contactblad sg gelders mozaïek locatie montessori nummer 2

contactblad sg gelders mozaïek locatie montessori nummer 2

de leerlingenredactie 2005-2006 In de leerlingenredactie hebben zitting ……. Janne Vijftigschild Julia Deegens Tobias Moes Reinoud van Reekum Ellen Jager Paul Assen Helena Jonkman Elze van Tuil Linda Pollman Victor van Tienen Raven Hilverling Floortje Schreuder

ivoor bordeaux aquamarijn aquamarijn grasgroen ivoor violet grasgroen grasgroen 4b 4a ivoor

het contactblad jaargang 2005-2006 nummer 2 december 2005 e-mail: [email protected]

belangrijke data 2 2 december

einde deeltaak/periode 2 einde montiweek einde toetsweek havo 4 en havo 5 verschijnt contactblad 2 inleveren concept sectorwerkstuk vmbo 4

5 december

begin deeltaak/periode 3 Sinterklaasviering na kleine pauze

6 december

studiedag docenten; leerlingen vrij

12 december

profielkeuzedag HAN voor 3 h/v

14 december

Opleidingsadviescommissie

19-21 december

rapportagegesprekken (uitnodiging volgt)

23 december

eindejaarsviering

24 december – 6 januari

kerstvakantie

9 januari

inleveren profielwerkstuk havo 5

11 januari

Opleidingsadviescommissie

13 januari

nieuwjaarsreceptie

17 januari

schoolvragenlijst 1e jaars

20 januari

studievoorlichting Rijnhal 3-4 vmbo en 4 havo

20 januari

sluitingsdatum kopij Contactblad 3

23 januari

start kunstproject 1e jaars

23-27 januari

toetsweek havo 4 en havo 5

27 januari

einde deeltaak/periode 2 verschijnt Contactblad 3

28 januari

Open Huis voor nieuwe leerlingen en hun ouders 10.00 – 13.00 uur

contact 2 : thuis afgeven! Een nieuw contactblad ligt voor je. Het tweede van jaargang 2005-2006. Zoals je ziet, is het weer een forse dame geworden. De hoeveelheid binnengekomen post was opnieuw overweldigend. Steeds meer leerlingen, docenten en ook ouders weten hun weg naar het Contactblad te vinden. Bovendien heeft de nieuwe leerlingenredactie erg zijn best gedaan: Janne en Paul (ivoor), Julia (bordeaux), Tobias en Reinoud (aquamarijn), Ellen, Elze en Linda (grasgroen), Helena (violet), Victor en Raven (4 vmbo). Zo zelfs dat ik opnieuw de verslagen van CKV van havo 5 naar een volgend nummer moest doorschuiven! Ik hoop dat ze me niet killen in het volgend mentoruur! Er zijn opvallend veel verhalen ingezonden. En ook humor. Het is alsof de lezers al weet hadden van de uitslag van de enquête die Lotte gehouden heeft: meer humor, meer verhalen! Alstublieft, tot U dienst! Dat moeten we hebben: de lezers maken hun eigen krant! Lees ook de laatste zin van Lotte’s analyse. Wie gaat er een Lieve Lita rubriek maken, wie zorgt voor raadsels, wie voor quizzen, wie voor meer interviews met leraren, wie voor de horoscoop, wie voor nog meer humor? En nu even tijd voor een afscheid, afscheid van Jos. De bijdragen van Jos Pauw (lees zijn kerstverhaal ‘Meneer Peters” ) zijn altijd bijzonder, al ondertekent hij dit meestal bescheiden met J. Na 5 jaar pensionering stopt hij er mee. In dit nummer staan zijn laatste bijdragen. Jos, bedankt! Lees zijn afscheidsstukje en teken in om per e-mail thuis zijn gedichten nog te blijven ontvangen. Echt een aanrader! Behalve verslagen, aankondigingen, gedichten en verhalen, vind je ook officiële post van de school over dingen, die staan te gebeuren en die jij en je ouders moeten weten: de eindejaarsviering, ouderavonden, nieuwjaarsreceptie, de voorlichtingsdagen enzovoorts Op de voorplaat staat een tekening van Picasso uit 1963. Het heet moederschap. Ik vond het passen in de komende kersttijd waarin herdacht wordt dat Christus geboren werd. Ik dank Tom en Arie voor het vele (druk)werk dat zij weer hebben moeten verzetten. Alleen daarom al: lees het contactblad en geef het daarna alsjeblieft thuis af. Ook vierde en vijfde jaars ! Er staat namelijk veel officiële post in, die wij niet opsturen, maar via dit contactblad laten verspreiden. Het spaart geld en moeite. En het legt contact. Wij willen als school namelijk contact. Contact van thuis naar school, en van school naar thuis. Bijdragen van een ieder die met de school te maken heeft of een band heeft met de school. Het contactblad als voertuig van gedachten, ideeën, informatie en meningen. Dus laat het niet in de tas zitten. Ieders bijdage is welkom. Ook voor het volgende nummer. Vrijdag, 20 januari 2006 is de sluitingsdatum voor de kopij van het derde contactblad. Graag per e-mail: [email protected] of op een schijfje, op school in mijn bakje Fijne feestdagen en een vreugdevol 2006! Tot het volgende contact. Ronald Eijlander en Peter Jetten

spannend Iets meer dan een jaar geleden verhuisde ik naar een nieuw huis in Nijmegen. Het bevalt me nog steeds meer dan uitstekend. Dicht bij het centrum (terrassen, bioscoop, winkels, schouwburg) en dicht bij het bos (hardlopen, voetbal, uitzicht over de Ooijpolder, pannenkoeken). Over iets meer dan een jaar gaan we met de school verhuizen naar de Utrechtseweg. De tekeningen van de architect krijgen steeds meer de definitieve vorm. Het geheel blijft een spannend proces, een zoektocht naar evenwicht tussen het handhaven van waardevolle elementen van het monument, de beschikbare hoeveelheid geld en de onderwijskundige wensen van de school. Maar het is ook een spannend ontwerp waar oud en nieuw verschillen en toch een eenheid lijken te worden. Onlosmakelijk met elkaar verbonden, hoe symbolisch, door een transparante navelstreng. Terwijl de tekeningen dus beetje bij beetje definitiever worden, moet het team nadenken over de gewenste inrichting van de ruimten. Niet eenvoudig omdat die ruimten er anders uit komen te zien dan wat we in onze huidige school gewend waren; geen klaslokalen maar grotere leergebieden met daarbij instructieruimten, verblijfruimten voor leerlingen, garderobes bij de verschillende jaarlagen etc. Allerlei zaken lopen op dit moment door elkaar en hangen ook weer allemaal met elkaar samen. Een vijftal collega’s (Fred, Annebeth, Wolter, Sjef en ondergetekende) zitten 25 jaar in het onderwijs; Annebeth en Sjef zijn al die tijd aan onze school verbonden geweest, ik bijna al die tijd. We hebben een groot deel van de 40 jarige geschiedenis van deze school meegemaakt. Zowel voor de jubilarissen als voor de jarige IVO-Montessori worden feestelijke activiteiten (o.a. een reünie en een conferentie) op touw gezet. Het 40 jarig jubileum was ook een reden om een boekje te laten schrijven over de geschiedenis van de school met daarin veel tijdsbeelden, interviews met (oud)collegae en leerlingen. Het is nog niet helemaal af, maar wat ik, in concept, gelezen heb, leert ons wel dat onze school een rijke (bij tijd en wijle spannende) geschiedenis kent. De afgelopen weken hebben we weer een pilot gedraaid in twee eerste jaars groepen. Elders in dit blad kunt u er meer over lezen. Het blijft fantastisch dat het team de zoektocht naar hoe je de IVO-Montessori uitgangspunten beter kunt vormgeven aandurft. Dat dit spannend is zal duidelijk zijn. Alle gewone lessen gaan door en tegelijkertijd moet er, met bloed zweet en tranen (ik krijg onvermijdelijk een nummer van André Hazes in mijn hoofd), een nieuw curriculum vorm krijgen. Tot slot: wanneer we verhuizen dan gaan we ook een nieuwe naam hanteren. Scholengroep Gelders Mozaïek zal op enig (nu nog niet vastgesteld) moment ophouden te bestaan. De scholen die daar deel van uitmaken zullen onder het bestuur van AREVO hun eigen weg gaan bewandelen. Zo zal de combinatie van het voormalige Thorbecke Lyceum en het Gelders Lyceum voortaan het Beekdallyceum gaan heten (het komt aan de Bernhardlaan). Wij krijgen dus ook een nieuwe naam. Hij is misschien niet super origineel, maar de houdbaarheidsdatum is lang. Bovendien is uit een wekenlange wedstrijd en selectieprocedure deze naam als de meest gewenste naam naar boven komen drijven………… Maar voor die naam verwijs ik u naar een stukje elders in dit blad. Spannend hè? Jules Jansen, opleidingsdirecteur

overleden Op 4 november j.l. overleed op 20 jarige leeftijd Robbert Daamen uit Dieren, oudleerling van onze school. Robbert werd op 8 november in Dieren begraven. Zijn oudmentoren Sjef en Peter brachten hem namens de school de laatste groet.

jarig In december en januari zijn jarig ……. Evelien Cornelisse; Julia Deegens; Elise Eshuis; Patty Esselink; Michelle Goijarts; Huub Hijdra; Sandra Homan; Douwe Huijsmans; Angelique van Leijen; Arjan Nagel; Jeroen Peters; Sophie Petter; Hanna du Pré; Lieke Roelofsen; Maarten Sietses; Emmy Stegink; Mabel van Straten; Thomas van der Veer; Nick Vogelpoel; Tijl Vos; Paul de Vries; Priya Wannet; Goretti Arends; Nienke Beun; Minke Bexkens; Tijmen Bexkens; Yorick Bexkens; Miriam Bonnema; Martijn Brinkhorst; Wouter van den Broek; Jorinne van Elk; Jeen Elzinga; Sepp Elzinga; Elvira Geel; Maaike Gerrist; Freek Haarhuis; Diederick ’t Hoen; Michelle Holthaus; Vera Kroese; Annabelle de Kruyk; Kalusha van Leeuwen; Francis van Lent; Manon van Len; Sascha Loos; Carlijn van Nieuwenhoven Helbach; Marcha Nillesen; Hanna Rab; Noud van Reekum; Nikki Spelt; Hester Timmermans; Maarten Titarsolej; Tota Vijselaar; Jens Wanschers; Roos van der Wel; Niklas Westdijk van de medewerkers zijn jarig…..of worden jarig……. Jules Jansen, Henny Kolster, Brigitte Duchene, Peter Jetten, Henk Marinussen, Tom Verhofstad en Martijn Visser. Ook jullie (weer) van harte gefeliciteerd met je geboortedag! Peter

kringscholen In januari, na de eerste rapportage gaat een aantal collega’s basisscholen bezoeken die dit schooljaar leerlingen aangeleverd hebben. We noemen dit onze kringscholen. Tijdens deze bezoeken nemen we de "kerst"rapporten mee van alle leerlingen die van die school afkomstig zijn en nu bij ons op school zitten. We doen dit al jaren en op deze wijze hopen we het contact met de basisscholen intensiever te maken. We merken dat basisscholen onze bezoeken erg op prijs stellen. Daarnaast hebben wij de afgelopen weken ook voorlichtingsavonden gegeven op de scholenmarkt Daalhuizen in Velp en de Heijenoordschool in Arnhem. In januari zullen wij present zijn op de scholenmarkt in Rijkerswoerd in Arnhem. Op deze avonden geven scholen voorlichting over hun opleidingen. Wij vertellen belangstellende ouders het een en ander over onze manier van werken, over het aannamebeleid en over de verhuizing in 2007. Hans en Peter

foto’s website De website van onze locatie wordt druk bezocht. Op school kun je er eigenlijk ook niet omheen. Leuk is het om de reacties te zien als er iets nieuws op staat; nieuwe

foto’s, nieuwe verhaaltjes, verslagen van activiteiten. Veel van deze activiteiten zijn geschikt om iets leuks mee te doen voor de website. Henk Marinussen is de coördinator van de website als het om foto’s gaat. Hij helpt iedereen herinneren aan geschikte activiteiten om plaatjes te schieten (en zal zelf ook schieten!), maar…… als je zelf iets leuks hebt, bijvoorbeeld leuke foto’s van een activiteit op school (feestavond, projecten, leerlingenparlement, excursies enz.) ; schrijf er een kort stukje over en verstuur tekst en foto’s naar Henk: [email protected] en een paar dagen later staat het op de website en kunnen we allemaal meegenieten. Hans en Peter, PR commissie

ivo-montessori wordt montessori college arnhem!

De teerling is geworpen, de knoop is doorgehakt, de PR commissie, de opleidings- en scholengroepsdirectie heeft de inzending met de meeste stemmen gekozen als de nieuwe naam van de school: Montessori College Arnhem. Veel inzendingen kregen we: van leerlingen, ouders, medewerkers, zelfs van meedenkende familieleden. Aan menige keukentafel zijn de mooiste namen verzonnen. Hele praktische en nuchtere, maar ook heel speelse namen. De naam moest herkenbaar zijn, gemakkelijk te onthouden, “lekker bekkend”, en natuurlijk passen bij onze school. Het is deze geworden! Er valt niet echt een aparte winnaar aan te wijzen. De naam werd door (te) veel leerlingen en medewerkers ingestuurd, om een prijs aan de winnende inzending uit te reiken. Grote dank voor de vele inzendingen … en felicitaties met de geboorte van onze nieuwe naam, die nu voluit in alle publicaties zal komen te staan: Montessori College Arnhem. Hans en Peter ( PR commissie )

nog steeds gezocht: fotograaf Nog steeds willen wij graag in contact komen met ouders/medewerkers die goed kunnen fotograferen en er lol in hebben om voor de school een verzameling (artistiek

verantwoorde) foto’s te maken. De bedoeling is dat deze verzameling het hele jaar gebruikt gaat worden voor onze website, voor de voorlichtingsdagen, voor krantenpublicaties, en activiteiten in verband met de verhuizing en dergelijke. Een en ander gebeurt op vrijwillige basis, waarbij eventuele onkosten worden vergoed. Hebt U belangstelling? Mail naar [email protected]

roosters op internetsite Al enige tijd zijn er allerlei zaken rondom het rooster te vinden op onze internetsite: • algemene informatie • het huidige Deeltaak rooster • de dagelijkse roosterwijzigingen (het streven is om de wijzigingen voor de volgende dag, voor zover bekend, vóór 12.00 uur op de website te plaatsen) • het rooster van de eerstvolgende Montiweek Ga om de roosters te bekijken naar: • www.geldersmozaïek.nl • klik op ‘Webportaal’ • klik op ‘Roosters’ Voor vragen, opmerkingen en suggesties kun je me mailen door op de link op de rooster startpagina klikken. Met vriendelijke groet, Henrie Roostermaker

taalmeester Jos Goede morgen! Even van de ‘taalmeester’ een kort spraaklesje: Zeg hardop: Eerst kietelden ze ‘m, en toen balsemden ze ‘m. Veel plezier Jos

wist u dat.... Annabel moeder is geworden...? Janneke daar niet bij achter bleef? Martijn van poepluiers houdt? Dat dat goed uitkomt, en anders leert hij dat wel? Wij nu Blackboard door TeleTop hebben vervangen? Elk medium zijn eigen misbruik kent? Het eerste misbruik reeds heeft plaatsgevonden, bestreden en bestraft is? Nablijvers nu zonder dat de docenten daar pijn van hebben tot 16.30 kunnen nablijven? Dat de docenten dan toch pijn lijden (rara)? De nachten in de Ardennen slechts een paar uur duren? Zowel leerlingen als leraren in de Ardennen een nat pak hebben gehaald? De supermarkt de favoriete hangplek was? We volgend jaar wegens succes weer voor natte pakken willen gaan? Dit lopende schooljaar de slotdag weer een slotdag was? Het nu (opnieuw?) op Goede Vrijdag valt of viel? Havo 4 permanent van mango’s geniet? Ronald deze het liefst rijp geniet? Als de prijs (bijdrage) voor het bezoek aan de studiebeurs zo exponentieel door blijf groeien over vier jaar een goed maandsalaris zal bedragen? Enkele leerlingen uit Havo 5 de bui al zagen hangen en afhaakten? Het gratis fruit in de kantine niet meer de afname heeft van vijf jaar geleden? Dit niet aan de kwaliteit van het fruit ligt? Het schoolfeest dit jaar buiten de school gevierd werd? Er een record opkomst was? Er geen alcohol geschonken werd? Braaksel nochtans naar esters en CH3 CH2OH kan ruiken?

Bacardi niet echt fruitig ruikt? We een echte POOL-expert in huis hebben? Deze kan toveren met computers? We een heus PROJECT op school draaien? De project-leerlingen daar speciale lokalen voor hebben? Dat lokaal 13 er heel sfeervol uitziet? Er studenten en ouders aan meewerken (met dank)? Veel leerlingen al weer zenuwachtig aan het repeteren zijn voor de eindejaarsviering? Sommige leerlingen zenuwachtig aan het repeteren zijn voor de Montiweek? Een enkeling zijn toespraak op de rapportage-avond aan het voorbereiden is? Of dit laatste misschien voor Sinterklaas doet? We Sinterklaas ook op school vieren? Of in plaats daarvan van bowlen (4+)? Tom altijd kijkt bij het oversteken? Hij daardoor deze maand weer een jaartje ouder is geworden? Dat ook Arie naakt geboren werd en gekleed het zesde decennium viert? Dat verliefdheid best ingewikkeld kan zijn, en niet alleen leuk? Dat Wilma verliefdheid op school soms best zou willen afschaffen? ….en buiten school zou willen houden? Dat dit een vrome wens blijft, gezien de stelletjes die hand in hand (en soms mond op mond) gaan? Dat er heel vele namen voor de nieuwe school zijn ingestuurd? Dat daaruit nog geen definitieve keuze is gemaakt? Dat Jules, de architect en monumentencommissie elkaar vaak spreken? Dat de voorbereidingen voor eindejaarsviering onder het motto Famous Face van start zijn gegaan? Dat 4e jaars vmbo-t op stage gaan in de montiweek? Deze lijst te lang dreigt te worden en dus in de volgende editie verder gaat? Van uw sterreporter in ruste Henk te Vermijden

interview met jules jansen Wij Helena en Ellen hebben een interview gehad met de directeur van deze school, Jules Jansen over de nieuwe school: 1. Wat vindt U zelf van het plan (het verhuizen en zo…) Heel goed, deze school is te klein en biedt te weinig mogelijkheden. 2. Vindt U zelf dat het mooi/gezellig wordt? Nog een beetje lastig om te zeggen, maar qua idee wel. 3. Heeft U misschien plattegronden die wij even mogen zien? Maar natuurlijk, even zoeken! 4. Wat vindt Uzelf een mooie naam voor de school? Er moet in ieder geval Montessori college inzitten. Maar het is nog een beetje moeilijk. 5. Wat gaat U als eerste doen als je wordt gebeld en er wordt gezegd dat de school klaar is? Dan pak ik een borreltje. En er komt een groot feest om het te vieren. 6. Wat biedt het voor ons “leerlingen” voor voordelen? Meer ruimte, mooier/prettiger/rustiger en groter. 7. Wat zou U absoluut anders willen in de nieuwe school? Mooiere ruimte voor de leerlingen. 8. Wat zou U van ons (Helena en Ellen) het liefst in Uw nieuwe kamer willen? Iets wat jullie zelf hebben gemaakt iets van een schilderij of zo. 9. Krijgen wij dan ook iets leuks terug ? Vast wel. 10. Wat komt er allemaal voor nieuws in de school en de kantine? Mooie aula/podium, goede keuken met misschien lekkere dingen bijvoobeeld broodjes gezond. 11. Krijgen we ook een souvenirwinkeltje? Nee! 12. Mogen wij een klein testje bij je doen? We hebben de docenten hier op school gevraagd wat ze nou van jou wilden weten en dit is er uit gekomen: Arie:

Haalde U vroeger ook van die leuke streken uit? Ik denk het wel!!! Ja!!!

Wolter:

Wie van jullie (Uw vriendengroepje) hadden vroeger lange haren en heb je daar foto’s van? Ja, dat hadden wel wat mensen en ik heb denk ik wel ergens een foto. De mensen die het hadden: Sjef en Peter, nou hij zelf en nog meer

Wieneke:

Was KWT vroeger ook zo nutteloos?

Nee, sorry Wieneke, ligt ook aan de leraren. Anita:

Was je een leuke leraar? Ja, ik zelf vond van wel, maar ik vind dat anderen daar maar over moeten oordelen.

Evert:

Zou je weer terug willen voor de klas? Waarom wel/niet? Ja, ik zou wel terug willen, ik vond het leuk om met leerlingen te werken.

Helène:

Waarom bent U geen leraar gebleven? Ik wilde iets anders met leerlingen en zo dus, njah na een tijdje werd ik directeur.

Greet:

Heeft U vroeger wel eens gespijbeld? Nee nooit (geloven wij dat?)

Peter:

Wat vindt U beter Vitesse, of NEC? Kunt U ook leven zonder NEC? Waar ging U laatste nachtmerrie over? -

NEC Ik kan wel leven zonder NEC maar niet zonder voetbal. Mijn laatste nachtmerrie ging over dat alles hier op school in de soep liep, en dat de verhuizing van de school niet door ging

Niek:

Houdt U echt alleen van klassieke muziek? Nee hoor!!!

Hans:

Als U een nieuwe directiekamer gaat uitzoeken, wilt U dan uitzicht op het Gelredome? We missen Uw fotolijstje in de aula, waarneer gaat U die ophangen. -

Perse niet!!!! Ik zit gelukkig aan de zijkant van het gebouw!!!! Ik houd niet van op de foto staan.

Femke:

Gym is toch het leukste vak op school? Emmmm….. bijna!!!

Henk:

Heeft U vroeger ook bromfiets gereden? Zo ja welk merk? Welke of wat soort gitaar speel je? -

Charles:

Wilde U vroeger beroepsmuzikant worden? Vindt U dat lange haar nou echt mooi? -

Fred:

Ja, Puch met een hoog stuur. Slaggitaar en piano een beetje.

Nee geloof, het niet Bij sommige mensen wel ja.

Waarom gaat U naar zo’n slechte club kijken? Kunt U een leuk voorbeeld vertellen over vroeger toen U nog politiek actief was? Waarom was U na een jaar Den Haag, toch terug gekomen?

-

Martijn:

Nou, ze winnen wel van Ajax!!!!!!!!!!!!! We gingen een keer s’nachts posters op plakken, toen werden we opgepakt door de politie. Toen werden we meegenomen in de politieauto, we reden met 100 km per uur als of we grote misdadigers waren. Toen vroeg die agent met een norse stem “Hoe heet jij?” toen bleef ik stil, na een halve minuut zei ik: “naaah….. doe maar Jansen”. Toen werd de agent boos want hij dacht dat ik hem voor de gek hield en dreigde me een hele nacht in de cel te houden. Ik was het reizen zat, ik had weinig tijd en ruimte voor mijn gezin. En het was toevallig dat ik hier terug kwam.

Hoe komt het dat U altijd zo Enthousiast bent? Vind ik een moeilijke… ik ben gewoon een vrolijk mens en waardeer open mensen zoals jij.

En natuurlijk de belangrijkste vraag van dit interview: Wat vond U van ons in 2 les uren verzonnen interview? Goeie vragen en leuk bedacht ook met de vragen van de docenten en zo… Knap dat jullie het zo snel bedacht verzonnen en gemaakt hebben. Nou dit was ons interview met Jules hopelijk vinden jullie het een beetje leuk. Groetjes Helena en Ellen

herontwerp basisvorming Wilma eindigde haar vorige stukje in het Contactblad met de mededeling dat we iedereen regelmatig op de hoogte zullen houden van de voortgang van deze onderwijsontwikkeling op onze school. Als jullie dit Contactblad krijgen, hebben de leerlingen van smaragdgroen en vuurrood net hun project feestelijk afgerond. Zij hebben dan 6 weken lang binnen de 4 leergebieden aan 4 verschillende thema’s gewerkt. Bij IC werd gestart met een carrousel van 4 workshops, waarin 4 strategieën werden geoefend: lezen, kijkluisteren, woordjes leren en zoeken op Internet. Daarna hebben ze voor “my life” eerst 3 weken lang allerlei activiteiten in het Engels gedaan die met hun huis, hun familie en hun school te maken hadden. Ze maakten een gossipmagazine (about the Royal Family of course), stelden Schoolrules op en gaven een mondelinge presentatie van de plattegrond van hun huis. Uiteraard werd er zoveel mogelijk Engels gesproken (wat een talenten zitten er onder die 1e jaars!). Daarna was het even omschakelen geblazen, want de les erna hingen er opeens Franse vlaggetjes in het lokaal en kwam er als “amuse-gueule” uit beamer en luidspreker een beeldschone presentatie van Patricia Kaas. Delphine Direr (onze nieuwe collega Frans en Française van geboorte) liet zich geduldig interviewen over naam, leeftijd en andere zaken. Ze maakten een tekening van hun kamer, toneelstukjes, waarin een heuse “Piet excusez-moi” optrad die achteraf in een complot met o.a. Piet Super” Saint Nicolas ontvoerd bleek te hebben. Maar ook powerpoints over familie of school of een dossier personnel met foto’s van thuis mochten worden gemaakt als eindpresentatie. Voor Frans was het extra hard werken, want hoofdstuk 2 moest ook af en geleerd voor de toets. Bij KCB waren de Olympische Spelen het thema. Er werden allerlei antieke sporten uitgevoerd, waar de leerlingen die ze moesten doen ondertussen werden geobserveerd door andere leerlingen die hun bewegingen en standen schetsten op papier. Ze leerden wie Zeus was, Hera en Aphrodite ,ze lazen hun mythen en speelden ze na. Amfitheater en reien zijn voor hen geen onbekende begrippen meer en hun briefjes in Grieks schrift zullen weinig gevaar lopen door anderen ontcijferd te worden dan door hun directe medeleerlingen. Bij het thema “Mode” was de niet zo verrassende uitkomst van een onderzoek, dat de spijkerbroek nog steeds met stip op nummer 1 staat van de kledingtop10. Maar het resultaat van het onderzoekje was wel wetenschappelijk verantwoord, omdat bij M&M dat op wiskundige leest was geschoeid. M&N had het meest spectaculaire thema “Jurassic Park”: de verre prehistorie met al die geheimzinnige en angstaanjagende eerste schepselen toen de evolutie eenmaal op gang gekomen was. Gelukkig voor de leerlingen was de opbouw van toegankelijk (de film van Spielberg) tot wetenschappelijk (museum Naturalis) en in de vitrines liggen nu zelf gevonden fossielen en in elkaar geknutselde Brontosaurussen of Tyrannosaurussen rex. Toen ik eens even een kijkje ging nemen, viel ik echter midden in een wiskundeles van Lieke. Lieke, zoals ze zelf al heeft verteld in het vorige Contactblad, loopt een half jaar stage bij ons op school voor haar diploma als onderwijsassistent. Haar prioriteit ligt bij de exacte vakken met biologie als grote favoriet. Maar niet alleen haar hadden we gevraagd om mee te werken in dit project, ook voor de andere leergebieden hadden we stagiaires gevraagd. Zo werkten er studenten van de Han mee bij IC (Hugo, Marie, Esra, Geneviève), bij M&M (Gideon, Rick) en bij M&N (Reinder, Esther). Zij hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan deze pilot met hun ideeën, hun hand- en spandiensten, het materiaal dat zij ontwikkelden en hun feed-back in de teambesprekingen. Daarbij mochten zij hun docentaspiraties ook oefenen tijdens het keuzeprogramma van de middag. Zo zag ik op de lijst naast de onderwerpen : sterren kijken, geneeskrachtige kruiden, totaaltheater, Chinees koken, Alice in Wonderland“, de

Engelse Sjakie van de chocoladefabriek, Global teenagerproject “notre école”, ook “internationale spellen” (Esra en Marie) en “de ideale school”(Hugo). De echte evaluatie moet nog komen met de leerlingen, het team en de ouders. Maar al was het een pilot, het programma zat in ieder geval vol uitdagingen en mooie leermomenten. Met de leerlingen zullen we die evaluatie direct in de week erop doen en met het team op 6 december tijdens de conferentiedag. Het zal dan vooral gaan over de volgende punten. Was het programma en de organisatie goed? Kwamen alle leerlingen genoeg aan bod en werden ze voldoende uitgedaagd? Wat zijn de sterke kanten van deze aanpak en wat de valkuilen? Vaardigheden en competenties zijn belangrijk, maar kennis is een voorwaarde. Komen de kennisaspecten voldoende aan bod? Zijn alle leermiddelen goed gebruikt? Wat bleken voordelen en wat nadelen van teamteaching? Kwam de rol als leraar voldoende uit de verf? Op 17 januari gaan we in een extra ouderavond ook in gesprek met de ouders van smaragdgroen en vuurrood over hun ervaringen. Zoals beloofd : wordt vervolgd! Annebeth Schoot, projectleider. mede namens het ontwikkelteam herontwerp basisvorming : Anke, Wieneke, Cynthia, Anny, (stuurgroep) en Anita, Delphine, Marieke, Wolter, Marco, Henny, Janneke, Didi, Gerda, Brigitte, Theo, Martijn, en Anoushka.

eindejaar famous face eindejaar theater show acts toneel zang dans theater show acts toneel zang dans eindejaar show acts toneel zang dans eindejaar theater acts toneel zang dans eindejaar theater show eindejaarsviering 23 december donderdags vlak voor kerst het thema is famous face and famous face and and famous face idols in de lebretzaal licht & donker zang en theater nu moet ’t gaan gebeuren de generale is geweest de lampen gaan nu kleuren decor licht muziek doek geluid schmink regie de zaal stroomt vol kom maar binnen het kan nu echt beginnen

• •

Vieringen staan onder de regie van Vincent en Martijn de acteurs zijn leerlingen

nieuwjaarsreceptie ouders, (sorry leerlingen, geen leerlingen) leerkrachten, en ieder die een band heeft met de ivo-montessori gemeenschap maken een gezellige start van het nieuwe jaar u bent welkom op vrijdagavond 13 januari 20.00 uur in de aula van de school op het programma staan o.a. • podium-aktiviteiten • muziek • en natuurlijk hapjes en drankjes op onze nieuwjaarskaart zal het definitieve programma staan wilt u ook iets doen of gewoon helpen? mail een van de onderstaande docenten •

Vieringen staan onder de regie van Vincent Uden en Martijn Visser.

vertel het door leerlingen zusjes broertjes neven nichten ouders vrienden vriendinnen kennissen buren collega’s ……….. vertel over die kleine leuke goeie school in oosterbeek

voorlichtingsochtend de eerste 28 januari voorlichtingsochtend de eerste 28 januari voorlichtingsochtend de eerste 28 januari voorlichtingsochtend de eerste 28 januari voorlichtingsochtend de eerste 28 januari voorlichtingsochtend de eerste 28 januari voorlichtingsochtend de eerste 28 januari voorlichtingsochtend de eerste 28 januari voorlichtingsochtend de eerste 28 januari voorlichtingsochtend de eerste 28 januari we houden open huis zaterdag om van 10.00 13.00 uur voorlichting over opzet, inrichting, aanpak van onze montessori-locatie over de werkwijze van kees boeke maria montessori over onze vmbo-t en havo vmbo-t en havo

helmuth noach In de montiweek vertelde Helmuth Noach aan de groepen 3 havo en vwo zijn ervaringen als Joods onderduiker in de tweede wereldoorlog. Zijn verhaal past prima in het thema Duitsland, dat op dit moment in de lessen geschiedenis behandeld wordt. Helmuth vertelde op een zeer persoonlijke, beeldende en indringende manier over het lot van hem en zijn familie. Ook legde hij verband met de actualiteit. Leerlingen stelden hem prima vragen. Helmuth is koninklijk onderscheiden voor zijn voorlichtingswerk aan scholieren in Nederland en Duitsland. Peter

twee monniken Twee monniken waren hartstochtelijke rokers en ze vonden in meditatie zitten erg moeilijk. Toen ze het er met elkaar over hadden en geen oplossing vonden, besloten ze raad te vragen aan hun meerderen. De volgende dag kwamen ze weer bij elkaar om de uitkomst te horen. Nummer een zei: 'Nou, ik heb het mijn meerdere gevraagd en hij was erg boos dat ik die vraag zelfs maar durfde te stellen.' Monnik nummer twee zei: 'Daar kijk ik van op. Ik heb mijn meerdere gevraagd of ik kon bidden tijdens het roken en hij zei: 'Zeker, mijn zoon.' Vervolgens vroeg hij aan nummer een: 'Wat heb jij dan gevraagd?' En hij antwoordde: 'Ik heb gevraagd of ik mocht roken tijdens het bidden.' redactielid

oproep muzikanten Het is nog geen 13 januari 2006, maar toch… Het is een traditie dat we het nieuwe jaar feestelijk inluiden met ouders en medewerkers. Behalve hapjes en drankjes zullen ook podiumactiviteiten te genieten zijn. We hebben ook nog muzikanten nodig ter opluistering. Daarom doe ik een oproep aan muzikanten om zich bij mij te melden. Doe mee en geef je op bij Peter

mentordagen ameland 2005 Het was maandagmorgen 8.45 uur. We stonden allemaal op het schoolplein, iedereen met tassen in de hand,ouders die gedag zeggen tegen hun kinderen. Om 9.00 uur was het eindelijk zover. We gingen de bus in en na een lange reis van 3 uur waren we eindelijk daar en kregen we te horen dat we 45 min vrije tijd hadden. Ondanks het prachtige weer gingen ik, Melle en Edmar naar het restaurantje bij de boot om een lekker bakje koffie te drinken. Toen ik net mijn broodje ophad kwam Marie-Josee binnen rennen en zegt kom jongens opschieten de boot gaat eerder. Wij snel snel, snel op de boot na ongeveer half uur varen waren we eindelijk op Ameland waar onze huurfietsen al klaar stonden. Iedereen op de fiets en rijden maar. Ondertussen liep iedereen grappen te maken over hoe boers Ameland wel niet is, maar uiteindelijk viel dat best wel mee Toen kwamen we aan op de Albatros (de boerderij waarin we verbleven) Toen werd ons een rondleiding gegeven en het corvee rooster werd ook opgehangen Toen hadden we vrije tijd. De meesten gingen even voetballen, lekker zonnen of even naar de supermarkt. De gettoblaster van Edmar werd te voor schijn gehaald en harde hardcore bonsde uit de speakers. Toen was het 5 uur en werden er een stel opgeroepen om te koken en om de tafel te dekken om 18.00 was het eten klaar. Je kon kiezen tussen Bami & Nasi ik koos voor bami wat nog best te eten viel ik had anders verwacht. Die avond gingen we een spel doen. De hoofdprijs een ontbijtje op bed. Iedereen enthousiast aan de slag. Je moest allemaal dingen doen die met Ameland te maken hadden: zand halen, zee water halen, Ameland cocktail maken. En jongens werden omgetoverd tot meisjes en andersom. Uiteindelijk had ons groepje gewonnen. Toen konden mensen er zelf voor kiezen of ze gingen slapen of wakker bleven. Ik ging nog met Jeen, Vincent en Koen een potje kolonisten spelen. En ja hoor de Koen wint weer eens. De rest vermaakte zichzelf ook prima rond 1 uur was iedereen wel aan het slapen. De volgende ochtend ging de wekker om 8 uur iedereen slaap dronken douchen en ontbijten. We gingen een fietstocht maken die langs alle leuke punten van Ameland ging die eindigde op het strand. Toen kreeg je vrije tijd en de meesten gingen lekker op het strand liggen (het was prachtig weer). Om 5 uur moesten we weer terug zijn. Na het eten gingen we nog een spelletjesavond doen met andere prijzen en spelletjes. Daarna kon je weer kiezen tussen slapen en opblijven. Volgende ochtend 8 uur stonden we op, kregen we een ontbijt en gingen naar Nes ( een dorpje in de buurt ) we kregen een rondleiding en daarna een ijsje s’middags gingen we een Robbentocht doen. We reden naar de boot en we gingen varen. Het was heerlijk op de boot en als je het koud had, had je beneden ook een ruimte met allemaal banken. We zouden eigenlijk gaan wadlopen, maar dat ging helaas niet door omdat de getijden niet goed waren, maar we hadden wel een heel hoop zeehonden gezien

Toen gingen we terug en gingen we een hapje eten. Toen ging iedereen zich omkleden voor disco. We gingen rond 20.30 naar de disco waar leuke muziek werd gedraaid iedereen vond het top. Je kon kiezen of je rond 22.00 naar huis wou of rond 00.30 uur. De volgende ochtend ging iedereen zijn spullen opruimen, ontbijten en daarna stapten we op de fiets. We gingen naar de boot die ons naar huis zou brengen. Ik denk dat iedereen nog wel even zou willen blijven. W kwamen aan bij de op het vaste land. We hadden nog even plas pauze en toen instappen! Weer een lange reis naar Oosterbeek, waar onze ouders stonden te wachten iedereen zei gedag en ging naar huis Koen Kanters, 3a Bordeaux

het leven andersom Eerst ga je dood, dan heb je dat alvast achter de rug. Dan breng je een aantal jaren door in het bejaardentehuis. Een beetje bingoën en kaarten. Je gaat steeds beter zien, horen, en krijgt zo langzamerhand een beetje haar. Ook je partner gaat er steeds beter uitzien. Er wordt goed voor je gezorgd tot je er op je 65e wordt uitgegooid omdat je te jong bent. Vervolgens krijg je van je baas een gouden horloge, en begin je met werken. Je begint rustig aan met veel vrije dagen en naarmate je langer werkt word je alleen maar minder gestresst. Na een jaartje of 40 te hebben gewerkt ben je jong genoeg om een beetje de beest uit te gaan hangen. Je gaat elk weekend feesten en experimenteert met alcohol en drugs. Je neemt lekkere vakanties en gaat iedere winter skiën, want je hebt 40 jaar een goede baan gehad en dus geld zat! Nu ben je klaar om je studententijd in te gaan. Maar serieus leren is niet nodig, je hoeft toch niet meer te gaan werken. Op je 12e ga je naar de basisschool. Je hebt geen enkele verantwoordelijkheid en je kunt zoveel spelen als je wilt. Dan word je baby, je wordt aan de lopende band geknuffeld en vertroeteld. Tenslotte kruip je in een jonge vrouw, en breng je je laatste 9 maanden zwevend door. En het einde is natuurlijk prachtig...

nationaal jeugddebat Voor de 10e keer in debat Tijdens het Nationaal Jeugddebat van de Nationale Jeugdraad legden jongeren onder andere de ministers Van der Hoeven, Verdonk en Hoogervorst het vuur na aan de schenen. Onderwerpen als jeugdcriminaliteit, dierproeven, racisme inspraak op school en jongeren & de EU werden die dag in de Tweede Kamer besproken. Jij en het Nationaal Jeugddebat Het Nationaal Jeugddebat is jouw kans om politici te laten weten wat jij belangrijk vindt! Ieder jaar selecteert de Nationale Jeugdraad ongeveer 100 jongeren die een dag lang met ministers, kamerleden en staatssecretarissen in debat gaan in de Tweede Kamer. Niet alleen een grote mond Dit zijn niet alleen de jongeren met de grootste mond, of de snelste praatjes, maar ook de jongeren die ontzettend goed opletten tijdens het debat, en flink meeschrijven. Ben jij tussen de 12 en 18 jaar en weet jij wel hoe het voor jongeren beter kan? Dan is het Nationaal Jeugddebat wel wat voor jou! Provinciale voorrondes Om mee te doen aan het Nationaal Jeugddebat moet je eerst deelnemen aan een Provinciaal Jeugddebat bij jouw in de buurt. Als je daaruit wordt geselecteerd ga je samen met andere jongeren aan de slag om voorstellen te maken die je tijdens het Nationaal Jeugddebat verdedigt. Jullie bedenken in groepen (fracties) een onderwerp, zoeken naar een oplossing, kiezen jullie woordvoerders en ga zo maar door. Daarvoor kom je een paar keer bij elkaar tijdens voorbereidingsdagen. Dit is natuurlijk niet alleen hard werken, maar ook super gezellig!

uitslag jeugddebat montessori Oosterbeek, 17 november 2005 De volgende 4 leerlingen hebben het debat op school gewonnen en zijn opgegeven voor het provinciaal debat op vrijdag 10 februari 2006 Koen Lensen Justine Berends Edmar Arns Frank van der Vliet.

Wieneke

debat toernooi 2005 3a tegen 3b

donderdag 17 november tijdens KWT in de aula De finalisten: 3a: Koen L, Frank, Edmar, Thomas en Justine 3b: Els, Simon, Charley en Bob De stellingen: • Werkelozen moeten iets doen voor de gemeente als ze een uitkering krijgen. • Dierproeven moeten verboden worden. • Verkrachters moeten gesteriliseerd worden. • Abortus moet verboden worden. De jury: In de jury neemt o.a. deel Sofie Bogers, vorig jaar winnaar en doorgedrongen tot de Tweede Kamer

debat toernooi 2005 Donderdag 17 november 10 : 15 uur Eindelijk is het dan zo ver, de leerlingen van 3a bereiden zich voor op het debat dat over ongeveer 3 kwartier gaat beginnen. De mensen van 3a die moeten debatteren zijn druk aan het voorbereiden terwijl de rest van de klas druk bezig is met de aula versieren door posters te maken om de wedstrijdsfeer te versterken. Ondertussen is 3b nietsvermoedend aan het gymen met Femke. En wanneer ze terug komen van hun les, stappen ze verbaasd de groot versierde aula binnen en vragen verontwaardigd waarom zij dat niet mochten. Donderdag 17 november 10 : 50uur Terwijl nu beiden groepen druk hun aantekeningen doornemen, is de rest wat aan het rondhangen in de aula en praat hier en daar wat met hun tegenstanders. Donderdag 17 november 11 : 05 uur Eindelijk is het dan zo ver, de bel gaat en dat geeft het startschot voor Wieneke om het debat te openen. Ze beginnen met de eerste stelling: Werkelozen moeten iets doen voor de gemeente als ze een uitkering krijgen. Beiden groepen zijn erg sterk, maar gelijk bij de eerste ronde wordt duidelijk dat in 3a een paar goede debaters zitten. Daarna komt de volgende stelling: Dierproeven moeten verboden worden. Door de voorstanders - partij wordt hier erg goed en heftig op gereageerd maar soms ben je toch aan het twijfelen omdat de tegenstanders - partij ook erg goede argumenten heeft. De derde stelling: Verkrachters moeten gesteriliseerd worden roept wat ophef op, maar naar een heftige discussie wordt bepaald dat ook 3b erg goede argumenten had. Maar dan de laatste stelling: abortus moet verboden worden Ook op deze laatste stelling werd goed gereageerd, maar hierna werd dan toch duidelijk dat 3a erg goed is. Nadat de laatste stelling was afgelopen besloot de voorzitster (Wieneke) dat er NOG een stelling moest komen, want doordat de groepen bij de afgelopen stellingen elke keer werden gesplitst heeft de jury niet kunnen zien hoe de groepen waren als ze WEL bij elkaar zaten, en daar was de allerlaatste stelling Openbaar vervoer moet gratis worden voor nodig.

Donderdag 17 november 11 : 45 uur Eindelijk is het dan zo ver, nadat we naar een verhaal van Sofie Bogers gehoord hadden (dat was de winnaar van vorig jaar), kregen we de uitslag van Wieneke en de jury te horen.

De exacte volgorde van de winnaars zijn: 1. Koen Lensen. 2. Justine Berends. 3. Edmar Arns. 4. Frank van de Vliet. Toen die uitslag werd genoemd was iedereen van 3a opgelucht, Ze hadden de posters toch niet voor niets gemaakt… Julia Deegens 3a Bordeaux.

sint en piet zaten te denken... ja, ja, de goede oude Sint komt er weer aan. Dus waarschijnlijk zit iedereen alweer in de rats over wat voor surprise er gemaakt moet worden en wat er in het gedicht met komen te staan. Treur niet want we hebben twee hulp-pieten aan het werk gezet. De geduchte tweeling: Sanne en Floortje Schreuder. Heb je nog tips nodig, stap naar ze toe want ze zitten vol enthousiaste ideeën voor surprises en beginzinnen voor je eigen sinterklaas gedicht. Dus twijfel niet en stap naar ze toe. Raven

rijnhal en ander decaannieuws Op vrijdag 20 januari 2006 gaan alle 3e en 4e jaars vmbo-t leerlingen en de 3e en 4e jaars havo-leerlingen samen met een aantal mentoren naar de Rijnhal om de Studiemarkt te bezoeken. Wanneer u als ouder graag uw zoon of dochter wil vergezellen, kan dat. De entreekaarten zijn besteld, als u graag in aanmerking komt voor zo’n kaart, vul dan onderstaande strook in en laat die afleveren bij één van de decanen. Graag vóór de kerstvakantie. De toegangskaarten bevatten dit jaar een aantal vragen; alleen als deze volledig ingevuld zijn, krijgt u gratis toegang. Vul daarop, ook als ouder, de naam van onze school in. Ik begreep uit een opmerking van één van medewerkers van de Rijnhal dat het eigenlijk niet de bedoeling is dat ouders die toegangskaarten krijgen maar alle meegekomen ouders kwamen er toch probleemloos in. Dus we doen het ook dit jaar weer zo. Open dagen: in november zijn de open dagen binnen MBO en HBO weer gestart. Als je in de eindexamenklas van het vmbo of de havo zit, is het de bedoeling om dit schooljaar (zie PTA-LOB) zeker één open dag naar keuze te bezoeken. Hoe kom je erachter wanneer ze zijn? • Via de krantjes die je van je mentor krijgt • Via het blauwe boekje dat de 4e jaars vmbo-t mentoren hebben ontvangen • Door de posters die boven aan de trap hangen • Door op internet te zoeken: - www.schoolweb.nl veel info mbt allerlei studies, zowel MBO als HBO - www.hbo-raad.nl overzicht HBO-opleidingen - www.vsnu.nl site van de Nederlandse universiteiten - www.roc.nl alle Nederlandse MBO-opleidingscentra - www.rijc.nl info van het Rijn IJssel in Arnhem (MBO) - www.a12.nl info van het MBO in Velp, Ede, Veenendaal - www.scholieren.tv hier kan je filmpjes zien over allerlei beroepen - www.mbowijzer.nl leuke test om zelf thuis te doen + veel info Door het bezoeken van een open dag kun je ervaren hoe de sfeer op zo’n opleiding is en of dat bij jou past. Door te kijken en te vragen kun je erachter komen of de inhoud van de studie aansluit bij wat jij ervan verwacht. Op de schoolcomputers staat de Studiewijzer van LC-Data. De bovenbouwgroepen gaan binnenkort met hun mentor deze beroepsinteresse-test maken. Marieke Doomen, decaan vmbo-t

Ik wil graag mee naar de Rijnhal op vrijdag 20 januari van 12.30 – 14.00 uur. Ik kan met de auto om 12.00 uur bij de school mijn kind en andere leerlingen meenemen: JA / NEE Naam + naam van uw zoon of dochter:

waar gingen ze naar toe? vmbo 4 schooljaar 2004-2005 4A Sanne Beekhuizen Laura Boltjes Kim Bosveld Luuk Breedveld Marjolein Hekkers Jill Janssen Cathelijn Korteweg Cézanne Lamers Marlous Lievestro Dorette Lovink Marjet Nijenhuis Rowanne van Rijn Liesbeth Stouthandel Paula Timmer Fabio Trombini Jojanneke Troost Lesley Vedder Marij de Vries Djenice de Vries Shirley van der Wal Renee Wassenberg Mirjam de Zwart 4B Annelieke Bosters Manfred van Brakel Mark Cupédo Luuk Franken Anandi Gall Mark Gerritsen Laura Groeneweg Anne Kleijn Tibor Kleinman Marina Koen Joost de Niet Anna Nijenhuis Jan-Wilco Peters Jill Plaschek Tim van Rossum Maarten Spithoven Bregje van der Voet Peter Waal Sam Welling Eveline van Wessem Iris Wetsteijn

RIJC; verpleegkundige A12; fotonica RIJC; SPW (Sociaal Pedagogische Werk) Groenhorstcollege; dierverzorging ROC Aventus; mode Montessoricollege; havo Stebo; havo RIJC; Onderwijsassistent RIJC, kunst & cultuur A12; SPW. Onderwijsassistent RIJC; doktersassistent RIJC; SPW RIJC; TSBO. Oriëntatiejaar A12; verpleging ROC Aventus; Mode 4e jaar verlenging hier op school Groenhorstcollege; dierverzorging RIJC; toerisme Visagiste; werken en leren RIJC; hotelmanagement RIJC; SPW RIJC; kappersopleiding RIJC kunst & cultuur (Rijn IJssel College) RIJC; facilitair management RIJC; manager-ondernemer A12 ROC; SPW RIJC, kunst & cultuur RIJC; SPW RIJC; Wellness RIJC;hospitality, toerisme RIJC; ICT-beheerder Grafisch lyceum; multi-media Bouwkunde RIJC RIJC; uiterlijke verzorging ICT – A12 Toerisme SPW3-versneld; RIJC RIJC; vakschool horeca A12 ROC; Fotonica RIJC; Horeca-management Motorvoertuigen RIJC; SPW RIJC; facilitair management

waar gingen ze naar toe? havo 5 schooljaar 2004-2005 Niek Arts Doortje Blaisse Petra Boele Anne-Marleen Brandsma Mattis Dielessen Nadia Fleming Karen Gonggrijp Janneke Haagsma Heleen van Hassel Davida de Hond Anne-Floor Kruitwagen Marjolijn Langes Franka Otten Karlijn Ratering Marijtje Rutgers Jens Steenhuis Nike Waegemaekers Cathelijn Wagener Anje Wiersma Merel de Zeeuw Mirjam de Zeeuw

Australia voor 1 jaar 1 jaar werken HKU Music Management HAN Nijmegen Pedagogiek Hogeschool Utrecht Algemene Communicatie HKA Kunstopleiding HAN Nijmegen Creatieve Therapie CIOS Arnhem dans HAN Arnhem Pedagogiek VU Amsterdam Museologie Food and Business HAN Nijmegen Nederlands Vooropleiding Grafische Vormgeving Februari – juni 2006 naar Australië HAN Nijmegen Facility Management Barcelona 3 maanden HAN Arnhem IBMS HAN Pedagogiek HAN Nijmegen Pedagogiek Argentinië 1 jaar Media Management Rotterdam Malta taalreis Engels

Marie-Jose Polman, decaan h/v

toupet... D'r was een bus met bejaarden en die maken een tochtje. Komt er op een gegeven moment een oud vrouwtje naar voren schuifelen in die bus en die zegt tegen die chauffeur: "Chauffeur, d'r zit een ouwe man met een bril op achter in de bus en die zat net met zijn hand onder mijn rok." "Oma", zegt die buschauffeur, die helemaal geen zin heeft om zijn bus aan de kant te zetten, "waarom komt u niet in die stoel hier vooraan zitten. Dan zal ik er wel voor zorgen dat hij u niet meer lastig valt." Nou, zo gezegd, zo gedaan. Een paar minuten later komt er weer een oud vrouwtje naar voren strompelen en die zegt: "Chauffeur, d'r zit een ouwe man met een bril op achterin en die zat net met zijn hand onder mijn rok." Nou, dat wordt die chauffeur toch wel te gek, hij stopt de bus, loopt naar achteren en inderdaad, d'r zit een oude kerel met hele dikke brillenglazen achterin de bus. Die zit op de grond en die voelt met zijn handen om zich heen. Zegt die chauffeur tegen hem: "Meneer, vertelt u mij 's wat u aan het doen bent?" "Chauffeur", antwoordt die ouwe, "ik ben mijn toupet kwijt. Ik had hem net twee keer te pakken, maar iedere keer glipt-ie weer door mijn vingers." redactielid

‘pimp’ het contactblad Als je lang met iets bezig bent is het wel eens goed om af te vragen: ben je op de goede weg of kun je het beter op een andere manier aanpakken? Zo is het ook met dit Contactblad. Uit interesse en in overleg met Peter heb ik een enquête opgesteld om na te gaan wat de lezer eigenlijk vindt van het Contactblad. Deze enquête heb ik gehouden onder de doelgroep. En deze doelgroep bestaat uit: een paar ouders, leerlingen uit alle jaren en de docenten (totaal 75 personen). In de enquête kwamen een paar punten naar voren. Als eerste heb ik gevraagd hoe tevreden men is: 4% is zeer tevreden met het Contactblad, 32% is tevreden, 44% liet blijken niet tevreden te zijn, maar ook niet ontevreden, en 20% is ontevreden. Vervolgens heb ik gevraagd wat de lezer zou willen schrappen uit het Contactblad. Met stip op nummer 1 staat de ‘post van oud-leerlingen’ met 41%. Het lijstje zag er verder als volgt uit: - Er hoeft niets geschrapt te worden (27%) - Gedichten (20%) - Tekeningen en strips (12%) - Voorstellen van nieuwe docenten (7%) - Puzzel (5%) - Mededelingen (1%) - Jarigen (1%) Als laatste heb ik de vraag gesteld wat de ondervraagden er nog wel extra in zouden willen hebben. Uit deze vraag is duidelijk geworden dat het ontbreekt aan humor in het Contactblad (dit geeft 56% aan). Daarnaast is 21% van de ondervraagden geïnteresseerd in de docenten, want zij geeft aan interviews met leraren er in te willen hebben. 37% van de ondervraagden ziet wel wat in een horoscoop en 21% kijkt uit naar een (spannend) vervolgverhaal. 21% zit te wachten op een quiz en 15% wil zijn hoofd breken over raadsels. 9% heeft behoefte aan een vraagbaak (Lieve Mona/ Maria/ Peter/ Jules). Na de vragen was er ook ruimte voor extra op- en aanmerkingen. Hier is veel gebruik van gemaakt. Op deze plek gaf 31% aan dat het Contactblad wel wat creatiever en overzichtelijker mag worden. Een paar ondervraagden (10%) gaf de tip om iets met de lay-out te doen. En 7% ziet toch echt wel iets in een nieuwe naam. Al met al een verrassende uitslag. Natuurlijk is deze enquête maar onder 75 personen gehouden, maar het is toch wel belangrijk om naar de lezer te luisteren. Voor de makers van het Contactblad misschien een signaal om het wat op te ‘pimpen’. Maar als ik namens de makers van het Contactblad mag spreken raad ik de lezers aan om ook mee te werken: kom maar met humor en spannende vervolgverhalen! Lotte Pera

chatman Op donderdag 24 november, een zeer boeiend gesprek met Chatman, zeer beroemd van de TV reclame van Hi, Het contactblad zegt: hallo ben je er??? Chatman zegt: Ja, een beetje wel Het contactblad zegt: en een beetje niet Het contactblad zegt: hoe is het? Chatman zegt: Ja, alles flex met Chatman Het contactblad zegt: mooi zo! Alles goed met je snor? Chatman zegt: Yep, ik heb een snor! Het contactblad zegt: goh Chatman zegt: Chatman? Het contactblad zegt: heb je toevallig nog wat beleefd de laatste tijd? Chatman zegt: Nee, ik heb geen toevallig nog wat beleefd de laatste tijd? Het contactblad zegt: haha Chatman zegt: D Het contactblad zegt: tss Het contactblad zegt: maar wie is Penny eigenlijk? Chatman zegt: Penny en ik, ja, da's een mooi plaatje. Het contactblad zegt: vertel... Chatman zegt: Penny de Jager, die van Toppop! Het contactblad zegt: Wie? Chatman zegt: Jij was zeker OOK fan van Bassie en Adriaan? Het contactblad zegt: nou, uhm ja zeker jij ook? Chatman zegt: Ontkennen heeft geen zin, ik ben me er heel goed van bewust dat IEDEREEN fan was van die clown en die acrobaat. Het contactblad zegt: zozo Chatman zegt: Maar weet je wat ik altijd over Bassie zeg?

Het contactblad zegt: vertel... Chatman zegt: Dat als hij zegt 'altijd blijven lachen', jij moet kijken of je je portemonnee nog hebt. Het contactblad zegt: oja haha Chatman zegt: ik lach me een kriek. Het contactblad zegt: een kriek? Chatman zegt: Ik wil daar niemand mee verdacht maken, het is meer in a manner of speech, zogezegd, maar ik vertrouw 'm niet. Het contactblad zegt: zeg, nog nieuwe pakken gekocht de laatste tijd? Chatman zegt: Nee, wil ik niet Het contactblad zegt: hoezo niet? Chatman zegt: Nee, ooit een akkefietje met 'm gehad, wil ik het verder niet over hebben. Het contactblad zegt: hmm Chatman zegt: En die broer van 'm, die acrobaat met z' n ruches, dat is natuurlijk één pot nat. Het contactblad zegt: ahum Chatman zegt: En over die robot van ze wil ik het helemáál niet hebben. Het contactblad zegt: robot? Chatman zegt: Een opgevoerde kookwekker is het, meer niet. Het contactblad zegt: ik ga weer afscheid van je nemen Chatman zegt: Toe maar Het contactblad zegt: nou tot ziens Chatman zegt: ik wàs ondertussen een verhaaltje aan het vertellen ... Maar ik neem jou niks kwalijk hoor, dat hebben ze gewoon heel handig geflikt, dat moet je ze nageven. Het contactblad zegt: O vertel... Chatman zegt: Nou, dat ze heel Nederland zo'n beetje over hebben genomen. Overal een zetel in de raad van commissarissen, overal een vinger in de pap... Het contactblad zegt: ja...ga verder Chatman zegt: Maar zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb als je straks een gast met een ruitjesjas en een rooie neus als minister-president hebt. Het contactblad zegt: je hebt het nog steeds over die Bassie he?

Chatman zegt: NEE! Ik praat NIET over die clown. En hou je mond over die acrobaat. Het contactblad zegt: zo Chatman zegt: Ik denk dat ik maar vast een tegenpartij op ga richten. Spreek je later. Het contactblad zegt: tot ziens en hartelijk bedankt redactielid

gerda gaat verhuizen Misschien heb je het al gehoord want ik laat het iedereen weten. Voor de een, een droom voor de ander, een nachtmerrie. Binnenkort woon ik samen met mijn gezin op een oude boerderij. Nee geen koeien of varkens erbij het is een woonboerderij aan de rijndijk met uitzicht over de Pley. Het oudste gedeelte is het achterhuis, zeg maar de deel, en die stamt uit 1925. Het voorhuis is in de oorlog gebombardeerd en na 1945 weer opgebouwd. Iedere keer als ik over het erf loop dan lijkt het een droom. Vrijheid, ruimte, en een grote kapschuur, binnenkort helemaal van ons. Binnen is het even slikken, vies (hondje was niet zindelijk), veel gekke kleuren door elkaar, elektrische bedrading oud en onveilig, een cv die het waarschijnlijk laat afweten van de winter. Gelukkig is er in de woonkeuken en woonkamer een rookkanaal. Ook hebben we al twee houtkachels en een houthakker als vriend (werkt op de bosbouwschool). Dus koud zullen we het niet hebben. De laatste twee weekenden van november gaan we met vrienden schilderen en verhuizen. Begin december wonen we er definitief. Doordat het een drukke tijd gaat worden ga ik ook nog met ouderschapsverlof na de 3e deeltaak. Dan kan ik overdag als de kinderen op school zijn klussen en daarna gezellige dingen met hun doen. Groetjes Gerda.

ik voel niks Ik voel niks, ik denk niks, geen emotie meer. Ik voel me machteloos, gefrustreerd, keer op keer. De agressie om haar, het verdriet om hem, het houden van jou, het is allemaal niet meer zo als het moeten zou. Het is grijs hier, grijs in de leegte, grijs in alles, grijs in het geluk wat vroeger zo makkelijk voortbewoog. ss

geef me Geef me tekens van hopen, dan kan ik verder zoeken, doorlopen. Ik word gek van het zoek naar jou, alles om me heen is niks meer, alleen nog maar een kille kou. Mijn gedachten' zijn niet meer zoals ze waren ze zijn nu donker en koud zo`n gedachte dat niemand meer van je houdt. Alsjeblieft maak me van deze gedachte vrij, maar de eniste die dat nog kan ben jij...... ss

waar ben je gebleven? Waar ben je gebleven? Ik mis je en ben elke dag naar je aan het streven. Ik hou van jou mijn lieve schat heb ik nooit kunnen zeggen, de liefde voor jou viel toen ook zo moeilijk uit te leggen. Leven is maar een woord da in het woordenboek hoort, maar waar het allemaal om draait is liefde, liefde, de zon en de zee, liefde met jou maak ik alleen nog maar in mijn dromen mee. Ik droomde om met jou door weilanden en bossen te rennen, heerlijk leek me dat maar toen viel ik in een zwart gat. Jij ging weg en ik zag jou niet meer terug, ik weet niet waar je bent, en of iemand jou nog in principe nog wel kent. Misschien heb je een andere vriendin gevonden, of ben je verhuist,of misschien haat je me nu wel, nou dan heb je me er mooi ingeluisd. Ik word verlegen als ik aan jou denk jou leren kennen was in ieder geval een mooi geschenk. ss

little angel I have seen an angel she was lying on the floor she was crowling to a little hole hiding in the door she looked and sees a little man crying on that same floor she wispered him and asked what is all that for the little man told her a secret that she can't tell about but the little angel walks away and screamed it oh so load now the little angel don't talk anymore she only sits in the front of that little door

een vlammetje Een vlammetje Heel stil en schuw Wacht tot het dooft Wacht tot het weer mag stoppen Tot het stopt met branden Tot het is vergaan Alsof het vlammetje Nooit heeft bestaan.

niemand Niemand begrijpt me Wat ik ook zeg Probeer ik het uit te leggen Lopen ze weg Het wordt me te veel ik kan het niet aan kom op jongens jullie zien me toch staan jullie weten wel dat ik niks kan zeggen dat ik alles eerst moet overleggen

ik moet het ergens kwijt en ik weet dat ik jullie kan vertrouwen maar dan zal ik dat toch eerst op moeten bouwen het spijt me zo erg het spijt me zo veel maar als jullie wat vragen heb ik een dichtgesnoerde keel ik wil het wel kwijt ik wil het zo graag maar moet het gebeuren komt er een knoop in m'n maag vergeef me a.u.b. dat ik het voor me houd want jullie gedachtes laten me absoluut niet koud sorry julia

jij en haar, ik en jij jij en haar ik en jij je houdt van mij, dat is wat je zei. Helaas was er een maar, je hield nog van haar. Dat deed pijn, absoluut niet fijn. Ik zei dat ik het begreep, wat later helemaal niet bleek. Als je maar een ding weet... dat ik je echt nooit vergeet... anoniem.

ik vind je leuk Ik vind je leuk, Stiekem heel erg leuk. Ik vind je leuk zoals het is. Het is stiekem, maar je weet het toch. Ik kan er niet aan toegeven. Er blijft een gevoel van binnen En misschien is het goed. Misschien is het slecht. Maar ik denk dat het gevoel het van je gaat winnen. Voorlopig...

verdwaald verdwaald in deze wereld verdwaald in je eigen gedachten je weet niet meer wat je moet kan geen keuzes maken alleen maar door dat ene ding dat je verward heeft het is al wel lang geleden maar zoiets slijt niet het klemt zich aan je vast en laat nooit los je bent te erg gekwetst geen excuses die helpen het enige dat helpt is juist dat wat je niet wilt zoek iemand die wil helpen je er door wilt slepen het is moeilijker dan je denkt maar wel het beste voor jou zorg dat je je weg weer weet

het perfecte meisje het perfecte meisje met haar mooie glimlach haar slanke lichaam haar blauwe ogen en blonde haar is altijd vrolijk en lacht de hele tijd ze lijkt gelukkig maar heeft iemand er ooit aan gedacht dat het misschien allemaal nep is? Misschien heeft ze wel veel pijn en is die lach om het te verbergen Ze zoekt naar iemand die haar wil helpen haar wil begrijpen en haar wil zien zoals ze is want ze speelt met iedereen en laat nooit zichzelf zien misschien is het al te laat maar je kunt het altijd proberen om het perfecte meisje van haar ondergang te redden S.

koffie in de balie door de ruit schuift groot en zacht de tram pardoes de Balie binnen ik zie maar niemand let er op en vlak voor mij ik hoor hier zelfs het gerinkel wel een ander raam weer uit vervolgt zijn weg over het kleine Gartman plantsoen want hij moet ook het Rijks nog doen jos

theateravenue onder de oude trouwe de bomen in de schaduw van de statige villa de gloeiende de golvende lichtjes de kleurige tenten de mensen ze komen een wereld van dromen dans en muziek is de laan de avenue is het park schilderij van Manet

jos

zoals het is vandaag het waait weer heel gewoon vandaag bewolkte hemel rottend blad een schrale zon het is november weer van somberheid straks gaan we ook de deur nog uit en in het park de lanen door een heuvel op en ook een af de zon schriel in de bomen frisse wind in het gezicht nu zijn we thuis en horen felle trompetten gaan gesteund door traag trekkende violen wat somber zware treurmuziek november, ach wie kent het niet je moet de dagen dragen na elk heden komt hij weer de nacht en nieuwe morgen de winter is van zorgen jos

het nu Ik leef in het nu. Het nu van een dier, en ik denk niet steeds aan wat ik gedaan heb of wat er gaat komen. Ik denk zelfs niet aan waaraan ik denk. Ik ben nu eenmaal in het nu. Ik neem het leven zoals het komt en doe wat moet. Dat moet je ook eens doen, dan val je veel sneller in slaap...

Raven

gedichten van jos Ik ben Jos, een regelmatige leverancier aan Peter van gedichten voor het Contactblad. Zo af en toe maakt Peter er melding van, maar ik doe het nu ook zelf nog maar een keertje: ik ben oud-leraar van de Ivo (zo heette de school vroeger; in mijn actieve tijd). Ik ben al weer vijf jaar gepensioneerd, maar ik heb met de school in geringe mate en met enkelen op school in wat grotere mate nog steeds contact. Een ‘fanatiek’ lijntje loopt via Peter. Hij vraagt nog vrijwel elke keer als ik hem privé poëzie toestuur of ik hij dat mag gebruiken voor jullie contactblad. Ik heb daar, moet ik u eerlijk bekennen, steeds meer moeite mee. ‘Wie is nu weer die Jos, wat is dat voor een figuur?’ hoor ik lezers, die mij niet kennen en die ik natuurlijk ook niet ken, zeggen. Daarom wil ik stoppen met mijn bijdragen. En diegenen dan, die mogelijkerwijze wel heel erg ….enz. , ik kan het me nauwelijks voorstellen. Voor diegenen stel ik het volgende voor. Ik blijf u mijn gedichten toesturen. Op uw privé-e-mail-adres. Dan moet u wel aangeven dat u daar prijs op stelt door mij te mailen. Ik plaats u dan graag in mijn adressenboekje. Geen moeite en dan weet ik ook dat mijn bijdrage verwacht wordt (en hopelijk gewaardeerd). Nu baal ik steeds meer van die anonimiteit, om maar niet te spreken van de gedachten aan alle bijdragen die in natte plassen op het schoolplein verzeild raken (oei, Peter’s zere been!). Dus, u wilt mijn poëzie blijven lezen? U mailt mij:

[email protected]

zet a.u.b. in de onderwerpbalk ‘gedichten van jos’ en ik stuur u van tijd tot tijd mijn creatieve taalbrouwsels. Jos Pauw P.S. Er staan nu nog wel (laatste) bijdragen in het blad.

dank jos Zeer bedankt Jos voor vijf jaar gedichten en gedachten van jou die ik zo ruimhartig mocht publiceren. Ik maak natuurlijk nog even van de gelegenheid gebruik om je laatste bijdragen en ook je prachtige kerstverhaal “Meneer Peters” voluit te publiceren. Ik zal je missen. En de lezer ook, ben ik zo eigenwijs op te merken. Dus lezers: geef je op voor Jos’ gedichten maildienst! Peter

mijnheer peters Mijnheer Peters schrok hevig. Terwijl hij niets bijzonders had verwacht, stond er een totaal nieuwe en vreemde zuster naast hem om koffie te brengen. Niet alleen dat ze nieuw was, maar ook dat ze zeer donker was verraste hem en een beetje beschaamd moest hij toegeven dat hij er in eerste instantie zelfs van schrok. Heel zacht en onopvallend reikte ze hem de koffie. Met een vreemd accent en maar met moeite te verstaan, zei ze: ‘ alstublieft, mijnheer.’ Mijnheer Peters was te verbouwereerd om te antwoorden. In gedachten verzonken over deze nieuwe vreemde ervaring liet hij de koffie langzaam koud worden. ‘s Middags op zijn kamer kwam Mijnheer Peters langzaam uit zijn middagslaapje. Er werd zacht op de deur geklopt. ‘Ja, kom binnen.’ Daar was ze weer; de nieuwe. En weer schrok hij een beetje van de zo onverwachte verschijning in hun verzorgingshuis. Met een alleraardigste glimlach kwam ze binnen en bracht de pillen die Mijnheer Peters altijd een uur voor het avondeten moest innemen ‘Wie ben jij, kom je hier voor vast werken?’ ‘Ik heet Maria,’ zei ze en ‘ik kom hier op proef.’ ‘Waar komt u vandaan?’ vroeg mijnheer Peters. ‘Ik kom uit Sierra Leone. Dat ligt in Afrika.’ 'Ja.’ zei mijnheer Peters lachend, ‘dat kan ik wel zien hoor.’ Maria lachte allerliefst haar prachtige witte tanden bloot. ‘Nou, hopelijk lukt het je hier een vaste baan te krijgen.’ ‘Dankuwel, mijnheer.’ zei ze en vertrok. Mijnheer Peters bedacht dat ze toch wel heel aardig was erg jong nog en voor haar leeftijd wel behoorlijk gezet, dik eigenlijk. ‘ Avonds was het erg druk in het roddelhoekje. Zo noemde mijnheer Peters stiekem het hoekje, waar altijd vier of vijf vrouwen zaten die altijd het hoogste woord hadden. Zij maakten van hun meningen weinig geheim. Lieten vaak heel luid en dwingend horen hoe ze over bepaalde personen en voorvallen dachten. Vooral mevrouw Hagenaars viel op als woordvoerster en meningbepaler. Mijnheer Peters ergerde zich vrijwel altijd aan haar scherpe, negatieve oordeel over iedereen en alles. Nu was ze weer middelpunt van heftig gepraat. Mijnheer Peters kon niet horen waar het over ging, maar hij zag wel dat de vrouwen in de kring soms schichtig richting keuken keken. Weer stonden hun gezichten strak en bozig.

De volgende middag hadden de meeste bewoners zich weer in de aula verzameld. De directeur zou zoals hij dat elke vier weken deed, het nieuwe weekprogramma met de bewoners doorspreken. Deze keer zou hij alle aktiviteiten rond kerst bekendmaken. Voor hij begon brachten enkele verzorgster aan de bewoners koffie of thee. Er heerste de vertrouwde rommelige stemming vooraf. Ineens was er hevige beroering. Weer in het beruchte hoekje. Mijnheer Peters zag mevrouw Hagenaars hevig gesticulerend voor haar tafel staan. Ze had koffievlekken op haar jurk. En zelf grote rode vlekken van opwinding in haar gezicht en haar nek. Maria, de nieuwe, stond er klein en verbouwereerd bij en stamelde duizend verontschuldigingen. Zuster Brouwers kwam al met een natte doek om de schade waar mogelijk te herstellen. Mevrouw Hagenaars draaide helemaal door en heel de zaal hoorde hoe ze Maria hysterisch toeschreeuwde: ‘Ga naar je eigen land, mens!’ Huilend vluchtte Maria de zaal uit, een verschrikt gezelschap achterlatend. De directeur nam het woord. Maar voor hij veel kon vertellen stond mevrouw Dikker, de vaste buurvrouw van mevrouw Hagenaars op en onderbrak op een bitse toon het betoog van de directeur. ‘Kunt u ons eens inlichten over het nieuwe personeel?’ ‘Hoe bedoelt u, mevrouw Bikker?’vroeg de directeur. ‘Nou, wij vragen ons af of iedereen hier zomaar kan komen werken’ zei mevrouw Bikker, ‘ we zien hier tegenwoordig de vreemdste mensen. We wonen hier toch wel in Nederland?’ Iedereen zag dat mevrouw Hagenaars hevig mee zat te knikken, alsof het haar woorden waren. Er ontstond geroezemoes in de zaal. Mijnheer Peters kon zijn ergernis niet langer onderdrukken. Met een bruusk gebaar schoof hij zijn stoel achteruit en verliet dwars door alle bewoners lopend de zaal. En het huis. Met een kwaaie kop liep hij door het dorp. Wat kunnen mensen elkaar toch aandoen liep hij te denken. Even weg wilde hij zijn van die benepen wereld van mensen die zo kortzichtig alleen maar denken aan zichzelf. Geen aandacht hebben voor wat er in de wereld aan de hand is. Ze kennen niet meer dan hun eigen beperkte kringetje, hun plekjes in het huis. En het meest ergerlijk is dat ze daarbij iedereen die niet zo denkt als zij, verketteren, beroddelen en er vals over spreken. Zo mompelend in zichzelf kwam hij bij het huis van zijn dochter Ria. Zij woonde ook in het dorp. Normaal was het voor hem een prettig adres waar hij regelmatig een kopje koffie dronk en even bijkwam van de opgedrongen drukte in het huis. Maar... nu was ze er niet. Op wintersport met haar gezinnetje. En mijnheer Peeters, haar vader, had ze de sleutel van hun huisje gegeven, opdat hij in deze veertien wintersportdagen voor hun planten zou zorgen.

‘En kijk maar een beetje rond pa, het is altijd fijn als er iemand in de buurt is’ In het huis was een hevige woordenwisseling ontstaan tussen de direkteur en de furieuze vrouwen uit die hoek. Indringende verzoeken van de direkteur, dat de wereld groter was dan hun dorp en dan sommige bewoners konden bedenken, konden de gemoederen nauwelijks bedaren. Men bleef hameren op het kortzichtige idee van ‘dit is Nederland en hier wonen wij, enzovoort..’ Zelfs de opmerking van mijnheer Batltussen die bekende dat hij door een ondoordachte beweging Maria had aangestoten, waardoor het niet haar, maar eigenlijk zijn schuld geweest was, dat mevrouw Hagenaars jurk bevlekt was, kon de vinnige, opgewonden vrouwen niet tot rede brengen. En Maria? Zeer tegen de zin van de directeur en heel wat personeelsleden was ze na deze hopeloze discussie huilend en heel klein en vernederd vertrokken. Niemand had haar kunnen overhalen te blijven. Het liep tegen Kerst. Er was geen sneeuw, geen witte wereld; enkel een natte, koude, gure en tochtige wind. Het was heel onaangenaam op straat. Mijnheer Peters kwam van het huis van zijn dochter. Hij had alles een beetje opgeruimd en er zomaar wat gezeten. Somber en donker van gedachten. Al dagen voelde hij zich terneergeslagen en doelloos. Zonder vrolijkheid en donker als de laatste dagen van het jaar. Hij slofte op weg terug naar het verzorgingshuis in de beginnende duisternis. Zo kwam hij langs een bushokje. Hé, wat hoorde hij nu? Snikken, zuchten? Hij stapte nieuwsgierig geworden, het donkere bushokje in, keek en schrok. Diep ineengedoken in een het hoekje zat een vrouw. Ze kreunde zacht en rilde over haar hele lijf. Toen Mijnheer Peters zich over haar boog keek ze verschrikt als een dier in het nauw op. Grote schrik en verbazing nu bij mijnheer Peters. Het was Maria. ‘Maar, Maria toch’ Haar anders zo prachtige zwarte huid was grauw als as. Ze kreunde van pijn en rilde van de kou. ‘Och meisje, wat doe je hier nou?’ stamelde mijnheer Peters. ‘Ik moet straks met de bus,’ of zoiets mompelde het meisje aarzelend. ‘Ik heb zo’n pijn in mijn buik.’ Een klein hoopje ellende zoals ze daar zat. Toen werd Mijnheer Peters helder. Al zijn somberheid en besluiteloosheid van de laatste weken verdween. “Nee, nee,’ sprak hij ineens vastberaden. ‘kom jij maar eens mee. Ik heb een lekker warm huisje voor je.’

En zo gebeurde het op kerstavond, dat in het heerlijk warme huisje van mijnheer Peters dochter, in het bijzijn van een dodelijk nerveuze mijnheer Peters, Maria’s vliezen braken. Mijnheer Peters was als een jonge opgewonden vader zenuwachtig als geen ander. Hij zorgde voor een arts en om half twaalf lag een heerlijk donker en rimpelig mannetje in de armen van zijn stralend gelukkige moeder. Moe, maar trots en mooi als een Afrikaanse prinses. Op de eerste kerstdag was er een middagviering in het huis. In het midden van alle bewoners zat Maria met haar lieve gitzwarte zoon. Ze straalde van geluk. Iedereen in het huis was opgewonden en blij. Mijnheer Peters was niet van Maria’s zijde weg te slaan. Als de echte Jozef van Arimathea. Mevrouw Dikker stond erbij, als de os en ezel tegelijk. En mevrouw Hagenaars? Die bracht, en dat had ze haar hele leven in het verzorgingshuis nog nooit gedaan; zij bracht koffie en warme chocolademelk rond. ‘Dat kan Maria nou toch niet doen,’ zei ze tegen iedereen weer. En steeds bleef ze in de buurt van die mooie zwarte moeder en haar donkere kind. Dan boog ze zich over Maria: ,Wil je nu hier echt komen werken? En als je dienst hebt, dan zorgen mevrouw Dikker en ik wel voor je mooie prinsje.’ Nog nooit hadden de kerstgezangen zo mooi geklonken als deze middag. Alle bewoners met het Christuskind in hun midden! jos

een mooi verhaal Lees het verhaal en maak je keus! Op een diner om fondsen te werven voor een school ten behoeve van gehandicapte kinderen hield één van de ouders een toespraak die door de aanwezigen niet meer vergeten zou worden. Na een woord van dank en waardering aan de school en haar directie stelde hij een vraag: "Wanneer de natuur geen externe bemoeienis kent, functioneert alles in de natuur volmaakt. Toch kan mijn zoon niet leren zoals andere kinderen. Hij begrijpt minder dan andere kinderen. Waar is de natuurlijke volmaaktheid als het om mijn zoon gaat?" De zaal viel helemaal stil bij deze vraag, en de vader vervolgde zijn toespraak. "Ik denk dat als een kind als onze Shay op de wereld komt, er zich dan een kans voordoet om onze ware menselijke aard te tonen, namelijk op de manier waarop wij met zo'n kind omgaan." Daarna kwam hij met het volgende verhaal. Shay en zijn vader liepen langs een park waar enkele jongens die Shay kende baseball speelden. Shay vroeg zijn vader: "Denk je dat ik mee mag doen?" Zijn vader wist dat de meeste jongens liever niet iemand als Shay in hun team hadden, maar aan de andere kant zag hij ook in dat als zijn zoon mee mocht doen, hij een hoognodig gevoel van 'er bij horen' zou krijgen. Dus liep hij op één van de jongens af en vroeg of Shay mee mocht spelen. De jongen keek om zich heen voor steun, maar omdat niemand reageerde, nam hij zelf een besluit en antwoordde: "We staan zes punten achter en we spelen al in de achtste inning. Als het aan mij ligt kan Shay meedoen, en we kijken wel of we hem aan slag kunnen krijgen in de negende inning." Aan het eind van de achtste inning scoorde het team waar Shay in meedeed een paar punten, maar ze lagen nog steeds drie punten achter. Op het hoogtepunt van de negende inning kreeg Shay een handschoen en een plaats als verrevelder. Ondanks dat er geen bal zijn kant op kwam, was hij duidelijk heel opgewonden dat hij zomaar stond opgesteld. Hij had een grijns van oor tot oor als zijn vader vanaf de zijlijn naar hem zwaaide. Tegen het einde van de negende inning scoorde het team waarin Shay speelde weer. Met twee punten te gaan en alle honken bezet was de potentiële winnende slag aan de beurt, en het was Shay's beurt. Zouden ze op zo'n cruciaal moment in de wedstrijd Shay laten spelen en de kans lopen om te verliezen? Verrassend genoeg kreeg Shay het slaghout. Iedereen wist dat een rake slag gewoon onmogelijk was, omdat Shay niet eens wist hoe hij de knuppel moest vasthouden. Laat staan dat hij er een bal mee kon raken. Maar Shay ging op de thuisplaat staan, en de werper deed een paar passen naar voren om de bal zachtjes te gooien zodat er een kans bestond dat Shay hem zou raken. De eerste worp kwam op hem af, Shay sloeg er maar een slag naar en miste. Daarop kwam de werper nog een paar passen naar voren om de bal heel zacht te werpen.

De bal kwam en Shay raakte de bal die pardoes over de grond recht op de werper af rolde. De werper pakte de slappe bal op en had alle tijd om de bal naar het eerste honk te gooien. Shay zou dan uit zijn en het hele spel zou dan over zijn. In plaats daarvan pakte de werper de bal op, draaide zich om en wierp de bal met een hoge boog naar rechts, helemaal buiten het bereik van de eerste honkman. Ineens begon iedereen te roepen: "Shay, ren naar het eerste! Ren naar het eerste honk." Shay had nog nooit in zijn leventje het eerste honk bereikt. Hij hobbelde verschrikt langs de baseline met wijd opengesperde ogen, en iedereen riep: "Naar het tweede, ren naar het tweede honk." Tegen de tijd dat Shay over het eerste honk hinkelde, had de speler op het rechterveld de bal. Hij had de bal naar het tweede honk kunnen gooien, en dan was Shay uit. Maar hij begreep de bedoelingen van de werper en gooide opzettelijk hoog over het derde honk. Shay rende zo goed als hij kon naar het tweede honk, terwijl de renners voor hem als gekken de honken passeerden op weg naar het thuishonk. Shay bereikte hijgend het tweede honk, en de korte stop van de tegenpartij holde op hem af om hem de goede richting op te helpen naar het volgende honk terwijl hij riep: "Ren naar het derde!" Tegen de tijd dat hij het derde honk bereikte, schreeuwden de jongens van beide teams: "Shay, naar de thuisplaat, ren naar de thuisplaat." Shay strompelde naar de thuisplaat en raakte het honk. Iedereen was door het dolle heen en juichte hem toe alsof hij een homerun had geslagen, en de wedstrijd voor zijn team had gewonnen. "Op die dag," zei de vader zacht, terwijl de tranen langs zijn wangen drupten, "op die dag brachten de jongens van beide teams een stukje onvoorwaardelijke liefde en menselijkheid in het spel..." Om even bij stil te staan. We zenden elkaar duizenden grappen en idioterie per e-mail, maar als het aankomt op het sturen van berichten over levenskwesties bedenken we ons eerst twee keer. Het gore, vulgaire en vaak zeer obscene vliegt vrijelijk over het net, maar publieke discussies over fatsoen worden vaak op onze scholen en werkplekken onderdrukt. Als je al overweegt om dit bericht door te zenden, is het goed denkbaar dat je nu al adressen op je mailinglijst selecteert die niet het juiste adres zijn om dit soort boodschap te ontvangen. Kort en goed: degene die jullie dit stuurde is er van overtuigd dat wij allemaal het verschil uit maken. We hebben allemaal dagelijks honderden gelegenheden om de volmaakte orde van de natuur te helpen. Er zijn ontelbaar triviale interacties tussen mensen die ons de keus laten: geven we elkaar een vonkje Licht & Liefde door, of laten we de gelegenheid liggen, waardoor de wereld weer iets kouder wordt? Oké, jullie hebben nu dus 2 keuzes: Delete of Forward Ik koos het laatste! Josine en Martijn Sijbrandi

vreemdgaan... Er komt een man bij de hemelpoort en zegt God: "Je mag er alleen in als je een goed verhaal hebt. "Nou", zegt die man, "ik vermoedde al een poos dat mijn vrouw vreemd ging en dus besloot ik vandaag wat vroeger naar huis te gaan. En ja hoor daar ligt ze half naakt op bed. Nou ik dus meteen flippen en om me heen kijken. Ja, hoor daar hangt ie aan mijn balkon. Ik ren naar de keuken en pak een pan. Ren naar het balkon en begin die vent overal te meppen waar ik ‘m raken kan. Die vent pleurt naar beneden. In de bosjes. Shit denk ik, niet dood. Dus ik terug naar de keuken en pak de koelkast. Gooi “m bovenop die vent. Nou die vent dood. Maar ik was zo gestresst dat ik een hartaanval kreeg. Ik ging dood dus." "Nou", zegt God, "arme man kom maar binnen." Nog geen 5 minuten later komt er nog een vent bij de hemelpoort aan. En God zegt weer: "Je mag er alleen in als je een goed verhaal hebt. Zegt die man: "Ik was aan het gymnastieken op mijn balkon, val ik ineens naar beneden. Gelukkig kan ik me nog net aan het balkon onder mij vast pakken. Komt er in een keer een gestoorde vent aanrennen met een steelpan en die begint me overal te slaan. Ik val dus naar beneden, in de bosjes gelukkig. Ik lag half verlamd in de bosjes. Zie ik die vent weer aankomen, maar deze keer met een koelkast. Gooit die vent “m bovenop me. Ik ben dus hartstikke dood." "Ah", zegt god, "arme man kom maar binnen." Twee minuten later komt er nog een vent aan. En god zegt weer: "Je mag er alleen in als je een goed verhaal hebt." "Nou", zegt die vent, "ik ging vreemd met de vrouw van mijn broer. Maar plotseling komt ie een keer veel eerder thuis dan verwacht. Het enige dat ik nog weet is dat ik in de koelkast ging zitten..." lid redactie

familierelaties... Mijn vader en ik woonden boven een sigarenzaak en wij bezaten een televisie. Boven ons woonden een knappe weduwe en haar even knappe dochter. Zij bezaten geen televisie en kwamen daarom vaak bij ons kijken. Na een paar weken werd ik verliefd op de knappe weduwe en trouwde haar. Mijn vader werd verliefd op de knappe dochter en trouwde ook. En toen begon de narigheid... Daar mijn vader trouwde met de dochter van mijn vrouw, en dus ook mijn dochter, is mijn dochter thans mijn moeder. Tegelijkertijd ben ik haar vader want ik ben immers met haar moeder getrouwd. Verder is mijn vader de schoonvader van mijn vrouw, omdat ik zijn zoon ben en haar echtgenoot. Mijn vader is echter ook de schoonzoon van mijn vrouw, die tevens zijn schoondochter is omdat zij getrouwd is met mij. Maar dat is nog niet alles... Mijn vrouw krijgt een prachtige zoon en nu begint de ellende pas goed. Mijn zoon is allereerst mijn zoon. Goed maar hij is de broer van mijn moeder, omdat zij de dochter is van mijn vrouw en getrouwd is met mijn vader. Zodoende ben ik een neefje van mijn zoon en daardoor een neefje van mijn dochter, omdat zij een zuster van hem is. Zij, mijn moeder, die trouwens ook mijn dochter is, is dus tegelijkertijd mijn tante; en mijn vader, haar echtgenoot, is dus mijn oom. Mijn vader is tevens grootvader geworden. Zijn echtgenoot, mijn dochter, is dus grootmoeder. Mijn vader en ik zijn dus overgrootouders geworden van onze zoon. Maar het werd nog veel en veel erger... De jonge vrouw van mijn vader wordt moeder en haar zoon wordt mijn broer, die tevens zoon van mijn tante is en dus mijn neef. Verder is mijn eigen zoon de oom van mijn broer , omdat mijn broer een zoon is van zijn zuster. Mij vrouw is grootmoeder geworden, want de jonge zoon van mij vader is de zoon van haar dochter. Aangezien ik met haar getrouwd ben, ben ik grootvader. Let wel, grootvader van mijn broer. Aangezien de grootvader van broer ook mijn grootvader is, ben ik dus mijn eigen grootvader! Volgens mij hadden die knappe weduwe en haar knappe dochter beter zelf een televisie kunnen aanschaffen. Dan had het allemaal niet zover hoeven komen. redactielid

het is weer niks met de economieleraar! Vanavond zat ik wat te lezen op mijn zolderkamertje in een aantal artikelen die leerlingen deze week voor me meegenomen hadden. In de hoop enige inspiratie op te doen voor weer een Contactblad. Ik knijp hem toch wel regelmatig. Wanneer zou de woordenbrij in mijn hoofd opraken? Tot nu toe komt er nog aardig wat flauwekul uit, maar zo nu en dan hou ik mijn hart vast. Maar …..het is weer gelukt om wat op papier te krijgen. En toeval of niet …deze keer heeft het veel met uiterlijk vertoon te maken! Zo langzamerhand weet iedereen wel dat ik bijzondere, gekke, vreemde, opvallende economieartikelen verzamel. Dus ook nu weer wat economisch voer dat ik jullie eigenlijk niet kan, mag en wil onthouden. Tot slot nog even terug naar vroeger. Maar eerst even een belevenis vandaag. In het kader van het nieuwerwetse leren dacht ik: “Laat ik ook eens gek doen en een video laten zien aan de vierdejaars”. De avond van tevoren heb ik een leuk programma opgenomen over tomatenpuree. Nu geloof ik dat wat ik leuk vind niet bepalend is voor het leuk zijn van iets, maar toch. Hij was echt leuk! Het ging over het productieproces van tomatenketchup, de prijsbepaling, het transport naar Nederland, het verschil tussen de verschillende producten die gebaseerd zijn op tomatenpuree enz. Is dat economie of niet? Ik laat dus de video zien en aan het eind van de video vraagt een leerling bloedserieus: “Wat heeft dit nu met economie te maken?” Ik kijk hem aan, kijk hem nog eens aan, enkele leerlingen kijken mij verbaasd aan. Dat kan ik mij voorstellen want mijn mond moet open gestaan hebben van verbazing. Voor de zekerheid kijk ik de jongen nog eens aan om te kijken of hij me niet in de maling neemt, maar niks hoor …bloedserieus. Drie jaar tot bloed, zweet en tranen toe al mijn energie in de economielessen aan hem gegeven en dan zo’n vraag. Komt ongetwijfeld later goed terecht! Misschien moet ik wel omscholen! Was dus 1 keer niks. Geloof het of niet, maar het volgend stukje komt uit vacaturesite Megajobs; als dat geen economie is weet ik het ook niet meer! Sommigen van jullie denken dat ik de dingen uit mijn duim zuig, maar daar is natuurlijk niets van waar. Vinden jullie dat een blote buik representatief (wablief?) is? Uit onderzoek van de Megajobs blijkt dat Nederlanders redelijk tolerant zijn. Mannen en vrouwen denken heel verschillend over wat nog kan en wat niet. Zeventig procent van de mannen beschouwt een blote buik van een vrouwelijke collega best als representatief en 61 % van de mannen vindt zelfs zichtbaar ondergoed van vrouwen in een representatieve functie geen probleem. Onder vrouwen is dit alles veel minder geaccepteerd; voor 29 procent is een blote buik acceptabel en 24 procent valt niet over zichtbaar ondergoed. Wat zouden de leerlingen bij ons op school vinden? En snappen jullie nu waarom het zo belangrijk is dat je goed met procenten kunt rekenen? Anders had je mooi niks van dit bovenstaande stukje gesnapt. Blijft de vraag natuurlijk wat ik er van vind? Ik vind het voor de tweede keer niks! En nu we het toch over “sixpacks” hebben; ik wist helemaal niet wat een sixpack was, maar inmiddels ben ik na adviezen van leerlingen aardig op de hoogte. Fatima Moreira de Melo, ook nooit van gehoord, schijnt een BN-er (Bekende Nederlander) te zijn, gaat in een programma de uitdaging aan om in een soort makeoverprogramma onbegeerlijke kerels, getrouwd of ongetrouwd, om te toveren tot de meest gewilde mannen van Nederland. De kandidaat wordt dan een maand lang onderworpen aan een strak, streng en niets ontziend schema dat hem in topvorm moet brengen. En tot slot volgt natuurlijk een keuring door een vrouwenpanel. Lijkt me voor de derde keer ook al helemaal niks.

Ik ben niet alleen gek op krantenknipsels, maar ook op reclame. Hele dagen zit ik voor de televisie om reclames te scoren. En wat me dan opvalt is dat de Axemannen in de reclames altijd veel dames op zich af zien vliegen en zo spiegelglad zijn. En wat schetst mijn verbazing: ik kreeg van een leerling een artikel waarin een Nijmeegse (ook dat nog!) hoogleraar visuele cultuur voorspelt dat de man van morgen een gladde man is. Dus zo zie je maar dat de economie ontzettend interessant is en zelfs vooruit loopt op het nieuws. De nieuwe man is een gladde man, hij glanst en heeft een hoog aaigehalte. Lichaamshaar wordt taboe. We gaan dus het tijdperk in van de gladde jongens. De sterk toenemende vraag naar fitness en plastische chirurgie zijn symptomen van dezelfde ontwikkeling. Nou, ik moet eerlijk bekennen dat ik al wel axe gebruik, maar een gladde jongen te worden en plastische toestanden lijken me toch voor de vierde keer helemaal niks. Tot slot nog een verhaaltje uit de oude doos. Ik werkte nog op een andere school. De lagere detailhandelsschool in Arnhem. Een leerling had me mooi bij de veter genomen. Het is lang geleden dus dit verhaal kan ik jullie nu best vertellen. Als iemand zich in dit verhaal herkent; het kan niet! Bij ons op school was het de gewoonte dat een leerling zich ziekmeldde bij zijn of haar mentor. Tot zover niets bijzonders….zo was het nu eenmaal en zo is het nog steeds op veel scholen. Jan, laten hem maar zo noemen, staat zwaar ziek voor de deur van mijn lokaal. Hij ziet er echt beroerd uit. Tranen in de ogen en meer dood dan levend. Of hij naar huis mag bellen. Ik ben niet de beroerdste mentor van de school en geef hem toestemming te bellen. Gelukkig is zijn moeder thuis aan het gesprek te horen, maar ik kan het niet helemaal volgen. Wat schetst mijn verbazing als ik hem een uur later innig gearmd met twee vierdejaarsmeisjes door de stad zie lopen! Hij probeert nog weg te schieten, ik zeg vriendelijk hallo tegen de meisjes, doe net of ik Jan niet zie, maar ik verheug me al op de volgende ochtend! Ik kan mij herinneren dat ik voor de zekerheid nog even bij een bevriende arts heb nagevraagd of het mogelijk is dat mensen zo snel van een belabberde toestand kunnen herstellen, maar het schijnt dat mensen door handje vasthouden en handoplegging mensen kunnen genezen. De wonderen zijn de wereld nog niet uit en dat hoorde ik dan ook de volgende ochtend! Zou dat nu bij ons op school ook kunnen gebeuren? En zo zie je maar weer waar een echte econoom zoal mee bezig is. Het was weer vijf keer niks! Hans Achterberg

de dakloze ondernemer Je komt ze tegenwoordig overal in de stad tegen. Daklozen die je wat willen verkopen of op een of andere manier tegen betaling je een dienst willen bewijzen. De bekendste zijn natuurlijk de verkopers van de daklozenkranten, maar er zijn ook figuren die alle kroegen afstruinen naar e-cards, daar setjes van maken en je die tegen betaling aanbieden. Of ze staan op een grote parkeerplaats naar je te zwaaien. Als je dan inparkeert zeggen ze dat je speciaal voor jou een plek hebben vrij gehouden, maar daar natuurlijk wel een beloning voor verwachten. Ik zit hier op mijn gat met in elke jat een krat. De zwerver die voor een groot warenhuis op de grond zat had een heel ander methode. Zowel links als rechts van hem stond een krat bier gevuld met allerlei merken bier. Wilt een flesje kopen meneer? En wat kost dat dan vroeg ik hem. Nou een Nederlands merk 1 euro maar heeft u liever een buitenlander dan betaald u anderhalve euro. Kijk meneer, links binnenlands en rechts buitenlands aan u de keus. Ik kijk in de krat buitenlands en zie en fles ‘Murphy’s” staan. Een lekker Iers biertje dus ik zeg doe mij die maar. Dat is dan anderhalve euro meneer. Terwijl ik hem het geld geef maakt hij het flesje open en met de snelheid van de Victoria waterval laat hij het Ierse vocht in zijn keelgat lopen. Ik zeg ho vriend daar heb ik net anderhalve euro voor betaald. Voor het flesje meneer, het flesje. Ik mag dan dakloos zijn maar ik moet me wel aan de wet houden en aangezien ik geen drankvergunning heb mag ik dus geen alcohol verkopen. Hij geeft mij het lege flesje. En wat moet ik nou met dat lege flesje? Ach meneer weet u. U kunt er mee gaan rond lopen sjouwen maar u kunt er ook geld mee verdienen. O ja hoe dan vraag ik. Nou zegt de slimmerd, ik geef u tien eurocent statiegeld voor het flesje. U blij ik blij. U hoeft niet de hele middag met dat flesje te lopen plus dat u ook nog tien eurocent hebt verdiend. Blijkbaar had de man een selectief geheugen want de anderhalve euro plus het bier wat in het flesje zat alweer vergeten. Nou wil ik natuurlijk niet dakloos worden, maar de hele dag lekkere biertjes drinken en daar ook nog geld mee verdienen. Wie weet laat ik me nog eens omscholen. TOMeloos