WVK-nieuws 4 27e jaargang oktober 2014
Spetterende sportiviteit In dit nummer: 2 4 6 8 10
Schoonmaak RSZK Detachering Maartje van Zon Automatisering Frank Maas Taxussnoei bij Groenvoorziening Sportdag 2014
14 16 20
Personeel In ’t kort Door de scan: Kim van der Kammen
schoonmaak RSZK wil naar vast partnership met WVK
“Een vaas terug op de juiste plek. O zo belangrijk.” “Weet je wat er gebeurt als bij onze bewoners de ramen niet goed worden schoongemaakt? Dan regent het klachten. Want allemaal zijn ze grootgebracht met keurig gepoetste ramen. Echte kenners.” Rob Slegers, manager Welzijn & Dienstverlening bij RSZK kent zijn klanten. Als het om ramen wassen gaat, leggen de bewoners van woonzorgcentrum Kempenland de lat hoog. “Dus als er geen klachten binnenkomen, dan weet je: we zitten goed.” En klachten zijn er niet of nauwelijks geweest sinds het WVK-duo Stefan Pols en Johnny van Es dik anderhalf jaar geleden begon met de glasbewassing van RSZK Kempenland, het woonzorgcentrum in Bladel waar zo’n 75 senioren verblijven. Sterker nog: geregeld waren er complimenten, aldus Rob Slegers. “Bewoners laten weten dat ze het waarderen dat steeds dezelfde twee
Zorgaanbieder RSZK is enthousiast over de glasbewassing door WVKFacilitair. Een proefproject rond het aan de binnenkant wassen van de ramen bij de vestiging Kempenland pakte zo goed uit dat WVK voortaan negen RSZK-locaties voor haar rekening mag nemen – binnen én buiten. En er lijkt nog meer in het vat te zitten.
RSZK-manager Rob Slegers
(foto Jean Pierre Reijnen)
personen de ramen komen wassen. Dat schept een band. Heel anders dan in de oude situatie toen ze steeds verschillende gezichten zagen.” En dan is er nóg een pluspunt volgens de RSZKmanager. “Stefan en Johnny werken nauwgezet. Bij het wassen van de ramen, maar ook bij de dingen daaromheen. Ik noem maar iets: voor onze bewoners is het o zo belangrijk dat een vaas op de juiste plek wordt teruggezet. Stefan en Johnny weten dat en handelen daarnaar. Van grote waarde als je het hebt over kwaliteit van dienstverlening.”
2
Die kwaliteit staat altijd voorop, daar mag wat Rob Slegers betreft geen misverstand over bestaan. Goed werk waar de eindgebruiker tevreden over is, daar gaat het om. Het business-model dat RSZK in 2009 introduceerde is daarop gericht en via een kwaliteitskeurmerk als PreZo (Prestatiemodel Zorg) wordt bewaakt dat de wens van de klant richtinggevend blijft. Maar daar mag het niet bij blijven, vinden ze bij RSZK. Rob Slegers: “Wij willen verankerd zijn in de Kempische samenleving. Dat geldt voor het inschakelen van de plaatselijke bakker, maar evengoed voor glasbewassing. Toen wij hoorden dat WVK dat werk wilde gaan uitvoeren, zijn wij kort daarop met elkaar in gesprek geraakt.” Stap voorwaarts Een pilotproject was het gevolg: WVK-Facilitair mocht voor RSZK Kempenland de glasbewassing gaan verzorgen. Dat betrof alleen de binnenkant van de ramen; voor een beginnende dienst gaf buitenwerk (op de ladder of in een hoogwerker) nog te grote veiligheidsrisico’s.
ten het opdrachtenpakket te verruimen: behalve voor RSZK Kempenland mocht WVK-Facilitair ook de glasbewassing gaan verzorgen bij de overige acht RSZK-vestigingen in de vier Kempengemeenten. De WVK-schoonmaakdienst zelf werkte er intussen hard aan om de dienstverlening verder te versterken en uit te breiden. Zo volgde Stefan Pols de cursus ‘Werken met de hoogwerker’, waardoor de buitenkant van gebouwen tot de mogelijkheden ging behoren. Geen nutteloze investering: RSZK heeft laten weten dat ook deze klus naar WVK gaat. Rob Slegers: “Wij hebben er groot vertrouwen in dat dit helemaal goed komt. WVK heeft laten zien dat ze het aan kunnen. Stefan Pols, Rob Slegers en René Kersten (v.l.n.r.) voor de schoonmaakEn wat ons betreft hoeft het hiermee niet bus van WVK-Facilitair (foto Jean Pierre Reijnen) op te houden. Ook andere zaken rond periodiek onderhoud, zoals tapijtreiniging, kunnen op termijn bij WVK terecht komen. Ons streven is Voor René Kersten, de werkleider die de om structureel invulling te geven aan het begrip social return. ongeveer vijftig medewerkers van WVKFacilitair aanstuurt, betekende de pilot een grote stap voorwaarts. Hij kon twee man vrijmaken - Stefan Pols en Johnny van Es - die zich enkel nog met periodiek onderhoud gingen bezighouden: het wassen van ramen en het boenen van vloeren, niet alleen bij RSZK maar ook in sporthallen en brandweerkazernes. Om hun werk goed te kunnen doen, kreeg het tweetal de beschikking over een spiksplinternieuwe bestelbus. En wat voor één: enorme foto’s aan weerszijden van het voertuig brengen de dienstverlening van WVK-Facilitair bij iedere passant onder de aandacht. Stefan Pols, die eerder bij WVK-Groenvoorziening werkte, voelt zich met zijn nieuwe schoonmaakbaan als een vis in het water. “Het werk biedt meer afwisseling dan het schoffelen in het groen. En wat belangrijker is: in dit werk kan ik aandacht aan mensen geven. Even een praatje tussendoor wordt door bewoners enorm gewaardeerd.” Rob Slegers kan dit beamen. Bij commerciële schoonmaakbedrijven is daar vaak geen tijd voor, zegt hij. Groter opdrachtenpakket Het zijn dit soort overwegingen – en natuurlijk: een passend prijsaanbod – die de facilitair manager van RSZK deden beslui-
Stefan Pols in actie met het wassen van ramen aan de buitenzijde (foto Jean Pierre Reijnen)
Daarom willen we er alles aan doen om met WVK tot een vast partnership te komen.” René Kersten is ermee in zijn nopjes. Het betekent wel dat hij als de wiedeweerga op zoek moet naar WVK-medewerkers die hun huidige werkplek willen inruilen voor een baan in de schoonmaak. Een interessante baan, benadrukt de WVK-werkleider nog maar eens. Wie ervoor voelt, kan zich melden bij de eigen werkleider.
3
detachering Maartje van Zon in haar element bij manege in Eersel
‘Veel onthouden en spierballen kweken’ Stel: je bent weg van paarden – dat begon al toen je nog een klein meisje was. Als tiener kocht je het blad Penny en hing je je hele slaapkamer vol met posters van paarden. Intussen ben je 29, woon je zelfstandig, maar ook in je appartement kom je overal foto’s en posters tegen van je lievelingsdier. Je spaart miniatuurpaardjes, rijdt paard in je vrije uren en je bent de trotse eigenaar van een Shetland pony met de naam Milan. Hoe gaaf is het dan als je kunt werken in een manege?
Maartje van Zon (29) uit Lage Mierde werkte een aantal jaren op de afdeling Elektromontage van WVKgroep en vond toen vooral de ‘friemelopdrachten’ leuk. Maar sinds ze
Het lijkt bijna op een sprookje. Maar het is geen sprookje. Het is het verhaal van Maartje van Zon uit Lage Mierde. Haar hele
is gedetacheerd bij Paardensport en Recreatiecentrum De Kempen in Eersel doet ze wat ze het allerliefste doet: bezig zijn met paarden.
Maartje van Zon
(foto Jean Pierre Reijnen)
leven al is ze in de ban van paarden en sinds oktober werkt ze bij Paardensport en Recreatiecentrum De Kempen in Eersel. Een grote manege met zestig eigen paarden en dertig pensionpaarden, die wordt gerund door het echtpaar Peter en Anja van de Ven en gelegen is in het buitengebied van Eersel, richting Steensel en Riethoven. Onrustig Maartje is nog bezig met het vegen van de gangpaden, als wij van WVK-nieuws arriveren. Het zweet staat op haar voorhoofd. De afspraak was 13.00 uur, maar stalmeester Rianne Morre
4
vraagt of er grote haast is, want de paarden, die nu nog buiten staan, moeten naar binnen toe. ‘Ze worden onrustig als ze te lang moeten wachten’, legt ze uit. Maartje neemt meteen het voortouw. Ze sluit poorten, doet hekjes dicht en verhangt touwen, zodat de paarden rechtstreeks naar de stal kunnen lopen. Het zijn er heel wat. Sommige galopperen, andere zijn nauwelijks vooruit te krijgen. En er is er eentje waar Maartje echt aan moet sjorren. ‘Hij geeft er geen zin in vandaag’, lacht ze. Even later schuiven we aan tafel in de bar van de manege die officieel nog is gesloten. Via grote ramen kun je in de paardenbakken kijken. In een van de twee begint zo meteen een kinderfeestje. Op de gang zijn de stemmen van de gasten al te horen. Wennen Voor Maartje is het tijd om even uit te puffen en te vertellen hoe gaaf ze deze baan vindt. ‘Maar je moet wel veel onthouden’, vindt ze. ‘En het is spierballen kweken.’ Ze neemt een slok van haar glas ranja en veegt dan met de rand van haar T-shirt het zweet van haar voorhoofd. Stalmeester Rianne Morre knikt. ‘Het is hier hard
werken ja. Maar Maartje doet het heel goed. De eerste twee maanden moest ze erg wennen en vond ze het inderdaad moeilijk om al haar taken te onthouden. Na Kerst had ze even het idee dat ze het
Respect winnen Een lievelingspaard heeft Maartje van Zon niet bij Paardensport- en Recreatiecentrum De Kempen. Net zo min als Rianne Morre. ‘Wij hebben met paarden een andere band dan ruiters’, legt de stalmeester uit. ‘Een ruiter is met één paard bezig, wij met allemaal. Het kost even tijd om ze te leren kennen. En zij moeten jou leren kennen. Elke nieuwe medewerker krijgt hier te maken met paarden die hun kans wagen en uit hun stal proberen te breken als je de deur niet goed achter je sluit. Als je ze eenmaal kennen, doen ze dat niet meer. Je moet hun respect winnen en daar is Maartje heel goed in geslaagd.’
Maartje houdt het paard aan het leidsel terwijl stalmeester Rianne Morre de hoeven controleert (foto Jean Pierre Reijnen)
het ineens te pakken. Sindsdien gaat ze als een speer. Ze doet alles. Van paarden buiten zetten tot stallen opstrooien, wasplaatsen schoonhouden en de paardenbakken raggen. ‘Want er zitten hier nogal wat spinnen.’
nooit zou leren. We hebben toen gesprekken gevoerd met haar coach Hanne Verberne die elke twee weken wel even langskwam. Maar in maart had Maartje
Bang voor fouten Maartje had op de basisschool veel moeite met rekenen. Ze liep een leerachterstand op en kwam daardoor op de Praktijkschool van het Pius X-College in Bladel terecht. Ze vertelt dat ze heel bang is om fouten te maken. Ze wil alles perfect doen. Daarom heeft ze ook zo moeten wennen bij de manege. Maar intussen weet ze wat er van haar wordt verwacht. ‘Ze voldoet aan alle eisen’, vindt Rianne Morre, die zichzelf als een strenge stalmeester omschrijft. ‘Ik leg de lat hoog, ik eis gruwelijk veel van mijn personeel, maar Maartje doet het uitstekend. Ze heeft intussen ook het respect van de paarden gekregen. Ze luisteren goed naar haar.’ Wat niet wegneemt dat de job veel energie slurpt. Maartje werkt 20 tot 25 (en soms wel 30) uur in de week in Eersel. Als ze klaar is, doet ze niet veel meer, moet ze toegeven. Wandelen met Milan, eten bij haar moeder, oppassen op haar twee nichtjes en soms nog mozaïeken. En dan staan er zo’n tien jonge ruitertjes te dringen voor de deur, omdat hun kinderfeestje begint. Voor Maartje zit de werkweek erop. “Maar dinsdag ben ik er weer”, lacht ze. “Ik heb een geweldige Maartje zorgt voor de aanvoer van stro om de stallen op te strooien (foto Jean Pierre Reijnen) baan.”
5
automatisering Grote omzetting in de automatisering afgerond
“Lastig voor de eindgebruiker, maar voor ons smullen.” Frank Maas windt er geen doekjes om. “Zo’n technische omzetting is voor de eindgebruiker, dus voor de WVK-medewerker die dagelijks achter z’n pc kruipt, gewoon vervelend. Hij wordt uit zijn werkritme gehaald, moet allerlei nieuwe dingen leren en ervaart nauwelijks direct meetbare voordelen.” Waarmee het hoofd van de afdeling Automatisering maar wil zeggen: veel enthousiasme hoef je van die kant niet te verwachten. Daarom te meer kijkt Frank - net als zijn vaste medewerkers Toon van Gompel en Toine Janssen - met grote tevredenheid terug op de gigantische automatiseringsoperatie die WVK-groep in het eerste halfjaar van 2014 heeft uitgevoerd. Alle ruim 110 medewerkers die een pc op hun bureau hebben staan, hebben uitstekend meegewerkt om de operatie tot een goed einde te brengen. Frank: “Iedereen toonde begrip.”
Een enorme omzettingsoperatie in de automatisering hield WVK-groep maandenlang in de greep. Gelukkig is alles mooi op z’n pootjes terechtgekomen. Frank Maas, hoofd automatisering, legt uit waarom de ingreep nodig was en wat hij heeft opgeleverd. Dat gebeurde. Tijdens een intensieve voorbereidingsfase boog het automatiseringsdrietal Frank, Toon en Toine zich over vragen als: wát moet er veranderen en hóe willen we het veranderd hebben? Overpeinzingen die kort nadien een bestek opleverden waarin precies stond beschreven welke functionaliteiten WVK-groep in huis wilde hebben.
Frank Maas (r), samen met Toon van Gompel (m) en Toine Janssen
Volgens de ict’er was de ingreep om twee redenen nodig: de hardware raakte verouderd en steeds meer software werd niet langer door de leverancier ondersteund, met als bekendste voorbeeld Windows XP van Microsoft. Frank: “Zo’n situatie kun je tamelijk lang volhouden, maar op den duur loop je vast. Dus moet je een keer ingrijpen.”
6
Aanbesteding Met dit bestek in (foto Jean Pierre Reijnen) de hand zette de afdeling Automatisering een aanbesteding uit om zo een aanbieder te vinden die onder geschikte voorwaarden de automatiseringsklus kon gaan klaren. Uiteindelijk bleek het relatief kleine Sonse ict-bedrijf Unica Schutte van vier geselecteerde partijen de beste aan-
bieding te hebben. Frank: “Vanaf het begin stond voor ons vast dat we liever in zee gingen met een wat kleiner bedrijf. Daar zijn mensen makkelijker aanspreekbaar en dat past beter bij de aard van WVKgroep.” Een andere nadrukkelijke wens van het automatiseringsteam was om ook zelf dingen te kunnen blijven doen. Om kosten te besparen, maar ook om de hele operatie voor de eigen afdeling interessant te houden. In de personen van Frank Maas, Toon van Gompel en Toine Janssen
systeem: veel verschillende pakketten - voor onder meer het groen, de garage, de boekhouding en de personeelsadministratie - die intern maar weinig gebruikers hebben en die extern vaak maar matig ondersteund worden. Dit laatste was onder meer het geval bij Compas, het cliëntvolgsysteem. Betrokken partijen - Unica Schutte, Compas en WVK - moesten alle zeilen bijzetten om de omzetting tot een goed einde te brengen. En dan was er nog die ene week waarin plotseling de server ‘eruit klapte’: wat tijdens een test (met een beperkt aantal gebruikers) nog vlekkeloos verliep, werd een kleine ramp toen zich grote aantallen gebruikers meldden. Operatie geslaagd Achteraf kan Frank Maas er wel om lachen, maar toen was het zeker spannend. En de opluchting was dan ook groot toen op vrijdag 18 april – Goede Vrijdag – bleek dat de operatie technisch geslaagd was. In de nasleep diende zich hier en daar nog een probleempje aan - zo waren extra aanpassingen nodig om de printers hun printopdrachten weer te laten ‘snappen’ - maar dat mocht nauwelijks een naam hebben. Intussen was het ict-team ook op het niet-technische vlak aan de slag gegaan. Het Zeeuwse scholingsbureau SMZ-IT werd ingeschakeld om alle betrokken WVK-medewerkers via een cursus voor te bereiden op de migratie naar Microsoft Office 2010. Frank Maas: “Ook toen bleek een grote bereidheid bij medewerkers om dingen onder de knie te krijgen. En vooral ook: om elkaar daarbij te helpen.” Achteraf was het wel jammer dat er een gat lag tussen de cursus en het moment waarop de opgedane kennis kon worden toegepast. Een apart naslagwerkje loste dit probleem grotendeels op.
Voor de eingebruiker levert de omzetting in eerste instantie alleen maar ongemak op, pas later wordt duidelijk dat er ook interessante voordelen zijn.
is veel deskundigheid verzameld en die mocht niet onbenut blijven. Frank: “Door onze ervaring konden we vaak op het juiste moment de vinger op de zere plek leggen. Dat maakte het project voor ons extra boeiend. Dus: hoe vervelend ook voor de eindgebruiker, voor ons was het soms echt smullen.”
Sneller en flexibeler Zo diende zich gaandeweg het moment aan waarop de eindgebruiker ook voordelen van de omzetting kon gaan ervaren. Want die zijn er (‘ondanks alle ellende’) natuurlijk wel, zegt Frank Maas. “Alles is veel sneller geworden. Maar belangrijker nog: medewerkers kunnen nu veel flexibeler gebruikmaken van het systeem. Op elke plek in het bedrijf kunnen ze ermee werken zonder zich tussentijds steeds te moeten afmelden.” Volgens de WVK-automatiseerder voldoende basis om opgewekt de toekomst in te gaan. “Een jaar of vijf kunnen we wel vooruit. En dan beginnen we gewoon weer lekker van voor af aan.”
Veel pakketten, weinig gebruikers Bij de start van de omzetting, afgelopen voorjaar, leverden de standaard softwarepakketten amper problemen op. Maar de specifieke pakketten gaven daarna meer moeilijkheden. Dat had vooral te maken met de aard van het WVK-automatiserings-
7
groenvoorziening Project geeft ook steun aan derde wereld
WVK zet taxussnoeisel in voor kankerbestrijding Het was een toevallige ontmoeting die het balletje aan het rollen bracht. In een parkeergarage raakt Sander Arts uit Bergeijk in gesprek met Driek van de Vondervoort, burgemeester van die gemeente en tevens oud-voorzitter van WVK-groep. Arts vertelt enthousiast over het derdewereldproject waar hij bij betrokken is geraakt: steun geven aan de bevolking van Gambia door in dat Afrikaanse land studiefondsen, klinieken en vakopleidingen tot stand te brengen. Dit vanuit The Heart of Gambia Foundation, de stichting waar Arts voorzitter van is. De gepensioneerde ict’er kan het niet nalaten in het gesprek met Van de Vondervoort ook de naam te noemen van Stolk Medicinal Plants. Want dit Boskoopse bedrijf heeft zich ontpopt als een groot sponsor van The Heart of Gambia Foundation. Zo groot dat Sander Arts zich was gaan afvragen hoe hij een wederdienst zou kunnen aanbieden aan dit bedrijf dat fortuin vergaarde met het aanleveren van planten(delen) aan de farmaceutische industrie – kastanjes, vlierbessen, narcissen, maar vooral: snoeisel van de taxus, de haagplant die je overal in de regio in groten getale aantreft. Bij het noemen van die activiteiten begon bij Driek van de Vondervoort meteen een lichtje te branden: dan moet je bij WVKgroep zijn. Dat sw-bedrijf immers is dé hovenier voor de vier
Sinds begin dit jaar stelt WVKGroenvoorziening snoeisel van taxusplanten beschikbaar voor de kankerbestrijding. Stolk Medicinal Plants verzamelt het spul en levert het - na te zijn gedroogd en gemalen - door aan de farmaceutische industrie die er medicijnen van maakt.
Kempengemeenten. Kort nadien stond Sander Arts dan ook op de stoep bij Mourits Bartholomeus, manager van de WVK-vestiging Hallenstraat waarin ook de Groenvoorziening is ondergebracht. Of ze iets voor elkaar konden betekenen?
Sander Arts, coördinator van de inzameling van taxussnoeisel voor de kankerbestrijding (foto Jean Pierre Reijnen)
8
Steun aan goede doelen Dat bleek alleszins het geval. Want Stolk Medicinal Plants mag dan een commercieel bedrijf zijn dat op een doordachte en efficiënte manier vanuit uitgestrekte gebieden in Europa (‘Van Noord-Frankrijk tot Noord-Nederland, maar ook grote delen van OostEuropa’) planten teelt en verzamelt voor de farmaceu-
tische industrie – dit neemt niet weg dat het Boskoopse bedrijf een onmiskenbare ondersteuning biedt aan diverse goede doelen. En daar had Mourits Bartholomeus wel oren naar. De steun is tweeërlei, legt Sander Arts uit. Allereerst is er de directe lijn: wie taxussnoeisel levert, weet dat hij een bijdrage levert aan de kankerbestrijding, want de Taxus baccata, zoals de plant officieel heet, bevat giftige bestanddelen die al vele jaren worden ingezet bij chemotherapie voor met name borst- en eierstokkanker. Maar ook de indirecte lijn is interessant: Stolk Medicinal Plants sluist een aanzienlijk deel van z’n winstmarge door naar goede doelen. Dat zijn vooral organisaties in het veld van de kankerbestrijding, zoals KWF Kankerbestrijding in Nederland en KomOpTegenKanker in België. Maar ook een derdewereldproject als dat van de Heart for Gambia Foundation profiteert ervan, zoals we zagen. Deuren opengezet Dus zette WVK-Groenvoorziening afgelopen zomer de deuren open voor Stolk Medicinal Plants. Als ergens in de Kempen het snoeien van taxusplanten op de planning staat, worden medewerkers van Stolk hier tijdig (via een digitaal informatiesysteem) van op de hoogte gebracht. Zij krijgen de gelegenheid ter plekke het snoeisel te verzamelen en leveren dit vervolgens aan bij het verzamelstation in Bergeijk, gelegen aan de Berkterbeemden. Een en ander moet volgens een strakke planning gebeuren, want het taxussnoeisel moet binnen 48 uur vermalen en gedroogd worden, anders verliest het z’n werkzame kracht. Eenmaal gedroogd gaat het spul de hele wereld over. De meest uiteenlopende farmaceutische bedrijven gebruiken het als grondstof voor de vervaardiging van kankermedicijnen. Sander Arts is bijzonder blij dat WVKgroep voor deze constructieve opstelling gekozen heeft. “Het bedrijf levert hiermee een wezenlijke bijdrage aan de kankerbestrijding. Heel wat mensen die met deze vreselijke ziekte te maken hebben zullen WVK hier dankbaar voor zijn.” Het snoeien van taxushagen
9
sport- en ontspanningsdag Meer deelnemers mede dankzij nieuwe locatie
Zonovergoten sportieve ontmoeting Met 424 aanmeldingen, bijna tachtig meer dan vorig jaar, was de WVK-Sport- en ontspanningsdag al bij voorbaat een succes. Toen daar op de dag zelf een stralende zon en een heerlijke temperatuur aan werden toegevoegd, kon het helemaal niet meer stuk. De organisatie kan terugzien op een bijzonder geslaagde dag. Vanwege de sportieve prestaties, maar zeker ook vanwege de ongedwongen sfeer waarin collega’s lekker konden ‘bijbuurten’. Vorig jaar nog sprak WVK-directeur Lambert van Erp zijn teleurstelling uit over de verminderde belangstelling voor de sportdag. Dit jaar had hij daar geen reden toe. Het besluit van het organisatiecomité (Jet Raes, Ingrid Bierens, Hans Lauwers en Patrick Hoeks) om de sportdag te verplaatsen naar De Achterste Hoef, had een aanwijsbaar positief resultaat opgeleverd: bijna tachtig aanmeldingen méér dan in 2013. Na de ontvangst (koffie met een stukje cake) gingen de ruim 400 deelnemers aan de slag met uiteenlopende sportieve activiteiten. Zoals daar waren: darten, glas graveren, boogschieten, jeu de boules, kaarten, midgetgolf, tafeltennis, wandelen, fietsen, sieraden maken, voetbal, zwemmen, waterbal, banaanvaren, en - voor de mensen met wat minder dadendrang – toeschouwen. Rond het middaguur was er een lekkere warme maaltijd en later op de middag konden deelnemers meedoen aan of luisteren naar een karaokewedstrijd. Prijzen Samenkomst in de ochtend Tegen vier uur werden de prijzen uitgereikt. Voor drie onderdelen waren er prijzen. Bij het jeu de boules ging de eerste prijs, net als vorig jaar, naar Martien Verhagen (gedetacheerde bij Genexis), bij het boogschieten was de beker voor Bart Mentink (Assemblage) en Willem van de Ven (Groenteam Bladel) ging bij het darten met de overwinning aan de haal. Aansluitend vond de traditionele loterij plaats. Daarbij was de
10
Op vrijdag 12 september hield WVK-groep voor de twintigste keer haar jaarlijkse sport- en ontspanningsdag, dit keer op een andere locatie: recreatiepark De Achterste Hoef in Bladel. Deze switch én het mooie weer maakten de dag tot een succes.
derde prijs, een radio-cd-mp3-speler, voor Susan Koolen-Groenen (Detacheringen).
Martien Verhagen (Detacheringen), ook al winnaar van het jeu de boules, ging met de tweede prijs aan de haal, een grootbeeld tv/dvd. En de eerste prijs was voor Anja Lemmens-de Laat van de afdeling Grafische Afwerking Handmatig. Zij won een tablet.
nden etje ko
m n tram Met ee ere de and
naar ne plek e e d n ers va eelnem
d
Midgetgolf
Kaarten
Boogschieten
11
Tafeltennis
Waterbal
Zwemmen
Voetbal
12
Wandelen
Sieraden maken
Banaanva
ren
Lambert van Erp maakt de prijswinnaar
s bekend
Lekker eten
13
personeel Zilveren jubilarissen Vier collega’s waren afgelopen periode 25 jaar in dienst bij WVK-groep, te weten Petra Sanders, Henny Verdonschot, Marco Brons en Riny de Roy. Petra Sanders (1953) ging op 1 september 1989 bij WVK-groep van start bij de afdeling drukkerij/administratieve dienstverlening, die destijds nog gevestigd was in Bergeijk als onderdeel van het Administratief Centrum. Vanaf 1990 werd Petra ook ingezet als boekbinder, met als gevolg dat ze – toen het Administratief Centrum in 1992 Petra Sanders naar WVK-Raambrug in Bladel verhuisde – een werkplek kreeg op de afdeling Grafische Afwerking handmatig, waar ze altijd trouw en nauwgezet haar werk uitvoerde. Henny Verdonschot (1954) begon zijn WVK-loopbaan op 1 september 1989 als gedetacheerde bij museum De Acht Zaligheden in Eersel. Na drie jaar kreeg hij een overplaatsing naar WVK-Raambrug op de afdeling Grafische Afwerking machinaal. Hier bleef hij werken tot hij begin 1994 de kans kreeg de conciërge van de Eerselse Jacobusschool tijdelijk te vervangen. Na dit ‘tussendoortje’ kreeg Henny een baan in de groenvoorziening, waar hij acht jaar lang zou blijven werken. In 2002/2003 kwam hij de afdeling Montage versterken, en tussen 2003 en 2006 was Henny op de afdeling Verpakkingen te vinden. De laatste acht jaar is het het Raambrug-magazijn dat profiteert van de inzet van Henny Verdonschot. Marco Brons (1969) begon zijn carrière bij WVKgroep op 1 september 1989 in de industriële dienstverlening. Acht jaar later maakte Marco Brons krijgt felicitaties hij de overstap naar het magazijn van de vestiging Raambrug. Na het behalen van het diploma heftruckchauffeur kreeg hij daar de functie van vorkheftruckchauffeur. Begin 2004 kreeg Marco
14
Nieuwe collega’s Hans Baijens Robert Jaworski Jan Lijten Sue van der Sanden Stefan van der Staaij Janine van de Ven
30 september 2014 30 september 2014 30 september 2014 30 september 2014 30 september 2014 30 september 2014
Montage Garage Montage Detacheringen Begeleidingsafdeling Begeleidingsafdeling
Medewerkers uit dienst Francien Smetsers Ger Verspaandonk Jan Dückers Henk Jansen Wout Vrijsen
15 juli 2014 1 augustus 2014 7 augustus 2014 13 augustus 2014 30 september 2014
65 jaar WAO 65 jaar 65 jaar 65 jaar
een baan op de afdeling Montage, waar hij zes jaar bleef werken. Na een jaartje waarin hij gedetacheerd was en ook voor WerkPortaal werkte, kwam Marco in 2011 terecht bij de afdeling Verpakkingen, waar hij nog steeds werkt. En waar hij voor zijn inzet en collegialiteit veel waardering geniet. Riny de Roy (1964) kwam op 1 oktober 1989 bij WVK-groep in dienst. Hij begon als algemeen medewerker in de groenvoorziening, waar hij zich na verloop van tijd opwerkte tot meewerkend voorman. Dit Riny de Roy wist hij te bereiken dankzij zijn grote inzet, maar vooral ook door zijn bereidheid zichzelf voortdurend bij te scholen. Riny volgde tal van cursussen (waaronder gespecialiseerd hovenier niveau 4 en leidinggeven in de SW) waar hij steeds de hoogste cijfers haalde. Die inzet werd beloond. In het voorjaar van 2002 kreeg Riny een werkplek in de vestiging Hallenstraat, waar hij was aangesteld als werkvoorbereider/calculator en al snel doorgroeide naar coördinator bedrijfsbureau groen. Een functie die hij met veel enthousiasme vervult en waarmee hij de vraagbaak is voor nagenoeg iedereen op de vestiging Hallenstraat. Een gewaardeerde groenspecialist die van alle markten thuis is en die altijd voor iedereen klaar staat, aldus Mourits Bartholomeus, manager van de vestiging Hallenstraat.
12,5 jaar gedetacheerd Voor Eerselnaar Bart Kox werd woensdag 17 september een bijzondere dag. Door Wilvo Metaalbewerking, het Bergeijkse bedrijf waar de WVK-medewerker gedetacheerd is, werd stilgestaan bij diens ‘koperen dienstverband’. Na een stage van een half jaar kreeg Bart bij Wilvo meteen aansluitend een detacheringsplek aangeboden. Een plek waar hij het nu al ruim
op dat ze kunnen rekenen op ondersteuning van de kant van WVK-groep als ze laten weten dat ze zich via cursussen verder willen ontwikkelen. Ook dankte hij KAM-medewerker Flip Grave voor het organiseren van al deze cursussen.
De geslaagden bijeen in de kantine van WVK-Hallenstraat
Bart Kox (r) ontvangt de felicitaties van Wilvo-directeur Louis Vosters
twaalf jaar uitstekend naar zijn zin heeft. En waar hij zeer gewaardeerd wordt, zo bleek uit de toespraak van Wilvo-directeur Louis Vosters. Voor al het personeel was er koffie met gebak. Geslaagden Zo’n zeventig medewerkers van de vestiging Hallenstraat volgden in de eerste helft van 2014 de meest uiteenlopende cursussen. Dat betrof onder meer de cursussen VCA, basisveiligheid voor werkers in het groen, omgaan met de motorzaag, omgaan met de bosmaaier, beheer van brandmeldinstallaties, keuring elektrisch handgereedschap en boomveiligheidsinspectie. Voor een deel betreft het opleidingen die door opdrachtgevers verplicht worden gesteld (VCA), maar in verreweg de meeste gevallen gaat het om vakopleidingen die erop gericht zijn de vaardigheden van medewerkers op een hoger plan te brengen – en daarmee de kwaliteit van de dienstverlening van WVK-groep. Vlak voor de zomervakantie kregen de geslaagden hun certificaten uitgereikt. Bij die gelegenheid wees Mourits Bartholomeus, manager vestiging Hallenstraat, de aanwezigen er nog eens
Wim Daams overleden Net na het verschijnen van de vorige editie van WVK-Nieuws bereikte ons het bericht dat WVK-medewerker Wim Daams op 6 juli 2014 was overleden na een kortstondige ziekte. Bergeijkenaar Wim Daams is slechts 59 jaar oud mogen worden. Hij was sinds december 1997 bij WVK-groep in dienst, eerst op de afdeling Grafische Afwerking en vanaf 2002 in het centrale magazijn. Wim was een allround medewerker die breed inzetbaar was bij uiteenlopende werkzaamheden. Hij was trouw in zijn werk en legde daarbij een Wim Daams groot verantwoordelijkheidsgevoel aan de dag. Dit én zijn persoonlijke benadering maakte dat Wim in hoge mate gewaardeerd werd door zijn collega’s.
15
in ’t kort Introductieles lassen Steeds vaker weten ze elkaar te vinden, ISD de Kempen en WVK-groep. Niet verwonderlijk, ze staan voor hetzelfde doel: mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan betaald werk helpen. Dit leidde afgelopen zomer tot een mooi initiatief: drie ISDcliënten (mensen met een WWB-uitkering) kregen bij WVK-groep een introductieles lassen aangeboden. De les was bedoeld om hen te laten ontdekken of het vak van lasser misschien iets voor hen was. In de regio is nogal wat vraag naar lassers. Daardoor is de kans reëel dat de WWB’ers - als ze doorgroeien naar vakbekwaam lasser - hun uitkering kunnen inruilen voor een baan in de metaal. De introductieles werd verzorgd door Arvid Bolkestein (WVK-trajectbegeleider) en Wesley van Stralen, medewerker van WVK-Metaalbewerking. Laatstgenoemde nam de praktische invulling van de les voor zijn rekening: hij gaf uitleg over de lastechniek, deed dingen voor en stelde de
deelnemers in de gelegenheid om zelf met een lasproef aan de slag te gaan. De deelnemers waardeerden deze praktische aanpak. Twee van hen gaven aan veel te voelen voor het vak van lasser. Het is de bedoeling vaker introductielessen aan te bieden.
Veiliger kruising Veilig de overkant van de straat bereiken. Voor veel fietsende medewerkers van WVK-Raambrug blijft het een hachelijke onderneming. Als ze, na vertrek, het eerste stuk van de Raambrug achter zich hebben gelaten en aan het eind van de straat de ‘echte’ Raambrug (de hoofdstraat van industrieterrein De Sleutel) willen oversteken, belanden ze elke dag opnieuw in een gevaarlijke verkeerssituatie: een straat die vanaf links voortdurend volstroomt met druk verkeer (waaronder veel vrachtwagens), waardoor het zicht
wordt ontnomen op het verkeer dat van rechts komt. De onvrede hierover was zo groot dat enkele WVK’ers afgelopen zomer een handtekeningenactie begonnen en een brief naar het gemeentebestuur van Bladel hebben verstuurd. Dat heeft intussen een klein overwinninkje opgeleverd: er wordt op de kruising een spiegel geplaatst die de situatie voor fietsers overzichtelijker moet maken. De initiatiefnemers houden de vinger aan de pols. Zo nodig zullen ze de gemeente benaderen voor verdergaande maatregelen.
Middenkaderbijeenkomst Leden van het MT en van het middenkader komen op donderdag 20 november bijeen in zaal De Gouden Leeuw in Vessem. Samen zullen ze het hebben over het beleid van WVK-groep in de komende jaren. Dat beleid wordt in hoge mate bepaald door de Participatiewet die op 1 januari van kracht wordt, en door de manier waarop de Kempengemeenten deze wet
willen gaan uitvoeren. Veel daarover is nog niet duidelijk, maar wel staat vast dat voor WVK-groep een heel andere rol is weggelegd dan tot nu toe. Want er komen geen nieuwe Wsw’ers meer bij en voor alle mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt (zoals bijstandsgerechtigden, Wajong’ers en arbeidsgehandicapten) moet een werkplek gevonden worden in het reguliere bedrijfsleven.
Laag ziekteverzuim Met een percentage van 9% had WVK-groep ook in 2013 een laag ziekteverzuim. Het landelijk gemiddelde van alle ruim negentig sw-bedrijven ligt op 12,7%. Dit blijkt uit de benchmark 2013 die sw-koepelorganisatie Cedris onlangs heeft uitgebracht. In de rangschikking van alle Nederlandse sw-bedrijven staat WVK-groep op de vierde plaats. In 2012 stond het Kempische sw-bedrijf overigens nog derde. Opval-
lend is dat het elk jaar weer de kleinere sw-bedrijven (minder dan 1.500 medewerkers) zijn die de laagste verzuimscores weten te behalen. De Cedris-cijfers laten verder zien dat WVK-groep ook naar tevredenheid scoort als het gaat om het uitplaatsen van medewerkers. Met een uitplaatsingspercentage van 34% sluit WVK-groep keurig aan bij het landelijk gemiddelde. Dat ligt op 35%.
16
Twee ISD-cliënten zijn aan het lassen onder toeziend oog van WVK-medewerker Wesley van Stralen (l)
Veranderingen taxivervoer WVK-medewerkers die voor hun woon-werkvervoer zijn aangewezen op een taxi hebben sinds begin dit jaar te maken met Munckhof Taxi uit Horst. Het Limburgse bedrijf kwam bij een (verplichte) aanbesteding als gunstigste aanbieder uit de bus. De overstap van het vertrouwde Kempische taxibedrijf naar de nieuwe vervoerder is voor de meeste WVK’ers niet zonder slag of stoot verlopen. Munckhoff - dat opteert voor een groeistrategie en daarom efficiency hoog in het vaandel heeft gezet - bracht het aantal taxibusjes terug van negen naar acht, met als gevolg dat gebruikers niet langer kunnen rekenen op een vaste route met een vaste chauffeur. Wanneer één medewerker afhaakt (bijvoorbeeld vanwege pensionering), kan dit betekenen dat het routeschema voor andere gebruikers wordt omgegooid. Verder is de chauffeur niet langer aanspreekpunt voor aan- en afmeldingen, deze moeten centraal worden doorgegeven. Nico Engwerda, de productieleider Raambrug die het taxivervoer coördineert, weet dat alle veranderingen veel impact hebben gehad op de taxigebruikers. “Er zijn vervelende aanloopproblemen geweest. Zo was men vergeten de busjes te nummeren, terwijl dat wel was toegezegd.” Toch is er volgens hem verschil tussen wat er daadwerkelijk aan de hand was, en hoe
een en ander door de gebruikers ervaren is. ”Als je de binnengekomen klachten nauwkeurig bekijkt, blijkt alles nogal mee te vallen. Dat neemt niet weg dat we de ontwikkeling heel nauwlettend blijven volgen. De echte proef op de som komt van de winter. Dan mogen meer medewerkers met de busjes mee en moeten de roosters dus opnieuw worden omgegooid. Als dat goed verloopt, kunnen we de verandering uiteindelijk als geslaagd beschouwen. Zeker ook omdat hij een serieuze kostenbesparing oplevert.”
Transitie Industrie Vijfendertig Raambrug-medewerkers in de loop van 2013 een detacheringsplek bezorgen bij het Kempische bedrijfsleven. Dat was anderhalf jaar geleden een van de belangrijkste doelen van het Transitieplan Industrie 2013, een plan dat werd uitgewerkt om WVK-groep voor te bereiden op de nieuwe situatie. Wat is er van het transitieplan terecht gekomen? Een heleboel, maar nog niet genoeg, aldus productieleider Raambrug Nico Engwerda. Het aantal van 35 is
niet gehaald, maar een resultaat van rond de dertig is zeker niet slecht, zegt hij. Waarbij wel moet worden aangetekend dat het vaak uitplaatsingen van een beperkt aantal uren zijn. Ook vindt Nico Engwerda het jammer dat in de transitie te lang is vastgehouden aan de oude aanpak om mensen bij vacatures te zoeken. “We moeten ernaar toe werkplekken te zoeken die bij onze mensen passen.” Toch is de productieleider niet ontevreden over het uitplaatsingsonderdeel uit het Transitieplan. “We zijn een eind op scheut.”
Klimaatbeheersing op orde Niet te koud, niet te warm en vooral niet te benauwd. Een juiste klimaatbeheersing op de werkvloer is bittere noodzaak. Bij WVK-Raambrug was dit de laatste tijd niet optimaal. Dat had allerlei oorzaken: verwarmingsketels die aan het einde van hun levensduur waren, een haperende regeling als gevolg van verkeerde constructies bij een eerdere technische aanpassing en normen die strenger zijn geworden. Hoog tijd dus voor een drastische ingreep, waarvoor installatiebedrijf Gijsbers Verwarming & Koeling werd ingeschakeld. Medewerkers van dit bedrijf zijn wekenlang actief geweest om alle zaken rond verwarming, koeling en luchtbeheersing op orde te brengen. Het ziet er naar uit dat ze daar volledig in geslaagd zijn. Maar pas na de winter weten we dat zeker.
Medewerkers van Gijsbers Verwarming & Koeling bezig met werkzaamheden op het dak
De taxibusjes van Munckhof
17
in ’t kort Las- en metaalopleidingen van start WVK-Hallenstraat heeft er vanaf begin september een compleet nieuwe gebruikersgroep bijgekregen. Dagelijks wordt de vestiging bezocht door leerlingen van allerlei pluimage. In de eerste plaats betreft het cursisten van het Summa College die ’s avonds en op zaterdag een mbo-lasopleiding volgen. Dit zijn jongeren uit de regio die een baan hebben in de metaalsector en die zich verder in hun vak willen bekwamen. Verder wordt WVK-Hallenstraat onder schooltijd bezocht door leerlingen van het Pius X-College. Hierbij gaat het om vmbo/Praktijkschoolleerlingen die er praktijklessen volgen en om leerlingen van de mbo-opleiding metaalbewerking niveau 1 en 2. Het is de bedoeling dat op termijn nog een derde doelgroep wordt toegevoegd: re-integratiekandidaten van ISD de Kempen die in de leslokalen een vakopleiding volgen om zo hun kansen op de arbeidsmarkt te versterken. Het faciliteren van opleidingsmogelijkheden past helemaal in het beleid van WVK-groep om een
‘mensontwikkelbedrijf’ te zijn. Eind dit jaar wordt het nieuwe opleidingscentrum officieel geopend door alle partijen die erbij betrokken zijn: Summa College, Pius X-College, ISD de Kempen en WVK-groep.
200-grens gepasseerd Kempenplus doet het goed. Sinds het servicepunt voor Kempische bedrijven iets meer dan een jaar geleden van start ging, heeft het ruim tweehonderd mensen een baan weten te bezorgen. Dat is een bijzonder knappe prestatie, op z’n minst om twee redenen. Allereerst is op de arbeidsmarkt de crisis nog steeds voelbaar. Werkgevers zijn huiverig om mensen een arbeidscontract aan te bieden. Daarnaast hebben we het hier over een moeilijk bemiddelbare
doelgroep: het gaat om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, in het bijzonder werklozen, bijstandsgerechtigden en arbeidsgehandicapten. Dat de medewerkers van Kempenplus het onder deze omstandigheden voor elkaar hebben gekregen in één jaar tijd ruim tweehonderd mensen een baan te bezorgen, bewijst dat de samenwerkingsvorm van UWV, ISD en WVK als succesvol mag worden bestempeld. Een dezer dagen gaat de nieuwe website van Kempenplus de lucht in: www.kempenplus.com
Themadag WVK-groep Een keer in de twee jaar houdt WVK-groep een Themadag, een bijeenkomst waar zakelijke relaties worden bijgepraat over het vraagstuk van de werkgelegenheid aan de onderkant van de arbeidsmarkt. Deze zakelijke relaties betreft vooral mensen van de gemeentelijke overheid, het Kempische ondernemersveld en het onderwijs uit de regio. Zij krijgen een programma voorgeschoteld waarin veel aandacht uitgaat naar de recente ontwikkelingen rond de Participatiewet en de opstelling van werkgevers bij het aanstellen van mensen met de afstand tot de arbeidsmarkt. Ook wordt tijdens de Themadag het Bronzen Venster uitgereikt, de prijs die bestemd is voor de Kempische ondernemer die zich op bijzondere wijze inzet voor medewerkers met een beperking. Dit jaar vindt de WVK-Themadag plaats op donderdag 6 november in de Groenhal van de vestiging Hallenstraat – dezelfde
plek waar een dag later het personeelsfeest wordt gehouden.
18
Een leerling van het Pius X-College tijdens een praktijkles
Het Bronzen Venster
Tapes verwijderen Een klus waar nogal wat tijd in gaat zitten. En om die reden door opdrachtgever InBev bij WVK-groep is neergelegd. Want daar zijn altijd wel handjes beschikbaar. Waar gaat het om? Brouwerijconcern AB InBev – voor wie WVK-Verpakkingen met grote regelmaat flesjes en blikjes bier inpakt – brengt ook biervaten op de markt. Lange tijd waren dat vaten van vijftig liter, maar vandaag de dag is er op de Nederlandse markt steeds meer vraag naar vaatjes van twintig liter. Gewoon omdat die makkelijker hanteerbaar zijn. Door die toegenomen vraag ontstond hier een tekort en moesten de 20-litervaatjes vanuit de Luxemburgse markt hiernaartoe gehaald worden. Geen probleem, behalve dan dat die Luxemburgse vaatjes voorzien zijn van een rode tape, terwijl ze in Nederland een groene tape moeten krijgen. Gevolg: het verzoek aan
Genexis in de lift Een berichtje eind juli in het Eindhovens Dagblad bevestigde nog maar eens wat we bij WVK-groep al lang
WVK-medewerkers verzorgen de meer eenvoudige werkzaamheden als stickeren en monteren (foto Jean Pierre Reijnen)
Chantal Fernont, Chris van Mols en Monique Beerens bezig met montagewerk voor Genexis (foto Jean Pierre Reijnen)
wisten: het gaat erg goed met Genexis. De Eindhovense producent van glasvezelmodems ontvangt de ene opdracht na de andere. En daar zitten hele grote tussen, zoals die van Deutsche Glasfaber. Dit Duitse bedrijf moet in 2014 zo’n 100.000 huizen voorzien van glasvezel. Genexis levert de kastjes die de ver-
WVK-Verpakkingen om van vijfduizend 20-litervaatjes de rode tape te verwijderen. Uiteraard kon aan dat verzoek worden voldaan.
Het verwijderen van rode tape van biervaatjes (foto Jean Pierre Reijnen)
binding tot stand brengen tussen de glasvezelkabels in de woningen en de routers van internetproviders. Om al dat werk uitgevoerd te krijgen is Genexis met WVK-groep in zee gegaan, en wel in een heel bijzondere constructie. Het bedrijf huurt vierkante meters bedrijfsruimte bij WVK-Raambrug en detacheert daar een vijftiental WVK-medewerkers, aangestuurd door een werkleider van Genexis. Daar is het niet bij gebleven. Het Genexis-werk is de laatste tijd zo in omvang gegroeid dat ook andere personele bronnen moesten worden aangeboord. Zo kreeg het WVK-team - dat vooral de eenvoudige montage- en stickerwerkzaamheden verzorgt - versterking van een vijftal medewerkers die via ISD de Kempen waren aangetrokken. En nog hield de groei niet op: voor een aantal fijn-motorische handelingen, zoals het solderen van printplaten vanachter een microscoop, haalde Genexis zelf nog een viertal uitzendkrachten naar Bladel toe. Al met al een geUitzendkrachten nemen het solderen van printplaten voor hun rekening mêleerd gezel(foto Jean Pierre Reijnen) schap, maar wel een groep medewerkers die weet waar ze voor staan: producten van hoge kwaliteit leveren. De bedrijfsleiding van Genexis heeft daar oog voor, zo blijkt. Op dit moment onderzoekt het bedrijf de mogelijkheid gebruik te gaan maken van nog meer werkruimte bij WVK-Raambrug.
19
door de scan Kim van der Kammen Waar ben je opgegroeid? Vanaf mijn vierde jaar woon ik in Bladel. Nadien heb ik op vele plekken in de Kempen gewoond, maar nu ben ik weer in Bladel gevestigd. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik acht jaar was. Ik heb een broertje en ook nog een stiefbroer en -zusje. Zelf heb ik twee kinderen, één van vier en één van zes jaar. Sinds een half jaar heb ik een nieuwe relatie met Bas. Van wie heb je het meeste geleerd? Ik heb géén goede start gehad bij WVK-groep in de zin dat ik veel ziek ben geweest. Bij WerkPortaal merkte ik dat werkleider Riny Busio mij een nieuwe kans gaf. Ik werd gedetacheerd bij Pius-X waar ik samen met een andere collega de planning van de schoonmaak maak, verlof registreer en ook controles uitvoer. Bij deze nieuwe job heb ik me erg gesteund gevoeld door hem. Wat had je vroeger willen worden? Op basisschool De Sleutelaar hadden wij twee keer per jaar een uitwisseling met Donksbergen. Dat wil zeggen een leuke avond met mensen van de Donksbergen. Vandaar is het idee ontstaan om iets met gehandicapten mensen te gaan doen. Wij schamen ons vaak voor dingen, maar zij zijn altijd gewoon zichzelf.
Aan de hand van een aantal vra-
Wat doe je in je vrije tijd? Ik sta regelmatig in de kantine bij Bladella, als vrijwilliger. Ik volg het nieuws over PSV en kijk voetbal. Niet dat ik een fanatiek voetbalfan ben, het is meer voor de gezelligheid.
op het Pius X-College waar ze de
Wat is je favoriete vakantiebestemming? Voor mij is belangrijk dat de kinderen het naar hun zin hebben in de vakantie. Een reis naar het buitenland is financieel helaas niet haalbaar. Ik zou graag een keer naar Ierland willen gaan. Vooral een bezoek aan een Pub met traditionele Ierse muziek, lijkt mij geweldig.
gen wordt een WVK-collega ‘door de scan’ gehaald. Dit keer Kim van der Kammen. Kim is gedetacheerd
schoonmaakploeg van WVK-groep mee aanstuurt.
COLOFON
WVK-Nieuws is het personeelsblad van WVK-groep. Het gaat naar alle ruim 800 medewerkers van WVK-groep en wordt daarnaast ook verspreid onder
Welk tv-programma kijk je graag? CSI, Grey Anatomy, Scandal en Dokter Hart. Welke muziek luister je graag? Top 40-muziek, Roxette, U2, jaren ‘80/’90 muziek. Verder ga ik jaarlijks met mijn moeder naar een concert van Guus Meeuwis. Hoe is het voor jou om voor WVK-groep te werken? Ik was blij dat ik aan het werk kon nadat ik al een tijd thuis had gezeten en nog steeds werk ik met veel plezier bij WVK-groep. Ik heb leuk werk, het geeft mij een stuk zekerheid en we hebben veel vrije dagen.
20
detacheringsadressen en gemeentelijke contacten. Het blad verschijnt zes keer per jaar. Redactie:
Lambert van Erp (algemeen),
Gerard van Beek (vestiging Raam-
brug)
Flip Grave (vestiging Hallenstraat)
Erian Blom (Detacheringen)
Redactieadres: Raambrug 8, 5531 AG Bladel Tekst:
Tekstadviezen en Publiciteit
Wim Lavrijsen, Reusel
Vormgeving:
Virtu, Westerhoven.
Drukwerk:
Drukkerij Vaes, Overpelt (B)
