Eindelijk op de goede plek

8

10

18

Eindelijk op de goede plek…

Afscheid: emoties de ruimte geven

De kracht van samen

“Veel raakvlakken tussen werk en passie” MAGAZINE DECEMBER 2015 Uitgave voor medewerkers, verwanten, vrijwilligers en relaties

2 Column

Afscheid Een passend thema voor een column, zo op de valreep van 2015: afscheid. Het was een ­bewogen jaar, voor de wereld, voor Elver, voor mezelf. Ik schrijf deze column in het weekend dat Parijs werd opgeschrikt door een serie aanslagen. De beelden die we zien en de emoties die deze oproepen zullen ons altijd bijblijven. Wel krijgen ze een andere plek, simpel­ weg omdat naarmate de tijd verstrijkt allerlei andere

In 2016 zetten we de ingezette weg voort en pakken we nieuwe uitdagingen op ervaringen en gebeurtenissen in ons leven een plek opeisen. Het is maar goed dat we als mens deze vaardigheid beheersen, anders hadden we geen ­leven. De Fransen zeggen zelf: afscheid nemen is een beetje sterven. Afscheid nemen is vaak verdrietig, maar de herinnering kan troostrijk zijn. Voor Elver stond 2015 in het teken van de naams­ wijziging. Het blijft een bijzondere ervaring om door cliënten gecorrigeerd te worden als ik me onverhoopt vergis: “Elver, bedoel je zeker?” De veranderingsbereid­ heid van veel cliënten is iets om een voorbeeld aan te nemen. Zoals zo vaak zijn het juist onze cliënten die

me verwonderen en ontroeren met hun duidelijke keuzes. Dat maakt me blij en trots. We hebben het ­afgelopen jaar veel zaken opgepakt die nodig zijn om in de toekomst als organisatie gezond te blijven. In 2016 zetten we de ingezette weg voort en pakken we nieuwe uitdagingen op. Het afgelopen jaar heb ik samen met mijn vrouw ­ervaren hoe kwetsbaar we zijn als mens, en hoe dun de scheidslijn is tussen ziek en gezond. We hebben veel steun gekregen in deze moeilijke periode, daar­ voor zijn we zeer dankbaar. Mijn vrouw heeft gelukkig herstel mogen ervaren. Bij anderen is dat niet of nog niet het geval. Ik wens hen en hun familie dezelfde voorspoed toe. Ik hoop dat het nieuwe jaar ieders verwachtingen in positieve zin gaat overtreffen. Laten we onszelf daar­ om de vraag stellen wat wij daaraan kunnen bijdragen en daar dan ook mee aan de slag gaan. Dan zou het zomaar kunnen dat de wereld er eind 2016 een ­beetje beter voor staat. Ondanks alle goede voornemens gaat nooit alles ­zoals je je hebt voorgesteld. Dat geldt ook voor 2015. Maar ook dat hoort bij het leven. Fijne kerstdagen en een heel voorspoedig nieuwjaar! Ernst van Drumpt, bestuurder van Elver

COLOFON december 2015 | Uitgave: Elver Communicatie | Tekst en redactie: Elver Communicatie | Concept en vormgeving: Gloedcommunicatie | Fotografie: Jeroen Liebers, Bart Nijs Fotografie en Elver Communicatie | Druk: YouPrinting.

REDACTIONEEL Met het tweede nummer

Pagina 8

In dit nummer

14 Aan tafel met... Hennie Jansen Vijf prangende vragen aan ­opperkok Hennie Jansen

18 De kracht van samen Elver en Graafschap College: leren op locatie brengt theorie en praktijk dichter bij elkaar

5 De passie van ... Thijs de Heer 9 Mijn verhaal: ­Priscilla Peters 10 Zo doen we dat Planetree: ­Emoties de ruimte geven 13 Mijn verhaal: Stefa ­Siebes 16 Uitgelicht 17 De afdeling van de tuindienst 20 Een dagje mee met ICT 21 Agenda 22 De Vrienden van Elver 24 Trots op ... Mijn handwerkjes!

van ‘bij Elver’ sluiten we een bijzonder jaar af, waarin we afscheid hebben genomen van de oude namen Scheuderhuizen en Fatima Zorg, van de oude kleuren, van de oude manier van werken en van het oude Banningshof. Maar ook afscheid van een aantal dierbare medemensen; cliënten, medewerkers en familieleden. December is sowieso de maand van afscheid nemen van het voorbije jaar. Even reflecteren, maar vooral al weer met nieuwe moed vooruit kijken naar alles wat er komen gaat. Precies die twee schijnbare tegenstellingen; afscheid nemen en weer vooruit kijken, komen terug in dit tweede magazine ‘bij Elver’. Zo kijken we naar de manier waarop we binnen Elver samen afscheid nemen van het leven als het niet meer anders kan. Maar we kijken ook naar het afscheid van opperkok Hennie Jansen die na 45 jaar de keuken achter zich laat en na lang nadenken vrolijk begint aan een nieuw hoofdstuk in zijn leven. Over een nieuw begin gaat ook het aangrijpende verhaal van Lynda, die bij Elver eindelijk op haar plek zit. Deze en vele andere verhalen vormen samen Elver. Want elk verhaal telt bij Elver. Maar dat wist u al… Fijne feestdagen en een mooie start van het nieuwe jaar.

‘Medewerkers even uit hun rol van hulpverlener laten stappen tijdens het afscheid.’ Pagina 10

4 De passie van ...

René, Irma, Kevin en Thijs

5 De passie van ...

Kevin: “Ik vind het heel leuk dat Thijs DJ is. Stiekem ben ik ook wel een beetje trots. Als hij binnenkort een keer in de buurt is, ga ik mee!”

De passie van … Thijs de Heer Vier dagen in de week werkt Thijs de Heer (29) met cliënten Jeroen, Robert, Lisa, Kevin, Martijn, René, Irma, Bas, Mark, Jorn, Joey en Melissa op de Repro. Maar in de weekenden ­verruilt hij het kopieer- en lamineerapparaat voor de draaitafel. Als DJ draaide Thijs al op verschillende grote festivals. Begin 2016 gaat hij met Degos & Re-Done ‘down under’: op tournee door Australië. ›

6 De passie van ...

T

hijs was altijd een fanatiek voet­ baller. Maar op zijn 23ste maakte een aantal knieoperaties een einde aan zijn voetbalcarrière. “Ik kon niet meer voetballen. En dus ging ik op zoek naar een nieuwe hobby. Muziek vond ik altijd al leuk. Ik schafte een eigen DJ-set aan en ging draaien. In het begin alleen bij vrienden en familie, maar de reacties waren zo positief dat ik een paar ­demo’s heb opgestuurd. Al snel won ik verschillende prijzen. Eén van die prijzen bood me de kans mezelf een maand lang op een grote muziek­ site te promoten. Via dat kanaal kwam ik in contact met Krijn en Peter, een DJ en een producer die al samenwerkten. Inmiddels vormen we met z’n drieën Degos & Re-Done en hebben we op ­diverse grote festivals gedraaid. Zoals Dance Valley, Q-base, Defqon.1 en Decibel Outdoor. In februari 2016 gaan we een paar weken draaien in Australië. We bezoeken clubs van Melbourne tot Sydney. Voor mij is dat echt een droom die uitkomt.”

“Mensen in de muziekscene vragen mij regel­ matig naar mijn ‘dagelijks werk’. Als ze dan ­horen dat ik in de zorg werk, reageren ze vaak

‘Moet je nog draaien in het weekend?’ Tijdens zijn werk bij de Repro heeft Thijs het niet zo vaak over zijn bezigheden als DJ. “Dat is niet bewust, we hebben gewoon veel andere dingen om over te praten.” De cliënten weten wel dat hij in het weekend draait en vinden dat uiteraard heel interessant. Zeker als Thijs een keer een ­video laat zien van een optreden of als ze enveloppen met stickers mogen vullen voor de fans. Lisa en Kevin vragen Thijs ook regelmatig of ‘hij weer moet draaien in het weekend’. Kevin heeft al aangegeven dat hij graag een keer mee wil. Thijs: “Als ik binnenkort een keer in de buurt ga draaien, neem ik Kevin mee. Dat wordt genieten!”

‘Veel raakvlakken tussen mijn werk bij Elver en mijn passie muziek’ Thijs

Foto: Michel van Rossum

Investeren in cliënten, investeren in publiek

heel verbaasd. Een DJ in de zorg – of een zorg­ medewerker achter de draaitafel: dat verwacht je niet. Maar er zijn best veel raakvlakken tussen mijn werk en mijn passie. Zo investeer ik bij ­Elver in de relatie met cliënten, zoals ik als DJ ­investeer in de relatie met mijn publiek. Wat beide ‘functies’ verder gemeen hebben is dat ik samen met anderen toewerk naar iets moois. Iets waar we allemaal trots op zijn. Dat kan een keurig ­ingebonden rapport zijn, maar ook een leuke avond voor tweeduizend mensen.”

7 Mijn verhaal

Cliënt | Priscilla Peters

‘Sommige kunstwerken zou ik het liefst zelf houden’ “Twee weken heb ik gewerkt aan deze vaas. Mooi is ie ­geworden, hè?” Priscilla ­Peters werkt twee dagen in de week bij Klei & Kunst in Doetinchem. Hier maakt ze heuse kunstwerken. ­Zoals de vaas, maar ook schalen en waxinelicht­ houdertjes. “Het liefst ben ik bezig met priegelwerk. Ik vind het leuk om moei­ lijke patronen te maken.” Maar Priscilla heeft ook een stoere kant. Voor een klusje houtbewerking of een wed­ strijdje boogschieten draait ze haar hand niet om. En ze doet aan hiphop! “In mijn dansgroep ben ik de enige met een beperking. Maar

dat maakt mijn teamgenoten niks uit. Ze vinden het superleuk dat ik er ben. En als ik iets niet snap of als het even te snel gaat, dan helpen ze me gewoon. Ik voel me thuis in de groep, net als hier bij Klei & Kunst.” Priscilla kreeg vroeger vaak te horen dat ze ‘iets niet zou kunnen of begrijpen’. “Alleen maar omdat ik een beperking heb. Als die mensen me nu eens zouden zien. Wat ik kan en wat ik maak. Op sommige kunstwerken ben ik zelfs zo trots, dat ik ze eigenlijk voor mezelf zou willen houden.”

8 Succes door samenspel

‘Eindelijk op de Een zelfstandig werkend team dat optimaal inspeelt op persoonlijke wensen. Klinkt mooi, maar hoe werkt de methode van Elver in de praktijk? We vragen het cliënte Lynda, haar moeder Nel en bege­leidster Helma. Lynda kwam in 2014, na flink wat omzwervingen, bij Elver wonen. Sluit onze persoonlijke aanpak aan bij wat zij nodig heeft? Nel, Lynda en Helma

A

chter in de dertig is ­Lynda van IJzendoorn inmiddels en eindelijk hebben zij en haar ­moeder Nel het gevoel dat ze op de goede plek zit. Een plek waar ze niet wordt overvraagd, maar waar wel de nodige zelfstandigheid van haar verwacht wordt. Nel: “Lynda heeft eerder begeleid gewoond. Maar daar werd ze veel te vrij gelaten. Ze moest zelf de schoonmaak van haar kamer regelen, zelf zorgen voor gezonde maaltijden. Lynda kon die vrijheid en verantwoordelijkheid niet aan. De situatie liep ­helemaal uit de hand. En als we aan­ gaven dat het te moeilijk was voor ­Lynda, werd er niet geluisterd.”

Echt luisteren Hoe anders is de situatie bij Elver. Dat merkte Nel al tijdens de intake op de

9 Succes door samenspel

Lynda: ‘Andere bewoners mijn werk laten doen? Dat hoef ik hier niet te proberen’

goede plek’ Gronsveldstraat in Arnhem. “Begeleidster Helma en orthopedagoog Mattijn luisterden heel goed naar ons. Bij het bepalen van de beste zorg voor Lynda

‘We zijn respectvol, maar stellen wel duidelijke grenzen’ was haar levensverhaal het belang­ rijkste uitgangspunt. Maar dan wel ­belicht vanuit haar kant en die van mij.” Helma: “Deze informatie is heel belangrijk voor ons. We hebben beide visies nodig om het boek van het ver­ leden af te kunnen sluiten en ons te richten op de toekomst.” Tijdens de ­intake kwamen ook allerlei praktische zaken aan bod. Zo was de enige vrije kamer op de zolderverdieping. Op het

eerste gezicht niet zo handig voor ­Lynda, die vanwege haar overgewicht op krukken liep. Omdat Lynda gemo­ tiveerd was om af te vallen, besloten beide partijen het er toch op te wagen. ­Inmiddels is Lynda al 25 kilo afgevallen en kost de trap haar geen enkele moeite meer.

Begeleiding op maat Lynda woont nu een jaar bij Elver en het bevalt haar prima. “Het is heel ­anders dan mijn vorige begeleide ­woning. Daar kreeg ik alles gedaan. Ik ben verbaal namelijk heel sterk. Dat is een goede eigenschap, maar ook een valkuil. Als een klusje doen niet lukte door de medicijnen, kocht ik andere bewoners gewoon om zodat zij mijn werk gingen doen.” Bij Elver is omkopen niet nodig. “We trappen er ook niet in”, stelt Helma. “Ons team benadert

de bewoners als volwassen mensen, wat ze ook zijn. We zijn respectvol, maar stellen wel duidelijke grenzen. Onze begeleiding passen we aan de behoeften van de ­cliënt aan. Voor Lynda is het bijvoorbeeld best moeilijk om zich aan de ­regels te houden. Zij is extra ­gebaat bij heldere afspraken, duidelijke ­grenzen en korte lijnen tussen het team en de collega’s op haar werkplek.”

Warm bad Voor moeder Nel voelt de locatie Gronsveldstraat als een warm bad. “Hier wordt mijn mening gewaardeerd, wordt er echt geluisterd naar de ouders. En naar de cliënten. Het is fijn om te zien dat het beter gaat met Lynda. We voelen onszelf hier thuis. Ik ben in dit jaar ook al vaker bij Lynda op de groep geweest dan alle jaren ­ervoor.”

10 Zo doen we dat Planetree

11 Zo doen we dat Planetree

Afscheid nemen van het leven, hoort bij het leven. Maar: hoe doe je dat? Wat zeg je tegen iemand die niet meer beter wordt, wanneer zeg je tegen iemand dat hij niet meer beter wordt? En hoe doe je dat bij mensen met een ernstige ver­ standelijke beperking? Geestelijk verzorger Anne Pier van der Meulen, persoonlijk begeleider Laura Klein Sessink en Sjan Schoenmaker, persoonlijk begeleider en lid van de werkgroep palliatieve zorg, vertellen over de wijze waarop ‘afscheid nemen’ binnen Elver georganiseerd is.

“A

ls iemand niet meer beter wordt, is een ander soort begeleiding ­nodig”, vertelt geestelijk ­verzorger Anne Pier van der Meulen. “Uiteraard verandert de medische begeleiding: die zal er vooral op gericht zijn om het laatste stukje leven zo aangenaam mogelijk te maken. Maar we gaan ook het gesprek aan met cliënten, praten samen over ziek zijn en doodgaan.” Dit soort gesprekken is bij ernstig meervoudig gehandicapte cliënten vaak niet mogelijk. Bij deze cliënten wordt Anne Pier pas ingeschakeld

Anne Pier: ­‘Medewerkers even uit hun rol van hulpverlener laten stappen tijdens het afscheid.’

als het moment van afscheid snel ­nadert. “We nemen meestal samen met familie, medewerkers en de rest van de groep afscheid van iemand. Dat zijn vaak bijzondere, maar ook emotionele momenten. Het feit dat ik er ben, zorgt dat medewerkers even uit hun rol van hulpverlener kunnen stappen. Zij hoeven op dat moment niet te zorgen en kunnen dus hun emoties de ruimte geven.”

Diepe indruk Persoonlijk begeleidster Laura Klein Sessink was er begin 2015 bij toen ­cliënt Maria na een kort ziekbed ­overleed. De hele periode maakte veel ­indruk op haar. “Ik had in mijn

›

12 Zo doen we dat Planetree

privéleven nog nooit van zo dichtbij mee­gemaakt dat iemand overleed. Ik wist dus niet wat ik moest ver­ wachten. Het overlijden van Maria was ingrijpend, maar het feit dat we dit samen als team konden dragen en veel steun hadden aan en van elkaar, heb ik als erg prettig ervaren. Iedereen was zo betrokken, leefde erg mee. Vooral ­Maria’s Nieuw-Wehlse ‘familie’ – de f­ amilie Kolkman –, Anne Pier en de Medische Dienst zijn een grote steun voor ons geweest.” Nadat Maria was ­ingeslapen, zijn Maria’s begeleiders en haar huisgenoten nog even bij haar gaan kijken. Laura: “De medebewoners hebben ook een grote rol gespeeld bij de uitvaart van Maria. Die dag hebben we als groep samen de kist gesloten. Na de dienst stonden we met z’n allen in een kring rond de kist. Iedereen had een roos bij zich om op de kist te leggen. Heel indrukwekkend hoe rustig alle cliënten bleven, alsof ze de sfeer perfect aanvoelden. Het was echt een waardig afscheid. ”

Wensenboekje In aanloop naar haar afscheid vulde Maria samen met begeleiders van de groep en Anne Pier haar wensenboekje in. Het wensenboek is een initiatief van de werkgroep palliatieve zorg van Elver en werd in 2013 ingevoerd. ­Cliënten kunnen ­hierin aangeven wat ze graag willen, maar bijvoorbeeld ook wat ze moeilijk vinden en waar ze bang voor zijn. Sjan Schoenmaker van de werkgroep: “Het wensenboek brengt op een heldere, toegankelijke manier de onderwerpen rond over­ lijden in kaart. De vragen in het werkboek zorgen ervoor dat het gesprek op een natuurlijke manier op gang komt. Daardoor is het voor begeleiders makkelijker om in te spelen op iemands wensen rond de uitvaart. Ook kunnen ze eventuele angsten bij cliënten wegnemen. Het werkboek, dat bestaat uit een deel voor cliënten en een deel voor begeleiders, vindt inmiddels ook zijn weg buiten Elver. “We krijgen regel­ matig aanvragen van collega’s van ­andere instellingen. Verschillende ­collega’s ­gebruiken het boekje ook thuis om het onderwerp ‘overlijden’ wat mak­kelijker aan de orde te ­stellen.”

Waardig afscheid nemen houdt bij Elver niet op na een crematie of begrafe­ nis. Een aantal persoon­ lijke spulletjes van de overledene kunnen een jaar lang worden bewaard in een nis in de herden­ kingsmuur op het terrein in Nieuw Wehl. Verder kan de as worden uitge­ strooid op het strooiveld naast de muur. Hiermee hebben we een plaats ­gecreëerd voor familie­ leden, medebewoners en medewerkers om te herdenken en na te ­denken.

‘Afscheid nemen is ingrijpend, maar door het samen te doen, wordt het ook heel bijzonder’ Sjan en Laura

13 Mijn verhaal

Stefa Siebes zette afgelopen jaar een punt achter haar ­professionele loopbaan bij Elver. “Ik had de pensioen­ gerechtigde leeftijd bereikt dus het was tijd om te gaan. Ik had gedacht dat ik het heel moeilijk zou vinden om ­afscheid te nemen. Ik heb me altijd enorm betrokken ­gevoeld, heb tot en met de laatste werkdag veel geregeld. Maar de leegte die ik eigenlijk verwachtte, kwam niet. Ik bleek het werk goed los te kunnen laten.” Nou ja, loslaten: Stefa is tussen het sporten, wandelen, lezen en oppassen door nog regelmatig bij Elver te vinden. “Ik bezoek bijvoor­ beeld de bewoners van de Frater Leonardistraat. Veel cliën­ ten die ooit bij ons logeerden, wonen nu permanent bij ­Elver. Het is fijn om te zien hoe goed ze het hebben. Ik ga altijd even langs bij Chris, met wie ik vanaf het begin een klik heb gehad. Tijdens die bezoekjes doe ik ook graag iets voor de rest van de groep. Ik probeer wel altijd op te passen dat ik geen taken ga overnemen. Ik ben geen medewerker meer.” De bezoekjes van Stefa aan het logeerhuis vallen

­ fficieel niet onder haar vrijwilligers­ o taken. Wat daar wel onder valt, is Stefa’s werk als vrijwilliger palliatieve zorg. Daar is ze onlangs mee begonnen. Uit eigen ervaring weet ze hoe belangrijk ondersteuning is rond een overlijden. “Dit is een mooi voorbeeld van werken vanuit de driehoek. Als vrijwilliger pal­ liatieve zorg kun je zo veel betekenen in de laatste fase van iemands leven. Zowel voor de cliënt en zijn familie als voor de medewerkers op de groep.”

Vrijwilliger | Stefa Siebes

‘Fijn om te zien hoe goed bewoners het hebben’

14 Aan tafel met ...

Verwar vervroegd met pensioen gaan vooral niet met stilzitten en nietsdoen: Elver-opper­ kok Hennie Jansen (61) heeft nog een waslijst aan plannen! Na 43 jaar Elver gaat Hennie ‘zijn’ keuken en ‘zijn’ Banningshof binnenkort verlaten. Een mooi moment voor vijf prangende vragen.

Hennie Jansen

Blije bedankjes, vrolijke begroetingen Vertel eens iets over Hennie Jansen wat bijna niemand weet? “Ik heb bijna mijn hele leven hier g ­ ewerkt, dus mensen weten heel veel over mij. Bijna iedereen weet bijvoorbeeld dat ik een fietsfanaat ben, dat ik veel kilometers maak op de racefiets en mountainbike. Maar dat ik tegenwoordig ook regel­ matig op een gewone fiets zit, dat kon mensen wel eens v ­ erbazen. Heel ont­spannen, met een slakkengangetje

door de buurt fietsen: heerlijk. Maar alleen met mijn kleindochter voorop! Onvoorstelbaar hoe bijzonder dat is: opa zijn.”

racefiets en bezig zijn met muziek. Waarschijnlijk zal ik af en toe nog een buffetje maken en wie weet: vrijwilligerswerk bij Elver.”

Wat wil je worden als je later groot bent? “Als ik later groot ben, dan ga ik met pensioen, ha ha! Nou ja, ik ga in ieder geval het huis dat we zelf gebouwd hebben van binnen opknappen. Daarnaast veel trainen op de

Waarom werken bij Elver in de gehandicaptenzorg? “Wat een vraag: kijk om je heen en je snapt het meteen! Werken voor mensen met een verstandelijke beperking is g ­ eweldig. De blije bedankjes, de vrolijke begroetingen en

15 Aan tafel met ...

Banningshof – de werkplek van ­Hennie – is het afgelopen jaar volledig gerenoveerd. Het complex beschikt nu naast een mooi restaurant over verschillende ­zalen met moderne ­audiovisuele middelen en een terras dat als vanzelf overgaat in de Belevings­ tuin. Hiermee is Banningshof de ideale gelegenheid voor vergaderingen, con­ gressen, beurzen, ­studiedagen en zelfs uitvaarten. De keukenbrigade maakt van ­iedere gelegenheid een memo­ rabele gebeurtenis. Openingstijden Het restaurant is voor cliënten, ­medewerkers en andere indivi­duele bezoekers geopend van: maandag tot en met vrijdag van 9.00 tot 16.30 uur. Zondagmiddag tussen 12.00 en 17.00 uur.

en stapels tekeningen de stapels tekeningen die ze de afge­lopen jaren voor me g ­ emaakt hebben zeggen alles. Ik heb het ook altijd leuk gevonden om met cliënten in de keu­ken te werken. Sowieso heb ik een fantastisch team, met wie het fijn samen­werken is. Dit alles ga ik missen, zeker.” Noem eens een ding in je werk waar je het allertrotst op bent “Eén ding

maar? Dan kies ik toch voor het feit dat de instelling nog steeds een eigen keuken heeft waar vers gekookt wordt en waar bijna alles kan. We verzorgen namelijk niet alleen de dagelijkse maaltijden voor bewoners, maar ook koude & warme buffetten, brunches, barbecues, diners en borrelarrangementen. Op verzoek van familie bijvoorbeeld, maar ook van andere in- en externe partijen.

Reserveren of meer informatie? Bel:0314-696516 of mail ­ [email protected]

Dat doen we met het team en met de cliënten die dagelijks in het restaurant, de keuken en de winkel werken.” Wat zou jij doen als je bestuurder was van Elver? Hennie, breed grijnzend: “Hetzelfde als ik nu ga doen: met pensioen gaan en heel veel fietsen!”

16 Uitgelicht

De ondernemingsraad beweegt mee De ondernemingsraad (OR) van Elver bestaat uit dertien leden met verschillende achtergronden en competenties. Wat we gemeen hebben is dat we onze kennis en creativiteit inzetten om tijdig en gericht invloed uit te oefenen op het beleid van de organisatie. Daarbij hebben we drie speerpunten: het ­belang van de medewerkers, de kwaliteit van zorg en de ­gezondheid van de organisatie. We laten ons leiden door ­Planetree en de driehoek cliënt – verwant – begeleider. Het traject ‘Succes door Samenspel’ heeft ertoe geleid dat we de contacten met de achterban op een andere manier vormgeven. In 2016 organiseert de ondernemingsraad twee themabijeenkomsten en twee spreekuren op locatie. Hiermee hopen we gerichte input te krijgen van medewerkers, die we vervolgens mee kunnen nemen in onze gesprekken met de bestuurder.

GEBOREN Zoon van Stephanie en Reinoud ­Hoijtink broertje van Zoëy en Maud

LUUK Dochter van Edwin Ooijman en Berno Overbeek

IRIS Dochter van Ronny Kaemingk en Barbara Meddeler

JULIETTE Zoon van Anne Wil en Harald Eertink

MERIJN

Werkgroep Deskundigheidsbevordering Huisartsen en Elver Behandelcentrum ­ praten verwijzers bij over zorg aan verstandelijk gehandicapten

Net even anders Huisartsen en medisch specialisten krijgen steeds vaker te maken met ver­ standelijk gehandicapte patiënten. Reden voor Elver Behandelcentrum en WDH Oude IJsselstreek om rond dit thema een nascholing te organiseren speciaal voor verwijzers. Afgelopen september ontmoette een groot aantal huisartsen, medisch spe­ cialisten en deskundigen elkaar tijdens

de bijeenkomst ‘Zorg voor verstande­ lijk gehandicapten: net even anders’. Feit is dat verwijzers als gevolg van ­wijzigingen in wet- en regelgeving steeds vaker te maken krijgen met ­patiënten met een verstandelijke ­beperking. Deze patiënten vragen om een specifieke benadering en behan­ deling. Veel verwijzers hebben behoef­ te aan praktische kennis en advies over de zorg aan deze doelgroep. Tijdens de (geaccrediteerde) nascholing van WDH en Elver Behandelcentrum werd ruimschoots in deze behoefte voorzien. Aan bod kwamen onder meer het werk

van een Arts voor Verstandelijk Gehan­ dicapten (AVG), de specifieke behoeften van patiënten met een (licht) verstande­ lijke beperking en de samenwerkings­ mogelijkheden bij de zorgverlening aan deze doelgroep. Zo kunnen ­verwijzers een beroep doen op Elver Behandelcentrum voor intercollegiaal overleg. Meer informatie over deze nascholing of de mogelijkheden van het Elver ­Behandelcentrum? Mail naar: ­[email protected]

17 De afdeling van ...

De Tuindienst Roel van Boxtel en Herman Firing (begeleider)

Wie zijn jullie? Daan Kodde: “Wij zijn de Tuindienst van de Elver-locatie Bakenbergseweg/Kemperbergerweg, Arnhem. Vijf dagen in de week werken we met gemiddeld twintig cliënten en vier begeleiders in de buitenlucht. Weer of geen weer!” Wat maakt jullie tot een echte afdeling? “De saam­horigheid. We zijn een hecht team, ­kunnen goed samenwerken. En we motiveren ­elkaar. Dat geldt zeker voor de cliënten onderling. Voordat de werkdag begint wordt er gekeken welke taak bij welke cliënt past, zodat dit aansluit bij de wens en mogelijkheden van de cliënt.” Wat is jullie hoofdactiviteit? “We hebben niet één hoofdactiviteit. We onderhouden het terrein van de locatie Arnhem. Werken in de kas en gaan naar het bos voor hout. Dit ver­werken we tot haardhout dat we vervolgens verkopen.” Wat is jullie doel voor 2016? “Meer producten verkopen! Naast haardhout bieden we bijvoorbeeld plantjes, kruiden, compost en boomstammetjes met vet voor vogels aan. Volgend jaar willen we ook meer de wijk in. Mensen kunnen ons inhuren om gras te maaien, blad te harken en kleine hand- en spandiensten te verrichten.” Wat willen jullie nog graag kwijt? “Kom gezellig langs aan de Bakenbergseweg, de koffie staat altijd klaar.” Jan van der Ploeg

18 De kracht van samen

Nieuw wijkleercentrum brengt praktijk dichterbij

Leren op locatie Het Graafschap ­ College is een van onze ‘hofleveranciers’ van stagiairs. Het is dan ook van groot belang dat we op één lijn zitten als het gaat om wat leerlingen moeten kennen en kun­ nen voor een succes­ volle stage. Dat is in de praktijk niet altijd het geval. Het pas opgezette wijkleercentrum moet de school dichter bij de praktijk brengen … en omgekeerd.

“D

it hebben we op school nog niet behandeld.” Werkbegeleiders van ­Elver krijgen regelmatig te maken met leerlingen die (nog) niet kunnen wat Elver van stagiairs verwacht. Soms is de lesstof echt nog niet aan bod geweest, veel vaker zit het probleem in de koppeling tussen theorie en praktijk. “Dan blijkt de stof wel degelijk ­inhoudelijk behandeld te zijn, maar weten leerlingen niet goed hoe ze de vertaling naar de praktijk moeten ­maken”, vertellen Ellie Markhorst, ­adviseur Leren & Ontwikkelen bij Elver en haar stagiair Alice Wensink. ­“Tegelijkertijd merken we dat docenten soms een verkeerd beeld hebben van de praktijk bij Elver. Ook de ­communicatie tussen organisatie, ­leerlingen en begeleiders kan beter.”

Met eigen ogen Om theorie en praktijk dichter bij ­elkaar te brengen, hebben Elver en het Graafschap College een nieuwe manier van leren opgezet: leren op locatie. Op het terrein van Elver is een wijk­ leercentrum ingericht. “Sinds de start

van het nieuwe schooljaar zijn hier elke woensdag- en donderdagmiddag docenten aanwezig”, vertelt Ellie. “Leerlingen en stagiairs van verschillende niveaus, opleidingen en onderwijsinstellingen kunnen binnenlopen met concrete vragen, werkbegeleiders kunnen overleggen met de docenten over de begeleiding. Doordat de docenten op locatie zitten, zien ze met eigen ogen hoe het er hier aan toe gaat. Daardoor kunnen ze de lesstof mak­ kelijker koppelen aan de praktijk.”

Meer coach Docente Gitta van den Berg is ­en­thousiast over het wijkleercentrum: “Mijn rol is nu veel meer die van coach. Leerlingen komen bij mij met een concrete leervraag. Vervolgens help ik hen om zelf een antwoord te zoeken. We maken leerlingen leer­ gierig, en dat is prachtig om te zien.” Leerling Chayenne Heusen is een van de stagiairs die regelmatig in het wijkleercentrum te vinden is. “Ik loop stage bij Themagroep 1. Daar krijgen we te maken met cliënten met epi­ lepsie. Dat onderwerp hebben we op school nog niet behandeld. We hebben

19 De kracht van samen

dit aangekaart bij een docent in het wijkleercentrum en we zijn samen op zoek gegaan naar een oplossing. Die hebben we gevonden: we krijgen nu via het Elver Behandelcentrum een gastles over epilepsie bij mensen met een verstandelijke beperking.” Chayenne weet dat sommige leerlingen even moeten wennen aan de nieuwe manier van werken. “Niet iedereen is gewend ­actief mee te denken over zijn of haar leerdoelen. Leren was tot nu toe vaak ‘in de schoolbanken zitten en luisteren wat de docent te zeggen had’.”

‘Doordat de ­docenten op ­locatie zitten, zien ze met eigen ogen hoe het er hier aan toe gaat’

Goede ervaringen Ellie vindt het nog te vroeg om te stellen dat deze nieuwe manier van leren en werken nu al dé oplossing is voor de kloof tussen theorie en praktijk. “Wat ik wel zie zijn leerlingen die ­enthousiast zijn en volop ervaringen uitwisselen en docenten die veel beter dan eerst weten wat er speelt in de ­dagelijkse praktijk. We blijven samenwerken om het steeds verder te ver­ beteren.” De goede ervaringen van het Graafschap College hebben inmiddels ook andere onderwijsinstellingen ­bereikt. “ROC Amsterdam is onlangs op bezoek geweest om te kijken of dit concept daar toegepast zou kunnen worden. Een mooi compliment voor ons!”

Nieuw: Elver Academie Elke cliënt heeft talent. Bij Elver ­krijgen cliënten alle ruimte om hun talenten te ontdekken en te ont­ wikkelen. Bijvoorbeeld op de dagbe­ steding. Het project Elver Academie heeft als doel de ontwikkeling van cliënten te volgen en vast te leggen in een persoonlijk portfolio. Hiervoor wordt een methode ontwikkeld, die is gekoppeld aan de bestaande ­digitale systemen. In het portfolio leggen cliënt, begeleider en ver­ wanten vast wat de talenten van de cliënt zijn, wat hij of zij wil leren en hoe dat bereikt kan worden. De verschillende stappen die de ­cliënt zet om zijn/haar doel(en) te bereiken, ­worden ook in het port­ folio opgenomen. Cliënten beschik­ ken daardoor over een eigen CV, dat ze bijvoorbeeld mee kunnen nemen naar een andere werkplek. De Elver ­Academie start in december 2015 met drie pilotgroepen en richt zich in eerste instantie op de dagbeste­ dingsgroepen. Wil je meer informatie over het project? Mail naar ­[email protected]

Gitta van der Berg en Ellie Markhorst

20 Een dagje mee met...

Een dagje mee met… ICT De ICT-afdeling: is dat niet het clubje collega’s dat de hele dag vanachter het beeldscherm allerlei slimme technische acties uitvoert waardoor Elver-medewer­ kers hun werk kunnen doen? Klopt. Maar Team Informatisering doet veel meer! De redactie van Bij Elver liep een dagje mee en raakte best een beetje onder de indruk.

telefoons, hulp bij het gebruiken van een computeraanpassing op maat: noem maar op. We proberen iedereen direct, en anders zo snel mogelijk, te helpen.”

12:30 Samen wandelen Tussen de middag wordt er samen ­gewandeld, weer of geen weer. ­“Tijdens die wandelingen praten we juist even niet over werk. Ook dat maakt ons een team.”

10:00 Uitleg ­SenseFloor Bij de renovatie van Banningshof is een mooie SenseFloor gelegd. Deze vloer kan van kleur veranderen en ­trillen op de maat van de muziek. De vloer is te bedienen met de iPad. Stagiair Jasper legt de collega’s van Vrije Tijd uit hoe dat in z’n werk gaat.

14:00 Overleg portal De afdeling is druk bezig met het ­realiseren van een medewerkersportal. Op deze interactieve digitale plek kunnen medewerkers uit alle lagen van de organisatie informatie halen, brengen en delen. Dit bevordert kennisdeling en samenwerking.

10:30 Domotica 8:00 Systeemcheck Voor Harry, Melle, Niek, Otis en stagiair Jasper begint de dag standaard met de systeemcheck. Harry: “We kijken elke ochtend naar de bijzonderheden van afgelopen nacht. Zijn alle verbindingen met de diverse locaties in orde en is de backup goed verlopen? We bekijken welke acties we daarop moeten ­ondernemen. Ook komen er de hele dag allerlei vragen binnen. Problemen met inloggen, storingen van mobiele

“Team Informatisering speelt een ­belangrijke rol bij domotica, de systemen die de zorg ondersteunen en de zorgverlening veiliger en gemakke­ lijker maken”, vertelt Niek. “Zo loopt de akoestische bewaking, het uitluistersysteem voor de nacht, via het ICT-­ netwerk van Elver. Dankzij dit systeem kunnen medewerkers zien welke slaapkamerdeuren open en dicht gaan. Daardoor hoeven deuren niet meer standaard op slot. Dit geeft de cliënten vrijheid, en de medewerkers zekerheid.”

15:50 Overleg Carantegroep Elver is een van de weinige organisaties binnen Carante Groep met een ­eigen ICT-afdeling. Harry: “Dat biedt ons gelegenheid snel op problemen te reageren, zelf invloed uit te oefenen en systemen te ontwikkelen die zorgmedewerkers helpen in plaats van in de weg zitten. In Carante Groep-verband denken we mee over beslissingen die ons allemaal aangaan. Vergeet niet: samen verzorgen we de ICT voor zo’n 18.000 mensen!”

21 Agenda

AGENDA Activiteiten bij ­Elver locatie Nieuw-Wehl

kerk in Nieuw-Wehl

MAANDAG 11 JANUARI

ZATERDAG 5 EN ZONDAG

ZONDAG 20 DECEMBER

­ ngeland/Ierland. Activi­ E teiten: English Breakfast, Highland Games, Iers diner en Engelse/Ierse Pubavond

13:30 uur nieuwjaars­ receptie in het ­Activiteitencentrum

14.00 tot 15:00 uur kerst­ concert drumfanfare De Eendracht en diverse koren in de kerk in Nieuw-Wehl ZONDAG 27 DECEMBER

14:00 uur filmmiddag DINSDAG 29 DECEMBER

ICT in cijfers • De afdeling ICT bestaat uit 4 fte en 1 leerwerkplek (vanuit ­Carante Groep komt helpdesk­ ondersteuning). • De afdeling beheert 1308 mede­ werkeraccounts, 600 computer werkplekken, 140 iPads, 95 smart­ phones en 104 mobiele werkplekken. • Dagelijks maken 650 mensen ­gebruik van het wifinetwerk van ­Elver.

Het netwerk wordt onderhouden op de momenten dat gebruikers er zo ­weinig mogelijk last van hebben: ’s nachts. “Komende nacht voeren we bijvoorbeeld groot onderhoud uit aan het ­systeem, om ervoor te zorgen dat data veilig en beschikbaar blijven. Voor ons een spannende gebeurtenis, Elver-­collega’s merken er waarschijnlijk niks van. Dat is mooi, want dat ­betekent dat we ons werk goed doen.”

VRIJDAG 22 JANUARI

18:30 tot 20:30 uur disco aan de Kemperbergerweg

ZONDAG 20 MAART

DONDERDAG 4 FEBRUARI

11:00 uur kerkdienst (Palmpasen) in de kerk in Nieuw-Wehl

18:01 tot 20:31 uur ­Carnaval in ‘t Sprengenhus ZATERDAG 23 APRIL

14.00 tot 15.30 uur ­oliebollenmiddag

MAANDAG 28 MAART

Keep them Rolling

­paasactiviteit

DINSDAG 26 APRIL

DONDERDAG 31 DECEMBER

ZONDAG 3 APRIL

15:00 tot 17:00 uur ­oudejaarsdisco

van 14:00 tot 15:30 ­optreden koor Enjoy

17:30 tot 20:30 uur ­oranjedisco aan de ­Kemperbergerweg

ZONDAG 3 JANUARI

WOENSDAG 6 APRIL

14:00 tot 15:30 uur ­goedewensenfeest

­voetbalclub De Graafschap bij Elver ZONDAG 10 APRIL ­ sfeerdisco

ZONDAG 10 JANUARI

14:00 tot 15:00 uur ­boekpresentatie

ZONDAG 17 APRIL

personeelsvereniging

ZATERDAG 16 JANUARI

motorrit bij Elver

Programma 2016

13.45 en 15.00 uur poppen­theater Tingeling

ZONDAG 24 APRIL

18 FEBRUARI

11:00 uur kerkdienst in de kerk in Nieuw-Wehl

skiën

WOENSDAG 27 APRIL

sieraden maken 9 APRIL mountainbiken

ZONDAG 17 JANUARI

11.30 tot 13.00 uur ­voorleeslunch ZONDAG 24 JANUARI

17:00 - 01:30 Onderhoud

6 MAART themaweekend

14.00-15.30 optreden De Wiksbössels ZATERDAG 30 JANUARI ­Carnaval in de tent ZONDAG 31 JANUARI

11:00 uur kerkdienst in de kerk in Nieuw-Wehl ZONDAG 14 FEBRUARI

14:00 tot 15:30 uur op­ treden ­harmonica-orkest ZATERDAG 20 FEBRUARI

18:30 tot 20:00 uur kroegen­sportavond ZONDAG 21 FEBRUARI

14:00 tot 15:50 ­kroegensportmiddag ZONDAG 28 FEBRUARI

11:00 uur kerkdienst in de

11:30 tot 14:00 uur ­koningsbrunch

17 EN 18 MAART

27 MEI

Alle activiteiten zijn in ­Banningshof, mits anders vermeld. De actuele ­agenda vindt u op: www.elver.nl/agenda

Toppers in Concert 18 JUNI

zeskamp 12 SEPTEMBER

wadlopen 8 OKTOBER

Activiteiten bij ­Elver locatie ­Arnhem / Laag ­Soeren

Solex rijden

ZONDAG 10 JANUARI

kerstborrel

14:00 tot 15:00 uur ­boekpresentatie in ‘t Sprengenhus MAANDAG 11 JANUARI

10:00 uur nieuwjaars­ receptie in ‘t Sprengenhus

23 NOVEMBER

Sinterklaas 16 DECEMBER

22 De Vrienden van Elver

Een swingend cadeau, namens Carolien Veel cliënten wonen jaren bij Elver. Ouders, broers en zussen en andere familieleden komen hier al die tijd over de vloer. Ook zij bouwen een band op met Elver, onze medewerkers en bewoners. Deze band wordt met het overlijden van een cliënt niet zomaar verbroken. Dat was ook het geval bij de familie van Carolien. Zij besloten om na haar overlijden haar hele nalatenschap te doneren aan de Vrienden van Elver. Dankzij die gulle gift genieten andere ­cliënten nu van een heel bijzondere dansvloer.

R

ita Spitters-Vaneker was vanuit Elver nauw betrokken bij het proces rond de donatie, die uit­ eindelijk via de Stichting Vrienden van Elver werd geregeld. “Ik mag ­namens de familie uitleggen waarom ze ervoor gekozen hebben om een ­donatie te doen. Carolien heeft meer dan dertig jaar in Nieuw-Wehl gewoond bij – toen nog – Fatima. Dit was haar thuis. Voor Caroliens ouders was het een grote geruststelling dat zij bij ons haar plek gevonden had. En dat er zo goed voor haar gezorgd werd. Caroliens familie heeft meerdere malen benadrukt hoe fijn het was dat de zorg voor Carolien steeds werd afgestemd op haar behoeften en dat dit in nauw overleg gebeurde. Ook de begeleiding van Carolien in de laatste weken van haar leven en de wijze waarop haar uitvaart samen met de familie is vormgegeven heeft diepe indruk gemaakt.”

Warme atmosfeer

Rita Spitters-Vaneker: ‘De familie is blij dat ze hebben kunnen bijdragen aan een concreet doel’

De ouders van Carolien leven niet meer. Haar broer en zussen hebben ­besloten om vanuit de nalatenschap van Carolien een schenking te doen aan Elver, als uiting van dank voor de

23 De Vrienden van Elver

Elver staat midden in de samenleving en heeft sterke banden met bedrijven en organisaties in de regio. Deze verbinding draagt bij aan de kwaliteit van onze zorg. Wij danken onze partners voor hun bijdrage.

jarenlange zorg en aandacht. De donatie is gebruikt voor de aanleg van een ­SenseFloor in het vernieuwde zalen­ centrum Banningshof in Nieuw-Wehl. Dit is een bijzondere dansvloer vol ­muziek-, tril-, geur- en geluidseffecten. Rita: “De familie is blij dat ze hebben kunnen bijdragen aan een concreet doel. Ze waren aanwezig tijdens de ­ingebruikname van de vloer, naar ­aanleiding daarvan schreven ze het volgende: ‘Op de dag van de opening van de lichtvloer hebben we de warme atmosfeer weer ervaren. Herinneringen die we allemaal in ons hart dragen. Veel sterkte met jullie zo belangrijke, veelal onzichtbare werk ten gunste van de gehandicapte medemens. Weet dat we voor jullie inzet diep respect hebben.’”

Meer weten over de Stichting Vrienden van Elver of ook uw nalatenschap ­gebruiken om mensen met een ernstig ­verstandelijke beperking iets extra’s te bieden? Kijk op: www.devriendenvanelver.nl Of bel met Rita: 0314-696911.

24 Trots op

“...mijn handwerkjes! Ik borduur graag, maar ben ook gek op h ­ aken en breien. Kijk, hier ben ik aan het borduren. Mooie foto hé? ­Nanneke staat er ook op. Zij helpt me, bijvoorbeeld als ik naar de tandarts moet. Ik brei nu een sjaal voor Nanneke. Een hele lange roze sjaal. Waar ik nog meer van houd? Gezellig koffiedrinken! Heb jij ­slaapdienst vannacht, Nanneke? Gezellig!” Ria van Uem en persoonlijk begeleider Nanneke Bergsma, groepswoning Norman Bealvealstraat