Gemeenschapskrant Almere Jaargang 7, nummer 4 12 november 2006
Ons zangkoor
De Parel
J. van Wijk
I
n een reeds eerder verschenen Parel hebben we gelezen dat onze broeder Vis tot juni 2004 ons koor heeft verzorgd, vanaf de start van onze gemeenschap. Toen onze Herder mij benaderde met de vraag of ik deze taak wilde overnemen, heb ik daarover niet geaarzeld, maar de kans aangegrepen om “in het midden der gemeenschap” werkzaam te zijn.
Appeltjes Ooit had ik een voorganger die zei : “Wie appelen vaart, die appelen eet”. En omdat ik van deze “appelen” houd, geniet ik ervan op mijn wijze bij te dragen aan onze gemeenschap. Er zitten natuurlijk ook consequenties aan. Er moet wel eens een appeltje geschild worden of door de zure appel worden heen gebeten. Vorig jaar heb ik deelgenomen aan de leerdagen koordirectie. Dat was zeer boeiend en verhelderend. Hoe ver je op de leerstof wilt ingaan, bepaal je zelf. Er is op dit terrein veel te leren en te genieten. Wat heel belangrijk is, is dat je met andere dirigenten ervaringen uitwisselt, elkaar respecteert en samen lacht. Ook qua stemvorming is er veel te ontdekken en te ontwikkelen. Maar dit staat niet op zichzelf; het staat ten dienste van wat we willen zeggen met onze muzikale aanbieding, graag zo aangenaam mogelijk. Persoonlijke voorbereiding Hoe je je op een dienst of zangrepetitie voorbereidt, dat leer je daar nu weer niet. Maar goed ook, want dat is nogal persoonlijk. Dat
mag je lekker zelf uitzoeken. Mijn kleinzoon liet laatst een leerboekje zien met de titel: “Leer het lekker zelf” en zo is het ook. Het plezier hebben in wat je doet is van onschatbare waarde. Als het om de komende zondag gaat, is de weekbrief uiteraard het handvat waarop je de liederenkeuze baseert. Het is handig als je een aantal liederen paraat hebt, maar ook niet meer dan dat. Van wezenlijk belang is of je samen met het koor in staat bent die gevoelens een kans te geven die iets toevoegen, onderstrepen of aanreiken. In onze gemeenschap verkeren we in de gelukkige omstandigheid dat er een aantal organisten en dirigenten zich bereid heeft verklaard te willen meewerken op dit terrein. Denkend aan doorstroming, het gelegenheid geven aan een ander, hebben we een schema opgezet waarin allen de gelegenheid krijgen zich te bekwamen en ervaring op te doen. We willen voorkomen dat je vastroest op een bepaalde plaats. Onze herder typeerde dit laatst als volgt: “Houd in gePagina:
dachte dat je te zijner tijd een mooi afscheid kunt nemen van die plaats”. Wat de reden voor zo’n afscheid ook zou kunnen zijn weet je van tevoren nooit. Wat ik vandaag doe, wil ik in volle overtuiging doen. Gelukkig sporen de zangers mij daartoe regelmatig aan. ■ Noot redactie: Het aandeel van broeder van Wijk in de muziek in onze gemeenschap:: dirigent gemengd zangkoor + parttime organist
In dit nummer: 1 - Ons zangkoor 2 - Hallo Ooms en Tantes 3 - Het dagelijks leven ‘en France’ - Spreuk 4 - Eenzaam maar niet alleen 5 - Kennismaken met Tweede Kringers 6 - Meedenkgroep Eredienst 7 - Ons Orgel 8 - Gemeenschapsmutaties - Colofon
Hallo Ooms en Tantes N. v.d. Vlist
W
ij hebben gehoord dat een aantal van u eigenlijk helemaal niet weet wat wij iedere zondagochtend doen bij de jongste jeugd en dat willen wij op deze manier toch laten weten, want het is erg leuk bij ons!
Wij zijn met zoveel kinderen, dat we veel te druk zijn om allemaal bij elkaar te zitten zondags en daarom hebben de ooms en tantes jeugdverzorgers bedacht, dat het beter is om ons in twee groepen in te delen. Een baby/dreumes groep en een peuter/kleuter groep.
Baby’s en dreumesen In de baby/dreumes groep zitten we met z’n vijven: Demko, Wietse, Dean, Rani en Yorinde en zoals u waarschijnlijk wel gezien zult hebben, zorgen oom en tante van der Vlist binnenkort voor nog een speelkameraadje. Iedere zondag maken wij het samen met twee ooms en tantes heel gezellig. We zingen liedjes, we knuffelen veel en soms proberen de ooms en tantes al wat met ons te puzzelen en te kleuren (kunnen we nog niet allemaal hoor, maar dat mag de pret niet drukken!!). Ook drinken we halverwege de ochtend meestal wat. Onze papa’s en mama’s hebben altijd wel wat in onze tas gestopt daarvoor. Peuters en kleuters Ook de peuter/kleuter groep is heel gezellig. Hier zitten we met Dominique, Thomas, Nils, Lennart, Megan, Rimme, Lucas, Laurens,
Frederique, Gaia en Zoë. Wij zijn al heel groot en dus doen wij veel leukere dingen dan bij de baby’s. Wij praten met z’n allen over van alles en nog wat. Over wat we gedaan hebben de afgelopen week maar ook over dingen waar de ooms en tantes van te voren over hebben nagedacht waar we het over gaan hebben. De ooms en tantes krijgen namelijk iets wat ze werkbladen noemen en daar staan heel veel leuke dingen in. Zo hebben we het deze periode over ‘de kracht van de verbeelding’ met onderwerpen als wie we allemaal kennen in de dienst, een ontdekkingstocht door het gebouw, maar ook over de herfst en dat alle blaadjes anders zijn net als alle mensen. Iedere zondag is er ook een klein verhaaltje, dat verteld wordt door ons vogeltje Piep. Bijvoorbeeld: Kijk, daar is oom Herder Hallo Piep! Piep krijgt een hand En daar zijn ook tante van Beusekom en tante Heerink Ze kennen Piep allemaal Piep weet de weg En hij loopt gauw naar de kinderen
Creatief met…. Als de ooms en tantes een leuk onderwerp hebben om met ons over te praten, verzinnen ze er vaak ook nog iets leuks bij om te kunnen kleien, plakken, verven of knippen. Dus iedere ochtend ziet er eigenlijk hetzelfde uit maar is toch altijd Pagina: 2
weer anders. Een zondagochtend bij de peuters en kleuters is als volgt verdeeld: 09:30-09:45: Spelen 09:45-10:00: Gesprekje 10:00-10:10: Limonade + koekje 10:10-10:30: Knutselen 10:30-einde: Spelen en rondgang voor de vijfjarigen. De vijfjarigen onder ons worden iedere zondagochtend als de rondgang gaat beginnen, gehaald door een oom of tante die met ons mee gaat naar de grote zaal. We mogen dan helemaal vooraan op de eerste rij zitten (erg spannend, ook voor de oom of tante!!) en dan met papa of mama mee aan de rondgang. Alle andere kinderen blijven dan achter om te spelen en gaan alleen op de eerste zondag van de maand rond. Wij vinden het altijd leuk om met de ooms en tantes te spelen, maar soms is het ook wel leuk om eens andere ooms en tantes te zien. Als u nu denkt “goh, dat lijkt me ook wel leuk om regelmatig of alleen maar heel incidenteel eens mee te helpen” dan kan tante van der Vlist u hier nog veeeeeeeel meer over vertellen. Dag allemaal! De groetjes van alle kinderen van de jongste jeugd. ■
Het dagelijks leven “en France” F. van Essen
A
DSL op het Franse platteland... inmiddels is de apparatuur geïnstalleerd maar het werkt nog niet helaas. Met de verbinding die ik nu gebruik is het niet mogelijk om foto's te sturen. Onze dag begint vroeg. Maaike en Eline staan om half zeven op. Ontbijten, douchen, aankleden en dan tegen half acht met de bus naar school. De lessen beginnen om 08.00 uur. Om 12.00 uur eten ze op school in de kantine; over het algemeen zijn ze erg tevreden over het eten. Vanaf twee uur gaan de lessen weer door tot vijf uur; daarna brengt de bus ze weer thuis. Het tweede deel van de middagpauze wordt gebruikt voor extra dingen: bijlessen, maar ook schilderen, toneel, enzovoort.
Op woensdagmiddag is Maaike thuis; Eline maakt dan de Dordogne onveilig in een kajak. Ochtenddienst…. Op de dagen dat ik werk sta ik nog wat eerder op, mijn werkdag
drie uur begint dan de avondronde. Soms word ik pas weer om half vijf bij de eerste patiënt verwacht, dus dan heb ik tussendoor een paar uur vrij.
begint rond zeven uur. Het eerste uur ben ik meestal bezig met bloedafnames, dat gebeurt hier bij de mensen thuis. Daarna begint het gewone werk: injecties geven, wonden verbinden, maar ook persoonlijke verzorging zoals wassen, aankleden en uit bed helpen. Een aantal patiënten krijgt van ons medicijnen uitgereikt; van een groter aantal zetten we eens per week de medicijnen klaar. Op een ochtend leg ik tegen de 100 km af. Als het werk gedaan is dan is het vaak al 12.00 uur geweest; ik ga dan naar huis om van een uitgebreide maaltijd te genieten (die ik dan wel eerst moet klaarmaken natuurlijk). In een rooster van vijf weken werk ik twintig van deze ochtenddiensten, waarvan er vijf in het weekend vallen. Middagdienst…. Als ik ook middagdienst heb dan begint die om 14.00 uur. Ons bureau is dan open, mensen komen langs voor injecties, verbanden of het maken van een afspraak. Om
Ik heb de ziel gezocht en hem niet gevonden Ik heb God gezocht en hem niet gevonden Ik heb m’n broer gezocht en vond ze alle drie. Martin Luther King
Pagina: 3
Avonddienst…. Een vast aantal patiënten wordt door ons 's avonds weer naar bed gebracht. Ook is er een aantal diabetespatiënten dat insuline krijgt, net als 's morgens. Als er geen onverwachte dingen gebeuren ben ik rond half negen klaar. Per vijf weken heb ik zeven van deze avonddiensten, één keer in het weekend. Eten en dan…..naar bed 's Avonds, om een uur of acht, eten we nog een lichte maaltijd bij de televisie. Naar goed Frans gebruik speelt ons leven zich voornamelijk in de keuken af, waar we dus ook eten en televisie kijken. Op het ogenblik hebben we ook niet veel keus omdat het huis niet echt groot is. Binnenkort moet daar verandering in komen; er wordt een stuk aangebouwd dat even groot is als ons oude huis in Almere! Hopelijk hebt u zo een indruk van onze dagelijkse beslommeringen. Met vriendelijke groet van Frank, Maaike en Eline van Essen ■ Foto 1: zr. E. Sikkema - Foto 2: zr I. v/d Puijl
Eenzaam maar niet alleen B. Sikkema
”Kijk” zei ze en ze wees op een plaatsje aan één van de muren van haar kamer, “de roos die daar hangt, is door Anne geschilderd. Er zat een blank lijstje om en toen was zr. Van der Linden hier en die vroeg of het goed was dat ze het voor me beitste. Br. Loggen heeft het opgehangen.”
W
e zaten samen aan haar tafel, zr Teunissen en ik. Ze wilde wat vertellen aan iedereen, die bij onze gemeenschap hoort. De Herder had gezegd dat dat best via “de Parel” kon en ik had haar beloofd, dat ik het op zou komen schrijven. Niet alleen “Weet u”, begon ze haar verhaal, “ik ben dit jaar vijfenzestig jaar geworden (in mei – bs) en in de weken daarvoor moest ik daar voortdurend aan denken en ik raakte steeds verder in de put. Vijfenzestig jaar is een mijlpaal, dan hoor je bij de ouderen. Ik heb in mijn leven wel het een en ander meegemaakt, op alle mogelijke manieren en ik dacht maar steeds: moet ik ook nog alleen oud worden?
En toen werd ik jarig en toen waren er zóveel kaarten en telefoontjes en kwam er zóveel bezoek, dat ik maar één conclusie kon trekken: ik bén helemaal niet alleen! En ik wil dat iedereen weet, dat ik daar erg dankbaar voor en heel gelukkig mee ben”. Drempel En zo raakten we aan de praat. Vanaf het moment waarop iemand vijfenzestig jaar is geworden, ontvangt hij of zij “ouderdomspensioen” en is dan gelegitimeerd oud. Dat is ooit eens afgesproken. In feite ben je tegenwoordig op die leeftijd minder oud dan zestig jaar geleden, toen de AOW werd ingesteld. Leeftijd is dan ook niet de directe oorzaak voor het alleen of eenzaam zijn. Er kunnen hele andere oorzaken zijn, daar weet zr. Teunissen alles van, die ertoe leiden dat je hulp nodig hebt. Daar kun je dan om vragen, maar dat valt niet mee. Je wilt graag je eigen boontjes doppen. Je moet over een drempel heen en die is vaak hoog. Die aarzeling om hulp te vragen kan vanuit een zekere schroom ontstaan, maar tóch moet die stap gezet worden. De medaille heeft ook een andere kant, zoals elke medaille. Soms zie je dat iemand in je omgeving hulp
nodig heeft en dan moet je die hulp geven en niet wachten tot erom gevraagd wordt. Ook die drempel is hoog en je moet er voorzichtig overheen stappen. Ook hier geldt dat de aarzeling vanuit een bepaalde schroom ontstaat, maar tóch moet er actie ondernomen worden. Het komt voor dat er geen hulp –waarvan de behoefte duidelijk zichtbaar is- wordt gegeven, omdat er niet om gevraagd wordt. Daar wordt in ieder geval niemand beter van. Verantwoordelijk We weten wat licht is omdat we weten wat donker is; we weten wat goed is, omdat we weten wat kwaad is; we weten wat warm is, omdat we weten wat koud is. Het één kan niet zonder het ander. Zo moeten we durven te ontvangen, omdat we durven te geven. Heel concreet gezegd: we kunnen als mens alleen maar bestaan, omdat er een ander is voor wie we verantwoordelijk zijn. Die verantwoordelijkheid is voor iemand die hulp nodig heeft even groot als voor iemand die hulp kan geven. Het resultaat is dat de dankbaarheid van twee kanten komt. En zo kwamen we bij de roos aan de muur. “En nu heb ik een kastje gekregen” zei zr. Teunissen en wees op een hangkastje, dat in een hoek van de kamer op de vloer stond. “Dat kan ik niet zelf ophangen en ik heb br. Loggen gevraagd of hij het voor me wil doen. Hij klapte bijna in zijn handen en zei: “Ze begint het te leren!”. Al doende leert men en oefening baart kunst. Spreekwoorden zeggen altijd de waarheid.” Toen ik zei dat ik de titel van de autobiografie van koningin Wilhelmina boven het verslag zou zetten, was ze het daar helemaal mee eens. “Dat boek heb ik gelezen en zo is het precies. Je kunt je wel eens eenzaam voelen, maar daarom hoef je niet alleen te zijn.” ‘t Is maar dat we ‘t weten ■
Pagina: 4
Kennismaken met Tweede Kringers C.A. Bosch
Pagina: 5
Meedenkgroep Eredienst S. Koelewijn
V
orig jaar zijn wij met een groepje van zeven broeders en zusters gestart om wekelijks mee te denken voor de eredienst. Het doel van het meedenken is om de Voorganger te ondersteunen bij zijn voorbereiding op de eredienst. Zo hoort de Herder ook hoe de weekbrief op broeders en zusters overkomt en heeft hij ook de kans om andere kanten belicht te zien. Ook weet de Herder zo wat er in de gemeenschap leeft. Geprobeerd is om deze groep zo gevarieerd mogelijk te maken in leeftijdsopbouw. U heeft hier de achterliggende tijd vast wel eens iets van gehoord tijdens de eredienst. Het zou echter fijn zijn om de groep wat groter te maken, zodat het een gemeenschapsbrede activiteit wordt.
Als u dit gelezen heeft en u denkt: “Daar wil ik ook aan meedoen,”dan bent u van harte welkom bij deze groep.
Wij kunnen ons voorstellen dat u zich niet wilt verplichten om iedere week een reactie te geven op de weekbrief, maar dat hoeft ook niet. U kunt aan mij doorgeven dat u bijvoorbeeld eenmaal in de 4 of 6 weken de Herder tot ondersteuning wilt zijn. Per week zijn 3 tot 5 reacties genoeg. Uw reactie hoeft niet lang te zijn en kan bestaan uit een gedachte bij een deel van de weekbrief, een bepaald gevoel dat bij u opkomt of een gedicht of lied waar u aan denkt bij het lezen van de weekbrief.
Het is niet leeftijdgebonden. Integendeel……het is fijn om zoveel mogelijk variatie in leeftijd te hebben.
De Herder is heel blij met deze ondersteuning. U kunt zich misschien voorstellen hoe intensief de voorbereiding op de eredienst is en gedachten van anderen zijn dan welkom. Ook de broeders en zusters die het afgelopen jaar hierin hebben geholpen, ervaren deze vorm van verdieping merendeels als positief. Echt iets om mee door te gaan dus.
Dus………laat van u horen!!! U kunt u opgeven aan ondergetekende via e-mail:
[email protected] ■
Hoe werkt het? U stuurt uw reactie op zaterdag voor 18.00 uur naar ondergetekende. Ik zorg dat de reacties gebundeld bij onze Herder komen, zodat hij ze heeft als hij begint met de voorbereiding van de eredienst.
Pagina: 6
Ons Orgel J. van Wijk
I
n ons gebouw staat een zogenaamd combinatieorgel. Het bijzondere van dit instrument is, dat in één orgel feitelijk twee orgels zijn samengevoegd. Namelijk: een digitaal-elektronisch orgel en een pijporgel. De organist speelt en registreert op één speeltafel maar bij een aantal registers (stemmen) gaan echte pijpen spreken. Hierdoor wordt de klank rijker en doorzichtiger vergeleken met een volledig elektronisch orgel. Overigens vormt het pijpengedeelte op zich een klein maar compleet orgel. Bovendien is het zo dat de techniek van de weergavesystemen zo ver gevorderd is dat het moeilijk is om waar te nemen of men naar een door een pijp gegenereerde stem luistert of naar een elektronische nabootsing van hetzelfde register.
Er zijn echter ook pijporgelregisters die moeilijk na te bootsen zijn. Opmerkelijk is, dat het juist deze registers zijn die in belangrijke mate het karakter van het orgel bepalen; namelijk het “prestantenkoor”. Deze klank is zo complex dat natuurgetrouwe elektronische weergave te wensen over laat. De pijpen die in ons orgel staan, zijn uiteraard die stemmen die zich moeilijk laten imiteren door de elektronica, alle MIDIopties ten spijt. Eigenschappen Een paar speciale eigenschappen van het combinatieorgel wil ik u niet onthouden. Bijvoorbeeld de intonatie, de klankkleur en het volume van een elektronische stem zijn nauwkeurig afgestemd op het pijpengedeelte. Deze gegevens zijn in het systeem (computer) opgeslagen,
Elektronische stemmen zijn ongevoelig voor temperatuurswisselingen en u begrijpt dat het totale orgel, pijpen én elektronische stemmen, ontstemd raakt zodra de temperatuur beduidend gaat afwijken van de standaard. zodat het altijd mogelijk is om de oorspronkelijke instellingen weer in te laden. Wat ook van groot belang is, is de omgevingstemperatuur. Zoals u begrijpt loopt de temperatuur op naarmate we langer in de zaal zijn. Pijporgels hebben de natuurlijke eigenschap te verstemmen als de omgevingstemperatuur verandert. In principe wordt een pijporgel gestemd bij een temperatuur van 20 graden Celsius.
Pagina: 7
Dat we hiervan nooit iets gemerkt hebben, komt door het volgende: In het pijporgel zit een sensor die continue de omgevingstemperatuur meet. Elke verandering wordt doorgegeven aan de elektronica die prompt “instemt” met de geconstateerde afwijking. Dus zo ongevoelig is de elektronica nu ook weer niet. Als u geïnteresseerd bent in meer gegevens, zoals de dispositie en andere specificaties, wil ik u daarin graag van dienst zijn. ■
Welkom in onze Gemeenschap
Fam. F.G. Tuinstra Snoekstraat 84 1317 JS Almere
Zr. G. van de Meent Walt Disneyplantsoen 18 1325 RH Almere
Huwelijk
Aandacht huwelijk fam. R. Wobben-van Stuijvenberg op 01 oktober 2006
Verhuisd
Fam. P. Olgers naar Emmeloord
Fam. M. Lustig Badvägen 27a, 23636 Höllviken Zweden
Nieuw adres: fam. B. Reinders, Kapitein de Langestraat 61, 1318 DH Almere Zr. E. van ’t Land-Hoevenberg, Pastinaakstraat 26, 1313 GH Almere
Wilt u ‘de Parel’ digitaal ontvangen? Dat kan indien: • u behoort tot Het Apostolisch Genootschap of u heeft toestemming van de Voorganger van gem. Almere • u ‘De Parel’ op uw computer kan lezen m.b.v. ‘Acrobat Reader’ • uw pc beschikt over internetaansluiting (modem of adsl/kabel) Een mailtje naar:
[email protected] is voldoende. Het automatisch digitaal toezenden van ‘de Parel’ wordt dan gerealiseerd. Aan deze service zijn geen kosten verbonden. Uitgebreide info vindt u op de website van gemeenschap Almere. URL: www.trak.to/aga Kies hiervoor de knop: AGA-plaza (wachtwoord: fakkel). Klik vervolgens de knop: ‘Parel, de…’ Ook kunt u hier alle eerder verschenen ‘Parels’ downloaden.
De Parel Gemeenschapskrant van Het Apostolisch Genootschap te Almere. Verschijnt 4 x per kalenderjaar Redactiesecretariaat:: Bosch, C.A. Guadeloupestraat 103 1339 MC Almere
[email protected] Redactie Bosch, C.A. secretariaat Koelewijn, C. digitale fotografie Koelewijn, S. Linden, L.M.A. van der (+ digitale fotografie) Sikkema, B. coördinatie Vormgeving Koelewijn, C. Otten, B.S. De Parel Digitaal
[email protected]
Voor inhoudelijke info inzake ‘De Parel’ wordt verwezen naar het redactiesecretariaat. Zie Colofon. Pagina: 8
Eindredactie Schaik, A.R.T. van
