Verkeer straks enorm probleem

BredavanBinnen

jaargang 8, nummer 32, december 2012

wijkkrant voor de bewoners van de binnenstad

Breda van Binnen is een uitgave van de wijkraden Fellenoord/Schorsmolen, Chassé, Oud-boeimeer, Stadshart/Valkenberg en Stationskwartier

winkel nodigt uit te komen wisselen

wijkfeest in discotheek

Singelloop was weer prachtig evenement

www.bredavanbinnen.nl

Als alle plannen in binnenstad doorgaan

Verkeer straks enorm probleem Verkeersdeskundigen bij de gemeente Breda (en ook de wijkraden in de binnenstad) breken zich momenteel al het hoofd over de vraag hoe het verkeer moet worden afgewikkeld als álle plannen die nu in de pijplijn zitten ook inderdaad worden uitgevoerd. Zoals iedere bewoner weet is het nu al geen intens genot om binnen de singels aan het verkeer deel te nemen. Door Eugène Loomans en Wilbert Stuijk

We zetten even wat ontwikkelingen op een rij: 1 Het Mols-terrein tussen de Ginnekenstraat en Achter de Lange Stallen, ook wel ALS genoemd. De plannen voor grootschalige uitbreiding van het winkelbestand (28.000 m2), de bouw van 180 appartementen en andere aanpassingen zullen een extra vracht

verkeer naar de binnenstad trekken. Daar hoef je niet voor aan de NHTV te hebben gestudeerd. Wilbert Stuijk, secretaris van de Wijkraad Chassé-Oud Boeimeer, ziet het als volgt: “Onze problemen met de ontwikkeling van het ALS-terrein liggen vooral in de bouw van een ondergrondse garage met een behoorlijke capaciteit

(800 plaatsen). De reden ligt niet in het feit, dat wij geen voorstander zijn van meer autoverkeer in de binnenstad, maar vooral in het feit, dat momenteel het Chassépark al slecht bereikbaar is. Dit komt, omdat de enige toegang voor gemotoriseerd verkeer naar het park juist via het kruispunt Keizerstraat /Nonnenveld loopt.

Op dat punt komt nu regelmatig al filevorming voor. Dan moet daar nog niet eens een stroom van auto’s bij komen. Pogingen om die moeilijke situatie daar op te lossen in gesprek met Stadsbeheer, zijn tot nu toe niet gehonoreerd. De toegang vanaf de Vierwindenstraat naar het park is ook verhinderd door de paaltjes onder het

Paleis. Dit vanwege het motief, dat het park autoluw moet zijn en ook geen mogelijkheden moet bieden om auto’s een sluiproute te geven. Zo hebben de ontwerpers van het park bepaald en momenteel zijn er ook nog heel wat mensen, die dat eveneens sterk verdedigen.” Volgens de secretaris van de wijkraad zag het er tot voor kort naar uit, dat de uitrit uit de nieuw te bouwen garage zou komen te liggen via de Akkerstraat tegenover het Nonnenveld. Dan zou dat punt nog meer belast worden en een bron van voortdurende ergernis worden. “Tijdens een toelichting in de Klankbordgroep blijkt de uitrit aan de kant van ‘Christ’ te komen liggen. Tussentijds hebben we ook wel eens gehoord, dat de Lange Stallen in het midden doorbroken zouden worden. We stonden daar niet direct bij te juichen, omdat het toch een historische strip is.” Stuijk: “Duidelijk is wel, dat we gespitst moeten/zullen blijven op het punt van de verkeersafwikkeling in dat gebied. Het Chassé-park moet bereikbaar blijven en de Lange Stallen- als het kan- bewaard.” Inmiddels hebben leden van de Wijkraad Stadshart/Valkenberg wéér andere tekeningen onder ogen gekregen waarbij de ingang van de nieuwe parkeergarage toch weer meer naar het midden van de Keizerstraat is gedacht. 2 De bussen. Vele jaren geleden hebben Breda, Oosterhout en Etten-Leur afgesproken te gaan werken aan HOV en dat staat voor Hoogwaardig Openbaar Vervoer. Doel: het autoverkeer tegen te gaan door iedere 8 minuten een bus zoveel mogelijk voorrang te geven tussen de drie steden. Nu lijkt het er op dat er iets gaat

lees verder op pag. 4

jaargang 8, nummer 32 december 2012

Colofon Redactie:

Eugène Loomans (Stadshart/Valkenberg) Bets Schaerlaeckens (Chassé-OudBoeimeer) Charles Weterings (Stadshart-Valkenberg) Wilbert Stuyk (Chassé-Oudboeimeer) Gemma van den Maagdenberg , (stationskwartier) Cees Janssens (Fellenoord-Schorsmolen)

Vormgeving Erik Neve

Advertenties:

Breda van Binnen VERGADERDATA WIJKRADEN ST.CHASSE-OUD BOEIMEER Do. 24 januari; Do. 14 maart; Do. 31 mei. Locatie Huismeesterkantoor in Het Carré, Graag vóór 19.30u aanmelden i.v.m. sluiting van de toegangspoort. ST. STATIONSKWARTIER STADSHART-VALKENBERG 21 januari, 18 maart, 21 mei, 15 juli, 16 september, 18 november locatie:

st. Janstraat 8

Fietsenschouw

Fietsers opgelet!

E-mailadres redactie: [email protected]

Wijkraden: Stadshart-Valkenberg Postbus 1152, 4801 BD Breda stadshartvalkenberg@hotmail. com

Chassé, Oud-Boeimeer Wilbert Stuijk Zaanmarkstraat 26 bb.chasseoudboeimeer@tiscali. nl

Stichting Stationskwartier Gemma van den Maagdenberg [email protected]

Website wijkkrant en wijkraden: www.bredavanbinnen.nl telefoonnummers: Politie: 09008844 Surplus Welzijn: 5223220 WIJ: 5251500 IMW: 5305888 GGD: 5282000

Gemeente algemeen 14076 Meldpunt: 14076 Mezz: 5156677 Chassé Theater: 5303132

De Wijkraad Stadshart/Valkenberg heeft een convenant gesloten met de gemeente Breda over de overlast van verkeerd geparkeerde fietsen in

de binnenstad. Die zijn (niet alleen) de wijkraad al tijden een doorn in het oog. Eén keer in de twee of drie weken gaan leden

van de wijkraad of de straatcontactpersonen van de raad op stap, op zoek naar zogeheten weesfietsen en fietswrakken. Voorzitter Jan de Bakker van de wijkraad en wethouder Cees Meeuwis ondertekenden onlangs het convenant. Op een speciaal registratieformulier meldt de wijkraad de weesfietsen of –wrakken aan bij het Parkeerbedrijf. Volgens de wettelijke regels hangt het parkeerbedrijf vervolgens een label aan de fietsen en als ze niet zijn weggehaald doet het parkeerbedrijf dat na de wettelijk vastgestelde termijn. De wijkraad op zijn beurt houdt bij waar de meest fietsen fout gestald zijn, maar die gegevens zijn zo langzamerhand al wel bekend. Er zijn natuurlijk tal van plaatsen waar bezoekers van de binnenstad hun stalen rossen (verkeerd) parkeren en daar worden bewoners en ondernemers niet vrolijk van. Vandaar deze gezamenlijke actie. Op www.breda.nl/fiets staan alle regels voor het stallen van fietsen én het fietsbeleid van de gemeente nog eens uitgelegd. Op 1 januari komt er (eindelijk) ook een einde aan een jaar van onduidelijkheid over de vraag hoeveel fietsers nu wel of niet moeten betalen in de fietsenstallingen. Het min of meer briljante maar tot mislukte gedoemde experiment om dat aan de fietsers zelf over te laten wordt vanaf volgend jaar verlaten. Dan moet je gewoon 50 cent betalen. Wel zo duidelijk.

Nieuwe secretaris Wijkraad StadshartValkenberg

Bezoekerspas gaat (nog) door

De Wijkraad Stadshart/Valkenberg krijgt een nieuwe secretaris: Piet Maanders. Hij volgt Piet Mouwen op, die per 1 januari na vier jaar om persoonlijke redenen zijn functie moet neerleggen. Piet Mouwen: “Mijn besluit om te stoppen heeft niets van doen met de wijkraad zelf. Integendeel, de wijkraad Stadshart/Valkenberg is naar mijn mening en ervaring op een goede manier actief op allerlei terreinen. Ondanks de soms verschillende belangen en verantwoordelijkheden was er altijd begrip voor de positie van wijkraad en de intentie om te zoeken naar haalbare oplossingen. En als dat soms dan toch niet lukte, lag dat niet aan de inzet.” Piet Maanders is bewoner van de binnenstad en is nu ook bestuurslid van de Wijkraad Stadshart/Valkenberg

De huidige experimentele bezoekerspas voor bewoners van de binnenstad wordt in ieder geval voortgezet tot er een definitieve regeling is bedacht. Met name de Wijkraad Stadshart/Valkenberg dringt er al jaren op aan om zo’n regeling in te voeren, vooral omdat het tegenwoordig ieder zondag koopzondag is en bezoekers dus moeten betalen voor het parkeren. Dat heeft/had weer tot gevolg dat er minder bezoek komt, eenzaamheid onder ouderen etc. Die signalen kwamen sterk binnen bij de wijkraad. De regeling is dat bewoners van de binnenstad tot 1 januari voor 20 euro acht parkeertickets kunnen kopen voor de parkeergarages De Prins en Het Turfschip. Ze kunnen die tickets aan hun bezoekers geven, die dus goedkoop kunnen parkeren. Voorzitter Jan de Bakker van

Graag uw aandacht voor……

oplage: 9500 Drukwerk: BSW / De Bode

aanvang: 19.00 uur

FELLENOORD-SCHORSMOLEN 7 februari, 21 maart, 2 mei, 13 juni, 25 juli, 5 september, 17 oktober, 28 november, telkens op donderdag, aanvang 19.30 uur loctatie: buurthuisGerardus Majella, Odilia van Salmstraat 25

Charles Weterings info: [email protected]

Fellenoord/Schorsmolen Ben Joosse [email protected]

2

Wanneer u ziet, dat er iets kapot is of niet goed functioneert in de openbare ruimte in uw omgeving, dan kunt u altijd zelf het initiatief er toe nemen om ofwel de gemeente te bellen onder het centrale nummer tel. 14076 ofwel via de site van de gemeente: www.breda.nl / meldingsformulier Openbare ruimte. Wijkraad Chassé-Oud Boeimeer

de wijkraad meldde op de onlangs gehouden openbare vergadering van de wijkraad dat er tot half november 2000 kaartjes waren verkocht. Maar hij meldde ook dat er vooral van ouderen veel klachten waren over de afstanden van de twee parkeergarages tot het centrum. “Wij willen als wijkraad ook het liefst dat de kortingskaart geldig is bij iedere parkeermeter.” Er is inmiddels weer overleg geweest tussen de wijkraden in de binnenstad en het Parkeerbedrijf en het resultaat is dat het experiment ook nà 1 januari voortduurt. Hoe en wat wordt nog onderzocht. Daarnaast heeft voorzitter Jan de Bakker ernstig aangedrongen op de inschakeling van een derde parkeergarage, namelijk die in de Concordiastraat. De gemeente bekijkt de mogelijkheden daartoe op dit moment.


3 Breda van Binnen

BREDA ON TOUR… Door Cora van Beek Een nieuwe initiatief om de Binnenstad ook in de stillere vroege avonduren uren wat leven in te blazen. Ontworpen door Vincent van Wegen bekend van onder andere de Wandelarij en als Franse gendarme immer aanwezig tijdens de Franse week op het van Coothplein in augustus…. Tijdens de Bewonersbijeenkomst van Stichting Stadshart werd het bestuur van de Wijkraad door Vincent uitgenodigd om als eersten deze Tour te gaan maken en zodoende de aftrap tot dit initiatief te doen. Dat lieten wij ons geen twee keer zeggen en 16 oktober stond dan onze groep van 15 mensen op de trappen van het Stadhuis te wachten op wat komen ging. Een smet op deze avond was dat Vincent – die onze gids zou zijn – helaas wegens ernstige ziekte verhinderd was. In zijn plaats werden wij op sleeptouw genomen door Lieselot van Bel die ons boeiende zaken wist te vertellen over het pand op de Havermarkt met de naam GRIFFIOEN waar ooit de lijfarts van Willem van Oranje woonde die zijn praktijk verloor toen de eerstgeborene van Willem en Anna van Buuren al snel na de geboorte het leven liet. Zelf liet ik nog even terloops horen dat ik werd geboren boven het cafe De Toren (thans Dependance) en daar een onsterfelijke liefde kreeg voor de slanke Toren waaronder ik werd geboren…… De oude panden in de Reigerstraat en Catharinastraat, die wij passeerden zoals het Hofhuis van van Aalst en het prachtige pand waarin de voor Bredanaars zeker nog bekende arts Blomjous woonde en praktijk hield werd door ons allen zeer bewonderd om het prachtige plafond in de voormalige wachtkamer waarin ik zelf als klein kind vaak zo angstig zat te wachten tot ik door de immer charmante

en altijd fraai in het pak gestoken huisarts naar binnen werd geroepen, waarna ik met het verkregen recept in de hand geklemd binnenstapte bij apotheek Motké Poels in de Vismarktstraat. Allemaal verleden tijd….. Wij passeerden het Stadserf en daar wist Laurens Siebers – die een grote kennis van onze binnenstad heeft – ons nog te vertellen over een rattenkolonie die daar nog steeds huist met telkens terugkerende verzakkingen van het wegdek. Onze eerste halte was bij Publieke Werken in de Sint Annastraat alwaar ons een Hertog Jan biertje werd ingeschonken. Dat smaakte best en iedereen raakte genoeglijk met elkaar in gesprek. Daarna werd het tijd voor een korte wandeling via de Veemarktstraat met een uitleg over het voormalige Politiebureau en de Lutherse kerk die wij passeerden. Bij Café Zeezicht werd ons een fles Hertog Jan Oerblond geschonken en er werden wat vurige hapjes gepresenteerd…… Onze wandeling voerde ons verder over de Grote Markt en

er ontstond een brede discussie over de plaats waar eens Het ZUID was gevestigd dat in 1966 door brand werd verwoest. Het werd nooit meer terug opgebouwd en er verschenen appartementen die niet echt pasten in de architectuur van de Grote Markt.

Onze volgende stop was café De Kleine Wereld, het kleinste café van Breda met een fraaie serre die een geweldig uitzicht heeft op de Grote Kerk. Helaas was het weer buiten niet meer geschikt voor terras want dit café is ook nog eens uitverkoren om het beste terras van Nederland. Met uiteraard de beste bediening van de eigenaresse zelf ! Die zichtbaar trots is op haar café….De stemming zat er meteen goed in want in dit cafeetje klinkt nog muziek uit een juke box met meest oude nummers die iedereen nog wel kent (Wij op ietsje gezegende leeftijd in ieder geval wel…) Hier dronken wij een Hertog Jan Weizener die ons ook uitstekend beviel…. Inmiddels kende iedereen iedereen en raakte meer en meer met elkaar aan de praat…..Gezelligheid kent geen tijd en in ons kleinste cafeeke hadden wij graag nog wat langer vertoefd (goede reden om nog eens terug te keren…) maar we moesten toch weer verder ! Onze laatste halte was café De Corenmaet, de jonge eigenaresse Kim had de hele Tour al met ons meegemaakt en zij wist ons een hele goede uitsmijter te bezorgen in de vorm van warme hapjes en een Hertog Jan Grand Prestige en een bij het seizoen behorend Bockbier in een gelukkig aangepast kleiner glas anders waren we ongetwijfeld allemaal dronken naar buiten gerold. ! Kortom: deze Tour is zeker voor herhaling vatbaar,. wij hebben er duidelijk van genoten. Typische Bredase gelegenheden met zeer gemotiveerd personeel en/of trotse eigenaren die hun zaak graag nog eens extra onder de aandacht brengen en zich zo ook duidelijk weten te onderscheiden.

Kunst in de Boschstraat Door Trix van Dooren en Harry Coolen

O

Og-en-blik wil de mensen op straat laten genieten van kunst. Dit doen zij, door lege etalages mooi te maken met kunst van Bredase kunstenaars. In deze moeilijke economische tijd sluiten her en der ondernemers hun winkel. De lege etalages bieden een mistroostige aanblik en komen de sfeer in de stad niet ten goede. Sinds enkele maanden zijn Harry Coolen en Trix van Dooren met een project bezig in de Boschstraat onder de naam OOg-en-blik. Zij proberen de uitstraling van deze straat prettig te houden en een bijdrage te leveren aan de leefbaarheid van dit stukje oud Breda . Trix van Dooren heeft in de vele jaren dat ze in de Boschstraat werkte een band opgebouwd met deze winkelstraat en de neergaande spiraal ging haar aan het hart. Zij en haar partner Harry Coolen besloten er wat aan te doen. In april dit jaar zijn ze begonnen met het benaderen van makelaars en eigenaren van de leegstaande panden, met het idee kunst in de etalages te exposeren. In eerste instantie verliep het contact erg moeizaam voor wat betreft het meewerken aan dit project. Momenteel verloopt het beter en heeft OOg-en-blik zes etalages in de Boschstraat ingericht en zijn zij met een volgend pand met voorbereidende werkzaamheden bezig. Er ontstaat nu als het ware een doorlopende, wisselende expositie; een

enorme galerie. Omdat het inmiddels om zes etalages gaat, is de verandering in sfeer voelbaar. OOg-en-blik krijgt steeds vaker positieve reacties van bewoners en voorbijgangers. Eigenlijk is iedereen er blij mee. De kunstenaars kunnen hun werk laten zien, omstanders kunnen ervan genieten en eigenaren zorgen ervoor dat hun panden een betere uitstraling krijgen. Al met al dus een winwin situatie. Inmiddels zijn de exposities van Emanuela Slanzi (schilderijen), Yvonne de Brouwer (schilderijen), Jacomijn den Engelsen (houtsnede) en Jaap Mulder (schilderijen) in de Boschstraat vooorbij. Momenteel is er werk te zien van Ellen Haarhuis (schilderijen/etsen), Roeland Hoefsloot (beelden), Niels Lous (abstracte beelden/ constructies), Margot Maaskant (schilderijen), Luciënne Smit (etsen/mixed media) en Yvonne Né (schilderijen). Elke etalage heeft een eigen sfeer en omdat het werk om de twee maanden wisselt, is er steeds weer wat nieuws te zien. Zolang er leegstand is, zal dit project blijven draaien. Trix en Harry hopen hiermee dat, ondanks de huidige leegstand, deze wisselende exposities voor een prettige levendigheid in de straat kan zorgen. OOg-en-blik nodigt hierbij iedereen uit om een kijkje te gaan nemen in de Boschstraat om te genieten van kunst van onze Bredase kunstenaars.


vervolg van voorpagina

de Doornboslaan wordt gewerkt aan de HOV-weg in de richting van het nieuwe station. Dat wordt een ‘overstapmachine’. Om eerlijk te zijn, wij hebben dat niet verzonnen. Nu moeten die bussen natuurlijk ook verder dan het station en daarvoor zijn allerlei studies verricht op het Stadskantoor. Daaruit is een voorlopig plan gerold om meer gebruik te maken van de Delpratsingel en de Kennedy-brug en –laan,

Breda van Binnen waarbij er nogal het een en ander verandert in rijrichtingen, afslagen en kruisingen. Zo krijgt de Academiesingel nog maar één rijrichting. Maar al die bussen (nu ongeveer 60 per uur, straks 80 per uur) moeten ook wel door de binnenstad naar de Karnemelkstraat. Dat betekent – en de Wijkraad Stadshart/Valkenberg heeft daar al een paar maal op gewezen – dat er binnen pakweg 100 meter twee zeer weerbarstige kruisingen ontstaan. Je hebt nu al de oversteek van Ginnekenstraat naar

de Eindstraat v.v. en daar zou je op drukke dagen eens een half uurtje moeten gaan staan kijken. Levensgevaarlijke situaties! Als Achter de Lange Stallen door mocht gaan met gedeeltelijke sloop van het aloude PTT-kantoor en een upgrading van de Houtmarktpassage, dan heb je daar een tweede moeizame overgang tussen twee straten, namelijk Halstraat en Kerkstraat. En dan laten we het autoverkeer van de bewoners van de binnenstad en de bevoorrading van de winkels in

het centrum plus het parkeren (de parkeergarage onder de Houtmarkt gaat geruime tijd dicht) nog maar even buiten beschouwing. 3 De bouw van een 5-sterrenhotel in de Nieuwstraat, nu een schandvlek op het historische karakter waarop Breda zich zo graag beroept. Daar zouden 85 kamers moeten komen en de gemeente en de initiatiefnemers voeren nu een onderzoek uit of de plannen haalbaar zijn. De mensen die dolgraag in een 5-sterrenhotel verblijven

4

plus de mensen die daar graag wel eens willen eten, komen gegarandeerd voor 90% met de auto. Nu is er wel de Barones-parkeergarage vlakbij, maar de ellende daarmee is iedere koopavond en iedere zaterdag te zien. Kortom er valt nog heel wat te studeren, met in het achterhoofd het gegeven dat de gemeente niet wil dat er méér verkeer komt in de Gen. Maczekstraat, Vierwindenstraat en Keizerstraat. Wie een briljant idee heeft mag het zeggen.

ANTIEK, BOEKEN EN KUNST OP DE GROTE MARKT…… Door Cora van Beek ............................................ In mei 1964 werd door een paar Bredase ondernemers voorzichtig gestart met een Kunst- en Antiekmarkt op de Havermarkt. J. van Well en A.Couvreur , beiden antiquairs gevestigd op de Havermarkt besloten de handel in Breda eens wat nieuw leven in te blazen en kwamen met een plan voor hun Havermarkt. Willem Tegenbosch, van Aalst en Theo Pels, geen onbekende namen in het Bredase, stonden achter het idee en in mei 1964 was het dan eindelijk zo ver. Het fraaie driehoekige pleintje leende zich uitstekend voor dit initiatief. Het had een chic, enigszins Frans aandoend sfeertje…. Bij de opening waren er al meteen dertig kramen bezet, niet alleen door Bredase handelaren maar ook uit den lande. Het was een open markt waar iedereen zomaar kon beginnen. Vanaf het prille begin drukbezocht want zoiets kende men in Breda helemaal niet, het was een ware primeur! Ook kunstenaars lieten zich graag zien op de antiekmarkt:niet alleen schilder- en beeldhouwwerken, maar ook keramiek en kunstnijverheid waren hier te bewonderen en uiteraard ook te koop. Antiquairs en kunstenaars vonden elkaar en vulden elkaar uitstekend aan. Tijdens de officiële opening bracht Piet de Schepper, een bekend kunstenaar uit Antwerpen, een extra Frans tintje aan het geheel door het tekenen van portretten à la Montmartre…… Er kwamen massa’s nieuwsgierigen naar de opening waarmee de toon was gezet. Kopers waren zeer tevreden over het aanbod dat bestond uit hoogwaardige kwaliteit en de verkopers deden goede zaken. Het geheel mocht zich zelfs verheugen in de komst van een TV-ploeg en de Bredase primeur was nog dezelfde avond op onze vaderlandse televisie te zien. Kortom: Breda wist zich ook in de 60er jaren al goed op de kaart te zetten: in den lande mocht het duidelijk zijn dat Breda iets unieks te bieden had….Bijna tien jaar lang wist de antiekmarkt zich te handhaven , daarna liep de belangstelling toch langzaam terug en uiteindelijk is de antiekmarkt verdwenen van de Havermarkt. De huidige boeken-, platen- en curiosamarkt op de Grote markt die nu alweer vanaf 1972 bestaat mag zich eveneens verheugen in een groot aantal belangstellenden. Franske Hendriks, handelaar vanaf het eerste uur, die zich samen met Peter van Empel zij aan zij staande weet te houden ondanks de oprukkende

concurrentie van Internet. Frans is al in 1975 begonnen op de markt en Peter in 1986. Peter was zelfs DE die-hard die hier als enige de strenge winter van 1990 heeft doorstaan! En Bas uit Arnhem die ook al tien jaar lang zijn klanten steeds weer weet te verrassen met zijn aanbod van oude grammofoonplaten. Puur jeugdsentiment……. De weliswaar steeds kleiner wordende markt kan nog altijd rekenen op een groot aantal trouwe bezoekers en passanten die het prettiger vinden om zelf te snuffelen tussen boeken, oude ansichten en betaalbare nostalgische spulletjes uit Opoe’s tijd. Het aanbod is groot en de vaste klanten die iedere week weer trouw terugkomen vinden er toch steeds weer iets van hun gading. Bovendien is het door de jaren tevens een ware ontmoetingsplaats geworden. Er zijn zelfs hechte vriendschappen ontstaan tussen mensen die elkaar steeds weer tegenkwamen en dezelfde interesses deelden. Nog altijd spreken zij af op deze centrale gezellige plaats. En zie: onlangs streken er zelfs nieuwe handelaren – Loek en Michelle uit Roosendaal – op onze Markt neer met het betere werk: antiek en curiosa waarmee zij zich weten te onderscheiden,een absolute aanwinst voor de Markt. In de winter zelfs bontjassen en kragen, min of meer seizoensgebonden zaken. En als blikvanger een groot aantal wandelstokken waarvan sommigen met een ingebouwd reservoirtje voor een borrel onderweg ! Deze mensen hebben er duidelijk ook veel plezier in., Breda is een stad die vele bezoekers trekt als Nassaustad en iedereen slentert dan graag over de Grote Markt, ons bruisende Stadshart…….Of zet zich neer op een van de vele gezellige terrassen om het op een afstand allemaal eens aan te zien. Waren onze Belgische buren altijd al vaak te vinden in onze stad, opvallend is ook het steeds grotere aantal Limburgers dat blijkbaar een duidelijke voorkeur heeft om Breda te bezoeken. Hoe kan het ook anders ? Breda heeft veel te bieden: een Bourgondisch heden en verleden in de vorm van fraaie monumenten waarvan de Grote Kerk met haar slanke Toren de absolute blikvanger is en blijft. Het Kasteel van Breda, de bakermat van ons huidige Koningshuis,de vele musea, gezellige cafes en restaurants op en rond de Grote Markt. En iedere woensdag weer de aanwezigheid van ons niet meer weg te denken gezellige Antiekmartje.

ook in de late herfst ( foto van begin december ) veel belangstelling op de kunst, antiek- en boekenmarkt

Dealers terug in binnenstad door Eugène Loomans ___________________________ De drugdealers zijn terug in de binnenstad. Dat is de stellige overtuiging van de wijkagenten. Na de invoering van de wietpas waren ze er al snel, omdat koffieshops geen buitenlanders meer mochten binnenlaten. Daarna meldden politie en gemeente dat er een flinke uitwaaiering over de hele stad plaats vond. Op de jongste vergadering van de Wijkraad Stadshart/ Valkenberg zei de wijkagent dat het weer volop bal was in het centrum en dat er meer klachten kwamen van bewoners. “Niet superveel maar wel meer”, zei hij. Sommige bewoners van bijvoorbeeld de Boschstraat merkten op dat ze ‘nooit politie in hun straat’ zagen. Maar die patrouilleert vooral in burger en is dus moeilijk te herkennen voor de bewoners. De wijkagent deed wel een dringend beroep op binnen-

stadbewoners om verdachte activiteiten op dat gebied te melden bij de politie. Dan pas kan die ookgericht in actie komen. Ook vanuit de Cingelstraat kwamen er weer klachten over dronken, plassend en kotsend uitgaansvolk dat op weg is naar de nachttrein of naar huis in Breda. Ook bewoners van die straat klaagden over gebrek aan politietoezicht, vooral op vrijdagavond. De aanwezige wijkagent zei echter dat er wel degelijk toezicht is en er ook afspraken zijn gemaakt met bewoners over het melden van incidenten. Bovendien worden de toezicht-camera’s in de binnenstad anders ingesteld. De Cingelstraat zal daar in worden ‘meegenomen’, zoals dat heet. Overigens signaleerde de wijkagent ook dat het op vrijdagavond steeds drukker wordt, dat het indrinken eerder begint, het geweld ook en dat busmaatschappij Veolia weer meer problemen heeft met dronken jongens en meisjes en daar ook maatregelen tegen neemt.

Leefbaarheid Belcrum De gemeente Breda heeft bijna zes ton euri aan subsidie gevraagd aan de Europese Gemeenschap om de leefbaarheid in de Belcrum en het gebied dat nu plotseling Havenkwartier heet, te vergroten. De aanvraag heeft alles te maken met de aanleg van het nieuwe station en omgeving, ook wel Via Breda genoemd. Maar er liggen links en rechts ook nog wat braakliggende terreinen, zoals die van de voormalige suikerfabriek, maar ook waar voorheen Backer&Rueb was gevestigd. In dat laatste gebied gebeurt al het een en ander, vooral op cultureel gebied. Er zijn allerlei inventieve mensen die de gemeente

om faciliteiten vragen . Op dit moment liggen er initiatieven voor de vestiging van bijvoorbeeld een Center of urban sports, wat dat dan ook precies mag zijn. En er zijn mensen die een sloepenhaven willen in de Belcrumhaven. Het gaat er feitelijk om om het water in de Bredase binnenstad beter te benutten, zowel op economisch, cultureel als toeristisch gebied. Dat gebeurt ook wel in afwachting van het ophogen van de Trambrug, waardoor jachten dichterbij de binnenstad kunnen komen.


5 Breda van Binnen

Plezierige en belangrijke bewonersavond in Chassé Oud-boeimeer Door Wilbert Stuijk, secretaris wijkraad

> buurt geinformeerd over woningaanpassingen en oveiligheid in het om het huis , wijkraad doet verslag van zaken waar aan gewerkt is, zoals het AED-netwerk, het mee opknappen van de openbare ruimte en het Samenwerkingsakkoord met de gemeente. > Voor volgend jaar blijft het parkeren in ieder geval op de agenda, o.a. de evaluatie van de bezoekerskaarten

V

oor ons als wijkraad is een bewonersavond een belangrijke en plezierige avond. We treffen mensen uit onze wijk, waarmee we in gesprek kunnen gaan over onderwerpen, die ons bezig gehouden hebben en horen ook waar wij eventueel aandacht aan moeten besteden. Deze avond zijn we gestart met twee informatieve onderwerpen, die ingeleid werden door een paar ter zake kundige. Als eerste over het project:‘Woon morgen zonder zorgen’ door Peter Kats vanuit de organisatie WIJ. Hij schetste t enkele mogelijkheden om een woning zodanig aan te passen om tot op hogere leeftijd in een vertrouwde omgeving te kunnen blijven wonen. Voor hen, die interesse hebben, kan een workshop verzorgd worden in een groepje van + 10 personen. Men gaat dan concreter in op hoe zoiets aan te pakken en er wordt gekeken wat dat aan kosten met zich mee brengt. Volgens hem is aanpassing van een woning altijd goedkoper dan naar een verzorgingshuis

gaan. Het andere onderwerp: ‘Veiligheid in en om het huis’ werd door de wijkagent van Boeimeer, Kees Busio, toegelicht. Hij besprak, waar goed hangen sluitwerk aan moet voldoen en hoe te handelen, wanneer er zich iets vervelends voordoet. Na een pauze hebben wij een PowerPointpresentatie bekeken met fragmenten van huizen, versieringen aan gebouwen, standbeelden, enz. onder het motto: ‘Ken je wijk?’ Het was niet altijd gemakkelijk om die meteen ergens te situeren, maar gezamenlijk kwam men er wel uit. Het gaf een verrassend beeld over onze wijk. Hierna hebben wij verslag gedaan over onderwerpen waar we ons als wijkraad in het afgelopen jaar over gebogen hebben Het mee tot stand laten komen van een AEDnetwerk en de werving van vrijwilligers om deze apparaten te bedienen. Deze vrijwilligers zijn het, die feitelijk het werk moeten doen. Uit verhalen hebben we gehoord, dat ze al meerdere keren een oproep hebben gehad om in touw te komen.

Wijkgericht werken Wijkgericht werken is een nieuw aanpak van het sociale en fysieke beheer in de wijken. Het nieuwe is dat niet de gemeente maar bewoners en professionele organisaties aangeven wat er in de buurt of wijk moet gebeuren om de leefbaarheid te verbeteren. Dit betekent dat de gemeente samen met de wijk de activiteiten afstemt op de vraag van de bewoners en niet andersom. Het gaat om samen denken, praten en doen. Wijkgericht werken: - Gaat over de leefbaarheid van de wijk (sociaal/ gezondheid / zorg en fysiek, cultuur en milieu enz.) - De leefbaarheid verschilt per wijk. Daarom kent het wijkgericht werken per wijk een eigen invulling. - Wijkgericht werken is een aanpak, die wordt toegepast in alle Bredase wijken en dorpen. - Het wijkgericht werken is vraaggericht werken in de wijk en sluit aan op de behoefte van de wijk. - Het is samen denken, samen keuzes maken en samen doen. - Wijkbewoners nemen volgens de gemeente hun verantwoordelijkheid, hebben zeggenschap, denken mee,besluiten mee en doen mee aan het in stand houden van de leefbaarheid in de wijk. - Zij doen dit samen met de gemeente en andere partijen bv. woningbouwcorporaties, wijk en dorpsraden, scholen, politie, ondernemers, enz.

Ook zijn in onze wijk groepen vrijwilligers mee gaan doen aan het initiatief van de Gemeente om een gedeelte van de openbare ruimte mee te onderhouden, de zogenaamde wijkdeals. Concreet zijn dat: het knippen van de haagjes langs de singel in de Gen.v.d.Plaatstraat en de van Hamsingel en in de winter het bijhouden van de bolle Hirdusbrug om deze sneeuwvrij te houden en de gladheid te bestrijden. Deze groepen krijgen hiervoor een geringe vergoeding vanuit Stadsbeheer. Als wijkraad hebben wij onze medewerking verleend aan het tot stand komen van een pilot met bezoekerskaarten in de Chasséwijk en het Chassépark vanuit de gedachten, dat ook de bewoners hun bezoek tegen gereduceerd tarief moeten kunnen laten parkeren. Momenteel is het nog geen succesnummer! Na een evaluatie in januari zal bekeken worden: hoe nu verder? Als gezamenlijke Dorps- en Wijkraden in de stad Breda hebben wij stevig moeten onderhandelen met de gemeente over onze positie t.o.v. de Gemeente. Deze gesprekken zijn uitgemond in een Samenwerkingsakkoord, waarin ook de subsidie aan de wijkraden is geregeld. Iedere wijkraad krijgt nu voor de onkosten van hun werkzaamheden € 1000 per jaar. Dat betekent een forse bezuiniging op wat wijkraden voorheen ontvingen. We zullen dus moeten zien, of we daaruit alle activiteiten kunnen blijven bekostigen zoals: het verzorgen van Breda van Binnen, bewonersavond en de onkosten voor onze vergaderingen. We hebben ook enkele onderwerpen aangegeven, waar we in het komende jaar onze aandacht op zullen richten. Zaken rond het parkeren zullen opnieuw onze aandacht vragen. Zoals het feit dat alle zondagen tot koopzondag verheven zijn, wat consequenties met zich mee brengt voor de parkeerdruk in onze buurten. En natuurlijk ook de evaluatie van de pilot met de bezoekerskaarten. Hoe gaat het verder en wat vinden wij een goede regeling? De invulling van het ALS-terrein (vh. De Molsparking) vraagt

ook zeker onze aandacht, omdat we scherp willen letten op hoe de afwikkeling van het verkeer geregeld gaat worden, zeker omdat er een grote ondergrondse parkeergarage gepland staat. Dat zal de drukte en de filevorming op het kruispunt van de Keizerstraat/ Nonnenveld/Akkerstraat niet ten goede komen, want ook de bewoners vanuit het Chassépark kunnen alleen via deze kruising het park uit. De gemeente heeft een nieuw plan gelanceerd om met de wijken zelf wijkplannen te gaan ontwikkelen vanuit de gedachte: “bewoners zelf weten het beste, wat er in hun wijk moet gebeuren”. Nu wil men per wijk onder begeleiding van een professional van de gemeente ideeën gaan ontwikkelen over wat er nodig is, eventueel aangepast moet worden. Deze professional koppelt terug naar de gemeente en bij goedkeuring wordt daar budget voor verleend. Tot slot in de rondvraag: • Er werden kritische opmerkingen gemaakt over het onderhoud van straten en pleinen door de gemeente. Nu al wordt zichtbaar, dat er minder onderhoud gepleegd wordt vanwege de bezuinigingen. • Ook het fietsparkeren werd aangekaart als een bron van ergernis. Uit een vergadering met het Parkeerbedrijf konden we melding maken van het feit, dat de gemeente sinds kort een halftime ambtenaar benoemd heeft om aan een oplossing te werken. • Iemand gaf de tip, dat de gemeente bij het ophangen van verkeersborden onder elkaar aan één paal moet letten om het onderste bord niet te laag te hangen. Dit, omdat hij gezien had, dat een blinde met zijn stok wel de weg kan aftasten, maar niet wat er boven zijn hoofd hangt! • Tot slot werd er door de bewoners gevraagd om in Breda van Binnen te wijzen op de mogelijkheid, dat burgers ook zelf gevaarlijke situaties of kapotte tegels,enz. Kunnen melden bij de gemeente, ofwel via tel.14076 ofwel via de website van de gemeente onder www.breda.nl .

bijdrage van de gemeente Breda *maak keuzes, pak alleen op wat je na kunt komen en kom dit na. Wijkplannen - Voor de wijken worden gezamenlijk met inwoners en partners meerjarige wijkplannenopgesteld. - Wijkbewoners bepalen daarin met de andere partijen welke knelpunten er zijn in de wijk. Welke zaken aangepakt moeten worden, hoe die aangepakt kunnen worden en wat hun eigen bijdrage daarin is: waar is men trots op, waar gaat het goed, wat kan beter? - Wijkplannen zijn geen dikke nota’s, waarbij alle energie gaat zitten in het opstellen daarvan, maar complete ‘briljante pareltjes’ die energie geven en enthousiasmeren. De wijkmanager De wijkmanager heeft een cruciale rol. De wijkmanager voor het Centrum is: Henk van der Corput. Tevens is hij manager voor bedrijventerreinen en NAC. Tel. O76-5294856 of email: [email protected] De rol van de wijkmanager is; - Verbinder tussen buiten en binnen de gemeente. - Het geweten van de wijk: er voor zorgen, dat de behoeften binnen het Stadskantoor erkend worden en een plaats krijgen in het beleid; naar buiten begrip en draagvlak voor het beleid realiseren. - Het contact met de wijk verzorgen. De wijkmanager is

het eerste aanspreekpunt voor de wijk voor zaken op de middellange termijn en praat daarvoor regelmatig met bestuurders, stadsmariniers, projectmanagers en anderen. Ik ben een wijkbewoner en weet waar het beter kan in mijn wijk of dorp. Hoe pak ik dat aan…….? De wijkmanager daagt u uit om na te denken over wat u wilt om het verschil te maken voor uw buurt of wijk. U stelt acties voor en samen kiezen we een aanpak, die het beste bij u past of bij de groep bewoners met wie u samen iets wilt veranderen. Uw wensen of ideeën voor het verbeteren van de leefbaarheid in uw directe omgeving kunnen op allerlei terreinen spelen: sociaal, gezondheid, zorg, fysiek, cultuur, milieu. Noem maar op. De afspraken, die we maken leggen we vast in een wijkplan. Voelt u zich aangesproken en wilt u wat betekenen voor uw wijk? Hebt u een idee dat op de middellange termijn de wijk verbetert, dan ben is Henk van der Corput het aanspreekpunt voor het centrum. Dus. Aarzel niet en laat van u horen!


Breda van Binnen

6

We blijven toch maar even in B Tekst en (meeste) foto’s Eugène Loomans

Het valt allemaal niet mee in deze tijd. De winter komt er aan en dat mag met voorrang ons minst geliefde jaargetijde zijn. Het liefst ging deze binnenstadter richting zon, maar ja de plicht roept en deze krant móet gemaakt worden om de bewoners van onze vier wijken op de hoogte te kunnen houden van gedane zaken en ontwikkelingen. Dus hierbij opnieuw een terugblik, ook wel omdat we het niet goed kunnen laten.

Het Begijnhof aan de Catharinastraat heeft weer een van zijn (of in dit geval eigenlijk haar) geheimen prijsgegeven. Archeologen van de gemeente Breda hebben op het bleekveld (zeg maar daar waar al die kruiden groeien en bloeien) een muur blootgelegd van het klooster, gesticht door Johanna van Polanen rond 1440. Voordat het Begijnhof op deze locatie rond 1535 werd gevestigd, heeft Johanna van Polanen, de vrouw van Engelbrecht van Nassau, aan de Catharinastraat tussen 1430 en 1440 de Wendelinuskapel (de huidige Waalse Kerk) laten bouwen. Vervolgens heeft Johanna achter de kerk een mannenklooster gesticht, want die wilde kennelijk ook wel eens wat. Omdat Johanna kort na het begin van de bouw is overleden (in 1445), is er lange tijd discussie geweest of het klooster wel was afgebouwd, omdat er uit historische bronnen weinig over het klooster te vinden was. Het wordt de laatste jaren door archeologisch en bouwhistorisch onderzoek volgens de gemeente Breda steeds duidelijker dat dit wel is gebeurd. Bij opgravingen in 1989/1990 zijn een kloostergang en enkele kamers van het klooster gevonden. In een pand aan de Catharinastraat 89 zijn bovengronds twee kloosterbogen aangetroffen. In 2009 zijn bij archeologisch onderzoek in twee begijnhofhuisjes de funderingen van één van de muren gevonden en bij bouwhistorisch onderzoek in 2011 is weer één boog aangetroffen. Nu is de noordelijke kant van de muur van het klooster gevonden, waardoor de omvang van het klooster voor het eerst duidelijk wordt. Het gaat om een kloostercomplex van circa 25 x 35 m. De muur die onlangs is gevonden, is ruim een meter breed, met twee steunberen aan de binnenkant.. De westzijde van het klooster is nog niet gevonden.

Wat nóóit meer mag verdwijnen uit de binnenstad is Breda Photo. Dat is niet alleen fantastisch om te zien, maar ook een publiekstrekker van formaat. En ze komen (terecht) van heinde en verre om foto’s te zien en te kunnen bekijken. Er waren dit jaar ook ontzettend veel Belgische bezoekers, wat ook weer niet zo verwonderlijk was omdat er een flink aantal Belgische fotografen hun foto’s hadden ingestuurd. Als het bestuur van de stad, inclusief de VVV, iets wil doen aan promotie van Breda, dan moeten ze dit festival omarmen. En NAC natuurlijk.

Het is al even geleden maar het bestuur van de Wijkraad te doen met de jaarlijkse bewonersbijeenkomst. Het mott Namelijk de discotheek Kerkplein in de Torenstraat. Het motto ‘ontmoeting’ was buitengewoon goed gekozen medewerking van diverse detailhandelaren, de horeca en drankjes op die middag waren bijvoorbeeld aangepast en Ontmoeting, daar ging het dus om en dat is ook gelukt. Er winkeliers ondanks de koopzondag en ondanks de wedst Voorzitter Jan de Bakker van de Wijkraad Stadshart/Valk opzienbarende omgeving op zijn eigen bondige manier. V en voormalig voorzitter John Grijpspeere van weer een an stom alle tegenstanders van een Ondernemersfonds zijn e foto) van de VVV legde uit hoe belangrijk haar club voor B Waarna zeg maar ‘de ontmoeting’ echt kon beginnen en d kennisquizz over de binnenstad onder zeer prettige leidin gewonnen door oer-binnenstadters: de weledele heer Ste Volgend jaar graag maar weer zo’n opmerkelijke bewoner

7 Breda van Binnen


Breda, ondanks de winter….

Stadshart/Valkenberg had bedacht eens iets anders to was: Ontmoeting en de verzamelplaats verrassend.

n, want daar draaide het ook op uit. Dankzij ook de n de aanwezigheid van veel bewoners. De prijzen van de n dat viel absoluut niet verkeerd. r waren (zoals gezegd) veel bewoners, maar ook veel trijd NAC Breda-AZ (2-1, vergeet het niet). kenberg opende de bijeenkomst in deze inderdaad geheel Voormalig voorzitter Jos Koniuszek van het Retail Platform ndere middenstandsclub mochten nog eens uitleggen hoe en directeur Marlice Dreessens (tweede van links op de Breda is. Zonder een overmaat aan subsidie. dat gebeurde dan ook. Alleen maar onderbroken door een ng van Vincent van der Weegen. De quizz werd trouwens eijlen (geheel links op de foto) met zijn mooie gade. rsbijeenkomst met een zo grote opkomst.

Je hebt handige en onhandige mensen en er zitten ook wel mensen tussenin. De meneer op deze foto behoort ongetwijfeld tot de handige soort. Anders blaas je niet zo’n artistiek bellengezelschap bij elkaar bij het T-Huis in het Valkenberg. -FOTO PAUL HERMANS

Er zijn van die evenementen in Breda waar je maar niet genoeg van kunt krijgen. Neem de Singelloop. Al ruim 25 jaar nemen (hard)lopers en –sters bezit van de straten in de binnenstad. Het is een voorbeeldig georganiseerd festijn waar misschien een enkeling zich aan stoort en dan wellicht door het lint gaat. Maar de 12.000 (!) deelnemers en –sters aan alle verschillende afstanden van dit jaar storen zich daar nauwelijks aan, want ze weten dat er overal verkeersregelaars staan. Dit jaar was het weer opnieuw fantastisch. Niet te warm voor de deelnemers en aangenaam voor de bezoekers. En het bestuur van de Singelloop had deze keer contact gezocht en gekregen met Defensie. Wat in deze tijden van bezuinigingen welhaast een wonder mag heten. Het probleem in voorgaande jaren was namelijk dat door het grote aantal atleten het ná de finish gewoon te druk werd in de Veemarktstraat en dat is toch niet de smalste en kleinste straat in de binnenstad. Dus wat droeg Defensie bij? Een Bailey-brug, tenminste zo heette dat in onze jonge jaren. Snel op te zetten en ook weer snel af te breken. Bezoekers en toeschouwers konden daar over heen lopen zonder dat ze in de Veemarktstraat hoefden te komen. En dus was het na de finish een stuk rustiger in die straat. Heerlijk voor de atleten. Mooiste onderdeel van de Singelloop (mocht u, lezer dat vragen) is de familie-loop. Duizenden kinderen met hun docenten en ouders op weg naar de Grote Markt. Prachtvol.


Cees Janssens

Breda van Binnen

8

Dag vd Duurzaamheid HET BINDENDE VAN VERHALEN Door Cees Janssens

...................................

Zolang de mensheid bestaat vertellen ze elkaar al verhalen. Verhalen die gaan over leven en dood. Jammer genoeg vind je dat in deze tijd minder terug. Mensen hebben het druk, komen ’s avonds moe thuis van het werk en vervallen vervolgens nog al gemakkelijk in bepaald gedrag bv. op de bank zitten en tv kijken. Natuurlijk worden daar ook verhalen verteld. Door programmering (dus tijdsgebrek) hebben ze vaak weinig of geen diepgang. Als de gespreksleider te lang op een onderwerp blijft hangen, fluistert de regisseur middels een technisch oortje in zijn oor dat hij het gesprek moet beëindigen.

Daarnaast zijn er natuurlijk de amusementprogramma’s die er zorg voor dragen dat we helemaal niet behoeven na te denken, om het alleen maar gedachteloos tot ons te laten komen. Wat je in je omgeving steeds meer gaat zien, is dat de sociale contacten met onze medemens mede hierdoor meer verdwijnen en als men toevallig eens een praatje maakt gaat het vaak over een of ander tv-programma van de vorige avond. Hiermee wil ik niet zeggen dat alles van t.v., computer of mobiele telefoon niet goed is, in te-

gendeel zelfs. We hebben nog nooit zoveel informatie tot ons kunnen nemen als in deze tijd, maar we dreigen wel een van de oudste bezigheden van de mensheid te verliezen. Het elkaar verhalen vertellen. De ervaring en emotie die tijdens het vertellen

zo snel en

van een verhaal aan elkaar uitgewisseld worden, die ons bestaan zo rijk maken. Laatst heb ik het geluk mogen proeven wat het betekent elkaar rechtstreeks verhalen te vertellen en wat voor onvoorspelbare emoties dit los kan maken. Het was n.a.v. een project van Stichting Cultuurbehoud Breda die een thema had bedacht om aan senioren te vragen wat hun dierbaarste bezit was. Een bezit dat ze tot het einde van hun leven bij zich wilden houden met een uitleg erbij, waarom dat voorwerp hun dierbaarste bezit was. Er waren verrassend veel mensen die daar op gereageerd hadden en even zo verrassend waren hun verhalen daarbij. Stichting Cultuurbehoud Breda had tevens aan de mensen gevraagd of ze hun dierbaarste bezit uit wilden

lenen voor een tentoonstelling, die op verschillende plaatsen in Breda omtrent dit onderwerp gehouden zou worden. In een grote vitrinekast werden deze

voorwerpen gepresenteerd, ondersteund met foto’s op posterformaat van de mensen die aan de tentoonstelling deelnamen. Tevens met een stukje tekst waarom voor die mensen dat voorwerp hun dierbaarste bezit was. Deze tentoonstellingen zijn gezien de reacties een groot succes geworden. Nu zou je kunnen zeggen dat het allemaal stoffige verhalen van oudere mensen zijn, maar het tegendeel is waar. Het leverde mooie, maar soms ook heel ontroerende verhalen op, die je aan het denken zetten, of een gevoel van herkenning geven. Dit ging bij Stichting Cultuurbehoud Breda natuurlijk ook niet onopgemerkt voorbij. Het zette hen ook aan het denken en zo werd het idee geboren om een basisschool (in dit geval basisschool De Wildert-Dubbelwijs in de Haagse Beemden) te benaderen met de vraag of de leerkrachten aan de kinderen wilden vragen hun dierbaarste bezit mee naar school te brengen. En daarbij ook een verhaal te laten vertellen waarom dat hun dierbaarste bezit is. Dit samen te mengen met de verhalen van twee senioren (Vroukje en Cees) en dierbaarste bezit. we werden uitgenodigd in groep 6 en 8 van deze school. een experiment waarin niet te voorspellen viel wat hier de uitwerking van zou zijn. Zo zou ik vertellen over mijn buideltje.

En Vroukje over haar commode.

Ik zal eerst eerst uitleggen wat mijn buideltje is. Jaren lang was en is wandelen een van mijn grootste hobby’s. Het uren alleen zijn in de natuur en het genieten om daar in rond te mogen lopen is een genot. Zo zat ik op een keer heerlijk op een bankje in het bos uit te rusten en een boterham te eten, toen ik op het volgende idee kwam. Het zou eigenlijk wel leuk zijn om een klein voorwerpje van mijn vrouw en kinderen mee op wandeltocht te nemen. Dit om in de stilte van de natuur iets tastbaars van mijn dierbaren bij me te hebben. Zo had ik op mijn tochten altijd een klein voorwerpje bij me van mijn vrouw en kinderen. Op een gegeven moment dacht ik, het zou eigenlijk ook wel mooi zijn als ik voorwerpjes op mijn wandeltochten mee zou nemen van mensen die me na aan het hart liggen, of die me op een of andere manier diep in mijn hart geraakt hebben door bijvoorbeeld een bijzonder verhaal, of het feit dat het bijzondere mensen zijn. Mensen die me op een of andere manier liefde, wijsheid en kracht meegeven. En zo vroeg ik die mensen of ze een klein voorwerpje voor me hadden en ze graag in de vorm van die voorwerpen bij me wilde dragen. Zo ontstond mijn buideltje, dat ik symbolisch mijn hart noem. Mijn buideltje gevuld met hun liefde, verdriet en aangrijpende verhalen. Met dat buideltje in mijn rugzak ben ik in de loop der jaren al ruim de halve wereld aan kilometers rond gelopen. Zo ging ik ook met dat buideltje en de daarbij behorende verhalen, naar basisschool de Wildert-Dubbelwijs in de Haagse Beemden, niet vermoedend dat het bij de juf en de kinderen zoveel emoties los zou maken. De kinderen luisterden heel aandachtig naar mijn verhalen bij de voorwerpen en stelden daarbij verrassende vragen. Er was zelfs een vraag wat ik met dat buideltje zou doen als ik dood zou gaan, waarop ik antwoordde dat ik het dan met me mee het graf in zou nemen. Soms raakte ik bij het vertellen wat geëmotioneerd, omdat ik in maart 2010 getroffen werd door een CVA, waardoor het wandelen en de beleving daarvan nu in een heel ander daglicht zijn komen te staan. Het is juist dan een bijzondere ervaring dat je door die kinderen en hun juf getroost wordt op zo’n moment. Maar het meest werd ik getroffen door de persoonlijke verhalen van de kinderen over hun dierbaarste bezit, waarbij er enkele kinderen tijdens het vertellen moesten huilen en niet meer verder konden vertellen, of zich herpakten en dapper hun verhaal af lees verder op pagina 9


9 Breda van Binnen

Feest in Dr. Van Mierlostraat avondprogramma, de straatkwis, werd gepresenteerd door student/ natuurtalenten Tanja en Tijn; sportief, vlot en vooral ook heel geestig, of ze nooit anders doen. Ook verder had het straatcomité de zaakjes prima voor elkaar. Voor de kinderen was het ‘s middags al feest. Het springkasteel bleef onverminderd populair. Er was heerlijke paella; de kok van dienst, die onder een van de opgezette partytenten in twee grote pannen zijn kunsten vertoonde, had eer van zijn werk. En er was ‘s avonds dus de straatkwis, waarbij de aanwezigen werden opgedeeld in jong (de staande ploeg) tegen oud (de zittende ploeg). De kwis kende duidelijk een verborgen agenda. Na afloop wist je beduidend meer over je buren dan

Door Piet Oosthoek, foto’s Noor Peels .................................. Precies op de nationale burendag (in september) vierde de Dr Van Mierlostraat het intussen traditionele, want jaarlijks gehouden,straatfeest. Voor de niet-Bredanaars - die er binnen de singels ook maargenoeg zijn: de Van Mierlostraat is dat jarendertigstraatje dat loopt van het Van Coothplein naar het Bierhuis van Ruud van Dongen, op de hoek met de Van Goorstraat. De bevolking is gevarieerd qua samenstelling; je hebt er (piep)jonge gezinnen,

vooraf, waarbij ook wel enige verrassingen te noteren vielen. Vrijwel niemand had bijvoorbeeld gedacht, dat in de straat royaal meer dan 20 ZZPers wonen. Naast de activiteiten was er ook volop gelegenheid om elkaar weer eens te spreken en samen iets te drinken, en, voor de nieuwkomers, om kennis te maken. De Dr. Van Mierlostraat kan terugkijken op een gezellig en in alle opzichten zeer geslaagd straatfeest 2012. Waarbij niet onvermeld mag blijven dat de feestelijkheden overdag waren begonnen met een gezamenlijke veeg- en schoonmaakactie om de straat wat op te frissen. Dat kan zo’n straatje in het centrum af en toe wel gebruiken.

je hebt er ouderen die er al sinds mensenheugenis wonen, je hebt er van alles tussenin. En je hebt er ook een stuk of wat studentenhuizen. Het leuke van het feest is al een paar jaar dat die gevarieerde samenstelling ook dan prima tot uiting komt. Niet dat dit keer echt iedereen er was (de meesten wel, overigens) maar wel waren alle soorten royaal aanwezig. En hoor je elders nog weleens klagen dat de studenten zich op dit soort gelegenheden niet laten zien, voor die in de Van Mierlostraat geldt dat zeker niet. De meesten komen graag, en een niet weg te denken deel van het

vervolg van pagina 8

maakten. Het zou hier te ver voeren om al die verhalen van de kinderen neer te zetten, hoe mooi en ontroerend ze ook allemaal waren. Maar ik wil er toch enkele uitlichten om aan te geven hoe mooi het is elkaar verhalen uit het leven te vertellen en de emotie die daar bij hoort te delen, hoe droevig ze soms ook zijn. Juist doordat je door die interactie het ware en de liefde van de mensen naar boven ziet komen. Maar laat ik terug gaan naar groep zes en acht van de basisschool. In groep zes zaten de kinderen heel aandachtig naar mijn verhaal te luisteren. Velen hadden zelf ook iets bij zich wat hun dierbaarste bezit was. Door de korte tijd, waarvan ik het meeste had opgesnoept, bleef er voor de kinderen jammer genoeg maar weinig tijd over om hun verhaal te vertellen. Zonder de mooie verhalen van de andere kinderen te kort te willen doen, wil ik er een als voorbeeld uitlichten. Omdat dit verhaal diepe indruk op de klas en mij maakte. Het was het verhaal van Yaniek die vertelde

over zijn overleden broertje. Als dierbaarste bezit had hij het rouwkaartje van zijn broertje bij zich. Tijdens het vertellen raakte hij zo geëmotioneerd dat hij in huilen uit barstte en niet meer te troosten was. Het was een heel aangrijpend moment dat heel de klas stil maakte, je kon een speld horen vallen. Helaas was de tijd om en ging ik met mijn verhaal en emotie naar groep acht. Een leeftijdsgroep waarvan je zou kunnen denken, die kinderen beginnen net een beetje met puberen en die zijn met heel andere dingen bezig. Maar de voorbeelden laten juist zien dat het tegendeel waar is en wat een boel emoties en liefde die kinderen op hun eigen manier met zich mee dragen. Zo had Boris zijn geboorteknuffel bij zich, een groezelig beertje wat een keer wit was geweest en dat op de kop na zo plat was als een dubbeltje. Toen Boris zijn verhaal had gedaan vroeg de juffrouw waarom die beer zo plat was. Boris vertelde dat hij er zo aan gesabbeld had, dat op een gegeven moment de naad een stukje los was gegaan en alle korreltjes uit het lijfje waren gevallen. En omdat het een

ondoenlijk werk was deze terug te stoppen had zijn moeder de naad weer netjes gerepareerd zonder vulling. Maar het bleef zijn dierbaarste bezit. Anouk haar dierbaarste voorwerpen waren haar eerste schoentjes en een foto in een lijstje van haar overleden oma. Olga had een plukje haar bij zich, van haar eerste knipbeurt en een afdruk op papier van haar handjes en voetjes toen ze nog heel klein was. Faith had haar eerste knutselwerkjes van toen ze nog peuter was in een plakboek, waar ze de vorige avond nog gezellig met haar moeder doorheen had zitten bladeren als voorbereiding op deze bijzondere morgen. Sander had een sieraad van zijn overleden opa bij, terwijl hij daar over aan het vertellen was brak hij en begon te huilen. Juf Ankie troostte hem en je zag aan de hele groep dat het hen raakte. Indrukwekkend was het verhaal van Aberon, hij had niets bij zich, maar had een verhaal als dierbaarste voorwerp. Hij vertelde dat hij op de kleuterschool heel bang en bijna huilend de klas binnen kwam en toen opgevangen werd door Taufik, zijn huidige klasge-

nootje en dat ze vanaf die dag nog steeds de beste vrienden van elkaar zijn. Heel ontroerend was het verhaal van Boniso. Boniso heeft tot zijn eerste levensjaar in een kindertehuis gezeten in Afrika en had zijn geboorteknuffel bij zich. Ik dacht wat zal hij daar over gaan vertellen. Boniso vertelde dat hij geadopteerd was, maar dat zijn huidige ouders zijn naam te lang en te moeilijk vonden en hem een andere naam hadden gegeven. Deze geboorteknuffel was het enige wat hij nog als tastbare herinnering heeft. Op dat moment brak hij in tranen uit en kon zijn verhaal door het huilen niet meer afmaken. Toen Juf Ankie aan de klas vroeg of iemand Boniso wilde troosten, ging heel de groep naar hem toe om hem weer op zijn gemak te stellen. Zo werd dit luisteren naar elkaars verhalen een bijzondere gebeurtenis. Iets wat door niemand van tevoren te voorspellen was geweest. Zeker niet dat het zo mooi en aangrijpend zou verlopen. Het geeft aan hoe belangrijk het is om elkaar verhalen en levenservaringen te blijven vertellen. Om verhalen te blijven delen.


Trein

Breda van Binnen

10

ZO KAN HET OOK! Door Cees Janssens

Column

Het komt nogal eens voor dat ik Breda binnenkom per trein. En ja, die OV-chipkaart is niet echt handig en ja, ik maak daar fouten mee en nee, dat ligt niet altijd aan mij. Dat moest er even uit. Naar Breda dus, de stad die ooit de beste binnenstad van Nederland had. De stad die onder leiding van een inmiddels van het politieke toneel verdwenen wethouder de duurzaamste stad van het land wilde worden. Mijn geboortestad, die ook graag de meest gastvrije stad van Nederlandje wilde worden. En het niet werd. Je moet je plaats ook weten. De trein dus. Prachtig openbaar vervoermiddel, dat je over het algemeen snel van A naar B brengt. Je ziet van alles en nog wat onderweg, tenminste als je blik niet wordt getrokken door sommige andere passagiers. Maar o wee als je in de buurt van Breda komt. Dan is het absoluut kommer en kwel. Wat een ellende en wat een armoedig uitzicht. Stel, je rijdt vanuit de richting Tilburg naar voorheen de beste binnenstad van het land. Dan kom je in Breda eerst langs de half-afgebroken Hero. Een troosteloze vlakte en daar gebeurt voorlopig helemaal niets mee. Ja, het onkruid groeit en bloeit en aan het eind staat de merkwaardigste bouwval van de stad. Kijk je naar rechts dan zie je ook al een soort woestijn, maar daar wordt dan ook een nieuw station gebouwd. Keek je een paar maanden geleden naar links, dan zag je het troosteloze oude terrein van de brouwerij maar gelukkig wordt daar nu weer gebouwd. Al is het de vraag hoe lang Interbrew in dat gebied nog zijn hoofdkantoor gevestigd houdt. Kom je uit de richting Rotterdam/Roosendaal dan is de eerste blik op Breda het NAC-stadion, tenminste voorheen want nu staat er een mega-Jumbo voor. Aan de andere kant ziet de bezoeker van voorheen de beste binnenstad van Nederland verschrikkelijk lelijke geluidsschermen met heel lelijke graffitti. Vervolgens kom je per trein langs een sloperij en de vlakte die de gesloopte suikerfabriek heeft achtergelaten. Schande trouwens dat daar niets van is achtergebleven als herinnering aan een belangrijk industrieel verleden. Met een beetje moeite kun je daarna een blik werpen op de Grote Toren in de verte. Dat is dus wat Breda aan de toerist per spoor te bieden heeft. Ik zag laatst een advertentie voor drie dagen Bourgondisch Breda. Ik kan me voorstellen dat je na het zien van de entree van Breda en de omgeving van het station als toerist gillend omkeert en desnoods vlucht naar Roosendaal, Tilburg of Eindhoven. Aan de Bredase binnenstad kom je dan (ten onrechte) helemaal niet toe. Dit was een stichtelijk woord voor wie de schoen past. Eugène Loomans

Regelmatig loop ik langs de bedrijfspanden aan de Adriaan van Bergenstraat. Niet dat ze zo bijzonder aantrekkelijk zijn (alhoewel ze na een vrij recente opknapbeurt wat meer vriendelijkheid uitstralen) maar je hebt wat om naar binnen te kijken. Opvallend vind ik altijd de teksten die op de deuren geplakt zijn met de mededeling: “Wij hebben geen wisselgeld voor de arkeerautomaten”. Niet al te vriendelijk, maar ik kan me ook wel voorstellen als je druk aan het werk bent en er regelmatig mensen binnen lopen voor wisselgeld voor de parkeerautomaat het op den duur behoorlijk irritant wordt. Tot ik op een gegeven moment langs het pand waar “SKYWAY” zijn intrek heeft genomen liep, waar een opvallend bordje op de ruit zat met de tekst:, “WIJ HEBBEN WISSELGELD VOOR DE PARKEERAUTOMAAT PLUS EEN GRATIS KOPJE KOFFIE”. Nieuwsgierig gemaakt door deze tekst besloot ik op een dag naar binnen te stappen om te vragen wat er achter deze vriendelijke tekst van het bordje stak. Verrassend was het volgende verhaal dat ik van Maarten Molenaar (Business leader Skyway Foundation) te horen kreeg. “Twee jaar geleden zijn we ook in Breda ons gaan vestigen, wij werken door heel Nederland (Rotterdam, Utrecht, Amsterdam) en internationaal. We zijn een stichting die zich bezighoudt met schijnbare onmogelijkheden mogelijk te maken.We richten ons hierbij op vier peilers:1e Sencity: muziekevenementen voor doven, slechthorenden en horenden. Uit een dergelijk evenement is de stichting in 2003 ontstaan, wij prikkelen daarbij alle zintuigen bij de vertaling van emoties in muziek 2e Senself: culturele belevingen voor verstandelijke en niet-verstandelijke beperkten. 3e Skyway Academie: het trainen van jongeren om hen te laten inzien en ervaren dat ze tot veel meer in staat zijn dan ze zelf aanvan-

kelijk dachten. Wij coachen hen in het fenomeen “possibilizing”. 4e Toegankelijkheid en zintuigprikkeling: voor iedereen die hiermee aan de slag wil of geïnspireerd wil raken. Onze geliefde bezigheid is om mensen (positief) te transformeren: iemand iets laten ervaren en aan het denken zetten.” Maarten vertelt verder over het wisselgeldbordje. “We zaten hier nog maar net en de deur ging continu open. De mensen die binnen kwamen vroegen regelmatig om wisselgeld voor de parkeerautomaat. Wij trokken continu onze portemonnee open, we waren niet te beroerd om briefgeld te wisselen tegen munten. Echter was er wel eens een moment dat we geen wisselgeld meer hadden, waarop we ze doorverwezen naar de buren.

Maarten Molenaar

Toen ontdekten wij dat niet iedereen dagelijks zit te wachten op parkerende mensen. Dat vonden wij vervelend voor de parkerende mensen en hebben daarom een potje met kleingeld neergezet voor de mensen die langs komen om klein geld te wisselen. Maarten: “Het kost ons geen energie of moeite om even een kleine geldtransactie te doen, we maken mensen blij en volgens mij maak je hiermee de wijk ook wat mooier. Vanwege dit kleine initiatief hebben we op onze ruit het ‘wiselgeld-bordje’ opgehangen en het werkt. De ene keer leidde het tot een leuk gesprek en de andere keer ging het puur en alleen om even snel te wisselen. We werden er eigenlijk steeds flexibeler in en boden op een gegeven moment ook nog een kop koffie aan”. “Als we niet genoeg klein geld hebben, om bijvoorbeeld vijftig euro te wisselen, dan zeggen we dat het een te groot bedrag voor ons is om te wisselen en geven dan twee euro uit de wisselpot die men niet hoeft terug te geven. Mensen kijken ons dan vreemd aan. Maar als we ze een gezellige stadsochtend of –middag wensen geloven ze het pas echt. En dat levert vervolgens weer leuke dingen op. De mensen komen meestal terug met minimaal twee euro of met ijsjes en dat vol dank. Dus we verdienen er altijd aan, heel bijzonder. “Het gaat helemaal niet om het geld. Geld is maar een metafoor. Het gaat er om, als je iets geeft dan krijg je iets terug, het is gewoon leuk mensen blij te maken. Deze gedachte komt terug in de filosofie van de stichting. Een stuk geluk in de wereld brengen. Dit hier is een werkplek, waar we samen komen met onze teams af te spreken. Om te kunnen praten met elkaar hoe een en ander aan te pakken, of zelfs een sociaal praatje houden. Tegenwoordig mailt iedereen maar. Die mailbox klapt zowat uit elkaar van de mailtjes. Maar hier kun je elkaar ontmoeten. Een verzamelplek voor mooie projecten en acties” Zo was de aanleiding van het bordje over het wisselgeld en koffie opnieuw weer een positief geluid uit onze wijk Fellenoord/Schorsmolen. Een groep jonge mensen die vele uren als freelancers bezig zijn de wereld een beetje mooier te maken. Zelfs de mensen die in onze wijk op zoek zijn naar een parkeerplaatsje, in dit geval de Adriaan van Bergenstraat en zien dat er een pand is waar mensen werken die er plezier in hebben om andere mensen te helpen Wil je meer weten over SKYWAY kijk dan op de site www.skywayfoundation.com www.your-sencity.com www.senself.nl

Riool obstakel aan Houtmarkt > MAB praat met winkeliers over upgraden van de winkels; > nieuw idee: verkeer parkeergarage afwikkelen via Vierwindenstraat > door aanpassing masterplan minder parkeer plaatsen in garage > recht op parkeerplaats voor bewoners op nieuw bevestigd.

Door Jan Willem Krutzen ________________________________ Het plan voor Achter de Lange Stallen is op hoofdlijnen het plan zoals twee jaar geleden ook is voorgesteld. Op het pleintje vóór de zonnestudio en de Rio koffiebar aan de Houtmarkt wordt volgens de huidige stand van zaken niet gebouwd. Op de artistic impression was te zien dat de uiterste hoeken van de gevels met

een gebogen glaswand met elkaar worden verbonden. Het zou een terrasuitbreiding van de koffiebar kunnen worden. Bij het onderdeel van de presentatie “wat gebeurt er met de Houtmarktpassage” bleek dat MAB binnenkort praat met de VvE Winkels met als doel, de eigenaren van de overige winkels in de passage ertoe te bewegen om hun winkels ook te upgraden naar een

niveau dat in overeenstemming is met de rest van het winkelgebied. Opnieuw heb ik tijdens een bijeenkomst van de Klankbordgroep de deplorabele toestand van de Houtmarkzijde van het gebouw onder de aandacht te brengen en ervoor gepleit dat het nu de gelegenheid is om daar iets structureels aan te toen door de lees verder op pag. 11


11 Breda van Binnen

Crisis? Toch volop bouwen in binnenstad Door Eugène Loomans Er mag dan wel een enorme malaise zijn in de bouw, op sommige plaatsen in de Bredase binnenstad is daar (nog) niet veel van te merken, al gaat zeker niet alles van een leien dakje.

We hebben drie voorbeelden: -De bouw van het nieuwe schoolgebouw van het Stedelijk Gymnasium aan de Nassausingel. Op 11 december is daar symbolisch de eerste steen gelegd, terwijl de verdiepingen zich al opstapelen. De leerlingen, die nu nog vertoeven in het oude gebouw van de Van Cooth Scholengemeenschap in de Hoge Vucht, moeten met ingang van het volgende schooljaar in hun nieuwe onderkomen terecht kunnen. Tijdens de vergaderingen van de Klankbordgroep, bestaande uit bewoners van de omlig-

gende straten, vertegenwoordigers van de bouwers en natuurlijk die van de school zelf, is gebleken dat er zorgvuldig gewerkt wordt. Natuurlijk is er een aantal klachten uit de buurt, maar daar wordt serieus aandacht aan besteed. De bouw ligt behoorlijk op schema en het ziet er naar uit dat de beoogde eindtijd wordt gehaald. -Dan is er natuurlijk de enorme ingreep aan en rond het station. We zullen het maar niet hebben over de perikelen tussen de verschillende deelnemende partijen over de vraag wie waar voor verantwoordelijk is. In deze crisisperiode willen NS, Pro-rail, NS-vastgoed etc. nog wel eens een veilig heenkomen zoeken om toch vooral niet financieel aangesproken te hoeven worden. Het gevolg lijkt inmiddels wel dat de gemeente Breda de kar steeds meer moet gaan trek-

ken en dat is bij een project van 170 miljoen euro geen ‘klein bier’, zoals onze soms dwarse zuiderburen plegen te zeggen. Buitengewoon vervelend is wel dat je de komende maanden kennelijk niet met een (snelle) trein naar Antwerpen en verder kunt. Via de traditionele route over Roosendaal is ook geen alternatief meer want sinds 9 december rijdt er alleen nog maar een boemeltje en die stopt op plaatsen waar je zelfs als grensbewoner nooit van gehoord hebt. Maar tegen de tijd dat het nieuwe station van Breda klaar is, zullen de Belgisch en Nederlandse regeringen en spoorwegmaatschappijen er wel uit zijn. Toch is rond het station al goed te zien wat een enorm karwei deze operatie is. -Op het terrein van de oude brouwerij tussen Ceresstraat en het spoor is het ook al een komen en gaan van nijvere bouwvakkers. De

geplaagde woningbouwvereniging Laurentius liet of laat daar 148 nieuwe appartementen bouwen. Nu is Laurentius nogal in de problemen gekomen door onder meer een van van alles en nog wat verdachte directeur. Dus zijn er gesprekken gaande tussen Laurentius en een andere Bredase/Tilburgse woningbouwstichting, namelijk WonenBreburg over overname van het project. Het gaat hier bepaald niet om kleine bedrag. Het gaat om 62 miljoen euro en dat is vooral op deze bijzondere plaats geen kleintje pils. De bouw gaat in de tussentijd gewoon door. WonenBreBurg wil in dit Brouwhof Graag appartementen met zoals dat heet ‘een bereikbare huur’. Parkeren kan op eigen terrein en er worden speciale maatregelen genomen tegen het lawaai van de honderden treinen die daar dagelijks passeren.

briefwisseling Judith en Willem III deel - 5 -

Zeer Geachte vriend, Wat mij nu toch ter ore is gekomen: In Ulaanbatuur de hoofdstad van Mongolië, heeft men het beeld van Lenin van zijn sokkel gehaald. Het is van brons en wordt geveild. De inzet prijs is 220 euro. Mij trof deze mare rechtstreeks in het hart: 220 euro … wat zal Uw beeltenis van brons op de vrije westerse markt dan opbrengen? Een schamele duit euro’s? Want als zelfs de allergrootsten van deze wereld, de wereldverbeteraars die in staat waren miljoenen onderdanen van hun vrije wil te beroven, die de wereldgeschiedenis voorgoed deden kantelen, als zelfs deze grooten niet méér waard zijn dan wat men in de waan van de dag uit zijn buidel wil schudden, welk lot is U dan beschoren? Willem III, hoe hoog ik U ook acht, op wereldschaal bent u slechts een staatsman van links en rechts wat aangespoeld zeeslib. In mijn dagen, (gedurende het Asyrische tijdperk van 2000 tot 612

voor Christus) had ons volk een wijdvertakt handelsnetwerk. Brons werd aangewend om paleizen te decoreren maar ook voor wapen uitrustingen, zwaarden, dolken en speren. Wapen U, stel U te weer, de horden komen!!!

vereeuwigd!  

Uw zeer toegenegen Judith

uwe toegenegen Willem Willem, laat het u dan tot troost zijn dat onlangs ons bronzen beiaarderdklokkespel uit de Grote Toren met intensiteit werd bespeeld. Er is een vierde generatie aangetreden die het spel voort zet. Die klanken moeten ook u bereikt hebben? Op die dag droop de weemoed van de toren, langs de flanken gleed ze de markt op, de cafe’s en restaurants binnen. Alle dranken en spijzen werden met die weemoed doordrenkt en ieder die ze nuttigde werd door deze onverklaarbare emotie bevangen. Ook dat is de werking van het brons.

Waarde vriendin Judith,   Ach, vele van de beelden en beeltenissen die onder grote waardering zijn opgericht voor gezagsdragers des volks werden in latere dagen omgesmolten en gesmeed tot muntgeld. Een schamele beeltenis erop van het nieuwe gezag, is wat overbleef van verloren grootsheid.  Zullen deze munten, die in de huidige tijd slechts een symbolische waarde vertegenwoordigen, ooit weer omgesmolten worden tot waardig cultuurbezit?  Ik vrees van niet gezien de volkshelden en kapitaalkrachtigen die thans in brons worden

Deze bedenkingen schieten mij te binnen als ik de beelden van Pim Fortuyn, Michael Jackson en Johan Cruijf beschouw.  Zullen deze spoedig worden omgevormd tot hoogspanningskabels?

Uw Judith

vervolg van pag.10

gevels tot aan de kolommen te verplaatsen. Duidelijk is dat een dergelijke ingreep alleen kan worden uitgevoerd wanneer alle winkels daarmee instemmen en dus betalen. “En wat gaan we er meer door verkopen”, zal de klassieke vraag zijn. Extra en onverwacht obstakel kan de gemeente Breda zijn. Een medewerker wist te melden dat onder de overbouwing,

dus parallel aan de bestaande gevel van de winkels aan de Houtmarkt, het historisch riool loopt en dat moet wel toegankelijk blijven voor onderhoud. Het wordt een zaak van lange adem maar met goede wil van alle partijen moet het uiteindelijk lukken. De hele nieuwbouw zal bestaan uit twee winkellagen die inpandig met elkaar verbonden zijn. Daarboven

twee lagen huur appartementen van 80-120 m2. Door aanpassingen in het masterplan ivm met de bevoorrading van de winkels zullen er totaal slechts ca. 800 parkeerplaatsen komen, incl. de Houtmarkt parkeergarage. Die zal uiteindelijk alleen toegankelijk zijn voor abonnementhouder / bewoners van de woningen en de winkels van het Houtmarkt

gebouwd. De rechten van de bewoners op een parkeerplaats werden opnieuw bevestigd. De medewerker van Dura Vermeer zag niets in de suggestie om tijdens de renovatie van de Houtmarktgarage de nieuwe parkeergarage versneld in exploitatie te nemen. Zijn argument was de complexe realisatie daarvan terwijl er nog volop gebouwd wordt.

In januari 2013 moeten door alle partijen de handtekeningen gezet worden en als dat plaats gevonden heeft dan gaat in het laatste kwartaal de schop in de grond. Oplevering in de loop van 2016. (Jan Willem Krutzen is voorzitter van de VvE Woningen Houtmarkt)

PC -

m jas

 

• 4e generatie lijstenmakerij • schoonmaken schilderijen • verkoop moderne kunst • verkoop antieke gravures Breda e.o. • exposities 2012

Paul Barkshire : fotografie

Kai Savelsberg

Atsuko Ishii

Verkoop van computers en laptops Reparatie en installatie aan huis of bedrijf vanaf

€47

 

september

t

per uur!

Technische dienst in de winkel Bij ons kunt u terecht met vragen en problemen

oktober

december

VAN COOTHPLEIN 3 - BREDA 

www.pc-compleet.nl  [email protected] Á 076 581 12 07

M. JAS KUNSTHANDEL & LIJSTENMAKERIJ VEEMARKTSTRAAT 37 - BREDA 076 / 5213018 WWW.MJAS.NL

Adverteren in Breda van Binnen? Vraag naar de voorwaarden. info bij Charles Weterings. Zie colofon op pagina 2.

Voor ervaren, flexibel inzetbaar, gemotiveerd en loyaal personeel Kijkt u eens op www. 65plus.nl

Kleurrijke mensen vergrijzen niet

Verkeer straks enorm probleem

Recommend Documents