De Règâhs veroveren de wereld

juli/aug 2015 > Uiterste verkoopdatum: 12 AUG 2015 > Jaargang 20 > Vaste verkoopprijs: € 2,- (waarvan € 0,65 naar de verkoper)

Themanum

#10

VAKANTIE mer

De Règâhs veroveren de wereld

Interview met Johan Frauenfelder Geen vakantie in PI Hoogvliet pag 13

Eyyub neemt zijn hoed voor u af pag 16

Vakantie? er op uit! Den Haag/Rotterdam – Niet iedereen wil of kan op de eerste vakantiedag in het vliegtuig stappen en wereldhoppen. Steeds meer mensen ervaren de crisis of vinden balkonia net zo’n spannend avontuur als een safari in het Paul Krugerpark. Met iets kleinere dieren.

Geen reden om te niksen in je vakantie. In Den Haag bestaat er sinds lang het Jeugdvakantiepaspoort en in Den Haag de Vakantiepas. Daarin staan honderden leuke uitjes van 0 euro tot en met maximaal 7 euro. Elise Nengerman van de Vakantiepas vertelt: ‘Het hele jaar jagen we op leuke uitjes voor kinderen én hun ouders. Van Bibliotheek tot Zomerkinderdisco. Je hoeft je echt niet te vervelen, of het nou katten en honden regent of bloedheet is. Wat populair is zijn de biologische moestuintjes, Duinrell, Capoeira (Braziliaans vechtdansen, red.), gamen en sporten bij WorkOutWijs, de Muziekacademie enzovoort. Bijzonder is de Bucketlist: 50 dingen die je gedaan móet hebben voor je 12e jaar.’ De Vakantiepas bevat wel voor 300 euro kortingsbonnen. www.vakantiepas.nl

In Rotterdam zijn populair het familiepark Plaswijckpark, zwemmen, een voorstelling van Circus Rotjeknor, Miniworld, een rondleiding op Rotterdam The Hague Airport en nog 125 andere leuke bestemmingen. De Rotterdamse pas bevat geen kortingsbonnen maar een barcode die je bij attracties kan laten scannen. www.jeugdvakantiepaspoort.nl

Zo ziet de Haagse vakantiepas er uit

BIJ AANKOOP VAN EEN MEDIUM VOORDEEL MENU

GRATIS

kortingsbon

€ 3,50

Doe een

SUNDAE IJS Naar keuze.

Niet geldig i.c.m. andere McDonald’s aanbiedingen. Alléén geldig tegen inlevering van deze waardebon bij McDonald’s restaurants: Voorburg, Leidschendam, Den Haag: Buitenhof, Vlamingstraat, Elandstraat en Grote Marktstraat, Scheveningen: Pathé en Boulevard t/m 31-12-2015.



Duinrell dag

Kom naar Attractiepark Duinrell in Wassenaar. Er zijn attracties voor stoere waaghalzen en nog meer attracties voor de hele familie. Zoals achtbaan Dragonfly voor de echte helden. Wie durft in te stappen, raast langs de bomen in onverwachte bochten. Waar Duinrell 1 Wassenaar Info 070 515 52 55 Tijd Dagelijks van 10.00 – 17.00 uur.

Voorwaarden Tegen inlevering van deze kortingsvoucher aan de kassa ontvangt men € 3,50 korting p.p. op de entreeprijs van Attractiepark Duinrell. Geldig t/m 1 november 2015; Maximaal 4 personen per kortingsbon; Niet geldig in combinatie met andere acties/kortingen/e-tickets; Niet inwisselbaar voor contant geld; Kijk voor openingstijden en veiligheidsregels op www.duinrell.nl.

inhoud #10

Straatnieuws #102015

3

04 INTERVIEW JOHAN FRAUENFELDER > colofon Straatnieuws wordt verkocht en mede gemaakt door dak- en thuislozen in Den Haag, Rijswijk, Rotterdam, Leidschendam-Voorburg, Westland, Delft, Gouda, Zoetermeer, Wassenaar en de Bollenstreek. De verkopers kopen de krant in voor € 1,35 en verkopen hem op straat voor € 2,-. Het verschil is een bijdrage in hun levensonderhoud. U herkent de Straatnieuwsverkoper aan de witte pas en het (niet verplichte) rode hesje.

Donaties IBAN NL90 INGB 0007 5446 12 t.n.v. Stichting Haags Straatnieuws, Den Haag Oplage 7.000 Adres Redactie Straatnieuws Riviervismarkt 5, 2513 AM Den Haag 070 363 1821 Email [email protected] Website www.haagsstraatnieuws.nl Advertenties en distributie 070 363 1821 Coördinator Den Haag Arjen Geut: 06 2812 6950 E [email protected] Coördinator Rotterdam Rieneke de Vries: 06 4303 7657 E [email protected] Hoofdredacteur Marko Fehres Medewerkers aan dit nummer: Marieke Bolle, Bertus Gerssen, Mathilde Leendertse, KIm Meeuwissen, Boris Peeters, Djenna Perreijn, Mylène Siegers, Mariëtte Storm, Rieneke de Vries, Paul Waaijers, Daphne Wijnstok. Ontwerp Marieke de Roo Opmaak Annette van Kester Coverfoto Mylène Siegers Druk Wegener Nieuwsdruk Gelderland Editie 11 verschijnt op donderdag 13 augustus 2015

De Haagse flamenco gitarist Johan Frauenfelder geniet van het succes van zijn groep De Règâhs.

05 ROOFLESS RUN

04

Nizar Ghzier rent voor een betere wereld.

06 Column Hagenees in Rotterdam Vakantiegevoel ’t nieuws ligt op straat 07 Rubriek Dichters op straat

Gedichten uit het schrijverscafé verzameld door Daphne Wijnstok.

08 Recept uit de Antillen 09 VERSLAG Paul Waaijers 10 Tijdsbeeld Wég! Uit Nederland

Een ontsnapping uit de Scheveningse haven met een gekaapte reddingsboot. 12 IN MEMORIAM Petra Cools 13 Penitentiaire inrichting Hoogvliet

῾Vakantie? Welnee ik moet werken᾽.

14 KUNST HALFVOLLE MELK

13

Het leven en werk van de Curaçaose Roxette Caprilles in Rotterdam. 16 INTERVIEW Eyyub

De vriendelijke en succesvolle verkoper bij de Albert Heijn in de Torenstraat vertelt.

17 Crypto 254

Puzzel en win een rondvaart met gids van de Ooievaart in Den Haag.

18 Agenda

Betaalbare uitjes in Den Haag en Rotterdam.

19 UITTIPS 20 Kaasheld en Poephoofd

Worden in de maling genomen door de NS.

16

4

interview johan frauenfelder

Straatnieuws

#102015

De Règâhs vlnr Evert Willemstijn, Marcel de Graaf, Johan Frauenfelder en Elvin den Haan

‘Zo leuk zijn we toch ook niet?’

Een interview met singâhsongrègâh Johan Frauenfelder (57) Den Haag - Enigszins verbaasd ondergaat de gitarist en zanger het succes van De Règâhs. ‘De charme is waarschijnlijk de directe Haagse humor zonder dat we echt grof worden.’ tekst Marko Fehres fotografie Annick Huijbrechts

> Hij geniet van het succes, de volle zalen in de Haagse regio en het toenemend enthousiasme daarbuiten. 'Veel van mijn leeftijdsgenoten in de muziek hadden succes in de jaren 70 en 80. En ik zit er nog middenin,’ vertelt de oprichter van de ‘100% puur flamingo’ groep. ‘Ik ben tweemaal met het conservatorium begonnen en tweemaal gestopt. Ik kon de bladmuziek niet meer lezen. Vanaf mijn 12e jaar lijd ik aan kegeltjes dystrofie, een onomkeerbare ziekte, waarbij de kegeltjes in je ogen verdwijnen, ik zie nu nog maar 7%.’ Maar je fietst nog wel gewoon door de stad? ‘Ik heb altijd een donkere zonnebril op en neem veilige routes.’

Gebbetje ‘De Règâhs zijn als gebbetje begonnen. Het eerste nummer was een letterlijke vertaling van een

‘De Règâhs favoriet met het Spaanse levenslied.’ Andalusies flamenco nummer: Jij bent het voor mij. Het Andalusies lijkt heel erg op het Haags, het is

plat Spaans. Het nummer werd zo’n succes dat ik er mee door ben gegaan. Ik weet niet waar het ophoudt, het wordt alsmaar groter.’ Ahoy? ‘Nee, dan liever het ADO Den Haag stadion. Daar hebben we eerder op de middenstip gestaan, maar dat was vóór een wedstrijd.’ Kun je leven van De Règâhs? Nee, ik doe er van alles naast. Ik speel in NL Mundo en Flamenco Amazigh en ik treed solo op. Duiven Je bent opgegroeid in Bouwlust, hoe heb je je het Haags eigen gemaakt? ‘Doordat ik sierduiven hield zat ik helemaal in die wereld. En daarin werd onvervalst Haags gesproken.’

Valt dat een beetje in de smaak buiten Den Haag? ‘Nou en of, we hebben in Rotterdam in het Oude Luxor volle bak gespeeld en zelfs in de Westergasfabriek in Amsterdam. Daarna hadden we meteen in interview voor de NPO in het programma Kunststof. Zo zie je hoe Amsterdam en Hilversum met elkaar verweven zijn.’ Broer ‘Mijn oudste broer Jasper heeft zich dood gezopen. Dat heeft mij erg aangegrepen. Hij was als kind altijd de braafste van ons allemaal en ging keurig naar de PABO om leraar te worden. Hij trouwde jong en kreeg drie kinderen. Maar ja, de drank hè, hij kon er niet vanaf blijven. En het is een zware drug hoor. ‘Ik ben de gelukkigste man van de wereld’, zei ‘ie met z’n biertje en wijntje in de hand. Tot z’n lever het begaf, 54 jaar is hij geworden. Op de Règâhs Beatles CD heb ik het nummer ‘Dwaas’ (Fool on the hill, red.) aan hem opgedragen.’ Straat Heb je ooit op straat gespeeld? ‘O ja heel veel. Ik heb er van geleerd dat er altijd iets moet gebeuren om het aantrekkelijk te maken. En ballades werken niet, je moet stevige nummers spelen. Tegenwoordig hebben we de luxe dat we in theaters kunnen spelen. Tegelijk de enige plek waar het publiek niet door je muziek heen lult.’

roofless run nizar


5

Er rent een Marokkaan letterlijk rond Nederland. In krap vijf maanden loopt Nizar Ghzier (25) de 2000 kilometer landsgrenzen onder zijn schoenzolen weg onder de projectnoemer Roofless Run. Juist die naam dekt meerdere ladingen. tekst Paul Waaijers foto's Nizar Ghzier

Roofless Run, lopen tegen leeghoofdigheid > ‘Woede en irritatie; het is bijna de standaard-combi die ontstaat na jeugdjaren zoals die van Nizar. Van instelling naar instelling. Op straat geleefd. Drugs. Allemaal niet bepaald subtiel. Maar Nizar bezit ook doorzettingsvermogen en een stevige voorraad eigenwijsheid. Beide eigenschappen die vervolgens aangestuurd worden door zijn grote intelligentie en mensenkennis. Als geen ander weet Nizar die woede en irritatie constant om te zetten in tomeloze energie om zijn doelen te bereiken. Om te beginnen vocht hij zich een weg terug van dakloosheid naar letterlijk een ‘bewoonbare wereld’. Maar de energieke Marokkaan wilde meer. Overleven Nizar: “Ik doe een sportproject voor jongeren die dakloos zijn of in de maatschappelijke opvang zitten. Sport is juist goed voor die jongeren, omdat met een goede trainer rust en zelfvertrouwen geeft. Iets wat ze nodig hebben om weer een klein beetje overeind te kunnen krabbelen. Nu

raakt het geld voor dat project een beetje op. Vandaar. Maar naast geld inzamelen wil ik met Roofless Run ook aandacht vragen voor dakloosheid als maatschappelijk probleem. Daarom ga ik als dakloze op pad. Mijn enige bezit is een poncho en een slaapzak. En dan is het verder ontdekken wat de maatschappij mij geeft om te overleven.” Dat blijkt vaak mee te vallen. Begon Nizar met 2 kilo bagage, na Den Helder kwamen daar de schenkingen van een nieuwe slaapzak, een paar extra schoenen en een grotere rugzak bij. Op dit moment is het totaal gewicht aan bagage 18 kilo. En dat gewicht haalde de vaart er wel een beetje uit. Het hardlopen werd gestaag doorstappen. Contacten Nizar: “ Ik merk dat iedereen zijn eigen manier van benaderen heeft. Ik ben natuurlijk een Marokkaan met onderhand een baard en een rugzak. Dan val je in een dorp gelijk op. Oei, een Marokkaan met een baard. Mensen gaan dan eerst schijn-

baar onopvallend een rondje om me heen lopen. Een beetje snuffelen eigenlijk. Maar ik ben vrij open in mijn manier van benaderen, dus

‘Haagse Marokkaan Nizar loopt Nederland rond’ dan breekt het ijs al snel. En soms is het ook wel een tikje vreemd. Heb je een heel leuk gesprek met een oude mevrouw, zegt ze aan het eind: Maar zorg je wel dat je weer aan het werk gaat, jongen? Tja…” Er zijn veel meer ontmoetingen met mooie en betrokken mensen. Zoals de bewoners van Boerderij De Sikkepit in Bourtange. Nizar: “Ik ontmoet veel mooie en goeie mensen, maar deze zijn helemaal top. Hebben oog voor alles, vangen iedereen op en waren heel erg geïn-

teresseerd in wat ik allemaal deed. Ik baalde echt toen ik weer verder moest. Naast die mooie mensen kom ik ook op de meest schitterende plekken in Nederland. Ik wist niet dat Nederland zo mooi was. Ik ontdekte dat hier salamanders vrij in de natuur leven. Salamanders, man! Echt!” Trillingen Met iedere stap die de bevlogen Nizar tijdens zijn Roofless Run op Nederlandse bodem zet, lijkt hij trillingen te veroorzaken in het denken van de mensen die hij ontmoet. Maar het werkt ook andersom. En dat werkt bevrijdend. Nizar: “Ik had het gevoel dat ik al jaren met een stalen bal en ketting aan mijn voet rondloop. Met mijn verleden is het moeilijk om vertrouwen te krijgen en te geven. Met die Roofless Run kan ik wegkomen uit die wederzijdse beeldvorming. In een gesprek over de startdatum kwam de datum 5 mei voorbij. Natuurlijk. Vijf mei. Bevrijdingsdag. Nu ook mijn Bevrijdingsdag.”

6

column

HAGENEES in ROTTERDAM Vakantiegevoel Vakantie is niet iedereen gegeven. Zelfs niet in Nederland. Denk maar aan asielzoekers en illegalen, die veel hebben moeten achterlaten en zonder geld of papieren zitten. Wereldwijd zijn er heel veel mensen op de vlucht voor oorlog. En ook al hebben we het met zijn allen in materieel opzicht echt beter dan 50 jaar geleden, er zijn ook hier mensen die te krap zitten voor vakantie. Maar er is ook vindingrijkheid. Ik hoorde dat er een straatnieuwsverkoper is gesignaleerd op Texel! De straatkrant verkopen is geen vakantie, maar verandering van omgeving kan wel ontspannen. Wat is dat eigenlijk? Vakantiegevoel. Voor mij is het niets hoeven. Even geen mail, sms, whatsapp, twitter. Facebook doe ik gelukkig niet, dus die staat bij mij niet in het rijtje. Niet de hele tijd op je smartphone hoeven kijken. Hem wegleggen wellicht? Om de omgeving te verkennen, een boek te lezen, of een zonnebad te nemen. Mag ook al niet meer, trouwens, de juf die dezer dagen de leerlingen niet dagelijks meermaals insmeert, ligt er goed uit. Ik kan me niet herinneren dat mijn juf dat deed. Dertig kinderen insmeren, je komt de schooldeur nooit meer uit. Maar met dat vakantiegevoel is iets aan de hand: door onze smartphone en het permanent online zijn, heb je zelden nog het gevoel dat je niets hoeft. Ik krijg bijvoorbeeld een knagend schuldgevoel als ik meer dan drie dagen mijn mail niet doorneem. Daar loop ik dan nog maximaal drie dagen langer mee rond, overigens. Dat neemt niet weg dat we aan de ene kant steeds vaker weg zijn - stedentrip hier, vakantie daar, weekend eruit, tussen mei en september kun je bijna geen afspraken meer maken - en het ons aan de andere kant steeds vaker ontbreekt aan dat echte vakantiegevoel.

't nieuws ligt op straat

Fietsstrategie voor Rotterdam Speciale paden voor elektrische fietsen, veilige fietsroutes naar basisscholen (‘kindlinten’) en een gratis fiets voor iedere scholier die naar de middelbare school gaat. Dat zijn drie van de 25 voorstellen uit de ‘Fietsstrategie voor Rotterdam’ waarmee GroenLinks van Rotterdam de fietsstad van Nederland wil maken. Het fietsgebruik in Rotterdam zit in de lift. Het aantal fietsers op een gemiddelde dag is in de afgelopen tien jaar bijna verdubbeld van 40.000 naar 70.000. Toch heeft Rotterdam volgens GroenLinks-raadslid Arno Bonte in vergelijking met andere steden nog een inhaalslag te maken. ‘Rotterdam is na de oorlog gebouwd naar Amerikaans model. De stad ligt vol met vierbaans autowegen. De fiets zit in de verdrukking.’ Maar wat de Rotterdamse fietser nu op achterstand zet ten opzichte van fietssteden als Amsterdam en Utrecht, moet in tien jaar tijd in een voorsprong zijn omgezet. Op autowegen als de Coolsingel, Blaak en de Maasboulevard worden, als het aan GroenLinks ligt, twee van de vier rijbanen plaatsmaken voor bredere fietspaden en aparte e-lanes voor elektrische fietsen en elektrische scooters.

Straatnieuws

#102015

Leger des Heils verrast Den Haag met 'surprise catwalk' De mode van vandaag, is onze collectie van morgen! Dat is de insteek van de surprise catwalk die het Leger des Heils onlangs organiseerde op de Grote Markt in Den Haag. Met de catwalk vraagt de organisatie aandacht voor tweedehands textiel, dat o.a. wordt ingezameld en verkocht in de hippe ReShare Stores. Het laatste filiaal is in april geopend op de Paviljoensgracht, vlakbij de Grote Markt in Den Haag. Behalve de jury, was niemand vooraf geïnformeerd over de surprise catwalk. Passanten die het tramstation verlieten, ontkwamen niet aan de rode loper en de aandacht van de jury voor hun unieke outfit. Want, iedere outfit is een rode loper en een tweede leven waard, vindt het Leger des Heils. Daarom zamelt de organisatie al meer dan 125 jaar kleding in om mensen met minder middelen én het milieu te helpen. In Nederland heeft het Leger des Heils -naast 60 korpswinkels- tweedehands & vintage ReShare Stores (Groningen, Den Haag, Breda -vanaf september). Mens Voor mensen die rondkomen van een minimum inkomen is nieuwe kleding duur. Bovendien zijn er mensen die helemaal geen geld hebben, zoals daklozen, vluchtelingen en mensen in derde wereldlanden. Er is nog altijd veel behoefte aan tweedehands kleding en schoenen. Het Leger des Heils verstrekt gratis kleding, overal ter wereld.

Pleegouders gezocht In de regio Haaglanden wonen meer dan 1.100 pleegkinderen in ruim 1.100 (weekend)pleeggezinnen. Pleegouders vangen kinderen op die door omstandigheden (tijdelijk) niet bij hun

ouders kunnen wonen. Dit kan voor één weekend per maand, voor een paar maanden of tot zij volwassen zijn. In principe kan iedereen pleegouder worden. Het is niet belangrijk of je een gezin hebt of alleenstaand bent. Ook geaardheid of geloof zijn niet van belang. Wat telt voor een kind zijn warmte, veiligheid en structuur. Pleegouders ontvangen hiervoor een pleegzorgvergoeding en krijgen professionele ondersteuning van Jeugdformaat. Tijdens een informatieavond komen onder andere aan de orde waarom kinderen niet bij hun ouders kunnen wonen, de verschillende vormen van pleegzorg en hoe je pleegouder kunt worden. Voor meer informatie over pleegzorg of het aanmelden, bel gratis 0800 - 022 34 32 of kijk op www.jeugdformaat.nl/pleegouders.


gedichten schrijverscafé

Tijdens het schrijverscafé in de Pauluskerk iedere woensdagochtend van 10.30 uur tot 11.30 uur tref je een bont gezelschap aan van dichters en schrijvers van de straat. Hieronder enkele van hun poëtische producten verzameld door Daphne Wijnstok.

7

8

recept antilliaans

Straatnieuws

#102015

Callaloo Soup Carnaval, uitbundig gevierd op Aruba en Curacao, is vooral dankzij de Antillianen ook in Rotterdam uitgegroeid tot een jaarlijks grootschalig, multicultureel evenement. tekst Daphne Wijnstok

“whenever you loose your energy We have a good remedy Blue food with some dumplings Crab & callaloo Or a bake and salt fish That bound to help you To put back what you lost (R. Parkinson, The Caribbean)

Wat heb je nodig:

Callaloo Soup

(voor 4 personen) 100 gram zout vlees 3 bossen callaloo (tajerblad) 10 okra’s 1 ui 3 tenen knoflook scheut olijfolie 1/2 blikje kokosmelk ½ gesnipperde madame jeanet zonder pitjes 3 takjes tijm 1 bouillonblokje Thom Yam (Thais)

Bereidingswijze • Snijd het vet van het zoutvlees en snijd het vlees in stukjes • Was de callaloo en okers • Rol de callaloo bladeren op en snijd ze fijn • Snij de steelaanzet van de okers weg en snij de rest in plakjes • Snij de ui en de knoflook fijn en fruit deze samen met het zoutvlees in wat olijfolie • Doe de fijngesneden callaloo en de okers in een pan met een klein laagje water • Breng aan de kook en laat de callaloo slinken • Giet water af en voeg al roerend de kokosmelk bij de callaloo en de okers • Voeg de gefruite ui, knoflook en zouvlees toe • Voeg madame Jeanet, tijm en het verkruimelde boullion blokje toe • Laat nog ongeveer 15 minuten op zacht vuur staan • Pureer de soep of prak de groenten fijn met een vork en dien het op. (Rotterdams kookboek, Linda Roodenburg)

verslag paul waaijers


9

De huidige vakantiegekte van jaarlijks meerdere malen naar verafgelegen oorden afreizen, is niet ‘van alle tijden’. In 1950 ging ‘slechts’ 18 procent van de Nederlanders wel eens met vakantie. tekst Paul Waaijers fotografie familiealbum Waaijers

Mijn vakantie in 1965

> Vaak betrof het een driedaagse logeerpartij bij familie of verblijf in een pension. Er bestaan nog zwart/ witfoto’s van mijn familie, waar het hele gezin op rijwielen met terugtrapremmen en lekgrage stopverfbanden van Den Haag naar familie in Maastricht pedaleerde. Een dagenlange en bandplak-intensieve tocht met overnachtingen bij ‘de boer’. Deze periode is aan mij voorbij gegaan. Ik ben van later, van halverwege de jaren vijftig, jaren van wederopbouw en van voorzichtig toenemende welvaart. Een welvaart die nog voorzichtig ook ons gezin indruppelde. In de zomer van 1965 bleven de fietsen in het schuurtje. Want bij Garage Valkenbosch in de Indigostraat had mijn vader een Opel Rekord stationcar gehuurd, waardoor het drie auto’s tellende straatbeeld tijdelijk met een vierde voertuig, ‘onze’ Opel, werd uitgebreid. Eén keer in het jaar hadden ook wij een auto. Dat alleen al was… vakantie.  Veiligheidsgordels anno 1965? Waren er niet. Nee, wij werden kordaat met z’n allen de Rekord in ge-schoenlepeld, gevolgd door wat achterhoedegevechten om een plekkie bij het raam en hupsakee, daar gingen we dan. Op naar het 250 km verderop gelegen Berg en Terblijt, toen een gehucht (nu een villadorp) tussen Maastricht en Valkenburg. Eindpunt van de reis was ’t Höfke, een boerderij die gerund werd door boerenechtpaar Guus en Sjaan. Maar wij mochten oom Guus en tante Sjaan zeggen, hetgeen altijd een beetje raar aanvoelde, omdat het geen ‘echte’ oom of tante betrof.

het spannende moment van op tijd een u-turn maken. Anders was de sloot het eindpunt.  De natuur is natuurlijk mooi. Maar zo’n klomp staal dat als een soort scheepje door het veld ploegde; daar genoot ik toch meer van. Na twee weken werden we weer in de Opel Rekord geperst. De vakantie was voorbij, de koek was op, nog effe tanken in Maastricht en dan weer terug naar Den Haag. Een rit met als foerage witte puntjes met zwetende kaasplakjes, een dermate hard gekookt ei dat je er moeiteloos een etalageruit mee in kon keilen, een banaan met op de schil het patina van zacht-bruine plekken en lauw-krachteloos geworden limonade gazeuse in een plakkerige fles. Want de zomers waren toen nog zomers en airco, wat was dat eigenlijk?  Teruggekomen in onze straat werden wij met de vuile was en de etensresten ontscheept. Na dat proces was de Opel even onbeheerd. Ik zag mijn kans schoon en kroop stiekem achter het stuur van Bovendien spraken deze mensen een soort buitenlands met veel zachte ‘G’s’, waar met de beste wil van de wereld geen molecuul Haags in te horen was.  Bij boerderij ’t Höfke stapten wij, Haagse bleekneusjes, een totaal andere wereld dan de onze binnen. De wereld van eieren rapen in het kippenhok, varkens voeren, koeien melken, het slachten van een kip en ook het ploegen. Samen met de knoestige oom Guus reed ik dan mee op de Steyr-tractor naar het om te ploegen veldje. Was de ploeg aangekoppeld, dan mocht ik op het grote stalen tractorzadel plaatsnemen, waarna oom Guus de Steyr in zijn ‘stationair’-stand zette en de tractor stapvoetsgewijs de ploeg door het veld trok met alleen mij aan boord. Terwijl oom Guus naast de voortsukkelende tractor door het veld beende, voelde ik mij,

10 jarig Haags piechempje, achter het grote driespakige stuurwiel, heer en meester van het stalen Steyr-mechaniek. Ik genoot van het lome poekeldepoekel-dieselgeluid en de wiebelende weg die de trekker volgde in de voren van het veld. Aan het eind van een ploegbaan

het stilstaande voertuig. Ik genoot. Fantaseerde lange autoritten. Ik speelde… mijn vader. Later mocht ik met hem de auto terugbrengen naar Garage Valkenbosch, een veel te korte rit. De daarop volgende wandeling naar huis voelde opeens armoedig aan...

10

tijdsbeeld

Straatnieuws

#102015

WEG! Anno 14 mei 1940 sloeg een gemêleerd gezelschap in Scheveningen op de vlucht voor de nazi’s. Onder hen Joden, studenten, een Weense filosoof en een inkoopster van de hoedenafdeling van de Bijenkorf. Op een gestolen reddingsboot voeren ze richting Engeland. Bootvluchtelingen avant la lettre. tekst Paul Waayers foto's Uitgeverij Scriptum

> Anno 2015 overspoelen bootvluchtelingen de nieuwsuitzendingen. Met volgepakte doorgaans gammele bootjes wagen zij de overstap van een schrikbewind naar het veilig geachte Europa. Dan is er echt iets aan de hand. Dat was 75 jaar geleden eveneens het geval. Op dinsdag 14 mei 1940, de dag dat Rotterdam gebombardeerd werd, is

het in de Scheveningse haven druk. Joodse mensen proberen vissersmannen te bewegen om hen naar Engeland te varen. Stevige tot zeer pittige sommen geld, tafelzilver en andere kostbaarheden moeten deze verzoeken kracht bij zetten. Geen van de schippers hapt echter toe. Want eenmaal in Engeland kunnen ze niet meer terug, de zee ligt vol mijnen en de Duitse luchtmacht

bombardeert zo’n beetje alles wat op de Noordzee vaart. Opeens slaat er een scheepsmotor aan. Het is de Kromhout-motor aan boord van de in 1922 gebouwde reddingsboot Zeemanshoop. Vier studenten, Harry Hack, Karel Dahmen en Jo Bongaerts uit Delft en Lou Meijers die net per fiets aangekomen was vanuit Groningen, hebben het schip gekaapt. Visserszoon Tinus Rog helpt

11


Uit Nederland! ruik je als het ware de zilte zeelucht, de geur van de Kromhoutmotor en voel je de angst van de opvarenden. En je ziet in het begin van de tocht het onnatuurlijke licht aan de horizon van een brandend Rotterdam. Kortom, de lezer vaart mee. Citaat boek: Wel dringt op volle zee het besef door dat er geen weg terug is. De Joodse opvarenden maken zich bovendien grote zorgen over het lot van de achtergebleven familieleden. Het zorgt voor een bedrukte stemming. Wie zich omdraait, ziet hoe het vertrouwde Nederland langzaam kleiner en kleiner wordt. Boven de kust verdrijft een onheilspellende rode gloed van het nog altijd brandende Rotterdam de invallende duisternis. (…) Dan ineens voelt de groep een vettige roet neerdalen (…) Het blijkt de as te zijn die vanuit Rotterdam de lucht is ingeblazen en met de wind wordt meegevoerd.

← Zeemanshoop aan het begin van een turbulente carrière jaren dertig ↑↑ Reddingsboot Zeemanshoop in spectaculaire actie bij SCH102 op zondag 9 october 1938 ↑ De schrijver Danny Verbaan op de oude Zeemanshoop

ze om de motor te starten. In die tijd is dat namelijk geen kwestie van een contactsleutel omdraaien, maar gaat er een heel ritueel aan vooraf van deels de cilinderkoppen voorgloeien,

‘Hachelijk avontuur met gelukkige afloop’

aan de hand van merktekens een vliegwiel in de goede positie brengen, een luchtkraan opendraaien waarna een vernevelaar de vernevelde brandstof de cilinder in kan jagen. En dan werkt pas één van de twee cilinders.

Eén cilinder of niet, op het motorgeronk komen de vluchtelingen af als een zwerm muggen op een brandende lamp. Een militair lost een paar schoten in de lucht om de menigte terug te dringen, wanneer de groep te groot dreigt te worden. Uiteindelijk verlaat de Zeemanshoop met 46 man, dus zwaar overbeladen, de haven van Scheveningen. Roet uit Rotterdam Schrijver/journalist Danny Verbaan dook in dit stukje Haagse historie en wist het hele verhaal boven water te takelen. Het resulteerde in het werkelijk briljant geschreven boek, getiteld WEG! Ontsnapt aan de Duitse bezetting waar de documentaire en het spannende jongensboekverhaal meesterlijk in elkaar zijn vervlochten. Tijdens lezing van het verhaal

Aankomst Aan de hand van dagboekaantekeningen, interviews en andere stukken zoals de autobiografie van één van de opvarenden, weet Verbaan een secuur sfeerverslag neer te zetten. En soms wisten de kinderen van de opvarenden nog een aantal zaken van wat hun ouders hen over de tocht hadden verteld. Al deze brokjes informatie worden door Verbaan zo mooi, journalistiek liefdevol, met elkaar gecombineerd dat men het boek in één ruk uitleest. Na een bloedstollend spannende tocht worden de opvarenden voor de kust van Engeland opgepikt door het Engelse marineschip HMS Venomous. Wat ze dan nog niet weten, is dat op dat moment twee Duitse onderzeeboten in de buurt zijn. Als die in actie zouden zijn gekomen, zou ook de HMS Venomous reddeloos verloren zijn gegaan. De onderzeeërs hadden echter hun torpedokruit reeds verschoten op andere doelen… Wow… Danny: “Zo’n 15 jaar geleden ben ik op dit verhaal gestuit. Ik dacht gelijk Wow, dit is interessant. Hier moet ik iets mee. Maar in de drukte van alledag blijft zo’n verhaal liggen, tot ik me bedacht dat het aantal overlevenden die deze tocht hadden meegemaakt, steeds kleiner werd. Ik moest dus snel zijn, wilde ik hun verhaal nog vastleggen. Tinus Rog bijvoorbeeld, de schipperszoon

die hielp bij het starten van de Kromhout-motor, overleed op 10 maart dit jaar, twee maanden voordat het boek is gepresenteerd. Toen ik hem sprak, ontmoette ik een hele

‘Studenten kapen reddingsboot en steken over naar Engeland’

bescheiden Scheveninger. Hij liep absoluut niet te koop met het feit dat hij die Kromhout had gestart. Aan het eind van het gesprek vertelde hij me: Soms denk ik wel eens, als ik die motor niet had gestart. Hoe zou het dan afgelopen zijn met die mensen? Daar raakt hij precies het punt; wat als. En dat is precies ook het fascinerende van dit verhaal. 46 Totaal verschillende mensen met totaal verschillende achtergronden, die elkaar nog nooit eerder hadden ontmoet, ontmoeten elkaar in het havengebied op die 14de mei 1940. Gaan vervolgens uit pure noodzaak een krankzinnig avontuur aan. Om na aankomst in Engeland op 15 mei weer over de wereld uit te waaieren. Het verhaal hangt van toevalligheden aan elkaar. Neem het weer. De overbeladen Zeemanshoop lag veel dieper dan normaal in het water en had daardoor een onvoorspelbaar vaargedrag. Gelukkig was het een rustige zee, anders was het leed niet te overzien geweest. Maar ja, hadden ze een keus? Als de Joodse opvarenden niet waren gevlucht, hadden ze waarschijnlijk de oorlog niet overleefd. En het is natuurlijk intrigerend dat mensen, als het er echt om gaat spannen, zo enorm flexibel zijn dat ze hun hele oude vertrouwde leven inclusief alle bezittingen, vrienden, familie en werk in één keer opgeven om vervolgens aan een zeer onaangename en gevaarlijke zeereis te beginnen.” WEG! Ontsnapt aan de Duitse bezetting Uitgever Scriptum ISBN 978 90 5594 963 2 Prijs 16 euro

Advertentie

De Kessler Stichting zet zich in voor mensen die sociaal kwetsbaar zijn, in het bijzonder dak- en thuislozen, die opvang en/of zorg en begeleiding nodig hebben. Ook ambulante hulp is mogelijk. De stichting beschikt over meerdere locaties in Den Haag. Al ruim honderd jaar is de Kessler Stichting een begrip in de regio. Als gespecialiseerde, professionele instelling stemmen we de hulp af op de hulpvraag, behoeften en mogelijkheden van de cliënt. We hanteren een vernieuwende werkwijze en een motiverende, activerende benadering, waarbij we de vaardigheden van de

cliënten vergroten, zodat zij beter kunnen functioneren in de huidige maatschappij. Daarnaast kijken we met belanghebbende partijen en ketenpartners continu hoe het hulpverleningsaanbod actueel kan worden gehouden en delen we onze kennis hierover actief. Wilt u meer weten over de werkwijze en het hulpverleningsaanbod van de Kessler Stichting of over de samenwerkingen, kijk dan op de website of bel het secretariaat via telefoonnummer 070 8 500 500.

kesslerstichting.nl @dakloos 070 8 500 500 (24/7 bereikbaar)

In memoriam

20 juni 1972 – 04 juli 2015

Petra, onze kapster Petra, onze toneelspeelster Petra, onze verkoopster van het Straatnieuws van het

eerste uur, altijd trots op haar rode jasje. Stond trouw bij de Hema op het Beursplein, later bij de Albert Heijn op de Meent.

Petra, krachtige vrouw, ondanks alle tegenslag, steeds weer

opkrabbelen met daarbij een flinke dosis Rotterdamse humor.

Krachtige vrouw als voorzitter van de cliëntenraad van de Nico Adriaan Stichting (NAS) opkomend voor ieders belangen, met kritische blik en toon. Krachtige vrouw met een mooie droom... Krachtige vrouw… rust zacht, het is goed!

Wij, Patrick Deliën en Daphne Wijnstok, medewerkers van Straatnieuws, zullen haar ontzettend missen.

Petra Cools


verslag penitentiaire inrichting hoogvliet

13

Rotterdam – Het einde van zijn detentie is in zicht, André (46) kijkt er zichtbaar naar uit. ‘Drie jaar gevangenisstraf heb ik gekregen omdat ik te naïef was, ik was op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats,’ verzucht hij. Een cokedeal heeft hem hier gebracht, in de Penitentiaire Inrichting Hoogvliet aan de Koddeweg. ‘Dit is het laatste deel van mijn straf, ik zit in deze open inrichting sinds maart. tekst Marko Fehres fotografie Bertus Gerssen

‘Vakantie? Welnee ik moet werken!’ Controle De controle bij binnenkomst is niettemin grondig. De fotograaf en ik lopen met afzakkende broek en op onze sokken door het detectiepoortje. ‘Ja, de maatregelen zijn streng,’ zegt groepswerker Herman. ‘De gedetineerden moeten ook urine afstaan (drugstest, red) als ze van buiten komen én ze mogen geen minuut te laat komen.’ Het is bloedheet op de binnenplaats waar we plaatsnemen voor het interview. André zit in het gedeelte waar de open inrichting zich bevindt en waar gedetineerden veel vrijheid genieten omdat ze worden voorbereid op hun vrijlating. ‘Ik werk nu bij een muziek en dansschool en wil daar ook mijn beroep van maken en een opleiding voor gaan volgen. Justitie ondersteunt dit. In het weekend mag ik naar huis. Mijn familie heeft me gelukkig nooit laten vallen.’ Nog drie weken moet André brommen en dan mag hij met een enkelband om naar huis. ‘Pas in januari zitten mijn drie jaar er helemaal op. Dan gaat de enkelband af en begint mijn Voorwaardelijke Invrijheidstelling.’

↑↑ De penitentiaire inrichting Hoogvliet heeft aan de buitenkant de charme van een bunker ↑ André poseert niet herkenbaar bij een getralied raam

Motivatie ‘We hebben hier 30 plaatsen en een wachtlijst,’ zegt Herman. ‘Omdat je hier zoveel vrijheid geniet, is deze open inrichting geliefd onder gedetineerden. Je mag bijvoorbeeld je mobiele telefoon hebben en krijgt - als je werkt - 111 euro per week zakgeld. We bereiden de gedetineerden hier zo goed mogelijk voor op hun invrijheidstelling. Mits ze zelf gemotiveerd zijn. Als er afspraken niet nagekomen worden dan moet je hier weg, dan ga je terug naar de gesloten setting.’ André, die zelf niet rookt en niet drinkt wil graag zijn

ervaringen delen met jongeren, opdat ze niet in dezelfde val lopen. ‘Ik wil voor de klas vertellen over mijn leven, iets betekenen voor de maatschappij.’ ‘We zetten gedetineerden niet met een plastic zak met daarin hun spulletjes op straat aan het einde van hun straf. Ze hebben een ID kaart, we zorgen er voor dat er een salaris of uitkering is, onderdak, dat schuldsanering is voorbereid en er een zinvolle dagbesteding is. Op deze manier proberen we recidive te voorkomen,’ zegt Herman. Training De Penitentiaire Inrichting Rotterdam Hoogvliet is een erkend Calibris Leerbedrijf. Zo kun je er het VCA diploma halen, een standaard veiligheidsbewijs voor het werken in de bouw. Of een diploma voor het werken in de schoonmaak. Herman treedt op als mentor van de gedetineerden: ‘Hoe meer kansen op de arbeidsmarkt, hoe minder kansen dat we de persoon hier terugzien. We hebben hier mensen die niet kunnen lezen en schrijven en witte boorden, voor allen zoeken we een training op maat. We willen de gedetineerden het liefst met een baan naar buiten helpen.’

‘Ik ben dolblij dat ik deze kans gekregen heb hier binnen deze open inrichting Hoogvliet,’ vertelt André. ‘Ik heb de zware prijs van drie jaar van mijn leven betaald voor mijn naïviteit. Maar nu kan ik gaan doen wat me goed ligt en iets terugbetalen aan de maatschappij.’ Al plannen voor een vakantie over drie weken? Lacht: ‘Nee, vakantie zit er niet in. Ik moet werken!’

* de naam André is op verzoek gefingeerd

14

kunst roxette caprilles

Straatnieuws

#102015

Halfvolle Melk ‘Bijna drie jaar ben ik nu in Nederland. Spannend om van een klein eiland naar een grote stad als Rotterdam te komen. In de straten liepen allemaal in zichzelf gekeerde haastige mensen. Elkaar goedemorgen wensen was niet zo normaal.’ Roxette Caprilles (Curaçao, 1993) heeft net het derde jaar van de Willem de Kooning Academie afgerond en vertelt over haar ervaringen als Curaçaose. tekst en fotografie Rieneke de Vries

Rotterdam Ik kwam in Nederland in aanraking met een heel ander systeem. Welk ander systeem ik bedoel? Nou, neem het onderwijs. Op Curaçao deed ik een vooropleiding voor kunstonderwijs, het IBB. Het voelde alsof we in een achtertuin samen kunst maakten. Op de Willem de Kooning gaat het anders. Hier zit iedereen eenzaam in zijn eigen ruimte te werken. Ik moest daar aan wennen. Het Nederlandse onderwijs bracht me ook veel. Ik vond uit wat mijn artistieke praktijk inhoudt, hoe ik werk en wil werken. Hoe ik een relatie kan leggen naar de kunstmarkt en de wereld. Je positie in relatie tot

‘Antilliaanse kunst in Rotterdam’

anderen leren kennen is heel belangrijk. Mijn afkomst bijvoorbeeld, het feit dat ik van dat Curaçao kom komt altijd naar voren. Ik probeerde dat wel eens te ontkennen. Maar ik kan dat feit ook omarmen. Afgelopen jaar was ik een maand in Indonesië. Er was veel herkenning tussen mijzelf en de mensen daar. Misschien omdat Indonesië ook een voormalige kolonie is? Ik besloot daar, weg van alles, mijn Curaçaose roots te omarmen. Kop zonder kip Ik kon veel gerichter gaan werken door deze beslissing. Ik neem dingen van mijn eiland duidelijker mee in mijn werken. Hoef ze niet meer onnatuurlijk te omzeilen. Beelden, materialen, gezegdes en manieren

van kijken. Curaçao is een kleine wereld. Tijdens mijn jeugd voelde ik mezelf altijd in het midden. Ik was niet wit en niet zwart. Het werk ‘Halfvolle Melk’ gaat hierover. Ik behandel onderwerpen die niet specifiek Curaçaous zijn, maar ik kijk wel door de ogen van een Antilliaanse persoon. Het werk “Kop zonder kip” maakte ik in Indonesië. Het gaat er over dat er in sommige culturen meer nadruk ligt op het doen dan het denken. Dit staat in contrast met Nederland. Hier denken de mensen soms meer, voor mijn gevoel. Ik werk heel hard aan een eigen visie op de wereld. Vandaag de dag worden we onbewust beïnvloed door reclames en de media. Alle beelden waar wij mee in aanraking komen sturen onze kijk op de wereld en dus de keuzes die wij maken. Op Curaçao werd me nooit verteld hoe de media werken en wat het met ons doet. Als kunstacademiestudent leer je deze dingen. Beelden zijn heel belangrijk en krachtig. In Europa is er voor mijn gevoel een zekere mate van bewustzijn. Op Curaçao is dit bewustzijn er voor mijn gevoel minder. Veel mensen van het eiland ontdekken dingen pas in andere delen van de wereld. Jammer genoeg komen ze vaak niet meer terug. Vooroordelen De kleine intellectuele groep die op het eiland woont maakt naar mijn mening de informatie niet toegankelijk genoeg voor de rest van de bevolking. Er zijn geen interessante lezingen waar je heen kan gaan. Er zijn mensen die deze behoeftes hebben, maar die raken vaak gefrustreerd en geven op. Zo was er eens een interessante alternatieve rapgroep die een aanvraag deed bij een cultuurfonds. Ze kregen niks. Een toeristische film over de stranden van Curaçao werd natuurlijk

15


wel gehonoreerd. Ik vind dat soms lastig. Klink ik te kritisch over mijn eiland? Hoe ik een brug kan zijn tussen Curaçao en Nederland moet ik nog uitzoeken. Het is eigenlijk een heel delicaat onderwerp. Er bestaan heel veel vooroordelen over Antillianen, soms zie ik helaas ook Curaçaoënaars die deze stereotypen

‘We maken met elkaar nieuwe Curaçaose cultuur’

tot waarheid maken. Zelf ben ik wat minder herkenbaar. Ik kies er voor veel Engels te spreken. Of ik bang ben hierdoor mijn identiteit te verliezen? Nee helemaal niet. Curaçao moet zich er bewust van worden dat we op dit moment, met elkaar, nieuwe Curacaouse cultuur aan het maken zijn. We moeten niet stilstaan en blijven hangen in het verleden. In de toekomst wil ik al mijn ervaringen en kennis terugbrengen naar mijn eiland, naar Curaçao. Denken en ook doen.

← Halfvolle melk, Roxette Caprilles ↑↑ Kop zonder kip, Roxette Caprilles ↑ Roxette Caprilles (22)

Instituto Buena Bista Het Instituto Buena Bista (IBB) is het in 2006 opgerichte centrum voor hedendaagse kunst op Curaçao. Inmiddels is het IBB consequent aanwezig binnen de gemeenschap op Curaçao. IBB is een vooropleidingsinstituut (stichting) en een plek voor hedendaagse kunst. Jonge talenten (tussen 14 en 23 jaar) van het eiland worden gescout en begeleid naar de juiste vervolgopleiding in het creatieve veld. Daarnaast faciliteert IBB drie artist-in-residence ateliers waarbij gastkunstenaars lesgeven aan jongeren. IBB is gehuisvest op het terrein van de psychiatrische instelling Klinika Capriles. IBB zet zich in voor de Curaçaose jongeren door hen te blijven begeleiden en steunen gedurende hun studie overzee. Ook hun mogelijke terugkeer naar het eiland, om de culturele sector en klimaat op het eiland blijvend te versterken, wordt begeleid.

16

interview eyyub

Straatnieuws

#102015

Sinds begin 2015 staat Eyyub bij de Albert Heijn vestiging Torenstraat Straatnieuws te verkopen. Inmiddels is hij een vaste verschijning in het straatbeeld. Toch heeft Eyyub een even onbekende als fascinerende kant. tekst Paul Waaijers fotografie Bertus Gerssen

Straatkrantverkoper met strooien hoed:

‘Iedereen moet op vakantie kunnen!’ > Zijn strooien hoed is inmiddels zijn handelsmerk geworden. Het hoofddeksel heeft twee functies. Bescherming van het gelaat tegen al te uitbundige zonneschijn en hij licht zo af en toe het hoofddeksel voor passerende vrouwen, hetgeen een ouderwetse hoffelijkheid genereert in de jachtige Torenstraat. De doorzichtige plastic zak met daarin een aantal Straatnieuws- exemplaren is zijn ‘vitrine’ waarmee hij zijn handelswaar vlek- en kreukvrij houdt. Zijn wieg stond anno 1966 in het Turkse dorpje Sarkisla-Sivas, toen een gemeenschap van amper 3000 inwoners. In 1981, Eyyub was toen 15 jaar oud, ging hij op vakantie naar Nederland. “En die vakantie duurt nog steeds voort,” aldus de goedlachse verkoper. “Dus over dat ‘vakantiegevoel’ kan ik je wel wat vertellen.” Dat ‘vakantiegevoel’ behelst zijn turbulente leven, zo blijkt al snel. Een typisch gevalletje van een langdurige ‘doe-vakantie’. Spijt Zo behoorden zijn ouders tot die groeiende groep gastarbeiders begin jaren 80. In Rotterdam vond moeder emplooi in een snoepfabriek en vader klauterde zich een weg in de steigerbouw bij raffinaderijen. Tot hij van een steiger viel en zijn voet brak. Om daarna een koffiehuis te beginnen. En Eyyub? “Ik was met mijn 15 jaren een beetje te oud voor de lagere school, maar moest daar vanwege de Nederlandse wet wel heen. Ik vond dat enorm saai, want ik begreep geen letter Nederlands. Na een ruzie met een leraar ben ik van school gestuurd. Uiteindelijk op de LTS beland en daar elektrotechniek gestudeerd. Ik kon altijd redelijk snel aan werk komen, want op die leeftijd ben je jong, sterk, stoer en actief. Ik heb veel werk gedaan op raffinaderijen, petrochemische industrie, maar ook zeven

jaar lang als bezorger bij een Turkse bakker in Rotterdam gewerkt. En als grondwerker. Stoep openbreken, kabels ingraven en stoep weer dicht; dat werk. Op een gegeven moment kwam een verslaving om de hoek kijken. Een blowtje hier, wat gokken daar en later het zware spul van heroïne en cocaïne. Dat heeft mij van mijn familie en kinderen vervreemd. Heb ik enorme spijt van. Uiteindelijk wist ik zonder medicatie af te kicken. En daar ben ik dan weer trots op. Ik ben nu twee jaar helemaal clean. Ik drink alleen dagelijks twee biertjes. Om me te ontspannen. Dat is alles.” Magische magneten Terug naar de vakanties. Die waren in de jeugd van Eyyub schaars. Eyyub: Sinds 1986 ben ik één keer met mijn ouders naar mijn opa en oma in Duitsland gegaan, daar een paar dagen gelogeerd en toen weer terug naar Rotterdam. En ik ben een keer met mijn ouders in een busje vanuit Rotterdam naar Turkije gereden. Als ik nu op vakantie zou kunnen zou ik natuurlijk naar Turkije gaan. Maar ja, daar heb ik geen geld voor.” Dat geld zou zomaar eens kunnen komen als Eyyub’s experimenten met diverse soorten magneten, spoelen en ander materiaal om zijn nieuwe magneetmotor te vervolmaken, slagen. Daarvoor is Eyyub afgedaald in de magische wereld van magneetmotoren, waarvan er 146 variaties bestaan. Met een verbeterde 147e versie hoopt Eyyub uiteindelijk geld te maken. Voor bijvoorbeeld een vakantie. Maar vooralsnog zit een vakantie er voor de gelovige Straatkrantverkoper niet in. Hij wijdt dat aan zijn voormalige turbulente levensstijl, waardoor zichzelf een rustmoment van een paar weken niet gunt. Kennelijk moet hij eerst iets teruggeven aan de maatschappij als tegenwicht voor

die levensstijl. Die magneetmotor wellicht? Toch gunt Eyyub iedereen een vakantie: “Als je hard werkt voor je gezin, dan heb je een rustperiode no-

dig als uitlaatklep voor alle stress,” aldus de Straatkrantverkoper met de strooien hoed. “Dan moet je één keer per jaar time out kunnen zeggen om de rest van het jaar er weer tegenaan te kunnen. Dat is belangrijk.”

Eyyub met de bekende Haagse kapper Heijm Rijken en hond Yoffi

crypto 254


door Mariëtte Storm

254

1

Horizontaal 1 Belachelijk licht (4) 4 Nogal buiten de Scheveningse gevangenis (3) 6 Heeft zich verstopt in je mouw (3) 8 ‘Marcel’ klapte in 1998 uit de Haagsche school (5+4) 10. Schuin geslepen (4) 12 Kun je uit komen als een ander (4) 13 Explosieve collega van Jules Deelder (4+3) 17 Zij kan snel promoveren (3) 19 en 23 Zanderige magie in Scheveningen (7+3+3) 21 Is voornamelijk een dier (3) 22 …broek in Rotterdam of …lijk (5) 23 Daar ligt het strand (3+3) 26 Stijve beroemdheid (4) 27 Vreemde Rotterdamse kater in het hostel (3+8) 29 Service waarvan je niet terug hebt (3) 30 Visspeeltje voor metalfans (11) 37 Gek dat ze er in Den Haag een molen achter zetten (5) 38 Toestemming voor vakantie (6) 39 Griekse periodes (6) Verticaal 2 en 4 Aanpassen geldt in Rotterdam ook voor plant en dier (4+10) 3 Poederpraatje (4) 4 Licht vermogen (10) 5 … ’t landje aan de Zuiderzee in Schiedam (2+3+3+7) 7 Hooggelegen stap (3) 9 en 28 Snelle jongen (3+3) 11 Voor, maar bij de Grieken noemen ze het anders (3) 14 Weggedeelte om trots op te zijn (7) 15 Keurige groep (5) 16 en 12 horizontaal Treedt de groep op in de Rotterdamse growshop? (2+4) 16 en 20 Om te rijzen of te dalen moet je in de Markthal zijn (2+7) 18 Haagse Harry waardeerde in de jaren ’70 het vleesgerecht (4+5) 20 Zie 16 24 Niet de andere (3) 25 en 26 horizontaal Van de beroemde acteur hebben ze er meer in Gouda (8) 28 Snel gesproken tekst (3) 31 Richting waar veel Hagenaars vandaan kwamen (4) 32 Super… of … Zembla (4) 33 Omm… of Dintel… (4) 34 Zo’n hoge figuur is Willem-Alexander voor zijn neefjes en nichtjes (3) 35 De alpenweide verbergt het dier (3) 36 Met het zweertje ben je meer dan klaar (3)

2

1

3

2

6

3

5

4

4

5 8

7

6

7

9 6

10

11

10

12

2

15

13

14

15 7

11

16

12 16

5

17

18

19

14

20

2

10

21

17

22

23

24

25

3

22

26

27

9

28 11

29 17

30

26

31

32

33

8

34

4

35

36 10

11

37

38 5

39 1

254

1

2

3

4

5

6

7

Uitgepuzzeld?

Als u bent uitgepuzzeld leest u in de gekleurde hokjes een wereldverzameling. Stuur uw oplossing vóór maandag 3 augustus naar: Straatnieuws, Nutshuis Riviervismarkt 5, 2513 AM Den Haag of mail naar [email protected] Straatnieuws verloot onder de goede inzendingen een rondvaart met gids van de Ooievaart door de Haagse grachten.

De winnaar van crypto 253 is Ella Fondse uit Den Haag. Zij heeft het gesigneerde boek Herman over bonen inmiddels toegezonden gekregen.

8

9

10

11

OPLOSSING CRYPTOVILLE 253: Atlantikwall Den Haag S O S * * * * * * * * * * * * * * * * *

U * * D * * * * * * * * B L Y K E R * *

B * * E * H * * * V * * I * S * E * * *

T O P S T U K * D E N * S * L * N * * *

O * * P * M * K * L * M * S A U R * * O

P E E R * E M O L U M E N T * * U I E R

* * * O * U * C * W * E * E * * I * * E

* * * N O R T H S E A R O U N D T O W N

* E * G * * R * C * * M * R * E * A * *

* N Y N T J E * H E M A N * * * * S P A

* K * A * * E * U * * N * * * * * E * A

D E Z A A K S A U L E N D A V I D * * G

* L * R * U * * R * * O * * I * E * * J

* S U Z A N N E * P * * M * S U K A D E

* P * U * S * N O U * G A N S * E * * *

G E N I E T * S * R * * N * O * N * * *

* L * D * * * * D E G O U D E N * * * *

Straatnieuws geeft adresgegevens niet door aan derden, maar gebruikt deze incidenteel voor eigen mailings.

* * * * * * * * * E * * S * P * * * * *

17

18

agenda juli/augustus

Straatnieuws

#102015

plaatsvindt op het Zuiderstrand beslaat dit jaar weer twee podia. In totaal zullen meer dan 100 artiesten het podium delen. Jam de la Crème bestaat uit een wisselend collectief van musici uit alle hoeken en gaten van de Nederlandse muziek scène. €15,www.jamdelacreme.nl

Den Haag do 23 juli 07.00 Atrium: DIS. Na het succes van de tentoonstelling Gratis is het woord niet nodigt curator Justine le Clercq kunstenaars uit om werk te maken, geïnspireerd op het gedicht DIS van Jean Pierre Rawie. In duo’s werken o.a. de volgende kunstenaars samen: Roland Sohier met Marthe van de Grift, Ans Markus met Marleen Kappe en Herman Gordijn met Jakob de Jonge. Tot en met 20 augustus. Gratis www.expo-DIS.nl 09.00 Lange Voorhout: Rondleidingen Vormidable ‘Hedendaagse Vlaamse Beeldhouwkunst’. Rondleidingen bij de nieuwe zomertentoonstelling op het Lange Voorhout. Dit jaar staat beeldhouwkunst uit Vlaanderen centraal. De gids van rondleidingen.net laat bezoekers anders kijken en vertelt alles en meer over de achtergrond van de beelden en de installaties. Tot en met 30 augustus. €5,www.rondleidingen.net za 25 juli 13.00 Spuiplein: Plein Open Goed Bazart. Op de ‘Bazart Stage’ kunnen de liefhebbers van het betere gitaargeweld hun hart ophalen. Onder meer Iconoclast, The Blues Junkies, Droppings, Nisse Bodil, Skellot en The Dawn Patrol staan op het programma. De Haagse band Monomyth speelt een hoofdrol op het festival en zal de Bazart Stage op bijzondere wijze afsluiten. Gratis www.bazart.nu/ plein-open-goes-bazart

14.30 Nutstuin: Grote Kerk Live. Vanuit de toren van de Grote Kerk wordt een beiaardconcert gegeven. Vanuit de Nutstuin zijn de concerten heel goed te volgen. Het stadsrumoer valt volledig weg en er is gelegenheid om te zitten en een drankje te drinken. Gratis www.nutshuis.nl

1

ma 27 juli 08.30 Skatepark Sweatshop: Skatekamp. Tijdens de schoolvakanties organiseert Skatepark Sweatshop iedere week skatekampen. De skatekampen staan in het teken van plezier maken door middel van het skateboarden, gecombineerd met een dagprogramma boordevol spelletjes, allerlei workshops, wedstrijdjes en nog veel meer. Vanaf €30,www.skateparksweatshop.nl/ skatekamps do 30 juli 21.15 Humanity House: Bios in de buitenlucht. Wat is er mooier dan op een zwoele zomeravond de beste films in de openlucht te bekijken? Het thema deze zomer van vijf prachtige films op het sfeervolle buitenterras is Oorlog & Vrede. Donderdag 30 juli wordt No Man’s Land gedraaid. Een Bosnische en Servische soldaat komen samen terecht in een loopgraaf tussen de linies. Het liefst zouden ze elkaar vermoorden in dit niemandsland. €8,50 humanityhouse.org vr 31 juli 20.00 Strandpaviljoen Zuid: Jam de la Crème festival. De grootste jamsessie van Nederland. Het festival dat

wo 5 augustus 14.00 Surfdorp F.A.S.T.: Convoi de Fête. Het onafhankelijke reizende festival zal komende zomer ook neerstrijken bij F.A.S.T. in Den Haag. Convoi de Fête bestaat uit koks, muzikanten, artiesten en andere gelukszoekers die meereizen of zich onderweg bij het festival aansluiten. Een greep uit alle activiteiten: food fights, theater, silent disco, karaoke in een bus en kinderkookworkshops. Gratis www.fastthehague.nl do 6 augustus 13.30 Circustheater: Wickie de musical. Na twee succesvolle films en een remake van de populaire animatieserie Wickie de Viking pakt Studio 100 uit met Wickie, de musical! Josje Huisman, bekend van K3, speelt de rol van Elza Eenoog. In de musival is vreselijke Sven het beu om telkens het onderspit te moeten delven bij gevechten met de Vikings van Flaken. Hij beraamt het plan om Wickie te ontvoeren om zo losgeld te eisen. €21,50 tot €40,www.sites.studio100.com/ wickie/nl/musical/ za 8 augustus 11.00 Strandtent De Fuut: Bakkie Troost. Cellist Jan Willem Troost is deze zomer te gast bij de Fuut en neemt voor elk concert andere vrienden mee. Reken op klassieke muziek met fijne uitstapjes naar andere stijlen. Troost is zelf geregeld te horen met het Carel Kraayenhof Ensemble, Ensemble Modelo62 en in verschillende orkesten. Bakkie Troost is er ook op zaterdag 15 en zondag 23 augustus. €15,www.defuut.nl

ROTTERDAM

2

do 23 juli 20.15 De Doelen: Mijn vader, de expat & oumi. In de documentaire Mijn vader, de expat beschouwt Abdelkarim El-Fassi zijn vader niet als gast en arbeider, maar als mens. Hij vraagt hem naar zijn dromen, angsten en hoe hij terugkijkt op zijn komst naar Nederland. De documentaire roept vragen op over het gevoel van 'thuis', acceptatie en de zoektocht naar een eigen identiteit. €20,www.rotterdamunlimited.com vr 24 juli 19.20 Schouwburgplein: AM444. AM444 klinkt als het Chinese nichtje van Björk die de Nederlandse halfbroer van J Dilla ontmoet, of Grace Jones die met Little Dragon een bootreis maakt van Engeland naar Shanghai. Divers en steeds lastiger om in één genre te plaatsen, maar altijd met soulvolle, dromerige vocalen in het Chinees en door hip-hop, funk en dubby electro aangedreven beats als rode draad. www.rotterdamunlimited.com za 25 juli 13.00 Binnenstad: Zomercarnaval Straatparade. Als de straten van de Rotterdamse binnenstad worden overdonderd door een explosie van kleur, muziek, vreugde en creativiteit in een stoet van indrukwekkende praalwagens dan kan dat maar één ding betekenen… De Zomercarnaval Straatparade is terug! Ruim 2.500 energieke dansers en danseressen van verschillende culturen en nationaliteiten trekken door het centrum gehuld in de meest spectaculaire kostuums met maar één missie: iedereen laten dansen! Gratis www.rotterdamunlimited.com 19.30 Hofplein: Gentleman and the evolution. Als 20 jarige jongeman zette Tillman Otto, geboren en getogen in Keulen, voor het eerst

voet op Jamaicaanse bodem en werd gegrepen door de kracht van reggae. Onder de naam Gentleman tourt de Duitser de hele wereld rond als reggae superster. Gratis www.rotterdamunlimited.com vr 31 juli 23.00 BIRD: Chicken Wings. Sweet, spicy, crunchy en delicious: een mix van alle ingrediënten uit de zwartemuziekkeuken in een overheerlijk dansbaar en sexy jasje. Een beleving die beter bekendstaat als Chicken Wings: finger lickin’ good! €10,www.bird-rotterdam.nl do 6 augustus 14.00 Rijnhaven: Rondleiding Afrikaanderwijk. De Afrikaanderwijk is de laatste decennia getransformeerd naar een moderne, gekleurde stadswijk. Tijdens deze gevarieerde wandeling maken deelnemers kennis met verrassende elementen zoals de Vogelklas, de botanische tuin, architectuur en moskeeën maar ook het sociale aspect komt aan bod. De wandeling is rolstoelvriendelijk en duurt ongeveer twee uur. Startpunt is metrostation Rijnhaven. €4,www.gilderotterdam.nl vr 7 augustus 16.00 Vroesenpark Blijdorp: Duizel in het park. Literatuur, kunst, muziek en performances in het groen, waarbij jong en oud meedoen of juist neerploffen in het gras met wat lekkers. Het programma dit jaar is heel divers: romantische liedjes én stoere blues, straattaal én literatuurprijs. Overal in het park is iets te beleven, van performances tot voordrachten. Vrijdag opent het festival om 16.00 en sluit om 23.00, zaterdag en zondag is het festival van 13.00 tot 23.00. Gratis www.duizelinhetpark.nl za 8 augustus 11.00 Zuiderpark: Crazy Sexy Cool Outdoor Festival. Crazy Sexy Cool opent het zomerfestivalseizoen met sfeer, intimiteit en kwaliteit. Het festival speelt in op de huidige

19


eerde Straatnieuws select atis uit de agenda twee gr or u. of goedkope uitjes vo uitgaanstrends van jongeren. Op het evenement diverse muziekstijlen, relaxte chill area’s, exclusieve snacks en een fantastische decoratie om er een gedenkwaardig jaarlijks terugkerend festival van te maken. €17,50 www.crazysexycoolfestival.com ma 10 augustus 19.00 Baroeg: Cannibal Corpse en Carniflex. Deze Amerikaanse band behoort tot de grootste en meest aansprekende namen uit de death metal geschiedenis. De band bestaat sinds 1988 en heeft sindsdien 13 studio albums uitgebracht. Carnifex speelt death metal, maar dan wel in een modern klinkende variant. De muziek is snel, heeft de nodige breakdowns maar ook voldoende melodie. Voorverkoop €18,- Deur €20,- www.baroeg.nl wo 12 augustus 14.00 Glashaven: Rondleiding op het eiland van Brienenoord. Rotterdamkenners van het Gilde Rotterdam geven een rondleiding over door het ZuidHollands Landschap beheerde Eiland van Brienenoord. Onder de Brienenoordbrug, verscholen achter een industrieterrein ligt een uniek stukje natuur met bos, grasvlakten, open water, kleine poelen en een heuse getijdengeul: het Eiland Brienenoord. €4,www.gilderotterdam.nl do 23 juli 14.00 Glashaven: Wandelen Ommoordseveld. Wandel mee in dit unieke stukje natuur dat is uitgeroepen tot het mooiste plekje van de Deelgemeente Prins Alexanderpolder. Bekijk samen met de deskundige wandelgids van Gilde het bijzondere klimaatbosje, het moeras en wellicht de orchideeën. €4,-. www.gilderotterdam.nl 00.00 Eendrachtsplein: Eendracht Festival. Meer dan 130 Rotterdamse muzikanten, kunstenaars, organisaties en ondernemers, verspreid over zo’n 15 festivallocaties.

tip 1 27 juli t/m 28 aug > Skatekampen bij Sweatshop

DEN HAAG

en vlotten bouwen. Sweatshop zorgt voor eten en drinken.

Beginnende en gevorderde jonge skateboarders kunnen zich deze zomervakantie uitleven bij één van de skatekampen bij skaktepark Sweatshop.

De skatekampen staan in het teken van plezier maken door middel van het skateboarden, gecombineerd met een dagprogramma boordevol spelletjes, zoals watergevechten, sporten

heb ik gefungeerd als levende duikplank. Ik ga altijd moe naar huis, dus ik denk de kinderen Ervaren skate instructeurs geven helemaal.” tijdens de zomerkampen skate- De kampen doordeweeks van 13 juli tot en met 28 augusles aan kinderen die voor het tus. Kinderen zijn iedere dag eerst op een skateboard staan, welkom van 08.30 tot 18.00 maar ook kinderen die al wat uur, maar kunnen ook eerder meer ervaring hebben. Op de ramps leren zij de vetste trucs. worden opgehaald. Sweatshop Verder worden er allerlei stoere zorgt voor alle benodigdheden workshops gegeven. Zo kunnen als skateboards, beschermers en helmen. Eén dag kost 30 kinderen leren breakdancen en graffiti kunstwerken maken. Een euro, twee dagen 55 euro, drie dagen 75 euro en vijf dagen zwembad is speciaal gebouwd 100 euro. om voor de nodige verkoeling te zorgen. Inschrijven kan via [email protected] “We zijn goedkoper dan een of via de website kinderdagverblijf,” grapt Offer www.skateparksweatshop.nl van Kesteren, één van de instructeurs. “Het is altijd één groot feest tijdens onze zomerkampen. We houden de kids hele dagen bezig. Vorig jaar

tip 2 23 juli > Mijn vader, de expat

Filmmaker Abdelkarim El-Fassi maakte een documentaire over zijn vader, bedoeld voor het familiearchief. Acteur Nasrdin Dchar begon met het theaterstuk Oumi, geschreven door Maria Goos, voor een klein publiek. Deze verhalen over opoffering, de zoektocht naar een identiteit en migratie kwamen door hun zelfde achtergrond samen en hebben inmiddels voor vele uitverkochte avonden gezorgd

in onder meer Koninklijk Theater Carré in aanwezigheid van Koningin Maxima.. In de documentaire Mijn vader, de expat beschouwt Abdelkarim El-Fassi zijn vader niet als gast en arbeider, maar als mens. Hij vraagt hem naar zijn dromen, angsten en hoe hij terugkijkt op zijn komst naar Nederland. De documentaire roept vragen op over het gevoel van 'thuis', acceptatie en de zoektocht naar een eigen identiteit.

De monoloog Oumi (mijn moeder) van Nasrdin Dchar en geschreven door Maria Goos, gaat over het leven van Habiba, een Marokkaanse vrouw die vanuit Marokko in Steenbergen terechtkwam. Hoe ze opgroeide in het bergdorpje Touasitte, waarom ze naar Nederland kwam en hoe dat haar leven veranderde. En over één van haar zonen die acteur werd: Nasrdin, die zich vaak ingeklemd voelt tussen loyaal zijn aan het land waar zijn wortels

Rotterdam

liggen, Marokko, en loyaal zijn aan het land waarin hij leeft, Nederland. De Nederlands-Palestijnse zanger Doc Jazz noemt de documentaire een absolute must see: “De voorstelling heeft een grote impact en overstijgt persoonlijke en technische aspecten, maar berust juist op het ogenschijnlijk meest eenvoudige: het concept. Zelden werd het onderwerp migratie op een zo onschuldige, pretentieloze, normale en menselijke wijze belicht.” .

De Règâhs veroveren de wereld

Recommend Documents