Dag 16: De cadeautjes stromen binnen Geplaatst op 11 september 2011 door Johan
Hier is de foto van de drie meiden van de discotheek. Ze hebben lol gehad. Vol verhalen kwamen ze terug. Uhm, Vincy en Hao tenminste. Als een goede vader heb ik zitten wachten tot mijn 3 dochters thuis kwamen. Tegen 1.00u. werd er op de deur geklopt. Ze zijn dus niet zo heel laat thuis. Maar daar is een reden voor, zo te zien. Lac kijkt me wazig en angstig aan. Ze is dronken en ziek. Lac is bang dat ik boos op haar zal worden. Dat doen we dus niet. Ik wil wel horen hoe dat gekomen is. Vincy en Hao vertellen; de mooie Lac kreeg in de Sailorclub gelijk alle aandacht van de jongens. Ze boden haar drankjes aan. Lac kan wel tegen een of twee biertjes, maar er was ook ‘n wijncocktail bij. Vincy hielp een beetje mee met opdrinken. Hao hield het drinken al gezien bij een half glas bier. Bij Lac begon alles te draaien na anderhalf glas bier en de cocktail. Ze werd ziek en moest naar bed. In de taxi werd Lac misselijk, maar kon gelukkig alles binnenhouden totdat ze in Vincy’s bed lag. Toen……….. Er is niets stiekem in haar glas gedaan want Vincy en Hao dronken er ook van. Lac drinkt, zoals veel Vietnamese meiden, zelden alcohol en dan altijd (zelfgemaakt) bier. Ze kan er gewoon niet tegen. Maar ze wil zo graag Westers doen. Hier een paar
foto’s van het uitje naar de discotheek. Voorlopig zullen ze niet meer (kunnen) gaan. Hao heeft een fijne avond gehad. Ze had sjans! Vanmorgen om half zes loopt de wekker af. Lac en Hao kunnen niet uitslapen. Lac moet om 06.00u. thuis zijn, want dan begint haar dagelijkse taak. Ik lig nog half te slapen als Lac en Hao de deur uit gaan. Volgens mij is het verantwoord om ze samen op de brommer naar huis te laten rijden. Ik vraag mij af of dit uitgaan wel goed is geweest? Het is een typisch voorbeeld van arm zijn in 2011. Je bent arm, maar ziet heel goed om je heen hoe het is als je niet arm bent. Dat wil je ook! Daarom willen heel veel Aziatische meisjes trouwen met een Westerling, want de Westerlingen die ze zien zijn rijk en doen leuke dingen. Niet alleen schoolgeld maakt deze volwassen meiden gelukkig. Zij willen ook van het echte leven proeven. Laat ze maar ‘n keer. Ook hier leren ze van. Dus een beetje LookingForward, maar niet uit het fonds. Wat moeten we allemaal nog regelen de laatste 2 dagen in Nha Trang? De agenda van maandag loopt erg vol. As we nog iets willen zien of doen dan moet dat vandaag. Van zwemmen in zee zal niets meer komen. Liever gaat Vincy naar ‘n Vietnamese manicure/pedicure en ik wil nog eens (alleen) op m’n fietsje door de buitengebied (het echte Vietnam) slingeren. Dus eerst een beetje uitslapen; dan een ontbijt bij het familierestaurantje waar ik met Lidy vorig jaar elke morgen heb ontbeten. En dan gaan we ieder apart ons weegs. Om 15.00u. zijn we allebei weer thuis in ons appartementje. De kinderen van manager Hiep komen afscheid nemen. Jammer genoeg kunnen er maar 3 van de 6. Bao Nhi woont te ver weg en Van Phat en zusje Hong Uyen moeten vanmiddag naar school om het “Mid Autumn-festival” van morgen voor te bereiden. Zij hebben wel cadeautjes voor hun Nederlandse sponsors meegegeven. We gaan proberen om Phat en Uyen toch nog een keer te zien om afscheid te nemen.
Thuy Giang, Hoang Nhan en Thanh Tam zijn wel gekomen. Van hen maken we officieel Looking-Forward-kinderen door hun een logo-petje op te zetten. We vragen per kind of er geen problemen zijn thuis, op school en met hun gezondheid. We willen dit rechtstreeks uit de mond van “ons” kind horen. Alleen Giang heeft een beetje aanpassingsproblemen op de nieuwe High School. We vragen manager Hiep dit goed te volgen. Dankzij de financiële en morele ondersteuning van hun rechtstreekse sponsors is schoolgang nu verzekerd voor langere tijd. Dan komt het moment om afscheid te nemen voor een jaar. Cadeautjes komen te voorschijn. De bedankjes in de vorm van een klein cadeautje stromen binnen deze laatste dagen. De koffer wordt te klein. We nemen een kleine groepsfoto en een nieuwe foto van Tam, want ze is veel veranderd in een jaar. Nadat ze zijn vertrokken gaan we onze keukenkast- en koelkastvoorraad op maken. We eten van alles wat nog over is: juliennesoep, aardappelpuree met witte bonen en omelet. Als toetje weer een vlaatje met slagroom. Het wordt leeg hier. Mrs. Hiep heeft beslag gelegd op ons aangekochte vrolijke tafelkleedje. Vanavond gaan we met Hao, Du, Lich en vader Ba kijken bij het Chameiland-resort. Dit is het nieuwe restaurant wat midden op de rivier is gebouwd dicht bij de woning van onze familie. Vader Ba werkt er overdag als bewaker/onderhoudspersoneel en moeder Tam werkt er ‘s avonds als afwasser. Ze zijn heel blij met deze nieuwe
baantjes. De drankverkoop aan de vissers, wat zij hiervoor deden, loopt erg hard terug vanwege de sloop van de visserswijk (sloppenwijk). Vader Ba geeft trots een rondleiding op het grote complex. Moeder Tam laat zich ook even zien. In de paar weken dat zij nu hier werken voelen ze zich al aardig thuis. Ze kunnen gelukkig niet mijn gedachten lezen, want ik realiseer mij nu dat als ze beiden en redelijk betaalde baan hebben, wij kunnen stoppen met de sponsoring van Du en Lich.
het vissersdorp waarin Hao's familie woont We weten dat binnen enkele jaren hun sloppenwijk ook platgewalst wordt. Moeten we misschien aan deze ouders de kans geven om een beetje te sparen voor een andere woning? Zodat Du en Lich niet meer buiten hoeven te slapen. En dat hun huisje niet meer overstroomd in de regentijd. Aan Hao hebben we beloofd dat we haar dagopleiding tot verpleegster zullen betalen. Die belofte zullen we nakomen. Nu nog de foto’s bij dit verslag plaatsen. Hopelijk schiet dat een beetje op zodat ik naar bed kan. Morgen is het vroeg dag. Om 05.00u. moeten we uit bed om mee te gaan met Kieu naar haar school. Kijken of zij werkelijk terug naar school gaat. Nadat Kieu de eerste week van de 8e klas verzuimd heeft. De school begint om half zeven.
1 Reactie op Dag 16: De cadeautjes stromen binnen 1. Annemiek en Rien zegt: Wat kun je ze toch met weinig gelukkig maken, Erg leuk en lief dat vincy mee ging naar de disco. Jullie nog veel sterkte met afscheid nemen verder, doe ze de groeten van ons daar en goede reis terug Liefs Annemiek en Rien
