3 juni 2005 - 56e jaargang no. 22
De Malvern PSD (Particle Size Distribution) Analyzer, wordt in het Laboratorium gebruikt om de verschillende fracties in korrelgrootte in zowel Alumina als Hydrate te bepalen. Particle size distributie is van essentieel belang voor het gehele precipitatieproces. Eén van de vereisten van productkwaliteit is de particle size (b.v. +325 mesh en -20 micron). Voor het voldoen aan deze vereiste moet de groei van de Hydrate - deeltjes (particles) goed gemonitoord worden. Ook om een optimale precipitatieproductie te garanderen, is het geboden de distributie van de deeltjes vanaf de Agglomerators tot de Cyclonen stapvoets te volgen. Als voorbeelden kunnen genoemd worden: a) Als er te fijn materiaal gemaakt wordt, kan dit tot gevolg hebben dat de opvang van Seed in de Secondaries slecht is en dit heeft dan weer een negatief effect op de performance van de Cyclonen (te lage density). b) Te grof materiaal kan de Yield beïnvloeden; hierdoor verkrijgt men een lagere Hydrate-productie. We kunnen dus stellen dat de Malvern - analyses voor Precipitation onmisbaar zijn. Het instrument moet voor honderd procent beschikbaar zijn (equipment availability). Het is dus noodzakelijk de knowhow in huis te hebben om die beschikbaarheid te garanderen.
Onlangs zijn er twee medewerkers bij Malvern Instruments in Worcester, Engeland, getraind. E/I Maintenance Foreman Hans Djarkasi en E/I Mechanic Melvin Hofwijks kregen een theoretische en praktische opleiding die vijf dagen duurde. Ze bestudeerden de functionele werking van het instrument en kregen aanwijzingen voor de optische en mechanische afstelling. Als deze afstellingen niet goed zijn, worden verkeerde resultaten verkregen bij de metingen, en dat is uit den boze. Tijdens de training werden ook problemen gesimuleerd (troubleshooting) om te zien hoe op mogelijke klachten moet worden ingespeeld.
Melvin Hofwijks (l) en Hans Djarkasi zijn belast met maintenance van de Malvern PSD.
Bauxco Nieuws no. 22 - 3 juni 2005
1
Arthur Vining Davis was de eerste werknemer van Alcoa. Hij was aanwezig toen de eerste ingot van aluminium voor commercieel gebruik werd gegoten. Davis werd in 1914 Chairman van Alcoa en bekleedde deze functie tot zijn pensionering in 1948. Gedurende deze periode was hij een sleutelfiguur in het openen van nieuwe markten die nu behoren tot de grootste in de industrie: luchtvaart, transport, constructie en consumptiegoederen. STARS Compliance: Stars Compliance®, vroeger bekend als TrendTracker, is een selectie van softwareapplicaties die elk auditproces kan automatiseren, inclusief milieu assessments, claims audits, gezondheids- en veiligheidsinspecties, controletoetsen, IT audits en managementsysteemaudits.
Collaboration: interactie tussen medewerkers die communicatie, informatieuitwisseling, coördinatie, samenwerking en problem solving omvat.
Mining for a Future Alcoa Foundation invested more than US$100,000 over four years in a program at Anton de Kom University of Suriname to strengthen research capabilities in the Department of Geology and Mining. The grant will enable students from Anton de Kom to participate in fieldwork in Spain with Utrecht University in The Netherlands. It will also provide financial resources for three Master of Science degree scholarships as well as three doctorate fellowships within the department. The four-year grant is part of Alcoa Foundation’s focus on improving the quality of education and health care in the country, where Alcoa operates Suralco with locations in Paranam and Moengo.
2
In de afgelopen week was Suralco opgenomen in de webrubriek Alcoa Community Spotlight.
Suralco Managing Director Warren M. Pedersen presents an Alcoa Foundation grant to Dr. Gregory Rusland of Anton de Kom University in Suriname to strengthen research capabilities in the Department of Geology and Mining.
Bauxco Nieuws no. 22 - 3 juni 2005
situatie juni 2005
situatie juni 2004
Het vordert met de ontmanteling van de lime kilns. De kalkverbranders, die in 1964 in gebruik werden genomen en in 1999 overbodig werden, zijn al bijna helemaal tegen de vlakte. Met de ontmanteling van de oude kilns werd ongeveer een jaar geleden een aanvang gemaakt door het contractorbedrijf Cobo. De verticale kilns calcineerden lime stone, uit de Dominicaanse Republiek geïmporteerd, tot quick lime of ongebluste kalk. Ze waren berucht om hun black stack vanwege het vrijkomen van onverbrande olie en stof. In 1999 werd een nieuwe lime calcining kiln van het type Rotary in gebruik genomen, een horizontaal verbrandingssysteem. De dagelijkse productie van deze lime kiln is met 250 ton quick lime ongeveer drie keer zo groot als de gezamenlijke productie van de twee oude kilns, die zo een 160 ton ongebluste kalk bedroeg. Het ontwerp maakt de Rotary bovendien milieuvriendelijker doordat er minder stof en onverbrande olie vrijkomen. Suralco besloot in 1997 tot de bouw van een nieuw kalkverbrandingssysteem met een beter filtreerproces en de mogelijkheid tot het vergroten van de dagproductie van aluinaarde. Kalk is een essentieel hulpmiddel bij de productie van aluinaarde. Lime slurry, één van de producten nadat quick lime via mixers is ‘geslaked’ met lake water, wordt in Digestion gebruikt om de liquorstabiliteit te bevorderen. In de caustisizers in Clarification is lime slurry een hulpmiddel bij de omzetting van natriumcarbonaat in caustic soda. Een tweede manier van ‘slaking’ is vermenging van quick lime met spent liquor in de lime mixers. Dat product wordt filter aid genoemd en is niet weg te denken bij het verbeteren/versnellen van het filtratieproces in de Press Building van Clarification.
Rotary lime kiln
Bauxco Nieuws no. 22 - 3 juni 2005
3
Hoe duurzaam is aluminium? Schattingen van de levensduur en computermodellen helpen Alcoa en de aluminiumindustrie zich bewust te worden van de effecten van het metaal op het milieu – bij de winning en bewerking van grondstoffen, vervaardiging van producten, distributie, gebruik en recycling. Een life cycle assessment (beoordeling van de levenscyclus) bestaat uit vier, elkaar aanvullende componenten: - goal en scope definitie, waarbij een definitie van het nut, de scope, randvoorwaarden en beoogde applicaties vereist zijn, - energie, grondstoffen en afval (waste), waarbij een analyse de behoeften aan energie en grondstoffen identificeert en kwantificeert en ook de milieueffecten van de producten gedurende hun levensduur aangeeft, - milieukosten versus baten, waarbij gepoogd wordt het potentiële effect op het milieu vast te stellen en te evalueren; factoren als biodiversiteit, gezondheid, natuurlijke hulpbronnen, klimaatverandering en kwaliteit van de lucht worden hierbij betrokken, - mogelijkheden tot verbetering, waarbij life cycle improvement assessment opportunities identificeert om zoveel mogelijk baten te krijgen en ongewenste druk en effecten op het milieu tot een minimum te beperken.
Recente modellen van het Internationaal Aluminium Instituut (IAI) en Alcoa tonen aan dat aluminiumproducten wereldwijd minder broeikaseffecten opleveren en dat ook zullen blijven doen (zie schema 1).
Dit is te danken aan de procentuele toename van gerecycled metaal ten opzichte van primair metaal. Gerecycled metaal genereert slechts ongeveer 5 procent van broeikasemissies van primary aluminum processen (zie schema 2).
Life cycle assessments kunnen richting helpen geven aan beslissingen in de industriële sector over nieuwe producten en projecten ter verbetering van processen. Uit life cycle inventories is bijvoorbeeld gebleken dat aluminium – waarvoor bij de vervaardiging meer energie verbruikt wordt dan bij staal - feitelijk een ‘net energy saver’ is voor belangrijke onderdelen van gemotoriseerde voertuigen dankzij het lage gewicht dat leidt tot brandstofbesparing.
4
Bauxco Nieuws no. 22 - 3 juni 2005
Daar komt bij dat er nu minder uitstoot van bedrijfsinstallaties is als gevolg van aanmerkelijke reductie van broeikasgassen en de introductie van moderne, efficiënte ‘prebake’ aluminiumsmelters. De modellen van IAI en Alcoa zijn ook gebruikt voor het schatten van de reductie van emissies bij gebruik van lichtgewicht aluminiumproducten in de transportsector.
Als uitgegaan wordt van een brandstofverbruik gedurende vijftien jaar of een gemiddelde van 200.000 kilometer, kan het volgende worden gesteld. De relatieve uitstoot van voertuigen in hun brandstofverbruik overschrijdt in ruime mate de milieueffecten van broeikasgassen bij productie, assemblage en verwerking van voertuigen die het eind van hun levensduur hebben bereikt (zie schema 3).
Elke kilo aluminium in applicaties voor auto’s en lichte trucks, ter vervanging van componenten van staal met een grotere dichtheid of ijzeren onderdelen, kan volgens de IAI de potentie opleveren tot vermindering van de kooldioxide – uitstoot met 20 kilo.
Prognosemodellen van netto levering van aluminium aan de transportsector geven aan dat de aluminiumindustrie de potentie heeft om de uitstoot van broeikasgassen te beperken door brandstofbesparing die gelijk is aan alle emissies die gegenereerd worden tijdens elke fase van primaire en secundaire productie. Dit kan een werkelijk duurzaam resultaat betekenen tegen het jaar 2025 (zie schema 4.). Het vermogen om middels modellen de hoeveelheid primair en gerecycled metaal te kunnen voorspellen, wordt ook gebruikt om beter begrip te krijgen van andere potentiële milieugevolgen van de wereldwijde aluminiumindustrie, zoals total waste en zwaveldioxidevorming. De modellen vormen een kwantitatieve basis voor het plannen van deze industrie met het oog op duurzame ontwikkeling. Bauxco Nieuws no. 22 - 3 juni 2005
5
Een enkele bliksemschicht is goed voor 125 miljoen volt aan elektriciteit! Dat is genoeg energie om een 100-watt lamp langer dan drie maanden te laten branden; ook genoeg om iemand ernstig gewond te laten raken of te doden. Bliksem is iets waar je niet licht over moet denken. Als je bliksemschichten ziet, neem dan de volgende veiligheidsregels in acht: Blijf binnen of ga zo snel mogelijk naar binnen als je buiten bent. Als je het hoort donderen, ga dan niet naar buiten, tenzij dat echt noodzakelijk is. Een weetje: door de seconden tussen de flits en de donder te tellen en door drie te delen, kan je de afstand van de inslag (in kilometers) schatten. Blijf uit de buurt van alles wat elektriciteit kan geleiden, zoals radiatoren, ovens, metalen pijpen en telefoontoestellen. Gebruik geen elektrische huishoudelijke apparaten, zoals haardrogers, elektrische tandenborstels en scheerapparaten. Als de bliksem in je huis inslaat, kunnen die apparaten je het leven goed zuur maken door de stroom op jou te laten overslaan. Gebruik de telefoon niet tijdens de storm. De bliksem kan inslaan op de telefoonkabels buiten. Als je onderweg bent in de auto, blijf dan in het voertuig zitten. Auto’s bieden goede bescherming tegen de bliksem. Gebruik buiten geen metalen voorwerpen, zoals vishengels en golfstokken. Als je je in of op water bevindt, zoek dan direct een heenkomen. Dit geldt ook voor mensen die in bootjes zitten. Als je buiten bent, zoek dan bescherming tegen bliksemschichten. Gebouwen zijn een goede schuilplaats, maar als die niet in de omgeving zijn, kan je bijvoorbeeld in een droge sloot een veilige plek vinden. Bomen zijn geen goede schuilplaats. Als je geen schuilplaats kunt vinden, blijf dan uit de buurt van het grootste object in de omgeving. Als er slechts apart staande bomen dichtbij zijn, is je beste bescherming ineengedoken te zitten in de openlucht, op een afstand van het dubbele van de hoogte van die bomen. Als je een elektrische ontlading voelt – als je haar rechtop gaat staan of je lichaam begint te tintelen – ga dan direct op de grond liggen.
6
Bauxco Nieuws no. 22 - 3 juni 2005
Amerikaanse onderzoekers hebben een gen gevonden dat, opperen ze voorzichtig, aanknopingspunten biedt om te voorkomen dat men op latere leeftijd blind wordt. Volgens een Canadees team kan dat al: door ontstekingsremmers te slikken. Reumapatiënten hebben namelijk bijna nooit last van dit type blindheid. Maculadegeneratie. De gele vlekjes hadden er niet moeten zijn.
Reumapatiënten hebben vaak andere zorgen dan de bijwerkingen van ontstekingsremmers.
Als je iets goed wilt bekijken, richt je je ogen erop. Logisch. Maar sommige ouderen moeten vlak naast de plek kijken die ze willen zien. Ze hebben last van ‘maculadegeneratie’, een aantasting van de zogenoemde gele vlek - de macula - in het midden van het netvlies. Hoe dat komt, is nog grotendeels onbekend. Maar het staat wel vast dat het afweersysteem medeschuldig is, en dat sommige mensen er meer aanleg voor hebben dan anderen. Onderzoekers onder leiding van Gregory Hageman, hoogleraar oogheelkunde aan de universiteit van Iowa, hebben een gen ontmaskerd dat een groot deel van die aanleg bepaalt. Wereldwijd lijden ongeveer 50 miljoen ouderen aan maculadegeneratie (MD). Echt blind zijn ze niet, maar het scherpste deel van hun blikveld is verloren gegaan door een langzaam proces, waarbij allerlei stoffen zich in het netvlies ophopen. Het lijkt een beetje op wat er bij de ziekte van Alzheimer in de hersenen gebeurt, schrijft het team van Hageman in het vakblad Proceedings of the National Academy of Sciences. De onderzoekers inspecteerden de opgehoopte stoffen uit de ogen van 38 overleden MD-patiënten en vonden grote hoeveelheden van de signaalstof ‘factor H’. Dit is een stof die tot taak heeft een deel van het afweersysteem te onderdrukken. Er bestaan allerlei verschillende versies van factor H, en de één werkt sterker dan de ander. Een genetische analyse van bijna duizend MD-patiënten en ruim vierhonderd controlepersonen liet zien dat het uitmaakt welke versie je hebt. De zwakke vormen van factor H kwamen extra veel voor onder MD-patiënten, de sterke juist opvallend weinig. ,,We denken dat ontstekingen, reacties van het immuunsysteem op infecties, het proces in gang zetten dat uiteindelijk leidt tot maculadegeneratie”, verklaart Hageman in een persbericht. Hoe minder die ontsteking afgeremd
wordt, hoe groter de kans dat het zicht uiteindelijk wordt aangetast. Ontstekingsremmende middelen lijken een logische kandidaat om de problemen te voorkomen. Maar, zegt Hageman, op dit deel van het afweersysteem hebben de meeste van die middelen geen invloed. De resultaten van Canadees onderzoek, te publiceren in een toekomstig nummer van het wetenschappelijke tijdschrift Neurobiology of Ageing, spreken die laatste woorden krachtig tegen. Patrick McGreer en John Sibley gingen na hoe vaak maculadegeneratie voorkwam onder een groep van 993 reumapatiënten van boven de 65 jaar. Allemaal slikten ze al jaren dagelijks pijnstillers die ook ontstekingsremmend werken, de zogenoemde NSAID’s. Slechts drie van deze reumapatiënten hadden MD, terwijl die ziekte onder vergelijkbare groepen meer dan tien keer zo vaak voorkwam. Het is onwaarschijnlijk dat reuma beschermt tegen de oogziekte, schrijven de Canadese onderzoekers. Ze vinden het veel waarschijnlijker dat de ontstekingsremmers dit doen. Daaronder vallen bijvoorbeeld aspirine, ibuprofen en naproxen. Die stoffen zouden de ontstekingen zo goed remmen, dat de ogen gespaard blijven. De reumapatiënten gebruikten deze middelen al meer dan twintig jaar in relatief hoge doses. De onderzoekers houden nog een flinke slag om de arm, maar het lijkt er dus op dat maculadegeneratie wel degelijk te voorkomen is. Misschien is er niet meer voor nodig dan dagelijks een flinke dosis ontstekingsremmende middelen. Is dé manier om blindheid bij ouderen te voorkomen dus gevonden? Helaas niet. NSAID’s hebben allerlei nare bijwerkingen, met name maagproblemen. En de moderne versies leveren hart- en vaatproblemen op. Zomaar ontstekingsremmers gaan slikken is dus geen goed idee.
Bauxco Nieuws no. 22 - 3 juni 2005
Elmar Veerman, NOS Online 7
Wratten zijn abnormale uitgroeisels van de huid en worden door het menselijk papillomavirus veroorzaakt. Wratten komen meestal voor op de voetzool en op de handen. Oorzaken Er zijn wel zeventig verschillende typen van het menselijk papillomavirus die wratten kunnen veroorzaken als ze huidcellen infecteren. Door de infectie gaan deze cellen abnormaal groeien. Meestal ontstaat er dan een knobbeltje op de huid. Het virus wordt in de meeste gevallen overgebracht door direct contact met wratten, in zwembaden en in vochtige ruimten. Na infectie duurt het normaal gesproken verschillende maanden voordat zich een wrat ontwikkelt. Verschijnselen Men onderscheidt vier soorten wratten: de gewone wrat, de voetwrat, de vlakke wrat en de genitale wrat. • Gewone wratten (of verruca vulgaris) komen meestal voor in groepjes. Men treft ze vooral aan op de handen, soms op de knieën, de ellebogen en het gelaat. Ze zijn hobbelig en hebben een vleeskleurig of bruin aspect. De huid is sterk verhoornd. De meeste gewone wratten verdwijnen vanzelf binnen de twee jaar, wat het succes van allerlei huis-, tuin- en keukenmiddeltjes verklaart.
• De vlakke wrat (of verruca plana ), een variant van de gewone wrat. Deze wrat heeft niet dat hobbelige aspect.
• Voetwratten (of verruca plantaris). Er zijn twee types van voetwratten: de mozaiekwrat en de doornwrat. Mozaïekwratten breiden zich oppervlakkig uit, terwijl doornwratten in de diepte groeien. In tegenstelling tot de gewone wrat, is een voetwrat doorgaans wel pijnlijk (doornwratten zijn nog pijnlijker dan mozaïekwratten) en is behandelen wel wenselijk. Voetwratten hebben bovendien minder de neiging om spontaan te verdwijnen. • De genitale of venerische wrat tenslotte (of condyloma acuminatume) is een gesteeld, glad en huidkleurig bultje dat rond de anus en/of op de geslachtsorganen voorkomt. Het wordt net als de ‘huidwratten’ veroorzaakt door het humane papillomavirus. Genitale wratten worden makkelijk overgebracht via seksueel contact. Het kan soms maanden duren vooraleer de wratjes zichtbaar worden. Genitale wratten is dus een sexueel overdraagbare aandoening (SOA) , die overgebracht wordt bij onveilig vrijen, anale seks en tijdens de geboorte van moeder op kind. Genitale wratten zijn niet ernstig (je wordt er niet ziek van), tenzij ze op de baarmoederhals voorkomen. Daar vergroten ze namelijk de kans op baarmoederhalskanker. Behandeling In principe hebben wratten een levensduur van twee jaar. Vaak willen mensen ze echter eerder kwijt. Bijvoorbeeld omdat een wrat op een onhandige plek zit, omdat het een vies gezicht is, omdat een wrat pijn doet of uit schaamte. Er zijn verschillende methoden om wratten te behandelen, maar geen enkele methode is volledig effectief. De behandeling kan onder andere bestaan uit het aanbrengen van een speciale crème of het aanstippen met een wrattenstift. Deze crème of stift bevat een zwak zuur, zoals salicylzuur. Door dit enkele weken regelmatig aan te brengen, worden de oppervlakkige huidlagen ‘gepeeld’. Andere methoden zijn: cryotherapie (‘bevriezen’), behandeling met laser en het uitlepelen, uitschrapen of uitsnijden van de wrat.
bewerkt naar CZ Medische Encyclopedie AZ gezondheid.be 8
Bauxco Nieuws no. 22 - 3 juni 2005
