De Leisure Krant. Nummer

De Leisure Krant

Nummer 2013-5                  

In dit nummer o.a. Geen Engeland, dan maar het wad Discover ss Rotterdam Na de Leisureweek 2013

 

Ledenblad van de Leisure Club Holland   Verschijnt 5 keer per jaar,  ISSN: 1572-8226 Leisure Club Holland – opgericht op 12 januari 1977 KvK: 40624064, Abcoude ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------                                                                                Contributie De contributie bedraagt € 30,00 per kalenderjaar. Bij aanmelden in het 2de kwartaal bedraagt de contributie voor dat jaar € 15,00 en bij aanmelden in het 3de of 4de kwartaal bedraagt de contributie voor het lopende en daarop volgend jaar samen € 30,00. Graag de contributie over maken naar: Leisure Club Holland: Rabobank, rekeningnummer 13.52.57.638; IBAN NL05 RABO 0135 2576 38     Bestuur: Voorzitter Willem van Riel   Polanen 14, 4891 ZW Rijsbergen, 076-5962335  [email protected] Secretaris Richard Gramme   Isla Margaritastraat 63, 1339 ML  Almere, 036-5297292   [email protected] Penningmeester Gijsbert de Leeuw van Weenen   Zandstraat 20, 5391 AN Nuland, 073-5323685  [email protected] Bestuurslid algemeen Laurens Schoonheim   Dorpsstraat 163, 1434 NH Oostknollendam, 075-6419705  [email protected] Bestuurslid algemeen Karen Schoonheim   Dorpsstraat 163, 1434 NH Oostknollendam, 075-6419705  [email protected]     -----------------------------------------------------------   Willem uit den Bosch,   Organisatie  Stertocht   Haarspitstraat 44, 1445 HH Purmerend, 0299-641749   Organisatie Leisureweek 2013 Willem van Riel en   Gijsbert de Leeuw van Weenen(adressen zie boven) Website Hettie Wijnnobel-Hagens,   Kroon 4, 3641 LG Mijdrecht, 0297-285 671  [email protected] Zusterclub   Leisure Owners Association is te vinden op: http://www.leisureowners.   org.uk/ Eindredactie Leisurekrant Fred van den Tempel tijdelijk: Willem van Riel en Gijsbert de Leeuw van Weenen    [email protected] Druk   Editoo,     Schaapsdrift 49, 6824 GP Arnhem, 085-7737742  [email protected]                 Op de voorpagina: De OK-RAN van Roel Rozenga in actie

2

Van de voorzitter   Beste leisurevrienden,   Binnenkort gaan we het jaar 2013 alweer afsluiten. Een jaar dat snel voorbij is ge­ gaan.   Een jaar dat de analen der geschiedenis zal ingaan als een topjaar met veel zon en wind! Het begon allemaal wat triest, we hebben de Ster­ tocht bijna letterlijk moeten afblazen, maar iets of ie­ mand heeft dit later in het seizoen helemaal goed gemaakt! Een leisureweek waarop we nog jaren te­ rugkijken en waarvan ik alleen maar kan zeggen dat iedereen die er niet bij was een geweldige week heeft gemist.   En natuurlijk hebben we ontzettend goed nieuws met het feit dat Fred van den Tempel ons heeft benaderd om de redactie – mede - op zich te nemen. Deze editie is al voor het grootste deel door hem verzorgd en we hopen, dat hij de inspiratie en energie zal hebben en houden om deze klus nog een tijd vol te houden! Uiteraard hebben Gijsbert en ondergetekende hem een middag ingeleid in de – soms voor ons ook nog steeds aanwezige – geheimen van Editoo, de uitge­ ver van deze krant. Maar we hebben er alle vertrouwen in dat hij de klus gaat klaren en wensen hem hiermee veel succes toe!   Uiteraard kan een krant alleen maar bestaan bij de gratie van de aangeleverde kopij! Dus: blijf sturen, we kunnen jullie inbreng niet missen!   In deze leisurekrant vind je verder een verslag van een zeer geslaagd najaarsevenement op de SS Rotter­ dam, maar ook een boeiend artikel over een tocht over het wad en een lezenswaardig artikel voor als je overboord gaat. Veel leesplezier!   Rest mij nu nog dit jaar af te sluiten met jullie allen heel fijne feestdagen toe te wensen en een super 2014.   Hartelijke groeten, Willem van Riel.  

3 4    4    6 8 10

14

Van de voorzitter    In memoriam:    Even voorstellen      Discover ss Rotterdam    Na de Leisureweek 2013    Geen Engeland, dan maar het wad    Man overboord   

      VOORZITTER: Willem van Riel   Secretaris: Richard Gramme   PENNINGMEESTER: Gijsbert de Leeuw van Weenen   REDACTIE: Fred van den Tempel   DRUKKER: Editoo B.V. te Arnhem   REDACTIEADRES: [email protected]      

3

In Memoriam David Sheen   Op 17 november bereikte ons het droevige bericht dat de commodore van onze Engelse zusterclub is over­ leden. Ik heb met David regelmatig contact gehad, in het bijzonder in de voorbereiding van het bezoek van de Engelse leden aan Nederland, vorig jaar september. Toen hebben we David leren kennen als een rustige, aimabele man met heel veel zeilervaring, waar hij geanimeerd over kon vertellen. Het spijt ons erg dat we geen verder hoofdstuk aan onze kennismaking hebben kunnen toevoegen. We wensen zijn vrouw Mo en haar familieleden alle kracht om dit verlies te kunnen dragen. Willem van Riel.  

Even voorstellen, nieuw redactielid Fred van den Tempel   In het najaar van 2010 kreeg mijn vrouw (Marieke Bosch) een nieuw idee: “waarom kópen we niet gewoon een zeilboot?” Tsja, daarvoor moest ik me even achter de oren krabben. Tot dan toe huurden we regelmatig een Valk, meestal in Westeinde bij Giethoorn. Soms overnachtten we daar ook op. Maar om nou een boot te kopen….   Het idee moest even bij me rijpen, maar gaandeweg werd ik enthousiast. Het moest een kajuitbootje zijn, groot genoeg voor ons, onze drie kinderen en een hond. Daarnaast mocht hij niet te diep steken omdat we in de buurt van Giet­ hoorn en in Friesland wilden zeilen. We moesten kunnen droogvallen en ook belangrijk, hij mocht niet te duur zijn. Zie daar: Leisure 23. We bekeken er drie. De eerste lag in Groningen maar die was nogal uitgeleefd. De tweede lag in Drachten, was in de kuip en kajuit puntgaaf maar bleek na nadere inspectie honderden os­ moseplekken te hebben. De derde was raak: de Balans (van Paul Mirck) die een jaar in Noordschans had gelegen werd op de kop getikt. Een dag na de aankoop vaarden we ons nieuwe bezit over rivieren, kanalen, de Vecht en de randmeren naar zijn nieuwe thuishaven, het Erkemederstrand tussen Zeewolde en Nijkerk. De Balans werd omgedoopt tot Griet.   We werden meteen lid van de Leisureclub. Ik heb de LCH-website volledig afgestruind, op zoek naar wetens­ waardigheden over onze nieuwe boot. Wat een rijke bron van informatie! Ik deed het idee op om een Amerikaanse trailer te laten aanpassen voor een kimkieler. Sindsdien vervoer ik Griet tweemaal per jaar achter de tractor van en naar de haven, een ritje van 25 kilometer. In de wintermaanden staat ze naast ons huis en kan ik naar lieve lust klussen.   De eerste echte kennismaking met de Leisureclub was tijdens de Stertocht van 2012. We werden dan wel zo ongeveer laatste, maar dat deed niet af aan de mooie beleving. Vooral tijdens de afsluitende barbecue leerden we veel leden kennen. Samen met de Thorntoe van Paul zeilden we door de nacht van Edam naar de vluchthaven bij Almere. Prachtig! De afgelopen jaren probeerden we elke gelegenheid aan te grijpen om er met de boot op uit te gaan. Dat valt nog niet mee met puberende kinderen thuis. We varen veel op het Marker- en IJsselmeer en deden in vakanties Zeeland en de Waddeneilanden aan. Marieke en ik houden wel van een uitdaging, zijn niet alleen mooiweerzeilers. De vraag wie ‘schipper’ is kun je bij ons beter niet stellen. Allebei kunnen we inmiddels Griet in ons eentje zeilen.   Ik het werkzame leven doe ik mijn best als adviseur voor onder­ nemers in het landelijk gebied. Ik heb mijn eigen adviesbureau (Tempel-advies). In de wintermaanden schaats ik fanatiek, dus als het even kan ben ik ook dan op het water te vinden. Ik ga me als redacteur voor de Leisureclub inzetten en ik hoop op een fijne samenwerking met het bestuur en de overige leden. De ‘introductie’ die ik onlangs kreeg van Voorzitter Willem en penningmeester Gijsbert was een prima start. En ik krijg verster­ king: Pieter de Jong treedt binnenkort ook toe tot de redactie. Ik denk dat hij zich in het volgend nummer wel even zal voorstel­ len.   Fred van den Tempel

4

ss Rotterdam

  Het ss Rottterdam is de lokatie geweest voor het najaarsevenement van de leisureclub. Het schip ligt nu permanent afgemeerd in Rotterdam als hotelschip.   Op 3 september 1959 maakt het ss Rotterdam haar eerste reis naar New York. Ruim 40 jaar lang voer het schip over de wereldzeeën. Sinds 2001 zet de Stichting Vrienden van stoomschip Rotterdam zich in om het ss Rotterdam te behouden. Ook nu het schip (sinds 2010) opengesteld is voor publiek  zet de Stichting zich in voor restauratieprojecten, kunst lezingen en presentaties. Ook ruim 200 vrijwilligers, waarvan velen zelf op het schip hebben gevaren, zetten zich dagelijks is voor en op het ss Rotterdam. Bijvoorbeeld bij de rondleidingen vertellen ze verhalen van ”toen” of beantwoorden vragen.   Het ss Rotterdam is een heerlijke plek voor iedereen! En de toegang is gratis.

5

Discover ss Rotterdam   DISCOVER THE SS ROTTERDAM: Na jaren varen over de wereldzeeën, ligt het ss Rotterdam permanent in de Rotterdamse haven. Het schip heeft een lange en rijke historie. Op zondag 24 november 2013 vonden ca. 20 leden van de Leisureclub elkaar op dit bijzondere schip. Zoals gebruikelijk werden we met koffie en appeltaart (met of zonder) ontvangen.

                                          De voorzitter opende het evenement, terwijl de penningmeester daarna de excursies (van 1 of anderhalf uur)  toelicht en de stemmen telt. Bijna allen kiezen voor de lange excursie en dat betekent als extra ook de motorruimte met alles erop en eraan.       De SS Rotterdam is ca. 230 m lang en heeft twee dieselgestook­ te motoren. De oversteek van de Atlantische Oceaan duurde een dag of 7. Het schip zit vol met fraai ontworpen zalen met daarin onder andere bijzondere meubels, plafonds, wanden. Zo had de Smoking Room een plafond waar veel leer in verwerkt zit. Dat zou de rook beter absorberen dan hardere materialen. Ook Cecile Dreesmann (om maar iemand te noemen) heeft de SS Rotterdam gefrequenteerd. Haar favouriete rook- en borduur­ plek kreeg tijdends de rondleiding speciale aandacht.           Dit deel van de rondleiding over de dekken en door de salons deden we met een audio apparaat. De excursie in de motorruimte ging onder leiding van een gids.          

6

    Hier is te zien hoe groot het schip is.                                                                  De motorruimte was indrukwekkend. Er waren destijds 45 mannen nodig voor de bediening en het onderhoud. Die liepen uiteraard in continu dienst  (3 ploegen van  15).   Tegenwoordig vraagt de bediening door automatisering, afstandsbediening en –bewaking nog maar een fractie daarvan.                                   Voordegenen die nog niet op de SS Rotterdam zijn geweest: het is een aanrader.   Edward, SHE

7

Na de Leisureweek 2013   De Leisureweek werd in Yerseke afgesloten met een gigantische hoosbui, daardoor waren we te laat om nog naar Antwerpen te vertrekken. In overleg met de Wizzle besloten we (She) alvast een stukje in de goede richting te varen en en zo was de eerste stop in Wemeldinge. De volgende dag konden we dan in één keer door naar Antwerpen. Tussen Wemeldinge en Hansweert liggen 2 bruggen en een grote sluis. Voor de bruggen moesten we per mari­ foon de opening aanvragen. Op de Westerschelde passeren regelmatig met hoge snelheid grote zeekas­ telen; je blijft dan vanzelf wel net buiten de boeien. De golven vielen wel mee.                   De sluisdeur die toegang geeft tot de jachthaven (linkeroever). Duidelijk is te zien waarom deze alleen opent bij hoog water.                 Het havenkantoor in Ant­ werpen (Linkeroever)                   In Antwerpen kun je in de stad gaan liggen, maar je kunt ook kiezen voor verblijf in het voormalige dok achter de keersluis op de linkeroever. Deze keer-sluis gaat alleen open vóór en na hoogwater, de jachtha­ ven is dus slechts beperkte tijd toegankelijk.  Ed (Wizzle) had precies uitgerekend hoe lang de tocht zou duren en na een lange dag varen kwamen we mooi op tijd (een half uur voor de opening van de sluisdeur) bij de jachthaven ‘Linkeroever’ aan. Bij el­ kaar lagen zo’n 10 schepen te wachten om de haven binnen te varen en de havenmeester liet per marifoon weten hoe laat hij de deuren voor ons zou openen.    We werden allervriendelijkst welkom geheten en

8

kregen de door Ed beoogde plaatsen toegewezen. De havenmeester was allervriendelijkst en we voelden ons erg welkom; mogelijk doordat de bemanning van de Wizzle hier goed bekend is.     

  Een ligplaats aan de linkeroever geeft als beloning een prachtig uitzicht op de stad Antwerpen, maar om het centrum te bekijken moet je wel naar de overkant.  Je kunt daarvoor gebruik maken van een voetgan­ gerstunnel, op loopafstand van de jachthaven. Aan het einde van de tunnel met de roltrap (of de lift) naar boven.

…. en je staat in hartje Antwerpen

    Na Antwerpen gingen we op weg naar Gent. De eerste dag haalden we Terneuzen. Daar moesten we naar binnen om de Verenigingshaven van Terneuzen te bereiken. We lagen er als eerste voor de sluis, maar moesten uiteindelijk 4 grote binnenvaarders voor laten gaan voor we achterin mochten aansluiten. Het schutten kostte ons bijna 2 uur. Na onze overnachting aan de binnenkant van de sluis, konden we meteen verder over het kanaal van Terneuzen naar Gent. Het is hier druk met binnenvaart en er zitten ook af en toe zeekastelen tussen. We moesten die dag 3 grote bruggen passeren. Alle passages moesten per marifoon aangevraagd wor­ den. De eerste kostte ruim een half uur, de andere gingen sneller. Met al de drukke scheepvaart erbij is het best wel spannend.Fijn dat we dat met de Wizzle konden doen, want die waren er op bekend terrein.

Een paar km voor Gent meerden we af in de Konink­ lijke Jachthaven van Gent. Het Koninklijke was er al een beetje vanaf, want het restaurant op de haven werd niet meer geëxploiteerd. Wel mochten wij er gebruik maken van het terras aan het kanaal van Terneuzen naar Gent. Dat werden met hemelse temperaturen 2 heerlijke avonden samen met de bemanning van de Wizzle (en een opstapper).Omdat we liever varen dan lopen maakten we in Gent een rondvaart, vanaf het water ziet het er toch weer anders uit.

  Na Gent gingen we terug naar Terneuzen. Vlak bij de verenigingshaven was een benzine station. Ik haalde daar diesel en zag meteen een gelegenheid om een gasfles te ruilen. Er stond er namelijk één in de winkel met rode tape over de afsluitdop alsof deze nieuw  was. Na het afrekenen vond ik de fles bij het optillen te licht van gewicht en reclameerde dat deze leeg was. Ze hadden geen andere fles en dus kreeg ik de betaalde ca 30 euro terug. Een truc of een vergissing? Van Terneuzen gingen we weer terug naar Wemeldin­ ge en vandaar via Oude Tonge naar het noorden. Hier scheidden voorlopig de wegen van She en Wizzle, omdat wij een dag langer wilden blijven lig­ gen.

Op de thuisreis wilden we niet door Amsterdam, maar via Haarlem. Tijdens de Leisureweek had de beman­ ning van de Hi ons getipt dat je dan goed kunt overnachten op de Kager Plassen.Daarvan bleek geen woord gelogen, want toen we ze belden bleken ze zelf in de buurt te zijn en gaven ze ons het adres van hun favoriete jachthaven (WSV Vennemeer). Vanwege de harde wind (en de prima Brasserie) bleven we daar 2 nachten en terwijl de vrouwen lui­ erden, maakten de mannen een mooie wandeling door de omgeving waar Aad (Hi) zijn jeugd heeft doorgebracht.  Met de Hi varen we door Haarlem, waar we de Wizzle aan de kant zien liggen. We willen ze niet storen en varen verder naar de Haarlemse Jachtclub aan de Mooie Nel, waar de havenmeester ons 2 gigantische boxen (maar wel naast elkaar!) toewijst.               De volgende dag is het helaas tijd om echt afscheid te nemen: de Wizzle slaat af bij het NoordHollands kanaal en de Hi blijft overnachten in Amsterdam. Wij gaan door de Oranjesluizen en door de Schelling­ wouderbrug en dan…motor uit, zeil om­ hoog…rust…!                   Edward, SHE

9

Geen Engeland, dan maar naar het wad! Grote plannen had ik, voor m´n zomervakantie. Maar je blijft wel afhankelijk van de wind... En die zat net in de verkeerde hoek, dat werd kruisen naar Engeland! Daar had ik niet zo´n zin in, 2 dagen kruisen of een zuidelijkere bestemming uitkiezen, die dan ook weer een stuk verder weg is... Afzakken langs de kust en dan vanaf een Zeeuwse of Belgische haven oversteken? Mij te druk daar! Solozeilend moet je het gevaar ook niet opzoeken, vandaar dat ik van IJmuiden naar Lowestoft wilde (onge­ veer 24 uur op zee en een stuk minder scheepvaart verkeer). Dan maar naar het wad! Het wad is altijd leuk, en dit keer wilde ik zeker een keer naar de Engelsmanplaat. De laatste keer was 2 jaar geleden, maar toen stond er een nare deining tussen het noordelijk gelegen Rif en de Engelsmanplaat. Ik ben toen maar niet drooggevallen, maar doorgevaren naar Schiermonnikoog.  Eerst het IJsselmeer over, richting Kornwerderzand. Er stond helaas een noord-noordwesten wind 6bft, dus dat werd een zware tocht. Dan maar door Friesland. De koers werd verlegd naar Lemmer, en via het Prinses Margriet kanaal richting Lauwersoog. Dat kan op 2 manieren, via de staande mast route, of doorvaren tot het Bergumer meer, de mast plat en dan via de Kuikhornster vaart, Petsloot, Nieuwe zwemmer en het Oud Dokkumerdiep naar Dokkumer nieuwe zijlen en daar door de sluis naar het Lauwersmeer. Het werd de laatste, die route is ook het snelst. Op het Lauwersmeer bij een eilandje aangelegd (ook leuk voor de hond, die kan los..) en de mast weer overeind gezet. De volgende dag naar Lauwersoog, boodschappen doen,onder andere een nieuwe kaart. Tegen de middag door de sluis, het Wad op. Eerst naar Schiermonnikoog. Dat was een snelle tocht, via de geul van Brakzand en het nieuwe geultje naar de haven van Schiermonnikoog. Geen prikken meer, er liggen nu mooie plastic tonnetjes. Naast de jachthaven de plaat op, en uiteraard drooggevallen.   Een flinke wandeling over het wad gemaakt, en de volgende dag nog even het eiland op geweest. Na de middag, toen de boot weer dreef, ben ik richting de Engelmanplaat gevaren. Het eerste half uur nog een beetje stroom tegen, daarna tot de Engelsmanplaat stroom mee. Nou ligt er tussen het Rif en de Engelsmanplaat al een paar jaar geen betonning meer, maar dat is met een L17 niet zo´n probleem. Met een puntje genua uitgerold voorzichtig de plaat opvaren en met de pikhaak de bodem aftasten.. En dan toch nog bovenop die ene zandhoop van een paar vierkante meter vastlopen! ´s Nachts de boot maar even in wat dieper water gelegd, er was het komende tij een behoorlijke verlaging, 20-30cm. Droogvallen is erg leuk, maar een week wachten om weer los te komen... En een zeer bijzondere gast op bezoek, een Fitis!     Na dat weekend, en na dat ik iedereen weer terug naar Groningen en de trein had gebracht, Helaas moest ik vanwege gemaakte afspraken de Engelsmanplaat weer verlaten, en via Lauwersoog, het Reitdiep naar Groningen. Ik was graag een paar dagen op de plaat blijven liggen....Volgend jaar dan maar. Vlak voor de haven van Lauwersoog brak de voorstag! De mast bleef gelukkig overeind door de iets te dikke dyneema fokkeval, Maar nu moest ik wel op de motor verder naar Groningen..In de stromende regen, gelukkig was dat ook de enige dag met slecht weer tijdens mijn vakantie. In Groningen ben ik in de Reitdiephaven gaan liggen. Leuke rustige haven met een goede bus-verbinding naar het centrum en station. Je moet, om er te komen, door een brug, maar die wordt na een telefoontje of oproep via de marifoon bijna direct bediend. Ik heb meteen een nieuwe voorstag laten maken, gelukkig is dat voor een L17 zeer betaalbaar. Ik heb de stag van 7x19 4mm laten maken, later bleek dat dat niet zo´n goed idee is in combinatie met een Plastimo 406 rolreef...... Na nog een bezoek aan het Noorderzon Festival (erg leuk, net zoiets als de Parade) ben ik nog een weekend naar het Lauwersmeer geweest, met m´n vriendin. Na m´n vriendin weer op de trein naar huis te hebben gezet (ze moest weer werken) ben ik weer richting het Wad vertrokken. Dit keer was van Groningen tot Lauwersoog alles te zeilen, en dan is het Reitdiep erg mooi.. 

10

       

Geen engeland dan maar naar het wad (vervolg)     Volgens mij was het ook bronstijd bij de schotse hooglan­ ders, de stieren waren met een hoop kabaal hun krachten aan het meten, oftewel koppen tegen elkaar en duwen maar..(echt vechten doen ze niet) En ze zijn dol op pootje baden.. Het werd ook weer tijd om langzaam richting huis te varen, dus van Lauwersoog via het Wierumer wad, Friesche wad en het pinkewad naar Ame­ land en daar naast de haven weer drooggevallen. Op deze tocht weinig wind, maar met een halfwinder en stroom mee schoot het toch nog aardig op. Ik bind de halfwinder aan de onderkant altijd op, dan heb ik beter zicht...(hij is eigenlijk ook iets te groot..)   Van Ameland ben ik in 1 keer naar Kornwerderzand gezeild, Dat is het voordeel van weinig diepgang..Een lange, maar hele mooie tocht. Veel zeehonden ge­ zien, en het exemplaar op de foto zag ik eerst aan voor een paar stukken drijfhout, dichterbij gekomen bleek het een zeehond te zijn..   Bij de sluis van Kornwerderzand wachtte mij nog een verrassing, de brug was stuk! Dan de mast maar weer plat, zodat ik toch nog door de sluis kon, en de volgende dag richting Enkhuizen. En vlak voor Enkhuizen brak de nieuwe voorstag ook!! Op de motor verder, en de volgende dag heb ik de boot naar de Broekerhaven gevaren, en hem daar achtergelaten. Met de trein naar huis, en 5 dagen later met weer een nieuwe voorstag terug. De tocht van de Broekerhaven naar huis heb ik grotendeels op de motor moeten doen, er stond geen zuchtje wind.. Het was een leuke vakantie, op de 2 gebroken voorstagen na. Maar waarom braken ze? De eerste was te dun, 3mm en al erg oud..De 2de was dik genoeg, maar 7x19, en dat rolt niet goed in het kunststof lagerblokje boven in de rolreef installatie, 7x19 is opgebouwd uit vrij dunne rvs draadjes, en te soepel. Voor een rolreef is een wat minder soepele voorstag beter. En ik had toch een geleide beugeltje voor de val moeten monteren. Ik heb nu een nieuwe stag 4mm, 1x19. Dat word dus ook door Plastimo opgegeven als de minimum dikte... En dat geleide beugeltje werd in mijn geval ook aangeraden..Het staat allemaal in de handleiding, die ik dus maar half gelezen had.. Een foto van het lagerblokje, hier is goed te zien dat de stag klem kwam te zitten, en wat 7x19 doet met kunststof. En als je een rvs stag tordeert, breekt hij heel makkelijk en snel!     De vakantie zit er op, volgend jaar weer, mischien alsnog naar Engeland? Of maar weer naar het Wad? Of allebei, ik zie wel. (En uiteraard de Stertocht!)  Je blijft ondanks alle plannen en voorbereidingen toch afhankelijk van het weer. Eerst de boot op de kant deze winter, na 3 jaar in het water mag er wel weer een laagje anti-fouling op, en er moet een barst bij 1 van de kieltjes gerepareerd worden, de romp boven de waterlijn verven, nieuwe stootrand en nog veel meer..   Martijn Moltzer L17 ¨Lotje¨      

11

Maststrijk-installatie What’s In an ‘A’ Frame As the first reference point for our members here in the Norfolk Broads area, by far and away our most common enquiry is 'A Frames', what are they? how do they work? and where can I get one? I will try to answer the first two parts of this question with some simple explanations and some basic photographs, the third part is less easy to deal with as with the demise of so many working boatyards on the Broads it is getting increa­ singly difficult to get work done or to obtain the necessary parts for D.I.Y. At present we are considering trying to find a boatyard to undertake this work, in return we will make them our only recommended supplier, but this is still in the discussion stage. The sole purpose of an A frame is to assist in the raising and lowering of the mast which is something anyone who sails on inland waters has to do occasionally otherwise the bridges tend to get in the way! this same equipment is also useful for trailer sailors. It is called an A frame because it resembles a capital letter A, the apex of the A is attached to the stem head fitting by either a clevis pin or a cross bolt and on its topside it carries the forestay fitting, lower down it requires an attachment for a block and tackle to assist in the operation. The bottom of the A frame legs need to be attached to the deck with robust pivot points as they do take a considerable load, it is advantageous to have the pivots as near in line with the mast heel fitting as is possible so that when lowe­ ring it keeps the forestay at a more or less constant angle, anyone who has tried lowering masts on the fo­ restay alone will know that as the angle between forestay and mast decreases, mechanical advantage goes out of the window with often disastrous results!.   The other problem that has to be tackled is side ways swinging of the mast as it nears deck level, if this is not controlled the leverage it generates at the hinge point of the mast to deck heel fitting is enormous, I have never tried to calculate the leverage but it is capable of ripping the heel plate out of the deck. To overcome this it is advisable to keep some tension on the cap shrouds, but with a cabin top mast and chain plates on the coaming there is a problem so, to rectify this, a system of triangulated shroud bars has evolved which brings the bottom pivot of the cap shroud bottle screws in line with the mast pivot, this means shortening the cap shrouds but the strength is more than compensated for by the stainless steel shroud bars.   I hope the photographs will help to explain how it all works. Chris Johns     Fig 1: Shows A frame tackle secured to an eye bolt in the anchor locker which was screwed into the stiffener piece which is moulded in the bow of the Leisure 20.                                 Fig 2: Moment of lowering the mast - you can see the tension retained on the cap shrouds.  

12

          Fig 4: Mast lowered and resting in mast crutch at the stern (this crutch is a permanent structure on our boat).                                     Fig 5: Shows triangulated shroud bars which bring the pivot point for the cap shroud in line with the pivot of the mast.                                 Fig 6: Shows the small self tailing winch on the cabin to, (already on the boat when purchased!) which we use to raise and lower and gives complete control during the operation - this is not compulsory as there is enough advantage in the lowering tackle but it does enable both of us to stand in the cockpit and allows us to stop and start the movement of the mast at any point - it also makes the whole business a one handed operation if need be!  

13

Man overboord Onderstaand artikel van Annette Verbeek is overgenomen uit een leisurekrant van bijna dertig jaar geleden. De inhoud heeft echter nog steeds niet aan actualiteit ingeboet! Vanwege het toch wat gewijzigde tijdsge­ wricht zijn hier en daar zijn wat stukjes veranderd en aangevuld. Willem van Riel.   " MAN- OVERBOORD" Mensen vallen meestal onverwacht overboord. Daarom is het van belang, dat we in zo'n situatie blindelings en snel kunnen handelen. De persoon moet zo snel mogelijk weer binnenboord gehaald worden. Een ander, maar even belangrijk aspect is, dat de manoeuvre trefzeker en veilig moet worden uitgevoerd. Hoe langer de persoon in het koude water ligt, al of niet wet reddingsvest aan, hoe groter het verdrinkingsrisico is. De man-over-boord-manoeuvre moet dus getraind worden in verschillende situaties: overdag en ‘s nachts, bij veel en weinig wind, met veel of weinig golfslag. Bovendien moet niet alleen de schipper deze manoeuvre kunnen dromen, maar ook minstens één ander lid van de bemanning! De manoeuvre komt ook van pas als er plotseling iets, de pikhaak of stootwil, overboord is gevallen. Een man-over-boord-situatie zullen we altijd trachten te vermijden. Daarom is het goed situaties te onderken­ nen, die kunnen leiden tot een man-overboord, of vrouw-overboord natuurlijk. Voor het gemak hebben we het verder, zonder te willen discrimineren, over “de man” en “man-over-boord”. ;-) Lijn op voor- en achterdek, losslingerende zeilen kunnen struikel¬blokken vormen. Vooral zeilen zijn zeer glad. Afgeslagen zeilen behoren dus altijd onderdeks of tegen de reling te worden opgebonden. In het algemeen is staand werken op het voor¬dek gevaarlijk. Bij een onverwachte golf of een onverwachte roerbe¬weging van de stuurman wordt een staand bemanningslid al snel uit zijn evenwicht gebracht en van het schip ge­ slingerd. Hier geldt dus: zoveel mogelijk op de knieën werken en de lifeline of het veiligheidsharnas ingehaakt hebben, en vanzelfsprekend: altijd reddingsvest aan!!! We houden ons aan het aloude motto: "één hand voor het schip en één hand voor jezelf". Bij varend reven is dat echter vaak niet mogelijk, en daardoor bestaat de mogelijkheid overboord te vallen. Zo ook hij zeeziekte. De persoon, die zeeziek is, voelt zich slap en is tot niets in staat. Bovendien is zijn reactiesnelheid sterk afgenomen. Een tip ten aanzien van de lifeline: maak deze niet al te lang, want als je half overboord hangt, is het vaak ook erg moeilijk om weer terug te klauteren. Route. We hebben al gesteld, dat de man-overboord-manoeuvre snel en veilig en trefzeker moet worden uitgevoerd. En de enige veilige en trefzekere manier om bij een drenkeling aan te komen is de bijdewindse aanlegma­ noeuvre. Met andere woorden: op welke koers de man ook overboord valt, we moeten zo snel mogelijk op een bijdewindse koers naar de man toe zien te komen. Want alleen op een bijdewindse koers kan de vaart van het schip goed geregeld worden. Dit gebeurt dan door het laten vieren of aantrekken van de zeilen; bovendien heb we op deze wijze weinig last van verlijeren. Wanneer we aan de wind varen en er valt iemand overboord, vallen we onmiddellijk af tot voor de wind en varen door tot we benedenwinds van de bijdewindse Lijn zijn gekomen. In de praktijk komt dit vaak neer op 4 tot 5 scheepslengten. Daarna loeven we op tot aan de wind en als we de drenkeling dwars hebben, gaan we overstag en zitten we op een bijdewindse koers, richting drenkeling.   Bij weinig wind ( tot 3 Beaufort) kan de gestippelde route veilig worden uitgevoerd. De route is een stuk korter, maar we moeten gijpen in de bocht, dus bij zwaar weer beslist af te raden. Als de drenkeling voor de wind overboord valt, dan vallen we natuurlijk niet "verder" af, maar varen we voor de wind door, loeven daarna weer op tot aan de wind, als we de drenkeling dwars hebben, gaan we overstag en we zitten weer op de bijdewindse koers.   Manoeuvre man overboord. Als de man overboord is gevallen, roept de stuurman "man overboord" en "drijf", zodra de drenkeling het hoofd boven water heeft. Zulke be¬velen nemen mogelijk paniek weg bij zowel bemanning als de drenkeling. Zo snel mogelijk gooien we hem een red­ dingsboei ( 's nachts tevens een zelfontbrandend reddings­ licht) toe. Hoewel onbegrijpelijk komt het ook voor dat de persoon geen reddingsvest draagt, maar wel bijvoorbeeld een volledig zeiltenue. Daarin is het bijzonder zwaar om zich drijven¬de te houden. Als we met een onervaren bemanning zeilen, kunnen zich nog allerlei onverwachte zaken voordoen: de bemanning gaat staan, wil het roer grijpen of iemand probeert de drenkeling na te springen. Dit laatste is helemaal vervelend, nu moet de overgebleven bemanning twee

14

personen uit het water halen. Het is dan ook de taak van de stuurman paniek te vermijden en tot rust te manen. Een manier daartoe is de bemanning aan het werk te zetten. De stuurman geeft het bevel aan een van de beman¬ningsleden om de drenkeling nauwkeurig in het oog te houden en hem te blijven aanwijzen met een gestrekte arm. Zeker als de weersomstandigheden slecht zijn, kunnen we de drenkeling, als we niet goed op¬letten, al snel uit het oog verliezen. De stuurman is ondertussen zo snel mogelijk afgevallen tot voor de wind. Het is afhankelijk van het type schip, hoe snel we tot voor de wind kunnen afvallen. Als het hard waait, kunnen we onze mast verspelen door te snel af te vallen. We moeten nu zorgen, dat we benedenwinds van de aan-de-windse lijn komen. In de praktijk zal tot 5 scheepslengten voor de wind varen voldoende zijn. We loeven op en als we de drenkeling dwars hebben, gaan we overstag. Tijdens het oploeven is het belangrijk, dat de uitkijk goed blijft wijzen net een gestrekte arm, want dan heeft de stuurman zijn handen vol aan de schoot- en roerbediening. De stuurman regelt op de laatste koers zijn snelheid zo, dat we met geringe snelheid bij de man aankomen. We leggen het schip niet stil, want dan zal door verlijeren de drenkeling vaak gemist worden. De stuurman regelt verder wie de drenkeling binnenboord haalt of halen. Vaak zal dat (mede) de uitkijk zijn, omdat deze de drenke¬ling steeds in de gaten heeft gehouden.   Binnenboord halen van een drenkeling. De meningen lopen uiteen of we de drenkeling nu aan loef of aan lij moeten houden. Doorgaans wordt de drenkeling aan lij gehouden, zodat we een vlak stuk water aan lij creëren en we langzaam naar de persoon toe kunnen verlijeren. Als het niet hard waait en er weinig golfslag staat, kan de drenkeling evengoed aan loef worden gehouden. Het voordeel aan loef is ook, dat we geen last hebben van de zeilen en dat we niet verlijeren over de drenkeling heen. Het hoge boord is een flink obstakel; zonder hulp vanaf het schip kan de drenkeling nooit aan boord komen. Een zwemtrap in de meest gemakkelijke manier om de persoon weer aan boord te krijgen, als deze voldoende bij zijn positieven is. Ook een lijn in een flauwe bocht langs het schip kan fungeren als een opstapmogelijkheid. Het is aan te raden, zeker als de drenkeling niet erg kan meewerken (en dat is vaak het geval), dat een persoon te water gaat ter assistentie. Deze moet natuurlijk wel een reddingsvest dragen en via een lijn verbonden zijn met het schip. Is de drenkeling bewusteloos, en we hebben geen rolfok, dan kunnen we ook de fok gebruiken als vangnet. De leuvers werden losgehaald, het zeil blijft dus aan drie hoeken bevestigd. Wanneer we de fok onder de drenkeling hebben doorgehaald, zetten we de fokkeschoot door en kunnen we de drenke¬ling met behulp van de fokkeval boven water hijsen en later aan dek, Bij het aan boord hijsen van de drenkeling: doe dit dan nooit over de buik (kans op leverscheur), maar over de rug. SAMENVATTING VAN DE MAN-OVERBOORD-MANOEUVRE: Het zal ondertussen duidelijk zijn dat geen enkele man-overboord situatie hetzelfde is. Het is van belang om de manoeuvre goed te oefenen en onder verschillende weersomstandigheden. Omdat we bij een manoverboord situatie blindelings moeten kunnen handelen, hier nog een keer in de volgende punten samen­ gevat: 1. "Man-overboord !" en "drijf !" roepen. 2. Reddingsboei toegooien, met of zonder licht. 3. Uitkijk instellen (geen paniek aan boord). 4. Direct en snel afvallen tot voor de wind. 5. Voor de wind varen en zo benedenwinds van de aan-de-windse lijn komen (4 á 5 scheepslengten door­ varen). 6. Oploeven tot aan de wind en als de drenkeling dwars is, overstag gaan. 7. Snelheid langzaam verminderen, met weinig snelheid bij de drenkeling aankomen. 8. Bij "man vast" doordraaien voorkomen (eventueel fok even bak houden.). 9. De drenkeling binnenhalen. 10 Eerste hulp verlenen en eventueel een dokter waarschuwen.   Wordt vervolgd...... in de volgende Leisurekrant  

15

www.editoo.nl

Indien onbestelbaar: Zandstraat 20, 5391 AN Nuland

Website   www.leisureclubholland.nl De website van de Leisureclub Hol­ land is toegankelijk voor zowel leden als niet-leden. Leden hebben ook toegang tot het besloten deel van de website en kunnen daar onder andere de Leisu­ rekrant bekijken en emailadressen van medeleden vinden. De webmaster is bereikbaar onder [email protected]   Onze zustervereniging: Leisure Owners Association Toegang tot het Forum en Magazine van de LOA is opengesteld voor leden van de LCH. Ga naar http://www.leisureowners.org.uk/site/contents/ho­ me.shtml        

Verschijnings data

Kopij

  Nr.         Kopij voor.                        Verschijnt rond.   1             15 februari                         25 februari 2             15 april                               25 april 3             15 juni                                25 juni 4             15 september                   25 september 5             1 december                      15 december  

Inzenden van kopij per e-mail naar: [email protected]   Voor grote bestanden graag verzenden via www.wetransfer.com   - Tekst in Word, foto's als voorbeeld in de tekst  - De foto´s tevens in jpg-formaat aanleveren,    in hoge resolute en dus apart van de tekst.    

Nieuwe clubvlag?          De clubvlag kan besteld worden bij het secretariaat. Kosten € 12,= pst. Bestellen bij [email protected] en door storting van € 12,= op rekeningnummer 13.52.57.638 t.n.v. Leisure Club Holland met vermelding Clubvlag. Op clubbijeenkomsten kan de clubvlag ook gekocht worden dan kost deze slechts € 10,= bij contante betaling.