Zomer Schoolblad Sint-Jozefinstituut Geel - jaargang 65 - zomernummer

Zomer 2011-2012

Schoolblad Sint-Jozefinstituut Geel - jaargang 65 - zomernummer

COLOFON Verschijnt tweemaal per schooljaar Administratie Technische Schoolstraat 52 2440 Geel [email protected] www.sjgeel.be Uitgever Marc S’Jegers Redactie Jean Aerts Gonda Alen Simonne Bakelants Wendy Cornelis Denis De Ryck Bert Dierckx Pam Eyckmans Harry Hendrikx Karine Heylen Anneleen Lambaerts Hilde Verdonck Lay-out en vormgeving Simonne Bakelants Correctoren Gonda Alen Pam Eyckmans Aan dit nummer hebben meegewerkt Onze collega’s: Ingrid Sels Jef Nuyts Koen Torfs Miek Van Severen Marleen Vankerckhoven Jan Caers Thomas Smets Johan Lauvrijs Rein Van Vaerenbergh Eric Cronin Guy Jansen Yves Op de Beeck Geert Avonds Peter Croux Jim Cornelis Eddy Vanaelten Mia Verstrepen Maarten Storms Gunther Mols Liesbet Oosters Ingrid Smets Gerd Dams Joos Michiels Wie Van Dun

Onze leerlingen: Eline Van Goylen T3Oi7 Isabel Jacobs T3Oi7 Sarah Vissers B3Al7a Pim Mertens T3Iw6 Valerie, Laura, Tess, Liesl, Isabelle en Anke (Teen TV) Jef Vermeer T3Em5 Axel Willems T2Ht3 Leerlingen van B3Dz6b, 6c en van T3Bw6 Leerlingen van B3Dz7f Lies Van den Bergh B3Dr7 Jorien Mens B3Bc7 Giel Gybels B3Bp5 Leerlingen van T3Bw5 Leerlingen van T3Ht6 Leerlingen van B3Bp6 Bjarne Mertens B3Bp6 Leerlingen van B3Sg5 Jana Peeters B3Tb7 Robbe Minten T3Em5 Leerlingen B3Al7a en b Bjorn Campforts B3Dz7v Robbe Van Broekhoven en Robin Janssens van T2Et4 Leerlingen nieuwsdienst leerlingenraad: • Jolien Ceulemans • Ben Kenis • Stef Van Eynde • Pieter Loos • Michaël Gebruers.

IN DIT NUMMER

59 31 84 5. 6. 54. 82. 84. 86. 88. 90. 94.

39 24

voorwoord schoolnieuws klasnieuws op de sofa met… de passie van... prijsbeest de jaren stillekes de schoolpoort voorbij wij gedenken...

Voorwoord Het zit er op! Schooljaar 2011-2012 is voorbij. Sommige leerlingen hebben een jaar lang kunnen genieten van onze school. Ze hebben zich geamuseerd maar ze hebben ook veel bijgeleerd. Dat hebben we als school graag. Daarvoor zijn we er,… om op een amusante manier te laten leren. Maar er zijn er ook onder jullie die een erg lang jaar achter de rug hebben. Misschien omdat het leren je niet zo goed lukte. Wij hopen toch dat je erin geslaagd bent om het jaar goed te beëindigen. Misschien omdat onze regels je sterk hinderden. Je moet echter beseffen dat er in de hele samenleving regels zijn. Later ga je altijd met regels moeten leren leven en werken. Na de inspanning volgt nu een lange tijd van ontspanning. Je kan veel gaan sporten. Of je kan eens gaan vissen. Degenen die de juiste leeftijd hebben mogen al eens proeven van ‘gaan werken’ in een of andere studentenjob. Wees voorzichtig en werk veilig. Je kan thuis of in de familie al eens een (extra) handje toesteken zonder steeds naar je uurwerk te moeten kijken. Je kan wandelen, ergens ver weg van hier, of in de Ardennen, of dichtbij huis in het Prinsenpark te Retie. Je mag al eens lekker luieren op een strand, in België of daarbuiten, of aan het zwembad van de stad Geel. Mogen wij je vragen om toch eens iets anders te doen tijdens de vakantie? Pak eens een boek vast! De openbare bibliotheken in de buurt bieden een ongelooflijk grote keuze. Loop er maar eens binnen. Bezoek eens een kerk! Te beginnen met de monumentale kerken van SintAmands en Sint-Dimpna hier in Geel.

Er is zeker wel een moment te vinden dat ze geopend zijn tijdens de volgende twee maanden. Bezoek eens een museum! Een voorstel: Het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika in Tervuren. Je kan het nu nog bewonderen in zijn ‘oude’ museumglorie. Eind 2012 sluit het voor een grondige renovatie en pas in het voorjaar van 2015 gaat het opnieuw open voor bezoekers. Het is niet verboden om deze kansen ook te benutten als je verre reizen maakt. Enkele leerlingen, hopelijk niet te veel, zullen de volgende twee maanden toch steeds een oogje op hun boeken moeten houden. Degenen die nog wat moeten bijwerken om het volgende leerjaar goed te kunnen starten doen dit ook best. Anders sleep je als leerling deze problemen maar mee naar je volgend jaar en dan is de start erg lastig. Goed begonnen, is half gewonnen en voor sommigen ligt het begin al in de volgende maanden, juli en augustus. Als school willen wij jullie, leerlingen, ouders, leerkrachten, onderhoudspersoneel en administratief personeel heel erg bedanken voor jullie inspanningen om van onze school voor veel van onze leerlingen ook een beetje een ‘thuis’ te maken. Onze leerlingen die ons vele jaren trouw waren, wensen wij alle succes toe in hun verdere leven. Wij wensen hen en hun ouders te bedanken voor het vertrouwen dat jarenlang in ons werd gesteld. En laten we in deze natte start van juni hopen op wat beters… Marc S’Jegers Vestigingsplaatsdirecteur

CONTACT—ZOMERNUMMER 2011-2012 5

schoolnieuws GEDICHTENDAG 2012 Het thema van de gedichtendag 2012 was STROOM. Stroom is er altijd en overal: waterstroom, elektrische stroom, woordenstroom,... Stromen verbinden plaatsen en mensen. De leerlingen van de tweede graad technisch lieten zich door stroom inspireren tot het maken van creatieve werkstukjes. Op de foto staan enkele winnaars met hun gedicht. Zij ontvingen allemaal een boekenbon. Ingrid Sels

6

CONTACT—ZOMERNUMMER 2011-1012

LEERLINGEN VAN HET TWEEDE JAAR LEERLINGEN VAN HET TWEEDE JAAR BEZOEKEN BEZOEKEN ONZE BOUWAFDELING ONZE BOUWAFDELING

De leerlingen van het tweede jaar van ‘t Peperstraatje staan naar volgend schooljaar toe voor een belang‐ rijke keuze: welke richting ga ik uit in het derde jaar? Om deze keuze te vergemakkelijken kwamen ze on‐ langs een kijkje nemen in onze verschillende afdelingen. Ook onze bouwafdeling zette haar deuren open voor de tweedejaars.


A L A G

8


L A B


FIETSPROJECT 2012 De fietsquiz is dit jaar gewonnen door Robin Liekens uit B2DZ4D. Robin won een heerlijke taart gemaakt door onze eigen bakkersafdeling! Proficiat Robin! De leerlingen, leerkrachten en directieleden die meegedaan hebben aan de fietsmarathon hebben in totaal 1624 km gefietst! Het departement mechanicaelectriciteit won de marathon met 444 km gevolgd door het departement hout-bouw met 416 km. Op de derde en vierde plaats is respectievelijk het departement voeding met 395 km en het departement landbouw met 369 km geëindigd. Nogmaals proficiat aan alle deelnemers voor hun inzet! Ook tijdens de lessen L.O. hebben de leerlingen van de 2de graad hard gefietst op de Leunen met een record van 69 rondes! De leerlingen van de 3de graad hebben met succes hun behendigheid gedemonstreerd op het fietsparcours op de speelplaats van de 3de graad.

Miek Van Severen

10


EEN MODERN SPROOKJE... Tijdens de les Nederlands kregen de 4de jaars de opdracht om een sprookje te moderniseren (zij kregen hiervoor slechts een half lesuur). Hier lees je het resultaat van Robbe Van Broekhoven en Robin Janssens (Et 4):

DOORNROOSJE EN DE DRUGSNAALD Er was eens een tienermeisje van 16 jaar. Doornroosje was haar naam. Haar vader was gescheiden en hertrouwd met een andere vrouw. Ze waren een nieuw samengesteld gezin met 8 kinderen. Het meisje was de allermooiste van de acht, maar dat kon de stiefmoeder niet verdragen. De 8 meisjes zouden meedoen met een missverkiezing. Maar omdat Doornroosje zou kunnen winnen, besloot de stiefmoeder dat ze niet mocht deelnemen aan de verkiezing. Ze smeedde een snood plannetje. Doornroosje moest op de vooravond van de verkiezingen de drugsspuiten van een jeugdbende, die het OCMW-pand gekraakt had, opruimen. De stiefmoeder was ervan overtuigd dat Doornroosje zich wel zou prikken aan één van de vieze drugsspuiten. Zo gedacht, zo gebeurd… Doornroosje prikte zich en viel bewusteloos neer. Ze lag 3 dagen lang bewusteloos in het pand. Toen vond een 17-jarige hippie haar. Hij vond haar zo mooi dat hij haar eerst wou kussen alvorens de politie te bellen. Doornroosje ontwaakte en ze reed samen met haar prins op zijn witte scooter nog een gelukkig leven tegemoet.

Marleen Vankerckhoven


INFOAVOND VERDER STUDEREN Op vrijdag 10 februari vond in het departement Landbouw een infoavond plaats waarbij onze laatstejaars eens konden spreken met nog studerende of reeds afgestudeerde oud‐leerlingen over een bepaalde studierichting. Deze avond is heel erg nuttig voor onze laatstejaarsleerlingen omdat ze hier heel concrete informatie kunnen verzamelen over de studie die ze volgend jaar willen aanvangen. Het weerzien met onze oud‐leerlingen is natuurlijk ook fijn en we willen hen nogmaals bedanken voor hun aanwezigheid! Enkele reacties: Matthias Smets, BW6 : Voor mij was de infoavond zéér geslaagd. Ik heb een gesprek gehad met Frederik Faveere die reeds afgestudeerd was als master Biowetenschappen – Natuur en milieu. Hij heeft me heel wat nuttige tips gegeven en kon me echt overtuigen! Niels Vercaigne, BW6 : Mijn studiekeuze stond min of meer vast en dus had ik Ruben Dickens uit‐ genodigd, een oud‐leerling Biotechnische Wetenschappen die zijn eerste jaar Biomedische labora‐ toriumtechnologie op de Erasmushogeschool te Jette volgt. Hij heeft me het verloop van de oplei‐ ding uitgelegd en verteld hoe het juist zit met de studiepunten, de stages en de studieprojecten. Hij zit op kot op een zogenaamde “Peda” (een appartementsgebouw van en aan de school waar de school kamers verhuurt) en vertelde me dat het er echt een toffe bedoening is. Eigenlijk een kamp waar je af en toe naar de les moet. Na de uitleg was ik helemaal overtuigd. Ruben, tot in Brussel!

12


De leerlingen van De leerlingen van ’t Peperstraatje op bezoek ’t Peperstraatje op bezoek bij de bouwplaatsmachinisten in Herentals in Herentals

Om onze toekomstige leerlingen te laten kennismaken met de verschil‐ lende afdelingen van de school hebben wij de leerlingen van ‘t Peper‐ straatje uitgenodigd voor een bezoekje bij de bouwplaatsmachinisten in Herentals. Om te beginnen kregen de leerlingen een korte uitleg wat een opleiding bouwplaatsmachinist allemaal te bieden heeft en een rondleiding op het oefenterrein. Daarna was het aan hen om onder begeleiding van onze studenten plaats te nemen in de verschillende graafmachines om zo te ervaren hoe het voelt om met zulke zware machines te werken. Hopelijk was het voor hen een leerrijke ervaring en mogen we ze binnen enkele jaren verwelkomen in de afdeling bouwplaatsmachinist. Jan Caers CONTACT—ZOMERNUMMER 2011-2012 13

MICROCONTROLLERS 14

Uitwisselingsnieuws De afdeling Elektronica is dit schooljaar gestart met een internationaal project omtrent het onderwerp Microcontrollers. De bedoeling is dat er met dit project een microcontrollerset wordt ontworpen die kan gebruikt worden tijdens de lessen. Het is een project dat gedurende twee schooljaren zal doorgaan. Zowel leerlingen als leerkrachten zullen aan deze uitwisseling deelnemen.

Van zondag 9 oktober tot zaterdag 15 oktober is de eerste ontmoeting geweest tussen de 9 verschillende landen. Deze ontmoeting is doorgegaan in het coördinerend land Turkije. Tijdens deze week zijn we zeer warm en vriendelijk ontvangen door de Turkse delegatie en konden we kennismaken met de verschillende landen. We bezochten de Turkse school en de plaatselijke universiteit en hebben kunnen zien met welk materiaal ze op dit moment aan de slag gaan tijdens de lessen microcontrollers. Er is tijdens deze week veel tijd gemaakt om de plaatselijke cultuur te beleven. Zo bezochten we enkele kerken en moskees en hebben we een typische Turkse volksdans gezien. We bezochten ook een pottenbakkerij om het fijne Turkse handwerk te bewonderen. We verbleven in het toeristische Capadocië waar je ook geweldige landschappen


hebt en waar we ook met volle teugen van genoten hebben. Daarnaast is er ook goed gewerkt om het hele project op te starten en in goede banen te leiden. De verschillende landen zijn in werkgroepen opgedeeld en elke werkgroep heeft zijn specifieke taken gekregen. Ook de volgende uitwisselingen zijn gepland en er zijn afspraken gemaakt omtrent de leerlingen die mee op uitwisseling gaan en het aanbieden van gastgezinnen. Kortom, we kregen de kans om in een mooi hotel te verblijven en te genieten van de Turkse gastvrijheid. Daarnaast zijn de eerste belangrijke stappen gezet in ons project en kijken we al uit naar de volgende uitwisseling. Deze zal plaatsvinden in Sicilië en hier zullen ook leerlingen aan deelnemen. Indien je nog meer wil weten over ons project of wil volgen wat er allemaal gebeurt, kan je ook naar de website van ons project gaan en kan je zelf een beetje op ontdekking gaan.

Voor verdere informatie over deze uitwisseling raadpleeg de website van het project: http://www.microcontroller‐ldv.com/index.html Thomas Smets


GIPS

4

VIPS

Sinds enkele jaren is de wedstrijd “Gips4Vips” een begrip geworden in het technisch onderwijs. Nadat onze zesdejaars (van vorig jaar) uit de richtingen elektriciteitelektronica en werktuigmachines met een mooie 2de plaats konden pronken, was er weinig motivatie nodig om opnieuw de uitdaging aan te gaan. Onze leerlingen uit mechanische vormgevingstechnieken en industrieel onderhoud waren dit jaar aan de beurt om het Sint-Jozefinstituut te vertegenwoordigen. Het werden opnieuw 2 prachtige geïntegreerde proeven. De leerlingen van industrieel onderhoud renoveerden en automatiseerden een wals (foto 1). De richting mechanische vormgevingstechnieken ontwierp en construeerde een spuitgietmatrijs voor sleutelhangers met het logo van Gips4Vips (foto 2). Hoe kunnen we nu beter het technisch onderwijs promoten dan door aan iedereen een ludieke sleutelhanger te geven om aan je sleutelbos te bevestigen?

Foto 1

Foto 2 De juryverslagen lees je op de volgende pagina.

16


KOGEKA Geel : een matrijsvorm ontwikkelen Klas: 6 Mechanische vormgevingstechnieken

GIPS

4

VIPS

Juryleden: Goedele Hufkens, Harry Milis, Carl van mol, Lily Verniers, Tony Vromans, Joris Wijnants Verslag Alle deelnemende projecten in Gips4Vips haalden een hoog tot zeer hoog technisch niveau. Ook jullie project was op alle vlakken uitstekend. Een leuke bijkomstigheid is trouwens dat jullie een aandenken aan de wedstrijd hebben gemaakt voor iedereen. Dat jullie niet bij de winnaars zijn, heeft meer te maken met de zware concurrentie dan met de kwaliteit van jullie eigen project. Jullie hebben bewezen heel wat in je mars te hebben en ook als een hecht team te hebben samengewerkt. Jullie slaagden er met een duidelijk gestructureerde en mooie presentatie in om jezelf goed te verkopen. Geen enkel ander team slaagde er zo goed in om het technische werk op een bevattelijke manier uit te leggen. Ook de niet-technisch geschoolde juryleden waren helemaal mee in jullie verhaal. Een knappe prestatie!

KOGEKA: renovatie wals Klas: 7 IO

GIPS

4

VIPS

Juryleden: Kris Van Eeckhout, Pierre Kerssebeeck, Katrien Didden, Bart Van Puyvelde, Wim Van de Moortel Verslag De jury zag een mooi project, dat op de finaledag vlot gepresenteerd werd. Het viel de jury ook op dat de deelnemers veel rekening gehouden hebben met de feedback die werd gegeven tijdens de tussentijdse evaluatie. Hoewel het project van in het begin al op het juiste spoor zat, werd er toch nog goed bijgestuurd. Toch had de jury graag meer aandacht gezien voor de veiligheidsaspecten, vooral omdat de deelnemers leerlingen “industrieel onderhoud” waren. Ook het aspect “onderhoud” van de installatie kwam te weinig aan bod. Tenslotte suggereert de jury ook dat het bij dergelijke projecten interessant is om samen te werken met andere studierichtingen op school. Aangezien samenwerken zeer belangrijk is in het bedrijfsleven, beschouwt de jury dat als een absolute meerwaarde. Niettemin wil de jury de leerlingen uitdrukkelijk gelukwensen met hun deelname. We hopen jullie school volgend jaar terug te zien!

Johan Lauvrijs


Comenius: I wanna be fitter Visit to Austria in May What did the students of SG5 learn? Comment: Pieterjan Spreuwers

In this short week in Austria I learned that the Austrian people are very kind and very open. I also learned that my image of the Turkish people was completely wrong. They are very friendly people. The programme we had this week was very interesting. I learned a lot such as how they get salt from the mine in the mountains. The trip to Salzburg was also very nice, it is a beautiful city. And like Erwin (Austrian teacher) said I will be more critical about the food I buy, about its origins and its way of production.

Comment: Ruben Danckers

It was fun just to see how things are going in another country. :). I have also met great people and my family was really friendly. The active things were the nicest things to do. :)

Comment: Fien Vandoninck

I learned that I can do more by myself than I thought. I can speak English with students from other countries and when I don’t know a word I can use sign language. I learned that I have more endurance than I thought. I can keep my mouth if necessary and think before I talk. I found out that some students (from other countries) don’t have respect for people around them. My host family was very nice. They have done a lot for me. I will remain in touch with them. I have certainly enjoyed this week and I’ll definitely go back on holiday with my boyfriend.

Comment: Chelsey Reynders

I learned a lot. My English is much better now. I thought it would be much harder to talk English. I can even understand a little German now. The day trips were very entertaining. I learned a lot of the day trips. We went to a bio farm and the owner lead us around in the farm so we saw and learned how the Austrians run their business and now we know what bio farming is about. I also have friends from other countries. We learned much of the culture here. Because I learned a lot about Austria and I also saw so many interesting places, I want to come back next year with my parents.

18


Comment:Jobbe Verbist

I learned that if you can use a lot of different languages it is easier to communicate with people from other countries. It was great going into a bucher‘s shop from another country. After the salt mine, I know where the salt comes from. It was also an educational week with my host family.

Comment: Mathias Bertels

It was a good week. I learned a lot about organic food and the lifestyle of Austrians. I also improved my English. It was a sportive and a great week. The band in the class is also improved a lot this week (we didn‘t quarrel and that is already a progress). We have seen lots of beautiful things in terms of both culture and life style.

Some sentences from the comments of the Austrian students: Anna: The Belgian and Turkish students were great. I think I spoke mostly to the Belgians because they had the best English. Helene: During this week I learned a lot about other countries and got in contact with pupils from Belgium, Italy and Turkey. After this week I can see that there are big differences between the countries in language, the culture and how open minded people are. The most I could talk with the Belgian students because their English was the best and they were interested to get in contact with the others. They were also very motivated and did everything with us what the teachers had organized. Franziska: I also want to commend the Belgian pupils because they are very polite and they worked interested on the course.


NIGEL WILLIAMS 20

Nigel Williams is iemand die op zijn 22ste geëmmigreerd is naar België. Naar zijn zeggen wou hij een lange reis maken waarbij hij verscheidene landen zou bezoeken. Maar hij is hier blijven hangen. Zijn show ging over hoe hij dit ervaren heeft. Persoonlijk vond ik het een goede show. Hij betrok ook het publiek erbij, wat ik een positief punt vind. Zoiets geeft een optreden altijd een andere sfeer. Ook het realistisch beeld dat hij aan ons wou geven over hoe het is als immigrant, vond ik knap. Hij maakte dit telkens nog duidelijker door de reacties van Vlamingen te vertellen in het Vlaams. Je hoorde aan zijn uitspraak dat hij de taal leerde van verschillende mensen: Antwerpenaren, West-Vlamingen en immigranten. Maar dat stoorde mij niet. Ik vond het ook super dat hij alles verstond wat wij als publiek in het Nederlands zeiden. Als voorbeeld het meisje uit dierenzorg; zij riep dat ze na de middag praktijk had. Waarop hij reageerde:' Alles is praktijk.' Hieruit blijkt dat hij dat woord wel degelijk begreep. Ook al is dat niet direct een woord dat op de werkvloer of in het openbaar gebruikt wordt. Nog een punt dat aangenaam overkwam, was dat hij voor België opkwam. Hij vermeldde regelmatig wat hij positief vond aan Belgen meer bepaald aan Vlamingen, maar dat maakt hem nog geen echte Belg. Zo vertelde hij over zijn ervaring in Nederland. Waarbij hij een discussie had met een Nederlander, over de nog niet gevormde regering bij ons. Zijn reactie op deze uitspraak was:'Wij wachten op kwaliteit.' Dat maakte hem in mijn ogen niet langer een immigrant, maar een medelandgenoot. Zoiets stel ik echt op prijs. Als besluit vond ik het echt een goede show met een zeer interessant onderwerp. Deze show gaf mij een duidelijker beeld van het leven als immigrant. Het was op een makkelijke humoristische manier gebracht. Het is zeker voor herhaling vatbaar.


Sarah Vissers—B3Al7A

I N

W U E

éénjarige opleiding

Se-N-Se

Industriële onderhoudstechnieken

Een aanrader voor die leerlingen die een diploma secundair onderwijs behaalden in het stu‐ diegebied mechanica‐elektriciteit, auto of koeling en warmte én die een brede interesse hebben voor techniek. Deze éénjarige opleiding biedt de mogelijkheid je technisch verder te bekwamen in veel gevraagde onderhoudsdomeinen als montage, demontage, pneumati‐ ca, hydraulica, automatisatie en robotica. Industriële onderhoudstechnieken gaat van start in september 2012. Tijdens het eerste en tweede trimester kom je dagelijks naar school om je kennis en vaardigheden verder te ont‐ plooien. Van de paasvakantie tot einde schooljaar organiseren we, in samenwerking met de omliggende bedrijven, een blokstage om je verworven competenties uit te testen en erva‐ ring op te doen in de dagdagelijkse realiteit.

Voor alle info en lestabellen: zie www.sjgeel.be of www.kogeka.be

Een vermelding waard: ELLEN BOONEN van B2DZ4b is één van de winnaars van de prijzenpuzzel van het Kogekakrantje. Proficiat Ellen!


Uitwisseling MICROCONTROLLERS deel 2 ROEMENIE

22


25/3

Ik word wakker, maak m’n valies nog snel en vertrek richting Technische Schoolstraat. Onze reis naar Roemenië begint. Wat ik niet wist, was dat deze reis 12 uur zou duren en we pas om 4 uur ’s nachts zouden aankomen in Hunedoara, waar 1 van de 2 Roemeense uitwisselingsscholen zich bevindt. We vlogen van Zaventem over München om te landen in ClujNapoca. Hier stond een taxi ons op te wachten. Eenmaal uit de luchthaven werd duidelijk dat we in het voormalige Oostblok terecht gekomen waren; verlaten gebouwen, zwerfhonden, wegen die veel weg hadden van gatenkaas en afval op elke mogelijke plaats. Dit gaf al meteen een enorme indruk over wat het communisme met dit land gedaan had. In Hunedoara aangekomen ontmoette ik mijn gastgezin en ging ik meteen slapen. Ik kon namelijk nog maar enkele uren slapen vooraleer ik alweer moest opstaan.

26/3

’s Morgens had ik de tijd om mijn gastgezin te ontmoeten en het appartement waarin ik slaap te bezichtigen. Dat laatste was erg klein met slechts 2 slaapkamers, een living, een keuken, een badkamer en een halletje. Toch had het gezin meer dan zijn best gedaan om de 2 gasten elk een eigen kamer te geven. Het gezin, bestaande uit de ouders en 2 kinderen, sliep samen in de living. Dan was het tijd om naar school te gaan waar we alle anderen ontmoetten. We konden de school bezichtigen. Deze had veel weg van de H-blok in onze school. In de namiddag gingen we een stukje Roemenië bezichtigen; een groot kasteel en een kunstmatig meer waar een oude stad zich onder verschool. Beide waren zeer prachtig met in het bijzonder het kasteel waar je een uitzicht had over de stad. In de vroege avond bezochten we nog een kerk. Hier had een schilder 5 jaar zijn gang gegaan met een prachtig interieur en lichtinval tot gevolg.

27/3 We brachten eerst een bezoek aan de burgemeester. Daarna gingen we met een lift een berg op om een oude Romeinse ruïne te bezoeken en dat kan je vrij letterlijk opnemen. Buiten een stapel stenen en 3 Roemenen die met een verroeste katrol stenen op de berg aan het zeulen waren, was er niet veel te zien. De traditionele avond daarentegen was stukken beter: traditioneel eten en een dansgroep die in Roemeense kledij traditioneel danste. Meneer Smets omschreef deze dans als “billenkletsen”.

28/3 Vandaag gingen we naar de andere Roemeense uitwisselingsschool in Baia Mare. Deze lag op 5 uur rijden, met tussenstops is dat dus een hele dag. De eerste tussenstop was een museum, hetgeen veel te lang aansleepte waardoor we bij de volgende tussenstop, een zoutmijn niet veel tijd hadden. De zoutmijn was geweldig. Diep onder de grond kon je bowlen, pingpongen en in een reuzenrad zitten. Je kon er zelfs een bootje huren om te gaan varen. Tegen de avond arriveerde ik dan bij mijn gastgezin. Na de vraag hoe het met me was, kreeg ik de vraag “Palinka?” en een halve minuut later brandde m’n keel van de alcohol. Palinka blijkt een zeer sterke, zelfgestookte schnaps te zijn. Het is in Roemenië traditie dat elke grootvader deze drank zelf stookt.

29/3

Vandaag volgde er opnieuw een ellenlange voorstelling van leerlingen en school. Hierna bezochten we een bedrijf waar men schakelkasten assembleerde. Na dit “boeiende” bezoek hadden we vrij en ging ik wat drinken met de Bulgaren en Roemenen. s’ Avonds gingen we naar een club, Athos. Deze was enorm en er was geen spoor te bekennen van de armoede buiten de club.

30/3

De laatste volledige dag. Het einde van deze geweldige uitwisseling kwam in zicht. Jammer! We zagen nog geweldige dingen zoals een klooster, een Sovjetgevangenis en een begraafplaats die veel weg had van een tekenfilm. Op deze dag kregen we zon, regen, sneeuw en hagel, wat toch wel bijzonder is. De sneeuwval mondde al snel uit in een sneeuwballengevecht, best bijzonder op het einde van maart.

31/3

Tijd om naar huis te gaan! De tijd was gevlogen. Een kennismaking met het ruwe landschap en hechte en gastvrije mensen heeft een diepe indruk nagelaten en zal me altijd bijblijven.

Pim Mertens, T3Iw6


Dinsdag 8 mei 2012

24



Comenius Teen TV Meeting Altamura, Italië 5-9 mei 2012 In oktober gingen de jongens al naar Polen, nu waren de meisjes van “Team Belgium” aan de beurt. Zaterdag, 5 mei , konden we om half 5 ’s ochtends aan onze reis begin‐ nen. We ruilden het regenachtige België in voor 5 dagen Italië met een temperatuur van zo’n 27°C. Heerlijk! Het was een blij weerzien met de studenten die we hadden leren kennen toen zij in België waren om aan het project te werken. Het was een geweldig verblijf in het prachtige Altamura. Veel meer dan enkel aan filmpjes werken; er werd cultuur opgedaan, lekker gegeten en vooral veel gefeest! Minder leuk was het afscheid. Dit was immers de laatste meeting van het project. Dat we bij de terugreis geen rechtstreekse vlucht hadden, was voor ons ook zeker geen probleem. Een dagje Rome kon er nog wel bij! Met nog een bezoekje aan het Colosseum en een heerlijke Italiaanse pizza… Zalig! Een paar uurtjes later stapten we met tegenzin op het vliegtuig richting Charleroi. We keerden terug met een heel aantal vrienden, kilo’s en herinneringen rijker!

Valerie, Laura, Tess, Liesl, Isabelle, Anke, Mevrouw Deghein, Mevrouw Verwimp en Mevrouw Heylen

26


Project “Teen TV” - GEEL Dinsdag, 6 maart, was het zover. Na lang wachten zagen we eindelijk onze Poolse vrienden terug, wat de nodige zenuwen met zich meebracht. We haalden rond 4u onze gast op in de zelfbediening en vertrokken richting huis. Na een kort moment van onwennigheid zat de sfeer al snel goed en spraken we af op café. De volgende morgen hadden we een afspraak in de lerarenrefter in de V-blok waar de directie een toespraak hield. Hierna begon de rondleiding door de school waar de andere buitenlandse studenten wel van opkeken. In de namiddag deden we een stadsspel in Geel waar we een bepaalde route moesten volgen en zo een aantal foto’s nemen. Donderdagmorgen moesten we met deze foto’s een powerpointpresentatie maken om deze later aan iedereen voor te stellen. In de namiddag zijn we met een overvolle bus naar Herentals vertrokken om daar op de Bloso-terreinen te gaan schaatsen, wat zeer grappige taferelen opleverde. In het begin stonden er veel studenten aan de kant, maar na verloop van tijd begonnen zij het schaatsen onder de knie te krijgen. Om 15u zijn we dan, met onze overvolle bus, terug naar Geel vertrokken om daar het resultaat van de Griekse workshop te gaan bekijken. Daarna gingen we allemaal naar huis en spraken we onze avondactiviteit af. Vrijdagmorgen vertrokken we voor een dagje Antwerpen, waar we een stadsspel speelden. ‘s Middags zijn we Italiaans gaan eten in “Da Giovanni”, waarna we aan onze wandeling begonnen naar het MAS. Eenmaal op het MAS hadden we een prachtig uitzicht over de stad. We zijn achteraf nog even in Antwerpen gebleven en hebben dan de trein terug naar Geel genomen. Omdat de Polen pas zondag vertrokken, hadden wij een extra vrije dag die we goed benutten. We hebben natuurlijk eerst goed uitgeslapen na al die korte nachten. Na de middag gingen we dan bowlen in ”Den Bruul” wat alweer grappige taferelen opleverde. Nadat we onze laatste nacht hadden ingezet was het al snel 4u. Dat betekende dat onze gasten terug richting Polen moesten vertrekken. Na een emotioneel afscheid vertrokken we allen naar huis, een zondag tegemoet met een heel vreemd gevoel. Jef Vermeer – Em5


SPORT OP SCHOOL

Zaalvoetbalcompetitie Scholieren

Ronde 1 /Poule h - 8/02/12 - Geel TIG Geel SBM Mol 5 2 1 TIG GRAF Turnhout KAVO Vorselaar 7 3 2 SBM TIG Geel GRAF Turnhout 2 2 (2-1) 3 GRAF SBM Mol KAVO Vorselaar 2 1 4 KAVO TIG Geel KAVO Vorselaar 4 3 SBM Mol GRAF Turnhout 2 1 De eerste ronde van de zaalvoetbal zijn we glansrijk doorgekomen. Wedstrijd 1 tegen Mol ging redelijk vlot. Onze jongens waren van in het begin alert en konden dan ook al vrij snel uitlopen. De tweede wedstrijd dachten we al dat het moeilijk ging worden. Het was dan ook een spannende game die snel op en neer ging, met mooi voetbal langs beide kanten. Bij een 2-2 gelijke stand, moesten er penalty’s getrapt worden. Alle hoop rustte op Seppe Verachterts “onze keeper” schouders. Twee van de drie strafschoppen wist hij te houden. Dit weerspiegelde touwens zijn niveau over heel deze ronde. Voor we de derde wedstrijd aanvatten, wisten we al dat we doorgingen naar de volgende ronde. Met gevolg dat onze start het een beetje liet afweten. We stonden al snel 1-3 achter. Maar door wilskracht en goed samenspel konden we deze score ombuigen naar een 4-3 winst. Met andere woorden een zeer knappe prestatie van onze scholieren ploeg: Thomas Smets, Rik De Busser, Branco Gielis, Stijn Huybrechts, Seppe Verachtert, Giovannilson Santos Boaventaru. Op naar ronde twee! Ronde 2 /Poule E - 14/03/12 - Geel TIG Geel SBM Mol 2 2 (1-2) 1 SCIM TSM Mechelen SCIM Mechelen 1 1 (4-5) 2 TSM TIG Geel TSM Mechelen 3 5 3 SBM SBM Mol SCIM Mechelen 2 6 4 TIG TIG Geel SCIM Mechelen 3 7 SBM Mol TSM Mechelen 2 4 De tweede ronde liep iets moeizamer. Wedstrijd 1 goed gespeeld, maar net de overwinning niet kunnen halen. Bij de andere twee matchen hebben we onze meerdere moeten erkennen. Maar dat neemt niet weg dat we een sfeervolle en voetbalrijke namiddag hebben beleefd, met dank aan de deelnemende jongens: Branco Gielis, Stijn Huybrechts, Seppe Verachtert, Giovannilson Santon Boaventura, Abder Araouchi.

28


Zaalvoetbal 3de jaren Voorronde T2HT3 – B2RK3 T2MT3 – B2HO3 T2IW3 – T2DT3 T2HB3-T2ET3

1-9 1-6 5-0 3-2

Halve Finale B2RK3 – T2MT3 T2IW3 – T2HB3

4-3 3-2

Finale B2RK3 – T2IW3

0-7

Zaalvoetbal 6de Voorronde B3HO7 – T3HO6 T3OT6 – T3OT7

1-3 2-4

Finale T3HO6 – T3OT7

4-1

en 7de jaren

Zaalvoetbal Cadetten Poule e - 01/02/12 - Geel TIG Geel SJT Turnhout TIG Geel SBM Mol TIG Geel SBM Mol

-

SBM Mol KAVO Vorselaar SJT Turnhout KAVO Vorselaar KAVO Vorselaar SJT Turnhout

3 5 0 2 6 1

-

6 1 13 10 5 9

1 2 3 4

SJT KAVO TIG SBM

PROFICIAT AAN ALLE DEELNEMERS !


VELOCITIE Zoals de meesten wel weten vindt er nu al gedurende vier jaar een fietsproject op onze school plaats. Dit jaar hebben we dat ingestuurd naar de velocitie. Hier kunnen al de scholen van Vlaanderen aan deelnemen. Het is de bedoeling om iets rond fietsen te doen. Dus vandaar dat wij ons project hadden ingediend. Het mooie hiervan is dat we als WINNAAR geselecteerd werden uit 136 scholen samen met nog 15 andere scholen. We werden uitgenodigd in de Utopolis te Mechelen om daar met een delegatie leerlingen deel te nemen aan een grote quiz. De winnaar van deze quiz zou 25 fietsen voor de school in de wacht kunnen slepen. Dus wij zijn met onze sportactiefste klas naar daar gegaan. Bij aankomst was er een minifuif aan de gang, waar onze leerlingen zich volledig hebben laten gaan. Daarna ging de quiz van start, gepresenteerd door JIM vj’s Sean D’hondt en Eline de Munck. Aansluitend waren er live optredens van Silver, Lasgo en Gerspardoe. Dit laatste werd ook live uitgezonden op JIM TV. Dus inderdaad het Sint-Jozefinstituut is op onze nationale zender geweest. De éne al wat beter in beeld dan de andere. Helaas hadden we de fietsen niet gewonnen. Maar we hebben daar met T2IW3 wel een prachtige en amusante dag beleefd! Koen Torfs

30


Sportieve leerling in de kijker

Eén van de sportieve leerlingen van onze school is Enzo Wouters. Hij is 16 jaar en zit nu in het derde jaar elektrotechnieken. Hij woont in Olen en is gepassioneerd bezig met wielrennen. We mochten hem enkele vraagjes stellen. Wanneer ben je gestart met wielrennen? Ik ben gestart in 2005 en het ging van het begin vrij goed. De eerste koersen die ik meereed, won ik al. Bij welke club ben je aangesloten? In het begin fietste ik bij Balen BC en het Avia Cycling Team. Maar nu ben ik aangesloten bij Cycling Team DJ-Matic Kortrijk. Welke overwinningen staan op je palmares? Tot nu toe heb ik iets meer dan 110 overwinningen behaald. Ik was o.a. driemaal Belgisch kampioen op de weg, driemaal Vlaams kampioen op de weg, eenmaal Provinciaal kampioen op de weg, Belgisch kampioen teamsprint, Vlaams kampioen piste, driemaal Provinciaal kampioen op de piste. Daarnaast heb ik ook de Herman Van Springel Diamond gewonnen, de GP Serge Baguette en een rit in de Haspengouwse Tour. Dit zijn zowat de mooiste en de belangrijkste overwinningen uit mijn korte carrière. Leg eens iets uit over je trainingsschema. Als ik een koers op zondag heb, train ik vijf dagen per week, plus natuurlijk ook nog de koers op zondag zelf. Ik rijd natuurlijk niet elke dag evenveel kilometers. De ene dag zijn er dat dertig, een andere dag kunnen dat er vijfenzeventig zijn. Dat ligt eraan welke training ik moet volgen.

Wat is schoolsport voor jou? Tweemaal per week ga ik tijdens de middagpauze fitnessen bij Ludo Belmans. Daar zijn toch wel goede oefeningen uitgedokterd voor ons, wielrenners. Elk jaar is er ook een koers met de school op het circuit van Zolder. Vorig jaar heb ik die wel niet meegereden omdat ik andere verplichtingen had. Hoe ziet jouw toekomst eruit? Ik wil eerst proberen mijn diploma hier te behalen, maar ondertussen wil ik ook nog wel blijven wielrennen. Hoe het in de toekomst zal verlopen met het wielrennen, kan ik nu nog niet voorspellen. Ik heb nog een lange weg af te leggen. Ik ga in elk geval proberen om alles op alles te zetten en het zo ver mogelijk te schoppen in mijn sport. Dank je wel, Enzo voor dit interview en we wensen jou alle goeds toe, zowel wat betreft de school als voor jouw sport!


SPORTACTIEFSTE KLAS EINDUITSLAG TOP 3:

T2IW3: 77 ptn T3DW5B: 50 ptn T3HO6: 45 ptn Dit is onze top drie van de sportactiefste klas. Het hele schooljaar hebben onze leerlingen pun‐ ten kunnen verzamelen door deel te nemen aan sportmanifestaties. Hier kregen zij punten voor en de klas die het meest aantal punten verzameld had, verdiende een extra sportdag en een etentje met gans de klas op school. T2IW3 stak er dit jaar met kop en nek boven uit. Als een echt team namen ze deel aan zoveel mogelijk activiteiten. Het logische gevolg was dat zij hier als win‐ naar naar voren kwamen. Wij trokken met hen op woensdag 23 mei naar de Lissenvijver om daar het hoogteparcours en teamspelen te doen, door het moeras te klauteren en het touwpar‐ cours boven het water te beklimmen. Hoewel dat laatste meer in dan boven het water was. Daarna reden we met de fiets terug naar school en kregen we in de zelfbediening een maaltijd aangeboden. Ook heeft er een officiële huldiging plaats gevonden door onze directeur. Daar mochten we een T‐shirt en het originele logo van sportactiefste klas in ontvangst mochten ne‐ men. Dus bij deze nogmaals een knappe prestatie van T2IW3 en hopelijk volgend jaar weer zo’n sportieve klas!

32



Badminton Geert Moelants en Thomas Sels hebben meegedaan aan de badmintoncompetitie en hebben hier de tweede en derde plaats in de wacht gesleept. Proficiat jongens! 1ste graad 1.Lore Geerinckx (Alo) 2.Jonas Vandewater (Smk) 3.Hendrik Dirckx (Smk) 2de graad 1.Marijn Wuyts (Sdc) 2.Thomas Sels (Tsj) 3.Geert Moelants (Tsj).

Tafeltennistornooi In de maand maart vond er een groot tafeltennistonooi plaats. 70 leerlingen streden om de titel van “beste tafeltennisser” van de school. Na een spannende strijd kwamen we tot de volgende uitslag: 1ste plaats 2de plaats 3de plaats

Don de Reuver Senne Lenaerts Sven Dams

B3HO7 T2ET3 B3RK5

Het tornooi was een echte meevaller en daarom komt er volgend schooljaar zeker een nieuwe editie. Dus hou de conditie op peil, eet voldoende fruit en ga op tijd slapen zodat je volgend schooljaar topfit aan de start van het tornooi verschijnt. We bedanken al de deelnemers voor hun sportieve inzet.

Start to run Onder begeleiding van Mevrouw Van Severen kon er gedurende 8 dinsdagmiddagen deelgenomen worden aan “start to run”. Op deze manier konden de leerlingen systematisch hun conditie opbouwen en konden ze het plezier van lopen ondervinden.

34


10 MILES ANTWERPEN Op zondag 22 april 2012 werd Antwerpen naar jaarlijkse traditie de stad van de lopers voor de Ten Miles. Ook onze school had enkele lopers bij deze recordeditie van 29.615 lopers. Om 12h namen we met enkele collega’s en leerlingen de trein in Geel. Als eerste loper mocht Thomas Sels (T2IW4) van start. Om 14h30 mocht hij beginnen aan de short run van 5 km. Na een mooi ingedeelde wedstrijd kwam hij aan in 25’12’’: een schitterende tijd en dit was goed voor de 367ste plaats van 2690 lopers. Om 15h30 mocht Alyzee Pelgrims van start in haar ladies run van 5 km. Ook zij deed het uitstekend en kwam aan in een tijd van 30’39’’. Goed voor een 649ste plaats van de 2041 lopers. De hoofdschotel van de dag met 18009 lopers startte om 15h30. Met een regenachtige start mochten zij de Ten Miles aanvatten. Sven Daems (B3BK5) zette hier een prachtige tijd neer van 1h11’27’’. Een schitterende 1219de plaats. In elk geval een dikke proficiat met jullie prestaties! Bovendien mogen we ook de schitterende prestaties van onze leerkrachten niet vergeten. Frederik Vandoninck eindigde op de 222ste plaats met een tijd van 1h02’23’’, en Harry Hendrikx op de 899ste plaats in 1h09’32’’. Een prachtige hoogdag voor de loopsport van onze school!


RSV-dagen BSO 3 Op donderdag, 8 maart 2012, vond de RSV‐dag plaats in de departementen Hout‐Bouw en Mechanica‐Elektriciteit. RSV is een afkorting voor Relationele en Seksuele Vorming. De leerlingen kregen in de voormiddag uitleg van CLB‐medewerkers over het gebruik van de verschillende soorten anticonceptie en kregen ook enkele studenten seksuologie over de vloer. In de namiddag gingen we naar Elsum om daar een spel te spelen over verschillende relationele aspecten. De 2 winnende groepen van het spel waren: ‐ Enzo, Brent, Quinten, Alessio en Cedric uit T2Et3 ‐ Tuur, Kobe, Herman en Karl uit T2Mt3 samen met Bram, Michaël en Jeroen uit T2Ho3.

36


Op 15 maart was het RSV‐dag voor de departementen Voeding en Landbouw. We begonnen zoals gewoonlijk om 8u20. De eerste 2 uren van de dag za‐ ten we samen met een andere klas. We kregen interessante uitleg van een seksuoloog. Hij had het vooral over seks en internet. Er werden ver‐ schillende vragen gesteld. Na de pauze kreeg onze klas uitleg over voorbehoedsmiddelen door ie‐ mand van het CLB. Het eerste uur ging het vooral over de pil. We hebben ook nog een vragenlijst ingevuld en een spel gespeeld. We kregen een antwoord op de vragen die we vooraf hadden doorgegeven. Tijdens de namiddag werd het buiten al lekker zonnig. We vertrokken in groep naar de kerk van Elsum. Onderweg heb ik met de klas nog gepraat over heel dat gedoe met de pil. Na wat uitleg verdeelden we ons in groe‐ pen. We moesten verschillende opdrachten uitvoeren, zoals een toneel‐ tje spelen,een brief schrijven… Ons groepje ging blijkbaar heel snel. Voor we het wisten, waren we als eerste klaar. Als beloning kregen we na de paasvakantie een lekkere koffiekoek en een drankje aangeboden. Het was een leuke dag. Axel Willems T2Ht 3

De winnaars van het namiddagspel. CONTACT—ZOMERNUMMER 2011-2012 37

BOUWNIEUWS

38


60 jaar later... kunnen we u een voorontwerp van de nieuwe voorgevel van uw vakschool presen‐ teren. Mogen wij er onze lezers – die dank zij de school goed hun brood verdienen – erop wijzen dat het ontwerpen (design), bouwen (build), financieren (finance) en onderhouden (maintenance) van onze nieuwe school gebeurt met ondersteuning van DBFM Scholen van Morgen NV. De Vlaamse overheid heeft voor de financiering van de scholenbouw een private partner (Fortis Real Estate – BNP Paribas) onder de arm genomen. Deze private partner vormt met de publieke partner School Invest de DBFM‐vennootschap. Voor het ontwerpen zorgen de architectenteams Herman Herzberger (Amsterdam) en Studio Plus Architecten (Roeselaere). De werkhuizen schoenmakerij, kleermakerij zijn na 1952 verdwenen. De metselarij heeft ondertussen een mooie bouwhal met een fraai gemetste inkom. Ook werd een nieuw werkhuis voor de houtbewerking opgetrokken. Tal van afdelingen en ge‐ bouwen schoten als paddenstoelen uit de grond. Onze vakschool is geëvolueerd van een BSO‐school , waar men een vak leert, naar een BSO/TSO‐school. Het oude gebouw, waar vroeger het Hoger Instituut der Kempen gevestigd was, zal nu afge‐ broken worden. In de nieuwbouw zullen wetenschapsklassen, technische vakloka‐ len en een polyvalente ruimte ondergebracht worden. Wie iets voor de school over heeft, helpe ze. Daarom durven we uw begrip vragen voor het ongemak dat u zal ondervinden gedurende de bouwperiode die volgens de planning tegen eind 2015 zal aflopen.

VOORGEVELS van de NIEUWE GEBOUWEN

Rein Van Vaerenbergh


CHRYSOSTOMOS Op vrijdag 2 maart vierden onze laatstejaars hun ‘laatste 100 dagen’. Hier volgt een impressie van enkele klassen uit ons departement Landbouw.

B3DZ6B We hadden truien laten maken met onze klas erop en onze naam op de achterzijde. Voor meneer Peys hadden we een speciale trui laten maken met alle onze namen op en met ‘meneer Peys’ op de achterkant. We hadden een ontbijt in de refter van de 2de graad. Na het ontbijt vertrokken we in groep naar de schietstand die gelegen is op de Pas in Geel. We waren allemaal benieuwd hoe het zou voelen om te kunnen schieten met echte wapens en echte munitie. Toen we eenmaal binnen waren, gierden de zenuwen ons door de keel. Nog eventjes de reglementen overlopen en de nodige uitleg over verschillende wapens en de munitie en de eerste leerling ging met meneer mee en het was begonnen. Eén voor één gingen we schieten en telkens er iemand terug kwam van de schietstand had die de schietschijf bij en konden we zijn of haar schietkunsten bewonderen. Nadat iedereen geschoten had met de kalibers die meneer Peys had voorzien, mochten de durvers schieten met een zwaarder kaliber. Dit was voor de meesten een echte schok. Nadat alles was opgeruimd en de wapens terug in de kluis waren gelegd, gingen we allemaal rond de tafel zitten en meneer Peys trakteerde ons op een drankje.

Toen we allemaal zaten, ging de bel en

40


daar waren de frietjes al die we ‘s middags gingen eten. Na dit lekkere eten ruimden we met zijn allen de kantine op en trokken we te voet verder naar het station van Geel. Daar gingen we nog even een pintje pakken of een cola drinken met z’n allen. Dit duurde nog tot ongeveer half 4 en toen gingen de meesten richting huis. Het was een zalige toffe dag die we als een echte klas beleefd hebben !!!

Yannick Van Calster Brent Hendrickx Evi Van Ballaert Charlotte Paesen Jonas Van Rensbergen Leoniek Driesen Jasmien Janssens Daisy Van Lint Lacey Blockx Sanne De Ruyck Nick Tielemans Evi Van Endert Uschi Sellier Sybille Vertruyen Lander Vrebosch Caro De Borger

Jessie Biesemans Tom Van Schil Wendy Schepens .

T3BW6 Voor deze gelegenheid hebben we ons verkleed als echte “Wild West people”. Cowboys, Daltons, saloongirls en een cactus typeerden onze klas. Om de dag goed te starten, hebben we een lekker en stevig ontbijt verorberd. Verkleed en met passende soundtrack kwamen we de refter binnen: Like a Boss. Pistolets, koffiekoeken, chocomelk, fruitsap, … het was er allemaal. Nadat we dit feestmaal naar binnen werkten, zijn we op oorlogspad gegaan. Enkele leerkrachten, zoals Volkie en Hillen, moesten eraan geloven. Later gingen we zwemmen in “De Tongelreep” in Eindhoven. Onze klastitularis Anitaatje en onze Française, Wendy, hebben chauffeur gespeeld. Een gezellige rit, maar soms ook een stille, omdat we de avond voordien al stevig gefeest hadden op de TD. Stef Goossens, Ward Maes, Lisa Ooms, Lise Ory, Joren Ribus, Matthias Smets, Eva Steenacker, Senne Van der Gucht, Thomas Vangeel, Tijs Van Rooy, Lindsay Van Roy, Ashley Van Slagmolen, Niels Vercaigne

B3DZ6C Wij vierden onze 100 dagen in het thema Disney. Om deze 100 dagen goed te kunnen vieren zijn we gestart in de school met een lekker en uitgebreid ontbijt. Om daarna met een gevuld buikje de trein richting Herentals te nemen. Daar zijn we met volle overtuiging begonnen aan onze knotsgekke opdrachten: ♦ een polonaise met 10 extra mensen maken op de markt ♦ een liedje maken en uit volle borst zingen ♦ knuffels uitdelen aan voorbijgangers ♦ .... Tijdens de middag zijn stopten we bij Mc Donalds om de batterijen op te laden en om gezellig na te praten over onze lachwekkende activiteiten. Als afsluiter zijn we richting bowlingzaak “Het Ven” getrokken om in Disney-stijl twee spelletjes bowling te spelen. Een dag om nooit te vergeten!!!


Chrysostomos Em6 en Ee6 Em6 en Ee6 hadden beslist om samen Chrysostomos te vieren met hun titularissen Denis De Ryck en Thomas Smets. Na een klasoverleg nam Cisse Maes (Em6) de taak op zich om het volgende dagprogramma te organiseren: • • • • •

start met het ontbijt op de school (organisatie leerlingenraad). met de fiets naar de brouwerij Zeunt te Geel. middagmaal ter plaatse aangeboden door de vader van Cisse (dank u!). met de fiets naar het Zilvermeer te Mol. paintballwedstrijd met gemengde Em/Ee-teams.

Het was een plezante maar vermoeiende dag… ook voor de begeleidende leerkrachten, maar iedereen kwam (mede dankzij het mooie fietsweer) op eigen kracht terug thuis. Nog een proficiat voor Cisse Maes en de ganse klasgroep van T3Em6 en T3Ee6. Denis De Ryck - klastitularis T3Em6

42



BELEEFDHEID OP SCHOOL

We hebben dit schooljaar actie gevoerd rond ‘BELEEFDHEID OP SCHOOL’. Omdat wij info wilden verzamelen over het nut en het effect van de actie, hielden wij een bevraging bij onze leerlingen en leerkrachten. Hier vind je de resultaten.

BEVRAGING LEERLINGEN (267 leerlingen vulden de vragenlijst in)

44


BEVRAGING LEERKRACHTEN (94 leerkrachten vulden de vragenlijst in)


We haalden ook nog enkele opmerkingen/bijsturingen uit de enquête van de leerkrachten:

• • • • • • • • • • •

46

Het initiatief om mee te dingen naar de prijs hing te veel af van de klastitularis. Als hij/zij de stimulans was, had je veel kans om een prijs in de wacht te slepen Beleefdheid en respect kan je alleen maar afdwingen als je zelf beleefd bent en respect hebt voor je leerlingen! Ik geloof dat er in de toekomst nog veel werk is rond dit thema. Beleefdheid is niet iets wat beloond dient te worden vermits dit een basisattitude is. Het onder de aandacht brengen is zeer goed, maar zou door elke leerkracht in elke les moeten nagestreefd worden. Beleefdheid is een normale zaak. De beleefdheidsregels en aanpak moeten over al de departementen heen hetzelfde zijn. Hier is nog werk aan. Deze actie heeft een meerwaarde gegeven aan de school, waar leerlingen op deze manier ook een meerwaarde krijgen, beleefdheid is gewoon een prioriteit in het leven. Graag zou ik deze actie BOS volgende jaren verder zien doorgaan daar we nieuwe leerlingen ook moeten betrekken bij deze actie. Beleefdheid op school is een item van elke dag, van elke leerkracht en dus van elke leerling. Alles wat dit ten goede komt, is mooi meegenomen. Er zou in de klas meer moeten gewerkt worden rond BOS. De actie mag meer onder de aandacht gebracht worden, misschien ook tips en voorbeeldgedrag aan de leerlingen laten zien. Misschien is het aangewezen een deelnameformulier op te stellen met allemaal puntjes waaraan de beleefdste klas moet voldoen. Ze weten de leerlingen ook waarop ze moeten letten.


BELEEFDHEID OP SCHOOL

T2Ho4 Vriendelijke jongens, die steeds goed meewerken. Koen Joris. B2Ho4a Aangename en rustige klas.

B2Bo3: Het is de eerste keer dit jaar dat ik mijn klas wil en kan nomineren als beleefdste klas. Ze hebben de laatste weken en dagen goed geholpen met de opbouw en afbraak van de opendeurdag. Ze hielpen waar nodig en ze hielpen elkaar als iemand het moeilijk had om zijn oefening op tijd klaar te krijgen voor de opendeurdag. De petten worden steeds vaker afgezet als de leerling een schoolgebouw betreedt, zonder dat de leerkracht er steeds moet om vragen. De leerlingen steken tijdens de les realisatie bouw hun hand omhoog als ze iets willen zeggen of vragen. Waar ik nog steeds het meeste van opkijk is dat mijn leerlingen steeds per twee in de rij staan en in stilte wachten tot ze de klas binnen gaan, ook al heb ik daar veel tijd en moeite ingestoken. Bij deze nomineer ik met trots mijn klas, B2Bo3. Stijn Truyens B2Ho4b De leerlingen hebben deze periode goed meegewerkt. Het zijn leuke en beleefde jongens. Bert Dierckx T3Em6 De leerlingen respecteren hun klasafspraken:

•

afspraken rond leren en studeren: goed samenwerken en mekaar ondersteunen en helpen

•

afspraken rond een goede klassfeer: behulpzaam en vriendelijk zijn. Em6 = always happy! Denis De Ryck

T2Ht3 Aangenaam klasje en echt wel beleefde leerlingen! Bart Van Bunder

Dit zijn nog enkele nominaties voor de beleefdste klas van de laatste periode van het schooljaar.

WERKGROEP BOS


10 JAAR

10 jaar geleden studeerden de eerste 6de jaars Elektromechanica (Em) af aan het Sint-Jozefinstituut in Geel. Daarom werd er op vrijdag 20 april 2012 om 19h een grootse reünie voor alle Em’ers georganiseerd in de school. Het Em-organisatieteam (Denis De Ryck, Mil Peeters, Koen De Bie en Johan Lauvrijs) nam deze datum omdat het exact 5 jaar geleden was dat het Em-afdelingsfeest van 20 april 2007 was doorgegaan.

5 jaar Emfeest 20 april 2007

In overleg met de directie werden volgende personen nog extra uitgenodigd: huidige leerkrachten van Em6, Em-projectgebonden leerlingen + leerkrachten, klastitularissen van Em3 + Em4 + Em5, Em-gerelateerde groepsverantwoordelijken + TA+ TAC. Enkele uitzonderingen werden later nog toegestaan.

48


Voor deze viering werden ook een aantal firma’s, bedrijven en onderwijspartners uitgenodigd waarmee Em de laatste 10 jaar had samengewerkt. Dit resulteerde in een volledig gesponsorde avond met belangrijke afspraken voor de toekomst. Wij danken alle bedrijven voor hun medewerking.

Voor het avondvullende programma zorgden het organisatieteam en Hilde Verdonck. De presentaties gaven een goed beeld van de evolutie van Em door de jaren heen. Deze presentaties werden gebundeld in het eerste Em-digiboek: ’10 jaar Em6 in beeld’ dat later aan de aanwezigen wordt bezorgd. De leerlingen van T3Em6 (samen met Ewoud Voet (T3Et6) en Roy Devue (B3Ei7)) zorgden dan weer voor een primeur met hun eerste presentatie van hun vernieuwende Gip: Re&Em: Renovaties Elektromechanica TRANSPORTER.

Deze presentatie werd muzikaal ingeleid door Bert Dierckx met een hit van de band REM: Man at the Moon (uit de CD AUTOMATION). Jazeker, Em heeft vanaf nu haar eigen afdelingslied ‘Man at the Moon’: het was immers een enorme technische vooruitgang toen de eerste mens een stap zette op de maan dankzij de vele technologische vernieuwingen in o.a. de automatisering. Dit vak is voor Em een belangrijk technisch integratievak in de eindjaren. Maarten Vanuytven zorgde als oud-leerling voor een welsprekende uiteenzetting over zijn ervaring in de bedrijfswereld en vermeldde de vele studie- en toekomstmogelijkheden van de doorstromingsrichting elektromechanica.

Maarten Vanuytven


VERVOLG ‘10 JAAR EM’

Na de uiteenzetting werd het vernieuwde labo mechatronica officieel geopend: dit labo groepeert het labo elektromechanica met een les- en informaticagedeelte en bevat vele installaties die door de jaren heen als gip-samenwerkingsprojecten werden ontworpen en uitgewerkt. Dit labo gaat ook gebruikt worden om de nieuwe leerlingen te ontvangen van het Se-N-Se jaar TSO Industriële onderhoudstechnieken.

50


Op de receptie werd er duchtig bijgepraat en via de doorlopende klaspresentaties vele herinneringen opgehaald.

Tevens werd afgesproken om een facebookgroep op te richten. Dit is ondertussen gebeurd: nl. facebook/Elektromechanica (community).

Het Em-organisatieteam dankt alle aanwezigen voor hun steun en geloof in de veelzijdige Em-doorstromingsrichting met volgende studiemogelijkheden: de 7 jaar Se-n-Se TSO Industriële onderhoudstechnieken, bachelor en eventueel masterstudies. Denis De Ryck (10 jaar klastitularis T3Em6).

Groepsfoto


TWEEDEJAARS SAG (ASO) BEZOEKEN HET SINT SINT--JOZEFINSTITUUT De leerlingen van het tweede jaar SAG kwamen in de week van 5 maart op bezoek in het Sint‐ Jozefinstituut. Tijdens hun uren ‘Techniek’ kregen zij een rondlei‐ ding in de verschillende doorstro‐ mingsrichtingen. Zo konden de leer‐ lingen zien welke studiemogelijkhe‐ den onze school te bieden heeft. De leerlingen toonden interesse én luisterbereidheid.

Guy Jansen

52


GEO-OLYMPIADE Op woensdagnamiddag 15 februari vertrokken 14 leerlingen van onze school naar de Universiteit Antwerpen voor deelname aan de provinciale proeven van de Geo-Olympiade. Wederom stond het testen van vaardigheden centraal. In de bus (waaronder ook een delegatie van het Sint-Dimpnacollege) heerste een goede sfeer. Na afloop vond iedereen het een leuke maar moeilijke ervaring. De resultaten vind je hieronder. Proficiat aan alle deelnemers! Yves Op de Beeck

naam student

voorronde (/100)

totaal (percent)

T3Iw6

Pim Mertens

59.1

59.1

T3Ot6

Freia Frodure

56.8

56.8

T3Iw5

Jef Van Gorp

49

49

T3Ht5

Thomas Helsen

48.9

48.9

T3Iw6

Alexander Claes

46.6

46.6

T3Ht5 Joran Van Camp T3Iw5 Niels Gijbels T3Cm6 Michaël Gebruers

45.5 44.9 40.9

45.5 44.9 40.9

T3Ht5

35.2

35.2

T3Oi7 Isabel Jacobs T3Ht5 Nick Jacobs T3Cm6 Pieter Loos

34.1 34.1 31.8

34.1 34.1 31.8

T3Ht5

Louie Wouters

29.5

29.5

T3Oi7

Sarah Bulens

20.5

20.5

Gil Aerts

Een aantal van de deelnemende leerlingen


Klasnieuws

‘WERKEN IN OPDRACHT VAN EANDIS’ Studieuitstap leerlingen B3EI6.

Eandis is een onafhankelijk dienstverlenend bedrijf dat exploitatietaken uitvoert voor de distributienetbeheerders van elektriciteit en aardgas. Dag en nacht brengen zij elektriciteit en aardgas tot bij elke klant in 239 steden en gemeenten. Je kan bij hen terecht voor: aansluiting op het elektriciteit - en/of aardgasnet en om storingen en defecten te melden.

Deze duidelijke boodschap zijn we met onze leerlingen van B3 EI6 gaan bestuderen! Je kan na je carrière als leerling natuurlijk onmiddellijk beginnen werken bij Eandis, als je een opleiding binnen het bedrijf hebt doorlopen. Gelukkig konden onze leerlingen al een beetje proeven van deze opleiding. In onze korte opleiding hebben ze kunnen ontdekken hoe ze moeten schakelen van de middenspanning (10.000V) , verschillende componenten besproken, aftakkingen gemaakt richting een woning, school, fabriek,... Wat vonden de leerkrachten / begeleiders ervan??? Een leuke boeiende dag, waar onze leerlingen een aanvullende praktijkles hebben doorstaan met ‘virtuele doden en herrezen leerlingen’ ! Geert Avonds, Peter Croux en Jim Cornelis

54


CM6 BROUWT BIER Naar jaarlijkse gewoonte hebben de leerlingen van het zesde jaar chemie hun eigen bier ge‐ brouwen. Op donderdag 10 november trokken ze samen met hun biermeesters naar de keuken van de slagerijafdeling van onze school, om daar hun brouwkunsten te tonen. Er werd gekozen om een donker en een licht bier te brouwen. Na enkele weken gisten en rusten was het op woensdag 7 december tijd om het bier te botte‐ len. Daarna moest het brouwsel nog enkele weken warm en donker bewaard worden zodat het nog kon nagisten op de fles. Op vrijdag 17 maart was het eindelijk zover. Na lang wachten mocht het bier eindelijk geproefd worden. De leerlingen van Cm 6 hadden hun leerkrachten uitgenodigd om deze test te onder‐ gaan. Alle aanwezigen waren het erover eens, het was een groot succes. PROFICIAT AAN DE BROUWERS !

SANTE !


BOUW-EN HOUTKUNDE OP BEDRIJFSBEZOEKBIJ ECHO HOUTHALEN Op 27 februari werden T3Hb5 en T3Hb6 ontvangen bij Echo Houthalen. Echo is marktleider in België wat de productie van gewapend betonnen welfsels en voorgespannen welfsels betreft. Op de site in Houthalen worden sinds vorig jaar enkel nog voorgespannen welfsels geproduceerd met volgende maximale afmetingen: lengte 19 m, breedte 1.2 m en dikte 40 cm. De naam Echo komt van Eduard Cuyvers Houthalen. Eduard Cuyvers is de stichter van het bedrijf. Echo is tot op vandaag nog steeds een familiebedrijf en is nu in handen van de derde generatie. Echo produceert niet alleen vloeroplossingen, maar ontwikkelt ook zijn eigen productiemachines. De aanvoer van grondstoffen in Houthalen gebeurt via vrachtwagens die geladen worden aan een andere vestigingsplaats van Echo naast het kanaal in Genk. De basis voor beton is kalksteen, ontzilt zeezand, cement en water. De kalksteen komt uit groeves in de provincie Luik. Het zeezand wordt gebaggerd in de Noordzee en via open vrachtschepen via de Schelde naar Genk vervoerd. Het ontziltingsproces gebeurt tijdens het transport. Tijdens het

56


traject wordt continu Scheldewater opgepompt. Dit sijpelt door het zand en neemt op die manier het zout mee vantussen de zandkorrels. Het zand blijft achter en het zout vloeit weg in de Schelde en mondt opnieuw uit in de Noordzee. Deze basisgrondstoffen worden gedoseerd in de ideale verhouding en 3 minuten gemengd tot vers beton dat als basis dient voor de welfsels. Voorgespannen welfsels worden geproduceerd op een 120m lange, verwarmde baan van 1.2 m breed. Over deze baan worden stalen kabels opgespannen, waarna het beton, door Echo ontworpen glijbekistingsmachines, tot een welfsel wordt gevormd aan een snelheid van 1 meter per minuut. De baanverwarming zorgt ervoor dat het verhardingsproces versneld wordt. Reeds na 8 uur uitharding kan het 120m lange welfsel verzaagd worden in elementen die besteld zijn voor een bepaalde werf. Direct hierna kunnen deze opgenomen worden via de rolbrug en naar buiten getransporteerd worden voor opslag en transport naar de werf. Dit was een bijzonder leerrijk bezoek! Maarten Storms

19/1/2012 LEERLINGEN B3DZ7F DOEN GEZAMENLIJKE PLASMAGIFT. Onze leerlingen hebben laten zien dat ze andere mensen een warm hart toedragen. Ondanks grote zenuwen en kleine hartjes hebben ze plasma gegeven. Enkelen onder hen hebben zelfs een nieuwe afspraak ge‐ maakt. Dit is een vermelding waard!

Op donderdag 19 januari gingen wij naar het donorcentrum van het Rode Kruis in Geel. De reden van ons bezoek had te maken met het thema ‘gezondheid’, wat aan bod komt tijdens de lessen PAV. Mr Vanlommel vertelt altijd zo gepassioneerd over zijn plasmagiften dat hij ons echt wel warm kreeg om zelf ook eens te doneren. Er werd dus een afspraak gemaakt in het donorcentrum waar men ons met open armen verwelkomde. Die bewuste donderdag gingen we te voet met onze klas naar het donorcentrum. Na 10 minuutjes waren we er en ze stonden ons al op te wachten. Eerst kregen we een beetje uitleg over wat er nu allemaal ging gebeuren met ons plasma, waarvoor het gebruikt wordt, enz. Het was zeer leerrijk omdat we nu beseften dat je er echt mensenlevens mee kon redden. Daarna lichtte Els, de verpleegster, even toe hoe een plasmagift nu juist in zijn werk ging. Na deze uitleg werden al onze gegevens in de computer ingebracht en moesten we een vragenlijst invullen. Als dat gebeurd was, mochten we, één voor één, bij een dokter komen. Deze nam onze bloeddruk terwijl zij de vragenlijst, samen met ons, overliep. Als alles in orde was, mochten we eindelijk plasma geven. Sommige leerlingen waren al wat bang voor de naald, maar Mr Vanlommel gaf het goede voorbeeld en ging als eerste. Toen hij aan de machine hing, waren de leerlingen aan de beurt. Eerst werd je pasje gescand, daarna werden er zakjes aan de machine gehangen. Eentje tegen het stollen van het bloed en eentje met extra vocht. Als dat in orde was, nam Els twee wattenstaafjes met ontsmettingsmiddel en ontsmette ze onze arm. Toen nam ze de ‘gevreesde’ naald en stak deze in onze ader. Ieder van ons had hiervoor schrik, maar achteraf gezien viel het allemaal reuze mee. Na een half uurtje zat onze eerste plasmagift er op. Iedereen was trots dat hij het aangedurfd had. Op het einde kregen we nog allemaal een drankje en een koekje. Als extra beloning, voor onze getoonde moed, kregen we een sleutelhanger, een balpen en een hartje. Van deze hartjes zijn er 4 uitgebracht. Het is de bedoeling dat je, met behulp van een spaarkaart, alle vier de hartjes verzamelt. Het mooiste was dat enkele leerlingen, op eigen houtje, een nieuwe afspraak gemaakt hebben. Na dit alles namen we onze jassen en gingen we terug naar school. Het was een zeer leuke ervaring.

B3DZ7F CONTACT—ZOMERNUMMER 2011-2012 57

4 k R n k e e o 4 z e Ht b ie d u t s p Dinsdag 15 mei 2012 o

B2 RK4A, B2 RK4B en T2 HT4 brachten naar jaarlijkse gewoonte een studiebezoek aan de fruitveiling van Borgloon en het wijndomein van GenoelsElderen in Riemst.

Mevrouw Verwaest, Mevrouw Tyssen en Meneer Mols gingen als begeleiders mee. Na de juiste bus genomen te hebben (want er stonden nog diverse uitstappen op het programma) werden we door onze buschauffeur stipt om 09.30 u afgezet aan de fruitveiling. We werden opgewacht door een vriendelijke gids die ons, met een aangenaam Limburgs accentje, hartelijk verwelkomde. Met deskundige uitleg werden we op de hoogte gebracht over het systeem van verkoop en aankoop via de klok alsook de betekenis van simultaanverkoop, woorden die ondertussen bekend zijn bij onze leerlingen. De hoofdsite in Borgloon - want er zijn nog andere filialen zoals in Visé, Fernelmont,… - heeft een zeer moderne infrastructuur uitgebouwd dat ten dienste staat van de producent en de handelaars. Een bebouwde oppervlakte van 7 ha en 90 man personeel in dienst is geen klein bedrijf. Men spreekt hier van ULObewaring (Ultra Low Oxygen) voor hard fruit en zacht fruit, natte doorstroomkoeling en gekoelde laadzones… enfin… ze weten waar ze mee bezig zijn! Een ultramoderne sorteerloods is er aanwezig en is uitgerust met 6-banige gewichtsorteerinstallaties en waterdumpers. Met deze installatie kunnen grote hoeveelheden appels en peren op een uiterst zachte en hygiënische manier gesorteerd en verpakt worden. ‘Sort & pak service’ omvat, zoals de naam trouwens reeds doet vermoeden, 2 activiteiten : enerzijds het sorteren van fruit en anderzijds het verpakken van fruit in de gevraagde handelsverpakking. Daarnaast is er het ultramoderne pakstation, waar nagenoeg alle courante en minder couran-

58


te verpakkingstechnieken voorhanden zijn. Snel, efficiënt en op maat van de klant, kunnen deze technieken worden toegepast. Het verpakken op schaaltjes, in zak of in netjes zijn slechts enkele van de vele mogelijkheden. Daarnaast zijn automatische gewichtscontrole van elke individuele kleinverpakking en labeling op maat van de klant. Veiling Borgloon verhandelt enkel producten van topkwaliteit.

Door het toepassen van nieuwe teelt- en bewaartechnieken biedt het bedrijf heel het jaar door een ruim gamma fruitsoorten aan. Daarnaast wordt op het niveau van de telers en hun bedrijf gewerkt met het kwaliteitssysteem 'GlobalGap'. GlobalGap staat voor goede agrarische praktijk volgens een globaal erkende normering met onafhandelijke controle. Diverse soorten appelen en peren worden hier het meest verhandeld maar zacht fruit zoals aardbeien, kersen, bessen en frambozen passeren hier uiteraard ook de revue. Na de rondleiding, die toch anderhalf uur duurt, mochten we elk uiteindelijk een appel nemen uit de sorteerbak. En we moeten eerlijk toegeven… een appel waarop het label “Eburon” geplakt is (het kwaliteitslabel dat Borgloon hanteert), was inderdaad correct van uitzicht én van smaak. Terug de bus in en richting Tongeren voor onze picknick in het stadspark “de Motten”. Een uurtje vrije tijd waarin we onze “bokes” konden

nuttigen was een welgekomen intermezzo. Sommige leerlingen hadden blijkbaar niet echt interesse in hun “bokes” en bestelden in de taverne diverse warme schotels. Tja, je bent van hotel of je bent het niet, dachten we… Ondertussen nieuwe afspraak om 13.00u aan de bus voor het tweede gedeelte van onze studiereis… Het wijndomein van Genoels-Elderen in Riemst. Wat regen en wat zon, waardoor de rondleiding afhankelijk van het weer werd aangepast. Een beetje geschiedenis rond dit domein én uiteraard het ontstaan van dit Belgisch wijndomein, hoewel de eigenaar een rasechte Nederlander is. Hoe gebeurt de beplanting, het snoeien, het onderhouden en “last but not least”… de pluk en de vinificatie van de wijn? Onze leerlingen alles ten velde laten zien en laten voelen, ondersteund met de nodige deskundige uit-

leg, is steeds een meerwaarde bij de lessen rond wijnen.

Dat onze leerlingen van de gidsen in Borgloon alsook in Genoels-Elderen de complimenten kregen dat ze aandachtig luisterden, vele vragen stelden en een gedisciplineerd voorkomen hadden, mag bij deze zeker meegegeven worden. Hierbij willen we maar zeggen dat we als leerkrachten trots mogen zijn op deze voorbeeldige leerlingen!

Gunther Mols


Het begon allemaal toen we begin dit schooljaar de vraag kregen wie er mee wou gaan op buitenlandse reis naar Zweden. Er waren nog 6 beurzen vrij en toevallig ook 6 kandidaten. Ikzelf, Lies Van den Bergh, en mijn klasgenoten Lizelotte Aerts, Kevin Guldentops, Joeri Caeyers, Oscar Sole en Niels Veulemans. Het beloofde een unieke ervaring te worden en dat valt achteraf zeker niet tegen te spreken ! Uiteraard kregen we die beurs niet zomaar. Er waren wel een aantal voorbereidende lessen die we moesten volgen. Om te beginnen hebben we een kooksessie gekregen. We kregen een budget en een menu. Hiermee moesten we naar de winkel en ervoor zorgen dat we alle ingrediënten vonden binnen het budget. Met deze ingrediënten hebben we een lekker hapje en een heerlijk 3-gangen menuutje gemaakt. De sfeer zat er al in en we waren nog niet eens vertrokken. Ook moesten we een aantal Engelse en Zweedse lessen volgen. Engelse lessen omdat dit niet standaard in ons lessenpakket zit en we in Zweden toch Engels zullen moeten spreken willen de mensen ginder ons verstaan. Dus: een aantal basislessen en specifieke termen voor de schilderswereld aanleren… Naast de Engelse lessen, hebben we ook Zweedse lessen gekregen. Niet zozeer om Zweeds te leren spreken, maar eerder om te tonen aan de Zweden dat we van goede wil zijn en op zijn minst toch goedemorgen in het Zweeds kunnen zeggen. Tijdens deze Zweedse lessen was er ook meer uitleg over de gebruiken en gewoonten in Zweden. Zo doe je bijvoorbeeld steeds je schoenen uit als je bij mensen thuis binnen gaat. En dan was het zover. Eén mei vertrokken we met de taxi naar de vluchthaven en daarna met het vliegtuig naar Zweden. Allemaal met de vlinders in de buik! Op naar een buitengewone kans! De eerste dagen kregen we rondleidingen in de scholen, en mochten we toekijken hoe het werk dat wij gewend zijn, gedaan wordt op een heel andere manier. Enkele dagen later was het zover. Onze beurt om de Vlaamse kunst van het schilderen in die van de Zweedse te laten vloeien. Het werk was voor ieder van ons een andere ervaring. Eén ding kan je met zekerheid zeggen, het schilderwerk van de Zweden is compleet anders dan het schilderwerk hier in België. Maar buiten werk was er natuurlijk ook tijd voor ontspanning. We mochten een weekend in gastgezinnen vertoeven en op deze manier het echte Zweden leren kennen. We zijn nog gaan zwemmen, wandelen en bezochten het Zweedse Bokrijk. Het weekendje in Stockholm was ook een onvergetelijke ervaring. Verschillende musea hebben van onze aanwezigheid mogen genieten en de oude straatjes van Stockholm hebben voor ons geen geheimen meer. Ook de overnachting op de boot, in de heel kleine kajuiten, zorgden voor hilarische momenten. Het was een buitengewone, unieke ervaring, waar we nog vele jaren mooie herinneringen en prachtige verhalen aan over houden !

Lies Van den Bergh — B3Dr7

60



Bc7 ONTWERPT NIEUWE PRODUCTEN ! Wij, leerlingen van Bc7, kregen een opdracht over vernieuwende producten van bakkerij Steurs. Voor de Europese Feesten moesten we nieuwe producten ontwerpen die dit jaar in augustus op de markt zullen komen. De mascotte Boebel zou hiervoor gebruikt worden. Door onze klas in groepjes te verdelen, zijn er 7 producten uit de bus gekomen. Dit zijn: een cakeje met een zachte vulling; Petit–beurretaart; zandkoekje met marsepein afgesmaakt met het Geels witteke; brownie met pindanootjes en een fondant van het Geels witteke; saffraanbrood; spekjes met citroen en appelsiensmaak en een amandelkoekje afgesmaakt met koffie De Maan en gevuld met marsepein met het Geels witteke. We vonden het allemaal een heel leuke ervaring. We hebben onze fantasie de vrije loop gelaten en zo hebben we al onze ideeën kunnen uittesten. De bakkers van tegenwoordig moeten innovatief zijn. Ze moeten steeds iets nieuw op de markt brengen om de klanten te blijven aanspreken. Onze klas is daar alvast in geslaagd en meneer Steurs was heel blij met onze ideeën. Jorien Mens, leerling Bc 7 62


Van alle Belgen waren de bakkers de dappersten…

Bk3a /b op 20 maart 2012 in de oudste stad van het land… Liesbet Oosters


T3Oi7 bezoekt het wereldcongres Orthopedie in Leipzig Het was een uitstap van 3 dagen maar eigenlijk zijn we maar 1 dag op het congres zelf geweest. Dit komt omdat het ongeveer een 6 uur rijden is. Eigenlijk was 1 dag te weinig om echt alles gezien en gehoord te hebben. We hebben een paar interessante nieuwe dingen gezien waaronder: de nieuwe knie van Otto Bock, een myoelektronische hand die al zijn vingers kan bewegen van Bebionic,… We zijn er ook van verschoten hoe klein deze wereld eigenlijk is. Ons klasje is zelfs al een beetje bekend in deze wereld door onze stage in Londen, Bratislava, Dijon en én bij Bauerfeind. Het was een zeer leuke orthopedisch gevulde reis en we hebben weeral wat bijgeleerd. Tijdens onze terugreis zijn we ook nog eens gestopt bij het concentratiekamp van Büchenwald. Dit was toch wel even een aangrijpend en stil moment voor ons allemaal. Rond 19 uur waren we terug in Neerpelt om daar met z’n allen de trein naar huis te nemen. Het was een zeer aangenaam en laatste avontuur van Oi7 schooljaar 20112012.

Nieuwe knie Otto Bock: GENIUM

Bebionic hand

64


Eline Van Goylen - T3Oi7

Nog meer nieuws uit Orthopedie HALLO = DOBRY DEN Hallo dobrý deň. Ik ben een studente orthopedische instrumentenmaker. Samen met nog een klasgenoot heb ik de kans gekregen om 2 weken op buitenlandse stage te gaan naar Bratislava in Slowakije. Ik zou iedereen aanraden om op buitenlandse stage te gaan. Waarom? Ten eerste omdat je dan nieuwe mensen, technieken en gebruiken leert kennen. De mensen die we daar leerden kennen, hebben een heel andere cultuur dan wij. We hebben er technieken gezien die ik nooit in België zou gezien hebben. We hebben er ook de (culinaire) keuken uitgetest. Deze is zeker goed, maar heel anders dan bij ons. Maar het is leuk om dat allemaal te leren kennen. Ten tweede omdat je zo je talen, die je op de school leert, kan oefenen door ze te moeten gebruiken. Want Nederlands praten ze niet. Dus dan moet je wel een andere taal spreken. Wij hebben in Bratislava vooral Duits en Engels gepraat. Ons Frans hebben we ook even uit de kast moeten halen voor een vertegenwoordiger van een Frans bedrijf. Ten derde, je bent een hele ervaring rijker. Je kan het later op je cv zetten, dat je op buitenlandse stage bent geweest. Wij hebben ook via de school een attest aangevraagd. Dit attest staat op onze naam en kunnen we bij onze cv zetten en dit is een pluspunt. Daar zien ze aan dat je openstaat voor andere culturen en voor het gebruiken van de talen.

Ten vierde, je zit er altijd een weekend, dus je kan de stad gaan bezoeken, winkelen, cafeetjes doen,… Wij hadden geluk en hebben de stad volledig gratis kunnen bezoeken. Niet dat het anders niet gratis is, maar ik bedoel hiermee, de museums en kastelen. In Bratislava ligt een heel mooi kasteel. Dan hebben wij ook nog de trein genomen naar Wenen. Deze stad hebben we dan ook bezocht. Tenslotte, nog even een kort verslagje van onze stage. Onze stage is vlot verlopen. Ik vond het jammer dat de 2 weken zo rap om waren! We zijn super vriendelijk ontvangen. Iedere middag hebben we warm eten gekregen. Het was telkens een maaltijd van hun cultuur, dus één van hun specialiteiten. De mensen op zich waren heel vriendelijk. Zij hebben ons verschillende Slowaakse woorden geleerd, zoals: dobrý deň è = hallo, Dobriè = goed, djakoujen è = dank u , prosim è = graag gedaan. Wij hebben hen ook enkele woordjes Nederlands geleerd. Zij vonden dat heel erg leuk. Dan hebben we ook geleerd hoe zij daar steunzolen maken. Dat is op een heel andere manier dan bij ons. We hebben ook gezien dat alles veel goedkoper is en dat niet alleen het eten goedkoper is, maar de mensen verdienen ook niet zo veel als wij hier. Dan hebben we ook een gipshand gemaakt en mee naar huis gekregen. We maakten ook een voetopheffer uit imf,… We leerden heel wat nieuwe technieken. Het was een heel erg interessante stage! Ik heb er zeker geen spijt van dat ik naar Slowakije ben gegaan! Ik ben weer een ervaring rijker! Vriendelijke groeten Isabel Jacobs– T3Oi7


BEZINNING Wij, de leerlingen van Bp5, vertrokken gepakt en gezakt op 15/02/2012 om half negen 's ochtends aan onze school. Vooraleer we aan de eigenlijke bezinning begonnen, moesten we een leuke klasfoto maken. Nadat ons dat gelukt was, zijn we naar het station van Geel gewandeld en hebben we de trein richting Hasselt genomen. Ongeveer een uur later arriveerden we er. We waren nog maar net aangekomen in Hasselt of meneer Dierckx vertelde ons al dat we een stadsspel gingen spelen in het centrum van Hasselt. We moesten huisnummers verzamelen, die dan uiteindelijk de gsm-nummer van meneer Dierckx zouden vormen. De 4 groepen streden om als eerste het nummer te bemachtigen, want de winnende groep mocht als eerste een taakje (bv. koken) kiezen. Het stadsspel zorgde er ook voor dat we te weten kwamen waar we onze volgende dagen zouden doorbrengen. We hadden onze bestemming, Sint-Joris-Weert, gevonden dus we konden weer naar het station om onze reis verder te zetten. Om ter plaatse te geraken, moesten we de trein richting Leuven nemen om van daaruit verder te gaan naar de eindbestemming. Om onze tocht vanuit Leuven verder te zetten hebben we enkel onze benen gebruikt. We hebben dus moeten wandelen: wel 15 km lang. Tijdens de wandeling maakten we ook even een tussenstop om onze inkopen voor de volgende dag te doen. We waren dan ook heel blij, maar uitgeput, toen we op onze plaats aankwamen. We waren nog wel niet te moe om

66


B3Bp5

toch al snel onze kamers te inspecteren. We installeerden ons allemaal en daarna stond de spaghetti op ons te wachten. Nadat we lekker gegeten hadden, speelden we nog een quiz en kropen we onder de wol. ‘s Ochtends om half 8 moesten we allemaal uit ons bed en we ontbeten samen. Daarna was het tijd voor het vervolg van onze bezinning. We moesten namelijk allemaal opdrachten uitvoeren. In de namiddag konden we ons uitleven met mountainbiken. Dat was super zwaar, nat, vies, vuil en vettig, maar toch superleuk. Iedereen was opnieuw uitgeput na deze dag. We hebben gewoon gezellig gegeten, wat gedronken en gebabbeld om daarna in ons bed te kruipen. Donderdag 16/02/2012 was ook zo voorbij. Vrijdagmorgen stonden we weer allemaal goedgezind op en kregen we weer een goed ontbijt. Na het ontbijt speelden we nog wat spelletjes en ruimden op zodat we om 12u klaar waren. Voordat we naar huis vertrokken, namen we nog een tweede klasfoto. We pakten onze valiezen en we vertrokken naar huis. Tegen 15 uur kwamen we aan in Geel. Zo zag vrijdag 17/02/2012 eruit.

Zo zag de vermoeiende, maar zeer leuke, bezinning van Bp 5 eruit (hopelijk zijn we er uitgekomen als een hechtere groep).

Giel Gybels

CHEMIE OP MAAT T3BW5 Op vrijdag 20 januari zijn we met onze klas naar de KHK geweest om kennis te ma‐ ken met instrumentele analysetechnieken. We werden ontvangen door 2 docenten die ons eerst de weg toonden in het doolhof van de KHK. Het labo was uitgerust met de modernste apparatuur en zag er heel proper en netjes uit. Enkele toestel‐ len die je hier terugvindt zijn: spectrofotometers, vlamfotometers, gaschromato‐ graaf, HPLC, toestel voor atomaire adsorptiespectrometrie …, alles samen voor een groot kapitaal aan apparatuur. We voerden onder andere volgende analyses uit: bepaling van calcium in mineraal‐ water, bepaling van kinine in tonic, bepaling van ethanol in jenever en bepaling van het cafeïnegehalte in koffie, red bull en cola. De resultaten waren soms verrassend. Wist je dat in sterke koffie meer cafeïne zit dan in red bull, dat er in Hasseltse jene‐ ver 38 % ethanol zit en dat er grote verschillen zijn in de samenstelling van mine‐ raalwaters? ’s Middags werden we getrakteerd op een lekkere lasagne, met een magnum als dessertje. Het was een leuke en interessante ervaring en zeker voor herhaling vatbaar! T3Bw5


Studieuitstap T3HT6 Op 18 april zijn we met onze klas met meneer Vermeulen op studiedag geweest. Eerst zijn we naar de fabriek Lodewijckx gegaan, ook wel meer bekend door het product Cocovite. We hebben veel geluk gehad dat we daar in het bedrijf een rondleiding kregen. Zonder de hulp van meneer Vermeulen was het zeker niet gelukt. Toen we binnenkwamen, werden we vriendelijk ontvangen door de baas zelf. Nadien kregen we een vest en schoenzakjes voor de hygiëne. We moesten ook een papier tekenen voor de veiligheid. Toen we op de werkvloer kwamen, kregen we een haarnetje en moesten we onze handen wassen. Dan gingen we eerst in het labo een kijkje nemen. Hoe en waarom doen ze testen op eieren? Na het labo moesten we door een waterbak wandelen en onze handen desinfecteren. Dit is allemaal nodig voor de hygiëne en de betrouwbaarheid van het product. Eerst gingen we naar het breekgedeelte van het bedrijf, dit wil zeggen het gedeelte waar de eieren worden gebroken en tot het gewenste product worden omgezet. We waren wel verschoten van het aantal eieren dat ze per week gebruiken, namelijk zeker 8 miljoen eieren per week. We zagen dat alles heel hygiënisch te werk ging en we zagen hoe ze de eieren pasteuriseerden. Dit doen ze met hitte, maar het mag niet te warm worden of de eieren stollen. Dit is dus duidelijk precisiewerk. Als ze gepasteuriseerd zijn, zijn de bacteriën er uit en vat het ook minder snel bacteriën, dus heel geschikt voor de horeca. Ze toonden ons ook dat het soort ei ook een rol speelt. Er waren verschillende kleuren van paletten

68


voor het onderscheid tussen scharreleieren, eieren van de batterij enz... Hierna gingen we naar de pakruimte. Daar was een grote band die de eieren onder een soort camera liet gaan om met infrarood oneffenheden van het ei op te sporen. Als het ei niet goed is, wordt het apart gehouden. Nadien transporteren ze de eieren via een band, die de eieren zorgvuldig in de dozen zet. Daarna zetten de werknemers ze in grote dozen, klaar voor transport. De producten gaan ook buiten de grenzen van België. Na de rondleiding kregen we een zak met allerlei spullen van Lodewijckx. Na Lodewijckx reden we verder naar Hasselt om Hanos te gaan bezoeken. Hanos is een grote internationale horecaleverancier. We kregen direct een rondleiding. Dat was wel interessant, want zo zie je ook producten waar je nog nooit van gehoord hebt. Als je door Hanos loopt, ben je al automatisch gerechten in je hoofd aan het creëren. Er waren ook producten die je niet in een gewone winkel vindt, zoals krokodil. Na de rondleiding hebben we eerst heerlijk gegeten in de bistro van Hanos, gepraat over de boeiende rondleiding en eventuele ideeën uitgewisseld voor onze GIPmenu. Na onze lunch trokken we terug de winkel in om de prijzen van onze ingrediënten voor de GIP-menu op te zoeken. Zo kan je ook zien welke kwaliteit tegen welke prijs staat. Tijdens de zogenaamde zoektocht kon je sommige producten beter leren kennen. Daarna vertrokken we richting Geel. Onderweg in de auto hebben we nog een interessant gesprek gehad over de hele dag. Het was een zeer leerrijke dag. Die kennis nemen we nog jaren met ons mee. T3Ht6

‘OPERATIE RESTAURATIE’ De leerlingen van B3Bp6 werken sinds begin dit schooljaar aan een restauratieproject van een rupsenkraan Liebherr 922. Deze kraan heeft zijn diensten reeds bewezen bij bouwfirma Adams uit Beerse en is ons nu ter beschikking gesteld voor een flinke opknapbeurt. Na een grondige check–up van het motorisch en hydraulisch gedeelte en met hier en daar wat laswerk en een likje verf is deze kraan weer in topvorm. Dit geslaagde restauratieproject werd gepresenteerd op onze opendeurdag. De foto’s ’voor en na’ spreken voor zich! Mooi werk jongens!!!


Zesdejaars worden praktijkleerkracht In het kader van het project ‘Schilder op School’ werden onze leerlingen van B3Sd6 een halve dag leerkracht. Ze stopten de leerlingen van het 6de leerjaar van De Regenboog met hun neus in de verf. Samen maakten ze een kunstwerk voor de school. 23 felle panelen vormen een… regenboog, gebaseerd op het werk van Mondriaan. De leerlingen konden de nieuwe leerkrachten wel smaken en gingen aan de slag met schuurmachines, tape en verf. ‘We leerden ze alle stappen. Schuren, tekenen, afplakken en schilderen met borstel en rol. Ze waren nogal zenuwachtig om met de schuurmachine te werken. Dat hadden ze nog nooit gedaan. Mijn vingers kregen er ook van langs. Ik zit zelf nog maar 2 jaar in deze richting. Ik teken zelf heel graag. Als ik dan het eindresultaat van mijn schilderwerk zie, geniet ik daar enorm van.’ (Anja,19)

‘Ik was verbaasd dat ze het in het begin niet konden. Zelfs tape afscheuren was moeilijk. Die technieken zijn voor ons zo vanzelfsprekend. Wij hebben het ooit ook moeten leren. Nu kunnen zij het ook.’ (Stef, 20)

“Het afplakken is een precies werkje. Maar als je dan ziet hoe euforisch de leerlingen zijn als ze de tape eraf halen en het resultaat zien, dat is geweldig. Dat is ook het mooie aan het schildersvak: iets creëren waar je trots op kan zijn.” (Maarten,18)

“Sommigen hielden de verfrol met 2 handen vast. Heel onhandig. En ze gebruikten ook veel te veel verf, en dan krijg je dikke randen. Grappig. Want nu besef ik dat ik in de eerste jaren dezelfde fouten maakte. Het was leuk om hen bij te sturen en ze de juiste techniek te leren. Ik wil later eerst zelfstandig schilder worden. Daarna word ik leerkracht praktijk.” (Imke,18)

70


“Je zag dat de leerlingen ervan genoten. De ene vond het leuker dan de andere. Dat is logisch. We hebben hen geleerd dat schilderen meer is dan met borstels zwaaien. Als ze nu voor deze richting kiezen, weten ze waar ze aan beginnen.” (Anouk, 17)

Hanne en Kato zien het schildersvak wel zitten. “Het is wel moeilijker dan we dachten. Je moet heel precies werken om een mooi paneel te krijgen. En voor je het weet hang je vol verf. Ook het afplakken, tekenen en schuren moet heel netjes gebeuren. Niets voor smospotten dus. We zijn wel heel trots op het resultaat.”

Uit Maks—maart 2012


B2BK 3A EN B ONDER EEN STRALENDE ZON MET DE FIETS NAAR…

ge kundi s e d ar de a n l Mari n u e a r P e t r ke Luis n bak a v g uitle

Ingrid Smets

72


Bp6 op studiebezoek

Op woensdag 21 maart gingen de bouwplaatsmachinisten van B3Bp6 op uitstap. Als eerste bezochten we één van de werven van de Noord-Zuid verbinding in Kasterlee. Daar kregen we eerst een uitleg over het hele project: hoelang de werken nog gaan duren, waarom de werken precies nodig zijn, hoe de tunnels gebouwd worden, welke firma’s er aan het project werken,… Na al die uitleg gingen we de werf op om te kijken hoe het allemaal in zijn werk ging. Eerst maakten we een stop bij een Hitachi zaxis 470 LCH waarmee de hele put rauw is uitgegraven, daarna naar een kleinere machine waarmee het fijnere werk en de afwerking worden uitgevoerd. Bij die kleinere machine heeft de machinist de uitleg gedaan over de GPS in de kraan waarmee ze perfect kunnen zien waar en hoe ze moeten graven. We gingen verder en aan het einde van de tunnel waren ze rioleringen aan het leggen.

Een beetje verderop stond er een dumper en daar mochten we een kijkje in nemen. Dan gingen we helemaal terug en reden we naar de volgende stop. Dat was in Geel, Ten Aard. Daar was Van Geel wegenbouw bezig om bepaalde huizen te voorzien van RWA (RegenWater Afval) en DWA (DroogWater Afval), riolering aan het leggen onder de weg en in bepaalde straten het leggen van asfalt. Eerst gingen we naar een straatje kijken waar ze de eerste laag asfalt aan het leggen waren. We kregen daar een beetje uitleg over en wandelden naar een andere straat waar ze de toplaag aan het leggen waren. Ze vertelden daar hoe de machines juist werkten en dan gingen we tenslotte nog naar een straat waar ze riolering aan het leggen waren onder de rijweg en waar een plaatproef moest uitgevoerd worden. Een plaatproef is het berekenen of de ondergrond goed verdicht is. Dat was dan de rondleiding door de straten van Geel, Ten Aard. Daarna reden we terug naar de school. Bjarne Mertens — B3Bp6


VDAB Herentals reikt attesten Bouwplaatsmachinist Kempen uit Machinale bouwopleidingen zijn van strategisch belang voor de Kempen, gezien het relatieve aandeel bouwbedrijven en aantal bouwarbeiders in de regio. Vrijdagnamiddag reikte de VDAB op de opleidingsinfrastructuur Rietbroek aan 33 leerlingen attesten uit. Samenwerkingsovereenkomst Om op een zo kostenefficiënte manier kwalitatief hoogstaande opleidingen te kunnen blijven aanbieden aan leerlingen en cursisten hebben het Sint-Jozefinstituut uit Geel en de VDAB in september vorig jaar een samenwerkingsovereenkomst afgesloten waarbij de nodige infrastructuur zoals gebouwen, oefenterrein en machines gezamenlijk kunnen gebruikt worden. Uniek in de provincie Antwerpen! Bouwfirma De Peuter voorziet naast haar site in Rietbroek infrastructuur voor cursussen, onderhoud en stalling van de machines. Ook het Fonds voor Vakopleiding in de Bouwsector wordt nauw betrokken bij deze samenwerking. Zowel de VDAB als het Sint-Jozefinstituut uit Geel zijn zeer tevreden over de lopende samenwerking en willen de mensen op de werkvloer hiervoor uitdrukkelijk feliciteren. Daarnaast willen ze deze mooie samenwerking tussen onderwijs, VDAB, FVB en het bedrijfsleven onder de aandacht brengen.

Meer info en nieuws op: http://www.rtv.be/artikels/nieuws/2012060112015443_10-jonge-kraanmannen-behalen-attest http://www.nnieuws.be/nieuws/56901/vdab-herentals-reikt-attesten-bouwplaatsmachinist-kempen-uit/

74


De minionderneming ’Cuisine’ van B3TB7 heeft een geslaagd jaar achter de rug. Zij verzorgde feesten, banketten, diners, nieuwjaarsrecepties, babyborrels, trouw‐ feesten, walkingdiners,... Daarom kwam de vraag vanuit de directie of de minionderneming het personeelsfeest van onze school wilde verzorgen. Ui‐ teraard gingen zij hier graag op in. Om dit in goede ba‐ nen te lei(ij)den werden de eerste contacten gelegd met de klant. Vragen zoals: wat wenst u in de eerste plaats, wat verwacht de klant van ons, wat is mogelijk en wat niet, hoe kunnen we dit snel en professioneel doen ver‐ lopen en het allerbelangrijkste… hoeveel mag dit kos‐ ten? Heel wat vragen waarop de leerlingen van de mini‐ onderneming antwoorden en oplossingen zochten. Dit gaat steeds gepaard met de nodige ‘gezonde’ stress. Weten waar je mee bezig bent, je verantwoordelijk voe‐ len voor je taak, extra personeelsleden inhuren, de con‐ tracten opstellen en ondertekenen, de correcte food‐ cost berekenen. Het zijn enkele van de vele punten waarop de leerlingen van Tb7 constant geëvalueerd worden. Hun “minionderneming” is hun “GIP”, het gan‐ se jaar door. Eenmaal zij deze papiermolen achter de rug hadden, begon het echte werk. De chef van de keu‐ ken en de maître van de zaal (steeds een leerling van de mini) waren ook de eindverantwoordelijken. Zij werden uiteraard begeleid door de juiste vakleerkrachten, maar hoofdzakelijk moesten de leerlingen zelf het feest vlek‐ keloos doen verlopen. Zij maakten een checklist, welke voorbereidingen stonden er op de planning, wie deed wat, wanneer, hoe, waarom, hoeveel uren. We noemen dit functionsheets en draaiboeken zowel voor de zaal als de keuken. Als dit correct was ingevuld, konden ze al op voorhand eventuele problemen minimaliseren, in het slechtste geval incalculeren en desnoods elimineren. Drie grote woorden die regelmatig terug komen. Dit jaar stelden de leerlingen van de minionderneming voor om een winterbarbecue te organiseren. En inderdaad… het was winter, sneeuw, vriestemperaturen, ijsweg en noem maar op… We hebben het die dag allemaal gehad. Zelfs onze gasbussen bevroren ter plaatse. We hadden temperaturen opgenomen van –18 °C. De onderkant van onze barbecueworsten was warm terwijl de boven‐ kant terug begon te vriezen om het cru te zeggen…

Muts, sjaal, fleecevesten, handschoenen, laarzen, je zag het allemaal bij diegenen die aan de pan stonden buiten. Het verde‐ re verloop van de avond liep gelukkig zoals voorzien. Na de speech van de algemene directeur van de minionderneming kon men starten met het buffet. Een 250 personen op een zo snel mogelijke en efficiënte manier aan het buffet laten passeren, is geen sinecure. Maar zij zijn hierin meer dan geslaagd. Het is wel op een korte tijdsspanne een boel werk zowel in de zaal als in de keuken. Vragen vanuit de zaal van: ik moet groenten hebben’, ‘waar blijft mijn saus’, ‘de wor‐ sten zijn bijna op’, ‘waar zijn mijn papillots’, ‘hebben jullie nog vlees of vis’, ‘kunnen jullie asap de groentjes doorgeven’… Voor leken is dit vooral een stressmoment in de keuken die ze niet willen kennen… Voor ons is dit ‘normaal’, als we dit zo mogen noemen. In een goed uur een kleine 250 personen van ‘warm’ en lekker eten voorzien is niet iedereen gegeven en dit willen en kun‐ nen we toch bereiken met de minionderneming.

Om het culinaire af te sluiten stond er buiten nog een ijskar ter beschikking. Was niet echt toepasselijk met dit guur weer, maar dit winters weer konden we ook niet voorzien. Nog een uurtje stevig doorwerken bij het op‐ ruimen en de taak zat er bijna op voor de mini‐ onderneming. Ik zeg wel ‘bijna op’, want er moest terug naar de school gereden worden om nog alle materialen terug te plaatsen, de overschotten in de magazijnen te leggen, de checklist te overlopen en de werkurenlijst in te vullen, zowel voor henzelf als de leerlingen die zij ingehuurd hadden. Een geslaagde avond zowel voor de gasten als voor de minionderneming ! Gunther Mols


TB7 N AAR PO RTO Op maandag 26 maart 2012 vertrokken we met B3Tb7 (Chef Mols, Mr Liekens, Youri, Robin, Daisy, Davy, Lennert, Mathias, Marijn, Jente, Joey en Jana) voor vijf dagen naar Porto in Portugal. We moesten om 11.45 uur aan het station van Herentals staan omdat we iets na 12.00 uur met de trein naar Charleroi vertrokken. Met stralend weer zijn we hier vertrokken en we hebben 5 dagen prachtig zomers weer gehad in Porto (gemiddeld 25°C). Het zomergevoel zat er echt in. Vanuit Charleroi namen we het vliegtuig naar Porto. Het was een kleine 2 uur vliegen. Rond 6 uur zijn we geland. We namen de metro naar ons viersterren hotel “Fenix”. Eenmaal ingecheckt en alles in orde gemaakt, mochten we ons snel gaan opfrissen en gingen we een hapje eten in het hotel zelf. Na het eten toch nog even Porto verkennen en iets gaan drinken in Café Casagricola. De volgende ochtend ontbeten we in ons hotel om 8.30 uur. Om 10 uur trokken we terug de stad in, waar we de rode City Sightseeing Tour bus namen die ons door Porto leidde. Zo kregen we op twee uur tijd heel veel van Porto te zien. Tijdens de middag mochten we zelf kiezen waar we gingen eten. In de namiddag gingen we een paar luie uren tegemoet. We gingen eerst iets drinken en gingen dan naar het strand Praia das Pedras do Gorgo. ‘s Avonds stond er een heel leuk typisch Portugees restaurant O Caçula op het programma. Bij sommigen viel de hoofdschotel een beetje tegen omdat die iets typisch Portugees hadden genomen en wij hun eten niet gewoon zijn.

76


De volgende ochtend stonden we om 8.30 uur op en vertrokken we om 10 uur naar de stad waar we terug een sightseeing tourbus namen, maar dan de blauwe die een andere route nam. Na de busroute mochten we weer zelf kiezen waar we gingen lunchen.

Rond 14 uur moesten we terug op de kade van de Douro-rivier zijn. Daar namen we de boot voor een rustig boottochtje over de Douro waar we een heel mooi uitzicht kregen van bepaalde plaatsen in Porto. Na de boottocht bezochten we het Portohuis Quevedo waar we uiteraard diverse soorten Porto mochten degusteren en kopen. Daarna mochten we vrij door de stad kuieren zolang we maar op een bepaald tijdstip terug in het hotel waren om naar het restaurant te vertrekken. We kwamen bij het restaurant aan en op het eerste zicht was het niet echt mooi. De hoofdschotel was wel lekker, maar het dessert was een beetje een tegenvaller want we mochten uit z’n ijsjeskaart kiezen, maar meer dan de helft van de ijsjes was er niet meer. Zo hebben we ook weer een ander zicht gekregen van een Portugees restaurant. Echt eens typisch Portugees low-budget gegeten. Na het avond- eten mochten we ook weer iets gaan drinken of gaan slapen. Op de planning stond donderdag een treinreis door de Dourovallei, waarna we de gelegenheid kregen om daar de druivenranken en het landgoed te bezoeken van de Portohandelaar waar we de dag ervoor in zijn proefkelder diverse porto’s mochten proeven. Meneer Mols had dit kunnen regelen vanuit België maar, geloof het of niet, zelfs in Porto zijn er treinstakingen! Eén dag staakten de treinbestuurders en natuurlijk die dag had meneer Mols deze treinreis op de planning gezet! Goe bezig… Maar goed, de leerkrachten hebben direct de planning omgegooid en we zijn te voet (daar waren we zeker van dat die niet staakten!) Portostad ingetrokken. Eerst gingen we naar São Bento stationshal waar het tegelwerk met afbeeldingen uit de geschiedenis van de stad en over de geschiedenis van het transport ging.

Daarna naar een toren, de Igreja da Sédie. Je mocht die beklimmen tot boven en dan kreeg je een prachtig uitzicht over Porto. Hierna bezochten we een boekhandel/bibliotheek Lello, een oude en heel bijzondere boekhandel met plafondschilderingen en veel oude houten boekenkasten. Het was prachtig om te bezichtigen. Hier mocht niet gefotografeerd worden, maar Mr Mols had dan toch stiekem van boven een fotoke genomen… Dat zouden wij eens moeten proberen! Na wat rondwandelen kwamen we terecht op de markt Bolhão waar het niet echt heel hygiënisch was. Er vlogen overal duiven rond en er waren daar kraampjes met vis en vleeswaren. Bij ons klagen ze als de vis boven de 5 graden komt! We gingen daarna iets drinken in Café Majestiek met het interieur nog in originele staat van begin 20ste eeuw. Na de middag bezochten we het voetbalstadion Estãdio do Dragão van de bekende voetbalclub FC Porto en kregen daar een boeiende rondleiding.

’s Avonds keerden we terug naar restaurant O Caçula waar we dinsdagavond ook waren. Diegenen die toen een mispoes hadden genomen, hadden nu heel lekker gegeten en het was gezellig met vriendelijke mensen. De laatste dag hebben we nog ontbeten in het hotel en mochten we nog wat gaan winkelen in het winkelcentrum naast ons hotel. s’ Middags vertrokken we met de metro naar de vlieghaven. Daar hebben we nog een hapje gegeten. Na ongeveer 2,5 uur vliegen landden we in Charleroi en namen we daar de trein terug naar Herentals. Daar kwamen we aan rond 21.00 u. Het was een heel leuke en boeiende reis. We kwamen heel veel te weten over de stad Porto en de portowijnen zelf. Het is een redelijk oude stad met oude huizen, maar heel erg mooi en proper om te bezichtigen en vooral een citytrip waard.

Jana Peeters


20 oktober 2011

Michiel-Seppe-Hanne-Britt-Femke-Jonas Tim-Christoph-Yves-Dennis-Maarten-Patsy

B2BK3A Ingrid Smets

78


T3EM5 OP BEZOEK BIJ F16 VLIEGBASIS KLEINE BROGEL We bezochten op 28 februari de vliegbasis van Kleine Brogel. Dat stond in het kader van ons technisch vak: analyse van machinesystemen, gegeven door Denis De Ryck. We gingen kijken naar de motorsectie om te zien hoe de straalmotoren van F16 jachtvliegtuigen onderhouden worden. Na een heel uitgebreide uitleg over de werking gingen we een hapje eten in de legerkantine. ’s Namiddags bezochten we de F16 vliegsimulator waar we konden zien hoe piloten opgeleid worden. Een simulatie met een piloot in de cockpit was adembenemend! Jammer genoeg hadden we niet genoeg tijd, anders hadden we ook zelf eens mogen vliegen in de simulator. Verder kregen we te horen hoe een schietstoel technisch werkt en hebben we het overlevingspakket van een piloot te zien gekregen. Ook kregen we een korte uitleg over hun opdrachten in het buitenland. We wandelden verder naar de testbank voor straalmotoren en kregen daar de nodige technische uitleg. Spijtig genoeg hebben we geen vliegtuigen zien opstijgen, maar we hebben er wel een van heel dichtbij (op het einde van de startbaan) zien en horen opstarten. Indrukwekkend als je daar als klas mag staan en zien hoeveel technische mensen er nodig zijn alvorens te kunnen opstijgen. We kunnen jullie geen foto’s tonen, foto’s nemen is om militaire redenen verboden.

Robbe Minten T3Em5 CONTACT—ZOMERNUMMER 2011-2012 79

Het algemeen 7de jaar is dit jaar op buitenlandse reis gegaan naar Dublin. ’s Nachts om 2 uur moesten we weer naar school! We vertrokken op dit onmenselijk vroege uur naar de luchthaven in Charleroi,… Rond 10 uur waren we in ons hostel in Dublin. We zijn dan maar rustig gaan ontbijten. Na ons ontbijt zijn we de stad gaan verken‐ nen met een volledige stadswandeling! Vermoeid dat we waren,… We zijn dan ook maar met ons allen even in een park gaan verpo‐ zen! Waarna we onze wandeling vervolledigden. De eerste nacht moesten we om 1 uur thuis zijn,… We gingen dan maar rustig een glaasje drinken in een pub! We waren mooi op tijd thuis, lief hé! Het bier was niet te smaken, dus zijn we op zoek ge‐ gaan naar Belgisch bier! Dat is immers niet te versmaden.

Dag 2. Het Glasnevin Cemetary. Al wandelend door het kerkhof maakten we kennis met de geschiedenis van Dublin. Onze gids ver‐ telde fascinerende verhalen over alle bekende, beroemde, begra‐ ven Dubliners. Geweldig! Het Guiness Factory. Afgrijselijk saai! Niet voor herhaling vatbaar, veel te toeristisch,… Het was zo saai dat een aantal mensen op de kaart al het park aan het zoeken waren. ‘s Avonds hebben we de bloemetjes goed buitengezet in een kleine discotheek,…

80


Dag 3. In de voormiddag bezochten we een museum , terwijl een andere groep Jameson ging bezoeken. Voor elk wat wils! We spoorden daarna naar Howth, daar aten we lekkere fish& chips op een gezellig gras‐ pleintje,… Voor sommigen hun maag was deze maaltijd een beetje te zwaar! Nadien hebben we een gigantisch lange, maar geweldig mooie wandeling gemaakt langs de kliffen van Howth. Heel moe, maar voldaan, zakten we hierna op de bankjes van een pub! Terug naar Dublin en alles klaarmaken voor onze afreis. Onze laatste avond hebben we met z’n allen, inclusief onze leerkrachten, een grote pint gedronken.

Geweldige reis! Voor herhaling vatbaar!


Op de sofa met

GONDA ALEN

Hoe ben je in onze school terecht gekomen? Heel, heel, heel veel jaren geleden kwam een buurman me vertellen dat ze in het Sint-Jozefinstituut iemand aan het zoeken waren voor een interim voor het vak Nederlands. Die interim heb ik dan gedaan (3de trimester). En het volgend schooljaar waren er uren Nederlands en geschiedenis beschikbaar en toen ben ik definitief begonnen. Wat vind je leuk aan je job? Vooral het werken met jonge mensen en de afwisseling, nu eens Nederlands, dan weer Engels. Ook de jaren op zich brengen al afwisseling. (derde en vierde jaren technisch) Wat vind je minder leuk? Vooral alle administratie die er de laatste jaren toch wel extra bijgekomen is. Wat is het grappigste/vreemdste/ eigenaardigste wat je hier al hebt meegemaakt? Het is zoals een collega me ooit zei: Elke dag op deze school is weer een avontuur. En zo is het ook! Op die jaren heb ik natuurlijk al heel wat meegemaakt, maar het zou fout van me zijn daar maar één enkel voorval uit te halen. Waar ging je vroeger zelf naar school? Mijn middelbare studies heb ik gedaan op het SintDimpnacollege. Mijn hogere studies heb ik gedaan aan de Middelbare Normaalschool Vorselaar. (die benaming is ondertussen ook al veranderd!) Ging je graag naar school? Ik ben nooit tegen mijn zin naar school gegaan, anders zou ik niet voor deze job gekozen hebben. Genoeg over school nu, wat doe je in je vrije tijd? In mijn vrije tijd ga ik graag fietsen, eens een “terraske” doen en ook koken is één van mijn hobby’s. Welke dingen vind je ergerlijk? Het meest ergerlijke vind ik mensen die schijnheilig doen of liegen!!!

82


Wat maakt je blij? Het maakt me blij dat ik elke dag weer gezond mag opstaan. Wat is het eerste dat je doet als je ’s morgens opstaat? Het eerste wat ik doe, is me wassen. Wat eet je meestal tussen je boterhammen? Ik lust allerlei dingen, ik heb geen speciale voorkeur. Wat is het leukste cadeautje dat je ooit hebt gekregen? Het leukste cadeautje was een horloge van mijn zoon toen ik 50 werd. Ben je bijgelovig? Toch wel een beetje. Als we met Kerstmis bv. met 13 mensen zijn, zal ik steevast de tafel dekken voor 12. Wanneer heb je de laatste keer de slappe lach gehad? Dat gebeurt wel regelmatig, zowel in de klas al eens als in het leraarslokaal en dat kan soms over de stomste dingen zijn. Wat vind je de mooiste plek van de wereld? Eigenlijk vind ik mijn thuis een zeer mooie plek. Als ik een plek in het buitenland zou moeten kiezen, dan kies ik voor Frans Catalonië, een streek in het uiterste zuiden van Frankrijk, bijna tegen de Spaanse grens. Wat zou je doen als je de lotto wint? Als ik de lotto zou winnen, zou ik eerst een deel aan mijn zoon en zijn vriendin geven. De rest zou ik veilig ergens laten staan en ik zou er zeker geen zotte dingen mee doen. Welk tijdschrift of welke krant lees je meestal? Elke dag lees ik Het Laatste Nieuws. Als je een dier zou kunnen zijn, wat zou je dan liefst zijn? Als ik een dier zou kunnen zijn, zou ik liefst een bever zijn! Altijd bezig, bezig, bezig, … Wie zouden we de volgende keer moeten interviewen? Marleen Vankerckhoven. Nieuwsdienst leerlingenraad.

en met

JOOS MICHIELS

Hoe ben je in onze school terecht gekomen? Na een aantal interimopdrachten gaf ik even geschiedenisles op St. Dimpna, wat mijn eerste kennismaking was met het toen nog premature Kogeka. Toen ook deze interimopdracht stopte, werkte ik twee schooljaren in een concentratieschool in Merksem. Best wel frustrerend, aangezien we in de Kollegestraat een huis renoveerden op wandelafstand van al die Geelse scholen. Uiteindelijk zochten ze iemand om in de toen nog eerder kleine – maar immer fijne - landbouwafdeling geschiedenis, aardrijkskunde én zelfs godsdienst te geven. Ik twijfelde geen seconde. Wat vind je leuk aan je job? Het leukste is dat ik de overheid mij betaalt om te doen wat ik graag doe: als een rasechte vakidioot met veel plezier vooral geschiedenis geven, met als aardige tweede het vak aardrijkskunde. Het lesgeven op zich is nog altijd het leukste en vooral de contacten met de collega’s en leerlingen. Vanaf het derde of het vierde jaar neem ik de leerlingen mee naar het zesde jaar. Altijd mooi om te zien hoe ze evolueren. Wat die collega’s betreft is er echter gelukkig weinig evolutie: na al die jaren durf ik zeggen dat we nog altijd een toffe groep hebben. Bovendien heb ik het grote geluk dat ik mee mag op onze buitenlandse reizen, wat altijd - voor mij toch, maar ik denk ook voor onze leerlingen – het hoogtepunt is van het schooljaar. Wat vind je minder leuk? Iedereen die mij al een beetje kent, zal dat kunnen samenvatten in één woord : administratie. Met de jaren betert het wel en ik hoop ijdel, maar toch dat het nog zal beteren. Vooral de afwezigheidsboekjes vind ik een verschrikking. En toch kent niemand ze beter dan ik, want ik heb er ooit al een aantal per ongeluk mee naar huis genomen. Ik vergeet dit niet doelbewust, hoor, maar ik ga meestal zo op in de les dat ik voor niets anders oog heb. Soms betrap ik me er zelfs op dat ik heel enthousiast mijn les op de trap al zit te repeteren tegenover andere collega’s. Wat dan waarschijnlijk weer minder leuk is voor hen, denk ik dan. Wat is het grappigste/vreemdste/eigenaardigste wat je hier al hebt meegemaakt?Het triestigste en het meest leuke moment was verrassend bijna hetzelfde. Toen onze collega Els Bijnens door de dokters was opgegeven, was ze dat zeker niet door ons. Zondagavond werd vaak een vast moment om met een aantal collega’s op bezoek te gaan. In tegenstelling tot wat je zou verwachten waren dat vaak hele leuke momenten met haar, maar ook met de andere collega’s. Bovendien was ook de benefiet voor haar hartverwarmend, omdat werkelijk iedereen zijn steentje bijdroeg. Waar ging je vroeger zelf naar school en ging je graag naar school? Ik heb vrij goede herinneringen aan de Vrije SintLambertusschool in Westerlo. Ik ging graag, maar ik ging er ook graag uit weg. Genoeg over school nu, wat doe je in je vrije tijd? Mijn vrije tijd staat bol van de clichés: veel lezen, met de kinderen doen wat kinderen graag doen én wanneer ik kan, ben ik weg met de koersfiets. Of op wintersportvakantie gaan.

Welke dingen vind je ergerlijk? Ik hou van sarcasme, maar het mag niet overgaan in gezaag, gezeur, enz… Ik erger me ook aan dubbel werk en vooral papierwerk om het papierwerk. Administratie moet een middel zijn, geen doel op zich. Wat ik ook niet leuk vind zijn ondankbare en disloyale mensen. Of mensen die alleen naar je laatste prestatie kijken en vergeten wat je al gepresteerd hebt. Wat maakt je blij? Dat kan echt van alles zijn: meestal kleine dingen zoals de krant rustig kunnen lezen met koffie en veel chocolade, de kindjes slapen leggen, iets lekkers gaan eten of op stap gaan met mijn vrouw en vrienden. Afzien op een bergrit, maar genieten op de top, enz… Wat is het eerste dat je doet als je ’s morgens opstaat? De normale hygiënische tussenstapjes en dan naar de onbijttafel. Wat eet je meestal tussen je boterhammen? Ik eet ’s morgens nooit boterhammen. Ik krijg alleen koffie binnen. Wat is het leukste cadeautje dat je ooit hebt gekregen? Mijn ouders zijn van de flower powergeneratie en waren – toen toch – gekant tegen wapens, enz… Speelgoedwapens zouden bij ons nooit over de vloer komen, van die strekking dus. Toen mijn vader mij echter ooit soldaatje zag spelen met de kinderen van de buurt , zij volledig uitgerust met allerlei nepgeweren, speelde ik mee met een door mij gevonden boomtak in de vorm van een geweer. Hoewel de geluiden die ik bij die boomtak militair héél geloofwaardig waren zoals een machinegeweer (“tak tak tak tak tak…” ), heeft mijn papa mij direct het grootste speelgoedgeweer ooit gekocht. Ben je bijgelovig? Totaal niet. Wat vind je de mooiste plek van de wereld? Daar waar water en bergen mekaar raken. Wat zou je doen als je de lotto wint? Een groot feest houden, veel op vakantie gaan, en vroeger zei ik altijd: als ik de lotto win, begin ik een stripwinkel (zelfs met verlies). Welk tijdschrift of welke krant lees je meestal? De Morgen en allerlei fietsmagazines. Als je een dier zou kunnen zijn, wat zou je dan liefst zijn? Een wrattenzwijn: ondanks zijn lelijkheid vinden mensen het superschattig, krijgt het lekkers te vreten, mag het knorren of wie of wat dan ook en vooral: het moet niks. Wie zouden we de volgende keer moeten interviewen? Heeft Jan Dewit er al ingestaan? Nieuwsdienst leerlingenraad


De passie van Bjorn Campforts Wat is jouw passie? Mijn passie is het verzamelen van allerlei dierlijk materiaal en dan voor namelijk schedels en skeletten. Hoe is dit ontstaan en wanneer? Het is allemaal begonnen toen ik als 6jarig kind een schedel vond op de hoek van de straat (deze bleek achteraf van een bosduif te zijn). Vermits mijn grootvader boswachter was, had ik al snel meerdere schedels en zo ben ik met mijn verzameling begonnen. Waar vind je deze schedels? Er zijn verschillende opties. Ik ben vooral begonnen met verkeersslachtoffers en dieren die ik vond in het bos. Verder kan je ook schedels/dode dieren vinden bij dierenwinkels, taxidermisten en privé collecties. Tenslotte worden er ook veel schedels aangeboden op internet, hier kan iedereen gewoon schoongemaakte schedels aankopen. Waar bewaar je deze schedels? Van de schone schedels staan de meeste in mijn grote vitrinekast, maar deze be-

gint nu te klein te worden en dus moet ik de grotere schedels gewoon op de kast in mijn slaapkamer zetten. De schedels die nog niet schoongemaakt zijn (waar dus nog vlees aan zit) worden bewaard in een aparte diepvriezer. Welke zijn jouw favoriete schedels? Dit is een moeilijke vraag. Natuurlijk zie ik graag de schedels met de grootste tanden en hoorns (zoals het luipaard, de zwarte beer, het wrattenzwijn of de waterbuffels) en kleine apen zijn ook heel leuk. Maar niet alleen zoogdieren zijn bij mijn favorieten. Ik heb ook reigers en ooievaars, een helmkasuaris en een nijlkrokodil. Mijn absolute favoriet is toch wel mijn hamerhaaischedel. Deze is niet heel groot maar heel zeldzaam en moeilijk schoon te maken en dus bijna uniek in België. Krijg je soms rare reacties op je hobby? Zeker als de mensen pas weten dat dit mijn hobby is, kijken ze zeer raar op en gaan ze zich al dood, verderf en viezigheid voorstellen.

Schedel van een wrattenzwijn

84


Dit heeft al meerdere rare reacties opgeleverd, wat wel te begrijpen is. Maar als ze uiteindelijk het propere eindresultaat zien, veranderen ze wel van idee. Ik heb dan ook al ontelbare complimenten gekregen over mijn mooie verzameling van bijna 150 schedels. Is er veel werk aan om deze schedels schoon te maken en hoe doe je dit? De hoeveelheid werk hangt af van de grootte en de staat van een schedel. Als het een kleine schedel is waar weinig vlees aan zit, gaat dit vrij vlug. Een grotere “verse” schedel kost wel wat tijd. Meestal probeer ik zoveel mogelijk vlees weg te snijden om te beginnen en dan zijn er verschillende mogelijkheden. Je kan de schedel in de grond steken. Dit heeft echter alleen maar nadelen: dit duurt lang, de schedel verkleurt of je raakt hem of stukken ervan kwijt. Natuurlijk is er ook nog het risico om de schedel te beschadigen bij het opgraven. Je kan de kop in een emmer laten kaal eten door maden, maar dit geeft dan weer zeer veel vliegen. Je kan de schedels afkoken. Dit heb ik zelf nog nooit gedaan, want dit stinkt, zelfs met vers vlees. Dit is alleen maar geschikt voor kleinere schedels en er is het gevaar op kromtrekken van de beentjes door de warmte. De methode die bij mij het beste werkt, is massacreren. Dit wil zeggen dat de schedel in water wordt gelegd en dat het vlees hierin afrot. Ik doe dit koud, gewoon buiten in de zon laten staan. Men kan dit ook verwarmen waardoor het proces versneld

wordt. Deze methode heeft als voordeel dat alle stukjes en tandjes bewaard blijven om later terug ineen te lijmen. Verder werkt dit ook zeer fijn en is de schedel zeker proper. Tenslotte kan je larven gebruiken van vleesetende kevers. Dit is ook een zeer goede methode en dan vooral voor schedels die anders uiteen vallen zoals vissen, reptielen, amfibieën, jonge zoogdieren en hoenderachtige vogels. Het is jammer genoeg heel moeilijk om aan zo’n kevers te geraken. Ik ben nu zelf begonnen met een variant van deze kevers te kweken. Afhankelijk van de methode die gebruikt wordt, is een schedel tussen de 2 weken (kevers) en de 6 maanden (begraven) schoon. Als al het vlees verwijderd is, worden de schedels drie dagen lang in een bad gelegd met industriële waterstofperoxide. Hierna wordt de schedel goed afgespoeld en gedroogd. Als alles terug compleet is, (bv. tanden in gelijmd) kan de schedel aan mijn verzameling toegevoegd worden. Welke schedel hoop je nog ooit te hebben? Natuurlijk zou een heel grote schedel van een leeuw of een olifant bijvoorbeeld heel leuk zijn, maar de schedel die ik absoluut nog wil hebben is de schedel van een mannelijk hertenzwijn, vanwege de prachtige grote slagtanden. Bedankt voor dit boeiende interview, Bjorn ! Nieuwsdienst leerlingenraad


Prijsbeest Wie wordt ons achtste prijsbeest ? Los onderstaande vragen op en breng je antwoord binnen op de PD. Uit de juiste antwoorden worden—door een onschuldige PD-hand— drie winnaars geloot. Er hangen weer leuke prijzen aan vast! De winnaars worden ook vermeld in het ons winternummer. Let op: we verwachten je antwoord ten laatste op 28 juni 2012.

1. Los deze droedels op:

2. Los dit raadsel op:

De heren Hollander, Engels, Schilder en Schrijver zijn alle vier leerkrachten aan dezelfde middelbare school. Elke leerkracht geeft les in twee verschillende vakken. Verder geldt: ♦ Drie leerkrachten geven Nederlandse les ♦ Er is maar één leerkracht wiskunde ♦ Er zijn twee leerkrachten scheikunde ♦ Twee leerkrachten, Simon en de heer Engels, geven geschiedenisles ♦ Peter geeft geen Nederlandse les ♦ Stefan is leraar scheikunde ♦ De heer Hollander geeft geen enkel vak dat door Karel of de heer Schilder wordt gegeven. DE VRAAG: Wat is de volledige naam van elke leerkracht en in welke twee vakken geeft hij les? Veel succes!

86


WINNAARS PRIJSBEEST WINTERNUMMER (2011-2012)

Eerste prijs: Ruben Vandyck (midden) van T3Ho5 (duoticket bioscoop Geel) Tweede prijs: Carl Geeraerts (links) van B3At6 (pralines) Derde prijs: Kris Van den Broeck (rechts) van B3At6 (pralines) Proficiat aan onze winnaars !! Met dank aan de school voor het schenken van de filmtickets én aan onze bakkers voor de lekkere pralines ! CONTACT—ZOMERNUMMER 2011-2012 87

‘De jaren stillekes’ Historiek van de school - deel 4 Tot nu hebben we het steeds gehad over het ontstaan en de groei van de school, maar dat zegt natuurlijk niets over “het schoolleven zoals het is”. Voor de gemakkelijkheid gaan we naar 1960, zo een 50 jaar terug en het begin van heel wat wijzigingen. 1955: wat rondliep in de Peperstraat was ingedeeld zoals een “kastensysteem”. We hadden de A2’ers of de mannen van de MTS, zowat het elitekorps van de school. Dit waren de mannen van het 4de, 5de en 6de jaar klasaanduiding bv. MT6W (6de jaar mechanica) Er was de grote groep van “den A3” of technisch met het 4de jaar als eindjaar en een 5de jaar als specialisatiejaar. Er waren “de mannen van ’t beroep”: veel uren praktijk en weinig of geen interesse voor algemene vorming. Zo vlug mogelijk ne stiel kennen en gaan werken was hun einddoel. Dat er regelmatig conflicten waren tijdens de pauze was normaal: twee niet al te grote speelplaatsen waar er maar 15 minuten tijd was om te ontstressen en dat met 1500 jongeren. Begin de jaren 60 was er een oplossing: de A2-ers kregen de kleinste speelplaats; de anderen de grootste. Om de pauzes conflictvrij te houden, waren de A2’ers dan ook verplicht in een ronde de speelplaats af te stappen: niet lopen, altijd in wijzerzin gaan. De leraars met “koerwacht” konden dan midden in de piste rondlopen om alles in de gaten te houden. Let op: er werden ook initiatieven genomen om de middagpauze zinvol in te vullen. Zo had de school een grote ploeg keurturners, een ploeg vendelzwaaiers en een grote schoolfanfare. (In de jaren 50 was er zelfs een schoolfanfare van oud-leerlingen .) Een schooluniform was er niet, wel enkele gedragscodes: een leerling van de A2 moest willen of niet dagelijks een das dragen. Bij de ouderen: niet geschoren: fiets op en naar huis eerst gaan scheren. Het enige wat uniform was, was de “studentenklak”. De studenten in Leuven hadden een “studentenklak”; die van het College in Geel ook, dus die van de “vakschool” konden ook een klak aanschaffen. (College was grijs, vakschool was groen, Leuven was donkerrood). Zoals bij het leger kon men aan het aantal sterren op de voorkant zien in het hoeveelste jaar men zat. De mannen van de fanfare hadden dat als uniformteken. De fanfare was een belangrijk element in het schoolleven. Om te tonen met hoeveel leerlingen we wel waren, trok men tijdens een van de eerste weken van het schooljaar door de

88


Geelse straten met de fanfare op kop. De tocht bracht iedereen dan naar de kerk van St.-Amands of St.-Dimpna om daar met een misviering de officiële start te geven voor het nieuwe schooljaar. Ook bij het einde van het schooljaar was de fanfare sterk aanwezig bij de “prijsuitreiking”. Afhankelijk van het behaalde resultaat kon met “erekaarten” in de wacht slepen of zelfs prijsboeken. Zij die hun diploma behaalden, kregen dit dan ook zeer plechtig overhandigd door de directeur die omringd was door de deken, burgemeester, parlementariërs en de voorzitter van de inrichtende macht. Bij gebrek aan plaats gebeurde dit in de parochiezaal van St.-Amands in het patronaat. Nog een belangrijke opdracht van de fanfare was de begeleiding van alle leerlingen en personeelsleden op bedevaart naar Scherpenheuvel. Heel wat ouders en Gelenaars kwamen dit vertrek bijwonen. Onder leiding van de fanfare trok de stoet naar de markt, waar een 30- tot 40-tal autobussen stonden opgesteld om iedereen naar Scherpenheuvel te brengen. Heel de organisatie lag in handen van de toenmalige prefect E.H. Holemans. Na de verschillende plechtigheden was er tijd vrij om iets te gaan eten, want in de namiddag was het verzamelen geblazen op het voetbalplein van Diest. Hier was de jaarlijkse voetbalwedstrijd vakschool Geel tegen het Sint Jan Berghmanscollege van Diest. Na de wedstrijd terug naar Geel en weer onder begeleiding van de fanfare naar de Peperstraat. Als iedereen dan terug op de speelplaats was, kwam directeur Helsen zijn troepen toespreken. Op het einde van zijn toespraak werd het altijd muisstil, want dan moest er een afvaardiging van de A2’ers aan de directeur gaan vragen dat hij geen dag verlof kon toestaan voor het voorbeeldig gedrag en het behaalde voetbalresultaat. Na zijn “ja”’ ontplofte de speelplaats en vertrokken er 1500 lachende gezichten naar huis. Midden de jaren 60 was het liedje uit. Op weg naar huis stonden regelmatig bussen naast de weg met telkens een groep leerlingen ernaast die zo nodig ‘moesten’. Ja, en van die dag verlof kon dan zeker geen sprake meer zijn. In onze volgende bijdrage brengen we nog een straf verhaal over de school en Bobbejaanland.

Een klasfoto van 1966.

Eddy Vanaelten, oud-leerling


De schoolpoort voorbij... Wie Van Dun kijkt terug... In juli 1982 lees ik in de krant een aankondiging van een nieuwe afdeling in de technische school van Geel. ‘De eerste school met een afdeling orthopedie in België. We zoeken leraars.’ Wat houdt dat in? Welke kwalificaties zijn er vereist? ‘Kom eens praten’, zei toenmalig technisch directeur Willy Gestels. Je diploma kinesitherapie is alvast geschikt. Na meerdere gesprekken met de leden van de toenmalige directie kon ik starten op 1 september. Waar ik geen vermoeden van had: er waren geen cursussen, zelfs geen leerplan en blijkbaar was inhoudelijk alles nog maagdelijk blank. “Bepaal zelf maar wat de leerlingen moeten kennen.” Ik ben dan op zoek gegaan naar onvindbare voorbeelden van mogelijke vakken en lesinhoud. Geen mens vond ik die me op weg kon helpen omdat een dergelijke afdeling nergens bestond. “Wat denk je dat de leerlingen moeten kennen? Wat 90


stel je voor? Ja, dat is goed, doe zo verder”, waren de bemoedigende woorden van dokters, kinesisten enz. 1 september: 16 jongens staan op de speelplaats van de toenmalige prefab vol verwachting naar mij te kijken. Wisten zij veel dat er nog heel wat werk aan de winkel was. Het eerste jaar werden er geen meisjes toegelaten. We zijn een praktijklokaal begonnen in de kelder van de H-blok (nu dierenzorg) zonder praktijkleraar, die kwam een paar dagen later. Na de Allerheiligenvakantie had ik voor ieder theorievak een cursus gemaakt, uitgetypt en waren de leerplannen voor het eerste jaar klaar, toen nog het 4de jaar HST Op. Na Kerstmis waren ook de leerplannen voor het 5de en het 6de jaar klaar. “Brussel” vond alles goed waarschijnlijk bij gebrek aan referentiemateriaal. De theorielessen zijn begonnen in de prefab. Na enkele jaren verhuisden we naar de H-blok, de A-blok, de B-blok om te eindigen in de V-blok.

Onze pionier van Orthopedie Wie Van Dun (rechts) met haar opvolgster, Nicole Counotte, in een gezellig onderonsje.

Telkens maakten we er met de leerlingen een mooi verzorgd lokaal van. ‘Als jij met pensioen gaat, is de hele school opgefrist’, zei directeur Frans Oyen. Door onze sterk gemotiveerde en enthousiaste leerlingen was dat mogelijk: we schilderden samen, maakten gordijnen en door hun nauwe betrokkenheid bleven onze lokalen ook netjes in orde. Aan stoppen dacht ik niet. Lesgeven was een leuke bezigheid die door alles wat er bij hoorde zowat mijn hele tijd in beslag nam, niet alleen in de klas, maar ook de nevenactiviteiten zoals het organiseren van hamburger-, ijs-, chocomelkverkoop, én onze fameuze spaghettiavond die na meer dan 20 jaar nog springlevend is. Al die activiteiten brachten geld samen voor de steun aan Plan International, Unicef, Artsen zonder grenzen, Vredeseilanden, gehandicapten enz. Verschillende van onze leerlingen zijn naar het buitenland getrokken waar ze steeds op onze steun kunnen rekenen in Cambodja, Afrika, Brazilië. Ik heb gewacht op een gedreven opvolgster, die zich met hart en ziel inzet voor de afdeling om de fakkel over te dragen. Toen Nicole (Counotte) de touwtjes in handen nam, ben ik met een gerust hart kunnen vertrekken. Ondertussen ben ik alweer enkele ja-

ren weg uit de school, maar kan ik het niet laten om bij donkere dagen leerlingen en collega’s te bezoeken. Alleen bij donkere dagen, ja, want bij zonnig weer ben ik buiten en geniet van (het werk in) mijn tuin of elders. Jaarlijks is er nog het eindexamen of de GIP die ik met veel belangstelling volg, de opendeurdag, de spaghettiavond, de seniorenwerking met etentjes, wandelingen of andere activiteiten. Na jaren luieriken ben in aan ’t joggen gegaan, aerobic, uitstappen allerhande in de natuur. Het leven is boeiend en afwisselend door contacten waar ik vroeger weinig tijd voor vond, schoolvriendinnen, oud-collega’s, deelname aan de milieuraad in de gemeente, natuurprojecten, begeleiden bij natuureducatie. En regelmatig een paar dagen er tussenuit, en oeps, er is weer een schooljaar voorbij...

Voor jullie allen, collega’s en leerlingen, vrienden, veel liefs. Ik heb heerlijke jaren gehad in deze school, dankzij jullie.

Wie. CONTACT—ZOMERNUMMER 2011-2012 91

De gepensioneerde leraars en personeelsleden van de school komen maandelijks samen voor een “culinaire babbelsessie”, maar op woensdag 30 mei planden ze een andere activiteit. Ze trokken met 26 naar Brussel op “studiereis”. Daar waar ze vroeger de leerlingen moesten begeleiden werden ze nu begeleid door het SIK ‐ seniorenteam. En wat hebben ze die dag geleerd? 1. Gebruik te maken van het openbaar vervoer (trein), urentabel lezen, overstappen, soor‐ ten vervoerbewijzen enz. 2. Hoe we vandaag bier brouwen en ze zijn te weten gekomen dat dit bijna even oud is als wijn. Bezoek aan het “maison des brasseurs” op de Grote Markt van Brussel met degusta‐ tie van een pilsje of een fruitbier was zeker een goede start van de Brusseldag. 3. Dat de grote markt al meer dan 1000 jaar bestaat en dat door een oorlogje in 1695 alle woningen waren vernield. Dat er nu de veel gildehuizen (clublokalen van de gilden) mooi gerestaureerd zijn. 4. Dat de koning vanuit zijn zetel door z’n voortuin recht naar het federaal parlement kan gaan om daar een handje toe te steken bij de verkozenen. 5. Dat onze Vlaamse parlementariërs heel wat werkzaamheden hebben in de verschillende commissies . Dat het bijwonen van een plenaire zitting toch iets heeft. Vanop de bezoe‐ kerstribune hebben ze onze verkozenen aan het werk gezien. Dank zij het warme zonnetje en een niet te overladen agenda hebben de deelnemers kunnen genieten van de belangrijke momenten en bezienswaardigheden van Brussel. Een initiatief dat om herhaling vraagt. (ons team begint al te denken aan 2012‐2013.) Het seniorenteam : Edith Van Gool, André Dyckmans en Eddy Vanaelten. 92



In memoriam

Hector Vereycken Vrijdag, 3 februari 2012, een zonnige maar ijskoude dag, hebben we afscheid genomen van onze collega Hector Vereycken. Hector kwam op 1 september 1958 in dienst als praktijkleraar metaalbewerking. Hij was 25 jaar en had dus al wat praktijkervaring opgedaan. Het lesgeven moet hem wel erg hebben aangesproken, want hij was afkomstig van Putte, niet onmiddellijk de achtertuin van de school. Al vlug was er een oplossing, zoals de studenten van “den Hik” (ook pas gestart) ging Hector in Geel op kot. Dat het er goed was, blijkt uit het feit dat hij later met de dochter van de kotbaas trouwde. Het duurde niet lang dat hij zich liet opvallen door zijn gedrevenheid. Tijdens de vakantie trok hij naar Frankrijk om er een nieuwe leermethode voor het technisch en beroepsonderwijs onder de knie te krijgen. Hij volgde bij mevr. Ramain de ‘ramainmethode”. Hij behoorde in 1971-72 tot de eerste 140 leerkrachten die deze methode konden toepassen. Het was geen verplichting maar het mocht en Hector ging van start in het beroepsonderwijs. Deze ijver was toenmalig directeur Verhaegen niet ontgaan en om Hector nog meer kansen te geven werk te maken van deze onderwijsvorm werd hij werkmeester waardoor hij lesvrij kwam. De leerlingen in de OR-jaren en de tweede jaren waren na “de grote trek” achtergebleven in de Peperstraat en waren dus de voorloper van wat later algemeen de “middenschool” zou worden. In de tweede jaren beroeps ging men aan de slag met Ramain. De ”Peperstraat” was nogal ver verwijderd van het moederhuis “de nieuwe bouw” en daarom werd er ook een prefect aangesteld: E.H. Joris Van Hove. Verder was er dan de verantwoordelijke voor de OR-jaren, Louis Nicasy. Maar de tweede jaren hadden ook nog 3 afdelingshoofden die wel hun bureel en lesopdracht hadden in de nieuwe bouw met het gevolg, wie is wie en wie doet wat. Op een bepaald ogenblik komt er dan nog het nieuws dat er een plaats wegviel en dat Hector op reaffectatie moest (mogelijk naar een ander school). En nog voor de kerstvakantie kwam er vanuit Brussel een oplossing zodat hij toch zijn taak kon verder zetten. De methode Ramain is dan ook uiteindelijk een stille dood gestorven. In het weekend vonden we Hector ook terug als lesgever bij de kandidaat leraars in het onderwijs voor sociale promotie. Zijn “op rust” periode zal hij wel anders voorgesteld hebben, want een ernstig hartprobleem zorgde voor een heel ander levensritme. We moeten zeggen, hij volgde stipt de revalidatie en hij werd weer terug “de oude”. Maar dan komt het overlijden van Josée en dat geeft hem een zware klap. Dit verlies komt hij heel moeilijk te boven. Daarmee hebben we afscheid genomen van één van de personen die zijn stempel gedrukt heeft op “de Peperstraat”. Vele leerlingen die hun lessen in het eerste en tweede jaar in de Peperstraat hebben gekregen zullen hem zeker herinneren als “den directeur”. We bieden de familie onze christelijke deelneming aan en danken voor wat hij voor de school heeft betekend. Eddy Vanaelten

94


Het lied van de zomer

Een handje vol zwart geel gebekt floot uit zijn nest in het tederste groen het hoogste lied van de zomer woest sprong de hond zijn tanden gewit naar de slapende kat en beet in de staart van de zonnende dromer we liepen met vrienden bepakt en bezakt in het heetst van de stad over zinderende wegen door zand naar het goudgele strand achter duin we doken met golven door zon overgoten verspeelden met schuim ons plezier wind had de ruggen gedroogd in veelkleurig bruin ik probeerde de zomer te pakken de warmte de zon het plezier en vertier het is niet gelukt ik kan die emoties niet in woorden vatten...

Zomer Schoolblad Sint-Jozefinstituut Geel - jaargang 65 - zomernummer

Recommend Documents