1
Jaargang 76 nummer 3
Voorwoord
Plussen en minnen Daar is ie weer, de Cadans. Net op tijd voor de grote vakantie en dus lekker de tijd om ‘m helemaal te lezen. Er staat veel in deze keer. Berichten in de plus, maar helaas ook in de min.
In de plus het bericht over het Bikepark dat begin
In de rubriek ‘De benen van ...’ zijn de benen van
leskunner, zowel voor Austerlitz als Zeist!
Van de vrouw met de hamer
De kop is eraf
mei is geopend. De BMX’ers hebben er een prachtig parcours bij en er wordt ook al druk gebruik van gemaakt. Trainer Pleun Willemsteijn komt aan het woord, een al wat oudere wereld-goser. En wie is Ids de Flits? Lees het memorabele verhaal van hemzelf. Jan Haaksman mogen we niet vergeten, hij organiseerde voor de laatste keer de Ronde van Austerlitz. Nu maar hopen dat er opvolging komt voor deze al-
Arno Treuren gefotografeerd. Robbert-Jan Booij, ons
2
nieuwbakken redactielid, had er een fraai stukje
Onze nieuwe voorzitster Nelly Voogt neemt het woord
tekst bij geleverd. Maar het noodlot sloeg toe, Arno
in haar tweede ‘Vrouw met de hamer’. De dames lie-
werd frontaal aangereden door een auto en ligt bij
ten van zich spreken tijdens de GP Sprint, een baan-
het schrijven van dit voorwoord nog steeds in het
wedstrijd in Alkmaar. Kirstie van Haaften, talentvol
ziekenhuis. Diverse breuken, kneuzingen en blauwe
jeugdlid van Het Stadion, interviewde haar grote
plekken over het hele lijf waren Arno’s deel. Wij wen-
voorbeeld Marianne Vos. Joost Honteleze reed de
sen hem alle sterkte toe en hopen dat hij helemaal
Mont Ventoux op voor een goed doel en doet daarvan
gaat herstellen.
verslag. En dan nog wat informatieve stukkies van eigen hand: teepurrun en ‘De geheimen van de koers’. Jazeker, de redactie doet geheimzinnig, maar lees het maar eens, het is leerzaam. Tot slot de Spaak met weer een rake typering van één van de Heren van Het Stadion, Rogier Wiercx. In ieder geval: veel leesplezier!
De redactie
3 Waar begin je als nieuw bestuur? De vereniging heeft afgelopen jaren zowel in de lengte als in de breedte een enorme groei doorgemaakt.
Zelf heb ik afgelopen maand vooral geluisterd. Geluisterd naar de mensen die achter de bar staan, de voorzitter van de cooperatie, collega-bestuurders van de Volharding, Stichtse Groenlanden. En na ieder gesprek word ik enthousiaster en wordt het duidelijk dat er veel onduidelijk is… Nu kunnen we als bestuur gaan bepalen welke koers we willen varen. In Cadans houden we een ieder daarvan op de hoogte.
Een aantal jaren geleden bestonden we voornamelijk uit de wegwielrenners, maar kijk nu eens; we hebben
De meeste gesprekken waren in het paviljoen en ik
er bikers, handbikers, mtb-ers en ook een vrouwen-
zal eerlijk toegeven dat het gaat kriebelen als ik zie
afdeling bij. Die diversiteit maakt de club mooi! En
dat het peloton zich in gang trekt voor een uurtje
mooi is het ook dat we een compleet bestuur hebben
knallen op de Berg. Is dat dan waar je begint als
waarin alle genoemde disciplines zijn vertegenwoor-
nieuw bestuur: met een rugnummer op aan de start
digd.
van een trainingswedstrijd…
Waar begin je als nieuw bestuur? Er is afgelopen
Veel plezier in de komende ultieme wielermaanden!
jaren veel gedaan/veel gebeurd en we willen verder daar waar het oude bestuur is gestopt. En we willen niet opnieuw het wiel uitvinden of ons tegen dezelfde steen stoten.
Nelly Voogt
Voorzitter WV Het Stadion
4
5
50e Ronde van Austerlitz
De laatste van
Jan Haaksman
Jan geeft het startschot voor de Sportklasse
Na 35 keer zet hij er een punt achter. Jan Haaksman(69) stopt met het organiseren van de Ronde van Austerlitz. Te veel stress, strengere regels en te weinig hulp.
En aangezien opvolgers in geen velden of wegen te bekennen zijn, is de kans zeer groot dat die van donderdag 31 mei tevens de laatste was.
6
7
Het leek of de weergoden hun tranen niet konden bedwingen. Het water kwam met bakken uit de lucht. “Ja”, zegt Jan. “Het is een beetje triest verhaal. Vorig jaar Zeist, nu Austerlitz. Maar iedereen heeft het druk, niemand heeft tijd. Gelukkig helpt mijn familie mee. Toch mooi dat er nog 175 deelnemers zijn. Hoewel ze vroeger letterlijk in de rij stonden. Toen werd er gevochten om een startplaats. Ze kwamen zelfs bij mij aan de deur”.
Jagend peloton in de knusse dorpskern
Kleinkinderen Iris, Niels en Max aan de inschrijftafel in Het Trefpunt
Jan moet veel handen schudden. Iedereen kent hem.
De microfonist:
Hij lacht. Het blijft een feestje. “Een avond voor de
“Heel jammer dat het zo loopt. Maar de vergrijzing slaat toe bij het de wedstrijdorganisatoren. Het is een trend. Steeds minder vrijwilligers, steeds minder koersen”.
jeugd en senioren die hun sport vol overgave profes-
8
Samen met de jeugd. Deze laatste keer krijgt iedere deelnemer een medaille
sioneel beoefenen”, schrijft hij in het programmaboekje. Mooie warme formulering. En hijzelf? “Maak je niet ongerust. Ik fiets elk jaar nog altijd meer dan 10.000 kilometer”.
Vrouw van coureur die langs het parcours onder een afdakje schuilt:
“Jammer. Het is altijd zo’n knus koersje. Start, omkleden, alles zit lekker dicht bij elkaar. Het regent wel vaak. Mijn man heeft z’n banden met azijn ingesmeerd. Dat helpt”. Coureur:
“Heel jammer. Hebben we alleen nog Driebergen in de regio”. Bewoonster:
“Laatste keer? Nee toch! De Ronde hoort bij Austerlitz”.
Marcel de Jonge van Austerlitz Belang eert Jan met een toepasselijk aandenken
9
Uitslagen Ronde van Austerlitz Amateurs
Sportklasse
1
Matthijs Kuipers
USWV De Domrenner
1. Erik van Zanten
GRC Jan Van Arckel
2
Jochem v.d. Doelen
Willebrord Wil Vooruit
2. Tonnie Akkermans
WV Barrhopoort
3
Andre van Tilborg
Wtc Maas-waal
3. Remco Bertelink
WV Ede
4
Robbert Schaap
RWV De Spartaan
4. Jan Muis
WV Barrhopoort
5
Paul Heij
UWTC De Volharding
5. Marcel Lambregts
UWTC De Volharding
6
Menno de Hees
USWV De Domrenner
6. Harmen Brandwijk
7
Lars Rietveld
WTC Woerden
7. Frank Rijkhoff
WV De Valleirenners AXA
8
Patrice Slagman
Swr
8. Patrick Gelsema
WV Eemland
9
Erik van der Poel
9. Hans Voorn
GWC De Adelaar
10 Mark Teeuw
Wtc Maas-waal
10. Casper Pruijn
HSV De Kampioen
11 Jelmer Nuijten
USWV De Domrenner
11. Johan Hendriks
GWC De Adelaar
12. Xander Moerman
Rsa Cyclingteam DRC De Mol
12 Marcel Wouters
10
13 Youri Deelen
WC De Waardrenner
13. Kemal Acar
14 Wouter van Zanten
Stma Cycling Team
14. Kees Rigter
15 Joost Vermue
USWV De Domrenner
15. Aat Kool
16 Jeroen Wesselius
RWV De Spartaan
16. Jan Scherpenzeel
17 Ronald Kolkman
Wtc Maas-waal
17. Peter Haaksman
18 Joost Aelmans
FCA Cycling Team
19 Joël Boss 20 Arjan Paalman
Swr
WV Het Stadion
WV Het Stadion
18. Frans v.d. Vendel
WV De Valleirenners AXA
19. Vincent Vis
WV Eemland
20. Michiel Verspuy
WTC De Amstel
Taperen, spreek uit: tééépurrun Zo nu en dan leer je nieuwe woorden. Enkele jaren geleden kwam ik het woord taperen tegen en ik had geen idee wat het betekende. Ik sprak het ook verkeerd uit. Het komt uit het Engels en zoals we vroeger spraken over een tape (spreek uit: téép) met een geluidsopname, zo wordt er nu gesproken over taperen als we een korte rustpauze bedoelen ter voorbereiding op een belangrijke wedstrijd.
21 Guus Magielse
21. Otto Meij
22 Henk Van Laar
22. Theo van Ginkel
W.V. Eemland
Het woord ‘tape’ betekent niets meer en minder
23. Marcel Hoffman
HSC De Bataaf
dan een ‘korte tijd’. Taperen wil dus zeggen dat je
Stel dat je elke dag een paar minuten moet wandelen om naar school of kantoor te gaan. Ook daar heb je weinig lichaamsbeweging. Eenmaal thuis zap je van het ene kanaal naar het andere de reclameboodschappen ontwijkend. Kortom, je voert geen flikker uit. Op een dag besluit je te gaan sporten, want je beweegt te weinig. Heel goed. In het begin ga je één keer per week naar de sportschool, waar je de spinninglessen volgt. Je merkt dat je na enkele keren vooruitgang boekt, maar dat je na een paar maanden eigenlijk niet verder komt. Dit komt omdat je maar één keer per week traint. Het prestatieniveau zakt in bij 3 dagen rust en je valt terug op je basisniveau. Je zult dus meerdere keren per week moeten trainen om de prestatie te verbeteren. Aan de hand van de Curve van Jakolev is dit goed uit te leggen.
een korte tijd rust houdt. Maar ja, dan weten we nog niet al te veel. Wanneer houd je een korte tijd rust, is het zinvol om te doen, wat doe je voordat je tapert? Allemaal vragen. Laat ik beginnen met de vaststelling dat taperen te maken heeft met training. En de defenitie van trainen is een bewuste verstoring van het evenwicht met als doel de prestatie te verhogen.
Curve van Jakolev Als je het hoogtepunt van de supercompensatie hebt bereikt dan is het belangrijk om de volgende training te beginnen. Zo krijg je een steigende lijn in je prestaties.
11
Ik taper Supercompensatie normale training
Trainingseffect
Taperen gaat nog een stap verder. De trainingsbelas-
Het effect van taperen is dat je fysiek herstelt naar
ting van de volgende training begint eerder dan het
een zeer hoog niveau. De energievoorraden worden
moment dat de supercompensatie op zijn hoogst is.
optimaal aangevuld, de hormoonwaarden van het
Het gevaar bestaat dat er overtraining ontstaat. Over-
lichaam herstellen naar een optimaal niveau en je
training is het gevolg van te snel op elkaar volgende
raakt mentaal ook uitgerust.
trainingen waardoor het lichaam onvoldoende rust krijgt. Door het teveel aan training gaan de prestaties
Hoe lang moet een tapering duren? Ik denk dat 6 a
achteruit.
8 dagen genoeg is. Gaat het langer duren dan zul je langzamerhand weer gaan inleveren qua prestaties
Ik lag als een zak aardappelen op de bank. Joggingbroek met vlekken aan, daaronder badstof sportsokken met gaten erin. Ik keek tegelijkertijd (zapzapzapzap) naar Eurosport en Vis TV (aanrader!) en at smakkend een zak chips leeg.
omdat je lijf onvoldoende trainingsprikkels krijgt.
12
Simpel Op papier ziet het er nogal ingewikkeld uit, dat taperen. Maar in de praktijk is het verbluffend simpel. Vrije slag-zwemmer Sebastiaan Verschuren legde in zijn blog uit wat hij nu eigenlijk uitvoert als hij tapert. ‘Gewoon op bed liggen, series kijken en goede muziek luisteren. Zo min mogelijk doen dus.’ Een beetje achterover liggen, een beetje tv-kijken, een beetje muziek luisteren en voor de rest geen klap uitvoeren – in het dagelijkse leven noemen wij dat luiwammesen, maar als je zwemmer bent heet het
De week daarvoor train je nog hard door, in de eerst
Mijn vriendin stak haar hoofd om de hoek van de
helft van de tapering doe je nog korte trainingen op
kamer en vroeg me of ik dat plankje al had opgehan-
wedstrijdsnelheid, maar wel met langere pauzes tus-
gen, of ik de vuilniszak al aan de straat had gezet en
Perspectieven
sen de intervallen en met minder volume.
of ik de berging al op had geruimd. Ik schudde mijn
Taperen biedt perspectieven. Ook voor gewone sterve-
hoofd. Ik had helemaal niks gedaan. Geen tijd. Ik
lingen zoals u en ik. Zo eens in de twee, drie weken
was namelijk aan het taperen.
trek ik een paar baantjes door het zwembad om de
In de laatste 3 dagen rust je vooral en bereidt je je
taperen.
hoek – hoe hard en hoe veel maakt niet uit, zolang
voor op de wedstrijd. Doe 4/5 dagen voor je wedstrijd nog een submaximale test. Zorg daarna dat je ook
Taperen (spreek uit: tééperen) komt uit het zwem-
ik maar kan zeggen dat ik zwem. Meer dan dat doe
weet hoe de specifieke wedstrijdomstandigheden zul-
men. Het is enorm belangrijk. Zwemmers kunnen
ik niet.
len zijn, zodat je niet voor onverwachte verrassingen
zelfs aan niets anders denken. Zet er eentje voor de
komt te staan.
camera en binnen drie zinnen heeft hij of zij vijf
De rest van de tijd zit ik in mijn vieze joggingbroek
De truc van taperen is daar precies tussenin te
keer het T-woord gebruikt... Je hebt geen idee wat ze
op de bank en zap ik heen en weer tussen Vis TV en
blijven. Met andere woorden beginnen voordat de
bedoelen, maar het klinkt razend interessant.
een één of ander sportwedstrijdje. Nee, dat is niet
Taperen overtraining
supercompensatie van de vorige training op zijn
Ab Nederlof
lui. Ik taper.
hoogtepunt komt, maar niet zo zwaar trainen dat
Na grondig speurwerk ben ik erachter gekomen dat
herstel bijna niet meer mogelijk is. Het inspannings-
taperen iets te maken heeft met de trainingsopbouw.
niveau blijft echter hoog. Na enkele trainingen houdt
Je traint hard, harder, hardst – maar vlak voor die
men dan langer rust. Dit noemt men de taperingspe-
Ene Belangrijke Wedstrijd neem je gas terug en bouw
riode. Eigenlijk is er sprake van een groter effect van
je een rustblokje in. Dat rustblokje is de taper.
de supercompensatie.
Thijs Zonneveld bron: NuSport
13
Dat was dus een paar weken geleden. En toen, die dinsdagochtend 5 juni, sloeg het noodlot toe op een manier waar we liever niet aan denken. Arno was op zijn racefiets op weg naar zijn werk, toen hij frontaal werd aangereden. De auto reed bij een onbezonnen inhaalmanoeuvre volledig op de verkeerde weghelft. Arno zat net achter een andere fietser. Deze kon nog de berm insturen. Arno had die mogelijkheid niet meer. Een selectie van de gevolgen: zware hersenschudding, gebroken schouder/bovenarm, gebroken borstbeen en ribben, twee klaplongen, verbrijzelde linker elleboog, vier gebroken vingers van de linkerhand, gebroken rechter onderarm en twee gebroken vingers. Na de drie weken ziekenhuis volgt een revalidatie van minimaal een jaar. De linkerelleboog wordt nooit meer de oude. Het is een kille opsomming die voor zichzelf spreekt. Gelukkig zijn nek en wervels onbeschadigd.
14
Volgens zijn schoonvader kwam Arno al heel snel met de vraag of hij ooit weer zal kunnen fietsen. Die
De benen van Arno Slechts een paar weken geleden na afloop van de dinsdagavondwedstrijden tekenden wij het volgende op: “Dit zijn de benen van Arno Treuren uit Houten. Zevenendertig jaar zijn ze, dus ze hebben nog het een en ander voor de boeg. In het dagelijks leven kennen ze hun verplichtingen bij de Rabobank te Zeist. Dan zijn ze gehuld in een pantalon. Arno heeft geen moeite om zijn benen te laten fotograferen. Toch is hij niet wild enthousiast over zijn onderstel. “Krom-
Treuren
comeback. Arno refereerde aan deze rubriek waaraan hij had meegewerkt. “Het is de vraag”, zegt schoonvader Bert, “hoe de linker elleboog straks gebruikt gaat worden. Maar de benen zijn ongeschonden”. Dat zegt veel. Die comeback komt er. Arno, namens
me poten”, is zijn eerste reactie. Ja, dat klinkt toch
door de pijngrens heen kunnen beuken. Voor Cyclos-
iedereen heel veel sterkte. Op de website van Het
anders dan “wat bof ik toch met mijn machtige spier-
portieven draaien ze overigens ook hun kuit niet om.
Stadion wordt een uitvoerige update bijgehouden.
bundels die het peloton zo’n ontzag inboezemen”.
We noemen de Nove Colli met negen puisten. Kaarten ter aanmoediging worden op prijs gesteld.
Pas in tweede instantie, na enig aandringen, zegt hij; “klimmersbenen”. Daaruit blijkt dat Arno zijn benen
De vrouw van Arno fietst ook en hij heeft twee jonge
eigenlijk heel serieus neemt. Hij weet wat ze kunnen.
kinderen waar hij veel plezier aan beleeft. Maar dat
Als je goed kijkt kun je het zien. De benen hebben
kunnen de benen helaas niet zeggen. “Ik heb minder
op de een of andere manier een bepaalde power. Mis-
tijd om te trainen. Bij de C zit ik nu, terwijl ik vroe-
schien zitten ze nu in een dipje, maar je kunt je goed
ger gemakkelijk B reed”.
voorstellen dat ze wel houden van een stevig tredje. En inderdaad. Vroeger hebben ze een aantal jaren
We kijken nog een keer. We vergissen ons niet. De
wedstrijd gereden bij de B- amateurs. Dat betekent
benen van Arno smachten naar een comeback. Als de
dat ze flinke snelheden kunnen ontwikkelen, dat ze
tijd er rijp voor is”.
Adres; Tuinbouw 157 3991 ND Houten.
Robert Jan Booij
15
Nieuws van het Bikepark
16
Park open now!
Pumptrack finished!
Mini Downhill Cup 9 april 2012
Bikefestival 2012
Bikepark Utrecht is officieel geopend voor publiek!
Bikepark Utrecht heeft sinds kort een superdikke
9 April had Bikepark Utrecht de eer om de eerste
In het weekend van 21 en 22 april vond er een
Na een lange tijd van perfectioneren en shapen zijn
pumptrack. Met de deskundige hulp en inzet van
race van de Minidownhillcup 2012 te mogen organi-
bikefestival plaats op de Nedereindseberg. Bikepark
we nu zover dat we echt open kunnen. Alle rijders
Sjors de Geus en Jeremy Struik heeft deze pumptrack
seren. Ondanks de matige weersvoorspellingen was er
Utrecht organiseerde in samenwerking met Icycle
zijn voortaan welkom op:
een geweldige flow en zijn alle dirts in het park weer
veel animo en uiteindelijk zijn er 61 rijders die dag
diverse clinics waarbij dirten, technische afdalingen
• zaterdagen van 12:00 tot 17:00 uur
in topconditie. Om inspiratie op te doen is er zelfs
gestart. Elementen als een grote rockgarden en een
en het oefenen op de pumptrack aan bod kwamen.
• woensdagavonden van 19:00 tot 22:00 uur
nog een studiereis gemaakt naar een pumptrack in
roadgap van maarliefst 2,5 meter maakten het par-
Komende zomer zullen er nog veel meer clinics in en
Monnerich, Luxemburg (link filmpje YouTube)! Er is
cour een flinke uitdaging voor de rijders waarbij het
om het park worden gehouden. Voor data en prijzen,
Er zullen rond dat tijdstip mensen aanwezig zijn van
een volle week gegraven en dat is terug te zien in het
begrip ‘mini’ wel weggelaten kon worden. Toen het
check www.icycle.nu/ons-aanbod/dirtjump
het park om je eventueel nog wat tips te geven of om
resultaat. Om de dirts en pumptrack in goede staat
ook daadwerkelijk begon te regenen, werd het glibbe-
je te laten zien wat het park allemaal te bieden heeft.
te houden is er een zeef gemaakt waarmee we mooi
ren en glijden op de de baan wat veel extra sensatie
Dat was ‘m voor nu... we hopen je snel te zien in het
Check bij twijfelachtige weersomstandigheden even
fijn zand kunnen creëren. Dat wordt dan gebruikt
opleverde. Voor het publiek was er dus genoeg te
park!
onze website www.bikepark-utrecht.nl, om zeker te
voor het onderhoud van de toplaag. Door deze toplaag
zien en aan het einde van de dag konden alle rijders
weten of we open zijn! Op bepaalde dagen zijn we
goed te onderhouden en veel te blijven vegen en
tevreden weer naar huis. De uitslag vind je op www.
naast deze vaste tijden ook open, ook dit geven we
shapen wordt de pumptrack hard en op den duur zal
tinyurl.com/c38bdz5
aan op de website en Facebook.
er steeds minder onderhoud nodig zijn.
Om gebruik te kunnen maken van het bikepark bieden we de volgende mogelijkheden: • Lidmaatschap Wielervereniging Het Stadion. Voor 60,- euro (jeugd) en 70,- euro (volw.) per jaar. Je kunt naast het bikepark ook gebruik maken van alle andere activiteiten van Het Stadion. Je bent hiermee ook lid van de MTB afdeling! • Koop een dag/avond kaartje voor 3,- euro. Het eerder vermelde donateurschap kunnen we nog niet aanbieden. Dit moet namelijk nog verder worden uitgezocht door het Stadion bestuur en daarna goedgekeurd worden in een ALV. Wel bieden wij bij een lidmaatschap krijg je gratis een BPU Hoody (coole trui met capuchon) aan! Met de inkomsten van het lidmaatschap en de dagkaartjes kunnen we dan weer materieel aanschaffen waarmee we het park goed kunnen onderhouden en natuurlijk ook materiaal om nieuwe features te kunnen bouwen!
Bikeparkcommissie
17
Grand Prix Sprint in Alkmaar Op 20 april 2012 kwamen er 34 renners naar Alkmaar voor de GP Sprint. Er waren renners uit Nederland, België en zelfs uit Frankrijk. Erg leuk, het sprinten wordt weer een populair onderdeel in Nederland. Mooi om te zien dat de jeugd enthousiast is. Dat is goed voor de toekomst van het baanwielrennen. 18
Doordat het in de tweede sprint helemaal mis ging, kon ik wel een knop omzetten. De afgelopen wedstrijden lukte het me niet goed om te focussen en scherp te rijden. Ik voelde weer die drive om de winst te pakken. De derde sprint ging goed. Ik was scherp, gefocust en getergd te winnen. Ook de keirin ging goed. Na het afduwen wilde ik de aansluiting maken met de derny. Michael – mijn teamgenoot bij Team SVA – duwde mij super goed af, maar de derny hield in. Hierdoor schoot ik bijna voorbij de as van het achterwiel. En dat mag niet. Hierdoor moest ik inhouden en omhoog sturen. Ik koos ervoor om me er niet tussen te wringen, maar achteraan te sluiten.
Mijn eigen GP Sprint was weer een beetje beter dan de vorige keer. Mijn kwalificatietijd was 12.6 sec.
Voordeel is dat ik dan een goed overzicht heb. Het
Dat had ik niet durven hopen nadat een paar weken
nadeel is dat je iedereen moet inhalen. De derny
terug het weer helemaal mis leek te gaan. Mijn
maakte flink gang. Met nog 2,5 ronde te gaan stuur-
knieblessure zette weer in alle heftigheid op. Een
de de derny de baan uit. Een kwart baan daarvoor
positieve verrassing dus.
stuurde ik omhoog om vervolgens heel hard aan te zetten en in een keer langs iedereen te fietsen. Dat
Na de kwalificatie kwam ik in een poule met twee
moest ik vervolgens alleen nog wel 2,5 ronde volhou-
andere meiden die ongeveer een vergelijkbare kwa-
den. Het lukte! Ik won de keirin.
lificatietijd reden. Ik pakte vanaf de start direct de koppositie en hield de beide dames onder controle.
Ik ben erg tevreden met mijn 200 meter kwalificatie-
Van kop af aan ging ik hard aan. Helaas werd ik vlak
tijd. Het is weer tweetiende dichterbij mijn pr dan de
voor de streep nog net ingehaald door één van de
vorige wedstrijd. De inhoud en capaciteit die ik voor-
meiden. De eerste sprint werd ik 2e en bleef ik in de
heen had is er nog niet. Ik ben nog erg voorzichtig in
poule waarin ik was ingedeeld.
het opbouwen van mijn trainingen. Maar ik merk dat de trainingen en wedstrijden die ik doe wel steeds
De tweede sprint ging helemaal mis. In plaats van te
iets beter gaan. Binnenkort start ik in Edinburgh,
reageren vanuit intuïtie - zoals ik dat normaal doe –
women’s sprint omnium en ook in Amsterdam en
ging ik ineens overal over nadenken. Ik werd laatste
Keulen. Ik hoop dat ik de opgaande lijn kan doorzet-
en degradeerde een poule. Een erg vervelend moment
ten.
om te degraderen. Met nog maar één sprint en een keirin te gaan was het niet meer mogelijk om weer te promoveren naar een hogere poule.
Birgitta
19
Trainer Pleun: “Plezier staat op de allereerste plaats” Wie op dinsdag of donderdagavond om pakweg 18.00 uur op De Berg komt kijken ziet ze gaan. Kleine coureurs die met een koffiemolenverzet een demarrage plaatsen of op een lint een bocht aansnijden. De nog dunne beentjes blijken over verbluffende kracht en vooral souplesse te beschikken. Mollemaatjes, Westraatjes en Vosjes in de dop. 20
21 Ho, wacht even. Nu gaan we te snel. Je hoort het hem
schitterend dat Jan Willem van Schip als gastrenner
en ik kan er weer tegenaan”. Hij heeft zelf overigens
Kinderen die graag willen trainen maar nog geen
zeggen, de rustige man, die uiteraard op de fiets al-
van Het Stadion de Omloop van de Alblasserwaard
niet fanatiek wedstrijd gereden, maar fietst wel sinds
fiets hebben, hoeven niet te wanhopen. Pleun heeft
les nauwlettend in de gaten houdt. “We proberen de
won. We hopen de talenten trouwens wel binnen te
jaar en dag bij de club en doet ook mee aan bijvoor-
een verhuursysteem opgezet. In de containers staan
wedstrijdmentaliteit erin te krijgen, want we trainen
kunnen houden”.
beeld districtskampioenschappen zoals onlangs in
inmiddels zo’n 40 fietsen. Onderdelen etc komen on-
Wijk bij Duurstede.
der meer binnen via sponsor Loek Ietswaard. Iemand
voor de wedstrijden. Maar het plezier staat op de allereerste plaats”. Pleun Willemstein kent het klap-
Het Stadion heeft nu zo’n 75 jeugdrijders van 8 tot
pen van de zweep. Hij is al sinds 1998 jeugdtrainer.
15 jaar. Iedere dinsdag en donderdag, vlak voor de
Wat leren de jonge wielrenners eigenlijk? Pleun gaat
name genoemd wil worden, heeft gezorgd voor tand-
Samen met Jan Haaksman traint hij ‘de categorien’,
clubwedstrijden, kunnen ze aan de bak. De oplet-
er eventjes voor zitten. “Omgang met de fiets. Rem-
wielen, geluidsinstallatie en computer. Pleun en Jan
nieuwelingen en een enkele junior, want van die
tende toeschouwer zal behalve Jan en Pleun trouwens
men, schakelen, het kijken in de bocht, rijden in
sleutelen heel wat af. “We zijn in de loop der jaren
laatsten zijn er niet zoveel, om over de elite maar
nog meer rijpere renners ontwaren. Het zijn Michel
groepen, aansnijden van de bocht, koppeltijdritjes,
goede mechaniciens geworden”.
niet te spreken.
vd Voort, Teun Kruijff en Andre van Plateringen,
interval en ga zo maar door. Er is veel niveauverschil
trainers in opleiding. Pleun begeleidt de opdrachten
in de groep, dus daar moet je rekening mee houden.
O ja, of de deelnemers aan de clubwedstrijden even
die ze via de KNWU moeten uitvoeren.
Daarbij is altijd de vraag wanneer de groeispurt
willen opletten voor ze het parcours oprijden. Ze kun-
komt. Kinderen die ineens ingehaald worden door
nen nog bezig zijn, de Mollemaatjes, Westraatjes en
‘Helaas’ zal Pleun later zeggen. “Vroeger hadden we de elitegroep van Jan Grit, maar de tijden zijn
anders met passie voor het wielrennen, die niet met
veranderd. Heeft onder meer met geld te maken.
Hart voor de zaak kan hem niet ontzegd worden.
anderen moeten niet denken dat ze slechter worden.
Vosjes. Daar komt Pleun, hun mentor, hun ploeglei-
Want voor de ontwikkeling van eliterenners is het
Temeer als je het dagritme van Pleun bekijkt. Behalve
Pijntjes bijvoorbeeld in de knieen moet je in de gaten
der. “We zien wel wat er uitkomt”, zegt hij nog maar
belangrijk dat ze onder meer in het buitenland
wielrenner is hij namelijk vrachtwagenchauffeur.
houden. Het lichaam moet altijd voorrang krijgen”.
eens. “Als ze maar plezier houden”.
rijden. Moet financieel wel kunnen allemaal. Dus de
Bakkersbevoorrading. En dat betekent dat zijn wek-
Pleun vindt het overigens jammer dat ‘de categorien’
praktijk is dat het zo’n beetje stopt bij de junioren
ker dagelijks om 03.15 uur afgaat. Pardon? Inder-
niet mee mogen rijden met de clubwedstrijden van
en dat ambitieuze renners dan worden weggeplukt
daad. Hij is om 13.00 uur klaar, maar dat mag de pret
de B en C. Heeft met de drukte te maken. “Zodra ze
door andere verenigingen.” Neemt niet weg dat hij
niet drukken. “Ach”, zegt Pleun met de hem kenmer-
de leeftijd hebben stimuleren wij om er aan mee te
z’n vroegere pupillen wel blijft volgen. “Ik vond het
kende prettige relativering. “Beetje op tijd naar bed
doen, want je leert er veel”.
Robert Jan Booij
Ids de Flits
22
Toen ik vorig jaar als kersvers Stadionlid voor het eerst in het Bpeloton reed en naar de nummers op de gekromde ruggen keek, viel mij iets op. Zag ik het goed? Onder een van de nummers was wat geschreven. Daar was die renner weer. Nu kon ik het duidelijk zien. “Ids de Flits”, stond er, zorgvuldig genoteerd met een dikke viltstift. Een fantastische tekst die niet alleen goed rijmde, maar ook een boodschap had.
Het seizoen was dit jaar nog maar net begonnen of ik trof hem na afloop van de dinsdagavondwedstrijd aan de kant. Niet in snelpak maar in burger. “Ik heb iets aan m’n hamstring”, zei hij. “Het kan twee weken, maar ook drie maanden duren”. Die twee weken zijn inmiddels ruimschoots voorbij. Ids de Flits is nog niet teruggekeerd in het peloton. De hamstring blijkt de rug te zijn. Een oude blessure speelt weer op. “Mijn goddelijke lichaam heeft me even in de steek gelaten.” Hij vertelt over anderhalve week ziekenhuis en een zeer pijnlijke zenuwblokkade. Over het lopen dat hij opnieuw moet leren met een rollator. En over de diepe dalen waarin hij de afgelopen tijd heeft gezeten. “De laatste drie jaar heb ik zeer behoorlijk gefietst, terwijl het lopen steeds moeilijker ging. Gek eigenlijk. Voorlopig wordt er niet geopereerd. Ik moet revalideren. Van wielrennen zal het dit jaar waarschijnlijk niet meer komen. En daarna... We zien wel”.
Hier reed een zekere Ids die kennelijk nogal wat snelheid in de benen had. Hij oogde in zijn strakke
Bij Ids loopt het even spaak. Laten we hopen dat het
snelpak inderdaad gesoigneerd. Maar Ids zag er ook
goddelijke lichaam in dat snelpak spoedig weer zijn
de humor wel van in.”Ids de Flits” is zo over de top
Flits kan plaatsen. “Het gaat om de binnenkant”,
dat het relativeert. “Wat zijn we weer lekker aan
zegt Ids. Weer zo’n tekst. Kan zo onder zijn rugnum-
het racen met z’n allen, maar laten we niet vergeten
mer. Namens Het Stadionpeloton heel veel sterkte.
dat het maar een spelletje is”. Zoiets. Ids bleek een geschikte kerel die er niet van houdt om alleen maar mee te rijden in het peloton. “Ik heb suikerziekte, maar kan gelukkig nog lekker meedraaien”, vertelde hij.
Robert Jan Booij
23
Vanuit de ziekenboeg
Ik besloot me op andere interesses en talenten te
Hoe Ids
de Flits weer Manke Nelis werd...
24
Helaas maar het lijkt de ‘story of my life’ te worden. Net nu het zo goed ging, ik na jaren van fysiek ongemak eindelijk het gevoel weer begon te krijgen te kunnen koersen als Lance Armstrong in zijn beste dagen, blijkt mijn goddelijke lichaam (‘ahum’) me weer eens keihard in de steek te hebben gelaten zonder daar voor eerst bij me op de voordeur aan te kloppen. Veel veteranen van het Stadion kennen mij als het jongere broertje van Fedor Wouda. Fedor was in de jaren 80 een veelbelovende junior en amateur van het Stadion die menig podiumplek en overwinning wist te behalen. Een echte klasbak die ik qua niveau en prestaties nooit heb kunnen evenaren… Relatief laat ben ik met wielrennen bij het stadion begonnen aangezien ik altijd eerst primair aan langebaanschaatsen en marathonschaatsen deed. Aan fietsen deed ik bij SVU om in de zomermaanden in conditie te blijven voor het winterseizoen. Tot ik op mijn 20e voor het eerst eens inschreef op een zomerse avond voor een clubrit op het oude clubparcours van de Volharding aan de Missisipidreef in Utrecht. Al vrij snel ontdekte ik dat ik best aardig mee kon in het wielerpeloton. Al reed ik de eerste jaren vaak als een ongeleid projectiel en smeet ik maar al te vaak met mijn krachten
storten die ik tijdens mijn 1e sportleven al die tijd latent in mij had. Ik richtte me op het afronden van mijn HBO studie Culturele maatschappelijke Vorming (CMV) aan de Hoge School De Horst in Driebergen en vond na het afronden van mijn studie al snel werk als jeugd- en jongerenwerker wat ik tot op de dag van vandaag nog steeds met ziel en zaligheid doe. Met name het werken met probleemjongeren en het werken in de zogenaamde achterstandswijken sprak
waardoor ik menige slag in de koers miste en vaker
en spreekt mij aan. Ook het nachtleven trok in deze
dan door mij gewenst met een troostprijs naar huis
periode erg en ik deed zo’n beetje alles wat de paus
reed. Het deerde me niet want ik was inmiddels net
verboden had in deze jaren.... Ook werd ik papa van 2
als velen van jullie behept met het wielervirus. Sim-
prachtige kinderen, een zoon van 12 en een dochter
pel om de reden dat mijn broer jaren daarvoor lid was
van 8 jaar inmiddels al weer. Toen ik een paar jaar
geweest van het Stadion deed mij ook besluiten mij
geleden een slordige 8o kilo woog, nog niet mod-
als actief lid aan te melden. Klimmen, berg op rijden
dervet maar was nog nooit zo zwaar geweest en had
en met name in de lange minder steile bergen in de
inmiddels de conditie van een slechte denksporter.
Alpen spraken me, samen met rijden van bochtige
Ik kreeg al spierpijn als ik elke zondag naar Studio
en met klinkers bezaaide criteriums, me destijds het
Sport aan het kijken was. Toen mijn dochter ook
meeste aan in mijn 1e sportleven.
naar school ging kreeg ik eindelijk weer wat tijd voor mezelf terug en toen Lance Armstrong met zijn 3e
Na enkele jaren begon ik het vak van wielrenner en
comeback besloot de Tour voor de 8e keer te wil-
de wetten van het peloton en de koers meer en meer
len winnen gaf mij dat de inspiratie om langzaam
te begrijpen. De ronde van Nieuwegein was destijds
aan weer met wielrennen te gaan beginnen. Wat hij
een van mijn favoriete koersen met veel publiek
op zijn ouwe dag kan moet ik ook kunnen heb ik
toen nog langs de kant. Ook het rijden van zware
gedacht toen ik met slechts 2x trainen als voorbe-
cyclosportieven had mijn interesse gewekt. Een van
reiding tijdens een vlaag van verstandsverbijstering
mijn prestaties waar ik in mijn eerste sportleven
tijdens een vakantie in de Ardeche de Mont Ventoux
het meeste trots op was en nog steeds ben, was een
op fietste met een bidon gevuld met wijn… Ik heb de
plek bij de beste honderd in de Marmotte in 1995.
top gehaald toen, maar vraag niet hoe.
Ergens net binnen de 8 uur met 2 lekke banden en naar later zou blijken mijn 1e hernia. In 1997 ben
Dat dit voornemen niet bij dronkemansgebral moest
ik aan mijn hernia geopereerd 10 dagen nadat ik de
blijven was na die zomervakantie met vrouw en kids
11 stedentocht nog volbracht had. Maar een paar jaar
mijn grote doel om mijn 2e sportleven serieus nieuw
daarna werd bij mij suikerziekte geconstateerd en
leven in te blazen. Al wetende dat er in sigaretten
bijna tegelijkertijd kreeg ik hier een vorm van ont-
geen vitamines, eiwitten en mineralen zitten maar
stekingsreuma bij. In de jaren die volgen kon ik door
in die tijd nog stevig verslaafd aan sigaretten en de
chronische pijn en mijn handicaps geen voldoening
vredespijp besloot ik toch terwijl de meeste wielren-
meer halen uit mijn actieve sportleven en moest ik
ners al met winterslaap gingen dit voornemen serieus
leren hoe ik deze chronische ziektes een plekje in
te nemen. Ik besloot daar de laatste clubrit van de
mijn leven kon geven en duurde het een flink aantal
zomeravondcompetitie voor uit te kiezen. (hoezo
jaar voor ik besefte hoe ik zo goed mogelijk hier mee
goede timing). Ik startte bij de C’tjes met de staart
om kon gaan.
tussen mijn benen en kuchend van de rokerslongen haalde ik met de tong tussen de spaken de finish
25
die tussen knie en achterkant bil en zijkant van mijn
krukken maar te zijner tijd vergroot het de mogelijk-
dij sterk wisselde. Gek genoeg had ik tijdens het
heid om als hyperactieve ADSL-er uit mijn vogelkooi-
wielrennen nog heel lang de minste pijn en kom ik
tje van afgelopen weken te komen en stelt het mij in
dit tot medio april nog goed doen. In de verste verte
staat om het inschrijfloket van de rollatorrace of de
dacht ik niet aan een hernia maar meer aan een
Paralympics op eigen kracht te bereiken…
spierblessure aan mijn hamstring. Heb medio april wel besloten om fysiotherapie aan te vragen en om
In overleg met de revalidatiearts heb ik een hoog
hoe pijnlijk dit ook was te stoppen met wielrennen.
streven en dat is om op termijn uiteindelijk weer op
De weken tot aan Koninginnedag bleef ik hier nog
mijn racefiets te kunnen te meer daar dit mijn beste
in geloven totdat ik na Koninginnedag niet meer op
medicijn was de afgelopen jaren voor mijn overige
mijn benen kon staan, letterlijk plat moest, steeds
kwalen. Als ik kijk naar al die goede veteranen van
meer medicatie kreeg om de helse pijnen te onder-
het Stadion die mij tot voorbeeld zijn en nog steeds
drukken in afwachting van de met spoed aangevraag-
op een waanzinnig niveau koersen rijden heb ik nog
de MRI scan .In deze tijd heb ik door de toenemende
heel wat jaartjes te goed… Nu lijkt het een immens
pijn en medicatie zo wat alle worst case scenario’s de
hoge berg, vele malen hoger en lastiger dan die Mont
Nu een paar dagen later lijk ik daar gelukkig wel
revue laten passeren. Van verschrikkelijke spierziek-
Ventoux van enkele jaren geleden tijdens die vakan-
inspiratie om acuut te stoppen met roken en in het
in te slagen aangezien ik langer dan voorheen weer
tes tot aan bot of bloedkanker en was in deze fase
tie in de Ardeche. Maar ik ga onderin de beugel om
belang van mijn gezondheid weer te beginnen met
rechtop kan zitten en dankzij mijn nieuwe wifi en
serieus bang om mijn voet of been kwijt te raken en
in wielertermen te spreken en zet mijn schouders er
een actiever en gezonder leven. Ik heb toen de win-
laptop in de ‘digitale pen’ kan kruipen…
zag mij al denkbeeldig samen met Kees van der Trier
onder om actief te werken aan mijn herstel. Het glas
in een rolstoel langs het parcours staan…
is half vol momenteel en het zal wel ergens goed voor
ergens achteraan het elastiek. Maar het gaf hoop en
termaanden en wedstrijden op de berg aangegrepen
26
zijn dat dit me nu weer overkomt. Bekijk de wereld
om langzaam aan weer een beetje wielrenner te wor-
Wat is er gebeurt met Ids de Flits? Helaas heb ik na-
den en dat ging met gestage stappen steeds beter en
dat dit door een spoed MRI-scan is vastgesteld weer
De MRI scan bleek voor mij de hel op aarde en ik
weer met andere ogen en besef ook eens te meer dat
beter. Ik won de laatste jaren de wintercompetities
een 2e hernia op de L1/S5 (lage rug) en daarnaast
kreeg het Spaans benauwd in die buis. Na vijf dagen,
er veel meer en belangrijker zaken op de wereld zijn
bij de C’tjes en waagde ondanks een schouderoperatie
een zware zenuwontsteking op precies dezelfde plek
die gevoelsmatig wel 5 maanden leken te duren kreeg
dan wielrennen…
en een ‘’Frozen shoulder’’ de overstap naar de B’tjes
als waar ik hem op 25 mei 1995 kreeg tijdens het rij-
ik de uitslag en kwam voor mij het onverwachte
op de berg in de hoop op termijn weer criteriums en
den in de kopgroep van de Jubaru ‘’Lucien van Impe”.
nieuws dat ik wederom dus een hernia had. Enigszins
Tot slot wens ik iedereen een hele fijne zomer en een
open koersen te kunnen gaan rijden…Dit keer als
Toeval of niet, ik ga daar steeds minder in te geloven,
kwam de uitslag als een mokerslag bij me binnen,
vooral veilig wielerseizoen!
master 40+ en niet meer als jonge hond, dat wel….
wederom op 25 mei, weliswaar 17 jaar later dan mijn
anderzijds was het een opluchting en bevestiging dat
1e hernia werd ik na 1,5 week ziekenhuisopname
er wat serieus mis met aan de hand was. Uiteindelijk
Hoe toevallig kan het leven zijn… Slechts een paar
en een zenuwblokkade verder uit het ziekenhuis
in het Antonius ziekenhuis opgenomen voor een ze-
uurtjes thuis en terug uit het Antonius Ziekenhuis
ontslagen. Op 1 april (geen grap) werd ik na zater-
nuwblokkade omdat mijn hernia in dit stadium nog
werd ik geheel onverwachts gebeld door Robbert Jan
dags op de berg probleemloos en lekker gekoerst te
niet te opereren is en de artsen enigszins de hoop
Booij. Nog enigszins versuft door de hoge dosis mor-
hebben wakker met een verschrikkelijke pijn in mijn
hebben dat dit keer de hernia uit zich zelf zal ge-
fine van afgelopen weken duurde het even voordat
hamstring. Heb de hele dag plat gelegen en voor de
nezen. Daar waar de MRI voor mij al een beproeving
het kwartje viel en ik door herkenning van zijn stem
buis naar Parijs-Roubaix gekeken. Hoe snel en heftig
was bleek de zenuwblokkade de hel op aarde maar
eindelijk besefte wie ik aan de telefoon had… Voor-
de pijn ook was, hoe snel hij toen ook weer verdwe-
dan in het kwadraat… Heb altijd een hoge pijngrens
dat Robbert Jan mij vroeg of ik een stukje vanuit de
nen was. Gek maar waar en de volgende dag 80 km
gehad maar heb zitten schreeuwen zodat ze me op de
ziekenboeg voor de Cadans wilde schrijven vroeg hij
op de Lekdijk getraind en dinsdagavond 4e geworden
Zuidpool hebben moeten kunnen horen en hoop dit
me hoe het met me ging… Al hakkelend en nog vers
tijdens de zomeravondcompetitie op de Nedereindse
echt nooit meer te moeten ervaren. Langzaam aan en
van de emotie om weer thuis te zijn kaatste ik de bal
Berg bij de B’tjes.
letterlijk en figuurlijk, stapje voor stapje knap ik nu op in afwachting van poliklinische revalidatie. Voor
terug en merkte ik naar hem op; “Heb je even…” en zo ja hoe lang”. Ik stak van wal terwijl Robbert Jan
Na 2 weken pijnloos en goed gekoerst te hebben met
de opname in het ziekenhuis lachte ik uit trots een
snel een pen en papier pakte omdat ik aangaf waar-
o.a. het clubkampioenschap en een groeiende vorm
buurvrouw die een kunstheup heeft gekregen nog uit
schijnlijk niet voor 1 juni (deadline cadans) er in te
kwam langzaam de pijn in de hamstring terug. Met
die mij een rollator ter bruikleen aanbood, maar ben
slagen een stukje te schrijven.
lopen en bukken een steeds verder uitbreidende pijn
nu immens blij met haar aanbod. Nu loop ik nog met
Ids de Flits
27
Interview
Marianne Vos
Wat doet u de dag voor de wedstrijd?
Hoe vaak heeft u die gewonnen?
De dag voor een wedstrijd rij ik nog een uur of an-
Ik heb twee keer gewonnen in categorie 2 en bij de
derhalf rustig zodat mijn benen soepel worden.
nieuwelingen dames.
Wat is er anders nu u bij Rabobank rijdt?
Welke trui/truien heeft u toen gewonnen?
Er is niet veel veranderd. Bij Rabobank gaat het echt
Bij categorie 2 heb ik alle truien gewonnen en bij de
om de millimeters, maar bij beide ploegen heb ik het
nieuwelingen dames heb ik de gele de leiderstrui en
goed.
de puntentrui gewonnen.
Als u gaat trainen doet u dat alleen of gaat met uw ploegmaten?
Aan het eind van dit interview was de grap dat ik
Meestal train ik alleen hier in de polder, maar we
gewonnen.
vaker de internationale jeugd tour van Assen heb
gaan ook vaak met de hele ploeg, inclusief de mannen, op trainingskamp.
28
Na dit interview moest ik zelf rijden en ben ik vijfde geworden. Niet mijn beste resultaat, maar ik ben er
Superblij ben ik dat ik een interview mocht houden met Marianne Vos. Superblij, omdat zij mijn grote idool is. Ik was bij een wedstrijd waar de vrouwen ook reden; Marianne zou ook rijden.
Ik had gehoopt dat ik haar zou zien rijden, maar jam-
Wat vindt u de mooiste koers?
wel blij mee. En ik hoop dat Marianne’s schouder snel
Ik vind de Brabantse Pijl heel mooi, die wedstrijd
beter wordt.
heeft iets bijzonders.
mer genoeg was ze ten val gekomen bij een wedstrijd en had ze haar sleutelbeen gebroken. Maar ze was er
Wat vindt u mooiste overwinning?
alsnog en ik had meer tijd om vragen te stellen.
Toen ik de Giro won en dan vooral de laatste etappe.
Heeft u veel last van u schouder?
Het gaf me een mooi gevoel, ik was niet de grote favoriet, maar alsnog heb ik heb gewonnen.
Nee, gelukkig niet. De dokter zei dat het ongeveer drie tot zes weken duurt, maar ik hoop al weer na een week op de Tacx te zitten.
Wat eet u voor een wedstrijd?
Wat vindt u het leukst om te doen: weg, baan, veld of tijdrijden? Ik vind het allemaal leuk, want je kan van elke discipline voordeel pakken.
Voor een wedstrijd eet ik niet iets bijzonders. Ik eet muesli en een paar . Voor en tijdens de wedstrijd eet
Hoe vaak heeft u mee gedaan aan de Internationale Jeugd Tour in Assen?
ik nog en paar jelly’s en repen.
Ik heb negen keer meegedaan. Het was heel leuk, je
drie uur van te voren een kommetje yoghurt met
krijgt snelheid, kracht duurvermogen.
Kirstie van Haaften
29
Joost
klimt voor Thea!
30
Driemaal gaat Stadionlid Joost Hontelez de Mont Ventoux beklimmen, in het kader van de actie “Klimmen tegen MS”. Hiertoe is hij geïnspireerd door Thea Veldman uit Terneuzen, een vriendin die sinds enkele jaren met de ziekte leeft. Doel? Zoveel mogelijk geld binnenhalen voor het Nationaal MS Fonds. Twee jaar geleden heeft Joost deelgenomen aan Alpe d’HuZes. In die tijd verzuchtte Thea Veldman, een vriendin van hem uit Terneuzen: “Waarom is er nu nooit eens zo’n actie voor mensen met MS?”. Haar leven is behoorlijk op zijn kop gezet sinds bij haar enkele jaren geleden de diagnose “MS” is vastgesteld. De ziekte heeft haar behoorlijk beperkt in haar bewegingsvrijheid en inmiddels is zij verhuist naar een woning die door haar en haar man Jack helemaal is aangepast. MS, of Multiple Sclerose, is een ziekte waarbij het zenuwstelsel is aangetast. MS komt in verschillende gradaties voor, maar één ding is zeker: de ziekte is ongeneeslijk. Het Nationaal MS fonds zet zich in om onderzoek naar MS te financieren, mensen met de aandoening te ondersteunen en voorlichting te geven.
31
Klimmen tegen MS: “Waarom is er nu nooit eens zo’n actie voor mensen met MS?”
32
33
Doorzettingsvermogen
Met de actie hebben Joost en Thea inmiddels 1500
Thea’s vraag heeft Joost aan het zoeken gezet. En
euro binnengehaald. Er kan echter gerust nog geld
wat bleek: vorig jaar werd voor het eerst de actie
bij, want het Nationaal MS Fonds moet het volledig
“Klimmen tegen MS” georganiseerd. Hij hoefde niet
zonder overheidsbijdrage doen. Wie Thea en Joost
lang na te denken en meldde zich aan. En dus gaat
dus steunt, steekt 17.000 andere MS-patiënten in
hij op 18 mei 2012 driemaal de Mont Ventoux be-
Nederland! Er is nog zo weinig bekend over MS.
klimmen, samen met vijftig andere fietsfanaten met
Onderzoek zorgt ervoor dat de ziekte misschien beter
een missie, waaronder “Team Floes” uit Lamswaarde.
beheersbaar wordt. En begeleiding, therapie en aan-
De Mont Ventoux is een 1910 meter hoge berg in
passingen kosten ook geld. Wie wil steunen, kan geld
Zuid-Frankrijk, die veel bekendheid heeft gekregen
overmaken via de website www.klimmentegenms.nl.
dankzij de Tour de France. Er zijn drie wegen die naar de top leiden. De fietsers van “Klimmen tegen MS” zullen alle drie de wegen nemen. Dat betekent 70 kilometer klimmen, waarin 4400 hoogtemeters worden afgelegd. Een eitje, als je het vergelijkt met wat Thea dagelijks meemaakt. Haar moed en doorzettingsvermogen zullen hem inspireren om het die dag vol te houden!
34
35
www.klimmentegenms.nl
Geheimen van de koers
36
Je moet al goed zitten, wil het een keer gebeuren. ‘Hé, ik wil winnen!’, zegt er één in de kopgroep. ‘Hoeveel heb je ervoor over?’ is vaak het repliek. Vervolgens beginnen de onderhandelingen. Maar zoveel tijd heb je niet om te praten. Het tempo ligt moordend hoog, de volgende bocht komt eraan. In de verte steekt een hond over. Je moet donders goed opletten in de koers. Tijd voor praten is er nauwelijks. Maar hoe gaat het dan, een koers kopen?
In profkoersen is het een stilzwijgend geheim dat de
Sterker nog, als je niet aan de afspraken houdt, dan
koereur met de meeste naam en faam het criterium
koers je niet meer. Ton Griep was net prof geworden
gaat winnen. Er wordt een prachtig spel opgevoerd,
en presteerde het om in de woonplaats van Jan Raas
zodanig dat niemand ook maar iets in de gaten heeft.
de koers te winnen. Raas had dat jaar enkele etappes
Toch staat de uitslag al vast, zelfs ver voordat de wed-
in de Tour gewonnen. Ton was geen slechte koereur,
strijd gereden is. Meestal zitten de goeies bij elkaar
maar winnen mocht niet van meneer Raas. Ton Griep
met verkleden. Dan komt de organisator of in ieder
heeft het jaar niet afgemaakt bij de profs, hij kreeg
geval iemand die over de poen gaat, binnen. Er wordt
nergens startgelegenheid meer. En zo bleef het
wat gepraat, die heeft dat criterium gewonnen en die
kleine wereldje in takt.
is nog iets beloofd enzovoort. Maar wat moet je doen als je wel wordt benaderd of Vooral de criteriums na de Tour de France worden zo
als je zelf wil winnen? Als je zelf wil winnen, zorg
verdeeld. En zeg nou zelf, na drie volle weken koers
dat je een zak met geld hebt. Supporters stoppen
in Frankrijk volgen nog eens enkele weken met crite-
je nog wel eens wat toe als je kan winnen. Gebruik
riums voor het volk. Weer elke dag op afspraak zijn.
die munten. Maar kijk uit met wie je in zee gaat. Je
Als je dan volgens plan je centen kunt verdienen,
hoeft lang niet het hele peleton om te kopen. Manne-
want dat is het, het zijn broodrijders, dan ben je gek
tjes die voor je willen rijden, je uit de wind houden,
als je niet met afspraken rijdt.
het gat dicht rijden, de spurt aantrekken, die zijn
37
Ereleden Het Stadion Dorus van Alfen, Cor Bladt †, Jan Fresen †, Jan Haaksman, Gerard den Hartog †, Huib de Jong †, Noppie Koch †, Oud-koereurs waarschuwen altijd voor leiperds die hun afspraak om te betalen niet nakomen.
Jo van Lier-Hendriks †, Jan Nieuwenhuijsen, Joop van Nimwegen, Karel van Nimwegen †, Wim van de Poll †, Ries van Veldhuizen.
En terecht. Er zijn er genoeg die ja zeggen tegen de afspraak en nee doen. Die winnen dan zelf de koers. Of ze zitten al met een ander in de ‘slag’. Als koereur moet je de nodige achterdocht bezit-
De sponsors van Het Stadion
ten.
Jaargang 76, nummer 3 Juni 2012 Redactie Robert Jan Booij Ab Nederlof (eindredactie) Rogier Wiercx
keren van elkaar de koers kopen. Dan ontstaat er
Vormgeving en opmaak
vaak een een sterk collectief. Ze zijn te herken-
Remco de Waal
nen aan de lepe manier van rijden, ze zitten altijd
remwerk creatief ontwerp
in de kopgroep, want dat is een eerste vereiste. In
en webwerk, Amersfoort
Soms gebeurt het dat enkele koereurs meerdere
38
belangrijk. En dat hoeven er maar een paar te
het peloton is niets te kopen. Om het spel te leren
zijn. Voor de koers maak je al afspraken met die
is het vooral goed observeren, blijven kijken.
gasten. En denk erom, mondje dicht.
De redactie is onderscheiden met de Kees En zo gaat dat. Hoewel ik de indruk heb dat het
Als je in de kopgroep zit, met de plaatselijke fa-
‘kopen van een koers’ niet meer zoveel voorkomt
voriet, kun je diegene op ideeën brengen. ‘Wil je
als vroeger. Volgende keer weer een geheim.
winnen?’ ‘Hoeveel heb je over?’ Een simpele knik van de plaatselijk favoriet kan voldoende zijn. Meestal is de prijs van een koers het prijzengeld, eindprijs plus premies. Als je lang voorop zit, kan dat aardig oplopen. Zelf deel je immers ook al mee met de premiesprints.
van Vlietprijs 2011 voor vrijwilligerswerk.
Kopij Stuur je foto’s en kopij naar
Ab Nederlof
[email protected]
39
40
Haren op de benen? Een bungelende zadeltas? Vetrolletjes bij de heupen? Handen boven op het stuur? Aan dit soort kleine details zien wij, renners, dat we met een toerfietser te maken hebben. Die constatering gaat meestal gepaard met een aangenaam gevoel van superioriteit aan onze kant. Het is maar een toerder, een fietstoerist, een NTFU’er. Nee, wij zijn anders. Onze benen zijn geschoren, ons zadeltasje is minuscuul en aerodynamisch. Wij zijn mager, wij rijden met de handen onder in de beugel. Wij zijn coureurs. Onze bochtentechniek is vloeiend. Wij koersen met tactisch inzicht. Wij zijn van het snelle werk. Wij kunnen demarreren. Kortom: wij zijn de echte wielrenners. Hullie niet. Gelukkig bestaan er verschillen tussen mensen. Vanwege die verschillen voelen mensen zich vaak anders en beter dan andere mensen. Zelf heb ik dat ook. Als twee behaarde benen me inhalen dan denk ik: ach, een toerder. De zwabberende zadeltas doet de deur van het vooroordeel defi-
nitief dicht. Hier wil ik niet bij horen. Wat zal ik doen? In het wiel gaan zitten en op een viaduct weg demarreren? Of zal ik bij de eerste afslag een andere route kiezen? Met Pinksteren maakte ik als enige coureur deel uit van een toerclubje dat de Dolomietenmarathon reed. Allemaal jonge mannen met behaarde kuiten en waggelende zadeltassen. Stuk voor stuk reden ze sneller de beruchte Passo Jiau op dan ik. Hun tactisch inzicht beperkte zich tot stoempen, terwijl ik me op een licht verzetje vernuftig aan het sparen was. Op de eerste lange klimmen reden ze langzaam van me weg. Boven op de koude cols stonden ze vrolijk in de wind op me te wachten, met wapperende kuitharen. Met een list heb ik mijn eer als renner gered. Terwijl zij nog van het uitzicht genoten stortte ik me in de afdaling. Zo nam ik stiekem een voorsprong en begon royaal als eerste aan de volgende klim. Natuurlijk haalden de jongste toerders me in, maar de rest bleef ik voor. Ik heb het uiteraard niet gezegd, maar diep in mijn hart groeide het respect voor deze mannen van de lange adem en de taaie spieren. Onder het mom van een stevige duurtraining wil ik wel vaker zulke toertochten gaan rijden. Je ziet nog eens wat van de omgeving. En het is gezellig. Wie richt een toerafdeling op bij Het Stadion?
Rogier Wiercx
