ledenblad LCKV Jeugdvakanties jaargang 39 • nr. 1 • jan 2011 verschijnt 5 maal per jaar
Feestnummer! K90/DJWGG
Nieuwe jas
pag 3
Nieuwe boekhouder
pag 6
Ouwe taart
pag 10
Aafke Plug
Nog een paar dagen en dan is het jaar 2010 al weer ten einde. De dagen voor Oud & Nieuw lenen zich uitstekend voor het nostalgisch terugblikken op het jaar dat is geweest. Wat is er weer veel gebeurd! De succesvolle deelnemersinschrijving via het lotingsysteem, het afscheid van voorzitter Frido en uiteraard het prachtige kampseizoen. Voor LCKV Jeugdvakanties was 2010 een bijzonder jaar waarin we ons negentigjarig bestaan vierden. Met een grote glimlach denk ik terug aan het feest ter gelegenheid van dit jubileum, Kamp 90. Honderden LCKV’ers beleefden verkleed als Tarzan of Jane in 24 uur een geweldig kamp. Voor mij persoonlijk was 2010 ook een bijzonder jaar, mijn laatste jaar bij de Opzet. Na ruim tien jaar in de redactie is het tijd voor een nieuwe uitdaging. De dagen voor Oud & Nieuw lenen zich dan ook niet alleen voor terugblikken op het jaar dat is geweest, ze zijn ook uitermate geschikt voor het vooruitblikken op
het jaar dat komen gaat. In 2011 gaat de Opzet van start met een spiksplinternieuwe hoofdredacteur in de persoon van Hennie Verhaar-Kralt. Wij zijn als redactie ontzettend blij met Hennie en hebben het volste vertrouwen in haar! Ik wil mijn opvolgster hierbij veel succes en vooral heel veel plezier wensen met haar mooie nieuwe functie. Alle lezers van de Opzet wil ik graag bedanken voor de leuke en kritische opmerkingen die ik de afgelopen jaren heb mogen ontvangen. Namens de redactie wens ik alle LCKV’ers een heel mooi en gezond 2011!
Colofon Hoofdredactie: Aafke Plug, Hennie Verhaar-Kralt Redactie: Nils Bierman, Olga Blok, Arjan van Duivenboden, Bea van den Hoed, Marleen Karstens, Bob Mooijenkind, Jan van Zwieten Freelancers: Bieneke Verhaar Illustraties/layout : Nils Bierman Druk: Deltabach Grafimedia, Nieuw Vennep Correspondentie-adres: LCKV Jeugdvakanties Voorschoterweg 8e • 2324 NE Leiden (071) 572 22 55 • www.lckv.nl -
[email protected]
Het nieuwe jasje van de LCKV
Maura, dochter van Mirjam en Arnoud Lambooij Tjerk, zoon van Flory Slijkhuis en Houke Boon Indy Lian, dochter van José Kromhout en Leonard Dingjan Evi, dochter van Joke de Graaf en Arjen Rietkerk Meike, dochter van Linda van Dam en Armand Goddijn Tijn, zoon van Jacqueline en Ron Mostert Sofie, dochter van Bea van den Hoed
Belangrijke data Groenenmiddag, 8 januari Inschrijving, 29 januari
Leer en veren zijn het helemaal deze winter. De gehele mode-industrie is bezweken voor romantische kantjes en kinky leren randjes. Braafheid en aardetinten zijn officieel ‘last season’. Nee, dat tweedjasje van vorig seizoen kan echt niet meer. Het wordt afreizen naar de Haarlemmerstraat met een goedgevulde portemonnee, daar valt niet meer aan te ontkomen. En ja, ook de LCKV ontkomt niet aan een heuse make-over. Olga Blok
De Opzetter
Geboren
Zoals in een eerdere editie van de Opzet is beschreven, is ook de bestuursstructuur van onze vereniging toe aan een nieuw jasje. Onder leiding van Jan Wagemaker is de commissie ‘Jasje 2.0’ het afgelopen jaar druk geweest met het onderzoeken van de huidige bestuursstructuur van de LCKV. Om tot een zo goed mogelijk advies te komen is de commissie gewapend met een flinke dot eigen ervaring en vol goede moed in gesprek gegaan met verschillende LCKV’ers. Tijdens de afgelopen ledenvergadering in december presenteerde de commissie het proces tot nu toe. Allereerst heeft de commissie zich gefocussed op de LCKV zelf. Er zijn individuele gesprekken gevoerd met alle bestuursleden, zeven medewerkerduo’s en zes commissieleden. De commissieleden en de bestuursleden zijn onderworpen aan een enquête. In deze enquête werd gevraagd naar verantwoordelijkheden en communicatie binnen de vereniging. Er werd gekeken naar de rollen van de bestuursleden, welke overlegstructuren er bestaan en hoe men tot een besluitvorming komt. En natuurlijk niet onbelangrijk: wat zou men graag anders zien? Daarnaast is in de ledenvergadering van december 2010 en in een mailing aan de leden kenbaar gemaakt dat wie mee wil praten over het nieuwe jasje van harte welkom is. Hieruit is een aantal leden uit naar voren gekomen. In november is de commissie met deze leden in gesprek gegaan. Er is met name gesproken over
te bekijken. Verenigingen zoals de scouting, reisorganisatie Vinea en sportclubs worden onder de loep genomen. Zo wordt er gekeken naar hun aanpak richting stafleden en medewerkers, maar ook hoe de taken van het dagelijks bestuur zijn vormgegeven. Wanneer al deze informatie, van zowel van binnen de LCKV als van buitenaf, verzameld is, zal de commissie weer rond de tafel gaan om het advies te schrijven. Het streven is dat het advies tijdens de volgende ledenvergadering in april gepresenteerd wordt aan de leden.
de besturing van de organisatie maar ook over andere dingen die de leden bezighouden. Hoe zorg je bijvoorbeeld dat de leden betrokken blijven bij de vereniging, in een maatschappij die een volledig andere richting uit lijkt te gaan? En hoe worden de bestuursleden nu eigenlijk geselecteerd?
Over de inhoud en de uitkomsten van alle gesprekken en onderzoeken wil de commissie nog geen uitspraken doen. Wel is duidelijk dat er geen rigoureuze veranderingen zullen plaatsvinden, zoals bij de vorige editie van het jasje in de jaren tachtig. Wel zijn er een aantal zaken die onder de aandacht gebracht moeten worden. Maar hiernaar blijft het voor ons tot april nog even gissen.
Er is in totaal met zo ongeveer dertig mensen gesproken en gebrainstormd. De commissie denkt hiermee voldoende informatie te hebben om een analyse te maken van de huidige bestuursstructuur. In het voorjaar wil de commissie buiten de LCKV gaan kijken. Ze gaan onderzoeken hoe vergelijkbare verenigingen hun bestuur nu eigenlijk vormgeven. Het lijkt de commissie gezond om de gang van zaken ook eens vanuit een andere hoek
De Opzet houdt jullie op de hoogte van de werkzaamheden van de commissie. Wat zal het worden dit voorjaar? Strakke lijnen, duurzame materialen in tijdloze ontwerpen of misschien toch gedurfde prints met bontkragen en tierelantijnen? Mijn LCKV-hart gaat sneller kloppen bij de gedachte aan een jasje à la Geer en Gor, maar misschien is een praktisch jasje dat nog jaren mee gaat in dit geval toch een beter idee.
Op weg naar de DJWGG Hoofdleiding zijn betekent ook stafleden werven. Jarenlang gebeurde dit via de DJWGG-avond, maar die tijden zijn voorbij. Toen ik op vrijdagmiddag op kamp besloot om volgend jaar weer hoofdleiding te zijn, had ik binnen één uur al Sport en Spel. Ongeacht welk kampterrein en welke leeftijd. Uiteraard hield ik een slag om de arm, maar dit koppel was wel een goed team dus waarom niet? Zaterdagavond bij de Re-Spons was het eigenlijk al een pre-DJWGG. Veel vragen wat ik volgend jaar ga doen, en of er nog plek is. Ik dacht dat het de waan van het seizoen was. 3 oktober was nog niet begonnen of ik
hoorde al vele stafleden die een kamp hadden. Shit, moest ik nu snel op jacht naar koks en adjudanten? Tijdens het zoveelste biertje was dat dan ook snel rond. Ik had koks en een adjudant. Ook mijn maatje had niet stil gezeten. Ze had één tentchef van vorig jaar en een oud deelnemer wilde ook graag mee. Het kampverdelen was nog niet geweest! Tijdens het kampverdelen was het ouderwets spannend. Maar na twee keer op tijd uit de hoed te zijn gehaald had ik toch mijn kamp. En gelijk werd de sociale media hot. Vele hoofdleiders en vele stafleden roerden zich op Hyves, Facebook en Twitter. Nog voordat ik het pand had verlaten, zaten minimaal vijftig
procent van de kampen al vol. Tevens bleken mijn koks hun kansen te hebben gespreid bij andere hoofdleiders, maar ze besloten gelukkig toch om met mij mee te gaan. De week daarna was hectisch. Vele stafleden belde voor een plek maar net zo vaak moest ik mensen teleurstellen. Ik zit vol!! DJWGG. Een zeer vreemde inschrijving volgde, want voordat de deuren open gingen was mijn kamp al vol. Stafleden moesten alleen nog even hun stickers inleveren en konden dan bier gaan drinken. Vele stafleden moest ik teleurstellen, maar ik kan ze wel een tip meegeven… Begin volgend jaar op tijd.
Terwijl ik me na de DJWGG-avond uit mijn outfit hijs, bekijk ik mezelf in de spiegel. Het is me toch weer gelukt dit jaar. Niet alleen een outfit, maar ook een kamp gevonden, al voor de avond was begonnen. Dat was niet gemakkelijk. Het is de grootste zorg voor een staflid zodra de zomer voorbij is: Wat trek ik aan naar de DJWGG en kan ik wel weer een kamp vinden? Bob Mooijenkind
Arjan van Duivenboden
De inschrijving. Niet alleen voor deelnemers is het zenuwslopend, ook voor stafleden is het rond de inschrijving elk jaar weer nagelbijten. Want hoewel de officiële inschrijving plaatsvindt tijdens de DankJeWelGraagGedaanavond, weet iedereen dat het echte werk gebeurt in de weken en soms zelfs maanden daarvoor. Een hoofdleider en een tentchef beschrijven hun belevenissen op weg naar de DJWGG-avond.
Mijn eerste jaar als tentchef had ik achteraf gezien geluk gehad. Mijn zus stuurde me een sms of ik soms mee wilde als tentchef op LCKV. Ja, leuk,
lachen, doen we! Naar de DJWGGavond geweest, ingeschreven bij de Groenenmiddag, en alles was geregeld. Het jaar daarop werd het al iets moeilijker. Ik zou nu zonder mijn zus gaan, dus ik moest zelf maar een kamp vinden. Wie kon ik bellen? Ik kende eigenlijk alleen de hoofdleiding van mijn eerste kamp. Toch maar proberen. Gelukkig was ik er op tijd bij en kon ik wederom mee als tentchef. Maar dit jaar ging het toch wat moeilijker. Bij de Re-Spons, de avond na kamp, had ik met een andere tentchef afgesproken dat we dit jaar ons best zouden doen om als Sport en Spel mee te gaan. In de weken daarna leverden hier en daar rondvragen naar een plek niets op. Misschien zou het wel lukken als adjudanten? Ook dat bleek geen succes. De tijd ging snel en de DJWGGavond kwam steeds dichterbij. Na Kamp 90 sprak ik steeds meer bekenden die al een kamp hadden gevonden. Het gerucht ging zelfs dat er na Kamp 90 nog maar weinig kampen níet vol zaten. Nu begon ik zenuwachtig te worden. Zelfs na 3 oktober wist ik niet alleen nog steeds niet wat ik aan zou trekken naar de DJWGG-avond, ik had ook nog geen kamp! Toch had ik nog hoop. Mijn oude LCKV-
maatje belde me een maand voor de DJWGG-avond op. Wij kennen elkaar van kamp en in 2011 is het precies tien jaar geleden dat we voor het eerst samen op kamp waren. Zou het niet leuk zijn om nu samen als chef te gaan? Hij had zijn hele adresboek doorgenomen, op zoek naar LCKV’ers die mogelijk een kamp voor ons hadden. Ook ik ging op zoek. Binnen twee weken wisten we een kamp te vinden. Nu nog een outfit. Ik kan tevreden terugkijken op de DJWGG-avond. Mijn 'voetbal is oorlog' outfit was geen groot succes, maar ik had tenminste op tijd een outfit gevonden. En een kamp. Ik hoefde alleen mijn sticker in te leveren, en daarna konden we aan het bier. Nu heb ik nog maar één zorg. Wat doe ik in 2012?
Het warme bad van de afdeling Financiën Profiel Clemens la Lau:
Hennie Kralt-Verhaar
Op de vraag hoe Bouk en Clemens bij de LCKV terecht zijn gekomen, geven beide heren lachend en eensgezind antwoord: ‘We zijn er in geluisd!’ Beiden actief bij korfbalvereniging Pernix, werden ze onafhankelijk van elkaar gevraagd of ze mee wilden met de LCKV. Niet wetende dat ze beiden ooit in het bestuur zouden komen. Na twee jaar stopt Bouk als penningmeester en neemt Clemens het van hem over. De ledenvergadering, met de overdracht van het penningmeesterschap, is nog niet geweest op het moment dat ik het interview afneem met de ‘oude en nieuwe’ penningmeester van de LCKV. Wel loopt Clemens al een aantal maandagavonden rond in het pand om uitleg te krijgen over de gang van zaken. Hoog tijd om het één en ander op een rijtje te zetten. Bouk van Geloven vs Clemens la Lau. De beslissing voor Bouk om te stoppen was voor hem niet heel moeilijk. Hij heeft zijn studie zo goed als afgerond. Zijn nieuwe baan, waarbij hij 60-70 uur per week werkt en streeft om naar het buitenland te gaan, is niet meer te combineren met het penningmeesterschap. ‘Het was leuk om de LCKV de afgelopen jaren te kunnen helpen met de kennis die ik heb. Ik heb een aantal processen gestroomlijnder laten lopen zoals de financiële indeling van STRA. Ik ben er trots op dat we de afgelopen twee jaar 40 leuke kampen hebben weggestuurd met een verantwoord financieel beleid. Over het algemeen hoor je in Leiden positieve verhalen over de LCKV en kennen we een goed LCKV-gevoel. Daar mogen we best trots op zijn.’ Waar hij minder trots op is: ‘In de eerste brief aan de donateurs had ik het verkeerde rekeningnummer vermeld. Dat was vervelend.’ Er waren ook moeilijke dingen in de rol als penningmeester. ‘Het is soms moeilijk om de werkdruk te spreiden. Die ligt met name rond de jaarrekening aan het begin van het jaar.’ De beslissing van Clemens om de functie aan te nemen zit voor hem in de uit-
Woonplaats: Leiden Leeftijd: 31 jaar Burgerlijke stand: Vrijgezel Werk/opleiding: Studeert economie en werkt als accountant in opleiding Hoe lang met de LCKV mee: Ongeveer 6-7 jaar Leukste kampfunctie: Kok Sterke punten als penningmeester: ‘Ik raak niet snel in de stress en kan analytisch te werk gaan.’ Zwakke punten: ‘Anderen vinden mij perfectionistisch, wat soms tegen me kan werken.’
De sneeuw is al ruim gevallen en de kerstklokken klinken al op menig radiostation. Iedereen loopt neuriënd over de gangen “All I Want For Christmas”. Het zal iedereen opgevallen zijn dat de LCKV-bar ruimschoots voorzien is van kersttakken en lichtjes. Toch beginnen we langzaam aan met de voorbereidingen op een zinderende zomer vol kampplezier. De kampenverdeelmiddag en de DJWGG-avond waren een daverend succes. De kampen zijn weer goed gevuld mede dankzij jullie!
De voorbereidingen van de inschrijvingsprocedure voor de deelnemers zijn ook weer in volle gang. De stafavonden, stafweekenden, infodagen en overige voorbereidingen vullen inmiddels ieders agenda. Het belooft een bijzonder kampseizoen te worden. 2011 zal het jaar zijn waar we voor het eerst het kampterrein Chaam zes weken gaan bezetten. Helaas betekent dit ook het afscheid van het kampterrein Emst. Wat er verder in het verschiet ligt, wie zal het zeggen. Wij star-
ten in ieder geval met frisse moed en vol vertrouwen het nieuwe kampseizoen! Ook dit jaar bedanken wij jullie alvast vooraf voor jullie inzet en enthousiasme bij het neerzetten van 40 fantastische kampen! We hopen dat jullie goede feestdagen hebben gehad en wensen jullie een mooi 2011 toe met al jullie dierbaren. Groeten Koen en Roos
Een nieuw jaar, een nieuwe barcommissie
Profiel Bouk van Geloven: Woonplaats: Leiden Leeftijd: 24 jaar Burgerlijke stand: Samenwonend Werk/opleiding: Studeert econometrie en finance, hij rond dit 31-12-2010 af Hoe lang met de LCKV mee: Ongeveer 12 jaar Leukste kampfunctie: Sport en Spel Sterke punten als penningmeester: ‘Het accountantgedeelte ben ik goed in.’ Zwakke punten als penningmeester: Ik heb een druk leven, waardoor ik te weinig in de vereniging stond en bijvoorbeeld niet op kamp kon afgelopen jaar. Dat vond ik jammer.’ daging die het biedt. ‘Als accountant kijk je alleen naar achter, maar als penningmeester ook naar voren, naar de toekomst. Dit geeft een leuke afwisseling en ik ben enthousiast om dit te gaan doen.’ Op de vraag wat we van hem kunnen verwachten antwoord hij: ‘In de eerste plaats een tomeloze inzet. Verder wil ik me het komende seizoen met name de processen eigen gaan maken en kijken hoe de financiële huishouding hier gaat, zodat ik in het tweede seizoen meer mijn stempel op het beleid kan drukken. Bouk laat een gespreid bedje voor mij achter en heeft de afgelopen jaren, voor zover ik het nu kan zien, een aantal grote stappen voorwaarts gemaakt. En als penningmeester werk je niet alleen. Ik ben in een warm bad terecht gekomen bij de medewerkers
Nieuws
van de afdelingen van de voorzitters
Vanaf het nieuwe jaar debuteert de bar met een nieuw begin. Bekijk de nieuwe aankleding van de bar, geniet van de lekkere tosti's of misschien wel van het charmante vrouwelijke barteam. Maar gewoon een heerlijk biertje drinken kan natuurlijk ook. Komend jaar zullen we regelmatig speciale avonden organiseren. Je kan het zo gek niet bedenken: BBQ's, diners, LANparty's, klaverjasavonden, en meer! Heb je een leuke idee of wil je ons helpen met het organiseren van een leuke avond? van de afdeling Financiën. Zij nemen mij een hoop werk uit handen.’ Clemens moet in een relatief korte periode ingewerkt worden, maar dit verloopt prima. ‘Te lang twee kapiteins op één schip is niet goed en het inwerken van Clemens gaat makkelijk door zijn financiële achtergrond,’ aldus Bouk. Samen gaan ze de jaarrekening maken aan het begin van 2011. Daarna gaat Clemens het penningmeesterschap helemaal over nemen. Hij kan zo goed worden ingewerkt. Tenslotte hoopt Bouk betrokken te blijven bij de LCKV en weer mee te gaan op kamp in het volgende seizoen ondanks zijn drukke werkzaamheden. Hij hoopt dat het goede gevoel dat er is bij de LCKV blijft en dat vele vrijwilligers zich blijven inzetten. Clemens kan dit alleen maar beamen.
Kom dan langs op een maandagavond. We zijn momenteel bezig met het vormen van een jong en vrouwelijk barteam. Lijkt het jou leuk om eens per maand met een gemotiveerd team achter de bar van LCKV te staan? Neem dan contact op met een van onderstaande personen. Tot maandagavond!? De Barcommssie (Anneriek Wolzak, Marcel de Wekker, John Mourits & Roy van Noort)
Gezocht: bestuurslid Leiding Heb jij altijd al iets willen doen voor de vereniging? Dan is dit je kans! Voor de afdeling Leiding zijn wij op zoek een nieuw bestuurslid. Over de inhoud van deze afdeling zegt het beleidsplan zegt het volgende: "De afdeling draagt zorg voor de inschrijving van de stafleden en de werving en selectie van de hoofdleiders. Zij is verantwoordelijk voor de juistheid van de gegevensbestanden van de stafleden. Zo nodig ondersteunt zij de hoofdleiding bij het vinden van stafleden voor het kamp. Tevens Is deze afdeling ver-
antwoordelijk voor het zorgen van voldoende aanwas van nieuwe jonge stafleden, om zo verjonging en continuïteit van stafleden te waarborgen. De opzeten afbraakleiders worden door het bestuurslid leiding voorgedragen bij het bestuur". Uiteraard omvat de functie meer: bestuursvergaderingen, DS-activiteiten, infodagen, de groeneninschrijving, nieuwjaarsborrel, gezelligheid in de bar en op het vertrekpunt enz. Kortom een zeer gevarieerde functie, die uiteraard de nodige tijd kost. Als bestuurslid maak
je deel uit van een gezellig team en kan je echt wat betekenen voor de vereniging. Lijkt het je een uitdaging de afdeling Leiding te vertegenwoordigen in het bestuur of wil je meer informatie over de inhoud van de functie? Stuur dan een mail naar
[email protected]. Het huidige bestuurslid Leiding Annemieke en de rest van het bestuur vinden het leuk als je een keer komt praten en wie weet wat daaruit volgt…. Het bestuur van LCKV Jeugdvakanties
Hier in de Jungle van Kamp 90 Bieneke Verhaar
Daar liepen we dan, met een groepje van elf deelnemers, in de brandende zon. We hadden een fototocht mee, en een opdracht voor onderweg. Waar we heen liepen, wisten we niet. Hoe ver het was, ook niet. Één van de elf was als leiding aangewezen. Zij kreeg van ons alles over zich heen: ‘Zijn we er al bijna?’ ‘Ik moet plassen’ ‘Rookpauze!’ ‘Ik heb geen zin meer…’
Kamp 90, met ruim 200 deelnemers, werd georganiseerd om het 90-jarig bestaan van onze geweldige vereniging te vieren. Je kon je een paar maanden van te voren inschrijven. Na lange tijd niets te hebben gehoord, viel dan eindelijk de deelnemersbrief op de mat. Maar daar werden we niet veel wijzer uit. Locatie: onbekend. ‘Neem een tent mee’, stond er. Sport en spelprogramma: onbekend. Maar wel een thema: jungle. En de mededeling ‘Alles wat op kamp 90 gebeurt, blijft op kamp 90’. Bij deze toch een tipje van de sluier, maar echt vertellen hoe het was? Je had erbij moeten zijn… Als een stel kleine kinderen liepen we vanaf het pand richting Kanaalweg. Wij waren het derde groepje dat die dag
naar een voor ons onbekende bestemming vertrok. Het enige wat we wisten, was dat we er zouden overnachten. We hadden al een tientje betaald voor het eten, verder hadden we geld bij ons voor de drankjes die we hopelijk zouden gaan nuttigen. Tijdens het lopen hadden we een songtekst in handen gekregen. Het liedje heette: ‘Hier in de jungle’. We moesten raden welk liedje het was, maar wij kwamen er niet uit. We liepen door Cronesteyn, daarna weer langs het kanaal. We zagen een auto met twee Adjudanten ernaast. ‘Neem een biertje voor onderweg, want jullie moeten helaas het hele stuk lopen. De boot die jullie naar het eindpunt zou vervoeren, is stuk.’ Dat klonk als een flauw geintje, was er wel echt een boot, of zeiden ze dat tegen elk groepje? We liepen door…
We kwamen uiteindelijk aan in Leiderdorp, bij de Scouting/ Skatebaan. Daar zagen we de vertrouwde slaap- en keukententen al staan. Ik had geen tent bij me, maar wist me verzekerd van een slaapplek in één van de al opgezette tenten. Ik kon dus meteen een broodje knak halen. En daarna: een biertje drinken! En nog één. O ja, en nog één... Toen de hele groep compleet was, werden we in kleinere groepen onderverdeeld. We gingen speeddaten en nog een paar andere spellen in een kring doen. Wat was het heerlijk om weer even deelnemer te zijn! Daarna gingen we aan tafel. We aten stamppot, die bezorgd werd door een busje van de Universiteit Leiden. Alles was op wegwerp-servies, dus geen corvee! Na het eten volgde weer een biertje, en nog één…
Om 21 uur stonden we allemaal in Jungle-style voor een grote loods te wachten tot de deur open zou gaan. Er brandden vuurkorven, want het was behoorlijk afgekoeld. Ik wist dat de organisatie samen met de jongens van de zolder enorm hard had gewerkt om de loods aan te kleden. Toen de deur open ging, en wij naar binnen stroomden, begreep ik waarom. We kwamen in een oerwoud terecht, met geluids- en lichteffecten, lianen, palmbomen... Buiten stond een Jacuzzi. De entree van de DJ (als Tarzan met 4 sexy tijgers aan de lijn) zette de toon voor de rest van de avond.
Echt goed navertellen hoe het feest was, kan ik niet. Zoals ik al eerde meldde: Je had erbij moeten zijn. Alleen de steekwoorden: walking fridge, ‘hier in de jungle’ en broodje frikadel zijn de moeite waard om te noemen. Het feest ging tot 5u30 door en toen ik om 9 uur wakker werd, zat er nog steeds een groepje buiten. Zij hadden een walrus in de jacuzzi gevonden en zorgden ervoor dat hij niet in slaap viel en verdronk. Er kwam weer een busje het terrein op rijden. Koffie, thee, verse croissants. Het kamp werd afgebroken. Ik was niet de enige met een bonkend hoofd, en toch zette iedereen zich geweldig in om het terrein weer brandschoon achter te laten. De terugtocht was uniek: we zaten verspreid in twee lange slierten van bootjes van de zeeverkenners, met een trekboot voorop. Het was koud, maar ook erg fijn. Overal om je heen zag je mensen nagenieten van het feest. De kou dreef de kater uit en ik kwam moe, maar héél erg voldaan weer thuis. En nu is het weet tien jaar wachten op het volgende feest. En wat moet die commissie dan hard werken om Kamp 90 te evenaren!
De jeugd van tegenwoordig Marleen Karstens
Ik denk dat ik oud aan het worden ben. Begin 30. Verscheidene deelnemers die ik ooit mee heb gehad op kamp zijn inmiddels hoofdleiding geworden. Afgelopen jaar beleefde ik mijn eerste dieptepunt voor wat betreft de realiteit van mijn leeftijd. Een deelnemer van 13 jaar vroeg mij hoe oud ik was, waarop ik besloot - overigens voor het eerst in mijn LCKV-carrière - een eerlijk antwoord te geven. De deelneemster in kwestie slaakte een vreugdekreetje en riep verheugd uit: ‘Dan ben je maar een jaar jonger dan mijn vader!!’.
Toen ik de schok te boven was, besefte ik me dat het misschien ook wat zegt over de betreffende vader, maar toch krijg ik het blije gezicht en de niet als kwetsend bedoelde opmerking niet uit mijn hoofd. Dit alles naast nooit eerder opgemerkte spatadertjes, het feit dat ik nu steeds vaker met ‘u’ en ‘mevrouw’ word aangesproken en dat ik inmiddels in een koophuis woon, maakt dat ik nu de conclusie mag trekken dat ik echt ouder aan het worden ben. Een bijkomend nadeel van ouder worden, is dat je je gaat ergeren aan dingen. En dan vooral aan hoe de dingen ‘tegenwoordig’ gaan. En steeds vaker denk ik zelfs oprecht dat het vroeger, toen ik jong was, ook daadwerkelijk beter was. En dan te bedenken dat ik zelf al een telg uit de Patatgeneratie ben. Voordeel van de generatie Patat was dat er nog weinig communicatiemiddelen
Op vertoon van deze Opzet 10% korting (behalve op aanbiedingen en plasma’s)
waren. Telefoonnummers begonnen nog gewoon met 071 en als de hoofdleiding mij iets wilde vertellen, kregen we een brief thuis met een postzegel in centen erop. Mocht ik de hoofdleiding iets te melden hebben, dan klom ik in de telefoon en toetste (niet draaide, zo oud ben ik nou ook weer niet) het 071-nummer in voor wat één op één overleg. En dit is dan gelijk mijn ergerpuntje tijdens de aftakeling die ouderdom heet. Ik mis het één op één contact met de jeugdige stafleden (de jongeren met een wat oudere ziel uiteraard daargelaten). Dit jaar mailde een staflid twee maanden voor kamp dat hij toch niet mee ging, de dag voor het stafweekend werd mij per sms verteld dat de jongere in kwestie pas een dag later zou komen en oh ja ook op zaterdagmiddag alweer terug moest, terwijl iemand anders de woensdag voor het stafweekend per mail liet weten pas zaterdagmiddag op het stafweekend te kunnen zijn. Tja, moet ik gewoon wennen aan mijn ingezette ouderdom, of is het tijd voor een gedegen heropvoeding van de hedendaagse jeugd… Eerlijk gezegd zou ik het liefst beginnen met het laatste. Toch heb ik besloten dat ik zelf nog niet hoef op te voeden, zolang er nog generaties boven mij de neiging hebben om mij op te voeden. Laten we bij het begin beginnen.
Mexen? Altijd een beetje apart, die laatste avond. De kinderen waren in hun tenten en het werd op het terrein steeds stiller. Nog een korte stafvergadering, de laatste mededelingen voor morgen, over het opruimen en de terugreis. Toen de stafhap, maar de stemming wilde er nog niet echt inkomen. “Oké, en dan gaan we nu doen alsof er helemaal niets aan de hand is”, zei Jorieneke enthousiast. “Morgen kunnen we altijd nog sentimenteel gaan doen.” Echt helpen deed het niet en na nog een poging van Sjaak om een mop te vertellen gingen de eerste stafleden alweer naar hun tent. De hoofdleiding zat onverstoorbaar aan de wijn, voor hun leek het een avond als alle andere. Maar dat was schijn. De HO verzette zich dapper tegen de heimwee die hij nu al voelde en deed voor het eerst alsof hij de grappen en grollen van Sjaak leuk vond. Sjaak voelde dat feilloos aan en maakte er gebruik van. “Laten we gaan Meksen!” riep hij enthousiast. Hij wist dat de HO een gloeiende hekel had aan drankspelletjes, maar gooide hem voor de voeten dat de beste man het nog nooit een keertje geprobeerd had. Hij wist dus niet waarover hij het had. De timing was perfect. De HO gaf toe. “Maar dat is wel de laatste keer en dan kan ik zeggen dat ik uit ervaring spreek als ik het verbied en ... oh ja en ik doe het alleen met wijn.” Geen probleem. Alsof het gepland was kwam iedereen snel in actie. In no time stond de tafel vol glazen en flessen en rolden de stenen. Uiteindelijk begon het zelfs een beetje gezellig te worden. Af en toe moest de HO er aan geloven en tikte hij zonder blikken of blozen zijn glas weg. Maar toen ging het mis. Sjaak gooide onwijs ongelukkig en moest driedubbel drinken. Jorieneke vulde voortvarend een groot limonadeglas met wat Sjaak dacht dat een raketje was, maar dan mega. Maar het was tequilla, ook mega. Stoer sloeg hij het in een teug achterover en heel even leek het alsof er niets aan de hand was. Toen klonk er van ergens uit zijn lijf een soort snik. Met beide handen greep hij de tafel vast. Zijn ogen begonnen te rollen en alsof hij zich verslikt had, begon hij naar lucht te happen. De HO bekeek Sjaak eens en bedacht dat dit voor deze avond fataal zou zijn maar voor de rest niet levensbedreigend. “Je lijkt wel een flipperkast”, merkte hij fijntjes op. Hij wist dat Sjaak deze dreun niet te boven zou komen. Even later probeerde Sjaak op te staan, mompelend dat hij naar de HUDO ging. Nu ging Sjaak tijdens een stafvergadering nooit verder dan de eerste boom, dus was het duidelijk mis. Hoe Sjaak de nacht is doorgekomen weet niemand precies. Jorieneke heeft hem naar zijn tent gebracht. Daar heeft de lieverd zelfs nog een slaapzak over hem heen gegooid. Alleen achter in de tent bewoog nog even iets. Een andere slaapzak sprak: “Moet je ook maar geen dingen gaan doen waarvan je de naam niet eens kan spellen.”
7
tent
Deelnemers gezocht! Ben jij jong, ordinair en niet al te intelligent? Dan is RTL 5 op zoek naar jou! Geef je op voor Jongeren Opzet Terschelling, voor een week Zon, Zee en Reality TV! Overdag moet er gewerkt worden, maar ‘s avonds is er alle tijd om te drinken, te dansen en alles wat daar nog meer bij komt kijken. Misschien eindig je zelfs wel achter de DJ tafel in de OKA 18! Dus aarzel niet en geef je op voor Oh LCKV (padadadada)! Naar een format van Leon van Went
Pieter Versnel Timmer- en onderhoudsbedrijf Bedrijvenweg 9 - G, 2351 BC Leiderdorp Telefoon 071 - 589 11 57, Fax 071 - 589 63 03 E-mail
[email protected]
Lid van de Vereniging van Estate Planners voor het Notariaat Koningin Wilhelminalaan 8, 2252 GN Voorschoten Postbus 19, 2250 AA Voorschoten
[email protected]
Tel: 071-5614040 Fax: 071-5619063 www.notarisvoorschoten.nl
Dinsdagavond spreekuur van 19.00 tot 21.00 uur op afspraak voor een gratis informatief gesprek (max. 30 min.) voor een check van uw huidige testament, samenlevingsovereenkomst of huwelijksvoorwaarden.