^EEKBLAO; fftk LILIAN HARVEY. Foro UPA. ,. «il. 4 lü* * '-'-. " 1

^EEKBLAO;

■HElMW'fiiS

WOORDEN: CO BALFOORT

i

%

MUZEK: HENRI C. VAN PRAAG

^=ts

5

Mette^Hel.

^ ff?

l@E

^^

i

1

V^J

?

i

si %

si mé ö r f

i

kt

1 AH.ge^ 1 An.ge da...aen!Zü

r

r

^^^

r

r

?

>—•

^^

^^

E:

TT

^ ««•—

*

I

fftk

3E

pbr Ji.r j | Tnjj\r J'U'J-

on—E

«•r

■,. «il

krui.foeii Al^in floenefVAMrou-wDoor kn-lengrauL-vien cwh-tend.daawDe

^r^M r

^^

ffiW

7* ^^

UM.öje, lan.ge da..den.

se ê y^«^ a t tm? r T r ? ï et J P 1 3

^

Zij gaan in kreup'le arremoe De lange, lange dagen. Ze schuif'Ien dreigend naar mij toe. Ze maken me oneindig moe De lange, lange dagen.

^^

at

S

/.-r.j.

^

Zij gaan zoo koud, zoo dor, zoo traag. De lange, lange dagen. Zij kruipen door een dorenhaag; Ze zijn ontastbaar, bleek en vaag De lange, lange dagen.

doo-denzot^De

r r

^^

2

-==V

g J J^ J

lAch wi^tikhoelk

s

P

5=*

^^

5

2. Zij

'■ '-'-.

■"■1

3i=^ 3 8 ■=:^=:

Achl Wist ik hoe ik dooden zou. De lange, lange dagen. Zij kruipen als in floers van rouw. Door killen, grauwen ochtend-dauw De lange, lange dagen...

■4 lü* *

ENORME VREUGDE BEREIDT OU UW KINDEREN IN INDIÊ. ZU zUn hoegst gelukkig met St. NICOLAAS of KERSTMIS een

„HIS MASTER'S VOICE" GRAMOPHONK. HET WARE TROPEN-INSTRUMENT, EN EEN COLLECTIE NIEUWSTE GRAMOPHONE-PLATEN VAN U TEN GESCHENKE TE ONTVANGEN VRAAGT PRIJSCOURANT EN NIEUWSTE CATALOGI AAN:

N.V. WILLEM SPRENGER'S GRAMOPHONE- EN RADIOHANDEL. DEN HAAG HoofdmagazUn: PASSAGE 46, Tel. 13778 Filialen: LAAN v. MEERDERVOORT 60a, Telef. 3620Ö - LAAN v. MEERDERVOORT 453, Telef. 30805 (WinkelaalerU) WIJ VERZENDEN ZEEWAARDIG VOOR U ONDER GARANTIE. / He en Administratie: Galgewctter 22, Leiden. Tol. 760

\ VertchUnt wekelQka - PrUa per kwartaal

LILIAN HARVEY

Foro UPA

^—^ ^^•^f

VE IDT

"tOMBAD ruid 68" is een suczooals er ^^^U-^/weinige vóórdien waren. Daar dit succes wel iij de eerste plaats te danken is aan den geweldig knappen acteur Conrad Veidt, zal het ónzen lezeressen en lezers zeker interesseeren een en ander uit het leven van den grooten Connie te vernemen. Veidt is te Berlijn geboren; om precies te zijn: Tieckstrasse 39. Achter het Stettiner Bahnhof stond zijn wieg! Hier sleet hij de eerste jaren van zijn leven; toen ging hij met zijn vader naar Jüterborg. Na eenigen tijd keerde hij echter weer naar zijn geboortestad terug. Zijn tooneelspelersgave ontdekte men tijdens een schoolvoorstelling. Na den zoo gcbruikelijken strijd tegen de ouderlijke macht (vaak, zéér vaak hebben de ouders groot gelijk; het tooneel is nochtans overbevolkt!) kreeg Connie zijn zin en mocht hij bij een regisseur van het Duitsche Theater les nemen. Zijn eerste engagement was bij Max Reinhardt... als figurant tegen vijftig Mark per maand. Alles ging naar wensch en net had hij het zoover gebracht, dat hij heel kleine rolletjes kreeg, toen de oorlog uitbrak. Veidt nam dienst, ging naar het front en had het geluk ziek te worden. Voor zijn volledig herstel vertrok hij naar Tilsit. Maar inplaats er rust te nemen, ging hij tooneelspelen. Hij L ces-film

VOORSCHOTTEN aan Ambtenaren en Beambten Geen rente, noch kosten vooruit COULANTE VOORWAARDEN CENTRALE CREDIETEN FINANCIERING-BANK KEIZERaORACHT 302-304, AMSTERDAM Financiert huurkoopcojUracten

Tandaan ADVERTEERT IN

„HET WEEKBLAD" CINEMA & THEATER HET BLAD voor geïllustreerde reklame VRAAOT OFFERTES

CREDIETEN VERKRIJGBAAR VANAF f50.Ambtenaren ook zonder Borg. Geen verzekering, geen spaarkas of andere bijkomende lasten. Lichte aflossing. NATIONALE VOLKSBANK Afd. 6 Mauritsweg 3, ROTTERDAM

is de oorzaak van verkleurde tanden« Verwijder den tandaanslag dagelijks als gij prijs stelt op witte, gezonde tanden. r\e verwijdering van aanslag is de grootste steeds door worden bestreden. Gewoon bor*-' bescherming welke de hedendaagsche stelen is niet voldoende. Gij moet de wetenwetenschap kent. Daarom wordt ook zoo al- schappelijke methode volgen die den tandgemeen op 't gebruik van de wetenschappe- aanslag omkrult. Daarna kan deze door gelijke tandpasta, Pepsodent. aangedrongen. woon borstelen gemakkelijk verwijderd worWanneer Uw tanden dof en verkleurd den, zonder dat het glazuur wordt aangetast. zijn, worden zij bedekt door tandaans'ag. Misschien hebben onaantrekkelijke tanden Ge kunt deze met Uw tong voelen. U onaangename oogenblikken in gezelVoedscldeeltjes en rook kleuren dezen schap of in zaken bezorgd. Wacht dan aanslag. Het verhardt tot tandsteen. Aan- niet langer om de nieuwe methode te slag bevordert tandbederf. Daarom moet het probeeren en koopt nog heden een tube.

CONRAD VEIDT

creëerde „Faust" en wel mot geweldig succes. Daar tag hem de bekende artiste LuciMannheim, die hem voor een door haar te maken tournee engageerde. Zoo kwam Veidt weer naar Berlijn en wederom bij Reinhardt. Hij speelde er Georg Kaiser's „Koralle" en behaalde in dit stuk zoo'n succes, dat zijn toekomst verzekerd was. Maar zijn gage (honderdvijftig Mark) was niet voldoende om er fatsoenlijk van te leven en hij probeerde aan de film iets bij te verdienen. Zoo kwam hij ertoe voor de lens te debuteeren in „Das Rätsel von Bangalore". Toen werkte hij bij Richard Oswald en na vele, vele rollen kwam eindelijk „Caligari". Deze film droeg Veidt's naam tot ver over Duitschlands grenzen. Hij was één der eerste in filmland geworden en werd natuurlijk naar Hollywood geëngageerd. En toen zou het sprookje zijn uitgeweest, als hij niet het geluk gehad had, om weer tijdig naar zijn Heimat terug te keeren, want in Amerika heeft hij niets gepresteerd. De onder regie van wijlen Leni gemaakte rolprent „De man die lacht...." is met zijn Duitsche rolprenten niet in één adem te noemen. Veidt, we heeten je weer hartelijk welkom in Europa! Wordt maar spoedig weer de oude „Connie". Met „Bruid 68" ben je weer aardig op *egl 1NVIERNO.

BflPsZtLJKt De moderne Amer/Aaanschc Tandpasta

HEBT GIJ AL EEN

Aanbevolen door vooraanstaande Tandartsen over de gcheelc wereld. 305»

ABONNÉ OPGEGEVEN?

7A11VKW O jSWAAk'H( )R( 2UIVKRHEIDSWAA|?BOR(

lü.OOO ZUIVERHHIDSWAARBORG F' lO.OOO ZUIVERHEIDSWAARBORC ) F 10.000 IO.OÜÜ ZU1VERHEIDSWAARBORG E 10.000 ZUIVERHEIDSWAARBORC 10.000 E 10.000 E 10.000 zi i%#i:MHkM)k'' F 10.000L _____ /AJlVHW.iHH)SWAARBOR{, 10000 ZUIVERHEIDSWAARBORG F 10.000 ZUIVERHEIDSWAARBORC ZülVHRHHlI)S\VAAk>BORG l lO.OOO ZUIVERHEIDSWAARBORG F 10.000 ZUlVERHEfDSWAARBORC

■

SilOH-27e

VEIDT In de hoofdrol van de nieuwe Ufaton-fllm „Der letzte Kompaönie'

VEIDT VERBAAST ZICH -3 -

I

'

m

' 'ê

mmmm^mwm^&^mmmmm^m. niiiiMitiiiiiiiniiii

VRIJ NAAR HET ENQELSCH VAN EDQAR WALLACE DOOR

D'ÄLVÄREZ

EEN van de gelieimen, die John Mildred steeds het angstvalligst had bewaard, zou stellig publiek zijn geworden, indien het losse draadje garen, dat in zijn zak had gezeten, niet gemaakt had, dat zijn revolver weigerde, toen hij ze wilde afschieten. Hoe dat draadje in zijn zak kwam, weet ik niet; misschien dat zijn huishoudster, die zijn kleeren verstelde, daar wel een technische verklaring van kan geven. De draad was sterk, maar brak toen Mildred voor den tweeden keer den trekker overhaalde. Toen ging zijn revolver echter nóg niet af. Den eersten keer had het draadje om den trekker gezeten en toen Mildred wilde vuren, was er niets gebeurd. Hij merkte wat de oorzaak was en trok het draadje stuk, maar het slingerde zich toen om den pal en zooals gezegd weigerde zijn wapen voor den tweeden keer. Nog eer hij het onheil had kunnen herstellen, had de bezoeker echter reeds drie keer geschoten en was John levensgevaarlijk aan hals en borst gewond. Met zijn handen wijd voor zich uitgespreid, staarde hij naar zijn moordenaar en in zijn allerlaatste levensoogenblik kreeg hij een visioen. „Ik ben blij., .".dat ik niet geschoten heb " rochelde hij en glimlachte. Toen zette hij zich voorzichtig gemakkelijk in zijn bureaustoel en stierf na enkele seconden. Ik vond hem met zijn hoofd voorover op zijn armen op zijn bureau liggend en telefoneerde direct naar het Hoofdbureau van Scotland Yard. Een onmiddellijk door mij- ingesteld onderzoek bracht het volgende aan het licht: één niét afgevuurde browning; tusschen den veiligheidspal en de. kamer een stukje garen en in een achterzak een afgebroken stukje draad van

dezelfde soort. Voorts verscheen er een huilende huishoudster, die om ongeveer kwart over achten „Rood Baard" had binnengelaten en de schoten had gehoord, benevens de laatste woorden, welke „mr. Mildred, die arme man", had gezegd en die, toen Rood Baard wegging, zonder meer door 'hem opzij was geduwd. Bovendien vonden wij nog drie niet geëxplodeerde kogels in de revolver van Mildred en drie hulzen van het wapen van den moordenaar en Mildred. Hij was gedood door drie schoten uit een automatische revolver, kaliber 45. Brjnkhorn, inspecteur van Scotland Yard, kwam direct om mij bij het onderzoek te assisteeren en hij hield de politie beneden in de hall op de mat, opdat zü ons niet in den weg zou loopen. „En dan te bedenken, dat Mildred zoo'n hekel aan lieden met een baard had," merkte ik op, mij herinnerend, dat hij inderdaad een uitgesproken afschuw had voor alles, wat naar haar op het gezicht zweemde. „Ik wil wel wedden, dat juist de vernedering, doodgeschoten te worden door „Rood Baard", hem het meest van alles gegriefd heeft." „Je kunt in deze tijden je moordenaar niet uitzoeken," zei Brinkhorn, zooals steeds filosofisch. „Help rne even hem op den divan te leggen; ik wil zijn zakken doorzoeken." „Laten we er dan eerst een inspecteur van de politie bijroepen, zei ik. „Je weet, hoe jaloersch die kerels zijn!" Brinkhorn glimlachte vaag, toen de inspecteur met een paar man in de kamer verschenen was en wij Mildred op den divan legden. fTet was alsof hij lang genoeg had geleefd om een kolossale grap te zien in de omstandigheden, welke

iiiiiiiii

■■"

■iiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiHMiiiiiiiniiiii

..De kwestie Is," zei Brinkborn. „hield Mildred ons voor den éek. als hu ons verleide, dal hi) door Rood Baard bedreigd werd?" iniiuiiiiiniiiiiiiiiuiiiuiiiiiiiiiiii

iiiiiiiniiiiiiiniiiiui

IIIIIIIIHIIII

REMBRANDT THEATER AMSTERDAM BRENGT STEEDS DE BESTE PROGRAMMA'S

Mildred's dood hadden veroorzaakt. De politie maakte aanteekeningen en zou zeker ook de papieren van Mildred meegenomen en misschien de kamer wel verzegeld hebben, als Brinkhorn zich daar niet uit alle macht tegen had verzet. Hij werkte den inspecteur en de agenten de kamer uit en toen begonnen wij, na onze pijpen te hebben aangestoken, het verdere onderzoek. Het was erg warm in het vertrek, en daarom trokken we onze jassen uit. Daarna begonnen wij de kasten en laden te openen, beginnend met degene, die gesloten waren. Mildred was een van die kaartsysteem-maniakken, die vooral zoo welig bij de politie gedijen. Indien ge wilde weten, wat hem ergerde, zocht ge om zoo te zeggen de „E" maar op eii ge wist het. Het spreekt vanzelf, dat we bijna al zijn geheimen kenden, want we waren jaren lang bevriend geweest en ons beroep — Mildred was bij de afdeeling „tegenspionnage" van het Ministerie van Buitenlandsche Zaken, Brfnkhorn en ik bij Scotland Yard — had er als vanzelf toegeleid, dat we elkaar onze moeilijkheden toevertrouwden. „De kwestie is," zei Brinkhorn, terwijl hij plotseling in den armstoel ging zitten, waarin Mildred was overleden (men is niet meer sentimenteel als men meer dan vijf en twintig jaar bij Scotland Yard is geweest) „de kwestie is, hield Mildred ons voor den gek als hij ons vertelde, dat hij door Rood Baard bedreigd werd?" Ik schudde mijn hoofd. „Ik heb zélf de brieven gezien," antwoordde ik. „Hij ontving ze overal. Thuis, op zijn bureau, op zijn club. overal. Zelfs als hij de een of andere dienstreis 'ondernam, waarvan niemand iets afwist dan zijn onmiddellijke chef, jij en ik, vond hij ze nóg in zijn hotel op hem wachten en dan waren ze geadresseerd aan zijn aangenomen naam. Ze waren steeds geteekend „Rood Baard" en altijd stond erin, dat zijn einde nabij was." Ik zal nooit vergeten, hoe Brinkhorn daar zat; zijn kin rustte in zijn hand, zijn elleboog op de tafel en zijn mager, niet onknap gezicht stond zeer ernstig. „Hij heeft ze m ij nooit jaten zien," zei hij, zoo zacht, dat het was alsof hij tegen zichzelf sprak. „Dat is wel zonderling, daar ik toch ook een van zijn

beste vrienden was. Ik bedoel niet," voegde hij er snel verontschuldigend aan toe, „dat j ij hem in vele opzichten niet béter kende dan ik, en dat is natuurlijk ook, omdat jullie vroeger nog samen hebben gewerkt en veel van zijn successen gedurende den oorlog zeker voor de helft ook aan jou waren te danken!" „Misschien," antwoordde ik, „maar er waren toch een heeleboel gevallen, die hij geheel alleen heeft opgeknapt. Hij heeft bijvoorbeeld de eer van de arrestatie van von Klotz, Minnie Lauer en de bende van Pfeifer, terwijl mij zoo goed als alle eer toekomt, Schmidt, Da Silver en Martinique in handen te hebben gekregen." Dit mag onbescheiden klinken, maar als men jarenlang niets dan gevaar, angst en slapelooze nachten heeft gekend, leert men het wel af, bescheiden te zijn. 7 Brinkhorn knikte. „Ik geloof,
mtr

m

1

SIGNORA GILDA DALLA RIZZA,

van het Scala-Theater te Milaan, oogst bij de Italiaansche Opera hier te lande buitengewone successen. deed het mij genoegen te zien, hoe hij en vervolgde toen: „En een rooden de gevallen, waarbij ik ook een rol had baard!" gespeeld, had gemerkt met een T voor „H'm," zei ik. „Dat kan in geen geval Tentpley, zooals mijn naam luidt. onze Rood Baard zijn, want Goertz Willie von Klotz, Hans en Johanna werd doodgeschoten en Mildred was er Pfeifer, Frau von Lauer, Bissing, Pren- zelf bij. tegenwoordig." sa, Schumacher daar waren ze „Weet je dat zeker?" allemaal. „Volkomen," antwoordde ik, „Ik kan. „Wie was Von Goertz?" vroeg Brink- je zelfs den naam nog vertellen van horn plotseling. „Ik herinner me dat den kapitein, die het peloton commangeval niet. deerde." „Er is dus geen kans, dat hij aan den „Jij was in dien tijd in Frankrijk," antwoordde ik. „Het was een.gewoon dood ontkomen is?" vroeg Brinkhorn typisch geval van spionnage. Mildred zachtjes. Ik glimlachte. „Menschen, op wie van was zijn gangen ongeveer een maand lang nagegaan, alvorens hij hem in Ply- tien pas afstand met geluidlooze komouth arresteerde. Hij werd in den gels uit twaalf geweren wordt geschoten, ontkomen in den regel niet aan Tower doodgeschoten." Brinkhorn las de aanteekeningen be- den dood," antwoordde ik droog. Brinkhorn keek naar den divan, treffende von Goertz zwijgend door. „Luister eens," zei hij opeens: „Von waarop Mildred lag. „Dan was het dus Goertz is officier van de Pruisische Von Goertz niet," zei hij. „Laten we de Huzaren. Hij spreekt vloeiend Fransch huishoudster eens vragen boven te koen Engelsch. Knap, groot en slank. Hoog men." Mrs. Cummins, de huishoudster, wilde voorhoofd, blauwe bogen en " Brinkhorn zweeg even, keek mij aan Vervolg op pagina 6. - 5 -

■.

•5

^^^^^^—"»^i

■

Rv

■

LOTTE LORRINQ

JAQER EN ZIJN WILD.

van K- .

d f

* «"»s voor»! jClcV ontstond -

^obeltitz.

HEINRICH QEOßQE EN PAUL REHKOPF. *eW) niet

s reed

H2e-tl.dus *oci t0r:e Pracit-créatie- R !

Ppy

-- • Thom^ Z^uJ"

a,aa,tt

:aawk «»^ ;ndBee^

en

d" ire

a,ie

? fc & teoor .veeI **u

van dd/ ?de5, eejo. v

A^^

z

***** eens ;n «'„^ «'egant damefjé W ,"lar ^^«s) —nen te ANGST.

gaan

^

w.

QEO

*^LUyAULmR*m

BETTY ÄiyLANN EN TRUDE HESTERBERQ

/ -6 - 7

■■■ slechts verschijnen, indien we Mildred uit de kamer verwijderden. We voldeden aan dien wensch door den divan in • de er naast gelegen slaapkamer te schuiven en de deur te sluiten. Toen kwam pt binnen en nadat ze was gaan zitten onderwierpen wij haar aan een soort kruisverhoor. Om even over achten — zoo vertelde zij — was er gebeld. Mr. Mildred was niet thuis en denkend, dat het een leverancier was, deed zij open om een man voor zich te zien staan, dien zij niet kende. Het sneeuwde hevig en het was erg donker, zoodat ze slechts vaag het gezicht van den bezoeker kon zien. „Was hij groot?" vroeg ik. „Niet groot en niet klein." antwoordde ze. „Hij droeg een lange jas met een bontkraag en een slappen vilten hoed en hij had handschoenen aan groote handschoenen met bont." Hij zag „zoo wit als een lijk" en vroeg of mr. Mildred thuis was. Toen de huishoudster hem vertelde, dat hij niet aanwezig was, zei hij te willen Godfried de Groot waditen. Mrs. Cummins aarzelde, maar hij trad zeer beslist op. Hij had een JOHAN HEESTERS, de talentvolle Nederlandsche tenor. grove stem en de huishoudster meende, dat die niet heelemaal,natuurlijk klonk. telefoneeren — hier keek zij naar mij — Daar mr. Mildred echter zoo vaak zon- als er eens iets bijzonders met hesi derlinge bezoekers kreeg, (waarvan wij mocht gebeuren. Dit is altes wat ik overtuigd waren), wilde ze hem niet Weet, mijnheer," besloot ze. wegsturen en liet hem in mr. Mildred's „U heeft niets gehoord behalve kamer, waar ze hem een armstoel gaf. de schoten dus en de woorden van mr Nog steeds niet wetend, of ze er wel Mildred: „Ik ben blij, dat ik niet gegoed had gedaan door den man bin- schoten heb!?"" nen te laten, begaf ze zich weer aan haar „Neen, mijnheer." werk. Zoodra mr. Mildred thuiskwam „Is mijnheer met dien rooden was ze evenwel gerustgesteld. Toen ze baard die al eens eerder geweest?" hem namelijk vertelde, dat er iemand „Neen, mijnheer;" op hem wachtte en ze een beschrijving „Heeft mr. Mildred u nooit gewaarvan den bezoeker gaf, zei mr. Mildred schuwd niets bijzonders. „Integendeel, mijn- baard?" voor een man met een rooden heer," zei de huishoudster tegen Brinkmijnheer." Ze aarzelde even horn, „hij scheen hem te verwachten. en„Neen, zei toen: „Mr. Mildred zei een paar Want toen ik hem zei, dat er een heer dagen geleden, dat hij een zonderlingen voor hem was, vroeg hij glimlachend: bezoeker verwachtte en hij vroeg mij „Heeft hij een rooden baard?"" ook, toen hij thuis kwam, hoe groot de „En u zei natuurlijk „ja", viel Brinkwas, die op hem zat te wachten." horn haar in de rede. „Zei mr. Mildred man „Dat is wel een zonderlinge vraag," anders niets tegen u?" glimlachte Brinkhorn. „Niets mijnheer. Ik hoorde, hoe hij in zijn kamer ging en toen er een paar minuten verloopen waren, ging ik naar Zij is sterk en gezond en men boven om te vragen of hij soms iets hebben wilde. Gewoonlijk dronk hij dischat haar jaren jonger 1 rect als hij thuiskwam een kop thee. ü kunt uw lichaamsgewicht aanmerkelijk verminderen. „Voor de deur van zijn kamer — haar U gezond en sterk voelen, wanneer U de gewoonte lippen trilden, toen ze dit vertelde — ;'. " ' ' " ! B «en kleine dosis KRÜSCHEN öALi b te gebruiken. Ziehier wat Mevrouw L. B. on» hoorde ik ze luid praten en toen drie onder meer schrijft, (haar brief ligt bij ons ter inzage) ; schoten. Omdat mr. Mildred zef: „Ik ben .Van het oogenblik af, dat KRÜSCHEN SALTS in den kwam, heb ik het iederan morgen gebruikt. Ik blij, dat ik niet geschoten heb," dacht ik handel ben 66, ik ben sterk en gezond en de menschen houden een oogenblik, dat alles in orde was. mij voor hoogstens 40 a 45 jaar." Wel was ik natuurlijk erg bang, mijnWaarom zou het U anders gaan? Waarom den last corpulentie te verdragen? Het middel om slank heer. Ik ging juist weer naar beneden, 'evanzijn, en gezond is zóó eenvoudig. Niets toen de deur werd opengeworpen en de dan een krachtig theelepel KRÜSCHEN SALTS eiken morgen. man met den rooden baard mij opzij (f RIT^U/M'C A ,^?OH' ' ^ee drinken. KROCHEN SALTS is verkrijgba»r bij alle apothekers schoof en langs mij heen rende. In een en Oroguten * f 0.90 per flacon. De groote flesch ä oogwenk was hij de deur uit. Toen belde I. 1.60 bevat 3 maal den inhoud van den kleinen flacon. ik mr. Templey op, omdat ik wist. dat Imp.:N.V.Rowntree HandelsMij ..Keiiersgr. 194, A'dam C. die om dien tijd op zijn club was en mr. GRATIS PROEFAANBOD Wmneer U nog nooit Kruichen eeprobeerd hebt — probeert Mildred mij steeds zei, dat ik u moest het dan „„ pp onze kosten. Wij hebben onder de Apotheker. n n I

m

e ke

n or en

S

U kunt het

n uw

n Urogisten loo.ooo speciale „Groot* Procfoakk.n" ».. «de'r'X^- T'Jr r ^"-•kk^loor U^ken'on.^e VwT ?I.r £Jl do°r »'■•. «"telde elsche» U voldoen. P r 0 5 u« 'K?",!k" of udro ei,', n"r *« oieawe „Groot* r. „ . . • " ife?** ', 0Dze ««"»one flacon » f 1.60 met »e,k P?£e P^0'f;f'»<•0,, -toereikend voor ongeveer een Tr^V ?P ""' ^„P™^"»""- Onderwerp ha« aan'een hr.«.^ 7 hebb'n- h d« R'wone flacon nog » ?5 ** tt"":- ^/P0'1"*" »f drogist zal er tonder omwegen Uw f 1 «o teraggeven. U geprobeerd op onze ko.len.'Wat 1. royaler 7

- 8 -

ongeschonden; V onmiddellrk hebt ,Kruschen """ "n,en
».•vik ^^ dat liet een «rapje van mr. Mildred was, mijnheer. U weet wel. dat mr. Mildred daar nog al van hield." Brinkhorn keek op. „Er wordt gebeld, mrs. Cummins," zei hij. „Ik denk, dat het de ambulance van de politie zal zijn. Vannacht zal ik een van mijn mannetjes hier laten. U moogt niets aan de kamer doen; niet stoffen of opruimen. Niets! U laat alles precies zoo als het is, totdat ik u zeggen zal, dat u uw gang kunt gaan!" Het was inderdaad de politie-ambulance en wij vergezelden Mildred's stoffelijk overschot naar het hospjtaal, waar het voor de sectie heengebracht moest worden. Toen we er vandaan kwamen, vroeg Brinkhorn mij met hem mee naar zijn huis te gaan. „Je zult ook wel honger hebben," zei nij. „Ga mee en eet bij mij!" „Als je vrouw een visite op dat uur van den avond maar niet onaangenaam vindt," zei ik. „Ik heb haar juist getelefoneerd." zei Brinkhorn, „en ze vindt het prettig als je meekomt!" Een van de voordeelen van een huweiijk met een weduwe is, dacht ik, terwijl de taxi langzaam de Westminster Bridge afreed, dat zij gewoon is' aan de buitensporigheden van een man en dat niets haar meer verbaast, zelfs • met als haar echtgenoot tegen twaalf uur met een gast naar huis komt! önnkhorn moet zoo ongeveer hetzelfde "ebben gedacht want hij zei opeens: „Ik heb een buitengewoon intelligente vrouw getrouwd! Ik zou wel durven wedden, dat zij het geheim van Rood Baard zou oplossen indien wij haar alle feiten van het geval vertelden. Ze heeft een geweldigen hekel aan lederen vijand van haar land." Ik kende de geschiedenis van mrs. iinnkhorn. Ze was getrouwd geweest met een Cartadeesch officier. Ze was juist met haar zoontje van een paar jaar onderweg naar Engeland, toen het schip, waarop ze zich bevorjd, op een mijn liep op denzelfden dag, dat haar man bij Yperen tijdens een gasaanval sneuvelde. Zij en nog een paar passagiers werden gered. Alle anderen verdronken. Geen wonder dat zjj den oorlog en alles wat er naar zweemde, haatte! „Het is een tamelijk eenvoudig geval," zei Brinkhorn na eenige oogenbhkken, het gesprek weer op onzen dooden vriend brengend. „Mildred is, of beter was, een buitengewoon handige kerel, die door alle spionnen gevreesd werd. Tijdens zijn loopbaan heeft hij iieel wat van hen in den dood gezonden. Onder hen bevond zich ook Von Goertz Diens broer — of een ander familielid — heeft natuurlijk besloten wraak te neVervolé op pagina 25.

BEZOEKT HEX

lUJEAtiËR

[TE DEN HAAG LEATRICE JOY EN NILS ÄSTHER POTO P.D.CMPA

^™

IETS HET OVER PAARDEN-^ ENGELSCHE RENPAARD Bit paard is een voortbrengsel eener zeer regelmatig dborgevoerde selectie van een oorspronkeiijk inheemsch paardenras, vermengd met zuiver Arabisch bloed. Het is het lichtste paard ter wereld, waarvan vrijwel vaststaat dat het afstamt van een der drie oorspronkelijke Oostersche hengsten: van den Arabischen hengst Darley, van den Turkschen hengst Byerley of van den Barbarijschen hengst Godolphin. De Turksche hengst Byerley kwam uit den Levant; hij werd omstreeks 1689 door Kapitein Byerley naar Engeland gebracht. Een der beroemdste afstammelingen van dit paard was Herode, die weer vele nakomelingen heeft gehad, waarvan tegenwoordig echter nog maar zwakke exemplaren over zijn. De Barbarijsche hengst Godolphin werd omstreeks 1724 geboren. Uit zijn kleinzoon Matchem is ontstaan de nakomelingschap der Matchems, waarvan tegenwoordig ook nog maar weinig over is. De Arabische hengst Darley voert ons terug naar de regeering van Koningin Anna. De Flying Childers en de Bartlett's Childers stammen in rechte linie van Darley af. Eclipse is wel een der beroemdste nakomelingen uit dit geslacht, zeker wel het snelste renpaard, dat ooit uitgekomen is. Merkwaardig is, dat de nakomelingen van Darley die der beide andere geslachten overtreffen. Zoo beschouwt men Stockwell als het buitengewoonste paard van alle tijden.

Pi E Lang of kort In tegenstelling met sommige geruchten, als zou het korte haar voor dames uit de mode raken, komt uit Hollywood het bericht, dat de actrices, die tot nu toe hun haar lang waren blijven dragen, thans ook tot de mode van net bobbed-hair bekeerd zijn. De bekende en beminde jonge actrice Marv Brian bijvoorbeeld was een der laatste actrices, die nog lang haar droeg. Voor verschillende films, waarin bobbed haar véreischt werd, wist zij het dan zoo te kappen, dat het veel op een kort kapsel geleek.' Thans is zij echter aangewezen voor de rol van Judy Weather in de verfilming van „The Children", den beroemden roman van Edith Wharton. De regisseur van deze. film, Robert Milton, nam met Mary's methode geen genoegen, en wilde haar alleen engageeren als zij afstand deed van haar 'ange vlechten. Aarzelend heeft zij eindelijk toegestemd. Ten einde de emotie niet al te groot te maken, knipte Miss Brian eigenhandig met een schaar hier en daar een stukje af, totdat zij genoeg moed had, om zich aan de Randen van een kapper toe te vertrouwen.

HET ENGELSCHE VOLBLOED PAARD

Jammer is, dat het met de paarden_ rassen gaat als met de hondenrassen; aj verworden en gaan achteruit, meest door inteelt. Zoo schreef Mr. Raswan, dat er onder 4351 door hem gekeurde paarden slechts 14 merries van zuiver ras waren! De Hackney stamt ook af van den Arabischen Darley en is omstreeks 1755 ontstaan door kruising met een Norfolksche merrie. Shales heette de eerste typische hackney. De jachtpaarden vormen geen bepaald ras, gelijk men veelal gelooft, doch zijn ontstaan door kruising van renpaarden met inlandsche paarden. Van de wagenpaarden worde hier slechts de Clevelander genoemd, voortgekomen door een vermenginjg van een volbloed met een paard van zwaarderen bouw. -10-

Handteekeningen-wedstryd Hollywood is beroemd (of berucht) door de volksstammen, die naar de filmkolonie trekken ten einde de handteekening van hun lievelingsster te bemachtigen. Maar nog nooit zijn twee spelers zóó aan de genade van dehandteekeningenjaffers overgeleverd geweest als Nancy Carroll en Stanley Smith vóór de verfilming van de Paramount's musical comedy „Sweetie". Verschillende scènes werden namelijk opgenomen op een van de universiteiten in de buurt van Los Angelos. Vijfhonderd enthousiaste jongens en meisjes vroegen om handteekeningen, en teneinde ze allen tevreden te stellen, besloten Stanley en Miss Carroll een wedstrijd te organiseeren. Beiden kregen een tafeltje, een pen en vijfhonderd stukken papier. Twee van de studenten werden uitgenoodigd als officieele tellers te fungeeren en een derde riep den stand af. Beide namen hadden twaalf letters, maar Smith had nog twee „t's" die een streepje moesten hebben, en een „i" waar een punt op moest. Deze handicap was dan ook de'oorzaak dat Miss Carroll langzaam maar zeker vóórkwam, en ten slotte winnaar werd.

J

N.V. KLEEDF.RMAKERI)

Old Bond Streef" DAMES- EN HEERENKLEEDING NAAR MAAT LEIDSCHESTRAAT 49 3-1-6-3-2

TELEFOON

ALS GE DKRTIG JAAR WORDT Ep is een datum, die iedere vrouw op haar kalender in gedachten met rood krijt heeft gemerkt en waaraan zij toch liefst zoo weinig mogelijk aandacht schenkt. .. Deze datum is de dag, waarop zij, des morgens wakker wordend, de eerste schrede zet op den weg van haar vierde kruisje. Dertig jaar geworden! Inderdaad: op dien dag moeten we ons bekennen, dat we ouder worden. Voord'en hebben we die gedachte nooit gehad. Maar nul Welk een groot verschil is er niet — reeds in den klank! — tusschen negen en twintig en dertig! De tegenstelling schijnt die van jong en oud te zijn. En toch! WAt verandert er eigentijk? Niets! We blijven degeen, die wij zijn. Innerlijk zoowel als uiterlijk! Misschien een rimpeltje bij het oog meer? Wat zegt echter een rimpel op het gezicht van haar, die de trouwe gade en de goede moeder is, voor hen, die van haar houden? Ze zien het niet eens! Alles blijft bij het oude. Slechts één ding verandert: onze verhouding ten opzichte van het leven. Wanneer we eenmaal op de helft zijn van de spanne tijds, die gewoonlijk ons is toegemeten, beseffen we hoe lang het leven is en hoe kort tevens. En het is die wetenschap, welke de jaren na de dertig zoo onverwacht goed en rijk maakt. We weten nu, dat vriendschap niets te maken heeft met een vleug van sympathie, maar we weten öbk, dat zij niet ijdel op de proef gesteld mag worden of verbroken door een tijdelijke geïrriteerdheid. Dit maakt, dat wij de vriendschap van hen, die ons nog steeds trouw zijn in de tweede helft van ons leven, mèèr dan vroeger op prijs stellen. Wè zijn verdraagzamer tegen hen en we voelen, dat zij het ook tegen ons zijn. Die zekerheid van echte genegenheid geeft een onverwachten rijkdom aan het leven. Ook met de liefde is het zoo gesteld. We weten nii — omdat we het besef van onze tijdgrens hebben — dat zij een ernstige zaak is. waarvoor we dankbaar dienen te zijn. Zoowel voor de liefde, die wij schenken — omdat die ons leven ook voor anderen van waarde maakt — als voor de liefde, die wij ontvangen, omdat deze ons eigen leven voller en rijker doet zijn. We begrijpen meer en beter de onstoffelijke waarden waaruit het leven is opgebouwd en deze zijn het ten slotte, welke er het onveranderlijk geluk van uitmaken. Dertig jaar... Onze onstuimigheid hebben we afgelegd; we zijn geen hemelbestormers meer en bouwen geen luchtkasteelen. Maar ze storten ook niet meer in! We onderscheiden nu schijn van werkelijkheid en hebben de gave der berusting gekregen. Onze ambities zijn een taak geworden, die ons leven moet vermooien. We leeren dankbaar zijn voor wat we hebben en vragen niet meer om de vervulling onzer droom en! Ons leven is tot rijpheid gekomen en w ij even een«. Dertig jaar... We beg-ijpen het leven en aanvaarden het. De vrede is op ons! Fiel vierde kruisje ligt als een geploeedf akker voor ons. Ons léven zal vrocht gaan voortbrengen!

•m

A. Twee vlugge en elegante leeren jassen voor in auto of op motor. B. Moderne hoed van lichtgrijs zacht vilt, gegarneerd met een lint en strik van glanzend bruine zij. C. Eenvoudige doch elegante hoed van rood velours, gegarneerd met een smal gestreept lint, dat opzij in een strik eindigt.

GEZOND - LICHT - SOEPEL ijjn de Rhythmische Gymnastiekschoenen

MERK „BAHNFREI" Vraagt Uwfen Leverancier

Imp. v. d. Kar & Sarpha«, Amsterdam

- 11 — .

■■^■^^

■■■■

i^i"

1ZEEL LEVEN OM NIET3 tiratiM Monsterfleschje ontvangt men bij inzending van deze advertentie, mei bijvoeginj: van 15 cent voor porto, aan de firma S.BIindcman Sc Co, Zeedijk u<, Amsterdam

SCWERK:

4

Xu^ioo ^»ai het thans mcl Uw'teint? Buitengewoon! Ik had zulk een resultaat niet mogelijk geacht. Alle onreinheden zijn weg. Hartelijk bedankt voor Uw goeden raad.

Lotion

per flacon 0.90, l.io, j.10

Easy Cream vermydt ieder pUnlUk gevoel en is dus geschikt voor een delicate huid en in 't bU*onder ook aan te bevelen voor dames met kort haar In potten van 1 K.O. ä f3.— T. L-EVISSON Zeepfabriek 's-Qravenhage

ADVERTEERT IN DIT BL.AD

V.l.n.r.; Johni Qobau, Ellaa v&n Praafl, Rien van Noppen, Louis Saalbom, Maflda Janssen», Helene Treep-Vlnk.

dedeeling

__ Het fortuin wacht U!

TREKKING 10 Dec. a.s. Aan iedereen lijn proote winstkanzen geboden door den aankoop van wettelijk geoorloofde

STAATS-PREWIIELOTEN vantf f. 3.- maandelljkscbt aflossing.

Geen nieten! Elk lot een prijs! Vraagt direct Prospectus gratis- franco ZONDER EENIGE VERPLICHTING DOOR:

Reclamebureau Q. Stroetzel, Apeldoorn POSTBO X 9

TOURNIAIRE

JACQ BEULE

De N.V. „Nieuw.Nederland»ch Tooneel" gaf in den Hollandschen Schouwburg ie Amsterdam de première van William Shakes« peare's blijspel „Veel leven om niets". Veel, zèèr veel viel aan deze voorstelling ée loven en wel in de «erste plaats de prachtige regie van Louis Saalborn. Hij wist dit „steekspel van woorden en daden" in de juiste sfeer te zetten; geen oogenblik verslapte het tempo. Zeker, er waren rollen, die in een andere bezetting beter tot haar recht waren gekomen, doch ze deden gelukkig aan het geheel geen afbreuk. De twee paren Beatrice (Magda Janssens) en Benedict (Louis Saslborn), Hero (Helene Treep-Vink) en Claudio (John Gobau) speelden vlot en vol temperament; Brumme) (OscarTourniaire) was een kostelijke gerechtsdienaar. De costuums, naar ontwerpen van Werner Böhm, en de decors, ontworpen door Louis Saalborn, waren een lust voor de ooeen. De muziek van E. W. Korngold beleefde haar eerste uitvoering in Nederland. Het is een knap gecomponeerd werk, dat onder do bezielende leiding van L. M, G. Arntzenius prachtig werd uitgevoerd en de handeling krachtig onderstreepte. Geen liefhebber van ons vaderlandsch tooneel mag verzuimen deze voorstelling te gaan zien. E. W. - 12 -

reerd doosje, inhoudende' parlum en zeep in verschillende bloemen-odeurs, zooals; rozen, meiUlokjcs, seringen, mimosa, lavendel enz.

MAQDA JÄNSäENS - 13

Zooals U bekend is, ontvangt elke abonné, die een nieuwen abonné aanbrengt, als premie een boek. Het enorme succes, dat wij hiermede hebben, heeft ons aanleiding gegeven nog iets verder te gaan. Wij hebben thans de hand gelegd op een serie boeiende romans, mooie gebonden boeken, waarbij er zelfs zijn met een inhoud van ruim 350 bladzijden. Bovendien ontvangt elke abonné, welke 10 nieuwe abonné's heeft aangebracht, een aardig boekenkastje ter opberging van deze serie

■w

LIEVELINGEN VAN HET PUBLIEK FRIEDL DOTZA EN PAUL HARDENPremière van de „Bajadere" in het Amsterdamsche Centraal Theater. Het gezelschap van Fritz Hirsch; dus: stampvol. Om halfacht heb ik met Dotza en Harden afgesproken en hoewel de voorsteUing eerst om acht uur begint, moet ik me door de menschenmassa, die zich voor de cassa verdringt, heenwringen. Herr Hirsch is een geluksvogel, hoor I In de catacomben van het Centraal Theater, waar de kleedkamers gelegen zijn, klinkt een toonladder-duet. „Fräulein Dotza en Herr Harden zijn bezig zich „in" te zingen," zegt de tooneelkapper, terwijl hij veelbeduidend zijn vinger op de lippen legt. Dus wacht ik tot het galmen ophoudt, klop dan aan een deur, waaraan een I it je hangt met den naam Paul Harden. „Aardig, dat u ons direct komt opzoeken," verwelkomt hij me. „Wacht, ik zal Friedl even roepen! Dan slaat u om zoo te zeggen twee vliegen in één klap!" En reeds staat ze voor me, de charmante, blonde Friedl, die in een paar jaar de harten van heel Nederland wist te winnen.

PAUL HARDEN IN „FRIEDERICKE"

FRIEDL DOTZA „Vertelt u me nu eerst maar eens, wat u op uw hartje hebt en wat onze lezeressen en lezers zal interesseemi," vraag ik. „Nu dan," begint ze, „ten eerste, dat ik ondanks alle in omloop zijnde berichten en geruchten, er in het geheel niet aan denk, Nederland te verlaten! Ik voel -me hier thuis, heb alles wat ik maar wenschen kan en de menschen zijn heel lief voor me! Dus blijf ik hier. Ik ontving na de voorstelhngen van „Friedericke" de verlokkendste aanbiedingen. Tauber wilde mij mee naar Berlijn nemen; bij de Ufa kon ik een goed film-engagement krijgen. In verschillende buitenlandsche bladen verscheen zelfs mijn portret reeds als • toekomstige filmster. Maar ik vind, dat ik nog den tijd heb met op al deze aanbiedingen in te gaan. Voorloopig vind ik het al heel prettig, dat ik hier zoo'n succes heb. Weet u wat aardig is? Eehige maanden geleden heb ik voor de gramophoon gezongen. Wacht u eens even, dan zal ik u de platen laten hoorenl" Friedl zet een koffergramophoon op de toilettafel, draait ze op en... ik luister, om daarna volmondig te kunnen verklaren, dat deze Odeon-opnamen schitterend geslaagd zijn! Ein Schwarzwaldmädel" (duet met Fritz Hirsch), „Walzertraum" (duet met Paul Harden) en „Im Prater blühn wieder die Bäume", alle platen bewijzen, dat haar stem buitengewoon voor de mechanische weergave geschikt is. .„Nog meer nieuws, Fräulein Dotza?" „Ja, schrijft u nog maar, dat ik op het oogenblik heel hard aan het studeeren ben voor de nieuwe operette „Wenn der weisse Flieder wieder blüht" waarvan wij den sen December a.s. de première in Den Haag hopen te geven. Deze operette is. gemaakt naar het bekende boek „Jettchen Geben" van Georg Hermann." „En, Herr Harden, wat hebt u op uw geweten?" - 14 -

.».Nu, gelukkig weinig, want over tien minuten begint de voorstelling," zegt hij lachend. „Wilt u mij niet een en ander uit uw leven vertellen ?" „O, jawel! Maar dat kan óok al weer niet veel.zijn. Luister fhaarl Mijn ouders waren geen artisten, wel had mijn moeder een prachtige stem. Ze ging met haar zuster, die ook een mooi zang-orgaan bezat, naar een bekend impresario. Mijn tante zou eerst voorzingen; van louter aenuwaé^tigheid verloor ze haar stem. Xoen is mijn moeder er vandoorgegaan. Ze wilde van geen tooneel meer weten! Ik bezocht het conservatorium in Weenen om daarna mijn eerste engagement in de bekende augurken-stad Znaim in Oostenrijk te krijgen. Na engagementen m verschillende kleine steden volgde eindelijk het beroemde Strauss-Theater te Weenen. Daar bleef ik vier jaar, toen bracht Leo Fall me naar Berlijn, waar ik in Het Theater des Westens zijn operette „Der künstliche Mensch" creëerde. Hoewel dit een prachtig werk is, had het bij het verwende Berüjnsche publiek geen succes. In Berlijn bleet ik twee jaar; den laatsten tijd was ik aan de Kroll-Oper geëngageerd. Het werd toen voor ons artisten een benarde tijd in Duitschland, we verdienden een biljoenen-gage, maar hadden met dat vele geld nauweüjks te eten! Fritz Hirsch bracht uitkomst; hij engageerde me voor zijn gezelschap, dat de „PrincesseSchouwburg" in Den Haag zou gaan bespelen. Zoo kwam ik naar Nederland, en om kort en eerlijk te zijn: ik ben blij, dat ik gekomen ben."' ,

FRIEDL DOTZA ALS FRANZI IN „WALZERTRAUM"

GOUD (The Trail of '98) M. O. M.-film.

Regie von Clarence Brown.

ROLVERDEELING: Larry • Ralph Forbes Lars Karl Dane Jack Locasto .... Harry Carey Bulkey Tenen Holz Samuel Foste, de worm George Cooper Ber'na . '. . . . . . Dolores Del Rio Berna's Grootvader . . Cesare Gravina juffrouw Bulkey . . . Emily Fitzroy Vrome Jim Tu/// Marshal

Goud... Sinds onheuglijke tijden heeft de mensch zich ingespannen om goud te delven uit de aarde; goud, dat soms zijn redding, doch meestal zijn ondergang werd ... In den zomer van het jaar 1897 keerde Jack Locasto • en andere mijnwerkers uit Alaska naar San Francisco terug. Zij hadden er een goudader ontdekt en het nieuws verspreidde zich

GOUD GEVONDEN!

er een restaurant te openen voor de goudzoekers, waarin Berna bedienen zal. Aan boord ontmoet Berna een jong verstekeling, Larry, dien zij weldra liefkrijgt en die ook haar oprecht bemint. De gewetenlooze bruut Locasto merkt hun liefde op en tracht Berna

DE NIET-EEUWIGE DRIEHOEK.

Na ontzaglijke ontberingen komen zij te Dawson City aan, waar de Bulkeys een restaurant openen, dat echter geen winst afwerpt, Larry heeft geen succes met het zoeken naar goud en na een zomer van afschuwelijke ontberingen keert hij onverrichter zake terug. Locasto heeft de Bulkeys intusschen geld gegeven om terug te keeren naar San Francisco en Berna is alleen achtergebleven. Nu Larry terug is, smeekt zij hem met haar dit ongastvrije ongeluksland te verlaten, doch er is geen geld voor de reis en erger nog — — Larry verneemt, dat er een nieuwe goudader ontdekt is, waarheen thans allen uittrekken en hij wil mee. Hij wil veel geld hebben, omdat hij denkt

als een loopend vuurtje over den ganschen aardbol. Menschen van allerlei slag, jong en oud, sterk en afgeleefd, trokken naar San Francisco om zich in te schepen naar het beloofde land. Onder deze lieden van den meest uiteenloopenden aard, die door den gouddroom zijn bevangen, vinden wij den caféhouder Bulkey, zijn vrouw, hun verre bloedverwante Berna en haar grootvader. Ue Bulkeys gaan naar Alaska in de hoop rijk te worden door

DE WAANZIN VAN HET GOUD.

voor zich te winnen... Hij hoopt zijn doel te kunnen bereiken door de Bulkeys aan te bieden een groot restaurant in Dawson City, de hoofdstad van Klondike, voor hen te openen. Hij zoekt ruzie met Larry, dien hij neerslaat, doch deze wordt door tusschenkomst van Vrome Jim gered. Larry wordt diens compagnon en de „Worm", een oud mijnwerker, die later door Locasto wordt omgekocht, sluit zich bij hem aan, benevens Lars, een goedmoedige, doch domme Zweed. Op wegnaar Klondike, te midden der bijna onoverkomelijke moeilijkheden van koude, honger en gebrek, sterft Bema's grootvader, doch thans kan Larry haar beschermen. - 15-

haar daar gelukkig mee te kunnen maken en hij verlaat Berna, niettegenstaande zij hem bidt en smeekt, om bij haar te blijven. Hij gaat en Locasto bereikt zijn doel. Een van zijn vrouwen lokt Berna naar zijn huis en zij wordt door den bruut ondanks haar tegenstand, gedwongen op te treden in zijn danshuis. Larry keert tei> slotte terug, na door den „Worm" verraden te zijn, die dit verraad met den dood bekoopt. Dezen keer heeft hij goud gevonden, doch Berna is ongelukkig. Een schrikkelijk gevecht ontstaat tusschen Larry en Locasto, waarbij laatstgenoemde verbrandt en bijna de gansche stad een prooi der vlammen wordt... Een nieuw leven begint voor Larry en Berna, waarin het goud thans geen vloek, maar een zegen geworden is. S. B. S.

•^^^^^^

MEISJE VAN DE STRAAT

Ceintuurs met edelsteenen. „Het klinkt haast ongelooflijk," schrijft een correspondente mij uit Parijs, „maar werkelijk, er worden hier veel ceintuurs gedragen. Sommige zijn met diamanten of andere edelsteenen bezet. Ook de voetof enkelring heeft zijn entree opnieuw gemaakt en ook deze is met kostbare steenen versierd, waarbij vooral smaragden opgeld doen. „Misschien interesseert het mijn medeabonné's ook nog, te weten," vervolgt de vriendelijke lezeres, „dat men als dansjurken hier veel combinaties ziet van zwarte, groene en witte tulle of vischnetstof." Natuurlijk interesseert hun dat en u wordt bedankt voor uw mededceling, beste lezeres I Ik houd mij aanbevolen voor dergelijke nieuwtjes. Ook bij andere abonné's.

Een wonder-garage. Indien ge uw auto stalt in de nieuwste Amerikaansche Wolkenkrabber Garage te New-York, waarin ongeveer duizend auto's kunnen worden ondergebracht, kunt ge op ieder uur van den dag of nacht om uw wagen vragen en binnen drie minuten staat hij voor u gereed ! Indien ge uw wagen eenmaal binnen hebt gebracht, wordt hij nauwelijks meer door menschenhanden aangeraakt. Een electrische lift — een van de drie, welke er zijn aangebracht — opent zijn deuren, er schuift een plankier onder uw auto, dat hem zonder meer in de lift haalt. De deuren sluiten zich weer, de lift suist met groote snelheid naar ^boven om te stoppen op de verdieping, waar een electrisch sein aanduidt, dat er ruimte is om uw wagen te plaatsen. De liftboy opent de deuren der lift en uw auto wordt, op het plankier, geheel automatisch naar de plek gereden, waar hij blijft staan tot u hem komt halen !

Waschbare motorhandschoenen. Bij de nieuwste handschoenen voor op den motor is de binnenzijde van leer eri de buitenkant van kameel- of schapenwol, dat zeer goed gewasschen kan worden. Het is dus niet meer noodig met vuile handschoenen op den motor te zitten.

Ceintuurs van wol. Korte jasjes voor op den motor hebben op de natuurlijke plaats een gebreide ceintuur van wol of een — breederen — riem van zacht geitenleer, waarop met wol allerlei figuren zijn aangebrirot. Indien U meent HET BESTE «ezien te hebben, dat er op filmgebied bestaat, dan heeft de N.V. METRO OOLDWYN MAYER FILM Mij. alttfd NO O BETERE FILMS

(The lady of the Pavements)

Sprekendefilm in twee talen.

Tegen rheumatiek. Ik hoor steeds meer goeds vertellen van het sulfer bevattende modderbad te Pistany in Tsjecho Slowakije. Verscheidene gasten, die aan rheumatiek leden, komen er zeer voldaan van terug. De modder, waarin men in Pistany baadt, is van vulkanischen oorsprong en borrelt op uit een bron, die zich ongeveer een mijl onder den grond bevindt.

WEER EEN NIEUW DANSJE... In Frankrijk zit men dikwijls te mopperen, omdat de mode nu eenmaal wifdat alle menschen naar Amerikaansche pijpen dansen I Alle muziek, die men hoort, is Amerikaansch. Dansmuziek, wel te verstaan. Inderdaad leven we ongeveer voortdurend op het tempo van „No, No, Nanette"... Aanvankelijk had dit de bekoring der nieuwigheid, maar als een nieuwigheid te lang duurt, begint de luchtige Pranschman zich gauw te vervelen en verlangt wat anders. Dit is misschien de reden geweest, waarom de charleston, de black-bottom, en in het algemeen alle dansen, waaraan men te veel tijd moest besteden om ze grondig te leeren, in Frankrijk een zoeten dood gevonden hebben. Fransche dansleeraren beweren, dat als er in hun land minder gedanst wordt dan twee jaar geleden, dit uitsluitend aah de dansen zelf te wijten is geweest. En natuurfijk zijn er tusschen hen enkelen op zoek geweest naar wat beters. Beter vooral, omdat het... nieuw isï Het laatste danssnufje, dat men ons aankondigt, is een ontdekking van den heer Poigt,die aan zijn geesteskind den naam van „cackstone' gegeven Heeft. Geheel en al heeft de heer Poigt zich dus nog niet kunnen losmaken van den AngelSaksischen invloed. Waarom anders geen typisch-Franschen naam? De dans zelf echter is typisch Fransch: vroolijk en bevallig, gemakkelijk en... vooral aantrekkelijk omdat hij voor den eersten keer gedemonstreerd werd door twee ionge en knappe dansers, Lyett en Ronald, die duidelijk deden zien, dat de cackstone niet alleen mooi is als gezelschapsdans, maar ook als tooneeldans, mits men er wat fantasie en... vuur in de beenen bij te pas brengt. De dans schijnt reeds goedgekeurd te zijn door het Fransche syndicaat van dansleeraren. Deze schijnen dus tamelijk gauw de wenschelijkheid vergeten te zijn, dat een overvloed van nieuwe dansen geweerd moet Worden. In elk geval wachten we met belangstelling af, of deze nieuwe dans een eersten stajp zal beteekenen om den ouden „cancan en den luchtigen walspas in eere te herstellen. Het zou voorbarijr z^jn hieromtrent voorspellingen te doen. Want wat dansleeraren willen, vooral in Frankrijk, wordt nog niet altijd gewild door het publiek, C. KLINKERT -16

In Elstree is een sprekendefilm gemaakt in twee talen. Zij heet „Atlantic". Nadat deEngelsche spelers him rolhaddengezegd, werden zij vervangen door Duitsche collega's, die hetzelfde in hun eigen taal zeiden. Eenige dagen geleden is de film in Berlijn vertoond. De Duitschers waren verbaasd, toen zij hun eigen taal van het filmdoek hoorden komen. Het heeft er veel van, alsof het „taalprobleem" van de sprekendefilm hierdoor een schrede naar zijn oplossing heeft 'gedaan. I

Het smulrecept van een filmster. Mary Pickford is dol op taartjes met jam, voor welker bereiding zij een eigen recept heeft, dat wij hieronder voor onze lezeressen laten volgen. Neem een ons roomkaas, een ons boter en een ons meel. Meng dit tot een gebonden deeg én snijdt het in dunne vierkante stukjes. Leg in het midden van ieder stukje een hoopje aardbeienjam en v(>uw de punten er overheen tezamen. Bak ze dan in een matig warmen oven tot ze lichtbruin zijn. LUPE VEJ.E2

Paddenstoelen als tafelverslering. Om dezen tijd van het jaar kan men in de bosschen de prachtigst gekleurde paddenstoelen aantreffen, die bij lunch of diner tot een dankbare versiering voor de tafel gemaakt kunnen worden. Met behulp van wat aarde, mos en takjes en een tinnen schaal of steenen gekleurde drijfschaal kunnen we een zeer goede imitatie maken van de natuurlijke omgeving waarin zij groeien. Het is weer eens iets anders dan bloemen, die bovendien nu schaarsch zijn !

lENRV ARNN1ETTA

Schilderen met kaas. Mme Chantal Quenneville, een schilderes, die op het oogenblik in Londen haar werk exposeert, heeft als een geheim verraden, dat zij onder de andere vreemde ingrediënten, die zij op het linnen smeert, ook kaas gebruikt. Zij mengt de caseïne met olie en een paar „geheimzinnige" vloeistoffen tot een dikke brij en weet daarmee verrassende kleurschakeeringen aan te brengen. Ook tempera, dat eigenlijk niets anders is dan eiwit, moet volgens haar op culinaire wijze worden bereid, eer het geschikt is verwerkt te worden. Gedurende haar verblijf in Italië heeft zij de receptenboeken der oude schilders zitten spellen en toen verschillende aanwijzingen gevonden, die zij thans aan het probeeren is. Dit is niet zoo heel gemakkelijk, omdat veel van de kruiden en specerijen, die de oude kunstenaars gebruikten, thans met andere namen worden aangeduid, zoodat Mme Quenneville vaak het spoor bijster is en er dan maar naar gissen moet. JETTV SQUOAL

Be vermaarde «gi^eur der United Artists D. VPïjriffith heeft de romantiek teri tijde van Napoleon lil gekozen als thema voor zijn nieuwste werk: „Het meisje van de straat" (The Lady of the Pavements) met Lupe Vele«, William Boyd en Jetty Goudal in de hoofdrollen. Karl Volmoeller, de schniver van Max Reinhardts wereldberoemd tooneelstuk: „Het Mirakel" schreef den inhoud voor dit filmwerk. Sam Taylor, de regisseur der grootste Harold Lloydfilms, trok ér het scenario uit. Gnffith heeft verklaard, dat hij met „Het meisje vatl de straat" eèn nieuwe richting op 't gebied van filmvervaardiging is ingeslagen. Hij heeft zich voornamelijk toegelegd op de schoonheid der fotografie, welke in dit filmwerk dan ook een ongekende hoogte bereikt. Voorts werkt de groote regisseur hier met schrille tegenstellingen. Zoo rijn wij afwisselend aan het hof van Napoleon met zijn praal en prachten, dan weer in de huidige Parijsche onderwereld. De kosten aan electrisch licht beäroegen gedurende de verfilming niet minder dan twintigduizend gulden. „Het meisje van de straat" is als geluidsfilm opgenomen. Lupe Velez zal een song van Irving ßorlin zingen: „Where is the Song of Son^s for me?' i verder twee Spaansche liederen, beerkt door Raquel Meiler: „Ac que (Laten we gaan dansen) en ^ona". De musicus dr. Riesenfeld, die ijwel alle filrawerken oer United Jwists van gesynchroniseerde muziek lorziet, zal ook „Het meisje van de Ikraat" als geluidsfilm veMorgen. r Jetty Gouda!, die. gÄJgeaegd, m de film meespeelt, is een Hollandsche van geboorte. Zij heet eigenlijk Henriette Goüdeket. -17 -

R. O. PENNEU

LUPE VELÉZ EN WILLIAM BOYD

^HHHM

DE ROMANTIEK DER HISTORIE VAN

EEN

VROUW.

DIE

EEN

WONDER

BEWERKTE

.. Maart 1799. En nu zat zij hier, in de zaal waar haar gejuicht zou hebben als zij met haar man Jet Militair Gerechtshof houdt man zou moeten verschijnen voor rechhet schavot had moeten beklimmen .... zitting in het fort van de ters, die beulen waren. In haar groote Ze begint te spreken .... en de gezichChatelet te Parijs. Een aan- liefde had zij gemeend, dat zijn verdediging ten, die eerst slechts nieuwsgierigheid tal bannelingen, die het ge- aan niemand beter was toevertrouwd dan hebben uitgedrukt, veranderen volkomen. waagd hebben zonder toe- aan haar. De graaf zelf wist van haar voor- Er is iets in haar stem, dat zonderling stemming van de regeering naar Frank- nemen af. En hij was volkomen gerust op aandoet, dat ontroert. Nauwelijks nog rijk terug te keeren. hebben den vorigen den uitslag. „Indien iemand mij redden heeft zij eenige minuten gesproken of dag - reeds terechtgestaan. Het vonnis kan, dan is het_ mijn vrouw," had hij men kan reeds een speld hooren vallen. was voor allen hetzelfde : de guillotine. gezegd. Een doodelijke stilte heerscht in de zaai, Thans moet er nog één, de laatste, Stil zat ze daar en wachtte, tot de waarin alleen haar stem ijl en hoog weervoor hen verschijnen. Het is graaf de la rechters zouden verschijnen. Hoewel zij klinkt. Het is alsof er een boeiend drama Villirouet. Hij is uit Jersey, waar hij den haar best deed er vastberaden en hoopvol wordt opgevoerd, dat de toeschouwers in eersten tijd van zijn ballingschap heeft uit te zien, moet zij toch innerlijk door een ademlooze spanning houdt .... Veerdoorgebracht, teruggekeerd en is gearres- een hevigen angst zijn gefolterd: het leven tig minuten heeft zij gesproken. Haar woorteerd in de stad, waar hij zich verborgen van haar man, van den vader harer kinden zijn niet opgeteekend en wat zij heeft hield. Daar zijn geval hetzelfde is als dat deren, hing aan een zijden draad. Wat gezegd, weet niemand zich meer te herinvan hen, die vóór hem veroordeeld zijn, had zij om hem te verdedigen ? Niets neren, maar als zij zwijgt met een kreet om bereidde ook hij er zich op voor, dat zijn anders dan haar groote liefde, haar ml erbarmen voor den vader van haar jonge hoofd onder het mes zou vallen .... hem te redden kinderen, zijn de gevoelens van de rechDe rechters zijn nog niet binnengekomen. Eindelijk komen de rechters binnen. ters en van de toehoorders op de tribune Het publiek, op elkaar gedrongen op de Zeven officieren in schitterende uniformen, zóó geschokt, dat niemand in staat is tribune, vergaapt zich aan de eenzame fi- met slepende sabels en rihkelende sporen. zich.te bewegen of een woord te uiten. De guur van een meisje in een wit kleedje, Aan hun hoofd schrijdt de president, rechters zitten sprakeloos met op hun dat in het midden der zaal aan een tafel- generaal Cathol, een grimmig soldaat, die borst gezonken hoofden en tranen staan tje zit: de plaats, die gereserveerd is voor geen medelijden of erbarmen kent. Zij in hun oogen .... den verdediger. Dit meisje is de vrouw van zetten zich. Daarna wordt haar man binMet een stem, die trilt van aandoening den gevangene, die zoo straks terecht zal nengebracht : als een misdadiger tusschen deelt/ie president dan de beslissing van de staan, en de moeder van drie kinderen. twee bewakers,die de bajonet op hun geweer rechtbank mede : „De rechters zijn één Ze is klein, mager, maar in haar teere en hebben. Zijn plaats wordt hem gewezen aan in hun oordeel.... de gevangene is vrij !" broze lichaam brandt de heilige vlam harer een tafeltje op slechts eenige schreden Deze woorden breken de spanning. liefde voor man en kinderen en die liefde afstand van zijn vrouw .... Victoire valt flauw in de armen van haar heeft haar de kracht gegeven hier te verDe beschuldiging wordt voorgelezen. man en het publiek gilt, jubelt van vreugschijnen en zoo straks te pleiten voor haar Dan vraagt de president den graaf de la de ! Tevergeefs trachten de bewakers den echtgenoot tegenover mannen, die bekend Villirouet: „Hebt ge een verdediger?" menschen te beletten, den graaf en zijn staan als bruten, die een menschenleven „Jawel," antwoordt deze. „Mijn vrouw vrouw te naderen. De rechters staan op niet achten. zal voor mij pleiten !" en verlatenjiun plaatsen om hun de hand Zelf heeft ze óók gevangengezeten. In * De generaal wendt zich naar de plaats, te drukken. Het volk, dat hen een uur het oude klooster te Lamballe. Zij, en nóg waar de verdediger gewoonlijk zit. Er geleden nog enthousiast naar het schavot een aantal kinderen en vrouwen van lede- vertrekt geen spier op zijn gelaat als hij zou hebben gedragen, tilt hen op de schouren leeftijd, die geen andere misdaad had- Victoire aankijkt. Kbel, als gaf hij zijn ders en brengt hen zóó naar buiten. den bedreven dan dat zij in een adellijke oppasser een bevel, klinkt zijn vraag : Victoire's naam is den volgenden morfamilie ter wereld Waren gekomen. Ge- „Hebt ge iets te zeggen ?" gen in gansch Parijs op ieders lippen. durende den winter heeft men deze arm„Ja," antwoordt het meisje. „Burgers- De couranten bejubelen haar in hoogdrazaligen zonder eenig vuur gelaten. Zij, rechters, ik heb iets te zeggen." vende woorden ; er worden liederen op Victoire, was het toen, die had voorgeZe staat op .... Hoe moet zij begin- haar gemaakt, die op straat gretig koosteld zich warm te dansen en in de oude nen ? Het is of alles om haar heen wegpers vinden. De vrouw van Napoleon kloosterzalen en -gangen, waar vroeger zinkt. Ze ziet de rechters niet meer, ze vraagt haar ten eten .... de monniken hun brevier baden en de ziet haar man niet meer en merkt niet, dat Zij heeft een wonder verricht, zegt men. metten zongen, klonk nu het rhythme van de menschen op de publieke tribune nieuwsEn inderdaad: bruten heeft zij door de den cotillon en den fandango en gelach bege- gierig hun halzen rekken Het is macht van haar woord tot menschen leidde het geschuifel der dansende voeten. alsof ze in het niet staart.... Nooit nog gemaakt. Zóó hielden zij zich warm .... Sommigen heeft zij in het openbaar gesproken ; zij is Victoire de la_ Villirouet ligt begraven met den dood voor pogen I totaal onbekend met de wet ; van juri- te Lamballe in Bretagne. Het was óók Victoire, die zich op ander dische kunstgrepen heeft zij geen besef . . . Een steen op haar graf vermeldt, hoe gebied als hun leidster opwierp. Toen een Slechts één ding weet zij: mijn man moet zij, „door haar toegewijden moed en haar lid van den Senaat hun gevangenis kwam vrij ! Maar ze staat tegenover mannen Welsprekendheid" haar man van de guilloinspecteren, trad zij op hem toe en ze van bloed en ijzer, voor wie een banneling tine redde . . ,, wist zoo op het gemoed van dezen ver- een schadelijk ongedierte is, dat zoo snel Haar daad vindt men in de boeken der tegenwoordiger van de Terreur te werken, en afdoend mogelijk verdelgd moet worhistorie niet vermeld ; en tóch verdient dat hij hun invrijheidstelling aan de den. De stemming in de zaal is haar vijanhaar nagedachtenis méér geëerd te worregeering verzocht en verkreeg. dig : niemand der aanwezigen, die niet den dan die van menigen krijgsheld. 1

,

- 18 -

^^

HIER HEEFT U EEN AFBEELDING VAN DE BEROEMDE 99

HET MELKDIÊET VOOR DE HUID. dat Uw teint gezond. Uwe 's Molens en 's avonds g& huid zacht, gaaf en stevig bruikt voor het wasschen wordt en kleine huidaanvan het gezicht, zult doeningen verdwijnen. spoedig bemerken,

Glanzend, golvend haar door Radox.

K-^a^ie jgtf g s^ns-Ega^s^"' |

Glanzend, golvend haar is slechts het zichtbare kenteeken yan gezondheid der hoofdhuid en de daaronder liggende weefsels. Ecu lepel Radox kan U die eezondheid verzekeren. ,i, -J , Radox is een shampoo, dat in water opgelost een hoevec Iheid zuurstof vrijmaakt, welke regelrecht doordringt tot de onder de huid liggende haarwortels en klierljes. En van deze laatste hangt de schoonheid van Uw haar af. De zuurstof en andere waardevolle bestanddeelen, door de Radox-oplossing aan het waschwater toegevoegd, zullen deze haarwortels en kliertjeS als het ware van nieuw leven voorzien, terwijl alle overtollig vet, roos en roofjes worden opgelost en gezond, glanzend haar zal het zichtbare gevolg zijn. Als actrice is het voor mij erg noodtakelijk dni mijn Imar er zoo end mogelijk uitziet, maar ik kon het tol nu toe alleen maar vasschen in reirenwatcr, of het werd direct piekerig. Toen ktvam ,k 0» hel tder Kndoï eens als shamfioo te probeeren en... het resultaat nas boven alle Ve

DE WERELD-SCHUAGER

vervolgt zfln succes van Londen en Parijs; viert in Scala Triomfen Bespreekt Uw plaatsen Plaatsbespreking dagelijks: van 10—6 uur; Kan 2 dagen vooruit geschieden.

'mn T/cir was veel mooier, dan wanneer ik regenwater gclnuiklc, en de golf zat veel beter. Ik gehrnik nu altijd Radox in gezoonn hard water Mijn vriendinnen, waarvan er vele dezelfde last .met hm haar hadden als ik, hebben met Radox hetzelfde succes gehad, en ik vind nu, dal ik gnvoon £ y een „ontdekking' gedaan heb.' " Origin eele blief ter inzage. GRATIS DESKUHDIG ADVIES. Vraagt het gratis Schoonheids Boekje aan, geschreven door een deskundige, waar de nieuwste wetenschappelijke raadgevingen in staan over de verzorging van het gezicht en het haar. Stuur geen geld - a leen Uw naam en adres op een briefkaart aan Radox (Afd^ D i) Keizersgracht ia«, Amsterdam, of vul onderstaande coupon in en zend deze aan ditzelfde adres. GRATIS PROEF AAN BOD. Indien U nog nooit R.dox geprobeerd hebt - probeert het dan nu op onze j kosten. Wij hebben onder apothekers en droRisten too poo speciale „Groole ptoefB.kken" v.n f 1.25 gedistribueerd, waardotr het U gemakkelyk Blaakt wordt om Radox zelf te kSnnen beoordeelen. Vraagt Uw apotheker of drog.st Tar het nieuwe ..Groot. Proefp.k" van f ...5. Dil bes'"^'™\|™^n van f 1.25, met nog een monsterpakje — voldoende voor 2*3 haar«asschin. gen. Open eerst het monsterpakje en probeer het. En — als U er dan niet volkomen van overtuigd zijt, dat Radox alle eigenschappen bezit, die wij het toeDi COUPON sclirijven, — dan kunt U het gewone pak, mits ongeschonden, terugbrengen. NAAM: Uw apotheker of drogist zal U onmiddellijk en zonder omwegen Uw f rps ADRES: teruggeven. U hebt Radox geprobeerd op onze kosten. Kan het royaler? Radox is heerlijk geparfumeerd en is verkrijgbaar bij alle apotheker» en Gelieve gratis en franco het boekdrogisten, f u 25 per pak. Een pak is je »Vrouwelijke Schoonheid" aan l toereikend voor vele shampoos. bovenstaand adres te zenden. I Importeur» van Radox, Keiiersgr. 124, Amsterdam. Voor IndiC verkrijgbaar bij fa. J. van Gorkom & Co., Djocja en hare f ilmlen.

„Wat een fijne parfum is dat!" . .

*

l.;^!,!-.« 'J"

,£n ik dacht dat mannen niet van parfum hielden?" ,Niet van die zwoele, bedwelmende ^""HfZnff'wZt.ie* eeur, die jou omgeeft, is heel anders. Zoo "atuurlVk'.***!'* ■ Ik zou zweren, datje een jasmüntakje droeg. - ik heb er werkeWk naar gezocht."

T1WTTTUT DE BEAUTÉ NATURAL BEAUTY

Even l*t« m««kte « htm d«Igenoot in haar fleli.im - e«i anrdig klein «Jooaje AZIADÊ COMPACT PARFUM! Zij achro.fde « het anoeiiae dekseUje af, at«ek met den vinger «V1«0«!« . h";. "I' het haar en de betcoverende geur b'eet haar den heelen avond omhullen. AZIADÊ ia een echte Parijsche parfum, »terk geconcentreerd in een nieuwen compact« vorm. Geen flacon die leeg 'o°l* »* »'"P^'Va

NOORDEINDE 09a, DEN HAAO, Telefoon 10798 FACE MASSAGE - ELECTR. ONTHARINOEN * MANICURE Alle krachten aan dit Instituut werkzaam, zijn OPS«1,6«1. «ïï diplomeerd door den bekenden Londenschen Arts D-ir. MURC MUKI H. J. v. d. HATERT

breekt Er .«n 6 heerlijke AZIADÊ COMPACTE PARFUMS. Jasmin, Muguel, (Lelietje van Dalen), Chypre, V Lilas (Serin«), Violelle, Lavande (Lavendel). U »uit verrukt xijn ove» AZIADÊ. In dooajé« van 75 et. en t 1.25 (dnbb. inhoud) bij Uw kapper, parfumeriexaak of drogist, of franco per po.t na Iniending van het bedrag aan de Importeurs, Firma B. MEINDERSMA - DEN HAAG. (Afd. 1.13).

PARFUMS COMPACTS

Pk A MQ INSTITUUT „ARTIST1QUE" TEL. 14340

AziADÉ mms

TL

"DE. GEUR BLIJFT

HEEL DEN

U AIN O Dunn« Biertode 31. J. A. BRONMEUER, DEN HAAG C

C?:^.k*"

Ine „JlX-Clgm.

DAG "

-19 -

e« l>e« ,»at8te Demo„stnties

nieuw

•

,n

■Ue

n ,derne

«

^nsm:

en lessen door het geheele land.

■■

DE ONVERWACHTE ONTKNOOPING

VRIJ NÄÄR HET mOELSCK GERUISCHLOOS - hetgeen zijn specialiteit was — sloop Duff de kamer in. Na even stil gestaan te hebben om scherp te kunnen luisteren, knipte hij zijn van een schermpje voorziene lantaarn aan en liet den lichtcirkel omzichtig door het vertrek spelen. Het was klein en comfortabel doch eenvoudig gemeubileerd: klaarblijkelijk een zijvertrek, dat als schrijfen rookkamer werd gebruikt. Een geopend kistje sigaren stond op een tafeltje naast een flesch whisky. Zonder ook maar eenig gerucht te maken begon hij de laden van de schrijftafel te openen en een voor een te doorzoeken. Hij vond echter niets van zijn gading. „Dat is niets hier," mompelde hij. „Niets, dat

ONS TiVEZDE. COMPLETE VERHAAL.

de moeite van het meenemen Waard is." Als een schaduw — wérkelijk zonder eenig geluid te veroorzaken — schoof hij naar de zware gordijnen, die het vertrek van de ernaast gelegen kamer scheidden. Voor de portières bleef hij weer even staan om te luisteren. Toen stak hij zijn linkerhand en arm door de gordijnen. Op hetzelfde oogenblik werd zijn pols in een stalen greep omsloten en een niet te weerstane kracht rukte hem eerst vooruit en toen achteruit de kamer in, die hij had willen verlaten en die nu opeens in een zee van licht gebaad werd. Duff zag daardoor vlak voor zich het venijnige gezicht van een man, die veel grooter dan hijzelf en veel steviger gebouwd was, en die bovendien

die de hoofdrol in de nieuwe Hom-film „Die Kaviarprinzessin" speelt.

nog in zijn vrije hand een revolver hield. „Steek je andere hand op," commandeerde de man. „Heb je wapens?" Duff schudde zijn hoofd. Hij droeg nooit een revolver. Hij was een goedige kerel, die voor niets ter wereld een moord zou doen. De man stelde zich gerust op dit punt en liet hem toen los. „Ga naar dien stoel daar," bevaP hij. „Als je wilt, kun je gaan zitten!" Duff gehoorzaamde. Zelfs al had hij andere neigingen gehad, dan nog zou hij ze niet ten uitvoer hebben kunnen leggen, want een bepaalde ongeschiktFILM-EISiTHOUSIASTE\ D. M. G. £e BREDA. Deze heer hee£ inderdaad Clifford Mc.Laglen. Hij 1« een broer van den bekenden Fox-séer Victor McLaglen. Clifford speelde in „Do Smok. kelaarsbruid van Mallorca" en vervtiU tevens een der hoofdrollen in de sprekendefilm „Bruid nummer 68". Hij is een zeer goed acteur. Zijn eerste film maakte hij te Hollywood („De Straatmeid"), later filmde hij te Londen („The White Sheik") en thans werkt bij te Berlijn. We zullen U twee foto's zenden. G. K. L. te AMSTERDAM. Rolverdeeling van films plaatsen we niet meer, het is te onbelangrijk en neemt te veel plaatsruimte in beslag. Het adres van Grete Garbo is Metro-Goldwyn-Mayer Studios, Culver-Clty, California. L. ST. te HAARLEM. Uw brief is niet zeer duidelijk. Het adres van Felix Soler is Berlijn S.W. 48, Friedrichstrasse 225. Het adres van Maria Paudier is Albrecht Achillesstrasse 5, Berlijn*Halensee. Karl Huszar Puffi kunt ü schrijven: Berlijn S.W. 48, Friedrichstrasse 223. Indien U nog andere wenschen heeft, schrijf ons dan nog eens. TH. V. te HILVERSUM. We kunnen geen andere foto's dan van filmsterren verstrekken. Dit zou te ver voeren. M. F. C. te BERGEN OP ZOOM. Een foto van de mooie Esther en van de beeld* schoone Laura worden U spoedig gezonden. W. T. te DEN HAAG. We geven alleen foto's van filmsterren; niet van andere artisten. Johan Heesters is niet getrouwd. Wanneer hij weer naar Den Haag komt. kunnen we U niet mededeelen. N. O. te DEN HAAG. Het beste doet U zich te wenden tot den directeur der Deutsche Filmschule, Sonnenstrasse, München. Ook kunt U een uitvoerigen brief met foto zenden aan de Universum Film A.G., Kochstrasse 6—8, Berlijn. Maar om aan de film te komen is zeer. zeer moeilijk. We raden U dan ook aan het plan jte laten varen.

™ . n*V' ,NTERNATIONA'-E.CONCERTDIRECTIE ERNST KRAUSS Muzieklyceum. Amsterdam Diligentia, Den Haag AFSCHEIDS^VOORSTËLLINQEN Zaterdag 23 Nov., 8.1S uur Dinsdag 26 Nov., 8

Voorts te APELDOORN (20), VENLO (21), NIJMEGEN (25), UTRECHT (29) ARNHEM (2 Dec

DE

MIMI iHjBlI/^BJB

PHENOMENALE

14-JARIGE - 20-

DEENSCHE

DANSERES

HLM-tlSlTIIOUMASII-N 11. H. te DEN HAAG. Antwoordcoupon» (voor Amerika en Duitschland hetzelfde) zijn aan ieder postkantoor i twintig cent» te verkrijgen. L. KR. te DEN HAAG. Vragen betreffende deze rubriek moet U adre»»eeren: „Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden. ANNEKE H. te SCHEVENINGEN. Dank vooï je aardig briefje. Mi»»chien komen de foto's van Je lieyelingen wel een» op de voorpagina van on» blad. De gevraagde foto'» zullen we Je zenden. Je mag on» zoo vaak »chrijven al» je wilt, hoor I ELSY B. te AMSTERDAM. Gelukkig, dat je weer geheel hersteld bent. Ik vind „Tusschlnski" en „Het Rembrandt" ook heel mooie theaters. Ga je zoo vaak uit? Dus Je kent ook boksen? Geweldig, hoor! Ik zou haast bang worden. Het adre» van Jetty Goudal i» United Studio», 7200 Sancta Monica Blvd., Hollywood. H..W. te AMERSFOORT. De gevraagde foto'» zullen »poedig in Uw bezit zijn. Hebt U Diane EUi» al in een film gezien? C. M. te AMSTERDAM. U hebt vergeien,' naam en adre» op te geven. Wilt U on» s.v.p. nogmaals schrijven? Het adres van de Ufa te Berlijn 1» Kochstrass'e 6—8, Berlijn S.W. B. S. te HILVERSUM. We zullen U een foto van Ramon Navarro zenden. Zijn adres 1» Metro-Goldwyn-Mayer Studio», Culver-Clty, Callfornië. COR v. R. te DEN HAAG. De foto van David Lee zullen we U zenden. Wees gerust, hij lèèft en filmt vlijtig. H. H. te ROTTERDAM. Van D. D. hebben we reeds een foto geplaatst; zoodra daartoe aanleiding bestaat, zullen we haar weer eens plaatsen. Maclste leeft nog, evenal» David Lee. Deze geruchten duiken plotseling op; Bessie Love is ook pas uit den doode herrezen! Zeer vaak nemen de bladen deze berichten van elkaar over, zonder te onderzoeken of het bericht waarheid bevat. C. C. te DEN HAAG. Wanneer een film met Roland Varno in Den Haag loopt, kunnen we U niet mededeelen. De foto van John Gilbert zullen we U zenden. M. B. te NIJMEGEN. We zullen U een foto van bet verloofde paar Jenny Jugo en Enrico Benfer zenden. FR. v. H. te DEN HAAG. We geven op dergelijke vragen alleen antwoord in deze rubriek. Het adres van Ramon Novarro is Metro-Goldwyn-Mayer Studios, Culver« City, California. Ramon is nog nooit^ln een klooster geweest en zal er ook wel niet ingaan. Dit waren slechts geruchten. We zullen U twee van de gevraagde foto's zenden. E. N. te BILTHOVEN. Barry Norton's adres is William FoxStudios, 1401 Western Avenue, Los Angelos. Callfornië. Zijn ware naam is Alfredó de Blraben Jr. Hij i» in 190.4 te Buenos Alre» geboren. Zijn nieuw»te film 1» „De vier Duivel»". Al zijn vroegere film» op te »ommen zou te veel plaat» In beslag nemen. M. H. S. te DEN HAAG. David Lee verkeert in Wakenden welstand. Han» Adalbert von Schlettow 1» den Hen Juni te Frankfurt a/M. geboren. Zijn adre» i» Grosse Frankfurterstrasse 4, Berlijn. BOBBY v. B. ie DEN HAAG. We kunnen deze foto's onmogelijk rullen. We zullen ditmaal een uitzondering maken en U een foto van Richard (niet John, zooals U schreef) Bartheltness zenden. M. d. R. te DEN HAAG. We zullen U twee van de gevraagde foto's zenden. Stuurt U wel »teed» een antwoordcoupon in Uw brieven mede? ^^

heid — gevolg van een motorongeluk — buiten beschouwing gelaten, kon hij wel tweemaal uit den man die hem gegrepen had en die bovendien gewapend was. „Een inbreker.... een wérkelijke inbreker vannacht juist vannacht " zei de groote man als in zichzelf. „Lieve hemel, wat een geluk! Je bent natuurlijk door de tuindeuren binnengekomen. Was je niet verwonderd ze open te vinden?" Duff, die spaarzaam met woorden was, zei niets. „En een moderne inbreker ook," vervolgde de ander. „Gummi handschoenen aan! Je wou natuurlijk niet het risico van achtergelaten vingerafdrukken loopen hè? Je bent zeker op de Cortessdiamanten uit?" „Nooit van gehoord," zei Duff kort. Dat was waar. Duff had een eenvoudigen smaak. Zoo lang zijn werk hem veroorloofde te betalen voor zijn gemeubileerde kamer met pension en hij groote hoeveelheden tabak en bier kon koopen, verlangde hij niets meer. Hij ging daarom nooit op groote „zaken uit. , , „Maar je móet van het Cortess halssnoer gehoord hebben," zei de ander. „Iedereen van jouw beroep moet er van weten. Het is honderdduizend gulden waard. Stel je eens voor, dat je het hadt, hoe zou je het dan kwijt willen raken?"

rilM-FNTHOUSIASTEN

MAUR1T5 5. te ROTTERDAM. We zul. len U twee van de gevraagde foto's zenden. BET5IE d. H. te ZAANDAM. We zullen U de foto's van Dita Parlo en van Truus van Aalten zenden. Wij vinden ze beiden snoezig I L. A. M. R. te AMSTERDAM. We geven alleen foto's van filmsterren. Schrijft U een» aan den Heer Ernst Krauss, Marnixstraat 425, Amsterdam. MARTHA v. S. te DELFT. We zullen U de foto'» van Nils A»ther en van William Boyd zenden. Wat een knappe Jongens hebt U uitgezocht I T. KR. te AMSTERDAM. We zullen U zoo »poedig mogelijk de foto s van Ramon Novarro en Charles Rogers zenden. 5. P. R. te AMSTERDAM, U zult ons den naam van dezen acteur moeten opgeven. We zullen U dan een foto zenden. Rolverdeeling riemen we niet in deze rubriek op. W. M. te AMSTERDAM. Wanneer deze film in ons land vertoond wordt, kunnen we U niet precies mededeelen. Dit hangt van verschillende omstandigheden af. Rol» verdeeling vermelden we niet in deze rubriek. De gevraagde foto's zullen we U zenden. 'LYA MARA te DEN HAAG. Wat een mooien schuilnaam hebt U gekozen! Zeker, B. B. is zeer geschikt voor de sprekendefilm. We zullen U een foto van Ben Lyon zenden. Hoe vindt U dat? JOH. B. te DELFT. We zullen U twee van de gevraagde foto's zenden. Dank voor Uw brief! K. L. te GRONINGEN. Hierbij de gevraagde adressen. Hermann Boettscher, Kalserdamm 51, Berlijn. Thea von Harbou (de echtgenooie van Fritz Lang), Hohenzollerndamm 52, Berlijn. Betty Amann, Kurfürstendamm 42, Berlijn. De film „De Maangodin" zal »poedig in ons land vertoond worden. LILY H. te AMSTERDAM. U hebt een goede keus. We zullen U twee foto's zenden. E. K. te AMSTERDAM. De foto's van Briéitte Helm en Nils Asther worden U zoo »poedig mogelijk toegezonden. Gaat U vaak naar de bio»coop? F. K. N, te EINDHOVEN. Het adres van Edmund Burns is Universal Studio», Unlver»al-City, Callfornië. THERA d. V. te DEN HAAG. We zullen U de foto'» van Ramon Novarro en van Charle» Roger» zenden. Hebt U de film „Witte Schaduwen" al gezien? W. E. H. te ROTTERDAM. Grete Ni»»en 1» te Noorwegen geboren en was De loodgieter: „Hoe zijn de mensclien hier?' De dienstbode: „De baas valt niet me^ maar vroeger danaeresj Haar adres is Fox Studios, mijnheer is erft «oeiig!" 1401 Western Avenue, Lo» Angelos, Callfornië. Zij filmt nog steeds. De gevraagde foto's zullen we U zenden. LANOE AVONDEN.... J. S. B. te DEN HAAG. Het adres kunnen ook gezellig zijn, indien van Truu» van Aalten is Lutherstrasse 27, Berlijn. Niet vergeten antwoordcoupon in U ze illustreert door de vertooning te sluiten I De twee gevraagde foto'» zullen van leuke films. we U zenden. Een H. v. D. te DEN HAAG. Antwoordprojectietoestel coupon» zijn tegen den prij» von twintig cent» aan ieder postkantoor te verkrijgen. PATHE-BABy De gevraagde foto wordt U gezonden. kost slechts MIA te ENKHUIZEN. Emil-Janning» f54.— en f75.— »peelde onder regie van Ern»t Lubit»ch Complete verhalen „De Patriot". Deze film is in Hollywood fl.50 en f3.gemaakt. Thans is Jannlng» in Berlijn, Overal verkrijgbaar waar hij In een »prekendefilm medewerkt. Imp. PATHE-5A5Y Zijn adre» i» Ufa, Koch»tra»»è 6—8, Berlijn. Raadhuisstraat 42, H. L. te AMSTERDAM. Het adres van AMSTERDAM Greta Garbo 1» Metro-Goldwyn-Mayer Telef. No. 48700 Studio», Culver-City, Callfornië. -21 -

—mm^^

De inbreker bewaarde het stilzwijgen. Hij werd er zich van bewust, dat er iets zonderlings aan dien grooten, kwaadaardigen man was. Hij droeg avonddracht — een rok —, maar zijn overhemd was gekreukt en lang niet smetteloos. Ook zijn haar was verward en er was een grimmige trek om zijn mond. „Hoor eens, mijnheer," zei hij plotseling, „ik weet niets van uw diamanten. Werkelijk niet. Maar dat geeft niet. U hebt me gesnapt; stuur nou maar om de politie, dan is de zaak afgedaan." „De poKtie komt wel," zei de ander, „maar in één ding vergis je je. Ik ben „mijnheer" niet. Laat ik me even voorstellen: Black, de butler van Sir Merry. Ik ben bang, dat je „mijnheer" echter even zult moeten zien, voordat ik de politie laat komen. Hij wacht op je in de bibliotheek." De inbreker stond op. .,Goed,".zei hij onderworpen. „Als het noodig is, dat ik je baas zien moet, vooruit dan maar." „Het is noodig," zei de butler kort. Hij trok de gordijnen open en wees met zijn revolver in de richting van de andere-kamer. ,;Dien kant uit. Loop voor me uit, maar zachtjes, denk eraan, opdat je niemand wakker maakt. En geen trucs, hoor. Mijn revolver gaat gauw af." De kamer uit, een gang over en een trapje op, toen stond Duff voor een "deur. die de butler voor hem opende. De beide mannen traden binnen. Een brandkast stond open; papieren lagen er vóór op den grond. In een grooten, diepen stoel voor den haard zat een man; geheel weggezakt, een arm naast de leuning hangend. „Mijn baas," zei de butler laconiek. De inbreker liep op den stoel toe en slaakte toen een kreet. De man in den stoel was dood; op zijn mond zaten groote bloedvlekken en aan zijn hals waren duidelijk sporen van geweld te zien. „Hij is dood!" riep Duff uit. „Vermoord— geworgd— Jij hebt hem vermoord!" „Neen, j ij deed het!" lachte de ander kalm. Gedurende een kort oogenblik staarden de beide mannen elkander zwijgend aan. Plotseling begreep Duff. „Jij vermoordde hetn," vervolgde de butler toen. „Jij hadt toevallig gehoord, dat het Cortess halssnoer één nacht in deze brandkast zou liggen en dat Sir Merry erbij zou blijven zitten om erop te passen. Je brak hier in, worgde mijn baas, terwijl hij in zijn stoel zat te suffen en was juist op het punt te ontsnappen, toen i k hier kwam. Dat is in ieder geval m ij n lezing van de zaak. Jij kunt natuurlijk de jouwe geven, maar wie zal een inbreker gelooven, die misschien al een paar veroordeelingen achter den rug heeft?" Duff werd opmerkelijk kalm. „Ik begrijp het,"-zei hij, knikkend. „Prettig, niet? Maar er is iets, wat ik niét begrijp. Wat heb ik bijvoorbeeld met het halssnoer gedaan?" „Gegeven aan een maat, die buiten stond," grijnsde Black. „Er zijn voetsporen buiten— van jou en een ander! Ik heb de andere een paar uur geleden zélf gemaakt met een paar schoenen, die ik verbrand heb."

■■■

Mijn neef Janssen kwam onlangs een vriend tegen, die nogal klaagde omdat het zoo slecht in 2ijn zaken ging. „Kom, kom, troostte mijn neef hem, „wees nog maar dankbaar. Het zou nog erger kunnen I" „Nög erger?" herhaalde de vriend. „Dat kan JIJ gemakkelijk zeggen, maar ik kan niet .eens mijn crediteuren betalen!" r L u „Nou," antwoordde mijn neel, „neb je dan geen reden tot dankbaarheid omdat je niet tot de crediteuren behoort?" Verdediger (tot getuige): „Beweert u. dat iemand, die bezwijmt, niet eerst bleek behoeft te worden?" Getuige: „Ja, dat beweer ik." Verdediger: „Hebt u dan al eens zoo'n geval meegemaakt?" Getuige: „Ja." Verdediger: „Wie was dat dan < Getuige: „Een neger 1" Men zegt, dat de aanstaande winter zeer streng zal worden. Laten we erop voorbereid zijn en nu alvast een boodschap naar den loodgieter sturen I Ben man rende naast een autobus mee. „Hoeveel kost het van hier naar het station?" vroeg hij den chauffeur. „Vijftien cent," was het antwoord. De man liep nog ongeveer 'n kilometer mee en vroeg toen weer: „Hoeveel kost het van hier naar het station?" „Twintig cent," was het antwoord. „Je loopt den verkeerden kant uit!"

die de hoofdrol vertolkt in de nieuwe film „Die Helligen drei Brunnen", een rolprent van de Hom-A.G., die in het hooggebergte speelt.

Opeens veranderde hij van houding. Hij snelde naar de deur, rukte ze open en begon te roepen: „Help! Help! Mijnheer is vermoord!" Bedienden en anderen drongen de kamer binnen. „Houd dien man vast," beval de butler meesterlijk opgewonden, „en laat een van jullie direct om de politie en een dokter telefoneeren. Neen, raak mijnheer niet aan raak niets aan, totdat de politie is geweest!" Vastgehouden door twee huisknechts, bewaarde Duff zijn zonderlinge kalmte. Hij leek wel, alsof hij de eenige was, Wien de gansche zaak niets aanging, toen eenige minuten later een inspecteur en twee agenten de kamer binnentraden. Dé butler deed zijn verhaal, opgewonden, overtuigend. De inspecteur keek Duff aan. „Nou, wat heb je te zeggen?" vroeg hij. De butler grijnsde Duff grijnsde nu ook. „Ik zeg dit," -22 -

antwoordde hij toen. „Wil één van uw mannen even mijn rechtermouw optrekken? Ik kan het zelf niet doen met die boeien aan." De inspecteur gaf een der agenten een wenk om aan het zonderlinge verzoek te voldoen. De mouw werd opgestroopt en de verbaasde omstanders zagen een kunsthand en -arm. „Zeg me nu eens," riep Duff uit, zich tot den butler wendend, „hoe een man met slechts één hand, en dan een linker hand als deze, een anderen man kan worgen, die wel tweemaal zoo groot is als hijzelf? Leg dat eens uit, leelijke moordenaar!" , De butler maakte een snelle beweging naar de deur, maar hij werd onmiddellijk gegrepen. Eenige minuten later was hij met Duff in dertzelfden auto onderweg naar het politiebureau. Duff kreeg twee maanden. Black de galg.

Moeder: „Ben je nu al weer aan het vechten? Weet je niet, dat 'goed opgevoede kinderen elkaar niet slaan?" Jantje: „Dat weet ik heel goed, en ik dacht, dat u Pietje goed had opgevoed maar toen ik hem een klap gaf, sloeg hij terug!" De gierigste man, dien ik ken, ging verleden week met een meisje naar een bioscoop en vandaar nog naar een dancing. Hij gaf meer dan vier gulden voor haar uit-en hij zou graag nög meer hebben besteed, doch het meisje had niet meer bij zich.

Het bleeke jongemensch solliciteerde naar de betrekking. „Ik geloof, dat ik u wel voldoen kan,» mijnheer," zei hij. De chef schudde zijn hoofd. „Ik geloof het niet," antwoordde hij. „Ik zoek namelijk iemand, die ongetrouwd is." Op het gezicht van den ander verscheen een trek van verdwazing.' " „M-maar lieve hemel," zei hij, „gisteren zei u, dat u een getrouwd iemand zocht." „Het spijt me," was het antwoord. „Dat moet dan een vergissing zijn." De sollicitant deed een schrede achZif: „Nu zijn we pas een week ge- teruit, werd zoo wit als een doek en trouwd en kom je al zoo laat naar brabbelde: „Ja, dat kunt u makkelijk huis!" ' , ... zeggen, maar ik? Wat moet ik doen? Hij: „Ja, lieve, ik heb een heelen tijd Ik ben gisteren, toen ik hier vandaan noodig gehad om mijn vrienden te ver- kwam, direct getrouwd!" tellen, hoe gelukkig ik met je ben." De leider der plechtigheid: „Nu u Er zijn heel wat dingen, die niet meer den eersten steen hebt gelegd, mijnzijn, wat ze vroeger waren. Eén ervan heer, is het het meest geschikte oogenblik om uw speech te houden." is de tweedehandsch auto. Het slachtoffer: „Dat kan ik niet... A: „Jij gelooft alles wat een idioot Ik heb mijn rede onder den steen gemetseld !" zegt!" . ' , . B: „Niet altijd, maar soms ben je erg De rijke: „Hoe speel je het toch in overtuigend ï" 's hemelsnaam klaar om zoo lang crediet van je hospita te krijgen?" De „harde'- „Heel eenvoudig! Ik stuur mezelf af en toe aangeteekende brieven 1" Een schoonheidsspecialist zegt, dat de wenkbrauwen dit seizoen nog dunner moeten worden! Wat zullen er weer veel mannen worden „geplukt" door hun vrouwen!' De two-seater zal nog kleiner worden, zegt een auto-spécialiteit. Het schijnt niet lang meer te zullen duren, of we kunnen ze koopen in pakjes van tien of twintig stuks.

Viijküü

Een geoloog beweert, dat Amerika vandaag of morgen in den oceaan zal verzinken. Dat kan uitkomen. Het is er nu al verre van droog!

DE OPLOSSING ACHT EN DERTIGSTE VRAAG Er was nogal verschil van meening onder onze lezeressen en lezers over de lengte van de Mississippi. Toch gaven 0de8 meesten van hen de lengte van deze g™ * *^"ws/ van Noord-Amerika juist op, n.1. 4209 K.M. Wij hebben de beschikbare prijzen onder hen veHoot. De uitslag was als volgt: De geldprijs van f 2.50 kreeg de heer A. J.de Graaf, Putschelaan 108a, Rotterdam. De troostprijzen werden door ons verzonden aan: mejuffrouw M. Lubbers, Rijslag 12, Scheveningen; den heer A. Kievits Jr, Ginnekenstraat 3, Breda; den heer M. Mackay, Engelenburgstraat 216, 's-Gravenhage; mejuffrouw J. Grandia, Willemskade 12, Rotterdam- mejuffrouw M. Ungedük, oer adres familie Chats, Van Breestraat 100, A dam, i..

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG TWEE EN VEERTIGSTE VRAAO Wie onzer lezeressen kunnen ons zeggen, wie Pandora was en door welke daad zij — volgens de sage — onheil over demenschheid bracht? Het antwoord op deze vraag verwachten wij op een briefkaart gaarne vóór 27 November (Indische lezers vóór 27 Maart) aan ons adres: Redactie „Het Weekblad', Twee en veertigste Vraag, Galgewater 22, Leiden. Onder hen, die ons een goed antwoord zenden, zullen wij een geldprijs van f 2.50 benevens vijf aardige troostprijzen verloten. Doet U ook mee? -23 —

■P

ALS HETsMEISIE VERLIEFD ¥ORDT.... J

iè ^ r is een hemelsbreed verschil tusIH sehen de wijze, waarop het meisje ''* ^ op haar eerste liefde reageert en de manier, waarop de jongeman dit doet. Wanneer de laatste voor het eerst in zijn leven van een meisje houdt — het overkomt hem gewoonlijk nóg wel eens, alvorens hij zijn keuze doet! — moet hij het onmiddellijk aan iedereen vertellen. Hij is er zóo vol van, dat zijn hart ervan overloopt! Wordt het meisje verliefd, dan tracht zij het integendeel te verbergen — zelfs voor het voorwerp harer gevoelens I — en meestal toont zij daarin een handigheid, die menige actrice haar benijdt. Twee handen — een van een jongeman en een van een meisje — grijpen tegelijk naar den knop van een deur. Het meisje was èèrst en de hand van den jongeman sluit zich stevig om de hare. Verlegen, verward, blikt ze naar hem op, om onmiddellijk haar oogen weer neer te slaan. Een blos stijgt op in haar wangen, ze werpt haar hoofdje in den nek; er verschijnt een trotsche, koele uitdrukking in haar oogen en met het air van een beleedigde koningin loopt ze door, zonder hem meer met een blik waardig te keuren. De jongeman zegende het oogenblik, waarop zijn hand de hare raakte. Hij zag de verwarring in haar oogen, den blos in haar wangen en zijn ziel juichte in zijn schitterende oogen. Hij houdt van haar en dat hij tegelijk met haar bij de deur stond, was geen toeval. Maar de blik in haar oogen, de manier waarop zij doorliep... Hij is — althans indien hij geen ervaring heeft! — uit de gelukzaligheid van den zevenden hemel met een vaart in de smarten der onderwereld gesmakt 1 Wanhopig stelt hij voor zichzelf vast, dat ze niets om hem geeft; dat ze hem häät I En het meisje? Uiterlijk onverschillig is ze doorgeloopen, maar heur hart klopt tegen haar keel en heel haar wezen is gespannen: zou hij haar volgen? Heeft ze goed gezien, was die blik in zijn oogen echt? Is zij soms te ver gegaan ? Heeft ze hem a 1 te zeer ontmoedigd? Had ze even, — o, hèèl even maar — moeten glimlachen ? Want ze houdt ook van hem: het meisje —; ze wèèt het, en ze voelde het o pnieuw zoo goed toen zijn hand de hare omsloot, al was het slechts één ondeelbaar oogenblik! Heeft ze den sleutel van haar geluk in de hand gehad en heeft ze hem.... weggeworpen...? .... De jongeman volgt haar niét. Thuis huilt ze zich in slaap! Waarom doet het meisje zt)o als ze verliefd is ? Neem het haar niet kwalijk! Ze moet,

ze kän niet anders! Omdat haar aard en haar opvoeding van geslacht op geslacht anders is dan die van den jongeman, is haar reactie op de liefde oók anders. Eeuwen lang heeft de vrouw met smeekend uitgestoken hand aan de tafel dei- liefde moeten aanzitten! Zij kon pas geven als het haar werd veroorloofd; ze mocht nóóit de eerste zijn! En tóch: hoe rijk is zij aan liefde en hoe heeft zij de liefde weten te cultiveeren tot het mooiste en reinste wat er op deze wereld is ... Ja: het mooiste wat er op de wereld is, dät is voor het meisje, voor de vrouw de liefde geworden en is het daarom te verwonderen, dat zij erangstvallig mede omgaat? Dat zij haar niet op haar handen door het leven draagt ? Ik weet het wel en ik heb het al eens eerder gezegd: ook jongemannen lijden vaak onder hun onbeantwoorde liefde; er zijn zelfs gevallen bekend, waarbij zij eraan ten onder gingen. Maar dat zijn uitzonderingen! Over het algemeen is de jongeman spoedig over zijn smart heen: hij is de veroveraar en er zijn zooveel meisjes tot troosten bereid! Let eens op, hoe de volwassen vrouw en de volwassen man tegenover de eerste liefde staan. De laatste is er onmiddellijk bij — en hij is er bij uitstek händig in — om den jongeling, „die aan kalverliefde lijdt" door de speldeprikken van zijn „ervaring" tot de werkelijkheid terug te roepen. Hij lacht erom, omdat hij weet, dat het v o o rbijgaat! Vrouwen daarentegen zijn nóóit wreed tegen het meisje, wier hart door de ploegschaar van het leven voor de liefde werd ontvankelijk gemaakt. Ze helpen haar, reiken haar de hand! Omdat z ij weten wat er op het spel staat: voor gansch een nienschenleven zal de teerling geworpen worden! Want het meisje komt gewoonlijk over haar eerste liefde, als die echt was, niet heen! Duizenden vrouwen zijn er om deze reden op het oogenblik ongehuwd. Misschien zijn ze niet eens geëngageerd geweest. Zij hielden slechts van een jongeman. Misschien wist hij het niet eens. Maar ze hebben hun hart nooit meer kunnen vrijmaken, ledere klop is nog steeds voor hèm, die haar... slechts de herinnering liet — Zeg hun, zoo ge er u toe geroepen voelt, dat wanneer zij hem zouden terugzien, hij zou verschillen van hun ideaal; dat zij zich aan het leven moeten overgeven, want dat de mensch niet op de tinnen van

het geluk kan leven! Uw woorden zouden geen troost brengen. Philosophie en levenswijsheid zijn niets voor de vrouw, die werkelijk heeft liefgehad. Zij kan haar hart slechts éénmaal schenken. Dit weet zij. Reeds als meisje is zij 'daarom angstvallig in de zaken, die haar hart betreffen. Eén blik uit de oogen van een jongeman kan voor haar de op- of n eergang voor heel haar leven beteekenen... Wilt ge 't haar dan kwalijk nemen, als zij „speelt" met hem, hem op de proef stelt; wéten wil, of hij bereid is een klein offer te brengen waar zij het geluk van haar leven, neen haar léven zelf in zijn handen legt? Vóór hij in haar leven kwam, waren er du 1 zend mogelijkheden voor haar toekomst. Nu zijn er nog slechts twee: gelukkig of ongelukkig worden! En er is niemand, die haar helpen kan. Zélf moet ze beslissen ... Is het daarom wonder, dat zij stil en zwijgend door het huis loopt, aan allerlei stemmingen onderhevig is, tot... de teerling is geworpen! O p hoop van zegen! Twee handen — een van een jongeman en een van een meisje — grijpen tegelijk naar den knop van eert deur. Het meisje was eerst en de hand van den jongeman sluit zich stevig om de hare ... Verlegen, verward blikt ze naar hem op, om onmiddellijk haar oogen neer te slaan De jongeman zegende het oogenblik, waarop zijn hand de hare raakte. Hij zag de verwarring in haar oogen, den blos in haar wangen en zijn ziel juichte in zijn schitterende oogen. ....Tien jaar later. Het meisje herinnert zich nog dien greep om haar hand. De jongeman is het „incident" alweer vergeten. Zij brengt het hem in herinnering — ja, zij is getrouwd met hem! ~ en zegt: „Op dat oogenblik voelde ik zoo goed hoevéél ik van je hield, lieve!" Hij herinnert zich nu oók. En tevens dien trotschen, koelen blik in haar oogen. Steeds heeft hij gedacht, dat zij toen niets om hem gaf, pas later van hem is gaan houden. En hij haalt zijn schouders op. „Men leert een vrouw nooit kennen," zucht hij binnensmonds. „Men leert een vrouw nooit kennen!" Armzalige philosophic van den „heer der schepping", die zich nóóit ook maar eenige moeite gegeven heeft, om de vrouw wel te leeren kennen: om haar positie in het leven en aan het gastmaal der liefde te vergelijken met de zijne! Berusting zij u, meisjes, vrouwen, wier liefde werd miskend!

EAU DE COLOCNI

DANSEN LEEREN 20 Lessen f 15.— Prospectus franco

-^-EDDY RAY ^Amsterdam Westeinde 13, Tel. 32478

ANCELO MARIE FARINA

tui der oudpét én besée merfan Aac/U. uerfriuxJtend. duurzauun OVBBAL VBAKAUCBAAR

- 24 —

Veivolä van pa&na 6.

men. Daar hij Mildred niet kende, heeft hij gemeend hem van streek te kunnen brengen door hem dreigbrieven te sturen. Het was niet zoozeer de inhoud van de brieven, die Mildred moest terroriseeren, als wel het feit, dat de schrijver ervan op de hoogte was^yan de meest geheime bewegingen van^Mil^ dred. De schrijver wacht een gunstige gelegenheid af, verschaft zich toegang . tot Mildreds kamer, doorzoekt waarschijnlijk zijn bureau — we moeten altijd nog zien te weten te komen wat er van die kaart geworden is! — en schiet onzen vriend dood." „Maar wat denk je dan van Mildreds zonderlinge laatste woorden?" vroeg ik.

„Je bedoelt, dat hij bh] was. den ander niet te hebben doodgeschoten? Ja, dat is zeker vreemd! Heb jij er een verklaring voor?" Ik gaf geen antwoord. „Het zou natuurlijk kunnen zijn." vervolgde hij, „dat Mildred liever wilde, dat zijn moordenaar langs den gewonen weg veroordeeld werd. Misschien omdat er dan kans was, dat er aan het licht komt, wat hij nog meer OP zijn kerfstok heeft! Je weet dat Mildred nooit het eerst aan zichzelf dacht!' „Ja, dat is zoo. Er was geen zachtaardiger mensch dan hij!" „Geloof je ook niet, dat het zoo zal zijn?" vroeg ik. Neen." "Wat denk je dan?" vroeg Brinkhorn verbaasd. „Dat zal ik je vandaag of morgen we eens vertellen," antwoordde ik, terwijl de taxi stilstond voor Brinkhorns woning. , , ,.., Mrs. Brinkhorn was werkelijk een merkwaardige vrouw. Ze toonde zich in het minst niet geërgerd omdat haar man nog zoo laat met een bezoeker kwam. Integendeel! Ze was een en al hartelijkheid en er stond een uitstekende maaltijd op ons te wachten. Ik had haar al eens een keer ontmoet, maar nooit had haar schoonheid mij zóó getroffen. Ze droeg een costuum van donkerblauw fluweel, dat haar bijzonder goed stond. „Frank is wakker geworden, toen je mij zooeven opbelde," zei ze lachend tegen haar man, toen wij aan tafel zaten. „Hij wil nu naar beneden komen om je goedennacht te zeggen!" „Laat hem maar komen," zei Brinkhorn verheugd. , , Toen het slaperige ventje de kamer binnenkwam werd het me duidelijk, dat 'Brinkhorn even veel van hem hield alsof het zijn eigen kind was. Hij schoof

hem n:inr ini.i toe. ondat ik hem zon bc-

Bonbons! Vraagt ze van

DANSINSTITUUT .

FENNY OUBBELS 's-Gravenlandscheweg 85 HILVERSUM Tel. 2372 Onderricht in Moderne en Exhibition-dansen. Privé- en clublessen.

RIHGERS

lachte zij. „Hij denkt, dat je heel gewichtige staatsgeheimen aan mij hebt toevertrouwd!" „Er is heel wat noodig. om mij verbaasd te doen zijn, mrs. Brinkhorn," zei ik, „en ik moet u zeggen, dat ik werkelijk heel veel belang stel in hetgeen man zegt. Ofschoon hij het nog niet «Jti heb ik op mij genomen Mildreds „loordenaar te vinden en dit wel zonder de hulp van anderen. Alleen u kunt mij geloof ik heel erg van dienst zijn!" Zoowel Brinkhorn als zijn vrouw keken mij verwonderd aan. „U denkt natuurlijk, dat ik impertinent ben," zei ik, „en het klinkt ook inderdaad, alsof ik misbruik maak van uw vertrouwen en van het feit, dat ik uw gast ben, maar er zijn een paar dingen in deze zaak, die uw man over het hoofd heeft gezien en waarvan ik overtuigd ben, dat ik ze met u w hulp ontraadselen kan. Alles wat er geheimzinnigs aan dezen moord is, kan worden opgehelderd." „Oók het geheim van de verdwenen kaart uit Mildreds kaartsysteem?" viel Brinkhorn mü in de rede. „Zelfs dat," zei ik. „Ik wil u graag helpen als ik kan," zei mrs. Brinkhorn, „Wanneer wilt u mij raadplegen?" vroeg zij, eenigszins spottend lachend. „Dat is een uitdaging," mompelde Brinkhorn. „Als het niet zoo laat was, zou ik zeggen nu!" antwoordde ik. Brinkhorn brulde van het lachen. „Gaan jullie je gang," zei hij. „Ik zal TWEE KORNETTEN EN ÉÉN VALSCHEN TOON. onderwijl naar boven gaan en bij den Eddie Nuaent en Douglas Fairbanks Jr., die beiden jongen blijven tot hij slaapt. Hoe lang in een der nieuwste films van de Metro meespelen, ■ zal het consult duren?'^ ontdekken tot hun schrik, dat onder lederen hoopeziiden nog geen goede musicus behoeft te schuilen. „Tien minuten," antwoordde ik. J Men letfe maar eens op hun vingertechmekl Brinkhorn wisselde geamuseerde blikwonderen. Het was een flink uit de klui- ken met zijn vrouw. „Over tien minuten, als ik terug ten gegroeide boy en Brinkhorn lachte, toen ik een pijp van zijn payama-broek kom," zei hij, „zul je het gansche mysopschoof. , .. ... terie hebben opgehelderd! Mildreds „Een flinke kerel," zei ik, m zijn dij moordenaar zal dan in handen der justitie zijn." knijpend. „Dat beloof ik niet," antwoordde ik. Mrs. Brinkhorn glimlachte zwakjes en „Maar ik beloof je Wèl, dat ik zal weten stak haar hand naar den jongen uit. „Kom mee. Frank, lieve jongen," zei wie de moordenaar is!" Bij de deur bleef hij even staan. ze. „Je moet weer naar je bedje, hoor!" „Vergeet de kaart niet, die zoo geEen paar minuten later voegde zij zich weer bij ons en Brinkhorn en ik heimzinnig is verdwenen," zei hij. „Dat is het eerste van alle mystewaren toen juist in gesprek over den jongen. Ze luisterde naar ons zonder ries, dat opgehelderd zal worden," zei ook maar iets te zeggen, totdat haar ik, en de deur klikte achter hem dicht. Gedurende een paar seconden keken man zich tot haar wendde. „Ik zei daar zoo juist lieve, dat als mrs. Brinkhorn en ik elkaar aan en toen wij deze zaak in jouw handen konden verdween de glimlach uit haar oogen. „Nu, mr. Templey?" vroeg zij kalm. stellen, het wel zoo goed als zeker was, „Is u linksch, mrs. Brinkhorn? dat de moordenaar van Mildred gevonvroeg ik. den zou worden," „Neen. Waarom vraagt u dat? Ze „Je hebt nogal een hoogen dunk van kleurde. me," zei ze lachend. „Dat zal ik u direct vertellen, ant„En niet ten onrechte," antwoordde Brinkhorn hartelijk. „Ik zal je wat ver- woordde ik, mijn hand in den binnenzak tellen, Templey," zei hij tegen mij, „wat van mijn jas stekend én ec een kaart ik nog nooit tegen iemand anders heb uithalend, die ik op tafel lag. „We zulverteld. Ik heb gedurende den oorlog len de 7n:ik van de vermiste kaart maar heel wat successen te- boeken gehad, dat weet je, maar je weet niét, dat ik die voor de helft aan mijn vrouw te danken Ék BjmsinsTnuur heb. Ze is mijn goede genius en zij heeft heel wat werk gedaan, waarvan vXRVAISHIWTE i k de eer heb gehad. Ja, dat is waar. HfunewtOTC-x* ra *w beste," zei hij, toen zij protesteerend PRIVÉ-tESSEN lachte. „Je weet heel goed, dat ik volRHYTMISCHE komen op jouw oordeel afga." GYMNASTIEK „Mr. Templey staat verbaasd," glim"

- 25 •-

.

'

■■■

het eerst In orde maken," zei ik. „Ik heb ze van den grond opgeraapt en in mijn zak gestoken. Wilt u ze eens lezen?" Ze nam de kaart aan en trok haar wenkbrauwen op. „Maar dat is allemaal over mij", zei ze. „Ik veronderstel, dat u weet," zei ik, „dat mr. Mildred een waren hartstocht bezat om alle data betreffende zijn gevallen te verzamelen. Laat ik u deze kaart even voorlezen: „Mary Mabel Tensthall. Geboren in New-Yersey 1891. Gehuwd 1912 met George O. Fenton, burger der V. S. Eén zoon. Woonden in Canada. Echtgenoot gedood in den slag bij Yperen, April 1915. (Eerste regiment Canadeezen). Mary Mabel en haar kind op weg om naar haar man te gaan, per s.s. „Calgary". Op een mijn geloopen. Vergaan met alle passagiers, uitgezonderd eenige die in Oueenstown aan land werden gebracht. Nota: Geredden, waren allen derde-klas passagiers." Onderaan staat nog geschreven: „Mary Mabel Tensthall nam bij St. Paul (plaatselijk scheepvaartbureau) kaarten eerste klas." „Ik en mijn zoontje waren twee van de overlevenden," zei ze. „.Lees eens, wat hier beneden staat, mrs. Brinkhorn. Deze woorden „Mary Mabel Tensthall nam bijSt.. Paul (p 1 a a t s e 1 ij k scheepvaartbureau) kaarten eerste klasse"." „Maar dat bewijst, wat ik zei. Wij reisden eerste klas." „Maar er staat, dat er alleen derde klas passagiers werden gered, en dat is zoo." „Dat is een vergissing," antwoordde ze rustig. „Mr. Mildred heeft verkeerde inlichtingen ontvangen." „Neen! Zijn gegevens zijn juist. Luister echter. Nu zal ik eenige inlichtingen voorlezen, die ik vanavond heb gevonden in de papieren van mr. Mildred over een man, die Von Goertz heette en die in den Tower te Londen in het begin van 1915 werd doodgeschoten. Let op: „Men veronderstelt, dat Von Goertz met zijn vrouw en kind werkte." ' „Wat zou dat?" vroeg mrs. Brinkhorn, bleek wordend. „Hier is nog iets," antwoordde ik, haar vraag negeerend. „Het betreft ook Von Goertz. „Moedervlek op rechterschouder. Groote oranjekleurige geboortevlek op buitenkant van rechterdij". „Wat zou dat?" vroeg mrs. Brinkhom weer. „Uw zoontje heeft èók zoo'n vlek, mrs. Brinkhorn," antwoordde ik. . Er heerschte een lang stilzwijgen, toen zei ik: „En wilt u mij nu uw rechterhand laten zien?" Ze bewoog zich niet. ^,U heeft mij vanavond met uw linker hand* bediend," zei ik. „Daarom vroeg ik u of u linksch was. U reikte mij het brood met uw linkerhand aan. U schonk met uw linkerhand wijn voor mij in. Wilt u mij astublieft uw ree hterhand laten zien?" „Wat een zonderlinge vraag," zei ze, maar ze liet haar hand niet zien. „In het geheel geen zonderlinge vraag," antwoordde ik. „Als men met

^"

Vrouwenhanden blijven ondanks alle huishoudelijke arbeid gaaf, zacht en blank door

PU ROL een Browning schiet, ontsnapt er gas uit de kamer, dat een zwarte vlek op de hand achterlaat tusschen wijsvinger en duim. Wilt u mij uw rechterhand laten zien?" Ze gaf geen antwoord. „Neen, ik wil niet," zei ze na eenige oogenblikken. „Daii zal ik u de rest van de geschiedenis vertellen," zei ik. „U was in Ierland toen uw man werd gedood. U was in Oueenstown toen de overlevenden aan land gebracht werden. Zooals ik weet, zochten ze naar de vrouw van Von Goertz en het was bekend, dat mrs. Von Goertz...." „Barones von Goertz," verbeterde zij mij. „Pardon," zei ik, „het was bekend, dat barones von Goertz in Ierland was. U hadt gezworen, dat u den dood van uw man zoudt wreken en doordat de „Calgary" op een mijn liep, kreeg u hiertoe de gelegenheid. U gaf u uit voor de vrouw van kapitein Fenton, kwam naar Londen en ontmoette Brinkhorn. Deze werd op u verliefd. U trouwde met hem, opdat u beter bekend zoudt worden met de geheimen van Mildred, daar u wist, dat hij bevriend was met Brinkhorn. Omdat uw man u natuurlijk vertrouwde en alles vän zijn dienstaangelegenheden met u besprak, was u op de hoogte van Mildreds bewegingen, die vaak alleen aan zijn chef, uw man en mij bekend waren. Het. is u en u alleen, die hem doodgeschoten hebt en omdat hij u onmiddellijk voor zijn dood herkende als de vrouw van zijn vriend, zei hij blij te zijn, u niet te hebben doodgeschoten!" Ze was zoo wit als papier geworden en had haar handen berustend in haar schoot gevouwen. „Wat wilt u doen?" vroeg zij na eenige oogenblikken.

TILLY LUS EN LOUIS DE BREE in „De verscheurde sluier", waarvan door het Ned. Indisch Tüoneel de première werd gegeven.

Dat was de eenige vraag,-waarop ik geen antwoord kon gpven. Ik had mijn horloge op de tafel gelegd toen Brinkhorn de kamer was uitgegaan en er waren nu al zes minuten sinds dat oogenblik verloopeh. „Misschien denkt u, dat ik probeer u te omkomen," zei ze, „en dat ik lieg om mijn leven te redden. Maar dat is niet waar." Er was een oprechte klank in haar stem en ik twijfelde niet aan haar. „Ik hield erg veel van mijn man," vervolgde ze. „Ik aanbad hem. Voor mij was hij een god. Wij Duitsche vrou.wen hebben een aanleg voor vereering, die u misschien nooit zult begrijpen. Evenmin — misschien nog minder — zult u mij begrijpen, als ik u zeg, dat ik ook van Frank Brinkhorn houd. Daarom vraag ik u: wilt u mij den tijd geven tot twaalf uur morgenochtend om een besluit te nemen?" Ik knikte. Een paar minuten later kwam Brinkhorn binnen. „En," zei hij joviaal, „heb je je groote ontdekking gedaan?" Ik lachte. „Je vrouw is mij buitengewoon behulpzaam geweest," zei ik, opstaande om weg te gaan. „Wil je mij niet een en ander vertellen?" vroeg hij teleurgesteld. „Morgen," zei ik. Hij keek mij doordringend aan. „Wat ben je toch een officieele duivel, Templey!"■ zei hij toen. „En ik dacht niet eens, dat je al wist, dat ik mijn ontslag had genomen!" „Heb je je ontslag genomen?" Het was nu mijn beurt om verbaasd te zijn. „Wanneer heb je dat gedaan?" „Vandaag," zei hij. „Als Mildred niet was doodgeschoten, zouden Grace en ik aanstaanden Zaterdag naar Zuid-Amerika zijn vertrokken. Ik heb een ranch in Argentinië en door een onverwacljte erfenis ben ik nu in staat daar te gaan wonen. Zooiets is altijd mijn ideaal geweest!" Ik keek mrs. Brinkhorn aan en er was een smeekende blik in haar oogen als ik nog nooit tevoren had gezien en ik ook nooit meer hóóp te zien. „In dat geval, madam," zei ik met een opgewektheid die ik absoluut niet bezat, „in dat geval zal ik uw tijd verlengen tot Zaterdag twaalf uur." Ik weet niet of zij het ooit aan Brinkhorn heeft verteld. De vorige week ontving ik een telegram van hem, waarmee hij me mededeelde, niet van plan te zijn naar Engeland terug te keeren. Hij vroeg mij, zijn zaken voor hem in orde te willen maken. Het laatste woord was „Dank!" Onder de rekeningen, die ik voor hem had te voldoen, waren er ook van mrs. Brinkhorn; o.a. een voor heerenhandschoenen met bont en voor een rooden baard. Ik betaalde zonder een spier te vertrekken. Per slot van rekening was Mildred, toen hij op de grens der eeuwigheid stond, blij geweest haar niet gedood te hebben en Mildred was een vriend van mij en zijn laatste wensch was heilig. Maar tóch vond ik het zonderling, dat i k betalen moest voor den Rooden Baard!

DEIORDAAN Zoo is dan eindelijk het lievelingsplan van Herman Bouber verwezenlijkt; hq heeft Is. Querido's epos „De Jordaan op de planken kunnen brengen! En hoe heeft hij het met zijn dapper troepje gebracht! De reeds lang uit het boek bekende figuren zij leven voor ons, precies «»ffl* ^e ze ons in onze verbeelding voorgesteld hadden. Twaalf tafereelen lang maken wehet leven van Corry Scheendert en Karel Kurk mede. We aanschouwen de Aalmarkt, waar achter den kademuur de schuitjes op- en neerdobberen; we voelen als het ware het ontwaken der groote stad. Hier zien we reeds de gluiperige „Joden.Jet o« ha" toekomstig slachtoffer, de mooie „Blonde Cor^", heensluipen. Het winkeltje van Neel Burk, de appartementen van Joden-fjet. het Honk van Matje Scheefduim, de Turksche Wacht, een krot hij Moeke, de danszaal „L>e gele ballon", het dakkamertje van Manus Peet, het logement „De bloeiende Korenaar . een kroeg op den Zeedijk en een kamertje bij Neel Burk, al deze intérieurs toovert de kunstenaar Herman Bouber ons levendig voor oogen. . Van de vele inedespelenden noemen we het eerst Joh. Elsensohn. Welk een prachtig spel. wat een rake typeering gaf hij van den verliefden bochel Manus Peet! Annie Verhulst wat een mooie, trotsche Blonde Corry: haar spel bij Moeke en in de Turksche Wacht kon mij het meest bekoren. Jan Lemaire was een „Mooie Karel 'zooals we hem ons hebben voorgesteld. Een extra woord van lof voor de prachtige typeering van Bouber s dronken Stijn Burk. Aat Bouber had als „Kies zonder kop een extra applaus in ontvangst te nemen. Alle overige medespelenden op te sommen zou te ver voeren. Laat rtij dus kort «Jn: J1«'J?" H IVER prichtig! -

4

f ;

Van Unto na« rechte: Anny Verhuist. Aaf Bouber, Mlen Erfmann en Depple Mouton

■

IN DE APPARTEMENTEN VAN JODEN-JET

MIEN EBFMAMN

- 27 -

26-

^___^^_

ANNY VERHULST

„Zoudt gij aan den trein gekomen zijn, om mij te ontmoeten? Hoe heerlijk!" riep Hélène. „En toch ook zeker om zijn verloofde, prinses Dozia Palitzin, te begroeten?" viel Boris in. Bij deze herinnering aan zijn plicht wierp Sacha zijn broeder een boozen Een verhaal uit den tijd toen de Czaar nog over Rusland heerschte blik toe; zijn oogen schitterden en straalden echter van een teederder aandoor RICHARD H. SAVAGE doening toen zij die van Hélène ontmoetten, die zijn blikken scheen te bemet zeemans-openhartigheid, „dat wij „En mevrouw," vervolgde Boris, „is antwoorden. in de Opera over u hoorden spreken." te vermoeid om ons te ontvangen. Dat „In de Opera? Wie sprak er over Hier mengde ik mij in het gesprek, zal een groote teleurstelling voor uzijn, mij?" vroeg Helene, gereedelijk, zóoals daar al de buigingen en blikken en Sacha, zoowel als voor mij," zei hij ik inwendig boos opmerkte, antwoorfamiliariteiten van den knappen officier glimlachend tot zijn broeder. „En u, een reus, noemen ze met een dende op den naam van mijn werke- voor mijn „officieele vrouw" mij met zeer verkleinnaampje!" zei ik, naar zijn lijke vrouw, die ver weg was in Parijs. behaagden. Het gesprek werd meer al„O, Palikoff van de Preolrashensky gemeen; Sacha vertelde ons de praatkrachtige, gespierde gestalte kijkend. „Zoo noemen de dames hem het en prins Oboresky. Zij hebben u aan jes uit de hofkringen en Bons weidde het station aangetroffen met de Palit- als zeeman uit over de fraaiheid en liefst," merkte Boris op. snelheid van zijn torpedoboot, de „Ta," lachte de jonge garde-officier. zins," antwoordde de officier. „O ja, neefl ik had-reeds het ge- Vsadnik. r. . , * „ „Mijn vijanden noemen mij Alexander Daarop verdeelde mijns ondanks het en mijn vrienden Sacha. Ik hoop, noegen kapitein Palikoff en prins Obokolonel, dat gij y onder de laatsten resky te zien," lispte Hélène kwijnend, gezelschap zich in tweeën. Boris zat weinig op het woord „neef" druk- met mij aan de tafel te praten en rangschikt en ptyj ook Sacha zult een kend. „En wat zeiden zij van mij?" Op- Hélène en Sacha zaten samen te babnoemen." De deur van Hélène's kamer werd eens riep zij: .'Neenl Ik zie, dat gij belen óp een sofa, die zij in beslag geopend en binnenkomend vernam zy beiden tegelijk wilt spreken. Het is genomen hadden. Ik kan niet precies een compliment en dat neem ik met uit vertellen, waarover hun gesprek liep. de laatste woorden. Als men het hoofd volheeft van de Zij glimlachte tegen den knappen de tweede hand aan!" „Maar het is een epigram!" zei Boverschrikkelijkheden- der Russische poiongen man en fluisterde: „En ik ook." ris, „de oude Oboresky zal wanhopig litie, is men wel eens niet zoo helder „Goed zoo, ma cousine," riep Sacha en met de onstuimigheid der jeugd en zijn, als het niet oververteld wordt.*' om te denken. Ik weet wel, dat zij „Nu, vertel het mij dan maar, begonnen met lachen en grappen made brutaliteit van een garde-of f icier, lachte Hélène en keek Sacha aan. ken, doch spoedig vertrouwelijk wergaf hij „mijn officieele vrouw" een kus, „Hij »ei: Ik heb vandaag aan het die al te hartelijk was voor een neef. station een dame ontmoet, die parbleu 1 den, zoodat beiden zachtjes praatten en Hélène van tijd tot tijd haar woorden Deze begroeting werd, volgens landsna een spoorreis van twee dagen nog kracht bijzette door haar blanke schougebruik, door Boris herhaald, hoewel ders op te halen, en Sacha door blikschoon was." .. op veel bedaarder manier. „Wat moet zij wel geweest zijn bij ken, die hij ongetwijfeld onwederstaanIk zag hoe de betooverende schoonbaar vond, tot zich te trekken. heid van mevrouw Lenox-Gaines, ge- haar vertrek?" riep Boris. „Ei, ei!" lachte Hélène even blozend. Het scheen mij werkelijk toe, dat de boren Vandèrbilt—Astor, beider oogen '^Daarom zijn wij hier gekomen," dame voor een nieuwbakken „officieele reeds tot zich getrokken, en misschien Sacha met een diepe buiging. vrouw" onder mijn eigen verontwaarwel het hart van een der beeren ver- sprak „En dan te moeten denken." gmg hij digde oogen wel wat heel erg koketoverd had, want zij staarden haar vol „dat ik, als ik vandaag geen teerde. bewondering aan terwijl zij hen verzocht voort, dienst gehad had, aan Het station was Intusschen hoorde ik hoe Boris, voor weer te gaan zitten. geweest en u al twee uren geleden ge- zooverre mijn boosheid mij tenminste „En dit is nu grootmama? lachte zien had." Zijn donkere oogen vulden toeliet het te verstaan, mij verschillende Sachs.. dit gezegde levendig aan. interessante bijzonderheden vertelde om„Geen wonder, Laura," riep Boris trent het leven mijner dochter in Rusland en eenige anecdoten omtrent Constantine Weletsky, dien hij „den edelsten ouden Rus, uit de regeenng van Alexander den Tweede overgebleven, noemde en van wien hij zei: „Als gij hem zoo goed zult kennen als wij, zult gij hem even lief hebben." Daarna stond de jonge edelman op, daar hij waarschijnlijk mijn verstrooidheid bespeurde. Hij schreef die natuurlijk toe aan Sacha's gedrag tegenover mijn vrouw, want hij wierp hem een afkeurenden blik toe. Misschien ook vond hij ons gesprek niet zoo interessant, als dat van zijn broeder met Hélène. Opstaande vertelde Bons mij iets, dat mij deed ontstellen. „Misschien hebt gij nog met vernomen," zei hij, „dat Margaretha overmorgen van haar landgoederen in Kjasan vertrekt?" „Gaat mijn dochter overmorgen op reisl" riep ik luide in mijn schrik, dien men gelukkig voor vreugde hield. „Ta, over drie dagen is zij hier. HET BEKENDE CABARET-ENSEMBLE Ik dacht wel, dat gij er blij om zoudt i| van Doek Stuurop gekiekt toen de leden ervan ^-^f^ S^^feÄ. zijn. Gij hebt haar in bijna twee jaar niet gezien," zei hij, zijn pet en jas nemend.

DE RUBRIEK DER DERDE MUZE KARAKIIRMIKI \IVf.

Wy/2 Officteek Vrovw

sehen haakjes zette, geven een richt- #9 ,z,*1 $0 gnme zoowel bij den speler snoer aan hoe een dergelijk fragment als bij den toehoorder de illusie van gespeeld moet worden. Men wachtte juistheid in het leven roepen. zich echter wèl, een geraffineerd liefHet grimeeren behoort op de eerste desspel te laten zien. — Justina verbeeldt de maagd, die zich nog maar plaats tot de uiterlijke verzorging van ten halve van hare liefde bewust is den acteur en mag dus geenszins veren het zoeken naar den oorsprong van waarloosd worden; de grime moet zóó haar leed moet ons medelijden opwek- ajn, als de rol het eischt. Dit laatste ken. Doet het dit, dan is zeer aeker is nogal logisch, hoor ik den dilettant reeds zeggen. En tóch heb ik meerde vertolking ^rootendeels geslaagd. malen ondervonden, dat die logica door Uit het weinige, dat ik in deze artikeltjes over Calderon schreef, moge den hefhebber veronachtzaamd 'werd bij de dilettanten de lust ontspruiten, Meermalen liet een speler zich door deii eens naar zijn werken te grijpen om kapper zóó grimeeren, dat zijn uiterlijk deze te leeren kennen. Een ongekend geheel in strijd was met de rol, die hij vervullen moest. Deze fout ligt zeer genot wacht hen. VICTOR dikwijls bij den tooneelkapper. Dilettanten, die het ernstig met hun werkmeenen, zullen zich echter door den kapper m <.I
Mu wij den minnaar gehoord hebben, moeten wij naar de beminde luisteren. Haar alleenspraak is de allerzuiverste en fijnste teekening van de maagd, die aan zichzelve niet wd bekennen, dat de liefde, ook al heeft deze haar hart nog niet geheel ovettneesterd, toch haar hart niét vruchteloos heeft aangevallen. Zij vraagt zichzelve af: „Liefde? Heb ik die dan ooit gekend? Het is immers alles ijdelheid! Heb ik Celio niet afgewezen en heb ik niet Floro met verachting bejegend? Heb ik nietCipriano (bij het noemen van dien naam houdt zij peinzend stil en is aan de hoogste onrust ten prooi), heb ik niet Cipriano zóó hard behandeld, dat hij van mü wegliep en dat tot op dit oogenblik memand weet, waar hij gebleven is? — Ik geloof, dat dit feitelijk de oorzaak is van het onrustig verlangen, dat naj kwelt. Van het oogenblik af, dat ik mij bewust werd, dat hij om mijnentwille is heengegaan, gevoel ik mij ongelukkig en gevoel ik, ik weet met welke smart.... Maar neen! (hier komt zij wederom tot eenige rust), dat is mets anders dan medelijden, ja, het is medelijden wat ik gevoel met dien beroemden, door allen zoo hoog geschatten man; — helaas,,om mij, om mij alleen heeft hij zich aan de vergetelheid onttrokken maar (wederom grijpt de onrust haar aan) als het slechts medelijden is, dat ik gevoeg waarom gevoel ik dat medelijden da ook met voor Celio en Floro, di« ook om mij, thans in de gevang zuchten? — Maar stil, redeneer m langer — enkel medelijden kan m in dien toestand brengen, waarom zo«, ik dan nog naar andere redenen zoeken ? Maar toch, verwarde verbeelding, — waar wederom voert gij mij heen? Ik weet niet of ik — wist ik maar, waar Cipnano zich bevindt — ik weet niet, of ik dan bij hem geen troost zou gaan zoeken 1" Ziedaar in enkele woorden een der vele zwakheden van' onze natuur geheel voor u blootgelegd. Het gevoel, dat zich bij het lezen van die woorden van u meester maakt, is dan ook niet .twijfelachtig, kän dat trouwens ook niet zijn. Want al plooit zich nu en dan uw mond tot een glimlach, in den grond hebt gij toch medelijden met Justina en met den mensch in haar. Zoo staan dan ook de besten vaa ons ieder oogenblik bloot aan drogredenen, die alleen zy' weten op te lossen, tegen wie ze met worden aangewend. Ik geloof niet, dat ik, zelfs om den FBAAIE ZILVEREN WISSELBCKER. lezer een denkbeeld te geven van Cal- dien DE de Directie van „Het Weekblad" beschikbaar deron's ongemeen talent, nog meer belde e ,£M Vms^'welke TSoneelvIrMÄ met twee A^t« uitvoeringen, In haar daan hoef aan te halen. Ook al deed ik ddie2 -e vlno !?r& . »"«oo'ideeld zullen worden-het hoSostS het, het denkbeeld, dat de lezer zich ffi^LS^SS ïS bereiken. Oe wisselbaker wordt voor één jaar het eigendom van die vereenlolno welke door middel van die fragmentarische volgens het rapport van de jury het hoooite aantal aanhalingen van dat talent vormde, zou punlen heeft behaald, torwjl de beker het deflnltïf van die v«r«nlglnrwelke hem twei' uit den aard der zaak niet dan zeer eigendom wordt hUSl'S^ •lkrde, ?r eofj|r,em"1 m heTgeheel wwÄ onvolledig zijn. h t 0 va "f Jf? I, L ' bHzonderheden Betreffende dezen Reeds de aanduidingen, die ik tuszie men „Het Weekblad" .nummer 300.

De beste school om de kunst van gnmeeren meestér te worden is het leven zelf. Elke rol geeft het representatieve type van figuren, die in de samenleving bij massa's gevonden worden. De toeschouwer zal dikwijls in het uiterlijk der spelers een overeenkomst zien met soortgelijke menschen, die hem in den dagelijkschen omgang met menschen van allerlei aard bekend zijn. Is deze overeenkomst niet aanwezig, dan ontstaat bij den toeschouwer een desillusie. Het is natuurlijk niet genoeg een willekeurig type na. te bootsen, zonder tekening te houden met de betreffende rol. Vooral de karakteristieke eigenschappen, het wezen der te verbeelden figuur, moet door de grime zoo duidelijk mogelijk weergegeven worden. In een volgend artikel zullen we nog iets zeggen over het grimeeren door den dilettant zelf. M.i. moet een dilettant, die jaren de tooneelspeelkunst beoefend heeft, ook zelf de grimeer- . stift ter hand nemen — meer dan de tooneelkapper immers heeft hij zich in zijn rol ingeleefd en zal derhalve zelf een luistere voorsteUing hebben van het karakter, dat hij uitbeelden moet, dan hij den tooneelkapper kan bijbrengen. VICTOR.

> \

- 29

Zijn wenk om te vertrekken werd zijn," antwoordde Hélène haastig Hii nendeli k SarhaZeH- Vlan J opgenomen door zij. „Denkt gy, dat ik iets geef om hem zaam nnH HS ambtenaar der regeering/'ak of een anderen Rus - behkve om be™ M ' , g opstond, zeggendeonderdaan van den czaar, verplich zijn .»Morgen kom ik. u weer bezoeken, ma k ^i™ -en moeder ^opig coasine, en hoop u iets van de heerlijk- onmiddeUijk alles aan de politie Te ik, terwijl 'myn —"^ maken doen weten. Doet hij het ^iet, dan an St P terSbu ?k T^ ^ - f, ^ ^ laten ziL. ZtJ1} even/c^dig als wi. mj Zij hield plotseling op en vervolgde e ik kom dan alleen en breng geen met waardigheid: ontdekking wordt zijn naam van de broer mede, die met ongeduld verlangt f betrekkin en z u ^u g o den u naar de baccarat-tafel in de Yacht-dub: hjst van den adel geschrapt en ziin reÄV ng lnboez in ?. en) de bijzondere ik hoop dus langer te kunnen blijven " • goederen worden verbeurd^verklaard. betrefcïw g aann tot " ^ N staat, geeft „De baccarat-tafel in de Yacht-club Ais gij hem ons geval vertelt - dan ,, 2ft — oat valt meer in uw smaak, Sacha " moet hij kiezen tusschen twee dingen- u recht mijn staatkundige positie te antwoordde Boris, en wendde rich t^t óf hij moet de politie op de hoSgte veXïJid3''.- dit }S ^-00dlg voor °™ nuj. „Constantme heeft u in de Club brengen en u ongelukkig maken, ü, zijn de zÏÏk 'J^f^i'^ een «inde aan de zaak maakt, door vanavond baron bloedverwant en gast - öf hij moet ingeschreven. Wij hopen dus menig aanFnednch te gaan opzoeken. De gemeeT om u voor straf te bewaren, alles vS genaam uurtje met u door te brengen zwijgen. In het eerste geval zijn S 0l0nel " Kboog ü , H^ drukte miJ de handen en die in het buitenland is door de gebeleefd voor mevrouw. Sacha beiden verloren. Kiest gy het tweede heune pohtie afgesneden, die ons cijferdrukte mij eveneens de hand, doch eaf schnft en onze middelen om brieven mevrouw weer een kus, daarom ikhlm De waarheid en juistheid van haar dekt t, populair zUnl

amÉr*

' --

6 NIEUWE ROMANSg van HEDWIG COURTHS-HAHLER

%#

TITELS DER DEELEN: 1. Britta Riedberg II 4. Ze hadden el2. Wie werpt den kanderzoo lie£ eersten steen? 5. Het Parelsnoer 3. Levensstormen || 6. Feeënhanden HPnwir, rmiRTHS-MAHLER is op het cogenblik een der meest bekende romantasTtHSXÉtH'

bie'den wU aan voor den prU« van n3.50, betaalbaar in 9 maandelUksche termUnen Van /1.50. of meer naar verkiezing Franco toezending der complete serie 6 f ^dbe*fÄ na ontvangst van onderstaand bestelbiljet aoor.

G. J. GBAAÜW, Boekhandelaar, Amsterdam, Keizersgr. 168 Telef. 44505. Postrekening 48505

^atifsi''"''""

».tVrNStTQIlMEN

6 Nieuwe Romans van HEDWIG COÜRTHS-MAHLER,

>•«*«'•«••' ••>* - 30 -

tt HAOOEH ttkAWÓ ZOO Ut»

Naam

Woonplaats

Beroep

- 31 -

j; | HIT fARELSHOÉ«

■

WOORDEN EN MUZIEK VAN THEO KONING

(AAN MIJN DOCHTERTJE)

.Xenyondia.

**

« «-derö,

wEiKoum

Moe - oleriS

«P en. .gei;

r / !

I

wm

Htm w« liaf..da

É

Thea wordt door 't wiegeliedje,

'tt ZoX Z.r\ Zoete me.sje wd

\

geSUSt;

gaan slapen. Door haar moe goenacht gekust.

en hu« rrooit, IW;« lief.de

r g=^fr

REFREIN: Thea, slaap nu, eng'Ien waken j je Wiegje onver oosd

? Gij

1

^^

P

'm

zijt vaders, moeders engel I Hunne liefde en hun troost, (bis)

Èhi.ntrM.tl

lp

w

p

fa

Jz:

Thea, sluit je lie^e oogjes,

Moeder houdt bij 't wiegje wacht;

Slaap mijn aangebeden engel. Slaap maar rustigI Goeden nacht!

ENORME . VREUODE BEREIDT OU UW KINDEREN IN INDIÊ. ZU ztfn hoogst gelukkig met KERSTMIS een

MN

„HIS MASTER'S VOinK" GRAMOPTTOttTK.

ro ÜFA

HET WARE TROPEN-INSTRUMENT, EN EEN COLLECTIE NIEUWSTE GRAMOPHONE-PLATEN VAN U TEN GESCHENKE TE ONTVANGEN VRAAGT PRIJSCOURANT EN NIEUWSTE CATALOGI AAN-

05

N.V. WILLEM SPRENGER'S ORAMOPHONE> EN RADIOHANDEL. DEN HAAO i Hoofdmagazltn: PASSAGE 46 Tel 13778 Filialen: LAAN v. MEERDERVGORT OOa, Telef. 36208 - LAAN v. ^J^^^m ^Ä^S^IS WIJ VERZENDEN ZEEWAARDIG VOOR U ONDER GARANTIE (Wlnkelgaler« Red. en Ad*..: G^ewater 22. fiden. Te,. rOO.Po^reken.no «660

VmehUnt

„.^ __ „,„. ^

kyfmrUM

*

^^VOSSE^H^ä

^^k

i