PERIODIEK TIJDSCHRIFT VAN CEI-De Meyer / PERIODIQUE D’INFORMATION DE CEI-De Meyer – december - décembre 2011
Brug over Albertkanaal in Riemst – Vroenhoven Bouwheer: nv De Scheepvaart Pont sur le canal Albert à Riemst – Vroenhoven Maître de l’ouvrage : nv De Scheepvaart
Op 16 december 2011 werd de brug officieel ingehuldigd. CEI – De Meyer, afdeling INFRA is uitermate fier met deze unieke realisatie! Le pont a été officiellement inauguré le 16 décembre 2011. CEI-De Meyer, division INFRA, est particulièrement fière de cette réalisation unique.
Uw veiligheid staat op nr. 1
INHOUD / SOMMAIRE
Voorwoord / Avant-propos
2
Sri Lanka
4
Goed doel acties Actions caritatives
8
Elio Weyts
10
Kwaliteit - sorteren van afval Qualité - tri des déchets
12 14
Veiligheid - Valbescherming Sécurité - protection contre les chutes
16
Werven in uitvoering Chantiers en cours
20
Familie / Famille
24
In Memoriam
25
Op pensioen - A la retraite
26
Adieu 2011
27
18
Voorwoord Het jaar 2011 nadert haar einde, tijd om ook onze inventaris te maken en het startschot voor te bereiden voor een nieuw boekjaar. 2011 kan met reden een succesvol jaar worden genoemd, doch alle roem wordt toch overschaduwd door het tragische ongeval van 29 september te Jette waarbij onze werkmakker Jean- François Permentier om het leven kwam en enkele andere werknemers van onderaannemers zware verwondingen hebben opgelopen. Onze gedachten gaan in de eerste plaats uit naar de nabestaanden van Jean- François en naar de families van de gewonde slachtoffers, maar ook naar onze collega ‘s die getuige waren van dit ongeval en bij wie deze gebeurtenis diepe wonden heeft geslagen. Hun verwerkingsproces vergt tijd, steun en toeverlaat, steun die ze binnen de verbondenheid van ons bedrijf alvast kunnen vinden. Iets vroeger op het jaar, meer bepaald tijdens de bouwvakantie, werden we geconfronteerd met het ernstig verkeersongeval in Halle, waarbij onze collega Yves Dhaenens zware verwondingen opliep.
Redactie - Rédaction: Danny Standaert
[email protected] Met dank aan - Avec nos remerciements à Ronny Cools, Dirk De Vilder, Roseline Mélardy, Cécile Otlet, Karin Vandeput, personeeldienst / service personnel Verantw. uitgever - Editeur responsable: Marc Peeters Foto’s - Photos / illustraties - illustrations: s.a. CEI – De Meyer n.v. / Dries Van den Brande / Katrien Daems / Linda Stabel (adoptie Sri Lanka), NATO/OTAN: SOM – ASSAR - VK Engineering Druk - Impression: Drukkerij Verspecht - Londerzeel Periodieke uitgave van CEI-De Meyer nv / december 2011 Périodique d’information de CEI-De Meyer sa /décembre 2011 Contact:
[email protected]
Ook hebben deze ongevallen de goede evolutie van onze veiligheidsprestaties omgebogen. In het najaar noteerden we namelijk nog meerdere arbeidsongevallen met lichte verwonding, die echter toch leidden tot werkverlet. Onze frequentiegraad ligt hiermee een heel stuk hoger dan de vorige jaren. Ik wil dan ook de gelegenheid nemen om hierbij eenieder aan te spreken, van directie tot medewerker op de werkvloer, om 2012 met goede moed aan te vatten en met verhoogde aandacht voor veiligheid en rijgedrag. Collega Guido De Cock wijdde in het vorige nummer van onze Etalage reeds veel
aandacht aan de evolutie van onze talrijke projecten. Enkele grote werven zijn inmiddels beëindigd of bevinden zich in hun eindspurt. Naast Kantienberg wordt ook op het Diabolo - project met man en macht gezwoegd om de beschikbaarheidsdatum per einde februari te halen, waarna overigens onze onderhoudsverplichtingen voor een periode van 30 jaar aanvatten. In de tweede jaarhelft werd ons nog menig mooie bestelling in de schoot geworpen, zoals de renovatie van het administratief centrum in Boom, het verzorgingstehuis Melitza in Brugge, de afwerkingsfase van de Schumann - Josaphat verbinding in Brussel en ‘s werelds grootste sluis in Kallo. Op dit laatstgenoemde project zullen we de komende jaren ruim 800.000 m³ beton verwerken en bijna 4 miljoen m³ grond verzetten. Bovendien verwachten we na de jaarwisseling nog bijkomende opdrachten voor diverse grotere gebouwen, wat ons een orderboekje van ruim twee jaar werk moet garanderen. Hiermee hebben we voldoende verweer in huis om aan de huidige crisis het hoofd te kunnen bieden en onze plannen voor de toekomst verder gestalte te geven. Het afgelopen jaar was tevens bijzonder door het goede doel dat we gediend hebben. 13 medewerkers van CEI- De Meyer en Betonac trokken naar een verre uithoek van Sri Lanka om hun kennis en kunde in te zetten om er drie huisjes te bouwen. De middelen om deze missie te kunnen bekostigen werden bij elkaar gesprokkeld door een moedige fietsbeklimming van de Col du Galibier en door verscheidene lovende initiatieven in de beide kantoren. 2012 kijken we tegemoet met vele mooie werken van Rixensart tot Brugge waar we onze 550 medewerkers met fierheid kunnen inzetten. Met onze aanwezigheid op alle grote pro-
jecten zoals NATO, Liefkenshoekspoortunnel, de Antwerpse sluis, de Josaphattunnel en de Diaboloverbinding, werken wij zichtbaar aan de toekomst van ons land en van onze jonge medewerkers die hier unieke kansen krijgen om zich te ontwikkelen. U leest het, CEI - De Meyer heeft een bewogen jaar achter de rug met succesvolle werken, doch ook gebeurtenissen die ons doen stilstaan bij onze sterke positie. Ik ben er echter van overtuigd dat we de toekomst zonder zorgen en met alle vertrouwen tegemoet kunnen zien. Ik wens u verder veel leesplezier met dit nummer van Etalage en een mooie eindejaarsperiode met al wie u dierbaar is. Tot in 2012!
Avant-propos L’année 2011 touche à sa fin. Il est temps d’en dresser l’inventaire et de nous préparer à aborder la suivante. 2011 peut, avec raison, être appelée une année réussie, mais elle a été ternie par le tragique accident du 29 septembre à Jette qui a coûté la vie à notre collègue JeanFrançois Permentier et occasionné de graves lésions à plusieurs travailleurs de nos sous-traitants. Nos pensées vont tout d’abord aux proches de Jean-François et aux familles des autres victimes, mais également à nos collègues qui ont été témoins de cet accident et en restent marqués. Il leur faudra du temps, de l’aide et du réconfort pour se remettre. Ils peuvent d’ores et déjà trouver cette aide au sein de notre société. Plus tôt dans l’année, très exactement pendant les congés de la construction, nous avons été confrontés à un grave accident
de la circulation à Halle, au cours duquel notre collègue Yves Dhaenens a été grièvement blessé. Ces accidents ont inversé l’évolution de nos prestations en matière de sécurité. Cet automne, nous avons noté plusieurs accidents avec blessure légère, qui ont malgré tout été suivis d’une incapacité de travail. Notre taux de fréquence s’en trouve sensiblement plus élevé que les années précédentes. Je profite de l’occasion et insiste auprès de chacun d’entre vous, de la direction aux collaborateurs sur chantier, pour que 2012 soit entamée avec courage et avec une attention toute particulière pour la sécurité et le comportement au volant. Dans le précédent numéro d’étalage, Guido De Cock consacrait pas mal d’attention à l’évolution de nombreux projets. Certains grands chantiers sont achevés depuis lors ou en voie de l’être. En plus de Kantienberg, il y a le projet Diabolo où, grâce à un travail acharné, la date de mise à disposition de fin février sera respectée et où nos obligations de maintenance pourront alors commencer pour une période de 30 ans. Au deuxième semestre, nous avons encore engrangé plusieurs belles commandes, comme la rénovation du centre administratif de Boom, la maison de soins Melitza à Bruges, la phase de parachèvement de la liaison Schuman-Josaphat à Bruxelles et la plus grande écluse au monde à Kallo. Pour ce dernier projet, dans les années à venir, plus de 800.000 m³ de béton seront mis en œuvre et près de 4 millions de m³ de terres seront charriés. De plus, nous attendons, après la nouvelle année, d’autres commandes pour divers bâtiments importants, ce qui nous garantit un carnet de commandes de deux bonnes années de travail. Nous avons ainsi de quoi faire face à la crise actuelle et donner encore plus de consistance à notre avenir.
Notre contribution à une bonne œuvre a également fait de 2011 une année remarquable. 13 collaborateurs de CEI-De Meyer et Betonac se sont rendus dans un coin perdu du Sri Lanka pour partager leurs connaissances et leur savoir en construisant trois maisons. Les moyens financiers nécessaires à la réalisation de cette mission ont été récoltés grâce à une courageuse ascension du Col du Galibier et à différentes initiatives louables, prises tant à Gand qu’à Bruxelles. 2012 verra aussi se réaliser plusieurs beaux projets de Rixensart à Bruges, auxquels nos 550 collaborateurs pourront être fiers de participer. Grâce à notre présence sur de grands chantiers tels l’OTAN, le tunnel ferroviaire du Liefkenshoek, l’écluse d’Anvers, le tunnel Josaphat et la jonction Diabolo, nous travaillons manifestement à l’avenir de notre pays et de nos jeunes collaborateurs qui disposent ainsi d’atouts uniques pour se développer. Comme vous le voyez, CEI-De Meyer a derrière le dos une année mouvementée, riche de succès mais aussi d’événements qui nous confortent dans notre position. Je suis convaincu que nous pouvons envisager l’avenir sans souci et en confiance. Je vous souhaite de poursuivre agréablement la lecture d’Etalage et de passer de belles fêtes de fin d’année avec ceux qui vous sont chers. A 2012 !
Marc Peeters Gedelegeerd bestuurder Administrateur Délégué
3
De rijke ervaringen van onze Sri–Lankareizigers weergegeven in een notendop. Van 1 september tot 21 september zijn dertien personeelsleden van CEI – De Meyer en Betonac afgereisd naar Sri Lanka om er drie huisjes te bouwen voor de plaatselijke bevolking in Mihintale. Dit goed doel project – dat ondersteund werd door diverse sponsoracties binnen onze twee bedrijven – heeft een prachtig resultaat opgeleverd. De vzw Adoptie Sri Lanka, voor wie we dit project uitvoerden, was bijzonder opgetogen met dit initiatief en is al wie hieraan heeft meegewerkt, ons personeel ter plaatse en de thuisblijvers die de actie financieel ondersteunden, bijzonder erkentelijk en dankbaar.
‘Wanneer wij in Mihintale aankomen worden we onmiddellijk met de neus op de realiteit gedrukt. De mensen staan hier dagelijks op het dorpsplein te wachten. Zij wachten op iemand die hun werk zal verschaffen voor de dag! Want met het geld dat zij vandaag verdienen, eten zij morgen. Geen werk, geen geld, geen eten, zo eenvoudig is de Sri Lankaanse realiteit.’ Alex Laureys, CEI – De Meyer
‘Soms hoor je de volgende kritiek: waarom is het toch nodig om met dertien naar
4
Sri Lanka te vliegen? Kan je de kost van deze tickets niet beter besteden in het project zelf? Volgens mij werd er, omdat we met dertien waren uit de verschillende afdelingen van de firma’s, een breed publiek aangesproken. Hierdoor zijn er binnen de verschillende afdelingen verschillende initiatieven ontstaan om dit project te steunen. Niet enkel het project werd daar beter van maar ook de beide firma’s. Dit heeft een teambuildingeffect die niet te onderschatten is. Ook mijn persoonlijke relatie met Betonac is hierdoor verbeterd.’ Dirk Davidts, CEI – De Meyer
‘Deze mensen leven in primitievere omstandigheden dan wij, maar zijn daarom zeker niet minder gelukkig, integendeel. Zij hebben geen nood aan materiële luxe en hun toekomstperspectief beperkt zich steeds maar tot het eind van de dag, onder de gedachte: vandaag is vandaag, morgen…dat zien we dan wel. Hierdoor wordt het bouwen van huizen ook anders aangepakt dan bij ons. Planning is nergens voor nodig, op het eind van een dag
ziet men wel hoever de werken staan. Ook rendement is niet belangrijk. Rendement betekent minder werk, minder werk staat voor minder geld, en dus minder eten.’ Kim Cottem, CEI – De Meyer
‘Het spreekt vanzelf dat onze inzet en ervaringen tijdens de dag aanleiding geven tot gedachtenwisselingen in de avonduren. Is ontwikkelingshulp enkel het lenen van onmiddellijke noden of zijn ook toekomstgerichte maatregelen om een meer fundamentele vooruitgang te realiseren nodig?’ Saskia Claes, CEI – De Meyer
‘Acht dagen lang bouwen we samen met de lokale bouwvakkers en schrijnwerkers verder aan de huisjes en wisselen we ervaringen uit. In het begin loopt alles een beetje onwennig. Wat denken zij van ‘die blanken die het hier eens even komen regelen’? Hoe communiceer je met mensen die slechts enkele woorden Engels spreken, en waar zelfs gebarentaal niet zo evident blijkt als je vaststelt dat neeknikken hier eigenlijk ja-zeggen betekent? Met welke technieken en middelen zijn ze hier vertrouwd? Voor ons is het even terug in de tijd, werken met gereedschap dat hoofdzakelijk bestaat uit een simpele hamer, beitel en zaag, nu en dan geholpen door wat modernere technologie zoals een kettingzaag en een boormachine. Als we zien op welke wijze we ramen, deuren en daken zullen construeren, houden we het even niet voor mogelijk. De handenarbeid en de tijd die dit werk vraagt met de voor handen zijnde middelen, is voor ons, gewoon als we zijn aan strakke deadlines en steeds te krappe planningen, ondenkbaar en we bekijken een paar modernere alternatieven. Na enkele nobele pogingen om duidelijk te maken dat, met modernere werkwijzen zoals bijvoorbeeld simpele dakspanten, alles een stuk sneller en sim-
peler zou kunnen, beseffen we al snel dat de tijd dat we hier zijn, te kort is om hier werkelijk grote veranderingen in te kunnen brengen. We besluiten dat we hier meer kunnen betekenen door hun manier van werken te accepteren en samen te proberen zoveel mogelijk te realiseren.’ Steven Vernyns, CEI – De Meyer ‘Het was een wondermooie reis en een
onvergetelijke ervaring. Als Betonac en CEI-De Meyer in de toekomst nog eens de krachten bundelen voor soortgelijk initiatief, aarzel dan niet om mee te doen.’ Raf Nelissen, Betonac ‘De Sri Lankanen hebben weinig en toch zouden ze je hun hele bezit schenken, we moesten elke keer aandringen om zelf ook iets van hun rijk gevulde tafel (fruit, koeken,...) te nemen.’ ‘Die dankbaarheid in de ogen van iedereen vergeet je nooit meer.’
Eddy Huynen, Betonac
‘Tijdens de vakantiedag maken we kennis met enkele projecten van de vzw adoptie Sri Lanka en zien we dat de investeringen steeds hun doel bereiken maar jammer genoeg niet altijd voldoende zijn om aan alle noden te voldoen. Vooral in het lokale ziekenhuis – psychiatrische instelling - is de confrontatie met de realiteit zeer con-
fronterend en laat beseffen dat kennis en intelligentie op medisch gebied niets voorstelt als er geen of weinig middelen beschikbaar zijn.’ Bart Kuppens, Betonac
‘Het afscheid viel zwaar voor iedereen, het was zeer emotioneel, zowel wij als de Sri Lankanen hadden de tranen in hun ogen. Deze mensen hebben me geraakt en we hebben adressen uitgewisseld. Op die manier leek het afscheid iets minder definitief, want je kan toch contact houden, ook al weet je diep vanbinnen dat de kans heel erg klein is dat we die mensen nog zullen terug zien. Ik ga zeker en vast de foto’s opsturen en af en toe eens een brief schrijven. Wij zullen hen ook nooit vergeten.’ Laurence Rampelbergs, Betonac
Sri Lanka: une expérience inoubliable. Du 1er september au 21 septembre, treize membres du personnel de CEI-De Meyer et Betonac sont partis au Sri Lanka afin d’y construire trois maisons pour la population locale à Mihintale. Ce projet
caritatif – supporté par plusieurs actions de sponsoring au sein de nos deux sociétés – a été un grand succès. L’asbl Adoptie Sri Lanka, pour qui nous avons réalisé ce projet – était enchantée par cette initiative et est très reconnaissante non seulement envers nos collaborateurs sur place, mais également envers ceux qui ont supporté financièrement cette action. En arrivant à Mihintale, nous sommes immédiatement confrontés à la réalité. Chaque jour la population locale attend sur la place centrale. Ils attendent quelqu’un qui va leur donner du travail pour la journée. Car avec l’argent qu’ils ont gagné aujourd’hui, ils mangeront demain. Pas de travail, pas d’argent, pas de nourriture, la réalité est simple mais dure au Sri Lanka.
Alex Laureys, CEI-De Meyer
Parfois tu entends la critique suivante : Pourquoi envoyer treize personnes au Sri Lanka ? N’est-ce pas mieux de verser directement la somme dépensée en billets d’avion à l’asbl ? Selon moi, étant donné qu’on était treize personnes de différentes divisions des deux sociétés, on touchait un grand public, ce qui a résulté en divers projets de soutien. Bénifiques non seulement pour le Sri Lanka, mais également pour la société. Un effet de team building non négligeable. De plus, ma relation personnelle avec Betonac s’est nettement améliorée.
Dirk Davidts, CEI-De Meyer
5
Ces gens vivent dans des conditions nettement plus primitives que nous, mais ils n’en sont pas moins heureux, au contraire. Ils n’ont pas besoin de luxe et leur vision de l’avenir se limite au jour-même, suivant la devise « aujourd’hui est aujourd’hui, demain … est un autre jour ». Cela se traduit par une toute autre approche que la nôtre pour construire une maison. Planning : pas nécessaire du tout. On verra bien où on en est le soir. Rendement, pas important : rendement = moins de travail, moins de travail = moins d’argent et donc moins à manger.
Kim Cottem, CEI-De Meyer
Il va de soi que les efforts fournis et les expériences vécues pendant la journée résultent en des discussions nocturnes. L’aide aux pays en voie de développement est-ce uniquement soulager les besoins immédiats ou est-ce aussi planifier des actions futures afin de réaliser un progrès plus fondamental ?
6
Saskia Claes, CEI-De Meyer
Pendant huit jours, nous avons construit en étroite collaboration avec les ouvriers et charpentiers locaux des maisons et échangé nos expériences. Au début, personne n’était à l’aise. Que pensent-ils ‘de ces blancs qui viennent vite arranger les choses’? Comment communiquer avec des gens qui ne parlent que quelques mots d’Anglais, voire dont le langage gestuel est insuffisant: ils disent non en faisant oui de la tête. Quels techniques et moyens connaissent-ils? Pour nous, c’est une marche arrière dans le temps. Travailler avec des outils tout simples comme un marteau, une scie et un burin, parfois une scie articulée et une foreurse. La façon dont ils construisent les fenêtres, portes et toits... inimaginable!! La main-d’œuvre et le temps exigés par cette façon de travailler et le peu de moyens disponibles... nous
ne pouvons pas le comprendre, nous qui sommes habitués à des deadlines serrées et des plannings ultra courts. Et nous ne pouvons pas nous empêcher d’examiner des alternatives modernes. Après quelques louables essais pour accéler et simplifier les travaux (p. ex. la réalisation de chevrons), nous nous rendons compte que notre temps parmi ces gens est trop bref pour introduire de véritables changements. Conclusion ultime :acceptons leur façon de travailler afin de réaliser le maximum ensemble.
Steven Vernyns, CEI-De Meyer
C’était un voyage merveilleux et une expérience inoubliable. Si Betonac et CEI-De Meyer conjuguent leurs forces encore une fois, n’hésitez pas à participer à une pareille initiative.
Raf Nelissen, Betonac
Les Sri Lankais ont peu et néanmoins ils t’offriront tout ce qu’ils ont. Chaque fois, nous avons dû insister pourqu’ils mangent eux aussi quelque chose de leur table riche en fruits et en couques... La reconnaissance dans leurs yeux... je ne l’oublierai plus jamais.
Eddy Huynen, Betonac
Pendant la journée de détente, nous avons visité quelques projets de l’asbl Sri Lanka et constatons que leurs investissements sont des réussites, mais qu’ils restent souvent insuffisants pour combler tous les besoins. La réalité est dure, surtout dans un hôpital local – une institution psychiatrique –et nous comprenons que les connaissances et l’intelligence en matière de médecine sont nulles si presque tout manque.
Les adieux étaient difficiles pour tout le monde, un moment très émotionnel, on avait tous les larmes aux yeux. Ces gens m’ont touchée et nous avons échangé des adresses. Cela a rendu les adieux un peu moins définitifs, tu peux encore avoir des contacts, même si tu sais au fond de ton cœur qu’il y peu de chances de revoir ces gens. J’enverrai certainement des photos et écrirai de temps en temps une lettre. Nous les oublierons jamais.
Laurence Rampelbergs, Betonac
Bart Kuppens, Betonac
7
Goed doel acties vzw Adoptie Sri Lanka
Veel initiatieven ten voordele van de bouw van de huizen in Sri lanka werden ondernomen. Het waren: de fietstocht in de Franse Alpen met daaraan verbonden een pronostiek, de plantjesverkoop, de spaghetti- en friet-met-stoverij festijnen, de kinderopvang het PeeZetje en de voetbalmatch tussen de afdeling Gebouwen en Infra. Namens de vzw Adoptie Sri Lanka en de families in Mihintale een dikke proficiat en een reuze ‘DANK JE WEL’!
Beaucoup d’initiatives ont été prises au profit de la construction des maisons au Sri Lanka. Il y a eu la randonnée à vélo dans les Alpes françaises à laquelle étaient associés des paris, la vente de petites plantes, les déjeuners spaghetti et carbonnades-frites, la garderie d’enfants du service personnel et le match de foot entre les divisions Bâtiment et Infra. Au nom de l’asbl « Adoptie Sri Lanka » et des familles à Mihintale, sincères félicitations et remerciements... à la pelle!
8
Actions caritatives asbl Adoptie Sri Lanka
9
Van line-out over scrum en tackle tot TRY ! Elio Weyts gaat er voor…
Wie echt intensief wil sporten kiest voor rugby. Brut geweld? Helemaal niet, wel een stevige contactsport waarbij techniek- en uithouding zeer belangrijk zijn. Dit heb ik vandaag, zondag 27 november, mogen ervaren tijdens de wedstrijd van Antwerp R.C. tegen Luik. De wedstrijd was al bezig toen ik er aan kwam. Het traditioneel fileleed zat hier voor iets tussen, ja zelfs op zondag! Het moet gezegd, van rugby snap ik geen bal - een ovale dan - maar het boeit mij wel. Als ik zappend op een rugby wedstrijd terecht kom dan blijf ik kijken. Het life meemaken is andere koek. Ik kwam er terecht tussen hevige supporters van de bezoekersploeg Luik… en het waren niet enkel de supporters die hevig waren. Naderhand merkte zelfs ik op dat de spelers van Luik maar 1 doel voor ogen hadden... de spelers van Antwerp R.C. één voor één uitschakelen, daar zijn ze niet in gelukt. De regels van rugby zal ik hier niet uit de doeken doen, voor mij als leek is hier geen beginnen aan. Per ploeg staan er 15 spelers op het veld; stevig uit de kluiten
gewassen binken die er alles voor over hebben om er intensief tegenaan te gaan. Wat blijkt? Elio is kapitein van de ploeg, een taak die niet zomaar aan gelijk welke speler toekomt. Het feit dat Elio tot voor een paar jaar speler was bij de nationale ploeg doet mij vermoeden dat hij de kapiteinstitel verdient. Het moet gezegd, deze geblokte kerel met veel fysiek heeft het in zich: geïnspireerd en gemotiveerd gaat hij er tegen aan. Zijn spelinzicht is fantastisch en ook al gaat het er soms hard aan toe –soms zelfs bitsig - toch kan hij de rust in de wedstrijd doen weerkeren. Aan de zijlijn ontmoet ik een hevig supporter, ik spreek hem aan met het doel toch ‘iets’ te vernemen van de spelregels en het spelverloop en wat bleek? Ik had het genoegen om de vader van Elio te ontmoeten. Deze wist mij veel interessants te vertellen onder andere dat er nog een zoon van hem op het veld staat namelijk Jen (nr. 12), de 3 jaar jongere broer van Elio. Na de match legde ik Elio, Jen, papa en ook opa vast op de gevoelige plaat. Met
recht en reden zijn opa en papa zo fier als een gieter met hun (klein) zonen. Mama Elio kon er niet bij zijn... mama? Ja want zij is kinesiste van beroep en is in die hoedanigheid ook actief bij Antwerp R.C. Het meest in het oog springend in Rugby is de ‘derde time’! Na de match komen de twee ploegen samen in de kantine waar er wordt gezongen en uiteraard de innerlijke mens versterkt. Om dit alles in goede banen te leiden staat kantine-uitbaatster Maria garant. Klein van gestalte, niet op haar mondje gevallen maar een madammeken met een gouden hart die de liefde voor de rugbysport als geen ander uitstraalt! Zo zouden er meer moeten zijn… Ik heb echt genoten van deze kennismaking met de rugbysport, dankjewel aan Elio en zijn ploeggenoten. Ik zou iedereen, man of vrouw, meisje of jongen aanraden om voor deze sport te kiezen. Jammer dat deze schone sport veel te weinig in de belangstelling komt, als je het mij vraagt ten onrechte!
dst
Meer info op: www.rugby.be en www.vlaamse-rugby-bond.be
10
De touche à melée et plaquage à essai ! Elio Weyts est partant … Qui souhaite pratiquer un sport vraiment intensif choisit le rugby. Un combat brutal? Pas du tout, mais un vigoureux sport de contact, qui allie technique et endurance. J’ai pu en faire l’expérience aujourd’hui, dimanche 27 novembre, au cours du match de l’Antwerp R.C. contre Liège. Le match était déjà commencé quand je suis arrivé. Les traditionnels embouteillages y étaient pour quelque chose, oui, même le dimanche !
Il faut dire que si je ne comprends que dalle au ballon ovale, le rugby me passionne! Si je zappe à la TV et que je tombe sur un match de rugby, je reste scotché. Le vivre en life est une autre paire de manches. Je me suis retrouvé parmi les supporters super costauds de l’équipe de Liège... et il n’y avait pas que les supporters qui étaient bien baraqués! J’ai très vite constaté que les joueurs de Liège n’avaient qu’un seul but: écrabouiller l’un après l’autre leurs
adversaires du Antwerp R.C. Mais ils n’y sont pas parvenus. Je ne vais pas vous expliquer les règles du rugby, c’est mission impossible pour le profane que je suis. En bref, il y a, par équipe, 15 joueurs sur le terrain, de véritables armoires à glace qui n’ont pas froid aux yeux et se lancent allègrement dans la mêlée! Elio est capitaine de l’équipe, une tâche qui ne revient pas à n’importe quel joueur. Le fait qu’Elio ait intégré l’équipe nationale pendant quelques années m’incite à penser qu’il a mérité son titre de capitaine. Il faut dire que ce solide gaillard, très physique est un meneur: inspiré et motivé, il va de l’avant. Sa perception du jeu est fantastique et même si c’est un fonceur – à la limite de la hargne – il sait calmer le jeu!
Près de la ligne de touche, je rencontre un supporter enthousiaste et, dans l’espoir d’apprendre quelque chose sur les règles et les phases de jeu, je m’adresse à lui. Figurez-vous qu’il s’agit du père d’Elio. Il m’a raconté plein de choses très intéressantes et entre autres que son fils Jen (n° 12), le cadet d’Elio de 3 ans, est aussi sur le terrain. Après le match, j’ai photographié Elio et Jen, leur père et leur grand-père. Père et grand-père étaient, à juste titre, fiers des exploits de leurs (petits)fils. La maman d’Elio n’a pas pu être sur la photo. La maman? Oui parce qu’en sa qualité de kinésiste, elle est aussi active” a l’Antwerp RC. Ce qui impressionne aussi au rugby, c’est la « troisième mi-temps » ! Après le match, les deux équipes se rassemblent à la cantine et tout le monde chante sous l’œil vigilant de Maria, la cantinière de service. Maria est petite mais elle n’est pas tombée sur sa langue et a un cœur d’or, qui bat très fort pour le rugby. Beaucoup devraient lui ressembler... J’ai apprécié de faire connaissance avec le rugby grâce à Elio et à ses équipiers. Je conseillerais à tous, hommes et femmes, filles et garçons, de choisir ce beau sport. Dommage qu’il soit si peu mis à l’honneur alors que, d’après moi, il en vaut vraiment la peine! Plus d’info sur: www.lbfr.be
dst
11
SORTEREN VAN AFVAL OP DE WERVEN
Door afval goed te sorteren en gescheiden af te voeren sparen we niet alleen het milieu maar bovendien kan het gescheiden afval gebruikt worden voor het opwekken van energie of gerecycleerd worden als grondstof voor andere productieprocessen. Door het afval een tweede leven te geven als grondstof wordt bovendien een aanzienlijke vermindering van de CO2 uitstoot gerealiseerd. De Vereniging van Belgische Aannemers (VBA) heeft dit jaar het initiatief genomen om het sorteren en gescheiden afvoeren van het afval van de werven te bevorderen en heeft daartoe enkele pictogrammen ontworpen. Deze zullen gebruikt worden als afbeeldingen op spandoeken en zelfklevers waarmee de respectieve afvalcontainers kunnen worden gemarkeerd / aangeduid. Hierna zijn de afbeeldingen van deze pictogrammen weergegeven met het bijbehorend overzicht van de materialen die al dan niet behoren tot de respectieve afvalstof.
CEI - De Meyer wenst eveneens deel te nemen aan dit initiatief en zal hiertoe samen met één of meerdere afvalophalers een systeem uitwerken om ook op onze werven het afval beter te sorteren en gescheiden af te voeren. Hierbij wordt in eerste instantie gedacht aan volgende afvalstoffen:
- Huishoudelijk afval - Papier en karton - Inerte afvalstoffen (steen- en betonpuin) - Hout - Metaal - Gevaarlijk afval - Gemengd afval (resterend afval)
Deze opsomming is evenwel niet limitatief en kan naargelang het type project en de uitvoeringsfase van het project (ruwbouw, afwerking, enz.) aangepast en/of aangevuld worden met één of meerdere van de onderstaande afvalsoorten:
- PMD - Glas - Gips en gyproc - Vuil soepel plastiek - Spuitbussen - Lege verfpotten - Oliën - Paletten - Niet vervuilde grond - Radioactief afval (branddetectors) - Elektrisch en elektronisch afval - TL-buizen - Batterijen - Accu’s - Banden - Inktpatronen / toners
Naast het correct sorteren van afval is het beperken / vermijden van afval echter nog belangrijker. Dit kunnen we bewerkstelligen door onder andere: - Kwalitatief te werken en in één keer goed te bouwen - Rationeel om te gaan met bouwmaterialen - Paletten terug te laten meenemen door leverancier - Onderaannemers op te leggen hun verpakkingsmaterialen zelf te verwijderen van de werf
12
JA
NEEN
Planken Houten panelen Bekistingspanelen
Planten Groen hout Aarde Schrijnwerkafval
JA
NEEN
Beton Zand Bakstenen Droge bentoniet Tegels Dakpannen en dakleien
Asbest Silicaatsteen en Ytong Gips en gyproc Teelaarde Isoleermateriaal Glas
JA
NEEN
Oud ijzer Metalen platen Kabels Blikjes
Accu’s Spuitbussen
JA
NEEN
Gips en gyproc Isoleermateriaal PVC en polystyreen Schrijnwerkafval Silicaatsteen en Ytong Glas
Asbest Gevaarlijk afval Spuitbussen
JA
NEEN
Verankeringsmortel Lege en samengedrukte verfpotten
Oliehoudend afval
13
TRI DES DECHETS SUR CHANTIER
En triant bien et en évacuant séparément les déchets, nous épargnons l’environnement et de plus, ces déchets peuvent servir à la production d’énergie ou être recyclés comme matière première dans d’autres processus de production. En donnant aux déchets une deuxième vie en qualité de matière première, une diminution considérable des émissions de CO2 peut être réalisée. Cette année, l’Association des Entrepreneurs de Belgique (ADEB) a pris l’initiative d’encourager le tri et l’évacuation séparée des déchets en provenance des chantiers et a imaginé quelques pictogrammes à cet effet. Ceux-ci illustreront les affiches et les autocollants à l’aide desquels les conteneurs à déchets seront marqués / indiqués. Vous trouverez ci-après les illustrations de ces pictogrammes avec l’aperçu des matériaux qui font partie ou non des déchets concernés.
CEI - De Meyer souhaite participer à cette initiative et va développer avec une ou plusieurs firmes de collecte des déchets un système pour mieux les trier sur chantier et pour les évacuer séparément. Nous pensons en premier lieu aux déchets suivants :
- - - - - - -
déchets ménagers papier et carton déchets inertes (gravats) bois métaux déchets dangereux tout-venant (autres déchets)
Cette liste n’est pas limitative et peut, en fonction du type de projet et de la phase d’exécution, être adaptée et/ou complétée par l’une ou l’autre sorte de déchets ci-après :
- - - - - - - - - - - - - - - -
PMC Verre Plâtre et gyproc Plastique souple sale Bombes aérosols Pots de peinture vides Huiles Palettes Terre non polluée Déchets radioactifs (détecteurs incendie) Déchets électriques et électroniques Tubes TL Batteries Piles Pneus Cartouches d’encre / toners
Limiter ou éliminer les déchets est encore plus important que de les trier. Cet objectif peut être atteint entre autres en : - - - -
14
travaillant de façon qualitative dès le premier essai utilisant les matériaux de construction de façon rationnelle faisant reprendre les palettes par les fournisseurs demandant aux sous-traitants d’éliminer eux-mêmes leurs matériaux d’emballage du chantier.
OUI
NON
Planches Panneaux de bois Panneaux de coffrage
Plantes Bois vert Terre Déchets de menuiserie
OUI
NON
Béton Sable Briques Bentonite sèche Carrelages Tuiles et ardoises
Asbeste Pierres de silicate, Ytong Plâtre et gyproc Terreau Matériaux isolants Verre
OUI
NON
Fer Plaques métalliques Câbles Cannettes
Piles Bombes aérosols
OUI
NON
Plâtre et gyproc Matériaux isolants PVC et polystyrène Déchets de menuiserie Pierres de silicate, Ytong Verre
Asbeste Déchets dangereux Bombes aérosols
OUI
NON
Ciment d’ancrage Pots de peinture vides et écrasés
Déchets contenant de l’huile
15
Persoonlijke valbescherming Bij het werken op hoogte bestaat er steeds een risico op valgevaar. De gevolgen van arbeidsongevallen door vallen van hoogte zijn bijna altijd ernstig en heel vaak zelfs dodelijk. Wie hoog werkt, kan dus diep vallen…. Risico’s met betrekking tot valgevaar uitschakelen kan op verschillende niveau’s: 1. Risico’s uitschakelen aan de bron. Dit betekent dat we het werken op hoogte zoveel mogelijk dienen te vermijden. Dit kan door bv. meer gebruik te maken van prefabelementen, montage van bekistingspanelen op de begane grond, … 2. Het voorzien van collectieve beschermingsmiddelen. Klassieke voorbeelden van collectieve beveiligingsmiddelen zijn leuningen, veiligheidsnetten, steigers, dichtleggen van vloeropeningen,... 3. Het dragen van persoonlijke valbescherming Persoonlijke valbescherming is meer dan alleen maar het dragen van een harnasgordel. De keuze van het ankerpunt en de keuze van het verbindingsmiddel tussen ankerpunt en harnasgordel zijn minstens even belangrijk. Met betrekking tot het gebruik van persoonlijke valbescherming worden nog al te vaak gevaarlijke, soms zelfs levensgevaarlijke situaties vastgesteld...
Basisprincipes valbeveiliging Een volledig valbeveiligingsysteem bestaat uit volgende drie essentiële onderdelen: • een ankerpunt • een verbinding tussen ankerpunt en veiligheidsharnas • een harnasgordel
16
HARNASGORDEL Een harnasgordel is steeds voorzien van schouder- en beenbanden en ten minste één bevestigingspunt om de vanglijn of valstopapparaat te bevestigen. Het moet afgestemd zijn op de werkzaamheden van de gebruiker en moet hem comfort (kwaliteit banden, constructie), functionaliteit (aantal en positie van de bevestigingspunten) en veiligheid (norm vereist een weerstand van meer dan 15 kN voor ten minste 3 minuten) bieden.
VERBINDING TUSSEN ANKERPUNT EN HARNAS Er dient een onderscheidt gemaakt te worden tussen systemen die een val voorkomen en systemen die de gevolgen van een val beperken: • De gebruiker beschermen door zodanig te positioneren dat deze niet kan vallen: “werkpositionering” of “fall restraint system” (retentie) We spreken van werk werkpositionering” of “fall restraint system wanneer valgevaar is uitgesloten door onze positie op de werkplek. De lengte van de vanglijn is dus essentiel. De vanglijn zorgt ervoor dat wij niet tot bij de rand, waar het valgevaar aanwezig is, kunnen komen. • De impact van de val beperken: “fall arrest system”
De functie van de verbinding tussen ankerpunt en harnasgordel is hier het opvangen van een mogelijke val, door de val zodanig af te remmen dat de krachten die vrijkomen op het lichaam kleiner zijn dan 6kN (600kg). De verbinding kan een vanglijn of een valblok (stop-chute) zijn. Vanglijnen met demper Een vanglijn zorgt er voor dat de krachten die vrijkomen op het lichaam na een val beperkt worden tot 6kN. Om deze krachten te absorberen is een valdemper aangebracht in de vanglijn. Vanglijnen zonder valdemper mogen niet voor valopvang gebruikt worden. Automatische valstopapparaten (stop-chute) Een valstopapparaat of valblok of stopchute genoemd is bestemd voor verticaal gebruik en is voorzien van een kabel of een synthetische band. De kabel of band is uittrekbaar en rolt automatisch terug op. Bij een val blokkeert het mechanisme onmiddellijk en remt de val over een korte afstand. Dit systeem is vergelijkbaar met de veiligheidsgordel in je auto. Hou er rekening mee dat deze apparaten, op enkele modellen uitgezonderd, niet geschikt zijn voor horizontaal gebruik.
ANKERPUNT Het ankerpunt of bevestigingspunt is het punt waaraan de gebruiker zich vastmaakt. De keuze van het ankerpunt is zeer belangrijk. Het ankerpunt moet gedurende minstens 3 minuten kunnen weerstaan aan 10kN (= 1000 kg = 1Ton). Het ankerpunt wordt best gekozen zo recht mogelijk boven het hoofd. De valfactor is immers afhankelijk van de locatie van het ankerpunt. Hoe groter de valfactor, hoe groter de lengte die nodig is om de val te stoppen. Deze lengte bepaald op zijn beurt de minimale vrije valhoogte.
! VALFACTOR EN VALVRIJHEID
De valfactor en de valvrijheid zijn 2 hoofdelementen die in ogenschouw genomen moeten worden bij het maken van een keuze voor de benodigde materialen:
Naast de valfactor en de valvrijheid is het noodzakelijk om in sommige situaties eveneens rekening te houden met het slingereffect of de pendulewerking.
• De valfactor - deze geeft de verhouding aan tussen de hoogte van de val en de lengte van de lijn die beschikbaar is om de schokkracht van de val te absorberen. • De valvrijheid - deze geeft de (benodigde) afstand aan tussen het bevestigingspunt en de grond (of het eerste obstakel) bij een val.
Zoals het voorbeeld laat zien, is de valvrijheid aanzienlijk, ook bij gebruikmaking van een automatisch valstopapparaat met valfactor 0, als de gebruiker zich niet juist positioneert ten opzichte van het bevestigingspunt.
Hoe hoger de valfactor, hoe groter de vrijgekomen krachten en de noodzaak deze te absorberen. De valvrijheid is variabel en altijd afhankelijk van de valfactor, de praktijksituatie, en het type valstopapparaat dat wordt gebruikt.
De berekening van de valvrijheid dient niet alleen rekening te houden met de valfactor maar eveneens met de mogelijke afstand en bewegingsvrijheid van de gebruiker ten opzichte van het bevestigingspunt.
Onderstaand voorbeeld beschrijft de meest nadelige situatie. Het gebruik van een vanglijn van 2 meter met geïntegreerde valdemper bij valfactor 2. Hiervoor is een valvrijheid van minstens 5,85 meter noodzakelijk. Het is dan ook aanbevolen om deze situatie te vermijden.
In 2012 zullen alle arbeiders opgeleid worden inzake het gebruik van persoonlijke valbescherming. Daarnaast zullen nieuwe harnasgordels aangekocht worden in samenspraak met BAMMAT, Interbuild Betonac en Galère.
17
Moyens de protection contre les chutes Lors de travaux en hauteur, il existe toujours un risque de chute. Les conséquences d’accidents du travail suite à une chute sont presque toujours graves et même parfois mortels. Qui travaille en hauteur peut tomber de très haut... Les dangers relatifs aux risques de chute peuvent être neutralisés à différents niveaux. 1. Neutraliser les risques à la source. Cela signifie qu’il faut tenter d’éliminer au maximum les travaux en hauteur. On peut, par exemple, utiliser des éléments préfabriqués, monter les panneaux de coffrage au sol, ... 2. Prévoir des moyens de protection collectifs. Les exemples classiques de moyens de protection collectifs sont les gardecorps, les filets de sécurité, les échafaudages, la protection/fermeture des ouvertures dans le sol, ... 3. Porter les protections individuelles contre les chutes. Les protections individuelles contre les chutes comprennent davantage que le port d’un harnais. Le choix d’un point d’ancrage et le choix du moyen de liaison entre le point d’ancrage et le harnais sont tout aussi importants. En ce qui concerne l’utilisation des moyens de protection individuels contre les chutes, des situations risquées voire très dangereuses sont encore trop souvent constatées.
Principes de base de la protection contre les chutes Un système complet de protection contre les chutes comprend trois éléments essentiels • Un point d’ancrage • Un lien entre le point d’ancrage et le harnais • Un harnais
18
HARNAIS Un harnais doit toujours être équipé de bandes aux épaules et aux jambes et d’au moins un point de fixation pour assujettir la longe ou l’appareil stop-chute. Il doit correspondre aux activités réalisées par l’utilisateur et lui apporter confort (qualité des bandes, construction), fonctionnalité (nombre et emplacement des points de fixation) et sécurité (la norme exige une résistance de plus de 15kN pendant 3 minutes au moins).
LIAISON ENTRE LE POINT D’ANCRAGE ET LE HARNAIS Une distinction doit être faite entre les systèmes qui préviennent les chutes et ceux qui en limitent les effets : • Protéger l’utilisateur en le positionnant de sorte qu’il ne puisse pas tomber : “positionnement au travail” ou ‘fall restraint system’ (rétention) Nous parlons de “positionnement au travail” ou de ‘fall restraint system’ quand le risque de chute est éliminé grâce à notre position sur chantier. La longueur de la longe est donc essentielle. La longe ne nous permet pas d’arriver à l’endroit (au bord) dangereux. • Limiter l’impact de la chute: ‘fall arrest system”’
La fonction de la liaison entre le point d’ancrage et le harnais est d’empêcher une chute en la freinant de telle sorte que les forces exercées sur le corps soient inférieures à 6kN (600 kg). La liaison peut être constituée d’une longe ou d’un stop-chute. Longe avec amortisseur Une longe limite à 6kN les forces qui sont exercées sur le corps suite à une chute. Pour absorber ces forces, la longe est pourvue d’un amortisseur. Des longes sans amortisseur ne peuvent pas être utilisées comme anti-chute. Appareils anti-chute automatiques (stop-chute) Un appareil anti-chute, aussi appelé stop-chute, est destiné à un usage vertical et est muni d’un câble ou d’une bande synthétique. Le câble ou la bande est extensible et se réenroule systématiquement. En cas de chute, le mécanisme se bloque automatiquement et freine la chute sur une très courte distance. Ce système est comparable aux ceintures de sécurité dans une voiture. Tenez compte du fait que ces appareils, à l’exception de quelques modèles, ne sont pas destinés à une utilisation horizontale.
POINT D’ANCRAGE Le point d’ancrage ou de fixation est le point auquel l’utilisateur s’accroche. Le choix du point d’ancrage est essentiel. Le point d’ancrage doit pouvoir résister au moins pendant 3 minutes à une traction de 10kN (= 1000 kg = 1 tonne). Le point d’ancrage doit idéalement se situer à la verticale au-dessus de la tête. Le facteur de chute dépend toujours de l’emplacement du point d’ancrage. Au plus le facteur de chute est élevé, au plus la distance nécessaire pour arrêter la chute est longue. Cette longueur détermine à son tour la hauteur d’espace libre minimum.
! FACTEUR DE CHUTE ET ESPACE LIBRE
Le facteur de chute et l’espace libre sont deux éléments essentiels qui doivent être pris en considération dans le choix du matériel utilisé:
Dans certaines situations, il faut tenir compte, en plus du facteur de chute et de l’espace libre, du mouvement pendulaire et de l’effet de balancier.
• Le facteur de chute donne le rapport entre la hauteur de la chute et la longueur de la longe qui doit être disponible pour absorber le choc lors de la chute. • L’espace libre donne la distance (nécessaire) entre le point d’ancrage et le sol (ou le premier obstacle) en cas de chute.
Comme le montre l’exemple, l’espace libre est considérable, même en utilisant un appareil anti-chute automatique avec un facteur de chute égal à 0, si l’utilisateur ne se positionne pas bien par rapport au point de fixation.
Au plus le facteur de chute est élevé, au plus les forces dégagées et la nécessité de les absorber sont élevées. L’espace libre est variable et dépend toujours du facteur de chute, de la situation pratique et du type d’appareil anti-chute qui est utilisé.
Le calcul de l’espace libre ne doit pas uniquement tenir compte du facteur de chute mais également de la distance possible et de la liberté de mouvements de l’utilisateur par rapport au point de fixation.
Vous trouverez ci-après un exemple décrivant la situation la plus préjudiciable. L’utilisation d’une longe de 2 mètres avec amortisseur intégré et un facteur de chute égal à 2. Dans ce cas, un espace libre de 5,85 mètres est nécessaire. Il est donc conseillé d’éviter ce genre de situation.
En 2012, tous les ouvriers suivront une formation relative à l’utilisation des moyens de protection individuels contre les chutes. Par ailleurs, de nouveaux harnais seront achetés en concertation avec BAM Mat, Interbuild, Betonac et Galère.
19
Werven in uitvoering
1 2
5
6
11 9
20
10
Chantiers en cours
3
4
7
8 11
21
Chantiers en cours
12
16
17
19 18
20 22
Werven in uitvoering
13
14 15
21 1. 2. 3. 4.
Duffel: Netebruggen / vernieuwing bruggen – renouvellement ponts Limal – Limelette: GEN infrastructuurwerken – RER travaux d’infrastructure Schaarbeek – Schaerbeek: S.M. Leophat THV / spoorverbinding – liaison ferroviaire Brugge: Hanzepark, 2 gebouwen – bâtiments C en/et E – 34 appartementen - appartements 5. Kallo: S.M. Locobouw THV / Liefkenshoekspoortunnel – tunnel ferroviaire du Liefkenshoek 6. Evere: NAVO – OTAN – bouwen van een nieuwe hoofdzetel – construction du nouveau quartier général (Architect: Internationaal consortium van studiebureau’s SOM-ASSAR (C.D.T.) 7. Sint – Niklaas: OCMW – CPAS St-Niklaas / bouwen van een woon-zorgcentrum – construction d’un centre de séjour 8. Gent – Gand: The Loop / bouw van de tweede brug over de Pégoudlaan – construction du deuxième pont sur la Pégoudlaan 9. Zwijndrecht: Ineos / bouwen van een betonnen tank voor opslag Ethyleen – construction d’un citerne à béton (dans laquelle est incorporée la citerne métallique contenant l’éthylène) 10. Leuven – Louvain: Remy II / kantoorgebouw – immeuble de bureaux 11. Zaventem: Diabolo (S.M. Dialink THV), noordelijke spoor- en wegenontsluiting van de luchthaven van Zaventem / désenclavement ferroviaire et routier au nord de l’aéroport de Zaventem 12. Boom: Den Brandt – OCMW – CPAS / ombouw voormalig ziekenhuis tot een modern servicecentrum – Transformation d’un ancien hôpital en un centre moderne de services
22 13. Jette - Infrabel: verwezenlijken van een nieuwe onderdoorgang onder de sporen, verhoging en aanpassingen perrons – réalisation d’un nouveau passage sous les voies, rehaussement et aménagement des quais 14. Neder-over-Heembeek: Bruyn West – Ouest / bouwen van 79 woningen – construction de 79 logements 15. Drongen - Infrabel: Aanleg 3de en 4de spoor tussen Gent St. Pieters en Landegem – placement des 3ème et 4ème voies entre Gent St. Pieters et Landegem 16. Denderleeuw – Geraardsbergen: verhogen van perrons in stations en stopplaatsen – rehaussement des quais dans les gares et haltes 17. Mechelen – Malines: Caserne de Dossin kazerne / nieuwbouw en renovatie museum 18. Rixensart – Profondsart: Tuc Rail / infrawerken voor het GEN - travaux infra pour le RER 19. Oostkamp: Oostcampus / nieuw bestuurs- en dienstencentrum voor de gemeente en het OCMW – nouveau centre de services pour la commune et le CPAS 20. Ottignies: Portieken - Portiques / plaatsen van bovenleiding- en signalisatieportieken – placement de portiques pour les caténaires et la signalisation 21. Willebroek: bouwen van een administratief centrum – construction d’un centre administratif 22. Leuven – Louvain: Vander Elst / bouwen van een kantoorgebouw – construction d’un immeuble de bureaux
23
zij kwamen in dienst: sont entré(e)s en service: De Keyser Marc (werfleider/conducteur), Feys Fien (werkvoorbereider/technicien de chantier), Vangerven Kenneth (werkvoorbereider/technicien de chantier), Weyts Elio (werkvoorbereider/technicien de chantier), Ardalic Dragana (ingenieur studiedienst/ingénieur bureau d’étude), Amys Dries (werkvoorbereider/technicien de chantier), Merrie Luc (manager technieken), De Houwer Sam (werfleider/conducteur), Saeys Frank (werkvoorbereider/technicien de chantier), Modde Wesley (handlanger - manœuvre), De Backer Yvan (bekister/coffreur), Coban Osman (bekister/coffreur), Blondeel Jens (hulpbekister / aide-coffreur), Parello Salvatore (bekister /coffreur), Terrasi Patrizio (bekister/coffreur), Messina Francesco (bekister/coffreur), Pisciotto Mario (bekister/coffreur), Marinelli Vincenzo (ploegbaas bekister/chef d’équipe coffreur), Marinelli Allesio (handlanger/manœuvre) Wij wensen iedereen succes met de job. Nous leur souhaitons plein succès dans leurs fonctions.
zij mochten een kindje verwelkomen: ont eu la joie d’accueillir un petit: Safae (van/de Allali Halima), Marie-Hélène (van/de Demuynck Davy), Kate (van/de De Brabanter William), Vince (van/de Vervoort Davy), Fien (van/de Heeren Frederik), Olivia (van/de Merckx Marie & Van Vooren John), Adam (van/de Choukri Mohammed), Ettore (van/de Lagana Antonino), Soufiane (van/de Bouraq Hassan), Feribe Busra en/et Fatih Berk (van/de Coban Osman), Lamine (van/de Fofana Cheick Ahmed), Xander (van/de Marghem Paul) Onze hartelijke felicitaties aan alle mama’s en papa’s. Toutes nos félicitations aux mamans et aux papas.
zij gingen op pensioen: ont pris leur retraite: Mahieu Luc (werfleider/conducteur) Blieck Roger (betonwerker/bétonneur), Azaoum Amar (betonwerker/bétonneur), Dhondt Yvan (ijzervlechter/ferrailleur), Genitello Erwin (bekister/coffreur), Van Dessel Wilfried (bekister/coffreur), Vancauwenbergh Eduardus (bekister/coffreur), Telefono Alfredo (bekister/coffreur) Wij danken hen voor hun jarenlange inzet en wensen hen nog veel jaren van zalig (n)iets doen. Nous les remercions de leur longue collaboration et leur souhaitons de belles années de loisirs.
24
In memoriam Jean-François Permentier
Jean-François Permentier
Jean-François zullen we blijven herinneren als een bescheiden man, goed van inborst, een noeste werker, plichtsbewust. Trouw aan zijn werkgever, collegiaal met zijn ploegmaten en graag werkend voor zijn meestergast Roger.
Nous nous souviendrons de Jean-François, non seulement un homme discret et bon mais également un travailleur assidu et consciencieux. Un travailleur loyal, un collègue sympathique, un homme qui aimait travailler en étroite collaboration avec son chef d’équipe Roger.
13 augustus 1969 – 29 september 2011
Zijn dagelijkse trip bracht hem steeds naar een werf, de grootste in zijn loopbaan was het Diaboloproject. Jean-François was bouwvakker door en door, hij was fier op zijn beroep van ijzervlechter. Hij kon tevreden en voldaan toekijken als hij zijn wapening zag verdwijnen onder een laag beton. Jean-François was een goede, zorgende vader, een liefhebbende man voor zijn vriendin, een sociaal ingesteld persoon. Dit bewees hij door zijn inzet bij de vorming van jonge voetballertjes. Jean-François bouwde voor ons mee aan de grote mobiliteitsprojecten van het moment, aan locaties waar mensen een bestemming zoeken via de luchthaven of het station, als toerist of als pendelaar, voor ver weg of dicht bij. Jette was het eindstation van Jean-François. Al uw werkmakkers zullen ‘station Jette’ in het diepst van hun hart meedragen als ‘het station van Jean-François’. Waarde collega, wij blijven jou dankbaar omdat wij met jou op weg mochten gaan. Bedankt voor alles dat wij van jou mochten ontvangen, rust in vrede.
13 août 1969 – 29 septembre 2011
Tous les jours il se rendait sur chantier. Le projet Diabolo était le plus important de sa carrière. Jean-François, un ouvrier de la construction dans l’âme. Il était fier d’être ferrailleur. Il regardait avec un air satisfait et comblé disparaître ses armatures sous une couche de béton. Jean-François était un père attentionné et un homme aimant, toujours prêt à aider et écouter les autres. La formation de jeunes footballeurs lui tenait à cœur. Jean-François était un maillon dans notre chaîne: il collaborait à la réalisation de grands projets de mobilité, des aéroports ou des gares si caractéristiques pour notre monde toujours en mouvement où les gens se croisent en route vers des destins lointains ou proches, des lieux de détente ou des milieux de travail. Le voyage de Jean-François s’est arrêté à Jette. Pour nous, ses collègues, dans notre tête et notre cœur, Jette sera toujours lié à Jean-Francois. Cher collègue, nous te remercions infiniment de nous avoir accompagnés sur notre route. Merci pour tout. Repose en paix.
25
Op pensioen - A la retraite 2 vakbondsafgevaardigden zijn recent op pensioen gegaan. Het zijn Wilfried Van Dessel van het ABVV rechts op de foto en Erwin Genitello van het ACLVB. Wilfried was sinds 19 februari 1979 in dienst van de vennootschap en Erwin sinds 18 februari 2002. Wij danken hen voor hun inzet als vakbondsafgevaardigde en personeelslid en wensen hen het allerbeste toe.
Meneertje Ritueel Wat was het weer wroeten in 2011, de dagen vlogen voorbij. De tijd van opstaan en slapengaan lijkt naar elkaar toe te groeien. De feestdagen Nieuwjaar en Pasen, nochtans de langste periode zonder vaste vakantiedag, zitten elkaar op de hielen. Deux délégués syndicaux ont récemment pris leur pension. Il s’agit de Wilfried Van Dessel de l’ABVV, (à droite sur la photo) et de Erwin Genitello de l’ACLVB. Wilfried était au service de la société depuis le 19 février 1979 et Erwin depuis le 18 février 2002. Nous les remercions pour leur engagement en qualité de délégué et de membre du personnel et leur souhaitons le meilleur à tous deux !
26
Wakker worden, het badkamerritueel, auto in, het fileleed met lede ogen aanschouwen, toch op tijd – of net niet – op de werkplek verschijnen. Knopje van de computer aan, vlug de mails lezen en ‘to do’ niet vergeten te openen. Snel een kop hete koffie - tenminste als het machien werkt - achterover slaan, een vergadering bijwonen, een collega te woord staan, calculeren, een tekst vertalen, facturen verwerken, een arbeider helpen met zijn stempelbrief, er voor zorgen dat de torenkraanmachinist op de juist werf toekomt, een boterham om 9 uur, een telefoontje naar BAM Mat: waar blijft die pomp?, beton afroepen, plan lezen, gewerkte uren bijhouden, het bekistingspaneel tot op de millimeter neerpoten, de dagproductie bijwerken, een lading verkeerde prefabelementen terug naar af, lap.. en morgen is er toolbox en, en, en ... Thuiskomen, moe, de innerlijke mens versterken, weerom het badkamerritueel, neerploffen in de zetel, korte tijd daarna de snurkdecibels produceren waarmee men de huisgenoten alleen maar ergert. Zou je niet beter de bedstee opzoeken is de prangende vraag, zeg bevel! Want morgen is hij er weer, Meneertje Ritueel.
2012
Adieu 2011
Hij blijft het uithouden, mijn ouwerwets wekkertje, het wekt zelfs Meneertje Ritueel! Hup we beginnen er weer aan. Gelukkig is er de radio die voor de nodige afleiding zorgt. Hippe muziek maakt het autoverblijf aangenaam. Nieuws op het uur en een nieuwsflits tussendoor zorgt voor de nodige afwisseling. De aangename stem van de nieuwslezer verzacht de boodschap die hij of zij brengt en veelal is deze triest: van slechte beursnoteringen, moeilijke onderhandelingen, een aardbeving, een vliegtuigcrash, een koning die kwaad is op zijn zoon, man, man , man… miserie, miserie! Hola, een nieuwe aflevering van het Oosterweelfeuilleton meldt zich aan, wij als mannen van den bouw spitsen de oren… is er soms een nieuw project in het vooruitzicht? Neen, op dat vlak mogen wij niet aan de klaagmuur gaan staan. Ons bedrijf, wij dus, zorgt er voor dat de orderportefeuille net geen obesitasverschijnselen vertoond.
De sleur van elke dag houdt even op als de jaarlijkse juli-uittocht op dreef komt, ook dit jaar was dat niet anders, ’t is welverdiend vinden we met z’n allen! Maar het nieuws? Die mannen zitten niet stil, dat blijft, elke dag komt het als een orkaan over ons heen, van de Cadel Evans die in ’t geel staat te blinken op een Parijs’ podiumpje tot Novak Djokovic die Wimbledon wint, de goed-nieuws-categorie dus. Echter vrijwel onmiddellijk overschaduwt door de dramatische gebeurtenissen op de Pukkelpopweide in Hasselt en de – er zijn geen woorden voor – aanslagen in Oslo, Utoya en recent nog in Luik. Ook deze jongens en meisjes hadden maar één doel voor ogen: bouwen aan de toekomst. Wij van de bouw doen het elke dag, letterlijk, wij deden het in 2011 en we zullen het in 2012 blijven doen, elke dag opnieuw in samenwerking met Meneertje Ritueel, maar steeds met één woord in onze gedachten en dat is ‘liefde’; liefde voor het vak, liefde voor ons werk, liefde voor hen waarmee we dagelijks op de werkvloer staan, liefde voor hen waarbij we thuiskomen.
Adieu 2011, met veel liefde gaan we 2012 tegemoet, ik wens het elk van u.
Danny Standaert
Monsieur Routine On a bien trimé en 2011 et les jours se sont envolés. Coucher et lever semblent se confondre. Nouvel An et Pâques se talonnent, alors que la plus longue période de l’année sans jour férié les sépare ! Réveil, rituel de la salle de bains, en voiture, embouteillages évalués les yeux vides, à l’heure tout de même - ou juste trop tard – on s’attelle à la tâche. Allumer l’ordinateur, lire rapidement les mails et ne pas oublier d’ouvrir le « to do ». Vite une tasse de café chaud – du moins quand la machine fonctionne – l’avaler en troisième vitesse, assister à une réunion, dire un mot à un collègue, calculer, traduire un texte, établir des factures, aider un ouvrier pour ses papiers de chômage, veiller à ce que le grutier arrive sur le bon chantier, une petite tartine à 9h, un coup de fil à BAM Mat: où reste cette pompe? Commander du béton, lire un plan, suivre la production journalière, ajuster un panneau de coffrage au millimètre près, renvoyer un chargement d’éléments préfabriqués défectueux, zut alors … et demain il y a un toolbox et, et, et ... Arriver à la maison fatigué, se sustenter pour reprendre quelques forces, nouveau rituel de la salle de bains, s’effondrer dans un fauteuil et émettre peu après des ronflements dont les décibels ne font qu’agacer l’entourage. Ne ferait-on pas mieux d’aller se coucher? Suggestion appuyée, voire imposée! En effet, demain il sera de retour, Monsieur Routine. Il est insupportable mon antique réveil, il réveille même Monsieur Routine! Hop on recommence. Heureusement il y a la radio qui procure un peu de distraction.
Une musique branchée rend le séjour en voiture agréable. Les nouvelles à l’heure et les flashs qui alternent assurent le suivi de l’actualité. La voix agréable d’un présentateur distille les informations, souvent tristes malheureusement: mauvais résultats en bourse, tractations difficiles, tremblement de terre, crash d’avion, roi en bisbille avec son fils, … misère de misère ! Quoi, un nouvel épisode du feuilleton Oosterweel s’annonce ? en tant que professionnel de la construction, tendons l’oreille… Y aurait-il un nouveau projet dans l’air ? Non, dans ce domaine, nous n’avons pas à nous lamenter. Notre société - nous donc - veille à ce que le carnet de commandes se maintienne … tout juste à la limite de l’obésité. La routine s’interrompt lorsque l’exode annuel de juillet point à l’horizon, cette année comme les autres, et nous trouvons tous que c’est bien mérité ! Mais quoi de neuf ? Les hommes ne restent pas tranquilles, chaque jour nous tombe dessus comme un ouragan, de Cadel Evans qui, tout en jaune, brille sur un podium parisien à Novak Djokovic qui a gagné Wimbledon, dans la catégorie des bonnes nouvelles donc. Immédiatement assombrie, il est vrai, par les événements dramatiques du Pukkelpopweide à Hasselt et les attentats – il n’y a pas d’autre mot – d’Oslo, Utoya et tout récemment encore de Liège. Tous ces jeunes gens n’avaient qu’un seul but en tête: construire l’avenir. Nous, gens de la construction, le faisons littéralement chaque jour, nous l’avons fait en 2011 et continuerons à le faire en 2012, chaque jour à nouveau, en collaboration avec Monsieur Routine, mais toujours avec un mot en tête: ‘amour’, amour du métier, amour du travail accompli, amour pour ceux qui chaque jour foulent le même sol au travail, amour pour ceux que nous retrouvons le soir. Adieu 2011, cheminons ensemble vers 2012 avec beaucoup d’amour, c’est ce que je souhaite à chacun d’entre vous.
Danny Standaert
27
Brug over Albertkanaal in Riemst – Vroenhoven Pont sur le canal Albert à Riemst – Vroenhoven
nv/sa, Avenue A. Van Osslaan 1, B2, B-1120 Brussel-Bruxelles T: 02/719.46.11 - F: 02/725.04.61