watersport, de site voor watersporters

anwb.nl/watersport, de site voor watersporters

7ATERSPORTMAGAZJN-E

KMCKfKtUlSÊT In jaren zestig glorie hersteld

Water ampioen N°-

Herfsttocht Over de dessen naar Kinderdijk

2 1 -1994

Friese praam

Prijs ƒ 8,25 • abonnees ƒ 3,97 ' 28 oktober

Meer dan een duwbak

ANlrflft

Hanse 291 Schip met goede zeileigenschappen

2


3


Ontwerpen evolueren, net als smaak, Een boot van vorig jaar, of een jas, zien er voor ons niet gedateerd uit. Een boot van bijna dertig jaar oud daarentegen wel. De Kaagkruiser die de gebroeders Visch in Warmond opknapten, is weer volledig'm.zijnoude jaren zestig glorie hersteld. Chroom, vleugeltjes en kunst'Ifdrren bekleding. Prachtig. En voor iedereen te bekijken op de Hiswa-ten-

:

'poonstelling in december.

Tekst; Hannèke Spijker Foto's; Bertel Koltbof

m*aagkrumj)e Lu naatnShare weer in volle glorie op de Kaag.

WAHRKAMPIOIN

21-1994 .

4

.

.

.

:

.

.


•

et gaat maar door; de ene anekdote is nog niet met een lachsalvo besloten of broer Co komt binnen en sluit naadloos aan meteen volgend verhaal. Over de goeie oude tijd, toen alles nog kon. Niet dat de gebroeders Vist h die tijd verheerlijken, maar hel was heel anders. Neem bijvoorbeeld I lenkie Bartels, de koning van de l laagsc Geleenstraat. 'Die kwam op de I lisw.i met een sleep dames achUi /ie h ,1.111 en stapte op de stand bij DM/C vader op zijn nieuwste schip. Vader was net in gesprek met een serieuze, nette klant en werd al een beetje bleek. Kartels riep: 'Nieuw? Kost die schuit?' Vader geneerde zich dood en probeerde hem later terug te laten komen, maar Henk liet zich niet afschepen. 'Anderhalve ton? Verkocht. Dan geef ik je nu vast een halve ton cash, loegwapen ie werf stond Ie Kaagkruitwee gekruisiggen met op /lag een vis.

ijnen van het t doen een je denken Amerikaanse i's uit de jalestig.

>;»

maar dan moeten al die mensen wel oplazeren, want die schuit is van mij. Gooi ze d'r af!' Zo ging dat. Henkie heeft verschillende boten bij ons gekocht en dan kwam-ie op de werf, met schalen haring en kratten bier voor het personeel. Niks was teveel, maar het moest wel perfect gebeuren, daar stond-ie op.'

1 >e wilde jaren zestig op een werf in Warmond. Vader Visch was in de jaren twintig begonnen met de werf en ontwikkelde aan het eind van de jaren veertig de eerste Kaagkruisers. In de loop der jaren zijn er honderden van gebouwd. In feite was er geeneen hetzel fde van binnen, ze waren wat we nu noemen semi custom-built. Het begon met de Baby Kaagkruiser van 6,50 m. Daarna volgden de De Luxe, de Itala, de Lugano, de San Remo, de San Remo S (zeer snel) en de Superkaagkruiser. Op het hoogtepunt had vader Visch veertig man personeel op de werf. De boten gingen als warme broodjes over de toonbank. Henkie Kartels had er dus een en ook Prins Kainier van Monaco kocht een Kaagkruiser, van 23 meter lengte, de Stalca (naar zijn kinderen Stefanie, Albert en < laroline). Ken speciale klantenbinding die vader Visch had bedacht was de jaarlijkse louijnviswedstrijd op de Middellandse Zee. De deelnemers konden een wis-

selbokaal winnen. De wedstrijd en prijs waren zo populair dat mensen dan maar een Kaagkruiser kochten om mee te kunnen doen (zo wil het verhaal althans). Service en onderhoud deden vader Visch, de chef werkplaats en de timmerman. Een keer per jaar stelden ze een ploegje samen en reden met een vrachtwagen vol onderdelen, hout en gereedschap naar Zuid-Frankrijk om de schepen van de verwende klanten te onderhouden en dat stelden de lastige consumenten zeer op prijs. Want Franse werklui waren natuurlijk onbetrouwbaar en hoe communiceer je daar trouwens mee? De werf werd steeds groter en Visch kreeg steeds meer mensen en steeds meer zorgen. Tot in de jaren zeventig, toen kwam de klad in de Kaagkruisers en nu importeren Co en Ton snelle motorboten en beheren een kleine jachthaven.

Maar het bloed kroop waar het niet gaan kon. De liefde voor de Kaagkruisers zat bij de broers in de genen en jarenlang keken ze uit naar een oude boot om op te knappen. Ze wisten er wel een te liggen, maar die was niet te koop. Ton: 'Hier op de haven had iemand uit Voorhout een mooie Kaagkruiser met een waaiersteven, een uit een serie van twee. Die eigenaar onderhield het schip totaal niet. Hij kwam aan boord, sloeg de spinnewebben weg, ging varen en naar huis. Verder keek hij niet naar het schip om. Toen hij overleed, wilde zijn vrouw de boot wel aan ons verkopen. Er was tien, twaalf jaar niks aan gebeurd.' De broers kochten het schip, maar wisten niet waar ze aan waren begonnen. Onder water bleek het zaathout verrot en moest een heel nieuw stuk staal komen. Van binnenuit was de romp gaan roesten. De laatste eigenaars hadden alles wat rotte en schimmelde, toebedekt met vloerbedekking. Ton: 'De hangkast was behangen met vochtige lappen, het zat potdicht en was verrot en stonk, niet normaal. Het lekte in het toilet en ze hadden er gewoon overheen behangen. De betimmering tegen de huid en het dek was

Echt een 'toffe' jaren zestig picknick, met sherry, toostjes en andere feestelijke hapjes.

5


6


Kaagkruiser

Co Visch zoekt hang- en sluitwerk van chroom bij elkaar. 'Ook toen het slecht ging, heeft mijn vader nooit iemand op straat gezet. Ze zijn na bemiddeling van pa naar Van Lent gegaan en naar Vulpen. Want dat waren mensen die 20, 25 jaar bij ons hadden gewerkt, dat kon je niet maken om die te ontslaan. Dat is tegenwoordig wel effe anders.'

teneur van \re is na de ratie eigentter af gedan het eel. Het liTJ moest i voor een iekere vloer.

w m& -

m

^ 4a>*.£%-

•*

ft

-V; ï

1

r

^

•t l ö

et instrumenneel is bijna leer origi1e onderdeiren niet te krijgen.

*5s^\

M'M

1 1 "-'mm 4"Alle onderdelen van chroom werden opnieuw verchroomd bij de firma Kupera in Leiden. De boot moest weer net zo glimmen als toen hij werd afgeleverd. Alle schroefjes staan in een lijn.

WATERKAMPIOEN

Ton Visch aan het werk. 'Als klein jongetje sjouwde ik altijd door de loods en zeurde ik m'n vader gek of ik mee mocht op proefvaarten. Als het niet mocht, verstopte ik me in de hangkast.'

21-1994

22

7


ook helemaal verrot. Het vlak was net speculaas. Het schip lag nog in het water toen we er achter kwamen. Ik had wat geprikt en stak zo overal doorheen. Dus probeerde ik wat wigjes in die gaten te slaan, maar de gaten werden steeds groter tot het water als uit een douchekop omhoog sproeide. Toen hebben we de boot maar heel snel uit het water gehaald. Binnen een half uur stond-ie op de kant en bleek het water al tot in de kombuis te staan. Daar begon het mee. Je schat zoiets in, maar je hebt geen benul van wat je tegenkomt. Hoe meer je openmaakt, hoe meer je vindt.' Na het vervangen van het zaathout werd de romp helemaal kaalgehaald met behulp van luchthamers en met schuurtollen kwamen de laatste resten tot aan de zinklaag eraf. De romp werd met etsprimer behandeld om te voorkomen dat de zinklaag eraf zou komen en daarna met tweecomponenten

epoxy bestreken. Vijf lagen lak kwamen er op de romp. Ton: 'Schuren, slijpen, lakken. Voelen, aaien, mijn vingertoppen waren soms helemaal door.' Daarna werd de boot twaalf keer gelakt, het dek werd lichtblauw. 'Dat was vroeger zo'n beetje onze huiskleur.' De Volvo Penta-motor werd vervangen door een Peugeot/Vetus van 39 kW (53 pk), waarvan alleen de keerkoppeling gereviseerd moest worden. Co paste het koelsysteem aan. Er kwam een warmtewisselaar met een grotere koelcapaciteit, een nieuwe thermostaat, een waterpomp, de schroef werd gerepareerd. Het brandstofsysteem kreeg nieuwe verstuivers, er moest een nieuw dashboard komen omdat de onderdelen met geen mogelijkheid meer te vinden waren. De motorkamer werd geïsoleerd. De broers brachten een zwemplatform aan dat niet origineel is, maar ze menen het wel in stijl te

hebben gedaan. Het linoleum dat van origine op de vloer lag, moest plaats maken voor een teak en essen vloerbedekking. Ook het plafond kon niet in oude staat worden hersteld, de dekspanten die vroeger met mahonie latjes waren afgewerkt, zijn nu verborgen onder een plafondbekleding. Alle handgrepen, haakjes, stootlijstjes, noem maar op, zijn opnieuw verchroomd bij de firma Kupera in Leiden. Bijna drie jaar besteedden Co en Ton elk vrij uurtje aan de boot. Daarom wil Ton ook benadrukken dat ze het nooit voor elkaar hadden kunnen krijgen zonder de steun van hun echtgenotes Joke en Anga. 'De meiden zijn zo fantastisch geweest! We werkten de hele dag, snel eten en weer terug naar de boot. Dan ging je wel eens met een schuldgevoel de deur uit. En zij steunden ons en stimuleerden de restauratie.' •

WATERKAMPIOEN

Toentertijd kostte deze Kaagkruiser 35.000 gulden. Nu willen de broers hem niet onder de anderhalve ton kwijt. Maar hij heeft dan ook sentimentele waarde.

Afmetingen Kaagkruiser De Luxe Lengte: 8,40 m Breedte: 3,05 m Diepgang: 0,85 m Hoogte: 2,40 m

21-1994

23

•

8

Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)


watersport, de site voor watersporters

Recommend Documents