2011 4
december 24e JAARGANG
DE WEGWIJZER Contactblad van de CHRISTELIJKE CARAVANCLUB
2011 NUMMER 4
REDACTIONEEL
Redactie T. van den Berge-Kleinjan, Maarn Tel. 0343-442933 (eindredactie) A. Oskam, Ede Tel. 0318-642057 (lay-out) J.C. Oskam-de Jager, Ede Tel. 0318-642057 H. v.d. Hoorn, Ede Tel. 0318 - 631008 Verzending: G.A. Alkema, Ede Tel. 0318-630657
Het laatste nummer al weer van dit seizoen. Degenen die op het najaarskamp in Lauwersoog waren hebben een prachtig kamp beleefd, degenen die er niet bij konden zijn hebben echt iets gemist. In deze Wegwijzer leest u er meer over. Naast de laatste reisverslagen vindt u in dit nummer ook de eerste bijdrage met het onderwerp technische zaken, Piet den Hertog en Leen Schilperoord gaan dat samen invullen. De redactie heeft nog geen voorstel voor de nieuwe kaft voor de komende 2 jaar mogen ontvangen. Wellicht komt dat omdat we vergeten waren te vermelden dat er een lekker flesje CCC-wijn op de inzender ligt te wachten. We zien uw ideeën graag tegemoet. Veel leesplezier toegewenst door Teunie, José, Henk en Arie.
Bestuur Voorzitter: L. van der Weijde Vierwoudstedenmeer 154 3446 JP Woerden Tel. 0348-448334 E-mail:
[email protected] Secretaris: K. Kreuze Constantijnlaan 29, 3851 TJ Ermelo Tel. 0341-493586 E-mail:
[email protected] Penningmeester: H. Eppinga H. v Heemstralaan 67 3851 WC Ermelo Tel. 0341 – 561514 Postgiro 489 66 46 t.n.v. Penningmeester CCC E-mail:
[email protected] Algemeen adjunct: B. van Viegen. Beatrixstraat 42 3921 BP Elst (Utr) Tel. 0318 - 471104 E-mail:
[email protected] Lid:
T. van den Berge-Kleinjan Driespronglaan 2 3951 VJ Maarn Tel. 0343-442933 E-mail:
[email protected] Website: www.chrcaravanclub.nl
1
MEDITATIE Hij komt, de Beloofde (Psalm 96) door Klaas Kreuze. Nog even en het is weer zover. Wij mogen gedenken dat onze Heiland, Verlosser en Middelaar op aarde is gekomen. Hij is gekomen, voor ons gestorven en……… Hij komt weer terug, dat is de moeite waard om van te zingen. Ja het overal van de daken te schreeuwen. Of denken wij soms dat dat niet nodig is en houden wij deze blijdschap liever voor ons zelf. Vinden wij het soms niet de moeite waard dit geweldige nieuws te delen met hen die het nog niet weten en het niet geloven.
Laten wij nooit vergeten dat de komst van de Zoon van God in het vlees niet alleen de unieke, maar ook de enige gelegenheid is voor ieder mens om behouden te worden.
Gelukkig dat de Heer niet zo dacht. Ook de dichter van Psalm 96 weet dat het KERSTFEEST het feest is van het komende Heil voor alle volken. Tot die volken horen wij en als wij daarvan doordrongen zijn, vergeten wij toch niemand.
Laten wij daarom van harte zingen “De Koning komt, Zegt het voort, Zegt het voort”.
God als Schepper heeft er recht op dat iedereen Hem kent. Kerstfeest, de eerste komst van de Here Jezus verwijst tegelijkertijd naar de tweede komst, de komst die tot oordeel zal zijn voor iedereen die Hem verwerpt, maar tot voordeel van hen die Hem hebben aangenomen. Dit oordeel zal dan voorgoed zijn. Hij zal de wereld richten in gerechtigheid. 2
Laten we daarom tijdens de feestdagen niet doen wat zo velen doen en overvloedig eten en drinken en dan het Evangelie vergeten. Daarom is het zo belangrijk iedere keer bij dit feest te denken aan de komst van Christus, omdat Hij de enige weg tot het eeuwige leven is.
VAN DE VOORZITTER door Leen van der Weijde. Mensen wat was dat weer een mooi najaarskamp, Lauwersoog in Groningen. Het is altijd weer prachtig om te zien hoeveel creativiteit er los komt als gevraagd wordt een kamp te organiseren. Geweldig! Gelijk met deze Wegwijzer valt de uitnodiging in de bus voor het voorjaarskamp in Maurik. En centraler in Nederland kunnen wij het toch niet hebben. Een camping die alles heeft van Holland. Water, dijken, boomgaarden en weilanden. Kortom, mis dit frisse en fruitige feest tussen de bloesems niet. De commissie Maurik en het bestuur rekenen op uw komst bij leven en gezondheid. Op de website staan de foto’s van Lauwersoog, gemaakt door Fred Vogelaar, mooi om nog eens terug te kijken. Naast de foto’s staat er een impressie van de reis door Normandië, gemaakt door Jan Janse op de site. Maar ik reken er echt op dat, als deze Wegwijzer uitkomt, er meer op staan. Ook wachten wij nog op wat foto’s om die op de site te kunnen zetten en alles weer eens te vernieuwen. Wie neemt het initiatief? Er zijn toch meer reizen gemaakt in 2011. Ook van de vaste kampen rekenen wij op een bijdrage. Dit soort impressies geven de website meer inhoud en daarmee wordt hij ook voor anderen interessanter.
3
Voor het werven van nieuwe leden is de website een goed middel, maar actualiteit en regelmatig vernieuwen is noodzakelijk. Publiciteit vraagt veel aandacht van het bestuur. Kranten, tijdschriften en beurzen vragen veel geld. Persoonlijke werving door de leden blijft de beste methode. Een gastlid op een voor- of najaarskamp wordt vrijwel altijd een nieuw lid. Met een aantrekkelijk kamp, zoals nu in Maurik, moeten er toch meer gastleden te vinden zijn. Extra Maurik gidsen en Wegwijzers hebben wij al in voorraad, vraag ze even aan. Misschien een idee: hebt u goed contact met uw caravanleverancier, vraag of daar wat flyers op de plank gelegd mogen worden. Ook een stukje in uw plaatselijk (kerk)blad is wellicht een mogelijkheid. Wij kunnen als bestuur veel geld uitgeven aan wervingsactiviteiten, maar deze middelen kunnen ook effectief zijn. Het bestuur wenst u allen gezegende kerstdagen toe en een gelukkig 2012 te midden van allen die u lief zijn. Graag tot ziens in Maurik in april.
VAN DE BESTUURSTAFEL door de secretaris, Klaas Kreuze. Als bestuur kunnen wij terugzien op een goed georganiseerd najaarskamp, dat toch door een groot aantal leden is bezocht. De commissieleden, die allemaal voor het eerst in hun CCC-leven een CCC-kamp organiseerden, bleken tot een grote prestatie in staat. Een kamp met veel verschillende en mooie excursies. Met ook nu weer een optreden van het koor o.l.v. Joke den Boer, zou dat geen traditie kunnen worden? Commissie en ook Joke namens onze leden nogmaals hartelijk dank voor jullie inzet en motivatie. Zou het in Maurik weer lukken ? Was u er niet, dan heeft u veel gemist.
4
Het komende jaar vindt er een bestuurswisseling plaats. Onze penningmeester Herman Eppinga legt in verband met zijn leeftijd de rekenmachine neer. Het bestuur roept leden op voor de functie van penningmeester. Naast de normale bestuurlijke kwaliteiten is enige boekhoudkundige kennis vereist voor het bijhouden van de financiële administratie, het maken een begroting en het produceren van de jaarcijfers. Mocht u over deze kwaliteiten beschikken en u voor deze functie willen inzetten, laat het dan het bestuur weten.
JE GEZICHT KEN IK WEL, MAAR … door Henk en Lijda Jansen. 25 jaar gedaan heb, maar door de komst van internet en het moeten verplaatsen van antennes, ben ik er mee gestopt. Nu gaan we samen Nederland verkennen met de caravan en veel fietsen. Dat bevalt ons prima. Als het kouder wordt gaan we veel lopen met nordic walkingstokken. Verder doen we vrijwilligerswerk voor de kerk en het plaatselijke bejaardencentrum.
Ja ook ons hebben ze gevonden om een stukje te schrijven in de Wegwijzer. Nou dat is nog een hele klus om iets over je zelf te vertellen. Maar we zullen proberen om er iets van te maken. Mijn vrouw is al 46 jaar getrouwd, en ik ben net zoveel jaren gelukkig. We wonen in Voorthuizen na een aantal keren verhuisd te zijn in ons dorp wonen we nu in een appartement net naast de ABN-AMRO bank. We hebben 3 kinderen die allen getrouwd zijn en ook in Voorthuizen wonen, 8 lieve kleinkinderen en omdat we in het centrum van het dorp wonen komen ze veel over de vloer. Daar genieten we erg van. In 2010 zijn we pas lid geworden van CCC want voor die tijd hadden we een polyester weekendkruiser, maar we zijn overgegaan op een Hobby caravan. Mijn vroegere werkzaamheden waren geen lampen maken maar onderhoud aan hele grote computersystemen bij Ome Frits. Er was ook nog wat tijd over voor een radioamateurhobby, wat ik 5
Zo dit was in vogelvlucht het heden en verleden van ons beiden. Nu moet ik nog iemand zoeken om de pen aan door te geven, maar die woont heel dichtbij dus loop ik even naar Andries en Riet Jansen voor de volgende schrijversinfo.
REISVERSLAG CCC-reis Oostenrijk, Italië, Zwitserland, juni/juli 2011 door Joke en Anne Medema. Coördinatoren: Kees en Janny den Hartogh. Klaas en Sientje Hemssems. Maandagmorgen 6 juni gingen we op reis naar de 1e camping in Diez. Met 15 equipes waren we daar aanwezig, waarvan meerdere al voor het weekeinde zijn gearriveerd. ‘s Avonds kwamen we allen bij elkaar in een kring zitten, Kees heette ons welkom en ging voor in gebed om te danken voor een behouden aankomst en om een zegen te vragen voor de reis van de volgende dag. Een goede gewoonte wat we dan ook voor iedere reisdag deden. Twee dagen later arriveerden ook Teus en Gerry de Vos en was de groep compleet met 16 equipes. Drie echtparen die wel op de kennismakingsdag waren, hebben helaas door ziekte af moeten haken. 7 Juni reisden we door naar Kinding. 8 Juni gingen we door naar Oostenrijk naar camping Südufer in Zell am See, een boerencamping. Hier bleven we 6 nachten. We gingen van hieruit naar het natuurmuseum in Mittersill. We kregen daar een film te zien waarbij we het gevoel kregen dat de lawines op ons af kwamen. Met een 3-D bril op zag je allerlei dieren, adelaars, steenbokken die bij de bergen omhoog gaan over voor ons onbegaanbare paden enz. De 6
volgende dag was het redelijk weer en gingen we naar Kaprun. Met de bus, platformlift en weer een bus omhoog naar de stuwmeren waar elektriciteit wordt opgewekt. Geweldig hoe die chauffeurs kunnen rijden, door een tunnel omhoog waar de spiegels bijna de zijkanten raken. Boven gaf een gids een rondleiding door de stuwmuur met uitleg over de aanleg, werking enz. 's Avonds gingen we eten bij de ‘Pfefferbauer’ een restaurant hoog in de bergen met uitzicht op het meer. Het was de moeite van het reizen waard hoor, het eten was er uitstekend, alles van eigen vee en uit eigen tuin, een boeren ijssorbet met viooltjes na, mmm!! De overige dagen bleef het weer matig, steeds zwaar bewolkt of regen. Dus geen weer voor de Grossglockner, Kitsteinhorn of Schmittenhöhe. We leren hier wel iets over het liefdesleven van twee wespen, die kozen de trui van Bé uit
voor hun liefdesspel. Al die CCC-ers kijken en foto’s maken natuurlijk. Zaterdagmorgen gingen we met ons koffiepotje naar het versierde 'Sinkeplein'. Pau en Suzan waren 45 jaar getrouwd en dat werd gevierd met gebak, drankjes en hapjes, heel gezellig. Zondags geen hagepreek, maar een kampdienst in de hooischuur van de boer, onder de hanenbalken en de spinnenwebben, maar het was er droog. Jan Ouwendijk ging voor en op het keyboard Anne Medema. Onze zondagavondzang hielden we er ook o.l.v. Jan en Nel Windhorst. 13 juni, Pinkstermaandag bezochten we een historisch museum in Saalfelden. ’s Avonds reisbespreking voor de volgende dag. Niet iedereen koos voor de Brennerpas, maar voor de Felbertauerntunnel. De 4 campers wilden over de Glocknerstrasse, maar vanwege het slechte weer hebben ze toch ook voor de tunnel gekozen. 14 juni. Wij reisden met 4 equipes richting tunnel. De rit begon in troosteloos en mistig weer, maar na de tunnel, in Italië, scheen de zon en in stralend mooi weer en via een prachtige route kwamen we aan op de camping ‘Belvedère‘ bij Calceranica in de buurt van Trento. 15 juni hebben we deze stad met Laura, een Nederlandssprekende gids, bekeken en een busrit door de omgeving gemaakt. Prachtige dalen met wijngaarden en een heerlijk 3-gangen menu onderweg. We waren ’s 7
avonds om 19.00 uur weer op de camping. Een prachtige dag! We bezoeken de volgende dag een kasteel in Pergine en daarna het mooie plaatsje Borgo. We hebben op de camping ge-BBQd en pannenkoeken gebakken, gezwommen in het meer en tot laat in de avond zaten we met elkaar aan het strand een wijntje te drinken. Na vier dagen hadden we het op deze camping trouwens wel gehad. We hadden er hele kleine plaatsen vooraan op de camping, met links het terras en rechts de parkeerplaats van een pizzeria, waar ze tot heel laat, van bier, wijn en muziek houden. Zaterdag 18 juni, reisdag naar Montecatini. Bé Jonkman is jarig dus dat was ’s avonds met elkaar zingen en koffiedrinken met een traktatie van Bé erbij. Het is een mooie camping met ieder een eigen wc en douche en spoelbakken. Ook is er een zwembad wat ook wel fijn was met het warme weer. De volgende dag, zondag 19 juni, hielden we een kampdienst in een zaal van het restaurant. Er werd een preek gelezen door Anne Medema en Jan Ouwendijk bespeelde het keyboard. Zo doen deze beide mannen dat nog
twee zondagen. Als de één preekt, speelt de ander en omgekeerd. Na de dienst was het feestelijk koffiedrinken samen, in de wei naast de camping, want het was vaderdag. De mannen werden door de activiteitencommissie verwend met ieder een schort en een afwasborstel. De dames vinden dit allemaal een schitterend kado, want de mannen weten wat hun taak is voortaan. Maandag 20 juni, gingen we om 8 uur al met de bus op weg naar La Spezia (een havenplaats) samen met een Nederlandse gids, Hélène. Daar stapten we op de boot en voeren langs de Cinque Terre. De zee was behoorlijk ruw omdat het erg gewaaid had de dagen ervoor. Niet alle plaatsen konden dus vanwege de deining worden aangedaan. We zijn naar Monterosso al Mare gevaren, waar we heerlijk hebben gewandeld en gegeten. Een dag met een 'GOUDEN' rand, ondanks dat enkelen van ons zeeziek werden. Dinsdag 21 juni, gingen we met 14 personen per auto en trein naar Florence. Onze gids kwam daar ook.
8
Het is een prachtige oude stad met veel mooie oude huizen en kerken. We wilden de kathedraal graag bezichtigen, maar er stond zo’n lange wachtrij voor, dus dat wordt bewaard voor een volgende reis. Het was ook eigenlijk te warm voor een stadswandeling. 22 Juni vertrokken we ’s morgens al om 7 uur met de bus naar Piombino en vandaar met de bus op de boot naar Elba. We maakten een rondrit over het eiland met de bus, bekeken het verblijf van Napoleon. We hebben deze dag ontdekt dat Elba geen klein onbewoond eiland is. Na een vrije dag, gingen we 24 juni weer op excursie met Hélène. Eerst naar de vestingstad Lucca met zijn 30 meter brede stadsmuren, oude stadspoorten, kerken en gebouwen. Na de lunch in de oude arena (nu stadsplein) gingen we weer in de bus, nu naar Pisa. Ook een stad met nog oude muren. Toen we de poort door waren zagen we meteen de bekende scheve toren. We werden er ook meteen belaagd door straatventers met Pisa-paraplu’s. Ook werden we extra gewaarschuwd voor zakkenrollers. We bekeken daar de kathe-draal en moesten toen al weer terug naar de bus. Om 18 uur waren we weer thuis en gingen ons, na een vermoeiende dag, voorbereiden op de volgende reisdag. 25 juni, een lange maar mooie reis naar het Aosta-dal (458 km). We hebben een prachtig uitzicht op deze camping en ’s nachts hebben we het ook een stuk
koeler aan de voet van de Mont Blanc. Zondag 26 juni. In de kerk van Etroubles mogen we onze dienst houden. De pastoor laat ons binnen. Er is een orgel en Anne had de muziek, maar helaas, de pastoor wist niet waar de sleutel van het orgel was, dus dat werd à capella zingen. 's Avonds hielden we daar ook de zangdienst o.l.v. Nicolien en Nel. 27 juni op excursie naar Aosta, met een Italiaanse gids en haar uit Nederland afkomstige schoonzus, om te vertalen. Geen eh, groot eh, succes. Aosta is een plaats waar je het verre verleden nog kunt zien met oude ruïnes en overblijfselen uit de Romeinse tijd en gerestaureerde overdekte wandelgangen uit diezelfde periode. Bij thuiskomst, moest Kees meteen met Meindert naar het ziekenhuis, hij heeft vreselijk pijn in de rug. Maar gelukkig, hij hoefde er niet te blijven. Na 20 minuten aan het infuus met medicijn zakte de pijn en met drie soorten pillen kwam hij weer op de camping terug. Hij moest het heel rustig aan doen. 28 juni gaan we met de zelfde gidsen door de Mont Blanctunnel naar Frankrijk. Per bus en dan met de trein omhoog, daarna in een cabinelift richting gletsjer en vandaar 420 (?) treden naar beneden gelopen, naar de verlichte ijsgrotten. Naar beneden lopen ging prima, maar weer omhoog minder, veel gekreun en gesteun. Het was er prachtig, een lucht vol para-sailers. Lekkere temperatuur. Echt een plek om de hele dag te blijven, maar helaas we moeten terug naar de trein en dan weer in de bus naar het lager gelegen Courmayeur, in Italië . 9
Het is er bloedheet, de winkels zijn allemaal dicht, dus maar een cafeetje in de schaduw gezocht, tot we weer in de bus (met airco) naar de camping terug konden. Donderdag 30 juni, reisdag naar Winden in Zwitserland. Een mooie boerencamping met uitzicht op de Bodensee in de verte. Het is 'kersentijd’ en we mogen in de boomgaard plukken zoveel we lusten. Het was de 51e trouwdag van Krijn en Mini. We nemen ’s avonds ieder ons glas mee en Krijn schenkt wijn. Vrijdag 1 juli, de omgeving verkennen en een bezoek aan de basiliek en de bibliotheek in Sankt Gallen. 's Avonds een concert van de blaaskapel aan de Boden-see. De campingbaas speelde er ook in mee. Zaterdag 2 juli. Barend B. was jarig. Hij zal deze dag niet snel vergeten. Vlaggetjes om de tent, dan een zangaubade. Daarna een bezoek aan het 'Bloemeneiland Mainau' en dat bij prachtig weer. De vlindertuin was haast niet om door te komen. Wat zien we dan… als we een broodje hebben gegeten? Zijn Meindert en Kees in diep gebed verzonken over al het moois wat ze hebben gezien of is het gewoon een middagdutje?
's Avonds als toegift een prachtig vuurwerk aan de Bodensee, een bijzondere dag!! Bij terugkeer in Romanshorn zijn er 4 auto’s met een bon erop. Algehele hilariteit. Ze hadden alle 4 één keer te weinig op 'ok' gedrukt, zo bleek later. Kees Bolle stelde voor om met allemaal te gaan chinezen, maar de honger is bij de bekeurden over. En de rest heeft na de prijslijst te hebben gezien ook geen honger meer. 58 franc pp + consumpties van € 5 minimaal per glas. We gingen maar snel achter de rest aan naar de camping waar de anderen aan de borrel zaten t.g.v. Barend zijn geboortedag en daar deden we toen maar aan mee. Zondag 3 juli hebben we de laatste kampdienst van deze vakantie in de kantine: Anne de preek en Jan de muziek. ’s Avonds de zangdienst in de 'Wiese' (weiland) o.l.v. Jan en Nicolien. Maandag 4 juli, vertrek uit Winden naar de laatste camping in Duitsland, Triefenstein aan de Main. Als verrassing ontmoeten we hier Jan en Fenny Wijma.
Ze konden niet mee op reis, maar komen hier nog even de sfeer proeven. Dinsdag 5 juli verkennen we de mooie omgeving en dan om 18.00 uur hebben we ons afscheidsdiner, met lekker eten, liedjes, dankwoorden en bijdragen. Een leuke avond! Woensdag 6 juli, werd de laatste avond verzorgd door de activiteitencommissie. Drie oude besjes zingen en acteren een lied en dan komt er nog een vierde opdagen die voelt zich zo moederziel alleen. Dat is juffrouw Jansen, een heer als dame, met een heel hoog stemmetje. Hier presenteerde zich de pijnboompittenclub (de club voor gefrustreerde mannen) die onderweg vanaf Elba onder veel gelach o.l.v. Meindert was opgericht. Na hapjes en drankjes nemen we afscheid van elkaar en donderdag 7 juli vertrekken we allen richting huis. We kunnen terugzien op een mooie vakantie waarin we veel hebben gezien en genoten. Met dank aan onze God die ons dit alles deed genieten en ons op pad en weg heeft bewaard.
Vroeg u dat ook? Tijdens het najaarskamp Lauwersoog heeft een aantal van u gevraagd naar –
Groninger Hogeland, gedicht van Hans Werkman.
–
De meditatie 12 klokslagen.
Op de redactie hebben we (dank aan Joke Medema) beide items beschikbaar. Een mailtje/telefoontje aan de redactie is voldoende, dan sturen we ze u elektronisch of per post toe.
10
REISVERSLAG CCC-Reis Corsica, mei/juni 2011 door Stieny en Wichert Drost. Coördinatoren Ben en Thea Borst Klaas en Janny Kreuze. Medio januari hadden wij in Putten een 1e bijeenkomst waar ons het e.e.a. van Corsica en het reisplan werd verteld. Met deze kennis vertrokken wij op woensdag 18 mei uit Nederland naar onze eerste ontmoetingsplaats Country Camping Schinderhannes in Pfalzfeld, (D). We waren met 17 equipes. We werden hartelijk verwelkomd door onze coördinatoren. Tijdens het diner maakten we opnieuw kennis met elkaar, er werd een zegen gevraagd voor de reis. Via Sursee (Zw) en Gargagna (It) kwamen wij zaterdag 21 mei in Livorno aan. Maandagmorgen om 5 uur zijn we opgestaan en 6 uur vertrokken we in twee colonnes naar de veerhaven. De veerboot vertrok om 8 uur maar dat inladen was een heel gedoe. De caravans moesten losgekoppeld worden, de auto een etage hoger en de caravan op het vrachtwagendek. 4 uur later in Bastia moesten auto en caravan weer bij elkaar gezocht worden, dat was niet eenvoudig. Toen nog 120 km naar de camping in Calvi op het eiland Corsica. Tijdens de rit naar camping La Pinede door de bergen liet Corsica haar prachtige natuur11
schoon zien, hetgeen een geweldige indruk op ons maakte. De oude stad Calvi met haar haven en citadel werd door de groep bezocht en er werd gewinkeld. De meesten maakten een ritje met de auto over de smalle wegen langs de kust en genoten van de uitzichten en de natuur. Na Calvi op naar Corte, 85 km met een reistijd van 2½ uur. Een plek op de camping Santa Barbara krijgen en dan her en der wat takken wegzagen/knippen van de oude moerbeibomen om je plekje in te kunnen nemen. De problemen met de stroomvoorzieningen werden opgelost door een dozijn haspels aan te sluiten en in de bomen te hangen. De oude hoofdstad Corte werd door ons bezichtigd met aansluitend een wandeling over de belvedère en de citadel. In groepsverband pannenkoeken gebakken, waarbij de mannen voor de vrouwen hebben gezongen en diep door de knieën gingen. Tja, de dames bleven niet achter en zongen hun hoogste lied. Het was een heel gezellige avond. De volgende dag met een lokaal treintje naar Vizzavona. Eerst een heerlijke warme lunch en daarna een wandeling naar de Cascade d’Anglais. Een flinke trip over smalle paden naar de cascade. Iedereen genoot van de prachtige natuur. Op die dag viel de eerste regen na
dagen van zonneschijn. De trein bracht ons weer terug naar Corte. Wij verlieten Corte en reden over een prachtige weg door de bergen met vele bochten en soms lange afdalingen. Boven in de bergen was het erg mistig en daardoor was het goed opletten. Iedereen kwam behouden in Porticcio aan. De volgende dag namen wij de veerboot naar Ajaccio, de geboortestad van Napoleon. Een stad met veel bloeiende bomen en struiken. Oleanders in allerlei kleuren en Bougainville. Een prachtige stad met historie. Volgens programma gingen met de bus door de bergen naar Porto. Een uitstekend rijdende chauffeur, die goed kon vertellen en zelfs zingen, bracht ons veilig over de smalle wegen met de vele haarspeldbochten naar onze bestemming. De diepe afgronden langs de weg waren voor velen in de bus niet zo prettig en in de bus werd op sommige momenten dan ook meer gebeden dan in een kerk. Na een heerlijke warme lunch maakten wij met een boot een tocht langs de rode rotsen.
Een prachtig stukje natuur. Rood gekleurde rotsen in allerlei formaties werden door velen van ons op de foto vastgelegd. Een dag om niet te vergeten. Van Porticcio naar de Almeto Plage de camping Ras l’Bol, een camping nabij het strand. Er werd gezwommen en gezonnebaad. Ook maakten wij een ritje naar Sartene, een oude stad. Leuk om die te bezoeken. Al die steden hebben een rijke geschiedenis. Van Almeto Plage naar Bonifacio weer een prachtige rit met heel veel te zien. Op de camping Pian del Fosse hadden wij de eerste twee dagen vrij te besteden. Het beddengoed werd gelucht, de caravan en auto op orde gebracht, kortom iedereen genoot van de rust. Van een gezellige barbecue werd genoten, gelardeerd met het zingen van oude schoolliedjes.
De coördinatoren regelden een boottocht langs de witte krijtrotsen bij Bonifacio. De stad ligt op 60 m boven de zeespiegel, op die rotsen, een zeer 12
bijzonder spectaculair gezicht. In de rotsen zijn door de inwerking van het zeewater allerlei vormen en kloven uitgehold. Er werden weer veel foto’s gemaakt.
Ook maakten wij een ritje met een Petit Train naar de oude vestingstad met zijn citadel. Wij deden heel veel indrukken op. Op de Pinksterdag stonden wij tijdens een kerkdienst stil bij de uitstorting van de Heilige Geest. De volgende camping was Arinella Bianca, een prachtig gelegen camping aan de kust. Langs de wegen staan prachtige planten, bloemen, vooral oleanders. Enkelen bezochten de oude stad Aleria en het bergmassief Bavella. De familie Kosters moest door familieomstandigheden afhaken en vertrok naar Nederland. Na deze camping op naar San Diama in Biguglia, de mooiste camping van Corsica, aan het strand gelegen. Er werd veel gezwommen en geluierd in het fijne zand.
13
’s Avonds een wedstrijd touwtrekken, touwtjes springen etc. een sportieve afsluiting van de dag. De bestelde autobus stond om negen uur voor ons klaar en bracht ons naar Bastia voor een bezoek aan deze oude stad met zijn prachtige oude gebouwen en kerken. De Corsicaanse chauffeur was een goedlachse man. Hij praatte de hele weg, bijna niemand verstond er iets van. Op de zondag, vaderdag, hadden wij een gezamenlijk ontbijt. De mannen kregen allemaal een papieren rode roos op de borst. De lekkere broodjes, het eitje, de jus d’orange gingen erin als koek. In de kerkdienst ging Siem de Weerd voor en ’s avonds zongen wij uit JdH met Rinkje de Boer aan de keyboard. Wij konden terugzien op een fijn, gezegend weekend. Op maandag maakten wij een prachtige busreis over Cape Corse. Een geweldige rit langs de kust met prachtige uitzichten. Er werden weer veel foto’s gemaakt. De volgende dag, onze laatste, op het eiland Corsica was een vrije dag en ’s avonds hebben we met z’n allen heerlijke pannenkoeken gebakken. Aan het eind van de avond werd als afsluiting van ons verblijf een gedeelte uit de Bijbel en een gedicht gelezen.
Op woensdag naar de ferry en wachten.. wachten.. op de inscheping, De auto’s werden weer op de boot van de caravan gescheiden geparkeerd. De overtocht naar Livorno was weer prachtig met een vlakke zee en volop zon. Na ontscheping weer naar de camping te Livorno. Via de camping Gabargna naar de camping Sursee, alwaar wij het weekend stonden. Het was gelijk wennen aan de lagere temperaturen en het ontbreken van de zon. Op zondag naar de Reformierte Kirche, alwaar wij uitgenodigd waren deel te nemen aan het Heilig Avondmaal. Ook was er een doopdienst. Na het dopen hebben wij als groep lied 132 de verzen 1, 5 en 6 voor de gemeente gezongen. Wij konden terugzien op een fijne zondag. Op de 27e juni een reisdag naar Pfalzfeld, naar de camping Schinderhannes. Hier hadden wij ’s avonds een uitstekend verzorgd diner en tussen de gangen door werd deze prachtige vakantiereis met ons doorgenomen door Piet Boersma.
14
Het hoogtepunt van de avond was het uitreiken van een hoge onderscheiding aan de beide coördinatoren van de reis. Zij werden met een ridderslag bevorderd in de orde van de Nederlandse Leeuw met de strepen van de CCC. Uitdrukkelijk werd ook vermeld dat deze eer ook afstraalt op hun dames. De volgende dag vertrokken wij allemaal naar onze woonplaats. Onze dank gaat uit naar onze coördinatoren Ben en Thea Borst, Klaas en Janny Kreuze. Boven alles gaat onze dank uit naar onze Hemelse Vader die ons spaarde en bewaarde. In de vakantie hebben wij de drie jarigen t.w. Alie Jansen, Ietje van der Veen en Piet Boersma uit volle borst toegezongen. Op 13 oktober j.l hadden wij onze reünie te Putten waar in een gezellig samenzijn de herinneringen werden opgehaald, de foto’s van elkaar bekeken etc. Wij waren allemaal erg dankbaar deelgenomen te hebben aan een bijzondere vakantiereis met veel zon en heel weinig regen.
REISVERSLAG CCC-reis Oostenrijk mei/juni 2011. door Arie Redelijkheid. Coördinatoren: Henk en Marry Gebben Derk en Elly Huitsing
De camping is schitterend en lijkt wel op een park, zo ruim en mooi. Het regent wel en daar zullen we de komende drie weken aan moeten wennen.
Onze reis begint officieel op woensdag 25 mei op de camping Mainblick in Schwarzach am Main in Duitsland. Deze camping is onze startplaats, waar we verzamelen.
Vrijdag 27 mei. Het regent, maar iedereen vermaakt zich binnen of buiten de caravan. Ook wordt het plaatsje Lofer verkend.
Maandag 23 mei 2011 zijn onze coördinatoren al aanwezig om onze aankomst voor te bereiden. Dinsdag 24 mei arriveren tien equipes en woensdag 25 mei volgen er nog vijf. Met 17 equipes zijn we compleet; op het laatste moment moesten er 4 om verschillende redenen helaas afhaken.
Zaterdag 28 mei. Het regent vandaag hard. We verkennen de omgeving met een autotocht. Tegen de avond is er een pannenkoekenfestijn. We houden een wedstrijd wie de gebakken pannenkoek het hoogst kan opwerpen en toch een eetbare koek overhoudt. Theo is de winnaar.
Woensdag 25 mei. ’s Avonds is de ‘aftrap’ van deze reis. We worden verwelkomd met een vorstelijk welkomstdiner. Henk vraagt in gebed om Gods dragende en sparende hand voor deze reis. Ook geeft hij informatie over de reis van donderdag naar camping Grubhof in Sankt Martin bei Lofer in Oostenrijk, waar we negen nachten hopen te verblijven. Donderdag 26 mei. De reis naar Lofer verloopt goed. Het koppel Euwe en Selien heeft vertraging als gevolg van een lekke caravanband, maar arriveren ook heelhuids op de camping. 15
Zondag 29 mei. De dag begint droog. Om 9.30 uur zijn we gezamenlijk in de kerk van Lofer. Samen met 5 Oostenrijkse gemeenteleden is er een Nederlands-Duitstalige dienst. De liturgie is samengesteld door Derk en de plaatselijk dominee. De schriftlezing uit Johannes 21: 1 t/m 14 en de liederen zijn in het Nederlands. Derk vertaalt een deel van de preek. Vandaag is Derk ook jarig. Hij trakteert ons op heerlijke gevulde koeken en wat vocht dat in een klein glaasje moet. Dat is hem aangeboden door Henk Gebben vergezeld van een kleine toespraak.
Maandag 30 mei. Om 10.00 uur stappen we in de bus voor een prachtige tocht richting Salzburg met in Sankt Wolfgang een stop met koffie met appelgebak. ’s Middags bekijken we de stad Salzburg. Om 17.30 uur gaan we op weg naar de burcht. Als we met de lift boven komen, hebben we een prachtig uitzicht. Boven op het terras gebruiken we een heerlijk diner.
en het maken van een autotocht over de Rossfeld Panorama Strasse. We zijn er geweest, maar helaas hebben we maar heel weinig gezien van de prachtige uitzichten, die er bij helder weer kunnen zijn. Wij hadden de pech dat alles in een dik wolkendek was gehuld. Om 18.30 uur eten we gezellig samen in het restaurant van de camping. Donderdag 2 juni. Vandaag is het Hemelvaartsdag. Om 10 uur verzamelen we in het voormalige restaurant van de camping. Elly verzorgt een mooie en duidelijke meditatie. We lezen Mattheus 17 : 19 en Handelingen 1 : 12 en zingen bekende liederen. Het was een goed uur. Na dit uur van overdenking, praten we na en drinken we met z’n allen binnen koffie, omdat het buiten regent.
Als we dan nog 135 traptreden opklimmen wacht ons een prachtig concert. Na deze geslaagde dag arriveren we rond 23.15 uur weer op de camping. Dinsdag 31 mei. De dag begint voor de meesten wat later, maar dan wordt er spontaan op grote schaal de was gedroogd en worden de bedden gelucht. ’s Middags komt er noodweer aan, wat wordt aangekondigd met aanhoudend luiden van de kerkklok. Iedereen ruimt alles op, extra haringen gaan de grond in en de luifels worden afgespannen. Gelukkig loopt het goed af. Woensdag 1 juni. Doel van deze dag is een bezoek aan het Kehlsteinhaus 16
Vrijdag 3 juni. Deze dag begint rustig en laat. Er wordt gepoetst, gelucht en gewassen. De centrifuge van Theo maakt vandaag weer overuren. Henk informeert ons over de reis van morgen naar de camping Reiter in Greifenburg. De luikjes sluiten vanavond vroeg. Zaterdag 4 juni. We vertrekken vandaag met veel zon en een goed humeur. We rijden een prachtige route met veel bochten en klimwerk. Honderden motoren passeren ons. De camping is klein maar goed. Omdat het pijpenstelen regent, eten wel met z’n allen in het restaurant van de camping.
Zondag 5 juni. De zon schijnt. Buiten worden er banken neergezet om zo een kerkdienst in de buitenlucht te kunnen houden. Naast de CCC-ers zijn er ook veel mensen van de evangelische gemeente uit Greifenburg. De dominee preekt uit Johannes 6 en begeleidt de zang met zijn schuiftrombone. Een prachtige en hartverwarmende dienst. Tijdens de koffie trakteert Riny voor haar verjaardag en krijgt zij van Dirk een goedgevulde beautycase aangeboden. Daarna gaat het weer regenen. Donderdag 9 juni. Een dag met regen en af en toe de zon. Iedereen doet, waar hij zin in heeft.
Maandag 6 juni. Een dag waarop van alles wordt gedaan in en buiten de caravan, zoals poetsen, boodschappen doen en zelfs schoenen kopen. Dinsdag 7 juni. Vandaag maken we een autotocht richting Lienz-Leisach over de Pustertalerhohenstrasse en drinken onderweg koffie met iets lekkers. In de auto eten we ons brood op, want buiten is het daar net iets te nat voor. We vervolgen onze rit over de Karnische Dolomitenstrasse. Een prachtige autorit. We dineren gezellig in Oberdrauberg. Woensdag 8 juni. Ieder vermaakt zich op zijn eigen wijze. ‘s Avonds genieten we van een door de campingeigenaar klaargemaakte barbecue. Omdat het regent, doen we dat binnen. Rond 21.00 uur komen twee in Oostenrijkse klederdracht geklede muzikanten de dakpannen van het huis blazen. Geweldig. 17
Vrijdag 10 juni. Onder zonneschijn stappen we om 8 uur in de bus voor een toer door de Dolomieten. Een prachtige dag. Jammer dat de bergtoppen in de wolken blijven en later speelt de regen ons parten. We nemen 1000 bochten,13 tunnels, 6 bergpassen rond de 2000 meter en rijden 320 km. ’s Avonds eten we opnieuw heerlijk in het restaurant van de camping. Zaterdag 11 juni. Na een regenachtige nacht ontwaken we. Het wordt voor een groep dames een hele taak om een viergangen familiediner te organiseren. Dus volop drukte op de camping. Wat links en rechts is klaargemaakt, wordt ’s avonds gezellig opgegeten onder de overdekte veranda van de camping. De campingeigenaar verzorgt het drinken. Een gezellige dag die weer voor 100% geslaagd is.
Zondag 12 juni. Eerste Pinksterdag. De regen klettert op het dak van de caravan. Onze kerkdienst houden we in het gemeentehuis van Greifenburg. We luisteren naar een opgenomen kerkdienst uit de Jozefkerk in Assen waarin Ds. Koopmans voorgaat. Hij preekt uit Johannes 10 : 1 t/m 15. Het was een goed uur. De rest van de zondag vermaakt iedereen zichzelf. Maandag 13 juni. Tweede Pinksterdag. Na het gezamenlijk koffie drinken gaat ieder zijns weegs.
Zij bieden de coördinatoren als dank een zelfgemaakte caravan met inhoud aan. Henk gaat ons voor in gebed en dankt onze grote God voor Zijn zorg en bewarende hand deze reis. We zijn gespaard gebleven voor ziekte, ongevallen en oproepen om naar huis te komen. Donderdag 16 juni. ’s Morgens rond half zes komt er leven in de brouwerij. Om 6.00 uur geeft de eerste vol gas op weg naar huis. Iedereen arriveert gelukkig gezond weer thuis. Wij bedanken onze coördinatoren Henk en Marry Gebben en Derk en Elly Huitsing voor al hun goede zorgen en grote inzet voor deze prettig georganiseerde en zeer geslaagde reis naar Oostenrijk.
Dinsdag 14 juni. We hebben de hele dag zon. Na de koffie, gaan velen een bezoek brengen aan de stad Spittal en melden zich om 18.00 uur in Milsat bij de aanlegsteiger van de rondvaartboot. Op deze boot gebruiken we een heerlijk buffet en zien een prachtige zonsondergang. Opnieuw een fijne dag om dankbaar voor te zijn. Woensdag 15 juni De laatste dag van deze reis met elkaar. Het weer is mooi. Dat is prettig bij alle voorbereidingen voor de terugreis. De families Liebeek en Van der Weijde zorgen voor een gezellige afscheidsavond met een heerlijk diner op een gezelllige locatie in Greifenburg. 18
KAMPVERSLAG fietskamp, Oudleusen, augustus 2011 door Klaske en Piet van der Wal. Doel: De Sallandse Fietsvierdaagse. Coördinatoren: Jan de Romph en Kees Westland. Aantal deelnemers: 14. Janna SmitVlietstra moet helaas haar deelname afzeggen. Verdrietig dat mevrouw van Heuveln en familie Zijderhand zich moesten afmelden. Maandag verzamelen de laatsten zich op de mooie camping 'de Spokke-Riete' in Oudleusen, waar we ontvangen worden met een kopje koffie of thee met een koek. 's Avonds bij het welkomstdiner in restaurant Mansier opent Jan ons kamp met het lezen van een gedeelte uit Jeremia 17 en een dagboek gedeelte. Hij vraagt een zegen voor de komende dagen. Deze eerste week zijn er na eigen besteding ook gezamenlijke activiteiten. Dinsdag kerk in Vilsteren bezichtigd en koffie gedronken in Dalfsen.
19
Woensdag spelen we 'Boerengolf' in Stegeren (daarbij moeten we echt uitkijken voor koeienvlaaien) en worden we getrakteerd op een flinke regenbui. Om 18.00 uur hebben we een BBQ, zelfs met patat erbij en dat alles onder het dak van de camping. Donderdag krijgen we een rondleiding in de 'korenmolen' van Vilsteren en nemen een kijkje bij het schilderij de 'Nachtwacht'. Vrijdag gaat het op de fiets naar Heino, waar we het kasteel 'Nijenhuis' met museum bekijken. Zaterdag is het 'visdag'. We doen inkopen voor het weekend en dan gaat het gebeuren. Er wordt vis gebakken naar 'Jochems-menu'. Dit valt bij iedereen zeer in de smaak. Zondag gaan we met elkaar naar de PKN-gemeente in Oudleusen om daarna op de camping samen koffie met … te drinken. 's Avonds kan men nog naar een dienst in Ommen. De komende week gaat het echt gebeuren. Er moet gefietst worden. De bedoeling is om maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag een route te fietsen met de woensdag als 'rustdag'. Echt professioneel. Maandag begint met regen en Jan besluit van fietsen af te zien en dan een spelmiddag te houden. Dat is ook gezellig.
Dinsdag is het redelijk fietsweer en fietsen we de 'westelijke route'. Deels beschut en deels door het open veld. Er staat een vrij harde wind en dat wordt trappen op de polderdijk. Woensdag is de 'zuidelijke route' aan de beurt. We fietsen door een heel mooie omgeving met o.a. de 'Lemelerberg' als col van de zoveelste categorie. Het ijs was er lekker! 's Avonds met elkaar 'gechineesd' in de recreatieruimte van de camping.
Bij windkracht 5 uit de wind in de zon.
Donderdag is het weer goed en nemen we de 'oostelijke route'. Ook weer een mooie route met hier en daar modderige stukjes in de fietspaden. De caravan van Jochem en Annie staat er feestelijk bij, omdat het Jochems verjaardag is. Vrijdag is dan al weer de laatste dag. Dit hebben we geweten. Nauwelijks gestart of het begint heel langzaam te regenen en het groeit uit tot een fikse bui van ongeveer twee uur. Maar wordt er gezegd (Klaske): “Om twaalf uur is het droog.” En dat klopt wel ongeveer. Na de controle in Zwolle is het bijna droog en drogen 20
onze natte kleren weer op. Zo eindigt de 'Zwolle-route' toch nog positief. We nemen onze prijs in ontvangst en genieten van een kop koffie met appelgebak. 's Avonds vieren we Jochems verjaardag in de recreatiezaal. Heel gezellig. Zaterdag is om zelf te besteden en ons klaar te maken voor het 'Afscheidsdiner'. Ook deze keer is alles weer in de puntjes verzorgd en wordt het een heel gezellige avond met allerlei leuke bijdragen. Natuurlijk is er de hele week ook 'jeu de boules' gespeeld. Jan komt als winnaar uit de bus. Ook aan deze avond komt een eind. De coördinatoren worden bedankt voor hun perfecte organisatie en leiding. Blij en dankbaar zijn we dat deze weken zonder ongelukken en pech zijn verlopen. Kees leest als slot Psalm 141 en sluit ons kamp af met dankgebed. Zondag gaan we nog samen naar een dienst in de kerk van de Nederlands Gereformeerde Gemeente van Dalfsen. Na de dienst koffie met ... in de recreatiezaal. We besluiten dan om dezelfde avond in deze zaal de 'restjes' op te maken. Jan, Corrie, Kees en Ineke nogmaals hartelijk bedankt. Het motto voor maandag is: afscheid nemen, inpakken en wegwezen.
KAMPVERSLAG CCC-najaarskamp 2011 op Lauwersoog door Marty Alkema. Toen het programmaboekje bij ons binnen kwam kregen we er al echt zin in. Lauwersoog was dit keer uitgekozen, een mooie camping aan het Lauwersmeer. Toen we de 13e aankwamen werden we hartelijk ontvangen door de commissie, ook kregen we een mooi welkomstgeschenk: een doosje onderzettertjes met Groningse gezichten en ook het volkslied. Nu zoiets komt wel van pas bij onze CCC, daar wordt nog wel eens een glaasje geschonken en gedronken. We hebben die dag meteen kennis gemaakt met de zeer harde wind, die nog wel vaker heeft gewaaid deze weken. Het kostte moeite om de voortent aan de caravan te maken. Maar nadat de wind en regen minder werden kregen we prachtig weer. We hadden een fietsroute in de informatietas zitten en velen hebben die gefietst.
21
Zo konden we dit prachtige natuurgebied rond het Lauwersmeer met z’n vele soorten vogels, wilde Konikpaarden en Schotse Hooglanders verkennen. Zaterdagavond werd het kamp officieel geopend door onze nieuwe voorzitter Leen van der Weijde en werd de verdere leiding aan de commissie overgedragen. Zij zongen met elkaar een lied en wij zongen het refrein van het CCC-jublileum-lied. Daarna werden we welkom geheten in de gemeente De Marne door de burgemeester. De campingeigenaar, Jelle Bos blijkt zeer all round te zijn. Hij is niet alleen eigenaar van de camping, maar ook restaurant Het Booze Wijf en het schip de Silverwind zijn van hem. Hij vertelt ons hoe het restaurant aan z’n naam is gekomen. In vroeger tijden, toen de Lauwerszee nog bestond kon het op dat punt nog wel eens spoken en is daar menig zeeman omgekomen. Ook hij wenst ons een goede tijd toe. Hierna kwam nog een verrassing. De commissie stelde zich op een ludieke manier voor. Daar hebben we allen van genoten. De zondagmorgen dienst werd verzorgd door ds. A. Huiting uit Utrecht, de collecte was voor Dorcas. De avondzangdienst stond onder leiding van ds. Scholtens uit Muntendam, met medewerking van een accordeon- en gitaargroep uit Vroomshoop. We zongen met elkaar
bekende en onbekende liederen uit de bundel van Joh. de Heer. Maandag waren er 2 excursies naar Pieterburen. In de gotische Petruskerk, die in het dorp staat en stamt uit de 15e eeuw, werden we ontvangen met koffie en een kort orgelconcert op het Leichel-orgel. De gids vertelde ons heel veel over het sfeervolle interieur met het prachtige houtsnijwerk en de bijzondere rouwborden. Hierna gingen we naar de zeehondencrèche van Lenie ’t Hart. Zij begon daar in 1972 een kleine opvang in haar achtertuin. Dit is uitgegroeid tot een echt zeehondenziekenhuis. We kregen eerst een interessante informatieve film te zien over hoe het begon en nu is. Daarna konden we, zo lang we maar wilden, rondkijken bij de quarantaine ruimtes en de verschillende bassins. Omdat er veel aanmeldingen binnen waren gekomen voor de excursie naar Schiermonnikoog, had de commissie een 2e boottocht geregeld en de 1e was op maandag gepland. Velen gingen die morgen scheep in de haven van Het Booze Wijf.
Het is een geweldige dag geweest. Wat hadden ze mooi weer! En terwijl de meesten dachten: waren we maar op woensdag ingedeeld, want dan voorspellen ze mooi weer. Ik vertel op de woensdag wel over die dag, want toen gingen wij. 22
's Avonds was er de coördinatorenvergadering. Dinsdagmorgen ging een groep naar het Openluchtmuseum ‘Het Hoogeland’, daar zijn wij niet geweest maar ik hoorde dat het erg interessant was, echt hoe men hier vroeger heeft gewoond en geleefd. Wij zijn met een groep naar het atelier van Henk Helmantel geweest. We werden daar hartelijk ontvangen door mevrouw Helmantel met koffie en koek. Ze vertelde ons dat het Weem waarin we ons bevonden, de voormalige pastorie-boerderij is. Deze is deels uit de 13e eeuw. Henk Helmantel heeft hem grotendeels in de oude stijl herbouwd. Hierna kunnen we de geëxposeerde werken bekijken. Niet alles was van Helmantel, er waren ook werken van andere kunstenaars. We vonden dat wel jammer, maar het was uiteindelijk zoals aangekondigd een expositie met als titel: 'Oogst'. In de winkel waren nog mooie kaarten, kalenders en boeken van Henk Helmantel te koop. ‘s Middags ging er een groep naar Van Kammen Tenten in Oosternijkerk. We werden ontvangen met koffie en oranjekoek. De heer Van Kammen vertelde ons hoe dit familiebedrijf is ontstaan. Daarna werd er een film vertoond waarop we konden zien hoe ´onze´ tent in Lauwersoog was opgezet. Wat een materieel en mankracht komen daaraan te pas. We werden daarna in de verschillende loodsen rondgeleid. We zagen hoe de schotten, doeken en zeilen gewassen, gedroogd en eventueel gerepareerd werden.
De middag werd afgesloten met nog een film over het bedrijf, en een drankje en een hapje. ’s Avonds hadden we het Christelijk Mannenkoor ´Laudate Dominum' uit Zuidhorn. Ze hadden een zeer gevarieerd programma. Eén van de koorleden bleek zelfs een zingende zaag te kunnen bespelen. Eén en ander werd aan elkaar gepraat door Joke en Anne Medema, die o.a. een prachtig gedicht voorlas van Hans Werkman. Woensdag 2e excursie naar Schiermonnikoog. Wij vertrokken met wind en wat motregen.
Toch konden we de zeehonden mooi zien liggen op de zandplaten, maar toen we dichterbij kwamen schoven ze allemaal het water in. Aan boord kregen we koffie met heerlijke appeltaart. Eenmaal aan wal stonden de bussen klaar om ons naar het dorp te brengen. 23
Daar werden we afgezet en moesten om 14.45 weer present zijn. Het weer bleef druilerig. Toch hebben velen gewandeld in het mooie duingebied. Ook was het informatiecentrum van natuurmonumenten heel interessant. We kwamen nog tijd te kort. We werden toen nog rondgereden in de bussen. Zo kregen we een goede indruk van het eiland. Eenmaal weer aan boord konden we wat drinken en ondertussen werd de maaltijd klaargezet. Het was een heerlijk buffet. Maar…eenmaal door de sluizen en net weer op het meer, bleek de keerkoppeling stuk te zijn. We moesten terug naar de haven, daar werd het snel opgelost en konden we onze tocht over het meer vervolgen. Echt mooi, om zo vanaf het water het natuurgebied te zien, weer heel anders dan fietsend. Donderdag waren er weer de excursies naar ´Het Hoogeland´ en atelier Henk Helmantel en naar Van Kammen Tenten. ’s Avonds kwam er iemand van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij. Die iemand bleek niemand minder te zijn dan de ons wel bekende Jelle Bos. Hij heeft meer dan 10 jaar als vrijwilliger daarbij dienst gedaan. Hij vertelde dat bij de KNRM alleen vrijwilligers werken, ze krijgen geen subsidie. Ze worden vaak gesponsord door grote bedrijven en krijgen donaties. De heer Bos is inmiddels gestopt met dit werk, maar hij heeft vele mooie, maar ook tragische en spannende ervaringen met ons gedeeld. We waren allemaal zeer onder de indruk van dit toch meestal gevaarlijke
werk, want vooral met storm en hoge golven trekken zij er op uit. Na de pauze liet de heer Oldenburg ons foto’s en filmpjes zien waarop we de verschillende reddingsboten in actie konden zien en ook hoe ze getest worden voordat ze zeewaardig zijn. De heer Oldenburg is modelbouwer van allerlei schepen, maar maakt ze ook graag van de reddingsboten. Vrijdag de dagtocht naar Groningen. We vertrokken vanaf de camping met de bus naar de ´stad´. Daar aangekomen hebben we eerst een rondvaart (met een kopje koffie) gemaakt, daarna een stadswandeling met of zonder gids. Zo hebben we de historische en nostalgische plekken kunnen bewonderen. Het weer was geweldig. We waren tegen 16.00 uur weer op de camping. Die avond hadden we een optreden van het ´Cecilia Quintet´. Vijf dames uit het Westerkwartier gekleed in prachtige middeleeuwse kostuums, hebben ons een mooie avond bezorgd. St. Cecilia was in de middeleeuwen de beschermheilige van de troubadours. De dames brachten op een verrassende manier oude en bekende liedjes ten gehore. Ook showden ze ons de eigen gemaakte kleding, vervaardigd van gordijnen en vitrage, gekregen van de buurvrouw of van die tante enz. Het grote applaus was dan ook welverdiend. De ledenvergadering is altijd op zaterdagmorgen. Deze verliep vlot voor het eerst onder voorzitterschap van Leen van der Weijde. De commissie ´Lauwersoog´ werd op een gezellige manier bedankt voor het vele werk dat door hen is 24
verricht. Er gaat immers niets boven Groningen! De vlag en estafettekoker werden weer doorgegeven aan de voorzitter van het komende voorjaarskamp in Maurik, de heer Cors van der Knijff, die z´n kamp `fris en fruitig` heeft gepromoot. Het koor zong als afsluiting het Jubileumlied. ´s Middags werden de reizen gepresenteerd en konden meerderen zich nog voor een reis inschrijven. Zaterdagavond dineren we altijd heel gezellig met elkaar. Dit keer hadden we een heerlijk koud/warm buffet in ´De Babbelaar´ van Het Booze Wijf. Dan komen we alweer aan de laatste dag, de zondag, waarin ds. Oosterhuis uit Winsum ons voorging. De collecte was bestemd voor ´Het Pand´ in Groningen van de IZB. ´s Avonds hadden we een zang- en meditatiedienst getiteld:´Twaalf klokslagen´ met medewerking van een familiemuziekgroep. Steeds hoorden we een klokslag en het aantal klokslagen correspondeerde met bijbelteksten waarin een zelfde aantal voorkwam. We vonden het allemaal heel mooi. Het koor, dat weer meerdere keren in de afgelopen weken had geoefend onder leiding van Joke den Boer, zong nog 2 liederen. Hierna sloot de voorzitter de avond en ook het kamp af. We zongen elkaar het mooie lied: ´Ga nu heen in vrede´ toe. Maandagmorgen gingen de meeste CCC-ers weer naar huis.
PERIKEL Herinneringen door Aartje Kruijning – Teeuwissen met dank aan Ton Hendriksen. Het is al weer 10 jaar geleden dat we als CCC op de camping stonden in Helden, Noord Brabant. Beter bekend als ons najaarskamp 2001 in de Heldense bossen. Eigenlijk zijn we er twee keer geweest. In 2001 en in 2006. Mijn herinnering gaat 10 jaar terug, want in 2006 was het gezien de operaties van mijn echtgenoot Lambert, niet mogelijk om aanwezig te zijn. Natuurlijk vonden en vinden wij dat nog steeds heel jammer. We denken met plezier terug aan onze CCCkampen die we vanaf het eerste kamp hebben meebeleefd. De ontmoetingen op de kampen waren onze lust en leven. Onze vriendschappen konden we in die tiendaagse weer op peil brengen. Grappig is wel als je het verslag van de toenmalige secretaris Peter Elting leest dat hij de 178 aanwezige equipes wat aan de lage kant vindt. Hij geeft twee redenen: 1. Een aantal reizen eindigt vlak voor het begin van het kamp. 2. Sommigen hebben de afstand van huis naar Helden wat ver gevonden. Aldus de toenmalige secretaris. De zondagse preek van Dr. van de Bank zullen we nooit vergeten. Een goede preek, wel even onderbroken toen de predikant zei: ‘’en het 25
gebeurde…..hier gebeurt ook wat…..!! en weer verder preekte. Lambert en ik hadden het geluk, opzij van de lessenaar zittend, te zien wat er gebeurde. U kunt het geloven of niet, maar het is de waarheid. De broek van Dr. Van de Bank zakte naar beneden …… en met een snelle duik kon hij de broek omhoog trekken en snel de toga er weer overheen doen. Het gebeurde …en hier gebeurt ook iets… zo ging dat. Een onvergetelijk moment tijdens een onvergetelijke preek. We hebben het weleens verteld maar het klinkt zo ongelofelijk!! Dat begrijpen wij volkomen. Maar het gebeurde op het najaarskamp 2001 op camping De Heldense bossen. Echt waar!! Verder was het een heerlijk kamp maar ook een prachtige omgeving waar vele fietstochtjes zijn gemaakt. Lambert ontdekte de praktische knooppuntenroutes. Dit was bij ons nog niet in gebruik. Ook ik heb wel gefietst in die streek maar minder dan mijn man. Daar is ook nooit verandering in gekomen. Op zekere dag zijn we samen naar de Maas gefietst. Naar de sluizen van Belfeld. Daar kon je goed zien dat de Maas toch wel een felle kikker is. Bij het restaurantje tegenover Steyl vertelden ze dat in de winter
alle meubels naar de zolder moesten. Zo hoog stond het water van de Maas dan. Het restaurant was dan ook gesloten. Die middag stonden we bij de sluizen van Belfeld te kijken. Een prachtig groot schip ging er door. Iedere keer weer een fase lager. De vrouw zat achter het stuurwiel en de schipper kwam even met ons praten voor het schip (zoveel meters lager) werd geschut. En wat vraagt de jonge schipper? “Bent u hier met vakantie?” Wij antwoorden “Ja”. “Bent u in Helden?” vraagt hij verder. Ons antwoord is “Ja..Hoezo?” “Nou,” gaf hij als antwoord :”Mijn ouders zijn ook lid van de CCC en zijn ook op het kamp”. Wij wilden weten wie zijn ouders waren. “Dat zijn Annie en Huib Versluis. En ik kan zien dat jullie er ook bij horen.” Wat moeten we verbaasd hebben gekeken, terwijl het schip steeds dieper zakte in de sluis. “Groet ze van ons, en feliciteer mijn schoonvader, die is vandaag jarig”. Dat was het laatste wat hij ons kon toeroepen. Bij thuiskomst hebben we de groeten en felicitaties overgebracht en heerlijk koffie met appeltaart genuttigd. Leuke belevenissen zijn dat. Ook voor Huib en Annie. Huib is inmiddels overleden. In Helden was nog iets aparts. CCC-vrienden waren weggeweest naar Steyl aan de Maas en vertelden dat ze naar de Roze zusters (nonnen) waren geweest. Ze wonen 26
in een klooster in Steyl, aldus de tamtam. “Net wat voor jullie”, werd er nog bij gezegd. De volgende ochtend zijn we naar Steyl gegaan op zoek naar het klooster van de Roze zusters. Bij verschillende kloosters gevraagd en zij hebben ons op weg geholpen en zo kwamen we bij het bewuste klooster.
Eerst aangebeld. We werden hartelijk ontvangen bij moeder overste. Na een gesprekje wees zij ons hoe we bij de kapel konden komen van waaruit wij de biddende nonnen konden zien. Nee, we mochten niet in de kerk komen. Niemand mag daar komen, alleen Roze zusters en de katholieke hoogwaardigheidsbekleders. Toen we dan eindelijk in de zijkapel stonden zagen wij een beeld geknield voor het altaar. Tenminste zo leek het. Een Roze non lag zó stil in gebed voor het altaar dat het precies een pop leek. Eindelijk zagen we een vinger bewegen en later ook een voet. Het was toch echt een mens. Ze lag op haar knieen, vol overgave, voor het altaar.
De nonnen werden ziek, want ook de verwarming stond in het water. Nu was alles weer hersteld en bij het oude. Ook zijn er nog steeds nonnen die 'het eeuwig durend gebed' in stand houden. Dag en nacht!
En…het was muis-stil. Soms een kuchje van de nonnen die in de banken zaten. Ook in gebed.
We zijn er nooit meer terug geweest, maar dit jaar vroeg onze dochter of ik nog een wens had, voor ons 'dagtochtje' dat we enkele keren per jaar ondernemen. Ja…ik wil wel graag nog een keer naar de Roze nonnen in Steyl. Maar het is een eind weg! Voor jonge meiden is het een peulenschil. Maar het was wel 2½ uur rijden (plus 1 keer pauze onderweg).
We waren diep onder de indruk. Dat dit nog bestaat!! Het is ook een indrukwekkend verhaal. Alle uren van de dag en nacht is er aanbidding. De nonnen worden wel afgewisseld, maar het gebed gaat dag en nacht door. Gebed voor u en mij, voor de hele wereld. En dat is al sedert de stichting in 1914 in Steyl en in 20 kloosters over de hele wereld. In die bijna 100 jaar is het één keer onderbroken, toen enkele jaren geleden de Maas een te hoge waterstand had. Toen moesten ze van de burgemeester weg, want het water van Maas was zo hoog dat ook het klooster last van het water kreeg. 27
In die tien jaar is er niets, maar dan ook niets veranderd. Nog liggen er dagelijks nonnen in Roze habijt geknield en in gebed voor het altaar. Biddend voor de wereld, voor u en mij. Ongelofelijk. Ook Evelien was diep onder de indruk. Oude CCC-vrienden zeiden dat is net wat voor jullie! En dat is echt waar. Zo iets kun je toch onmogelijk vergeten! Ik tenminste niet.
TECH-KNOW SERVICE Technische wetenswaardigheden door Piet den Hertog en Leen Schilperoord. Introductie. Degenen die op de ledenvergadering op het najaarskamp in Lauwersoog zijn geweest hebben het verzoek van Arie Oskam gehoord of iemand een technische rubriek in de Wegwijzer wil gaan verzorgen. Daar heb ik mij (Piet) aan het eind van de vergadering voor aangemeld bij Arie en zodoende leest u hier de eerste bijdrage. Maar ik doe het niet alleen: ik heb Leen Schilperoord bereid gevonden deze rubriek samen te gaan doen zodat u vanaf deze eerste bijdrage onze beide namen zult zien staan. Waar gaan we over schrijven? Als we ons eigen métier gaan volgen kunnen we het gaan hebben over b.v. hoe een viertakt- en een tweetakt-motor werkt, hoe een koppeling in de auto werkt (wat gebeurt er nu precies als het pedaal wordt ingetrapt), het verschil in werking tussen een diesel- en een benzinemotor, waarom een oplooprem van de caravan wel remt bij het vooruit rijden en niet bij het achteruit rijden, hoe rijd ik zo economisch mogelijk met het oog op versnellings- en vertragingskrachten enz. enz. Kortom, wetenswaardigheden die voor een groot aantal van ons, CCCleden, reuze interessant zullen zijn, MAAR,…. 28
het lijkt ons wel zo nuttig om een uitleg te geven over technische zaken waar u als CCC-leden wat meer over zouden willen weten. Daarom beginnen we deze rubriek niet alleen met de eerste werkelijke bijdrage (winterberging) maar tevens met een oproep: Als u, man of vrouw, met een vraag zit over een bepaald technisch onderwerp waar u wat meer details van wilt weten, stuur ons een e-mail zodat we ook wat diversiteit in onze onderwerpen zullen krijgen; wij op onze beurt zullen alles uit de kast trekken om u het juiste antwoord of juiste uitleg te geven; als het eventueel ons dan ‘boven de pet’ gaat, zullen we het ook eerlijk bekennen. Onze e-mailadressen waar u uw bijdrage naar toe kunt sturen vindt u hieronder. Voordat we de eerste echte bijdrage gaan weergeven, eerst een uitleg over de naam van deze rubriek ‘Tech-Know-Service’ voor degene die het engels niet zo goed beheersen: ‘Tech’ staat voor techniek. ‘Know’ staat voor kennen, weten. ‘Service’ staat voor (be)dienen, overdragen aan. Dus Tech-Know-Service wil zeggen: technische kennis overdragen aan anderen.
Dat is precies wat we willen gaan doen. De eerste bijdrage: Winterberging. (waar op te letten als de caravan de stalling in gaat.)
Binnenkant van de caravan: Stofzuigen, stofvrij maken van alles, ook de kachel. Koelkast en vriesvak uit soppen met soda water, nadrogen, koelkast op de 'iets open'-stand zetten, de klep van het vriesvak ook iets open zetten door er een dubbel gevouwen doekje tussen te klemmen; dat voorkomt schimmelen en vieze luchtjes. Water aftappen, vergeet daarbij de eventuele boiler niet, daar heb ik (L.S.) ervaring mee: twee boilers heb ik moeten vervangen voor CCCleden op een kamp: bevroren in de stalling. Water aftappen door de kranen open te zetten, dan doorblazen tot ze leeg zijn. Als er een apart waterreservoir voor het toilet is dit ook leeg maken, uitblazen. Chemisch toilet legen, schoonmaken en droog weer terug plaatsen. Buitenzijde van de caravan Wassen met speciale shampoo; eventueel in de was zetten.
29
Voor het wegbrengen van de caravan naar de stalling de gasfles(sen) eruit halen. De (eventuele) accu eruit halen, opladen met een druppellader, als de accu vol is stopt de lader vanzelf. Als de accu, aangesloten, er in blijft staan ontlaadt de accu zichzelf en na de winter is de accu dan leeg; dat is slecht voor de accu. De voorgeschreven bandenspanning met 1,5 atmosfeer verhogen; daardoor kleiner drukvlak op de ondergrond, beter voor de banden en minder kans op platte kanten van de band na stallingsperiode. Als u de caravan in de stalling brengt, in overleg met de stallinghouder, het disselslot erop doen; dit i.v.m. verzekering tegen diefstal. Piet den Hertog:
[email protected] Leen Schilperoord:
[email protected]
VARIARIE Reclame voor de club, voor uw reis, voor u zelf? door Arie Oskam. Wellicht weet u het allang. Bij tante Pos kunt u 'eigen' postzegels laten maken. Het kost wat, maar dan heb je ook wat. Als voorbeeld de CCC-postzegel.
Als achtergrond logo kunt u kiezen uit diverse ontwerpen waarin u dan uw eigen boodschap kunt uploaden. Wellicht is het een aardig idee om een dergelijke toepassing te overwegen voor clubgebruik, eigen gebruik, de reis die u coördineert, etc. Kortom er zijn mogelijkheden genoeg. www.postnl.nl onderwerp: eigen postzegels maken. Tip: Met ingang van 1 januari 2012 gaat het frankeertarief naar € 0,50. Die 9% verhoging kunt u voor zijn door nu uw (gewone) postzegels met de '1' reeds aan te schaffen voor € 0,46. Ze houden hun frankeergeldigheid!
Dit zegel werd gemaakt ter gelegenheid van 25 jaar CCC in een oplage van 220 stuks. Het complete velletje heeft een velrandbedrukking CCC 25 jaar jong.
30
ALLERHANDE een rubriek met van alles en nog wat door diverse scribenten. Een vakantie ervaring, Cees Post. Vanaf 13 september tot 25 september j.l. waren we als Christelijke Caravan Club, de CCC op het najaarskamp in Lauwersoog. Boven in de provincie Groningen, waar je ver weg kunt kijken, waar je altijd de wind voelt, waar ruimte is en frisse lucht, kortom een heerlijke plek voor ons najaarskamp. Naast de mooie georganiseerde excursies kon je natuurlijk ook op eigen gelegenheid de omgeving ontdekken . Zo kwamen Ria en ik ook in een dorpje Anjum, een betrekkelijk klein dorp, ongeveer 10 km vanaf Lauwersoog. Ik had de auto nog maar net stil gezet of er kwam een man naar ons toe die vroeg of wij vakantiegangers waren. Ik beaamde dat en zei dat we naar die oude kerk wilden gaan kijken. En toen hij ons voorstelde ons de kerk van binnen te laten zien hebben wij dat graag geaccepteerd. De heer Holwerda, dat is zijn naam, doet vrijwilligerswerk voor de Sint Michaëlskerk in Anjum. Hij heeft ons de hele kerk laten zien en er veel over verteld. Dat ging hem heel goed af. De oorspronkelijk RKkerk stamt uit de 12e eeuw en is sinds 1580 ingericht voor de protestantse eredienst. De kerk is mooi gerestaureerd. Holwerda liet 31
ons het sacramentshuisje, ook wel tabernakel genoemd, zien. Dit huisje overleefde de Beeldenstorm. Het diende om de ouwels (hosties) en de miswijn te bewaren. We zagen de z.g. hagioscoop. Het woord komt uit het Grieks en betekent zoveel als, zien, bezichtigen. D.m.v. deze hagioscoop kon men van buitenaf het altaar zien en de dienst volgen. Dit was dan speciaal voor mensen die leden aan de pest of melaatsheid. Zij mochten de kerk niet binnenkomen. Wat ik heel bijzonder vond, was een soort bakje in de muur, op de plek waar de priester zijn werk deed. Aan dat bakje zat een soort afvoergootje wat door de muur naar buiten liep. Als de priester na zijn werk zijn handen had gewassen en het schaaltje van de hostie had schoongemaakt was het water heilig geworden en mocht dus niet zomaar worden weggegooid, dus ging het door de muur naar buiten en kwam het in heilige grond terecht. Zo liet men: 'Gods water over Gods akker lopen'. Als ik deze zegswijze juist vertaal dan is de betekenis: 'Laat de zaken maar gaan zoals zij gaan, ik kan er ook niets meer aan doen'. Maar dan denk ik ook, gelukkig dat onze God niet zo dacht toen wij mensen meenden, het wel zonder Hem te kunnen.
Daarom schonk Hij Zijn Zoon, Jezus Christus, wat we dan ook zien in brood en wijn bij het avondmaal. Zo was het op een maandagmiddag toch nog even, een 'goede' dienst. Mijnheer Holwerda, bedankt voor de prachtige rondleiding. CCC haalt de krant!
Redactie
Of ze het erom gedaan hebben weet de redactie niet. De 'fris en fruitige' commissie liet niets aan het voorbereidingstoeval over. Ze belden meteen de krant om duidelijk te maken dat ze vast van plan zijn om op het voorjaarskamp 2012 goed voor de dag te komen. Zo kon het gebeuren dat we al tijdens dit kamp verrast werden met een foto van de commissie aan het werk. De vis wordt duur betaald? Arie Oskam Bijna niemand had het in de gaten maar een aantal 'diehards' ging tijdens het najaarskamp de Noordzee op om te vissen. 1 vrouw 32
en 10 mannen (ja, ook de redactie was present) durfden het aan om voor 1 dagje scheep te gaan. Ze hebben het geweten ook. Na het passeren van de Waddeneilanden hadden ze al snel door dat zeevissen geen eenvoudige opgave is. Kenners weten het: de korte golfslag op de Noordzee heeft gevolgen voor de maag. Zonder namen te noemen: 50% van de deelnemers wisselde vissen af met andere bezigheden, de anderen visten stug door. De vangst mocht er zijn. Een grote teil vol met makrelen was het resultaat waar de schipper wel (fileer)raad mee wist. Het resultaat van dat fileren ziet u hier onder. Saillant detail is dat de vader van de schipper op de camping makreel rookt (vangst van de vorige dag) en zie daar. Zo kon het gebeuren dat we na terugkeer meteen versge-rookte makreel konden proeven!!
De voorzitter pakt het groots aan. Henk van Effrink Arie Oskam Ik vermoedde het al zo half en half, maar het bewijs werd door Henk van Effrink geleverd. Onze nieuwe voorzitter is niets te dol als het gaat om het werven van nieuwe leden. Recent heeft hij, naar het schijnt, zelfs in Tsjechië een CCC-winkel geopend om op deze wijze de ledenwerving voor de CCC groots aan te pakken. Kom op mensen, dan moet het voor ons in Nederland toch ook mogelijk zijn dat wij, als gewone leden, komend jaar ieder een nieuw lid introduceren voor onze CCC?
33
GOAT MOAR EFFEN ZITTEN … op reis gevonden door Leen en Teunie van den Berge. Goat moar effen zitten.
Tied.
Dat stond boven een bankje vlak bij de camping waar we in de Achterhoek kampeerden. Trouwens dergelijke plekjes vonden we daar meer. Het volgende gedicht van iemand uit de streek, verwoordde waarom we af en toe de tijd moeten nemen om te gaan zitten. 't Is in het plaatselijke dialect dat maakt het nog leuker.
Hee leep zien laeven lang zo had, dat e mangs de tied vergat. Nooit had hee tied enommen um is aeven bie te kommen. En an 't ende markene pas, dat ter haost gin tied meer was. Hee klagen: “k lope mie kapot en toch kom ik nog tied tekot.” Hee ging zitten, hee was meu, kek om zich hen naor and're leu. Dee lepen neet zo had, maar toch hadden ze nog tied genog. Tied voor luustren, tied voor denken, tied um ander'n tied te schenken. Tied, zet dat moar in oen kop: met had lopen he'j 't gauw op! Dirk Jan ten Hoopen.
34