2010 contactblad Nummer: 3 Datum:

contactblad

Jaargang: 2009/2010 Nummer: 3 Datum: 5-2-2010

Contactblad 4 Contactblad 5 Contactblad 6

verschijnt

kopij inleveren voor

26 maart 21 mei 2 juli

16 maart 28 april 22 juni

Belangrijke data

Inhoudsopgave Van de redactie Vrienden montessori jules website onderbouw bovenbouw leerlingenraad eindejaarsviering Open huis & info avond strip War child mr Column rhea aagje Lering & vermaak Column hans

Kijk voor de actuele data op de jaarkalender op onze website www.montessoriarnhem.nl, onder het kopje “jaarKalender”

2

3 3 4 7 9 11 13 14 16 17 18 21 24 25 27 30

Van de redactie Wie doet er mee? Het eerste Contactblad van 2010. Natuurlijk hebben we als redactie goede voornemens en één daarvan is om het Contactblad nog mooier en beter te maken. De eerste stap is dan natuurlijk om een redactie te benoemen. Henrie en ik hebben onszelf dus maar benoemd tot redactie van het Contactblad. Ideeën genoeg en we doen graag een beroep op jullie om ons te helpen! Een Contactblad is natuurlijk pas echt een contactblad als je contact hebt met elkaar en dat hopen we te bereiken door ook van jullie allemaal bijdragen te ontvangen. Je kunt bijvoorbeeld een verslag schrijven over een excursie die je met je klas gemaakt hebt, of in ieder Contactblad een strip verzorgen, een interview houden met iemand, een verhaal of gedicht schrijven, gewoon over een dag schrijven uit het leven van een leerling of leraar, mooie schoolfoto’s maken, een ontwerp voor de voorkant en achterkant maken. Graag dagen we ouders ook uit om een bijdrage te leveren. Hoe ervaren jullie onze school, wat doet de klankbordgroep, hoe heb je de mentordagen ervaren? En wat zou het leuk zijn als een oud-leerling ook eens “in de pen zou klimmen” en een soort oudleerlingenestafette zou opstarten. En zo kan ik nog wel uren doorgaan. Dus consumeer niet alleen maar, maar kom in actie……lever een bijdrage aan ons Contactblad. Ook in dit nummer weer een paar mooie bijdragen. Ik wil graag jullie aandacht vragen voor de stukjes die eerstejaars geschreven hebben over de film “De scheepsjongens van Bontekoe”. Pleun en Sjoske uit havo-5 vertellen ons over hun dagje uit in het kader hun profielwerkstuk. Uiteraard doet de medezeggenschapsraad weer verslag van hun vergadering en levert Jules net als de andere vaste leveranciers zoals Peter weer een bijdrage. Een hoogtepunt was ook weer het optreden van ons War Child kerstkoor in december. Geweldig dat leerlingen zich in hun vrije tijd zo inspannen om een bijdrage te leveren aan het goede doel. Een heel amusant verhaal is ook het verhaal hoe Tom een blauwtje loopt bij de dame van de bank. Peter houdt ons op de hoogte van de geschiedenis van de school. Kennen jullie toevallig iemand die vroeger in dit gebouw op school heeft gezeten? Laat hem of haar de verhalen opschrijven en naar ons toesturen. Tot slot…. Henrie en ik zouden het redactieteam graag willen versterken met twee of drie leerlingen die het leuk vinden om mee te denken over vorm en inhoud van ons Contactblad en zelf ook voor ieder Contactblad iets willen schrijven. En daarnaast zouden we het ook ontzettend waarderen wanneer een vader of moeder in de redactie wil plaatsnemen. Tijdsinvestering: twee/drie uur per Contactblad. En helemaal tot slot: we willen ooit mee gaan doen aan de landelijke wedstrijd: Beste schoolkrant van Nederland! Daarover meer in het volgende Contactblad. En wat zou dat mooi zijn; “De eerste prijs is voor………Montessori College Arnhem!” Veel leesplezier, namens de redactie, Hans

Vrienden van montessori college arnhem Vooraankondiging

De Stichting Vrienden van Montessori College Arnhem schrijft na de voorjaarsvakantie haar eerste wedstrijd voor alle leerlingen uit. Het thema waarmee we jullie willen uitdagen is:

Duurzaamheid: een duurzame wereld begint op school! Direct na de vakantie laten we meer van ons weten via Teletop, pamfletten, etc; maar het nadenken kan alvast beginnen. 3

Spannend……

Jules

Gisteravond naar de film geweest: ‘de vrouw die met vuur speelde’. Dit is de verfilming van het tweede boek van de Zweedse schrijver Stieg Larsson, onderdeel van de Milennium trilogie. De eerste film was ‘mannen die vrouwen haten’. Ik ben helemaal niet zo’n enthousiaste thriller fanaat, maar de Zweden kunnen dit genre fantastisch vorm geven. Komt bij dat de boeken en de films intelligent in elkaar zitten en er ook allerlei maatschappelijke thema’s passeren. Zowel de eerste als de tweede film vond ik uitermate boeiend en spannend….. Overigens, de Denen weten met dit genre ook wel raad. Onlangs heb ik zowat een heel weekend doorgebracht voor de DVD speler, omdat ik, samen met mijn lief, opgeslokt werd door de TV-serie ‘the Killing’. Deze is nooit in Nederland op de televisie vertoond; hij wordt op dit moment door de Volkskrant verkocht. Ook hier de combinatie misdaad, maatschappelijke en persoonlijke problematieken. Spannend…… Het is nog niet zo gek lang geleden dat het voor de school een dependance van Burgers Bush leek. Menshoog onkruid, hekken om het wild in toom te houden, zandheuvels waar allerlei tropische beesten zich konden schuil houden. In het vorige contactblad heb deze situatie beschreven en hoe we met enkele leerlingen van havo 5 in anderhalf uur tijd de zaak aardig hadden opgeschoond. We konden dit stukje terrein nu als parkeergelegenheid gaan gebruiken. Niet mooi, maar wel praktisch. Inmiddels is de winter over het terrein gekomen. De permafrost is onder invloed van de opwarmende aarde uit de grond getrokken en het landschapje heeft nu de trekken van een moeras gekregen. Bij tijd en wijle moeten we overmoedige collega’s uit het drijfzand trekken. En nu kunnen we er dus niet eens meer met goed fatsoen parkeren. We waren het al meer dan beu. De gemeente, Burgemeester & Wethouders, weten dat ook. Maar er gebeurt niks. Dus tijd voor een volgende actie. Ik heb twee gemeenraadscommissies uitgenodigd om hier te komen kijken en mee te denken hoe deze enorme bestuurlijke impotentie op hele korte termijn doorbroken kan worden. En als dat niks oplevert gaan we toch echt burgerlijk ongehoorzaam worden. Spannend…. De oudergeleding van de Medezeggenschapsraad heeft 25 November voor ouders een avond georganiseerd. Naast een verhaal van mij over de achtergronden van het Montessori onderwijs, was het belangrijkste thema in welke mate de verwachtingen van de ouders over school overeenkomen met de ervaringen. Elders in dit Contactblad kunt u er meer over lezen. Ik ben altijd blij verrast wanneer ik de opkomst zie. Er is grote behoefte aan dergelijke bijeenkomsten. De teneur van de avond was positief. Maar daar waar voor sommige ouders, in dit geval, de verwachtingen niet corresponderen met de ervaringen, komt dat ook goed boven tafel. Je stelt je als school kwetsbaar op; je weet ook dat je met de uitkomst iets kunt, iets wilt, iets moet. En dat laatste is niet altijd even gemakkelijk. Er zijn veel variabelen die de school maken tot wat die is. Te beginnen 55 collegae, bijna 500 leerlingen en zo’n 1000 ouders. Om dan alles in de peiling te hebben, alles goed te laten lopen, de visie en de missie van de school in alle uithoeken te implementeren, de communicatie naar alle betrokkenen optimaal te regelen …. Da’s spannend…… Morgen is het Open Dag. Een belangrijke dag. Zoals ieder jaar komen er weer veel ouders met hun kind(eren) kijken of onze school geschikt is voor hun kind. We kunnen altijd op heel veel sympathie rekenen, maar het vertaald zich niet altijd in meer leerlingen dan het jaar ervoor. Vaak hebben ouders beelden van de school. Wanneer je als ouder rondloopt en vragen stelt is het misschien toch wat vreemd. Andere lokalen, andere manier van organiseren van de lessen, dingen er omheen als werkoverzichten, weektaken. Er is weinig wat hen aan hun eigen schooltijd laat herinneren. En dat maakt het voor ons wat lastiger om de sympathie die er wel is altijd om te zetten in een aanmelding. Toch hebben we er op basis van alle voorlichtingsactiviteiten op basis- en voortgezet onderwijs scholen heel veel vertrouwen in dat we in het eerste jaar 150 leerlingen gaan halen. Dat zou betekenen dat we weer groeien en daardoor in financiële zin geleidelijk in rustiger vaarwater

4

terecht gaan komen. Voor het primaire proces hebben we meer geld nodig; meer leerlingen maakt dit beter mogelijk. Maar goed, het is allemaal nog niet zover. Dus…. Spannend. Het bestuur van Quadraam heeft in overleg met de directies van alle aangesloten scholen besloten om de organisatie aan te passen. Er komen strategische eenheden die, kort gezegd, tot doel hebben om voordeel te behalen uit elkaars mogelijkheden. Een school als de onze is klein en kan niet altijd automatisch voor elkaar krijgen wat een grotere school wel kan. Door organisatorisch meer samen te werken met enkele andere scholen ontstaat de mogelijkheid dat dat beter gaat lukken. Wij horen bij de strategische eenheid Noord (Arnhem). Daarin zitten t’Venster (vmbo), het Beekdal Lyceum (havo/vwo) en het Stedelijk Gymnasium Arnhem. We zijn net gestart met het onderzoeken van de mogelijkheden. Nu zijn de voordelen nog theoretisch, belangrijk is om te kijken wat we praktisch voor elkaar kunnen betekenen. Een zoektocht. En spannend. Het gebouw is ingericht voor de open dag. Menig collega heeft zich flink ingespannen om het er allemaal netjes uit te laten zien. Ik weet al wat ik vanavond ga doen. Eten bij vrienden. Altijd hartstikke gezellig. En lekker. Uiteraard weet ik niet welke heerlijke dingen ze gaan voorzetten en waar we het allemaal over gaan hebben. Leuk, maar niet echt spannend. Omdat ik dus niet thuis ben kan ik ook niet kijken naar mijn favoriete cluppie. Ze moeten vanavond uit tegen PSV. Erg? Nee. Spannend? Nee. Een slotzin voor de kenners onder ons. Afgelopen weekend …… dat was pas spannend. Jules Jansen Algemeen Directeur Montessori College Arnhem

In memoriam Ad Rood Op 8 december is Ad Rood op 80 jarige leeftijd overleden. Ad was jarenlang adjunct directeur van de school. Maar meer dan adjunct was hij vooral een inspirator, zeer betrokken bij leerlingen en collegae. Onze school is in 1966 opgericht door ouders. Zij werden geïnspireerd door de ideeën van Kees Boeke, een tijdgenoot van Maria Montessori. Boeke was een anarchist met libertaire denkbeelden, hetgeen betekende dat ieder individu recht heeft op een eigen ontwikkeling. Voor hem was het bestaande onderwijs iets wat hier volledig aan voorbij ging. Kinderen verschillen, in interesse, aard, aanleg en tempo. Het traditionele onderwijs hield daar volstrekt geen rekening mee. Kinderen moesten ook de kans krijgen om zich als volledig mens te ontwikkelen, dus niet alleen kennis opdoen, maar ook met de handen werken en zowel actief als passief kunst beleven. In de jaren ’60 was de tijd rijp voor dergelijke denkbeelden. Er ontstonden dan ook meer IVO (op het Individu gericht Voortgezet Onderwijs) scholen. Onder andere in Heveadorp. Op die school solliciteerden Chris Verhoef en Ad Rood. Zij waren beiden werkzaam op de kardinaal de Jong mulo in de arbeiderswijk Geitenkamp. Zij waren enorm betrokken bij de kinderen, maar werden gefrustreerd in hun pogingen om het onderwijs aan deze leerlingen te veranderen. Toen er een vacature was op de niet lang daarvoor opgerichte IVO-mavo Zuid-Veluwe1, solliciteerden zij beiden. Enthousiast. Ze eisten ook min of meer dat ze beiden mochten komen werken. De toenmalige directeur was uiteraard erg blij met twee zo gemotiveerde docenten. Ik heb Ad niet mee mogen maken als adjunct. Hij had al enkele jaren last van zijn hart en werd in het tweede jaar dat ik op school werkte, in ’82, afgekeurd. Maar zijn naam zong altijd rond. Ik merkte dat hij enorm gewaardeerd werd door (oud-) leerlingen en collegae. Ad stond synoniem met zacht, aardig, betrokken, rechtvaardig, inspirerend. Door zijn manier van omgaan met mensen, kreeg hij van iedereen enorm respect.

1

de school waar het Montessori College Arnhem qua ideeën en werkwijze uit voorgekomen is

5

Chris, docent Duits en zijn vorig jaar overleden vriend, heb ik nog wel mogen meemaken als collegae. Zijn gedrevenheid en betrokkenheid op leerlingen was voor mij een voorbeeld en maakte het mij gemakkelijker om me Ad voor te stellen. In het boek dat is geschreven naar aanleiding van het 40-jarige jubileum van de school2 stond het volgende: “Tolerantie hoorde bij de basiswaarden van de school. Dat kwam voort uit de liefde voor het kind, maar ook uit de visie dat leerlingen en docenten gelijkwaardig waren. De zachtaardige ideoloog van de Oosterbeekse IVO, Ad Rood, had ‘begrijpen, accepteren en vergeven’ tot zijn lijfspreuk verheven. ‘Als drie kinderen een middag afwezig waren geweest, omdat ze op de hei hebben gedanst, dan accepteer je dat’, vertelt Ad. “Je bent in eerste instantie geweldig verbaasd, maar uiteindelijk begrijp je het, omdat je hun achtergrond kent’. Tolerantie was - hoe paradoxaal het ook klinkt – een harde norm.” Dus niet meteen oordelen, luisteren, in gesprek zijn met leerlingen, hun argumenten serieus nemen. Ik heb Ad later, hij was al lang van school weg, nog regelmatig mogen ontmoeten. Zomaar, omdat hij wilde weten hoe het ging, bij de reünie naar aanleiding van het 40 jarig bestaan, bij een open dag, een Nieuwjaarsborrel, bij de opening van de nieuwe school in Arnhem. Alles wat ik over hem gehoord en gelezen had, klopte gewoon. Ik was verbaasd hoe betrokken hij altijd bleef bij de ontwikkelingen van de school, bij zijn school. Het Contactblad spelde hij en liet me regelmatig merken de inhoud erg op prijs te stellen. Wanneer hij mij een hand gaf, lag de andere hand altijd op mijn onderarm en altijd zei hij dan iets bemoedigends. Dat hij trots was op de school, dat ik zuinig moest zijn op de collegae, dat we zulke fantastische leerlingen hadden, dat het knap was dat we, tegen de stroom in, aan het groeien waren, hoe prachtig het gebouw was. Maandag 14 december hebben we afscheid genomen. Het was een bijzondere bijeenkomst waar veel (oud-)collegae en oud-leerlingen aanwezig waren. Chris en Ad, de rebellen van het eerste uur, zijn er niet meer. Net als bij Chris afgelopen jaar wil ik ook dit in memoriam afsluiten met het gedicht van Ed Hoornik waar op prachtige wijze vertolkt wordt waar Ad en Chris, en met hen onze school, voor stonden en staan. Op school stonden ze……. Op school stonden ze op het bord geschreven, Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn; Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven De ene werkelijkheid, de andre schijn. Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven. Is van de wereld en haar goden zijn. Zijn is, boven die dingen uitgeheven, Vervuld worden van goddelijke pijn. Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten. Is naar de aarde hongeren en dorsten. Is enkel zinnen, enkel botte plicht. Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken, Is kind worden en naar de sterren kijken, En daarheen langzaam worden opgelicht.

Jules Jansen Algemeen Directeur Montessori College Arnhem

2

geschreven door historicus Rob Wolf, is voor geïnteresseerden op school te krijgen 6

website De website van de school wordt veel bezocht. Jullie kunnen er als leerling, ouder en personeelslid veel informatie op vinden. Regelmatig ontvangen we complimenten over de opzet en helderheid van de website. Graag ontvangen we van iedereen foto’s en nieuws over activiteiten die plaats hebben gevonden in het kader van onze school. Dus heb je een bijdrage voor ons stuur het dan naar Peter: [email protected] Binnenkort gaan we de website kant en klaar maken voor het schooljaar 2010-2011. Dus heb je nog opmerkingen of heb je nog taalfoutjes gezien, laat het ons dan even weten. Hieronder weer de nieuwsflitsen van de afgelopen deeltaak. 2727-1111-2009: Bezoek omroep Gelderland Zestien eerste- en tweedejaars leerlingen van de cursus 'Journalistiek voor beginners' bezochten dinsdag 24 september j.l. de studio's van Omroep Gelderland. Ze kregen daar een rondleiding en hadden een ontmoeting met tv-presentator Harm Edens. Ook spraken zij in de opnamestudio zelfgeschreven nieuwsberichten in. Het bezoek stond onder leiding van Jos Diender, de ouder/docent die de cursus al voor het derde jaar met veel succes draait. 2727-1111-2009: Nieuw leerlingen statuut Op donderdag 26 november is onder grote belangstelling het nieuwe leerlingenstatuut in de aula ondertekend door leerlingen uit de leerlingenraad, Jules Jansen als directeur en Rob Zinnemers als voorzitter van de medezeggenschapsraad. Jules heeft tijdens de pauze aan alle leerlingen van de school uitgelegd wat een leerlingenstatuut inhoudt. Dus vanaf nu weten we allemaal precies wat niet alleen onze rechten zijn, maar ook onze plichten. Het leerlingenstatuut staat op deze website, onder de knoppen Leerlingen en Docenten. 0707-1212-2009: Open avond Medezeggenschapsraad Op 25 november j.l. hield de oudergeleding van de medezeggenschapsraad (MR) een open avond. Zo'n 80 ouders bezochten de avond. Ouders van de "Stichting Vrienden van de Montessori’ stelden zich voor en vertelden over het doel en de werkwijze van de stichting. Algemeen directeur Jules Jansen hield een inleiding over: wat is Montessori-onderwijs. Daarna werd er in groepen gepraat over: wat verwachtte je van de school bij de aanmelding van je kind en komt dat overeen met je ervaringen? Als positief werden genoemd de sfeer, de betrokkenheid en de korte lijnen. Ook de verbetering van de verkeersveiligheid voor de school, en de informatie over teletop en werkoverzichten is beter. Als echte verbeterpunten werden genoemd: de informatie over de werkwijze van de school en over de begeleiding van leerlingen. Al met al was het een nuttige en geslaagde avond. 0707-1212-2009: In actie actie voor het buitenterrein van de school Op vrijdag 27 november j.l. hielden leerlingen en medewerkers een ludieke aktie op het buitenterrein van de school. Dat ligt er al een jaar troosteloos bij, door de patstelling tussen gemeente en schoolbestuur. De actievoerders lieten zien dat het allemaal niet zoveel hoeft te kosten en dat het sneller kan en moet. Gekleed in kleurige in overalls en reflecterende veiligheidsvestjes, gingen 25 havo 5 leerlingen fiks aan de slag met schop, hark en schoffel. De bouwhekken werden verwijderd en een shovel van de firma Bouwman deed het grotere werk. Na anderhalf uur hard werken was de buitenboel een stuk opgeknapt. De laarzen en overalls konden uit, de shovel naar huis. Nu nog het schoolbestuur en de gemeente! 1111-1212-2009: Danspresentatie Op 9 december j.l.hielden leerlingen van de keuzecursus "Introdans Interactie" hun eindpresentatie dans met als thema "communicatie". Bij Introdans hebben de leerlingen in 6 lessen de dans leren kennen en aan den lijve ervaren. Zij maakten o.l.v. Introdansdocenten een eigen voorstelling waarvoor zij ook de cheografie schreven. De opkomst van ouders, klasgenoten en vriendinnen was behoorlijk groot. Er werd een toelichting gegeven, leerlingen legden hun scrapbord uit en het hoogtepunt was natuurlijk de prima uitgevoerde eindpresentatie. Het publiek genoot zichtbaar. Voor herhaling vatbaar.

7

1111-1212-2009: In memoriam Ad Rood Onze oud collega - docent en schoolleider - Ad Rood is op dinsdag 8 december j.l. op 80 jarige leeftijd overleden. Hij was onze zachtaardige ideoloog. Niet alleen voor docenten maar vooral ook voor leerlingen was Ad jarenlang de inspirator. Als docent en schoolleider uiterst geliefd. Leerlingen " begrijpen, accepteren en vergeven" was de essentie van zijn onderwijsopvatting. Wij herkennen ons daar nog steeds in. 1717-1212-2009: Rondleidingen juniorgids MMKA Op zondag 13 december hebben onze leerlingen van de keuzecursus juniorgids hun eerste echte rondleiding gegeven in het Museum voor Moderne Kunst te Arnhem. Daar wordt op dit moment de tentoonstelling ‘Edgar Fernhout modernist’ gehouden. De afgelopen maanden zijn de leerlingen opgeleid tot juniorgids van het museum. Hun eerste optreden als gids was een succes! 172009--2010 17-1212-2009: Contactblad nummer 2 2009 Hij is ook digitaal beschikbaar: het Contactblad!. Onder de knop nieuws>Contactblad vind je het nieuwste nummer. Ook de oudere jaargangen zijn hier te vinden. 0707-0101-2010: Zingen voor Warchild Op zaterdag 19 december hebben we met het kerstkoor van het Montessori College Arnhem voor War Child gezongen. In de Koningstraat bij Urban Chef werd voor € 450,- bij elkaar gezongen. Op zondag hebben we het zingen afgelast omdat velen van ons door het slechte weer de stad niet konden bereiken. Volgend jaar zingen we weer voor War Child. 0707-0101-2010: Eindejaarsviering 2009 Vrijdag 18 december. Vandaag geen les, maar de eindejaarsviering. Wat een fantastische eindejaarsviering van zowel de onderbouw als de bovenbouw! Mede dankzij de geweldige presentatie van Lieke en Fien was het een grootse happening met geweldige optredens. We hebben ervan genoten. Dat belooft weer iets mooi voor volgend jaar. Henrie en Peter

oproep

Beste lezer, Hebt u thuis nog een goede, degelijke naaimachine staan, ongebruikt op zolder misschien…

Liefst met enkel stikken en zigzag!

Wij van KCB en M&N zouden er heel blij mee zijn. Contact: Marieke Doomen [email protected] 8

onderbouw De eerstejaars hebben voor het vak M&M de film “De scheepsjongens van Bontekoe” bekeken in de de aula. Deze film sloot aan bij het tijdvak “Regenten en vorsten.” Hieronder kun je een aantal verslagen lezen van de leerlingen De scheepsjongens van Bontekoe De film ging over een jongen die heel graag op een schip wilde werken. Zijn moeder vond dat niet goed. De jongen beloofd dat hij met een vaas vol met geld levend terug zou komen. Toen liet zijn moeder hem gaan. De jongen werd scheepsjongen, om daarna de leer van stuurman te volgen. Het was wel een indrukwekkende film met veel spanning en avontuur. Ik heb geleerd hoe mensen op een schip leven. Zonder de wind in de zeilen kunnen ze niets. Ze drogen snel uit op zee, en het allerbelangrijkste: laat nooit vuur in de buurt van brandenwijn komen. Lindy ten Broek 1C De scheepsjongens van Bontekoe Ik heb de film nu twee keer gezien en ik vind het nog steeds een super leuke film. Ik vind dat de mensen in de film goed spelen, het lijkt daardoor ook echt. In veel films is het zo dat het een beetje nep wordt gespeeld. Maar in de film Scheepsjongens en Bontekoe dan kon ik echt in de film. Het voelt alsof het echt gebeurd. Ik vind dat als het echt was, er best wel hard tegen de mensen werd gedaan. In de film zag je soms ook dat er zomaar werd geslagen en gevochten. De mensen die er op de boot werkten waren ook helemaal niet rijk. Dat zag je ook bij Peter Hajo thuis. En op de boot was ook niet genoeg en gezond voedsel, daardoor ontstonden er ernstige ziekten zoals scheurbuik. De VOC was belangrijk voor Nederland, daardoor is Nederland heel rijk geworden. Daardoor heette die eeuw de Gouden Eeuw. Amber Ubbink 1C Scheepsjongens van Bontekoe Ik vond erg leuk aan de film dat het goed afliep. Vooral met de kinderen. Ook vond ik het heel spannend toen Padde vuur bij het buskruit liet vallen. Als ik een film zou maken zou ik nooit op dit onderwerp gekomen zijn. Dus ik vind het een goed onderwerp. Ook de jongen Hajo vond ik erg goed gespeeld. Ook vond ik het spannend toen Hajo scheurbuik kreeg en toen citroen moest drinken en dat ook binnen hield. De happy ending vond ik ook leuk dat hij met een pot vol guldens thuis kwam en een nieuw broertje had. Dus mijn conclusie is een goede film. Alles leek erg ouderwets. Dat hadden ze mooi gedaan ook met allemaal bekende acteurs. Ik geef het 4 van de 5 sterren Rob de groot 1A Verslag Verslag “De Scheepsjongens van Bontekoe.” Ik vond de film heel leerzaam want je kon precies zien hoe de scheepsvaart vroeger ging. Je zag ook heel goed het verschil tussen de rijken en de armen want de rijken kregen heel veel eten en sliepen veel beter. Ik weet nu wel meer over de regenten en vorsten. Ik weet bijvoorbeeld:

9

Dat de regenten veel meer in bezit hadden. Het slechte van de film vind ik dat je soms die vader in het water zag en dan moest ik wel even denken wie dat was. De film heeft me wel geholpen met het hoofdstuk te snappen Evita Bouwmeester 1F (pink)

Leergebied Mens & Maatschappij

10

Bovenbouw Pleun en ik… Pleun en ik gaan vandaag naar Amsterdam. We gaan op bezoek bij twee tijdschriftredacties in verband met ons profielwerkstuk. Ons idee van het profielwerkstuk is namelijk om een eigen professioneel tijdschrift te publiceren. Om ideeën en informatie op te doe,n gaan we hiervoor langs de redacties van Volkskrant Magazine en de Revu. Op de vroege ochtend… We staan op het station in Arnhem, het is 10 over 9. Op perron 7 wachten we tot de trein ons naar Hoofddorp brengt. Om kwart over 9 komt de trein het station binnen rijden en kunnen we instappen. Het is een dubbeldekker, dus we zoeken boven een lekker plekje uit. In de trein bereiden we ons nog extra voor op wat ons te wachten staat. Om 10 over half 11 stopt de trein op het station in Hoofddorp. Een beetje gaar stappen we uit en lopen we richting de redactie van de REVU. Pleun loopt vol vertrouwen voorop en Sjoske ietwat zenuwachtig er achter aan. Revu Een beetje afgelegen van de hoofdweg ligt het grote uitgeversbureau ‘Sanoma uitgeverij’. Eenmaal binnen krijgen we een pasje op naam en mogen we plaats nemen aan een tafel. Na vijf minuutjes worden we opgehaald door Guuz Hoogaerts, chef nieuws van de REVU, blijkt later. Hij begeleidt ons door het enorme gebouw richting de redactie van de REVU. We krijgen een kopje thee en worden aan alle medewerkers voorgesteld. Er wordt ons verteld dat het vandaag vrij rustig is en dat er veel mensen thuis aan het werk zijn. Ondanks de kleine opkomst, wordt de wekelijkse vergadering toch voortgezet. Chef nieuws Guuz opent de vergadering met een leuk idee voor de nieuwe REVU. Later wordt hij aangevuld door de anderen. Na een kwartier komen ze tot een compromis over welke onderwerpen een plaatsje krijgen in de nieuwe REVU en over wie welke taak krijgt. Iedereen gaat achter zijn of haar bureau zitten en begint te tikken. Wij mogen nog even een exclusief interview houden met meneer Hoogaerst, chef nieuws. Hij verteld ons dat hij zich met alles bemoeid wanneer de hoofdredacteur Altan Erdogan niet aanwezig is. Verder geeft hij ons nog enkele tips en zorgt er voor dat we ook nog de art directie, Debby Gerritsen, mogen spreken. Wanneer we even alleen zijn, halen we beide diep adem. Een beetje teveel informatie in een te korte tijd. Gelukkig heeft Pleun alles bijgehouden op papier en kunnen we gauw weer verder. Voordat Debby binnenkomt, zetten we snel nog even alle vragen op een rijtje. Debby verteld wat haar taken zijn binnen de redactie, over de lay-out en over de cover. Het wordt ons duidelijk dat de cover dient als eerste indruk en daarom cruciaal is voor een tijdschrift. Pleun ontdekt dat het werk als art directie heel dicht bij haar interesses ligt en stelt nog wat extra vragen over opleidingen en ervaringen. Als Debby uitgepraat is, besluiten we niet nog een medewerker te interviewen. Pleun vraagt of we misschien wat foto’s mogen maken. Na een aantal mooie foto’s, nemen we afscheid van alle medewerkers en krijgen we de vier laatst uitgegeven REVU’s mee naar huis.

11

Eenmaal buiten, zoeken we de weg terug naar het station. Daar nemen we de trein naar Amsterdam voor ons volgende bezoek. In de trein pakken we beide een REVU en beginnen te lezen. Ideeën voor ons eigen tijdschrift vliegen over en weer. Wanneer we de trein uit zijn, lopen we vol vertrouwen richting de redactie van de Volkskrant magazine. Helaas kunnen we het niet in één keer vinden en moeten we de weg vragen aan een postbode. Hij kan ons gelukkig vertellen waar we heen moeten. Eenmaal op het goeie terrein aangekomen, is het een ook nog een grote kunst om de juiste ingang te vinden. Gelukkig is het binnen lekker warm en hoeven we maar heel eventjes te wachten op onze contactpersoon, Evelien van Veen. Volkskrant Magazine Met z’n drieën zoeken we een rustig plekje op om te praten. Ze vertelt ons hoe het werkt op de redactie en komt met veel voorbeelden en goede, bruikbare tips. Ze laat ons verschillende oude Volkskrant magazines zien. Het wordt ons helder dat de vaste rubrieken heel belangrijk zijn voor de Volkskrant magazine, vanwege de vele vaste lezers. Later mogen we ook de eindredacteur spreken, Bart Koetsenruijter. Hij laat ons de zogenaamde ‘plank’ zien. Een groot papier met daarop een indeling van de eerstvolgende uitgave van de Volkskrant magazine. Eén van de planken mogen we mee naar huis nemen. Voor ons eigen tijdschrift raadt Bart ons aan veel af te kijken bij andere tijdschriften. Na anderhalf uur staan we weer buiten. Met ons hoofd vol informatie stappen we de tram in. De tram brengt ons rechtstreeks naar het treinstation. Gelukkig zit alles ons mee en staat de trein al klaar. Om half 11 is ons dagje Amsterdam dan eindelijk aan zijn einde gekomen en kunnen we tevreden gaan slapen. Sjoske

Nederlands beste filmregisseur Het begon allemaal in de profielwerkstukweek (voor de anderen de mentordagen). Het onderwerp dat wij hadden gekozen was “hoe komt een film tot stand?” Wij vonden het dan wel leuk om één bepaalde film als voorbeeld te gebruiken. Wij hadden de net uitgekomen film De Storm uitgekozen om die als voorbeeld te gebruiken. Wij zijn met z’n tweeën opzoek gegaan naar informatie, hebben boeken gelezen en het internet bezocht. Maar het was niet echt helemaal wat we zochten. We hadden zelfs allerlei producties gebeld die meewerkten aan de film, maar ook daar geen succes. Niemand kon ons helpen. We zijn met z’n tweeën om de tafel gaan zitten en hebben eens goed nagedacht: “Hoe kunnen wij nou precies te weten komen hoe een film tot stand komt? Van begin tot einde?”. En natuurlijk… wie kan dat nou beter uitleggen dan een filmregisseur. Sarah en ik weer op internet gaan zoeken naar bekende Nederlandse regisseurs. We kwamen uit bij Ben Sombogaart, de regisseur van De Tweeling, Bride Flight en De Storm. We hebben hem dezelfde dag nog een mailtje gestuurd via de site waar we zijn e-mailadres vonden. Op het moment dat wij op “versturen” klikten, kwam zijn adres tevoorschijn. Wij werden helemaal enthousiast en hebben het adres gelijk opgeschreven. Zelfs zijn telefoonnummer stond erbij. Wij zijn dan wel zo beleefd om dan niet te bellen, maar netjes een brief te schrijven. We hadden er een gemaakt, de brief moest alleen nog even gecontroleerd worden voor die de deur uit ging. De hele brief is uiteindelijk de deur niet uitgekomen, want voor we het wisten kreeg ik een mailtje terug van Ben Sombogaart. Hij vertelde ons dat hij het druk had gehad met de première van De Storm en het Nederlands Film Festival, maar dat hij ons onderwerp zo leuk vond, dat we hem mochten interviewen. Bij hem thuis! Na vele nederlagen en tegenslagen hadden we eindelijk succes geboekt. Een interview bij Ben Sombogaart

12

thuis, we konden het zelf nog niet echt geloven. We hebben toen een afspraak gemaakt met Ben Sombogaart. En donderdag in de herfstvakantie zaten Sarah en ik in de trein richting Amsterdam. Eerst nog Amsterdam bezocht en om 14:00 uur hadden we een afspraak in de Hemonylaan. Wij hebben de tram gepakt en konden vlak bij zijn huis uitstappen. Idealer kon het eigenlijk niet. En daar stonden we dan, voor de deur van Nederlands bekendste regisseur van deze tijd. Aangebeld. Eén van zijn zoons opende de deur. We mochten binnenkomen. Er werd even naar boven geroepen: “Ben, twee gasten voor jou!” En daar kwam Ben Sombogaart naar beneden lopen. We mochten achter hem aan lopen. We gingen naar de eerste verdieping waar we in een kamer plaats mochten nemen. Hij ging even wat drinken voor ons halen en wij konden ons even voorbereiden op het interview. Het huis was heel anders dan we verwacht hadden. Hij woonde gewoon in een herenhuis direct aan de straat. Wij hadden ons voorgesteld dat er een hek voor de oprit openging en dat wij de oprit mochten aflopen om zo bij zijn huis terecht te komen. Maar de waarheid was anders. Hij woonde net zoals jij en ik in een gewoon normaal huis. Niets geen poespas. Wij hebben met hem een heel leuk interview gehad van ongeveer een uur een veertig minuten. Toen we weer buiten stonden, keken we elkaar even aan en straalden we beiden voldoening uit. “High five!” Wij hebben gewoon een interview met Nederlands beste regisseur gehad. Sarah heeft er toen een hele kluif aangehad om het interview uit te schrijven. Probeer dat maar eens. Eén uur en veertig minuten aan spraak uittypen, daar ben je al gauw echt een hele dag mee bezig. Van zonsopgang tot de volgende zonsopgang (als je alle uren achter elkaar plakt), maar het was allemaal de moeite waard, want wij hebben nu wel een schitterend profielwerkstuk. En de presentatie die we moeten geven gaat daar nog eens flink overheen. Wij kunnen terugkijken op een geslaagde samenwerking en zijn tevreden op onszelf. Bonne en Sarah

Leerlingenraad Zoals de meeste leerlingen weten is er op onze school een leerlingenraad. Vanaf nu komt er een verslagje van de laatste vergadering van de leerlingenraad in het contactblad. In de vorige vergadering hebben we een aantal dingen besproken. Een daarvan was de ledenwerfactie in de onderbouw. Na een hoop gepraat is besloten dat we na de vergadering van 25 januari verder gaan met het uitbreiden van de leerlingenraad. Ook hebben we gesproken over het calamiteitenplan van onze school. Dit plan is er voor dramatische gebeurtenissen waarbij leerlingen betrokken zijn. In navolging van het calamiteitenplan hebben we gesproken over een soort van woordvoerder voor onze school. Deze persoon zal dan namens de hele school mededelingen kunnen doen. We zijn ook bezig met een nieuwe structuur aan te brengen in de leerlingenraad. Dit is nodig, omdat het werk voor de leerlingenraad voor een aantal leden te veel tijd kostte. In het volgende Contactblad volgt hier meer nieuws over. De Leerlingenraad

advertentie Ontspanningsmassage RugRug-,schouder,schouder-,nekmassage Hotstone massage Hoofdpijn massage Zwangerschapsmassage Cursus babymassage Zwangerschapsyoga Cadeaubonnen

Jacques Perkstraat 7 6824 PM (Paasberg ) Arnhem tel.026tel.026-3638700

www.wilmacevat.nl 13

eindejaarsviering Vrijdag 18 december. Vandaag geen les, maar de eindejaarsviering. Een opgewonden aula. Achter de schermen spannende toestanden. Julia en Tom als twee muppets op het balkon, maar dan wel wat vrolijker dan de echte. Het feest kan beginnen. Het volgende stukje wordt een beetje een opsomming van optredens en ik hoop dat ik niemand vergeet. Bij voorbaat mijn excuses! De opening is voor Fien en Lieke met een moderne versie van Grease. Een geweldige binnenkomer voor een eindejaarsviering. Daarna Ilana met een nummer van Anouk en wat vind ik het geweldig dapper als je zo in je uppie een nummer op het podium zingt. Klas 2F zingt als koor met de mentor en eigenlijk zouden veel meer klassen zoiets moeten doen, want we willen allemaal een eindejaarsviering met veel nummers dus compliment aan 2F en volgend jaar de rest. Shannah en Lindy hebben weer eens iets heel anders; ik denk dat het onder mime valt. Heel leuk om te zien en zeker passend gekleed met de kerstmutsjes. Aart en Matthijs spelen op gitaar en saxofoon een Rock and Roll nummer. Aansluitend vijf meiden, kleding uiteraard op elkaar afgestemd, met een dans en om het helemaal af te maken waren de binnenkanten van de handen in passende kleur geverfd; leuk effect. Het onderbouwkoor met Ilja, Irene, Mark en Stephanie zongen ook een prachtig lied met later een hoofdrol voor Kylian; zwijmelende meiden, een geboren entertainer. Anne wordt aangekondigd als guitar Anne. Goed gespeeld, akoestisch. En dan drie meiden die tegen mij zingen: “Last Chrismas, I give you my heart” dat is toch geweldig. Zonder muziek, soliste met background twee meiden, geweldig gezongen. Het koortje van Yelka doet ook gezellig mee met de jingle bell rock en daarna Stanzi met een akoestische volgens mij zwarte gitaar; helemaal mijn ding. Myrthe en Nienke hebben natuurlijk helemaal mijn hart gestolen met het toch heel bijzondere nummer Heaven. En toen moest ik helaas snel naar mijn eigen mentorklas en heb ik de laatste drie stukjes gemist: dus geen piano van Lisa, geen meidengroep met Lost, geen cabaret van mijn collega’s. De bovenbouwhappening begon weer met het Greasestukje van Fien en Lieke en het was nog beter dan de vorige keer. Arjan speelde met gitaar een nummer mee van Stevie Wonder; You can feel it all over en dat was zo. Prachtig gedaan. Rutger leidde de Spice Girls op humoristische wijze in en dat was ook een succesnummer. Maryse speelde viool in een restaurant waar Lieke en Fien ondertussen een leuk stukje opvoerden. Met 1000 miles probeerden Reinout, Guust, Sam, Sander en Ares de harten van de meiden te winnen. Leuk inleidend filmpje. Van een andere orde was de dans van Sascha en Hanna; dat maakt een eindejaarsviering zo leuk; al die totaal verschillende optredens. De onderbouwmeiden met de handjes traden ook in de bovenbouw op zodat ze alvast kunnen wennen. Was weer leuk. Uiteraard was Sam ook weer van de partij. Ditmaal een nummer van Jack Johnson en Arjan als gitarist. Ook een heel leuk nummer vond ik Uptown girl van Kirsten,Laura, Jetske, Elke en Lynn met assistentie van een paar mavo-4 boys. Bijna aan het eind Reinout and Friends met een mooi nummer, waarvan ik de titel nu even kwijt ben. En na de powerpoint “Terugblik op 2009” helemaal tot slot het docentencabaret van Tina, Ilja, Janneke en Carolien met een nummer van Ramses Shaffy. Helemaal geweldig dat ze dat doen. En helemaal, helemaal aan het eind hebben Vincent en ik elkaar maar even de hand geschud…….we hebben onze haren nog! Als er € 1.000,- opgehaald zou worden voor War Child, zouden wij tijdens de eindejaarsviering kaalgeschoren worden door een bekende Nederlander of de knapste kapster van Arnhem. Helaas voor War Child, gelukkig voor ons; toch twee behoorlijk ijdele jongeheren. Wat een fantastische eindejaarsviering dit jaar van zowel de onderbouw als de bovenbouw! Mede dankzij de geweldige presentatie van Lieke en Fien was het een grootse happening met geweldige optredens. We hebben ervan genoten. Dat belooft weer iets mooi voor volgend jaar! Natuurlijk hoop ik dat ik alle namen en nummers in de snelheid goed geschreven heb. Zo niet…….excuses! Hans Achterberg

Op de volgende pagina zie je een foto impressie van de Eindejaarsviering

14

15

Open huis & info avond 'Wat een leuke school!'

door: Jacco Barends Zaterdag 23 januari 2010 was het weer Open Huis in middelbare school het Montessori College Arnhem. Deze keer kwamen er weer veel mensen naar de school en veel van hen waren het over één ding eens: Leuke activiteiten en goed verzorgd, en wat een mooi gebouw. Tussen de vele bezoekers liepen ook leerlingen van de school die veel vragen van de mensen wisten te beantwoorden. Er was gelegenheid voor een kopje koffie en in de gymzaal kon je verschillende activiteiten beleven. Zoals trampolinespringen. Over het algemeen was het ook deze keer weer een groot succes. En alle bezoekers waren het over één ding allemaal eens: WAT EEN LEUKE SCHOOL!

open huis is geweest, de info avond komt eraan! vertel het door … Zoek je een kleinschalige school, waar waar je je veilig én gekend voelt, waar je goed onderwijs krijgt en waar je een fijne schooltijd hebt? Leerlingen, zusjes, broertjes, neven, nichten, ouders, vrienden, vriendinnen, kennissen, buren, collega’s ……….. vertel over die kleine leuke goede school in Arnhem aan de Utrechtseweg 174 montessori college arnhem woensdag 10 februari 19.0019.00-20.30; informatieavond: minilessen voor leerlingen en informatierondes voor hun ouders. Het is geen inloopavond . Graag vooraf aanmelden. Je krijgt dan informatie over de opzet, de inrichting, de aanpak van onze havo en mavo.

16

Strip

Vanaf volgend contactblad de strip Ponyo getekend door Noir 17

War child Zingen voor War Child Negen weken voor kerst. De eikels vallen op mijn dak. Teken om weer aan de slag te gaan voor War Child. Eerste stap is dan om naar Tom te gaan en te zeggen: “Tom, het feest kan weer beginnen!” Tom weet dan al meteen dat het eikeltjestijd is en tijd om het War Child Montessori College Arnhem kerstkoor weer op te starten. De tweede stap is dan om in de herfstvakantie even op het gemeentehuis langs te gaan en een vergunning aan te vragen om te mogen zingen in de stad. Dat is ook altijd hoogst amusant. Al jaren doen we hetzelfde en ieder jaar weer een vergunning aanvragen; tig formulieren invullen, ruim zeven weken van tevoren zodat iedereen erin gekend kan worden en kan protesteren. Vervolgens gaan we dan een week of vijf van te voren een oproep doen om leerlingen, ouders en collega’s te porren om mee te doen. En dit jaar is het fantastisch. Ruim dertig mensen doen mee op de zaterdag 19 december en/of de zondag 20 december. Nog nooit zoveel aanmeldingen gehad. En gelukkig wil Irene weer dirigent zijn dit jaar. Dat is helemaal geweldig, want als Tom of ik zou moeten dirigeren dan zou het ongetwijfeld goed komen, maar niet kunnen zingen en niet kunnen dirigeren is misschien toch iets teveel van het goede om met een goed koor voor de dag te komen. Ook zingen er op beide dagen vijf musicalsterren van de Highlights van het Domein uit Arnhem mee. En dat is natuurlijk een welkome versterking voor ons koor. Net weer een leveltje hoger. Een volgende stap is dan officieel toestemming vragen aan Osana van Urban Chef en de ondernemersvereniging Hemelrijk. Beiden reageren heel enthousiast en dat is ook weer fantastisch. Ondertussen mailen we dan het nodige heen en weer met War Child om de actie aan te melden en te proberen een bekende Nederlander naar Arnhem te lokken om een rondje mee te zingen. Volgens mij wordt Judith van War Child stapelgek van ons, maar dat laat ze in ieder geval niet blijken want ook zij is heel enthousiast en wil graag meedenken. We hebben dit jaar twee echte sponsors gevonden: goudsmid Roderik van der Meijden, heeft een aantal War Childshirts gesponsord en Wilma Cevat van de Praktijk voor Massage Wilma Cevat heeft lolly’s geregeld om uit te delen aan mensen in de stad die geld geven, kerstmutsen gekocht en krentenbollen voor ons allemaal geregeld zodat we in de kou in ieder geval niet van de honger hoeven om te komen. En dan zijn de laatste twee weken voor kerst aangebroken. Iedereen heeft de teksten van de liedjes en de muziek ontvangen. Twee keer oefenen met het kerstkoor. Tom drukt de boekjes met de teksten en bereid de technische dingen weer voor. Logootjes netjes maken, War Child emmer kant en klaar voor het geld maken, muziekinstallatie regelen, sandwichbord klaar maken. We versturen persberichten naar alle kranten en het feest kan beginnen. Apetrots, als een hond met zeven piemels zeggen ze dan geloof ik, ben ik als ik op de voorpagina van de Arnhemse Koerier van woensdag 8 december en de Gelderlander van 15 december zie staan: “Montessori zingt voor War Child” Ik citeer: Arnhem – Leerlingen van het Montessori College Arnhem gaan met het kerstkoor van de school op enkele plaatsen in Arnhem kerstliederen zingen. Het geld dat ze daarmee ophalen gaat naar War Child. Zaterdag 19 december van 12.00 16.00 uur bij Urban Chef in de Koningstraat en op zondag 20 december van 14.00 – 16.00 uur in de Hemelrijkpassage” Dinsdag 15 december. De laatste keer oefenen. Er is blijkbaar iets misgegaan in de communicatie en nu maar hopen dat het zaterdag helemaal goed komt. Tom heeft affiches naar Urban Chef gebracht en als het goed is hangen ze daar nu in de etalage.

18

Vrijdag 18 december, de laatste afzeggingen komen binnen, maar we houden toch een behoorlijk groot koor. Morgen kan het feest beginnen. Zaterdag 19 december. Wat was het leuk vandaag! We waren met ongeveer 25 personen. Twaalf uur verzamelen in de kelder van Urban Chef; War Childshirt aan en de feestmuts of een gewei op. En dan nog……….wat was het koud buiten! Een graad of vijf onder nul, maar wel een prachtig zonnetje. Osana, de eigenaresse van Urban Chef, had de inhoud van een aantal flessen glühwein verwarmd en we mochten dat buiten verkopen en de opbrengst in de War Childemmer doen. Na ruim een uur zingen onder de enthousiaste leiding van Irene hebben we even gepauzeerd. Tenen ontdooien, neuzen en oren warm wrijven en weer klaar maken voor de volgende ronde. En zo ging het later op de middag nog een keer. Toch maar een uurtje eerder gestopt. Even lekker warm worden in de kelder en geld tellen: € 430,-! Een geweldig bedrag voor War Child. Morgen weer een dag! We zingen morgen in het Hemelrijk. Zondag 20 december. Wat een pak sneeuw! Om elf uur belde Irene met de mededeling dat het openbaar vervoer er helemaal uit lag. Ik had nog even de gedachte dat het wel mee zou vallen, maar dat was dus niet zo. In overleg met Tom en Irene besloten het vandaag niet door te laten gaan. Zonde, maar soms moet het verstand zegevieren. Snel iedereen opbellen en gelukkig iedereen kunnen bereiken behalve twee: Mark en Sjoukje, twee musicalsterren van de Highlights. Dus moest ik toch door de sneeuw naar de stad wandelen, want stel je voor dat zij er zouden zijn…..en ja hoor! Daar waren ze om kwart voor twee. Als beloning hebben we maar wat cappuccino en appelgebak genomen, zodat het toch nog een lekker kerstfeestje werd in het Hemelrijk. Tot slot nog even Frosty the Snowman in gedachten gezongen en het War Child kerstkoor zat er weer op voor dit jaar. Ik heb er van genoten. We hadden nog een stille hoop dat of Marco Borsato of Ilse de Lange dit jaar een rondje mee zouden zingen, maar helaas. We geven ze volgend jaar nog een kans! Ik wil hierbij nogmaals iedereen bedanken die meegezongen heeft en onze sponsors: Osana van Urban Chef, goudsmid Roderik van der Meijden en Wilma Cevat van de Praktijk voor Massage Wilma Cevat. En natuurlijk Fred, de fotograaf van wie we volledig anoniem (achternaam houden we dus geheim!) een bijdrage gekregen hebben om in de War Childpot te storten. En volgend jaar? Natuurlijk doen we weer mee! Ik ga nu alvast oefenen zodat ik de nummers eindelijk na vier jaar eens uit volle borst uit het hoofd kan zingen. Je mag je nu alvast opgeven voor zaterdag 18 en/of zondag 19 december 2010. Er kunnen 25 leerlingen meedoen. Hans Achterberg

Meezingen in het War Child kerstkoor Ik heb meegezongen in het War Child kerstkoor. Op zaterdag 19 december. s’-Middags om 12.00 moesten we allemaal verzamelen bij Urban Chef (in de Koningstraat). Daar mochten we dan af en toe een pauze houden. Rond 12.15 had iedereen een muts op en een goed humeur. En het zingen kon beginnen! Iedereen begon eerst heel voorzichtig maar toen er steeds meer mensen kwamen kijken, werd iedereen steeds enthousiaster. We kregen wat zanghulp van de Highlights van het domein. Na ongeveer 2 rondes zingen begon iedereen het toch wat koud te krijgen en dirigent Irene besloot toen samen met Hans om een kleine pauze in te lassen. buiten zongen de Highlights nog terwijl alle kinderen aan het pauzeren waren en ook andersom. Binnen kregen we van de bazin van Urban Chef een beker warme chocolade melk en een stukje Brownie. Hans had ook nog krentenbollen meegenomen zodat we echt niet zouden “verhongeren”. De 2e dag zouden we gaan zingen in het Hemelrijk maar dat ging helaas door enorme slechte weersomstandigheden niet door. Wel jammer, want het was een echt Winter Wonderland. Ik vind het een goede actie voor War Child, omdat met het geld wat hiervoor opgehaald wordt kinderen in oorlogsgebieden hopelijk goed geholpen kunnen worden. Ik vond het heel erg leuk om mee te doen en zou volgend jaar best nog een keer mee willen doen! Matthijs van Liemt 1 F Pink

Door de bank genomen Hans en ik organiseren al een paar jaar activiteiten om geld op te halen voor War Child. De klapper was natuurlijk de € 12000.- die Marco Borsato kwam ophalen in Oosterbeek. Ook de ontmoeting met Marco en een aantal leerlingen in het hoofdkantoor van Warchild in Amsterdam was een hoogtepunt. Daarna hebben Hans en ik besloten dat we elk jaar voor de kerst met leerlingen kerstliedjes zouden gaan zingen in de binnenstad van Arnhem.

19

Het geld dat we ophaalden stortte we in overleg met Jules op een spaarrekening bij de ABN-AMRO bank in Oosterbeek. Jules en ik hadden destijds gekozen voor die bank om iedere vorm van belangverstrengeling van de school en eigen bankrekeningen te voorkomen. Ook namen we de goedkoopste mogelijkheid namelijk een spaarrekening. Geen kosten voor een pasje of internet bankieren. We haalde geld op, ik bracht dat naar de bank en als er een paar honderd euro op de rekening stond liet ik dat overmaken naar War Child. Toen ik opbrengst van onze laatste kerstactie naar de bank bracht ging het toch even anders dan ik gehoopt had. Slim als ik was had ik al het kleine geld (€ 431) bij mijn eigen bank in de geldtelautomaat gegooid en op mijn rekening gestort. In het verleden moest ik van de ABN-AMRO al het kleine geld tellen en in rolletjes verpakken en dan accepteerde zij het pas. Toen met mijn pas het weer in papiergeld opgenomen van mijn rekening om het daarna op de spaarrekening bij de ABNAMRO te storten. Een zeer goede middag juffrouw sprak ik tegen de dame achter de balie. U ook meneer, wat kan ik voor u doen. Ik wil graag geld storten op onze spaarrekening en daarna meteen overmaken naar War Child. Dat zal niet gaan meneer sprak ze gedecideerd. Hoezo niet, onze school heeft hier een spaarrekening. Dan kan wel zo zijn maar wij kunnen geen geld overmaken van een spaarrekening. Ik keek is goed om me heen maar kon nergens haken met lappen vlees ontdekken of schappen met brood. Ik zag wel een grote kluis. Dus mijn conclusie was, ik ben niet bij de slager of de bakker maar bij een bank. Ik probeerde het over een andere boeg te gooien en zei; juffrouw ik vind u oogverblindend en ik wil € 400 naar u overmaken. Dan moet u internet bankieren sprak ze meteen wat vrolijker. Maar ik heb geen internet via uw bank omdat we juist geen extra geld aan dat soort diensten willen uitgeven zodat alles wat we ophalen naar War Child gaat. Dat is dan jammer maar dan kunnen we niet bij u geld. Daar schrok ik toch wel even van. Ik rende naar buiten om te controleren of er geen Ice save op de gevel stond maar dat was gelukkig niet het geval. Ik weer naar binnen alwaar de juffrouw enigszins verbouwereerd mijn actie had gade geslagen. Juffrouw zei ik, vroeger kon dat wel. Klopt zei de juffrouw maar vroeger was vroeger en nu is nu. Ik wilde zeggen tjonge jonge wat een wijsheid. U ben zeker genomineerd voor het grootste licht van deze bank maar dat kon ik nog net inslikken. In plaats daarvan zei ik; maar wat moet ik dan doen. Heel simpel zei het licht. U stort het geld op uw eigen bank en daarna maakt u het over naar War Child. Is dat een briljante oplossing of niet meneer. Wederom gaf ik een heel ander antwoord dan wat ik in gedachte had. Ik moest even aan de slogan van de belastingdienst denken “makkelijker kunnen we het niet maken” maar ik koos eieren voor het geld voor War Child en besloot haar advies maar op te volgen. Ik dank u voor u medewerking en ik wens u een hele goedemiddag miss monypenny. Er verscheen weer een glimlach op haar gezicht en even dacht ik nog dat ze me een wodka martini aan wilde bieden maar dat bleek toch niet het geval Tom Ps Dank leerlingen, collegae en alle andere meezingers, namens alle kindsoldaten die het zo hard nodig hebben om de oorlog uit een kind te halen. Het was berekoud maar wel erg gezellig. Ook dank aan Osana en van Urban Chef en haar personeel in de koningsstraat die ons al jaren steunt en altijd hartelijk ontvangt, ondersteunt en verwent met lekkere hapjes en drankjes.

War Child……..en de hoofdprijs gaat naar……….. Het kerstkoor van Montessori College Arnhem heeft aan de oproep van War Child voldaan om kerstliedjes te zingen rond kerst en heeft daarmee twee kaartjes gewonnen voor Snowworld in Landgraaf. De kaarten zijn verloot onder de deelnemende leerlingen en de Milou Geerling was de gelukkige winnaar! Op de foto een gedeelte van het koor met als middelpunt Milou.

20

Mr KORT VERSLAG MEDEZEGGENSCHAPSRAAD Montessori College Arnhem

woensdag 16 december 2009 - 19.45 uur - 22.20 uur.

Aanwezig

:

Afwezig mb :

MR 02a

Jules Jansen (directeur, vaste gast), Rob Zinnemers (ouder/voorzitter MR), Gea Verhagen (ouder/notulist),), Margriet van Galen (ouder), Ivonne Goth (ouder), Mark Huilmand (docent), Tom van Berkel (OOP) en als gast Pieter Toonen (ouder). Hans Achterberg (docent); Hein Visser (ouder);

Opening Speciaal welkom aan Pieter Toonen, ouder van een dochter in het eerste leerjaar. Mededelingen: GMR (Gemeenschappelijk Medezeggenschapsraad Quadraam) heeft 8 december ingestemd met de vorming van strategische eenheden (SE) binnen Quadraam. Onze school maakt deel uit van de SE Arnhem-Noord (Beekdallyceum, ’t Venster, Stedelijk Gymnasium en Montessori College Arnhem). Het is de bedoeling dat deze scholen blijven zoals ze zijn, maar profiteren van samenwerking op verschillende vlakken. Er wordt binnenkort een voorzitter benoemd voor de SE. De vergadering stemt in met Rob Zinnemers als afgevaardigde van het MCA in de vertrouwenscommissie. Uit de Leerlingenraad (LLR) De LLR heeft een goed gesprek met Jules gehad op 30 november 2009. LLR wil graag geïnformeerd worden over: 1. Beveiliging van de school (m.b.t. camera’s, n.a.v. skaters op het dak, enkel glas) 2. Noodplan m.b.t. onverwachte gebeurtenissen (zoals ’n overlijden). 3. Communicatie met media (n.a.v. GeenStijl-filmpjes op scholen) 4. Wens neergelegd voor een koffieautomaat voor leerlingen, omdat Sara niet altijd open is. Wordt nader onderzocht. Begroting 2010 Ook in 2010 een tekort. Het tekort is resultaat van verschillende factoren. In 2009 lijkt een flinke stap in de goede richting te zijn gezet en tevens hebben we een stijgend leerlingenaantal. Als MCA blijft groeien komt het goed. Tot slot vraagt MR wanneer we nu eindelijk eens met plusgetallen kunnen gaan rekenen. Het antwoord stemt enigszins droevig: 2012. Tevredenheidonderzoek Basisonderwijs Er is onderzoek gedaan onder 3 groepen: basisschooldocenten, leerlingen MCA leerjaar 1+2 en docenten onderbouw MCA. We hebben 50 toeleverende scholen. We richten ons bij de voorlichting op scholen waar meer dan één leerling vandaan komt en scholen waar we veel mee samenwerken. Andere mogelijkheden die nu onderzocht worden: - oud-leerlingen bezoeken zelf hun eigen school - basisschoolklassen uitnodigen om een kijkje te komen nemen Balanced Score Card+ 2009/2010 BSC omvat 19 doelstellingen/acties voor 2009/2010, gebaseerd op de Missie/Visie (5 uitgangspunten) en verdeeld over 4 verschillende gebieden: omgevingsperspectief, financieel perspectief, intern perspectief en innovatief perspectief. Het werken volgens deze methode bevalt; geeft structuur, is helder in gewenst resultaat, proces kan goed gevolgd worden.

21

Functiemix Vanuit Quadraam is er een commissie hiermee bezig. Bijvoorbeeld: welke eisen kun je verbinden aan LB, LC en LD-functies? Op welk niveau de verdeling plaats zal vinden is nog niet duidelijk. Ouderavond MRMR-MCA 25 november 2009 We hebben veel info gekregen, de tips verzameld en verwerkt in Concept Plan van Aanpak. Opvallend was de positieve teneur en de behoefte aan discussie. Mogelijk onderwerpen voor een volgende ouderbijeenkomst: ‘“Structuur”: wat versta je daar dan onder? Hoe begeleid je de leerling als ouder? ‘Montessori-waarden: verwachtingen, ervaringen. Eind februari komt er een Nieuwsbrief waarin vermeld wordt wat naar voren is gekomen en wat we ermee gaan doen? Rondvraag Trouw heeft haar jaarlijkse analyse over de kwaliteit van het onderwijs gepubliceerd. De inspectie kan onze school eigenlijk niet beoordelen, immers: we zitten voor het eerste jaar met een eigen licentie voor havo (voorheen aangesloten bij Beekdal) terwijl de beoordeling bepaald wordt door de resultaten van de laatste drie jaren. Bij mavo hebben we een gedeeltelijke eigen afsluiting. Dit jaar heeft Trouw in plaats van naar alle vakken alleen de resultaten bij Engels, Nederlands en wiskunde beoordeeld. Op 12 december was een galafeest gepland! Is niet doorgegaan. Enkele leerlingen waren heel laat op de hoogte en echt teleurgesteld. Het feest mocht niet op school gehouden worden, omdat de school nog niet goed af te schermen is voor ongenode gasten. Nu willen we aan het eind van het schooljaar een gala houden en daar een traditie van maken. In het vervolg beter over dit soort dingen communiceren via bijvoorbeeld infoschermen. Namens de medezeggenschapsraad Hans Achterberg

MEDEZEGGENSCHAPSRAAD MONTESSORI COLLEGE ARNHEM Arnhem, Januari 2010 Aan alle ouders en leerlingen,

Sinds augustus 2007 heeft het Montessori College een eigen MR. De afgelopen 2,5 jaar heeft de MR zich langzaam ontwikkeld tot een klankbord voor de schoolleiding en een spreekbuis voor de ouders en het personeel. In de MR is plaats voor 6 ouders en/of leerlingen. Voor het komende schooljaar 2010/2011 ontstaan er drie vacatures. De MR en de schoolleiding maken zich zorgen over de invulling van deze vacatures. Ik doe daarom middels dit schrijven een dringende oproep aan ouders en leerlingen om de vacatures in de ouder/leerling-geleding van de MR op te vullen. Wat levert een lidmaatschap van de MR jou op? - Je kunt en leert beter achter de schoolorganistaie te kijken, waardoor je meer begrip kunt opbrengen voor de motivatie en de besluiten van schoolleiding en bestuur. - De MR heeft voor een aantal onderwerpen instemmingsrecht. Dit betekent dat je dus heel concreet meebeslist in een aantal zaken, zoals o.a. een wijziging van het onderwijskundig beleid of ouderbijdrage - Je mag als MR ook over alles wat je belangrijk vindt (ongevraagd) advies uitbrengen aan de schoolleiding.

22

- Je kunt als ouder dus invloed uitoefenen op het reilen en zeilen van de school waar je kinderen dagelijks naar toegaan en waar ze bijna de hele dag verblijven. - Je kunt als leerling dus invloed uitoefenen op het reilen en zeilen van de school waar je dagelijks naar toegaat en waar je bijna de hele dag verblijft. - Je hebt recht op scholing m.b.t. de MR. Over de regels en praktijk van medezeggenschap, maar ook een training onderhandelen of vergadertechniek is mogelijk. Hier heb je natuurlijk ook persoonlijk profijt van. Meedoen in de MR levert dus veel positieve zaken op. De MR vergadert gemiddeld 8 keer per schooljaar, in de avond van 19.30-22.00 uur. We sluiten het schooljaar altijd af met een gezellig etentje samen met de schoolleiding. Ik hoop jullie met deze oproep nieuwsgierig gemaakt te hebben. Maar ik hoop ook dat ik duidelijk heb gemaakt, dat de MR er ook is voor ouders en leerlingen, voor jullie dus! Doe daar je voordeel mee en geef je op als MR-lid, of kom een keer kennismaken met het MR-werk door een vergadering bij te wonen. Een MR met ouders of leerlingen is goed voor jezelf en goed voor de school.”

Tot ziens in de MR, Namens de MR,

Rob Zinnemers (voorzitter)

advertentie TRAININGEN Er bestaan vele vormen van trainingen. Grofweg delen wij ze in 2 groepen in: -Vaardigheidstrainingen Vaardigheidstrainingen Onze trainingen kunnen zich richten op communicatieve vaardigheden, sociale vaardigheden, managementvaardigheden, een specifiek hulpverleningsvraagstuk (bijv. omgaan met agressieve cliënten), discussie en vergadertechniek, functionerings- en beoordelingsgesprekken e.d. Uitgangspunt is altijd de specifieke omstandigheden in de organisatie en de vraag van de klant. Het programma van een training wordt na uitvoerig overleg met de klant op maat gemaakt, passend bij de behoefte van de organisatie en de doelgroep. De gehanteerde werkwijzen en methoden zijn afhankelijk van het onderwerp en de doelgroep. Er kan gewerkt worden met video, rollenspelen, plenair of in kleine groepen. -Teamtrainingen Teamtrainingen Teamtrainingen zijn puur maatwerk en worden in overleg met de klant samengesteld en uitgevoerd. Het opzetten van intervisie neemt bij de trainingen een aparte plaats in. Intervisie is een bepaalde werkwijze om met behulp van een afgesproken methodiek met elkaar werkproblemen uit te wisselen. Intervisie vraagt om een sfeer van onderling vertrouwen. In een open en veilig klimaat zullen medewerkers zich vrij voelen om hun werkervaringen met collega’s te delen. Bij het methodisch opzetten en opstarten van een intervisiegroep kan begeleiding wenselijk zijn. Er wordt gestart met een training van 1 dagdeel, daarna begeleidt de trainer de intervisiegroep bij enige bijeenkomsten. Na verloop van tijd trekt de begeleider zich terug en draait de groep zelfstandig verder. Het is echter ook mogelijk dat de begeleider aanwezig blijft om het proces te bewaken en waar nodig te interveniëren. Trainingen vinden plaats in een rustige, ruime vergaderruimte. Dit kan binnen de organisatie zijn of, als dit niet mogelijk is, wordt er een ruimte gehuurd. Pezzettino is een initiatief van twee professionals. Ada van Heest is supervisor, trainer en coach. Rob Zinnemers is trainer en mediator. Meer weten?:

[email protected] / www.pezzettino.nl / 026-3341128

23

Column Rhea De groene wereld duur—zaam bn, bw; -zamer, -st: 1 lang durend 2 weinig aan slijtage of bederf onderhevig In Den Haag slapen ze als roosjes, dromend over een groene wereld waar niets ten ondergaat aan onszelf en waar wij onbederfelijke berglucht inademen. Waar de gassen die wij uit ademen met liefde door het groen als kusjes worden opgenomen om ons weer te voorzien…. Zucht. Maar wat is reëel? Een klimaat top waar iedereen gewillig is en de zelfde ideeën heeft? Daar ga ik naar opzoek. Eerst een fijne uitleg over het begrip duurzaamheid. Het gaat in het kort om een langere gebruiksduur, waarbij het bestaan van het product of onderwerp, het productie proces en de product materialen niet vervuilen. Er word vaak gepraat over de 3 P’s wanneer het over duurzaamheid gaat. Profit (winst), People (mensen) en Planet (aarde). Mensen willen geld, zo kunnen zij spullen kopen en gebruiken, maar dit gaat vaak ten kosten van andere mensen en aan de natuur. Een evenwichtige mix hiervan is de sleutel voor duurzaamheid.

Ik ben het eens met het cliché: ‘begin bij jezelf’. Laatst keek ik in de papierbak thuis en er begon iets te knagen van binnen. Mijn moeder was aan het opruimen en er lagen stapels aan printblaadjes waar maar aan één kant tekst stond. De andere kant is dus nog 100% bruikbaar. Zo kwam ik op het idee om het papier dicht te klappen met het volle kantje aan de binnenkant. Door zo een stapeltje te maken, er twee gaatjes doorheen te jassen en het met een ijzerdraadje vast te zetten creëerde ik vijf, lege, nieuwe schriftjes. Daar zit ook nog een geweldig gevoel van voldoening bijgesloten. Er is een kartonnen bak in de werkruimte gekomen waar mislukte printsels of papier dat normaal als afval beschouwd zou worden in liggen en waar mee ik fijn mijn schriftjes kan maken. Ik verkoop ze voor 50ct per stuk (interesse? Ideaal als aantekeningen schriftje☺). Voldoen mijn schriftjes aan de duurzaamheids keur?  Winst (50ct, zo kan ik investeren in nieuwe projecten en aandelen kopen)  Mensen (nieuw gebruiksvoorwerp (hoort ook bij winst natuurlijk))  Aarde (duurzaam door hergebruik, geen milieu vervuilend proces) Het lijkt me een geweldig plan om in elk leergebied een doos met kladpapier te plaatsen. Rhea Pots Verhagen

24

aagje Hallo, Ik ben Aagje, omdat de oude Aagje ermee is gestopt, neem ik het nu van hem of haar over. Ik mag deze school dan wel aan het eind van dit jaar verlaten (als ik mijn examens haal) , maar toch wil ik jullie tot dan nog vermaken door interviews te houden met iemand die op welke manier dan ook is betrokken bij onze school. Ik hoefde geen seconde na te denken over wie ik zou gaan interviewen. Ik interview mijn beste vriendin hier op school. Ik ga met haar om sinds de eerste dag, en al zit zij nu in de Havo en ik op Vmbo, nog steeds is zij degene die mijn tijd hier geweldig heeft gemaakt. Ik zou niet weten hoe het zonder haar zou zijn gegaan. Jullie vragen jezelf nu af: “Nou vertel wie is het?” Maar nee, mijn lieftallige vriendin wil ook haar naam niet bekend maken (Hehe) dus lees maar lekker verder. De mensen die ons ook maar iets beter kennen zullen aan het eind van dit interview heel goed weten wat onze namen zijn. Verliefd, verloofd, getrouwd? Happy single Hoe zou je jezelf beschrijven? Dit is een lastige, ik zie mezelf als een rustig meisje. Voor anderen kom ik misschien over als een braaf meisje. Ik ga niet uit, rook niet, drink eigenlijk bijna nooit. Ik word dan ook vaak bestempelt met… burgerlijk. Ik heb er gewoon geen behoefte aan. Het is niet zo dat ik een nerd ben, ik doe nu 4 Havo, maar zit echt niet elke dag in de boeken. Mijn avonden zie ik het liefst met 'anoniem' kijkend naar een concert van John Mayer, thee er bij en msnen, twitteren. Uit school samen shoppen en met allemaal grijze items thuis komen. Maar ik ben niet saai. Ik hou gewoon van lekker rustig met me laptop op schoot, beetje tv kijken, muziekje op. Op YouTube leuke mensen ontdekken en de links doorsturen aan anoniem. Zo vermaken wij ons hele avonden. Niks uitgaan of iets, gewoon fijn rustig en chill. Hoe hoop jij dat anderen jouw zullen beschrijven? Eigenlijk hoop ik dat anderen mij zien als hierboven. Ik schaam me niet voor wie ik ben. Vinden zij het raar dat ik niet uitga? Dan moeten ze dat vooral doen. Ik hoop wel dat iedereen goede herinneringen aan mij heeft, dat mensen niet denken. Wow wat een kutwijf. Wat is het leukste/gekste/grappigste/domste wat wij ooit samen op deze school hebben beleefd? Ik heb hier echt een uur over na gedacht, het zijn gewoon allemaal kleine dingen die het tot een geheel brengen. Plannetjes bedenken om de klas uit te kunnen, leugentjes. Mensen voor de gek houden. Onwijs veel lol hebben om dingen die andere niet grappig vinden, een leuk voorbeeld : We waren met school naar de Ardennen geweest, wij vonden het niet echt heel erg leuk of iets. Op de terugweg stopte onze bus nog even in Maastricht. Hier kregen wij tijd om even te stadten. Nou wij lopen met ze 2en een dierenwinkel in, een van ons heeft een kitten en we zochten een leuk bandje. Bij binnenkomst viel ons oog op een bak met hondenkoekjes die verdacht veel op pepernoten leken. Wij keken elkaar aan en weten meteen dat dit onze grap van het jaar werd. Wij kopen een zakje met de pepernoothondenkoekjes, en lachen dat we deden. Op weg naar de bus terug komen wij ons eerste slachtoffer al tegen, ze knikte en zei, hmm niet eens zo vies. Wij hadden er een leuk verhaaltje bij verzonnen, dat het van een echte ambachtelijke bakker was. Eenmaal in de bus hebben al meerdere mensen van ons een pepernoot gehad. En toen gebeurde het, onze grap kwam uit. Niemand, niemand vond het grappig. We werden zo hard afgezeken, beetje spijt hadden we wel. Toen we op school aan waren komen zijn we als laatst de bus uitgegaan, achter de bus omgerend met onze koffers naar de auto, wat waren wij blij dat het weekend was. Maar stiekem lachen we er nu nog steeds om. Na het lezen van dit snap je wel dat nog veel meer van dit soort humoristische grappen hebben plaats gevonden op onze school. Wie was jouw favorieten leraar in de eerste? Dat was zonder twijfel ; Wolter. Helaas geeft hij nu geen les meer op onze school. Maar ik vond hem altijd een hele aardige en grappige leraar die niet moeilijk deed als je 2 x hetzelfde boekverslag inleverde, of als je je werk niet af had. Hij was ook gewoon heel erg betrokken met de leerlingen, vroeg altijd hoe t leven nou was en maakte ook gewoon een praatje in de gang, zonder dat hij snel

25

naar de lerarenkamer wou haasten omdat het z’n pauze was. Ja , Wolter dat was een leuke leraar! En wat is je favoriete leraar nu? Mijn favoriete leraar op dit moment is dan toch maar Sjors. Hij is een goedgehumeurde man, die altijd in staat is om je te helpen en er zeker van wil zijn dat je het ook echt begrijpt. In zijn lessen gaat het niet alleen maar over economie, maar hij praat soms ook gewoon even tussendoor over iets anders. Welke muziek spreekt jou het meest aan? Akoestisch tot soft-rock. Onder andere artiesten als; John mayer, Jason mraz, Joshua Radin , Jay brannan en Justin nozuka. Waar word jij nu gelukkig van? John Mayer. Wat zal jij van je leven nooit doen? Huilen om een man. Wat zullen mensen nooit van jou verwachten? Dat ik de nummers tik tok en i gotta feeling, eigenlijk heel leuk vond. Jaja, het lijkt gewoon. Maar normaal ben ik helemaal niet van de normale , standaard top-40 muziek. En mensen die me kennen zouden me dan ook raar aankijken als ik deze nummers aan zou zetten. Denk jij dat je later terug kijkt met een tevreden gevoel op je middelbare schooltijd? Alle stomme dingen vergeet je sneller, ik denk dat over het algeheel het een leuke tijd was. Ik zou geen spijt hebben. Natuurlijk ga ik achteraf denken, damn had ik soms maar beter geleerd dan waren me cijfers hoger, maar daar valt achteraf niks aan te doen. Ik ben dik tevreden. Wat wil jij kwijt aan iedereen op deze school? Maak je niet teveel zorgen. Alle leraren maken je alleen maar bang. Maak ook niet teveel ruzie en problemen. Later denk je, damn waarom maakte ik me daar zoo druk om. Die ene jongen die het uitmaakt of weet ik veel wat. Zon 99% van de vrienden en vriendinnen die je nu hebt zie je na je middelbare schooltijd toch nooit meer terug, hoe hard iedereen nu ook roept ; BFF 4 LIFE. WIJ ZIJN NIET TE BREKEN NOOIT. Dat is niet zo. Geloof mij, die mensen zie je nooit meer. Dankjewel dat ik jouw mocht interviewen. Bedankt voor alles. Ik kan hier wel een slijmverhaal gaan ophangen maar he, zo zijn wij niet. En jij weet ook wel hoe onwijs lief ik je vindt. Ik weet eigenlijk zeker dat iedereen al weet wie we zijn, maar goed. Who cares??? Aagje.

26

Advertentie

Lering & vermaak geschiedenis geschiedenis van ons gebouw in ‘t kort Als docent geschiedenis stel ik me natuurlijk vragen over de geschiedenis van ons gebouw. Ook ben ik geïnteresseerd wie de gebruikers van het gebouw vroeger zijn geweest of wat de beelden in het gebouw voorstellen. In de vorige Contactbladen schreef ik over de Latijnse tekst boven de toegang naar het lokaal van M&N. Ook schreef ik over het bronzen beeld van Tobias en zijn blinde vader op de overloop. Er valt natuurlijk nog veel meer te vertellen bijvoorbeeld over de namen die onze school heeft gehad voordat het onze school werd. Ik heb het opgezocht. Hieronder een korte geschiedenis van ons schoolgebouw. Naam: Christelijk Lyceum > Van Lingen College > Montessori College Arnhem Adres: Utrechtseweg 174, Arnhem (bij in gebruikname in 1925: Utrechtseweg 88) Bouwjaar: 1924-1925 Stijl: Amsterdamse School Architect: Evert-Jan Rot(s)huizen (1888- 1979) en Folkert Wind Andere ontwerpen van hem in Arnhem: Van Löben Selsschool aan de Dalweg (1932), voormalige zwembad Thialf en woonhuizen aan o.a. Izaak Evertslaan 4 (1925), Van Heemstralaan 98 (1933-1934) en nog meer.

27

Gebruikers van de school: 1925-1964: Christelijk Lyceum 1964-1982: Christelijk Atheneum 1983-1997: Van Lingen College 1997-2002: Gelders College 2003-2004: Gelders Mozaïek College 2005-2006: leegstand zomer 2006: renovatie en nieuwbouw door GAJ Architecten Arnhem herfst 2008: ingebruikneming door Montessori College Arnhem van limburg stirum Heb je het bronzen borstbeeld in de hal voor de klapdeuren gezien en die ronde plaquette in dezelfde hal? Het bronzen borstbeeld in de hal is van de barones Van Limburg Stirum. Zij was de stichtster van de Middelbare Meisje School (MMS), de latere van Limburg Stirum Mavo aan de Zijpendaalseweg in Arnhem (nu ROC RijnIJssel). Deze school is in 1983 gefuseerd met het Christelijk Atheneum. Zo ontstond het Van Lingen College. Zie de korte geschiedenis van ons schoolgebouw hierboven. Het borstbeeld is toen meeverhuisd.

Dat geldt ook voor het rare stuk beton bij de fietsenstalling. Het steekt half afgebroken boven de grond uit. Het is het onderstuk van een zonnewijzer. De zonnewijzer is in de jaren negentig gestolen, het onderstuk was voor de dieven te zwaar om mee te nemen en is blijven staan. Ook dit was afkomstig van de Van Limburg Stirumschool. Als je goed kijkt zie je sportende leerlingen, mooie sculpturen. Ze moeten eigenlijk opgeknapt worden. Welke kunstenaar heeft het gemaakt? Ik weet het niet. Misschien kan een lezer mij helpen!

Als je de trap op loopt naar de havo afdeling op de tweede etage zie je links en rechts twee smeedijzeren plastieken. Aan beide zijden één. Ze zijn van de kunstenaar Joep Jansen uit Arnhem. Wat ze voorstellen? Dat kun je lezen op de bordjes die bij de plastieken hangen! Deze oorspronkelijke deurhekken komen ook weer van de Van Limburg Stirumschool aan de Zijpendaalse weg. Ze zijn in 1983 meeverhuisd bij de fusie van het Christelijk Atheneum met de van Limburg Stirum mavo. De nieuwe naam werd: van Lingen College. Peter

Taal is zeg maar echt mijn ding In een verloren uurtje heb ik me behoorlijk vermaakt met het boekje “Taal is zeg maar echt mijn ding” van Pauline Cornelisse. Zij beschrijft op een vermakelijke manier onze nieuwe omgangstaal. Het boekje leest snel en gemakkelijk en je kunt er ook bij lachen. Op de flaptekst staat: Waarom mensen die zeggen “als ik even heel eerlijk ben”, eng zijn. 28

Waarom “focking”” niet hetzelfde is als “fucking” en “seks”niet hetzelfde is als “sex”. Waarom “oké” het nieuwe “ja” is en “ieuw” het nieuwe “urlg”. Taal is zeg maar mijn ding3 gaat over taal. Niet over hoe mensen met elkaar zouden moeten praten, maar hoe ze dat doen. Bijvoorbeeld: “We hadden een proefwerk, echt bizar” (spreek uit: bi-zor). Of: “ Dus wij zitten daar, en hij gaat zo van ik vind dit niet kunnen, en dit en dat, en wij echt zo van Doe even relax!” Heel Nederland is verslaafd aan “best wel”. “ik vind Annet niet per se mooi, maar best wel een mooi mens” Zo gaat het boekje een tijdje door. Soms gezocht, vaker vermakelijk en herkenbaar. Een behoorlijk cabaretesk ook. De schrijfster Pauline Cornelisse is niet voor niets theatermaker en columnist. Ze stond in 2003 in de finale van het Leids Cabaret Festival. Een jaar later ging haar eerste avondvullend cabaretvoorstelling van start. Ze schrijft columns in verschillende bladen. Een boekje voor het slapen gaan, zou ik zeggen. Een aanrader! Peter

Hallo Allemaal!!! Vrijdag 9 april is het zo ver, die nacht houden we een filmmarathon!! Het wordt een gezellige avond met een aantal verschillende films en in de ochtend krijgen jullie een ontbijtje. Om 21.30 uur moet je aanwezig zijn en het eindigt om ongeveer 7.00 uur de volgende ochtend. De filmavond kan alleen doorgaan als er minimaal 50 leerlingen zich opgeven, er zijn maximaal 150 plaatsen. Je mag deze avond zelf wat te eten of te drinken meenemen (ook kun je gedurende de avond wat chips en drinken kopen) en een stoeltje om lekker in te zitten. De entreeprijs is 5 euro, je krijgt hiervoor een consumptie en in de ochtend een ontbijt. De kaartverkoop is op 7 en 8 april, je krijgt dan een brief mee voor je ouders, zij moeten de brief ondertekenen, als je deze niet hebt kun je helaas niet meekijken! We zoeken nog ouders die in de ochtend willen helpen met het maken van een ontbijt. Lijkt je dit leuk, neem dan contact op met Sophie ([email protected]).

advertentie WILT U ADVERTEREN IN HET CONTACTBLAD? DAT KAN! HET CONTACTBLAD VERSCHIJNT 6 X PER JAAR IN EEN OPLAGE VAN 575 EXEMPLAREN ADVERTENTIEKOSTEN PER KEER: Hele pagina : € 50,50,Halve pagina : € 25,25,Kwart pagina : € 12,50 NEEM VOOR MEER INFORMATIE CONTACT OP MET TOM VAN BERKEL: [email protected]

3

Taal is zeg maar echt mijn ding, door Pauline Cornelisse, Uitgeverij Contact, ISBN 9789025430498 29

Column Hans Economie is echt leuk! Ik werd er op gewezen door een aantrekkelijke jongedame. Nu is het helemaal niet van belang dat het een aantrekkelijk jongedame is, maar het trekt natuurlijk wel weer de aandacht voor het stukje en dat is voor een columnist natuurlijk niet onbelangrijk. Ze is ook op de hoogte van mijn bizarre hobby om opvallende economische artikelen te verzamelen en kwam enthousiast met een pagina uit de Gelderlander van zaterdag 21 november waarin stond: “Sale, 2 hale, 1 betale! Gelukkig geeft de journalist toe dat hij deze zin niet zelf verzonnen heeft, maar hij geeft aan dat deze zin levensgroot op een bord voor een winkel in het westen van het land stond. En hoewel taalkundig helemaal fout, is het een hele goede opvallende zin en absoluut geen uiting van taalkundig onvermogen, maar een bewuste actie. Natuurlijk weet iedereen wat “Sale”(spreek uit seel) is, maar een economiedocent legt graag uit; dus voor de liefhebbers: het betekent uitverkoop. Maar als je seel zegt is de zin helemaal niet leuk, maar als je echt op z’n Hollands Sale zegt dan wordt de zin opeens heel leuk. Ik vind hem dus leuk, maar het is volgens mij een gejatte, want ik heb hem in een iets andere vorm al veel eerder gehoord en gelezen. Het was een jaar of twintig geleden toen ik ergens in een boekje een vergelijkbare zin zag. Ik zal hem een beetje creatiever opschrijven, maar er stond op: Sale, 2 hale, 3 betale! En dan nu de quizvraag: wat is nu het leuke en de clou in deze zin? Zeker weten dat vijfennegentig procent van jullie eroverheen gelezen heeft. Voor de eerste die zich bij mij meldt met de juiste oplossing geldt dat ik persoonlijk iets lekkers voor je bij Sara ga hale en het uit mijn eige portemonnee zal betale! Ik ga er dan echt 2 hale en 1 betale en eet de tweede lekker zelf op! Het artikel ging eigenlijk over het verengelsen van de Nederlandse taal. Zoals jullie wellicht weten ben ik ook docent Nederlands; dus als het gaat over economie en Nederlands dan is mijn dag natuurlijk helemaal goed! Engels gebruik dus in onze binnenstad: eyes & more, America Today, Hair planet, Midseason Sale, funshoppen, shop en reclameslogan is natuurlijk helemaal en bijzondere. En Hans zou Hans niet zijn als hij hier niet iets bijzonders mee zou doen. Ik ga dus binnenkort op een zaterdagochtend de stad in en ga bij alle winkels in de Arnhemse binnenstad eens kijken wat zij allemaal voor bijzonder taalgebruik in hun winkel hadden. Toeval bestaat natuurlijk niet. Hebben we het in havo-3 net gehad over reclame en de Gouden Loeki’s, staat Chantal Janzen op een paginagrote advertentie waarbij ze ons oproept om te gaan stemmen op de beste tv-reclame van 2009. Chantal roept: “Welke televisiecommercial is uw favoriet van 2009?” En als Chantal zoiets zegt doen we dat meteen. Ik wel tenminste want ik vind het een heeeeeeeele leuke vrouw, ben misschien wel een beetje verliefd op haar! Groot was dan ook de verassing voor mij toen ik thuis mijn K3-broodtrommel opendeed en deze pagina nogmaals in mijn broodtrommel vond. Blijkbaar had ik mijn liefde voor Chantal iets teveel laten blijken in de personeelskamer van onze school en had een of andere lolbroek dit in mijn trommeltje gedaan. Helemaal niet erg natuurlijk en de poster van Chantal hangt inmiddels op mijn slaapkamer. Natuurlijk ben ik gaan stemmen op de beste reclame. Bovendien wil ik natuurlijk wel de prijs winnen: een Wellnessweekend voor 2 personen. Kan toch een leuk weekend worden voor Chantal en mij! Hans Achterberg

30

WE WANT YOU !

Het Contactblad is van en voor ons allemaal! Dus schrijf een verhaal of gedicht/teken een strip of cartoon/interview iemand/schrijf een column/maak een muziek- of film rubriek/fotografeer/enz. enz. en stuur iets in voor het volgende nummer!! Mail naar [email protected] of [email protected]

31

32