Deelnemende organisaties: Stichting Wereldwinkel. Vrouwen voor Vrede. Amnesty International. Stichting Vluchtelingenwerk. Unicef. M.O.V

Pandbrief

Deelnemende organisaties: Stichting Wereldwinkel Vrouwen voor Vrede Amnesty International Stichting Vluchtelingenwerk Unicef M.O.V. – groep Interkerkelijk Diakonaal Beraad Artsen zonder Grenzen Duurzaam zonder Grenzen Ridderkerk Vrouwen voor Vrede op de Molukken 1

Wereldwinkel Informatiecentrum en Productverkoop Schoutstraat 17 2981 EZ Ridderkerk 0180-430417 Website: www.wereldwinkelridderkerk.nl

Jaargang 19, nr 3 2013

Assortiment Food en Non-food Openingstijden Ma 13.00 - 17.00 u. Di t/m Za 10.00 – 17.00 u Snuffelpand Inname goede, overbodige spullen elke woensdag van 10.00 tot 14.00u Verkoop allerhande tweedehands goederen elke eerste zaterdag van de maand van 10.00 tot 16.00 u. Juliana van Stolbergstraat 46 (bij Dillenburgplein) 2983 HK Ridderkerk Meubelshowroom P.C. Hooftstraat Elke eerste zaterdag van 10.00 tot 15.00 u. En elke woensdag van 10.00 tot 13.00 u. Voor het ophalen van meubelen e.d. kunt u bellen met 0180415939/410663 Secretariaat Wereldwerk A. Bos Ambachtshof 33 2983 HZ Ridderkerk Website: www.wereldwinkelridderkerk.nl/wereldwerk.html Pandbrief bezorging en kopij Mike Duijvestijn Steur 49 2986 SH Ridderkerk 0180-430879 [email protected]

Kopij inleveren:

Uiterlijk 15 april 2013

2

SNUFFELPRAKTIJKEN “Er is geen weg naar vrede, vrede is de weg”. Woensdag 6 maart hebben Vrouwen voor Vrede in Ridderkerk een boom ingewijd in het centrum van Ridderkerk. Dit is voor Ridderkerk de tweede Vredesboom, want in 1984 was al eerder een boom aan de gemeente aangeboden, compleet met herinneringstegel. Bij de herinrichting van het winkelcentrum enkele jaren later zijn zowel boom als tegel spoorloos verdwenen. Na flink wat organisatie en afspraken met de gemeente vooraf is de keus (door de gemeente) gevallen op een moeraseik. 6 Maart was het zover. Er stonden flink wat belangstellenden bij de boom, die versierd was met vredesvlaggetjes. Rond de boom had de gemeente een mooie houten bank laten maken. Op deze bank lag de bekende vredesvlag. De ceremonie begon met een toespraak van Henk van Houcke, tot voor kort voorzitter van Wereldwerk, thans wethouder in Ridderkerk. Na zijn verhaal goot hij wat water rond de boom in de hoop dat deze mooi, groot en sterk zal worden. Hierna las Ria van Dijk, een van onze vredesvrouwen, een gedicht voor van Coert Poort. Vervolgens werd door onze jongste en oudste vredesvrouw een plaquette onthuld, die op de rugleuning van de bank is bevestigd. Op deze plaquette staat o.a. de spreuk van Mahatma Ghandi “Er is geen weg naar de vrede, vrede is de weg”. Tot slot werden enkele witte duiven losgelaten. We hopen dat deze boom een vaste waarde zal worden binnen Ridderkerk, maar ook dat hem een langer leven is beschoren dan zijn voorganger.

3

Wethouder Henk van Houcke met de vredestoespraak

In ons Snuffelpand is het zoals altijd een drukte van belang. Zowel op woensdag als op de verkoopdagen. De afgelopen verkoop van maart was het buiten vrij rustig (meestal staat er een lange rij ongeduldig trappelende klanten), maar toen om 10 uur de deuren opengingen, stond de winkel in no-time vol! Waar iedereen vandaan komt? Joost mag het weten. Maar prima natuurlijk. Naast onze vaste groep woensdagkrachten, kunnen we altijd een beroep doen op onze trouwe zaterdaghulpen. Dat hun plichtsbesef ver gaat, mag blijken uit het volgende. Eén van onze zaterdagmannen werd op de verkoopdag wakker om 9 uur! Verslapen, dat was duidelijk. Paniek, snel, snel alles in orde maken en bij het vertrek naar het Snuffelpand gauw nog de krant uit de bus gehaald. En dat was de krant van vrijdag! Sterker nog, het was ook inderdaad pas vrijdag...... Zoals dat inmiddels traditie is, gaan we ook dit jaar weer weg voor ons tweejaarlijks weekend. De keus is weer op Zeeland gevallen omdat we er een meer dan prima onderkomen hebben en bovendien zijn we er nog lang niet uitgekeken.

4

Er is al hard gewerkt aan de voorbereidingen. In een volgende Snuffelpraktijken volgt een verslag van onze belevenissen. Het weekend is van 15 tot en met 17 maart. Tot slot een voorval waar we erg om hebben gelachen met elkaar. De echtgenoot van één van onze vrouwen was al een tijdje zijn mobiele telefoon kwijt. Overal gezocht, niet gevonden. Dus dan maar een nieuwe aangeschaft. Deze zelfde vrouw was bij de kledingafdeling tasjes aan het uitpakken en pakte toevallig een tasje uit dat zij zelf had ingeleverd. Daarin onder andere een herenkamerjas (manlief voelde zich toch net iets te opgeprikt met zo'n kledingstuk, dus dat gaat dan naar het Snuffelpand). We voelen bij alle kleding altijd in de zakken of daar nog iets inzit. Ook bij deze kamerjas zat nog iets in één van de zakken.......... een mobiele telefoon! Mieke Springelkamp.

Een politicus denkt aan de volgende verkiezingen, een staatsman aan de volgende generatie.

5

Bij de “inwijding” van de Nieuwe Vredesboom Mensen gevraagd om de vrede te leren Waar geweld door de eeuwen model heeft gestaan Mensen gevraagd die de wegen markeren Waarop alles wat leven heeft verder kan gaan Mensen gevraagd om de noodklok te luiden En om tegen de waanzin de straat op te gaan Mensen gevraagd om de tekens te duiden Die alleen nog moedwillig zijn mis te verstaan Mensen gevraagd om hun nek uit te steken Voor een andere tijd en een nieuwe moraal Mensen om ijzer met handen te breken Ook al lijkt het ondoenlijk en paradoxaal Mensen gevraagd om hun stem te verheffen Verontrust door een wapen wat niemand ontziet Mensen die helder de waarheid beseffen Dat wie mikt op een ander zichzelf ook beschiet Mensen gevraagd in naam van de vrede Voor behoud van de aarde en al wat daar leeft Wapens het liefst tot een ploeg willen smeden Voor een oogst die aan allen weer overvloed geeft Mensen gevraagd Er worden mensen gevraagd Dringend mensen gevraagd Mensen te midden van mensen gevraagd

Coert Poort

6

7

Vacatures Wereldwinkel Wereldwinkel Ridderkerk is een Stichting die zich inzet om door verkoop van Fair-Trade producten de levensstandaard van producenten in Derde Wereldlanden te verbeteren. Wij werken met ca. 50 vrijwilligers die zich bezig houden met de inkoop en verkoop van deze producten. Er is een managementteam dat zorg draagt voor de dagelijkse gang van zaken in de winkel. Verder heeft de Stichting een bestuur dat zorg draagt dat het doel van de Stichting wordt bereikt. Het bestuur bestaat uit een voorzitter, penningmeester, secretaris en drie leden. De Stichting is op zoek naar een voorzitter die: - Enthousiast is over het doel van de Stichting en dat enthousiasme weet over te dragen; - Het gezicht wil zijn van de Stichting zowel naar binnen als naar de buitenwereld; - Vrijwilligers weet te stimuleren en te enthousiasmeren; - Een breed netwerk heeft in de Ridderkerkse samenleving; - Ervaring heeft met het bedrijfsleven en in het bijzonder bekend is met de detailhandel;

De Voorzitter heeft de volgende specifieke taken: - Leidt de vergaderingen van het bestuur van de Wereldwinkel (max. 6x/jaar) - Leidt het bestuur: neemt initiatieven, coördineert en zorgt dat bestuurswerkzaamheden worden uitgevoerd - Vertegenwoordigt de Stichting bij officiële gelegenheden - Onderhoudt de contacten met de Landelijke Vereniging van Wereldwinkels.

8

Overige taken (optioneel): - Onderhoudt het contact met de Fair-Trade organisaties - Woont de vergaderingen bij van de Stichting Wereldwerk Ridderkerk (max. 6 x/jaar) - Bezoekt de districts-en regiovergaderingen (max. 3 x/ jaar) Overige vacatures Daarnaast hebben wij nog een tweetal vacatures voor algemene bestuursleden die specifieke deeltaken op divers terrein voor hun rekening nemen. Hiervoor geldt: -

Enthousiasme voor fairtrade als middel om de Derde Wereld een betere economische positie te brengen; Meewerken in een team dat elkaar stimuleert;

Als het bovenstaande u aanspreekt neem dan contact op met de secretaris van Wereldwinkel, Henriëtte Belder, tel: 0180-422956 of e-mail [email protected].

De gevaarlijkste hartziekten zijn nog steeds afgunst, haat en hebzucht

9

Vrouwen voor Vrede schenken 2500 euro aan de Vastenactie 2013 t.b.v. de Zusters Scalabrinianas in Honduras.

Tienduizenden mensen ontvluchten jaarlijks de schrijnende armoede en uitzichtloosheid en het geweld in Honduras. Ze gaan op weg naar de Verenigde Staten, hun “Beloofde Land”, op zoek naar een toekomst en een menswaardig bestaan. Slechts een paar procent van de migranten bereikt de VS voor een leven als illegale werkkracht. De anderen worden opgepakt en weggestuurd. Ze komen ontgoocheld, beschadigd, beroofd en gewond terug. Als ze de reis tenminste hebben overleefd. De zusters Scalabrinianas vangen teruggestuurde migranten en hun gezinnen liefdevol op en helpen hen weer op weg. De congregatie van zuster Valdeta en haar medezusters Scalabrinianas heeft centra langs de hele route die migranten volgen, dus in Honduras, Guatemala, Mexico en de VS. Samen met tientallen vrijwilligers en twee medezusters is zuster Valdeta een bron van hoop voor de vele tienduizenden teruggestuurde migranten. Zelf spreekt ze van “gedeporteerden” omdat ze vindt dat in dit woord de problemen van deze mensen beter tot uiting komen. Want diegenen die terugkeren en uit het vliegtuig stappen, zijn letterlijk beroofd van alles. Van geld en bezittingen, maar vooral van hun menselijke waardigheid. De zusters vangen deze migranten liefdevol op en proberen, vaak met humor, te voorkomen dat ze wegglijden in hopeloosheid en ten prooi vallen aan de vele bendes. Een klein voorbeeld van het succes van de zusters is het verhaal van de vrouw die wel de VS bereikte, alsnog werd teruggestuurd,

10

maar met behulp van de zusters leerde sieraden te maken en daarmee nu probeert in haar levensonderhoud te voorzien. Vrouwen voor Vrede helpen met 2500 euro.

Zaterdag 7 april is het Snuffelpand aan het Dillenburgplein weer geopend van 10.00 uur tot 16.00 uur. De Meubelshowroom aan de P.C. Hooftstraat is die dag geopend van 10.00 uur tot 15.00 uur.

Geef een mens een vis en hij eet één dag, leer een mens vissen en hij eet een leven lang.

11

12

Musical Op vrijdag 8 maart, internationale vrouwendag, voerde de Amnestygroep een verrassingsactie uit in de pauze van de musical Maria in de Levensbron. Nietsvermoedende bezoekers kregen een kaart onder de neus geduwd met vriendelijk verzoek te tekenen voor de bescherming van vrouwenrechten in Egypte. En dat deden ze: 52 mensen tekenden de kaart, geen slechte score voor ons in 20 minuten!

Dank aan de organisatoren van de musical dat ze het goed vonden, en dank aan de mensen die getekend hebben. Elke dag sturen we nu een paar kaarten op naar president Morsi. En dat doen andere groepen vanuit allerlei plaatsen in Nederland ook, zodat de autoriteiten in Egypte er elke dag weer mee geconfronteerd worden. U kunt iets doen voor Pussy Riot Op 21 februari 2012 voerde punkband Pussy Riot een protestoptreden uit in een Moskouse kerk. Twee bandleden kregen twee jaar strafkamp opgelegd. Amnesty vraagt u een groetenkaart te sturen aan Maria Ajochina (geboren 6 juni 1988) en aan Nadezhda Tolokonnikova (geboren 7 november 1989). Laat hen weten dat u ze niet vergeten bent. Dit zijn de adressen:

13

Maria Vladimirovna Alekhina (d.o.b. 6 June 1988) FKU IK-28 GUFSIN of Russia for Perm kraiul. Prospekt Lenina, 81, g.Berezniki Perm krai 618400 Russian Federation Nadezhda Andreevna Tolokonnikova (d.o.b. 7 November 1989) FKU IK-14 UFSIN of Russia for the Republic of Mordovia pos. Partsa, Zubovo-Polianskii raion Republic of Mordovia 431150 Russian Federation Voorbeeldgroeten: Our good wishes, for now and the future, are with you. Do not lose hope. Onze beste wensen, ook voor de toekomst. Verlies de hoop niet. Take heart from knowing that you are not forgotten. Put moed uit de wetenschap dat je niet wordt vergeten. Porto: Wereld, € 0,95 Hartelijk dank namens Amnesty International Ridderkerk Wil Wendrich

Het is gemakkelijker om het lichaam te buigen dan de wil.

14

Ridderkerk Fairtrade Gemeente. Steeds meer gemeenten in Nederland gaan voor de titel Fairtrade Gemeente. Deze gemeenten leveren zo een belangrijke bijdrage aan duurzame armoedebestrijding in ontwikkelingslanden. Naast 27 Fairtrade Gemeenten zoals Utrecht, Eindhoven, Rotterdam, Groningen, Arnhem en Dordrecht kent Nederland nog ruim 50 actieve gemeenten die bezig zijn de titel te behalen, waaronder ook Ridderkerk. In de Fairtrade Gemeenten doen 1600 bedrijven en organisaties mee met de campagne. Zij gebruiken of verkopen allemaal fairtrade producten op de werkvloer. Wereldwijd zijn er inmiddels 1152 Fairtrade Towns die zich allemaal inzetten voor een eerlijke handel. Op donderdag 28 februari werden in Ridderkerk de eerste oorkondes uitgereikt aan ondernemers die (ook) Fairtrade producten aanbieden. De Wereldwinkel was de eerste die de oorkonde en raamsticker mocht ontvangen uit handen van wethouder Henk Dokter samen met leden van de lokale werkgroep Fairtrade Gemeente Ridderkerk. Hierna volgden twee supermarkten die aan de eisen voldoen, Jumbo en Albert Heijn. Zij verkopen tenminste vier Fairtrade koffie-, thee- en/of suikerproducten, twee Fairtrade versproducten en vier overige Fairtrade producten. Ook Van der Valk Hotel Ridderkerk en het eveneens Fairtrade koffie schenkende Dixons in winkelcentrum Ridderhof hebben een oorkonde behaald. Het uiteindelijke doel is om Fairtrade Gemeente Ridderkerk te worden. Dit kan bereikt worden, als er voldoende maatschappelijke instellingen in de gemeente zijn die Fairtradeproducten gebruiken. Te denken aan de gemeente,

15

welzijnsorganisaties, sportkantines, zorgcentra en horeca. In de horeca moet men tenminste twee Fairtrade-dranken schenken, daarnaast twee of meer Fairtrade ingrediënten hebben en dit ook uitdragen. Bedrijven die maatschappelijk verantwoord ondernemen, kunnen in aanmerking komen voor een Fairtradeoorkonde. De totaalsom van alle Fairtrade-activiteiten in de gemeente moet uiteindelijk leiden naar: “Ridderkerk Fairtrade Gemeente”.

Gebrek aan planning van jouw kant betekent nog geen spoed van mijn kant.

16

Artsen zonder Grenzen krijgt Droomfonds Postcode Loterij 14-02-2013

bijna

6,8

miljoen

uit

Een nieuwe kuur vinden om mensen met een resistente vorm van tuberculose in korte tijd, veilig en effectief te genezen, dat is de droom van Artsen zonder Grenzen. Gisteren maakte de Nationale Postcode Loterij tijdens het Goed Geld Gala in Amsterdam bekend dat zij bijna 6,8 miljoen uit haar Droomfonds aan Artsen zonder Grenzen schenkt om deze droom een stap dichterbij te brengen. Uit handen van oud-president Bill Clinton ontving directeur Arjan Hehenkamp de cheque met de donatie. Droomfonds voor nieuwe kuur resistente tuberculose 'Dankzij deze geweldige bijdrage uit het Droomfonds kunnen wij aan onze droom werken: mensen met resistente vormen van tbc de best mogelijke kans op genezing te bieden en medische organisaties wereldwijd betere instrumenten in handen te geven om deze groeiende crisis het hoofd te bieden. Zodat de honderdduizenden mensen met deze venijnige ziekte ook hún dromen op een gezond en productief leven waar kunnen maken,’ zegt Arjan Hehenkamp. De bestaande kuur is oud, heeft ernstige bijwerkingen en is extreem duur. Bill Clinton: terecht vertrouwen deskundigheid en toewijding Artsen zonder Grenzen Bill Clinton zei over Artsen zonder Grenzen: ‘Zij hebben gezien wat deze verschrikkelijke resistente vormen van tbc doen met mensen. Artsen zonder Grenzen droomt van een revolutionair nieuwe behandeling. Die kans hebben ze nu. De Postcode Loterij vertrouwt terecht op de deskundigheid en toewijding van Artsen zonder Grenzen. Door het harde werk van de

17

noodhulporganisatie in de afgelopen decennia is de wereld is een betere plek.’

Plannen VN gevaar voor onpartijdige hulp in Somalië 28-02-2013 De VN overweegt de humanitaire hulp in Somalië te integreren met haar politieke en militaire strategie in het land. Artsen zonder Grenzen waarschuwt dat een dergelijk beleid een grote bedreiging is voor onafhankelijke, neutrale hulp aan de vele Somaliërs die lijden onder voortdurende oorlog. Wantrouwen Militarisering van humanitaire hulp, in een land waar het geven van hulp al bijzonder lastig is, kan zorgen voor een groot wantrouwen tegenover hulporganisaties. ‘We hebben eerder in Somalië, en landen als Afghanistan, Irak, Sierra Leone en Angola, gezien dat humanitaire hulp werd ingezet als onderdeel van militaire operaties en vredesmissies om politieke en veiligheidsdoelstellingen te bereiken. Hulporganisaties, waaronder medische hulpverleners, worden daarna steevast tegengewerkt en toegang tot mensen in nood wordt zelfs ontzegd,’ stelt Jerome Oberreit, secretaris-generaal van de internationale tak van Artsen zonder Grenzen. Bedreiging Het waarborgen van de veiligheid van patiënten en medisch personeel in Somalië blijft een grote uitdaging. Hulp moet onafhankelijk en onpartijdig zijn zodat humanitaire organisaties met alle strijdende partijen kunnen onderhandelen over toegang tot mensen in nood en de risico’s voor hulpverleners zo veel mogelijk kunnen beperken. Humanitaire hulp op basis van een politieke agenda is een bedreiging voor patiënten en hulpverleners. ‘Het geven van hulp zou enkel uit moeten gaan van de humanitaire en medische noden van een bevolking,’ stelt Oberreit.

18

Dringend hulp nodig voor Somaliërs Veel Somaliërs leven in conflictgebieden of gebieden die onder controle staan van gewapende groeperingen. Zij hebben bescherming tegen geweld nodig en voedsel en medische zorg zijn schaars. Daarom is onafhankelijke, onpartijdige hulp hard nodig. Ruim 730.000 Somaliërs hebben hun toevlucht gezocht in vluchtelingenkampen in Kenia en Ethiopië. En nog steeds steken elke dag meer dan 100 Somaliërs de grens over naar Ethiopië vanwege voedselgebrek en onveiligheid. Maar ook de hulp in plekken als Dadaab, Kenia, waar honderdduizenden vluchtelingen verblijven, is onvoldoende. De roep van Kenia om vluchtelingen te laten terugkeren is erg voorbarig, omdat het voor deze mensen nog steeds te gevaarlijk is in Somalië. Situatie moordend ‘Ik ben meer dan 10 keer in mijn leven gevlucht,’ zegt een 25jarige vrouw uit Lager-Juba, Somalië. ‘Mijn man stierf tijdens een aanval, 2 van mijn kinderen zijn gestorven omdat ik hun geen voedsel kon geven. Ik probeer sterk te blijven, maar deze situatie waarin ons land al veel te lang zit, is moordend.’ Artsen zonder Grenzen werkt sinds 1991 onafgebroken in Somalië. In de eerste 6 maanden van 2012 behandelden we bijna 30.000 ernstig ondervoede kinderen, hielpen we bij 7.300 bevallingen en voerden we bijna een half miljoen medische consulten en 75.000 vaccinaties uit. In verband met onze neutraliteit en onafhankelijkheid accepteren we voor onze activiteiten in Somalië geen financiële steun van regeringen. Ons werk in Somalië wordt alleen met geld van het publiek gefinancierd. Bijna anderhalf jaar geleden, in oktober 2011, werden 2 medewerkers van Artsen zonder Grenzen, Monserrat Serra en Blanca Thiebaut, ontvoerd terwijl zij noodhulp gaven in de Dadaab vluchtelingenkampgroep in Kenia. Artsen zonder Grenzen gelooft dat zij in Somalië worden vastgehouden en strijdt voor hun onmiddellijke en onvoorwaardelijke vrijlating. Totdat zij vrijgelaten worden, reageert Artsen zonder Grenzen alleen nog op acute noodsituaties. Het is geen schande als je valt, maar als je niet wilt opstaan

19

20

Het verhaal van Evelyn Mendez Op weg naar het Beloofde Land Evelyn Mendez is een alleenstaande moeder van 23. In 2011 besloot ze haar zoontje achter te laten bij zijn vader en haar geluk te beproeven in Amerika. Ze bereikte na een traumatische reis haar beloofde land, maar ze werd opgepakt en teruggestuurd. De zusters Scalabrinianas vingen haar op het vliegveld van Tegucigalpa op. “Ik had wel een opleiding, maar ik had geen werk. Ik zag geen toekomst en wist niet hoe ik voor mijzelf en mijn zoontje een goed leven moest opbouwen in Honduras. Ik zat in een uitzichtloze situatie.” Zo verklaart Evelyn Mendez haar stap om haar kind achter te laten en naar de Verenigde Staten te vertrekken. Evelyn stopte al haar geld bij zich en nam de bus richting Guatemala. Dat ging nog goed, maar al te snel had ze geen geld meer voor eten: “Ik kwam onderweg slechte mensen tegen. Ze bedreigden me en deden me kwaad.” Gelukkig waren er ook goede mensen onderweg, mensen die haar water gaven of wat eten en soms zelfs onderdak. Maar meestal was er niets. In Mexico werd het erger. Wat er precies is gebeurd, daar wil Evelyn niet over praten. “Het was heel erg,” is het enige dat ze – bijna fluisterend – kwijt wil. Kooi Soms reisde Evelyn met andere mensen samen, maar meestal was ze alleen. De angst onderweg was het ergste, zegt ze: “Niet te weten hoe het zou aflopen, of ik het zou halen en zou blijven leven.” Ze vond een coyote, een gids die haar langs de moeilijke punten loodste en bereikte Amerika. In San Antonio, slechts één dag verwijderd van haar eindpunt, werd ze echter opgepakt. “De politie greep me, sloeg me en stopte me als een wild dier in een

21

kooi. Het was er koud en er was geen eten of drinken.” Op haar blote voeten en met weinig kleren aan heeft ze er uren moeten zitten. “Het was nog erger dan in Mexico,” zegt Evelyn. “Je bent er bijna, je bent in Amerika, je denkt dat je het hebt gehaald. Eindelijk begin je je veiliger te voelen, maar dan draait alles om en spat je droom in één keer uit elkaar. Vervolgens wordt je menselijke waardigheid je ook nog ontnomen: je wordt geduwd en geslagen in het land waarvan je dacht dat het je redding zou zijn.” Evelyn werd twee keer verplaatst naar een andere locatie, voordat ze werd teruggestuurd naar Honduras. Daar werd ze opgevangen door de zusters. Ze was zwaar getraumatiseerd en kreeg na de eerste fysieke en medische zorg, therapie van een psycholoog. Ze kreeg een kamer voor haar en haar zoontje: “Ik was zo dankbaar hem weer in mijn armen te kunnen sluiten, maar ik was tegelijkertijd zo teleurgesteld dat het niet onder betere omstandigheden was.” Evelyn heeft zich niet uit het veld laten slaan door haar barre ervaringen. Ze leerde via de programma’s van de zusters sieraden maken en ze probeert daarmee in haar levensonderhoud te voorzien. Dat lukt nu nog niet, maar ze blijft geloven dat het beter wordt. Ze houdt van haar land. “Honduras is prachtig,” zegt ze. “Het moet toch mogelijk zijn er iets van te maken?” Ze dankt God voor de zusters, voor hun opvang en de kansen die ze gaven aan haar en haar zoon. Kans op een betere toekomst en een menswaardig bestaan. Wij helpen deze migranten door de vastenactie? Namens het M.O.V. Cathy Aerts

Geld is een vreemd goedje: wanneer je het bewaart heb je er niets aan en wanneer je het uitgeeft ben je het kwijt.

22

De toneelavond van 8 maart ligt weer achter ons. Het was dit keer weer heel erg gezellig en ook een leuk toneelstuk. Dus als u er niet bij was, heeft U echt iets gemist, maar volgend jaar krijgt U weer een kans. Deze avond heeft een bedrag van € 1.200,-- opgebracht. Een ieder die kaartjes gekocht heeft en lootjes voor de loterij, heel erg bedankt namens de migranten van Honduras. Namens de M.O.V.groep Cathy Aerts We zijn nog steeds solidair. De Veertigdagentijd leert ons soberheid, solidariteit en spiritualiteit. De vastenperiode laat ons groeien en leert ons delen. Delen is echter lang niet altijd meer vanzelfsprekend, zeker niet nu de financiële crisis zich laat gelden en veel mensen noodgedwongen zuiniger moeten leven. Toch blijkt dat mensen in Nederland nog steeds solidair zijn en zich nog steeds betrokken voelen bij al die mensen die zijn getroffen door het leven en het noodlot. Het blijkt dat mensen juist in tijden van crisis behoefte hebben aan betrokkenheid en hoop. Dat is prachtig, hoopgevend nieuws. Het Campagne project 2013 brengt ons in Midden Amerika, in Honduras om precies te zijn. Het confronteert ons met het harde bestaan van honderdduizenden migranten ‘zonder papieren’, maar ook met het hoopgevende werk van zuster Valdete en haar medezusters van de congregatie van de zusters Scalabrinianas. In de media worden we regelmatig geconfronteerd met het drugsgeweld in landen als Guatemala, Honduras en Mexico. Minder bekend is dat jaarlijks honderdduizenden mensen de armoede en uitzichtloosheid in hun land achter zich willen laten door uit te wijken naar de Verenigde Staten.

23

Ze willen er voor zichzelf en hun gezin een betere toekomst vinden. Hun ‘American dream’ blijkt in het overgrote deel van de gevallen echter een regelrechte nachtmerrie te zijn. De reis naar de Verenigde Staten is letterlijk levensgevaarlijk: een kwart van de migranten raakt gewond, invalide of overleeft de tocht niet. Velen halen de grens niet. Ze komen berooid terug, verkracht,beroofd,bedrogen,bedreigd... Degenen die het wel halen, lopen grote kans te worden opgepakt en teruggezonden. En dan begint alles weer van vooraf aan. Ondanks de beroemde bananen en de koffie,is Honduras een van de armste landen van Amerika. De rijkdommen van het land zijn overwegend in buitenlandse handen of in bezit van een klein aantal grootgrondbezitters. Bovendien zijn de opbrengsten bestemd voor de export. Kleine boeren hebben op het platteland nauwelijks landbouwgrond ter beschikking en kunnen onvoldoende mais, bonen en graan verbouwen om van te leven. Deze basisproducten moeten dan ook worden geïmporteerd uit het buitenland en zijn duur.Velen trekken naar de stad, om daar in de beruchte ‘informele’ sector te belanden: het leger van schoenpoetsers, autowassers en verkopers dat wanhopig probeert te overleven en de verleidingen van de machtige ‘mara’s’ te weerstaan, de talloze criminele bendes. Zeker na de desastreuze gevolgen van de orkaan Mitch in 1998 werd het leven van deze kwetsbare mensen nog moeilijker: landbouwgronden werden onbruikbaar, sloppenwijken werden weggespoeld, gebouwen en wegen verwoest. Wat kunnen wij bijdragen? Migranten die berooid en gedesillusioneerd terugkeren zijn extra gevoelig voor de verleidingen van de straat, voor misdaad en straatbendes… Voor hen werken de zusters Scalabrinianas samen met vrijwilligers aan opvang. 16000 Migranten worden opgevangen op de luchthaven en weer op weg geholpen.

24

Ze krijgen o.a. tijdelijk onderdak, medische hulp, transport en eten. Kwetsbare migranten krijgen een beroepsopleiding. Er is ondersteuning voor kansarme kinderen met leerproblemen, zodat ze hun school kunnen afmaken. Verder computer- en informaticalessen voor jongeren en Sociale integratie- en begeleidingsprogramma’s voor kinderen en vrouwen.

Namens de M.O.V.groep Cathy Aerts.

Een mening is iets wat jij vormt. Een overtuiging is iets wat jou vormt.

25

Het is al een poosje geleden dat we nieuws te melden hadden, daarna nog een keer te laat om in te sturen maar zie hier weer eens een bericht van ons. Afgelopen november is Gerard Prinse weer een keer in Benin geweest en natuurlijk ook in Dogbo onze partner gemeente. Allereerst was daar de blijdschap over het ontvangen van allerlei verschillende dingen maar ook speciaal het ontvangen van 20 naaimachines die we hadden verzameld door verschillende oproepen te plaatsen. Geweldig wat er allemaal binnenkwam. Ook heel veel naaigaren naalden scharen enz. We konden bij iedere naaimachine (allemaal nagekeken en gesmeerd door Wil van Rikxoort ) nog een doos maken bij iedere machine zodat er direct kon worden gestart. Ook heel veel lappen stof. De naaimachines zijn verdeeld over 3 nieuw op te starten projecten. Eén project bij de vrouwenorganisatie ( die ook een paar elektrische machines konden gebruiken) Ook bij een project voor verstandelijk beperkten en een Belgische partner organisatie kon ook een aantal naaimachines worden geplaatst. Dan hebben we nog een prachtige gift van Vrouwen voor Vrede voor een weeshuis met de prachtige naam “Selle de la Terre” ontvangen. Een paar mensen hebben van hun eigen huis een toevluchtsoord gemaakt voor een groot aantal weeskinderen. Het functioneert nu als een volwaardig weeshuis. Wat absoluut onder de maat was, is de toiletvoorziening. (Er was dus helemaal niets dat wij ons in ons schone landje niet kunnen voorstellen) Met het geld van Vrouwen voor Vrede kunnen ze dat nu verwezenlijken. Als Gerard er in april heen gaat zal hij afspraken maken over het realiseren van het project.

26

Op deze manier proberen we hier en daar nog steeds met de mensen in Dogbo mee te denken en van onze overvloed iets met hen te delen.

Een foto van het woonhuis dat nu dient als toevluchtoord voor weeskinderen Volgende keer gaat Gerard iets vertellen over het vervolg van ons gemeentelijk project.

Namens de Initiatiefgroep Ridderkerk. Anneke Muizelaar.

Duurzaam

zonder

grenzen

Liefde is sterk, want soms maakt die van een monster een mens of van een mens een monster

27

Vacatures

Vrouwen voor Vrede is op zoek naar enthousiaste vrijwillig(st)ers die het team willen versterken in het Snuffelpand op het Dillenburgplein of in de showroom van onze meubelafdeling in de P.C. Hooftstraat. Heeft U interesse om elke woensdag enkele uren te helpen en één maal per maand op zaterdag te verkopen, dan kunt U voor inlichtingen en een evt. afspraak contact opnemen met tel.nummer 461075 - 417980 - 423995 Ook is er de mogelijkheid om op woensdag tussen 09.00 en 12.00 uur in het Snuffelpand informatie te verkrijgen. U bent van harte welkom !!!

Het is de tegenwind die de vlieger doet opstijgen.

28