Deze maand o.a.: - so you wanna be a watje

Deze maand o.a.: -

\

so you wanna be a watje

Rubriek:

Paginanummer:

Van de voorzitter Aktiviteitenkalender Ingezonden stukken Zwembad en regio Duiknieuws Ff lachuhhhhh Stekkenplek Verjaardagen Sponsors Nawoord

blz. 3 blz. 4 blz. 5 blz. 28 blz. 30 blz. 32 blz. 34 blz. 35 blz. 37 blz. 38

De winter lijkt bijna voorbij en de dagen worden al weer langer. Kortom tijd om vooruit te kijken naar het komende (buiten)duikseizoen. De watertemperatuur is op dit moment nog maar 3-4 graden Celsius maar zal binnen enkele weken weer oplopen zodat de geplande cursussen door kunnen gaan. Toch heeft het winterweer ons dit jaar wel parten gespeeld: gladde wegen, sneeuwval. Redenen waardoor een aantal activiteiten waaronder de Duiktoren niet door zijn gegaan en heel uniek de Oliebollenduik gevierd kon worden samen met de Nieuwjaarsduik. Ook België was populair en binnenkort wordt er bij voldoende belangstelling zelfs een derde bezoek georganiseerd. Het zwembad is iedere zaterdag goed vol en iedereen is enthousiast bezig met les of training. De zwembadlessen voor de Open Water cursisten vorderen en er is al een begin gemaakt met de theorie. Dit jaar is het maar een klein groepje. Daarentegen is het aantal cursisten voor de Advanced cursus groter dan gebruikelijk mogelijk ook door de gespreide opzet. Wat wij verder zien is dat bij de snorkelaartjes veel jonge kinderen zitten, dus dat belooft wat voor de komende jaren. Het aantal crewleden is gelukkig groot genoeg om iedereen de nodige begeleiding te geven. Helaas lezen wij in de media steeds vaker dat er in de begeleiding van kinderen misstanden voorkomen, waarbij een maand geleden ook het duiken als activiteit genoemd werd. Omdat iedereen in de omgang met minderjarigen “kwetsbaar” is, heeft het bestuur het onderwerp “gedragsregels voor de omgang met minderjarigen” op haar agenda gezet. Veel hierover is te lezen op de site van de Vereniging Nederlandse Organisaties Vrijwilligerswerk: www.nov.nl. Voor iedereen met belangstelling is de toolkit “In veilige handen” te downloaden. In het volgende Leesvoer komt het bestuur hier op terug. Over een paar weken gaat weer een grote groep La Rana’s op vakantie naar Egypte en sommigen gaan zelfs verder weg. De thuisblijvers kan ik adviseren om toch ook de duikspullen er weer bij te pakken en mee te gaan op de zondag. Geert

12 maart 12 maart 5 t/m … april 25 april

Examens, daarna: 12 ½ jarig jubileum feestles met lekker van 17.30 tot 19.30uur Buitenlandreis naar Hurghada, Egypte Paasduik bij de stormvogel.

27, 28 en 29 mei 26 juni

Kampeerweekend de Vierbannen, met een duikje op de mosselbanken. Kikkerduik

Informatie en opgave via de website of [email protected] Iedere 1e zondag van de maand eten bij de stormvogel verzamelen 17.30uur Alle evenementen zijn voor duikers en ook niet-duikers. Zij gaan uiteraard mee voor de backup en voor de gezelligheid.

4 februari 2011 is een uitje van La Rana om elkaar buiten de duiken te ontmoeten en alvast moed te gaan verzamelen voor de nieuwe duiken die we dit jaar gaan maken. Het was onstuimig weer vanavond en is er niet gedoken, maar dat mag de pret niet drukken. Om 19.00 uur is iedereen er en beginnen we met een voorafje: tomaten-, uien- of erwtensoep met stok- of oerbrood. Dit smaakt prima en er wordt gezellig gepraat.

Omdat er niet voldoende ruimte is aan 1 tafel wordt er een tafel voor de jongvolwassenen gecreëerd en een tafel voor de volwassenen. Daarna is het hoofdgerecht aan de beurt en dan hebben we de volgende keuzes: hutspot, boerenkoolstamppot, hete bliksem en zuurkoolstamppot met worst, spekjes, beenham of gehaktbal. Kortom genoeg keuze en als je na 1 keer nog niet voldoende had of dat het toch wel erg lekker was en nog wat wilde gaan proeven dan ga je gewoon nog een keer. Allerlei verhalen bv. over afgelopen vakanties of over nieuwe plannen passeren de revue. De tijd vliegt voorbij en voordat we het weten is het alweer tijd om ons bed op te gaan zoeken. Allemaal bedankt voor de gezellige avond en tot de volgende keer.

Gambia 15 oktober 2010 Onze vakantie naar Gambia begon vanmorgen om 07.30 uur. Heidi was bij Barbara blijven slapen en Hanneke stond ’s morgens vroeg met een slaperig gezicht voor de deur. Arthur bracht ons om 08.45 naar Schiphol waar we om 09.45 aankwamen. We besloten maar gelijk in te checken en daar kwam de gezelligheid ons al tegemoet. Niet dus……. Ten eerste stonden we in een rij die maar niet korter werd, later bleek de band waar de bagage op wordt gezet kuren te hebben en tot overmaat van ramp werden we geholpen door iemand die of in de overgang zat of ongesteld was. Oftewel, een heel chagrijnige dame. Nadat we ingecheckt waren aten we nog een laatste Hollandse hap bij de Mac Donald’s ☺. Na het eten werd het tijd om naar D2 te gaan en onderweg daar naar toe hebben we nog inkopen gedaan. Barbara kocht een tasje voor haar camera, Heidi kocht oortjes voor haar iPod en Hanneke kocht een geheugenkaartje voor haar camera. Eenmaal bij de gate aangekomen bleek dat ons vliegtuig aankwam bij een andere gate, namelijk G8 Dit hadden wij niet doorgekregen. Tot onze schrik bleek dat we nu helemaal naar de andere kant van Schiphol moesten lopen. We hadden niet veel tijd meer en dus werd het een combinatie van lopen en rennen. Het is allemaal goed gekomen en uiteindelijk zitten we toch nog in het goede vliegtuig. Met 15 minuten vertragen zitten we in de lucht en zijn we op weg naar Gambia. In het vliegtuig kregen we nog een lekkere lunch wat bestond uit kip met rijst en boontjes, een koude pastasalade, een stroopwafeltoetje en een broodje kaas. Tot onze grote vreugde kregen we ook nog drinken , drie keer zelfs! Nadat ons buikje vol zat hebben we gelezen, muziek geluisterd en een spelletje yahtzee gespeeld. Hanneke was de grote winnaar van de dag, Barbara moest genoegen nemen met een tweede plek en voor Heidi was dan alleen de derde plek nog over. De tijd vloog om en voor we het wisten gingen we alweer landen en waren we in Gambia aangekomen. Toen we de trap van het vliegtuig afliepen kwam de warmte ons al tegemoet. Toen we het gebouw van de luchthaven binnen kwamen kregen we een formulier dat we in moesten vullen. We zaten op de grond de formulieren in de vullen toen een Gambiaan vroeg of hij ons moest helpen. We bedankten hem vriendelijk maar helaas nam hij daar geen genoegen mee. Hij vroeg waar we vandaan kwamen, wat onze namen waren, hoe oud we waren, in welk hotel we zaten enzovoort. We vonden hem wel aardig totdat hij zei dat hij de volgende dag naar ons hotel zou komen. Dit was niet helemaal de bedoeling en we zeiden dat hij dat niet hoefde te doen. Dit was geen probleem voor hem, dan kwam hij gewoon de volgende dag langs. Op dit moment vonden we hem al een beetje irritant worden zeker toen hij zijn vriend erbij ging halen. Uiteindelijk waren we aan de beurt om een stempel in ons paspoort te laten zetten en tot overmaat van ramp had deze meneer dezelfde praatjes, we waren heel mooie meiden en hij stelde voor om naar ons hotel te komen. Hij had alleen nog geen idee in wat voor hotel wij zaten en dat hebben we hem ook maar niet verteld. Heidi en Hanneke waren er al voorbij en gingen alvast naar de bagageband toen Barbara nog op een stempel stond te wachten. Toen ze klaar was tikte er iemand op haar schouder. “Don’t you know where your friends are? I will help you”.

Barbara was Hanneke en Heidi inderdaad kwijt maar dit hoefde hij niet te weten. Al vrij snel waren Hanneke en Heidi gevonden en hadden we onze bagage. Vervolgens liepen we met onze reisleidster naar de bus en kostte het nog moeite om zelf onze bagage mee te nemen. Onze koffers werden door verschillende Gambianen bijna uit onze handen getrokken omdat zij het wel mee zouden nemen. Er waren een aantal mensen die dit toelieten en die konden achteraf gaan betalen. Gelukkig hadden wij dit van te voren al bedacht. Met een bus werden we naar het hotel gebracht en bij het zien van het hotel waren we aangenaam verrast. Het zag er prachtig uit, veel mooier dan wij hadden verwacht. Onze hotelkamer zag er ook goed uit en nadat we onze spullen een beetje hadden uitgepakt zijn we gaan slapen. 16 oktober 2010 Vanmorgen om 06.30 deed Hanneke de gordijnen met een ruk open en was iedereen meteen klaarwakker door het felle zonlicht. Ondanks het felle zonlicht was het wat bewolkt maar dat mocht de pret niet drukken. Toen we op het balkon gingen staan kwamen we erachter dat we een hotelkamer hadden mee uitzicht op de zee. Om 08.30 zaten we in de buitenlucht te genieten van het ontbijt, bestaande uit croissantjes, geroosterd brood, mango juice enz. Na het ontbijt hebben we nog even over het strand gelopen waar we heel mooie schelpen voor de aquaria thuis verzameld hebben. We liepen nog geen vijf minuten over het strand of er kwamen al mensen op ons af die ons van alles wilden verkopen. Nadat we de schelpen naar onze kamer hadden gebracht zijn we geld gaan wisselen verderop in het straatje. Een euro was 40 dalasi, dus op dat moment voelden we ons stinkend rijk met een bundel geld op zak. Toen we het geld in ontvangst hadden genomen kwam Simon naar ons toe. Hij bleek van het reisbureautje naast het hotel te zijn. Samen met een ander Nederlands stel hebben we hier diverse excursies geboekt. Op maandag gaan we op safari in Senegal en woensdag gaan we zeven dingen in één dag bekijken. We liepen net het kantoortje uit toen we de bus van Travelpoort (onze reisorganisatie) zagen staan. Zij brachten ons naar hotel Senegambia voor een meeting. We kregen een mierenzoet welkomstdrankje, een woordenlijstje en nuttige informatie over van alles en nog wat. Onze reisleidster Thea woont in Gambia en heeft hier een klein ‘ziekenhuis’ en een kliniekje opgezet. Wij hadden ergens gelezen dat je hier ook naartoe kon en dus hebben we gelijk een afspraak gemaakt. Na de meeting dachten we terug te kunnen lopen naar het hotel. Het was iets verder weg dan we dachten en bovendien werden we al vrij snel vergezeld door Gambianen. Uiteindelijk hebben we maar een taxi aangehouden en zijn we hiermee naar ons hotel gegaan. We hadden nog geen water en dus gingen we de lokale supermarkt in die niet groter was dan een paar vierkante meter. Met een aantal flessen water, chips om het zoutgehalte op peil te houden en drie blikjes cola liepen we terug naar het hotel. Onze lunch bestond uit eierkoeken die we nog van de heenweg overhadden en water. De rest van de middag hebben we op het strand gelegen en hebben we gezwommen in de hoge golven. Helaas ging het regenen en kregen we onweer en zijn we gaan douchen en relaxen in onze hotelkamer. Om 19.00 uur kregen we trek en zijn we beneden in een restaurant van het hotel wat gaan eten. We zaten buiten op een veranda bij zonsondergang, met uitzicht op de zee te eten. Halverwege het eten viel de stroom uit en zaten we buiten met kaarslicht. Na het eten speelden er nog een Afrikaanse band waar we nog een tijd naar hebben geluisterd en toen zijn we maar eens naar bed gegaan.

17 oktober 2010 Vanmorgen om 09.00 uur zijn we opgestaan en om 09.30 uur zaten we alweer te ontbijten bij het strand. Na het ontbijt heeft Hanneke nog even haar moeder gebeld en zijn we ons klaar gaan maken voor een dagje aan het strand/zwembad. Om 10.00 uur gingen we meedoen met wateraerobics, dit werd echt hilarisch. Wij bleken de enige drie te zijn en dus stonden we met z’n drieën voor schut in het zwembad. Diegene die les gaf bleef maar doorgaan en er bleek geen einde aan te komen. Halverwege kwam de Surinaamse vrouw van het Nederlandse stel langs die hard begon te lachen toen ze ons zag. Ze deed dapper een aantal dingen mee aan de kant maar hield er snel mee op omdat het voor haar veel te warm werd. Toen de les eindelijk was afgelopen zijn we naar het strand gegaan waar we nog lekker hebben gezwommen, geluierd en gelezen. We hadden net wat eten voor de lunch besteld toen het zachtjes begon te regenen. We besloten om ons eten op het terras onder een parasol met een rieten dak op te eten en daar ontmoetten we nog twee Nederlanse meiden van onze leeftijd. Met z’n vieren aten we onze lunch op toen het wel heel hard ging regenen. Met z’n vijven zijn we in het restaurant gaan zitten waar we ’s ochtend ook ontbijten en daar hebben we yahtzee gespeeld. Ondertussen was het nog harder gaan regenen en kregen we weer onweer waardoor het water steeds verder het restaurant in liep. Hierdoor hebben we een aantal keer moeten verkassen maar hadden we wel een leuke middag waarin we spelletjes hebben gespeeld (twee ober deden ook mee). Toen het eindelijk droog was hebben we nog wat boodschappen gedaan en zijn we gaan douchen om vervolgens een taxi te pakken en samen met de andere meiden te eten in het enigste winkelstraatje in de buurt. Onze taxichauffeur George bracht ons naar een pizzeria en wachtte net zo lang totdat wij klaar waren. In het hotel hebben we nog een hele tijd gekeken naar een Afrikaanse band. De mannen speelden jambe en de vrouwen dansten en zongen.

18 oktober 2010 Vanmorgen moesten we vroeg op want vandaag gaan we op safari in Senegal! Na het ontbijt zijn we naar het reisbureautje gegaan en om 07.45 vertrokken we naar Banjul, de hoofdstad van Gambia. In Banjul zouden we de ferry naar Barra nemen maar in plaats van drie ferry’s ging er vandaag maar één ferry en die zagen we net weg varen. Het zou één á twee uur duren voordat we in Barra zouden zijn en daarom had onze gids een andere oplossing. Deze oplossing beloofde nog een heel groot avontuur te worden! We gingen namelijk met de lokale bevolking mee in een houten boot. De vrouwen werden in de boot getild want het is behoorlijk hoog. Het andere Nederlandse stel was de boot al in getild toen Hanneke ineens werd opgetild door een aantal Gambianen. Heidi en Barbara waren van mening dat ze zich wel op konden drukken en zo de boot in konden komen maar volgens de Gambianen kon een vrouw dat echt niet. Tot hun grote verbazing lukte het wel en zaten we hutje mutje in de boot. Vervolgens kantelden de boot nog bijna omdat een boot scholieren was aangekomen en die moesten via onze boot de kant op (ze lopen dan allemaal op een rand aan één kant van de boot). Na ongeveer 20 minuten waren we in Barra aangekomen maar tot onze schrik hadden ze de boot niet aan de kant aangelegd maar midden van de ‘haven’. Wat bleek nou, we moesten op de nek van een Gambiaan gaan zitten en zo werden we naar de kant gebracht. Toen we naar de benen van die mensen keken hadden we niet echt vertrouwen dat ze ons zouden houden maar het is gelukkig allemaal goed gekomen. Vervolgens gingen we met de auto naar de grens toe waar onze paspoorten werden gecontroleerd. Het was nog ongeveer vijf minuten rijden naar het park toe toen we staande werden gehouden door een corrupte agent. Hij had natuurlijk gezien dat er vijf toeristen in de auto zaten en dus moest onze gids een enorm bedrag betalen voordat we verder mochten rijden. Dit was hij niet van plan en dus ging de agent maar weer op z’n stoel zitten en wachtte net zo lang totdat onze gids ging betalen. Na een hoop gepraat (waarbij de agent niet van z’n stoel afkwam) en gescheld besloot onze gids maar te betalen zodat we door konden rijden. In het park aangekomen was het heel stil en kwamen de eerste zebra’s in de verte al aanlopen. Met een jeep gingen we het reservaat in waar we al vrij snel een giraf zagen. Wij noemden onze gids de birdman omdat hij gek was op vogels en ook in het park heeft ons een aantal mooie vogels aangewezen. Op een gegeven moment stopte de jeep en ging één van de rangers de bosjes in om te kijken of de neushoorns in de buurt waren. We kregen door dat we een stukje door moesten rijden en daar zouden we de neushoorns zien. Er stond inderdaad een neushoorn en hij kwam steeds dichter naar de jeep toe. Een meter of twee van de jeep vandaan ging hij rustig staan eten en toen kwam er ook nog een andere neushoorn aan. We hebben zeker twintig minuten staan kijken naar de neushoorns, het was echt een heel mooi gezicht! De rest van de safari hebben we nog apen, antilopes en een leguaan gezien. Toen we het reservaat uit waren mochten we de jeep weer uit waar we op nog geen meter afstand van de zebra’s hebben gestaan. Na een aantal minuten kwam er een ranger naar ons toe met de vraag of we nog een baby antilope wilden zien. We kwamen in een apart stukje reservaat en mochten de baby antilope aaien. Hij liet ons nog twee apen aan een ketting zien, we moesten daar vooral uit de buurt blijven want ze waren zeer agressief.

Er was nog een Duits stel met ons en de vrouw dacht een mooie foto te maken van de aap toen wij met z’n allen ergens anders aan het kijken waren. Op een gegeven moment hoorden we een gil en toen bleek dat ze was aangevallen door de aap. Tsja, er was gewaarschuwd en dus hadden wij totaal geen medelijden met haar. Ze moest onmiddellijk naar het ziekenhuis om een aantal prikken te halen en de wond schoon te maken. Wij kregen in die tijd een heerlijke lunch terwijl we zaten te genieten van het uitzicht op de struisvogels. Er kwam nog een Nederlandse familie aanlopen en Hanneke vond die jongen wel erg leuk! Na de lunch was het tijd om weer terug naar Gambia te gaan. Onderweg kwam we gids nog met een verrassing. We gingen langs bij zijn familie die in een compount leefden. Dit was heel indrukwekkend om te zien. Terug gingen we wel met de ferry want wij zeiden dat we die ervaring ook wel erg graag wilden hebben. De gids begon te lachen en zei dat we die ervaring zeker ook moesten hebben. Halverwege hebben we nog dolfijnen gezien. Volgens de gids was er vandaag een wonder gebeurd, we hebben bijna al de dieren uit het park gezien en nu zagen we ook nog dolfijnen! Wij zeiden dat het kwam omdat hij met drie Nederlandse meiden op stap was en dit heeft hij maar bevestigd. 19 oktober 2010 Hanneke moest haar traditie weer voortzetten en dus gingen de gordijnen ’s ochtends vroeg weer open en werd er geroepen dat we wakker moesten worden. Vervolgens hebben we Anka gebeld en voor haar gezongen, ze was namelijk jarig. Na een lekker ontbijt zijn we naar het winkeltje in het hotel gegaan om wat souvenirs te kopen en heeft Hanneke nog een mail naar huis gestuurd. Hierna hebben we nog lui op bed gelegen met een boek toen er opeens op de deur werd geklopt. Er was bij de receptie een briefje afgegeven voor ons die ze even kwamen brengen. Het bleek van Rens te zijn, de jongen die we gisteren hadden ontmoet en waar Hanneke het wel heel goed mee kon vinden! Hij vroeg of we die avond met hem en nog iemand van zijn familie uit mee uit wilden gaan. Hanneke belde hem gelijk op (zijn nummer stond eronder) en maakte een afspraak om 22.00 uur! Heidi en Barbara vroeg of ze gek was omdat we om 19.00 uur zouden gaan eten. Dan moesten we daar nog wel heel lang wachten. Na een korte discussie hebben Heidi en Barbara zich er maar bij neergelegd. Om 14.00 zijn we naar Eva gegaan, een Gambiaanse vrouw die we al eerder ontmoet hadden en die ons haar zou vlechten. Het was heel gezellig en we zijn er een groot deel van de middag geweest. We hebben gedanst, gezongen en we hebben hen Nederlands geleerd. Er was namelijk een Gambiaan die Nederlands aan het leren was en die ons foto’s van de Nederlandse vlag en prins WillemAlexander liet zien. We hebben heel erg gelachen en een heel leuke middag gehad. Vervolgens hebben we nog een duik in het zwembad genomen en hebben we nog even wat water gehaald bij het winkeltje. We hadden ’s avonds laat pas een afspraak staan en daarom besloten we om ook maar later te gaan eten. Om 20.30 uur kwam George (hij was ondertussen onze privé-chauffeur geworden) ons ophalen en heeft ons naar het winkelstraatje bij het Senegambia hotel gebracht waar we wat gegeten hebben. Hanneke werd hier helemaal niet lekker en daarom besloten we maar terug te gaan naar het hotel en zijn we niet meer uit geweest.

20 oktober 2010 Vandaag ging om 07.15 uur de wekker en zaten we om 08.00 uur aan het ontbijt. We moesten namelijk om half negen bij het reisbureau zijn omdat we vandaag de zeven trips in één dag hadden. We gingen in een open wagen op pad naar de heilige krokodillenpool. Dit hoefde van ons niet zo maar het zat in het pakket. De krokodillen zitten namelijk vol met drugs ook al wordt er beweerd dat het niet zo is. Wij geloven alleen niet dat je naast een krokodil kan zitten, hem kan aaien en in zijn staart knijpen als hij niet onder de drugs niet. Onderweg kwamen we nog langs een sloppenwijk waar we ook doorheen gereden zijn. Bij het park aangekomen liet onze gids nog een soort van put ziet waar vrouwen zich wassen als ze geen kinderen kunnen krijgen. Het water zou er voor zorgen dat ze vruchtbaar werden, het was alleen zo vies! Er was ook een museum bij met de geschiedenis van Gambia en dit was heel leuk en interessant om te zien. We zagen verschillende muziekinstrumenten, maskers en foto’s van oorlogen. Vervolgens gingen we naar de krokodillenpool maar eerst kwamen nog langs een gigantische boom waar ook weer een heel verhaal over werd verteld. Toen we bij de pool aankwamen zeiden ze dat er meer dan honderd krokodillen inzaten! We mochten een krokodil die op de kant lag aaien en dan konden er foto’s van worden gemaakt. Na de krokodillenpool zijn we naar de Serrekunda market gegaan maar tussendoor hebben we nog een stop gemaakt bij een batik markt, waar we hebben kunnen zien hoe ze dat maken. De Serrekunda market is de grootste markt van Gambia en is bedoeld voor zowel de lokale bevolking als voor de toeristen. Onze gids heeft ons nog naar een zilversmid gebracht zodat we konden zien hoe sieraden kan worden gemaakt. Na de Serrekunda market zijn we langs een veemarkt gereden en vervolgens zijn we naar een houtmarkt gegaan. Hier hebben we alledrie een jambe gekocht. De verkoper was niet zo blij want wij drieën en de gids stonden flink af te dingen. Nadat iedereen souvenirs had gekocht zijn we naar een basisschool gereden. Toen we aankwamen gingen alle kinderen rond de auto staan en konden we er bijna niet uit. We kregen een rondleiding en we hebben nog in de kamer van het schoolhoofd gezeten want zij vertelde ook nog een heel verhaal. Na de school was het tijd voor Paradise beach. Via een heel smal weggetje met allerlei overhangende takken die we regelmatig in ons gezicht kregen, kwamen we bij het strand aan. We bleken de enige te zijn, dus we hadden het paradijs voor ons alleen. We kregen eerst nog een bord vol eten en daarna konden we zwemmen en lekker in de zon liggen. Rond vijf uur werd het tijd om te vertrekken want we zouden nog naar de grootste vismarkt van Gambia gaan. Er wordt vis binnen gehaald, gerookt, gekocht enzovoort. Wanneer de vis wordt binnen gehaald zetten de mannen de manden met vis op de hoofden van de vrouwen totdat het werk klaar was en dan kwamen ze ook nog een keer de boot af. Terug bij het hotel hebben we alledrie nog een envelop met pennen en snoep aan de gids gegeven voor zijn drie kinderen. Hij vond het helemaal geweldig en toen bleek dat hij voor ons een armband had gekocht. Hij was een geweldige gids en eenmaal terug in Nederland hebben we nog folders gemaakt van alle trips die ze organiseren. Een vriendin van Hanneke is ook naar Gambia gegaan en die heeft ze aan hem meegegeven. Het was een indrukwekkende dag!

21 oktober 2010 Hanneke was vandaag al vroeg op om een mail naar huis te sturen, maar de computer deed het niet. Op het moment dat ze terug liep naar de hotelkamer kreeg ze nog een tropische regenbui over haar heen. Na het ontbijt zijn we nog even terug naar Eva gegaan omdat de vlechtjes van Heidi los gingen. Bij Eva was het weer gezellig en toen het klaar was zijn we nog even naar de hotelkamer gegaan om te relaxen en ons klaar te maken voor het strand. De zon kwam inmiddels ook tevoorschijn en dus was het een mooie dag om te zonnen en te zwemmen. Om drie uur kwam Paté, een chauffeur van Travelpoort, ons halen om ons naar het local healthcenter van Brufut te brengen. Hier gingen we kijken bij Thea. Dit healthcenter heeft Thea opgezet, het is een soort mini-ziekenhuis/huisartsenpost. Toen we daar aankwamen moest de ambulance met ‘spoed’ weg om een ernstig ziek kind naar het ziekenhuis in Banjul te brengen. Dit ging zo verschrikkelijk langzaam, Thea moest echt ingrijpen om ze weg te laten gaan. We hebben een rondleiding gekregen door de twee ziekenzalen, de apotheek en een aparte kraamkamer waar moeders met de baby’s hebben zien liggen. Nadat we alles gezien hadden en onze vragen hadden gesteld gingen we met Paté naar Marie-Joof. Zij is een Gambiaanse vrouw die zag heel erg inzet voor andere mensen. Ze stond ons al op te wachten toen we daar aankwamen en alle kinderen gaven ons netjes een hand. Ze liet haar apotheekje zien, de verloskamer en de kraamkamer. Thea heeft in Nederland geld verzameld om dit te kunnen realiseren. Marie-Joof deed de bevallingen eerst op een oud matrasje. Ba de rondleiding kregen we koffie en thee en hebben we gezellig zitten kletsen. We kregen allerlei verhalen over de bevallingen te horen en ze liet ons een fotoboek zien. Voordat we weggingen hebben we haar nog een kleine bijdrage gegeven zodat ze nieuwe medicijnen kan kopen. Na dit bezoek zijn we snel naar het hotel gegaan want we hadden afgesproken met de andere twee Nederlandse meiden. We besloten om naar Kunta Kinta te gaan, een restaurant dat heel goed zou zijn. Het weer werd alsmaar slechter en toen we daar aankwamen viel het behoorlijk tegen. Er waren maar drie toeristen en toen we aan tafel gingen zitten liepen de mieren en torren over de tafel heen. Het zag er sowieso heel verlaten uit, niet ons idee van een leuk laatste etentje in Gambia. We hadden net besloten naar het straatje van het Senegambia hotel te gaan toen de hel losbarstte. De ober vertelde ons dat de taxi er stond en op onze vraag of hij een paraplu voor ons had kwam hij met parasols aanzetten. We zijn toen in het donker, via een smal paadje, met onze parasols naar de plek gerend waar de taxi zou staan. Niet dus… er stond helemaal niets. We waren al zeiknat en zagen toen het hokje van de bewaker waar we gauw naar binnen gingen. Gelukkig was er niemand, volgens het dienstrooster moest er wel iemand staan, maar goed. Barbara en Jennifer renden weer door de plassen (die tot onze enkels stonden) terug naar de receptie van het hotel om weer een taxi te bellen. Toen kwam er een reggae man met een taxi. We propten ons in de taxi, we zaten echt helemaal klem. Hanneke zat bij Heidi op schoot en haar hoofd hing uit het raam. Bij het restaurant aangekomen stond het helemaal blank. We deden de deur van de taxi open en zagen het water stromen. Het kwam tot boven onze enkels en je voelde dat er al een behoorlijke stroom stond. Barbara is hierdoor bijna haar slippers verloren, zo erg was het. Het leek net een kolkende rivier, we hadden nog nooit zoiets gezien. Gelukkig smaakte de pizza wel goed en hebben we nog een heel leuke avond gehad. We konden niet alles op en daarom had de over het in een doos gedaan. We hadden geen idee wat we hiermee moesten en daarom hebben we de bewaker bij het hotel maar blij gemaakt met een aantal stukken pizza.

22 oktober 2010 Vandaag is een superzonnige dag, precies de dag dat we weggaan. Na het laatste heerlijke ontbijt wilde we afscheid nemen van onze gids maar hij was er niet en daarom zijn we naar Eva gegaan om afscheid te nemen. Toen we hiervan terug liepen hebben we ook nog even gedag gezegd tegen de bewakers op het strand en de obers bij het hotel. We kwamen de aerobic man ook nog tegen en die was toch wel een beetje beledigd dat we niet vaker met zijn lessen hadden meegedaan. Tsja, we kunnen niet iedereen blij maken. Hierna zijn we onze spullen in gaan pakken en hebben we nog bij het zwembad gelegen. Het was heerlijk warm, de warmste dag van heel de week, maar helaas moesten we naar huis. We hebben nog met z’n vijven geluncht en daarna was het tijd om ons om te kleden en afscheid van de andere twee meiden te nemen. We zaten buiten op de bus te wachten toen onze gids kwam om afscheid van ons te nemen. Hij was een geweldige gids en we hebben heel veel met hem gelachen. Rond 17.00 uur kwam Thea met de bus en hebben we nog een tas met spullen aan haar gegeven voor Marie-Joof. Op het vliegveld was het een grote chaos want de bagageband deed het niet en aangezien ze er maar één hebben is dat een groot probleem. Op een gegeven moment nam Thea ons mee en mochten wij langs de rij naar een kamertje waar we de koffers moesten achterlaten. We stonden daar net binnen toen de deur opeens dicht ging en we er niet meer uit konden. Uiteindelijk is alles goed gekomen en omdat we hadden betaald voor een vip-service konden we boven in de lounge ruimte wachten totdat het vliegtuig ging vertrekken. We kregen chips en konden drinken zoveel als we wilden. Eenmaal terug in Nederland hadden we weer regen. Corry stond ons op te wachten en in de auto had ze een lekkere boterham met kaas of hagelslag klaar. Heerlijk! Het was een geweldige vakantie, we hebben er echt van genoten! Het voordeel was dat we net voor het seizoen zaten. Iedereen in en om het hotel kenden ons en stonden altijd voor ons klaar, het was echt super!

Oproep! Wie heeft er babykleertjes voor Hanneke want zij gaat in oktober terug naar Gambia?????!!!!!!! Deze babykleertjes wil ze aan Marie-Joof geven.

Tja, bereid je je voor op een leuke duik met lekkere oliebollen, gooit het weer roet in het eten. De gladheid was die dag zo extreem dat we alles af moesten blazen. Helaas waren de bollenbakkers al begonnen met bakken, en konden dus hun hele dorp van oliebollen en appelflappen voorzien. Een nieuwe datum was snel geprikt, 2 januari was een mooie dag, alle mist die er nog mocht hangen in de hoofden werd op deze manier weggevaagd. Ook was het een mooie gelegenheid om elkaar op deze 2e dag van het nieuwe jaar alle best toe te wensen. De opkomst was weer overweldigend en ook het aantal duikers loog er niet om, La Rana had er ook het nieuwe jaar weer zin in. Ook al was het water koud, nat pak of droog pak, deze eerst duik hadden velen toch maar weer te pakken. Wel was er na afloop verdacht veel vraag naar een droogpak specialty. Nadat iedereen een plekje in de stormvogel had gevonden, kon het smullen beginnen. Uiteraard met warme chocolademelk met slagroom, (ondanks de goede voornemens). Het werd een supergezellige ochtend met veel rana’s die hun buddy’s aan kwamen moedigen. Ik wil hierbij nogmaals Mevr. Pols en Ellen en Mindert bedanken voor het bakken van deze heerlijke traktatie. Volgend jaar weer???!!!! De rest van de foto’s van deze gezellige dag kun je vinden via de doorlink op de site van La Rana. Groetjes Joke

13 en 20 februari 2011 is er een uitje geregeld naar het zwembad van “Fred “ in België. Fred heeft voor deze 2 dagen een mooie dagindeling gemaakt en er wordt voor een lunch gezorgd. Gelukkig speelt het slechte weer nu geen parten en gaat de reis door. De eerste week gaan we met 16 duikers en 1 zwemmer op pad en de tweede week gaan er nog eens 18 duikers en 3 lunchers mee. Om half negen verzamelen bij de Mac in Hoogvliet en daarvandaan de mooie rit naar België maken naar Schoten. Daar aangekomen staat het ontvangstcomité klaar en beginnen we met een bakje koffie en thee. Fred gaat aansluitend uitleggen hoe de dagindeling er ongeveer uit ziet. Als we genoten hebben van een heerlijke koek gaan we eerst eens de winkel verkennen. Er is van alles te verkrijgen. Vervolgens omkleden en het water in. Omdat de temperatuur aangenaam is (31 graden celsius ) hebben we geen dik pak nodig en kan je zo in badpak/zwembroek zwemmen of om aangenaam warm te blijven bij een lange duik is een shorty voldoende. Iedereen heeft het naar zijn zin en met buddys kan er goed geoefend worden in de duikvaardigheden. Ook is het leuk om te proberen of je zo naar 5 meter diep kan duiken met je snorkel. Het proberen van je nieuwe fototoestel is ook een leuke optie.

Als volgende punt staat de lunch op het programma. Er zijn 2 smaken soep, croissantjes, verschillende soorten broodjes, kaas, vlees, salade, kroketjes, jus d’orange en (karne-) melk. Hier wordt goed van gesmuld voordat we aan het helmduiken gaan beginnen. Het is even wennen maar als je merkt dat je gewoon rustig kan blijven ademhalen dan kan je vrij door het zwembad heen lopen. Het is zelfs mogelijk om je bril op te houden. Ook is het mogelijk om aan de octopus (met een hele lange slang eraan) een duikje te maken en te zweven door het bad.

Na dit rondje wordt het speelmateriaal in het bad gedaan en is het mogelijk om koord te dansen, door de hoepels heen te zwemmen, met de torpedo’s te spelen en het is mogelijk om

een koepeltent op te zetten. Iedereen gaat weer te water om met elkaar te spelen en een tweede duikje te maken.

Ook was het mogelijk (geldt voor allebei de duiken) om met ander duikmateriaal te duiken om dit eens te testen of te proberen (verschillende automaten, jackets, maskers en vinnen). Dit is heel leuk om te doen. Als iedereen genoeg heeft gedoken voor vandaag worden de flessen nog een keer gevuld en kunnen deze vol mee naar huis. Lekker douchen (we zijn denk ik nog niet voldoende geweekt), omkleden en nog wat drinken. Met elkaar de dag doorspreken en gezellig kletsen. Als laatste is het tijd om naar huis te gaan en thuis na te genieten van een mooie dag. De tweede week was er ook de mogelijkheid om een droogpak te proberen. Hier zijn 2 soorten van met verschillende maten, zodat er voor iedereen wat bij was. Dit was wel een vak apart : duiken met een droogpak in een bad wat lekker warm is. Dit was na afloop ook te zien: in het pak waren ze bijna natter dan buiten het pak. Alles is prima verlopen.

Bij deze iedereen bedankt voor de gezellige dag. Jan, Corry, Wim, Janneke, Joke, Fred E., Reef, Francis, Mindert, Ellen, Christine, Dennis, Harmen, Maartje, Amy, Rinaldo, Collin, Rene, Marvin, Bryan, Robin met vader en Jeanet, Jair, Gerard, Mirjam, Kelvin, Eelco, Vincent v. M., Henk, Sandra, Ditta en Dirk. Groetjes, Connie

En toen was het jou beurt om een spreekbeurt te houden. Schrikken! Waar zal ik het nu weer eens over hebben. Je hobby is een mooi onderwerp, maar hoe kom ik aan materiaal voor een spreekbeurt? La Rana heeft in de kelder een complete uitrusting samengesteld, speciaal voor spreekbeurten. Ook krijg je er mooie boeken bij om uit te delen. Voor eventuele vragen kun je bij onze techneuten of leden van de crew terecht. Als dat geen hoog cijfer oplevert! Spreek wel ruim van tevoren af wanneer je de spullen nodig hebt, dan staat alles klaar als je zover bent.

PAASDUIK Hallo allemaal, Maandag 25 april is het weer zover, de jaarlijkse paasduik van La Rana. Traditioneel de opening van het nieuwe duikseizoen. Velen beginnen uiteraard met het uit de mottenballen halen van hun duikuitrusting en het nakijken van de apparatuur. Dan kun je goed beslagen ten ijs komen en een leuke startduik maken met je buddy's van La Rana. We willen om 10.uur verzamelen bij de stormvogel, buddyparen indelen en dan het frisse water in. Het leven begint alweer wat terug te komen en wie weet wat we allemaal zien. Na het duiken kunnen we gaan genieten van een uitgebreide brunch in de Stormvogel. Uiteraard zijn de niet-duiker ook van harte welkom. Hieronder staat vermeld, waar je allemaal van kunt gaan genieten, onder het genot van hopelijk een heerlijk voorjaarszonnetje. Meld je wel even aan voor ze in moet slaan.Ik hoop Rana's. Groetjes Joke

de brunch, dan weet Karin hoeveel weer op een gezellige groep

2 verschillende soepjes Diverse Luxe Broodjes Roomboter Vleeswaren Kaas Roerei/gekookt ei Gebakken spek Beenham Warme snack Rauwkost Tonijnsalade Huzarensalade Koffie Thee Melk

14,95 p.p.

Kinderen tot 10 jaar half geld. Verzamelen om 10.00uur om te duiken. Vervolgens om 12.00uur lekker eten.

Inschrijven voor 19 april bij Joke of Rianne.

Bij het bekijken van de foto’s die genomen zijn tijdens een duik in Egypte, zijn we op een onbekend visje gestuit. Het visje is niet langer dan 2 cm. en we kunnen hem niet vinden in de reguliere boeken. Hij lijkt op een Gobi, maar heeft een spitse snuit. We willen graag weten welke vis dit is. Kan iemand ons helpen? Wie heeft er nog boeken thuis waar dit visje in voorkomt? Wij hebben al diverse boeken doorgewerkt en ook internet bracht geen uitkomst. We zijn benieuwd.

Een van onze leden heeft de leiding over een gezellig duikcentrum met een winkel waar je leuk kunt scoren voor je uitrusting. Fred, zo heet deze meneer, nodigde ons vorig jaar uit eens te komen kijken wat hij allemaal te bieden had. Met een klein groepje zijn we toen afgereisd en hebben een leuke dag doorgemaakt in het 5 meter diepe zwembad. Omdat het buitenduiken op een laag pitje stond leek het ons een leuk idee hier een uitstapje van te maken voor alle La Rana leden die mee wilden. Al gauw bleek 1 zondag te weinig en moesten we een 2e zondag bijboeken. Zelf ging ik met de 2e groep mee en gingen we vol goede moed op pad. Onderweg hadden we zelfs nog een beetje sneeuw en grapjes, van ingesneeuwd raken in België, waren niet van de lucht. Gelukkig viel dit allemaal mee en na een goed uurtje rijden, arriveerden we bij Fred en koffie/thee met heerlijke koeken.

Na uitleg van Fred werd er eerst even gesnuffeld in de winkel en werd er gelijk al een en ander aangeschaft. Er was even sprake van water in? Ja zeker onze van alles wat we onder ons hem lang geleden het toch even schrikken. de film klaar is, wordt

grote schrik, want ja hoor, wie ging er ook het techneut Fred. Hij ging een videoverslag maken water aan het doen waren. Aangezien velen van voor het laatst in duikspullen hebben gezien is Gelukkig was het voor het goede doel. Zodra die vertoond in de Roef.

Daarna waren we wel aan water toe en gingen we setjes opbouwen en het water in. Voor sommigen van ons was dat omkleden een warm karweitje, want er werden ook droogpakken uitgeprobeerd. Dat was dik zweten geblazen. Maar ja, je moet wat over hebben voor je sport.

2

Na lekker gedoken te hebben in water van 32 graden, werden we geroepen voor de lunch en konden de medewerkers van HDE alles klaar zetten voor het middaggedeelte. De lunch was goed verzorgd met heerlijke soep, broodjes, salade en kroketten.

In de middag konden we ervaren wat het was om met een emmer op je hoofd, waar perslucht ingeblazen werd, over de bodem van het zwembad te lopen. Heel apart. Ook lag er een lange slang in het water met daaraan een ademautomaat. Hiermee kon je onder water, zonder een zwaar setje op je rug. Alleen een masker en voor sommigen van ons wat lood kon je je heel erg vrij bewegen onder water. Daarna werden er allemaal leuke spullen in het water gebracht, waar je mee kunt spelen. Ik kan je vertellen dat het opzetten van een tent op een diepte van 3 meter een sport apart is. Ellen en Christine hebben dit maar mooi voor elkaar gekregen.

Nog even wat droogpakken uitgeprobeerd en toen was het weer tijd om uit het water te komen en aan te kleden. Uiteraard eerst alle spullen gespoeld en opgeruimd.

Daarna nog een lekker drankje met koek en eventueel nog de winkel in. Daar werd nog en en ander ingeslagen en daarna kwam er een einde aan een hele gezellige dag. Fred en zijn medewerkers hebben ons 2 heel fijne dagen bezorgd met super verzorging en de helpende handen waren meer dan welkom.

3

Egyptische woordjes om te leren: Basis Woorden Ja: na,am, aiwa Nee: la Hallo: al salaam a' Laykum/marhaba Hallo: (antwoord) WA alaykum al salaam Dag: ma salaama Waarom?: lain? Wie?: meen? Wanneer?: mata? Hoe?: kaif? Dagen van de week Zaterdag: al sabat Zondag: al ahad Maandag: al ithnain Dinsdag: al thalatha Woensdag: al arba Donderdag: al khamees Vrijdag: al juma Vandaag: al youm Gisteren: ams Morgen: bukra, ghadan Overmorgen: baad bukra ´S morgens: fe al sabah ´S middags: baad al dhuar Vanavond: fel al massa Eten Brood: Khubz Ontbijt: Iftar Avondmaal: Ashaa Lunch: Gadaa Koffie: Qahwa Vis: Samak Melk: Haleeb Ui: Basal Sinaasappel: Burdukali Salade: Salata Kleuren Zwart: Aswad Blauw: Azrak Bruin: Jauzi, Buni Groen: Akhdar Grijs: Ramadi Paars: Urjuwani, Banafsaji (violet) Rood: Ahmar

4

Al jaren is het de gewoonte om op de eerste zondag van de maand te gaan eten bij Paviljoen de Stormvogel in Oostvoorne. Soms zitten we met een klein groepje en soms met een flinke groep heerlijk te eten. In februari wilden we eens wat anders en hebben we een stamppottenavond georganiseerd. Het bleek dat er toch nog heel wat stamppotliefhebbers rondlopen bij La Rana, want we hadden een behoorlijk volle tafel. Helaas kon er niet gedoken worden voor het eten, aangezien er een oer-Hollandse storm woedde. Die storm was typisch Hollands, net als het eten van vanavond. De heerlijke erwtensoep was als voorgerecht neergezet, uiteraard met het lekkere brood wat erbij hoort. Daarna waren de stamppotten aan de beurt. Ook werd er een heerlijke beenham neergezet. Die was zeer gewild. De stamppotten die geserveerd werden waren hutspot, zuurkool, hete bliksem en boerenkool. Hier kon je worst en een bal gehakt bij eten. Ook waren er uitgebakken spekkies. Genoeg dus om je buikje vol te eten. Het eten was heerlijk en we hadden met zijn allen een hele gezellige avond. Voor herhaling vatbaar dus.

5

Lood om oud ijzer? In de ijzige winterkou mocht ik meehelpen om loodblokken voor de vereniging te gieten. Thuis zijn wij al jaren aan het verbouwen en mijn moeder loopt al lang met het idee rond ons op te geven voor het tv programma “Help mijn man is klusser”.

Van het verbouwen is in alle jaren heel veel snijlood overgebleven en deze resten hebben wij gebruikt om loodblokken van te maken. Samen met de vader van Vincent van Meggelen, die daar de spullen voor heeft en de mallen die ooit een keer voor de vereniging zijn gemaakt. In de vrieskou maar lekker bij het vuur zijn de stukken lood eerst gesmolten en daarna met een grote pollepel in de mal gegoten. Wij hadden 2 mallen: eentje voor loodblokken van 1,2kg en een iets grotere voor blokken van 1,4kg. Ik heb zelf ook twee blokken mogen gieten, maar de vader van Vincent heeft wel meegeholpen want lood is heel erg zwaar dus zo’n soeplepel met vloeibaar lood ook. Een aantal blokken ga ik zelf gebruiken voor het duiken en de rest van de blokken hebben wij aan de vereniging gegeven. Ik wil de vader van Vincent bedanken voor het helpen en de spullen.

6

Raadsel: Voor iedereen heb ik een raadsel: Toen wij klaar waren met het gieten van de loodblokken hadden wij een heleboel loodblokken. Loodblokken van 1,2kg en van 1,4kg. In totaal wogen alle blokken samen 32,4kg Nu is mijn vraag: Weten jullie hoeveel kleine 1.2kg blokken en hoeveel grote blokken van 1,4kg wij hadden gemaakt? En dan nog een vraag: Als je het antwoord hebt gevonden, kun je dan uitleggen hoe het komt dat er zoveel blokken van ieder gewicht zijn gemaakt. Je antwoord kun je mailen naar mij: [email protected] Onder alle goede antwoorden verloot ik een leuk kadootje.

Martijn (en de vader van Vincent)

7

We gaat er mee naar de Vierbannen??????? Kamperen en duiken in Zeeland Beste Rana’s Dit seizoen willen we weer een weekendje weg naar Ouwerkerk. In 2007 hebben we dit voor de eerste maal georganiseerd en vervolgens is het plan geboren dit tot een van de jaarlijkse evenementen te maken. Ook in 2009 was het weer een groot succes en hadden we een heel gezellig weekend met hele mooie duiken en uiteraard een heerlijke bbq. Ook willen we dit jaar kijken of we kunnen duiken op de mosselbanken. Voordat alles in werking wordt gezet, willen we eerst informeren of er voldoende animo is voor dit weekendje weg Wanneer: Waar: Plaats:

27, 28 en 29 mei 2011 Camping De Vier Bannen Ouwerkerk

Wil je een indruk krijgen van deze camping dan kun je surfen naar www.vierbannen.nl Het is een gemoedelijke camping (gericht op duikers). Er zijn speciale spoelplaatsen voor duikspullen en er is een vulstation vlak bij. Mijn vraag is: wie heeft er zin om mee te gaan? Opgeven per mail of via de link op de website. Ik ben benieuwd naar jullie reactie. Groetjes Joke Eschmeijer. [email protected]

8

Some book are undeservedly forgotten, none are undeservedly remembered. W.H. Auden Erhalten zu bleiben ist kein Zeichen von Wert. Kurt Tucholsky Beschaving is macht hebben en er geen gebruik van maken. Cees Buddingh The past and the future are real illusions, which exist only in the present. A. Watts Alle dingen enden, wenn ihre Anfange nicht intakt gehalten werden. Charlotte Wolff Een hobby is pas leuk als je er geen tijd voor hebt. Leo Beenhakker No human creature can give orders to love. George Sand Freiheit wird nie geschenkt, immer nur gewonnen. Heinrich Boll Naargelang een mislukking groter is, heten de bedoelingen eerder goed. Cornelis Verhoeven The only way to have a friend is to be one. Ralph Waldo Emerson De idealisten hebben gelijk, maar de realisten krijgen het. Jan Greshoff You never miss the water till the well runs dry. Rowland Howard Juich de waarheid toe, maar geef nooit een cent voor haar kansen. Toon Tellegen As soon as tradition has come to be recognized as tradition, it is dead. Allan Bloom Die Starke des Charakters ist oft nu reine Schwache des Gefuhls. Arthur Schnitzler Gelukkig zijn is de meest verwaarloosde plicht. Bertus Aafjes Die Erfullung eines Wunsches zicht immer einen neuen Wunsch nach sich. Michael Ende Mensen zonder hoogtevrees zijn mensen met weinig fantasie. Theo Kars The good life is inspired by love and guided by knowledge. Bertrand Russel Fur mude Fusse ist jeder Weg zu lang. Georg Buchner Men mag geen kwaad met schijn van goed verbloemen. Vondel It is not who is right, but what is right, that is of importance. Thomas H. Huxley Je kunt een plant niet harder laten groeien door aan de bladeren te trekken. Jan de Koning

9

So you wanna be a

watje??????!

10

Join the club Jan

Connie

Paul

Geert Martin

Barbara

Pierre

Vincent M.

Hanneke

11

Bus doet dienst als duikobject Onderwatersportvereniging Dronten werkt al maanden aan een bus. Niet om mee te rijden, maar om te gebruiken als duikobject. De bus moet komen te liggen in de Utrechtse Vinkeveense Plassen. Duikers gebruiken deze dan om onder water te verkennen. Ook is zo'n object goed voor de flora en fauna in het water. Nu heeft de onderwatersportvereniging ook een bus in de Vinkeveense Plassen liggen, maar deze is vernield en na tien jaar tijd aan vervanging toe. De nieuwe wordt in maart te water gelaten. Duikers in ziekenhuis opgenomen na duikongeval Rond 16.45 uur kregen de hulpdiensten de melding dat er op de Noordplas ter hoogte van eiland 4 een duikongeval had plaatsgevonden, waarbij een duiker nog onderwater zou zijn. Ter plaatse bleek dat een 23-jarige man uit Lelystad en een 57-jarige man uit Amsterdam waren wezen duiken. Omdat hun lucht op was, stegen zij op. Mogelijk zijn zij daarbij te snel omhoog gekomen. Toen de 23-jarige duiker bovenkwam, was hij zijn duikbuddy kwijt. Daarop is hij de kant opgegaan en heeft alarm geslagen. Gezien de ernst van de situatie kwamen twee ambulances en de traumahelikopter ter plaatse. Ook werd een Politiehelikopter ingezet. De tweede duiker bleek wel boven te zijn gekomen, maar was door de harde wind afgedreven en werd bij eiland 2 aangetroffen. Beide duikers zijn naar het AMC in Amsterdam gebracht en zijn daar opgenomen Wetenschappers onderzoeken seksgedrag van het kril Krill vormt een belangrijke voedselbron voor walvissen, pinguïns en robben. Het is daarom van belang om het leefgedrag van de garnaalachtige ongewervelden in kaart te brengen. Tot nu toe was het onbekend hoe de diertjes seks hadden, maar daar is nu verandering in gekomen. Zestien onderwatercamera’s hebben de vijf fasen van geslachtsgemeenschap vastgelegd. Wetenschappers van de Australian Antarctic Division hebben de videobeelden van het krill geanalyseerd. De volwassen mannen zijn te herkennen aan hun langwerpige lichamen en de prominente antennes. Een vrouwtje is te herkennen aan het borststuk vol met eitjes. De geslachtsgemeenschap begint met een achtervolging. Het mannetje gaat het vrouwtje achterna. Vervolgens volgt een omhelzing, waarna het mannetje sperma inbrengt bij het vrouwtje. Vervolgens blijven de twee dieren aan elkaar kleven en zwemmen ze nog een aantal rondjes. Daarna laten ze elkaar los. Hieronder een animatiefilm van de daad. De bekendste krillsoorten zijn het Antarctisch krill en het ijskrill. Deze diertjes leven in de wateren rond Antarctica en voeden zich met algen die onderaan het pakijs groeien. Het is belangrijk om te weten hoe garnaalachtige ongewervelden zich voortplanten. Op dit moment is er sprake van een achteruitgang in de krillstand, waardoor het ecosysteem op Antarctica wordt verstoord. Wetenschappers denken dat klimaatverandering de voornaamste oorzaak van de teruggang is, maar er zijn nog niet voldoende bewijzen om dit te bevestigen

12

Zeeschildpad navigeert op magnetisch veld Zeeschildpadden weten niet alleen op welke breedtegraad ze zwemmen, maar ook op welke lengtegraad. Dat leiden ze af van het magnetische veld rond de aarde. Dat ontdekten Amerikaanse wetenschappers, zo schrijven zij in het wetenschappelijke tijdschrift Current Biology. Zeeschildpadden zwemmen duizenden kilometers en verdwalen nooit. Zodra jonge schildpadjes uit het ei kruipen en het water bereiken, weten ze al waar ze heen moeten zwemmen. Tot nog toe was niet precies bekend hoe de dieren dat voor elkaar kregen. Wetenschappers wisten wel dat de zogeheten onechte karetschildpadden al wisten op welke breedtegraad ze zwommen. Het bepalen van de lengtegraad werd echter moeilijker geacht. Bij een test met jonge zeeschildpadden bleek echter dat de dieren ook dit voor elkaar kregen: als het magnetisch veld veranderde, pasten de schildpadden ook hun route aan Opnieuw Zeeuwse duikplaatsen dicht Projectbureau Zeeweringen gaat dit jaar op diverse locaties aan dijktrajecten werken. Bij twee dijktrajecten is ook sprake van duiklocaties - Geertruidapolder/ Scherpenissepolder en Polder Schouwen. Geertruidapolder/Scherpenissepolder In dijktraject Geertruidapolder/Scherpenissepolder liggen zes duiklocaties. De locaties ‘A Dammen West’, ‘B Dammen Oost’, ‘80 Vuilnisbelt, Vuilstort, Tuttelhoekje’ en ‘A Gemaal’ zijn tussen 1 maart en 1 november 2011 afgesloten. De duiklocaties ‘78B De Veenblokken’ en bij ‘78A De Punt’ zijn alleen tussen 1 maart en 3 juli 2011 afgesloten. Hier mag dus vanaf 3 juli weer gedoken worden, op voorwaarde dat duikers aan de westkant van de dam Gorishoek blijven. Aan de oostkant is het te gevaarlijk vanwege werkzaamheden en schepen die materiaal aanvoeren. Polder Schouwen In dijktraject Polder Schouwen liggen de volgende locaties: ‘37 Pikgat’, ‘38 FlauwersHeerenkeet’, ‘39 Flauwers West’, ‘40 ’t Stalleke’, ‘41 Dijkmagazijn’, ‘42A Schelphoek Wevers Inlaag - Caroline’ en ‘42B Schelphoek Dam - De Punt’. Al deze locaties zijn tussen 1 maart en 1 november 2011 afgesloten.

13

De zon De Belgen gaan hun eerste raket lanceren. "En," vraagt een verslaggever, "waar gaat de reis naar toe?" "Awel", zegt de Belg, "wij gaan naar de zon." "Naar de zon?" vraagt de reporter, "Maar daar is het toch veel te heet? Bent u niet bang dat de raket zal smelten?" "Wat denkt gij?," antwoordt de Belg, "Wij zijn niet gek, hoor. We gaan natuurlijk 's nachts!" Op vakantie Op vakantie naar een natuurreservaat. Een dom blondje is op vakantie geweest naar een natuurreservaat in midden-afrika, en bekijkt met haar vriendin de foto’s. De vriendin vraagt bij een foto : ” Die grote grijze daar, is dat nou een olifant?” waarop het domme blondje antwoord: “Nee dat is een Dangerou.” Bij de volgende foto vraagt de vriendin:”Daar in die boom daar is dat nou een luipaard?” “Nee dat is een Dangerou” antwoord het domme blondje. Bij de derde foto zegt de vriendin: “Met die lange nek daar, dat is zeker een giraffe?” waarop het domme blondje weer antwoord: “Nee, dat is een Dangerou.” Na het bekijken van de foto’s zegt de vriendin: “Nou moet je me eerst is vertellen waarom die dieren allemaal een Dangerou zijn?” Waarop het domme blondje antwoordt: ” Nou dat zit zo, toen ik dat reservaat binnenkwam stond er op een bordje —ALL THESE ANIMALS ARE DANGEROUS!!!— Hersenen Een miljonair komt bij de dokter en laat zich onderzoeken. De dokter zegt dat de man een hersentransplantatie moet ondergaan omdat hij anders na 3 weken zal overlijden. De miljonair zegt dat geld geen rol speelt als hij maar goede hersenen krijgt. De dokter kan de man zelfs laten kiezen uit 3 soorten hersenen. De miljonair vraagt uit welke soorten hersenen dan wel. “Nou; je kunt hersenen krijgen van een priester, die van een agent en die van een blondje. Die van de priester zijn 50.000. Die van de politie zijn 100.000. En die van het blondje 90.000.000.” De miljonair vraagt meteen waarom de hersenen van het blondje zo duur zijn. “Tja,” antwoordt de dokter, “die zijn nog nooit gebruikt. Langste woord “Ik vraag me af wie van jullie het langste woord kan vinden.” vraag de juf aan haar klas. “Tentoonstelling!” roept een meisje. “Tentententoonstelling!” roept een jongen. “Elastiek!” roept iemand achter in de klas. “Dat is niet lang genoeg”, zegt de juf. “Wel als je het uitrekt, juf.”

14

Winkel Een lange rij vrouwen stond geduldig voor een winkel te wachten. Een man probeerde voor te dringen, maar het boze geschreeuw deed hem achter in de rij aansluiten. Na een tijdje probeerde hij het opnieuw, maar weer kreeg hij de woede van de vrouwen over zich heen. Bij zijn derde poging werkten de vrouwen hem eigenhandig naar achteren. Hij gaf het op, trok zijn das recht, streek zijn verwarde haar glad en zei waardig: “Prima, dames, als u zich zo blijft gedragen, open ik de winkel niet.” Doe-het-zelf Een man koopt een doe-het-zelf-robot, voor een miljoen euro. Hij vraagt aan de robot: "Oke, lap de ramen, maak het eten en geef de bloemen water!" Zegt de robot: "Doe-het-zelf!"

Dienstmeisje Een dienstmeisje laat de eerste de beste dag een antieke chinese vaas vallen. Roept de heer des huizes:" Wat doe je nou toch, dat was een vaas uit 1610". Zegt het meisje: "Oh gelukkig, ik dacht dat het een nieuwe was". Kolonel Een pompeuze nieuwe kolonel in de luchtmacht zit in zijn nieuwe kantoor. Hij neemt net plaats achter zijn nieuwe bureau, als op de deur wordt geklopt. Zich bewust van zijn positie en om indruk te maken pakt hij snel de telefoon en roept de man ondertussen binnen. Jazeker Generaal, ik zie hem vanmiddag nog en ik zal uw boodschap doorgeven. Verder bedankt voor uw goede wensen, zegt hij in de telefoon. Dat zal indruk gemaakt hebben, denkt hij. Wat wilt u??, vraagt hij aan de man. Niets belangrijks meneer, zegt de man, ik kom hier slechts de telefoon aansluiten.

15

Deze keer een Egyptische stekkenplek: Gota Abu Ramada Alias Aquarium Moeilijkheidsgraad: 1 Stroming: 1 Reistijd: 70 minuten

Gota abu ramada is een van de prachtigste duikplaatsen te bereiken vanuit Hurghada. Deze duikplaats wordt ook wel eens het Aquarium genoemd. Het rif is ellipsvormig op een plateau van 12 tot 15 meter diepte. Aan de westkant bevinden zich 2 grote ergs en in het oosten drie kleine koraaltorens. Duikplan: De meeste divecenters doen hier twee duiken, eentje naar de westzijde en eentje naar de oostzijde. Doch als je een kleinverbruiker bent, dan kan je perfect rond het hele rif duiken op ongeveer 90 minuten. Hoewel je aan de zijkant met stukjes dood koraal te maken krijgt (door het dynamietvissen), is de achterkant echt de moeite waard. Fauna & flora: Door het goede zich op deze duikplaats is het spectaculair om de grote scholen vis te observeren, in alle kleuren en maten. Verder vind je hier krokodilvissen, schildpassen, adelaarsroggen en een occasionele luipaardhaai. In september verdedigen de trekkersvissen hier agressief hun nesten.

16

Maart: 4 10 14 24 25 28 30

Kirsten van Werven Peter Oppe Harmen van der Kooij Fred Eschmeijer Henk van der Kraan Willem van der Knaap Marianne Mol

April: 1 3 4 6 8 9 10 10 10 11 18 21 22 29 29

Joris van Dongen Annie Timmermans Dennis van der Kooij Robin Verkerk Maarten Kouwijzer Paul van Duijvenbode Ronald van Doorn Kevin Prins Ellen Vriesema Jasper van den Berg Amy Zom Emily Arenz Bryan van Beek Paula Martijn Heidi Utberg

17

Mei: 3 4 7 11 12 22 22 22

Puck Huiber Vincent van der Drift Patrick van der Burgh Kelvin Valk Jan-Willem Prinsen Connie van der Sluis Jan Willem Vermaat Quinten Weggelaar

Juni: 2 3 6 7 8 9 10 14 16

Pierre Mol Tomas Hoogendam Alexandre Dutertre Hanneke Pols Cor Huizer Thijs Gorissen Lars Keizer Edward van Geest Fred van Ree

18

Wij danken de volgende sponsors voor hun bijdragen :

Shell Nederland BV

Loodgietersbedrijf J. van Meggelen

Assurantiekantoor Keijzerwaard

Divecenter Capelle

Paviljoen Stormvogel Oostvoorne

Blue Horizon Productions

KEN

Tegelzetters- & Onderhoudsbedrijf

Zuurstof EHBO en meer

Voor de websites van onze sponsors ga naar www.la-rana.nl

19

De redactie zit zowel in een absurde als grappige situatie, want eigenlijk kunnen we alle leden nog een HEEL GELUKKIG NIEUWJAAR wensen, want dit Leesvoer is de eerste van 2011 waardoor de nieuwjaarwensen niets eens zo gek zijn halverwege maart. De andere kant is dat wij nu al mensen gaan bedanken voor hun vrijwilligerswerk omdat na dit Leesvoer er nog 1 Leesvoer uitkomt voor het eind van seizoen 2010/2011!!!!!!!!!!!!!!! De scherpe lezer zal opmerken dat het Leesvoer minder vaak uitkomt dan vorige jaren en dit klopt. Er komt te weinig copy binnen waardoor het voor de redactie geen zin heeft om vaker een Leesvoer uit te brengen. Nu zullen jullie denken, maar iedere keer komt er een goed gevuld verenigingsblad uit, dit klopt en dat hebben we toch wel heel erg te danken aan Connie van der Sluis, die haar vingers tot stompjes typt voor leuke verhalen over heel veel belevenissen binnen de vereniging. Dus Connie hartelijk dank voor al je copy, niet alleen van dit jaar maar zeer zeker ook van alle voorgaande jaren. Ook wordt het Leesvoer wat minder uitgebracht omdat we al geruime tijd beschikken over nog maar 1 persoon om het Leesvoer te printen en die willen we uiteraard niet met een hernia opschepen. Jan Zeehond 1 is degene die het Leesvoer in de vroege ochtenduren op zijn werk print, ja jullie lezen het goed, hij gaat er vroeger voor naar zijn werk. Dit omdat hij zijn mede collega’s dan niet te veel tot last is met printwerk voor de vereniging en toch ook wel een beetje om te voorkomen dat zijn baas mogelijk chagrijnig gaat worden dat er zoveel inkt, papier en vooral ZIJN tijd besteed wordt aan een hobby. Daarom ook Jan de Zeehond heel erg bedankt voor al je printwerk, het ziet er iedere keer weer prachtig uit en we hopen nog lang gebruik te mogen maken van de printer van je baas. Maar ook de vullers, die in de avonduren de flessen vullen voor de vereniging zodat op zaterdag gewoon gedoken kan worden met volle flessen, willen wij bedanken. Uiteraard ook een bedankje richting de technische ondersteuning die plaatsvindt vanuit de kelder, zonder deze techneuten zou het ook minder vanzelfsprekend zijn om spullen uit de kelder te kunnen pakken die zonder mankementen gebruikt kunnen worden. De bedankjes zijn geschreven in willekeurig volgorde maar we willen zeer zeker ook de crewleden bedanken voor hun inzet dit seizoen. Geweldig dat er iedere week zoveel mensen aan het zwembad staan om leden de fijne kneepjes van het duiken en snorkelen aan te leren. Tuurlijk zijn er nog heel veel mensen die binnen de vereniging bedankt kunnen worden en dat gaan we dan ook in het laatste Leesvoer van dit seizoen doen die na 10 juni uitkomt. Voor nu willen wij iedereen die examen gaat doen, een studie af gaat ronden, heel veel succes wensen en we hopen dat de rest van de schoolgaande La Rana leden lekker overgaan dit jaar.

20

En dan de bofkonten die dit jaar naar Egypte gaan in verenigingsverband, wij, de redactie, zijn behoorlijk jaloers op het feit dat wij bij de achterblijvers horen. Maar we zijn sympathiek genoeg om iedereen die in april afreist naar Egypte een hele fijne vakantie toe te wensen. We hopen dat jullie mooie duiken mogen maken, dat de dolfijnen net zo van jullie genoten hebben vorig jaar als jullie van hen, zodat ze dit jaar weer komen!!!!!!!!!!!!!!!!! En uiteraard willen we wel de foto’s zien en de verhalen horen als jullie allemaal weer gezond terug zijn. Dit was dan weer het eerste Leesvoer van dit jaar, we zouden het heel erg leuk vinden om copy van veel verschillende mensen te ontvangen. Uiteraard zijn we enorm in ons schik met de vaste schrijvers, maar we blijven hoop houden op nog meer schrijftalenten. Dus pak jullie kans, 10 juni is het de laatste dag dat jullie copy kunnen insturen voor het laatste Leesvoer voor dit seizoen. Voor degene die bang zijn deze datum te vergeten omdat die nogal in de toekomst ligt, de computer van de redactie heeft een groot geheugen, het is voor ons echt geen probleem op veel eerder dan genoemde datum de copy op te slaan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Veel leesplezier namens alle redactieleden, Hanneke Pols. Esmeralda, Barbara en Anka van der Horst

21