Dag 1 za 14 feb Amsterdam naar Salbris 's Ochtends vroeg om een uurtje of zeven met beide jeeps uit Holten vertrokken richting de start in Amsterdam. Winters weer en bijzonder koud, licht gevroren. Rond 11.30 na een klein praatje vertrokken in colonne naar Hazeldonk. Geluncht en vrij snel met twee auto's richting het zuiden. Veel over peage gereden, met gemiddeld 100-110 km. Route over Parijs naar Vierzon en vandaar naar Salbris om te overnachten. Kwamen 's avonds om een uurtje of 9 aan. Verder een goede reis gehad zonder geen bijzonderheden. Overnacht in Lion d'Or, een klein dorpshotel, voor €92 voor vier man. Dit vonden wij een goed alternatief voor de camping.
Dag 2 zo 15 feb Salbris – Lorett de Mar 's Ochtends nog wat onduidelijkheden over de opstarttijd. Bijlsma en Boersma waren vroeg wakker (bleek een uitzondering tijdens deze reis), Bas en Teun waren deze dag wat verlaat... Deze ochtend koffie proberen te zetten met onze, speciaal hiervoor meegenomen, aggregaat. Startmechanisme kapot..... Nog geprobeerd dit te repareren, zonder veel succes. Dus samen met de verkeerde gasflessen, lekke waterzakken maar in de caddybak. Puur uit gewichtsbesparing natuurlijk. Lang gereden over peage naar Lorett de Mar. Besloten was om hier de tent op te zetten bij wijze van test. In Europa zijn onderdelen vaak wat gemakkelijker te krijgen. Opbouwen ging traag. Het elastiek door de tentstokken was kapot gegaan. Dus heeft Bas in pure razernij de elastieken maar weg gedonderd.... zonder elastieken de stokken in elkaar steken gaat wel, maar niet zo snel. Gaslampen en kooktoestel hadden we geen passende gasflessen voor.... Onze slaapzakken, bedoeld vanaf 8oC slaapzakken, waren veel te koud. 's Avonds gegeten in deze populaire badplaats die helemaal uitgestorven leek. Nog wat gedronken en natuurlijk te laat gaan slapen.
Dag 3 ma 16 feb Lorette de Mar – Soto Grande (bij Algeciras) Een erg lange rit. 's Ochtends om 0700 vertrokken en de gehele dag gereden. 's Nachts 0100 aangekomen in hotel Las Cammillas. 's Middags voor aankomst al een kamer per telefoon besproken. Team 1307 “Taxi Brousse” had ook voor ons tickets gescoord voor de veerboot de volgende ochtend. Konden snel gaan slapen wat we in alle wijsheid maar niet gedaan hadden. Eerst biertjes gedronken met de andere teams bij wijze van kennismaking...
Dag 4 di 17 feb Algeciras – Cueta – Fes 0800 Iedereen klaar om in colonne naar de veerboot te rijden. Bedoeling was om samen met een zekere Joaquim richting de veerboot te rijden zodat hij de weg kon wijzen. Die kwam maar niet opdagen dus Bas maar bellen met die beste man..... die wist van niks. MercyJeeps nam het initiatief om dan de groep maar te leiden naar die veerboot. Kwamen uiteindelijk niks niet te vroeg aan. 0856 Stonden we aan dek, vertrek was 0900. Volgens het nieuws was het slecht weer in noord Marokko, hebben we niks van gemerkt. Er waren wel een aantal deelnemers die de veerboot hadden gemist.
Bij Cueta de Marrokaanse grens over. Vuurdoop voor de andere teams. Merken wel dat we duidelijk bekender zijn met dit soort dingen. Eerste smeergeld betaald en het stempeltje was gezet. 1300 uur vertrokken naar Fes voor een lange rit. Samen gereden met Dreamteam Nijmegen. Dreamteam Nijmegen had een auto met kapotte dynamo. Zij reden diesels dus konden gewoon doorrijden, wel af en toe accu's wisselen. Doorgereden tot in het donker door een adembenemend landschap. Veel groener dan verwacht. Wegen waren wel bijzonder slecht. In het donker over 46km 3 uur over gedaan. Overnacht op een camping in fes, opgelicht bij de avondmaaltijd... 1100 MAD.... Vooralsnog doen de jeeps het goed. De grijze met automaat heeft een beduidend groter brandstof verbruik dan de handgeschakelde paarse jeep.
Dag 5 wo 18 feb Fes – Merzouga Vroeg vertrokken met Jaap en Jasper van team Samurai I . 0800 aan het rijden door een steeds dorder wordend landschap. Behoorlijke geklommen in het Atlas gebergte. Het was ook aardig koud. Goede wegen waarover we aardig door moeten rijden. Gemiddeld 60-70. Laatste stuk stopte de weg en zijn we verder gegaan op de gps. In de avondschemer Merzouga nog weten te vinden. Merzouga: toeristisch plaatsje met water en vruchtbare grond, aan de rand van Erg Chib woestenij. Hier ook de eerste zandduinen gezien. Erg indrukwekkend. Overnacht op een van de vele campings. 's Avonds kampvuur gemaakt en ons uit Nederland meegebrachte bier opgedronken.
Dag 6 do 19 feb rustdag in Merzouga Deze dag besteed aan het bijslapen, ondanks het vroege ochtendgebed. Bijlsma had deze nacht ontdekt dat de matjes meer comfort bieden dan eerst gezegd... hij had de nacht doorgebracht zonder matje en werd 's ochtends stijf wakker. 's Ochtends beide auto's opnieuw ingepakt om het gewicht langsscheeps wat beter te verdelen. Brandstof nu wel op het dak. Zou mogelijk moeten zijn aangezien de totale daklast dan ongeveer minder dan 10% van de auto bedraagt. Ook de achterbank weer in ere hersteld om accommodatie te bieden aan de gids welke wij nodig hebben in Mauritanië. 's Middags een paar duinen proberen te bedwingen, ging in het begin niet goed. Bandenspanning verlaagd naar 1 bar, toen ging het flitsend. Mooie fotoshoot gedaan voor de dames in het Sloggy ondergoed. Bas, Teun en Harmen hebben nog een zandduin beklommen die tijdens de klim veel hoger leek dan eerst gedacht. Bijlsma ging niet mee; die ging roken en lekkere koffiezetten te midden van al het zand. Team Samurai heeft bij de smid het roofrack laten versterken met meer staal; kosten €30,Ook zij zijn later nog even met ons de duinen in geweest, dit ging goed. Ook nog even ge-skied over de duinen, beetje raar. We hebben ons om de beurt door Teun in de paarse jeep door het zand laten slepen. Bas had na afloop zand in al zijn openingen...ayay. Kwamen er vandaag ook achter dat de elektische fan van de grijze jeep niet bij springt. Deze moet dus af en toe na een zware klim even stoppen om af te koelen. Dit moeten we nog wel maken voor het serieuze werk in het zand. Ook de paarse jeep had een koelwater lekkage, niet ernstig. Was eenvoudig te repareren. Bijlsma 's avonds nog op bier expeditie... ook drank is in een Islamitisch land te krijgen als je maar betaald. Warm douchen en bier drinken
Dag 7 vr 20 feb Merzouga – Ouarzazate Deze ochtend wederom vroeg opgestaan om rond 0800 (Nederlandse tijd = 0700 Marokkaanse tijd) te kunnen vertrekken. Gingen deze dag weer met team Samurai I rijden. Na een aantal uren kreeg de Samurai al de eerste lekke band. Met vereende krachten was dit in een minuut of 10 weer verwisseld. Half uurtje later moesten ze de auto weer stoppen nu vanwege het vele lawaai onder de motorkap. Alle drie de auto's langs de weg gezet en de Samurai geinspecteerd. Dit leverde eigenlijk niks op. Tijdens deze stop hebben we weer de koelwaterlekkage van de paarse jeep moeten repareren, deze was eerder gerepareerd maar niet afdoende. Ook de elektrische koelfan van de grijze jeep gerepareerd. Deze zit nu direct op de accu met een stekkertje, en moet met de hand gestart worden. De paarse jeep heeft team Samurai vervolgens naar de eerste grotere plaats gesleept om beter te kunnen vaststellen wat er aan zou markeren. Lawaai komt uit het blok maar weten niet wat het veroorzaakt. Uiteindelijk alles maar op sleep genomen voor een 250 km sleep door de bergen. Niet gemakkelijk. Verschillende malen gebroken sleepmateriaal. Bij donker aangekomen in Ouarzazate, daar in hotel gegaan en de situatie eens rustig overdacht. De Samurai had door het vele remmen bij het afdalen ook nog de remmen opgemaakt. Na de nodige overpeinzingen de balans opgemaakt en de auto maar opgegeven. Deze werd de volgende dag verkocht.
Dag 8 za 21 feb Ouarzazate – Agadir 's Ochtends Jaap en Jasper van de Samurai naar het politiebureau gebracht om de auto af te melden en een stempel in het paspoort. Nog geholpen met uit laden en overpakken. Hebben nog het nodige uitrusting van ze gehad w.o. zandplaten en de handige schenktuit voor de jerry's. Om 1230 toch maar vertrokken naar Agadir om nog redelijk op tijd aan te kunnen komen. We waren er dan ook om 1900, bij daglicht, dat was nog niet eerder voorgekomen. 's Avonds overnacht in hotel La Tour Du Sud, onze budgetvariant was namelijk al vol. Kosten voor 4 pers 460 MAD. 's Avonds langs het strand gegeten voor 900 MAD met drank.
Dag 9 zo 22 feb Agadir – Laayoune Ook vandaag weer vroeg vertrokken voor een lange rit van 700 km. Onderweg twee maal bekeurd. De eerste kostte een petje, de tweede na een beetje onderhandelen een petje en 100 MAD. Onderweg naar Laayoune toch veel politieposten. West Sahara is een autonoom gebied onder Marokkaans bewind. Er is hier helemaal niks en het gebied is erg dun bevolkt. Vandaag een straffe wind die veel zand deed opwaaien. Halverwege de rit kwamen we nog zes andere teams tegen welke ook werden bekeurd voor de snelheid. We zijn later met ze opgereden in konvooi. Weinig loodvrije brandstof te krijgen. In Laayoune alles afgetopt en even 360L benzine geladen, voor €0,50 per liter, het kan nog... Op een camping overnacht waar we niet konden eten... dus maar wat nasi opgewarmd. Het is afzien...
Dag 10 ma 23 feb Laayoune – Dakhla 's Ochtends om 0830 vertrokken. Goede, maar wel saaie rit gehad. Onderweg weinig gezien, het land is erg leeg. Wel een kudde dromedarissen gezien. Bas wilde bij een koe melk gaan drinken.... deze had totaal geen aandacht voor Bas, wat hem erg teleurstelde. Onderweg nog wel een dromedaris achterin een pick-up gezien; erg leuk. 's Middags om 1600 in Dakhla aangekomen. Dakhla staat bekend om het kitesurfen vanwege de harde wind en de uitgestrekte stranden. Hier ook veel andere teams ontmoet. Meest opmerkelijke verhaal van deze dag is dat een team onderling ruzie heeft gehad waarbij een man in Laayoune uitgestapt is. 24 uur per dag bij elkaar kan soms wat teveel worden. Wel lekker gegeten, een halve gegrilde kip met frietjes. Vandaag afgesproken met Nijmegen Dreamteam om samen extreme te gaan rijden in Mauritanië.
Dag 11 di 24 feb Dakhla – Noadibhou Vandaag met de hele ADC groep vertrokken uit Dakhla richting Mauritanië. Rond 1100 LT waren we bij de grens van West Sahara. daarna moesten we door een stuk niemandsland. De weg stop hier. Het is een surrealistisch gebied vol met wrakken en afval. Ook rijden we hier door een gebied met mijnenvelden, dus maar de locals en de bandensporen volgen. De grens van Mauritanië was duidelijk anders dan die van West Sahara. Deze grens is een grote rommel met schreeuwende negers die om cadeaus vroegen. Dit hebben we maar genegeerd. Rond 1600 waren we dan door alles heen en een uurtje later stonden we op camping Abba in Nouadibhou. Overnacht in een kamer daar voor €25,- per kamer. Op deze camping ook nog de verplichte autoverzekering geregeld, €30,- per twee auto's lichter. Pure oplichterij waarschijnlijk, als er wat is zullen ze wel niet thuis geven. Hier ook prijsafspraak gemaakt met onze gids, €300,- voor de volle extreme route. 's Avonds gegeten in CasaCanaria een Spaans restaurant, voor te veel geld.
Dag 12 wo 25 feb Nouadibhou – Ben Amira 0700 LT vertrokken bij zonsopgang. Lange rit door het zand voor de boeg. Onze gids Sidi Amar mee in de grijze jeep. Begrepen later trouwens dat 'sidi' 'meneer' betekend... wij hem de hele reis aanspreken met Sidi. Eerst over het asfalt langs het spoor en later direct het zand in. Jeroen zat daar al vast in het zand... erg leuk. Bandenspanning verlaagd tot 1,8 voor en 2,0 achter. toen ging het stukken beter. Zo tegen de middag stopte de grijze jeep er mee met een lege accu. De verschijnselen waren er al een beetje, verlichting en radio die er mee stopte. Erg vervelend want dan zou de dynamo mogelijk niet meer laden. Eerst maar gewisseld en door gereden. Moest uiteindelijk nog twee keer tijdens deze zandrit. De grijze jeep bleek slechter te presteren dan van te voren verwacht, dit kwam vooral door de vering die te slap was in combinatie met het aardig hoge verbruik. Bij zonsondergang nog niet bij de rots Ben Amira. Dus maar kamp gemaakt in de luwte van een zandduin. 's Avonds gegeten en bij de tent een discussie over onze mogelijkheden tot extreme rijden. Na een tijdje soebatten maar besloten om af te zien van verdere extreme aspiraties. De reserve dynamo die we mee hadden genomen paste helaas niet op de grijze jeep omdat deze net even twee jaar ouder is. Een grote teleurstelling. Vanaf onze overnachtingsplaats moeten we nog een dag rijden voor we in de eerstvolgende stad zijn, namelijk Atar.
's Nachts nog een storm gehad waarbij de tent het zwaar te verduren kreeg. De volgende ochtend lag alles ook onder het stof.
Dag 13 do 26 feb Ben Amira – Atar Weer vertrokken bij zonsopgang. Was Harmen de autosleutels kwijt geraakt, nergens meer te vinden. Jeroen samen met Mart het stuurslot proberen te verwijderen. Uurtje later alles open en kon de auto starten. Bij vertrek vonden Teun en Bas de sleutels in een brood zak. Erg stom, en een vertraging van een uur. Wel een goede reis gehad naar Atar. Rond 1700 aangekomen. Getankt, banden opgepompt, en op zoek naar een nieuwe dynamo. Nieuwe dynamo was hier niet verkrijgbaar. Bij het hotel een autoraam gesneuveld omdat een monteur wilde gaan kijken en we de sleutels even niet hadden... raar verhaal, rare man. 's Avonds nog de dynamo er onder vandaan om te kijken. Bij inspectie beschadigde deze zodanig dat die niet terug te zetten viel. Met wat creatief denken en geluk toch de reserve dynamo er tussen, zodat de multiriem in ieder geval weer terug kon. Wel goede hoop dat de dynamo het kan gaan doen, maar na het starten geen spanning..... wij weten het niet meer.
Dag 14 vr 27 feb Atar – Nouakchott Bij zonsopgang vertrokken. Erg hard gereden door een saai landschap met een kaarsrechte goede weg dwars door de woestijn. Wederom een aantal politie controles waarbij onze gids zijn geld weer waard bleek te zijn. Onderweg 4 keer accu's gewisseld, ondanks dat toch nog om 1400 aangekomen. Ingechecked in Auberge Sahara. daarna direct begonnen met het sleutelen aan de dynamo. Nu de boeken gelezen en nieuwe inzichten gekregen..... wel spanning nu maar nog niet geregeld..... dus veel te hoog. 's Avonds gegeten in pizzeria La Lina, het eten wel aardig maar het bier nogal duur.
Dag 15 zat 28 feb rustdag Nouakchott Vandaag is het Dreamteam Nijmegen vertrokken naar Senegal. Zij wilden graag eerder weg om mooi op tijd de vlucht te kunnen halen. Vandaag de gehele dag uitgetrokken aan het vinden van een nieuwe dynamo. Onder leiding van onze gids Sidi Amir de stad in. 0800LT vertrokken en na 3 uur zoeken eindelijk een zaak gevonden die een soortgelijk exemplaar mogelijk heeft.... Bas en Harmen er heen. Veel tweedehands rommel en verder niks. Drie keer zelf een dynamo onder gesleuteld zonder succes.... de eigenaar van de winkel nog geprobeerd van onze oude en één van hem een passende te maken, maar ook zonder succes. Deze monteur had verder geen idee waar hij mee bezig was... dus uiteindelijk veel werk zelf moeten doen. Uiteindelijk maar de door de eigenaar in- en uitelkaar gesloopte wrakke dynamo maar terug gezet... met succes. Dit was werkelijk meer een wonder dan wijsheid. Toen over de prijs... nog een uur gebakkeleid over de prijs... eerst 180 euro. Na een uur klieren terug gebracht tot €60,-, wat uiteindelijk onze prijs werd. Om 1500 klaar en terug in Auberge Sahare onze gids betaald met de afgesproken prijs van 100000 van die lokale rommel... begon de man weer te zeiken over geld en de wisselkoers die in 4 dagen blijkbaar weer veranderd was. Bas en Harmen boos en gezegd dat hij meer betaald kreeg dan hij dagen hoefde te werken vanwege het afbreken van de extreme route. Natuurlijk gewoon het afgesproken bedrag betaald.
De rest van de middag doorgebracht op de vismarkt. Op de vismarkt was veel te zien en te doen o.a. een visdief die even werd uitgeklopt...erg leuk. Jeroen nog vier vissen van een onbekende soort gekocht en 's avonds klaargemaakt; erg lekker.
Dag 16 zo 01 maart Nouakchott – Saint Louis - Zebrabar Bij zonsopgang opgestaan. De rest van de deelnemers had zich verzameld voor Auberge Sahara, en in kolonne vertrokken naar de grens met Senegal. De route langs de kust genomen door het natuurpark, met veel moeras en natuur. Weg was slecht en duurde erg lang. Bij de grens voor €70,- steekpenning betaald aan de lokale corrupte douanier en nog meer voor 'overige' formaliteiten wat het totaal bijna op €300,- voor beide auto's bracht. Bij de grensovergang veel kinderen welke bedelen op een bijzonder brutale wijze. Vrouwen die zich aanboden voor een huwelijk... heel vervelend. We hadden appelsap uitgedeeld waarbij de kinderen alleen maar kwader werden dat ze niet meer kregen. Gelijk al spijt van onze goede daad. Onderweg naar de Zebrabar nog een boete gekregen voor rijden zonder gordel 25,-. rijden zonder internationale rijbewijs en liegen tegen de agent... 70 euro. Dit verdween gelijk bij de man in de broekzak, voor de studie van de kinderen zullen we maar aannemen... In de Zebrabar een tent gehuurd, en 's avonds maaltijd van de dag; erg lekker.
Dag 17 ma 2 maart rustdag Zebrabar Deze dag heerlijk uitgeslapen en rond de middag naar Saint Louis met eigen auto's. Beetje de toerist uitgehangen, gepind en geïnternet. Nog naar de kapper geweest die achteraf een zwart en een blank tarief hanteerde. Waarbij blank tarief zwart x 4 is.... pure discriminatie vonden wij. Wat gegeten en aan het einde van de middag terug gegaan. Weer langs dezelfde politiepost, weer een boete. Ditmaal omdat het groot licht het niet deed. Stennis lopen trappen maar het mocht niet baten. Nu niet de agent betaald maar naar het politiebureau gegaan. Boete van 1500 XOF, dat is 2 euro. Heeft veel tijd gekost en was erg frustrerend. Maar gelukkig niet de agent zelf hoeven betalen.
Dag 18 di 3 maart Zebrabar – finish Lac Rose Zonsopgang vertrokken in colonne, over asfalt wegen gereden en rond 1400 gefinished. Het lang verwachte hoogtepunt van vreugde viel tegen. Wel biertjes gedronken en 's middags met vier gehuurde quads het laatste stuk van de officiële Parijs – Dakar piste bedwongen. Dit was erg leuk. Bas kon helaas niet zo goed meekomen in zijn quad. Jeroen was deze dag de 'panter' met zijn 400cc 4x4 quad. 's Avonds gegeten en gedronken en vroeg gaan liggen om fit te zijn voor het dagje Dakar de volgende dag. Overnacht in een bungalow voor €30,- per nacht met een douche.
Dag 19 wo 4 maart rustdag Dakar Na ontbijt om 0900 vertrokken met taxi naar Dakar voor 15000 XOF, tot 1300 in de file gestaan. Hamburger gegeten en bij l'Oceanium om 1630LT een duik besproken, dus de rest van de dag op terras gezeten... je vergeet daar even dat je in senegal bent.
Bas ging naar hotel en Jeroen, Teun en Harmen, samen met instructeur als gids, duiken. Het water was koud met 5 meter zicht, maar wel een mooie duik gemaakt. Hele duik met uitrusting voor 20000 XOF de man, dit was helemaal niet duur. 's Avonds een taxi terug genomen en weer in de file. Bedrag afgesproken met de beste man maar na een tijdje wist de taxichauffeur de weg niet naar Chez Salim, waar wij overnachten. Onderweg moest hij nog een maatje oppikken die dan wel de weg kon wijzen, wat hem ook niet lukte. Duurde niet lang en ze wilden onze afgesproken prijs veranderen naar 3 x zo veel, want het was toch verder dan gedacht. Bij aankomst hem de afgesproken 10000 XOF betaald en geen discussie begonnen. Kwam de man zijn beklag doen bij het restaurant waar we zaten. Blijkt weer dat je geen afspraken kunt maken, dit wordt erg vervelend.
Dag 20 do 5 maart Dakar – Tambacounda Lange rit, vroeg vertrokken bij zonsopgang. Nu over erg slecht wegdek. Er werd wel een nieuwe weg aangelegd dus veel 'deviation' voor honderden kilometers stukken zonder wegdek en alleen maar stof, veel stof. Het landschap verandert langzaam in een soort savanne-achtig iets. Veel grote baobab bomen van soms wel 3 meter stam diameter. Een zwaar stuk om te rijden, zicht soms nihil door al het stof. Nu voor het eerst erg warm. De Golf die met ons meereed had het aan het eind van de dag moeilijk zich te concentreren en reed pardoes van de weg af.... Grijze jeep voor het eerst startproblemen door 'vapourlock' in het benzine systeem vanwege de hitte. Goed ontluchten en een beetje klieren loste het probleem op. Volgen de hele tijd de Dakar – Bamako spoorlijn, maar de hele dag geen trein gezien, dus of die nog rijdt...? Overnacht in Hostel la Bloc voor 4400 XOF per persoon, wel inclusief ontbijt en warme douche, ook al was dat laatste niet echt nodig. Vlak ernaast zat een bar en lekker veel bier gedronken, op tijd gaan slapen. Ook 's nachts nog erg warm en slecht geslapen.
Dag 21 vr 6 maart Tambacounda – Kayes Geprobeerd vroeg te vertrekken om tijd over te houden voor de grens overgang met Mali. Gereden over bijzonder goede wegen. Snel gereden en rond het middaguur bij de grens. Onze stempeltjes gehaald bij de 'Police de Frontier' en doorgereden naar de grenspost met Mali. Het is een nogal rommelige grens en kunnen ons dan ook goed voorstellen dat zonder roadbook het uitzoeken van het hoe en wat veel tijd kan kosten. In Mali de 'Laissez Passe Touristique' gehaald voor 5000 XOF per auto. Bij de politiepost de laatste benodigde stempel gehaald en over, de door o.a. Europees geld betaalde, peage naar Kayes gereden. Dit ging erg snel. Nu overnacht in hotel met airco en douche. 's Avonds in Kayes kip met patat en ui gegeten.
Dag 22 za 7 maart Kayes – Sebabougou Vandaag wederom geprobeerd vroeg te vertrekken om op tijd bij Stop Sahel te kunnen kijken. Onderweg had de Justy brandstofproblemen door slechte brandstof te tanken en had bijna geen vermogen meer. De grijze jeep had aan de zelfde pomp gestaan maar reed probleemloos. Justy gedrained en opgevuld... probleem opgelost. Aangekomen in Sebabougou en brandstof getankt uit lokale jerryś, ging goed. Doorgereden met de hele groep van de weg af door een aantal dorpen heen richting het projectgebied. Hebben een tweetal waterputten bekeken die met projectgeld zijn geslagen waarvan de oudste uit 2000 is. Waterputten slaan moet niet onderschat worden en vergt een investering welke de dorpjes meestal niet zelf kunnen opbrengen.
Nadat zo een put wordt gemaakt moet er daarom ook onderwezen worden in onderhoud, administratie voor bijvoorbeeld de inkomsten uit het drenken van het vee, hygiene etc. Veel omvangrijker dan eerst gedacht. Verder was er nog een put geslagen die een flinke moestuin van water voorzag. Dit werd helemaal gerund door de vrouwen uit het dorp en maakt het dorp zelfvoorzienend. In dit geval was er de laatste jaren een overschot welke met winst verkocht werd. In een naburig dorp werd dan weer met deze winst een nieuwe put gemaakt.... en zo gaat het balletje rollen. Maar het moet van ver komen, en een keer een slechte overheid/ regime en alles is voor niks geweest. Overnacht in het dorp wat dan onze eindbestemming bleek te zijn. Er was een geit voor ons geslacht en dat maakte dan ook onderdeel uit van de lunch, diner en ontbijt. 's Avonds nog een groot feest want de dag erna was het internationale vrouwendag. Veel getrommel en gedans tot laat in de avond...
Dag 23 zo 8 maart Sebabougou – Bamako 0900 wakker. Jeroen had gisteravond last van zijn maag maar ging nu beter. Gevoetbald met het plaatselijke elftal. Erg leuk maar wel warm. Uitgebreid afscheid genomen en rond twaalf uur op asfalt. De citroen van de Über Gombies had hydrauliek problemen toen dat opgelost was hadden ook zij brandstofproblemen door slechte brandstof. Om zes uur aangekomen in Bamako wat een best mooie stad blijkt te zijn. Ingechecked in hotel Le Rabelais... mooi hotel met uitnodigend zwembad en helemaal afgescheiden van de drukte van de stad.
Dag 24 ma 9 maart Bamako Deze dag rustig aan gedaan in Hotel Le Rabelais. Poging gedaan om contant geld te kunnen pinnen, dit is volledig mislukt. Geld kunnen lenen van onze mede reizigers. Maakt ons leven wel stukken gemakkelijker.
Dag 25 di 10 maart Bamako Vandaag bezoek gebracht aan het IEP-project. Dit is een onderwijs programma. Vooral bedoeld om kinderen niet op Franse wijze te onderwijzen maar nu Malinees te onderwijzen. Belangrijk onderdeel is hierbij het praktisch toepassen van wiskunde en natuurkunde in het dagelijks leven. Het pas later onderwijzen in de Franse taal, in het begin dus in de eigen taal is hier iets nieuws. Daarnaast wordt geprobeerd jongens en meisjes in de klas gelijk te behandelen om te laten zien dat ze ook hetzelfde werk kunnen doen. Op school probeert men perspectief te bieden en het wereldbeeld van de kinderen te verbreden door in de klas ouders en volwassen uit te nodigen om te vertellen over het werk wat zij doen. Deze 'progressieve' manier van les geven heeft nogal wat voordelen; kinderen worden assertiever en actiever in de klas. Echter het middelbare onderwijs (welke nog Frans is) kan hier nog niet goed mee overweg. Misschien dat dit nog komt.
Dag 26 wo 11 maart Bamako Vandaag naar 'Stop Sahel Organisatie' om beide auto's in te leveren voor het goede doel. Eerst op straat nog een deel van de inventaris verkocht. Dit was vooral leuk dan dat het veel opbrengt. Nummerplaten verwijderd, formaliteiten op orde en de mensen veel succes gewenst met beide auto's. Taxi terug naar het hotel om de tas te pakken. 's Nachts met de taxi naar het vliegveld. Donderdag middag 1230 geland op Schiphol.
