Maart 2015:
En het gaat maar door….
En zo gebeurde het dat we twee dagen na de begrafenis van Helmi’s moeder weer naar huis in Frankrijk toe konden. Na 6 weken van huis weg te zijn geweest is dat weer een heel prettig gevoel. In Frankrijk even letterlijk en figuurlijk afstand nemen want de laatste weken in Nederland hakten er natuurlijk flink in, zeker voor Helmi. We hadden ons voorgenomen om de komende drie weken dat we thuis zijn echt lekker rustig aan te gaan doen. Maar zoals altijd kunnen we niet lang stil blijven zitten en zeker niet als er nog een waslijst aan klussen ligt. Dus daar gaan we maar weer…..
We kwamen er al heel snel achter dat een tuinlantaarn beschadigd was omdat er een flinke tak op was gevallen van….een dode boom.
Die boom deed het vorig jaar al niet meer en hij stond ook nog heel vervelend: pal naast de hoogspanningsleiding. Dit werd dus een klus voor een professional die de boom naar beneden kwam halen. En voordat hij begint trekt hij eerst zijn speciale klimspullen aan….
Om vervolgens razendsnel de boom in gedeeltes kleiner te maken. En dat ie heel snel is kan je hier zien: https://www.youtube.com/watch? v=SnsakqnGnZA&feature=youtu.be
Het geeft wel een rotzooitje zo’n omgezaagde boom….
Dus alles maar weer opruimen….
En netjes opstapelen zodat het kan drogen….
Het is ook weer de hoogste tijd dat de zitmaaier weer wordt weggebracht voor zijn jaarlijks beurt want die moet van de zomer weer heel wat uurtjes draaien…..
Natuurlijk tussen al het geklus door even tijd nemen voor wat ontspanning. De finish van de 3e etappe van ParijsNice was hier vlakbij in St. Pourcain sur Sioule dus dan gaan we natuurlijk even kijken naar wat ook wel bekend staat als: de rit naar de zon.
Met als uiteindelijke winnaar van deze etappe Michael Matthews in 4.34.11 die meteen de gele trui overnam….om die vervolgens een dag later weer kwijt te raken. Maar dit geheel terzijde ;-)
Uiteraard enorm geïnspireerd door al dat fietsen trokken wij er zelf ook op uit om de Gorge (kloof) de Sioule eens te gaan fietsen. Die Gorge de Sioule is hier vlakbij maar een totaal ander landschap want je zit plotseling tussen de rotsen…...
Hier flitst Helmi tussen een rotspartij door uiteraard in de gele trui die ze een dag daarvoor om de schouders had gekregen en die niet meer afstond. Maar dit uiteraard geheel terzijde….
Nu we het toch over een prachtig landschap hebben: dat ligt er ook in zuidoost Frankrijk nl. de Franse Alpen. Prachtig, ruig en onherbergzaam. Maar daar voltrok zich eind maart een drama toen een Duits verkeersvliegtuig daar neerstortte dat op weg was van Barcelona naar Dusseldorf. Met name het ruige en onherbergzame landschap maakte de berging van slachtoffers en wrakstukken erg moeilijk. Wat het nog dramatischer maakte is dat dit een zelfmoordactie van de co-piloot was….
En de wereld draait maar doorrrrrrr: Schreven we vorige maand nog dat je maar erop hoefde te wachten wanneer terreur weer zou toeslaan. Nou het was alweer heel snel zover, dit keer in Tunesië waar toeristen werden vermoord bij een bezoek aan een museum….
en in Jemen waar moslims soennieten en sjiieten elkaar naar het leven staan. Dit laatste conflict speelt als sinds de 7e eeuw!! Waanzin…..
In Kenia werden zo’n honderdvijftig studenten vermoord door weer een andere terroristische organisatie... Tunesië, Kenia en Jemen, het is allemaal ietsje verder weg maar niettemin niet minder erg….
Dit illustere duo hield de gemoederen ook danig bezig. Zoals iemand zo mooi zei: de een wist niks maar zei van alles, en de ander wist alles maar zei niks!! Bonnetjes niet kunnen vinden, gerotzooi over betaalde bedragen, niks mee kunnen herinneren etc etc. In ieder geval hebben ze beide het veld moeten ruimen….
Het was ook de maand van de verkiezingen. In Nederland de Staten verkiezingen, in Israel parlementsverkeizingen en hier in Frankrijk waren er departementale verkiezingen.
Begin deze maand was Frankrijk even in diepe rouw. Bij een helikoptercrash in Argentinië kwamen 10 mensen om het leven. Onder hen waren een Franse topzwemster, een topbokser en een voormalig topzeilster.
Ondanks wat er allemaal in de wereld gebeurt moet het hier ook gewoon door blijven draaien dus de lavendel krijgt weer zijn voorjaarssnoeibeurt…
Anders krijgen we later dit jaar niet zo’n resultaat….
Dit zijn de stille getuigen van wat renovatiewerk in de gites….
En zo ligt het er allemaal weer fraai bij als we eind maart weer richting Nederland gaan voor onze laatste sessie van deze winter….
En eenmaal in Nederland meteen ook daar weer aan de slag:
Hans heeft er inmiddels alweer 2 interlands opzitten, tegen Turkije en Spanje…..
En hij is ook bezig met de EHL, het Europees kampioenschap hockey voor clubteams in Bloemendaal waar de cameramensen, dik ingepakt met mutsen en handschoenen vanwege de koude harde wind die vanuit zee staat, lange dagen maken om alle wedstrijden netjes te registreren. En zo vliegt de tijd ……
Tot volgende maand….. Hans en Helmi
