‘I hope someday you'll join us and the world will be as one’
Meditatie ds. G. R. Rinsma Top 2000 dienst zondag 27 december 2015 Profetenlezing Jesaja 61:10-62:3 Brieven: Galaten 3:23-4:7 Evangelielezing: Lucas 2:33-40
OVERDENKING Beste mensen, We wisten het al meer dan een maand geleden dankzij dat YouTube filmpje. Of misschien dankzij die man, die daags na de aanslag zijn vleugel op straat neerzette tegenover het Bataclan theater en dit lied begon te spelen. Zonder woorden. maar dat was ook niet nodig. Want sinds november 1971, toen de song van John Lennon voor het eerst in de Top 40 verscheen, kent bijna iedereen ze uit z’n hoofd. En sinds 8 december 1980 negen jaar later – toen de zanger op laffe wijze werd vermoord, is het lied duizenden keer de wereld rond gegaan en is het de hymne geworden van de vrije westerse wereld geworden. Daar kan geen kerklied tegen op. En toen de pianist de eerste akkoorden inzette, grepen de mensen naar hun smartphone om het op te nemen en de wereld rond te sturen. Als vreedzaam protest tegen de aanslag in het Bataclan theater en de cafés in Parijs. 1 Om precies te zijn: Saint1
De aanslagen in Parijs van november 2015 omvatten een zestal terroristische aanslagen in de avond en nacht van 13 november 2015. Vijf aanslagen vonden plaats in het 10e en 11e arrondissement van de Franse hoofdstad, een zesde aanslag werd gepleegd in de voorstad Saint-Denis. In Frankrijk werd de noodtoestand en drie dagen van nationale rouw afgekondigd. Tijdens de aanslagen vielen 129 doden[2] en meer dan 350 gewonden van wie er daags na de aanslagen nog veel in kritieke toestand verkeerden. Eén zwaargewond slachtoffer overleed een week later[3], waardoor het totale aantal dodelijke slachtoffers op 130 uitkwam. Er waren acht aanslagplegers: zes kwamen om door eigen toedoen, een zevende door een politiekogel en een achtste vluchtte.[4] De aanslagen zijn opgeëist door terreurbeweging Islamitische Staat.[5] Locaties[bewerken] De aanslagen vonden op de volgende locaties en tijdstippen plaats:[6] Saint-Denis, nabij het Stade de France[bewerken] November 2015 France attacks Saint-Denis fr.svg 21:20, 21:30 en 21:53 uur (48° 55′ 29″ NB, 2° 21′ 36″ OL) Tijdens de vriendschappelijke voetbalwedstrijd tussen het Duitse en het Franse nationale voetbalelftal bliezen drie zelfmoordterroristen zichzelf op. De eerste terrorist had een entreebewijs voor de wedstrijd. Toen zijn bomgordel door een steward werd ontdekt, liep hij weg en blies hij zichzelf op. De tweede volgde tien minuten later, eveneens buiten het stadion. De derde blies zich op bij een McDonald's-restaurant in de buurt en doodde een omstander.[7] De eerste, felle explosie klonk in de 20e minuut van de wedstrijd. De Franse president Hollande, die ook bij de wedstrijd aanwezig was, werd geëvacueerd, maar de wedstrijd ging door. Later tijdens de eerste helft en in de rust klonken er nog twee explosies. Frankrijk won de wedstrijd met 2-0. Na de wedstrijd moesten bezoekers in het stadion blijven. Na het laatste fluitsignaal stormden bezoekers het veld op en bleven daar geruime tijd staan.[8] Het Duitse nationale elftal heeft uit veiligheidsoverwegingen de nacht in het stadion doorgebracht.[9] Chronologie van de aanvallen
Denis, nabij het Stade de France; Le Carillon en Le Petit Cambodge; Café Bonne Bière; Comptoir Voltaire, La Belle Equipe. Er vielen 129 doden en meer dan 350 gewonden. En terwijl iedereen nog in shock was, sprakeloos, begon deze man op straat te spelen.
13 november 2015: 21:20 – Eerste zelfmoordaanslag bij het Stade de France. 21:25 – Aanslag op de rue Bichat. 21:30 – Tweede zelfmoordaanslag aan het Stade de France. 21:32 – Aanslag op de rue de la Fontaine-au-Roi. 21:36 – Aanslag op de rue de Charonne. 21:40 – Zelfmoordaanslag op de boulevard Voltaire. 21:40 – Drie mannen dringen de Bataclan binnen en beginnen in het wilde weg te schieten. 21:53 – Derde zelfmoordaanslag bij het Stade de France. 22:00 – Gijzeling in de Bataclan. 14 november 2015: 00:20 – De politie beëindigt de gijzeling in Bataclan. Rue Alibert / rue Bichat, Le Carillon en Le Petit Cambodge[bewerken] 21:25 uur (48° 52′ 18″ NB, 2° 22′ 5″ OL) Minstens 15 mensen verloren het leven toen een man het vuur opende op bezoekers van de bar Le Carillon en het Cambodjaanse restaurant Le Petit Cambodge, aan de rue Alibert 18 en 20 op de hoek van de rue Bichat[10] Rue de la Fontaine-au-Roi / rue Feaubourg Du Temple, Café Bonne Bière[bewerken] 21:32 uur (48° 52′ 8″ NB, 2° 22′ 5″ OL) In het Café Bonne Bière bracht een schutter 5 mensen om het leven. Het café is gevestigd aan de rue Feaubourg Du Temple 32 op de hoek met de rue de la Fontaine-au-Roi.[10] Boulevard Voltaire 253, Comptoir Voltaire[bewerken] 21:34 uur (48° 51′ 1″ NB, 2° 23′ 35″ OL) Aan de boulevard Voltaire 253 blies een man met een bomgordel zichzelf op bij het restaurant Comptoir Voltaire. Hierbij raakten verschillende mensen gewond en kwam alleen de dader om.[10] Rue de Charonne, La Belle Equipe[bewerken] 21:36 uur (48° 51′ 14″ NB, 2° 22′ 55″ OL) Aan de rue de Charonne 92 schoot een man met een automatisch geweer op terrasgasten van café-restaurant La Belle Equipe. Bij deze aanslag kwamen 19 mensen om het leven. Volgens informatie van het dagblad Le Monde bevond zich onder de doden een politieagent.[10][11] Boulevard Voltaire 50, concertzaal Bataclan[bewerken] Vanaf 21:49 uur (48° 51′ 47″ NB, 2° 22′ 15″ OL) Tijdens de aanslag in Bataclan kwamen in totaal 89 mensen om het leven.[12] Drie terroristen, onder wie de Fransman Omar Ismail Mostefai,[4] drongen tijdens een optreden van de Amerikaanse band Eagles of Death Metal de concertzaal binnen. Met automatische vuurwapens werd vanaf het balkon geschoten op de bezoekers. Verschillende malen herlaadden ze hun wapens en ondertussen riepen ze Allahoe akbar.[13] Politie-inzet bij Bataclan De schietpartij duurde ongeveer tien tot twintig minuten, sommige ooggetuigen verklaarden dat er ook met handgranaten is gegooid. Gewonden kropen over de dode lichamen op de grond om naar buiten te vluchten.[13] Degenen die niet weg konden komen werden één voor één neergeschoten.[14] Toen het schieten ophield had er zich buiten het pand een grote politiemacht verzameld.[15] Twee terroristen hielden zich met een twintigtal gijzelaars verschanst op de eerste verdieping.[16] Na het schieten duurde het nog ongeveer twee uur voordat de politie het pand binnenviel.[15] Alle drie daders kwamen vervolgens om: een werd doodgeschoten en de andere twee bliezen zich op.[1] Om 0:20 kreeg de politie het bevel om het pand binnen te vallen en enkele tientallen minuten later werd de gijzeling beëindigd. Hierna konden de doden en gewonden door de hulpdiensten worden afgevoerd.[17] Rond half twee 's nachts bezochten president Hollande en premier Valls het theater.[18] Bij de aanslag kwamen 89 mensen om het leven, waaronder de 3 schutters.[12]
Imagine there's no heaven It's easy if you try No hell below us Above us only sky Imagine all the people Living for today... Imagine there's no countries It isn't hard to do Nothing to kill or die for No religion too Imagine all the people Living live in peace... You may say I'm a dreamer But I'm not the only one I hope someday you'll join us And the world will be as one Imagine no possessions I wonder if you can No need for greed or hunger A brotherhood of man Imagine all the people Sharing all the world... You may say I'm a dreamer But I'm not the only one I hope someday you'll join us And the world will live as one
Wie goed luistert naar de tekst, hoort dat John Lennon drie schuldigen aan wijst: religie, nationalisme en bezit. En zegt hij: stel je nou eens een wereld voor waarin er geen religie meer is, geen staten die elkaar het licht in de ogen niet gunnen en geen bezit, dat je met hand en tand zou moeten verdedigen. John Lennon wist waar hij over zong. In 1966 had hij zich al eens laten ontglippen dat de Beatles populairder waren dan Jezus Christus, waarop er in het zuiden van Amerika een heuse opstand tegen de band werd ontketend. Door o.a. de Ku Klux Klan worden er heuse Beatles-verbrandingen georganiseerd, worden er platen en foto’s van de bandleden op brandstapel gegooid en anti-Beatles leuzen geschreeuwd. Sommige winkels weigeren de platen van de band nog langer te verkopen en zo’n veertig radiostations doen Beatlesmuziek in de ban.2 De rust keert pas weer, nadat John Lennon publiekelijk zijn excuses heeft aangeboden. 3 En of John Lennon in reactie daarop All 2
More popular than Jesus" (or "Bigger than Jesus")[a] was a controversial remark made by the Beatles' John Lennon in 1966. Lennon said that Christianity was in decline and that the Beatles had become more popular than Jesus Christ. Christianity will go. It will vanish and shrink. I needn't argue about that; I'm right and I'll be proved right. We're more popular than Jesus now; I don't know which will go first—rock 'n' roll or Christianity. Jesus was all right but his disciples were thick and ordinary. It's them twisting it that ruins it for me.[2][7] The comment drew no controversy when originally published in the United Kingdom, but angry reactions flared up in Christian communities when it was republished in the United States five months later. Lennon had originally made the remark in March 1966 during an interview with Maureen Cleave for the London Evening Standard, which drew no public reaction. When Datebook, a US teen magazine, quoted Lennon's comments in August, five months later, extensive protests broke out in the Southern United States. Some radio stations stopped playing Beatles songs, their records were publicly burned, press conferences were cancelled, and threats were made. The controversy coincided with the group's US tour in August 1966, and Lennon and Brian Epstein attempted to quell the dispute at a series of press conferences. Some tour events experienced disruption and intimidation, including a picketing by the Ku Klux Klan. The controversy contributed to the Beatles' lack of interest in public live performances, and the US tour was the last they undertook, after which they became a studio-only band. Lennon was asked about the controversy three years later during a trip to Canada, in 1969. He repeated his opinion that the Beatles were more influential on young people than Christ, adding that some ministers had agreed with him. He called the protestors in the US "fascist Christians", saying he was "very big on Christ. I've always fancied him. He was right."[29] In 1978, he thanked Jesus for an end to the Beatles' touring, saying "if I hadn't said [that] and upset the very Christian Ku Klux Klan, well, Lord, I might still be up there with all the other performing fleas! God bless America. Thank you, Jesus."[7] He described his own belief in God by quoting the Bishop of Woolwich, saying, "... not as an old man in the sky. I believe that what people call God is something in all of us."[16] Adamant that he was not comparing himself with Christ, he tried to explain the decline of Christianity in the UK. Pressed for an apology by a reporter, he said "if you want me to apologise, if that will make you happy, then OK, I'm sorry."[20] Journalists gave a sympathetic response, and told Lennon that the Bible Belt were "quite notorious for their Christian attitude."[21] 3 John Lennon van The Beatles biedt 11 augustus 1966 zijn excuses aan voor een uitspraak die hij eerder gedaan heeft. In een interview met de Engelse krant London Evening Standard zegt hij dat The Beatles populairder zijn
You Need is Love heeft geschreven, is niet zeker, maar wel hoor je z’n veronwaardiging terug in Imagine. Imagine there's no countries, It isn't hard to do, nothing to kill or die for No religion too. Er staat letterlijk ‘religion’, religie, niet ‘faith’, geloof.” En tussen die twee zit een wereld verschil. En je daarvoor hoef je heus niet Karl Barth te hebben gelezen om te weten dat hij Religie ongeloof noemde.4 Religie is menselijk maaksel. Religie is menselijk bedenksel. Religie dient om menselijke belangen en menselijk heers- en moordzucht van - inderdaad - religieus sausje te voorzien. God wil het, riep de paus in de Middeleeuwen en daar stoven de kruisridders op hun paard weg om het heilige land van de Moren te bevrijden. En en passant de joden langs de Rijn uit te moorden. ‘Gott mit uns’ stond er op de nazi koppelriemen en ‘God met ons’ op de rand van onze gulden, waarmee we onze slavenhandel financierden5 en onze kolonies dan Jezus, en dat loopt nogal uit de hand. In de Londen Evening Standard geeft John Lennon in maart 1966 een interview. Daarin doet hij de volgende uitspraak: "Christianity will go. It will vanish and shrink. I needn’t argue about that; I’m right and I will be proved right. We’re more popular than Jesus now; I don’t know which will go first – rock’n’roll or Christianity. Jesus was all right, but his disciples were thick and ordinary. It’s them twisting it that ruins it for me." Ophef komt later In eerste instantie wordt er niet zo veel gereageerd op het artikel. Het zorgt in augustus van dat jaar pas voor grote ophef, als het interview ook in een Amerikaans tienertijdschrift verschijnt. In Nederland boycot één omroep de muziek van The Beatles van de radio en ook in andere landen zijn er demonstraties tegen de band. Beatles-verbrandingen in Amerika In Amerika zijn de acties tegen de Beatles het heftigst. Er worden heuse Beatles-verbrandingen georganiseerd, waar platen en foto’s van de bandleden op een brandstapel gegooid worden en anti-Beatles leuzen geschreeuwd worden. Sommige winkels weigeren de platen van de band nog langer te verkopen en zo’n veertig radiostations draaien de muziek niet meer. Met een grote Amerikaanse tour in het vooruitzicht, beslissen The Beatles vandaag een persconferentie te geven. Excuses tijdens een persconferentie Die persconferentie vindt op 11 augustus 1966 plaats in Chicago. John Lennon biedt zijn excuses aan voor de uitspraken, maar zegt ook dat hij het niet zo bedoeld had. Hij zegt niet tegen het geloof of tegen Jezus te zijn en dat de uitspraken dus niet anti-christelijk waren. John bedoelde dat hij denkt dat het geloof niet voor altijd zal zijn, maar muziek wel. De Amerikaanse tour van The Beatles gaat gewoon door en wordt een groot succes. 4 'Religion ist Unglaube; Religion ist eine Angelegenheit, man muss gerade sagen: die Angelegenheit des gottlosen Menschen.' K.D. I, 2 pag. 327) In de ‘religie-paragraaf’ van zijn Kirchliche Dogmatik brengt Karl Barth een beslissend onderscheid aan tussen ‘geloof’ en ‘religie’. Alle menselijke vormen van religie, in de eerste plaats de christelijke, komen als ‘ongeloof’ aan het licht. Deze paragraaf wordt daarom wel gezien als een van de belangrijkste theologische teksten uit de twintigste eeuw. Barths tekst is beschimpt, bejubeld en misverstaan, en nu voor het eerst in het Nederlands vertaald. 5 Tegen het einde van de 18e eeuw begon er steeds meer protest te klinken tegen de slavernij. De lange zeereizen onder slechte omstandigheden zorgden voor veel slachtoffers. Regelmatig werd er schipbreuk geleden. Vooral christelijke groeperingen vestigden de aandacht op de slechte leefomstandigheden van de slaven. Maar er was
leegzogen. En zoals Bob Dylan 50 jaar geleden zong My age it means less The country I come from Is called the Midwest I's taught and brought up there The laws to abide And the land that I live in Has God on its side. I've learned to hate Russians All through my whole life If another war comes It's them we must fight To hate them and fear them To run and to hide And accept it all bravely With God on my side. But now we got weapons Of the chemical dust ook protest over de ontberingen die de militairen leden die toezicht moesten houden op de slaven. Zowel in Afrika als in Midden-Amerika werden militairen geveld door tropische ziekten. Op economisch gebied werd de slavenhandel minder interessant door opkomst van de Europese suikerbietencultuur. Afrika veranderde van een gebied waar 'grondstoffen' werden gehaald (slaven) in een potentiële afzetmarkt voor Europa. Daarvoor was stabiliteit en rust op het continent belangrijk. De ontwikkeling van landbouwmachines zorgde voor een extra reden om de slavernij af te schaffen. Door het gebruik van machines werden slaven overbodig. Ondertussen had het Verenigd Koninkrijk de slavenhandel verboden. Toen Willem I terugkeerde uit ballingschap, stemde hij de Britten gunstig door geen toestemming te geven voor een voortzetting van de TransAtlantische slavenhandel. Hierdoor waren ze bereid om de Nederlandse gebieden die tijdens de oorlogen onder Brits protectoraat waren gekomen, weer terug te geven. Uiteindelijk werd de Nederlandse Trans-Atlantische slavenhandel in juni 1814 afgeschaft. De legale slavenhandel binnen het Caraïbisch gebied ging echter nog gewoon door.[7] Nederland schafte de slavernij in etappes af, eerst in de onder direct bestuurde staande delen van NederlandsIndië met ingang van 1 januari 1860 (Wet vaststelling van het Reglement op het beleid der regering van Nederlandsch Indie), vervolgens in Suriname en de Nederlandse Antillen per 1 juli 1863 (Stb. 164, 1862). Op deze dag, ruim dertig jaar na het voorbeeld van de Britten, klonken 21 kanonschoten in Paramaribo en werden de slaven vrije mensen.[8] Op die dag kregen zo’n 35.000 slaven in Suriname en 12.000 slaven op de Nederlandse eilanden in het Caribisch gebied hun vrijheid.[9] In sommige delen van Nederlands-Indië bleef de slavernij bestaan tot in de 20e eeuw. Nederland verkocht en verscheepte zo'n 550.000 slaven: eerst naar Brazilië (zie: slavernij in Brazilië), later vooral naar Suriname en de Antillen. Nederland had een aandeel van zo'n 4% van de totale slavenhandel, op zijn hoogtepunt 5%, van de Europese grote mogendheden (totaal ongeveer 12,5 miljoen). Landen die de rest voor hun rekening namen, waren Portugal, Engeland, Frankrijk en Spanje.
If fire them we're forced to Then fire them we must One push of the button And a shot the world wide And you never ask questions When God's on your side.6
Het was religie, waaruit Abraham zich van los moest maken. Het was religie wat Israël moest afleren, het gouden kalf, waarvan ze zich moesten distantiëren. Het was religie, die Jezus tot het kruis veroordeelde. Het was religie, die Stefanus stenigde, het was religie, die Saulus naar Damascus dreef. De eerste die dit verschil moest leren, tussen religie en geloof, was, geloof of het niet, Paulus. Onderweg naar Damascus en het was maar goed dat er toen nog geen automatische wapens in omloop waren.7 want zo staat er: Saulus verwoestte de gemeente, en hij ging het ene huis na het andere binnen en sleurde mannen en vrouwen mede, en hij leverde hen over in de gevangenis.8 Totdat hij onderweg naar Damascus in een diepe crisis terecht komt en tot de conclusie komt dat zijn religie hem met haat had vervuld en dat hij blind was voor het geloof. En dan zal hij zijn Imagine schrijven: Probeer je voor te stellen: geen onderscheid meer tussen Joden of Grieken meer, geen onderscheid meer tussen slaven of vrijen, geen onderscheid meer tussen mannen of vrou6
"With God on Our Side" is a song by Bob Dylan, released as the third track on his 1964 album The Times They Are A-Changin'. Dylan first performed the song during his debut at The Town Hall in New York City on April 12, 1963. Dylan is known to sing the song only rarely in concert. . 7 Intussen bedreigde Saulus de leerlingen van de Heer nog steeds met de dood. Hij ging naar de hogepriester met het verzoek hem aanbevelingsbrieven mee te geven voor de synagogen in Damascus, opdat hij de aanhangers van de Weg die hij daar zou aantreffen, mannen zowel als vrouwen, gevangen kon nemen en kon meevoeren naar Jeruzalem. 3 Toen hij onderweg was en Damascus naderde, werd hij plotseling omstraald door een licht uit de hemel. 4 Hij viel op de grond en hoorde een stem tegen hem zeggen: ‘Saul, Saul, waarom vervolg je mij?’ 5 Hij vroeg: ‘Wie bent u, Heer?’ Het antwoord was: ‘Ik ben Jezus, die jij vervolgt. 6 Maar sta nu op en ga de stad in, daar zal je gezegd worden wat je moet doen.’ 7 De mannen die met Saulus meereisden, stonden sprakeloos; ze hoorden de stem wel, maar zagen niemand. 8 Saulus kwam overeind, en hoewel hij zijn ogen open had, kon hij niets zien. Zijn metgezellen pakten hem bij de hand en brachten hem naar Damascus. 9 Drie dagen lang bleef hij blind en at en dronk hij niet. 8 handelingen 8
wen9 – Oké, noem me maar een dromer, maar ik hoop dat ik niet de enige zal blijven. Ik hoop dat op een dag je je bij ons zult aansluiten en jullie allen één in Christus Jezus.10 Want, zo schrijft hij, vroeger werd ons leven beheerst door de wetten en regels die bij deze wereld horen. We leken wel slaven, net zoals die jonge kinderen. Dat was in de tijd, toen religie nog over ons heerste. 11 Totdat iemand kwam ‘ in the name of love’; een mens als wij om ons te bevrijden.12 In the name of love. En dankzij hem hoeven wij niet meer te leven volgens regels van de religie.13 We’re free ast last. De wetten en regels van deze wereld beheersen ons leven dus niet meer. 14 En het enige wat we moeten doen is: We got to let love rule, Let love rule, cause Love transcends all space and time And love can make a little child smile Can't you see this won't go wrong But we got to be strong We can't do it alone We got to let love rule Let love rule Maar ik sluit mijn ogen niet: er wordt een oorlog uitgevochten letterlijk boven de hoofden van gewone mensen. Een oorlog in naam van religie. En laten we daar niet de moslims in ons land op aankijken; want moslims zijn net zo aangeslagen als ons en schamen zich ook nog eens heel diep voor wat er gebeurd is. Op de dag van de rechten van de mens was ik in de moskee 9
Galaten 3:26 Neither Jew nor Greek, there is neither slave nor free, there is neither male nor female, for you are all one in Christ Jesus. 10 Galaten 3:28 11 Galaten 4:3 Bijbel in gewone taal 12 Galaten 4:4 Bijbel in gewone taal 13 Galaten 4:6 Bijbel in gewone taal 14 Galaten 4:7 Bijbel in gewone taal
hier aan het zuidvliet en daar nam onze gastheer volledig afstand van de gepleegde aanslagen. ‘Dat zijn geen moslims’, zei hij. ’Ze verkrachten de kor’an.’ Zoals in het verleden en ook nu de bijbel weerloos in de handen van mensen. ‘They highjack religion’, zei Kofi Anan op de Kirchentag in Stuttgart. Zoals ook Paulus moet constateren, dat religie een sluw monster is. Want hij is nog niet vertrokken of er komen andere mensen, die weliswaar veel voor jullie doen, zo waarschuwt hij, maar zij hebben verkeerde bedoelingen. Ze willen dat jullie vergeten wat ik jullie verteld heb. En ze willen dat jullie moeite doen om te leven zoals zij.15 Maar, vrienden, zegt hij: laten we goed onthouden dat wij geen slaven zijn. Wij zijn vrij! Christus heeft ons bevrijd. Daardoor kunnen we als vrije mensen leven. Houd dus vol16 en laat niemand je weer slaaf maken.17 Maar precies dat is wat terreur wil. Precies dat is wat jihadstrijders beogen. Door angst te zaaien ons tot slaaf maken. Slaaf van de angst. You kill one, you intimidate 10.000! zei Kofi Anan. En klopt het dat we dan de neiging hebben om weg te schuilen, weg te kruipen? Als de oorlog komt, En als ik dan moet schuilen, Mag ik dan bij jou? Als er een clubje komt, Waar ik niet bij wil horen, Mag ik dan bij jou? Als er een regel komt 15
Galaten 4:17,18 Bijbel in gewone taal sth,kw—1. lit. stand Mk 3:31; 11:25; J 1:26; 8:44 is best taken as a form of i[sthmi; Rv 12:4 v.l.—2. fig. stand firm, be steadfast Ro 14:4; 1 Cor 16:13; Gal 5:1; Phil 1:27; 4:1; 1 Th 3:8; 2 Th 2:15.* [pg 186] 16
17
Galaten 5:1 Bijbel in gewone taal
Waar ik niet aan voldoen kan Mag ik dan bij jou? En als ik iets moet zijn, Wat ik nooit geweest ben, Mag ik dan bij jou? Nee, Claudia, schuilen lost niets op. En daarmee win je de oorlog niet. Je moet de straat op. Je stem laten horen. All we are saying, is give peace a chance Tegen de intimidatie politiek van IS, tegen de retoriek van populisten in Europa tegen het cynisme van nietsontziende dictators All we are saying, is give peace a chance Tegen de haat van religie tegen opruiende teksten tegen welke heilige oorlog dan ook All we are saying, is give peace a chance Tegen alle angsthazerij tegen alle doemdenken tegen alle egoïsme en kortzichtigheid tegen alle berekening en kleingeestigheid hebben we morele statuur nodig. Mensen die ergens voor staan en hun nek durven uitsteken, mensen die geloven dat Love is gentle as a rose And love can conquer any war
It's time to take a stand Brothers and sisters join hands We got to let love rule Let love rule Mensen zoals Bundeskanzlerin Angela Merkel, die op het congres van haar partij zei: „Die Freiheit wird immer stärker sein als der Terror. En als we geloven in de door God gegeven waardigheid aan ieder afzonderlijk mens, betekent dat dat er op dit moment geen mensenmassa naar Duitsland komt, maar individuen.”18 Geen tsunami van vluchtelingen dus, maar gewone mensen zoals jij en ik, op zoek naar het geluk, mensen zoals jij en ik, op de vlucht, de figuranten.
Want wat hebben ze misdaan behalve dat ze snakken naar de vrijheid, snakken naar veiligheid, Naar
18
Bericht der Vorsitzenden der CDU Deutschlands,zugleich Einführung in den Antrag des Bundesvorstandes „Karlsruher Erklärung zu Terror und Sicherheit, Flucht und Integration“
ein bißchen Frieden, ein bißchen Sonne Für diese Erde, auf der wir wohnen. Ein bißchen Frieden, ein bißchen Freude, Ein bischen wärme, das wünsch ich mir. Ein bißchen Frieden, ein bißchen träumen und das die Menschen nicht so oft weinen. Ein bißchen Frieden, ein bißchen liebe, dass ich die Hoffnung nie mehr verlier' . Wat hebben ze misdaan? behalve dat ze uit hun land gevlucht zijn I am sailing Sailing 'cross the sea, sailing stormy waters, to be near you, to be free. Wat hebben ze misdaan, behalve dat ze vanuit Turkije de zee zijn overgestoken op hoop van zege. I am flying, I am flying Like a bird 'cross the sky I am flying, passing high clouds To be with you, to be free Wat hebben ze misdaan, behalve dat ze roepen: Can you hear me, can you hear me through the dark night far away I am dying, forever crying To be with you, who can say
Want om met The Lau te spreken: Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen, zitten we allemaal in het zelfde schuitje. We are sailing, we are sailing Home again 'cross the sea We are sailing stormy waters To be near you, to be free Tot het moment waarop de profetie van Jesaja in vervulling zal gaan en de inwoners van Jeruzalem met die van Damascus, met die van Sanaa, Jemen, met die van Parijs, met die van Beiroet, met die van Suruc in Turkije, met die van Bagdad in Irak19, met 19
7 januari - Moslimextremisten plegen een aanslag op het satirische weekblad Charlie Hebdo in de Franse hoofdstad Parijs. Er vallen 12 doden en minstens 11 gewonden. 14-15 februari - Tijdens een bijeenkomst over de vrijheid van meningsuiting in de Deense hoofdstad Kopenhagen vindt een schietpartij plaats waarbij één dode valt. Later is er ook een schietpartij in een synagoge, waarbij een joodse bewaker om het leven komt. De dader wordt doodgeschoten door de politie. 18 maart - Drie terroristen nemen in de Tunesische hoofdstad Tunis een bus met toeristen onder vuur en bestormen daarna het Bardomuseum. Bij de aanslag vallen 23 doden en tientallen gewonden. De politie schiet twee van de terroristen dood. De derde dader is voortvluchtig. Terreurbeweging Islamitische Staat (IS) eist de aanslag op.[3][4][5] 20 maart - Bij zelfmoordaanslagen op twee sjiitische moskeeën in de Jemenitische hoofdstad Sanaa komen zeker 142 mensen om het leven. De aanslagen worden opgeëist door IS. 2 april - Bij een aanslag op het Garissa University College in Kenia komen 147 mensen om. De aanslag wordt opgeëist door terreurbeweging Al-Shabaab. 3 mei - Bij een aanslag op het Curtis Culwell Center in de VS komen de twee daders om. De aanslag was gericht op een conferentie rond een tentoonstelling van spotprenten van Mohammed. 17 juni - Er vallen minstens 31 doden en honderden gewonden bij een reeks bomaanslagen gericht tegen de sjiitische minderheid in Sanaa. De aanslagen worden opgeëist door IS. 26 juni - Bij de Franse stad Lyon wordt één iemand onthoofd bij een aanslag op een gasfabriek. Er vallen verder twee gewonden. De aanslag wordt opgeëist door IS. Bij een aanslag op een strand in Sousse, een stad in Tunesië, komen zeker 39 mensen om het leven. Een derde aanslag wordt gepleegd in Koeweit. Bij deze zelfmoordaanslag, die eveneens opgeëist wordt door IS, vallen minstens 27 doden. 29 juni - Bij een bomaanslag in Sanaa komen minstens 28 mensen om het leven. De aanslag wordt opgeëist door IS en zou gericht zijn tegen twee leiders van de Houthi-rebellen. 12 juli - Bij aanslagen in Irak vallen zeker 21 doden en 62 gewonden. De aanslag wordt toegeschreven aan IS.[6] 20 juli - Tijdens een bijeenkomst van een socialistische jeugdbeweging in de Turkse plaats Suruç vallen door een zelfmoordaanslag 27 doden en zeker 200 gewonden. De aanslag wordt toegeschreven aan IS. 12 augustus - In het zuiden van de Filipijnen verovert de terreurgroep Abu Sayyaf een dorpje en pleegt een vijftal aanslagen. Hierbij vallen 31 doden (het dorpshoofd wordt onthoofd) en ruim 200 gewonden. De aanslag wordt opgeëist door Abu Sayyaf. 17 augustus - Bij een bomaanslag bij de Erawan-tempel in Bangkok vallen 22 doden, waaronder twee buitenlanders. Er vallen ruim 120 gewonden. De aanslag wordt door niemand opgeëist. 31 oktober - Kogalymavia-vlucht 9268, een Russisch passagiersvliegtuig onderweg van Sharm-el-Sheikh naar Sint-Petersburg, stort neer in de Egyptische Sinaïwoestijn. Alle 224 inzittenden komen om. De aanslag wordt opgeëist door IS.
die van San Bernardino in California20, met die van Lagos in Nigeria 21, zullen zeggen: ‘Wij zingen van vreugde, we juichen voor de Heer. Want hij leerde ons om eerlijk en goed te leven; zoals er overal op aarde bomen en planten groeien, zo zorgt de Heer overal op aarde voor recht en vrede.’ Oké, noem me maar een dromer en schiet me als je wilt maar dood. Maar ik hoop dat eens de dag zal komen dat heel de wereld zal delen in mijn droom. You may say I'm a dreamer But I'm not the only one I hope someday you'll join us And the world will be as one Tot zolang hoop ik dat er het licht van kerst ons zal begeleiden en de weg wijzen. Lights will guide you home And ignite your bones And he will try to fix you. Amen. 12 november - Bij twee zelfmoordaanslagen in een voorstad van de Libanese hoofdstad Beiroet vallen zeker 43 doden en bijna tweehonderd gewonden. De terroristische organisatie IS eist de verantwoordelijkheid op. 13 november - Meerdere aanslagen in Parijs, onder meer bij het Stade de France en een concert in het Bataclan. De aanslagen worden opgeëist door IS. 13 november - Bij aanslagen in Irak, gericht tegen de sjiitische bevolking die tegen IS strijdt, vallen minstens 21 doden en 41 gewonden. De aanslagen worden toegeschreven aan IS. 17 november - Bij een zelfmoordaanslag nabij een benzinestation in de stad Yola (Nigeria) worden minstens 32 mensen gedood en 80 gewond. De terreurorganisatie Boko Haram wordt verantwoordelijk gehouden.[7] 18 november - Bij een zelfmoordaanslag op een markt in de stad Kano (Nigeria) worden 21 mensen gedood en 7 gewond. De terreurorganisatie Boko Haram wordt verantwoordelijk gehouden.[8] Andere[bewerken] 20 ‘Afgelopen woensdag schoot Malik samen met haar man, de 28-jarige Syed Riwan Farook, veertien mensen dood bij het Inland Regional Center in San Bernardino. 21 mensen raakten gewond. De twee daders werden door de politie doodgeschoten. 21 Joram Bolle 15 december 2015 om 14:18 ‘Leger Nigeria doodde niet tientallen, maar honderden shi’ieten’ Volgens activisten ligt het dodental veel hoger dan eerder gemeld, misschien wel op duizend. Bij de actie van het leger dit weekend in Noord-Nigeria zijn honderden shi’ieten gedood. Misschien gaat het wel om duizend, zegt Chidi Odinkalu, het hoofd van de Nigeriaanse nationale mensenrechtencommissie, volgens AP. Gisteren liepen de schattingen van het aantal doden nog uiteen. Een plaatselijk ziekenhuis had het over zestig doden, Nigeriaanse media over twintig en de shi’itische Islamitische Beweging zelf had het al over honderden doden.
