblik kwamen stuk kwam niets. hout dringen.-Toen nam de teleurgestelde uitde bedienden weer in de kamer, zoodat hij haar niet verder vragen kon. — gever een paardenmiddel te baat. Hij Een geëmailleerd bad wrijft men Hoe achterhoudend was zij. toch sloot Rossini op en deze kreeg alleen schoon met een ^ik- stuk flanel, waaraltijd in haar aangelegenheden. Wat te eten, nadat hij een bepaald deel op flink zout is gestrooid. Een weiwas er toch voor mysterie? — hij van zijn taak had verricht. zeep er bij gedaan doet het Ook liefde speelt als inspiratie een nig trilde van argwaan om dat te weten, schoonmaken vlugger' gaan. want hij was er zeker van, dat Fran- groote rot Schubert schreef een van Een jaskraag maakf ïnen het beste cis Markrute het rechte niet wist, en zijn beste liederen om de liefste van niettegenstaande zijn keten van over- zijn hart zijn bewondering te toonen. met ammonia schoon. wegingen over dezen vermoedelijken Hij was te verlegen om het lied zelf Doe een paar druppels ammonia minnaar, werd hij tóch steeds door te zingen, vroeg de medewerking van in het water, waarmee ge de Tuiten twijfel gekweld; haar wezen was zoo een vriend, met al» gevolg, dat die schoonmaakt en gij zult zfen, -hoe zanger er het hart van het meisje rein, haar geest zoo fier. veel dit het werk vergemakkelijkt. ■ mee won. Toen de bedienden dus de koffie gediend hadden, rees Zara op, en Waarom het zoo gemakkelijk'ging;. verliet, met de verontschuldiging dat NUTTIGE WENKEN zij nog aan haar oom moest schrijPint: Die Stuif is al eens gescheiden Onlangs schreven wij, dat het eiwit en tweemaal getrouwd, en nu wil hij ven, de kamer, teneinde verdere onvan kalkeieren niet tot schuim te weer scheiden. Gaat dat werkelijk^zoo dervraging te voorkomen. slaan zou zijn. gemakkelijk ? • Toen liet Tristam het hoofd in Een onzer lezers, de heer (of mePam: Voor Stuif wel, jongen. Hij is^ de handen zinken, en beproefde te denken. (Wordt vervolgd.) vrouw?) Corn, de Jager, Schevenin- immers doctor in de scheikunde. II ll'll.lll
■■—H^——■
.
■
■
■
■■■■III
^—■^■■1^^^—■
_
—■-■i™
JONGENS EN MEISJES
De Anatomische Les
EEN HOEKJE APART1
(Op rijm.)
ONDER REDACTIE VAN TANTE UZE
JLieve neefjes en nichtjes. Och, wat is tante Lize dom geweest. Jelui hebben gelijk hoor, ik heb een fout gemaakt in mijn prijsvraag van 29 Febr. Geertruidenberg is de bedoelde plaats en met een vervoermiddel heb ik trein bedoeld en de e er uit vergeten. Ik hoop, dat jelu! het me niet kwalijk zullen nemen, nu kunnen jelui me geen ~to op mijn rapport geven. Maar ik beloof voortaan beter op te passen. Onderstaande kinderen kregen ditmaal een prijs. Th. Bakker, Jac. v. Lennepkade 406 I, A'dam; Annie Goddefroy, v. Hogendorpstraat 239 I, A'dam; Betsy Hagha, Balth. Florisstr. 39 III, A'dam; V. Splinter, Amstelveen A 98; Dora Meeuwsen, Vijverlaan 97, Arnhem; Jac. J. v. d. Bosch, Koningstraat 174, Beverwijk; H. v. Bremen, Roomweg 59, Enschede; Paul v. d. Leek, de Heemstraat -216, Den Haag; M. v. d. Poel, Jac. v. d. Doesstr. 33, Den Haag; Ernest Rinnooy, Suezkade 166, Den Haag; Jansje Wagenvooit, Schoolstr. 10, Hoven bij Zutphen; Klaas Rep, Weerpad B 95, Oostzaan; Anna Humme, Kanaaldijk H 226, Purmerend; Gerrit Jungerius, Oegstgeestcrweg 63, Rijnsburg; Willy Kuiler, Pr. Hendriklaan 15, Rijswijk (Z.-H.); Elsje van Kuyk, Hulsdonkschstraat 56, Roosendaal; Pietje van Kuyk, Hulsdonkschsti. 56, Roosendaal; Mien Bleyenbeig, Aegidiusstr. I46B, R'dam; C. Jansen, Puntstraat 14B, R'dam; D. Molenaar, Oostendamstr. 85, R'dam; Amne E. Groot, Schellinkhout; J. v. d. Knaap, Antonia Muisstr. 58, Schiedam; Jan. D. Verbeek, Leidschedw.str. 1 sbis, Utrecht; H. J. Tamboer, Kerksteegje 15, Zutphen.
DE NIEUWE PRIJSVRAAG Mijn nichtje (of is het een neefje) M. Rietveld, Bothastraat 21 b, Rotterdam, heeft een aardige prijsvraag ingezonden. Hij zat onlangs in den „Kolenbak" te kijken en warempel daar vond hij 6 jongens en 10 meisjes in. Probeert jullie ook eens of je in Kolenbak zooveel jongens- en meisjesnamen vinden kunt. Rekent er echter op, dat Tante Lize van die malle afkortingen als tegenwoordig mode schijnen, b.v. Ab voor Albert of Kob voor Kobus niet als een naam meetelt. Inzendingen vóór 12 April a.s. te zenden aan Tante Lize, Galgewater 22, Leiden.
ELKE WEEK EEN VRAAG. J. H. Siegelschundt, Arnhem, vraagt, wie nu eigenlijk de klok heeft uitgevonden. Daarop is moeilijk een antwoord te geven, daar de klok, het instrument dat dienen moet om den tijd in te deelen, eigenlijk in verschillende vormen heeft bestaan. De ouoen Kenden als klok den zonnewijzer. Ook de zandlooper en de z.g. waterklok, waren al in de oudheid bekend. Wanneer precies de radeMdokkén ontdekt werden en doqr wie is niet met zekerheid te zeggen. In de 12de eeuw vond men ze al reeds in kloosters. De kerkklokken worden in de. 13de eeuw genoemd.
zona, dat, verwondert bet je wel, natuurlijk in Amerika ligt. De steen, waaruit de Superdentberg bestaat, heeft de eigenaardige eigenschap, dat zij, tot stof gemaald, het vuil van de tanden afneemt, zonder het glazuur aan te tasten. In de buurt van den Superdent-berg wist men dat wel, en diegenen, die van de tabak een zwart gebit hadden gekregen, reinigden zich de tanden wel met stof van den berg. Eerst voor korten tijd heeft 'n zekere miss Roburson de -aandacht op bedoelden ,,tandpöeder-berg'v gericht en de practijk bewijst, dat het berggruis voor de verzorging der tanden van zeer groote waarde is. Men is nu druk bezig deze schat te ontginnen. De polsslag van den boom. Bij alle- levende dieren, onverschillig of zij warm of koud bloed hebben, kan men, evenals bij den mensch een polsslag waarnemen. Thans beeft een engelsch geleerde, sir J. C. Rose, vastgesteld, dat ook bij de planten een dergelijke regelmatige beweging is te constateeren. Het voedsel, dat de opbouwende en voedende krachten van de planten vormt, wordt in regelmatig terugkeerende samentrekkingen door het lichaam van de plant verspreid. Het is van het grootste belang, dat men zulks weet, omdat men bij ziekte of zwakken groei, den polsslag kan bevorderen en dus den groei versterken. Proeven, welke in verband hiermede genomen zijn, hebben bewezen, dat dezelfde middelen, welke bij den mensch kunnen dienen, ook bij de planten belpen, dus medicijnen, kloppen, masseeren, enz. Is dat niet wonderbaarlijk?
Uit het dictaat van een medUch-student.
VI.
TANDEN EN KIEZEN. In béide kaken zijn voorhanden Kassen voor kiezen en voor tanden; Aan tand en kies (zijn zij niet valsch) Bevindt zich: 'n wortel, kroon sa hals. Er is een holte in selaten Voor 'n weefsel zenuwen en vaten. Dat al te zamen pulpie heet. Die pijn kan doen zooals men weet.
DE BOUW DER TANDEN EN KIEZEN. Geheel van tandbeen zijn de wanden Van alle kiezen en van tanden. Om hals en wortel zit tot 't end Een harde stof, genaamd cement. Slechts op het tandbeen van de kronen Lisrt 't irlanzend. fraaif/azuurtetroonen. Dat, in zijn kleur bijzonder wit. Veel schoonheid geeft aan het gebit.
Van Chnstiaan Huygens, die in de 17de eeuw leefde, wordt gezegd, dat hij de uitvinder van het slingeruurwerk is, de meest gebruikelijke vorm van klok ook op heden. Chnstiaan werd geboren 14 April 1629 en stierf 8 Juli 16Q5. Hij was een hagenaar en. toonde reeds als kind groote voorüefde voor de mechanica. Wanneer ge over Huygens uitvinding meer wilt lezen; dan vindt ge vele bijzonderheden hem en zijn uitvinding betreffend, in den .catalogus der Geschied- en Oudheidkundige voorwerpen van het Gemeente Museum te 's-Gravenhage, samengesteld door den toenmaUgen directeur den heer A. J. Servaas van Rooyen.
- .
Onze kleine encyclopaedic
Berzelium. Een kortelings ontdekt scheikundig element. Het is uit thorium dioxyde afgeleid. Berzelium heeft een zeer sterke verlichtende kracht. Dr. Baskerville, die het ontdekte, noemde zijn ontdekking naar Berzelius, den zweedschen scheikundige, die het thorium vond. Berlijnsche Decreten. Uitgeschreven door Napoleon 1 in 1806, met de bedoeling om daardoor denengelschen handel, door een soort blokkade, te vernietigen. Beryl. Een mineraal van geelachtige kleur, waarvan de emerald en de topaas variëteiten zijn. Bicycle. Tweewieler. De moderne VOOR DE OUDEREN vorm van de z.g. velocipede (snelvoeter), welke vaak drie, maar ook Een berg van tandenpoeder. wel twee wielen hadden. Het is jullie misschien ook wel Billardieren. Het naar buiten uit-, ereis gebeurd, dat ge een doos met slaan der voorpooten bij paarden. tandpoeder hebt laten vallen en geBillet. Briefje, entrée-kaart ofreisschrokken zijt van de „reusachtige" kaart. hoeveelheid die zich dan in zoo'n Billet d'amour. Liefdesbrief. simpel doosje schijnt te bevimlenBiljoen. Een millioen maal milOveral stuift het heen. Het lijkt wel een berg. Doch zoo'n berg dien be- lioen, dus 1.000.000.000.000. In Frankrijk noemt men 1.000.000.000 doel ik niet. . Er schijnt een werkelijke berg van biljoen, terwijl hier de naam van tandpoeder te bestaan en wel in Ari-* dit getal millard is.
T
J-
'n Wereldugze vrouv. „Mevrouw," zei het meisje tegen haar mevrouw, die kamers verhuurde, .in den tijd. dat u weg waart, heb ik de voorkamer aan een mijnheer verhuurd, hij beeft drie maanden yoormt betaald." »Wat is rqn beroep?" »Acteur." B'n Knappe man?" »Ja." »Leg dan 'n flink zwaar kleed voor den staanden spiegel." Zij wist het. .Eigenaardig hè. hoe ouder we worden, hoe minder of we geven om de dingen die ons in onze jeugd zoo aantrekkelijk schenen." »Ja," zei de oude jongejuffrouw met een zucht. »b.v. verjaardagen." Dat imam uit. »Is mevrouw thuis ?" vroeg de leverancier aan het nieuwe meisje. .Ja mijnheer, maar mevrouw ontvangt niet." »Da's niet erg, als ik maar ontvang. Zeg maar, dat de quitantie, die ik bij me heb, al een jaar lang loopt en dat ik niet langer begeer te wachten." Wonderlgke uitwerking. Pim: „Als je zoo over al die nieuwe uitvindingen op electrisch gebied hoort, dan denk je wel eens " Tim: .Wonderlijk hë, wat die electriciteit voor een uitwerking heeft." Niet genoeg. Ze hadden weer ruzie. Hij was niet precies op tijd thuisgekomen voor het eten. »Je bent altijd te Iaat," verweet ze hem, »den dag van ons trouwen, was je nog te iaat aan 't'stadhuis " „Da's waar. Maar toch nog niet laat genoeg." was het onverwachte antwoord. Hoe hg terug kwam. Een reizend tooneelgezelschap gaf Shakespeare's Hamlet en— 't was vreeselijk. De directeur trad op in den titelrol. Dat was nog vreeselijker. 't Publiek amuseerde zich met het gooien van bedorven eieren naar den „held". Na afloop van de voorstelling zaten een paar der toeschouwers het gebeurde te bepraten. »Weet je wat ik nou het aardigste van de geheele geschiedenis vond?" ' ? ? ? . »Die acteur kwam op het tooneel als Hamlet en hijging er af als omelet."
EEN WAANWJJSJE Verpleegster (tot den kleinen Bob, wiens zusje ziek te bed ligt): Zeg Bob, Mies heeft zoo'n mooie pop gekregen, wist je dat? Bob (be leef o); Zoo? En zijn ze alle twee wel? (Gaiety)
m Iraw
't\i |Äi || EEN
AVOND
:
i
;
.
:
..GEN I ETEN f
(Gaiety)
HET KORTE VERHAALTJE De plaatselijke kleur. In z'n jonge jaren was van Borstelen misschien wel artistiek aangelegd geweest, maar vermoedelijk was het met der lijd heeleraaal over gegaan. De artistiekerigbeden meen ik. Voor het overige was hij kwast, borstel en verf getrouw gebleven. Hij was wat je noemt een gewone huis- of tuinverver. Natuurlijk vindt ge het een flauwe mop dat ik hem zoo noem. Doch oordeel niet te vlug. Van' Borstelen liep in den stadstuin en zag hoe op een der banken een schilder zat, die bezig was om een der oude gebouwen van de stad, hetwelk in dien stadstuin stond, na te schilderen. Van Borstelen bleef vol aandacht bij den man staan.
- - *=, k
EEN .OPTISCH BEDROG" Geagiteerde toeschouwer (o'r heelemaal „in"): Nog maar vijf stappen, juffie, nog maar vijf stappen en je bent gered. (Gakt?)
_:
-
'
■-;.'■.■../,..-
-
■
De schilder had blijkbaar pleizier in de belangstelling van den ouden van Borstelen en begon een praatje. „Ja, ik ben van plan om bier verschillende studies te maken. Ik tracht eerst de plaatselijke kleur te pakken te krijgen." Van Borstelen lachte ereis fijntjes. »De plaatselijke kleur? O. mijnheer, die heeft u al te pakken " »Zoo?" zei de schilder gevleid. »Ja mijnheer, u bent op een bankje gaan zitten, dat ik vanmorgen pas geverfd heb " Van Borstelen was immers huis- en tuin- (de bankjes in den stadstuin) schilder I
Daar had hg gelijk in. Mevrouw van Ixen kochi haar eersten bontmantel en ze deed baar best om zoo lastig mogelijk te zijn. »Bent u er zeker van, dal het bont niet krimpt door de regen? Het zou ereis kunnen zqn, dat een regenbui me overviel." »De laatste drager van dit vel was een opossum. En zoo ver ik weet, ging die nooit met een parapluie uit." Dat was niet zoo. „Je hebt heelemaal geen belangstelling voor m'n werk. Je denkt er nooit over na wat ik doe..." Zoo snikte hetfongevrouwtje. „Hoe kom je d'r toe", antwoordde de man lakoniek, „gisterennacht ben ik den heelen tijd wakker geweest en ik heb aldoor maar liggen denken over wat je toch wel gedaan had met die pudding, waarvan ik zoo'n maagpljn heb gehad. Meer herinnerde hg zich met. Jan Maat zat in den trein en amuseerde zijn medereizigers met zijn verhalen. »Je schijnt zoowat overal geweest te zijn," zei een der passagiers, »en je zult wel een heele boel van geografie afweten." »Ja," zei Jan. »daar zijn wc eens geweest. We hebben d'r gebunkerd, 't Is een dood nest. dat is alles wat ik er me van herinner. Een goed mensch. »Och," zei een miliionair. .ik was nooit gelukkiger dan toen ik een arm man was..." »Waarom geef je dan al je geld niet aan mij," vroeg z'n minder met goederen gezegende vriend. .Och," was het antwoord, ,ik mag je te graag om je met zoo iets te belasten." Zoo verstandig was hg wel. Een jongen was bezig e^i erg ongemoedclijken muilezel te zadelen. Ben voorbijganger zag het werk aan en vroeg: .Zeg. trapt die muilezel-je nooit?" »Dat niet," was het antwoord, „maar hij trapt wel ereis waar ik net gestaan heb. Moderne sprookjes. Daar was ereis een vader, die hooit vertelde van wat z'n eerstgeborene gezegd had. a
WIJSHEDEN Het tragische in den hoogen leeftijd ligt niet in het feit, dat men oud wordt, doch dat men zich nog jong voelt, zegt Wilde4
geven om z'n gezondheid niet door ledigheid in gevaar te brengen. Alle beroemde chirurgen, die Londen bezodken komen nu bij mij om over pen na de hechting, alsof er niets ge- „mijn geval" te spreken en vragen beurd was; 'n wonder zég ik je man, als 'n gunst.hem te mogen onder'n wonder! Charles is voor mij dan zoeken en te auscukeeren. Zoo hebook niet de oud-strijder, niet m'n ben verleden maand de zestig profesknecht, niet maar de een of andere soren, die deel hebben genomen aan persoon; hij is een geval, mijn geval." 't groote medische congres, hem om Mc Lean had met klimmende beurten beklopt en beluisterd. Ende geestdrift z'n verhaal gedaan en nu beroemde professor Thomssen van jgunde hij achterover jn .z'n étoel en Kopenhagen, die vermaardheid heeft genoot van de bewondering, die op verworven op 't gebied van hartziekm'n gezicht te lezen stond. Inderdaad ten heeft hem wel tienmaal geherinnerde ik mij nu hoe ik tijdens ausculteerd en is geëindigd met te den oorlog van een dergelijke zeggen: „ik kan wel alles, wat ik ■ over hart-operaties geschreven heb operatie had gehoord. „Kerel," riep ik uit, „ik begrijp verbranden. Deze levende, tegenje trots volkomen, maar 't is bijna spraak van mijne theorieën doet al mijn geleerdheid te niet."" Er hearschte een uitdaging aan de Natuur." „Dat is 't! M'n collega's, die van zwijgen. „Charles," riep m'n vriend. „mijn geval" hadden gehoord, kwa- De bediende kwam aangeloopen. men dan ook van heinde en ver „Mijnheer kent nu je geschiedenis. kijken naar m'n patiënt, die, hoe- Vertel mijnheer eens hoe lang je wel wel door bloedverlies zeer verzwakt, aan één stuk hard kunt loopen." „Wel een uur, mijnheer!" toch levend vervoerd was naar een „Wonderbaarlijk, niet waar?" hospitaal achter 't front. Ze hebben Dat was 't; maar nog 'wonderhun wijze hoofden geschud, hebben me gezegd, dat de operatie uit een baarlijker was de ontmoeting, die ik chirurgisch oogpunt schitterend ge- eenige weken later met m'n vriend slaagd was, maar... ze hebben me Mc Lean had op den Tioek van Picgewezen op gevallen, waarbij ook cadilly en St. James Street. Hij liep ' hart-operatie had plaats gehad, en met gebogen hoofd, z'n hoed diep ze hebben me voorspeld, dat „mijn in de oogën gedrukt. Ik sprak hem geval" niet langer dan een halfjaar, aan. 't Gezicht vroeger zoo tintelend hoogstens een jaar zou leven. En vän leven, gaf me een schok; 'twas zie me Charles eens aan! Als je zelf bleek en verwrongen en een somchirurg was zou ik hem hier roepen, bere gloed straalde uit de oogen. „M'n God!" waagde ik te zeghem z'n borst laten ontblooten, en ik zou je zeggen: onderzoek hem, aus- gen, „er is toch niets met Charles, culteer hem en je zou uitroepen: die knecht van je, wiens hart je..." Kerel, maar dat geval van jou heeft Een handbeweging van hem, oneen hart, waarmee hij honderd jaar derbrak me. De uitdrukking, die m'n ook worden kan!" » woorden op Mc Leans gericht te 't Was een genot den beroemden voorschijn riep^ deed me ietsr vreechirurg zoo geestdriftig z'n, vak te selijks vermoeden. Met gebroken hooren verheerlijken en ik kon niet stem stootte hij uit: „'t is ontzetnalaten er nog verder op dptnute tend! Na je vertrek, dien dag van gaan. „En heb je je geval daarna- ons dinertje is de arme Charks plotniet uit het oog verloren?" vroeg'Bc v seling in drift ontstoken; hij die hem. - " »altijd zoo kalm en zachtzinnig was, „Nooit! In. de ziekeninrichtingop, nij is in een vlaag van woede uitwaarin hij later nog behandeld is, gebarsten, heftig, grof zelfs; hij heeft heb ik me steeds in* veriïkiding jje- - -me naar 't hoofd geslingerd, dat als steld met de hem behandelende ge- nij ér dan al in toestemde do&r iedeneesheeren. Eens ben ik hem zelf ren professor beklopt en beluisterd gaan opzoeken. Later hoorde ik, dat te worden, hij er genoeg van had ook hij naar z'n geboorteplaats 'n dorpje voor gewone stervelingen tentoongeergens in Su^ëx was lefuggekeerd, steld te worden; hij heeft z'n livrei hij was toen nog niet gehed de düder afgerukt en me die voor de voeten Steeds Weef ik met hem in briefwis- geworpen; daarop heeft hij een seling en ik beloofde mezelf, dat ik zwaar bronzen beeld van een voethem zoo gauw ik eens verlof zou. sijak gegrepen en 't met uitgestrekkunnen krijgen, zou gaan opzoeken. ten arm voor zich gehouden om me Hij zelf verlangde ook mij weer te z'n kracht te toonen en hij heeft me zien en toen de wapenstilstand was gezegd: 't is eigenlijk te vreeselijk afgekondigd, schreef hij me een brief, om 't te herhalen: „uw geval" ligt waarin hij me mededeelde, dat hij al lang onder de aarde, hij is genu geheel hersteld was, en verzocht storven en begraven twee dagen me hem als huisknecht in dienst te nadat hij in t ouderlijk huis was ' willen nemen. Nu, ik wilde niets lie- teruggekeerd. ver; ik nam me voor de bedienden, „En jij dan?" heb ik er met moeite die Ik reeds had aan te houden én uitgebracht. „En jij dan?" Toen heeft Charles slechts lichte bezigheden ie hij me alles verteld. Wilson! Ik moet, laten verrichten, juist genoeg om Londen verlaten, ik ben geblameerd hem zichzelf geen onnut wezen te voor goed! Hij! hij was de tweelingdoen gevoelen. Maar toen ik hem broeder van Charles en in de hoop terugzag, blozend en gespierd, zooals er funk wat geld uit te slaan, had hij nu is, moest ik hem wel wat werk hij ach voor dezen aiigegeven.
KONIJNENFOKKEN
I AVONTUREN Dr. WILSON "^ ggg™! | 't Gesprek kwam op de medische vergissingen. ■ - ^n Fijne lach speelde om Wilsons lippen, die ons deed vermoeden, dat ook hij wel eens van medische vergissingen gehoord had, en 't duurde dan ook niet lang ot onze vriend begon met z'n rustige, prettige stem te vertellen van^ „'t Bijzondere Ge"val^ van zTh vneïfi, den ïëroemaeh professor Mc Lean, als chirurg verbonden aan 't grootste hospitaal te Londen. „Ik had," zoo vertelde Wüson, „bij m'n vriend Mc. Lean gedineerd en deze verhaalde van een schitterende operatie die hij den dag te voren had vemcht; tüj was 'n geestige causeur. „Apropos," vroeg hij plots, „heb je m'n knecht wel eens goed bekeken?" „Je huisknecht," antwoordde ik verbaasd en ietwat uit 't veld geslagen door 't vreemde van de vraag. „Is er dan wat bijzonders aan hem?" ; »Jai £iLik_2al ^e straks vertellen wat. Charles P „Ja meneer!" t>e knecht was binnengekomen en stond voor ons, 't hoofd een weinig voorovergebogen, de pink op den naad van de broek. Hij was 'n stoere, jonge man, ongeveer 25 jaar oud, met een blozend gelaat, breede, vierkante schouders en een eenigszins ineengedrongen gestalte. Z'n gelaat toonde 'n mengelmoes van onderworpenheid en geslepenheid. „Charles is een brave kerel," zei Mc Lean, „als je een flinken kerei de hand wilt schudden, dan ga je gang, Wilson." Ik vermoedde dat de knecht in den oorlog bewijzen van grooten moed had gegeven en drukte hem krachtig de hand. De man dankte me met 'h: .„meneer is wei goed!" Toen we alleen waren begon Mc Lean te spieken. „Luister," zei hij, „Charles heeft zich tijdens den oorlog dappef gedragen, dat is waar, maar niet dapperder dan menig ander van mijn staf; 't is ook niet om z'n dapperheid dat ik je aandacht op hem vestigde. De man is een wetenschappelijk wemder, zie daar! Heb je gezien, wat 'n gezonden indruk hij maakt, wat 'n kracht er uit heel z'n wezen straalt? Vergeefs tracht ik hem er toe te krijgen, zich wat te sparen. Hield ik hem niet tegen, hij zou in 't stadion mee doen aan wedloopen, aan hoog- en verspringen, aan wat niet al! 'n Sim son is ie die kerel! En dien man heb ik 't hart opengelegd om er een kogel uit te halen, den rechter hartboezem heb ik moeten opensnijden, zeg ik je en weer moeten hechten en dat in een ambulance met lang niet alle hulpmiddelen ter hand- 't Was 'n vermetele daad, bijna een roekelooze, kan ik wel zeggen. En er is geen hartvlies-ontsteking bij gekomen, geen verlamming der hartkleppen, zelfs wondkoorts heeft .ach niet voorgedaan en 't hart weer'aan t klop-
f
i
FILH-FILMPJES
Bij hokken, waarvan de bodem niet Het leven van Wilson op de film. of onvoldoende hellend is, of de opeUit Amerika komt het bericht, dat ning achter in die hokken te gering is de gebroeders Rockett, die het leven om de urine te laten wegvloeien, zal van Abraham Lincoln op de film hebhet voorkomen, dat tengevolge daar- ben gebracht, van plan zijn ook dat van het nest nat wordt, de jongen van Woodrow Wilson op het witte koud worden en sterven. Vooral hooi doek te vereeuwigen. trekt het vocht aan, neemt dit spoedig op en deelt dit aan het geheele Van een bekend film-paar. nest mede, zoodat in een minimum Mary Pickford en Douglas Fairvan tijd de jonge diertjes vervuilen. bants zijn weer eens op reis én hebVoor den nestbouw is stroo te ver- ben zin een toertje om de wereld kiezen boven hooi, omdat stroo het fe maken« Dezer dagen worden zij vocht (de urine) minder absorbeert. in Engeland verwacht. In Amerika Bemerkt men, dat het nest nat is en wordt beweerd, dat zij een film zoede jongen vuil zijn, dan moet on- ken, waarin zij beiden een hoofdrol middellijk gezorgd worden voor een kunnen spelen en die zij in Europa nieuwe verblijfplaats. In den regel hopen te vinden. wil het bijvoegen van schoon droog strooisel (in dit geval hooi) tijdelijk Mary Pickford aan het tooneel? Naar de Amerikaansche bladen helpen, doch gelukt dit niet, d.w.z. is het nest spoedig weer nat, dan dient melden, heeft deze eeuwige jonge het oude nest verwijderd en een en altijd aantrekkelijke filmster het nieuw nest daarvoor in de plaats ge- plan zich weer eens eenigen tijd aan legd te worden. Bij het verrichten het tooneel te gaan wijoen. dezer handeling neemt men de voedster zoolang rat het IrokHweg. Ttog 'Danseres en filmster. Valentino en Mae Murray spelen dient er nauwkeurig op te worden tezamen in „The Cabaret Dancer", gelet of de voedster hare jongen vol• waarin de begaafde danseres gelegendoende zoogt en of de melkafscheiding van dien aard is, dat alle dier- heid te over wordt geboden om haar tjes daarvan kunnen gedijen. Het danskunst te vertoonen. zoogen der jongen door de voedster Een verstandige beperking.. geschiedt in de eerste dagen bij voorDe ouders van Jackie Coogan hebkeur des nachts. Wanneer dan 's morben een verstandig besluit genomen. gens het nest wordt onderzocht, moet tevens worden nagezien of de dier- Hun jongen mag slechts in twee tjes goede ronde buikjes hebben. Is films per jaar spelen. De kleine snuidit niet het geval, dan wijst er zulks ter, zoo meenen zij, moet toch ook op, dat de voedster niet in staat is nog wat anders doen dan filmen. Hij hare jongen van voldoende voed- moet een flink mensch worden en sel te voorzien en de melkafschei- duchtig leeren. ding onvoldoende is. Wanneer de De film voor het onderricht. diertjes dun zijn, het vel gerimpeld De Thero-film heeft'n rolplaat veris en ze tegen de hand opdringen, vaardigd, „Radio" heet en tot zoo men deze in of boven het nest ondertitel die draagt „Eine amusante houdt, is dit een bewijs, dat ze Plauderei für Laien"; is een intehonger hebben. Goed gezoogde ressant werk op hethetgebied van jongen, üjn dik en mollig, liggen draadlooze telegrafie, dat met behulp rustig en kalm in het nest en van verscheidene teekeningen bovengroeien voorspoedig en prachtig op. dien nog duidelijker wordt gemaakt. Teneinde echter de melkafscheiding te foroeeren en te maken dat de Spaarzaamheid, ook op filmgebied. voedster haar jongen behoorlijk van De groote mannen op bioscoopgehet noodige kan voorzien, is het bied in Amerika, bevelen ook spaartoedienen van in de melk geweekt zaamheid aan. Onlangs schreef wittebrood of havermout in zoete M.E.R. Curius in ons blad tegen de melk gekookt, zeer aan te bevelen. overdrijving in de filmbranche. Hij Op een gewonen rood aarden schotel schijnt het bij het goede eind gehad (welke telkens zeer gemakkelijk is te hebben. Zoo is ook Will schoon te maken) wordt een kwart Hays van meening, dat men nog liter melk gegoten, daarin het brood heel wat bezuinigen kan met het geweekt en dit de zoogende voedster vervaardigen van een film en men er voorgezet. De resultaten hiermede vooral op letten moet geen ovets bereikt, zijn inderdaad verrassend. eenkomsten met de „sterren" te Zoo slecht de jonge dieren eerst maken, waarbij zij • niettegenstaande groeiden, zoo dun en rimpelig van hun hooge gage ach de weelde kunvel ze eerst waren, zoo spoedig wor- nen veroorloven drie weken te gaan den ze dik en vleezig^ wandelen. I. N. Schenk, een Van de Toch gelukt deze behandeling niet regisseurs van de First National, bein alle gevallen, daar sommige voed- weert, dat er minder filntcostuums sters ook al worden ze nog zoo moeten worden gemaakt, daar gesterk en krachtig gevoederd, daar- wone speelfilms heel wat minder door niet in staat zijn hunne jongen kosten. Hij vindt den doorsneeprijs beter te zoogen. Een goede voedster van 175.000 dollar voor een füm geis voor den fokker van veel waarde noeg. 175.000 dollar is altijd nog en daarom moet men er zuinig op zijn. bijkans een halt millioen gulden!
DE VERDOOVINGSMIDDELEN Tegenwoordig, nu verdoovingsmiddelen zoo gemakkelijk te bekomen zijn en bij chirurgische behandeling bijna niét meer gemist kunnen worden, is 't haast onmogelijk zich voor te stellen, dat vroeger deze hulpmiddelen niet bestonden. Pijn is een schrikbeeld voor de meeste menschen, velen vinden haar eiger dan den dood. Geen wonder dus, dat onze voorouders reeds allerlei middelen beproefden, om zich in een soort bewusteloosheid, ongevoelig te maken voor pijn. Deze middelen waren echter lang niet altijd ongevaarlijk, temeer daar ze veelal door den mond moesten worden toegediend. Men gebruikte dan aftreksels van de papaver of slaapbol, alruin, nachtschadebloem en belladonna. Het gebeurde ook wel, dat men een bepaald soort kruiden trok en dan den damp ervan inademde, om rustig te kunnen slapen. Een van de eerste gevallen, waarin melding wordt gemaakt van dezen vorm van verdooving, kwam al voor in de Chineesche geschiedenis van de derde eeuw. . Eerst in de vorige eeuw begon men echter stelselmatig naar een middel te zoeken, om den mensch zooveel mogelijk pijn te besparen. In 't begin van 1800 ontdekte een engelsch scheikundige bij 't nemen van proeven in zijn laboratorium met salpeterzuur, dat deze stof slaapwekkende hoedanigheden bevatte. Hij gaf aan de geneesheeren den raad 't bij chirurgische behandeling in practijk te brengen. Men sloeg er echter geen acht op en gingen er wel area vijftig jaar overheen; eer iemand er aan dacht 't te probeeren. Toen nam een amerikaansch tandarts de proef met de behandeling van een zijner eigene tanden en gebruikte vervolgens deze methode bij zijne patiënten. Later gebruikte een tandarts uit Boston ether voor hetzelfde doel en een nieuw tijdperk in de heelkunde was aangebroken. Eenigen tijd later was 't een Schot, James Simpson, zoon van een bakker, die de menschheid een-der grootste weldaden bewees, door de ontdekking van de verdoovende kracht van chloroform. Een vriend van hem, een scheikundige, woonachtig te Liverpool, zond hem een tube, inhoudend een dikke, kleurlooze vloeistof, die hij had leeren kennen onder den naam van chloroformNu was deze stof reeds 15 jaar vroeger, door twee Duitsdie scheikundigen ontdekt, maar vreemd genoeg hadden geen van beiden het groote nut ervan ingezien. Op een avond besloot Simpson met twee collega's om een proef te nemen. Zij deden de vloeistof in een fleschje en haalden toen diep adem er boven. Vervolgens zetten ze het fleschje neer, spraken nog eenige oogenblikken met elkaar, maar vielen kort daarop in een diepen slaap.
Een ieder weet 't resultaat van straat 3 hs., A'dam voor haar inzending 'van 4448 woorden. deze moedige proefneming. Een extra prijs gaven wij bovendien Toch zou 't nog de vraag zijn geweest of niet veeleer spot en hoon, aan J. A. v. d. Leyden, ten Hoetdwars59, Nijmegen voor 3985 woorden; 't loon zou zijn geworden van de straat M. Poxopeur, Bierum voor 3895 woorkoene onderzoekers, als niet konin- den; M. P. de Jong, Wencfcenbachstr. gin Victoria er hij eenet bevalling in 43, Den Haag voor 3655 woorden; J.C. had toegestemd, onder den invloed Speekenbrink, Adamhofstr. 125 b, Rotvan chloroform te worden gebracht. terdam voor 3605 woorden; B. Tesink, Zij was zoo tevreden over de behan- v. Koetsveldstr. 53, Den Haag voor deling, dat zij om hare dankbaarheid 3591 woorden en aan W. A. v. Velduit te drukken, dr. Simpson tot haar huizen, Pretoriusstr. 78, Den Haag voor 3056 woorden. lijfarts benoemde. Tot onze spijt ontvingen we een lijst ^Thans zouden verdoovingsmidde- van-39y5 woordeoy-maar zonder -naarn^ [ën lii de heelkundige ^aldijk niet en- adres van den bewerker ervan. Hem meer gemist kunnen worden. Men of haaï konden wij dus niet beloonen. gebruikt veelal cocaine voor plaatDe volgende troostprijzen kenden wij selijke verdooving en zoekt nog toe aan: J. M. Blaak, Rijsoordschestr. 20, steeds naar middelen, om de onaangename gevolgen van 't onder chlo- Rijsoord met 2787; A. Luyk/Dacostastr. roform brengen, zooals hoofdpijn, 42 D, Rotterdam met 2750; M. van Kampen, St. Annastr.' 42, Naarden met misselijkheid, enz., te voorkomen. v. d. Broek', PutterMen meent een nieuw middel ont- 2675 woorden;11,P.Schiedam met 2100; dekt te hebben, dat bovengenoemde hoekschestr. M. de Korte, Sionstr. 67, R'dam met onaangename gevolgen niet veroor- 2100; W. v; d. Straaten, v. d. Eyndczaakt en den naam draagt van straat 16, Den Haag met 1975; Molly ethanésal. Scheenstra, Celebesstr. 92, Dordt met Grondige proeven zullen echter 1970; Mevr. E. Halberstadt, Zandbergnog genomen moeten worden, al- laan 2, Breda met 1940; W. Beetsma, vorens 't nieuwe verdoovingsmiddel Wolvega met 1910; Emmy Reuses, eschikt kan worden verklaard voor Rijlisstraatweg L 251, Velsen met 1905; Nannie de Booy, Hotel des . Alpes, 't gebruik. Arosa met »846; G. E. Spijker Marlof,
LEVENSPROBLEMEN (M. E. R, Curius is gaarne bereid om te trachten antwoord te geven op vragen, welke lezeressen en lezers hem zenden. Hij kan natuurlijk niet er rvoor instaan, dat hij den goeden raad geeft. Doch b'ij ervaring weet hij, boe prettig het is om met iemand, die sympathiek tegenover u staat, over levensmoeilijkheden, groote of kleine, te spreken. Doet het gerust. Zendt uw brieven aan M. E. R. Curius, Galgewater 22, Leiden „Persoonlijk". Uwe vragen worden natuurlijk met de noodige discretie behandeld.) . Mej. T. v. S., Den Haag. Gij schrijft mij, dat ge van een jongen houdt, die nu verloofd is. Hij heeft eens, toen hij ruzie met zijn meisje had, u gevraagd, waarop gij, m. i. zeer terecht, weigenie. Thans bemerkt gij, dat gij veel van hem houdt en hebt spijt van uw beslissing. En nu vraagt gij wat ik u raden zal. Mijn raadis, zet den jongen uit uw hoofd. Tien tegen één heeft hij u indertijd gevraagd uit baloorigheid, omdat hij met zijn meisje ruzie had; dat hij weer met haar is, bewijst dat zijn liefde voor u lang niet zoo groot is als dé uwe vdor hem. Gij zijt nog zoo jong, dat het zonde zou zijn voor u Mn onder een z.g. ongelukkige liefde te lijden. Uit uw schrijven maak ik op, dat de jonge man in dezelfde betrekking is als gij. Welnu, als dit zoo is, tracht dan ten spoedigste een andere betrekking, desnoods in een andere plaats te krijgen en tob niet. Met dien man wordt ge waarschijnlijk' toch niet gelukkig.
Uitslag Tan den Vijf-gulden»prlfsvraag Er is hard gewerkt voor deze prijsvraag. Blijkbaar waren er heel wat woorden te maken 'uit „Internationale reclametentoonstelling", want we kennen den prijs van vijf gulden toe aan: Mejuffrouw M. E. Wineké, Ingogo-
Sarphatistr. 7, A'dam met 1740; J. den tutter, Ged. Binnengracht 4, Woerden met 1736; H. Knop, Anslijnstr. 11, Haarlem met 1700;, Isabella Verspoor, Fransbekkerstr. 73a, Charlois R'dam met 1520,- Mej". J. Melchers, Rus tenburgerstr. 4091, A'dam met 1470; H. Isbrücker, Zusteistr. 60, Den Haag met 14^1; Frieda Westerik, Bartélsweg 15,„ Apeldoorn met 1387; Mej. A. E. de Kempenaer, Huize „Tandem", Westendorp gem. Wisch met 1364; J. J. Mul> ler, Voordmolenstr. 18 a, R'dam met I 36o; J- P- Kloosterboer, Rozenhof 23, Dordt met 1340; J. Edens van Sijsenstraat 61a, Groningen; Lies Roggenkamp, Eikstraat ! 1, Den Haag met 1262 woorden.
Nieuwe Vlff-gulden s-prfjs vraag Onze vriend Louis Gobes, Roeterstraat 17, Amsterdam, zond ons onderstaande teekening
en hij vraagt of onze legers deze combinatie kunnen nateekenen zonder het potlood of de pen van het papier, dus in één trek. 1 Tedcent dit figuur na en geeft met cijfers aan hoe gij de volgorde denkt. Antwoorden te zenden voor 12 April a.s. aan de Redactie,Wereldrevue, afd. Prijsvragen, Galgewater 22, Leiden^
Onderschriften-prijsvraag 't Was blijkbaar niet zoo gemakkelijk een goed onderschrift bij het schoorsteenvegertje te vinden, dat bleek ten-
minste uit de antwoorden. Toch konden wij wel een prijs toekennen en dat was aan J. Verschragen, Duin en Bosch. Bakkum (N.-H. \ voor het volgende aardige onderschrift: Jan tegen de keukenmeid die hem bekend voorkomt: Zeg, lieve beste meid, was jij niet op het balmasqüé als haremprinses? Mien (wat verlegen): Ó, en ben jij mijn sultan geweest? De volgende personen kregen troostprijzen : ^Mej,^ter Hagha—Stroethoff, Balth. Floriszstr. 39111, Amsterdam; F. Albertsma, Talmaplein 32, Arnhem; H. A. Schimmel, Rochussenstraat 188, Den Haag; N. P. M. Kaptijn, A. L. Dijserinckstr. 18, Haarlem; M. Soimevelt p.a. Mej. A. Mons, Spaame 46, Haarlem; Mpj. D. Ising, Maastricht; Titia Nieswaag, Jan Kortstraat 8, Musselkanaal; J. A. van Leyden Sr;, ten Hoetdwarsstr. 59, Nijmegen; L. Hofman, Damstraat 24 b. Utrecht; D. van Koot, Padangstraat 43, Utrecht; J. du Pon, Delistraat 49, Wormerveer.
Een onderschrift gevraagd. ' Zendt dit vóór 12 April a.s. aan het adres: Redactie Wereldrèvue „Bijschriften-Prijsvraag", Galgewater 22, Leiden. Als prijs wordt f 2.50 toegekend met vele troostprijzen.
CORRESPONDENTIE
j
H. D. J. T., Vught. U vraagt waarom wij de feuilletons niet altijd zoo kiezen, dat zij met een jaargang afloopen. Tot nu toe hebben wij hierover nog nooit een klacht gehad en het is ook vreeselijk moeilijk om dit precies zoo af te meten. Wij willen het wel probeeren. Het doet ons genoegen, dat gij weer aan de prijsvragen meedoet. Volhouden, ook al krijgt gij dit keer geen prijs. Jó V., Arnhem^ TwaxelAze vindthèt heel prettig, dat je haar niet vergeet. Th. E. C, Amsterdam. Het is volstrekt met noodig, dat het woord kop werd gebruikt. Oor was net zoo goed. Wierook is toch ook van algemeene bekendheid 1 L. G., Amsterdam. Uw raadsel zal & gaarne plaatsen. .„ _ _ ff. /. L., Purmerend; Q. B., A'dam; C. V., Charlois; J. *, Enschede; J. S. M. P., Deventer; Mme 5., Rotterdam; ff. J. ff., Deventer; laantje v. d. V., Den Haag; F. Ph. V., Gouda; H. B. v. D., Enkhuizen; Gorrie v. B., Nijmegen. Uw inzending is minder geschikt voor ons blad. J. A, ZX, Deventer. Wij zullen het gaarne gratis plaatsen. Een gewone foto jnet goed bijschrift is voldoende. M. C. N. te Schagen. Dat- kunnen wij onmogelijk meer nazien. Atl v. d. Br. Natuurlijk; moogt ge met de raadsels van Tante Lize meedoen. Maar gij moet er op rekenen, dat ge niet altijd een prijs krijgt, hoort
AL3 DE KOUTER DEN GROND SNIJDT.. WE RE L DR E\/U E
WKKBLAD
oNDE,l
LEID,NQ
*** «• ^B.aimus.
BEDACTIE-ADBES GALGEWATER 22. LEIDEN. Tel. 760.
A APRIL 1924
■
WEEKPRAATJE
WAT ER BUITEN EN' IN ONS LAND GEBEURDE
EEN
WAARDEVOL
ONTBOEZEMINGEN VAN TUL UIL.
BEZIT.
Deze week zou ik over een onderwerp willen schrijven, dat wel niet precies en in "de allereerste plaats valt binnen het kader van ons blad, doch dat mij van zoo'n algemeene beteekenis toeschijnt, dat er ook in ons weekblad^weh ruimte voor mag gebruikt worden.
*
De verkeenstaklng in Londen en haar sevolgen , W- LoMä<m ****) Hier ziet men de London-bridge met bussen jn gewonen tijdi Hier ziet men dezelfde brug zonder bussen tijdens de staking. WAT BUITEN EN BINNEN ONS LAND GEBEURDE 24—31 Maart Onbestendigheid uw naam is mensch. Aan deze, men mag wel zeggen, helaas maar al te ware, uitspraak herinnert ons hetgeen in de afgeloopen overzichtsperiode gebeurd is. Konden wij de vorige week beginnen met de mededeeling, dat de fransche Senaat het hoofd in de schoot had gelegd en Poincaré weer TBBn keer te meer zijn zin had gegeven, ons blad was ternauwernood verschenen, of de wereld werd opgeschrikt door het bericht: Poincaré en zijn medem'inisters hebben hun ontslag gevraagd om een betrekkefijk onbeteekenende kwestie. De vijanden van Frankrijks onvermoeibaren voorvechter juichten. Doch hun vreugde was slechts van korten duur. Voordat de week voorbij was, stond al weer vast, dat een nieuw ministerie Poincaré, inplaats van het oude, zou optreden. Voordat deze schokkende gebeurtenissen voorvielen, was Frankrijk en Zwitserland het eens geworden over ■ de reeds lang hangende kwestie der tolvrije grensstreken, de fransche (fezant had met den engelschen premier ernstig gesproken, zeer vermoedelijk over" den steeds sterker sprekenden onwil van duitsche zijde om de schadevergoedingseischen te aanvaarden. Het rapport van de z.g. com-
Generaal Nlwellef iim Mi Am urrrli>Hinmo van Verd
Klara Zetfcln, leidster der communistische Trouwenbeweqing in DuitschUnd, tegen wie een bevel tot inhechtenisneming wegens landverraad werd uitgevaardigd. Klara Zetkin bevindt zich op dit oogenblik echter in Moskou. oojgenblik Engeland beleeft een periode van missie van Dawes, de deskundigen, groote moeilijkheden. De staking van welke Duitschlands bet aalkracht zoubus en tramwegdienst in Londen den moeten nagaan, reeds lang aangekondigd, is nog niet verschenen. brengt werkelijk zeer groote schade. Het conflict was, toen wij dit schreEr loopen geruchten van meeningsven, nog niet beëindigd. verschillen. welke de conclusie be Het mijnconflict en de uitsluiting lammeren. Op de krachtige verin den scheepsbouw blijven als groote toogen der Entente om de controle op de bewapening te herstellen, zou economische gevaren dreigen. De toestand in Ierland is weer Duitschland willen voorstellen deze controle door den Volkenbond te allesbehalve rustig. Ernstige gedoen uitoefenen. Er groeit in het ruchten spreken van het aftreden Rijk een sterk verzet tegen de • van Cosgrave. den president der inmenging der Entente, wdk verzet iersche republiek. In Griekenland heeft de repuwel eens tot zeer ernstige moeilijkblikeinsche partij .gezegevierd, doch heden aanleiding kan geven. Nu er groote kans bestaat, dat de de koning schijnt niet vrijwillig afnieuwe verkiezingen de leiders van , stand te willen doen. Ook in Perzie wil men den vorst uiterst rechts en uiterst links doen overwinnen, begint men al meer wegsturen. UH Angora word gemeld, dat het stemmen te hooren, die voor de „eer'' turksche parlement het niet met de van het Rijk opkomen. De pleidooien in het proces Hitler regeering eens was en dat vermoedezijn geëindigd. De uitspraak, wordt lijk wel de Kamer zou worden ontDinsdag, juist als ons blad op de bonden.
bij Napels, welke zeer noodlottige gevolgen hadden, te lijden. In België doet men zijn uiterste best om de frank „te beschermen". De moeilijkheden, door de daling ontstaan, laten zich marken, "zoo heeft het tramverkeer in Antwerpen om een loonstaking reeds stil gelegen. De noorsche regeering heeft thans bij het Storting het ontwerp ingediend tot afschaffing van het drankverbod en de
4*
*
Terecht noemt men de ontwikkeling van den mensch op geestelijk gebied, onverschillig of deze zich in een bepaalde richting specialiseert, of over een breeder veld zich uitstrekt, een waardevol bezit. De zuiver lichamelijke kracht speelt natuurlijk ook na nog een belangrijke rol. Doch bij lange niet meer zoo'n overheerschende als in de oertijden en in den aanvang der ontwikkelingsgeschiedenis der menschheid. De lichaamskracht wint eveneens in beteekenis, als zij bestuurd en beheerscht wordt door de geestelijke ontwikkeling. Men mag wel gerust zeggen, dat de grootte dezer laatste factor ook de positieve waarde der eerstgenoemde macht voor een niet onbelangrijk deel bepaalt. * * Het onderwijs, de theoretische voorbereiding, welke den jongen mensch wordt gegeven alvorens hij de arena des levens, de kampplaats, waarin voor een niet onbelangrijk deel het levensgeluk der individuen en de waarde der menigte, worden bepaald, binnentreedt, is voor hen van niet te onderschatten beteekenis.
Hoe beter dat onderwijs, hoe sterker de persoon staat. Hoe voortreffelijker deze voorbereiding in een land, hoe hooger de menigte opklimt.
Dat is een stelling waartegenover anderen een tegenoverge- ■ stelde meening zetten en wel deze: De gemeenschap kan alleen harmonisch zijn en als een goed geheel in elkaar sluiten, indien de ontwikkeling der capaciteiten niét uniform is, doch aansluit aan den aanleg, de plaats, waarvoor de persoon door afkomst en aard als het ware natuurlijker wijze is aangewezen. Wanneer in de menschenmaatschappij het voorbeeld wordt gevolgd van het samenleven der bijen en der mieren, dan zal de mensch ook begrijpen en moeten aanvaarden, dat het geheel niet noodig heeft gelijkelijk ontwikkelden, doch speciaal geoefenden.
De noodzakelijkheid om te bezuinigen heeft natuurlijk ook de onderwijs-autoriteiten tot stappen gedwongen, waartoe zij niet zouden zijn overgegaan, wanneer de tijden beter waren. Dit is een niet te ontkennen waarheid. En even waar is het, dat op, elk gebied, waarop bezuiniging wordt toegepast, de direct betrokkenen, onmiddellijk met hun protest komen en beweren, bezuinigen is goed, doch doet het. vooral niet op mijn gebied, blijft van mijn terrein af.
*
Jjoeh of men deze of gene opvatting huldigt, een waarheid
*
die honderd jaar geleden bij de oprichting der Nederlandsche Handei-Mij. werd uitgegeven en welke plaat,zeer typisch den tegenstand tegen deze onderneming, weike des tijds bestond, weergeeft. De N.H.M, wordt als de alles opslokkende veelvraat voorgesteld.
Maar waar het hier gaat om iets, dat voor iedereen dus van: belang is, dat ons volk als gebed «i in al zijn lagen regardeert, lijkt het mij niet ongepast om een pleidooi te houden, ten behoeve der onverminderde zorg voor een zoo goed mogelijk algemeen en speciaal onderwijs.
JUBILEUM NEDERLANDSCHE HANDELMIJ.
*
SPOTPRENT
:
-m
Holland's grootste handelslichaam Haaide vor'ge week zoowaar Den ontzagwekkenden leeftijd Van maar even ... honderd jaar! En <ü is de zaak een eeuw oud. Stads nog is ze sterk en frisch. Zoodat, trots haar honderd jaartjes. Van geen ..oudje" sprake is.
Energiek geleid een eeuw lang. Haar de juiste koopmanstrant. Werd de Maatschappij al spoedig 'n Bron van welvaart voor ons land. Indie's heerlijke schatten Bracht zij al die jaren hier. Van die pracht'ge producten werd zij Wereldbolleverancier.
Volgt men datgene, wat door specialiteiten op het gebied wordt beweerd en verdedigd, ziet men door eigen oogen en in eigen omgeving, dan wint wel de overtuiging, dat belangrijke bezuinigingen mogelijk zijn, ook zonder dat de waarde van het onder-1 wijs wordt aangetast.
Door klein Holland's eersten koning Werd de Maatschappij gesticht. En door hal voortvarend Holland Werd dat grootsch* werk verlicht. Sputterde men in 't eerst wat tegen Ook de steun kwam wèl van pas. En door 'r vóór te worden, bewees men Dat men er ook „achter" wasl
Stoere wereldzaak, mijn hulde/ Aanvaard daarinj dezen toast: Werk nog heel, heel lang tot zegen Van ons tand en... onzen Oost. Toon de wereld. — wensch ik u hier Bij uw zeldzame festijn — Waarin door beleid en arbeid 'n Kleine natie groot kan zijn/ TIJL UIL.
** *
DE KINDEREN VAN
,.
\- -
*
DE
LENTE
■
U>
Nederland is een klein land., Het kan alleen als een geheel den strijd om het bestaan volhouden, indien het rekent méb die eigenaardigheid, met de noodzakelijkheid om tegenover de beperktheid van* ons taalgebied het beheerschen der vreemde talen en het kennen der vreemde toestanden te stellen. Nederland is een land, waarin! de natuurlijke hulpmiddel«! anders zijn en begrijpelijkerwijze minder gevarieerd dan in grootere landen. Laat Nederland daarom zorgen, dat de bewoners uitblinken in hun kennis, daar waar voor nijverheid, landbouw en handel de strijd voor de Nederlanders toch al reeds zoo uiterst moeilijk is.
*
'J*.
MPi
*♦*
Sultan Ahmed Shah de regeerder van Perzie. wiens troon
blijft het, dat men aan die alge- . meene of aan die bijzondere opleiding de grootst mogelijke aandacht moet geven en deze als een waardevol bezit moet behandelen. En nu dreigt in ons land,; door de algemeene malaise en 'door andere oorzaken, waarvan de bespreking hier niet op haar plaats zou zijn, een verslechtering van ons onderwijs in te treden. Ons onderwijs dat zeer terecht algemeen geroemd en in zijn resul— taten veelal bevredigend was.
Alleraardigste kiek, genomen in bet Hertenkamp te Arnhem
Laat ons waken en desnoods met kracht opkomen voor dat waardevolle bezit, de ontwikkeling van ons volk. M. E. R. Cariol
4H-
imÉÊÊBm. 11 %fyr -
Een hulde aan wijlen P.L. Tak
Het tankschip .^urieta'
De nieuwe telefooncentrale te Amsterdam
ian een der huizen der woningstichting „De Dageraad" is daarvoor - werd aan de werf van de Nederl. Scheepsbouw :en gevelsteen aangebracht. De onthulling geschiedde door den heer, Mij. '"]. te Amsterdam Aet goed ge gevolg te watt Wibaut, die thans 10 jaren wethouder van Amsterdam is. gelaten. Het schip is groott 2300 : ton.
Te Amsterdam werd de nieuwe telefoon-centrale Oost (Voorm. Watergraafsmeer) officieel geopend.
Het vellen van de boomen
Een afscheid
aan de Roozengracht. aan de eene zijde staan op onze foto -nog de boomen, de anderen zijn reeds verwijderd.
Zuster de Boer sinds 1892 eerst als hoofdverpleegster en later als directrice in het Ziekenhuis aan de Zuidwal in den Haag werkzaam. nam afscheid van haar werkkring.
Een nieuwe badinrlchtins te Haarlem Binnenkort zal deze keurige bad in richt ing aan het Hofdijkplein in gebrnik worden genomen.
.-.;
Een tentoonstelling voor hardhoorenden De woningnood in Amsterdam
ioe een groote Rijnaak gebruikt wordt om verschillende families, die leder hun eigen treeplank hebben, te berbergen.
waar op leerzame wijze de werking en samenstelling van het oor werden duidelijk gemaakt en de hulpmiddelen ten dienste «an hardhoorenden werden vertoond.
Het Servaas Bolwerk te Utrecht Oe schoonheid van 't Servaas Bolwerk te Utrecht bedreigd, door het plaatsen van een onder-station ten behoeve om de Electrische stroom op te werken.
begrafenis van agent Wibbeünk te Deventer
- Voor de nieuwe woningen te Deventer
Kaa deze droeve stoet namen vele collegas van den jeugdigen politieman deel, ook tal van burgers.
. werd een groote kolk gedempt met behulp van zand van de vroegere .Galgenbrug"".
Het Siissener „abattoir" waarover reeds tang heftige debatten zijn gevoerd. De burgemeester is vóór de inrichting, vele raadsleden ertegen. Thans is voorgesteld het gebouw ifin boerderij te gebruiken.
m
N
/^"abrielle -fe als wees opgegroeid in *-* de wereld van misdaad en ellende en volgt blindelings de bevelen op van Monks, een berucht inbreker, die het meisje geheel in zijn macht heeft. Tijdens een inbraak bij den millionair John Chatfield wordt het tweetal op heeterdaad betrapt, maar ondanks de waarschuwingen van zijn vriend Dryden, schenkt Chatfield Gabrielle, die hem van haar ellendig bestaan vertelt, de vrijheid. Hij vertrouwt haar zelfs aan de zorgen van zijn tante toe en het nieuwe rustige, onbezorgde bestaan maakt een geheel ander wezen van het jonge meisje, dat een absolute metamorphose ondergaat. Dryden probeert haar echter op allerlei wijzen tegen te werken, wat niet belet, dat zij juist op hem verliefd wordt. Hij begeeft zich naar de binnenlanden va.n Afrika om op groot wild te jagen en als hij na twee jaar terug komt, herkent hij Gabrielle nauwelijks; zij is een bekoorlijke, elegante vrouw geworden. Nu wordt Dryden op haar verliefd en stelt haar voor met hem te vuchten, wat zij weigert. Hun gesprek wordt afgeluisterd door Chatfield, die zijn vriend het huis ontzegt en zelf het bekoorlijke kind vraagt zijn vrouw te worden. Zij slaat zijn aanzoek evenwel af. Dryden kan haar. niet vergeten en werpt zich op een zeer ongeregeld bestaan, wat Gabrielle aan het hart gaat. Zij begeeft zich op zekeren avond naar zijn woning en arriveert hier te middernacht als de braspartij haar hoogtepunt bereikt heeft. Dry den vezoekt de gasten heen te gaan en ontmoet op de trap Chatfield, die het meisje zoekt. Dryden ontkent dat zij in huis is, tot zij zelf binnenkomt. Onverwacht verschijnt ook Monk,
FOX-BLUE de nieuwste Mode-daaa. Onderricht daaelijks
Il De noord te Drachster Compagnie
Te Drachster Compagnie werd de 82-jarige landbouwer |. Modderman het slachtoffer van een sluipmoord. De moordenaar is door een gat in den muur binnengedrongen. .
De nieuwe sluis te Zwolle Het eerste schip, dat door de nieuwe sluis in de Nieuwe Vecht te Zwolle vaart. '
De Maasbrug bil Venio gerepareerd Om gedurende den tijd dat men met de reparatie bezig is. het verkeer te kunnen handhaven, wordt door de milt. pontonniers een ponton-brug gefègd.
CKLINKERT Dansleeraar Sladhendenkade 152 Tel. 24232 Amsterdam
^t
^i
■
die zijn straftijd heeft uitgezeten en zich nu op Gabrielle wil wreken. Doch de voor haar bestemde kogel wondt Drydeft, die echter dank zij de liefdevolle verpleging van Gabrielle na eenige weken weer1 hersteld is, waarop een huwelijk hun verbond op plechtige wijze zal verzegelen. Een interessant gegeven is in deze Universal-film verwerkt, deze rolprent is hier te lande geïntrodu-^ ceerd door de Dutch American Film Cy., te Amster-; dam, een gegeven, dat ons een zelfingenomen, hautain; cynicus toont, die geleidelijk tot de ontdekking: komt, dat ook voor misdaad en zonde verzachtende omstandifheden zijn aan te voeren.
mymim EGO EN ZIJN ECHO (EEN ZONDERLING VERHAAL.)
WATT EN »/a-WATT
Zoo nu en dan komen ze over, die builenlandsche ariisien mei een wereldrepulalie.om ook hier eens voor de lens van de Slmcamera te werken. . Reeds was door voorloopige mededeelingen de komst der beide Deensche komieken Carl Schenström en Miehe Madsen bekend. Toch had deze mededeeling geen waarde gehad, wanneer niet naast de deftige burgerlijkestandsnamen hun kunstenaars-pseudo was opgegeven. Want als Walt en '/j-Watt zijn deze twee populair geworden en die namen zullen ze hier zeker nog wel lang houden. : Welk een geniale vondst deze beide namen : de rijzige Schenström met z'n uifgesfreken gezicWrz'n onverzorgde knevel en grappige wipneus Watt, de ou-bolllge, goedige, kogelronde Madsen V^-Watf. Wat zij in ons land hebben weten Ie bereiken, was voor niemand nog weggelegd. Men denke zich eens in: Cestien weken achtereen in dezelfde Blm in hetzelfde theater, in de Amsterdamsche Cinema de Munt.De oorzaak hiervan is de ontdekking van een geheim, namelijk dat men de groote massa hel best amuseert met het brengen van eenvoudig-humo'ristische kunst. Geen inge wikkelde situaties, die »ragen, dat men z'n hersens inspant om precieste begrijpen, wal er gebeurt, maar kleine grapjes, juist op hel goede oogenbllk toegepast. Was 't te verwonderen. dal de beide komieken zich gedurende de weinige jagen van hun verblijf in de hoofdstad !n enkele uren in de residentie in een Jrool gevolg mochten verheugen? Ze kwamen om Ie filmen en ieder hoopte maar om dal oogenbllk van hoogste gelukzaligheid mee te maken. Wie ze op de film had gezien, wijfelde niet aan de idenlileit. Vooral jver Madsen verkeerde men ntet in »nzekerheid, want zooals die kleine >olijke dikkerd op de film is, zoo is lij ook in werkelijkheid. Regisseur Laurentsen was direct ia aankomst ongesteld geworden en
De tourist, die Zuid-Californië bereist, bezoekt vanzelfsprekend ook Los Angelos. Deze stad met -hare schilderaehttge omgeving turkooisblauwe zee,de wolkelooze luchten, de zonnige heuvels, de hooge eucalyptus- en de geurige sinaasappel boo men,de wijngaarden vol sappige -druiven en al haar bloemen en bloeiende planten is voor den Amerikaanschen zakenman een aardsch paradijs, dat hem lokt uitzijn kantoren en magazijnen en hem 's winters en 's zomers de zoo noodige ontspanning en rust brengt voor zichzelf en z'n gezin. Bungalows van allerlei soort, omgeven door palmen en rozengaarden, maar ook groote villa's en uitgestrekte buitenplaatsen heeft hij zich daar opgericht en aangelegd en wie niet zoo gelukkig was er zich een eigen home te kunnen stichten, heeft kust en keur van weelderige hotels gevonden. Meer dan een eeuw geleden begon de mensch reeds met de schitterende gaven, die de natuur hem hier biedt) ten zijnen bate aan te wenden; toen was 't Spanje dat. verlangend de schoonste plekken der aarde haar eigen te noemen, beslag legde op Zuid-Californië; de Franciscaner monniken, pioniers der zending, betraden het land en kerken en kloosters getuigen heden ten dage nog "van "huiïhe aanwezigheid toen ter tijde. De toovermacht van het goud deed 't moderne Californië geboren worden; haar bodem trilde onder de snelle voeten van de van vele kanten aanstormende goudzoekers, maar tientallen jaren verliepen, vóór de schatten, die men den bergen ontwrongen had, het land zelve, waarin ze gevonden waren, ten goede kwamen. Maar toen deze pioniers,moe^van den zwaren.arbeid en rijk geworden door het. werk hunner handen, gingen zoeken naar een plek, waar ze hun verdere levensjaren konden doorbrengen in vreugd en gekik, werd Zuid-Californië nog eens ontdekt, en lokte 't den rijkgeworden goudzoekers met dezelfde verlokkingen als het 'teens den pioniers der zending had gedaan. Nu werden spoorwegen, palmentuinen, boomgaarden en parken aangelegd, kerken en scholen gebouwd en de paleizen der rijken. In 1911 kwam wederom een ander soort pioniers naardit beroemde plekje natuur, het waren de pioniers van de filmindustrie, de gebroeders Horsley, die tot nu toe in NewJersey gewerkt hadden. Ze verkenden den omtrek van LosAngeles, naar een oud buitenverblijf Hollywood genaamd,en omdat't schilderachtige land en de tooverachtig schoone natuur zoo bij uitstek geschikt bleek als achtergrond voor vele romantische films, huurden zij er een oude taveerne en een schuur en maakten daar hun eerste fiimatelier van. Deze daad was, kunnen we wel zeggen, de stichting van het Hollywood van heden ten dage. Dit atelier werd gevolgd door vele andere, in 1914 kwamen Jesse Laske en Cecil de Mille naar Hollywood en richtten de nu beroemde Lasky-ateliers op ; evenals de Horsleys begonnen ook zij er in stallen en schuren. En zoo zijn ze, ge-
komen, de een na den ander, tot Hollywood gewordïn fs, wat 't nu 's, het middelpunt van alles wat mindustne heet. Na de ateliers^ verrezen de bij het filmbedrijf zoo noodige laboratoria, die werk gaven aan honderden en deze hebben weer andere bedrijven in het leven geroepen' die er ook mee verband houden. De costuums voor de verschillende acteurs en actrices vereischen speciale ateliers, waar ze vervaardigd kunnen worden. Het filmmateriaal, camera's en alle fotografische artikelen zijn steeds door benoodigd.zoo ook projectielampen en het nieuwste, wat de electriciteit maar kan bieden om licht en kleureffecten te verhoogen. Ook drukkers en uitgevers van tijdschriften, op de cinema's betrekking hebbend, vonden er ruimschoots werk. Geen wonder, dat Hollywood, dat tien jaar geleden nog slechts 7000 inwoners telde, een plaats geworden is van beteekenis en de bevolking er tot 70000 is aangegroeid. En welk een bevolking! Men kan wel zeggen, dat deze voorstad van Los Angeles binnen hare muren het grootste aantal beroemde personen verzameld heeft sinds eenige stad na Athene in de eeuw van Pericles. Schrijvers van beteekenis,schilders, componisten, zangers, beeldhouwers en bovenal beroemde filmacteurs en -actrices hebben er hun homes en buitenplaatsen. Rijdt ge met vele andere toeristen in een groote si.ght-seeingcar, u door een of ander reisbureau in Los Angeles verschaft, langs met asphalt bedekte boulevards, afgewisseld door-notebosschen en door rozenhagen omzoomde sinaasappelen citroenboomgaarden naar Hollywood, ge zult u door den conducteur op de hoogte gehouden zien van de beroemde plaatse?, die ge passeert. Door z'n megafoon, opdat ook zij die achteraan in de car zitten, 't zullen hooren,roept hij u toe: dit is het buitenverblijf van Mary Pickford,hier heeft PolaNegri haar schitterende villa, daar Charlie Chaplin zijn „Sunken gardens", we passeeren nu ,. the End of the Road* .het landgoed van Carrie Jacobs Boud, componiste van gevoelvolle, in Amerika zeer ^gezochte liederen en hij noemt u bij iedere nieuwe villa, die hij opnoemt toe, boeveel duizenden dollars de eigenaressen of eigenaars er aan gespendeerd hebben. En zoo gaat de rit voort, langs uitgestrekte complexen van filmateliers, waar de verschillende ook in Holland overbekende films zijn vervaardigd; niet zelden ziet ge groote groepen' acteurs en actrices buiten voor dé een of andere scène uijeen film opgesteld, terwijl het geklikklak van de camera u duidelijk maakt, dat men aan een opname bezig is. Verder gaat 't langs openluchttheaters, opera- en. concertgebouwen, universiteiten, groote openbare bibliotheken en banken. Én tussche.i de alle staan de oude wuivende peperboomen, die de groote droogte van 1887 heeft gespaard, en de' vroolijke vogels zingen ectusschen de takken even goed, als toen de rust der kloosters nog over Hollywood lag uitgespreid.
Ego ging op zeek'ren dag Heel alleen uit wandelen Kauwde deftig onderweg Cura9aosche amandelen. Stoorde zich aan niemand, die Hem op zijn weg passeerde, Tot hij bij een villa kwam, 't Was een onbeheerde.
FILMEN IN HOLLANÏ) daarom werd beslist, dal de opnamen zouden wórden uitgesteld, doch Vrijdags na de aankomst waren allen in goede conditie en de oploopjes, waaraan onze hoofdsled zoo rijk is, vermeerderden in aantal. Al vroeg begon 'f op den Zeedijk. waar een klein kroegje naasl de Oudezijds Kolk het uilverkoren plekje was. Maar erger zou 't worden, toen het trio, dat men op zoo menige Palladium-film zal terugvinden, zoogenaamd te- Amsterdam arriveerde en bij een Centraal Sfation-uitgang naar buiten kwam. Om dan een behoorlijke opname te krijgen is een kunststukje, dat alleen volleerde operateurs mei goed succes kunnen volvoeren. Want de grootste kans loopt men, dal juist ieder ander dan de figuren, waarom 't gaat, op hel filmiint zullen komen. Maar met een paar opnamen was men voldoende geslaagd en kon tof de volgende scene worden overgegaan. waarvoor 'f echter eerst noodzakelijk was hef Victoria Hotel, de .kleedkamer op fe zoekenT waar Waft èn '/j-Watt en .zij" in Volendnmntfcr dracht werden uitgedost om weer naar den Zeedijk te gaan, om daar onder de nieuwsgierige blikken van honderden inboorlingen van »Zeedijk en omstreken verder te opereeren bij
Ego liep het tuinhek door Langs een heel smal laantje, Langs een vriend'lijk vijvertje Met een eenzaam zwaantje. Ego was op zfln gemak, In zijn eigen woning, Voelde zich op dit terrein 'n Ongekroonde koning.
5. DIMITROPP, een der bekendste Russische nationaal-danseressen.
JUBILEUM VAN De' heer Chrispijn viert 9 April a.s. zijn gouden jubileum in de Stadsschouwburg naar aan-
Maar geen enkel onderdaan Was er te bekennen, 't Was zoo stil, zoo vrees'lijk stil. Doch daar moet j'aan wennen. Ego liep de kamera door Neuriede een wijsje Door de ramen zag hij 'n tuin Als een paradijsje. Maar toen 't buiten donker werd, Werd de stilt' ondraaglijk. Ego voelde zich daarbij Ietwat onbehaag'lyk. Had behoefte aan een woord Niet door HEM gesproken, Iets waardoor de eenzaamheid Plots' zou zijn verbroken.
YOLANTHE LENZ een geliefde moderne danseres.
LOUIS CHRISPIJN leiding hiervan bieden wij onzen lezeressen en * lezers deze fwee portretten aan.
En hij schreeuwde luid „EGO" Riep naar alle streken. Ego is na bangen nacht Schreeuwende bezweken. Ego's naam is echo nu. Het doet niets ter zake, Eerst als EGO's roep verstomt. Zal zijn echo staken.
de O.Z. Kolk. . De dag zou worden besloten met een opname bij hel wereldberoemde pontje in hel Rokin, Op al de bureaux in die omgeving werd hel werk gestaakt. Geen bediende van hoog lot laag' kon 't aan den lessenaar uilhouden. Niettegenstaande den regen was 't daarbuiten een zóó gezellig roezemoes.dal de menschelijke nieuwsgierigheid prikkelde een blik .noor builen fe slaan. Èn één bediende voor een raam was noodlottig voor den geheelen gang van zaken! Stel je voor Watt en 'y^-Wall aan "(filmen. Aan den wal was 't niet anders gesteld, daar stond een opgepakte massa en zonder een krijgslist zou er niets zijn, opgenomen.
CHEF VAN DIJK.
LOUIS CHRISPIDN in „Driekoningenavond" waarmee hij jubileert.
LOUIS CHRISPDN als Figaro in „Hel Huwelijk van Figaro*
js/ Concert- en o/Theater-Bureau
H.5CHEUERMANH&CO VERTEG: ICA-DRESDEN AFD. KI NO MATO GRAFIE
A/Max
0 ^«
SPEC. FILM VERHUUR VOOR PARTICULIEREN KERKSTRAAT 148. TEL 34316
AMSTERDAM
van Gelder
/ff/ -—-———— ' Kantoor: Westeinde 13 }£/ Amsterdam • Tel. 36763
Voor de ..draadiooze" Hef beroemde echtpaar Mary Pickford en Douglas Fairbanks heeft onlangs voor het eerst een radio gesprek verzonden.
Belast zich speciaal met bef; vakkundig samenstellen van' Variété- en Cabaret-prosramma's, plaatsen van Orkesten en arrangeeren van particuliere feesten.
TEWEEKBIÄ
ARIETJE EN DE MUZIEKTHEORIE MUZIEK VAN HERMAN STENZ
WOORDEN VAN DIRK DE BOER
/V2//
^
(ri/netva f,
2boMv>el.
^.'utfommigMmgmtiï^
t^^menmtéMkea^^a^u^
IM
nM^JTJJIJ- M
M Üji i \.\[[\.n .-zü^^ta^j^.-.WcW^
fyijwiA&ty*^!^^
s Si
të"-
t--3JslÄ
: =: ^. i- ^
ïnnb\M\fS
rFr^-w^Jirrrr^pir
Morielje, een meisje van zeventien jaor, Wou dolgraag piano gaan leeren; Haar wensch ondervond bij papa geen bezwaar: Marielje rou vlijtig studeerenEen jeugdige leeraar was juist in dien tijd Bij iedereen erg in de mode; • En bij een bezoek aan Marielje's mama Besprak hij, als volgt, zijn methode; 'kBegin bij de noten — dan leer ik haar goed, Hoe men bij 't klavierspei de hand houden moet En heeft ze dat heelemaal dnder de knie. Dan krijgt ze wat les in muziektheorie, Want — wie goed piano wil leeren — Moet ook theorie besludeeren 1 U weet. de muziek heeft zoo menig vreemd woord Allicht heeft zoo'n meisje nog nimmer gehoord. Wat 'n kruis, wat 'n mol, enzoovoort is . En wat een gebroken occoord is I
Mama zal den eerslen lijd trouw bij de les, Maar dat ging haar spoedig vervelen; Dus liet zij Marie voor den leeraar alleen Haar gamma's of toonladders spelenDoch, sedert zweeg op de muziekles 'l klavier. Geen toon, die de stille verstoorde; En daarom vroeg ma aan den leeraar. waarom Zij nooit de plarto meer hoorde ? . Mevrouwtjelief — zei hij op vroolijken loon, De reden daarvan is loch heel doodgewoon! Wanneer u niels hoort, kijk, dan leer ik Marie Het juiste begrip van muziektheorie. Want — wie goed piano wil leeren — Moet ook theorie besludeeren!' Daaraan dienen eenige fessen besteed. Het is toch vereischte, dal 't meisfe goed weel Wat 'n kruis, wal 'n mol. enzoovoort is En wal een gebroken accoord is!
tt±i:
Toen ma — bij verrassing — een volgenden keer De leskamer plots binnenstapte. Vond zij haar Marie op den leerear zijn knie (Zij kreeg juist een zoen. dat 't klapte). Een snerpende gil klonk opeens door hel huis, Marielje verdween mei den looppas. En ijskoud vroeg ma den pianomijnheer: Of dat nu mttfiektheorie was? Maar hij—.voor geen heel klein geruchlje vervaard. Stond glimlachend op en zei uiterst bedaardr Hetgeen u gezien hebt, dat was wis en drie Wel degelijk les in muziektheorie! Want juist was ik aan 'I probeeren. Uw dochter 'I „Da capo" Ie leeren. Die zoen was geen zoen, en dus hebt maar geen vrees. Het was slechts de „klankleer", die 'k haar onderwees; Zij weel — nu de les zoo gestoord' is Öok wal. een „gebroken accoord'* is!
HlOMIRA ACOBINI een der-
cjrootsbc
r^ETheater.TRottercIani "W3^ Q^MX> VREUGDE EN LEED Groot Joodsch familiedrama en
NATHAN DER WEISE
v
'
WEEKBLAD
CINEMA >DE MUNT' KALVERSTRAAT
AMSTERDAM
STEEDS DE EERSTE IN HET BRENGEN VAN HET LAATSTE
naar het beroemde tooneelwerk van LESSING met entrs-acte op het tooneel door Henri BroDdg«*«!'» «maembl«. Taeaeal » film nocombinef rd
ü
mÊÊÊ^mmm
RKDACTiK KN ADMINISTRATIE
JR
Het Cinema on Theater-gcaeelte staat onder dt redactie van Pier Wesierbaan