Een coproductie van HETGEVOLG en HETPALEIS

Koning December II woont in de muur van de verteller van dit verhaal. Samen filosoferen ze over wat het betekent om klein te zijn en vertellen ze elkaars dromen. Koning December II is niet groter dan een vinger. Niet omdat hij pas geboren is. Nee, hij is al erg oud. In zijn land word je namelijk groot geboren met alles wat een volwassene weet en word je alsmaar kleiner en weet je alsmaar minder. En hoe kleiner je wordt, hoe meer je vergeet. Op een kinderstoel deelnemen aan een zakenlunch, dat kan natuurlijk niet. Dus wanneer je echt oud en echt klein bent, moet je niet naar school, mag je bang zijn voor een schaduw onder je bed en dromen als je naar de wolken kijkt. Je mag genieten van een heerlijke kindertijd. Stefan Perceval bewerkt het sprookje Der kleine König Dezember van de Duitse schrijver Axel Hacke. Hij maakt er een theatervertelling van over het kind in elk van ons. Acteur Vic De Wachter speelt zowel de koning als de verteller. Jan Strobbe ontwerpt het scènebeeld. Een coproductie van HETGEVOLG en HETPALEIS.

MEDEWERKERS Tekstbewerking: Regie: Spel: Scenografie: Lichtontwerp: Kostuumontwerp en -uitvoering: Dramaturgie: Lichtuitvoering: Toneelmeester: Decoruitvoering: Projectleiding:

Stefan Perceval, naar het boek der kleine König December, in een vertaling van Toon Tellegen Stefan Perceval Vic De Wachter Jan Strobbe Koen Corbet Veerle Segers Jelte Van Roy Bram Verschueren Kris Auwers Kris Auwers Danny Havermans Luk Willekens Raf Peeters

MET DANK AAN alle medewerkers van HETGEVOLG en HETPALEIS

SPEELLIJST In HETPALEIS Antwerpen Oktober 2014 wo 8 20u15 do 9 13u30 vr 10 13u30 za 11 15u15 zo 12 15u15 di 14 13u30 wo 15 15u15 do 16 13u30 vr 17 13u30 za 18 15u15 zo 19 15u15 di 21 13u30 wo 22 15u15 do 23 13u30 vr 24 13u30 za 25 15u15 zo 26 15u15 wo 29 15u15 vr 31 15u15

HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS

publieke voorstelling schoolvoorstelling schoolvoorstelling publieke voorstelling publieke voorstelling schoolvoorstelling publieke voorstelling schoolvoorstelling schoolvoorstelling publieke voorstelling publieke voorstelling schoolvoorstelling publieke voorstelling schoolvoorstelling schoolvoorstelling publieke voorstelling publieke voorstelling publieke voorstelling publieke voorstelling

03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60

November 2014 di 4 13u30 wo 5 15u15 do 6 13u30 vr 7 13u30 za 8 15u15 zo 9 15u15 za 22 15u15 zo 23 15u15 di 25 13u30 wo 26 15u15 do 27 13u30 vr 28 13u30

HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS HETPALEIS

schoolvoorstelling publieke voorstelling schoolvoorstelling schoolvoorstelling publieke voorstelling publieke voorstelling publieke voorstelling publieke voorstelling schoolvoorstelling publieke voorstelling schoolvoorstelling schoolvoorstelling

03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60 03 202 83 60

schoolvoorstelling schoolvoorstelling publieke voorstelling

014 41 69 91 014 41 69 91 014 41 69 91

In HETGEVOLG Turnhout November 2014 ma 17 13u45 HETGEVOLG di 18 13u45 HETGEVOLG zo 30 15u HETGEVOLG

December 2014 di 2 13u45 wo 3 10u30 do 4 13u45 vr 5 10u30 wo 17 15u

HETGEVOLG HETGEVOLG HETGEVOLG HETGEVOLG HETGEVOLG

schoolvoorstelling schoolvoorstelling schoolvoorstelling schoolvoorstelling publieke voorstelling

014 41 69 91 014 41 69 91 014 41 69 91 014 41 69 91 014 41 69 91

Oktober 2014 di 28 11u di 28 15u

Leuven/30CC Leuven/30CC

schoolvoorstelling schoolvoorstelling

016 30 09 00 016 30 09 00

November 2014 di 11 15u wo 12 15u zo 16 15u do 20 13u30

Mechelen t,arsenaal publieke voorstelling Mechelen t,arsenaal publieke voorstelling Turnhout De Warande publieke voorstelling Brecht GC Jan VanderNoot schoolvoorstelling

015 42 25 44 015 42 25 44 014 41 69 91 03 660 28 32

December 2014 ma 8 13u30 di 9 13u30 vr 12 19u zo 14 15u ma15 13u30 di 16 13u30 zo 21 15u

Bilzen De Kimpel schoolvoorstelling Bilzen De Kimpel schoolvoorstelling Tervuren GC De Papeblok publiek Roeselare cc De Spil publieke voorstelling Roeselare cc De Spil schoolvoorstelling Beringen cc schoolvoorstelling Herzele CC De Steenoven publiek

089 51 95 30 089 51 95 30 02 766 53 47 051 26 57 00 051 26 57 00 011 45 03 10 053 60 60 90

Op reis

Ik kan nu meer kind zijn dan ik ooit echt ben geweest GESPREK MET STEFAN PERCEVAL

Stefan, vroeger maakte jij voorstellingen als regisseur en/of auteur voor HETPALEIS, deze keer ben jij ook coproducent en directeur van HETGEVOLG. Verandert dit iets aan hoe jij werkt aan Kleine Koning December? Is Stefan de directeur iemand anders dan Stefan de regisseur? Dat is een vraag die ik regelmatig aan mezelf stel de laatste tijd en waarmee ik ontzettend hard worstel. Ik draag nu de verantwoordelijkheid voor een huis en ik voel dat ik daar toch sterk rekening mee hou tijdens het maken van een voorstelling. Ik kan het moeilijk onder woorden brengen, maar het houdt me constant bezig. Je kan niet anders. Ik ben nu verantwoordelijk voor vijf gezinnen met kinderen, die elk hun dromen en verwachtingen hebben. Dat doet iets heel raar met mij. Vroeger was ik Stefan die alleen maar zijn eigen goesting deed, die zijn eigen pad uitstippelde en zonder gevolgen eigenzinnig kon zijn in wat ik maakte. Vroeger kon ik al eens tegen schenen stampen. Nu voel ik de druk van de verantwoordelijkheid. HETGEVOLG is geen huis dat goed in de markt lag, en ik heb de belangrijke en moeilijke taak om dat huis te herpositioneren door voorstellingen te maken die mensen graag zien, zonder in te boeten op kwaliteit. Zeker in het jeugdtheater voel ik soms de druk van buitenaf. Er wordt over mijn jeugdvoorstellingen wel eens gezegd dat ze zwaar en moeilijk zijn. En dan zeggen ze in één adem dat HETGEVOLG staat voor moeilijk jeugdtheater. Natuurlijk heb ik mijn eigen visie. Ik maak uiteraard voorstellingen waarin ik geloof. En ik probeer mijn acteurs mee op die lijn te krijgen. Maar ik voel dat ik tijdens repetities soepeler ben geworden tegenover vroeger. Ik ga meer in op de vragen en opmerkingen van anderen, of van de acteurs. Dat is dan toch Stefan de directeur die boven komt en compromissen probeert te maken. Ik voel dat er aan mijn eigenzinnigheid als maker geknaagd wordt en ik weet tot nu toe nog niet of dat een goede zaak is. Ik weet dat ik een theatermaker ben. Maar ik weet niet of ik gemaakt ben om met dat soort verantwoordelijkheid om te gaan. Daarvoor moet ik dit parcours afleggen. Wat ik nu maak, heeft altijd gevolgen voor een heel huis. Dat maakt je tegelijk ook zeer kwetsbaar. Ik doe het wel graag en ga er daarom voluit voor om dat huis terug goed in de markt te brengen. Vandaar dat coproducties zo belangrijk zijn voor mij. Het zijn partners. Vic De Wachter speelt voor de eerste keer voor kinderen. Ging hij direct in op jouw uitnodiging? En bereid je hem erop voor? Zijn naam viel tijdens de eerste gesprekken met HETPALEIS en nadat hij de ideeën voor de voorstelling hoorde, heeft hij meteen positief gereageerd. Vic de Wachter is niet de eerste de beste. Hij heeft jaren bij de KVS gespeeld, bij de Blauwe Maandag Compagnie en later veel bij Het Toneelhuis. Hij acteert regelmatig voor televisie,

maar hij heeft geen ervaring in het acteren voor kinderen. Soms gaat hij iets te snel met zijn zeggingen. Hij gooit dan woorden weg en dan voel ik dat hij het wat lastig vindt als ik er iets van zeg. Daardoor ben ik me meer gaan bezighouden met de vraag of er dan toch een verschil is tussen spelen voor kinderen en spelen voor volwassenen? Terwijl ik jaren heb geroepen dat dit niet zo is. En wezenlijk ís er geen verschil, maar op momenten zoals nu met Vic, voel ik toch dat ik extra let op bepaalde zaken nu we voor kinderen spelen, zoals een helderheid in zegging. Alhoewel, terwijl ik dit nu zo aan jou zeg, vraag ik me af of het geen evolutie is bij mezelf. Of ik dezelfde opmerking zou maken als deze voorstelling voor volwassenen zou zijn. En dan kom ik weer terug op jouw eerste vraag: ben ik nu anders aan het regisseren dan vroeger? Ben ik dan toch compromissen aan het maken? Ik weet het niet. Ik worstel ermee. Hoe ben jij bij het boek uitgekomen? Hoe is het idee voor de voorstelling gegroeid? Toen ik directeur werd van HETGEVOLG stelde Barbara Wyckmans me voor om samen een productie maken. Zij had een lijstje met voorstellen en één daarvan was het boek Kleine Koning December. Ik kende het boek al lang. Ik heb het ooit gelezen in een voorleesproject met verschillende acteurs. Het was dus – zoals wel vaker in het verleden - Barbara die de voorzet deed. Zij is trouwens altijd al heel belangrijk voor mij geweest. Ze heeft mij, toen zij net directeur zou worden van HETPALEIS, uit de stal van Victoria geplukt. En 17 jaar later maak ik nog producties bij haar, nu zelfs een coproductie. Ik ben geëvolueerd van jonge gast die hotelschool (‘beroeps’) heeft gedaan naar directeur van een gezelschap. Van een complete zoutpilaar naar iemand met verantwoordelijkheden voor andere mensen. Ik kom van ver en ik sta er soms zelf van te kijken. Nochtans liet mijn moeder me onlangs programmablaadjes zien van de KNS waar onze Luk speelde. Ik nam die mee naar huis en doorstreepte de namen bij alle functies en schreef er mijn eigen naam achter - van directeur tot 12de meisje aan de bar. Blijkbaar had ik als kind ook al die drive om het te maken in het leven. Mijn familie heeft dat harde werken wel in zich. En daarom geloof ik er ook in dat we van HETGEVOLG opnieuw een goed draaiend huis kunnen maken. Is het daarom dat jij het zo belangrijk vindt om te werken met en voor de jongeren uit het beroepsonderwijs? Dankzij het parcours dat ik zelf heb afgelegd, begrijp ik de leefwereld van deze jongeren goed. De projecten met die BSO afdelingen vind ik zeer belangrijk, net zoals mijn projecten met jongeren met een mentale handicap. Omdat je vindt dat dit te weinig gebeurt of omdat je gelooft in die jongeren? Omdat dat voor mij échte mensen zijn. En daar ben ik de laatste jaren steeds meer naar op zoek. Als ik een productie maak, merk ik dat ik mensen wil zien. Ik hou bijvoorbeeld meer van de stilte van een acteur dan van zijn woorden. Bij Kleine Koning December merk ik dat weer.

Jouw voorstellingen dragen een verstilde poëzie in zich, een uitgepuurde eenvoud in tekst, klank, beeld. Is dit opnieuw zo bij Kleine Koning December? Neem jij Vic daarin mee? Ja, en nu zitten we in de fase die heel typisch is voor een repetitieproces dat bijna ten einde is. Als de première nadert, voel ik mijn acteurs weerstand bieden. De week van de weerstand noem ik het. De acteurs stribbelen tegen om toch méér te mogen doen in plaats van steeds minder. In deze fase krijg ik altijd zin om het zelf te spelen. Ik doe dan ook plots veel voor, gewoon omdat ik mezelf niet kan tegenhouden. Omdat je het graag doet of omdat je het anders wil zien? Ik wil ze mee op mijn lijn krijgen. En ik doe het ook heel graag. Die ‘week van de weerstand’ heb ik altijd, met iedereen. Dan willen ze duidelijkheid, omdat ze denken dat die eenvoud te weinig is, te saai en dat ze het publiek moeten plezieren. In het jeugdtheater bijvoorbeeld voel ik bij veel acteurs dat ze in een kinderachtig spel vervallen, maar dat wil ik niet zien. Ik wil geen duidelijkheid, ik wil net de verbeelding opzoeken. Ik wil niet werken aan de werkelijkheid, ik wil in een fantasie kunnen leven. In die zin heeft de brief die Matthias Schoenaerts onlangs aan zijn vader schreef, mij diep ontroerd. Over zijn vader werd gezegd dat hij gek was. Matthias vertelt in zijn brief dat zijn vader niet gek was, maar dat hij ergens in geloofde. Hij geloofde in dat wat hij deed. En dat is wat ik zoek. Ook in het kinder- en jeugdtheater moeten we er terug in geloven, in die eenvoud. En dat is een parcours dat je met je acteurs moet afleggen. Geloven in de eenvoud. Met onder meer Sien Eggers of Bram Kwekkeboom, en nu ook met Jo De Meyere, heb ik de weg naar soberheid succesvol afgelegd. Vroeger was ik in deze laatste repetitieweek snel kwaad op de acteurs, maar nu besef ik dat ze die weerstand bieden omdat zij het beste met de voorstelling willen. En wat ik vraag, is niet gemakkelijk. Je moet in de eenvoud geloven. Daar heb ik een team voor nodig rond mij dat mij hierin steunt. Daarom is een team zo belangrijk. Ik heb graag dat er mensen komen kijken tijdens repetities, geen bange mensen, maar mensen die er mee in geloven en die de acteur(s) stimuleren om de eenvoud te behouden. De thematiek van deze voorstelling ligt dicht bij die van U bent mijn moeder. Opnieuw maak je iets over oude mensen voor kinderen. Kleine Koning December gaat over oud worden en vergeten, maar zeer zeker ook over (opnieuw) kind zijn. Is dit een bewuste keuze? Ja, omdat die thematiek momenteel dicht bij mijn persoonlijke leven ligt. Ik maak altijd voorstellingen die dicht bij mezelf liggen. Ik heb 15 jaar lang stukken over moeders gemaakt, en dat is nog steeds iets belangrijks voor mij. Mijn moeder is 81, mijn vader is 83. Zij beginnen dingen te vergeten. Zij mogen dingen beginnen te vergeten. De voorstelling gaat voor mij vooral over dementie en de dood.

Nu sterven er veel mensen in mijn buurt, dus binnenkort maak ik misschien alleen voorstellingen over de dood. En als ik grootvader wordt, zal ik het misschien wel eerder over kind zijn hebben en over levensvreugde. Kleine Koning December gaat over het kind in elk van ons. De kleine koning is het kind in de oude man. Waar is jouw kleine koning? Op de affiche staat jouw zoon Jef afgebeeld als Kleine Koning. Is hij jouw Kleine Koning? Ik moet eerlijk toegeven dat ik nooit kind heb kunnen zijn. Onze thuissituatie vroeger was heel heftig. Er waren zelfs momenten dat ik geen boterhammen mee naar school kon nemen. Daarom dat ik graag zo’n harde werker ben. Daarom dat ik het zo belangrijk vind dat er in mijn gezin elke dag vers brood is. Daarom dat ik het zo belangrijk vind om te genieten met mijn gezin. Ik geniet er zo vreselijk van om met Jef, mijn oudste zoon, naar de voetbal te kijken en om uren samen te praten en te fantaseren. Ik verwen mijn kinderen, waarschijnlijk te veel. Ik kan nu meer kind zijn dan ik ooit echt ben geweest en dat is dankzij mijn kinderen.

BIO’S Stefan Perceval studeert in 1998 af aan het HIDK – Studio Herman Teirlinck. Stefan acteert, regisseert en schrijft voor Victoria (nu Campo), HET TONEELHUIS, HETPALEIS, 4 Hoog, Malpertuis, HET GEVOLG, Tutti Fratelli. Van Maaseik, over Avignon en Berlijn tot in Shanghai. Ondertussen acteert Stefan in talrijke televisiereeksen en films. In 2014 wordt hij algemeen directeur van HETGEVOLG. Voor HETPALEIS schrijft en regisseert hij Honingbijen/Honeybees (1999-2000), Geest (2004-2005), Hard Hart (2003-2004), speelt hij de hoofdrol in Woyzeck (19981999) van Büchner en is hij Wortel van glas (2002-2003) in de gelijknamige voorstelling op tekst van Josse De Pauw. In februari 2005 is zijn Trilogie voor Moeder de Vrouw in première gegaan; een coproductie tussen HETPALEIS en Het Toneelhuis waarvoor hij Solidatus!, Honingbijen/Honeybees en Canal Albert bundelt. In het najaar van 2005 schrijft en regisseert Perceval Alleman in HETPALEIS, een vertel- en kijkverhaal voor kleuters. Hij bewerkt en regisseert U bent mijn moeder (najaar 2005), deze voorstelling wordt in 2006 genomineerd voor TF-1, het Theaterfestival in Nederland. In 2007 regisseert hij B=A in HETPALEIS. Op het einde van datzelfde jaar schrijft en regisseert hij Prookjes. In 2008 maakt hij in HETPALEIS Mijn Hart, een samenwerking met Open Monumentendag Vlaanderen en realiseert hij het sociaalartistieke project Wij? met beroepsjongeren van het VTI te Kontich. Het eenzame beest/The lonely beast is zijn eerste samenwerking met An De Donder. In het seizoen 2008-2009 maakt hij de HETPALEISproductie Bolleke sneeuw, dat in november 2009 wordt uitgenodigd op het Shanghai Art Festival in China. In 2009 coacht Perceval ook de HETPALEISdebutanten. Verder schrijft en regisseert hij de HETPALEISproducties Bolleke sneeuw (2009), Eeuwige Sneeuw (2010) en De tocht van de olifant (2012) Met Wij? gooit hij hoge ogen en zet het beroepsonderwijs in een nieuwe daglicht. Vanaf 2006 ontwerpt Stefan een unieke methode om iedereen te helpen via theater hun verhaal te vertellen. In opdracht van de Canon Cultuurcel zet hij het project Zwarte Engel op samen met Buso school Zonneweelde uit Lommel. Uit dit project ontstaat de nood om zelf een platform voor individuele begeleiding op te zetten, PONT. Stefan zet vele projecten uit in verschillende niveaus van het onderwijs. Stefan geeft regelmatig workshops en lezingen aan de universiteiten van Leuven, Gent, Brussel (VUB) en Utrecht over zijn “kunsteducatieve projecten”. In 2011 en 2012 opent hij in Amsterdam het congres OUTSIDE IN! aan de Amsterdamse hogeschool voor de kunsten. In maart 2011 kreeg Stefan “De gouden klaproos” in de categorie Toneel literatuur, een erkenning van de leden van auteursvereniging Sabam voor Vlaamse jonge scheppende kunstenaars voor hun prestaties, inzet en gedrevenheid. Jan Strobbe is afgestudeerd als architect (1998) en volgt stages bij architecten Koen Van Synghel en Eric Van Belleghem. Hij studeert af als scenograaf (1999) met theaterstages bij Johan Daenen en Benoit Dugardyn. Voor Johan Simons verzorgt hij het decor van De Leenane Trilogie (2000-2001) voor Het Toneelhuis en ZT Hollandia. Deze voorstelling wordt geselecteerd voor het Theaterfestival 2001. Voor Stefan Perceval is hij de scenograaf bij de Toneelhuisproducties Lits Jumeaux

(2002-2003) en Peer Gynt (2003-2004) en de HETPALEISproducties Hard Hart (2003-2004), Geest (2004-2005) en Alleman (najaar 2005). Verder verzorgt hij de scenografie voor de coproductie van Het Toneelhuis en HETPALEIS Trilogie voor Moeder de Vrouw (voorjaar 2005). Voor de voorstellingen U bent mijn moeder (20052006), B=A (2007), Prookjes (2007), Bolleke sneeuw (2009), Eeuwige Sneeuw (2010) en De tocht van de olifant (2012) van HETPALEIS, allen in een regie van Stefan Perceval, bedenkt Jan Strobbe de vormgeving. Hij is in 2009 ook scenograaf van de HETPALEISproductie De Marcellini’s van Dimitri Leue en Bruno Vanden Broecke En uit meer dan 900 inzendingen wordt Jan Strobbe door de jury van World Stage Design 2005 genomineerd voor zijn decorontwerpen van Lits Jumeaux en Peer Gynt. World Stage Design brengt licht-, kostuum- en -decorontwerpers van over de hele wereld samen. In 2010 wordt hij opnieuw voor deze prestigieuze prijs genomineerd, deze keer voor de scenografie van Bolleke sneeuw. Reeds enkele jaren is hij docent atelier scenografie in de Academie van Antwerpen (DKO) en samen met zijn collega Stefano Doclo heeft hij zijn architectenbureau te Geraardsbergen. Vic De Wachter (1951) was verschillende jaren verbonden aan het Reizend Volkstheater, KVS en Arca en speelde tien jaar bij Blauwe Maandag Compagnie. In 1990 ontving hij in Nederland de VSCD Arlecchinoprijs voor zijn rol als Basov in Zomergasten. Naast zijn werk op de planken is hij ook geregeld te zien op het witte doek, zoals in De Leeuw van Vlaanderen (Hugo Claus, 1985), De Zaak Alzheimer (Eric Van Looy, 2003) en De Indringer (Frank Van Mechelen, 2005). Verder werkte hij mee aan verschillende tv-series, zoals aan o.m. Windkracht 10 (1997 en 1998), Wilhelmina (2001), en De Smaak van De Keyser (2008), Het goddelijke monster (2011), Rang 1 (2011), Quiz me quick (2012) en Salamander (2012) en heeft hij zijn stem al geleend aan heel wat tekenfilmpersonages. Sinds 1998 werkt Vic De Wachter op regelmatige basis met Toneelhuis, vaak met Luk Perceval als regisseur (onder meer Franciska (1999), Mamma Medea (2001), Oom Vanja (2003) …) In 2006 werkte hij voor het eerst samen met Guy Cassiers in Onegin (2006), en daarna ook in diens Mefisto for ever (2006), Een geschiedenis van de wereld in 10 ½ hoofdstuk (2007), Wolfskers (2007) en Atropa. De wraak van de vrede (2008) Hij is ook te zien in het eerste en tweede deel van de Musil-trilogie, De man zonder eigenschappen. In het seizoen 2012-2013 speelde hij in Romeo & Julia, in regie van Mokhallad Rasem. In 13-14 was hij te zien in MCBTH van Guy Cassiers en Dominique Pauwels.

PRAKTISCH Meer informatie vind je op de website van HETPALEIS en HETGEVOLG. NAAMACTIE: Iedereen die Alex heet (naar auteur Alex Hacke), mag gratis naar een voorstelling in HETPALEIS. Vooraf reserveren is noodzakelijk. TICKETS in HETPALEIS zijn te koop aan €5 (-18) /€12 (+18). Reserveren aan het onthaal van HETPALEIS via 03 202 83 60 of [email protected], of via www.hetpaleis.be HETGEVOLG Otterstraat 31-33 2300 Turnhout T: 014 42 63 27 F: 014 42 82 36 [email protected] HETPALEIS Meistraat 2 2000 Antwerpen T: 03 202 83 00 F: 03 202 83 53 [email protected] vzw De Vrienden van HETPALEIS: Iedereen heeft recht op cultuur, ook kinderen en jongeren die tegen een financiële drempel aankijken. Iedereen die door omstandigheden nog nooit van de bijzondere wereld van het theater heeft geproefd, kan dankzij de Vrienden gratis naar HETPALEIS. Er zijn immers geen excuses om iemand het recht op cultuur te ontzeggen. Jij kan dit recht op theater voor iedereen mee helpen realiseren door lid te worden van de Vrienden van HETPALEIS. Iedereen t/m 18 jaar kan voor €10 een maat worden. Ben je ouder? Dan word je vriend voor €30. Als je voor een duolidmaatschap (twee vrienden) wil gaan, betaal je €50. Maten, vrienden en twee vrienden worden uitgenodigd op alle avant-premières van de Grote zaalvoorstellingen. Met je familie of je bedrijf kan je goede vriend worden voor €150 (4 gratis tickets + uitnodiging voor twee personen op alle avant-premières in de Grote zaal). Voor €300 word je boezemvriend (10 gratis tickets + uitnodiging voor twee personen op alle avant-premières in de Grote zaal). Maar waarom niet kiezen om hartsvriend te worden van De vrienden van HETPALEIS? Voor €1000 krijg je 15 gratis tickets en word je met twee personen uitgenodigd voor alle avant-premières in de Grote zaal. Niet twijfelen, gewoon doen. Als kers op de taart kan je ook nog zielsverwant worden. Voor €2000 krijg je 20 gratis tickets, uitnodigingen voor alle avant-premières en een ereplaats in de foyer van HETPALEIS. Meer informatie bij Lieve Vanhaecke op het nummer 03 280 45 62 of via [email protected]