Jaaroverzicht 2012
Inhoud 04
Terugblik op 2012
Welzijn
Terugkijken op de bruisende opening van
Een mantelzorger aan het woord,
De Vecht, de NNCZ in cijfers en de NNCZ groeit!
18
column: uitdaging voor de toekomst en welzijnsactiviteiten in de woonzorgcentra.
Kleinschalig wonen
06
Wat eten we vandaag?, NNCZ in de wijk, van zorgverlener naar woonbegeleider en het interview: “Wij zouden zeker niet
25
NNCZ in beweging Nieuwe folders in de locaties en de NNCZ leert doorrrr.
terug willen!”
Veranderingen in zorg
12
ZZP ontwikkelingen, veranderingen in zorg: kansen voor de NNCZ, mobiele nachtzorg, zorg op maat in de praktijk en is er nog wel passie voor zorg als er alleen maar gekeken wordt naar ZZP’s?
11
19
26
05
14
Gewoon iets anders… Graag blikken we in dit jaaroverzicht van 2012 terug op de belangrijkste ontwikkelingen en prestaties van de NNCZ. Normaal gesproken doen wij dit alleen in een officieel document, maar wij hebben besloten om het dit jaar ook uit te brengen in een versie die iets prettiger leest. Het resultaat hiervan ligt voor u. Mocht u het officiële document ook in willen zien, dan kunt u deze vinden op www.jaarverslagenzorg.nl. Het jaar 2012 heeft veel tot stand gebracht. Zaken waar we trots op kunnen zijn. Zo is het eerste complex ter vervanging van het oude Jannes geopend; locatie De Vecht. Een imponerende opening met massale belangstelling, die zich ook in de loop van het jaar volhardde. Daarnaast is op het gebied van personeelsbeleid een opleidingsplan gerealiseerd en is ook de gezamenlijke inzet om het ziekteverzuim terug te dringen succesvol geweest. Ook ben ik blij te mogen melden dat 2012 voor alle locaties een financieel gezond jaar was! Natuurlijk kende 2012 niet enkel voorspoed. Zo is bekend geworden dat Woonconcept de voorbereidingen van alle nieuwe bouw- en onderhoudsprojecten stopt. Dit betekent voor de NNCZ dat de bouw van de locaties De Krakeel en De Kaap eerst is stop gezet. Wel hebben we goede hoop dat in de toekomst de bouw weer hervat wordt. Inmiddels zitten we alweer volop in 2013 en is ook dit jaar één met veel in het verschiet. Zo verwachten we eind augustus de nieuwe Jannes locatie ‘Wolfsbos’ te mogen openen en gaan we volop verder met het doorvoeren van de kleinschalig wonen-visie in alle woonzorgcentra. Al met al mogen we trots zijn op wat we het afgelopen jaar met de gehele NNCZ bereikt hebben. Dit geldt voor de medewerkers, maar zeker ook voor de vrijwilligers en de mantelzorgers. Ik wens u veel leesplezier.
Pieter Waninge Raad van Bestuur.
Terugblik op 2012
De NNCZ
in cijfers
Wist je dat in 2012… De NNCZ maar liefst 113 nieuwe medewerkers verwelkomd heeft? € 500.008 ,- is betaald om de gebouwen te verwarmen en verlichten? Dat was voor 2012 ruim € 1366 per dag!
75 % van de bewoners van de woonzorgcentra (intramuraal) vrouw was?
Er een verzuimpercentage van 5,5% was? Maar liefst negentien medewerkers 12,5 jaar in dienst waren?
Er in totaal 390 ouderen in de woonzorgcentra (intramuraal) van de NNCZ woonachtig waren? Er 440.763 uren aan de medewerkers van de NNCZ uitbetaald zijn? En dat als één persoon dit aantal uren op fulltime basis zou werken hij/zij hier ruim 235 jaar over doet?
Ons toegekende budget* groeide met ruim 19% ten opzichte van 2011? De gemiddelde leeftijd van de bewoners op 31 december 86 jaar was?
Vier medewerkers hun 25 jarig jubileum hebben gevierd? En dat deze medewerkers allemaal in dienst zijn bij De Zonnehof?
* Door de oplopende zorgvraag van de bewoners binnen onze organisatie is het toegekende budget verhoogd. 04
Bruisende opening De Vecht Iets later dan gepland was het begin mei dan zover; de nieuwe locatie De Vecht werd geopend. Na een zeer geslaagde schoonmaakdag, waar op de hulp van zo’n 130 vrijwilligers gerekend kon worden, was 5 mei de grote dag. In de ochtend vond de opening plaats. Genodigden werden allen hartelijk welkom geheten, waaronder de toekomstige bewoners. Na een aantal speeches werd de locatie op een feestelijke manier geopend. Ondersteboven hangend in een kroonluchter voorzag een danseres alle gasten van een glas champagne. Vervolgens werd er met alle aanwezigen een toast op een goede toekomst voor de Vecht uitgebracht. En die begon gelijk die middag al goed. Er was een overweldigende belangstelling voor de open dag. Naar schatting kwamen maar liefst 2500 mensen een kijkje nemen in het nieuwe woonzorgcentrum.
! t i e gro
De reacties waren overwegend enthousiast. Mede door deze positieve reacties en de gezellige sfeer
CZ N N Hierdoor werd De er vaker een aanleun-
kon de Vecht met een flinke dosis energie in gebruiken worden genomen.
De
woning toegewezen. Om al deze zorg te kunnen
2012
leveren zijn er in het afgelopen jaar 113 nieuwe
gegroeid. Van de 17,7 miljoen
medewerkers bijgekomen. Het ging hierbij vooral
euro omzet werd ongeveer de 10,2
om huishoudelijke medewerkers en verzorgenden,
NNCZ
miljoen
euro
besteed
aan
is
de
in
directe
maar ook voor de ondersteunende diensten zoals
zorgverlening. Voor het huren van de panden
de
werd 2,7 miljoen betaald. Het overige deel werd
personeels-
uitgegeven aan lasten zoals: voeding, energie-
leverde het toegenomen aantal zorgvragers meer
kosten, onderhoud en afschrijvingen. Door de
werk op en dus een kleine personeelsuitbreiding.
komst van de nieuwe Jannes van der Sleedenhuis-
Desalniettemin is de verhouding tussen de
locatie De Vecht in Hoogeveen is de hoeveelheid
ondersteunende
zorg die geleverd wordt aanzienlijk toegenomen.
zorgmedewerkers nog altijd in balans en zeker
Daarnaast groeiden ook WZC Beatrix en De
niet ongunstiger geworden. Verder heeft De
Zonnehof. Vooral in Haren groeide het aantal
Vecht
(thuis)zorgvragers. Een andere belangrijke factor
locatiehoofd Heidy Haandrikman en is Klaas
voor
Oosterhuis als geestelijk verzorger benoemd in
de
omzetgroei
is
de
toenemende
zorgzwaarte van bewoners, waardoor het aantal
afdelingen en
Zorgbemiddeling, salarisadministratie
afdelingen
versterking
en
gekregen
ICT,
AZR,
en
P&O
uitvoerende
van
assistent
Woonzorgcentrum De Zonnehof.
zorguren fors is toegenomen. 05
Kleinschalig wonen
06
Janneke Bult & Cheryl Prins
“ We zouden zeker
niet terug willen” In een openhartig interview delen Janneke Bult en Cheryl Prins hun persoonlijke ervaringen en meningen over werken in de huiskamers van De Vecht als verzorgende IG (VIG).
Janneke werkt al jaar binnen de
keukentafel. Cheryl: “Het geeft
NNCZ waarvan nu bijna een jaar op
gewoon een goed gevoel als bewoners
woongroep De Stuw. Bewoners van
en familieleden tevreden zijn en het
deze afdeling zijn zwaar
naar hun zin hebben.”
dementerend en gedesoriënteerd. Voorheen werkte Janneke in het
Een verschil van dag en nacht
Jannes van der Sleedenhuis aan de
Iedere woongroep is verschillend. Zo
Eisenhowerstraat waar met grote
hebben de bewoners uit de
afdelingen gewerkt wordt. ”Aan het
woongroep van Cheryl een
begin was dit heel erg wennen, maar
uiteenlopende zorgvraag van
nu vind ik het ook wel heel leuk en
dementerend tot nog goed ‘bij de
zou ik zeker niet terug willen.”
tijd’. In dat laatste geval kunnen bewoners bijvoorbeeld nog maar
Ook Cheryl, die nu bijna een jaar
slecht zien en/of horen en is het niet
werkzaam is op de eerste verdieping
langer vertrouwd dat ze thuis
van De Vecht, is erg positief over
zelfstandig blijven wonen. Vaak
kleinschalig wonen. Eerder werkte ze
verblijft het merendeel van deze
met gehandicapten en dit gebeurde
bewoners een deel van de dag in hun
ook in woongroepen. Volgens Cheryl
eigen appartement en komen ze
is kleinschalig wonen net zoals thuis,
alleen af en toe in de huiskamer om
maar dan met een grote huiskamer
een hapje te eten of iets te drinken.
en een groot gezin. Je drinkt net zo
Dat is ook meteen het grote verschil
gezellig samen een kopje thee aan de
met de woongroep van Janneke waar
07
de bewoners continu in de huiskamer intensief begeleid moeten worden. Janneke: “Ik vind het geweldig om iets voor een ander te kunnen doen. Wanneer er tijd over is gaan we bijvoorbeeld nagels lakken. Wat we kunnen doen, proberen we ook te doen. Je krijgt er zoveel liefde voor terug.” Ook al is het niet altijd gemakkelijk met zulke verschillende
“Bewoners verzorgen en mooi maken zodat ze weer goed voor de dag komen, dat geeft gewoon een goed gevoel”
mensen bij elkaar, die elkaar soms totaal niet liggen.
Meer aandacht en een persoonlijkere sfeer Met kleinschalig wonen heb je meer contact met
Elk team werkt anders, iedereen brengt eigen
bewoners en dus meer aandacht voor mensen. Je
ideeën en suggesties in. Als je ieder team bij langs
hebt te maken met een kleine groep zorgvragers
zou gaan, zou je een verschil van dag en nacht
van maximaal twaalf personen die je moet
zien. Niet alleen in aanpak, maar ook bij collega’s
verzorgen in plaats van 35 bewoners waar je even
onderling. Gaandeweg zijn de meeste
kort in- en uitloopt, zoals voorheen. Bovendien
medewerkers volgens de dames wel steeds
ben je als medewerker de hele dag aanwezig op
positiever geworden en nemen ze elkaar ook in
de woongroep waardoor je van meer dingen op
hun positiviteit mee. Ondanks dat het onderlinge
de hoogte bent. Het valt bijvoorbeeld sneller op
contact met collega’s en het assistent
als een bewoner niet lekker in z’n vel zit. De
locatiehoofd steeds vaker via de computer
manier van werken is in zoverre veranderd dat je
verloopt. Iets dat ze graag anders zouden zien.
bewoners de hele dag meemaakt en zo ook een
Ti
p
Houd er met het inroosteren rekening mee dat er tijdens het overdragen van een woongroep voldoende tijd is om een aantal zaken met collega’s door te spreken. Dan hoeft dit niet in eigen tijd te gebeuren. 08
betere band met ze kunt opbouwen. De lijnen zijn korter, niet alleen met bewoners maar ook met familieleden van bewoners. “Elke medewerker is verantwoordelijk voor een bepaalde bewoner en dat werkt gewoon erg prettig.” Doordat de teams kleiner zijn, voelen collega’s zich betrokken en kan er onderling gemakkelijker iets geregeld worden (bijvoorbeeld bij het ruilen van een dienst). Hierdoor worden de teams meer zelfsturend. Wel vinden Janneke en Cheryl dat het plaatje kleinschalig wonen op papier mooier is afgeschilderd dan het in de praktijk is. Ze hadden verwacht dat ze nu meer tijd zouden overhouden om leuke dingen met de bewoners te kunnen ondernemen, helaas is dit in de werkelijkheid anders. “Voor ons als medewerkers is het ook wel eens leuk om bewoners mee te maken tijdens een uitje, om ze te zien genieten. Dit is alleen niet altijd haalbaar.”
“Met kleinschalig wonen heb je meer contact met bewoners en dus meer aandacht voor mensen” Je hebt meer tijd voor de bewoner wanneer je zorg verleent in woongroepen, beamen zowel Janneke als Cheryl. Maar je kunt ook absoluut niet zonder de hulp van vrijwilligers. Janneke benadrukt dan ook dat de inzet van vrijwilligers echt geweldig is: “We hebben ze echt nodig. Zo simpel is het. We proberen de familie dan ook zo actief mogelijk bij de zorg te betrekken.”
Van zorgverlener naar woonbegeleider rking met het In mei 2012 is in samenwe F) het project ‘Van Europees Sociaal Fonds (ES geleider!’ afgerond. zorgverlener naar woonbe project is dat de De aanleiding voor het ESF n. Binnen de zorg kosten van de zorg toeneme k op de ligt daardoor een grote dru sproductiviteit. zorgverleners en de arbeid worden in steeds Zorg moet worden geleverd oor een grote druk krappere budgetten, waard met demotivatie op de medewerkers ontstaat als gevolg. Een en risico op tijdelijke uitval oductiviteit en toename van de arbeidspr ijds noodzakelijk -effectiviteit is dan ook enerz werkers geboeid en anderzijds moeten mede n. Het en uitgedaagd blijven worde de medewerkers belangrijkste is hierbij dat n en zich ook verantwoordelijk gaan worde n voor het verantwoordelijk gaan voele gen aan de zorgproces en actief bijdra zorgcentra. positionering van de woon rd was het De eerste stap die gezet we ten die een analyseren van de knelpun eit en -effectiviteit optimale arbeidsproductivit gelijkheden belemmeren. De verbetermo beoordeeld. werden geïnventariseerd en gelijke stappen Oplossingsrichtingen en mo werden om te komen tot verbetering er een nulmeting onderzocht. Vervolgens is een observatie. uitgevoerd in de vorm van ist hebben Met behulp van een checkl ie in woongroepen medewerkers een observat atie. Aan de hand gedaan op een andere loc ultaten werd een van de bevindingen en res interventies analyse gedaan en de sociale ntatieplan. Drie uitgewerkt in een impleme n toegepast in de “sociale interventies” worde illende vorm van een pilot op versch CZ. woongroepen binnen de NN
lees verder op de volgende pagina 09
Sociale interventie 1
Teambespreking n.a.v. boekje ‘NNCZ in beweging!’ waarin de uitgangspunten van kleinschalige zorg beschreven worden.
Sociale interventie 2
Huiskameravond met bewoners, hun familie en medewerkers.
Sociale interventie 3
Inzet van een kleinschalig wonencoach: een extra ervaringsdeskundige observeert de woongroep een dagdeel en bespreekt de bevindingen in het team.
Na de sociale interventies werd aan de hand van
Ook wordt de kleinschalig wonencoach als middel
een vervolgmeting (opnieuw een observatie door
ingezet. Deze wordt als zeer waardevol ervaren.
medewerkers) gekeken naar de resultaten en
Een kleinschalig wonencoach kijkt op een kritische
effecten van de sociale interventies.
manier naar de werkwijze van de woongroep, maar denkt vooral ook mee en maakt
Eén van de conclusies die hieruit is getrokken is
medewerkers enthousiast om dingen op een
dat het boekje in de huidige vorm te abstract
alternatieve manier te doen of uit te proberen.
wordt gevonden en niet de gewenste resultaten
Medewerkers weten hun werkwijze beter te
oplevert. Het boekje en de interactieve
koppelen aan de uitgangspunten uit de
teambespreking zullen in deze vorm dus niet als
kleinschalig wonen visie. Per locatie zullen er twee
werkvorm gebruikt worden.
of drie medewerkers als kleinschalig wonencoach opgeleid worden.
Door de huiskameravond is de betrokkenheid van de medewerkers, familie en contactpersonen na de pilot duidelijk verbeterd. Medewerkers raken bewust van het belang van een goed contact met familie en contactpersonen en omgekeerd. Dit is een goede vorm en zal voor alle woongroepen tenminste één keer per jaar plaats gaan vinden.
10
De complete uitwerking van het ESF project inclusief de kosten/batenanalyse is terug te lezen in het implementatieplan ‘Van zorgverlener naar wooncoach!’
Midden in de wijk, midden in het leven! In de woonzorgcentra van de NNCZ staat prettig
maken van de wijk, worden er ook zorg en
wonen met goede zorg al jaren voorop. Met zorg
diensten aan ouderen in de omgeving
en begeleiding een bijdrage leveren aan de
aangeboden. Daarmee worden de zorginstellingen
kwaliteit van leven, daar draait het om! Het
van de NNCZ meer dan woonzorgcentra en
afgelopen jaar is in De Vecht kleinschalig wonen
vormen zij als het ware een steunpunt in de wijk.
ingevoerd. Niet het massale maar juist het leven in
Als zo’n wijkzorgsteunpunt kan de NNCZ niet
kleine woongroepen is hiermee centraal komen te
alleen zorg, maar ook veiligheid in de wijk bieden
staan. Een omgeving waarin iedereen zich thuis
en bovendien zijn buurtbewoners altijd van harte
kan voelen en de manier van leven zoveel mogelijk
welkom om deel te nemen aan activiteiten en/of
kan voortzetten zoals hij of zij dat voorheen ook
de dag bij ons door te brengen. Op deze manier
gewend was en prettig vond. Dus zelf doen wat je
betrekken wij de buurt bij het woonzorgcentrum
zelf kunt, je persoonlijke levensstijl kunnen
en wordt het contact met ‘de wereld buiten’
voortzetten, blijven samenwonen met je partner,
versterkt.
ook als deze meer of minder zorg nodig heeft. Kortom; ieder mens mag zichzelf zijn.
Het begin om “midden in de wijk, midden in het leven” te staan als zorginstelling is dus gemaakt. In
“Een omgeving waarin iedereen zich thuis kan voelen.”
de toekomst zullen alle woonzorgcentra van de NNCZ ook meer de functie van wijkzorgsteunpunt krijgen. Want wanneer mensen weten dat ze in noodgevallen op ondersteuning kunnen rekenen
Een appartement in een woonzorgcentrum van de NNCZ is net als een ‘normale’ woning in de ‘gewone’ maatschappij. Bewoners zijn onderling heel verschillend en hebben verschillende behoeften in zorg, zij vormen dus als het ware een afspiegeling van de maatschappij. Om niet een gemeenschap op zich te zijn, maar deel uit te
zullen zij langer prettig in hun eigen woning kunnen blijven wonen. Bovendien zou je kunnen stellen dat mensen sneller iets voor elkaar willen doen als ze weten dat ze - als dat nodig is kunnen terugvallen op een professionele organisatie in de buurt. En die organisatie wil de NNCZ graag zijn.
Wat eten we vandaag? Nou, in het geval van locatie De Vecht bepalen de bewoners dat in grote mate zelf! Onderdeel van het kleinschalig wonen is het koken en gezamenlijk eten in woongroepen. De bewoners kunnen zelf overleggen en bepalen wat zij die avond willen eten en hier in het winkeltje de boodschappen voor halen. Heeft een bewoner toch niet zo’n zin om gezamenlijk te eten of te koken? Dan is er nog de mogelijkheid om in het restaurant te dineren. Alleen, met andere bewoners of met de familie. In het restaurant kan a la carte gegeten worden. Ook omwonenden kunnen hier terecht voor een (warme) maaltijd.
11
Veranderingen in zorg
12
Veranderingen in de zorg: kansen voor de NNCZ 2012 was een jaar van plannen om grote veranderingen in de zorg aan te brengen Met het nieuwe regeringsbeleid zijn er veel ontwikkelingen gestart om de kosten van de gezondheidszorg aan te pakken. Plannen die ook grote gevolgen hebben voor bewoners van woonzorgcentra en zorgmedewerkers. Dat er iets moest gebeuren om de kosten terug te dringen stond vast ongeacht welke regering er zou komen. In het kort nog even de drie regeringsplannen die het meeste invloed hebben op onze organisatie: 1.
Toekomstige bewoners van woonzorgcentra zullen alleen voor inhuizing in aanmerking komen als zij beschikken over een zorgvraag met minimaal een Zorg Zwaarte Pakket (ZZP) 5.
2.
De thuiszorg gaat uit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) en gaat over naar de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) van de gemeenten. De huishoudelijke (thuis)zorg zal daarnaast meer inkomensafhankelijk worden.
3.
De functies dagopvang en dagverzorging worden als voorziening geschrapt. De ouderenzorg is na de curatieve zorg (o.a. huisartsenzorg en medische zorg in ziekenhuizen) de grootste kostenpost in de gezondheidszorg. Een aantal verzorgings- en verpleeghuizen zullen het de komende jaren niet gaan redden. Ook thuiszorgorganisaties zullen hun werkvormen moeten aanpassen, want we kunnen aannemen dat het er financieel niet ruimer op gaat worden. Hoe het precies zal gaan is natuurlijk niet te zeggen, wel lijkt de richting die de NNCZ de afgelopen tijd is ingeslagen een goede keuze te zijn geweest. Hoewel er in de woonzorgcentra van de NNCZ veel bewoners zijn met een ZZP 4 of lager, staan wij er gemiddeld gezien als organisatie ten opzichte van andere zorginstellingen in Nederland goed voor. De afgelopen jaren heeft de NNCZ met haar beleid steeds meer ingezet op bewoners met een hogere zorgzwaarte. Woonzorgcentrum De Zonnehof heeft zich hierin al flink ontwikkeld, maar natuurlijk spelen onze aantrekkelijke (nieuwe) accommodaties ook een belangrijke rol. Daarnaast bieden de veranderingen in de thuiszorg kansen. Onze woonzorgcentra bieden namelijk een prima uitvalsbasis voor wijkgebonden thuiszorg. Daarnaast wordt het belangrijker om de meerwaarde van onze huishoudelijke zorg goed naar voren te brengen aan zorgvragers. Als goede, attente, klantgerichte organisatie moet dat toch lukken? Tot slot zal een vorm van opvang en ontmoeten met begeleiding ongetwijfeld nodig zijn en blijven, al dan niet in een andere vorm. Ook hiervoor bieden onze locaties voldoende perspectief. De zorginstellingen van de NNCZ bieden dus voldoende mogelijkheden om ook in de toekomst een belangrijke rol te blijven spelen om goede ouderenzorg in de omgeving te kunnen blijven bieden. 13
Extra deskundigheid en ervaring met de mobiele nachtdienst Om de basisbezetting per locatie te vergroten, maar deze niet onnodig duur te maken is de mobiele (of ambulante) verpleegkundige nachtdienst in het leven geroepen. Begin oktober is deze mobiele dienst in werking gegaan in Hoogeveen waardoor er een extra verpleegkundige beschikbaar is om de medewerker(s) in de nacht te ondersteunen. Door het toenemende aantal bewoners met een zwaardere zorgvraag en het stijgende aantal ‘zware’ thuiszorgcliënten is extra kennis en overzicht geen overbodige luxe voor de aanwezige verzorgende IG en (in sommige locaties) verpleegkundige. Er hoeft dan minder
Uiteraard kent de verzorgende van de locatie de
vaak een beroep op een specialistisch team
bewoners het beste, maar advies en hulp met
gedaan te worden en er blijven voldoende
extra deskundigheid en ervaring is natuurlijk nooit
medewerkers beschikbaar voor de dagbezetting.
weg.
Bestaansvragen en passie voor zorg Bezuinigen en crisis… hoe vaak
organisatie op aarde? Wat is het
hebben we die woorden de
bestaansrecht van onze organisatie?
afgelopen tijd niet gehoord?
Met elkaar kwamen we tot de
Misschien komt het omdat ik
conclusie dat onze cliënten een
geestelijk verzorger ben, maar ik zie
betekenisvol leven willen blijven
die crisis hoe langer hoe meer als een leven en zo veel mogelijk de eigen Bas van der Sijde is geestelijk verzorger in het Jannes van der Sleedenhuis, columnist voor de NNCZ nieuwsbrief en bestuurslid van de
bestaanscrisis of identiteitscrisis. Een
regie daarover willen behouden.
crisis van organisaties die niet meer
Onze organisatie wil daarbij respect-
weten waar ze voor staan, omdat ze
vol en met passie voor zorg een
zich te veel hebben gericht op
helpende hand bieden. Zo simpel kan
overleven en winst maken.
het zijn.
stichting Passie voor Zorg. De stichting In een bijeenkomst van het platform Passie voor Zorg zet zich in voor Passie voor Zorg stonden we stil bij
Toch blijken we het zicht op een
humane en passievolle (ouderen)zorg
de bestaansvragen van
verliezen. CIZ-indicaties, ZZP’s en
in Noord Nederland.
zorgorganisaties: waartoe is onze
ZLP’s zouden in dienst moeten staan
14
prachtige zorgvisie en missie te
Evenwicht tussen zorgvraag en personele inzet In de afgelopen jaren zijn individuele
Inmiddels zijn er met iedere medewerker
zorgzwaartepakketten (ZZP’s) ingevoerd. Voor
afspraken gemaakt over het aantal werkuren dat
mensen met een intramurale indicatie wordt dus
flexibel ingezet kan worden. Het afgelopen jaar is
duidelijk op hoeveel zorg ze recht hebben. De
er dan ook veel energie gestoken in het vinden
bekostiging van de zorg is hier ook op gebaseerd.
van een evenwicht op dit gebied. In de praktijk
Dat betekent dat er geen budget beschikbaar is
houdt dit in dat er steeds naar een redelijke
voor bewoners die in het ziekenhuis liggen en
oplossing gezocht wordt tussen wat voor het werk
voor appartementen die niet bewoond zijn. Om
gewenst is en wat voor de medewerker haalbaar
de basisbezetting van medewerkers zo optimaal
is. Van de individuele medewerker en van de
mogelijk in te kunnen zetten en de kosten niet
organisatie vraagt dat begrip, overleg en
onnodig hoog te maken, moest de inzet van
meedenken met elkaar. Doorgaans gaat dat
medewerkers dus ook flexibeler worden. Voor
prima. Ook al kan deze flexibiliteit soms lastig zijn
medewerkers die aan een heel vast werkpatroon
in de privésituatie van een medewerker, voor
gewend waren was dit natuurlijk wennen.
iedereen is het prettig dat er voldoende medewerkers aanwezig zijn op de momenten dat
Bewoners en zorgvragers willen uiteraard graag
dat nodig is. Bovendien zijn er minder
de zorg ontvangen die zij nodig hebben. Wanneer
medewerkers met oproepcontracten nodig als
de inzet van medewerkers heel stabiel zou zijn
iedereen een beetje flexibel is. In 2012 is de ‘rek’
zou er soms onnodig veel personeel aanwezig zijn
in de personele capaciteit dan ook duidelijk
en op andere momenten sprake zijn van een
toegenomen.
tekort. Dat is voor de medewerker én voor de zorgvrager vervelend.
van passievolle zorg, maar zorg-
zorgleefplan in en dus niet op basis
“Wat zouden we kunnen doen zodat u
organisaties lijken hun bestaansrecht
van het zorgleefplan voeren we het
zich minder bezorgd maakt om uw
rechtstreeks op te hangen aan de
gesprek. De zorgleefplannen en
vader?” Er ontstond een emotioneel
ZZP’s. Dat is natuurlijk een
ZZP’s worden dan meer
maar heel boeiend gesprek. Naar
omgekeerde redenatie. We kunnen
hulpmiddelen. Dat is heus nog niet
aanleiding van dat gesprek kon ik
daar tegenwicht aanbieden door
altijd gemakkelijk, maar volgens mij
niet alles, maar wel een aantal zaken
regelmatig het gesprek met onze
ligt daar wel de uitdaging en de
in het zorgleefplan invullen. Door dat
cliënten aan te gaan op basis van
passie voor zorg.
zorgleefplan minder zakelijk te
drie vragen: 1. Wat kan ik voor u betekenen? 2. Heb ik gedaan wat ik heb beloofd? 3. Bent u tevreden?
Zo vertelde onlangs een verzorgster dat ze te maken had met een familie die erg ‘lastig’ en ‘overbezorgd’ was en het zorgleefplan kwam maar niet
Dat alles onder het motto: eerst het
rond. Ik dacht: ik ga het helemaal
gesprek en dan de lijstjes. Op basis
anders aanpakken. Een kopje koffie
van dit gesprek vullen we het
erbij en toen begon ik met de vraag:
benaderen, lopen de besprekingen ervan nu veel beter. En minstens zo belangrijk; de verzorgster had eindelijk het gevoel dat ze iets voor deze bewoner en zijn dochter kon betekenen.
15
Zorg op maat in de praktijk De Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) is de afgelopen tijd zodanig aangescherpt dat een zorgvrager in het keurslijf van de wet moet passen om er gebruik van te kunnen maken. Als Zorgbemiddelaar is het daarom soms zoeken naar een geschikte oplossing om het voor mensen toch mogelijk te maken om (tijdelijk) zorg te ontvangen. Een flinke dosis creativiteit en actuele kennis waren dan ook nodig om het ‘onmogelijke’ te kunnen realiseren. Onze Zorgbemiddelaars vertellen over zo’n praktijkvoorbeeld die in 2012 de revue passeerde.
Dineke Zwiers
“Na wikken en wegen heb ik de mogelijkheden op een rijtje gezet”
16
“Het afgelopen jaar werd ik benaderd door een echtpaar waarvan zowel de man als de vrouw een operatie moest ondergaan. Zij wilden graag tijdelijk in een AWBZ-instelling opgenomen worden na hun operaties. Het stel woonde nog zelfstandig en kon zich tot voor kort goed redden. Meneer was dan wel door zijn versleten heup minder mobiel en mevrouw - die altijd gezond was - was na haar bestralingen aan slokdarmkanker erg vermoeid, maar met hulp van de kinderen ging het prima. Totdat de pijn van meneer ondraaglijk werd en een heupoperatie nodig bleek en ook mevrouw in dezelfde tijd een zware operatie moest ondergaan. Volgens de AWBZ zou meneer geen recht hebben op opname. Na de operatie zou hij weer naar huis kunnen met aanvullende ondersteuning van thuiszorg en fysiotherapie naast de gebruikelijke mantelzorg. Meneer kon echter niet terugvallen op mantelzorg van zijn vrouw en de kinderen die een bijdrage moesten leveren zouden overbelast raken met twee afhankelijke ouders en hun eigen gezin. Omdat meneer niet voldoende zou hebben aan geplande thuiszorg kon er voor hem een indicatie met zorg en verblijf aangevraagd worden. Ook bij mevrouw was het in eerste instantie hetzelfde verhaal; geen indicatie met zorg en verblijf, wel thuiszorg. Schrikken want mevrouw was erg ziek en had veel zorg nodig, maar door de geplande zorg thuis zou ze niet samen met haar man kunnen zijn. Na wikken en wegen heb ik de mogelijkheden op een rijtje gezet. De specialistische zorg die mevrouw nodig had kon wel thuis geleverd worden, maar was niet in het woonzorgcentrum aanwezig. Het woonzorgcentrum deze zorg laten inkopen werd te duur (duurder dan de vergoeding). Na overleg met de thuiszorgorganisatie is uiteindelijk besloten om mevrouw verpleging in het woonzorgcentrum te leveren op basis van thuiszorg. Zo was het echtpaar uiteindelijk toch samen en ontvingen ze allebei de benodigde zorg en verpleging.”
Petra Boertien
“Een situatie die mij erg is bijgebleven is die van een vrouw die in één van onze inleunwoningen woonde. Ze had het erg naar haar zin in haar nette woning, want een schoon huis dat vond ze belangrijk. Eens per twee weken ontving zij een aantal uren huishoudelijke hulp, maar verder woonde zij geheel zelfstandig. Dat zelfstandig wonen met zorg indien dat nodig was, sprak mevrouw erg aan. Helaas werd mevrouw getroffen door een herseninfarct en raakte hierdoor eenzijdig verlamd. Na de ziekenhuis opname volgde een revalidatieproces in een verpleeghuis. Dit proces duurde een aantal maanden. Na de revalidatieperiode bleken er nog veel restverschijnselen met veel zorgmomenten te zijn. Het advies van het verpleeghuis was: permanente opname in het verpleeghuis. De gedachte aan een permanente opname in het verpleeghuis maakte mevrouw erg verdrietig, omdat ze de periode dat ze in het verpleeghuis verbleef erg ongelukkig was. Het toekomstbeeld dat ze klein behuisd zou zijn, weinig privacy zou hebben terwijl ze daar zo opgesteld was en ook nog de regie over haar leven en zelfstandigheid zou kwijtraken, maakte haar zo ongelukkig dat het leven voor haar geen meerwaarde meer had. Intern werd gekeken en gesproken over de mogelijkheden met telkens de wens van mevrouw als uitgangspunt. We besloten dat we deze uitdaging wilden aangaan. Dit was moeilijk en vergde veel tijd, overleg en organisatie, maar met een goed resultaat. Mevrouw woont nu zelfstandig in haar eigen inleunwoning. Weliswaar met veel zorgmomenten, hulpmiddelen, voorzieningen en dagbesteding, maar ze is tevreden. Regelmatig tovert ze een glimlach op haar gezicht en geeft ze aan dat ondanks het verlies dat ze heeft moeten doormaken ze weer tevreden is, maar dat ze bovenal dankbaar is dat ze in haar eigen woning kan blijven wonen.”
“Regelmatig tovert ze een glimlach op haar gezicht”
17
Welzijn
Mantelzorger aan het woord Ook in 2012 werd de mantelzorg weer belangrijker. De kosten van de zorg nemen toe en er komt een grotere druk op de zorgverleners te liggen. Hoe graag de verzorging het soms ook zou willen, een uitstapje maken met bewoners zit er vaak niet meer in. Simone den Hartog Jager - Landstra verleent samen met haar (schoon)broers en -zussen mantelzorg aan haar vader, dhr. Landstra die in WZC Beatrix woont; “je krijgt er zo veel voor terug.”
Haar ouders hebben zich altijd goed
je krijgt ook enorm veel waardering van
samen kunnen redden, tot het moment
hun. Hij is zo dankbaar! Alles wat je voor
dat haar moeder ziek werd. Vanaf dat
hem doet; ‘oh zo fijn dat je naar me toe
moment begon de mantelzorg;
komt, om met mij te gaan rijden”.
boodschapjes halen, mee naar het
Daarnaast regelt Simone haar vaders
ziekenhuis. Het echtpaar Landstra
financiën en haalt ze nog regelmatig
verhuisde van hun vakantiehuisje in
boodschapjes voor hem.
Zuidwolde naar een aanleunwoning in WZC Beatrix. Toen haar moeder een jaar
De kinderen van dhr. Landstra wonen
geleden kwam te overlijden verhuisde
allemaal niet om de hoek; “soms ben ik
haar vader naar de zorgkant.
wel eens moe als ik deze kant op rijd, dat ik denk, zal ik maar niet gaan vandaag? Maar dan ben ik hier en kom ik altijd
“Soms ben ik wel eens moe en denk ik zal ik niet gaan vandaag?”
helemaal opgeladen weer terug. Mijn vader zegt altijd ‘oh wat zou ik nou zonder jullie moeten?’ Dan zeg ik: nou pa, je hebt hier altijd zulke lieve mensen om je heen. Want Ik vind de zorg hier echt zo goed, ik vind het zo persoonlijk.”
Nu halen de kinderen hun vader
18
regelmatig op om een stukje te gaan
Toch geeft ze aan dat het niet altijd even
rijden en ergens koffie te drinken. “Mijn
gemakkelijk is; “mijn vader is niet meer
vader was altijd een heel actieve man. In
zoals hij vroeger was. Als je bij hem gaat
de tuin werken, knutselen, teletekst kijken,
zitten en je gaat vragen, nou pap wat heb
maar dat doet hij allemaal niet meer. Ik
je gister gedaan? Of wie er is geweest en
sta er niet eens bij stil dat ik mantelzorger
wat hij heeft gedaan, dan wordt hij
zou zijn. Ik heb gewoon ontzettend lieve
geconfronteerd met iets wat hij niet meer
ouders gehad die gewoon heel veel voor
weet. Dus ik probeer met hem mee te
ons hebben gedaan dus je doet het
praten in het verleden. En vragen hè, de
automatisch ook voor hun. En het leuke is,
oorlog, nou boem dan barst hij los.”
“Ik sta er niet eens bij stil dat ik mantelzorger zou zijn” 19
Uitdaging voor de toekomst Vorige week liep ik door de gang van onze
Enige tijd geleden ontmoette ik Joop Belderok
prachtige nieuwe Jannes-locatie De Vecht en
van Denktank60+Noord. Hij ontwikkelde samen
kwam daar twee bewoners tegen. De één hielp de
met nog wat passievolle mensen de cursus ’80 in
ander in de rolstoel. De vrouw hielp haar buurman
’30 (dat je 80 jaar bent in 2030). Er verandert een
met de benen op de voetsteunen. Het is altijd
hoop in de ouderenzorg de komende jaren en het
mooi als de ene mens de ander tot steun kan zijn.
is goed om daar met elkaar over na te denken.
Zelf vonden de buurtjes ook dat ze veel steun aan
We zullen het met elkaar moeten zien te rooien
elkaar hadden. Samen naar de kaartclub en als ze
en ‘recht op zorg’ zal niet altijd meer zo vanzelf-
er een sherry bij namen werd het helemaal
sprekend zijn. Ook ouderen worden uitgedaagd
gezellig. Ik moest lachen. Toch vonden deze
anders te gaan denken. Als ik aan de twee buren
buren dat het toch niet goed was. “Het gaat toch
denk, besef ik dat maar al te zeer. Het is goed dat
hartstikke goed zo? Wat is er mis mee?” vroeg ik.
mensen elkaar helpen, zoals dat vroeger ook
“Nou wij bint goed met elkaar, ja, maar eigenlijk
gebeurde, want zoveel betaalde zorg als er nu is,
horen zij dat te doen”, zei de buurman. “Mien
was er toen ook niet. Dat mensen elkaar steunen
buurvrouw helpt mij omdat hullie geen tied hebt.
en op die manier wat voor elkaar kunnen
Wat als mien buurvrouw er nou niet zou zijn?”
betekenen, dat moeten we vooral stimuleren. Maar mensen moeten wel het vertrouwen hebben
Ik begreep dat met ‘zij’ en ‘hullie’ de verzorging
dat als het echt niet anders kan, ze op alle nodige
werd bedoeld. De verzorging; liefdevolle mensen,
hulp en zorg kunnen rekenen. Vertrouwen en
je hoeft maar op het belligie te drukken of ze
nieuwe vormen van samenwerken. Dat is de
staan voor je klaar. Ik moest even nadenken en
uitdaging voor de toekomst. Ik schrijf mij vast in
stamelde iets in het trant van; “Ik vind het juist
voor de cursus ’80 in ’60, dat lijkt mij een goed
hartstikke mooi dat jullie elkaar helpen en als het
voornemen.
echt niet anders kan dan staat de verzorging altijd klaar, toch?”
Deze column van Bas van der Sijde verscheen eerder onder de rubriek “Passie voor zorg” in de NNCZ nieuwsbrief van december. 20
Het Jannes op de kunstzinnige tour In het weekend van 20 en 21 oktober stond
een petitfourtje bij de koffie. Deze waren gemaakt
Hoogeveen en omstreken weer in het teken van
door de leerlingen van het Harm Smeengecollege.
de jaarlijkse Kunstroute. In 2012 deden er ook een
Al met al kwamen er ongeveer 200 mensen kijken
aantal bewoners van het schilderproject van het
in het woonzorgcentrum aan de Eisenhowerstraat.
Jannes van der Sleedenhuis mee. De schildergroep
Een veel gehoorde reactie op de kunstwerken was:
heeft als doel om op een positieve manier een
“wat mooi werk en wat bijzonder dat mensen van
bijdrage te leveren aan levensgeluk en
rond de 80 jaar dat maken”. Eén van de reacties
eigenwaarde van de deelnemers. Onder
van een dochter van een creatieve bewoonster
begeleiding van enthousiaste vrijwilligers gingen
was: “Ik wist niet dat mijn moeder (87 jaar) zo
bewoners variërend in de leeftijd van 75 tot 92
creatief was. Vroeger schilderde ze alleen de schuur
jaar aan de slag met aquarelverf, acrylverf,
en de garage en nu maakt ze zulke mooie
potlood en stift. Er zit veel diversiteit in het werk;
schilderijen. Prachtig!” Een verzorgende van Het
van boerderijen, kerken en molens tot bloemen en
Jannes vond een schilderij erg mooi en wilde deze
abstracte voorstellingen. Bijzonder is dat
graag kopen. De bewoner die dit schilderij had
bewoners vaak binnenkomen met het idee dat ze
gemaakt vond dit maar niets en vertelde dat het
niet kunnen schilderen. Onder begeleiding van
schilderij naar zijn schoonzus ging “want het moet
deskundige vrijwilligers proberen deze bewoners
wel in de familie blijven”.
verschillende technieken uit en komen ze erachter dat ze hele mooie dingen kunnen maken.
Zondagmiddag, toen alle bezoekers weg waren,
Anderhalf jaar na de oprichting van de groep was
stond een bewoner foto’s te maken van
er dan ook voldoende werk gemaakt om een
verschillende schilderijen. Met gepaste trots en
tentoonstelling in te richten.
glunderend vertelde hij dat hij het prachtig vond dat zijn vrouw deze schilderijen had gemaakt en
“Vroeger schilderde mijn moeder alleen de schuur en de garage en nu maakt ze zulke mooie schilderijen”
nooit had geweten dat ze zo mooi kon schilderen.
Na de officiële opening in de Tamboer vertelde vrijwilligster Treeske Dolmans aan de hand van een fotopresentatie hoe de schildersgroep tot stand kwam. Al een behoorlijke tijd is Treeske betrokken bij dit project en toch blijft ze het keer op keer bijzonder vinden om te zien hoe bewoners met grote concentratie en liefde voor kleur en vorm creatief bezig zijn. Op de zaterdagochtend kregen alle bewoners en personeelsleden in het kader van de Kunstroute
21
Genieten en smullen uit een knapzak “Wanneer wordt de picknicktocht gehouden?” is
Kroezen, vrijwilligers van Woonzorgcentrum
een veelgestelde vraag in Hollandscheveld als het
Beatrix. Ruim van te voren waren de veertig
einde van de avondvierdaagse in zicht komt. Net
vrijwilligers - rolstoelduwers - al aanwezig om
als in de voorgaande jaren werd alles tot in de
ervoor te zorgen dat ‘zijn of haar bewoner’ op tijd
puntjes geregeld door Hennie Benjamins en Ida
klaar zat in de rolstoel.
Kerstmarkt in De Vecht drukbezocht
Belangstellenden werden warm welkom geheten
Op zaterdag 15 december was het een drukte van
met een sfeervolle vuurkorf bij de deur en de
belang bij de kerstmarkt in De Vecht,
muzikale ondersteuning van het Smartlappenkoor
georganiseerd door en voor de buurt. Zowel
uit Hoogeveen. Ook was er in het restaurant aan
bewoners als belangstellenden bezochten van
een warme versnapering gedacht met verse
13.00 tot 18.00 uur de gezellig opgestelde
erwtensoep, warme chocolademelk en glühwein.
kraampjes met verschillende leuke en
Bij een kopje koffie of thee konden bezoekers een
zelf gemaakte spulletjes. Dankzij de extra kramen
zelfgemaakte koek of taartpunt kopen. Het was
die de Smederij beschikbaar stelde konden ook
dan ook gezellig druk in het restaurant. Tot slot
de Wereldwinkel en Seniorweb een bijdrage lev-
maakte een prachtig versierde kerstboom het
eren aan de kerstmarkt.
plaatje compleet en mocht een foto samen met de Kerstman op deze dag ook niet ontbreken.
22
Rond kwart voor 5 kwamen de rolstoelduwers met hun bewoners aan bij de parkeerplaats van sporthal De Marke waar de tafels en stoelen al klaarstonden met koffie en thee. Bovendien had de beheerder van de sporthal uit voorzorg de ruimte in de hal vrijgemaakt zodat de bewoners bij slecht weer binnen konden zitten. Maar van slecht weer was totaal geen sprake tijdens de
Vertier in Haren!
picknicktocht. Met de zon fier aan de hemel was het een heerlijke namiddag in augustus. Na enkele minuten arriveerde ook de Jannes-bus bij De Marke met allerlei lekkers. De medewerkers uit de keuken van het Jannes van der Sleedenhuis hadden voor deze gelegenheid extra tijd en aandacht besteed aan de presentatie van de maaltijd. Zo hadden zij voor iedereen een knapzak gemaakt van een theedoek waar vers belegde kadetten, fruit, dranken en een reep chocolade in verpakt zaten. Dankbaar werden deze knapzakken door iedereen in ontvangst genomen. Na deze stop werd de wandeling voortgezet langs weggetjes en plekken die voor sommige bewoners zelfs nog onbekend waren. Aangekomen bij snackbar Royal werden alle bewoners door de eigenaar getrakteerd op een softijsje. Rond half 8 was de hele wandelgroep weer aangekomen in de recreatiezaal. Onder het genot van een kop koffie en een plak cake werd er nog even nagepraat over de tocht. Iedereen was het erover eens; de picknicktocht was wederom een succes.
Het afgelopen jaar stond weer bol van de activiteiten om leven en wonen in woonzorgcentrum De Zonnehof zo aangenaam mogelijk te maken. Samen met welzijnsorganisatie Torion en de Gemeente Haren vormt het woonzorgcentrum de sociëteit Vertier. Inmiddels telt de sociëteit al ruim 130 leden. Vertier is er voor ouderen uit Haren die activiteiten zoeken die bij hen passen. Activiteiten voor kleine groepjes of voor grotere groepen, voor vitale mensen maar ook voor meer kwetsbare mensen. Vertier biedt een gezellig, warm en levendig aanbod waarbij de eigen inbreng van de deelnemers erg belangrijk en gewenst is. In principe vindt iedere eerste zondag van de maand een theeconcert plaats. Met prachtige muziek, maar ook een goede sfeer. Een medewerker vertelt: “ik vond vooral de variatie van het publiek en de vrijheid waarmee dit kon inspirerend. Hierdoor is mijn beeld van het ‘mengen’ van bewoners met behoorlijke PG (psycho geriatrie) problemen en mensen van buitenaf veranderd. Ik stond wat huiverig tegenover het organiseren van activiteiten voor mensen met zo’n verschillende achtergrond, maar ik heb hier erg van genoten.”
23
Dineren met een thema in De Meteoor De Meteoor is een wooncomplex in de woonwijk Krakeel dat ontstaan is uit een samenwerking tussen Woonconcept, Vanboeijen en het Jannes van der Sleedenhuis. In De Meteoor woont een gemêleerd gezelschap van ouderen met een zorgvraag, mensen met een verstandelijke handicap en bewoners van ouderenwoningen. Maandelijks worden er door een vrijwilligersgroep uit de woonwijk activiteiten in het atrium georganiseerd. De stuwende kracht hierachter is vrijwilligster Nel. Eén van de activiteiten die georganiseerd wordt is het wijkrestaurant dat op elke laatste donderdag van de maand plaatsvindt. Dit is altijd een drukbezochte middag waar bewoners uit De Meteoor en omwonenden uit de woonwijk Krakeel samenkomen om gezellig samen te eten. De keuken van het Jannes van der Sleedenhuis verzorgt de maaltijden. Iedere maand is er een ander thema menu dat uit drie gangen bestaat, met als afsluiter vers fruit. Door het heerlijke eten en de gezellige sfeer is het wijkrestaurant iedere maand weer een groot succes!
24
NNCZ in beweging
Communicatie In 2012 zijn de folders van alle locaties onder handen genomen. De tekst is helemaal vernieuwd en ook de vormgeving is volledig gerestyled. Aanpassingen aan de inhoud kunnen nu gemakkelijker doorgevoerd worden. Hierdoor is het informatiemateriaal altijd up-to-date. Voor iedere locatie zijn de folders ‘De eerste kennismaking’, ‘U wilt hier komen wonen’ en ‘U woont hier’ beschikbaar. Daarnaast zijn er folders voor de extramurale woningen, stichting vrienden, vrijwilligerswerk, psychiatrische meerzorg en de dagvoorziening. Wil je de folders graag eens (in)zien? Kijk dan bij de receptie van de woonzorgcentra!
25
De NNCZ leert doorrrr... De NNCZ wil medewerkers die dat kunnen en willen de kans bieden om verder te leren. Als organisatie heeft de NNCZ belang bij goed opgeleide medewerkers dus willen we graag meewerken aan het ‘doorgroeien’ van medewerkers. Het gaat daarbij om functies waar in onze organisatie behoefte aan is: verzorgenden en verzorgden IG. Voor medewerkers die in de huishouding of als zorg assistent werken is de opleiding ‘helpende’ ook een mogelijkheid. Het gaat dus om functiegerichte opleidingen. Niet alleen medewerkers van de NNCZ, maar ook leerlingen van het Gomarus College in Groningen worden gestimuleerd om door te leren in Zorg en Welzijn. In het zogenaamde vakcollege, een zesjarige leerroute, worden VMBO leerlingen klaargestoomd tot vakman of vakvrouw en kunnen zij na het behalen van hun VMBOdiploma uiteindelijk een MBO-diploma (niveau 2 of 3) behalen. Dankzij de vele uren praktijk komen deze leerlingen al vanaf het eerste jaar in aanraking met aspecten van het werken in hun toekomstige beroep. In de Zonnehof lopen 3e en 4e jaars leerlingen van het Gomarus College stage in de huishouding, de keuken, ondersteuning in de woongroepen en dagverzorging. In de ochtend lopen ze stage in de Zonnehof, in de middag volgen de leerlingen lessen op school. De NNCZ hoopt met deze samenwerking uiteindelijk deze leerlingen weer te zien in hun MBO stage en wellicht in de toekomst als collega. Met het Gomarus College heeft de Zonnehof de afspraak dat het voor zowel de leerling, school als de Zonnehof voordelen moet hebben. De samenwerking wordt daarom iedere drie maanden geëvalueerd. Belangrijk is dat beroepskrachten zo vroeg mogelijk het ‘vak’ leren en dat de praktijk daarbij onmisbaar is. Voor de Zonnehof heeft het als voordeel dat de werkdruk in alle extra taken in de huishouding, keuken en zorg wat verlicht wordt.
26
Colofon Noord Nederlandse Coöperatie van Zorginstellingen (NNCZ) WZC Beatrix Jannes van der Sleedenhuis WZC De Zonnehof NNCZ centrale dienst Stephensonstraat 1 7903 AS Hoogeveen Redactie Lotte van Dijk Nadine van der Horn Rijk van Omme Aan dit Jaarverslag 2012 werkten mee: Carla Bazuin Petra Boertien Janneke Bult Simone den Hartog Jager - Landstra Erna van de Molen Cheryl Prins Bas van der Sijde Lammert Veen Janny Waninge Pieter Waninge Dineke Zwiers Aan de inhoud van Jaaroverzicht 2012 kunnen geen rechten worden ontleend.
27
