business
Willem Middelkoop
8|Belafonte
business
Twee multi-ondernemende zakentalenten, die beide artistiek begaafd zijn, gaan hier in Belafonte Magazine het gesprek met elkaar aan. De Vlieger en Middelkoop ontmoeten elkaar aan de grote tafel in het mooiste atelier van Amsterdam. Het unieke pand, in een binnentuin midden in de stad, is door De Vlieger persoonlijk ingericht, stijlvol en met uitstekend gevoel voor de functie en omgeving. Een gesprek vol energie, over onafhankelijke eerlijkheid, de onmisbaarheid van nieuwsmedium Twitter, financiële problematiek, keerpunten in het leven maar ook over persoonlijke doelen, kunst en economische kansen. Het is daar moeilijk tussenkomen…
Erik de Vlieger > Belafonte | 9
business
“ We zijn semi bekende Nederlanders, dat zijn we ook op Twitter, maar we hebben er fucking schijt aan.” In de media
Herkenning
Veel is over en met deze heren gesproken. Ze komen in het nieuws, zijn beiden veelgevraagd voor grote talkshows, schrijven columns voor bekende magazines en becommentariëren actualiteiten. Toch is de huidige setting uniek. Het is voor het eerst dat ze samen een duo-interview geven. Ze hebben veel te vertellen over hun ervaringen en belevenissen als succesvolle zakenmannen. Juist ook omdat ze zeer kritisch zijn ten opzichte van de gevestigde orde. Ze voelen allebei een drive, zoals het kunstenaars betaamt, om de waarheid boven te tafel krijgen. En hoewel de een wat opvliegender in zijn communicatie dan de ander, buigen beiden niet voor bestaande conventies. Het heeft een reden en is in de loop van de tijd zo gegroeid.
Middelkoop: „Je identificeert je met elkaar volgens mij. Toen ik bij het Parool werkte, was ik zakelijk wel actief in vastgoed, maar niet bekend. Toch, je herkent een bepaalde persoonlijkheid. Ik was toen fotograaf, hij is nu kunstschilder. Dus het is die mix van zakendoen, kunst uitoefenen, maar ook het volgen van actualiteiten en er doorheen prikken als iemand, zoals een politicus, staat te liegen. Nu op Twitter hebben we eigenlijk weer diezelfde rol. We zijn autonoom, we trekken ons niets aan van conventies en regels.”
Broers
Twitterverslaving
Dat de titel 'Erik de Vlieger vs. Willem Middelkoop' deels misleidt, kunnen we gezamenlijk al snel concluderen. Middelkoop: "Qua persoonlijke karaktereigenschappen hadden we broers kunnen zijn.”
Middelkoop: „Bijvoorbeeld met MH-17. Ik voelde me meteen bedrogen, want binnen een uur lag die tape er, met opgenomen gesprekken. Na wat research werd mijn instinct bevestigd, dit is doorgestoken kaart.
Respect Ze kennen elkaar van vroeger, niet meer dan dat, maar hebben elkaar wel altijd gevolgd. Middelkoop: „Mijn eerste herinnering aan jou, ik werkte toen bij het Parool als chef fotoredactie, was het verhaal dat jij het Parool wilde kopen. We kwamen elkaar opnieuw tegen bij RTL-Z, waar ik inmiddels verslaggever/commentator was geworden. Jij bent toen een paar keer in de studio geweest, vanwege die luchtvaartzaak. En ook privé liepen we elkaar tegen het lijf, zoals die keer op het vliegveld van Faro.”
Zulke dingen voelen wij allebei aan ons water. We hebben voldoende ervaring om te weten hoe de hazen lopen en daarbij maakt het ons niet uit of we wel of geen vrienden maken. Zeker met mijn tweets over MH-17. Iedereen viel over me heen, ik werd massaal ontvolgd, nou prima. Maar uiteindelijk heb ik nu duizend volgers meer dan aan het begin van die ramp. Weet je, ik heb er niets mee te verkopen, niets mee te verdienen en krijg er eigenlijk alleen gezeik mee. En ondanks dat ik het niet meer ben, voel ik me nog steeds journalist en kan ik het via Twitter kwijt. Jij ook, Erik?”
De Vlieger: „Ja, ik kocht uiteindelijk de Diemer Courant en de Amstelveense Krant. En bij RTL-Z … ja, dat was het moment dat ik met mijn rug tegen de muur stond. Maar toen ik een knakkie kreeg en toen jij een knakkie kreeg… er is toch altijd wederzijds respect geweest.”
De Vlieger: „Voor mij ligt het iets anders. Ik ben in een paar jaar geslacht door de media en nu heb ik het idee dat ik met Twitter terug ga slachten. Andere media zijn niet meer zo belangrijk. Als je Twitter-volgers hebt, heb je je eigen krantje. Het gaat heel snel en artikelen kunnen makkelijk
10|Belafonte
De Vlieger: „We zijn semi bekende Nederlanders, dat zijn we ook op Twitter, maar we hebben er fucking schijt aan.”
business worden gedeeld. Mijn vriendin wordt er soms helemaal gek van. Ik vind het een verrijking van m’n leven. Aan de andere kant vind ik het een verarming van m’n leven. Ik ben weleens een tijdje gestopt. Het is enorm verslavend, speciaal voor mannen zoals ik. Omdat er in Nederland misschien maar vijf BN-ers actief reageren. En als je actief reageert, krijg je ook veel actief antwoord. Pas dan gebeurt er wat. Wij geven zelf trouwens ook actief antwoord aan mensen.”
Volgers Middelkoop: „Ik kan het je nog sterker vertellen. Ik heb Tweede Kamerleden, die vertrouwen me, die tippen me dingen met de vraag of ik het wil twitteren, omdat anders niemand in Den Haag het oppikt. Veel mensen merken, dat ze via Twitter snel worden geïnformeerd. Ze worden ook het meest veelzijdig geïnformeerd, want rijk & groen - alles komt door elkaar. Maar je moet wel een beetje filteren. Erik en ik, wij zijn als filters voor mensen. Ze weten, dat wij niet alles doorsturen, alleen de belangrijke specialiteiten. Ja Twitter is een machtig nieuwsmedium geworden. En er is een goede tweedeling ontstaan. Vroeger begon iedereen te twitteren, zoals iedereen begon te facebooken. Maar een hele grote groep heeft gemerkt, dat ze weinig bereiken met zelf tweets uitsturen. Zij gebruiken Twitter nu om een paar mensen te volgen. Ze stoppen dus zelf met tweeten, maar ze lezen heel veel. Het volgen heeft een hele grote vlucht genomen.”
De Vlieger: „Voor mij is het ook een beetje een datingsite. Ik kan het bijna niet gestructureerd uitleggen. Ik word ’s morgens wakker, pak de Volkskrant, de i-Pad, zie dingen en ga reageren. Het is heel gek, ook ’s avonds als ik film zit te kijken pak ik tijdens de reclame die i-Pad en dan ‚ga ik even’.”
Afremmen Middelkoop: „Dat is echt een valkuil om teveel te versturen. Ik probeer mezelf te beperken tot een tweet per dag. Ik ben nu vier jaar actief op Twitter en zit op circa 30.000 berichten. Ik probeer het echt af te remmen, te doseren: less is more.” De Vlieger: „Kan je nagaan. Ik ben anderhalf jaar actief en zit op 64.000. Het hangt er ook vanaf hoe je mensen kent. Ik heb bepaalde vriendschappelijke relaties met mensen op Twitter. Een soort dorpscafe met eigen stamtafel.”
Commercieel Middelkoop: „Commercieel zit er niet direct iets in. Een op 200 van mijn tweets heeft wel met beleggingsfondsen te maken. Dan nog, indirect, bijvoorbeeld een interessante, inhoudelijke analyse over de markt. Want, ik weet dat ik communiceer met 600 participanten, die ik in Nederland heb en dan nog 6000 volgers, die erover denken om participant te worden, dus die de materie ook interessant vinden. Maar Twitter werkt niet als je denkt, dat je het als commercial kan gebruiken. Zo heel af en toe kan je iets laten zien. Want dat is ook het grappige van Twitter etiquette: niemand vindt het erg als je een beetje reclame voor jezelf maakt, zolang je het niet overdrijft.”
Racisme en seks De Vlieger: „Inhoudelijk is het echt een revolutie in de mediawereld en ook in de politiek. Want kijk nu naar die Tweede Kamerleden, ze merken dat het veel sneller en directer communiceert. Bovendien kan je ook een link meesturen en zo een rapport direct publiceren. Tegelijk is het een open riool, want het racisme op Twitter is ongekend qua heftigheid.” Middelkoop: „Maar dan nog, je volgt en ontvolgt. Je kan mensen blokkeren dus het heeft ook een zichzelf schonend effect. Je hoeft niet alles te lezen, niet iedereen te volgen, mensen bepalen het zelf. En ik denk weleens, seks bestaat er nog steeds niet. Zelfs geen grapjes, seks hoort dus duidelijk niet op Twitter.”
De Vlieger: „Nou, wij gaan een keer samen afspreken en ik loof een prijs uit voor de meest romantische tweet van de dag. Maar echt, voor ons is het op ons lijf geschreven. Het is voor ons gemaakt. Terwijl we toch eigenlijk twee verschillende persoonlijkheden zijn, (ook al zegt Willem dat we broers hadden kunnen zijn) zijn we allebei zakelijk actief, willen alles in de wereld volgen. Alles kan van belang zijn, de huizenmarkt, de olieprijs. Twitter is geëvolueerd naar een bepaald medium, dat is nu niet meer weg te denken. De ministeries, de AIVD, de CIA, allemaal hebben ze hun eigen account. Je kunt niet meer zonder, want het is het snelste medium. Middelkoop: „Alleen voor jongeren is het als nieuwsmedium minder interessant, zij werken vooral met Youtube en Instagram.” ▶
Belafonte | 11
Zo had ik net een student op kantoor die een boek wil gaan schrijven. Hij heeft economie gestudeerd en gaf aan dat hij vindt, dat hij op school voorgelogen wordt over het financiële systeem. Dé economische wijsheid bestaat namelijk niet, er zijn er meerdere. En die we dachten te hebben, bleek fout te zijn. Anders hadden we geen kredietcrisis gehad. Nu willen we samen een opiniestuk daarover maken en het plaatsen op Twitter. Ja het is een soort boosheid, maar het kan toch niet zijn, dat we vijf jaar na de kredietcrisis nog steeds onzin aangeleerd krijgen? Waarom is dat? Omdat de bankiers pionnen nodig hebben in het veld om dit spel te blijven spelen. Er is niets veranderd. En hetzelfde geldt voor het rechtssysteem. Het is hier op sommige punten een bananenrepubliek. En ik hou me nog in op internet, want ik krijg soms dingen toegestuurd…Nee, we zijn niet de enigen, die het voelen. Er is een elite bezig, zo’n 5000 mensen op de wereld, die bepalen wat goed is voor hen. Die elite probeert ons mensen een beetje te ridiculiseren en te marginaliseren. Maar je moet je er niets van aantrekken, ook niet als je uit clubjes wordt gegooid.” De Vlieger: „Het dekt elkaar allemaal in. En het komt uit het wezen van de rechtsstaat, de democratie. Het is macht, bescherming van de eigen positie. Macht corrumpeert. Ze hebben een muurtje. Als je eenmaal binnen bent, is het een kringetje en moet je je ook als zodanig gedragen, want het zijn machtige mensen. Je ziet dus ook dat, als bepaalde bazen weg zijn, mensen dan beginnen te praten.”
de Big Reset
Pissig De Vlieger: „Ik word regelmatig gewaarschuwd over mijn tweetgedrag. Dan vragen ze ‚Moet dat nou?’ of ‚Zou je dat nou wel doen?’. Maar ik ben juist op het punt gekomen, dat Tweede Kamerleden me antwoord geven. Want als ze dat niet doen, dan blijf ik jekkeren, zuigen, zeuren en trekken. Dat is het verschil tussen jou en mij. Ik ga net zo lang door, tot ik reactie heb. Maar zoals gezegd, ik ben beschadigd, ook in de media en ik ben daarna filterloos geworden. Dat komt doordat ik niet alleen m’n schaapjes op het droge heb, maar ik ben ook pissig. En die boosheid structureert zich nu in een positieve energie. Hoe dan ook, ik weiger me te conformeren aan iets. Het mondt weleens uit in extreme dingen, want ik ben natuurlijk een extreme man, maar niet obsessief hoor.”
Macht Middelkoop: „Ja, wij hebben dezelfde boosheid. Alleen bij jou is die veel scherper, agressiever. Waarschijnlijk omdat je ook meer belazerd bent. Ikzelf kan niet tegen onrecht. Vroeger al ging ik tegen de meester in als er leugens verteld werden of een onjuist verhaal. Daar kan ik niet tegen. Ik weiger me, net als jij, te conformeren. Maar jij bent daarin anders, een soort luis in de pels, recalcitrant. Maar ook mij geven ze wel antwoord. Zelfs ministers. Dat is misschien bijzonder. Soms vinden mensen dat ik iets niet zou mogen zeggen, maar ik zorg altijd dat ik goede bronnen heb. En ik wil mensen dingen laten zien. Wat ze ermee doen, is aan hun.
12|Belafonte
Middelkoop: „Ja, dan gaan zaken schuiven.” Sinds begin 2014 is mijn nieuwe boek uit, De Big Reset. Het is m’n zesde boek, als ik mijn fotografieboek meereken. Ik ben er op trots dat ik het ook heb verkocht aan uitgeverijen in China, Polen en Duitsland. En nog eens twaalf landen hebben interesse. Inhoudelijk gaat het over het financiële systeem, over goud, olie, geld, beleggingen. Ik kom voor het eerst met een idee voor de oplossing van deze crisis. Vroeger was ik al blij, dat ik de crisis kon analyseren en aan zien komen. Ik ben erachter gekomen, dat de centrale bankiers in 300 jaar tijd een systeem hebben gebouwd, waardoor zij er zelf zoveel mogelijk voordeel aan hebben. Nu hebben ze een plan om het systeem naar een volgende fase te brengen. Ik noem dat de Big Reset. Ze willen het systeem ‘resetten’, zoals ze dat ook in 1944 hebben gedaan. Toen door de dollar als anker voor het financiële systeem te gaan gebruiken. In 1971 is er weer een reset geweest, door de dollar los te koppelen van goud, waardoor er weer heel veel in de financiële wereld veranderde. Nu willen ze opnieuw naar een volgende fase van dit systeem, waarbij China in monetair opzicht verregaand zal gaan samenwerken met Amerika. De Vlieger: „Ik schrijf een heel ander type boek, namelijk ‚de story of my life’, een biografie dus. Samen met het schilderen, zijn dit stuiptrekkingen, want ik ben zakelijk nog steeds heel actief. Het zijn eigenlijk golven. Met schilderen ben ik pas in december begonnen. Ik zei ‚Ik ga net zo lang door tot ik het kan’. Maar daarnaast ben ik overdag gewoon aan het werk op kantoor, bezig met het aansturen van m’n mensen. In Nederland werken 250 en in Portugal 60 mensen. Dat is teveel om te kunnen zeggen 'Ik kom een paar dagen niet'. In Portugal heb ik een groot onderhoudsbedrijf in Carvoeiro. Een makelaarskantoor, onderhoudsbedrijf en tuiniersbedrijf. Dat is ook tegelijk mijn projectontwikkelings-maatschappij. Nu heb ik een zestal projecten lopen, dus ik help daar een infrastructuur opbouwen.” Middelkoop: „Volgende week ben ik in China, dan vlieg ik door naar Noord-Korea om een fotoproject te doen, dat is mijn artistieke kant. Dus het zijn, zoals Erik zegt, echt golven. Ik doe het ene moment meer zaken en het andere moment meer artistiek of schrijven. Ik heb gelukkig maar 3 man personeel, maar het één stopt dus niet als je het andere gaat doen.”
Geluk De Vlieger: „Buiten dat alles, Willem en ik zijn wel gelukkig volgens mij - toch Willem?” Middelkoop: „Jazeker gelukkig, ben gezond en financieel onafhankelijk. Vroeger hoopte ik op een leven met spanning en avontuur, wilde een hoop meemaken. Ik wilde al heel jong fotograaf worden en wat met muziek doen. Dat is eigenlijk nooit veranderd. Verder wilde ik zaken doen en geld verdienen, dat vond ik ook leuk. Dat doe ik nog steeds. Nu koop ik weer op veilingen, gewoon voor de lol. Zie ik bijvoorbeeld een leuk bootje dan moet ik er op bieden, gewoon als belegging.” De Vlieger: „Het hoogst haalbare, dat wilde ik vroeger. De gouden medaille, die wilde ik altijd al. Toen ik een tik kreeg, heb ik dat bijgesteld in de reis naar het hoogst haalbare. Alleen de reis meemaken, vind ik nu al een fantastische ervaring. Wat voor stroming is dat? Een minderwaardigheidscomplex? Een meerderwaardigheidscomplex? Kun je alles psychologisch verklaren? Er zijn mensen, die dat weleens voor me hebben gedaan. Maar het is, zoals het is. De vraag is: hoe ga je ermee om?” Middelkoop: „Ja, daarom ben ik gestopt met media. Op gegeven moment moet je stoppen. In bekende talkshows zetten ze iemand tegenover je die ruzie met je zoekt. Soms maak je daarmee wel heel spannende tv. Bijvoorbeeld toen ik in een live uitzending vroeg waarom die bekende president van de Nederlandsche Bank als enige alleen aan tafel had gemogen. Ik wilde duidelijk maken, dat zo iemand niet te vertrouwen is. Centraal bankiers laten zich er zo voor op staan, dat ze zogenaamd onafhankelijk zijn van alles. Dan kan je dus niet, zoals bij Nout Wellink het geval was, heimelijk lid zijn van (Amerikaanse) lobbyclub. Ik ga zitten in zo’n uitzending en ik voel me op zo’n moment vreselijk sterk. Als ik achteraf zit te kijken, denk ik ‚waar komt die bravoure vandaan’? Je moet op je intuïtie vertrouwen en het komt ook door de flow. Je doet je mond open, je laat het stromen en denkt niet te veel na bij wat je zegt. Dat is echt fascinerend. Bijna net als sommige componisten werken.” De Vlieger: „Ik weet niet of ik technisch zoveel gas zou kunnen geven. Maar ik herken dit wel in het schilderen. Van mijn beste schilderijen heb ik geen idee, hoe het zo gekomen is.” Middelkoop: „Iedereen heeft het eigenlijk. Je wordt om vier of vijf uur ’s morgens wakker en dan heb je vaak de meest zuivere ideeën. Of, wanneer je onder de douche staat, dat je inzichten hebt uit gevoel, zonder ratio. Dit hoeft geen paranormaliteit te zijn, soms weet je dingen gewoon.”
Sterk De Vlieger: „Maar ik heb wel kantelpunten. Als ik dingen eerder had geweten, was ik bijvoorbeeld anders omgegaan met m’n eerste vrouw, de moeder van m’n 4 kinderen. Ik ben wel netjes tegen haar geweest hoor, maar ik had beter op haar moeten letten. Daar praat ik over waar de kinderen bij zitten. Het kwam door de drukte en de gekte. Gingen we met de privé-jet om naar Ajax te kijken en besloten dat vlak voor de wedstrijd. Echt gekte, dan ben je nog te onervaren, als het gaat om het extrapoleren van de rest van je leven, zodat je daar niet goed op let. De grootste fout daarvan is, dat het eigenlijk de schuld van m’n vader is. En dat durf ik te zeggen, want mijn kinderen zullen die fout niet meer maken, omdat ik het ze vertel. Met ons, als kinderen, werd vroeger niet gecommuniceerd. Twee van mijn kinderen gaan in de zaak. Ze krijgen mijn ervaringen er gratis bij. Dat gaat niet over verkoop. Of zij die deal wel of niet moeten maken, dat moeten zij zelf maar bepalen. Het gaat
om de kleine dingen. Want, waarom heb ik in mijn vastgoedwereld een paar boeven in m’n leven toegelaten? Het gaat hen niet gebeuren. Ja, die dingen wil ik ze graag anders zien doen. Dat noem ik evolueren en ik voel me rete-sterk, want ik heb al die dingen me echt aangetrokken en die probeer ik nu in het DNA van m’n kinderen te krijgen.” Middelkoop: „Mijn kinderen zijn jonger dus ik heb het daar niet over. Maar ik ben altijd te goed van vertrouwen geweest. Ik was journalist, dus wilde journalisten niet wantrouwend tegemoet treden. Ik gaf altijd veel ruimte in interviews, had geen zin om iedereen achterdochtig tegemoet te treden. Dat vind ik vreselijk. Ik ben nog steeds een blije, jonge hond en ik vind iedereen leuk lief en aardig. Dus, als ik interviews geef, wil ik gewoon lekker kunnen praten. Ik heb bereikt, wat ik wilde bereiken. Daardoor ben ik nu kwetsbaar en ben ik voorzichtiger geworden, ook met media, want sommigen zijn erop uit je te naaien. Het is een klassiek menselijk mechanisme. Ze vinden het fantastisch om te zien, dat je als een raket omhoog gaat, maar het liefst willen ze zien, dat je nog veel harder naar beneden lazert. Daarom houd ik me nu zoveel mogelijk buiten de media.” De Vlieger: „Ja, zo zijn wij. Maar het is typisch menselijk. Een gewond dier, daar nemen mensen allemaal een hap van. Bij mij is het eigenlijk net zo gelopen. Ik heb me narcistisch gedragen. ▶
Belafonte | 13
FOTOGRAFIE VINCENT VAN DEN HOVEN TEKST SYLVESTERGROUP.NL
Ik deed alles, roeptoeteren, schelden, tieren - dit was niet goed, dat was niet goed. Maar ik heb ervan geleerd en ben nu een boek over mijn leven aan het schrijven, zeg maar over sex, drugs en rock-’n-roll.”
Vastgoed Middelkoop: „In mijn nieuwste boek heb ik nog een andere boodschap. Goud gaat een grote beweging maken in de komende reset. Centrale bankiers gaan het goud waarschijnlijk gebruiken om het systeem te resetten. Als ze dat goud gaan herwaarderen, veel hoger dan het nu staat, kunnen ze ineens de balans van de Federal Reserve rechttrekken. Op dat moment gaan wij met onze beleggingen wel weer terug richting vastgoed. Weet je waar vermogende mensen mee zitten? Dat geld op de bank niets meer oplevert en het aanhouden van veel cash riskant is vanwege die bail-in clausule, een mechanisme waarbij obligatiehouders en depositohouders meebetalen bij het faillissement van een bank. Deze clausule is nu overal wettelijk vastgelegd. Kijk naar wat er in Cyprus is gebeurt. De meest veilige plek om je kapitaal te parkeren is door het in stenen of andere ‘hard assets’ te stoppen! Daardoor zal de vraag naar fysieke grondstoffen platinum, palladium, zilver en goud nog verder stijgen.” ■ 14|Belafonte
Wilt u deze spannende mannen volgen in hun tips, ideeën en anti-institutionele denken? Op Twitter via: Erik de Vlieger: @EWdeVlieger Willem Middelkoop: @wmiddelkoop
