Pandbrief
Deelnemende organisaties: Stichting Wereldwinkel Vrouwen voor Vrede Amnesty International VluchtelingenWerk Ridderkerk Unicef M.O.V. – groep Interkerkelijk Diakonaal Beraad Artsen zonder Grenzen Duurzaam zonder Grenzen Ridderkerk Vrouwen voor Vrede op de Molukken 1
Wereldwinkel Informatiecentrum en Productverkoop Schoutstraat 17 2981 EZ Ridderkerk 0180-430417 Website: www.wereldwinkelridderkerk.nl
Jaargang 20, nr 1 2014
Assortiment Food en Non-food Openingstijden Ma 13.00 - 17.00 u. Di t/m Za 10.00 – 17.00 u Snuffelpand Inname goede, overbodige spullen elke woensdag van 10.00 tot 14.00u Verkoop allerhande tweedehands goederen elke eerste zaterdag van de maand van 10.00 tot 16.00 u. Juliana van Stolbergstraat 46 (bij Dillenburgplein) 2983 HK Ridderkerk Meubelshowroom P.C. Hooftstraat Elke eerste zaterdag van 10.00 tot 15.00 u. En elke woensdag van 10.00 tot 13.00 u. Voor het ophalen van meubelen e.d. kunt u bellen met 0180415939/410663 Secretariaat Wereldwerk A. Bos Ambachtshof 33 2983 HZ Ridderkerk Website: www.wereldwinkelridderkerk.nl/wereldwerk.html Pandbrief bezorging en kopij Mike Duijvestijn Steur 49 2986 SH Ridderkerk 0180-430879
[email protected]
Kopij inleveren: Uiterlijk 14 februari 2014
2
Winterfair Op 7 december stond de Amnesty groep op de Winterfair aan de Kerksingel. Bij de kraam vroegen we het publiek om brieven te ondertekenen en groetenkaarten te schrijven. We sloten ons daarmee voor het eerst aan bij Amnesty’s Internationale Schrijfmarathon, oftewel Amnesty’s Letter Writing Marathon. Deze actie bestaat sinds 2011 en is inmiddels uitgegroeid tot een internationale actie waaraan 77 landen deelnemen. Zij brengen zo’n 500.000 mensen in actie die samen bijna twee miljoen brieven schrijven en handtekeningen zetten. Dit ter gelegenheid van 10 december, de Dag van de Rechten van de Mens. In Ridderkerk gingen veel mensen er even voor zitten bij de kraam, er zijn 70 groetenkaarten geschreven en bijna 100 mensen ondertekenden de brieven. Hiervoor hartelijk dank! Alles is inmiddels verstuurd naar Turkije, Cambodja, Mexico, Rusland, Nigeria en Saudi-Arabië. Amnestykaarsen in Ridderkerkse restaurants Amnesty had dit jaar speciale kaarsen en posters voor restaurants. We hebben diverse Ridderkerkse restaurants benaderd met de vraag of ze op 10 december onze kaarsen op tafel wilden zetten om zo aandacht te vragen voor de mensenrechten. Restaurant Sint Joris doet elk jaar mee, maar nu deed ook restaurant Van der Valk mee. Daar waren we natuurlijk heel blij mee! Bibliotheek De hele maand december konden de bezoekers van de bibliotheek Ridderkerk-Centrum een presentatie van Amnesty
3
bekijken in “de vitrine”. Daarin vroegen we aandacht voor de schrijfmarathon, voor de collecte (3-8 februari) en voor andere Amnesty-zaken: de schrijfabonnementen, de kerstkaartenverkoop via de Wereldwinkel, de tijdschriften van Amnesty (Wordt Vervolgd en Amnesty in Actie). Kerkgangers tekenden voor Koptische christenen in Egypte Tenslotte verzamelden we in diverse kerken handtekeningen onder een petitie waarin de Egyptische autoriteiten opgeroepen werden de rechten van Koptische christenen beter te beschermen. Ook deze petities zijn inmiddels verstuurd naar Amnesty in Amsterdam. En dat was de laatste actie van december, het was best wel een drukke maand dus voor ons als Amnesty-groep. Dank en beste wensen We willen hierbij iedereen bedanken voor de steun bij onze acties en we wensen u allen een gezond en actief 2014 ! Groeten van Irma, Joke, Marijke, Corrie, Robert en Wil
"Als je je geloof in liefde en muziek kwijt bent, is het eind in zicht".
4
5
Vastenaktie 2014 Sierra Leone
Het thema van de campagne 2014 is: ‘Een thuis bouwen’. We verdiepen ons in Sierra Leone, waar de mensen na de burgeroorlog hun leven weer moeten opbouwen. Het campagneproject 2014 is het project in Koidu van de zusters van St. Jozef van Cluny. De zusters ondersteunen gezinnen bij de wederopbouw van het land. Ze vangen de kinderen op en zorgen ervoor dat ze naar school kunnen. Hun ouders worden ondersteund met onder andere ‘business and savings’-programma’s. ‘Business and savingsgroepen’ zijn in feite mini-coöperaties, waarmee kleine groepen met geleend startkapitaal hun eigen bedrijfjes kunnen beginnen. Na een jarenlange burgeroorlog krabbelen de mensen in het Afrikaanse Sierra Leone weer op. Ze proberen hun trauma’s te verwerken en de samenleving weer op te bouwen. Daarbij krijgen ze veel hulp, onder andere van de zusters van Cluny. Op het eerste gezicht zien we een schitterend landschap en gastvrije mensen als we kennismaken met Sierra Leone. Wie echter verder kijkt, ziet ook de diepe littekens. In het land, maar ook in de mensen. Na een militaire staatsgreep in 1991 brak er een burgeroorlog uit die het land diep heeft verscheurd. Ongeveer een derde van de mensen sloeg op de vlucht voor de bloedige gevechten tussen de rebellen van het RUF en de soldaten van het militaire regime. Beide partijen hebben onvoorstelbare wreedheden begaan en enorme verwoestingen
6
aangericht. Sinds het einde van de oorlog in 2002 is het land bezig aan een moeizame en therapeutische periode van wederopbouw. De kinderen moeten opnieuw leren leven in een gezin en moeten weer naar school. De verwoeste infrastructuur moet steen voor steen, huis voor huis, weer opgebouwd worden. Voormalige rebellen en teruggekeerde vluchtelingen moeten samen verder. Ze moeten elkaar kunnen vergeven om te kunnen werken aan een betere toekomst voor iedereen. In de volgende Pandbrief leest U meer over dit project. Namens de M.O.V.groep Cathy Aerts
Oog om oog en de wereld wordt uiteindelijk blind.
7
Toneelavond Vrijdag 14 maart a.s. Toneelvereniging “ ’t Foetligt” brengt het stuk “Chaos in het hotel”, geschreven door Anja Meijer, op de planken. 8
Aanvang voorstelling ca.20.15 uur De koffie staat klaar vanaf 19.30 uur De toegangsprijs is € 8,50 en de opbrengst is bestemd voor de vastenaktie (project Sierra Leone) Kaarten zijn verkrijgbaar in de wereldwinkel te Ridderkerk en bij het parochiesecretariaat v.d. St.Joriskerk (9.00 uur tot 12.00 uur) en aan de zaal.
9
Geachte Pandbrieflezer. Weer een bericht uit onze gezellige Wereldwinkel. Elke week weer zien wij nieuwe klanten in onze winkel, die nog nooit eerder in onze winkel zijn geweest. Onbegrijpelijk, want wij hebben zulke leuke cadeaus, voor elk wat wils. En dat beamen de ‘nieuwe’ èn bestaande klanten met volle overtuiging! Een greep uit ons assortiment: mooie schalen, prachtige vazen, schattige boeddha’s, zilveren sieraden, mooie zijden sjaals, hele mooie beeldjes en natuurlijk (h)eerlijke foodproducten. Graag zien wij u in onze mooie winkel aan de Schoutstraat 17. Vlakbij de Oudheidkamer en de Singelkerk. Tot ziens!
Niet ieder die zwerft is de weg kwijt.
10
In de maand december ondersteunden Vrouwen voor Vrede de Gambia-Manduar Nursery School in Manduar, Gambia met 2000 euro In maart 2012 gingen Eddy en Wil Potters op vakantie naar Gambia. Wat zij daar zagen, vooral wat de onhygiënische situatie met watervoorziening betreft, was voor hun de aanleiding om een hulpproject te starten. In Gambia wordt nog veel gebruik gemaakt van open waterputten die de dorpsbewoners zelf graven. Dit water is niet hygiënisch omdat er vuil in de putten zit. Bovendien zijn deze putten niet veilig en regelmatig overlijden er kinderen omdat ze in de putten vallen. Naast waterputten worden er ook waterpompen gebruikt. Echter 75% van de waterpompen in Gambia is kapot waardoor naar schatting 70% van de bevolking geen toegang heeft tot schoon water. In mei 2012 is ook in de open waterput bij de Manduar School in Manduar een leerling gevallen en verdronken. Deze gebeurtenis was aanleiding om deze school uit te kiezen als hulpproject. In de afgelopen periode is al veel bereikt, zoals het aanleggen van een hygiënische en veilige watervoorziening, renovatie van vloer en muren, aanschaf schooluniformen, het aanleggen van een toilet- en keukengebouwtje, het verzenden van toiletartikelen e.d., verzenden van schoolartikelen en boeken. Nu liggen er plannen voor het bijbouwen van 2 leslokalen plus de aanschaf van het benodigde les- en speelmateriaal. Ook hier is een keukengebouwtje gepland. De armste kinderen zullen worden ondersteund met schoolgeld. Er werken 2 gediplomeerde leerkrachten op de school.
11
Ook is het de bedoeling dat de leerlingen minstens één maaltijd per dag krijgen. De ouders zijn vaak te arm om hiervoor garant te staan. Met het opstarten van een naaiatelier (er zijn ook naaimachines opgestuurd) kunnen schooluniformen door hen zelf gemaakt worden (zonder uniform en schoeisel kunnen kinderen niet naar school). Ook hiervoor hebben veel ouders geen geld. Alle goederen worden met een gerenommeerd verzendbedrijf naar Gambia opgestuurd. Dit bedrijf heeft mensen in Gambia in dienst die ervoor zorgen dat de goederen snel en veilig op hun bestemming komen. Het contact met de school verloopt via een vast persoon, zodat altijd duidelijk is waar het meest behoefte aan is. Vrouwen voor Vrede Ridderkerk helpen met 2000 euro.
Zaterdag 1 februari 2014 is het Snuffelpand aan het Dillenburgplein weer geopend van 10.00 uur tot 16.00 uur. De Meubelshowroom in de P.C. Hooftstraat is die dag geopend van 10.00 uur tot 15.00 uur.
De mensheid maakt een einde aan oorlog, of de oorlog maakt een einde aan de mensheid.
12
13
Wereldwerk in de Sint Jorisparochie. Hoe kan een kerkelijke gemeenschap zich inzetten voor de wereldvragen? In de Sint Jorisparochie leeft die vraag al tientallen jaren. Tijdens de jaren na de wereld-oorlog, maar ook lang daarna speelden natuurlijk de zaken rond Vrede en Veiligheid. Ik herinner me nog hoe we als parochie actief avonden belegden rond de kruisraketten. De Missie (bij anderen Zending genoemd) is me als kind al bijgebracht. Ik heb tig aantallen paters en zusters voorbij zien komen om hun verhaal te vertellen en ons aan te sporen veel zilverpapier te sparen “voor het goede doel”. Nu klinkt dat wat lachwekkend maar het hield ons wel bij de les: de Derde Wereld kwam wel erg dichtbij…. En het waren spannende verhalen!! Nou! En toen kwamen eind jaren ’60 de relaties van ons, christenen, met de Ontwikkeling van arme landen prominent aan de orde: het ging toen niet meer zozeer om hulp maar meer om een rechtvaardiger wereld op velerlei terreinen. Ook de relaties van ons met de Oostbloklanden kwamen tijdens een discussie-avond aan de orde. Goed: er is een moment geweest dat we al deze wereldwijde activiteiten vanuit de parochie gebundeld hebben in de werkgroep Missie, Ontwikkelingswerk en Vrede (MOV) van de parochie Sint Joris. De activiteiten van die werkgroep bewogen (en bewegen!) zich dan ook op die drie mondiale terreinen. In de Vastentijd is er aandacht voor rechtvaardiger wereld door middel van een concreet Derde Wereld-project. Maar die actie begint al in het najaar, tijdens de vredesweek: dan mogen de parochianen in een wat aangepaste viering zelf een concreet Derde Wereldproject kiezen. Zo worden vredesvraagstukken gekoppeld aan acties voor de Derde Wereld. Bovendien wordt de liturgische viering gekoppeld aan de actie. Dat laatste gebeurt ook in de Vastentijd: elk jaar wordt de hongerdoek vóór in de kerk opgehangen en geeft de pastor er uitleg bij. Ondersteuning van de MOV-groep door het pastorale team is onmisbaar. Actie en liturgie worden met elkaar verbonden. Dat is pas echt kerk-zijn!
14
Gaat het om de opbrengst van de actie? Ja, natuurlijk ook! Maar meer nog gaat het om de bewustwording van de wereld om ons heen, om de (on-)rechtvaardigheid waar we allemaal verantwoordelijk voor zijn, om de ondersteuning van mensen die zich inzetten voor een rechtvaardiger wereld. De parochie heeft de MOV-groep gevraagd om lid te worden van Wereldwerk Ridderkerk. Daarom vinden jullie elke maand de verslagen en plannen van de MOV-groep in dit blad. Cathy Aerts heeft het er maar druk mee! En met de invulling van de jaarlijkse Vredesweek. En in de adventstijd met de actie Solidaridad die aandacht vraagt voor Zuid-Amerika. Ze weet heel knap onze parochie het hele jaar door onder druk te zetten: “aandacht voor de Derde Wereld; niet vergeten!" Originele aanpak wordt dan niet geschuwd: zo organiseert de MOV-groep elk jaar een vrolijk en spannend toneelstuk voor ieder die maar komen wil. De opbrengst van dat vrolijke festijn gaat naar het gekozen Derde Wereldproject. Wereldwerk is niet saai…………………! Een bewustgeworden parochiaan, Ruud van Doorn.
Wie niet gelukkig is waar hij is, zal dat ook niet zijn waar hij heengaat.
15
STAATSSECRETARIS VAN VREDE SANNE POOT Voor de meeste belangrijke onderwerpen kent Nederland een eigen ministerie. Waarom dan niet voor één van de meest urgente thema's: vrede? Daarom richtte IKV Pax Christi een Ministerie van Vrede op, bemand door de Minister van Vrede Jörgen Raymann en sinds september 2013 Staatssecretaris van Vrede Sanne Poot. Zij worden ondersteund door Ambassades in het hele land. NIEUWE STAATSSECRETARIS VAN VREDE WIL VERHALEN UIT COLOMBIA VERTELLEN Het vertellen van verhalen zit student journalistiek Sanne Poot (21) in het bloed. Haar belangrijkste doel als kersverse Staatssecretaris van Vrede is dan ook om de slachtoffers van mensenrechtenschendingen in Colombia een stem te geven in Nederland (in oktober heeft ze dit land bezocht namens IKV Pax Christi). “Ik vind het een eer om Staatssecretaris van Vrede te mogen zijn en kijk enorm uit naar alles wat ik komend halfjaar ga doen. Ook verheug ik me erop om minister Jörgen Raymann te ontmoeten. Het lijkt me wel wat om met hem te sparren over vrede”. Sanne studeert aan de School voor Journalistiek in Utrecht, woont in deze stad op kamers maar voelt zich nog steeds “hardcore Vlaardingse”, de gemeente waar ze is opgegroeid. Sanne is op jonge leeftijd geadopteerd uit Colombia en heeft het onder andere geschopt tot Staatssecretaris door haar creatieve ideeën om zoveel mogelijk Nederlanders te vertellen over mijnbouw en mensenrechtschendingen in haar moederland. ENERGIEBEDRIJVEN Ook wil ze na haar reis graag met de Nederlandse energiebedrijven in gesprek die steenkolen importeren uit omstreden Colombiaanse mijnen. “Ik hoop dat ze luisteren naar de persoonlijke verhalen die ik mee terug neem en daardoor gaan denken: waar zijn we eigenlijk mee bezig?” Maar, benadrukt Sanne, voordat ze zich een oordeel vormt over de situatie wil ze zich eerst heel goed informeren over de situatie.
16
“Wat was bijvoorbeeld de rol en verantwoordelijkheid van de landelijke en lokale overheid? En waren de mensen die van hun land werden verdreven misschien van tevoren gewaarschuwd? Ik stel me tijdens de reis dan ook kritisch op. Uiteindelijk wil ik het hele verhaal kunnen vertellen”. Sanne: “Mensen die slachtoffer zijn geworden van de mensenrechtenschendingen door mijnbouwbedrijven en moeten leven met de gevolgen daarvan. Ik wil weten wat dit voor hen betekent en wat er moet veranderen. Ik ben van plan deze gesprekken te filmen om uiteindelijk een documentaire te kunnen maken”. Sanne Poot werd op 21 september ingehuldigd tijdens de Nacht van de Vrede in Utrecht. Tijdens en na haar reis was en is ze te volgen via twitter, facebook en blogs die worden gepubliceerd op de website van het Ministerie van Vrede en IKV Pax Christi.
Uit: Nieuwsbrief Vrouwen voor Vrede, nr. 5 2013
Ware woorden zijn niet mooi - mooie woorden zijn niet waar.
17
VREDESMUSEUM KRIJGT VASTE EXPO Het Museum voor Vrede en Geweldloosheid heeft vanaf 1 juli een structurele samenwerking met het Verzetsmuseum ZuidHolland in Gouda. Het museum krijgt daarbij een vaste fysieke plek in het Verzetsmuseum. Het Vredesmuseum was tot nu toe een virtueel museum op internet (www.vredesmuseum.nl) met daarnaast reizende exposities. Daar komt nu dus verandering in. Het Vredesmuseum wil bijdragen aan een toekomst waarin vrede en geweldloosheid de boventoon voeren. De eerste gezamenlijke tentoonstelling had als titel “Vergeven en verzoenen” en was te zien tot eind december 2013. Deze expositie gaf een indringend beeld van de ontmoetingen tussen slachtoffers van geweld en hun daders. De verhalen kwamen van mensen uit vele landen. Zij hebben zelf geweld doorgemaakt en verschrikkingen overleefd. Zij willen vergeven en zich met hun daders verzoenen. Het adres van het Verzetsmuseum is: Verzetsmuseum ZuidHolland, Turfmarkt 30 in Gouda. Uit: Nieuwsbrief Vrouwen voor Vrede, nr. 5 2013
Eigenwijs is ook wijs
18
19
HABIBA SARABI, DE EERSTE VROUWELIJKE PROVINCIEGOUVERNEUR IN AFGHANISTAN Ze staat niet bij de 1000 vredesvrouwen, maar volgens mij hoort zij daar wel bij: Habiba Sarabi, de eerste vrouwelijke provinciegouverneur in Afghanistan. Ik heb haar eens ontmoet in 2007, tijdens een feest van vrouwen-vredesactivistes in Kabul. Ze maakte op mij een grote indruk: sterk, onafhankelijk, daadkrachtig, maar ook heel rustig en bescheiden. Ze was toen net minister voor vrouwenzaken af, want, zo vertelde ze mij, ze vond dat ze daar niet voor elkaar kon krijgen waarvoor ze stond: gender-gelijkheid. Tijdens de overheersing door de Taliban ging Sarabi naar Pakistan, opdat haar dochters naar school konden gaan (zelf is zij arts). Maar regelmatig trok zij te voet over de bergen terug naar Afghanistan om daar een ondergronds netwerk van scholen voor meisjes op te zetten. Dat was niet zonder gevaar. Onderwijs zag zij als één van de twee voorwaarden voor emancipatie van vrouwen in Afghanistan. De andere is volgens haar: toegang tot beleidsorganen. Op 25 juli was Habiba Sarabi één van de winnaars van de jaarlijkse Ramon Magsaysay Awards, de Aziatische variant van de Nobelprijs. De organisatie bekroonde haar op basis van “haar gedurfde leiderschap in het opbouwen van een functioneel provinciale overheid om ondanks grote obstakels -onhandelbare politieke tegenstanders, een harde en verarmde omgeving, en wijdverspreide culturele discriminatie- haar volk te dienen”. Dat doet ze volgens de organisatie “met een hoopvolle hardnekkigheid die geworteld zit in haar voortdurende engagement voor vrede en ontwikkeling in Afghanistan”. Nu is ze dus gouverneur van Bamiyan. De provincie Bamiyan ligt ten noordwesten van Kabul. Het is een arme provincie, waar voornamelijk Hazara (shi'iten) wonen en waar de grote boeddhabeelden stonden die door de taliban zijn vernietigd.
20
Haar beleid richt zich vooral op de mogelijkheden voor vrouwen, bestrijding van armoede, maar ook op de bescherming van de natuur en het milieu. En zij heeft voor elkaar gekregen dat in Bamiyan de eerste (en enige tot nu toe) opleiding is voor vrouwelijke politieagenten, door Europol opgezet. Om de economie in het gebied te versterken heeft zij er onder andere voor gezorgd dat er meer goede wegen kwamen. Nu kunnen bijvoorbeeld de landbouwproducten beter en sneller worden vervoerd naar de markten in de steden. Ook heeft zij veel gedaan voor de volksgezondheid. Zo zijn er nu drie klinieken en is er één provinciaal ziekenhuis. Er zijn 80 vroedvrouwen opgeleid, waardoor het sterftecijfer door bevallingen gedaald is. Helaas zijn deze voorzieningen nog vooral in de stedelijke gebieden in Bamiyan, dus niet iedereen is tevreden. Sarabi heeft enkele gebieden aangewezen als natuurgebied (waarvan er één inmiddels nationaal is erkend). Om die te beschermen moest ze rigoreuze maatregelen nemen. Zo is een strook om een meer heen voor auto's gesloten en moesten restaurants en winkeltjes de deuren sluiten, omdat ze hun afval in het meer gooiden. Inmiddels komen er nu zo'n 1000 lokale toeristen per jaar. Van de politieke situatie in de toekomst zal afhangen of dat aantal groter zal worden en of er ooit buitenlandse toeristen zullen komen. Door de terugtrekking van de NAVO-troepen wordt de spanning ook in Bamiyan, zoals nu al te merken is, groter. Het zal voor Habiba Sarani dan ook nog een grote klus zijn om haar idealen van gender-gelijkheid en economische ontwikkeling van het gebied te ontwikkelen. Janny Beekman Uit: Nieuwsbrief Vrouwen voor Vrede, nr. 5 2013
Er zijn twee dingen oneindig: het heelal en de menselijke domheid, van de eerste ben ik niet zeker. Albert Einstein
21
Overzicht noodhulp vluchtelingencrisis Zuid-Sudan 18-01-2013 Er heerst een ernstige humanitaire crisis in het noorden van Zuid-Sudan. Ongeveer 110.000 vluchtelingen uit de Blauwe Nijlstaat in buurland Sudan verblijven in overvolle kampen in de Zuid-Sudanese deelstaat Boven-Nijl. Nog eens 60.000 Sudanese vluchtelingen uit Zuid-Kordofan zoeken hun heil in de deelstaat Unity. De vluchtelingen zijn volledig afhankelijk van humanitaire hulp voor essentiële basismiddelen als voedsel, water en onderdak. Artsen zonder Grenzen is in Zuid-Sudan. We geven medische zorg en verzorgen schoon (drink)water.
22
'We zijn twee maanden onderweg geweest. Veel van de dorpen waar we langskwamen werden gebombardeerd, dus moesten we verder vluchten. We hadden voedsel meegenomen, maar dat raakte op. We aten vruchten en bladeren van de bomen. We hebben het meeste eten aan de kinderen gegeven en er waren dagen dat we niks te eten hadden. Sommige mensen uit onze groep werden heel erg ziek en we moesten hen aan de kant van de weg achterlaten. We konden ze niet dragen en ze waren te zwak om te lopen.' - Vrouw (28), moeder van 6 kinderen
23
Vluchtelingen in deelstaat Unity, Zuid-Sudan In vluchtelingenkamp Yida, in de deelstaat Unity, verblijven ongeveer 60.000 vluchtelingen. Zij zijn de deelstaat ZuidKordofan in Sudan ontvlucht. Artsen zonder Grenzen werkt sinds december 2011 in kamp Yida, waar onze noodhulp een piek kende tijdens het hoogtepunt van het regenseizoen in mei en juli 2012. In korte tijd verviervoudigde toen het aantal mensen in het kamp en oversteeg het sterftecijfer ruim de alarmdrempel. Elke dag overleden er 5 kinderen. Veel kinderen zaten gevangen in een vicieuze cirkel van ondervoeding en ziektes. Door de zware regenval waren bovendien alle wegen naar het kamp onbegaanbaar.
Met het terugtrekken van het hoge water is ook het sterftecijfer gedaald. De vluchtelingen zijn echter nog steeds volledig afhankelijk van humanitaire hulp. In het kamp heersen ziektes als luchtweginfecties, diarree en malaria. Er is ook een voortdurende uitbraak van hepatitis E.
24
Artsen zonder Grenzen geeft en coördineert de medische hulp in kamp Yida. We runnen er 1 veldhospitaal en 1 gezondheidspost. Ons team bestaat uit 16 internationale medewerkers en 174 medewerkers uit het land zelf. We voeren ongeveer 2.100 medische consulten uit per week.
Vluchtelingen in deelstaat Boven-Nijl, Zuid-Sudan In de deelstaat Boven-Nijl verblijven 110.000 Sudanese vluchtelingen in 4 vluchtelingenkampen: Batil, Doro, Gendrassa en Jamam. De vluchtelingenkampen bevinden zich allemaal in het onherbergzame district Maban. Net als in kamp Yida leefden de vluchtelingen vooral tussen juni en augustus 2012 in erbarmelijke omstandigheden. Overstromingen door zware regenval en de komst van 35.000 vluchtelingen in die periode zorgden voor een nog grotere crisis. Sterftecijfers in de kampen stegen door ziekte en ondervoeding ruim boven de alarmdrempel.
De situatie in Maban is inmiddels verbeterd, maar de vluchtelingen blijven ook hier volledig afhankelijk van humanitaire
25
hulp. Nu het regenseizoen is geëindigd en de wegen weer begaanbaar zijn, zien we bovendien weer Sudanese vluchtelingen de grens naar Zuid-Sudan oversteken. In de kampen heersen ziektes als luchtweginfecties, diarree en malaria. Ook hier is hepatitis E uitgebroken.
Artsen zonder Grenzen werkt in alle vluchtelingenkampen in Maban. We runnen er 3 veldhospitalen en 7 gezondheidsposten. Onze teams bestaan uit 90 internationale medewerkers en 700 Zuid-Sudanese medewerkers. We voeren wekelijks ongeveer 5.500 medische consulten uit en verzorgen ongeveer 2,5 miljoen liter schoon water.
Op de vlucht voor gevechten Halverwege 2011 brak in de deelstaten Blauwe Nijl en ZuidKordofan in Sudan een conflict uit tussen overheidstroepen en de gewapende oppositiepartij SPLA-N (het Sudanese Volksbevrijdingsleger). Dat conflict escaleerde in november 2011, waarna tienduizenden mensen op de vlucht sloegen om hun levens te redden. 40.000 mensen trokken naar Ethiopië; 170.000 mensen vluchtten naar Zuid-Sudan. Veel vluchtelingen waren weken onderweg om Zuid-Sudan te bereiken. Onderweg schuilden ze in grotten, aten ze vaak alleen bladeren en wortels van planten en bomen, en hadden ze nauwelijks water om te drinken. Velen verloren familieleden door uitputting, ondervoeding of ziekte.
Vaste hulpprojecten Zuid-Sudan
26
Artsen zonder Grenzen werkte reeds in Zuid-Sudan om medische noodhulp te bieden aan de sinds juli 2011 onafhankelijke republiek. De bevolking van Zuid-Sudan kampt zelf ook met enorme humanitaire crisissen. De gezondheidszorg is uitermate zwak en regelmatig zijn er uitbraken en epidemieën van dodelijke ziekten.
Het team van Artsen Zonder Grenzen Ridderkerk wenst u allen een goed en vooral vredig 2014.
Een waarheid als een koe is vaak stierlijk vervelend.
27
Vacatures
In het afgelopen jaar hebben wij herhaaldelijk advertenties gepubliceerd van vacatures is onze aangesloten organisaties. Wij constateren dat onze vrijwilligerscorpsen verouderen. Meerdere van onze vrijwilligers naderen de leeftijd van 80 jaar of zijn daar al overheen geschoten. Het ontbreekt aan nieuwe aanwas van de volgende generatie, concreet bedoelen wij de 50ers en de 60-ers. Bij de meesten staan de kinderen op eigen benen en daarom willen wij een oproep doen om eens te kijken of je niet wat tijd kunt vrijmaken voor een goed doel. Praat erover met vrienden enz. Wij hebben de volgende plekken vrij:
Winkelmedewerksters voor de Wereldwinkel
Voorzitter Stichting Wereldwinkel
Voorzitter Stichting Wereldwerk
Algemeen bestuurslid Wereldwinkel
Medewerker PR & Communicatie Wereldwinkel
Als je idee hebt om wat voor de samenleving, voor onze aangesloten organisaties te kunnen en willen betekenen, neem dan met mij contact op. Mike Duijvestijn, penningmeester Stichting Wereldwerk Tel: 0180-430879
Mobiel: 0644344362
Email:
[email protected] Vrijheid is niet doen waarvan je houdt, maar houden van wat je doet.
28
