F-‐Jeugd
Kenmerken van de F-‐jeugd
Kenmerken van belang voor de hockey ‘training’ of wedstrijd Beleving en beweging Samen(spel) Tips voor de begeleider willen bij een groepje gaan volledig op houd de groep als geheel horen in eigen spel bij elkaar F-‐spelers eigen belevingswereld spelen alleen of wissel af tussen zelfstandige naast elkaar oefeningen en samenwerk sterk rechtvaardigheids-‐ houd bij de toepassing van gevoel spelregels rekening met het rechtvaardigheidsgevoel snel afgeleid start met een gezamenlijke warming-‐up/ (tik)spel en laat de oefeningen niet te lang duren
Beleving Kinderen in de F-‐jeugd kunnen nog volledig opgaan in hun eigen spel en in hun eigen wereld, maar zijn toch ook al wat meer gericht op andere kinderen. Ze willen graag samen spelen, samen dingen doen, maar zijn ook nog erg op zichzelf gericht. Ze willen wel tikkertje spelen en realiseren zich dat ze daar anderen voor nodig hebben, maar willen tegelijkertijd ook volgens eigen spelregels spelen en alleen als het hen uitkomt. Zij vinden het belangrijk om bij een groepje te horen. Zo’n groepje kan ook een hockeygroepje zijn. Het bij een groepje (willen) horen is vaak nog belangrijker dan wat die groep kan of wat die groep doet. Als een kind weinig aansluiting heeft met het groepje, dan zal de training niet zo boeien en is de kans groot dat het kind afhaakt. In deze leeftijd is het dan ook verstandig te selecteren op sociale aspecten (vriendjes en vriendinnetjes of klasgenootjes in hetzelfde team of oefengroepje). Aanvankelijk spelen kinderen alleen of naast anderen; geleidelijk wordt dit spelen met andere kinderen en rond het zevende levensjaar beginnen de kinderen te spelen tegen elkaar; wie of welke ploeg kan iets het beste, wie wint er wel en wie wint er niet? In het begin kan een kind maar op één tegenspeler letten (bijvoorbeeld de tikker blijft die ene persoon proberen te tikken, terwijl er 10 anderen voor zijn neus lopen die hij niet tikt). Langzamerhand verandert dat en leert het kind gelijktijdig rekening te houden met meerdere tegenspelers.
Omgang met regels De F-‐jeugd is al goed aanspreekbaar op regels die in een bepaald spel gelden. In veel gevallen houden ze precies in de gaten of iemand de regels overtreedt. Het rechtvaardigheidsgevoel in deze leeftijd is erg groot. Het valt daarom niet altijd mee om de regels flexibel toe te passen. Soms wil je een kind dat het minder goed kan door laten spelen, maar word je er door andere kinderen op gewezen dat het niet eerlijk is want de bal was toch echt buiten de lijnen. Concentratie F-‐jeugd kan niet lang hun aandacht bij de opdracht houden. Zij zijn snel afgeleid en dwalen met hun gedachten af en kijken wat in het rond of spelen een eigen spel. Probeer de uitleg van een oefening of spel daarom kort en spannend te houden. Een voorbeeld geven werkt heel goed! Laat dan wel het gehele voorbeeld zien en niet maar een klein stukje van het parcours, want dan zijn er kinderen die ook stoppen op het punt waar jij in je voorbeeld stopte. Laat de oefeningen niet te lang duren (liever 3 oefeningen van 10 minuten, dan 1 oefening van 30 minuten) en probeer iedereen te boeien met je uitleg of het spel. Kinderen op deze leeftijd leren door herhaling. Je kunt dus beter 3 verschillende oefeningen van 10 minuten doen die allemaal te maken hebben met drijven, dan 1 oefening van 30 minuten waarin ze steeds hetzelfde parcours moeten drijven. In beide gevallen maak je gebruik van herhaling (steeds gaat het om het drijven), maar omdat er sprake is van 3 verschillende oefeningen, hebben de kinderen het idee dat ze veel gedaan hebben. Een kleine aanpassing in je oefening, wordt door een kind al gezien als een nieuwe opdracht (“nu doen we het rondje linksom ipv rechtsom”) Wel kunnen de kinderen best even zelfstandig spelen. Als het tikspel uitgelegd is, kunnen ze hier best zelfstandig mee werken terwijl jij de volgende oefening klaarzet. Niveauverschillen Tot slot moet worden vastgesteld dat er bij deze jonge kinderen al sprake is van niveauverschil. Sommigen hebben al de nodige ballen geslagen met ouders, broers of zusjes; anderen hebben op school een goede gymleraar en er zijn ook kinderen die gewoon veel aanleg hebben. Aandachtspunten -‐ spelend leren (hockey) spelen -‐ veel herhalingen zodat de kinderen goed de kans krijgen technieken in te slijpen -‐ zorg er wel voor dat de training afwisselend en uitdagend is -‐ ga als je met 2 trainers bent, niet met elkaar staan kletsen -‐ als je te balverliefd bent, leg dan je eigen stick aan de kant -‐ denk aan je taalgebruik. Je mag nooit schelden -‐ ben positief tegen de spelers en stimuleer niet alleen de beste, maar geef ook complimentjes aan de zwakkeren -‐ Geef de zwakkeren zeker niet het gevoel dat ze slecht zijn. Geef altijd een compliment!
Regels en afspraken met je team
Het team en de afspraken Spreek met de jongens of meisjes van je team een paar regels af. Bijv. als je niet kunt trainen bel je af, op tijd aanwezig zijn op de training, naar de trainer luisteren als hij/zij iets uitlegt en niet allemaal door elkaar roepen maar je hand opsteken als je iets weet of wilt zeggen. Spreek ook af dat de kinderen een bitje en scheenbeschermers dragen! – Niemand mag het veld verlaten zonder jouw toestemming – Laat geen kinderen, of ze moeten heel erg nodig, naar de wc gaan. – De training gaat in principe altijd door – Bij onweer goed kijken waar het onweer is en geen risico's nemen – Alleen bij slecht weer jassen aan. Als de spelers jassen aan hebben, dan altijd dicht laten doen. – Probeer een aantal competitiewedstrijden te gaan kijken en heb dan contact met de coach. Je kunt de spelers dan in wedstrijdsituaties zien Veiligheid Veiligheid staat bij elke oefening voorop. Als trainer moet je altijd rekening houden met de looproute tijdens de oefening (één richting en niet teruglopen door de oefening). Het verzamelen van ballen laten gebeuren op teken van de trainer, de kinderen de ballen laten halen i.p.v. de bal terug spelen naar 1 punt. Ballen die je niet gebruikt tijdens een oefening niet laten rondslingeren (bijv. onder een pylon leggen of in een tas verzamelen). Denk ook aan afstanden tussen de spelers als ze staan te oefenen voor het slaan en wijs de kinderen op het gevaar van te dicht bij iemand staan als die gaat slaan. Naast deze vormen van veiligheid, heb je ook te maken met emotionele veiligheid. Het kind moet zich veilig bij je voelen; naar je toe durven komen als er iets is. Vaak helpt het om op je hurken te gaan zitten, maar denk vooral aan je taalgebruik (geen scheldwoorden) en de manier waarop je iets vertelt (alleen een boze stem als je ook echt ergens boos over bent en daarna weer vrolijk verder).
De trainingen
Een training kan opgebouwd zijn uit vier delen: 1. inleiding (±10-‐15 minuten) 2. spelend leren/oefenen (±15-‐20 minuten) 3. spelen (±15-‐20 minuten) 4. afsluiting (±5-‐10 minuten) Voor de F-‐jeugd kun je tijdens de inleiding heel goed beginnen met een tikspel. Je kunt kiezen uit tikspelen met en zonder stick en kunt ook beiden doen. De bedoeling van de inleiding is om in de sfeer van de training te komen en daarnaast wordt het lichaam voorbereid op het leveren van inspanning. In het spelend leren/oefenen gedeelte staat de techniek centraal. De trainer probeert de kinderen op een leuke en speelse manier de technieken te leren. Door steeds andere oefeningen aan te bieden of een (kleine) verandering aan te brengen in de reeds behandelde oefenstof blijft het voor de kinderen leuk om te doen. De technieken die m.n. aangeleerd worden zijn: drijven, dribbelen, stoppen, pushen, schuifslag en afhankelijk van het niveau de flats. In het speelgedeelte is het belangrijk dat de kinderen de vaardigheden (technieken) die ze geleerd hebben in een wedstrijdvorm terug krijgen. Hierbij kun je denken aan een klein partijtje 3 tegen 3 of een spel waarin de geleerde techniek/ vaardigheid herhaald wordt. In de wedstrijdvormen is het belangrijk dat de kinderen altijd ‘revanche’ kunnen nemen; dus nooit een parcours 1 keer houden maar een paar keer. Alle oefeningen worden interessanter als de spelers aan het einde van de oefening mogen scoren op een doel. De afsluiting is het einde van de training. Dit kan gedaan worden door nog even rustig een rondje te lopen maar leuker is om met een (rustige) oefening af te sluiten. Aan het einde van de training is het goed om samen (bij voorkeur in het doel) de training te beëindigen. Het hoeft niet veel langer te duren dan wie vond het vandaag leuk? Wat vond je het leukst? Wat vond je nog moeilijk? Variëren Om de aandacht van de kinderen erbij te houden is het goed om veel te variëren. Voor kinderen geeft de kleinste verandering weer een totaal nieuwe dimensie aan de oefening. Door de volgende elementen in een oefening aan te passen kun je makkelijk en snel variëren. Tempo Een goede manier om te variëren is om het tempo van de oefening aan te passen; iets moet onder tijdsdruk gedaan worden. Richting De richting van de oefeningen kan gevarieerd worden (waarbij het aannemen van de bal van links makkelijker is dan een bal aannemen van rechts). Afstand De afstand die overbrugt moet worden kan ook veranderd worden (pylonen dichterbij plaatsen of verder uit elkaar zetten). Weerstand Om een oefening meer wedstrijdsituatief te maken kan de weerstand opgevoerd worden (tegenstander die van passief steeds meer actief verdedigt).
Een uitleg kort en duidelijk geven Naast het variëren zal ook je eigen uitleg niet te lang moeten zijn om de aandacht van de kinderen te behouden. Om de oefeningen snel en duidelijk uit te leggen kan de trainer heel goed gebruik maken van plaatje – praatje – daadje. De trainer laat een oefening eerst zien (plaatje), dan uitleggen (praatje) en vervolgens gaan de kinderen het uitvoeren (daadje). Plaatje: Laat een volledig voorbeeld zien (als de kinderen, 4 pionnen moeten slalommen, laat er dan ook 4 zien en niet één of twee om je voorbeeld kort te houden. Sommige kinderen doen dan tijdens het oefenen ook maar 2 pionnen, want dat deed de trainer toch ook?) Laat ook eens een fout voorbeeld zien en vraag aan de kinderen wat je fout deed en hoe het dan wel moet. Hiermee kun je snel zien welke kinderen het snappen en welke kinderen tijdens het oefenen meer aandacht nodig hebben. Praatje: Blijf niet te lang aan het woord, de kinderen hebben al gezien hoe de oefening gaat en leren veel door te kopiëren (nadoen). Aanwijzingen kun je beter later individueel geven. Geef maximaal 3 algemene aanwijzingspunten waar op gelet moet worden tijdens het oefenen. Hou je verhaal spannend of betrek de kinderen in je uitleg (Wie weet waar we op moeten letten bij drijven? Wie heeft gezien wat ik fout deed? Enz.) Let tijdens je praatje op de volgende aspecten: -‐ Houd de spelers in een halve cirkel voor je -‐ Nooit spelers achter je laten staan -‐ Praat nooit tegen de wind in -‐ Ga zelf tegen de zon instaan, zodat kinderen niet tegen de zon in hoeven te kijken Daadje: Tijdens de oefening heeft de trainer de gelegenheid om te kijken hoe het gaat en kan hij de groep algemene aanwijzingen geven en uiteraard ook individuele. Belangrijk is dat de kinderen bezig zijn en veel balcontact hebben. Ze leren in deze leeftijd immers door herhaling.
Spelregels tijdens de wedstrijden
Het speelveld
5m
5m
5m
2m
2m
2m
speelrichting
speelrichting 2m
2m
5m
5m
2m
5m
5m
.
Veldmarkeringen en doelmarkeringen in de vorm van pionnen. De achterlijnen worden gevormd door de zijlijnen en de denkbeeldige lijn tussen eerste doelpaal vanaf de zijlijn en de 23m lijn. De afmetingen zijn 23 bij 23 meter. De zijlijnen worden gevormd door de achterlijn en de 23m lijn. De doeltjes van team A staan op de zijlijn en de doeltjes van team B daar tegenover. Elk team heeft twee doeltjes te verdedigen! De doeltjes staan 4m van de zijlijn en worden gevormd door twee pionnen die 2 meter van elkaar staan. Het wedstrijddoel (11:11) op de zijlijn, in verband met gevaar, tijdens het spelen weghalen.
In plaats van een cirkel is er het 5m doelgebied. Dit wordt aangegeven door de pionnen. De bal De bal die gebruikt wordt is een normale hockey bal. De teams Een team bestaat uit maximaal 3 veld spelers. Er is geen doelverdediger. Er mogen wisselspelers zijn die op elk moment kunnen worden ingezet. Eerst een speler eruit, dan een speler erin dit gebeurt bij de middenlijn. De wedstrijdduur Een wedstrijd duurt 2x15 minuten met een korte rust van maximaal 5 minuten. Omdat een F-‐hockeyteam bestaat uit minimaal zes spelers, waaruit u dus twee teams kunt vormen, spelen dus synchroon twee teams tegelijk naast elkaar. Na een speelse warming up speelt team 1 van partij A tegen team 1 van partij B en team 2 van partij A tegen team 2 van partij B. Na de rust wisselen de teams. De wedstrijdjes zijn dan: 1A-‐2B en 1B-‐2A. Ieder speelt dus totaal 30 minuten. De spelleiding Het speelveld is zo klein dat gespeeld wordt met 1 spelleider. De spelleider is geen scheidsrechter (moet het spel begeleiden) en kan bij voorkeur het spel onderbreken om uitleg te geven over situaties die de spelers van beide teams niet begrijpen. Time-‐out Een time-‐out kan worden gegeven om de coaches van beide teams gelegenheid te geven de spelers extra aanwijzingen te geven, zodat het spel beter kan verlopen. -‐ een time-‐out kan op initiatief van de spelleider worden gegeven -‐ een time-‐out kan gevraagd worden door de coach van een team Het begin van het spel Voordat de wedstrijd begint loten (tossen) de aanvoerders. Het team dat de toss wint, kiest voor de beginslag of voor een speelhelft. De beginslag wordt genomen vanaf het midden van het veld en deze mag in alle richtingen worden gespeeld. Na de pauze mag het andere team beginnen. Algemene regels Het spelen van de bal mag alleen met de platte kant van de stick door middel van een push, schuifslag of flats. De stick mag hierbij in de achterzwaai niet los van de grond en in de voorzwaai niet hoger dan de knie komen. Doelpunt Een doelpunt wordt gescoord wanneer de bal binnen het doelgebied door een aanvaller is gespeeld of als de bal via een voet of stick van een verdediger in het doel gaat.
Wat mag niet? Gevaarlijk zwaaien met de stick
De bal hoog spelen
Op de stick slaan van een tegenstander
De bal met de voet spelen
De tegenstander duwen
De vrije slag Als een speler iets doet wat niet mag (overtreding) krijgt het andere team een vrije slag. De bal: -‐ moet genomen worden op de plaats van de overtreding. -‐ moet stil liggen. -‐ mag niet omhoog worden gespeeld. -‐ mag vanaf 3 meter van het doelgebied nooit rechtstreeks het doelgebied ingespeeld worden. Dus de bal moet eerst 3 meter hebben afgelegd of eerst door een andere speler dan de nemer zijn aangeraakt voordat hij het doelgebied in gaat. Aanvaller maakt een overtreding binnen het doelgebied De verdedigende partij krijgt een vrije slag. De bal moet op de 5m lijn worden gelegd recht tegenover de plaats waar de overtreding heeft plaats gevonden. De aanvallende partij moet 3 meter afstand houden bij het nemen van de vrije slag. Verdediger maakt een overtreding in het doelgebied of binnen 3m van het doelgebied De aanvallende partij krijgt een vrije slag. De vrije slag moet zo dicht mogelijk bij de plek van de overtreding worden genomen, doch op minimaal 3m van het doelgebied. Afstand beide partijen 3 meter. Uitslaan De bal gaat, als laatste aangeraakt door een aanvaller, over de achterlijn: uitslaan door een verdediger op de 5m lijn recht tegenover de plaats waar de bal over de achterlijn ging. Alleen de aanvallende partij moet 3 meter afstand houden. Lange corner De bal gaat, als laatste aangeraakt door een verdediger, over de achterlijn: lange corner voor het aanvallende team. De bal wordt op zijlijn gelegd, 5m van de achterlijn. Beide partijen moeten minimaal 3m afstand van de bal nemen. Een doelpunt kan alleen worden gescoord, wanneer de bal buiten het 5m gebied is geweest. Inslaan Vrije slag op de zijlijn daar waar de bal over de zijlijn ging door het team dat de bal niet het laatst aanraakte. Inslaan binnen doelgebied door aanvaller De bal mag niet rechtstreeks richting doel worden gespeeld. De bal moet eerst 3m zijn verplaatst of zijn aangeraakt door een mede-‐ dan wel tegenspeler. Beide partijen moeten 3 meter afstand houden van de speler die inslaat. Een doelpunt kan alleen worden gescoord, wanneer de bal buiten het 5m gebied is geweest. In de andere gevallen moeten alleen de tegenstanders bij inslaan minimaal 3m afstand van de bal nemen. Self-‐pass Bij beginslag, vrije slag, inslaan, uitslaan en lange corner mag de nemer de bal zelf spelen zonder dat hij de bal naar een medespeler moet spelen. De speler moet eerst duidelijk de bal een tikje geven en mag daarna verder spelen. De self-‐pass mag, maar moet niet (accent leggen op samenspelen).
Doelstellingen Filmpjes van de basistechnieken zijn te zien op: http://www.hockey.nl/21/basistechnieken-‐van-‐het-‐hockey Alleen basistechnieken (niet slaan, geen flats): -‐ push -‐ schuifslag -‐ stoppen (backhand en forehand laag en hoog) -‐ drijven -‐ bal uit de loop pushen -‐ bal stilleggen -‐ indian dribbel (tiktakken) -‐ dummy (begin maken) -‐ Vtje -‐ bal in de loop stoppen -‐ reverse Periode 1 in stilstand 1. push 2. stoppen (backhand en forehand laag en hoog) 3. drijven 4. bal stilleggen 5. indian dribbel (tiktakken, links-‐rechts) Periode 2 in beweging 1. bal in de loop stoppen 2. bal uit de loop pushen 3. drijven 4. stoppen (backhand en forehand laag en hoog) 5. indian dribbel (tiktakken, links-‐rechts) Periode 3 kennismaken met technieken voor E: 1. schuifslag 2. dummy (begin maken met) 3. V-‐tje 4. reverse (360° rondje)
Aandachtspunten tijdens wedstrijden (competitie en partij tijdens training) -‐eerst stoppen, dan de bal wegspelen -‐spel verleggen, groot/breed veld houden -‐leer begrippen voor-‐achter-‐links-‐rechts -‐houd de stick bij de bal als de tegenstander in de buurt is -‐van ieder team mag maar 1 speler bij de bal
Uitleg van de basistechnieken Filmpjes van de basistechnieken zijn te zien op: http://www.hockey.nl/21/basistechnieken-‐van-‐het-‐hockey Drijven Linkerhand boven aan de stick, rechterhand ontspannen in het midden. Linkerhand voor de rechterhand, stick helt iets naar voren. Romp helt voorover, knieën gebogen (laag zitten), hoofd rechtop. De bal ligt rechts schuin voor het lichaam. Bal aan de stick houden en voorwaarts bewegen. Indian Dribbel Linkerhand boven en rechterhand ontspannen in het midden. Linkerhand iets voor de rechterhand, stick helt iets naar voren. Romp helt voorover, knieën gebogen (laag zitten), hoofd rechtop. Bal ruim voor het lichaam zodat de bal naar links en naar rechts kan bewegen. De bal gaat van links naar rechts ritmisch heen en weer in voorwaartse richting. De linkerhand draait de stick, rechterhand is een ‘kokertje’ waar de stick in draait. De stick draait over/voor de bal langs. Pushen Linkerhand boven, rechterhand ontspannen in het midden. Staan in dwars positie met de linkerschouder in pushrichting. Staan in spreidstand met het lichaamsgewicht over beide benen verdeeld. De bal ligt voor de rechtervoet en de stick is achter de bal geplaatst. Uitstappen met de linkervoet en de bal zolang mogelijk wegduwen. Bal nawijzen (met de krul omhoog). Schuifslag Linkerhand boven aan de stick en rechterhand in het midden. Staan in spreidstand (dwars) met de linkerschouder in speelrichting. Stick gaat naar achteren waarbij het lichaamsgewicht op het rechterbeen komt en de romp iets naar rechts draait. Stick over de grond naar voren brengen, waarbij het lichaamsgewicht naar voren wordt verplaatst. Bal raken op de overgang van steel en krul. Bal nawijzen (krul omhoog). Stoppen Linkerhand boven, rechterhand in het midden van de stick. In spreidstand staan met het linkerbeen iets voor het rechter, knieën gebogen.
Achter de bal komen en de stick naar de grond bewegen/brengen. Bal met de steel stoppen en niet alleen met de krul. Dummy De dummy naar links Je loopt met je stick recht op je tegenstander af, zodat je niet laat zien aan welke kant je gaat passeren. Je linkerhand is daarbij bovenaan je stick en met je rechterhand houd je je stick ongeveer in het midden vast. Terwijl je op je tegenstander toeloopt, probeer je zowel je tegenstander als de bal in de gaten te houden. Dichtbij je tegenstander haal je snel de bal van links naar rechts, waarbij je linkervoet voor komt en je lichaamsgewicht voor een groot deel daarop rust. Je doet dus net alsof je de bal naar de forehand van je tegenstander brengt. Daarna neem je de bal met een omgekeerde stick (met je backhand dus) mee naar rechts, terwijl je met je rechtervoet uitstapt. Als je de bal met je backhand ver genoeg naar rechts hebt gebracht, neem je de bal over met je forehand en passeer je je tegenstander over zijn of haar backhand. De dummy naar rechts Je loopt met de bal aan je stick recht op je tegenstander af, zodat je niet laat zien aan welke kant je gaat passeren. Je linkerhand is daarbij bovenaan je stick en met je rechterhand houd je je stick ongeveer in het midden vast. Terwijl je op je tegenstander toeloopt, probeer je zowel je tegenstander als de bal in de gaten te houden. Dichtbij je tegenstander gekomen, haal je snel je stick met je backhand over de bal van links naar rechts, waarbij je rechtervoet voor komt en je lichaamsgewicht voor een groot deel daarop rust. Je doet dus net alsof je de bal met je backhand naar de backhand-‐kant van je tegenstander brengt. Daarna neem je de bal met je forehand mee naar rechts, terwijl je met je linkervoet uitstapt. Als je de bal met je forehand ver genoeg naar links hebt gebracht, neem je bal over op je backhand en passeer je je tegenstander dus over zijn of haar forehand. V-‐tje Het V-‐tje is net als de dummy een passeerbeweging. Waar je bij de dummy een schijnbeweging naar links (of rechts) maakt en vervolgens passeert over rechts (of links), doe je dit bij het V-‐tje van voor naar achteren. Je brengt de bal schuin naar voren (50cm voor je linkervoet) brengt de bal terug naar het midden door een trekkende beweging Breng de bal vervolgens naar de rechterzijde en passeer je tegenstander. (geen filmpje) Reverse De reverse is te beschrijven als het draaien van een rondje om de bal. Belangrijk is dat de stick aan de bal blijft en de speler de afstand aflegt om de bal. Zak hierbij licht door je knieën en houdt de stick tegen de bal tijdens de draai om de bal goed af te schermen. Houdt de bal voor je voeten. De handen zijn uit elkaar. De reverse kan zowel op de forehand als op de backhand uitgevoerd worden.
