Zo doen we dat hier Werken in het verpleeghuis
Gerke de Boer
Zo doen we dat hier Werken in het verpleeghuis
3
3 De risicosamenleving Om maar met de deur in huis vallen: ook in het (psychogeriatrische) verpleeghuis en de daarbij behorende diverse kleinschalige woonvormen, leven we in een risicosamenleving. Dat leidt bij hulpverleners meestal tot de nodige zorgen, temeer daar we bij ernstig zieke en kwetsbare mensen zoveel mogelijk moeten zien te voorkomen dat men niet onnodig door infecties, ongelukken en onnodige fouten wordt getroffen. Deze gedachte is logisch: bewoners zijn aan onze
Het verpleeghuis als risicosamenleving
zorgen toevertrouwd en wij moeten ons best doen om een veilig en gezond leefklimaat te creëren. De andere kant is dat iedereen weet dat risico’s bij het leven horen. Sterker nog: risico’s geven het leven kleur en wat dat betreft voorbeelden te over: •
Met losse handen fietsen.
•
Roken.
•
Mayonaise op de patat doen.
Wie orde zaait, zal chaos oogsten
•
Met de auto door de bergen rijden als je op vakantie bent.
•
Om half 11 ’s avonds koffie drinken.
•
Na zonsondergang nog een ommetje maken.
•
Kliekjes opbakken.
Regels, richtlijnen en protocollen
Sommige risico’s verdienen wat ons betreft die naam niet eens meer omdat we die
Verpleeghuizen horen zich natuurlijk te houden aan allerlei regels die de kwaliteit van zorg voor de bewoners moeten garanderen. Desalniet-
risico’s allang tot gewoonten hebben gemaakt (denk maar aan roken, het dagelijks nuttigen van en flesje wijn en bij donker nog een wandeling maken).
Ho ho… een risico
temin moet voorkomen zien te worden, dat een teveel aan die regels (of
Wanneer we voor de bewoners van het verpleeghuis een gezellig en huiselijk
erger nog… onzinnige regels) ten koste gaat van het alledaagse leven.
woon-/leefklimaat willen creëren, dan zullen we moeten accepteren dat -zoals risico’s
Een aantal voorschriften lijkt dermate vervreemdend te werken voor verzorgenden, dat deze hun plezier en authentieke motivatie om dit werk te doen kwijtraken. Een rampscenario ligt op de loer.
horen bij het leven- er ook risico’s horen bij wonen. Thuis zijn we dat wel gewend. •
Kaarsen aansteken met de kerst.
•
Het stoken van een houtkachel.
•
Het organiseren van een gezellige barbecue.
Regels, richtlijnen en protocollen
3
3 •
De hond in je bed laten slapen.
standaard doktersrondes meer wilde, liever bezuinigde op fysiotherapie en
Risico’s horen nu eenmaal bij wonen en bij gezelligheid. Nu is de neiging om risico’s
diëtisten dan op verzorgenden, en
tot nul te reduceren in de meeste verpleeg- en verzorgingshuizen bijna onuitroei-
dat bewoners niet meer naar de cen-
baar. De vraag is of dat ten goede komt aan de bewoners die daar moeten verblijven… of dat het daarentegen omgekeerd uitpakt voor het woon-/leefklimaat. In ons
Risico’s … gezellig
streven om fouten, ongelukken en pech te voorkomen
trale activiteitenbegeleiding konden. ‘Ik moet je wat laten zien’, drong hij
vergeten we wel eens ons af te vragen of het wel zo
op vrolijke toon aan. ‘Je kijkt je ogen
verstandig is om dat te doen. Niet dat ik per se tegen dat
uit…’ Nu huppelt er in mij ook een
streven ben. Hemel nee: ik ben door schade en schande wel wijzer geworden. Ook door mijn toedoen kan ik na 40 jaar in dit vak wel een paar anekdotes opdiepen waar ik me ernstig voor schaam. U wilt er wel eentje horen die ik nog wel durf te vertellen?
verpleegkundige rond, die graag de goedkeuring van de dokter wil hebben en hoewel ik er een uur voor moest rijden, vertrok ik verwachtingsvol zuidwaarts. Onderweg had ik alle gelegenheid om nog even na te den-
Toontje lager ‘Ha, Gerke… je mòet nu even langskomen.’ Ik heb B. aan de telefoon, verpleeghuisarts van een kleinschalige woonvorm die twee dagen geleden geopend is met een feestelijke barbecue. In de week voorafgaand aan de opening, mocht ik het team twee dagen wegwijs maken in de wereld van het kleinschalig wonen voor mensen met dementie. Tal van boeiende discussies en grondige werkafspraken waren de revue gepasseerd en goddank werd er ook vreselijk gelachen en gerelativeerd. B. klinkt onverwacht vrolijk en opgewonden over de telefoon… in tegenstelling tot de cynische houding die ik van hem ken. Van alle verpleeghuisartsen is hij wel degene, die ik het meest heb horen mopperen op de uitgangspunten van kleinschalig wonen. Zo was het feit dat genoemde woonvorm niet aan het verpleeghuis was vast gebouwd hem een doorn in het oog, om nog maar te zwijgen over de uitspraak dat men geen
ken over de gezellige opening van de kleinschalige woonvorm. Deze was zonder enige reserve zeer geslaagd te noemen. Op een zinderend warme zomermiddag was alle familie op komen draven, had de directeur een prachtige toespraak gehouden en was het team vol enthousiasme bezig geweest met de reeds genoemde barbecue. Vlak voordat ik op de plaats van bestemming was aangekomen belde B. mij nog eens op op mijn mobiel. De opwinding was nog steeds merkbaar in zijn stem. ‘Ben je er al bijna…?’ Tot mijn verbazing beloofde hij mij dat hij mij zou opwachten bij de ingang. Eenmaal aangekomen werd ik op de schouder geslagen en gehaast meegenomen naar een van de appartementen. Ondanks mijn vrolijke uitnodigingen om hem te ontlokken wat er nu zo bijzonder was gaf hij geen krimp. ‘Nee…’, lachte hij…. ‘je moet het gewoon even zien.’ We kwamen langs de woonkamer: C. had dienst, een goedlachse vrolijke meid van een jaar of dertig. Ik
Regels, richtlijnen en protocollen
3 groette haar, maar dit keer knikte ze ons beiden een beetje schuchter toe en daar hadden de alarmbellen al moeten gaan rinkelen. B. ging mij voor de hoek om en
3 Gezellig: mensen helpen Ondanks bovenstaande anekdote blijf ik erbij dat risico’s bij het leven en het
opende de kamer van het appartement van mevrouw Van A. De stank van braak-
wonen horen, evenals gezelligheid. Nu is gezelligheid niet alleen belangrijk voor
sel en diarree walmde me tegemoet. Met rode blossen op een bleek en ingevallen
bewoners, het trekt ook personeel aan. We mogen er vanuit gaan dat verzorgen-
gezicht, lag ze koortsachtig in bed te zweten en te zwoegen. Allemachtig, wat was die vrouw ziek. Op slag veranderde de toon van B. ‘Dus…’, grauwde hij, terwijl hij naar mij wees, ‘...we hoeven volgens jou de HACCP niet zo serieus te nemen.’ Hij knikte even naar mevrouw Van A…. ‘Heb jij eigenlijk enig idee hoe ziek je kan zijn van voedselvergiftiging?’ Met een mengeling van schuldbesef, schaamte en schrik stond ik hem aan te kijken. ‘Wat is dit erg’, hakkelde ik… ‘Erg… erg…??’, bouwde hij mij na. ‘Dit soort
den vooral dit beroep kiezen vanuit de verwachting iets met mensen te gaan doen, hen te helpen en om iets voor hen te betekenen. Meestentijds gebruikt men daarbij misschien ouderwetse termen als hulpvaardigheid en dienstbaarheid… maar toch!
Bedrijfsrisico’s De komende jaren wordt een forse uitstroom van personeel verwacht in verpleegen verzorgingshuizen¹. Er is een aantal zaken aan te wijzen die de motivatie van beginnende en ervaren verzorgenden hoe langer hoe meer dreigen te verpesten.
stommiteiten kun je van tevoren toch aan zien komen? Door die onnozele teksten
De administratieve druk van verzorgenden wordt veel te hoog. Dat wil niet
van jou hebben ze rauwe kip op de barbecue gelegd. “Doe maar gewoon” weet
zeggen dat men met de rug naar rapporteren en registreren toe staat, integen-
je nog? En ik zal je vertellen wat me nog meer dwars zit…’ Hij trok het laken van
deel. De meeste verzorgenden maken veel werk van de dagelijkse rapportage,
mevrouw Van A. nog even recht en liep voor me het appartement uit. Beduusd en met een kop vol wroeging liep ik achter hem aan. Buiten kreeg ik al zijn bezwaren
de verpleegkundige overdracht en de bijzonderheden. Die hoef je echt nut en noodzaak van een goed ingevuld Zorgleefplan niet meer uit te leggen en men is zich zeer bewust van het keurig bijhouden van vocht, voeding- en defaecatielijs-
tegen de gang van zaken rondom kleinschalig wonen weer opgelepeld. Voordat
ten bij ernstig zieke patiënten. Daarnaast kunnen ze prima onderscheiden welke
ik haastig in de auto stapte en weer naar huis reed, had ik al drie keer toegegeven
richtlijnen en standaard verpleegplannen gehanteerd moeten worden wanneer
dat ik me voortaan genuanceerder uit zou laten: de les was wel begrepen.
decubitus dreigt, of waarover gerapporteerd moet worden wanneer een bewoner
De gifbeker was echter nog steeds niet leeg: integendeel. Twee weken later belde hij nog eens op: door de telefoon kon hij zijn woede nauwelijks bedwingen.’Nu heb ik onze deskundige twee weken de tijd gegeven om het team of de familie van
in een terminale fase verkeert. Maar sommige administratieve zaken drijven menig verzorgende tot wanhoop.
Beroepsvervreemding
mevrouw Van A. even te bellen, maar dat lef heb je klaarblijkelijk niet. Je kunt het
Voor de meeste verzorgenden zal gelden dat veel
mooi vertellen, De Boer, maar ik hoef jou niet meer te zien.’
regelgeving en de daarbij horende administratie vol-
Schaamte is een kaal gebouw en kent vele verdiepingen.
strekte ondoorzichtig is. Administratieve werkzaamhe-
Administratie en getreiter
den die voortkomen uit bijvoorbeeld ZZP’s, HKZ, LPZ-metingen, cliënttevredenheidsonderzoeken en medewerkerraadplegingen ¹ Arbeidsmarkt en Zorgvraag – achtergrondstudies: Raad voor de Volksgezondheid - 2006. Arbeid in Zorg in Welzijn 2009 – Prismant: van der Wind e.a. – 2009.
Regels, richtlijnen en protocollen
3 slaan door hun onbegrijpelijke maar verplichtende karakter een fors gat in de authen-
3 Waar slaat dit op?
tieke motivatie van medewerkers om “te helpen”. Als voorbeeld kan de onzinnige
Ik denk dat niet alleen de administratieve druk te hoog wordt: het is op enig moment
regelgeving dienen rondom de HACCP en haar wereldvreemde voorschriften die zijn
ook de onzinnigheid, de ingewikkeldheid en het onbegrijpelijke gevraag wat verzor-
ontstaan n.a.v. een paar – overigens door werkdruk onvermijdelijke – incidenten.
genden op de zenuwen gaat werken. Daar kan aan toe gevoegd worden dat met het invullen van elke vragenlijst de overtuiging groeit dat de antwoorden alleen maar zullen leiden tot meer bezuinigingen.
Het is nog wel zo netjes… F. probeert het kalm uit te leggen, maar de woede golft ziedend onder de oppervlakte. Ze werkt op één van de vier woonkamers van de kleinschalige woonvorm in L. Bij elkaar wonen hier 24 bewoners, die gezellig de dag doorbrengen met een team
Wel of niet invullen? Het is niet voor de hand liggend om te veronderstellen dat de gemiddelde verzorgende kan onderscheiden welke vragenlijsten en onderzoeken nu wel of niet terzake doen. Die heeft wel andere problemen aan het hoofd.
verzorgenden waarvan de gemiddelde leeftijd ongeveer 40 jaar is. Bij controle door
Hoewel men wel in de gaten heeft dat lang niet alle
de inspectie is gebleken dat de hygiëne klaarblijkelijk te wensen overliet, getuige het
administratie afgehandeld kan worden, is het voor
verbeterplan wat door het Locatie Management Team is opgesteld. Op bevel van de
verzorgenden allemachtig ingewikkeld om uit te
inspectie en de dienstdoend HACCP-Feldwehbel moet zowel de koelkast, de oven als de magnetron vanaf nu een keer per week schoongemaakt worden. ‘Alsof ik niet wat beters te doen heb …’, briest F. Met ingehouden woede voegt ze eraan toe dat men niet alleen de opdracht gekregen heeft om de boel schoon te maken, maar dat er warempel een instructie is meegekomen hoe de apparatuur moet worden schoongemaakt en welke vaatdoekjes daarvoor geschikt zijn. Vanzelfsprekend dient een aftekenlijst te worden bijgehouden die op een zichtbare plek moet zijn opgehangen.
maken wat nu prioriteit heeft en wat niet. Wordt het gewicht van deze keuze – helpen of registreren – bij niveau 2 of 3 neergelegd, dan is dat volgens mij vragen om ongelukken.
Ongelukkige verzorgenden Onbegrijpelijke regelgeving, ingewikkelde onderzoeken en nodeloze vragen geven verzorgenden niet zelden het gevoel dom te zijn en af te gaan.
Ik geloof mijn oren al helemaal niet wanneer ze meldt dat een coördinator van de
Ze zien dat ze niet meer aan hun eigenlijke taken
facilitaire dienst één en ander in een bijscholing van twee uur zal uitleggen aan de
toekomen (het verzorgen van bewoners) en
medewerkers. Nu komen de tranen: de behoefte om zorg te bieden aan zes dolende
langzaam maar zeker ontstaat het risico dat ze
zielen moet worden verzet ten behoeve van een door anderen opgelegd hygiëneregime. Maar bovenal die krenking dat volwassen vrouwen (door nota bene een man)
“Onbeg rijpelijk
e richtli
een hekel aan hun beroep gaan krijgen. Een aantal probeert de nooduitgang te vinden: ze willen nog wel in de zorg werkzaam blijven, maar niet als persoonlijk begeleider
wordt uitgelegd hoe ze een magnetron moeten schoonmaken…Ja kijk eens: wie op
of eerstverantwoordelijk verzorgende in de hoop daarmee verlost te worden van
deze manier orde zaait, zal chaos oogsten.
alle administratieve rompslomp. Het tekent de tendens dat verzorgenden ongeluk-
jnen”
Regels, richtlijnen en protocollen
3
3 kig worden in hun vak. Als verpleeg- of en verzorgingshuizen één bedrijfsrisico
middels “de groepskas” de financiën rondom de boodschappen die moeten worden
lopen, dan is het wel dat er ongelukkige medewerkers aan het bed staan… dat leidt
gedaan, gebak wat bij verjaardagen moet worden gekocht en waar de bitterballen
nog eens tot risico’s. En reken maar dat sommige medewerkers ongelukkig worden
en advocaat met slagroom van worden betaald. Daar schijnt enige controle bij te ho-
van het feit dat ze in het kader van de HACCP eten weg moeten gooien, verplicht
ren. Is dit nog een beetje te verdedigen: de pijn zit ‘m in de volslagen idiote construc-
wekelijks koelkasten schoon moeten maken (terwijl ze dat thuis maar een keer in de zes weken doen), allerlei formulieren moeten aftekenen… maar aan hun passie, de zorg, niet meer toekomen.
tie dat men niet alleen moet vermelden hoeveel euro er nog is, maar dat precies op een daartoe opgesteld formulier moet worden vermeld hoeveel briefjes van €50, €20, €10, euromuntjes van €0,50 et cetera er in kas zijn. Onderaan wel graag even tekenen
Omgekeerd effect Ondanks alle goede bedoelingen van regels, procedures, richtlijnen en voorschriften om kwaliteit in verpleeghuizen te brengen blijkt de hele regelgeving nu toch zo
Wereldvreemde voorschriften
langzamerhand omgekeerd uit te pakken voor het woon-/werkklimaat in genoemde instellingen.
door de dienstdoend medewerker en – pas op (!) – niet in het vakje van de cliëntenadministratie. Ja... u raadt het al: daar zijn de tranen weer bij F.
Wat een toegevoegde waarde had moeten worden is door de drang om alle risico’s tot nul te reduceren, nu ronduit te duiden
Ik beloof haar langs te gaan bij “de administratie” en er op aan te dringen dat deze
als afgeboekte waarde… met een hoog risicoprofiel. Het hele
treiterij moet worden afgeblazen. Het resultaat is echter dat ik de rest van de dag
systeem (administratieve druk, wettelijke regels en voorschriften als HACCP, BHV, ZZP, de onophoudelijke bezuinigingen en het hele geprotocolleerde wantrouwen) zal naar mijn stellige overtuiging binnen een paar jaar tot een enorme uittocht leiden onder verzorgenden.
ziedend doorbreng. Daags daarna rui ik het team op en verzoek hen alle “Euroformulieren” voortaan volslagen verkeerd in te vullen. Per maand graag een nadelig saldo van € 3.655,479,36... men mag zichzelf ook rijk rekenen: zie maar. Elk formulier graag aftekenen met Gerke de Boer. Dat zal die hufter op de administratie leren met zijn temerig toontje: ‘Ja… ik heb die
Centenneukers
regel ook niet bedacht..
Ah… ik tref F. weer, een paar dagen na haar woede-uitbarsting rondom de HACCP en de schoon te maken oven, weet u nog? Ze slaagt er nu in om ook mij kwaad te krijgen met een verhaal dat ik aanvankelijk weiger te geloven. Eenmaal per maand (en wel de laatste werkdag van die maand) moet iemand van het team op een formulier invullen hoeveel geld er nog in kas is. Dat zit zo: het team bewaart zelf
Wat zegt u? Natuurlijk weet ik wel dat terugtreiteren niet helpt!
Regels, richtlijnen en protocollen
3 Schraalhans is keukenmeester
3
plaats gekomen van dienstverlening en hypotheekverstrekking. Het verwijt zal
Het lijkt me dat er sprake is van een dubbele verschraling. Allereerst zijn er natuurlijk
zijn dat managers en politici in 2009 en 2010 – hoewel ze geen snars snapten
de reguliere bezuinigingen, maar daarnaast ervaren verzorgenden minder beschik-
van ZZP-systematiek en PGB-budgetten – financiën en logistieke efficiency tot
bare tijd voor bewoners, mede door de toenemende (onzinnige) administratieve
hun corebusiness hadden gemaakt… in plaats van zorg.
druk Dit gegeven is niet meer te rijmen met de natuurlijke en authentieke motivatie
- Hadden jullie in 2009 en 2010 (aldus de enquêtecommissie) niet kunnen voor
van verzorgenden om iets te betekenen voor de ander; in dit geval de verpleeghuis-
zien dat al die krankzinnige regelgeving, administratieve druk en uitgemergelde
bewoners. Deze gang van zaken zal zijn eigen dynamiek krijgen (en denk nu niet dat
zorg zou leiden tot massale ontevredenheid onder verzorgenden... en dat logi-
Dan maar naar de Schoenenreus
het wel een beetje mee zal vallen...) en leiden tot een uiterst
scherwijs dus een collectieve uittocht van diezelfde verzorgenden (2015 - 2018)
beroerde reputatie van dit toch zo mooie beroep. Wat ook
wel op gang moest komen?
al niet helpt is dat nieuwe collega’s amper nog een con-
- Behalve (de enquêtecommissie is nog steeds aan het woord, beste mensen),
tract kunnen krijgen van 12 uur of meer. Het liefst wordt
dat leidinggevenden het zicht kwijtraakten op zaken als ZZP, PGB en
elke nieuwe medewerker – onder het mom van flexibiliteit
CIZ, raakten diezelfde leidinggevenden ook nog eens het zicht kwijt op de
– op een 0-urencontract aangenomen. Dan is het alleen nog maar wassen en rauzen,
inhoudelijke kant van de zorg. Begrippen als zorgzaamheid en hulpvaardig-
zonder dat er daadwerkelijk contact is met cliënten… of een hypotheek kan worden
heid, gezelligheid en toewijding, moesten worden ingeruild tegen jargon wat
afgesloten. Het gevolg is dat men alles bij elkaar opgeteld liever 36 uur per week bij
door diezelfde leidinggevenden aan geen enkele verzorgende meer kon wor-
De Schoenenreus of Bristol gaat werken: een leuk contact met klanten en collega’s…
den uitgelegd. Daardoor was sluipenderwijs taalgebruik als “Verantwoorde
en met zondags, kerst en Koninginnedag vrij op de koop toe!
en Belevingsgerichte zorg, Marktwerking en Vraaggericht werken (met alle verwachtingen bij verzorgenden en cliënten van dien)”, het domein geworden
Parlementaire enquête 2020
van stafmedewerkers en docenten / opleiders… die overigens zelf nog nooit
Men hoeft toch voorwaar geen ziener te zijn om te kunnen voorspellen dat in 2020
een stap hadden gezet in het verpleeghuis.
het hele systeem het risico zal hebben gelopen om ingestort te zijn. Naar mijn vaste
- In 2010 was het vak van verzorgende door een normale sterveling niet meer
overtuiging zal er tegen die tijd dan ook een parlementaire enquête komen, die ant-
uit te leggen. Niet dat er geen poging werd gedaan om uit te leggen dat we
woord moet geven op de vraag hoe in hemelsnaam de prima draaiende verpleeg-
in het kader van de marktwerking de bewoner als cliënt moesten zien. (Ik kom
huiszorg van 2008 in tien jaar tijd op de fles is gegaan.
“die cliënten” anno 2010 trouwens wel eens tegen in het verpleeghuis: ik denk
De enquêtecommissie zal tegen die tijd managers en beleidsmakers in de zorg de
– en nu zeg ik maar vlug even dat ik me daar diep voor schaam – met enige
volgende bittere verwijten maken:
regelmaat dat die cliënten in werkelijkheid verwarde stumpers zijn. Verdwaald
-
Hoe is het mogelijk dat jullie, terwijl de financiële crisis volop zichtbaar was,
in een bizarre uithoek van het bestaan en op ongelukkige wijze vastgehaakt
niet de parallel hebben gezien met het bankwezen? In 2009 immers gingen
aan de laatste rafels van het leven). Ik zal niet verder uitweiden over het idiote
banken op de fles omdat bankiers geen idee meer hadden welke producten ze
taalgebruik onder deskundigen, maar het waren niet de minste verzorgenden,
verkochten, aan wie ze dat verkochten en wat het effect daarvan was. Geld ver-
die instemmend moesten knikken wanneer hen werd uitgelegd wat het verschil
dienen en het creëren van (ondoorzichtige) financiële producten waren in de
was tussen de verzonken IK en het verdwaalde IK. Niet dat verzorgenden overi-
Regels, richtlijnen en protocollen
3
3
gens de kans kreeg om deze deftigdoenerij te toetsen in de praktijk. De vol-
en het nodig is om vocht-, voeding- en templijsten aan te houden. Mensen
gende bezuinigingsronde lag al op de loer.
standaard een keer per veertien dagen wegen daarentegen moet weer volko-
De parlementaire enquête in 2020: we kunnen nu alvast beginnen de antwoorden te
men afgeschaft worden. Het MIK-formulier is wel weer van groot belang. Wan-
repeteren.
neer dingen fout gaan, moeten we immers met elkaar wel de moed en het ver-
antwoordingsbesef hebben om ons naar de inspectie toe te verantwoorden.
-
Verder ben ik ervan overtuigd dat we zowel aan cliënten en familie moeten
Is het nu nog zo dat voornamelijk de cliënt centraal staat binnen de zorg (en dan
uitleggen dat pech, ongelukken, missers en het noodlot ook in het verpleeghuis
vooral de gezondheidsrisico’s die deze loopt): ik ben bang dat we dat met onmid-
voorkomen. Het lijkt mij stug dat deze niet zouden begrijpen dat het vermijden
dellijke ingang ook met de verzorgende moeten gaan doen. Ik wil hier dan ook een
van deze risico’s juist leidt tot de moeder aller risico’s: een leven als een patiënt
stevig pleidooi houden om het werk van verzorgenden leuker te maken (ik kan het
in een operatiekamer van een ziekenhuis. Om alles een beetje in goede banen
niet simpeler stellen):
te leiden stel ik voor (vooruit, nog een extra formulier…) om familie en bewo-
-
Het management (en dan alle lagen en soorten daarvan) is gehouden om regels
ners, eenmaal aangekomen bij het verpleeghuis, een formulier te laten tekenen
en richtlijnen te toetsen op eenvoud, betrokkenheid en professionaliteit. Ont-
waarop alleen maar staat: U komt hier wonen op eigen risico, maar wij zullen u
breekt het aan een van deze drie kenmerken dan treedt de prullenbak in wer-
daar graag bij helpen!
king. Dit lijkt op burgerlijke ongehoorzaamheid maar is te duiden als een
verpleegkundige professionele afweging. Een afweging die zijn oorsprong vindt
in deskundigheid, toewijding en beroepseer.
Wellicht dat het een idee is om vanuit de verpleeg- en verzorgingshuiswereld vol de
-
Datzelfde management zal als filter moeten fungeren voor wat betreft de
aanval in te zetten op politici die bij het eerste het beste incident weer als een valse
regeldruk naar de werkvloer. Men moet verzorgenden stimuleren om naar bui-
sirene staan te janken in de hoop een paar extra stemmen te krijgen. Die repete-
ten toe vooral te beamen dat er strikt volgens protocollen, richtlijnen en
rende en zwarte processie naar de interruptiemicrofoon, dat gejammer dat de zorg
Wat nu?
Regels en procedures: ja zeggen en nee doen
Politici en bouwvakkers: de publieke opinie
procedures gewerkt wordt, maar leidinggevenden zul-
zo slecht is, dat “die oude mensen zo schandalig behandeld
len verzorgenden vooral uitdrukkelijk toestemming moe-
worden” en dat de zorg nergens op lijkt… om vervolgens
ten geven om deze zaken allemaal te negeren. Concreet
met de volgende regels, procedures, onderzoeken, richt-
betekent dit dat aftekenlijsten vrolijk moeten worden
lijnen en bezuinigingen in te stemmen: bah! Het maakt
afgetekend, maar dat de daarop vermelde werkzaam-
cliënten, familie en verzorgenden doodongerust. Die
heden natuurlijk niet te hoeven worden uitgevoerd:
lezen tenslotte de krant ook.
Schei uit met mopperen en klagen
iedereen tevreden! Men begrijpt dat ik het hier nu heb over zaken als HACCP,
BHV, HKZ, allerlei metingen, onderzoeken en vragenlijsten die vanuit ministe-
ries, inspectie en kwaliteitsbureaus komen.
Bij deze de dwingende opdracht aan de Nederlandse samenleving om te stoppen
-
Vanzelfsprekend moet er nauwgezet volgens protocollen gewerkt worden, die
met het gesar van verzorgenden. Schei uit met het geklaag over de gezondheidszorg
de cliënt daadwerkelijk raken. Wanneer mensen bijvoorbeeld ernstig ziek zijn
aan de ene kant, terwijl er aan de andere kant volop wordt bezuinigd. Denk niet dat
Waardering
Regels, richtlijnen en protocollen
3 verzorgenden onmiddellijk bakken meer geld willen verdienen, maar een paar complimenten, waardering en respect voor het moeilijke en ingewikkelde werk dat ze moeten doen, kan het tij nog keren. Dat zal moeten, want in 2020 is er anders geen kip meer te vinden om dit vak nog uit te oefenen. En dat zal dan wel moeten, want tegen die tijd zijn er “cliënten” bij de vleet!
Goedgekeurde onzin Communicatie en feedback Communicatie en feedback zijn voor veel verzorgenden regelmatig terugkerende onderwerpen in scholingen en teambesprekingen. Negen van de tien keer lijkt dit zonde van de tijd. Het ware verstandiger om eens te onderzoeken waar de reflex vandaan komt om alle ongenoegen rondom communicatie en feedback toe te schrijven aan het onvermogen van verzorgenden om met elkaar samen te werken. Fatsoenlijk leiding geven lijkt eerder de oplossing.
4
