Een wereld te winnen weet zich prima te presenteren Pitchen voor subsidie gaat de leden van Een wereld te winnen goed af. Het platform voor mondiale bewustwording vormt bovendien een betrokken publiek. De aanwezigen op de eerste pitch-bijeenkomst op 2 maart in Club Smederij zijn goed voorbereid en stellen kritische vragen. Wethouder Mario Jacobs na afloop: “Ik maak raadsvergaderingen mee die minder enerverend zijn.” Ongeveer driehonderdduizend euro stelt de gemeente vanaf 2017 jaarlijks beschikbaar voor mondiale bewustwording. Organisaties of individuen die in aanmerking willen komen voor subsidie, dienen niet alleen een aanvraag in, maar pitchen hun plannen ook ten overstaan van andere platformleden. Deze avond is het de beurt aan degenen die geld nodig hebben voor een meerjarenprogramma. Op 23 maart volgen de pitches voor projecten. Pitchen, kan ik dat wel?, vroegen sommige leden van Een wereld te winnen zich af tijdens hun eerste bijeenkomst. Noortje Driessen van Tilburg-Same bijt vanavond het spits af. En ze maakt meteen korte metten met het idee dat mondiaal bewust Tilburg niet kan pitchen. Nu is Noortje leerkracht van basisschool Bibit en dus gewend om voor groepen te spreken, maar toch. Exact binnen de tijd - op één seconde na dan - overstelpt ze het publiek met informatie over de stedenband tussen Tilburg en het Tanzaniaanse Same. Ze houdt nadrukkelijk rekening met wat de gemeente belangrijk vindt bij het toekennen van subsidie voor mondiale bewustwording. Wederkerigheid bijvoorbeeld. "Wij hebben ook veel van hen geleerd", zegt ze over de uitwisseling van leerkrachten tussen Tilburg en Same. Zelf gaf ze ook les in Tanzania. Ze toont een foto waar ze breed glimlachend op staat, tussen blije Afrikaanse kinderen. "We gaan voor mensen met een smile."
Na elke pitch is er gelegenheid vragen te stellen. Daarna krijgt het publiek tien minuten om het stemformulier in te vullen. Dat is nog geen sinecure. Het formulier telt negen vragen. Die zijn erop gericht te beoordelen of de programma's voldoen aan de uitgangspunten van het gemeentelijke beleid voor mondiale bewustwording. Als alle formulieren zijn opgehaald is het tijd voor de volgende presentatie. Kippen in de operatiekamer "Ik neem u mee naar een modern ziekenhuis in de Oekraïne", begint Jeannet de Graaf de pitch van TweeSteden over de grenzen. Modern is een relatief begrip, blijkt uit de foto's die ze laat zien. De organisatie is ook actief in Tanzania, waar de ziekenhuizen eveneens verre van modern zijn. "Tien jaar terug liepen de kippen daar nog door de operatiekamer", vertelt haar collega Marjorie van Roosendaal. "Dat is nu al heel anders." Tweesteden over de grenzen gelooft in kennis verspreiden. Daarom lopen medewerkers van hier stage dáár en andersom. "Kennisoverdracht is duurzamer dan spullen geven", legt Jeannet uit.
Uit de vragen die volgen, blijkt dat de aanwezigen in de zaal de publieksversies van de subsidieaanvragen goed hebben bestudeerd. Zo stelt iemand een vraag over de begroting van TweeSteden over de Grenzen. "Voor onze medewerkers die naar Tanzania gaan, betalen we alleen de vliegtickets", antwoordt Jeannet. De Stedenband Tilburg-Matagalpa bestaat ruim dertig jaar. In zijn pitch legt Frans van Hoek dan ook de nadruk op wat de organisatie heeft bereikt in de Nigaraguaanse stad. Sprekend is de foto van een jongetje dat hij tegenkwam op een vuilnisbelt en nu onderwijs krijgt. Frans vertelt op welke terreinen de Stedenband actief is en toont en passant welke VN duurzame ontwikkelingsdoelen daarmee worden gediend. Tilburg-Matagalpa wil verder én het wil nieuwe ideeën realiseren, zoals het bevorderen van ecotoerisme naar Nicaragua. "Prachtig niet?", zegt Frans over een foto van de plaatselijke natuur.
Acht miljoen ton plastic Zeedieren die verstrikt raken in plastic afval. Oud-medewerkster van het COS (Centrum voor OntwikkelingsSamenwerking) Willemijn Peeters toont een filmpje. Het laat de gevolgen zien van de acht miljoen ton kunststof afval die jaarlijks in oceanen wordt gedumpt. Dit soort beelden grijpt haar zo aan dat ze besloot zichzelf te benoemen tot Ocean Ambassador van Nederland. Met haar programma Tilburg for a Living Ocean wil ze vooral leerlingen van basisscholen en bedrijven bewust maken van het plasticprobleem. Dat kan op een leuke manier, bijvoorbeeld door te laten zien hoe je van gerecycled kunststof een skateboard maakt.
Marc van Rijen laat geen filmpjes zien, hij gebruikt zelfs geen Powerpoint of Prezi. De uitgever van het sociale magazine Tillywood pitcht zijn plan voor een Sustainable September. Het idee is dat bestaande evenementen in die maand, zoals de Tilburg Ten Miles, 'verduurzaamd' worden en er nieuwe bij komen. Hij denkt aan een duurzaam documentaire filmfestival of een groene speakers academy. "Afijn, voorbeelden te over", zegt Marc. Het idee is dat Tilburgers de hele maand geconfronteerd worden met mondiale bewustwording in de eigen stad.
De pitch van Marc blijft ruim binnen de afgesproken vijf minuten. Het publiek is kritisch op deze nieuwkomer in het Tilburgse landschap voor mondiale bewustwording. Iemand merkt op dat het idee nog weinig is uitgewerkt. Avondvoorzitter Frank Claus grijpt in: "Dit is geen vraag maar een oordeel".
De zin wordt anders geformuleerd en Marc geeft antwoord. "We hebben al wel gesprekken gevoerd. Dit zou een goede startsubsidie kunnen zijn." Maximaal vijf minuten douchen Maria Melis begint haar pitch met een foto van Boyan Slat, de jonge Nederlander die een oplossing bedacht voor de plastic soep. Met veel passie presenteert de jongerenwerkster van R-newt het Toekomstatelier. Een onderdeel is jongeren die dromen van een betere wereld, hun ideeën helpen te verwezenlijken. Dat kan op kleine schaal, legt Maria uit. Ze noemt de World Challenge. Jongeren stellen zichzelf een doel, zoals niet langer dan vijf minuten douchen, en houden dat dertig dagen vol. Zo werken ze aan hun mondiaal burgerschap. Hun prestaties delen ze via social media.
Maria geeft de microfoon door aan Clasien Vermeer, die Op Wereldreis in Tilburg gaat pitchen. Dit is eveneens een programma van Switch, organisatie voor een duurzamer en rechtvaardiger wereld. Om je bewust te worden van de wereld om je heen, hoef je Tilburg niet uit, stelt Clasien. De stad telt vele nationaliteiten en barst van de initiatieven gericht op het tegengaan van milieuvervuiling, oorlog en armoede. Switch gaat die aan elkaar knopen, legt ze uit. Vervolgens kunnen 1300 scholieren kennismaken met de Tilburgse ondernemers en vrijwilligers die de wereld een klein beetje beter willen maken. Te voet of op de fiets 'reizen' jongeren langs hotspots voor mondiale bewustwording, variërend van de Wereldwinkel tot stadstuinderij Piushaven. "Zonder dat ze daarvoor in het vliegtuig hoeven te stappen", besluit Clasien.
Scholieren overvoerd met mondiale bewustwording? Clasiens presentatie roept de vraag op of scholen in Tilburg niet worden overvoerd met lessen over mondiale bewustwording. "We hebben dit idee in bescheiden vorm uitgevoerd in Zeeland en daar was het een groot succes," vertelt ze. Het publiek wil ook weten wat de relatie is tussen Switch, dat voortkomt uit het Centrum voor Ontwikkelingssamenwerking (COS), en ContourdeTwern. Clasien legt uit dat Switch onafhankelijk is, maar werkt onder de vleugels van ContourdeTwern om kosten te besparen. En dan staan er ineens vijf jongeren op het podium. Onder hen Muamer Civic uit Bosnië en Saverio Lapini uit Italië, die speciaal naar Tilburg zijn gekomen. Muamer vertelt over zijn band, met muzikanten uit etnisch-religieuze groepen die elkaar twintig jaar geleden nog bevochten. Ze traden afgelopen zomer op tijdens het Srebrenica Wave festival in Bosnië. De wind of change die daar waaide, bracht Saverio ertoe het internationale jongerennetwerk BETNET op te richten. De twee pleiten voor het programma van centrum voor Europese samenwerking PortAgora, dat bruggen wil slaan tussen bevolkingsgroepen en verder wil bouwen aan Srebrenica.
Cathelijn Bogaers van Tante Pollewop gooit het over een andere boeg. Aan de hand van foto's vertelt ze het verhaal over én achter de Tilburgse tweedehands-kledingwinkel. Het publiek ziet een alleenstaande moeder 'met geen cent te makken' die kleding uitzoekt en iemand die te klein geworden kinderkleren komt brengen. In de presentatie figureert ook een vrijwilligster, die dankzij de winkel meer structuur heeft in haar leven en meer sociale contacten. Ze weet dat haar inzet bijdraagt aan een goed doel: de winkelopbrengst gaat naar onderwijsprojecten in Kenia.
Openheid en zichtbaarheid
Na de laatste pitch legt Ermy Brok uit dat alle stemformulieren zullen worden gescand en op Yammer gezet. De gemeente hecht aan openheid en zichtbaarheid. Alleen formulieren voorzien van een naam tellen dan ook mee. De aanvragers van de programma’s die de meeste punten hebben gekregen, gaan vervolgens in gesprek met de gemeente. Burgemeester en wethouders maken uiterlijk 1 mei bekend hoe het subsidiegeld wordt verdeeld. De mening van het publiek geldt bij de besluitvorming als een zwaarwegend advies. En dat is geen loze kreet, laat wethouder Mario Jacobs weten. “Nemen we het advies niet over, dan moeten we dat heel goed beargumenteren.”
De tweede helft van dit jaar is ruim 110.000 euro beschikbaar voor programma’s en het dubbele is aangevraagd. Dat kan betekenen dat een nieuwe ronde pitches voor programma's in september niet doorgaat, omdat het budget in mei al is verdeeld. Het gemeentebestuur kiest in elk geval niet voor de kaasschaafmethode. “Voor mij was deze avond misschien wel net zo spannend als voor jullie”, besluit Mario Jacobs de bijeenkomst. Maar hij heeft genoten. “Ik vond de pitches echt heel goed.”
