Turkije, Side 7 t/m 23 oktober 2012 Na een hectische zomer en ook nog eens met niet al te veel mooi weer besloten we toch maar in de herfst de zon op te zoeken. Dit keer werd het een paar weekjes later dan vorige jaren en het werd weer Side aan de Turkse Rivièra. Nu hadden we gekozen om eens niet in zo’n groot kolossaal ressort te verblijven, maar voor Can Garden Beach, een hotel(letje) in de plaats Side zelf.
Bij dit hotel was ons de bouw van de kamers opgevallen. Het waren allemaal los van elkaar staande huisjes, wat er knus uitzag. Dat en de aanbevelingen gaven de doorslag bij de keuze.
Pagina 1 van 10
Zaterdag 06 oktober 2012 Onze koffers zijn zo goed als gepakt en nou hebben we het al eens gek gemaakt, maar dit is eigenlijk te gek voor woorden. Gisteravond belde Henk (de broer van Elly) met de vraag of wij wat advies konden geven over hetzij de Dominicaanse Republiek, Mexico en/of Cuba. Normaal gaan zij met de jaarwisseling richting Egypte, maar zij wilden ook wel eens wat anders. Van het een kwam het ander en na wat heen en weer gebabbel kwam Mexico als voorkeur naar boven. Laat dat nou net ook bij ons voor half januari aanstaande op het verlanglijstje staan. Vandaag de knoop doorgehakt en geboekt. Wij hier bij “ons reisbureau” en zij in Putten. Lekker vooruitzicht toch weer. Zondag 07 oktober 2012 Natuurlijk is het vroeg dag en we gaan dan ook met de eerste bus van net na achten richting Leiden. Het inchecken op Schiphol gaat soepeltjes, alleen bij het afgeven van de koffers staat een kleine rij. Dan even een bak koffie halen in het Touch Down restaurant, waar we bij het afrekenen begroet worden met “hé mensen van de D.E. koffie”. Na de koffie toch maar gelijk door de pas kontrole. Wij kunnen door de elektronische kontrole en hoeven dus niet in de rij te staan. Na wat op zijn Hollands gewinkeld te hebben in de taxfree winkeltjes naar de gate en daar nog even rondgehangen om naar de aankomende en vertrekkende vliegtuigen te kijken. We vertrekken op tijd met de PH-OYI, waar we begin vorig jaar ook in gevlogen hebben richting Dominicaanse Republiek. Na een rustige vlucht landden we op tijd en kunnen we ons visum “kopen”. Voor ons staat een gezin met een klein kind en die krijgt het visum stempel ook op zijn hand. Maarten zou Maarten niet zijn om aan te duiden dat Elly dat ook wel wil. Die ”visumverkoper” is in een vrolijke bui en zo krijgt zij dus die stempel ook.
Maarten dacht er onder uit te komen maar die vlieger ging niet. Ook hij werd “gestempeld”
Na dit stempelen en de pas kontrole op naar de balie van Holland International / Arke om de welkomstpapieren op te halen en te horen welke bus ons naar Side zal brengen en waar we die kunnen vinden. Het wachten voordat we wegrijden duurt iets meer dan een uur en de rit duurt toch ook zo’n anderhalf uur. Het is daar een uur later dan bij ons en zo we komen in het donker aan op de plek van bestemming. Bij het inchecken staat de familie die gelijk met ons aangekomen is naast ons en dan weet je toch niet wat je hoort als zij als “Vos” inchecken. Gelukkig leverde dat geen problemen op. Wij worden begeleid naar “ons bungalowtje” en koffers worden netjes binnen gezet. De plattegrond die we bij het inchecken gekregen hebben ziet er makkelijk uit, maar in het donker (natuurlijk is er wel wat verlichting) is het toch wel even zoeken. Het blijkt ook tijdens de volgende dagen dat wij niet de enigen zijn die de eerste dag(en) lopen te zoeken om onze weg te vinden. Na het diner nog even de benen strekken en een frisse neus halen en dan is het een lange dag geweest. Maandag 08 oktober 2012 De kamer is voorzien van een waterkoker, koppies, koffie thee en suiker en dus beginnen we de dag met een koppie thee (uiteraard op bed). Dan douchen, koffers uitpakken en richting ontbijt. Nu het licht begint te worden ziet het er buiten toch iets anders uit dan op de plaatjes van de reisfolder. Die foto’s zijn beslist van een aantal jaar geleden, want alles is redelijk dicht begroeid en elk huisje staat bijna volledig in de schaduw. Het heeft wel iets! Voordat we naar buiten gingen hebben we eerst maar de plattegrond bestudeert en steken die voor alle zekerheid maar op zak. Wij hebben bungalowtje nr. 1533 (helemaal rechtsonder in de hoek). Pagina 2 van 10
De wandeling van 1533 naar het restaurant (bij “the Beach”) is afdalend, maar terug is toch een beste klim en dat voel je elke keer weer aan de benen. Zo wandelend zie je her en der mensen buiten hun bungalowtje koffie of thee drinken. Dat alles komt heel gemoedelijk over en je hoort alleen maar “Guten Morgen” en “Goeie Morgen”. Later hoorden we dat de eigenaar geen “Oostblokkers” als gast wilde hebben. Het ontbijt mankeert niets aan en vanaf het terras bij het restaurant hebben we een fantastisch uitzicht. Op het terras (“beach bar”) nog even genietend van een bakkie koffie schrijft Elly al vast de eerste indrukken op in het Pagina 3 van 10
“dagboekje”. Na het welkomstpraatje van de hostess zijn we de promenade afgelopen. Je loopt zo een eind weg. Natuurlijk onderweg gefotografeerd en dan terug naar het terras. Hoogste tijd voor een koud biertje, dan lunchen en siësta bij het zwembad net achter de lobby. Dit zwembad is niet al te groot en is overal even diep (1.50m). Daarnaast is een peuterbadje. Op de plattegrond staat een ”eilandje” afgebeeld, maar dat is er niet. Voor 16:00 uur even in zee gestaan met de kleine “hapgrage” visjes om je benen. Zo krijgen we een gratis huidpeeling. Natuurlijk is het om 16:00 uur het bekende “koffie en koek gebeuren”. Altijd lekker die snacks en dit keer helemaal, want er zijn pannenkoekjes. Overheerlijk deeg en voor ons met kaneelsuiker. Het werd er niet één maar meestal twee en soms zelfs meer. Om die calorieën er een beetje uit te lopen zijn we maar een stukje gaan lopen. Wanneer je de straat bij de hoofdingang oversteekt sta je zo in de overblijfselen van de tempel van Apollo. Wat ons opviel ten opzichte van ons vorige bezoek was dat er veel delen gerangschikt lagen. Men is druk bezig met het restaureren. Tenslotte is Side de enige plek in Turkije waar systematisch opgravingen worden verricht. Veel stukken gefotografeerd en dat zou de komende twee weken ook gebeuren. Net na 19:00 uur zitten we aan tafel en Maarten zit achter de spruitjes. Ja die krijgt ie thuis niet hè. Na het diner de boulevard afgelopen en de vele winkeltjes (veel van hetzelfde) en Elly heeft voor morgen een afspraak gemaakt bij een hamam. Bij de animatie in het amfitheater, pal achter ons bungalowtje is het gezellig. Hier worden, m.u.v. de zondagavond, van 20:30 tot ongeveer 22:30 uur shows gegeven. Daarna is het over en sluiten voor vandaag. Dinsdag 09 oktober 2012 Tegen een uur of zeven worden we gewekt door onweer. Na ons ochtend ritueel wandelen we richting restaurant voor het ontbijt. Het is fris maar gelukkig droog. De tafeltjes in het buiteneetgedeelte (ja, ja je zal dat woord maar kunnen maken in wordview, of Scrabble) zijn met zeilen afgedekt. Men verwacht blijkbaar ook regen. Tijdens het ontbijt komt de zon door en omdat het nog fris is besluiten we om weer tussen de overblijfselen te struinen. Er zo tussen doorlopend vraag je je toch wel af hoe men zo’n paar duizend jaar geleden dit zo in elkaar heeft weten te zetten. Na tienen met een bakkie leut een paar vrije strandstoelen opgezocht en genoten van alles om ons heen. Zo genieten we van een twee- en driemaster met gehesen zeilen die vlak voor de kust het anker hebben laten vallen en van de op de boulevard paraderende toeristen (heerlijk dat mensen kijken). Na de lunch gaat Elly naar de hamam afspraak en Maarten zoekt een plekje bij het zwembad. Elly komt tegen snack tijd verkwikt en als nieuw terug en laten we ons die pannenkoekjes weer smaken. Dan nog even bij het zwembad van de zon genieten en ja wel hoor, het zal wel door de ontspanning komen, maar Maarten is weer in dromenland. Voor het diner ons lekker opgefrist en na het eten nog een wandeling gemaakt. Even terug naar de hamam om de afspraak voor een dag voor vertrek te maken. In diezelfde winkelstraat zit ook een bikini shop. Hier naar binnen en er één en nog een broekje gekocht. Hier werd Elly echt fantastisch geholpen. Terug naar de “beach bar” voor koffie en een biertje. In de verte rommelde het al een tijdje en toen het, wat de flitsen en donderklappen, te spannend werd zijn we maar naar “ons huisje” gegaan, want de regen kon niet uitblijven en nou dat deed die dan ook niet. Morgen weer een dag.
Pagina 4 van 10
Woensdag 10 oktober 2012 Jessie is jarig, alweer 4. Hiep hiep. Straks een SMS-je sturen, maar nog even wachten want het is in Holland pas zeven uur. Ontbijten en de rest van de morgen lekker op het strand op een bedje gelegen. Tegen lunchtijd begint het dusdanig te betrekken dat de regen niet lang op zich zal laten wachten en dat deed die dan ook niet. Met, slechts af en toe een heel kleine tussenpoos, kwam het met bakken uit de lucht en dat heeft tot ver in de nacht aangehouden. Met regen is er weinig te beleven op dit ressort. Donderdag 11 oktober 2012 We zijn vroeg op en een blik naar buiten laat een blauwe lucht zien. Na het ontbijt de “wandelstiefeltjes” aan en lopen. We lopen en het is nu al 20° met de zon in onze rug de hele boulevard af en dat is bijna anderhalf uur. Aan het eind van die boulevard is een klein stroompje en daar gaat de boulevard over in het (strand)zand. Hier besluiten we maar terug te gaan. Hier fotograferen we een visser en een vrouwtje wat haar laatste spulletjes verkoopt voordat het seizoen sluit. Hier koopt Elly een armbandje
Tegen de klok van elf zijn we, flink bezweet en dat is niet zo gek wanneer je bedenkt dat het al 32° is, terug bij de “beach bar”. Hier gaan we onder de grote zonneluifel zitten en dan is het koffie voor Elly en het biertje dat er bij Maarten sissend in gaat. We zoeken een plekje in de schaduw bij het zwembad en blijven daar tot na de “pannenkoekjes” hangen. Dan naar het strand om nog een uurtje van de zon en zee te genieten. Door de bewolking die aan de horizon opkomt kunnen we weer geen mooie foto’s maken van de “son die in de see sakt”. Vrijdag 12 oktober 2012 We zitten om 7 uur al aan het ontbijt en slenteren, voordat we een plekje bij het zwembad opzoeken, eerst nog even over het ressort. De stoelgang van ons beiden is vandaag niet zo als het zou moeten zijn en we blijven dus maar in de buurt. Ach hier bij het zwembad in de schaduw is het heel goed uit te houden. Na de middag snack nog een poosje aan het strand doorgebracht. Na het diner maar geen wandeling gemaakt en weer eens als vanouds lekker op bed liggen lezen. In het amfitheater naast ons wordt een voetbalwedstrijd Duitsland tegen, ja tegen wie eigenlijk op een groot beeldscherm getoond. Het is duidelijk te merken dat er veel Duitsers zijn, vooral bij de drie doelpunten die zij scoren. Door het uur tijdverschil is de wedstrijd pas om half twaalf afgelopen en keert de rust terug. Zaterdag 13 oktober 2012 In de vroege ochtend naar het winkelcentrum bij de haven gelopen. De winkeliers maken hun zaakjes weer schoon en stallen de spulletjes weer uit. Nu het nog zo rustig is kunnen we wat foto’s maken zonder dat er (veel) vakantiegangers op staan. Terug naar het ressort en daar weer een plekje gezocht bij het zwembad. Met een boeiend boek in onze handen is het zo weer lunchtijd, siësta, pannenkoekjestijd. Daarna naar het strand en in zee. ’s Avonds na de warme hap weer een stukje wandelen en Maarten weet Elly richting bikinishop te loodsen, Pagina 5 van 10
onder het mom van die “mama” weet precies wat je hebben moet en thuis ben je al tijden aan het zoeken. Dus is er nog één gekocht. Na het “a ram sam sam” van de kinderdisco gaat het licht voor ons uit. Zondag 14 oktober 2012 Ook vandaag zijn we alweer vroeg wakker. Het schemert nog en na het dagelijkse kopje thee op bed komt Maarten tot de konklusie dat het zondag moet zijn met andere woorden de rustdag (alsof dat niet voor alle andere dagen geldt?). Ontbijt met croissantje, koffie, brood met omeletje ham/kaas/champignons/ui en yoghurt met vruchtjes beginnen we rustig. Daarna wat wandelen, foto’s maken, zwemmen, zonnen, eten en drinken. Alomvattend doen we waar we voor gekomen zijn. Maandag 15 oktober 2012 Na een vroeg ontbijt, je zou het bijna niet geloven maar er zijn nog meer “early birds” gaan we weer aan de wandel. Het is buiten dan nog heerlijk rustig en we schieten weer een flink aantal foto’s zonder hinderlijke “piepeltjes” die anders voor de lens komen. Na iets meer dan twee uur terug en met koffie en een dik boek een schaduw plekje bij het zwembad opgezocht. Zo links en rechts nemen we afscheid van mensen, die we hier ontmoet hebben. Tja dan realiseren we ons dat wij er ook al weer een week op hebben zitten. Er komen nog wel nieuw gasten aan al merken we wel dat het rustiger wordt. Het seizoen loopt op zijn einde hier en het ressort sluit op 7 november aanstaande voor het winterseizoen. Dinsdag 16 oktober 2012 Nachtrust krijgen we wel, maar elke nacht worden we toch wel een paar keer wakker van kattengejank, het blaffen van honden en ’s morgens om zes uur al door de elektronisch versterkte stem van een imam. Op dat moment beginnen op het ressort ook de werkzaamheden en dringt het geluid van de wasserij ook tot ons door. Het is weer eens wat anders dan het gerinkel van een wekker toch? Na het ontbijt weer een eindje lopen en gaan de hoofduitgang uit en lopen de “wildernis” in. We komen langs een plek die men hier gebruikt als stortplaats en dan langs een voetbalveld (de gele V rechts), waar we deze foto nemen.
Pagina 6 van 10
Zouden de toeschouwers iets van een wedstrijd meekrijgen?
Na dit voetbalveld gaan we richting zee en dat is duinheuveltje(s) op en duinheuveltje(s) af. We volgen maar wat voet afdrukken die er zo staan want een echt pad is er niet. Vanaf het gele “kroontje” zijn we kris kras tussen de overblijfselen van de tempel weer terug gelopen naar het beginpunt. Na een goeie anderhalf uur zitten we weer met een drankje op ons “eigen schaduwplekje” bij het zwembad. Onze benen en voeten hebben het na die duinwandeling wel gehad en dat laten ze goed blijken. Voor de rest van de dag dragen ze ons nog net richting eten, drinken en bed. Woensdag 17 oktober 2012 Na het ontbijt, met weer ieder een ander boek, een plekje uitgezocht bij het zwembad en laten de dag over ons heen komen. Zon, warm en uren genieten en gasten zien vertrekken naar het naar verluid koude en natte Nederland. Allebei zijn we bekaf. Is dat van het niets doen of zit de wandeling van gisteren nog in de benen? We liggen vroeg in bed, maar besluiten om er toch nog even uit te gaan om naar de animatie te kijken. Ze voeren leuke en grappige sketches uit. Na de show gaat het licht in het amfitheater uit en bij ons ook. Donderdag 18 oktober 2012 Na de gebruikelijke opstart geluiden van de dag op naar het ontbijt. Het waait iets, maar dan ook iets en het beloofd weer een heel warme dag te worden. Al met al tot nu toe een klein beetje regen gehad. Zo’n opmerking is natuurlijk vragen om…., juist! We komen bij de receptie om de boeken om te ruilen en zien daar een briefje hangen met de mededeling dat er voor zaterdagavond in verband met het te verwachten slechte niet gereserveerd kan worden voor het a la carte eten. Deze a la carte maaltijden worden (normaal) in de buitenrestaurants geserveerd. We gaan aan de wandel richting Side en slenteren door allerlei achteraf straatjes en komen zo bij ommuurde plek met een mooi hekwerk uit. Door dit hekwerk kijkend zien we een fraai huis in een prachtig onderhouden tuin. Dit huis en deze tuin zijn een kontrast met de omgeving. De man in de tuin ziet ons kijken en begroet ons vriendelijk en nodigt ons uit om de tuin te bezichtigen. Hij blijkt de “huismeester” te zijn en leidt ons rond. Hij vertelt dat de eigenaar een paar van dit soort huizen her en der in Turkije bezit en zelf in Istanboel woont. Hij heeft er helemaal geen probleem mee dat wij hier foto’s maken en na een klein kwartier gezellig “Duits en Engels” gebrabbel nemen wij afscheid van deze vriendelijke baas. Gedreven door de warmte gaan we terug en het is de hoogste tijd om het vochtverlies weer aan te zuiveren. De rest van de dag brengen we zoveel mogelijk in de schaduw door. Vrijdag 19 oktober 2012 Na het ontbijt weer aan de wandel en om acht uur is het al 20°. Het is heerlijk rustig op de boulevard wat wandelaars betreft. Na tienen zijn we terug bij “ons terras”. Voor Maarten was Pagina 7 van 10
de terugweg, bij een temperatuur van 28°, blijkbaar een hele opgave want het zweet gutste van zijn hoofd en is het biertje meer dan welkom. Na een verfrissende duik in het echt koude water van het zwembad is het goed toeven in de schaduw. Het is nu net als de voorgaande dagen dat de temperatuur tegen het middaguur al ruim boven de 30° uitkomt. Gelukkig komt er nu een zuinig windje opzetten wat nu een beetje verkoeling brengt. Boven het Taurus gebergte hangt aardig wat dreigende bewolking, die – gelukkig - tergend langzaam onze kant opkomt. Voordat we aanschuiven aan het diner is die bewolking opgelost en na het eten weer een wandelingetje en koffie/biertje op het strandterras. Daarna naar de Turkse avondshow in het amfitheater gaan kijken. Volksdans en natuurlijk mocht een buikdanseres niet ontbreken. Zaterdag 20 oktober 2012 Na het ontbijt en zo tegen acht uur gaan we een plekje bij het zwembad regelen. Dit keer om een Duits stel een beetje dwars te zitten. Zij reserveren elke dag vier ligbedjes, waaronder het beste schaduwplekje. Dat schaduwplekje blijft dan een paar uur onbezet. Nou daar steken wij vandaag maar eens een paar “handdoeken” voor. De hoteldames zijn net begonnen met de kussens op de bedjes te leggen wanneer we bij dat favoriete plekje komen. Eerder deze week had Maarten ze al eens een paar kussens uit handen genomen en zelf op de bedjes gelegd, maar daar kreeg hij nu de kans niet voor. Met een brede lach worden door “zijn harem” de kussens voor ons op “onze” bedjes gelegd. Nog even genoten van het gezicht van de Duitser, die zag dat zijn plekjes ingenomen waren en toen maar een klein uurtje gaan wandelen. Dat uurtje was genoeg, want de temperatuur was al rap naar de 33° opgelopen. Het is goed te merken dat er al veel gasten weg zijn. Volgens één van de dames van het animatieteam zijn er nog maar zo’n 400 gasten. Wij hebben het goed naar onze zin, wat wil je ook zonnig met een heerlijke temperatuur die meewerkt aan onze luiheid. Een hapje en drankje op zijn tijd en wat willen we dan nog meer? Na het avondeten door het Side centrum gewandeld. Op de terugweg nog een paar foto’s gemaakt, o.a. deze voor de verzameling van Elly haar “stilletjes”.
Zondag 21 oktober 2012 Deze rustdag begint om zes uur al met het “gezang” van de imam met een bijval van hondengeblaf. Dat alles wordt nog eens overstemd door donder, want het onweert best. We horen ook deuren dichtslaan en daarna het rollen van koffer(tje)s. Gelukkig lukt het ons om toch nog een uurtje te slapen. Richting ontbijt is het dit keer gewoon fris en bewolkt. Het rommelt in de verte nog steeds. We nemen even kijkje bij de receptie, waar onze terugvlucht Pagina 8 van 10
voor aanstaande dinsdag al aangegeven staat. Er vallen een paar druppels, maar dat is dan ook alles. De bewolking breekt en wanneer de zon doorkomt wordt het weer “errug warrum”. Gelukkig steekt er een klein beetje wind op en dat maakt het een stuk aangenamer. Tot na pannenkoekjestijd blijven we bij het zwembad hangen en worden door de jongens “Azat” en “Murat” van de bediening goed verzorgd. We “kleppen” wat met ze en nemen wat foto’s van hen die we wel aan hen zullen mailen. Na de pannenkoekjes, wat zijn die zelfs zonder spek, toch lekker gaan we naar het strand en nog even in zee. Tegen half zes loopt donkere bewolking onze kant op en dat beloofd wat. Om negen uur breekt de hel los het flits onafgebroken en de donderslagen volgen elkaar in rap tempo op. De grond dreunt gewoon en bij het gebergte klinkt het nog intensiever. De echo doet er nog een schepje bovenop. Dit alles gaat vergezeld van een stortvloed van water wat naar beneden komt. Ach het is toch bijna bedtijd. Dit alles heeft volgens Elly tot een uur of twee geduurd. Maarten heeft er niet veel meer van meegekregen. Maandag 22 oktober 2012 Om zeven uur is het nog droog, maar wel dreigend. Naar het ontbijt lopend spettert het een klein beetje, maar eenmaal binnen…. Lang leve de paraplu! Zou het vandaag nog opklaren en we de zon nog te zien krijgen? De korte broeken verwisselen we toch maar voor een lange broek, want het is maar 18°. Na de lunch gaat Elly naar de hamam. Maarten brengt die tijd lezend door bij de snack-/poolbar, waar “Murat” uit zich zelf hem van een biertje voorziet. Elly is, na de “schrob-, spoel- en kneedbeurt”, net op tijd terug om eindelijk die pannenkoekjesbakker op de foto te zetten en natuurlijk om er weer van te kunnen smikkelen.
Jammer hoor zo’n laatste volle vakantiedag met de regen die zo bij tijd en wijle vandaag valt en het rommelen in de bergen. Reden tot klagen hebben we toch eigenlijk niet want we hebben toch bijna alle dagen mooi weer gehad. Pagina 9 van 10
Dinsdag 23 oktober 2012 Om een uur of twee breekt het noodweer dan toch echt los. Kletterende regen, bliksemflitsen en donderslagen die elkaar binnen een mum van een tijd opvolgen. Pas tegen een uur of zes wordt het minder al gaat het in de bergen nog aardig tekeer. Het regent nog wel wanneer wij richting ontbijt gaan. Na het ontbijt de koffers zover ingepakt en dan ons maar al lezend in de lobby nog een paar uurtjes opgehouden. Voordat we uitchecken nog even onder de douche, de koffers echt gepakt en dan echt uitchecken. Voor de lunch breekt het zonnetje even door en gaan wij op het strandterras om mensen te kijken die als “uitgelaten honden” over de boulevard lopen te paraderen. Na de lunch doen we nog een dutje bij het zwembad. Wanneer het dan echt begint te waaien betekent dat er weer regen op komst is en die laat ook niet lang op zich wachten. We genieten volop van wat meerdere pannenkoekjes, want we worden 18:20 uur opgehaald. Geen diner meer voor ons dus. Keurig op tijd staat de bus voor. Wij zijn de eersten die opgehaald worden en na een rit van anderhalf uur langs de diverse hotels om de andere gasten op te pikken komen we aan op de luchthaven. Het inchecken hier gaat deze keer supersnel en zo zitten we te wachten tot we weg kunnen vliegen. Maarten loopt een paar keer rond om te zien of er nog wat te spotten valt, maar de opbrengst is mager voor hem. Om toch nog wat te eten halen we een stuk pizza en met 20 minuten vertraging vertrekken we dan met een Transavia Boeing B737-800, de PH-HSF. Woensdag 24 oktober 2012 Na een rustige vlucht van drie uur en drie kwartier komen we over Katwijk binnen en landen op de Kaagbaan. We worden op D58 geparkeerd en de bagage komt op band 17. Dat is een heel eind lopen. De koffer van Elly kwam al vrij snel op de band, maar die van Maarten kwam echt als allerlaatste. Bij Delifrance een bakkie koffie genomen en dan met de trein naar Leiden. Normaal staan er op Leiden station taxi’s zat, maar dit keer dus niet. Na een klein kwartier kwam er één en er stonden meer mensen te wachten. Met wat geluk konden wij met een ander stel, zij moesten richting Lammeschans, die taxi delen en zo waren we net na vier uur thuis. Tot Slot Het was nu eens niet een vakantie in zo’n groot ressort. De huisjes zijn klein en zijn netjes onderhouden. Er wordt dagelijks, met uitzondering van de donderdag, schoongemaakt en dat geldt ook voor de handdoeken wissel. Gelukkig hebben we op een paar dagen na geweldig weer gehad en dat is maar goed ook, want met slecht weer is er weinig te doen/beleven. Over de vriendelijkheid van het personeel niets dan lof, maar we zullen onze (eventuele) toekomstige Turkije vakanties hier niet meer boeken.
Pagina 10 van 10
