Apeldoorn
Zutphen
± 30 min
DICHTERIJ
DAN U DENKT! Arnhem ± 20 min
SD-Rówa-WijMeten-190x277.indd 1
± 20 min
Drempt Doetinchem ± 10 min
9-5-2015 17:42:24
Van de voorzitter Toen mij gevraagd werd een voorwoord te schrijven voor een blad over jou, Bertie, in het kader van jouw afscheid als trainer van het tweede elftal van HC’03, hoefde ik daar niet lang over na te denken. Niet alleen omdat ik erg veel waardering voor je heb als trainer en vrijwilliger, maar ook omdat ik het goed met je kan vinden. Het is misschien een beetje raar om over iemand te zeggen die bijna 25 jaar ouder is, maar toch beschouw ik je als een soort vriend. Samen met jou heb ik veel beunhaasklusjes gedaan, waarbij we hard hebben gewerkt maar vooral ook veel hebben geouwehoerd en gelachen. Projecten als de garage bij de Wippert en Tony’s Gym bij je broer Toon, herinner ik me als de dag van gisteren. Op feestjes komt het nog vaak voor dat we de mooie momenten van die projecten breed uitmeten en we er nog om lachen. Zoals die keer dat ik met een metselkuup over mijn kop op de steiger stond in de stromende regen. Of die keer dat we op één fles bier na, de hele kelder van je broer hadden leeggedronken. Hoewel hij dit nog steeds zal ontkennen. Prachtig! Natuurlijk schrijf ik dit stukje ook als voorzitter van HC’03. Met jouw afscheid raken we na dit seizoen een betrokken trainer van het tweede kwijt. Een trainer die prima in de groep ligt en gewoon goed met mensen kan omgaan. Je bent een mensen-mens en dat vind ik jouw grootste kracht. Het is misschien voor het tweede elftal best goed dat er een keer een nieuwe wind waait, maar persoonlijk vind ik het wel jammer dat je stopt. Ik hoop dan natuurlijk ook dat je nog tot in lengte van jaren aan de club verbonden blijft in welke vrijwilligersfunctie dan ook. Op zijn minst verwacht ik van je dat je nog regelmatig samen met mij een paar potjes bier drinkt. Al was het alleen maar om weer eens herinnerd te worden aan onze mooie bouwklussen. Bertie, ik wil je bedanken voor je inzet de afgelopen jaren. Je bent van grote waarde voor onze vereniging geweest en ik hoop dat je dat blijft.
Jeroen Huis in ‘t Veld
magazine
Lied t.g.v. het afscheid van Bertie bij het tweede elftal
Zeet onze Bertie
(melodie: Zeet de jongs; Boh Foi Toch)
Refrein: Zeet onze Bertie doar now staon, is het now zo ver dat hi ’j mot gaon. Nao twintig jaoren trouwe dienst, zeggen wi ’j tegen Bertie: now tot ziens!
Bertie begon op zien achttienden jaor, met zien linkerpoot en lang-blond-haor. Hi’j groeide al snel tot de beste van ’t veld, maor die dagen bunt now wel geteld. (Refrein:) Twintig jaoren in ’t tweede gestaon, en af en toe met ’t eerste metgedaon. Dat deed hi ’j ok maor al te graag, alleen vonden ze ‘m wat te traag. (Refrein:) Zoals Koeman is bi’j Feyenoord hadden wi ’j ok in Drempt zo’n soort. Dikke benen, kop, billen, boek, vi’ jt gek aj ’m raakt, da ‘j tegen de grond an stoekt.
(Refrein:) Twee keer in de wekke trainen-fanatiek, as hi ‘j neet kump, dan is ‘e ziek. Ok nao ’t trainen is hi ‘j neet te laks, dan geet ‘e-met-zien-breurken effen naor de Saks. (Refrein:) Altied bezig, keer op keer, ok met de jeugd is ‘e in de weer. Trainen en spöllen op zaoterdag, gek dat dat van Hedwig altied nog mag. (Refrein:) Wi ‘j zullen ow nog wel vake zien, vooral in dat ouwe lullen team Wi ‘j wensen ow echt völ succes met Hedwig, de kinder en de rest! (Refrein:)
Hi-j overlegt nooit wat Ik kende Bert al voordat wij rond de fusie hoorden dat we samen het derde elftal mochten begeleiden. Bert was al jaren actief bij het tweede elftal van Drempt Vooruit terwijl ik al jaren betrokken was bij het tweede elftal van H & K, dat was op zich natuurlijk al wel bijzonder. Bert was een man van duidelijkheid en eerlijkheid. Als je te laat kwam als speler, betekende dat een plek op de reservebank. Je kwam het veld dan niet in. De eerste jaren met het derde elftal waren de resultaten niet geweldig, maar de opkomst en de sfeer waren altijd goed. Mede dankzij Bert.
Kemperman. Hij fietste op een zondagmorgen voor de wedstrijd vanuit Arnhem naar zijn oudershuis in Hummelo om zijn voetbalspullen op te halen en fietste vervolgens door naar het voetbalveld in Drempt maar kwam te laat.’Moj maor eerder van huus goan, reserve’, sprak Bert hem toe. Pepijn was ook topscorer maar dan in het eigen doel. De mooiste die hij maakte, was ooit in Beek tegen ’t Peeske. Drie spelers van ons stonden aan de middellijn en er was geen tegenspeler in de buurt toen de bal opsprong en Pepijn hem vol op de wreef nam en richting onze keeper William schoot die te ver voor zijn doel stond.
We hebben veel leuke dingen meegemaakt, zoals met Pepijn
De bal stuiterde over William heen en rolde in het doel. Het was een prachtig
doelpunt. Bert en ik keken elkaar aan en moesten er allebei om lachen. Later begeleidden we samen het tweede elftal en dat was qua prestaties een hele belevenis; van de derde klasse naar de eerste klasse. En daar hebben we enorm van genoten! We beleefden samen leuke weekendjes weg met zowel het tweede als het derde elftal en met de andere leiders zoals Alfons Geurts, Johnny Tankink en Rob Pelgrom. Ik kan me ook nog herinneren dat Bert werd gevraagd als coach voor de laatste wedstrijden van het eerste elftal toen hoofdtrainer Marcel Tombokan was ontslagen. Daar hoefde Bert niet lang over na te denken. Voorzitter Wilko Pelgrom vroeg het hem en Bert zei meteen: ‘Dat is goed!’. Ik vroeg later aan zijn vrouw Hedwig of hij dat nog even met haar had overlegd waarop zij zei:’Hi-j overlegt nooit wat.’ Bert, bedankt en het ga je goed!
Groeten, Willem Bilderbeek
magazine
BERTIE KOENDERS
Scherp beginnen
Godverdomme
Klotescheids
Wolkje melk
Niet bukken
Kom eens op man
Kom op hÈ HC
Kom eens op daar aan de rechterkant
Godverdomme
Miste gewoon de bal
In de rug
Hij loopt in een tempo van......
Linkerpoot
Ja zo ja!!
Naar toe hè
Lekker hoor
Goed gewerkt
Op die man daar
HC bal
Doe mee
Godverdomme
Zo ja
Weer zo makkelijk
Let op let op
Tis toch godver.......
Waarom Bert het best tot zijn recht komt als trainer van het tweede en derde elftal Bert is jarenlang trainer geweest van de selectie-elftallen onder het eerste elftal. Van het derde elftal is hij opgeklommen naar het tweede en hij heeft menig succes behaald. Promotie van de reserve derde klasse naar de reserve tweede klasse en natuurlijk het kampioenschap dat hij behaalde door winst in de derby tegen Angerlo Vooruit. Vervolgens wist hij in de reserve eerste klasse met zijn ploeg maar liefst 21 punten te verzamelen. Er werden een aantal prachtige overwinningen behaald. Beide uitwedstrijden tegen streekgenoten Concordia en Pax werden bijvoorbeeld gewonnen. In deze periode heeft Bert veel jonge jongens opgeleid en door laten stromen naar het eerste elftal. Een trainer van dit niveau lijkt een prima kandidaat om een eerste elftal naar succes te leiden. Toch zitten hier een paar haken en ogen aan. Ten eerste lijkt Bert misschien wel iets te normaal om een goede hoofdtrainer te kunnen zijn. Als hoofdtrainer moet je op zijn minst één, maar het liefst toch meer dan drie rare trekjes hebben. Hij is recordhouder ‘Godverdomme’ zeggen maar helaas is dat niet vreemd genoeg om het te schoppen tot hoofdtrainer.
Ten tweede heeft Bert misschien niet de juiste band met een spelersgroep om hoofdtrainer te zijn. In het verleden hebben we gezien dat er twee soorten hoofdtrainers zijn. Enerzijds heb je de trainer die als een god boven de spelersgroep staat en alles precies zo wil hebben zoals hij het in zijn hoofd heeft. Anderzijds heb je de trainer die zo met de spelersgroep is verweven dat hij wel eens ’s nachts met enkele spelers erop uittrekt om kattenkwaad uit te halen. Bert sluit na de wedstrijd graag aan om een biertje met de jongens te drinken en is vaak één van de laatsten die weg gaat, maar hij is wel verstandig genoeg om geen gekke dingen te doen en past dus niet in een van de twee categorieën hoofdtrainers.
van een speler en zijn kwaliteiten als mens te goed scheiden. Waar een goede hoofdtrainer de spelers zonder voetbalkwaliteiten het liefst negeert, houdt Bert iedereen te vriend. Eén van zijn bekende uitspraken is dan ook: ‘Het is een beste kearl, maar hij kan gewoon niet voetballen.’ Als hoofdtrainer wil je natuurlijk alleen gericht zijn op de jongens met echt veel kwaliteit en je niet richten op de mindere goden.
Ten derde is Bert altijd eerlijk en duidelijk. Eigenschappen waar je het als hoofdtrainer niet ver mee schopt. Afspraak is afspraak bij Bert. Dit betekent dat als je op zondagmorgen te laat bent, je gewoon als wissel begint, ook als je dé sterspeler van het team bent. Daarom is Bert niet altijd in staat om met de sterkste elf te beginnen.
De kwaliteiten waarover Bert beschikt, hebben hem bij het tweede en derde veel moois gebracht dankzij zijn voetbalinzicht en sociale vaardigheden. Van elk team heeft hij een hecht collectief gemaakt, waar in de derde helft minstens zo goed werd gepresteerd als in de 90 reguliere speelminuten (vaak zelfs beter). Namens alle spelers die onder Bert hebben mogen trainen wil ik mijn dank uitspreken voor de jaren waarin wij onder Bert mochten trainen. Plezier in het veld, maar ook daarbuiten stonden altijd hoog in het vaandel. En dat gecombineerd met mooie teamprestaties zorgde voor fantastische jaren. Bert bedankt!
Als laatste kan Bert de voetbalkwaliteiten
Groet, Luc van Hagen
magazine
Mister HC ’03 2 zwaait af Mijn voetbalhistorie met Bertie gaat een behoorlijk eindje terug. Zo’n 35 jaar geleden waren we voor het eerst aan elkaar verbonden: hij was jeugdtrainer van het D-pupillenteam waarin ik speelde. Bertie was destijds werkzaam bij het bouwbedrijf van Albert Snelder aan de Z.E. weg. Tussen de opslagloods en timmerwerkplaats speelden wij als voetballers van de Z.E. weg paaltjesvoetbal waarbij de ruiten van de werkplaats regelmatig sneuvelden. Zo ook een keer toen Bertie op vrijdagmiddag in de werkplaats stond. De glassplinters vlogen hem in de nek en hij kwam woest naar buiten: ‘Wie was dat?’, brulde Bertie. Schuchter gaf ik toe het gedaan te hebben. De volgende dag was ik natuurlijk op de reservebank terug te vinden.
Destijds begaven we ons naar uitwedstrijden regelmatig op de fiets. We speelden een uitwedstrijd in Doetinchem en nabij Laag-Keppel begaf mijn band het. ‘I-j kunt wel bi-j mien achterop, moar as i-j niet drie keer scoort zuuk i-j ow veur de terugweg moar een andere bagagedrager’, sprak Bertie. Na een dikke overwinning waarin ik vier keer scoorde en dus verzekerd was van een veilige zit bij Bertie achterop gaf hij aan: ‘Volgende keer nem ik een kussen veur ow met’. Ook dat is Bertie. Ik besefte het toen waarschijnlijk niet, maar hij speelde toen al in het tweede elftal. Later volgden mooie voetbaljaren samen in het tweede. Want naast ruim vijftien jaar als trainer, was Bertie nog
langer de laatste man van het tweede elftal . Mister Drempt Vooruit 2 was hij dus al. Met zijn ‘gouden linker’ was hij vaak de inleider van vloeiend lopende aanvallen. Het was een prachtige tijd waar menig scheidsrechter de derde helft met ons meebeleefde en wedstrijden van het eerste vaak aan ons voorbij gingen. We kwamen de kantine en/of kroeg voor het avondgloren vaak niet uit. Het hoogtepunt van zijn spelerscarrière beleefde hij echter niet in het tweede maar in het eerste elftal waar hij sporadisch voor uitkwam. Hoofdtrainer Theo van Londen kampte voor de promotiewedstrijd - van destijds Drempt Vooruit - met personele problemen. Tot veler verbazing stond in Groenlo tegen Achilles ’12 uit Hengelo Bertie op het middenveld geposteerd. Met een prachtig doelpunt opende hij de score en dat was de opmaat voor de overwinning en promotie naar de eerste klasse. Bertie heeft zijn hoogtepunten als trainer van het tweede beleefd in de seizoenen 2007-2008 en 2008-2009. Hij vormde in die jaren een geweldig trio met Wim Bilderbeek als assistent scheidsrechter en Johnny Tankink als leider. Bertie deed niet veel anders
dan zorgen voor een goede sfeer, de juiste spelers op de juiste plek zetten, uitgaan van eigen kracht en hij hield het coachen vooral simpel. De promotie van de derde naar de eerste klasse was de kroon op zijn werk. Een unieke prestatie. Wedstrijdbesprekingen van Bertie duurden nooit langer dan vijf minuten. De keeper en verdedigers wisten wat ze moesten doen als Bertie ze het volgende
meegaf: ‘Achterin de boel dichthouden, probeer op te bouwen maar geen risico nemen. Als het mot dan de bal de peppels in.’ Het middenveld kreeg de korte maar duidelijke boodschap mee dat ze hard moesten werken en op tijd aan moesten sluiten bij de aanval. Voor ons spitsen was de door Bertie opgelegde taak erg simpel: ‘bal vasthouden en scoren’. Voetbal wordt vaak zo moeilijk gemaakt!
Bertie stopt bij het tweede maar wij nemen geen afscheid. Bertie kan niet zonder voetbal en HC ’03 kan niet zonder Bertie. Bedankt voor al je mooie jaren en tot snel. Waarschijnlijk op het sportpark. Voor altijd Mister HC ’03 2.
André Evers
magazine
Uit de ou
ude doos
magazine
ROERSTAAFJE 11 CM / ROERRIETJE 12,5 CM De categorie Roerstaafjes omvat roerstaafjes voor eenmalig gebruik met een lengte van ongeveer 11 cm, hetgeen voldoende lang is voor gebruik in de meest gebruikte bekers. De roerstaafjes worden gebruikt in plaats van koffielepeltjes voor huishoudelijk gebruik, welke in specifieke situaties niet inzetbaar zijn. Het roerstaafje moet in voldoende mate in staat zijn om drank en toevoegingen als suiker/melk/ soep te mengen en in staat zijn de temperatuur van warme dranken te doorstaan. De categorie Roerstaafjes omvat niet de koffie-/theelepeltjes voor eenmalig gebruik.
Hoofdtrainer voor twee weken Het seizoen 2006-2007 naderde zijn eind. Het eerste elftal moest in en tegen Doetinchem punten pakken om zo de nacompetitie te halen en rechtstreekse degradatie te voorkomen. Na een meeslepend gevecht gingen de punten mee naar Drempt (1-2). Enkele dagen later werd duidelijk dat trainer Marcel Tombokan niet meer voor de groep zou staan. Het bestuur schoof Bertie Koenders naar voren. Hij kreeg met Gerrit Lobeek de taak het eerste voor de derde klasse te behouden. De nacompetitie werd gehaald en
Angerlo was de eerste horde. Op een donderdagavond werd eerst op ’t Doornslag gespeeld. De Angerlose formatie, onder leiding van Maarten Wolvetang, won in Drempt met 0-1 en dus kwam alle druk voor HC’03 op de return in Angerlo te liggen die vier dagen later stond gepland. Bertie zette zijn mannen op scherp met een flinke peptalk voorafgaand aan de wedstrijd. Na tien minuten scoorde Angerlo 1-0 en was het beoogde doel, handhaving in de derde klasse, ver weg. Maar de heren van De Hessencombinatie rechtten de rug en sleepte toch een 1-2 overwinning uit het vuur. Strafschoppen moesten toen
de beslissing brengen. Keeper Marko Wieland pakte de vijfde pingel van de blauw-witten en zorgde voor enorme vreugde in het HC’03- kamp. De eerste stap was gezet. Er volgde een finale tegen VIOD op neutraal terrein. Onder het toeziend oog van ruim duizend toeschouwers moest HC’03 dus nog één keer vol aan de bak. Het ging heel lang gelijk op, maar na een rode kaart aan onze kant dolven de tien van Bertie toch het onderspit. Degradatie naar de vierde klasse was helaas een feit… Bertie, ook al degradeerden we destijds naar de vierde klasse, ik vind het geweldig dat je het op je nam om voor de groep te staan toen we je nodig hadden. Tot ziens op de club!
Groeten, Frank Tieben
magazine
Het vuur blijft branden Bert, ik ben blij dat ik hier nog eens de gelegenheid krijg om iets over jou op papier te zetten met betrekking tot alles wat jij en voetbal met elkaar te maken hebben. Ik heb altijd vol bewondering gekeken naar hoe jij alles deed en nog doet. Ongecompliceerd, recht voor de raap en recht door zee. Dat dit je niet altijd door iedereen in dank werd afgenomen nam jij op de koop toe. Jij bleef gewoon jezelf en volgde je eigen lijn. Je hebt altijd een zeer nauwe relatie gehad met het tweede elftal. Eerst als speler van Drempt Vooruit en later als trainer/coach van HC ’03. Voor deze teams ging jij door het vuur. Aan deze lange periode komt nu dan echt een eind, naar ik vernomen heb. Als speler ben je bij de jeugd begonnen als veel scorende spits. In de senioren speelde jij al vrij snel als een zeer stabiele en balvaste laatste man, die een geweldige pass kon verzenden. Bij vrije trappen kwam je wat verder naar voren om het vijandelijke doel snoeihard onder vuur te nemen. Als aanvoerder nooit verzakend en een voorbeeld voor het hele team. Kortom, je was een ideale speler voor het eerste elftal zou
je denken, maar er waren maar weinig trainers die dit aandurfden. Het werd nooit uitgesproken, maar het geweldige spelinzicht waarmee jij het ‘lichte’ gebrek aan snelheid compenseerde werd te weinig gewaardeerd. Theo van Londen haalde je eenmalig naar het eerste … Bert, je haalde jouw ultieme gram door in dat eerste elftal, in de allesbeslissende wedstrijd voor promotie naar de eerste klas, opnieuw het beste voorbeeld te geven door als opkomende middenvelder het eerste doelpunt te scoren en uiteindelijk mede te zorgen voor de, voor onmogelijk gehouden, promotie. Een hoogtepunt in de Dremptse geschiedenis. Dit benadrukt nog maar eens dat in het boekje 40 jaar Drempt Vooruit de titel ‘Mister Drempt Vooruit 2’ terecht aan jou werd toegekend. Later tijdens het HC ’03 trainerschap wist jij je team opnieuw bij de hand te nemen en zo te begeleiden naar de hoogste regionen van het amateurvoetbal. Bert, je hebt vele jaren de jeugd begeleid, was mede organisator van de kampweekenden en stond altijd klaar voor alle hand-en-spandiensten bij de club. Je stopt nu als trainer/coach, maar ik ben ervan overtuigd dat het vuurtje
nog steeds blijft branden. Zeker in de barbecue, want ook dat ding loopt als een rode draad door jouw voetballeven. De smikkel- en smulpartijen bij jou in de tuin met al die verschillende teams zijn zeker niet op de vingers van twee handen te tellen. Bert, er is bij meerdere gelegenheden veel over jouw voetballeven geschreven. Het leek me leuk om in ieder geval het gedicht ter gelegenheid van het 12 ½ -jarig jubileum bij het tweede en de liedtekst bij je afscheid als speler, in dit verband hier opnieuw op te nemen. Bij het doorlezen van deze teksten moet ik concluderen dat er destijds weinig onwaarheden zijn geschreven. Iedereen kwam veren te kort om in jouw r…. te steken, maar een verstopping heeft dat nooit opgeleverd. Een bekende eigenschap van een Koenders blijft gelukkig behouden. Groet, Leo
magazine
Bert 12 ½ jaar in het tweede Er is een knaap hier in ons midden, ongelooflijk, maar waar Die al jaren speelt in ’t Dremptse tweede, zelfs al 12 ½ jaar Dat is toch een jubileum, al telt bij voetbal het aantal caps wellicht Maar dat is nooit bijgehouden, dus vandaar hier dit gedicht
’t is toch moeilijk te verteren dat iemand met zo’n staat van dienst Gewoon vergeten wordt te eren en het voorbij gaat ongezien(s) Deze gezamenlijke avond leek ons daarvoor dan ook zeer geschikt Om dit feit te gedenken, wordt hier ook eventjes teruggeblikt
Bert gaf ons zelf een hint, waarschijnlijk zonder dat expres te doen ’t Was bij een selectiemeeting, aan het begin van het seizoen Hij sprak toen beladen woorden, recht voor z’n raap, zo uit de ziel En allen weten die dat hoorden, dat er een doodse stilte viel
“Vanaf de jeugd zit ik al in twee, dit is mijn dertiende seizoen” “Bij ’t eerste ga ik niet meer mee, laat de jeugd dat nu maar doen” “Ik ga niet nog weer als een joker op de bank, je moet het maar bekijken” “Ik kreeg jaren stank voor dank, ik laat me niet nog een keer bezeiken”
De zaak liep met een sisser af en Bert staat in de strijd nog steeds vooraan Als aanvoerder staat hij voor ons,.. dus zal de rest een keertje vaker gaan Het belang van het tweede is hem heilig, alles binnen redelijke grens Ons belang is bij hem veilig en we waarderen hem als mens
In moeilijke tijden voor hem privé, liet hij de boel niet in de steek Een vaste waarde voor Drempt twee, hij stond er gewoon weer elke week
Met zijn blonde lokken, met zijn typerende sjokken, met afgezakte sokken, alom bekend Ook menig keeper heeft nog nachtmerries van de verschrikkelijke knallen van die vent Z’n timing, techniek en passing klinken ook als een klokje Zo hebben wij in Drempt 2 ons eigen plaatselijke sneeuwvlokje
Zo aan het einde roepen wij driemaal hoera, hoera , hoera Onze jubilaris is niemand minder dan Bertie K.
Bertie, Burt, Albert, we bieden je als waardering een bos bloemen aan En we hopen dat je ook bij ons nog een aantal jaartjes, in goede conditie, mee zult gaan
magazine
T EUN I SSEN TRANSPORT BV
Zomerweg 37 | 6996 DP Drempt T: 06 51812541 | E:
[email protected]
Maak kennis met Bas, Inge, Ilona en Erik
Edisonstraat 60 | 7006 RE Doetinchem T: 088 - 044 22 44 E:
[email protected]
Campinggasten opgeschrikt door luid geschreeuw We schrijven een mooie zondagochtend eind juni 2008. Op camping De Waay in Doornenburg worden campinggasten plotseling opgeschrikt door luid geschreeuw. Wat speelde zich daar af? Ter afsluiting van het seizoen had het tweede elftal van HC’03 de avond ervoor het Kersenfeest in Gendt bezocht. In de plaatselijke feesttent laafde de groep onder leiding van trainer Bert Koenders zich aan het bekende gerstenat. Er werd volop genoten van zowel de pils als de muziek en de zangeres van de band werd door een aantal mannen (van dichtbij) beoordeeld op onder meer haar zangkwaliteiten. Meerdere personen van het andere geslacht werden door de juryleden van ons elftal kritisch beoordeeld en hier en daar gewezen op aandachts- en verbeterpunten. Door het nuttigen van vele consumpties bleek zelfs de zangeres van de band toch jonger en knapper dan eerder die avond… Terug naar de zondagochtend op de camping. Eerder die nacht werd Bert wakker aangezien hij een sanitaire stop moest inlassen. Bert kennende zal hij tijdens die stop ook een hoeveelheid gas uit zijn maagdarmkanaal hebben
laten verdwijnen want enige flatulentie is hem niet vreemd. Hij is echt een afgestudeerd windenlater, velen kunnen dat beamen. Gehuld, in een door zijn vrouw Hedwig gladgestreken pyjama, wilde Bert terug zijn slaapzak in maar er bleek een linksbenige indringer te zijn. Deze werd door Bert vriendelijk doch dringend verzocht zijn eigen slaapstekkie op te zoeken en deed dat vervolgens ook. Beide linkspoten genoten verder die nacht van hun welverdiende slaap want het nuttigen van de consumpties in de feesttent kostten hen toch wat energie. Vroeg in de ochtend werd hun slaap abrupt verstoord. Het luide gekrijs en geschreeuw wekte bijna iedereen in de tent. Het bleek een krampaanval te in de rechterkuit van leider Johnny Tankink te zijn. Johnny, later omgedoopt tot Johnny Krampink, liet op een duidelijke manier blijken dat het hem zeer deed, het geschreeuw was tot ver in de omtrek te horen. Bert schoot meteen te hulp en probeerde de kramp te verminderen door de tenen van Johnny richting de knieschijf te buigen. Het bleek niet echt te helpen, het geschreeuw werd alleen maar erger aangezien de kramp
Johnny ook in zijn linkerkuit schoot. Gelukkig voor hem was Bas zo vriendelijk om net als Bert te hulp te schieten. Al schreeuwend verzocht Johnny Bert te stoppen met drukken; het leek alsof Bert de tenen van Johhny brak zo hard ging Bert te keer. Johnny heeft overigens de rest van de dag strompelend doorgebracht en het is tot op de dag van vandaag niet duidelijk of dat door de krampaanvallen kwam of om een andere reden. Gelukkig voor ons kan Bert beter het voetbalspel overbrengen dan eerste hulp verlenen bij krampaanvallen. Jarenlang heeft hij bij Drempt Vooruit en HC’03 zijn ervaring en kennis overgedragen. Met zijn gouden linkerbeen legde hij vroeger als speler al ballen neer waar hij maar wilde. Deze geweldige traptechniek kwam hem als trainer dan ook goed van pas. Jammer dat hij het besluit heeft genomen te stoppen. We zullen zijn fanatisme en voetbalkennis gaan missen. Bert, bedankt voor alles wat je ons geleerd hebt, voor je gezelligheid en je geweldige uitspraken (‘zeker weten niet’). Tot ziens op de club! Groet, Sjaak Bremer
magazine
LU X E B R O O DJ E S PATAT & S N AC K S COMPLETE MENU’S SOFTIJS MILKSHAKES KO F F I E & T H E E
RIJKSWEG 88 | LAAG KEPPEL | TELEFOON 0314 - 38 00 50
WWW.DEOLDESCHOLE.NL
