De Cultuurkantine
Kunstkameraden Het Dossier 3.0
De Cultuurkantine
Kunstkameraden Het Dossier 3.0
Voorwoord Het aloude adagium ‘jong geleerd, oud gedaan’ is bij kunst en cultuur zeker van kracht. We willen graag dat de volwassenen van morgen mensen zijn met een brede oriëntatie op de samenleving. En dan is niet alleen les in taal en rekenen belangrijk, ook ‘lessen in cultuur’ moeten daarbij een prominente plek krijgen. Dat kan op heel veel verschillende manieren, maar belangrijk is dat kinderen plezier beleven. Met het kijken naar kunst, maar ook door zelf aan de slag te gaan. Dit initiatief is dus onbetaalbaar belangrijk voor de kinderen.
Het grootste cadeau dat je een kind kunt geven, is dat het gewoon kind kan zijn. Met eigen dromen, eigen fantasieën, eigen talenten. De Bredase stichting De Cultuurkantine geeft dat cadeau aan een bijzondere groep: kinderen die jeugdzorg krijgen. Allemaal jonge mensen met hun eigen rugzakje, meer of minder gevuld met bagage uit hun leven. Maar dat rugzakje doet er niet toe in het project Het Dossier. De Cultuurkantine koppelt kinderen aan kunstenaars en samen gaan ze aan de slag. Bij de eerste editie in 2011 waren dat tien kinderen uit West-Brabant, vorig jaar twintig en dit jaar gaan maar liefst vijftig kinderen uit heel Brabant samenwerken met evenzoveel kunstenaars. Kunstenaars die niets weten van die rugzak en die het kind gewoon beschouwen als een kind, waar ze samen kunst mee maken. Ze inspireren elkaar, leren van elkaar, en genieten samen. Even geen stempel, geen ‘probleemkind’, geen focus op wat minder goed gaat. Gewoon kind zijn, genieten van wat je doet, met iemand die niet door een bepaalde bril naar je kijkt. Onbetaalbaar.
En daarnaast levert het prachtige kunst op, die misschien nog wel meer waardevol is door de bijzondere achtergrond. Te zien vanaf 8 februari, in Het Noordbrabants Museum. Ga vooral allemaal kijken.
Brigite van Haaften-Harkema Gedeputeerde Cultuur & Samenleving 5
Inhoudsopgave Voorwoord Brigite van Haaften-Harkema
5
Inhoudsopgave 7 Inleiding De Cultuurkantine Aagje Pel en Shakira Ad van Aart en Luuk Annamária Paizs en Tyra Anne Pillen en Dantae Berrie van Beers en Hilde Bouke van Gestel en Charity Caroline Teesing en Thammy Cindy Joos en Mariëlle Claudette van de Rakt en Sharona Colin Peters en Wesley Danielle Lemaire en Danny Dees Goosen en Jacqueline Dorry Franken en Kimberly Ellen Seegers en Dominique Esther van Waalwijk en Soraya Griet Menschaert en Kim Hanneke Klinkum en Casper Hanneke Wetzer en Christian Helmie Brugman en Laura Jenn Hamers en Senna Jeroen de Leijer en Michelle John van Gils en Brian
9 11 13 15 17 19 21 23 25 27 29 31 33 35 37 39 41 43 45 47 49 51 53
Judith Rosema en Aimée 55 Juni Pattimahu Kusumanto en Saskia 57 Katrien van Hettema en Eran 59 Leo Heerkens en Shannen 61 Lisette Durinck en Cindy 63 Lucas Silawanebessy en Gerbrig 65 Luciënne van Eeden en Yasmina 67 Maarten Donders en Tren 69 Mandy den Elzen en Jay 71 Margo Remie en Javanna 73 Margriet Thissen en Tom 75 Marianne van Heeswijk en Amber 77 Marie jose Eijkemans en Romana 79 Marieke Tol en Rick 81 Marja Reniers en Quincy 83 Mo Swillens en Jennifer 85 Paul van Osch en Jurrian 87 Peter Franssen en Mandy 89 Sandra van den Berg en Nikki 91 Saskia Vermeesch en Guido 93 Sjoerd van den Boom en Alvaro 95 Stephan de Weert en Esther 97 Stijn Bles en Rik 99 Sylvia Thijssen en Isadora 101 Thijs Persijn en Ejim 103 Tom l’Istelle en Quinten 105 Yonne de Ridder en Sevde 107 Contactgegevens 109
Inleiding We weten zeker dat een aantal kunstenaars en kinderen contact blijft houden. In de ateliers zijn kameraadschappen ontstaan die zullen voortduren. Kunstkameraden!
Vijftig kinderen uit Noord-Brabant hebben in de ateliers van Brabantse kunstenaars kunstwerken gemaakt. Pleegkinderen, kinderen die ambulant begeleid worden door jeugdzorg en kinderen die in een - al dan niet gesloten - jeugdzorginstelling wonen. Het zijn juist déze kinderen die De Cultuurkantine wil bereiken, omdat we het juist déze kinderen zo gunnen. In het atelier kunnen ze zijn wie ze zijn en mogen ze uiten wat er in hen leeft. Even niet met je problemen bezig zijn, maar met het creëren van iets moois.
We danken de jeugdzorgorganisaties voor de prettige samenwerking: Almata Ossendrecht, BJ Brabant, Combinatie Jeugdzorg, De la Salle, Juzt, Kompaan en De Bocht. Met speciale dank aan Het Noordbrabants Museum dat ruimte en medewerkers beschikbaar stelde voor deze expositie.
Uit de verhalen die we kennen via de kunstenaars en die u kunt lezen in dit boekje weten we dat er bijzondere dingen zijn gebeurd in de ateliers. De prachtige en krachtige kunstwerken zijn hier een resultaat van. Opvallend veel kinderen hebben sprookjes en dieren als thema gekozen. Zo vertelt een jongen: ‘Fantasie is eigenlijk de kunst die in jezelf zit. Als je je fantasie de vrije loop laat, krijg je er een vrij gevoel van.’ Een meisje zegt: ‘Dieren kun je vertrouwen, die zullen je niet zomaar teleurstellen.’
We zijn enorm trots en blij dat Hare Majesteit Koningin Máxima ons project ondersteunt door de tentoonstelling Kunstkameraden op donderdag 13 februari 2014 samen met de kinderen te openen. Breda, februari 2014 Medewerkers en bestuur van Stichting De Cultuurkantine 9
Shakira
Aagje
Model SAP Triplex, verf en restmateriaal 120 x 180 cm (b x h)
meisje zoals ze nu is. Een ‘kakkie’ is volgens Shakira een meisje met een handtasje en een slap handje. ‘Maar een jongen kan ook ‘kakkie’ zijn hoor.’ Op een grote rol behang hebben ze de twee Shakira’s getekend en daarna op dun triplex geplakt. ‘De man van Aagje, Peter, helpt met zagen, want anders krijgen we het niet op tijd af,’ licht Shakira toe. De kleding wordt beschilderd en met kralen afgemaakt. Aagje heeft van Shakira veel over paarden en mode geleerd en Shakira leerde van Aagje dat je alles eerst even uit moet proberen in een dummy of op een kladtekening. Shakira kan goed ogen tekenen. Ze vertelt: ‘Aagje vindt mij heel creatief. Ze heeft mij geleerd dat je door moet zetten en geen spulletjes moet weggooien, want voor kunst kan je alles gebruiken.’
De stem van zangeres Shakira schalt door het atelier waar Aagje en Shakira (12) aan het werken zijn. Shakira wil graag beroemd worden, net zoals haar naamgenoot. ‘Maar gelukkig zijn is belangrijker,’ weet ze. Ze heeft het goed naar haar zin in het atelier. Samen met Aagje werkt ze aan een grote modeplaat waarop ze afgebeeld is als ‘kakkie’ en als Shakira, het 12-jarig 11
Luuk
Ad
Off the road Maquette, diverse materialen, licht en motor 170 x 120 x 77 cm (l x b x h)
én licht komen. Ad vertelt: ‘We zijn toen begonnen met het atelier te doorzoeken naar materialen die te gebruiken waren. De ideeën kwamen allemaal van Luuk. Ik moest hem vooral behoeden voor te veel plannen en kijken wat haalbaar was.’ Met sommige ideeën konden ze meteen aan de slag. Dat werkte goed, omdat Luuk dan heel gemotiveerd was en hij iets langer geconcentreerd kon blijven. Dit laatste is voor Luuk vaak lastig. Daarom was het ook goed dat Luuk verantwoordelijk was voor de houtkachel; als hij dan even gewerkt had, kon hij stoppen om de kachel op te stoken. Dat vuur had een grote aantrekkingskracht. ‘Uiteindelijk werkte het goed om samen een onderdeel uit te voeren, waarna ik op een andere dag dat deel alleen afmaakte,’ legt Ad uit, ‘Zo kon Luuk gemotiveerd blijven om de volgende keer weer iets anders te doen.’ Luuk is erg trots op het resultaat.
Luuk (14) vindt het kunstproject veel leuker dan hij had kunnen denken; deze mannen hebben echt lol samen. Het kunstwerk hoefde van Luuk niet over hemzelf te gaan. Hij wilde vooral iets in elkaar knutselen, bijvoorbeeld een houten auto met echte lichten en motorgeluiden. Of anders een maquette van een landschap met van alles wat Luuk leuk vindt. In dat landschap moest in ieder geval een dorpje, een visvijver, een racebaan, een off-the-roadbaan 13
Tyra
Annamária
Freeman in Arkham City Gemengde tekentechnieken op papier 180 x 150 cm (b x h)
Annamária: ’Tyra heeft mij zijn tekenboeken vol met strips over zijn grote held Batman laten zien. We hebben samen filmpjes bekeken over Batman.’ Als Tyra vertelt dat hij als hobby freerunning heeft, maken ze een fotoshoot van Tyra als dappere freerunner. Tyra kiest een foto uit die de basis vormt voor het kunstwerk. De wereld van Batman komt op de achtergrond. Tyra: ‘De kleuren moeten eng en spannend zijn.’ Tyra bedenkt hoe ze zijn figuur middenin een salto achteruit op het tekenblad kunnen vastleggen. Hij heeft de indeling en de kleuren van de tekening met grote lijnen geschetst. Annamária zorgt voor de details. En zoals tussen eigenwijze kunstenaars gebruikelijk is, ontstaat ook bij deze twee onenigheid over wanneer de tekening nou af is. Maar hoe dan ook: uiteindelijk zijn ze samen dik tevreden over het eindresultaat.
Tyra (11) en Annamária zitten regelmatig helemaal onder het stof van de pastelkrijtjes en het houtskool. Samen werken ze op een heel groot tekenvel hun eerste ideeën uit. Annamária: ‘Tyra weet heel goed wat hij wil en als kunstenaar ken ik de manier om dat via een kunstwerk te ‘zeggen’.’ Naast tekenen hebben ze ook inspirerende gesprekken over de gewone dingen van het leven, maar ook over dromen, vriendschappen en de kleuren van de wolken. 15
Dantae
Anne
Panorama Pawanayare Gemengde techniek op tyvek doek en multiplex frame; diverse soorten tape, textielstiften en plakfolie 160 x 60 x 50 cm (b x h x d)
bij zijn geboorte gekregen van zijn overgrootoma. Toen Dantae ooit een moeilijke periode doormaakte, heeft hij veel steun gevonden bij de fantasiewereld die hij zelf bedacht. Het gaat nu heel goed met hem en hij heeft zijn verzonnen wereld nu omgezet in een grote, driedimensionale tekening. Hij wil er samen met andere mensen naar kunnen kijken en er als het ware door heen kunnen wandelen. Anne helpt Dantae om zijn gedachtewereld te verbeelden. In deze wereld zijn vijf jongens. ‘Het zijn vijf Dantaes en ik ben er één van.’ Spin Elisimo speelt samen met vuurvogel Feniks ook een rol in deze fantasiewereld. ‘Het is een veilige wereld, want ik ben de heerser in deze wereld en Pawanayare betekent vredestichter.’
De match tussen Dantae (12) en kunstenares Anne Pillen is meer dan geslaagd. ‘Wij denken over heel veel dingen hetzelfde’, vertelt Dantae. ‘Anne is als familie: heel vertrouwd. En we hebben alle twee heel veel fantasie.’ Het kunstwerk Panorama Pawanayare is gebaseerd op een fantasiewereld. Als afstammeling van een Surinaamse indianenstam heeft Dantae de naam Pawanayare 17
Hilde
Berrie
Inaccessible love Piepschuim, stuc, acrylverf, foto’s en bloemen 105 x 60 x 130 (l x b x h)
de theepauze hebben ze voldoende tijd om dat weer in te halen. Hilde over het beeld: ‘Het zijn twee mensen die niet bij elkaar kunnen zijn, omdat er iets tussen staat. Dat heb ik thuis ook meegemaakt.’ Berrie vult aan: ‘Het idee en het ontwerp zijn dus van Hilde en samen proberen we dat zo mooi mogelijk vorm te geven.’ Toch is een beeld maken niet helemaal wat Hilde er van tevoren van verwachtte. Hilde: ‘Ik had gedacht dat het simpeler zou zijn. Ik wilde een realistisch beeld maken, maar had niet in de gaten dat het zo moeilijk zou zijn om al die rondingen te maken en om het geheel te overzien.’ Berrie voegt toe: ‘Maar Hilde is een doorzetter. Ze weet exact wat ze wil en laat zich door tegenslagen niet van de wijs brengen.’
In het atelier van Berrie vindt Hilde (15) het leuk en gezellig: ‘We kunnen er rommel maken en er doen wat we willen. Het is er af en toe wel koud, maar door het harde werken hebben we daar niet zo’n last van.’ Berrie en Hilde zijn allebei theeleuten. Tijdens het beeldhouwen hebben ze geen tijd om te kletsen, dan zijn ze zo ingespannen bezig. Maar tijdens de lunch en in 19
Charity
Bouke
De woeste berg / The rugged mountain Animatie (te bekijken op www.cultuurkantine.nl) Diverse materialen
Ze neemt van thuis attributen mee die ze gaan gebruiken in de animatie. De stenen heeft ze op vakantie in Oostenrijk verzameld. Charity vertelt stralend: ‘Bennie de beer probeert over de woeste berg heen te klimmen, maar dit lukt hem niet. Dan komt Barend aanvliegen. Hij ziet Bennie, maar vliegt weer weg. Bennie wordt daar verdrietig van. Dan opeens komt Barend er weer aan met een net dat hij heeft gevonden. Hij neemt Bennie mee over de berg. Daar komen ze bij een hele mooie plek, waar ze samen lol kunnen hebben.’ Bouke: ‘Het is een beetje symbolisch. Ik ben de vogel die de beer helpt. Als kunstenaar begeleid ik Charity in dit project en we hebben daar veel plezier in.’ Charity: ‘We kunnen wel een hele serie maken van De avonturen van Bennie en Barend!’
Bij de start van het project maken Charity (10) en Bouke een proefanimatie. Charity vindt het leuk! De twee besluiten een animatie over dieren te maken. Charity: ‘In het filmpje gaan twee dieren de hoofdrollen spelen. Bouke bedenkt de vogel Barend en ik teken een beer, want mijn spreekbeurt gaat over beren.’ 21
Thammy
Caroline
Wonderland Constructieschuim, gips, papier, verf en viltstift 65 x 30 x 45 cm (l x b x h)
en zeker niet zo rustig!’ Caroline vindt dat Thammy een goed ruimtelijk inzicht heeft. ‘Ze is ook heel handig met gereedschappen.’ Spelend met de deksel van de theepot komt het beeld op van een meisje dat uit een theepot klimt. Ze vinden het alle twee een mooi beeld en gaan ermee aan de slag. Aan de buitenkant van de theepot plaatst Thammy verwijzingen naar dingen die ze fijn vindt: lezen, muziek, contact met vrienden via de laptop, sms’en. En ook voor China - waar ze een paar keer op familiebezoek was - is er een plekje op het kunstwerk. Thammy en Caroline werken fijn samen en vullen elkaar goed aan. Of Thammy iets meer zou willen doen met kunst, weet ze nog niet. ‘Ik hou ook van dieren. Misschien word ik wel dierenarts.’
Thammy (13) en Caroline zijn gestart met het verkennen van verschillende materialen. Caroline: ‘We hebben over en weer wat kleine opdrachten bedacht en deze geboetseerd.’ Als ze met speksteen aan de slag gaan, valt op dat Thammy zeer geconcentreerd en geduldig is. Ze geniet van de stilte die het atelier haar biedt. ‘Ik kan hier met gips en steen werken. Dat kan op de groep niet, 23
Mariëlle
Cindy
Written art with a touch of Rebel Fotografie en tekst (3x) 60 x 40 cm (b x h) en (1x) 30 x 40 cm (b x h)
vinden met elkaar.’ De moodboards die ze tijdens de eerste ontmoeting maakten, wijzen er al op: ze hebben dezelfde stijl en interesses. Ze houden allebei van niet-alledaagse, spannende dingen en van de natuur. Mariëlle heeft ervaren dat de natuur een gevoel van vrijheid kan bieden. Vrijheid die haar zeer lief is. ‘Na een paar jaar in groepen te hebben gewoond, vind ik vrijheid steeds belangrijker.’ De twee hebben veel foto’s gemaakt waarin ze elk hun leven vastlegden. De foto die geëxposeerd gaat worden is een portret van Mariëlle naast een paard. Ze legt uit wat dit voor haar betekent. ‘Ik ben ooit van een paard gevallen en heb mij ernstig verwond. Terwijl ik altijd zoveel plezier aan paardrijden beleefde, durfde ik er niet meer op. Tijdens de fotosessie heb ik op het paard gezeten. Een grote overwinning op mezelf.’
‘Ik wil zoals Cindy worden,’ zegt Mariëlle (15) gedecideerd. ‘Een positieve vrouw die haar eigen leven leeft en haar leven mooi maakt. Ik word gezien als een probleemjongere. Maar ik heb een grote passie: make-up. Zoals het Cindy haar droom was om fotografe te worden, is het mijn grote droom om de beste visagiste te worden die is er.’ Enigszins verlegen beaamt Cindy: ‘We zitten inderdaad op één lijn en we kunnen het erg goed 25
Sharona
Claudette
Princess Fairy Tale Fotografie 104 x 69 cm (b x h)
neemt ze vol trots mee naar de groep. Claudette: ‘Sharona heeft iets met dieren. Ze is erg begaan met het onrecht dat dieren wordt aangedaan.’ Ze besluiten Sharona als jong hertje af te beelden. Een klein gewei dat Claudette voor dat doel heeft geleend, wil deze jongedame echter niet op. ‘Dat is van een dood dier!’ Het haar van Sharona modelleren tot een gewei vindt ze een veel beter idee. En ze vindt het helemaal niet erg om buiten in de kou foto’s te maken: ‘Ik wil model worden en heb er alles voor over.’ Het uiteindelijke kunstwerk heeft elementen van de sprookjes Rapunzel en Bambi, vindt Sharona. Sharona geniet van de wekelijkse atelierbezoekjes die worden afgesloten met avondeten in het gezin van Claudette.
De eerste keer dat Sharona (11) en Claudette elkaar ontmoeten, vertelt Sharona dat ze op dezelfde dag jarig is als Koningin Máxima. Sharona wil dat Claudette haar mooi op de foto zet. In een winkel kopen ze allerlei accessoires voor op de foto. Het kroontje wil Sharona tijdens de opening van de expositie dragen. De foto’s 27
Wesley
Colin
NO FEAR Las- en smeedwerk van staf en plaat (staal) 118 cm
Hierbij worden allerlei machines en handgereedschappen gebruikt, zoals een staalwals, een autogeenbrander en een slijptol. ‘Het lassen heeft Wesley al goed in zijn vingers,’ vertelt Colin vol trots. ‘En dat is mooi, want zijn vingers zijn al eens op de proef gesteld door voortijdig ontploft vuurwerk.’ In deze werkplaats staat vakmanschap hoog in het vaandel. Nadat het stalen frame is gevormd, wordt de uit staalplaat geklopte stierenkop eraan gelast. Colin: ‘Als er tijd over is, kan Wesley zijn graffiti ervaring er ook nog op botvieren; hij heeft al schetsen gemaakt van kleine tribals.’ Wesley en Colin zijn mannen van weinig woorden. In het atelier staat de chocomelk op de houtkachel en er heerst een aangename rust. Alleen voor de slijptol moeten de gehoorbeschermers op.
Het lieveheersbeestje van de Stichting Tegen Zinloos Geweld inspireerde Wesley (16) tot het maken van een insect van staal. Doordat Wesley in het atelier van Colin een beeldje van een stier zag, is het lieveheersbeestje veranderd in een mythologische figuur met een dreigende stierenkop. Wesley kan het staal aardig naar zijn hand zetten. Door het te verhitten, te slaan en te buigen wordt het staal omgevormd tot de basis van het kunstwerk. 29
Danny
Danielle
Mijn leven is geen doos / My life is not a box Boek en schilderingen op papier (2x) 25 x 32,5 cm (b x h), (1x) 21 x 29,5 cm (b x h) en boekje A4 formaat
ik naar hen geluisterd heb. Ik vind het fijn om even van de groep weg te zijn en ik kan er veel van mijzelf in kwijt. Het maken van kunst samen met Danielle geeft mij de kans om via de kunst te zeggen wat mijn gevoel is. Ik vind het moeilijk om over dingen te praten en nu kan ik het via een kunstwerk laten zien.’ Het boekje dat hij heeft gemaakt bevat een aantal zeer persoonlijke boodschappen die Danny graag wil delen; hij doet dit door middel van tekeningen, teksten en enkele schilderingen. Daar heeft Danielle veel bewondering voor. ‘Danny is origineel en hij heeft lef. Hij zegt waar hij voor staat en dat vind ik heel knap. Ik kan echt van hem leren.’ Danny zou ooit graag een eigen sportschool beginnen. ‘Maar dan wel in Indonesië.’ Danielle lacht: ‘Het is hier veel te koud voor ons Indo’s!’
Danielle en Danny (16) hebben samen veel plezier. Danny: ‘We voelen elkaar goed aan, want we hebben dezelfde achtergrond. Onze roots liggen in Azië.’ Op advies van zijn begeleider doet Danny mee aan het project. ‘Ik wist niet wat ik kon verwachten, maar de begeleiding vond het echt iets voor mij. Ik ben blij dat 31
Jacqueline
Dees
Blaffend Blauw / Blue Barking, Bliss Acrylverf op doek 120 x 100 cm (b x h)
wat je met verf kunt doen.’ Dees vult haar aan: ‘Jacqueline heeft de leading rol. Ze weet wel wat ze gaat maken, maar al doende neemt ze de ruimte om te kijken wat verf of kleur doet.’ Jacqueline wilde iets doen met allerlei tinten blauw en hondjes. Het schilderij heeft als titel Blaffend Blauw. ‘Jacqueline doet haar beste best!’ vertelt Dees. ‘Maar omdat ze dit vanuit zichzelf goed en graag doet, doet ze haar best zonder haar best te doen... en dan komt er vanzelf een schilderij uit!’ Door gewoon samen te gaan schilderen is Jacqueline nu geïnteresseerd geraakt in Vincent van Gogh en zijn schilderkunst. Ze wil de verfstreek van Vincent van Gogh gaan bestuderen en gaan uitproberen wat ze daar weer mee kan. Jacqueline: ‘Ik wil nog een schilderij maken zoals Vincent van Gogh met verf schilderde.’
In het atelier kan Jacqueline (11) lekker naar buiten kijken. Dees en Jacqueline kunnen goed luisteren naar elkaar en naar het schilderij kijken. Soms praten ze wel, maar als ze aan het schilderen zijn, praten ze niet zo veel, dan gaat stil zijn gemakkelijk en vanzelf. Vol trots vertelt Jacqueline: ‘Dees vindt dat ik gevoel heb voor materialen en ook goed aanvoel 33
Kimberly
Dorry
Pantero atendanto Materiaaldruk 102,5 x 71,5 cm (b x h)
Kimberly vertelt: ‘Een plan dat ik in mijn hoofd heb, kan ik soms maar moeilijk loslaten. Eerst wilde ik liever alleen maar tekenen en schilderen. Met de druktechniek die Dorry voorstelde had ik nog nooit gewerkt en in het begin had ik daar een beetje moeite mee. Maar toen we eenmaal bezig waren, begon ik het steeds leuker te vinden. Elke afdruk is weer anders. De oerwoudbladeren in combinatie met de panters is een idee van mij.’ Dorry vult aan: ‘Het is fijn om haar in de loop van het proces zo enthousiast te zien worden. Ze heeft een goed gevoel voor vorm en kleur, de meeste bladvormen zijn door haar gemaakt! Op een precieze, zorgvuldige manier gaat ze te werk, zonder dat dit haar spontane impulsen tijdens het afdrukken in de weg staat. Kimberly had niet verwacht dat ze deze druktechniek - waarbij elk deeltje met de hand wordt afgedrukt - zo ‘vet’ zou gaan vinden.’
Kimberly (13) tekent en schildert graag. Ze wil een panter in beeld brengen. ‘Ik vind panters mooie dieren Ze hebben een krachtige uitstraling. Bovendien vinden sommige mensen dat ik een echte panterblik heb.’ Dorry stelt Kimberly voor dat ze beiden een panterkop tekenen en daar vervolgens een drukvorm van maken. 35
Dominique
Ellen
Held op sokkel / Nudged Hero Ruimtelijk werk: hout, lak en stift 91 x 91 x 200 cm (l x b x h)
waar zijn kunstwerk over moet gaan: lego natuurlijk! Hij wil een groot Lego-hoofd maken met daaronder de tekst Vrijheid. In een winkel wordt een Lego-sorteerhoofd opgemeten en in het atelier gaan ze er mee aan de slag. Ellen en Arno werken de constructie van het hoofd uit en Dominique zaagt met de lintzaag de onderdelen met gleuven uit de plaat. Dominique heeft er echt lol in. Zozeer zelfs dat hij ook tussen de bedrijven door graag experimenteert met de stoere gereedschappen, zoals de boormachine, de powerfile en de lintzaag. Het is dus goed opletten! Schuren vindt Dominique maar een saai klusje. Hij is trots op het kunstwerk dat hij samen met Ellen en Arno heeft gemaakt, maar kunstenaar worden ziet hij niet zo zitten. Hij wil liever bij een attractie op de kermis werken en kaartjes verkopen.
Dominique (13) maakt tijdens de kick-off kennis met Ellen; zij is de kunstenaar waar hij mee gaat samenwerken. Tijdens het atelierbezoek leert hij ook Arno kennen, de partner van Ellen. Samen vormen ze het kunstenaarskoppel Beeldenbouwers. Dominique vindt het leuk om samen met Arno grapjes te maken. Daarom gaan ze met zijn drietjes aan het kunstwerk werken. Dominique komt graag op het atelier en weet al vanaf het begin 37
Soraya
Esther
Salida Fotografische ets 13,5 x 20 cm (b x h)
rijdt. Esther: ‘Zodra Soraya bij paarden is, is ze een heel ander kind. Dan vertelt ze van alles over paarden. Ze voelt dieren aan en kan heel goed contact maken met dieren.’ Daarom besluiten ze in de kerstvakantie naar Maastricht af te reizen waar Soraya’s eigen paard is gestald. De mooiste foto die ze van haar paard maken, gebruiken ze voor een ets voor de eindexpositie in het museum. Bij Esther durft Soraya steeds meer van zichzelf te laten zien. ‘Volgens de groepsleiding heb ik een verborgen creatief talent, daarom heb ik met dit project meegedaan. En ook omdat ik me anders zo verveel op de groep.’ Kunstenares wil Soraya niet worden. Ze heeft een bijbaantje waar ze gedragstherapie aan honden geeft. ‘Dieren kan je vertrouwen, die zullen je niet zomaar teleurstellen. Misschien ga ik daar wel mee door.’
Tijdens de eerste bijeenkomst leidt Esther Soraya (17) rond in het gebouw waar meerdere ateliers zijn gevestigd. Soraya zegt niet veel en neemt alles stilletjes in zich op. De gesprekjes verlopen vooral via de begeleider die tijdens de atelierbezoeken mee komt. Esther en Soraya bezoeken een manege waar het meisje foto’s van paarden maakt. Ook gaan ze langs de manege waar Soraya wekelijks paard39
Kim
Griet
Mandala’s vol leven / Mandalas filled with life itself Potlood op papier (2x) 40 x 40 cm
Ondanks dat de twee zeer verschillend zijn, ontdekken ze ook een overeenkomst. Griet vertelt: ‘We kunnen ons allebei niet zo lang op iets concentreren.’ Ze besluiten gebruik te maken van elkaars kwaliteiten. Griet tekent en Kim kleurt de tekening in. Na verloop van tijd wisselen ze deze werkwijze om. Vier tekeningen zijn het mooie resultaat. Toch wordt dit niet het eindwerkstuk. Omdat Kim al vaker mandala’s heeft getekend en daar erg enthousiast over is, gaan ze daar iets mee doen. Het blijkt de ideale manier om het over van alles te hebben en rustig te blijven ontdekken, terwijl ze aan het werk zijn. Griet: ‘We hebben gesprekken over koetjes en kalfjes, maar ook over de diepere dingen die ons bezighouden. Kim zit in een periode van emotionele extremen en ik sta ervan versteld hoe intens en oprecht ze daarmee omgaat. Zo inspireert ze mij ook.’
Kim (17) moet toch wel een beetje aan Griet wennen. ‘Een Belgische vrouw, dat had ik eigenlijk niet verwacht,’ geeft ze eerlijk aan. Maar gaandeweg wordt het steeds gezelliger in het atelier. Kim en Griet bezoeken het Van Abbemuseum. Kim vindt het leuk om kunst van vroeger en nu te zien. Ook de kunstboeken die Griet haar laat zien vindt ze interessant en deze geven haar inspiratie. 41
Casper
Hanneke
Casper’s Wensvogel / Casper’s bird of desire Diverse materialen (textiel, metaal, acrylverf, kunststof en colafles) 160 x 100 x 10 cm (b x h x d)
de volgende bijeenkomst zijn roofvogelboek mee. De twee bedenken dat als Casper de vleugels zou kunnen aandoen hij als een vogelman de wereld kan verkennen. Hanneke heeft hem een boek met werk van kunstenaar Panamarenko laten zien. In de winkel waar ze verf voor de vleugels gaan kopen, kijkt Casper zijn ogen uit. Zoveel kleurpotloden, verf en interessante dingen. Hij krijgt een klein tekenboekje, ‘Om elke dag een fantasietekeningetje te maken,’ aldus Hanneke. Caspers wensvogel krijgt steeds meer vorm. Casper verzamelt zijn wensen om ze later met een wit potlood op de zwarte binnenkant van de vleugels te schrijven. Ook bedenkt hij dat een lege colafles de energietank van de vogel wordt. Casper: ’Met groen water! Dan kan de vogelman op groene energie vliegen!’
Het is even zoeken voor Casper (11) en Hanneke. Wat zouden ze gaan maken? Totdat Casper vertelt dat hij van roofvogels houdt. Hij zou graag zelf willen vliegen, ‘maar niet te hoog hoor!’ Het idee voor de vogelman is geboren. Samen bezoeken ze een expositie van vogeltekeningen. Casper vindt ze mooi en neemt 43
Christian
Hanneke
No Title Linosnede 75 x 50 cm (b x h)
Tijdens een lastige periode vraagt Hanneke hem zijn gevoel te schetsen. Krachtig en minimalistisch tekent Christian zijn diepgewortelde gevoelens. Hanneke vertelt: ‘Ik zag al snel dat Christian talent heeft en heb hem om die reden helemaal vrij kunnen laten in het kunstwerk. Christian is zelf nog niet helemaal tevreden over het kunstwerk dat aan het ontstaan is. Hij is een pietje precies. Zelf sta ik te kijken van wat hij heeft bereikt. Voordat ik hem ontmoette, wist ik niets meer van hem dan dat hij niet over zijn gevoelens praat. Dat hij nu een kunstwerk heeft gemaakt waarbij hij zijn gevoel laat zien vind ik dan ook heel bijzonder. Christian heeft veel plezier in het maken van kunst en wil dat graag als hobby blijven doen. Maar hij wil vooral veel kunnen blijven sporten, want dat vind hij nog het allerleukste om te doen.
Hanneke en Christian (16) hebben samen de GLOW-route gelopen en zijn naar het Van Abbemuseum geweest om inspiratie op te doen. In het atelier heeft Christian verschillende technieken uit kunnen proberen. In tekenen is hij al erg goed, maar schilderen heeft hij nog nooit gedaan. Uiteindelijk blijkt hij het meeste plezier te hebben in het gutsen van een linoplaatje. 45
Laura
Helmie
Guardian Keramiek / gekleurde steengoed klei 40 x 35 x 77 cm (l x b x h)
‘Kom aan de wolf zijn jong en je overleeft het niet!’ Als een geroutineerde boetseerster gaat Laura aan de slag met klei. Helmie: ‘Ik ben verrast hoe gemakkelijk ze deze ruimtelijke kop zo trefzeker maakt, ondanks haar minimale ervaring met klei en met ruimtelijk werk op dit formaat.’ Laura geeft aan dat ze dit zelf ook niet verwacht had: ‘Ik vind het keigoed lukken!’ Het werken op groot formaat geeft haar de mogelijkheid om meer details aan te brengen. Door de oren te laten krullen krijgt haar wolf een lievere uitstraling. De ogen worden na het bakken met knikkers opgevuld. De wolf moet een combinatie worden van beest en vrouw. Met gekleurde klei worden haren aangebracht en de kop wordt op een vrouwelijke buste geplaatst. Helmie is blij en trots: ‘Laura, heeft mij enorm verrast, zowel met haar manier van werken als met het prachtige kunstwerk!’
Voor het kennismakingsgesprek heeft Helmie aan Laura (16) gevraagd zelfgemaakte tekeningen mee te brengen. Ze kwam met een schrift vol mooie tekeningen en persoonlijke gedichten. Het viel op dat het bijna allemaal over dieren ging. Dus het onderwerp was snel duidelijk. Laura wilde graag haar lievelingsdier de wolf uitbeelden. Laura’s toelichting: ‘De wolf straalt kracht, ontzag en gezag uit, dit staat voor mij symbool voor bescherming.’ De titel van het kunstwerk is dan ook Guardian. 47
Senna
Jenn
Link Grijze Serpentijn 40 x 20 cm (b x h)
‘Helemaal top!’ Senna: ‘Jenn heeft goede ideeën waar ik wat mee kan.’ Als Senna in het atelier beelden van speksteen en brons ziet, weet hij wat hij wil. De grijs serpentijnen steen vormen ze tot een wolf. Senna: ‘De wolf is mijn lievelingsdier. Ik heb ook al een naam bedacht voor het kunstwerk: Link.’ De naam die moed betekent. Zijn wolf Link wordt een moedige wolf. Uit veiligheidsoverwegingen moet Senna van Jenn een stofbril dragen. ‘Oh jee, als er maar geen mensen kijken,’ roept hij verschrikt. ‘Zo zie ik er niet uit!’ Maar hij geniet echt van het werken met steen. Ook al zijn z’n vingers niet gewend aan de metalen vijlen, de schuur- en polijstsponsen, dapper zoekt Senna een weg om de grijze steen langzaam te vormen tot zijn wolf Link.
Toen Senna (11) aan het project begon, dacht hij in een groot klaslokaal terecht te komen. ‘Aan tafeltjes werken en een strenge leraar voor de klas.’ Tot zijn grote opluchting maakte hij kennis met Jenn en werken ze in haar atelier. Jenn vertelt: ‘We praten over van alles en nog wat. De hele wereld is de revue al gepasseerd.’ Ze ervaart dat Senna heel nieuwsgierig is en zijn eigen weg kiest. 49
Michelle
Jeroen
Werk 1: Sprookjesbos / Fairytale forest Kijkdoos, tekening en linosneden 47 x 37 x 17 cm (b x h x d)
Het atelier is voor Michelle (17) een fijne plek geworden. ‘Het is er rustig en je kunt er lekker werken. Je kunt er je eigen dingen verzinnen en maken en het hoeft niet meteen af te zijn. Het mag zelfs mislukken.’ Michelle gaat met een begeleider naar het atelier en tot tevredenheid van Michelle blijft deze buiten het atelier wachten. Michelle en Jeroen zijn gestart met samen tekeningen te maken. Vervolgens wisselen ze elkaars tekeningen om en tekenen ze aan elkaars tekening verder. Al doende ontstaan er sprookjesfiguren als elfjes en eenhoorns. Michelle maakt er linosneden van. Dat vindt ze aanvankelijk best lastig, want je hebt er veel geduld voor nodig. En wat je weghaalt, komt niet meer terug. ‘Je kunt pas goed zien wat je hebt gedaan, als je het plaatje afdrukt,’ vertellen ze. Jeroen helpt haar en Michelle krijgt er steeds meer handigheid in. Ze maakt een kijkdoos van linosneden. ‘Echt leuk om te doen!’ Jeroen vindt dat Michelle goed kan tekenen en hard werkt. ‘Ze heeft goede ideeën en houdt van stoere dingen, zoals tatoeages. Daarom hebben we één sprookjesfiguur uitvergroot tot een stoer formaat. Dat past goed bij haar.’ Jeroen: ‘We hebben fijn gewerkt. Het was gezellig en die paar uur per week zijn zo voorbij.’
Werk 2: Elfje / The elf Zeefdruk 122 x 162 cm (b x h) Werk 3: Elfje / The elf Linosnede 21 x 29,7 cm (b x h) Werk 4: Eenhoorn / Unicorn Linosnede 21 x 29,7 cm (b x h) Werk 5: Baby elf Linosnede 21 x 29,7 cm (b x h) 51
Brian
John
Het Paleis / The Palace Gips en hout 44 x 44 x 125 cm (l x b x h)
heeft ervoor gezorgd dat het idee voor het kunstwerk snel op gang is gekomen. Brian lacht: ‘John en ik werken fijn samen, ik geef onze samenwerking het cijfer tien!’ Brian wil later graag politieagent worden, maar nu hij het kunstenaarsatelier heeft ontdekt, lijkt kunstenaar ook een aantrekkelijke beroepskeuze. Maar kiezen is moeilijk. ‘Ik heb een oplossing bedacht: de ene dag ben ik politieagent en de andere dag kunstenaar. Van de spannende dingen die ik als agent meemaak, maak ik dan mooie schilderijen.’ Het kunstwerk van John en Brian is een combinatie van een paleis en een kasteel. Er speelt zich een verhaal af met dier en mens, hebben de twee bedacht. ‘Spelpaleis’ als naam voor het kunstwerk vindt Brian wel een sjiek idee.
In het atelier van John vindt Brian (10) het best leuk. Hij voelt er zich thuis en hij kan zich er goed ontspannen, legt hij uit. Tijdens de pauzes vindt hij het fijn om aan de rekstok te hangen die John heeft bevestigd. ‘Het atelier is echt heel groot,’ vindt Brian. De werkruimte van John staat vol met allerhande materialen en dat 53
Aimée
Judith
Bouncing Car Potloodtekening met houtdruk 62 x 46 cm (b x h)
een aantal flitsende breakdancemoves laten zien aan Judith. ‘Echt knap, hoor.’ Over de eerste tekeningen is Aimée niet zo tevreden, maar het kunstwerk begint langzamerhand een vorm te krijgen waar ze wel helemaal blij mee is. Aimée en Judith hebben twee elementen uit de elpeehoes Dangerous van Michael Jackson gebruikt, een dansende aap en een kleurrijke papegaai. Van de twee beesten maken ze houtsnedes. Of gaat toch de blauwe Bouncing Car met een breakdancer op de motorkap geëxposeerd worden? Aimée denkt er nog over. Aimée zou zelf best graag kunstenaar willen worden. ‘En dat gaat lukken ook, ik weet het zeker. Ik blijf doorgaan met tekenen en schilderen. Ik vind dat we goed bezig zijn.’ Judith lacht. Ze is het er helemaal mee eens.
Aimée (13) voelt zich helemaal op haar gemak in het atelier van Judith. Eerst even wat drinken en een lekker koekje erbij en dan… aan de slag! Aimée en Judith hebben een klik. Aimée vindt het heerlijk om te tekenen en ze kan het ook goed, vindt Judith. ‘Ze heeft haar eigen stijl en werkt hard.’ Aimée vindt breakdance leuk en ze is een fan van Michael Jackson. In het atelier heeft ze 55
Saskia
Juni
Werk 1: Het verhaal gaat… I / The story tells... I Houtskool, pastel, (kleur-)potlood, aquarel, stift en inkt Boekje A4-formaat
‘Dit laatste is helemaal waar gebleken,’ vertelt ze lachend. De samenwerking tussen Juni en Saskia is dan ook heel bijzonder. Eerst maken ze allebei een aantal schetsjes en dan gaan ze om de beurt aan het werk. Soms begint Saskia met tekenen of schrijven en dan reageert Juni. Maar het kan ook net zo zijn dat Saskia op Juni reageert. Juni vindt Saskia (14) zeer talentvol. Juni legt uit: ‘Ze schrijft én ze tekent. Ze heeft veel in haar hoofd dat ze aan het papier toevertrouwt. Het gaat vaak over goed en kwaad en hoe het goede kan overwinnen met wat hulp van magie.’ De tekeningen die Saskia samen met Juni maakt, zijn een vertaling van het boek dat Saskia heeft geschreven. Naast het schrijven wil Saskia met pastelkrijt werken. Ze wil behalve haar teksten ook spiegels in de tekeningen verwerken. ‘Wat ik met spiegels heb, is niet alleen dat ik ze mooi vind, maar ze laten ook een andere kant van de werkelijkheid zien.’
Werk 2: Het verhaal gaat… II / The story tells... II Pastel, potlood 70 x 90 cm (b x h) Werk 3: Ik en de pen / Me and the pen Pastel, potlood 70 x 90 cm (b x h)
Saskia (14) weet niet meer wat ze van te voren allemaal had bedacht, maar ze had verwacht dat ze huiswerk van de kunstenaar zou krijgen. En dat het in ieder geval heel leuk zou worden. 57
Eran
Katrien
Harry Potter and the elements Sculptuur van houten kistjes en diverse materialen 31,5 x 32,5 x 77 cm (l x b x h)
Over het kunstwerk vertelt Eran enthousiast: ‘Het gaat over Harry Potter en de elementen. Ik heb het idee bedacht en we proberen het allemaal te plaatsen.’ Maar hij is soms ook wel een beetje teleurgesteld: ‘Ik had meer verwacht dat wat in mijn kop zit, dat het zo wordt gemaakt.’ Soms bedenkt Eran dingen die technisch moeilijk uitvoerbaar zijn en dan moeten de twee samen een heel andere vorm gaan bedenken. ‘Gelukkig wordt het er altijd nog beter van,’ vindt Katrien. De grapjes die gemaakt worden en de lol die ze samen hebben werken natuurlijk ook mee aan het indrukwekkende resultaat. Vast klusje van Eran is het bijhouden van de scheurkalender bij Katrien. ‘Dat vergeet ze altijd.’ Zou Eran door willen gaan met kunst maken? ‘Nee, ik wil ICT-er worden!’
Katrien en Eran (14) fietsen samen naar het atelier en op de terugweg is het altijd al donker. Aarde uit de tuin, as uit de kachel, hout, glas, ijzer, verf en heel wat van de bewaarde spulletjes uit Katriens atelier zijn gebruikt voor het beeldhouwwerk. Er moesten zelfs allerlei experimenten met vuur gedaan worden. 59
Shannen
Leo
Moeder en kind / Mother and child Beenderlijm / krijt op doek, potloodslijpsel, potlood en inkt 107 x 107 cm
leuk vindt. Ze wil ook graag de zwangerschap en haar kindje in het schilderij laten terugkomen. Alle ingrediënten om een mooi kunstwerk te maken zijn aanwezig. Shannen is enthousiast, maar het loopt anders. Na de bevalling is Shannen op en top moeder en verknocht aan haar dochtertje Luna. Ze ziet het niet zitten om zonder Luna naar het atelier van Leo te gaan. Haar begeleiders en Leo bedenken allerlei oplossingen, zoals tijdelijke opvang voor Luna of zelfs begeleiders die met haar meegaan om voor het pasgeboren baby’tje te zorgen. Na lang nadenken besluit Shannen om te stoppen met het project. Ze maakt het kunstwerk waarvoor de ideeën al op papier stonden niet af. Uiteraard respecteren alle betrokkenen haar besluit en Leo maakt het kunstwerk af zoals hij denkt dat Shannen dat voor ogen had.
Als Leo en Shannen (17) elkaar ontmoeten is zij hoogzwanger. ‘Het wordt een meisje,’ vertrouwt ze Leo toe. Als het reizen te belastend wordt, bezoekt Leo haar in de opvang waar meisjes wonen die moeder worden of die net moeder zijn geworden. Leo en Shannen maken een aantal schetsen. Al punten slijpend ontstaat het idee om de krullen van de kleurpotloden te gaan gebruiken om bloemen mee te maken. Iets wat Shannen erg 61
Cindy
Lisette
Alafjoe Papier-maché, klei, touw en acrylverf 120 cm, diameter 65 cm
de één-op-één aandacht die ze van Lisette krijgt. Lisette geniet op haar beurt weer van Cindy’s onbevangenheid en het plezier dat Cindy beleeft. ‘Waarom? Waarom? Waarom?’, Cindy wil steeds het naadje van de kous weten. De autoritjes van en naar het atelier zijn gezellig, vinden ze. Lisette: ‘Cindy weet alles over de verkeersregels en reageert direct als ik soms iets te hard rijd of nog even een oranje stoplicht meepak.’ In de auto wordt de volumeknop van de radio flink opengedraaid en wordt even zo hard meegezongen. Cindy maakt tijdens elk atelierbezoek een mooie tekening in een boekje dat Lisette voor haar heeft gekocht. Lisette voegt er teksten en foto’s aan toe. Als het project afgelopen is, heeft Cindy nog een leuke herinnering aan de waardevolle tijd in het atelier.
Het kunstwerk is geïnspireerd op de eerste tekening die Cindy (7) in het atelier van Lisette maakte. ‘Een prachtig zelfportret,’ zegt Lisette, ‘We hebben de tekening omgezet naar een 3D vorm in papier-maché, want klei zou te zwaar worden. Toch heeft Cindy wel iets met klei en stenen kleien is haar favoriete bezigheid. Die stenen zijn in het kunstwerk terug te vinden.’ Cindy geniet van 63
Gerbrig
Lucas
Different worlds Potlood, acrylverf, olieverf en oost-indische inkt (collage) (2x) 100 x 140 cm (b x h)
en tijdens het kennismakingsgesprek met Lucas merkte ik meteen dat hij dat ook heeft. Bij de koude kant hebben we een zeemeermin gemaakt en de warme kant is een oerwoud vol feeën.’ Het kunstwerk doet haar denken aan vroeger, toen ze samen met haar broertjes en zusjes naar de films van Disney keek. ‘Die tekenfilms vond ik altijd erg mooi.’ Gerbrig heeft samen met Lucas museum De Pont bezocht. ‘Het is goed om te zien hoe andere kunstenaars hun kunstwerken maken.’ Toch was ze niet erg onder de indruk. ‘Ik zag veel depressieve kunst, maar de stillevens van verschillende kamers vond ik wel leuk,’ aldus Gerbrig. Op de vraag of ze zelf kunstenaar zou willen worden, reageert ze: ‘Ik ben wel creatief en volg ook een creatieve opleiding, maar ik hou het als hobby; de markt voor kunstenaars is echt slecht.’
‘Ik heb Gerbrig technisch ondersteund als kunstenaar. Het is haar idee en haar kunstwerk waar we samen naar toegewerkt hebben,’ vertelt Lucas. Gerbrig (18) heeft ervoor gekozen om een tweeluik te maken met een koude kant en een warme kant. De ene helft van het schilderij bestaat dan ook uit de koude kleuren, terwijl de andere helft meer warmte uitstraalt. Gerbrig: ‘Ik heb veel fantasie 65
Yasmina
Luciënne
Love Gemengde technieken 110 x 110 cm
Luciënne: ‘Yasmina is zo spontaan, enthousiast en vrolijk. Liefde staat centraal in alles wat ze doet. En dat ondanks alles wat ze heeft meegemaakt, dat vind ik heel bijzonder. Ze heeft veel talenten. Yasmina is muzikaal, schrijft prachtige teksten en ze zingt heel mooi. Je voelt gewoon dat ze muziek in haar lijf heeft.’ Toch heeft het meisje geen ambities in die richting. ‘Ik wil graag iets in de verzorging doen.’ Het verwondert Luciënne niet. ‘Ze is erg zorgzaam en begaan met alle dierbaren om haar heen, zoals familie en vrienden.’ Ze is blij dat ze met Yasmina heeft kunnen samenwerken. En Yasmina heeft op haar beurt een prachtig motto bedacht voor alle kinderen die ooit aan een project als Het Dossier mee gaan doen: ‘Je moet niet te bang zijn om iets te doen!’
Yasmina (12) vindt het fijn in het atelier van Luciënne. Hoewel Yasmina het soms wat moeite kost om de suggesties van de kunstenares toe te laten, verloopt de samenwerking prima. ‘We hebben zoveel plezier dat we af en toe bijna vergeten om te werken,’ vertelt Luciënne. Het schilderij dat de twee maken, laat een mix zien van de thema’s afkomst, liefde en schilderen. 67
Tren
Maarten
King of the road Aluminium gietwerk en houten voet 30 x 17 x 25 cm (l x b x h)
Maarten licht het proces toe: ‘Het werken in de verschillende stadia van een kunstwerk was iedere keer weer een spannend moment, je weet immers nooit wat het oplevert. Toen zijn beeld in aluminium werd gegoten was de spanning op Trens gezicht te zien; zeker toen er een beetje vloeibaar aluminium naast de mal op de grond terecht kwam. Tren dacht dat het beeld na het gieten glanzend tevoorschijn zou komen, maar dat bleek dus niet zo te zijn.’ Hier voegt Maarten vol trots aan toe: ‘Het is een volwaardige sculptuur geworden, ik ben dan ook uiterst tevreden met wat Tren gecreëerd heeft.’ Na wat wikken en wegen hebben deze twee kunstenaars besloten om het beeldje de titel King of the road mee te geven. Het is een mix tussen natuur en industrie geworden, gecultiveerd en ongecultiveerd, een motorleeuw!
‘We zullen wel zien,’ dacht Tren (15) toen hij aan dit project ging beginnen. De samenwerking met Maarten bleek in het begin best spannend. Ook voor Maarten was het even aftasten: ‘Na een kort ontwerpproces en wat motiverende woorden zijn we snel aan de slag gegaan.’ Beeldmateriaal verzamelen en het boetseren verliep vrij vlot. ‘Een eigen ontwerp maken is leuk,’ aldus Tren. 69
Jay
Mandy
Tortuga Sculptuur met speaker; glas, kunststof en algen 60 x 30 x 40 cm (l x b x h)
buigen van draad en geleidelijk vormde zich het skelet van de bijtschildpad in hun handen. ‘Het was leuk om eens op een andere manier te werken, met materialen die ik niet kende,’ geeft Jay toe. Mandy maakt dankbaar gebruik van Jays technische inzicht. Mandy: ‘Hij is gemotiveerd en maakt weloverwogen keuzes. Hij aarzelt niet om met ideeën te komen.’ Over het kunstwerk vertelt Jay vol trots: ‘Een bijtschildpad komt normaliter zelden boven water. Maar deze schildpad wel, die laat van zich horen door het geluidsboxje dat wij in zijn bek hebben gemaakt.’ Jay wil graag vormgever worden. Ik zou het liefst met mooie houtsoorten geluidsboxen maken. Maar ik vond dit project echt leuk om te doen!’
In een werkruimte van Lievenshove laten Mandy en Jay (17) zich leiden door de mogelijkheden die zich voordoen. Jay vertelt enthousiast over zijn eigen hobby: ‘Ik hou heel erg van geluidsboxen. Van hout maak ik een kast en daarin verwerk ik de boxen. Ik doe alles zelf, van het zagen en verven tot het solderen van de draden.’ Van Mandy heeft hij geleerd om ook met andere materialen te werken. Mandy en Jay zijn begonnen met het 71
Javanna
Margo
I am not a white teeth teen Fotografie Fine Art Photo Rag, giclée druk, geplakt op Dibond 100 x 150 cm (b x h)
naar haar favoriete muziek en zo ontstaat voldoende inspiratie voor het kunstwerk. In een vervallen 19e eeuwse orangerie maken ze foto’s. Deze foto’s verbeelden de geschiedenis van Javanna. De bloemen, die ze speciaal voor deze gelegenheid hebben gekocht, symboliseren het nieuwe en het mooie. ‘Voor het mezelf kunnen zijn,’ vult Javanna aan. Ze geniet van de samenwerking met Margo. ‘Ik kan alles gewoon zeggen, ook als ik het ergens niet mee eens ben.’ Margo geeft aan dat het ook de bedoeling is om écht samen tot het kunstwerk te komen: ‘We zijn groot begonnen en langzamerhand zijn we gaan schaven en werd het kleiner; soberder maar toch meer betekenisvol.’ In het vaklab kiest Javanna voor het fotopapier en de lijst. Javanna: ‘We hebben veel gepraat en Margo heeft mij veel geleerd over fotografie. Dat was leuk!’
Als Margo en Javanna (16) elkaar voor het eerst ontmoeten, vertelt Javanna dat haar kunstwerk over bloemen moet gaan. In de fotostudio bekijken ze verschillende foto’s. Margo vertelt: ‘Het zijn de verstilde portretten waarin je een verhaal kunt zien of waar we verhalen bij verzinnen die Javanna erg aanspreken.’ Op Tumblr is Javanna actief in het delen van beelden, tekeningen en teksten die haar bezighouden. Samen met Margo luistert ze 73
Tom
Margriet
Tom on the fly 1x zeefdruk op hout, 1x zeefdruk en verf op papier 175 x 150 cm (b x h)
vertelt Tom dat hij graag Manga figuren maakt. Hij houdt ook van graffiti, skaten en fotograferen. Tijdens de volgende afspraak neemt hij een foto mee en zijn tekeningen. Op de foto, die zijn moeder heeft gemaakt, is hij al skatend te zien. Nadat ze een sticker en een T-shirt van de tekeningen hebben gemaakt, nemen ze deze actiefoto van Tom en zijn tekeningen als uitgangspunt voor het kunstwerk dat ze gaan maken. Een echt verhaal via een kunstwerk vertellen, wil Tom niet. ‘Gewoon iets maken wat ik leuk vind.’ Ze besluiten een schildering te maken met graffiti, met de stickers en met de kleine zeefdrukjes van Toms tekeningen. Op school kunnen zijn klasgenoten bijna niet geloven dat hij het mooie T-shirt zelf heeft gemaakt. Zijn moeder ook niet, ze wil er zelf ook graag eentje!
Margriet en Tom (13) werken in het Grafisch Atelier Daglicht in Eindhoven. Margriet: ‘Tom vindt al die grote machines geweldig.’ Als ze Tom gaat ophalen bij woongroep de Driehoek staat hij vaak al op haar te wachten. De kunstenares vertelt dat Tom slim is en een goed technisch inzicht heeft. ‘Al na één keer uitleggen, snapt hij wat ik bedoel of hoe iets werkt.’ Tijdens hun eerste ontmoeting 75
Amber
Marianne
Ik Droom / I’m dreaming Gemengde techniek 50 x 50 x 62 cm (l x b x h)
wereldbol. Volgens Marianne wordt het wel een mooi kunstwerk, maar Amber spreekt dit tegen: ‘Het wordt niet mooi... het wordt super super super super super mooi!’ Amber houdt erg van dieren en in de auto onderweg naar het atelier of naar de jeugdzorgorganisatie waar ze woont, heeft ze alle aandacht voor de vogels, de paarden en de koeien. Het kunstwerk gaat dan ook over Amber, alleen met alle dieren op de wereld, die haar verzorgen en beschermen, want zo ziet haar droomwereld er uit, vertelt Amber. Naast de halve wereldbol is ze ook een kunstwerk voor zichzelf aan het maken. Dit wordt een soort van schilderij dat over hetzelfde thema gaat en dat ze op haar eigen kamer kan hangen. Als mooie herinnering aan de fijne tijd in het atelier van Marianne.
Als het kunstwerk van Amber (10) helemaal klaar is, neemt Marianne haar mee naar de McDonald’s. Daar kijken ze naar uit, want de twee hebben het heel gezellig samen. Amber moet altijd lachen om Marianne en haar ‘rotzooi’. Niet alleen haar atelier staat vol met tweedehands spullen die ze gebruikt voor haar kunstwerken, maar ook haar auto ligt vol materialen. Het kunstwerk van Marianne en Amber verbeeldt een halve 77
Romana
Marie jose
Handschrift / Handwork Zeefdruk op glas en Keramiek 130 x 86 cm (b x h) en 86 x 20 x 12 cm (l x b x h)
vond het leuk om te zien ‘hoe andere kunstenaars het doen’. Over Romana vertelt Marie jose: ‘Ze is goed in woorden en ze kan haar eigen woorden ook heel goed omzetten in beeld, maar ook in muziek. Romana is heel creatief, want in haar vrije tijd schildert ze ook.’ Romana is enthousiast: ‘Ik ben erg blij met Marie jose als begeleiding. We vullen elkaar altijd weer aan, we geven elkaar telkens goede, nieuwe ideeën. Ik vind het echt super leuk en ik ben benieuwd naar het resultaat.’ Uiteindelijk hebben ze gekozen voor zeefdrukken op glas. Het thema is wat handen kunnen zeggen en het wordt dus een soort handenalfabet. Elke bijeenkomst hebben ze afgesloten met elkaar een hand te geven in de klei. De afdruk die overbleef gaan ze gebruiken in het kunstwerk. ‘Het wordt mysterieus!’
Deze twee dames zijn aan elkaar gewaagd. Romana (16) vindt dat ze elkaar goed liggen en dat het iedere keer weer super gezellig is. Toch hebben ze lang zitten dubben over hoe hun kunstwerk zou moeten worden en ze hebben verschillende dingen uitgeprobeerd. Samen zijn ze naar een museum geweest en hebben dat ervaren als een gezellig uitstapje. Een toer langs ateliers van kunstenaars met verschillende disciplines is in goede aarde gevallen. Romana 79
Rick
Marieke
Rick’s visvijver Plantaardig weefsel 100 x 100 cm
En Marieke luistert als Rick de oren van haar hoofd kletst. Rick houdt van hengelsport. Hij is dan even weg van de herrie op de groep en hij wordt er rustig van. Samen met een vriend heeft hij visclub De Vis opgericht. Rick wil graag dat het kunstwerk over vissen gaat. In Mariekes atelier heeft Rick een heel groot plantaardig weefsel gezien. Rick: ‘Dat wil ik ook! En het liefst heel groot, zodat veel mensen bij mijn kunstwerk stoppen om te kijken.’ Ze maken foto’s bij zijn visstek en ze sprokkelen op dezelfde plek plantaardig materiaal bij elkaar om te weven. Met dit materiaal en een weefraam gaat Rick aan de slag. In het weefwerk plaatst hij vishaakjes. Hij bevestigt er herinneringen aan van de mensen van wie hij houdt. Rick vindt het weven een fijne bezigheid. ‘Ik word er net zo rustig van als van vissen.’
‘Nou, je mag hier wel eens opruimen,’ zijn de eerste woorden van Rick (12) als hij het atelier van Marieke binnenwandelt. ‘Ik kan niet zo goed tegen rommel,’ voegt hij eraan toe. Even later vindt hij het een feestje om alle laadjes, kastjes, blikjes en doosjes open te trekken. Deze twee vullen elkaar goed aan. Rick houdt van structuur, Marieke is chaotisch. Rick houdt van het grove weefwerk, Marieke is meer van het pietepeuterige. 81
Quincy
Marja
DJ Quincy mengt zich met vreemde vogels / DJ Quincy mixed with strange birds Illustratie; pen, potlood en aquarel (2x) 46 x 38 cm (b x h)
en creatief ook.’ Marja heeft gemerkt dat het meisje weinig uitleg nodig heeft. ‘Ze pikt alles heel snel op.’ Quincy geniet volop van haar bezoekjes aan het atelier van Marja, ze voelt zich er helemaal thuis en ze weet er al feilloos de weg. ‘Niet zo tetteren,’ zegt ze tegen Marja, als deze te lang naar haar zin met de fotograaf in gesprek is. Quincy wil kunst maken en veel ook! Tijdens het werken in het atelier van Marja verzorgt dj Quincy de muziek. Eigenlijk houdt Quincy meer van hardcore, maar dat wil ze Marja niet aandoen, dus krijgen we rustiger muziek te horen. De cupsong is Quincy’s favoriete nummer. Daarbij tikt ze vrolijk met plastic bekertjes mee op de maat van de muziek. Muziek is de passie van dj Quincy, dat is duidelijk.
Allerlei onderwerpen komen voorbij als Quincy (10) samen met Marja gaat bedenken waar hun kunstwerk over moest gaan. Bloemen en planten, koptelefoons (omdat Quincy later dj wil worden), bomen, vogels of toch iets voor oma? ‘Quincy is een harde en enthousiaste werker,’ vertelt Marja, ‘En ze is nog slim 83
Jennifer
Mo
You know my name, but not my story Zeefdruk 60 x 80 cm (b x h)
tevreden. Die hebben we dan ook gebruikt voor het kunstwerk.’ Als achtergrond hebben de twee teksten van Jennifer gebruikt. Ook de kleuren zijn door haar uitgekozen. Mo vervolgt: ‘Ik vind Jennifer moedig. Ze is dit avontuur aangegaan, hoewel ze helemaal niet wist wat ze kon verwachten. Terwijl ze het heel eng vindt om op de foto te gaan, heeft ze dat toch maar gedurfd. Ik ben stiktrots op haar!’ Jennifer vertelt: ‘Ik dacht dat het heel saai zou zijn, want ik hou eigenlijk niet zo van kunst. Maar het is mij enorm meegevallen. Het is heel anders dan ik verwacht had. In het atelier van Mo en haar stagiaire Veerle heb ik het fijn gehad. Weg van de groep, even geen stress en alle aandacht is op mij gevestigd. We hebben veel lol gehad.’
Jennifer (14) is veel met Mo op stap geweest. Ze hebben het Van Abbemuseum bezocht, het grafisch atelier Daglicht, de kringloopwinkel en een fotostudio. Mo lacht: ‘En naar de winkel om lekkere brownies te kopen.’ Jennifer vindt het best lastig zichzelf te fotograferen ‘Ik sta er altijd zo stom op.’ Mo vertelt: ’We hebben verschillende foto’s gemaakt en over één foto is Jennifer 85
Jurrian
Paul
All I can do is dream (dreamhouse) Ruimtelijke sculptuur van beschilderd hout 45 x 45 x 150 cm (l x b x h)
Jurrian maakt in korte tijd één grote schets. Ze beginnen met het bouwen van een kunstwerk aan de hand van deze schets. Paul zaagt de kleine plankjes, die Jurrian met de schroefboormachine aan elkaar schroeft. Dit doet hij heel professioneel door eerst voor te boren en daarna het gaatje uit te diepen met een frees. Jurrian bepaalt, boort en schroeft en Paul houdt alleen maar vast. Alleen daar waar nodig stuurt hij bij. Jurrian is erg handig met de apparaten en vindt het reuze interessant. Paul vertelt dat het werk als een ruimtelijke ‘droedel’ is begonnen en elke week groeit. ‘Week na week wordt het werk groter.’ Jurrian vult hem aan: ‘We hebben trappen, ladders en zelfs een uitkijktoren gemaakt.’ Jurrian zou later best in de bouw willen werken als timmerman of metselaar. Het zou toch mooi zijn als hij dan zijn eigen droomhuis kan bouwen.
In het atelier van Paul heeft Jurrian (11) het goed naar zijn zin. Hij springt en klimt en hij verstopt zich regelmatig. Wekelijks werken ze twee uur aan hun kunstwerk. Paul: ‘In de pauzes spelen chocolade, Jodekoeken en jus d’orange een belangrijke rol.’ Jurrian maakt graag de houtkachel aan. Hij vindt het leuk om met een klein bijltje de houtjes te splijten en iedere keer is hij gebiologeerd door het vuur. 87
Mandy
Peter
Story of my life Gekopieerde teksten over met spuitbus gestencilde afbeeldingen op papier die samen de tekst ‘story of my life’ vormen 90 x 126 cm (b x h) (9 A3’s in een blok)
me aan om verder te denken. Onze samenwerking is als een goed geoliede machine, zoals Peter dat zegt.’ Mandy is zeker tevreden over het kunstwerk dat ze gemaakt hebben. ‘Het gaat écht over mij. De meeste teksten die ik heb verwerkt in het kunstwerk zijn van mijn statusupdates die ik op Whatsapp plaatste. Het gaat over mijn verleden. Een zware tijd die achter mij ligt. De titel Story of my life is afkomstig van de band One Direction. Deze kunst maken is voor mij een manier geweest om de dingen beter te verwerken.’ Mandy en Peter hebben negen A3’s gemaakt die bij elkaar de tekst Story of my life vormen. ‘Daaromheen hebben we mijn teksten verwerkt en dat weer met spuitbussen bespoten.’ Mandy en Peter kijken terug op een fijne tijd. Mandy: ‘We hebben veel gelachen en Peter had altijd cola en chocolade!’
Mandy (14) had verwacht dat de kunstenaar met wie ze zou gaan werken een oude, bejaarde man zou zijn. ‘Met een lange baard die haar precies zou vertellen wat ze moest doen.’ Ze lacht: ‘Peter is iets minder bejaard en zijn baard is kort. Hij laat mij vrij in de keuzes die ik maak. Hij heeft meer de begeleidende rol en spoort 89
Nikki
Sandra
The fairytale starts here Digitale print op Dibond 169 x 110 cm (b x h)
Nikki vertelt enthousiast: ‘Het is méér dan ik verwacht had, het is echt een heel goed project. We hebben hard gewerkt aan ons kunstwerk en de uitkomst is geweldig!’ En ook nu vult Sandra Nikki vanzelfsprekend aan: ‘Het mooie aan het hele proces vind ik ook dat Nikki steeds losser wordt en steeds meer over zichzelf vertelt. Dat deed ze in het begin niet. Dat je zo snel een band met iemand kunt krijgen, zeg...’ ‘Het kunstwerk is echt iets van ons samen, iets om trots op te zijn!’ Ze vinden het allebei ontzettend jammer dat het alweer bijna voorbij is. Het is voorbij gevlogen! Nikki wil graag in de zorg gaan werken, maar in haar vrije tijd zal ze wel iets met haar creativiteit blijven doen. ‘Met kunst kun je heel goed een boodschap over brengen,’ vindt Nikki.
Het kunstwerk van Sandra en Nikki (16) meet maar liefst 169 bij 110 centimeter en het weegt zo’n 7,5 kilo. Zo groot, zo zwaar en zo indrukwekkend; hier kan niemand omheen. Het geeft meteen ook aan hoe goed de samenwerking tussen deze twee dames verloopt. Het is gezellig, ze hebben goede gesprekken en ze vullen elkaar perfect aan. 91
Guido
Saskia
Born To Protect Potlood op papier, teakhout, was en zwarte tourmalijn Diameter 50 cm
mijn tuin. De poten breken er van af, het is behoorlijk gehavend. Hé, het blad van dat tafeltje... daar kunnen we iets mee!’ Guido is het helemaal met haar eens. Ook hij ziet in het verwoeste tafeltje een mooie ondergrond voor zijn werk. De tekening maken ze vervolgens met boetseerwas vast aan het blad. In de was drukken Saskia en Guido edelstenen. Guido kiest voor zwarte tourmalijn; een steen die bescherming biedt tegen negatieve invloeden. De titel van het werk heeft Guido al bedacht: Born to protect. Saskia en Guido zijn allebei erg tevreden over het kunstwerk dat een rustige, amuletachtige uitstraling heeft. Guido is van plan om zich na dit kunstwerk nog verder te bekwamen in de anime tekenstijl. ‘Ik wil een eigen strip tekenen.’
Guido (18) maakt anime: tekeningen in een Japanse tekenstijl. Hij heeft zich hier helemaal op toegelegd en tekent dagelijks zeker twee uur aan een stuk door. Het ligt voor de hand dat Saskia en Guido zijn lievelingstekenstijl als uitgangspunt nemen. Als ze op zoek gaan naar de omlijsting voor zijn tekening worden ze door de natuur een handje geholpen. Saskia vertelt: ‘Als er op een dag in Deurne een enorme storm raast, waait er een teaktafeltje door 93
Alvaro
Sjoerd
Angry Bird Acrylverf op doek 100 x 100 cm
Star Wars en Angry Bird zijn door ons als thema voor het schilderij gekozen. Hij heeft eerst een hoop losse tekeningen gemaakt en die zijn we daarna met krijt gaan schetsen op het schildersdoek. Daarna mag Alvaro met verf in zijn lievelingskleuren de vormen schilderen. Prachtig vindt hij het. Het doek is groter dan hijzelf!!’ Sjoerd heeft het schilderij verder opgevuld met zijn idee over hoe Alvaro in het leven staat. Hierbij zijn veel losse elementen gebruikt en de vele kleuren geven Alvaro’s levendigheid weer. In het atelier kan Alvaro heerlijk vrolijk rondrennen en zich vrij voelen, dat is enorm belangrijk voor hem. ‘Ik denk dat het schilderij daarmee een mooie afspiegeling is geworden van de samenwerking tussen Alvaro en mijzelf. We hebben allebei enorm genoten van het schilderen, maar vooral van elkaar,’ aldus Sjoerd.
‘Onze samenwerking is heel speels en gezellig,’ vertelt Sjoerd enthousiast. Alvaro (5) is al een echte kunstenaar, in het atelier is hij nieuwsgierig naar alles wat er is. Vooral de spiegel die uit drie delen bestaat is helemaal top en heeft de twee veel plezier gebracht: ‘Hé, ik sta hier drie keer op!’ Sjoerd vervolgt zijn toelichting: ‘Alvaro is gek van spelletjes. 95
Stephan
Esther Untitled Zeefdruk 75 x 55 cm (b x h)
Esther (16) is enthousiast als ze kennis maakt met Stephan. Haar roots liggen in Ghana en ze is erg geïnteresseerd als Stephan haar vertelt dat de mooie stoffen waar de Ghanese vrouwen prachtige jurken van maken eigenlijk uit Noord-Brabant komen. De boeken van Stephan over Afrika en de typische Ashanti manier van stoffen decoreren boeien Esther zeer. Esther en Stephan besluiten een eigen stof te ontwerpen. Hoewel de twee fijn samen kunnen werken en Esther het fijn vindt in het atelier van Stephan, is hun samenwerking voortijdig beëindigd. Door omstandigheden kan Esther niet langer de motivatie opbrengen. 97
Rik
Stijn
Het laatste skatersmaal / Last Subber Papier op canvas 176 x 130 cm (b x h)
De muziek in het atelier staat hard als de twee aan het werk zijn. Stijn en Rik zijn begonnen met te praten over van alles dat hen bezig houdt. Rik vertelt: ‘Er kwamen twee thema’s uit: Christelijke dingen en skateboarden. Stijn vond het meteen een bijzondere combinatie: ‘Dus daar zijn we verder mee gegaan.’ Rik wil iets groots maken, maar al fantaserend zijn ze uitgekomen op een collage. In het begin is Rik bang dat het niet zo mooi wordt, maar uiteindelijk vindt hij het heel gaaf. ‘Het is veel werk, maar wel leuk werk. Het is leuk om met dingen te werken die je normaal gesproken weggooit. We gebruiken kleine snippers. Van een afstand is het een mooi geheel geworden!’ Rik vindt: ‘Fantasie is eigenlijk de kunst die in jezelf zit. Als je je fantasie de vrije loop laat, krijg je er een vrij gevoel van.’
Rik (15) vindt het atelier van Stijn erg rommelig. ‘Maar dat staat me wel aan,’ geeft hij eerlijk toe. ‘Mijn kamer is ook niet al te netjes.’ Dat er geen verwarming is en het dus soms best fris is, is minder. Rik: ‘Ik dacht eigenlijk dat we in een grote groep gingen schilderen. Ik vind alleen werken veel fijner. Dat is lekker rustig en ik kan me beter concentreren.’ 99
Isadora
Sylvia
Illusionairy Boundaries Acrylverf op doek (met bijbehorend filmpje over ‘Bewustzijn’ op dvd) 150 x 100 cm (b x h)
Het schilderij dat ze samen aan het maken zijn gaat over ‘bewustzijn’, omdat Isadora dit zo interessant vindt; zo universeel en zo persoonlijk tegelijkertijd. ‘De twee bomen vertegenwoordigen een dualiteit die eigenlijk één geheel is, als je ver genoeg uitzoomt,’ vertelt ze. ‘De grafische pythagorasboom is recht en strak, de rede en de logica. Daarnaast een fantasieboom met vrije vormen in mooie kleuren, die het creatieve, flowende en voelende rechterdeel van je brein voorstelt. Ik heb gekozen voor de representatie van het functioneren van een brein, omdat het een bewustzijn voorstelt. Het lijkt gescheiden maar functioneert samen, illusie en dualiteit.’ Isadora wil graag mensen ergens over laten nadenken, ‘maar Sylvia zei dat kunst ook een manier is om jezelf persoonlijk te uiten. Daarom heb ik mijn naam in graffitistijl erin verwerkt.’
Isadora (18) is een zelfbewuste meid en ze kan met Sylvia goed praten over zowel filosofische als wetenschappelijke onderwerpen. Hoewel ze vaak op één lijn zitten, vindt Isadora het fijn om dingen een beetje haar eigen kant op te sturen. ‘Maar zonder Sylvia’s geniale invallen zal het lang niet zo gaaf worden.’ 101
Ejim
Thijs
Ejim en Thijs / Ejim and Thijs Digitale collage 100 x 100 cm
Thijs probeert hem te sturen, zodat er wat structuur is. Tussendoor worden er boodschappen gedaan en eten ze samen. Thijs vertelt dat Ejim het geweldig vindt om naar de supermarkt te gaan. ‘Hij vindt het fijn om zelf te bepalen wat hij eet. Dat hij zijn eten zelf mag kiezen, is voor hem best wel bijzonder,’ legt Thijs uit. Eten is dan ook een van de thema’s van het kunstwerk geworden. Het andere thema is auto’s, een andere grote passie van Ejim. Thijs vindt het belangrijk dat Ejim binnen de structuur die Thijs biedt ook veel vrijheid ervaart. Hij mag alles en hoeft niets. ‘De ideale setting voor creativiteit.’ De twee vinden hun samenwerking als andijviestamppot met spek. ‘Dat gaat best samen.’ Toch lijken deze mannen nog niet helemaal tevreden over hun kunstwerk. Lachend: ‘Stamppot zonder gestampte aardappelen. Het is nooit af.’
Ejim (14) zit vol ideeën. Thijs en Ejim zijn elke week samen zeker drie á vier uur in het atelier bezig met het maken van een kunstwerk. Ejim is gedreven en enorm enthousiast. ‘Ik had verwacht dat we zouden gaan schilderen of tekenen. Ik wist niet dat je met een computer ook kunst kan maken.’ 103
Quinten
Tom
Cadavre Exquis Schilderingen op hout 40 x 40 x 175 cm (l x b x h)
een schilderij gewerkt. ‘Ik tekende het hoofd, Tom een buik en ik weer de benen. Het is een interactief kunstwerk geworden. Dit betekent dat iedere toeschouwer het beeld zelf kan aanpassen. Dat vind ik wel een mooi idee,’ legt Quinten uit. Tom vindt dat hij en Quinten elkaar goed aanvullen, niet alleen letterlijk. Tom: ‘Quinten is een hele enthousiaste jongen. Als hij weer eens ‘raar’ aan het doen is, noem ik hem een held.’ ‘Op sokken!’ is vervolgens direct het antwoord van Quinten. Deze Held op sokken is in het kunstwerk terug te vinden. Door omstandigheden kan Quinten niet naar het atelier van Tom komen. Daarom komt Tom naar Quinten toe en maken ze hun kunstwerk in het jongerenhonk van de jeugdzorgorganisatie. Tom: ‘En daar kijken we elke week naar uit. We hebben veel plezier samen!’
Tijdens de opening van de vorige expositie van Het Dossier trad Quinten (14) op als dj. ‘En nu ben ik zelf een kunstenaar.’ Hij lacht: ‘Ik wist ook al dat ik met Tom zou gaan werken, want een begeleider had zich versproken. Ik vind het werk dat Tom toen met Jethro had gemaakt heel mooi, maar ik wilde zelf toch echt iets anders doen.’ Quinten en Tom hebben om beurten aan 105
Sevde
Yonne
Werk 1: I hide my tears behind a painted smile Werk 2: Will there ever be a day that I can leave my past, pain and sorrow behind? Druktechnieken in combinatie met vilt (2x) 70 x 100 cm (b x h)
hieruit heeft zij een aantal onderdelen gekozen. Zo kwamen we samen tot twee uiteindelijke werken.’ ‘Ik had echt verwacht dat Yonne het meeste werk zou doen en dat ik een beetje moest helpen,’ vertelt Sevde enigszins verrast. ‘Maar het is juist andersom gegaan. Ik had niet verwacht dat we zoiets groots en leuks zouden kunnen maken. Ik ben vooral verbaasd dat de ideeën die ik had er zo precies uit zijn komen. Ik wist wel dat je zelf ideeën mocht bedenken, maar ik wist niet dat ik zo’n groot deel mee kon werken.’ Het ene werk met de donkere kleuren beelden wantrouwen en een opgesloten gevoel uit. Het andere werk is iets wat Sevde eigenlijk droomt, hoe ze zou willen zijn. Sevde: ‘Ik wil meer op mezelf vertrouwen en een beetje aan mezelf denken.’
‘Jazeker, ik ben er heel blij mee,’ zegt Sevde (17) stralend over het kunstwerk. ‘Het rare is dat je van te voren niet weet wat het wordt, maar het is precies zoals ik het wou en dat vind ik het mooie er aan.’ Al bij de eerste bijeenkomst kwam Sevde meteen met verschillende ideeën voor een werkstuk. Yonne: ‘Vanuit Sevdes ideeën heb ik verschillende tekeningen gemaakt en 107
Contact: Stichting De Cultuurkantine www.cultuurkantine.nl tel. 06 51823494
[email protected] Deelnemende jeugdzorgorganisaties: Almata Ossendrecht, BJ Brabant, Combinatie Jeugdzorg, De la Salle, Juzt, Kompaan en De Bocht. Kunstkameraden (Het Dossier 3.0) is een project van Stichting De Cultuurkantine en werd in 2013/2014 o.a. gesteund door: Impulsgelden Provincie Noord-Brabant via BKKC, Stichting Steunfonds Jeugdzorg Noord-Brabant, Stichting Boschuysen, Fonds Kinderhulp, Prins Bernard Cultuurfonds, VSBfonds, Skanfonds, Donateurs Voordekunst, Dr. C. J. Vaillant Fonds, Stroom Breda en 192Producties. ISBN 978-94-6228-394-7
0%
35%
5%
PMS 108 U
95%
0%
109
45%
PMS 448 U
80%
80%
Copyright © [2014] Stichting De Cultuurkantine Alle rechten voorbehouden. Niets van deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opname of op enige andere manier, zonder vooraf schriftelijke toestemming van Stichting De Cultuurkantine. Ontwerp: Lisette Fleur Tekst: Karin Fleur en Trees Claassen Opmaak: Annemiek Jansen/DTP Breda Fotografie: Pim Evers/Lighthouse Studio Omslag: fragment kunstwerk ‘The fairytale starts here’ van Sandra van den Berg en Nikki
