Amnesty International

Spreekbeurten.info Spreekbeurten en Werkstukken http://spreekbeurten.info

Amnesty International Inhoud 1. De geschiedenis van Amnesty International.

2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Wat doen ze? Rechten. Martelingen. “Verdwijningen”. De doodstraf. Kindsoldaten. Helpt het en wat kun jij doen?

De geschiedenis van Amnesty International.

In 1960 vond Peter Benenson een vreemd berichtje in de krant: Twee Portugese studenten kregen 17 jaar gevangenisstraf, omdat ze hadden geproost op de vrijheid. In 1960 was Portugal geen vrij land. Benenson was ontzet dat mensen zo onrechtvaardig gevangen werden gezet. Hij plaatste een oproep in een belangrijke Engelse krant. Daarin schreef hij over de vergeten gevangenen die overal op de wereld in de gevangenis zaten. Niet omdat ze een ernstige misdaad hadden begaan, maar om dat ze iets hadden gedaan waar de regering het niet mee eens was. Het kon ook zijn omdat je een andere godsdienst had dan dat de regering had

1/8


voorgeschreven. Benenson riep de mensen op om protestbrieven te schrijven voor de vrijlating van deze gewetensgevangenen. Gewetensgevangenen zij mensen die zich hebben uitgesproken tegen de regering. Iets anders hebben gedaan waar de regering het niet mee eens is. Duizenden mensen reageerde op de oproep van Benenson en stuurde brieven naar de regering. Na twee jaar besloot Benenson om met een groep door te gaan en dat werd Amnesty International.

Wat doen ze?

De leden van Amnesty International doen heel veel. Maar wat doen ze nou precies? Er zijn veel dingen die ze doen en die natuurlijk ook geld kosten. Amnesty neemt geen geld van de regering aan. Ze werken de regering meestal tegen Het geld moet dus ergens anders vandaan komen. Ze hebben veel leden en als die allemaal een beetje geven zijn ze al heel ver, maar toch is het nog niet genoeg. Er zijn ook speciale donatieweken, waarin iedereen lid of geen lid een bijdrage kan leveren. Gelukkig zijn er beroemde artiesten te vinden die een concert geven en al de winst wordt dan aan Amnesty gegeven. Voor Amnesty met een actie begint word er eerst grondig onderzocht. Waarom zit hij/zij vast? Wordt hij mishandeld? Ze krijgen bij die onderzoeken de hulp van advocaten. Zij hebben rechten gestudeerd en weten dus wat wel en niet kan. Ook allerlei organisaties kunnen helpen, bijvoorbeeld kerken en vakbondsorganisaties. Zij weten veel over de situatie van het land. Amnesty International begint pas als een bericht drie keer is bevestigd. Met alle informatie die Amnesty nu bij elkaar heeft geraapt gaan ze nu aan de slag.

Het bekendste actie middel van Amnesty is brieven schrijven. Misschien vind je het wel gek dat

2/8


een brief zoveel kan doen. Maar het is wel zo. Het gaat natuurlijk niet om één of twee brieven, maar om honderden. De mensen vertellen in zo’n brief dat ze zich zorgen maken over een persoon en vragen waarom hij vast zit. De regering vind het niet fijn dat zoveel mensen weten dat het niet correct is wat ze aan het doen zijn en voelt zich op de vingers gekeken. Meestal zorgt dit ervoor dat de gevangenen beter behandeld wordt of wordt vrijgelaten. Ook als dat niet het geval is voelt de gevangenen door de brieven dat hij/zij er niet alleen voor staat. Er komen ook wel eens berichtjes binnen dat iemand groot gevaar loopt. Op zo’n moment organiseert Amnesty International een bliksemactie. Er word binnen 24 uur aan leden gevraagd of ze een fax, telegram of een e-mail willen sturen naar de regering van dat land. De meeste bliksemacties hebben succes.

Rechten De VN werd na de tweede wereldoorlog op gericht. Bijna alle landen zijn er lid van. De landen van de VN spraken af dat ze zich aan de Universele Verklaring van de rechten van de mens zouden houden. Universele betekent dat ze voor iedereen gelden. Er staan 30 regels in. Alle 175 landen die lid van de VN zijn zeggen dat ze zich eraan zullen houden. Dat gebeurd lang niet altijd. Amnesty houd dat in de gaten. Een paar belangrijke rechten zijn: Iedereen heeft recht op leven. Niemand mag worden gemarteld of onmenselijk worden gestraft. Niemand mag zomaar worden gearresteerd of verbannen. Iedereen heeft recht op de godsdienst te kiezen die hij wil. Iedereen heeft het recht om te denken en te zeggen wat hij wil.

Ook kinderen hebben rechten: Ieder kind heeft recht op onderwijs. Ieder kind moet zich zo goed mogelijk kunnen ontwikkelen. Kinderen moeten beschermd worden tegen lichamelijk of geestelijk geweld.

3/8


Ieder kind heeft recht op vrije tijd. Kinderarbeid is verboden. Een kind heeft extra bescherming nodig. Daarom besloot de VN in 1989 om de kinderrechten op te stellen. Alle landen hebben gezegd dat ze zich eraan zullen houden. Ook Nederland; dus die rechten gelden ook voor jou.

Martelingen.

Abdelkader Slimani is een zestienjarige jongen uit Algerije die in Frankrijk woont. Hij rijdt op zijn scooter door een buitenwijk van Parijs. Hij wordt aangehouden door twee motoragenten die hem naar zijn verzekeringspapieren vragen. Abdelkader heeft de papieren thuis laten liggen. Hij moet daarom met de agenten mee naar het politiebureau. Onderweg raakt hij in paniek. Hij weet dat de politie in Parijs vaak arrestanten van buitenlandse afkomst hardhandig aanpakt. Abdelkader gaat er op zijn scooter vandoor. De motoragenten zetten de achtervolging in en krijgen hem weer te pakken. Ze sleuren hem van zijn scooter af en beginnen hem te slaan en schoppen. Ze stoppen pas als voorbijgangers

4/8


zich ermee gaan bemoeien. Abdelkader is zodanig gewond geraakt dat hij naar het ziekenhuis moet. Daar ondergaat hij een buikoperatie. De agenten hebben hem zo erg mishandeld dat zijn darmwand beschadigd is. Dat hij probeerde te vluchten, maakte hem in de ogen van de agenten verdacht, maar dat is nog geen reden om iemand zo in elkaar te slaan. Niemand mag gevangen zitten vanwege zijn geloof of mening. Martelen mag niet en omdat het toch gebeurt stelde de VN een verdrag op: Martelen is het opzettelijk toebrengen van ernstige pijn, in opdracht of met goedkeuring van de overheid met als doel een bekentenis los te krijgen, te straffen of te intimideren. Martelen is een wrede, vernederende en onmenselijke behandeling. Je kunt op heel veel manieren iemand martelen, denk maar aan: slaan, schoppen, iemand lang in een lastige houding laten staan, pijnlijke boeien, iemand niet laten slapen, iemand niet laten eten, verstikking, ophangen aan armen of benen, langzaam laten verdrinken, iemand op zijn voetzolen slaan, eenzame opsluiting en de nagels of haren uittrekken. Zo kan je nog wel even door gaan. Er worden ook moderne middelen voor martelen gebruikt. Iemand elektrische schokken geven, tegen een gloeiend voorwerp aandrukken. Er zijn zelfs medicijnen die angst, pijn of verlamming veroorzaken. Ook veel mensen worden seksueel mishandeld. De meeste mensen denken dat vooral vrouwen dit overkomt, maar de meeste slachtoffers van seksuele marteling zijn mannen. Waarom martelen mensen? Alleen maar om te laten zien dat zei de baas zijn en om te horen wat zei willen. Bijvoorbeeld dat het slachtoffer bekent dat hij het gedaan heeft. Maakt niet uit of het waar is!

“Verdwijningen”. Er zijn ook landen waar de politie de mensen niet openlijk arresteert, maar laat ‘verdwijnen’. De vader van Sara Cristina verdween. Later bleek dat hij vermoord was door veiligheidstroepen. Sara's vader was vakbondsleider in El Salvador. In dit land lopen actieve vakbondsleden grote risico's. De twintigjarige Sara werkte als fotografe voor de vakbond en werd zelf ook opgepakt door mannen in uniform. Meteen nadat zij ‘verdween’ ging haar moeder naar haar op zoek. Maar bij welke instantie ze ook aanklopte, ze werd van kastje naar de muur gestuurd. Niemand kon of wilde haar vertellen waar haar dochter gebleven was. Door de zoektocht naar Sara werd haar moeder ook als een lastpost beschouwd. Tijdens een demonstratie werd zij gearresteerd. In de gevangenis werd ze gemarteld. Zij 'verdween' niet, maar bij haar vrijlating kreeg ze te horen dat ze zou worden vermoord als ze zich ooit nog op een demonstratie zou laten zien. De verblijfplaats van Sara Cristina is nog steeds niet bekend. Amnesty gelooft er niet in dat mensen zomaar verdwijnen. Daarom schrijft Amnesty het woord verdwijning altijd tussen haakjes. Ze bedoelen daarmee dat er eigenlijk iets anders aan de hand is.

5/8


Bij verdwijningen organiseert Amnesty International een bliksemactie. Mensen die verdwijnen zijn meestal in levensgevaar.

De doodstraf.

In sommige landen krijgen misdadigers de doodstraf. Het scheelt nog al of je in China of in Nederland graffiti spuit. In Nederland krijg je daarvoor een boete en moetje het weer schoon maken. In China kun je daarvoor de doodstraf krijgen. Ze vinden het daar een misdrijf tegen de nationale veiligheid en daarop staat de doodstraf. Amnesty is altijd en overal tegen de doodstraf. Zij vinden dat iedereen recht op leven heeft. Als iemand dood is kun je dat niet meer veranderen. Ook rechters kunnen fouten maken. En als jaren later nou blijkt dat iemand onschuldig was is die persoon al lang dood. Dankzij Amnesty International besloot het Amerikaanse Hooggerechtshof in november 2000 de executie van de zwakbegaafde John Paul Penry uit te stellen. De 44-jarige Penry zou op 16 november in de gevangenis van Huntsville, Texas worden terechtgesteld door middel van een dodelijke injectie. De zwakbegaafde man, die het geestelijke vermogen heeft van een zesjarige, werd in 1979 schuldig bevonden aan de moord op en verkrachting van Pamela Moseley Carpenter. In de V.S. kunnen zelfs kinderen de doodsstraf krijgen. Hier voert Amnesty al jaren actie tegen. In Nederland is de doodstraf sinds 1870 afgeschaft, behalve voor oorlogsmisdrijven. In

6/8


1882 werd ook daarvoor de doodstraf afgeschaft.

Kindsoldaten.

Er zijn kinderen die in een oorlog meevechten. Zij zijn vaak nog erg jong. Eigenlijk staat er in de wet dat je voor je 15e verjaardag niet in dienst mag. Amnesty vind dat kinderen van 15 en 16 ook nog te jong zijn om te vechten. Ze vinden dat de minimale leeftijd 18 zou moeten zijn. Ze zijn het dus ook niet eens met onze regering, want die vinden dat kinderen van 17 ook al in dienst mogen. Er zijn zo’n 300.000 soldaten die jonger zijn dan 18. Deze kindsoldaten vechten mee in oorlogen in wel meer dan 30 landen. Margaret Acayo uit Oeganda was 11 jaar toen ze werd ontvoerd door soldaten. Vijf jaar lang werd ze gedwongen om te vechten tegen de Oegandese regering. Ze werd daar gemarteld en verkracht. Ze moest mensen vermoorden en dorpen verbranden. Na vijf jaar lukte het haar om te ontsnappen. Ze kwam terecht in een opvangcentrum voor kindsoldaten. Daar probeert ze weer een normaal leven te krijgen. Maar dat is vaak erg moeilijk.

De mensen die de oorlog begonnen zijn hebben verschillende redenen om kindsoldaten in te zetten: ze zijn klein, lenig en goedkoop. Kinderen kun je nog erg veel leren. Ze kunnen niet goed inschatten hoe gevaarlijk een situatie is en zijn niet bang om dood te gaan. Ook hebben ze geen gezin dat van hen afhankelijk is en ze nemen dus meer risico’s. Amnesty voert al jaren actie tegen het inzetten van kindsoldaten.

Helpt het en wat kun jij doen. Je kan moeilijk zeggen of alle acties helpen. Dat komt omdat de regering liever niet zegt dat ze iemand vrijlaten doordat er acties zijn geweest. Ze doen liever alsof het hun eigen idee was.

7/8


Toch is het bijna zeker dat de acties zin hebben. Ongeveer 1/3 van de acties is succesvol. De gevangene komt dan vrij of de leefomstandigheden waarin de gevangene leeft worden verbeterd. Een zieke gevangene word behandeld en opeens is een “verdwenen” persoon er weer. Regeringen reageren vaak op acties of rapporten van Amnesty. Ze zeggen dat ze zich beter gaan gedragen of ze zeggen dat er niks van klopt. Maar de regering weet dat ze in de gaten worden gehouden en vaak zorgt dat ervoor dat de mensenrechten in zo’n land minder worden geschonden. Amnesty heeft in Nederland 200.000 leden. Het is niet alleen voor volwassenen maar ook voor kinderen en jongeren. Alle jongerenleden krijgen het blad FRONTAAL. Daarin staan demonstraties waar je heen kunt gaan. Ook worden er acties vernoemt die gelukt zijn en meer informatie over acties die bezig zijn of komen. Je kunt op 3 verschillende manieren lid zijn: Gewoon jongerenlid

Actief jongerenlid Groepslid Als gewoon jongerenlid word je iedere maand gevraagd om een brief naar regeringen of gevangenen te schrijven. Een actief jongerenlid word daarbij nog gevraagd om mee te doen aan bliksemacties. Een groepslid gaat regelmatig met de Amnesty groep in de buurt bij elkaar zitten om allerlei activiteiten te ondernemen. Zei organiseren ook eigen activiteiten voor jongeren zoals bijeenkomsten op school of ergens anders, acties om geld in te zamelen of acties om leden te werven. Nu weet je wat Amnesty doet en wat jij kunt doen.

8/8 Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)

Amnesty International

Recommend Documents