2012 namens de heer X, geboren in 1943, en zijn dochter mevrouw Y

ADVIES VERLEEND DOOR HET FONDS VOOR DE MEDISCHE ONGEVALLEN, IN TOEPASSING VAN ART. 21 VAN DE WET VAN 31 MAART 2010 BETREFFENDE DE VERGOEDING VAN SCHADE ALS GEVOLG VAN GEZONDHEIDSZORG.

Gelet op de adviesaanvraag ontvangen op 20/11/2012 namens de heer X, geboren in 1943, en zijn dochter mevrouw Y. Gelet op de ontvangstbevestiging verstuurd op 14/12/2012 conform art. 15, 1e lid van de wet van 31 maart 2010 betreffende de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg.

Gelet op het intern medisch dossier samengesteld uit de overgemaakte stukken ter staving van de adviesaanvraag en verkregen op initiatief van het Fonds voor de medische ongevallen. (hierna het Fonds genoemd)

Gelet op het medisch verslag verleend op 5/5/2014 door dr. Q1 na een tegensprekelijke expertise georganiseerd door het Fonds, in uitvoering van art. 17,§ 2 van de wet van 31 maart 2010 betreffende de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg. Aanvragers: De heer X, Mevrouw Y,

Zorgverleners: Dr. A, Ziekenhuis K Dr. B, Ziekenhuis K Dr. C, Ziekenhuis K Dr. D

I.

FEITEN

Naar aanleiding van een coloscopie, uitgevoerd op 21-01-2011, wordt bij dhr. X een kwaadaardige tumor vastgesteld in het opstijgend begin van de dikke darm.

Na een eerste consult bij dr. A verbonden aan het Ziekenhuis K te Gent, begin februari 2011, wordt er beslist om via een kijkoperatie het gezwel in de dikke darm te verwijderen.

Tijdens de ingreep die plaatsvond op 16-02-2011, ontstond er een scheur in een bloedvat. Dr. A en dr. B worden geconfronteerd met het volgend fenomeen: telkens na afklemmen van het bloedvat stopte de bloeding, er werd afgebonden maar eenmaal de klem verwijderd, herbegon de bloeding. Dit bleef zich herhalen over ruim 4 cm van de vene. De aangewezen behandeling hiervoor is het maken van een overbrugging van deze vene ( een “veneuze” bypass).

Dhr. X werd in urgentie overgebracht naar het Ziekenhuis L en daar onderging hij diezelfde dag nog een nieuwe operatie waarbij diverse bloedvaten werden hersteld. Op 17-02-2011 liep dhr. X evenwel een veneus infarct op van de volledige dunne darm, zodat deze chirurgisch diende verwijderd te worden.

Sindsdien krijgt dhr. X voeding toegediend via intraveneuze toegangsweg via een Hickman katheter, totale parenterale voeding genoemd.

II.

WETTELIJK KADER VAN DE AANVRAAG

Binnen een termijn van zes maanden vanaf de ontvangst van de aanvraag stelt het Fonds, in een met redenen omkleed advies, of het meent dat de schade als gevolg van gezondheidszorg een van haar oorzaken vindt in de aansprakelijkheid van één of meer zorgverleners, of in een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid, of dat de schade onder geen enkele van deze categorieën ressorteert1.

1

Art. 21, al 1 Wet 31 maart 2010 betreffende de vergoeding de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg (B.S. 02.04.2010)

Tervurenlaan 211 – 1150 BRUSSEL.  : 02 894 21 00  : www.fmo.fgov.be –  : [email protected] Openingsuren van de kantoren: van 9 tot 12 uur en van 13 tot 16 uur

In toepassing van artikel 4 van de wet van 31 maart 2010 vergoedt het Fonds het slachtoffer in de volgende vier gevallen: -

een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid op voorwaarde dat de ernstgraad is bereikt2;

-

een zorgverlener is aansprakelijk, maar hij is niet of onvoldoende verzekerd voor het schadegeval;

-

een zorgverlener is aansprakelijkheid, maar de aansprakelijkheid wordt door hemzelf of zijn verzekeraar betwist. In dat geval dient de schade te voldoen aan voormelde ernstgraad;

-

de verzekeraar van de zorgverlener doet een voorstel dat door het Fonds kennelijk ontoereikend wordt geacht.

III.

EVALUATIE VAN DE AANVRAAG

III.1 Constitutieve elementen uit het intern medisch dossier Het Fonds verleent een advies dat is gesteund op alle gegevens die zich in het dossier bevinden, bestaande uit de feiten weerhouden in het aanvraagformulier en de medische gegevens die desgevallend door het Fonds werden opgevraagd aan de aanvrager alsook aan de zorgverleners.

In dit geval bevat het medisch dossier onder andere volgende stukken, waarop het advies werd gesteund3:

-

een tijdslijn van 2003 tot en met januari 2011 van Dr. D

-

een medisch verslag van Dr. E, dd. 31/01/2011

-

een medisch verslag van Dr. E.dd.31/01/2011

-

een medisch verslag van Dr. E, dd.31/01/2011

-

een medisch verslag Dr. A, dd.14/02/2011

-

een operatieprotocol, dd. 16/02/2011

-

een operatieverslag thoracale en vasculaire heelkunde, dd. 16/02/2011

-

een operatieverslag gastro-intestinale heelkunde, second look laparotomie, dd. 17/02/2011

-

een operatieverslag gastro-intestinale heelkunde, second look laparotomie, dd.18/02/2011

2 3

Art. 5 Wet 31 maart 2010 betreffende de vergoeding de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg (B.S. 02.04.2010) Punt II.4 en II.5 van het medisch expertise verslag van Dr. Q1


-

een operatieverslag gastro-intestinale heelkunde, exploratieve laparotomie, dd. 18/02/2011

-

een medisch verslag van Dr. A, dd.03/03/2011

-

een medisch verslag opname gastro-intestinale heelkunde van 16/02/2011 tot en met 22/03/2011, dd.22/03/2011

-

een medisch verslag van Dr. A, dd. 07/04/2011

-

een schrijven van het FMO aan Dr. A, dd.10/01/2013

-

een schrijven van de heer X aan het FMO, dd.17/01/2013

-

een schrijven van Dr. D aan Q2 , dd. 21/05/2013 met inbegrip van:

-

o

een labo, dd. 21/10/2009

o

een labo, dd. 31/03/2010

o

een labo, dd. 01/01/2011

o

een verslag van Dr. E, dd. 31/01/2011

o

een verslag van Dr. E, dd. 31/01/2011

o

een verslag van Dr. F, dd. 28/03/2011

Het anesthesie dossier en het verpleegkundig dossier van het Ziekenhuis K en het dossier intensieve zorgen en anesthesie dossier Ziekenhuis L; opgevraagd via het Fonds Medische Ongevallen en overhandigd in februari 2014

III. 2. Medische aanvraag voorgelegd aan het Fonds Dhr. X heeft een aanvraag ingediend bij het Fonds teneinde te vernemen of de uitgevoerde behandeling, te weten de rechter hemicolectomie, correct is verlopen.

Tevens vraagt hij zich af of er vervolgens adequaat is gereageerd toen er complicaties werden vastgesteld.

Voorts wenst hij een onderzoek naar de vermijdbaarheid van de opgetreden schade.

Dhr. X stelt zich aldus de vraag of de door hem opgelopen schade eventueel in aanmerking komt voor een vergoeding dan wel als gevolg van een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid van de zorgverleners, dan wel als gevolg van de verantwoordelijkheid van de betrokken zorgverleners.


III.3. Medisch/juridisch onderzoek van de aanvraag Om de medische vraag die ons werd voorgelegd te analyseren, heeft het Fonds de mogelijkheid en/of verplichting om beroep te doen op professionele beroepsbeoefenaars of om een tegensprekelijke expertise te organiseren indien de ernstgraad zoals beschreven in art. 5 van de wet van 31 maart 2010 is bereikt4.

Art. 5 van de wet bepaalt, dat de schade als ernstig kan worden beschouwd, wanneer tenminste aan een van de volgende voorwaarden is voldaan: -

de patiënt is getroffen door een blijvende invaliditeit van 25 % of meer;

-

de patiënt is getroffen door een tijdelijke arbeidsongeschiktheid gedurende minstens zes opeenvolgende maanden of zes niet opeenvolgende maanden over een periode van twaalf maanden;

-

indien de schade de levensomstandigheden van de patiënt bijzonder zwaar verstoort, ook economisch;

-

de patiënt is overleden.5

Na een grondige studie van het dossier bleek er een aanzienlijk vermoeden aanwezig dat de ernstgraad werd bereikt. Vandaar dat het Fonds heeft beslist om een tegensprekelijke expertise te organiseren. III.3.1 Nopens de aansprakelijkheid Er is slechts sprake van aansprakelijkheid indien drie noodzakelijke voorwaarden cumulatief zijn voldaan:

1. Er moet sprake zijn van schade; 2. Er moet sprake zijn van een fout of nalatigheid in hoofde van diegene die aansprakelijk wordt geacht; 3. Er moet een causaal verband bestaan tussen het begaan van de fout/nalatigheid en het veroorzaken van de schade. M.a.w. men is slechts aansprakelijk indien de fout/nalatigheid de schade heeft veroorzaakt.6 4

Art. 17, § 2 Wet 31 maart 2010 betreffende de vergoeding de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg (B.S. 02.04.2010) 5 Art. 5 Wet 31 maart 2010 betreffende de vergoeding de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg (B.S. 02.04.2010) 6 Art. 1382 B.W.: “Elke daad van de mens, waardoor aan een ander schade wordt veroorzaakt, verplicht degene door wiens schuld de schade is ontstaan, deze te vergoeden.”


III.3.1.1. Omtrent de schade De schade is het verlies van de dunne darm.

Sindsdien krijgt dhr. X voeding toegediend via intraveneuze weg via een Hickman katheter, totale parenterale voeding genoemd. Dhr. X hangt dus levenslang af van sondevoeding.

Dhr. X heeft medische hulp van derden nodig en dit levenslang. Zo krijgt hij wekelijks kinesitherapie en dagelijkse verpleegkundige zorg onder de vorm van wassen, wondverzorging, zorg voor de PEG sonde. Ook de huisarts komt drie maal per week langs7.

Hij heeft enkel malen per jaar tandverzorging nodig ten gevolge van speekselarmoede.

Dhr. X heeft huishoudelijke hulp nodig. Hij kan geen eten meer bereiden voor zijn dochter en kan zelf niets meer doen in het huishouden. Hij krijgt gezinshulp 5x 4uur/dag.

Dhr. X voelt zich erg zwak, hij kan bv. slechts 15 minuten rechtstaan. Zijn sociaal leven is beperkt. Hij kan zich enkel nog verplaatsen in rolstoel, de schriftelijke communicatie verloopt moeizaam door problemen met de fijne motoriek. Het overgrote deel van de dag verblijft hij te bed; hij hangt vast gekluisterd aan een standaard voor vier liter vocht toediening via veneuze weg, en voor toediening van zijn totale parenterale voeding. Hij kent ook ongemak en problemen met zijn maagsonde; reeds vier maal tijdens de voorbije twee en een half jaar. Dhr. X kan niet meer zelf vliegen, niet meer reizen, niet meer fietsen of niet meer zwemmen. Het ontnemen van dit genoegen valt hem zwaar.

Bovendien heeft hij een heel groot litteken verticaal over de buik, een definitief gat in de buik voor sonde en een gat voor een catheter.

Door hogervermelde klachten voelt hij zich depressief en doet hij beroep op een psychologe. 7

Punt III.5 van het medisch expertise verslag van dr. Q1.


III.3.1.2. Omtrent de aansprakelijkheid Dhr. X werd heelkundig behandeld voor een kanker van de dikke darm. De indicatie tot heelkunde werd correct en tijdig gesteld en de heer X kreeg de correcte preoperatieve zorgen. De aanvrager werd conform de gebruiken geïnformeerd over de uit te voeren ingreep en de gebruikelijke mogelijke complicaties. De heelkundige interventie werd gecompliceerd door een niet te voorzien probleem van bloeding, wat naar best vermogen door de behandelaars binnen hun kunnen in een perifere kliniek, het Ziekenhuis K , werd behandeld. De doorverwijzing met transfer voor verdere heelkundige opvang binnen een

universitair

ziekenhuis, het Ziekenhuis L, was een correcte, medisch goed overwogen beslissing. Meneer X liep ondanks de beste universitaire zorgen een volledige necrose (afsterving) van de dunne darm op8.

De diagnose en de ingreep alsook de nabehandelingen werden uitgevoerd zoals mag verwacht worden door normaal vooruitziend en zorgvuldige zorgverleners, geplaatst in dezelfde omstandigheden9.

Het Fonds besluit dus dat de zorgverleners in casu geen aansprakelijkheid treft.

III.3.1.3. Omtrent het causaal verband Aangezien er geen sprake is van fout in hoofde van de zorgverleners moet er in casu verder geen causaal verband onderzocht worden.

III.3.2 Nopens een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid III.3.2.1 Begrip

8 9

Pag 12 van het expertiseverslag. Pag 15 (Conclusies puntje 3) van het expertiseverslag.


De wet van 31 maart 2010 heeft een nieuw subjectief recht voor het verkrijgen van een schadevergoeding in het leven geroepen, met name indien een patiënt slachtoffer is van een medisch ongeval met een ernstige schade tot gevolg, zonder dat er sprake is van enige aansprakelijkheid van een zorgverlener. Indien het Fonds tot het besluit komt dat de schade niet het gevolg is van de verantwoordelijkheid van de zorgverlener, onderzoekt het Fonds of de voorwaarden voor een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid zijn voldaan.

Een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid wordt in de wet als volgt omschreven: 7° " medisch ongeval zonder aansprakelijkheid " : een ongeval dat verband houdt met een verstrekking van gezondheidszorg dat geen aanleiding geeft tot de aansprakelijkheid van een zorgverlener, dat niet voortvloeit uit de toestand van de patiënt en dat voor de patiënt abnormale schade met zich meebrengt. De schade is abnormaal wanneer ze zich niet had moeten voordoen rekening houdend met de huidige stand van de wetenschap, de toestand van de patiënt en zijn objectief voorspelbare evolutie. Het therapeutisch falen en een verkeerde diagnose zonder fout zijn geen medisch ongeval zonder aansprakelijkheid; Een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid veronderstelt

dat de vier volgende

voorwaarden aanwezig zijn: -

Het betreft schade, naar aanleiding van een zorgverstrekking, dit is: door een zorgverlener verstrekte diensten met het oog op het bevorderen, vaststellen, behouden, herstellen of verbeteren van de gezondheidstoestand van de patiënt of om de patiënt bij het sterven te begeleiden10;

-

De schade is niet het gevolg van de aansprakelijkheid van de zorgverlener;

-

De schade vloeit niet voort uit de toestand van de patiënt : de schade moet het gevolg zijn van zorgverlening en niet het gevolg zijn van een verergering van de toestand van de patiënt;

-

De schade moet abnormaal zijn.

10

Art. 2 4° Wet 31 maart 2010 betreffende de vergoeding de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg (B.S. 02.04.2010)


De schade is abnormaal wanneer ze zich niet had moeten voordoen rekening houdend met de huidige stand van de wetenschap, de toestand van de patiënt en zijn objectief voorspelbare evolutie.11 Indien de constitutieve voorwaarden zijn voldaan voor een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid, kan het Fonds in een vergoeding voorzien, indien deze schade voldoende ernstig is.

De schade kan als ernstig beschouwd worden wanneer tenminste aan een van de volgende voorwaarden is voldaan: -

de patiënt is getroffen door een blijvende invaliditeit van 25 % of meer;

-

de patiënt is getroffen door een tijdelijke arbeidsongeschiktheid gedurende minstens zes opeenvolgende maanden of zes niet opeenvolgende maanden over een periode van twaalf maanden;

-

indien de schade de levensomstandigheden van de patiënt bijzonder zwaar verstoort, ook economisch;

-

de patiënt is overleden.12

III.3.2.2 Toepassing in concreto - De schade is in casu het gevolg van zorgverstrekking vermits de letsels zijn opgetreden tijdens een heelkunde ingreep, te weten een kijkoperatie waarbij een stuk van de dikke darm waarin zich een kwaadaardige tumor bevond, moest verwijderd worden. - De aansprakelijkheid van de betrokken zorgverleners kan hier niet worden weerhouden om redenen zoals hierboven uiteengezet. - De schade vloeit niet voort uit de toestand van de patiënt: de heer X diende zich niet te verwachten aan de opgetreden schade aangezien deze niet het gevolg is van verdere evolutie van de vooraf bestaande situatie. - De schade kan bovendien als abnormaal worden beschouwd.

De schade is abnormaal wanneer zij, rekening houdende met de huidige stand van de wetenschap, had kunnen vermeden worden. 11

Art. 2 7° Wet 31 maart 2010 betreffende de vergoeding de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg (B.S. 02.04.2010) 12 Art. 5 Wet 31 maart 2010 betreffende de vergoeding de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg (B.S. 02.04.2010)


Dit wil zeggen dat met de hoogste kennis van de wetenschap, op het ogenblik van de uitvoering van de zorgverlening, de schade had kunnen vermeden worden. De parlementaire stukken vermelden voorts dat wanneer in de wet wordt verwezen naar “de huidige stand van de wetenschap”, de huidige stand van de wetenschappelijke kennis, alsook het hoogste niveau ervan, wordt bedoeld (Parl. St. 12 november 2009, Memorie van Toelichting, DOC 52, 2240/001, 2241/001, p. 26).

In casu is de schade die dhr. X heeft opgelopen abnormaal, gelet op het feit dat deze zich niet had moeten voordoen rekening houdend met de huidige stand van de wetenschap en zijn bestaande toestand.

Mocht de complicatie, de veneuze bloeding, zich hebben voorgedaan binnen een universitaire chirurgische dienst maagdarmheelkunde zoals deze van het Ziekenhuis L, dan was het mogelijk geweest om meerdere chirurgische teams, vasculair en abdominaal, in te zetten teneinde een vasculaire bypass op de ader uit te voeren. De darmnecrose zou zich naar alle waarschijnlijkheid dan niet hebben voorgedaan en was aldus vermijdbaar. De opgetreden schade, een dunne darm infarct is tevens in dit specifiek geval onvoorzien en geen gevolg van een voorzienbare complicatie inherent aan de uitgevoerde ingreep13.

Het criterium van de abnormale schade dient eveneens geanalyseerd te worden in het licht van de toestand van de patiënt en zijn objectief voorspelbare evolutie. Het al dan niet normale karakter van de schade moet dus worden beoordeeld in functie van de algemene gezondheidstoestand van de patiënt en de prognose.

In dit opzicht, is het tevens aangewezen om te refereren naar de manier waarop de schade zich concreet heeft voorgedaan en in het bijzonder de omvang van de schade. Vervolgens is het raadzaam om na te gaan of de schade die zich effectief heeft voorgedaan, overeenkomt met wat men normaliter zou kunnen verwachten inzake dit type van complicatie.

In casu is een dunne darm infarct geen gevolg van een voorzienbare complicatie, inherent aan de uitgevoerde ingreep. 13

Pag 15 (Conclusies puntje 3) van het expertiseverslag.


De verwikkelingen die zich na de ingreep hebben voorgedaan, zijn bovendien niet het gevolg van zijn vooraf bestaande gezondheidstoestand en de objectief voorspelbare evolutie. De vooraf bestaande medische toestand van dhr. X bestond immers uit een dikke darm kwaadaardige kanker die evenwel geen tekenen gaf van uitzaaiingen. Aangezien er meer dan drie jaar na de heelkundig ingreep betrokkene nog in leven is en geen tekenen van uitzaaiingen vertoont, kon men er redelijkerwijze van uit gaan dat dat de chirurgische behandeling van deze dikke darm kanker curatief was. Dhr. X hoefde zich niet aan het verlies van de volledige dunne darm te verwachten bij het laten wegnemen van een kwaadaardige tumor in de dikke darm.

Er kan bijgevolg gesteld worden dat de desbetreffende zorgverlening heeft geleid tot een onvoorspelbare, onvoorzienbare en weinig waarschijnlijke schade. Gelet op de toestand van de patiënt en zijn objectief voorspelbare evolutie, hadden de opgetreden letsels zich niet mogen voordoen, minstens niet in deze graad van ernst.

Bovendien voldoet de geleden schade aan de ernstgraad zoals bepaald in artikel 5 van de wet van 31 maart 2010 betreffende de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg ( zie supra punt III.3.1.).

Alhoewel het medisch dossier nog niet consolideerbaar is, zijn de interne artsen van het Fonds het unaniem eens dat de BI sowieso de 25% bereikt(criterium 1), zelfs na het eventueel uitvoeren van een chirurgische dunne darm transplantatie.

De patiënt is bovendien algeheel tijdelijk arbeidsongeschikt vanaf de datum van ingreep, zijnde 16-02-2011 tot op heden, zijnde meer dan 6 maanden op één jaar ( criterium 2).

Daarnaast veroorzaakt de schade ook bijzonder ernstige problemen in het leven van de patiënt. Dit derde criterium slaat zowel op het beroeps- als het privé leven en wordt geval per geval beoordeeld. Voorwaarde is dat de problemen bijzonder ernstig moeten zijn (criterium 3). In casu wordt dhr. X zwaar getroffen en dit op diverse domeinen.


Zo kan hij zijn beroep van zelfstandige als technisch expert-installateur niet/nooit meer uitoefenen, hij hangt in het dagdagelijkse leven volledig af van derden, zijn sociaal leven/mobiliteit is drastisch beperkt, zijn hobby’s zijn noodgedwongen stilgevallen.

Bijgevolg kan uit dit alles afgeleid worden dat de schade die dhr. X heeft geleden naar aanleiding van de desbetreffende zorgverstrekking kan weerhouden worden als een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid waarbij de ernstgraad werd bereikt.

IV.

BESLUIT

Uit de informatie die ons werd overgemaakt door de aanvrager, en het dossier dat werd samengesteld door het Fonds blijkt dat de schade die de heer X heeft ondergaan niet het gevolg is van een fout van de zorgverstrekkers.

De schade kan beschouwd worden als abnormaal in de zin van art 2.7° van de Wet van 31 maart 2010 betreffende de vergoeding de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg, waardoor in casu kan besloten worden tot een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid waarbij ook de ernstgraad wordt bereikt14.

Bijgevolg zal het Fonds, binnen een termijn van drie maanden na kennisgeving van onderhavig advies, een voorstel tot vergoeding naar de heer X opsturen middels een ter post aangetekende brief15.

V.

BEROEPSMOGELIJKHEDEN

Indien de aanvrager of één van de betrokken partijen zich niet kan verzoenen met onderhavig advies, kan hij een rechtsvordering instellen tegen het Fonds voor de medische ongevallen voor de rechtbank van eerste aanleg, binnen de gemeenrechtelijke verjaringstermijnen .

14

Art. 5 Wet 31 maart 2010 betreffende de vergoeding de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg (B.S. 02.04.2010) 15 Art. 25 §1eerste alinea, Wet 31 maart 2010 betreffende de vergoeding de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg (B.S. 02.04.2010)


Naast de procedure voor het Fonds bestaat er, voor de aanvrager en de betrokken partijen, steeds de mogelijkheid om het dossier aanhangig te maken bij de rechtbank van eerste aanleg, binnen de gemeenrechtelijke verjaringstermijnen.

Brussel, …../…../…..

Jo De Cock Waarnemend directeur-generaal van het FMO

Dit advies wordt ter kennis gebracht van: De heer X Mevrouw Y R Landsbond Dr. A Dr. B Dr. C Dr. D Bijlage: het medisch expertise verslag van Dr. Q1


2012 namens de heer X, geboren in 1943, en zijn dochter mevrouw Y

Recommend Documents